Tag: ιαπωνία

«Αποτελεσματικά και ασφαλή»

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Φεύγουμε απ’ την γαλλία και τον Christian Velot (video προηγούμενης Δευτέρας) και πηγαίνουμε στην άλλη άκρη του κόσμου. Στην ιαπωνία.

Ο Masanori Fukushima, συνταξιούχος σήμερα καθηγητής (ήταν στην ιατρική σχολή του πανεπιστημίου του Κιότο), είναι ένας απ’ τους πιο γνωστούς εντός και εκτός ιαπωνίας ερευνητής των μεταδοτικών ασθενειών και ογκολόγος, υψηλόβαθμο στέλεχος επί 25 χρόνια του Ιδρύματος Βιο-ιατρικών Ερευνών και Καινοτομίας και του Διεθνούς Ερευνητικού Κέντρου Ιατρικής Καινοτομίας στο Κόμπε. Έχει επίσης πρωταγωνιστήσει στη δημιουργία των πρωτοκόλλων κλινικών δοκιμών διεθνώς. Σε όσους, λοιπόν, αρέσουν οι τίτλοι και τα γαλόνια, ο M. Fukushima έχει άφθονα…

Στις αρχές του 2020, όταν εμφανίστηκε ο τσαχπίνης, ο Fukushima μετέφρασε αμέσως τα θεραπευτικά σχήματα που ανέπτυξαν οι κινέζοι γιατροί, και με το κύρος του προώθησε την χρήση (στεροειδών) αντιφλεγμονωδών φαρμάκων για την αντιμετώπιση των σοβαρών περιστατικών μόλυνσης. Σαν αποτέλεσμα το 2020, χωρίς απαγορεύσεις και καταστολή δυτικού τύπου, στην ιαπωνία καταγράφτηκαν 3.414 θάνατοι χρεωμένοι στον τσαχπίνη (: πληθυσμός 126,3 εκατομμύρια, με την μεγαλύτερη αναλογία ηλικιωμένων στον πλανήτη…) έναντι (για παράδειγμα) 4.838 της ελληνικής «κοινής δεξαμενής» την ίδια χρονιά (: πληθυσμός 10,7 εκατομμύρια, δηλαδή το 1/12ο του ιαπωνικού…)

Όλα πήγαιναν καλά στην ιαπωνία το 2020. Ούτε πανικός, ούτε κατ’ οίκον φυλακίσεις, ούτε «κατάρρευση του συστήματος υγείας»… Και ύστερα; Ύστερα «ήρθε η σωτηρία των mRNA πλατφορμών»!

Σαν κουλτούρα η ιαπωνική κοινωνία είναι δύσπιστη απέναντι στα ιατρικά πειράματα με ή χωρίς σύριγγες, εξαιτίας των αναμνήσεων απ’ τα δολοφονικά ιατρικά πειράματα που έκαναν οι ιάπωνες φασίστες γιατροί πριν και κατά την διάρκεια του Β παγκόσμιου. Αλλά το ιαπωνικό (εθνικιστικό, ακροδεξιό, μιλιταριστικό) γκουβέρνο, βάζοντας τους υπηκόους του στον πάγκο της βιοτεχνολογικής γεωπολιτικής και της συμμαχίας του με την Ουάσιγκτον (και τις αμερικανικές φαρμακομαφίες…) εγγυήθηκε ότι οι mRNA πλατφόρμες είναι «αποτελεσματικές και ασφαλείς», αν και ούτε υποχρεωτικές τις έκανε ούτε κήρυξε τον πλατφορμιασμό σαν «διαβατήριο ζωής και ύπαρξης» των υπηκόων του.

Ποιο ήταν το πραγματικό μέτρο αυτής της «αποτελεσματικότητας»;

> Το 2020, χωρίς πλατφόρμες, με ήπια αντιφλεγμονώδη αντιμετώπιση των περιστατικών που την χρειάζονταν όπως είχε εισηγηθεί ο Fukushima, 3.414 θάνατοι που χρεώθηκαν στον τσαχπίνη…

> Το 2021, πρώτη χρονιά εθελοντικού μεν αλλά «εγγυημένου» απ’ το κράτος και άρα μαζικού πλατφορμιασμού, επιπλέον 14.979 θάνατοι που χρεώθηκαν στον τσαχπίνη…

> Το 2022, δεύτερη χρονιά εθελοντικού πλατφορμιασμού, με “boosters” κλπ, επιπλέον 38.581 θάνατοι χρεωμένοι στον τσαχπίνη…

> Συνολικά, ως και τις 14 Γενάρη 2023, με σχεδόν 3 δόσεις πλατφορμών ανά κάτοικο, 62.264 θάνατοι… Σχεδόν 18 φορές περισσότεροι θάνατοι σε 25,5 μήνες (απ’ τις αρχές του 2021 και των πλατφορμιασμών) σε σχέση με τους πρώτους 12 μήνες (του 2020) χάρη… αποκλειστικά στην «αποτελεσματικότητα» των πλατφορμών γενετικής μηχανικής. Σ’ αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι δολοφονίες εξαιτίας των παρενεργειών∙ είναι θάνατοι που αποδίδονται στον τσαχπίνη οφειλόμενοι στη γενετική καταστολή του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος… Στο ξεχαρβάλωμά του.

Αν η «αποτελεσματικότητα» ήταν συνώνυμη της μαζικής (και προσχεδιασμένης υποστηρίζουμε…) εξαπάτησης, τι ήταν η «ασφάλειά» των mRNA πλατφορμών; Τι έχει γίνει με τις παρενέργειες («παράπλευρες απώλειες» όπως λέει η σύγχρονη μιλιταριστική ορολογία…) στην ιαπωνική κοινωνία;

Στις 25 του περασμένου Νοέμβρη (2022) ο Fukushima μίλησε σε μια εκδήλωση που οργάνωσαν θύματα αυτών των παρενεργειών. Ήταν καλεσμένοι και εκπρόσωποι του ιαπωνικού υπουργείου υγείας (κάθονται απέναντι απ’ τον Fukushima, δεν φαίνονται στο video). O απογοητευμένος Fukushima ήταν δίκαια έξαλλος μαζί τους! Σε άλλα σημεία της ομιλίας του (δεν τα περιλάβαμε) τους στολίζει / βρίζει κανονικά, κι αυτοί κάθονται «μαζεμένοι», απολογητικοί, «ναι κύριε…», «μάλιστα κύριε…», «θα κάνουμε ότι μπορούμε κύριε…» κλπ….

Δείτε τώρα αυτό το σύντομο (2 λεπτών και κάτι) κατατοπιστικό απόσπασμα απ’ την ομιλία του. (Ακατάλληλο για πολιτικά ανήλικους, caradinieroi / pfizeroi και λοιπούς φίλους της τεχνοκρατίας και του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…)

Ευχαριστούμε τον Β. για την μετάφραση (απ’ τα αρχαία ιαπωνικά…) και τον υποτιτλισμό.

Κι ας το θυμίσουμε: η εκστρατεία των «κόκκινων μαντηλιών» για την αναγνώριση των καταστροφικών παρενεργειών της γενετικής μηχανικής δεν είναι μια πολιτικά ιδιοτελής κίνηση! Ούτε πολιτική «ιδιοκτησία» τους! Είναι καθήκον για τους πάντες! Πρώτα απ’ όλα είναι η κοινωνική απαίτηση δικαιοσύνης για όσους και όσες κτυπήθηκαν πισώπλατα εξαπατημένοι, φοβισμένοι, εκβιασμένοι. Και αμέσως μετά είναι η κοινωνική απαίτηση δικαιοσύνης για όλους και όλες: ποτέ ξανά, ποτέ και πουθενά γενετική βιομηχανία του θανάτου!

Αν δεν αναγνωριστεί τώρα δημόσια, κατηγορηματικά και μαζικά αυτό το έγκλημα θα επαναληφθεί ξανά και ξανά!!

Τότε τα «δεν ήξερα» και οι τωρινές σιωπές θα είναι μόνο χυδαία και απαράγραπτη συνενοχή.

