Τετάρτη 5 Ιούλη. Η (χθεσινή) καθεστωτική «καθημερινή»:

… Σύμφωνα με την επίσημη ενημέρωση από το αρχηγείο του Λιμενικού Σώματος, τις μεσημεριανές ώρες χθες στο Λιμεναρχείο Ρόδου έγινε ανώνυμη τηλεφωνική καταγγελία, σύμφωνα με την οποία το υπό σημαία Τουρκίας φορτηγό πλοίο “ACT”, που έπλεε ανοικτά της Ρόδου, μετέφερε ναρκωτικά…

Αααα… “Ανώνυμη τηλεφωνικά καταγγελία…” λοιπόν… Σα να λέμε: παίρνεις ένα τηλέφωνο σ’ ένα οποιοδήποτε λιμεναρχείο, κατά προτίμηση στο ανατολικό Αιγαίο, λες “γειά σας, αυτό το πλοίο μεταφέρει ναρκωτικά, μου το είπε ο ξάδελφος του κουμπάρου μου”, (ούτε η “ελληνοφρένεια” δεν είσαι καλά καλά…) και τσουπ οι λιμενόμπατσοι παρατάνε το τάβλι και ορμάνε στα πολυβόλα τους… Έτσι γίνεται λοιπόν…

Η ίδια εφημερίδα, σε πιο κάτω σημείο του ίδιου ρεπορτάζ, είχε να προσθέσει ένα “πάντως” (διατηρούμε το πρωτότυπο):

… Πάντως, καλά ενημερωμένες πηγές αποκάλυψαν στην “Κ” ότι η πληροφορία για ύπαρξη ναρκωτικών στο πλοίο “ACT” και η… προτροπή προς τους άντρες του Λιμενικού να το ελέγξουν έφτασαν από ξένη υπηρεσία δίωξης ναρκωτικών…

Αχα! Δεν ήταν τελικά “ανώνυμο τηλεφώνημα”; Και γιατί κοτζάμ λιμενο-αρχηγείο ντράπηκε να πει “ναι, μας είπαν οι τάδε φίλοι ότι το πλοίο κουβαλάει ναρκωτικά” και προτίμησε τις βλακείες του είδους “μας πήρε μια κυρία και μας είπε ότι”… ε; Τι συστολή είναι αυτή; Γιατί να ξεφτυλιστεί έτσι αυτό το ελληνικό σώμα ασφαλείας;

Τελικά, διάφορα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, το πέταξαν το όνομα της «ξένης υπηρεσίας»: η αμερικανική dea. Φαίνεται ότι επειδή έγινε σαφέστατο ότι η επίθεση στο τουρκικό φορτηγό ήταν μεγάλη χοντράδα (ήπιος χαρακτηρισμός), η «αποκάλυψη της dea» είχε το υπονοούμενο: πήγαν να μας βάλουν τρικλοποδιά οι παλιοαμερικάνοι…

Χμμμμ. Και οι χαζούληδες, εύπιστοι αλλά δεν σηκώνουν μύγα στο πολυβόλο τους έλληνες λιμενόμπατσοι έπεσαν στην παγίδα, ε;

Πάλι καλά. Γιατί το noor 1 δεν το είχαν γαζώσει… Το άφησαν να ξεφορτώσει κιόλας…

Τετάρτη 5 Ιούλη. Ο 5^ος γύρος των «διαπραγματεύσεων της Astana» ξεκίνησε χτες· τα δυτικά μήντια δεν ασχολούνται γενικά με τέτοιες λεπτομέρειες. Σύμφωνα με δηλώσεις ρώσων καθεστωτικών, Μόσχα, Τεχεράνη και Άγκυρα συμφωνούν στην εγκατάσταση ρωσικού στρατού στις 4 «ζώνες αποκλιμάκωσης» στο συριακό έδαφος. Μία απ’ αυτές είναι ειδικού ενδιαφέροντος: στα νοτιοδυτικά, πάνω στο δρόμο μεταξύ Δαμασκού και Αμμάν, στην ευρύτερη περιοχή της Dara’a. Είναι η περιοχή που δρα το Τελ Αβίβ, προσπαθώντας να καταλάβει (σε βάρος της συριακής επικράτειας) μερικές χιλιάδες στρέμματα επιπλέον των υψωμάτων του Γκολάν…

Εγκατάσταση ρωσικού στρατού δεν σημαίνει κοιτώνες πεζοναυτών. Σημαίνει εγκατάσταση διάφορων όπλων και γκάτζετ, απ’ αυτά που κάνουν την ζωή δύσκολη σε αντίπαλα αεροπλάνα, πυραύλους ή πυροβολικό.

