Tag: νόμοι σχέσεις

Συμβουλές επιβίωσης

Δευτέρα 16 Μάη>> Όταν ένας αμερικανικός ογκόλιθος της δημαγωγίας σαν την καθεστωτική washington post δίνει συμβουλές (διαχείρισης της φτώχιας…) εμείς του πάτου πρέπει να ακούμε: Προς τους νέους (ή τους λιγότερο νέους): Έξω κυκλοφορεί ένα ανθρωποφάγο θηρίο. Λέγεται πληθωρισμός. Γι’ αυτό καθίστε με την μαμά και τον μπαμπά∙ κάπως θα σας νταντέψουν.

Αυτή είναι η πιο πρόσφατη οδηγία του σε αναδιάρθρωση (αμερικανικού και όχι μόνο) καπιταλισμού: με τους πραγματικούς (όχι τους ονομαστικούς…) μισθούς στο γκρεμό, την κοινωνική σας αναπαραγωγή αναθέστε την, οπωσδήποτε εν μέρει, στην οικογένεια. Μπορεί να έχει λίγο παραπάνω γκρίνια, λίγο παραπάνω ζόρια, αλλά μας συμφέρει (σαν αφεντικά).

Καταλαβαίνετε εδώ αυτό που καταλαβαίνουμε κι εμείς; Μια αναδίπλωση της πολιτικής οικονομίας του καπιταλισμού, μέσα σε πολλές άλλες παρόμοιες και μαζί μ’ αυτές, απ’ τον άλλοτε «ουρανό της ελευθερίας και της καταναλωτικής αυτοπραγμάτωσης» στις λάσπες της σπάνης, της πειθαρχίας και της μιζέριας; Καταλαβαίνετε ότι η υπερσυσσώρευση των αφεντικών δηλαδή η υπερεκμετάλλευση της εργασίας και η υπεραπόσπαση υπεραξίας που δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πραγματοποιηθεί πλήρως στην αγορά (μην μας ρωτήσετε τι είναι η «πραγματοποίηση της υπεραξίας», αυτά είναι βασικά!) οδηγεί απ’ την μια σε ορέξεις για ακόμα-μεγαλύτερη-«δημιουργική»-καταστροφή (…) κι απ’ την άλλη σε συμπίεση (και εντατικότερο έλεγχο / αυτοπεριορισμό) του κοινωνικού εργοστάσιου και ειδικά της σύγχρονης εργατικής τάξης; (Της ποιας;)

Αν το καταλαβαίνετε αυτό, τότε δεν μπορεί παρά να καταλαβαίνετε και το άλλο: πόσες ομοιότητες έχουν οι περιορισμοί λόγω «ενεργειακής κρίσης» με τους περιορισμούς λόγω «υγιειονομικής κρίσης»; Πόσο στρώσιμο του εδάφους και άνοιγμα του δρόμου ήταν η (χρονικά) πρώτη «κρίση», η πολύπλευρη κοινωνική καταστροφή της προηγούμενης διετίας;

Viva Ursula!

Δευτέρα 16 Μάη>> Όλες οι ευρωπαϊκές εταιρείες που εμπορεύονται ρωσικό γκάζι (εκτός απ’ τις πολωνικές και τις βουλγάρικες…) συμφώνησαν στον μηχανισμό πληρωμής που πρότεινε η Μόσχα. Και συνεχίζουν τις δουλειές τους. Τι άλλο θα μπορούσαν να κάνουν αν δεν αγόραζαν γκάζι; Θα αγόραζαν και θα πουλούσαν κάστανα, με φουφούδες στις διαστραυρώσεις; Όχι. Παρεπιπτόντως το ότι μ’ αυτόν τον τρόπο «χρηματοδοτούν τον πόλεμο του Putin» ή (το λιγότερο φωναχτό) ότι «ενισχύουν το ρωσικό νόμισμα», πάνε στην άκρη…

Οι πολιτικές βιτρίνες των περισσότερων ευρωπαϊκών κρατών είχαν όμως προτάξει τα στήθια τους, εκτόξευαν πύρινα «ποτέ το ρούβλι!» και έδειχναν διατεθειμένες ακόμα και να οδηγήσουν τους πληθυσμούς τους, σαν άλλοι Μωϋσήδες, στη ζεστή-από-φυσικού της υποσαχάρια Αφρική παρά να «υποκύψουν στους εκβιασμούς του Putin»! Ήταν μια γενναία κωμική στάση, αντάξια ενός αναγνωρισμένου κλόουν όπως αυτός του Κιέβου, που γινόταν ξεκαρδιστική απ’ το γεγονός ότι ήξεραν πολύ καλά τι θα κάνουν οι εθνικοί γκαζο-προμηθευτές τους όταν αυτοί, πάνω στο σανίδι, έσκιζαν τις πλεξούδες τους… Θίασος!