Μέτωπο του Ειρηνικού 3

Αμφίβια κινεζικά τεθωρακισμένα στις πρόσφατες ασκήσεις…

Πέμπτη 18 Αυγούστου>> Τι θα κάνει λοιπόν η Ουάσιγκτον στο μέτωπο του Ειρηνικού;

Σε «ανύποπτες» στιγμές η ασταμάτητη μηχανή έχει πει την γνώμη της κάνοντας προβλέψεις:

Στις 22 Απρίλη του 2018 γράφαμε (: ανατολική ασία):

Χωρίς έναν εχθρό που να παρουσιάζεται (απ’ τις ηπα και τους συμμάχους της) σαν «παγκόσμιος κίνδυνος» πώς μπορεί η Ουάσιγκτον να κρατήσει τον στρατιωτικό έλεγχο του Ειρηνικού και της ανατολικής Ασίας; Έχοντας «καβάτζα» την βόρεια κορέα, δοκίμασε επί Ομπάμα να «απλώσει» την ζώνη «διαφύλαξης των συμφερόντων του πλανήτη», αξιοποιώντας τις εδαφικές διαφορές ανάμεσα στη Μανίλα και στο Πεκίνο, στη νότια θάλασσα της κίνας. Όταν ο φρεσκοεκλεγμένος ημι-δικτάτορας των φιλιππίνων Duterte αναποδογύρισε το τραπέζι αρνούμενος να συνεχίσει την κόντρα με το Πεκίνο, η «καβάτζα» της βόρειας κορέας (και των πυρηνικών της) έγινε ο κύριος παράγοντας νομιμοποίησης του αμερικανικού μιλιταριστικού ηγεμονισμού. Τι θα απογίνει αυτός λοιπόν χωρίς τον βάρβαρο «rocket man»;

Υπάρχει, δυστυχώς, ένα ακόμα γεωγραφικό σημείο μέσω του οποίου η Ουάσιγκτον (και το Τόκιο) θα μπορούσαν να υποδαυλίσουν εντάσεις στην ευρύτερη περιοχή, κατά της κίνας: η ταϊβάν.

Και στις 11 Μάη του 2019 (: όλα πάνε καλά 2):

Πριν μήνες η ασταμάτητη μηχανή είχε εκθέσει την εκτίμησή της: κάθε πόντο νομιμοποίησης της μιλιταριστικής της δράσης στον Ειρηνικό που χάνει η Ουάσιγκτον εξαιτίας της διαχείρισης που κάνει το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ στο ζήτημα της βόρειας κορέας, θα επιχειρήσει να τον κερδίσει τραβώντας το χαρτί της ταϊβάν. Και είναι σαφές ότι αυτό κάνει.

Η πρόσφατη διακομματική υπερψήφιση του «νόμου για την βοήθεια στην ταϊβάν 2019» και του «νόμου επιβεβαίωσης της προσήλωσης των ηπα στην ταϊβάν 2019» απ’ τη αμερικανική βουλή των αντιπροσώπων (με ψήφους 414 υπέρ και μηδέν κατά…) είναι ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο παλιών (και επανειλημμένων) δεσμεύσεων της Ουάσιγκτον ότι (θα) τηρεί την «πολιτική της μίας κίνας» και ότι δεν θα ανακατεύεται στα ζητήματα της ταϊβάν με τρόπο που να προκαλεί το Πεκίνο. Η τωρινή ακροδεξιά κυβέρνηση του νησιού στηρίζεται πολύ στην Ουάσιγκτον· στην απέναντι μεριά ο Xi δήλωσε ήδη απ’ τον περασμένο Γενάρη ότι δεν αποκλείει την «στρατιωτική λύση» αν η επανένωση της ταϊβάν με την κίνα (στο μοντέλο «ένα κράτος δύο συστήματα» δεν γίνει ειρηνικά). Ακόμα κι αν το κινεζικό καθεστώς έχει την υπομονή να περιμένει την αλλαγή κυβέρνησης στην ταϊβάν στις επόμενες προεδρικές εκλογές (στις 20 Μάη του 2020), δεν έχει σίγουρα την διάθεση να παρακολουθεί το ψοφιοκουναβιστάν να προσπαθεί να το κυκλώσει με διαρκώς επιθετικότερες «πρωτοβουλίες».

Σ’ ένα τέτοιο γενικό ταμπλώ, αυτό το κινεζικό καλάααααααα… στους νέους δασμούς θα έπρεπε να ανησυχεί τους ψοφιοκουναβικούς του αμερικανικού ιμπεριαλισμού…

Στο αμερικανικό άσπρο σπίτι βρισκόταν τότε το ψόφιο κουνάβι. Συνεπώς είναι καθαρό ότι η κλιμάκωση της έντασης κατά της κίνας ως τώρα είναι διακομματική. Στις ταϊβανέζικες εκλογές του 2020 κέρδισε ξανά το φιλοαμερικάνικο “δημοκρατικό, προοδευτικό” κόμμα. Καμία βελτίωση!

Σε σχέση με την αμερικανική επιθετικότητα είναι σημαντικά κι αυτά:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Hiroshima

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Στις 6 Αυγούστου του 1945 και ξανά στις 9 του ίδιου μήνα, με δύο ατομικές βόμβες ο αμερικανικός στρατός εξόντωσε πάνω από 100.000 αμάχους, άντρες, γυναίκες, παιδιά, στη Χιροσίμα και πάνω από 70.000 στο Ναγκασάκι∙ πολύ περισσότεροι ήταν όσοι / όσες υπέφεραν την υπόλοιπη ζωή τους απ’ την ραδιενέργεια. Οι βόμβες ήταν επιστημονικό, επιστημονικότατο κατόρθωμα των κορυφαίων δυτικών φυσικών και τεχνικών (Manhattan project) που δούλευαν στις ηπα πάνω στην πυρηνική διάσπαση (και την οπλοποίησή της…) απ’ το 1939. Η χρήση των ατομικών βομβών κατά αμάχων «δικαιολογήθηκε» με το επιχείρημα πως με την μαζική δολοφονία τους σώθηκαν ζωές αμερικάνων στρατιωτών, στην επιχείρηση κατά της ιαπωνίας…

Πριν 72 χρόνια έγινε αυτό το διπλό και ιστορικά ανεξίτηλο «κατόρθωμα»: Πρώτον η επιστήμη (δηλαδή οι επιστήμονες και οι τεχνικοί) απέδειξαν πόσο φονικοί μπορούν να γίνουν αν πληρωθούν γι’ αυτό. Και δεύτερον, καθιερώθηκε η άποψη ότι τα πιο φρικτά εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας μπορούν να νομιμοποιηθούν αρκεί εκείνος που τα κάνει να νικήσει. Η «εξοικονόμηση δυνάμεων» δικαιολογεί οποιαδήποτε σφαγή, αρκεί να είσαι ο νικητής.

Τα επόμενα χρόνια και τις επόμενες δεκαετίες ο πλανήτης, ειδικά ο καπιταλιστικός βορράς του, έζησε (και ζει) κάτω απ’ τον ομολογημένο ή ανομολόγητο φόβο πως εκείνο που έγινε δυο φορές σε ιαπωνικό έδαφος μπορεί να γίνει κι άλλες, αλλού. Αυτό ήταν το τρίτο σκέλος του αμερικανικού κατορθώματος το 1945: η δημιουργία των fear factories, για μαζική κατανάλωση.

Η ιδέα ότι οι εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας τιμωρούνται είναι εντελώς λανθασμένη: αν νικήσουν απολαμβάνουν την επιτυχία τους παραμένοντας πάντα εγκληματίες. Η ιδέα, επίσης, ότι η επιστήμη και η τεχνολογία είναι ουδέτερες είναι νεκρή απ’ το 1945 (στην πραγματικότητα απ’ τον Α παγκόσμιο). Μόνο οι εγκάθετοι και οι ηλίθιοι εξακολουθούν να διαδίδουν τέτοια ψέματα.