Το ότι η Μόσχα (σαν εκπρόσωπος και της Δαμασκού), η Τεχεράνη και η Άγκυρα έχουν μονιμοποιηθεί (πάντα με την παρουσία του ειδικού απεσταλμένου του οηε για την συρία Staffan de Mistura) σαν οι “υπεύθυνοι” της “αντιτρομοκρατίας” στη συρία, θα έπρεπε κανονικά να προβάλλεται σαν μείζον ζήτημα της διεθνούς καθεστωτικής πολιτικής και του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, καθόλου. Για την δύση η συρία “υπάρχει” μόνο όταν τιτιβίζει γι’ αυτήν το ψόφιο κουνάβι ή απειλεί η κυβέρνησή του. Αυτό σημαίνει, πολύ απλά, ότι ο δυτικός κόσμος ζει ήδη σε συνθήκες πολέμου: όπου είναι εύλογο ότι δεν μεταδίδονται “ειδήσεις” που αφορούν τον “εχθρό”, εκτός από (πραγματικές ή φανταστικές) ήττες και αποτυχίες του.

Σε ότι αφορά τους ντόπιους φασίστες, δεξιούς κι αριστερούς; Γι’ αυτούς είναι αδιανόητο ότι η τουρκία δεν διαλύεται· έχει κολλήσει το γραμμόφωνό τους στις ελπίδες των ‘90s. Το γεγονός είναι ωστόσο ότι το τουρκικό καθεστώς έχει εγκατασταθεί προσεκτικά, με ζόρια, αλλά στέρεα στην πρώτη σειρά του ιμπεριαλιστικού στερεώματος του 4^ου παγκόσμιου πολέμου (σίγουρα σε ότι αφορά τη μέση Ανατολή, αν και όχι μόνο), με όλες τις διακυμάνσεις και τα μπρος – πίσω που απαιτεί ή προκαλεί η συγκυρία και η ρευστότητά της. Δεν απειλεί άμεσα το ελλαδιστάν· δεν ασχολείται καν· δεν κοιτάει εκεί. Κοιτάει πολύ μακρύτερα. Γι’ αυτό φτιάχνει ευρύτερες συμμαχίες, πρακτικές. Που να επιβεβαιώνονται επί του εδάφους.

Ε, μεθαύριο που ο Ερντογάν θα είναι στo Αμβούργο, σαν g20, στην Αθήνα ο εξοχότατος (και πολιτικός μηχανικός στο επάγγελμα) θα πρέπει να δει τι θα κάνει με το «άνοιγμα του επαγγέλματος των μηχανικών». Για να πέσει, με το καλό, η θρυλική δόση· μην έχουμε τίποτ’ άλλα.

Για καθεστωτικό που μόλις πέρυσι βρέθηκε μπροστά σε ένα εναντίον του πραξικόπημα δεν είναι άσχημα τα πράγματα. Για καθεστωτικό που πόλις πριν ένα μήνα πανηγύριζε ότι «πήραμε αυτά που θέλαμε» (απ’ το eurogroup) δεν θα έλεγε κανείς «όλα καλά»….

Τα υπόλοιπα πατριωτικά και ψυχωσικά τα κρίνει η ιστορία.

Τρίτη 4 Ιούλη.  Ήξερε ή δεν ήξερε το πλήρωμα των ντόπιων λιμενόμπατσων τι κάνει όταν πυροβολούσε το τουρκικό εμπορικό στα ανοικτά της Ρόδου; Την πληροφορία, και καλά, ότι είναι «ύποπτο μεταφοράς ναρκωτικών» την είχε πριν πυροβολήσει ή την επιστράτευσε σα δικαιολογία μετά; Κι αν την είχε από πριν, ποιος την έδωσε στην ελληνική λιμενομπατσαρία; Μήπως η μοσάντ;

Γιατί φαίνεται ότι οι «αδελφοί ισραηλινοί» ήξεραν περί τίνος πρόκειται. Από παλιά. Εννοούμε: είχαν «εκκρεμότητες» με τους τούρκους ιδιοκτήτες του εμπορικού, απ’ την εποχή του «ένας στόλος για την Γάζα» και της σφαγής στο mavi marmara.

Το να είναι οι «αδελφοί έλληνες» χρήσιμοι ηλίθιοι δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση: όταν κοιμάσαι με ανοιχτομάτηδες (τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες) το πρωΐ αλληθωρίζεις.

(Τι άλλο να περιμένει κανείς όμως;)