Δυστυχώς σ’ αυτά τα εμπορικά deal («θα πληρώνουμε όπως ζητήσατε»…) δεν προβλέπονται γενναιοδωρίες (του είδους «… και θα σας στείλουμε για δώρο τις πολιτικές μας βιτρίνες»…). Το ευρωπαϊκό κεφάλαιο του συγκεκριμένου τομέα συμπεριφέρθηκε ρεαλιστικά σαν αυτό που είναι, αλλά οι «πολιτικοί εκπρόσωποί» του, ξεβράκωτοι, τσίτσιδοι (πολιτικά), παραμένουν στα πόστα τους, εξακολουθούν να χρυσοπληρώνονται, και οπωσδήποτε η κυρία Ursula θα μας φέρει καμιά καραβιά mRNA πλατφόρμες (κατά της γρίπης ίσως…) το φθινόπωρο, να στρώσουν τους ισολογισμούς των εταιρειών τους οι φίλοι της…

Πάρε τον ένα και βάρα τον άλλον (συγγνώμη για την προσωποποίηση, το ζήτημα είναι δομικό)! Ο υφιστάμενος της κυρίας Ursula που πληρώνεται σαν «υπ.εξ. της ε.ε.», αυτός ο ανεκδιήγητος Josep Borrell, είχε μια «καλή ιδέα»: τα «παγωμένα» στις ευρωπαϊκές τράπεζες ρωσικά περιουσιακά στοιχεία να κατασχεθούν και να δοθούν στους ουκρανούς μαφιόζους για να «ανοικοδομήσουν την χώρα». «Γιατί σας φαίνεται παράξενο;» απάντησαν οι κολαούζοι του. «Το έκανε και ο νυσταλέος Jo με τα παγωμένα περιουσιακά στοιχεία του αφγανιστάν». (Ο νυσταλέος το έκανε ακόμα πιο χοντρά: θα τα κατασχέσει και με τα μισά απ’ αυτά θα αποζημιώσει τις οικογένειες των θυμάτων της 11ης/9ου/2001… Μόνο που οι ταλιμπάν δεν είχαν καμία σχέση, ούτε κατηγορήθηκαν ποτέ ότι έχουν!)

Αυτά λέγονται ένοπλες ληστείες και μετατρέπουν το άλλοτε αγέρωχο «διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα» σε wild west – με πολλούς νεκροθάφτες. Οι διάφοροι / ες Borrell της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας θα πληρώσουν για τις μεγαλοφυείς ιδέες τους ή μόνο θα πληρώνονται;

Υπάρχει μια έκφραση που λέγεται «αυτονομία των πολιτικών». Σημαίνει, χοντρικά, ότι οι πολιτικές βιτρίνες δρουν αφ’ εαυτές, όπως γουστάρουν. Μας είναι δύσκολο να φανταστούμε ότι οι πολιτικές βιτρίνες των ευρωπαϊκών κρατών δεν δίνουν λογαριασμό έστω σε κάποια τμήματα του κεφάλαιου. Μας είναι πιο εύκολο να φανταστούμε ότι τύποι σαν τον Borrell εκπροσωπούν τμήματα των ευρωπαϊκών μαφιών∙ ας πούμε τις κατασκευαστικές επιχειρήσεις τους. Όπως άλλωστε η κυρία Ursula εκπροσωπεί (και) τους φαρμακομαφιόζους.

Να μας ζήσουν να τους χαιρόμαστε!…

Υγιεινιστική πειθαρχία, «πιστοποιητικά», «διαβατήρια», ψηφιακό φακέλωμα

Δευτέρα 9 Μάη>> Καθώς τα αφεντικά ετοιμάζονται για τον επόμενο γύρο ελέγχου (έχοντας, δυστυχώς, πολλαπλασιάσει τις αιχμές της εκστρατείας τους: όχι μόνο «υγεία» αλλά και «ενέργεια», «διατροφή»…) υπάρχει ακόμα λίγος χρόνος να προετοιμαστούμε όσο το δυνατόν καλύτερα για να αντιμετωπίσουμε τις μεθοδεύσεις τους. Και η καλύτερη κατά τον δυνατόν προετοιμασία ξεκινάει υποχρεωτικά απ’ την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη διαύγαση του τι και γιατί «συμβαίνει». Ξέρουμε ότι αυτή η έγνοια είναι ντεμοντέ αυτή την εποχή, ξέρουμε επίσης ότι η ασταμάτητη μηχανή έχει κάποια (τεχνικά) όρια στο πόσο μπορεί να συμβάλει σ’ αυτήν την προετοιμασία. Κάνουμε σταθερά ωστόσο το καλύτερο δυνατό.