Κυρώσεις και τιμωρίες γενικά

Δευτέρα 28 Φλεβάρη>> Έχει το ενδιαφέρον του ότι απ’ τα peace loving δυτικά κράτη κανένα δεν έχει επιδιώξει κάποια «ειρηνευτική μεσολάβηση» απ’ την στιγμή που έπεσε στην ουκρανία η πρώτη βόμβα. Είναι αυτό απόδειξη της συλλογικής ενοχής τους για το γεγονός ότι το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου ειδικά μετά το 2014 συμπεριφερόταν κατά των θυλάκων στο Donbass ως νταβατζής και γενικά σαν «δεύτερη πατρίδα» για δυτικούς «συμβούλους» πολέμου και πρωτοκοσμικούς φασίστες; Ίσως. Είναι όμως, κυρίως, αναγνώριση του γεγονότος ότι ο «λόγος» τους δεν μετράει πλέον για την Μόσχα – και όχι μόνο. (Οι προτάσεις μεσολάβησης ήρθαν από άλλα μέρη του κόσμου, ασιατικά…)

Η τακτική των οικονομικών και χρηματοπιστωτικών «τιμωριών» (καθώς και διάφορων απαγορεύσεων: αθλητικών, καλλιτεχνικών, μηντιακών, κλπ) έχει λιώσει πια απ’ την χρήση! Θα θυμάστε ότι το ψόφιο κουνάβι και η διοίκησή του ήταν μετρ αυτής της τακτικής, κυρίως κατά του Πεκίνου, της Τεχεράνης, του Καράκας και της Αβάνα. Υποτίθεται ότι ο στόχος τους είναι να «αδυνατίσει οικονομικά» ο «άτακτος» – και να φρονιμέψει… Απέτυχαν εδώ και χρόνια, θα ξανα-αποτύχουν: ακόμα και το γεωργιανό κράτος, για παράδειγμα, δήλωσε ότι οι τράπεζές του θα διευκολύνουν τις ρωσικές σε κάθε πρόβλημα που θα έχουν στις συναλλαγές τους με δυτικές οντότητες. Υποθέτουμε ότι οι υποψήφιοι για τέτοιες διευκολύνσεις είναι πολύ περισσότεροι, έτσι ώστε στο τέλος η «συλλογική δύση» (ως γεωπολιτικό υποκείμενο) θα πρέπει να τιμωρήσει τους πάντες (εκτός απ’ τον εαυτό της) – ή απλά να μείνει στα προσχήματα.

Το ότι αποτυγχάνουν αυτές οι τακτικές δεν σημαίνει ωστόσο ότι δεν είναι πολεμικές – με σφαίρες από χαρτονομίσματα. Και δεν είναι καινούργιες. Το 1940 ο αμερικάνος πρόεδρος Ρούσβελτ «τιμώρησε» το Τόκιο με εμπάργκο πετρελαίου – του καυσίμου που ο γρήγορα ανερχόμενος ιαπωνικός καπιταλισμός είναι άμεση ανάγκη. Υπολόγισε ο Ρούσβελτ (σωστά όπως αποδείχθηκε) ότι το Τόκιο να αναζητήσει δια της βίας κοιτάσματα στην ανατολική ασία κατακτώντας τα σχετικά εδάφη∙ και ότι θα ρίξει την «πρώτη σφαίρα» κατά του ηγεμονικού στον Eιρηνικό αμερικανικού στόλου, έτσι ώστε να νομιμοποιηθεί (κυρίως έναντι των υποτελών) η συμμετοχή του «φιλειρηνικού» (τότε) στα λόγια αμερικανικού γκουβέρνου (του Ρούσβελτ δηλαδή) στον παγκόσμιο πόλεμο που βρισκόταν ήδη σε εξέλιξη.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Τρίζουν τα θεμέλια;

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Έχει την πλάκα του το να βλέπει κάποιος ιερούς ναούς της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας να αναβλύζουν το μύρο της απορίας μήπως …. η «ψεκασμένη» (σοσιαλδημοκρατική by the way…) διοίκηση της σουηδίας είχε τελικά δίκιο που (όπως έλεγαν τότε όλοι οι λυσσασμένοι εντόπιοι caradinieroi) «έβαλε τα κέρδη πάνω απ’ τους ανθρώπους»…. – σε αντίθεση, φυσικά, με το ρημαδογκουβέρνο αλλά και πολλούς άλλους ανθρωποδιοικητές «υποτακτικούς» στο σύμπλεγμα. Που σύμφωνα με τα τότε θεωρήματα έτειναν προς τον κομμουνισμό…

Μετρώντας και συγκρίνοντας τους θανάτους που έχουν χρεωθεί στον τσαχπίνη η Στοκχόλμη δείχνει ότι έκανε το σωστό (και όποτε έκανε λάθος το αναγνώρισε). Αλλά αυτό είναι επιφανειακό, και επιτρέπει σε κάθε πατριώτη caradiniero / pfizero να παίξει το γνωστό ρεφραίν: αυτοί εκεί είναι κρυόκωλοι, δεν ακουμπιούνται, είναι αυτοπειθαρχημένοι (και ως εκ τούτου μίζεροι) κλπ κλπ.

Η βασική διαφορά που χωρίζει κράτη όπως το σουηδικό (αλλά και τα περισσότερα αφρικανικά – για παράδειγμα) και την συντριπτική πλειονότητα των δυτικών κρατών δεν προκύπτει αν πάρουμε στα σοβαρά την δημιουργική λογιστική θανάτου και συγκρίνουμε τις κοινές δεξαμενές επιφανειακά. Η διαφορά έγκειται στο ποιοι και γιατί τρομοκράτησαν τους πληθυσμούς τους ξεσκίζοντας οποιαδήποτε έννοια καλώς εννοούμενης επιστήμης με ψέματα και εκβιασμούς με στόχους εντελώς άσχετους με την υγεία των υποτελών – και ποιοι όχι.

Αυτό είναι κάτι που κάθε ψευτο«μετανοιωμένος» θέλει να αποφύγει: γκρεμίζει όλο το οικοδόμημα της τρομοεκστρατείας, όχι μόνο το τελευταίο ρετιρέ. Η σύγκριση μεταξύ ελλαδιστάν και σουηδίας (με «περίπου ανάλογο πληθυσμό») βοηθάει την σύγχυση, επειδή αφήνει περιθώρια να πέσουν στον στίβο όλα τα εύκολα και γνωστά (ελληνοπατριωτικά) στερεότυπα. Αν ήθελε κάποιος να σπάσει-την-συναίνεση ξεκινώντας απ’ τα νεκροταφεία θα έκανε την σύγκριση ανάμεσα στο ελλαδιστάν και στην ιαπωνία! (Δεν πιάνουμε την σενεγάλη ή την ακτή του ελεφαντοστού, γιατί εκεί το στερεότυπο είναι εύκολο: «είναι ψεύτες»… Ούτε την κίνα με το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού πιάνουμε, γιατί οι πανέξυπνοι και πανέμορφοι εντόπιοι οπαδοί του συμπλέγματος νομίζουν ότι εδώ και 2 χρόνια βρίσκεται σε γενικό lockdown…)

Η ιαπωνία έχει 13 φορές περισσότερο πληθυσμό, συν (αναλογικά, κατά μέσο όρο) τον πιο γερασμένο στον πλανήτη… Το γκουβέρνο στο Τόκιο με τον 13 φορές πάνω πληθυσμό σε σχέση με τα μέρη μας και την μεγάλη urban πυκνότητα κατοίκησης είχε, λοιπόν, χρεώσει στον τσαχπίνη χτες 21.636 θανάτους (και 4.411.892 cases). To ελλαδιστάν απ’ την μεριά του, με το 1/13 του πληθυσμού, είχε περίπου τις μισές cases (2.298.926) και 25.327 θανάτους… Συμπέρασμα; Απλό: το ιαπωνικό κράτος / κεφάλαιο δεν είχε κανένα λόγο να πάρει μέρος στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία∙ και δεν πήρε… Δεν ασχολήθηκε με δημιουργική λογιστική θανάτου, δεν έφτιαξε κοινή δεξαμενή, δεν τρομοκράτησε τους υπηκόους…

Κάτι βρωμάει πολύ άσχημα, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι… Όμως δεν πήγε η microsoft και η pfizer και διάφοροι άλλοι της συμμορίας του συμπλέγματος να κάνουν «επενδύσεις» στην ιαπωνία… Στο ελλαδιστάν ήρθαν, που το γκουβέρνο τους πληρώνει κιόλας.

Οπότε;

Όταν κάτι είναι οργανωμένο…

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Ας ξεκουραστούν οι λοιμωξιολόγοι· η μπογιά τους ξέβαψε και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Ας αναλάβουν οι εγκληματολόγοι. Το ελλαδιστάν ανακάλυψε (πάντα με όρους Θεάματος) πως έχει σοβαρό πρόβλημα οργανωμένου εγκλήματος! Ποιός τσαχπίνης; Οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι…

Το «οργανωμένο έγκλημα» είναι ένας παράλληλος καπιταλισμός, χωρίς τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς της νομιμότητας. Στον «τυπικό» καπιταλισμό, για παράδειγμα, υπάρχει ένα περιθώριο για νομική διεκδίκηση των δεδουλευμένων μετά από μια απόλυση. Στον «άτυπο» όχι. Μια σφαίρα στο κεφάλι, και όλα τελειώνουν. Υπάρχει κι ένα κάποιο πτωχευτικό δίκαιο (στον «τυπικό»). Πέραν αυτού; Το μεγαλύτερο ψάρι απλά τρώει το μικρότερο…

Αλλά οι νομιμόφρονες είναι 110% ηθικολόγοι· ακόμα κι όταν δρουν οι ίδιοι υπόγεια και παράνομα. Έτσι το «οργανωμένο έγκλημα» πουλιέται σα μια ξαφνική συμφορά, που οφείλεται (τάχα) στο ότι οι φυλακές δεν χωράνε όλους τους «οργανωμένους εγκληματίες» – λες και οι φυλακές είναι κάτι άλλο απ’ το «άτυπο εκπαιδευτικό σύστημα» αυτού του «άτυπου» καπιταλισμού.

Εν τω μεταξύ κανείς δεν τολμάει να παραδεχτεί ότι η πραξικοπηματική τρομοδιαχείριση αν είχε μια φορά συνέπειες στην «τυπική» οικονομία είχε δέκα στην «άτυπη»! Σ’ αυτήν την τελευταία δεν έφταναν βέβαια τα επιδόματα, οι επιστρεπτέες, οι φοροελαφρύνσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα. Αίφνης ο τομέας προστασία καταστημάτων κατέρρευσε για αρκετούς μήνες… Ή το ξέπλυμα μέσω λευκών καταστημάτων το ίδιο. Ή η πορνεία του πεζοδρομίου (και η προστασία της). Απ’ την άλλη μεριά ο τομέας εμπόριο ναρκωτικών εκτοξεύτηκε! (Δεν προσέξατε τα μαρτυριάρικα τα λύματα τι έλεγαν; Μόνο το «ιικό φορτίο» ενδιέφερε; Όχι η κόκα;) Πιθανότατα να αναπτύχθηκε κι ένας τομέας κατ’ οίκον διανομής… (Μια υπόθεση κάνουμε).

Αυτά σημαίνουν ότι οι όποιες ισορροπίες επιχειρηματικού καταμερισμού και επαγγελματικών προσόδων του «άτυπου» καπιταλισμού διαταράχτηκαν σοβαρά στη διάρκεια των αποκλεισμών και των απαγορεύσεων· χωρίς επίσημο «κρατικό» μαξιλάρι για μια κάποια εξομάλυνση. Και τι θα περίμενε κανείς απ’ την στιγμή που ο «τυπικός» καπιταλισμός ξαναμπαίνει σε λειτουργία; Οι νικητές των απαγορεύσεων (εκείνοι, δηλαδή, που πραγματοποίησαν σημαντική συσσώρευση χάρη στον τσαχπίνη) θα προσπαθήσουν να φάνε εντελώς τους χαμένους· κι αυτοί, απ’ τη μεριά τους, θα προσπαθήσουν να αμυνθούν.

Αν ο «άτυπος» καπιταλισμός είχε έναν «άτυπο» υπ.οικ., έναν «άτυπο» υπουργό ανάπτυξης και έναν «άτυπο» υπουργό εργασίας θα τα εξηγούσαν όλα αυτά. Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 (της «τυπικής» δημόσιας τάξης) θα μπορούσε να υπανιχθεί ότι η εγκληματοφοβία είναι φρένο στην εθνική ανάπτυξη. Η οποία, τουρισμός γαρ (έστω και κολοβός), στηρίζεται και στην «άτυπη» παροχή υπηρεσιών – μην κάνετε τους άσχετους.

Αλλά δεν έχει. Και μένει έρμαιο των συκοφαντιών… Όμως αν η ηθικολογία του «τυπικού» καπιταλισμού μπορούσε να στεγνώσει τις παράνομες δρατηριότητες, θα το είχε πετύχει προ πολλού σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Πουθενά δεν το κατάφερε· μάλλον το αντίθετο. Έχουν να το λένε οι πρωτοκλασάτοι «ειδικοί» πως ο «λευκός» καπιταλισμός γίνεται όλο και περισσότερο δραστηριότητα του «μαύρου» και το αντίστροφο. Και, μεταξύ μας, το «οργανωμένο έγκλημα» στο ελλαδιστάν έχει καταθέσει το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο για τον λαό και τον τόπο, απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη…

Έχει αποδειχθεί το μόνο πετυχημένο…

(φωτογραφία: Το ιαπωνικό “τυπικό” κράτος / κεφάλαιο είναι συμφιλιωμένο με την yakuza· και είναι δύσκολο πράγματι να πει κάποιος με σιγουριά ποιος είναι τμήμα του άλλου. Εν πάσει περιπτώσει δεν πρόκειται για δευτεράτζα! Για g7 πρόκειται!!! Προκομένα πράματα και καμμία περιττή σπατάλη δυνάμεων…)

Ο θρίαμβος της (εθνικής) θανατοπολιτικής!

Δευτέρα 26 Απρίλη>> Ετοιμαζόταν αργά, σταθερά, αθόρυβα. Το πόπολο παραζαλισμένο και ανόρεχτο δεν είχε προσκληθεί στην προετοιμασία… Και έγινε! Την περασμένη βδομάδα! Τετάρτη; Πέμπτη; Την Παρασκευή ήταν αδιαμφισβήτητο γεγονός!!

Κυρίες και κύριοι: το φτωχό πλην τίμιο ελλαδιστάν κατατρόπωσε με την γενναία του δημιουργική λογιστική θανάτου (πάντα για τον τσαχπίνη, οτιδήποτε άλλο είναι εκτός νόμου…) μια ολόκληρη πρώην αυτοκρατορία! Την ιαπωνική! Όχι την κινέζικη (που λένε ψέμματα και τα κρύβουν…). Ότι την γκάνα, την σενεγάλη ή την ακτή ελεφαντοστού… Όχι το βιετνάμ ή την ταϋλάνδη! Το Τόκιο υποκλήθηκε μπροστά στο μεγαλείο της ελληνικής εθνικής θανατοπολιτικής! Ιδού οι αποδείξεις (απ’ το εγκυρότατο worldmeters). Σάββατο 24 Απρίλη και το κοντέρ ήταν αποκαλυπτικό:

Εθνικός θρίαμβος! Τέτοια μεγαλεία απ’ την μπάλα το 2004 είχε να δει η πατρίς! Κι όμως: ούτε ένας γενικός σημαιοστολισμός, ούτε πανηγύρια στους δρόμους, ούτε η π… του τσολιά, ούτε διαγγέλματα και δηλώσεις επισήμων για τους ηρωϊκώς πεσόντες… Τίποτα!!! Σεμνότητα και ταπεινότητα; Γιατί;