Ερώτηση: υπάρχει μια ειδικά εργατική προσέγγιση, σκοπιά, εστίαση στην απόρριψη τόσο της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας όσο (κι αυτό είναι σοβαρό) στην αδιαπραγμάτευτη άρνηση των υποτιθέμενα «περιφερειακών εργαλείων της», όπως είναι για παράδειγμα η (ηλεκτρονική) πιστοποίηση υγείας / πειθαρχίας στις καθεστωτικές νόρμες περί «υγείας» και το ανάλογο φακέλωμα; Λέμε «υποτιθέμενα» επειδή ξέρουμε ότι αυτά τα «εργαλεία» (όπως η «ψηφιακή ταυτότητα εμβολιασμού / υγείας» για παράδειγμα) προετοιμάζονταν ΠΡΙΝ την εμφάνιση του τσαχπίνη. Στην ε.ε. απ’ το 2018.

Απάντηση: ναι, υπάρχει!! Για να την υποδείξουμε, μεταφέρουμε εδώ ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα «της γνώσης των αφεντικών»: είναι από μια μελέτη που δημοσιοποίησε το 2015 το ευρωπαϊκό σκέλος της αμερικανο-αγγλικής RAND Corporation με τίτλο Υγεία, καλή κατάσταση και παραγωγικότητα στους χώρους εργασίας (Health, wellbeing and productivity in the workplace). Ελπίζουμε και ευχόμαστε ότι δεν θα υποτιμήσετε ούτε το βάρος του ονόματος “RAND Corporation” (σε σχέση με τα «γραφεία σχεδιασμού» του καπιταλισμού συνολικά) ούτε τις παρατηρήσεις που ακολουθούν. Η μελέτη αφορά μεν την κατάσταση της εργατικής τάξης στη μεγάλη βρετανία, αλλά σας διαβεβαιώνουμε ότι αντίστοιχες μελέτες, με τις ίδιες παρατηρήσεις, μετρήσεις, και ανάλογα συμπεράσματα και κοστολογήσεις υπάρχουν για όλα τα σημαντικά καπιταλιστικά κράτη. Και έχουν γίνει (κυρίως) την δεκαετία 2010 – 2019.

Ιδού λοιπόν (ο τονισμός δικός μας):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Είμαστε τα εξαίσια θύματα;

Δευτέρα 9 Μάη>> Ενώ είναι απόλυτη αλήθεια ότι οι «έξτρα κρίσεις» (πέρα απ’ την «υγιειονιστική»…), η «κρίση ενέργειας», η «κρίση τροφίμων», η ακρίβεια και ο πληθωρισμός (και όποια άλλη ακολουθήσει) μαστορεύονταν στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο απ’ τα μέσα του 2021 αν όχι νωρίτερα, τώρα έχουν προσδεθεί πολιτικά (η λέξη με την έννοια των τεχνικών της εξουσίας) στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αυτή η δημαγωγική πρόσδεση αποτελεί αντεστραμμένη αναγνώριση της πραγματικότητας: όπως το ουκρανικό πεδίο μάχης έτσι κι όλες οι υπόλοιπες «κρίσεις» (ξεκινώντας από την κατασκευασμένη με σημαία τον τσαχπίνη) είναι τμήματα του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου. Αλλά η συσχέτιση μεταξύ τους δεν είναι γραμμική όπως προβάλλεται∙ έχουν, μάλλον, κοινή προέλευση παρά οριζόντια σχέση αιτίου αποτελέσματος μεταξύ τους:

– η «υγιεινιστική κρίση» δημιουργήθηκε απ’ τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου καπιταλιτικού συμπλέγματος, ουσιαστικά του δυτικού, στην προσπάθειά του να ηγεμονεύσει παγκόσμια (ελέγχοντας τις κοινωνίες στη βάση τους…)∙

– η «κρίση τροφίμων» προέρχεται επίσης απ’ το ίδιο (δυτικό) σύμπλεγμα, πιθανόν όμως η επιδίωξη «επισιτιστικής / τεχνολογικής» ηγεμονίας να αφορά μικρότερο μέρος του πλανήτη (μέση ανατολή, αφρική, νότια αμερική) και όχι το σύνολό του… (Υποθέτουμε πως αν δημιουργείται εντέχνως πρόβλημα με το στάρι, οι δημιουργοί του καταλαβαίνουν ότι δεν μπορούν να κάνουν το ίδιο με το ρύζι)∙

– η «ενεργειακή κρίση» προέρχεται απ’ τις ανάγκες της πυρηνικής βιομηχανίας∙

– η αναγγελμένη και αναμενόμενη «κρίση στον κυβερνοχώρο» προέρχεται απ’ τις ανάγκες καθολικού ψηφιακού ελέγχου ατόμων και κοινωνιών∙ τα πρώτα βήματα αυτής της εκστρατείας καθολικού ελέγχου έγιναν ή επιταχύνθηκαν στη διάρκεια της υγιεινιστικής τρομοκρατίας∙

– η «νομισματική κρίση» προκύπτει μεν απ’ την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, είναι όμως και το απαραίτητο πέρασμα προς το «ψηφιακό χρήμα», και τον έλεγχο μέσω αυτού.