Ας αφήσουμε τις ειρωνείες… Αυτός ο σιωπηλός μεν αλλά κραυγαλέος εθνικός θρίαμβος του ελλαδιστάν λέει διάφορα πολύ δυσάρεστα. Εκτός απ’ την περίπτωση το ιαπωνικό καθεστώς να είναι κι αυτό ψευτο- και να τα κρύβει τα πτώματα (κανείς δεν το έχει κατηγορήσει, περιμένουμε όλο αγωνία τους ντόπιους caradinieri) πρέπει να συνυπολογιστεί το γεγονός η ιαπωνία έχει πληθυσμό πάνω από 126 εκατομύρια (και μάλιστα, κατά μέσο όρο ηλικίας, τον πιο γερασμένο στον κόσμο). Δηλαδή 12,6 φορές μεγαλύτερο απ’ τον ελληνικό. Αν η ελληνική θανατομέτρηση / κοινή δεξαμενή / απόδειξη «φονικότητας» του τσαχπίνη είναι ειλικρινής και τίμια (όπως, άλλωστε, οτιδήποτε ελληνικό!), τότε η ιαπωνία πρέπει να έχει πάνω από 125.300 νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη (και τους κρύβει, για να κάνει τους ολυμπιακούς – ε;). Αν όμως τα αφεντικά στο Τόκιο δεν έχουν φτιάξει κοινή δεξαμενή θανάτου (επειδή ο καπιταλισμός τους δεν την χρειάζεται) και είναι αυτά ειλικρινή και τίμια, τότε οι θάνατοι που θα έπρεπε δικαιολογημένα να αποδοθούν στον τσαχπίνη στο ελλαδιστάν είναι ως τώρα 790. Επτακόσιοι ενενήντα (ολογράφως) – just!!

Παράδοξο ή όχι, αυτή η αναλογία αλήθειας, το ότι δηλαδή μόνο ο 1 στους 13 που χρεώνονται στον τσαχπίνη είναι όντως «δικός του» θάνατος, ταιριάζει πολύ με το εύρημα μιας έρευνας που έγινε στις ηπα προκαλώντας σκάνδαλο (και τον σχετικό αποκλεισμό…) όταν οι ερευνητές εκτίμησαν ότι μόνο ο 1 στους 17 απ’ αυτούς που χρεώνονται στην αμερικανική κοινή δεξαμενή είναι πράγματι «θύμα του covid»… Αίσχος, ε; Οι παλιοερευνητές…

Πώς λοιπόν να ξεφορτωθούμε την σχεδόν βεβαιότητα ότι στο ελληνικό θανατόμετρο υπάρχουν ήδη ως τώρα  9.200 θάνατοι που χρεώθηκαν στον τσαχπίνη σαν bonus όταν, για παράδειγμα, εξαφανίστηκε η γρίπη (και οι δικές της επιπλοκές) κι όταν κάθε πνευμονία που μοιάζει λίγο covid βαφτίζεται έτσι (μερικές φορές με το αζημίωτο); Πώς να ξεφορτωθούμε την άλλη βεβαιότητα πως όταν μετά τις φαρμακομαφίες και οι ιερείς της σωτηρίας (των φαρμακομαφιών) αποκτούν «ασυλία», η βρώμα κράτους και αφεντικών έχει εκτοξευτεί στα ύψη έτσι ώστε οι bonus θάνατοι να μοιάζουν παρωνυχίδα;

Δεν θα ξεφορτωθούμε ούτε θα ξεχάσουμε τίποτα, δεν πρέπει. Μπορούμε απλά να γιορτάσουμε τον διεθνή  θρίαμβο σαν «ανάσταση» της ελληνικής θανατοπολιτικής. Μ’ ένα κεράκι στα εικονίσματα των αφεντικών του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Κι αν μπορούν οι εθνοcaradinoφρονες να ζητήσουν να οριστεί σαν εθνική επέτειος η 24 Απρίλη…

(Εν τω μεταξύ η «ψαλίδα» ανάμεσα στην φτωχή και τίμια απ’ την μια και την χώρα του ανατέλλοντος ηλίου απ’ την άλλη ανοίγει διαρκώς. Χτες το ελλαδιστάν των πραξικοπημάτων και των απαγορεύσεων είχε να επιδείξει το ξεπέρασμα του ορίου των 10.000 θανάτων χρεωμένων στον τσαχπίνη – 10.007 για την ακρίβεια – ενώ το cool αλλά δύσμοιρο Τόκιο ήταν μόλις στους 9.913…. τρώει την σκόνη μας δηλαδή!

Άντε μπας και μάθουν τι πρέπει να κάνουν οι σωστοί και πιστοί σύμμαχοι της Ουάσιγκτον και του Λονδίνου…)

Χαιρετίσματα απ’ το Τόκιο 1

Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Ξέρετε την επιμονή μας να υπάρξει μια σοβαρή εκτίμηση της δυτικής υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας με βάση τα πραγματικά δεδομένα σε άλλα σημεία του πλανήτη. Να, λοιπόν, τα μαντάτα απ’ την μακρινή “χώρα του ανατέλλοντος ηλίου” που επιβεβαιώνουν την άποψή μας περί “προβλήματος δημιουργημένου κατά κύριο λόγο στην καπιταλιστική δύση”. Μαντάτα που προσθέτουν αποδείξεις – για όσους χρειάζονται κι άλλες.

Πρώτα μερικά αποσπάσματα από ένα άρθρο των καθεστωτικών japan times, στις 2 Ιούνη του 2020, με τίτλο Το μυστικό της ιαπωνικής επιτυχίας στην αντιμετώπιση του covid-19. (Ευχαριστούμε τον Σ. για το υλικό). Ο τονισμός δικός μας:

Η κυβέρνηση στις 25 Μάη τερμάτισε την κατάσταση έκακτης ανάγκης για τον covid-19 αφού ο αριθμός των νέων μολύνσεων απ’ το νέο κορονοϊό έπεσε σε μερικές δεκάδες την ημέρα. Αν και ο κίνδυνος ενός δεύτερου κύματος είναι πιθανός, φαίνεται ότι η Ιαπωνία, σε μεγάλο βαθμό, ελαχιστοποίησε με επιτυχία τους θανάτους που σχετίζονται με τον covid-19 χωρίς να επιβάλει αυστηρό lockdown ή μια εκταμένη πολιτική τεσταρίσματος κατά την διάρκεια εκείνου που θεωρήθηκε το πρώτο κύμα της πανδημίας. Πώς έγινε κατορθωτό αυτό;

… Καθώς γίνονταν ιχνηλατήσεις των εισαγώμενων κρουσμάτων και όσων σχετίζονταν με επαφές μαζί τους, διαπιστώσαμε μια δυσκολία να εντοπίσουμε νέα κρούσματα απ’ αυτές τις επαφές. Αυτό ήταν μυστηριώδες με βάση το υψηλό ποσοστό μολύνσεων που είχε παρατηρηθεί στην περίπτωση του κρουαζιερόπλοιου Diamond Princess.

Επιπλέον προκαταρκτικές αναλύσεις στις περιπτώσεις εσωτερικού έδειξαν τελικά ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η πλειοψηφία των ασθενών δεν μόλυνε άλλους· αλλά ότι ένας περιορισμένος αριθμός περιπτώσεων προκαλούσε περισσότερες από 5 δευτερεύουσες μολύνσεις, δημιουργώντας clusters. Οπότε αναδιοργανώσαμε τους πόρους μας για να ερευνούμε αυτά τα clusters, έτσι ώστε να έχουμε αποτελεσματικότητα στον εντοπισμό μη αναγνωρισμένων περιπτώσεων αυτής της κατηγορίας.

Ειδικά στην αρχική φάση της διασποράς του ιού, όταν ο επιπολασμός (: η διασπορά) του ιού ήταν εξαιρετικά χαμηλός, το να ωθούμε τους ανθρώπους με ήπια ή καθόλου συμπτώματα να κάνουν PCR test δεν θα είχε κανένα άλλο αποτέλεσμα απ’ το να απομονώνουμε ψευδώς θετικές περιπτώσεις. Αντίθετα, με την στρατηγική «προσέγγιση στα cluster» η κυβέρνηση ήταν σε θέση να εντοπίζει τους παράγοντες που ήταν ευρύτερα επικίνδυνοι, καθώς και τις συμπεριφορές που δημιουργούσαν αυτά τα clusters.

Το εύκολα κατανοητό σύνθημα κατά των “κλειστών χώρων με συνωστισμό” ήταν μια αποτελεσματική επικοινωνιακή στρατηγική. Αυτές οι προσπάθειες εμπόδισαν την δημιουργία clusters, και περιόρισαν την εκθετική αύξηση των κρουσμάτων χωρίς να κάνουν ζημιά στην οικονομία με την νομική απαγόρευση της κίνησης των ανθρώπων…

Τι είναι αυτά που λένε οι παλιοασιάτες; Συμφωνούν, δηλαδή, με τον «ψέκα» Ιωαννίδη και μερικούς άλλους «συνωμοσιολόγους» ότι τα περίφημα lockdown, η σωτηρία του λαού και του τόπου, χειροτέρεψαν την κατάσταση στον θαυμάσιο, έξυπνο, όμορφο και παντοδύναμο δυτικό καπιταλιστικό κόσμο; Μήπως λένε, κι όλας, ότι το απλό σύνθημα «όχι συνωστισμοί σε κλειστούς χώρους» σε σχέση με το άλλο απλό σύνθημα «κλειστείτε σπίτα σας, μην αναπνέετε, και μην τολμήσετε να ξαναβγείτε μέχρι να σας πούμε εμείς» έχουν τόση σχέση μεταξύ τους όση η ανατολή με την δύση; Και ότι είναι λάθος τα μαζικά PCR τεστ γιατί το μόνο που πετυχαίνουν είναι να καταδικάζουν σε κατ’ οίκον φυλάκιση ανθρώπους που δεν έχουν πρόβλημα· ούτε είναι μολυσματικοί;

Χμμμμ… Αυτά τα έγραφαν οι καϋμένοι του Τόκιο στις αρχές του περασμένου καλοκαιριού. Δεν ήξεραν τι τους περίμενε με το «δεύτερο» και το «τρίτο» κύμα…

Χαιρετίσματα απ’ το Τόκιο 2

Δευτέρα 8 Φλεβάρη. Πράγματι, δεν ήξεραν (ή ήξεραν;). Στις 2 Ιούνη του 2020 (όταν γράφτηκε το πιο πάνω άρθρο) στην ιαπωνία είχαν διαπιστωθεί 18.874 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 975 θάνατοι. Μετά από 7 μήνες, στις 10 Γενάρη 2021 (όταν γράφτηκε το παρακάτω άρθρο) είχαν διαπιστωθεί 288.775 “κρούσματα” και είχαν χρεωθεί στον τσαχπίνη 3.996 θάνατοι. Χτες στην ιαπωνία το σύνολο θανάτων αποδιδόμενων στον covid ήταν 6.338· αλλά:

– στο ελλαδιστάν ήταν 5.972·

– στο U.K. 112.465·

– στη γαλλία 78.965·

– στην ισπανία 61.386·

– στην ιταλία 91.273·

– και στις ηπα 474.671…

Και σα να μην έφταναν αυτά, με πληθυσμό 126,3 εκατομύρια (και το μεγαλύτερο ποσοστό ηλικιωμένων στον πλανήτη…) το ιαπωνικό καπιταλιστικό κράτος έχει:

– 12 φορές περισσότερο πληθυσμό απ’ το ελλαδιστάν (που αγωνίζεται ωστόσο φιλότιμα στην αρένα της θανατοπολιτικής, έχοντας ξεπεράσει προ πολλού την κίνα και καμμιά δεκαριά κράτη με πολλαπλάσιο πληθυσμό· ένα τσακ ακόμα, ένα δυνατό «τρίτο lockdown», και θα φάει και την ιαπωνία…)·

– 2 φορές ή και ελαφρώς παραπάνω πληθυσμό απ’ το U.K., ή την γαλλία ή την ιταλία·

– 2,5 φορές παραπάνω πληθυσμό απ’ αυτόν της ισπανίας·

– και περίπου τα 2/5 του πληθυσμού των ηπα.

Τα νούμερα δεν βγαίνουν με τίποτα! Με τίποτα! Όπου πραξικοπήματα και καθολικές απαγορεύσεις, εκεί και κοινές δεξαμενές. Όπου κοινές δεξαμενές εκεί και θάνατος με το τσουβάλι. Όπου θάνατος με το τσουβάλι εκεί και τρομοεκστρατεία ανελέητη. Όλα στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο: ο βασιλιάς είναι γυμνός!!!

Συνεπώς δεν πρέπει να θεωρηθεί ανεδαφικό ένα άρθρο στις 10 Γενάρη του 2021 με τίτλο Η Δύση πρέπει να ζηλεύει την στάση της Ιαπωνίας απέναντι στον covid-19· ακόμα κι αν διαπνέεται από κάποιο γεωπολιτικά υψωμένο μεσαίο δάκτυλο. Ο τονισμός και πάλι δικός μας:

Την 1 Ιανουαρίου ο παγκόσμιος αριθμός κρουσμάτων κορονοϊού ήταν 83.748.591 και οι θάνατοι 1.824.140. Τα ανάλογα νούμερα της ιαπωνίας ήταν 230.304 και 3.414. Είναι ασυνήθιστο, αλλά στην Ιαπωνία η αρρώστια σκότωσε περισσότερους το διάστημα φθινοπώρου – χειμώνα παρά την άνοιξη. Παρ’ όλα αυτά, για χάρη της ακρίβειας, πρέπει να τονίσουμε ότι περισσότεροι Ιάπωνες πέθαναν από 25 άλλες αιτίες το 2020. Ο covid-19 αντιστοιχεί μόνο στο 0,3% όλων των θανάτων. Υπήρξαν 7 φορές περισσότερες αυτοκτονίες και 40 φορές περισσότεροι θάνατοι από γρίπη και πνευμονία. Η Ιαπωνία είναι απ’ τις λίγες χώρες χωρίς επιπλέον θανάτους που να προκλήθηκαν απ’ τον covid 19.

H Ιαπωνία τράβηξε την παγκόσμια προσοχή επειδή δεν επέβαλε lockdown ούτε εμμονικά τέσταρε ανθρώπους χωρίς συμπτώματα…. Αντίθετα επέλεξε μια τακτική εντοπισμού των clusters. Πολλά απ’ τα δυτικά media έκαναν σκληρή κριτική στην Ιαπωνία για την αποτυχία της να κλειδώσει τον κόσμο στα σπίτια του και προέβλεπαν εκατόμβες. Άρθρα στους New York Times (7 Απρίλη), στην Washington Post (11 και 21 Απρίλη, 25 Μάη, 11 Αυγούστου), στο New Statesman (22 Απρίλη) και στο περιοδικό Science (22 Απρίλη) έγραφαν ότι «η Ιαπωνία έχασε την ευκαιρία να ελέγξει τον κορονοϊό». Η αντίδρασή της ήταν «πολύ αδύναμη, πολύ αργά», «lockdown λάιτ», «πανδημικό kabuki» (ένα είδος παραδοσιακού ιαπωνικού χοροδράματος) και «ιδιόμορφη», «δώρο στον Trump» σε σχέση με τον ιό. Οι ειδικοί άρχισαν να διαδίδουν τρομακτικά σενάρια για το δεύτερο κύμα, τον χειμώνα. Ένας λόγος γι’ αυτήν την αντίληψη ήταν η πολύπλοκη ιστορία της Ιαπωνίας σε σχέση με τα εμβόλια και η προσεκτική της προσέγγιση στα καινούργια. Αλλά αυτή εδώ η εφημερίδα είχε τονίσει ότι «η σχετική επιτυχία της Ιαπωνίας στον έλεγχο της πανδημίας» σημαίνει ότι η επείγουσα καταφυγή στα εμβόλια δεν είναι προτεραιότητα.

Η Ιαπωνία δεν θα έπρεπε να πάρει την δυτική κριτική πολύ στα σοβαρά. Τα mainstream media είχαν την αποστολή να είναι οι τσιρλήντερς της αφήγησης υπέρ των lockdown. Χώρες όπως η Σουηδία και η Ιαπωνία που διαφοροποιήθηκαν απ’ την κυρίαρχη αφήγηση έγιναν στόχος ενός ειδικού μένους, κατηγορούμενες για ανευθυνότητα στα όρια της εγκληματικής παραμέλησης καθήκοντος. Θα ήταν καλουδεχούμενα παραδείγματα με καλύτερα αποτελέσματα χωρίς το εκτεταμένο κόστος σε υγεία, ψυχική υγεία, καθημερινότητα, οικονομικές και πολιτικές ελευθερίες εξαιτίας των σκληρών lockdown. Αλλά δεν υπάρχουν. Αντίθετα διάφοροι αρθρογράφοι δείχνουν να θέλουν την αποτυχία των κρατών που ακολούθησαν ήπια τακτική, έτσι ώστε να νοιώθουν δικαιωμένοι.

Δυστυχώς γι’ αυτούς υπάρχουν ελάχιστα εμπειρικά δεδομένα που να δικαιώνουν τα αφηρημένα μαθηματικά μοντέλα πάνω στα οποία στηρίχτηκαν οι κυβερνήσεις για να επιβάλουν τα lockdowns. Ο ιός δεν είναι πρωτοφανής, όμως οι δρακόντιες κοινωνικές απαγορεύσεις είναι…

Ποτέ πριν στην ανθρώπινη ιστορία δεν καταδικάστηκαν ολόκληροι υγιείς πληθυσμοί σε κατ’ οίκον φυλάκιση, να τους λένε πότε μπορούν να βγουν· για να πάνε που· για πόση ώρα· πόσους και ποιούς ανθρώπους επιτρέπεται να συναντήσουν· ποια μαγαζιά μπορούν να μείνουν ανοικτά πουλώντας καθορισμένα αγαθά και παρέχοντας περιορισμένες υπηρεσίες. Κι ωστόσο, ένα χρόνο μετά απ’ αυτό το ακραίο πείραμα, τα δεδομένα απ’ όλον τον κόσμο δείχνουν ότι η ταχύτητα της πανδημίας έχει μεγαλύτερη σχέση με την γεωγραφία, την δημογραφία και την εποχικότητα παρά με την αυστηρότητα των lockdown και την γενετική αποκρυπτογράφηση.

Η Ευρώπη μετράει τριπλάσιους θανάτους απ’ τον covid-19 σε σχέση με το ποσοστό της στον παγκόσμιο πληθυσμό, η βόρεια Αμερική εξαπλάσιους, και η νότια Αμερική 2,4 φορές παραπάνω. Αντίθετα η Αυστραλία μόνο το 1/10, η Αφρική το 1/5 και Ασία (περιλαμβανόμενης της κεντρικής και της δυτικής Ασίας) το 1/3 σε σχέση με το ποσοστό τους στον παγκόσμιο πληθυσμό. Η ανατολική Ασία είναι αστέρι. Η μέση θνησιμότητα για την Κίνα, το Χονγκ Κονγκ, την Μογγολία, τη Νότια Κορέα και την Ταϊβάν είναι 5,5 θάνατοι ανά εκατομύριο κατοίκων. Στην ανατολική Ασία η Ιαπωνία έχει την μεγαλύτερη θνησιμότητα με 27 θ.α.ε.κ. Για να έχουμε ένα παγκόσμιο μέτρο, ο παγκόσμιος μέσος όρος είναι 234 θ.α.ε.κ., και οι χειρότερες χώρες στην Ευρώπη (με σειρά προς το χειρότερο το U.K., η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, όλες χώρες που επέβαλαν σκληρά lockdown) κινούνται μεταξύ 1.080 και 1.674 θ.α.ε.κ. Στα κράτη του G7 όπου ανήκει και η Ιαπωνία, ο μέσος όρος των άλλων έξι κρατών μελών, που όλα επέβαλαν αυστηρά lockdown, είναι 949 θ.α.ε.κ.

… Μια έρευνα που έγινε από Ινδούς επιστήμονες υποστηρίζει ότι η έκθεση απ’ την παιδική ηλικία σε μια μεγάλη γκάμα παθογόνων παραγόντων διαμόρφωσε μια πιο ισχυρή ανοσολογική ανταπόκριση των Ινδών απέναντι στον covid 19. Ένα παρόμοιο συμπέρασμα ισχύει για την υποσαχάρια Αφρική…

… Η χειμερινή ένταση της πανδημίας δείχνει ότι ακόμα και στην Ιαπωνία οι μάσκες προσώπου δεν εμποδίζουν την μόλυνση και την μεταφορά του ιού…

Τα έχετε διαβάσει αυτά ή περίπου αυτά εδώ ξανά και ξανά. Άλλη χάρη έχουν βέβαια αν έρχονται απ’ την άλλη άκρη του πλανήτη. Πρόκειται για τον ορισμό του Ο κόσμος τόχει τούμπανο και η Δύση κρυφό καμάρι! Γιατί, να: εκεί στη μακρινή ιαπωνία συνεχίζουν να μετράνε τους θανάτους από επιπλοκές της γρίπης και βακτηριακές πνευμονίες, αντί να τους πετάνε όλους στην κοινή δεξαμενή…. Περίεργοι τύποι…. Φαίνεται να μην έχουν ιδιαίτερη συμπάθεια στις δυτικές πλατφόρμες…

Οι τελευταίες φράσεις όμως πονάνε· αληθινά πονάνε. Θυμίζουν την αποστειρωμένη φυλάκιση των μικρότερων ηλικιών, άλλοτε επιβεβλημένη δια της βίας απ’ τα κράτη, τα αφεντικά του συμπλέγματος και τους δημαγωγούς, κι άλλοτε με την ολέθρια, αντι-ανθρώπινη «γονική συναίνεση».

Αυτές οι ηλικίες κατασκευάζονται επίτηδες, χωρίς να ξέρουν ή να μπορούν να αντιδράσουν, για να είναι μόνιμα ασθενικές, ανοσολογικά λειψές κι αδύναμες, φοβικές σ’ όλη την ζωή τους· αιώνιοι πελάτες των μαφιών της δυτικής «βιομηχανίας της υγείας»…

Κουίζ 1

Κυριακή 20 Δεκέμβρη. Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που έχει δηλωμένους περισσότερους νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη απ’ ότι μαζί η ιαπωνία (2.828), η ταϊβάν (7), η νότια κορέα (659), η γκάνα (331) και η σενεγάλη (361), παρότι έχει μόνο το 1/25 του (συνολικού) πληθυσμού τους;

Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που έχει δηλωμένους ελαφρά λιγότερους νεκρούς εξαιτίας του τσαχπίνη (με ισχυρή «τάση» να τους ξεπεράσει…) απ’ την κίνα (4.634) παρότι έχει το 1/140 του πληθυσμού της;

Ξέρετε το όνομα ενός αναπτυγμένου κράτους (μέλους των καλύτερων κλαμπ του δυτικού καπιταλισμού, της ε.ε. και του νατο…) που έχει δηλωμένους περισσότερο από 10 φορές παραπάνω νεκρούς και 2,5 φορές παραπάνω «κρούσματα» του τσαχπίνη σε σχέση μ’ ένα φτωχό, τριτοκοσμικό κράτος της δυτικής αφρικής, όπως η γκάνα, που έχει όμως τριπλάσιο πληθυσμό;

Ξέρετε το όνομα ενός κράτους που η αναλογία των επίσημα δηλωμένων νεκρών του τσαχπίνη επί των επίσημα δηλωμένων positive (του ιδίου) είναι μεγαλύτερο απ’ το «αποτυχημένο πείραμα της σουηδίας» (2,17%), της «η πρωθυπουργός είναι συνέχεια τρομαγμένη γερμανίας» (1,76%) ή της «είμαστε cool γαλλίας» (2,45%);

Το ξέρετε οπωσδήποτε: ελλαδιστάν λέγεται!! Το ελλαδιστάν δηλώνει ως τώρα 4.102 «θύματα του covid», με πληθυσμό 10,4 εκατομύρια· το άθροισμα των δηλωμένων θανάτων απ’ την ίδια αιτία σε ιαπωνία, ταϊβάν, νότια κορέα, γκάνα και σενεγάλη μαζί είναι 3.986 (με σύνολο πληθυσμού 245 εκατομύρια). Το ελλαδιστάν επίσης έχει αναλογία «επίσημων θυμάτων προς επίσημα κρούσματα» (οι ίδιοι είναι που τα μετράνε και τα μεν και τα δε!) 3,14%… Σας φαίνεται εντάξει;

Οι αριθμοί είναι εκνευριστικοί ειδικά όταν κάνει κάποιος συγκρίσεις. Οι πιο σκληροπυρηνικοί caradinieri, οι οπαδοί του «απόλυτου lockdown μέχρι τελευταίας ρανίδας» θα υποστηρίξουν, φυσικά, ότι οι πιο πάνω συγκρίσεις αποδεικνύουν το πόσο επικίνδυνο είναι το ρημαδογκουβέρνο (δεν θα στραφούν ωστόσο εναντίον των απείθαρχων ιθαγενών…). Και ελάχιστοι (πόσοι άραγε;) θα θυμηθούν ότι η «δημιουργική λογιστική» ίσως γεννήθηκε σ’ αυτόν εδώ τον τόπο εδώ και αιώνες· κι ότι για να μάθει η ελ.στατ. να μετράει σωστά έπεσε πολύ ξύλο απ’ τους τρισκατάρατους «κατακτητές» της περασμένης δεκαετίας. Το ότι έμαθε η ελ.στατ. δεν σημαίνει ότι έμαθαν οι πάντες!!!

Ο Κ. Γουργουλιάνης, ένας (μάλλον μοναχικός) «αιρετικός – της – πρώτης – γραμμής», καθηγητής πνευμονολογίας και επικεφαλής της αντίστοιχης κλινικής στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Λάρισας, κατήγγειλε προχτές την δημιουργική λογιστική θανάτου (που είναι και «κρουσματο-πολιτική»…): ο μεν εοδυ ανακοίνωσε στις 16 Δεκέμβρη 79 «κρούσματα» στο νομό Μαγνησίας, ενώ τα εργαστήρια του νοσοκομείου έδιναν μόνο 3. Το νούμερο «3» απ’ το νούμερο «79» έχει μεγάλη διαφορά· δεν πρόκειται για λάθος από αμέλεια…. Τι κακό έγινε στην πρόσθεση; Δεν θα μάθουμε: τέτοιες σοβαρές καταγγελίες περιχαρακώνονται σαν «τοπικά νέα», δηλαδή κουκουλώνονται. Ποιός ξέρει τι κάνουν αλλού στην επικράτεια τα θανατόμετρα / κρουσματόμετρα αλλά δεν γίνονται (ή πνίγονται εν τη προθέσει τους) οι ανάλογες καταγγελίες;

Φαίνεται ότι δεν γίνεται παντού «μαγείρεμα»· και το ελλαδιστάν είναι ένας απ’ τους αρχισέφ του πλανήτη! «Κοινές δεξαμενές» θανάτου έχουν ανοίξει πολλά κράτη· όχι όλα όμως· και απ’ τα επίσημα στοιχεία προκύπτει πως πολλά απ’ αυτά που δεν το έχουν κάνει βρίσκονται στην ανατολική ασία… Η ελληνική «κοινή δεξαμενή» εν τω μεταξύ έχει κτιστεί όπως όλα στην επικράτεια, με αντιπαροχή και «κατά παρέκκλιση»…

Οι ντόπιοι caradinieri, είτε οι σκληροπυρηνικοί είτε οι σχετικά λιγότερο φανατίλες, απέναντι σ’ αυτές τις «παραξενιές» ή, εν πάσει περιπτώσει απέναντι σ’ αυτές τις «ασυνέχειες» της φοβερής και τρομερής φονικότητας, έχουν έτοιμη τακτική και έτοιμες απαντήσεις. Πρώτον, αν δεν υπάρχει περιθώριο θανατολαγνείας δεν ασχολούνται. Και δεύτερον, φταίει το ρημαδογκουβέρνο για το ελληνικό μεγαλείο και τις ανομολόγητες μεν αλλά ολοφάνερες πρωτιές του. Δεν έκλεισε ασφυκτικά τις πόρτες και τα παράθυρα· δεν τα έκλεισε έγκαιρα· δεν άνοιξε πολλές εντατικές· κάνει τα στραβά μάτια στο παπαδαριό· δεν παρήγγειλε μάσκες σωστού μεγέθους για τα παιδιά· κι επιπλέον ο αρχιερέας και τα εξαπτέρυγα έχουν γίνει βαρετά… Στο «χωριό» πάντα φταίει το γκουβέρνο: «την λύση να δώσει ο πρωθυπουργός», να ένα παλιό και βαθιά ριζωμένο σύνθημα απ’ τα επικά ‘80s…

Οι πιο φανατικοί caradinieri θα πουν (θα τραυλίσουν μάλλον) ότι τα κράτη της ανατολικής ασίας «τα έχουν πάει καλά» επειδή επέβαλαν «ολικά lockdown», και επειδή είναι και high tech, οπότε δεν αφήνουν καρφίτσα να περάσει απαρατήρητη. Ο τεχνο-ολοκληρωτισμός είναι θεραπεία για όλα – λένε έμμεσα αλλά καθαρά… (Έχουν ένα δίκιο, αλλά απ’ την ανάποδη – λέμε πιο κάτω). Τι θα πουν όμως για την σενεγάλη; Είναι κι αυτή master στο high technology tracking; Η κοινωνική αποξένωση έγινε η κυρίαρχη κουλτούρα στη δυτική αφρική; Έχει πρωτοκλασσάτες εντατικές το Dakar; Και τότε γιατί μεταναστεύουν οι σενεγαλέζοι προς τα βόρεια και πρωτοκοσμικά και δεν συμβαίνει το ανάποδο;

Δύσκολοι καιροί για τους ντόπιους ιππότες της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας – και της γενετικής μηχανικής…

Όμως θα πρέπει να υπάρχει και κάποια εξήγηση που δεν περνάει ούτε απ’ την Ηρώδου του Αττικού ούτε απ’ τις υπεραπλουστεύσεις του διανοητικού επαρχιωτισμού! Γιατί αυτή η θρυλική «καταστροφική πανδημία» έχει εξελιχθεί σε τόσο σοβαρό πρόβλημα για ένα μόνο κομμάτι του πλανήτη και, μάλιστα, μέσα σ’ αυτό περιλαμβάνεται ο άλλοτε κραταιός αλλά επιταχυνόμενα «αγχωμένος» δυτικός καπιταλισμός; Γιατί ακόμα και στο εσωτερικό αυτού του δυτικού καπιταλισμού δεν είναι όλοι ενθουσιασμένοι με τα κατορθώματα της (αμερικανικής κατά κύριο λόγο) φαρμακο-μαφίας που «θα σώσουν την ανθρωπότητα»; Γιατί ο βασιλιάς Macron έχει την άνεση να “προβληματίζεται” για τις mRNA πλατφόρμες; Γιατί οι τόσο πονόψυχοι αφεντάδες των δυτικών καπιταλιστικών κρατών, των οποίων οι πληθυσμοί αιωρούνται τόσο κοντά στον θάνατο, δεν «αγκάλιασαν» με ευγνωμοσύνη τα παραδοσιακής τεχνολογίας κινέζικα εμβόλια;

Υπάρχουν κι άλλα τέτοια «γιατί;» Αλλά θα πρέπει να υπάρχει και κάποια εξήγηση…