Αν αυτή η προσέγγισή μας είναι σωστή, τότε η μεν ουκρανική επικράτεια είναι ένα απ’ τα σημαντικά πεδία μάχης (ένα ανάμεσα σε άλλα εξίσου σημαντικά…), δεν βρίσκεται όμως στο πολιτικό κέντρο του 4ου παγκόσμιου. ΔΕΝ βρίσκεται επίσης (υποστηρίζουμε) στο κέντρο της όποιας πιθανής απάντησης στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε σαν σύγχρονη εργατική τάξη» – χωρίς αυτό να σημαίνει ότι (όπως και όλα τα υπόλοιπα πεδία μάχης) είναι (ή πρέπει να μας είναι) αδιάφορο.

Η μονοδιάστατη, ρηχή, επιδερμική «ανθρωπιστική ευαισθησία» παράγει έτσι κι αλλιώς (συνειδητά ή όχι) τσιράκια των μιλιταριστικών εκφάνσεων του «γενικά δυτικού» καπιταλισμού: του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος… του νατο… (Οι μπηχεβιοριστές των αφεντικών και οι δημαγωγοί παίζουν στα δάκτυλα την χειραγώγηση-μέσω-εντυπώσεων-και-συγκινήσεων!). Από την άλλη μεριά η υποστήριξη στη Μόσχα (στο ουκρανικό πεδίο μάχης ή και γενικά) είναι μια μανιχαϊστική αυτο-παγίδευση: σ’ έναν ενδοκαπιταλιστικό παγκόσμιο πόλεμο οι σίγουρα ηττημένοι είμαστε εμείς, οι γυναίκες και οι άντρες της σύγχρονης εργατικής τάξης∙ και δεν έχουμε κανένα ταξικό συμφέρον να «διαλέξουμε» σε ποια καπιταλιστική μεριά θα γίνουμε κομμάτια!

Αντί να πέφτουμε στην παγίδα τέτοιων διλημμάτων έχουμε υποχρέωση (ιστορικό εργατικό καθήκον τολμάμε να πούμε!) να στραφούμε εναντίον εκείνων που άμεσα και έμμεσα μας τραβάνε στα σφαγεία: του ελληνικού ιμπεριαλισμού και των συμμάχων του. (Το ίδιο ακριβώς καθήκον έχουν όλοι οι εργάτες / εργάτριες οπουδήποτε στον πλανήτη απέναντι στα «δικά τους» κράτη / αφεντικά …) Το παλιό σύνθημά μας (σαν αυτόνομων εργατών) Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΥ – Ο ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ! έχει γίνει δραματικά επίκαιρο, και δεν χωράει διαπραγμάτευση. Δεν χωράει επίσης διαπραγμάτευση η απόρριψη της αυτοκτονικής ιδέας «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου»! Θυμάστε; Σ’ έναν άλλο παγκόσμιο πόλεμο «ο εχθρός του εχθρού» (και άρα «φίλος») ήταν το Λονδίνο… Κι ύστερα;

Για να το πούμε όσο πιο ωμά και παραδειγματικά γίνεται: η Αλεξανδρούπολη είναι πια αμερικανική βάση, κρίσιμη για τον us army στον «μέτωπο της ουκρανίας»… Ποιο θα είναι το όφελος για εμάς, σαν τάξη, όταν θα την κτυπήσουν οι ρωσικοί πύραυλοι; Κα-νέ-να!!!

Να η μετριοπαθής αλλά σωστή προσέγγιση ενός τμήματος της εργατικής τάξης στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού (όχι, δυστυχώς, δεν προέρχεται απ’ το BLM: αυτό φαίνεται να έχει απαλλοτριωθεί απ’ το κόμμα του νυσταλέου Jo, κόμμα εντελώς πολεμοκάπηλο πλέον ακόμα και στις θεωρούμενες «ακραίες» τάσεις του):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει (1)

Πέμπτη 5 Μάη>> Παραφράζοντας την γνωστή κουβέντα του Gramsci, θα προσθέταμε: το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει, ενδιάμεσα οι μελλοθάνατοι μένουν άναυδοι…

Όπως υποθέτουμε έχετε καταλάβει οι επόμενοι μήνες είναι απλά ένα διάλειμμα της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, οι πολιτικοί τους λακέδες, οι δημαγωγοί, «κάνουν ταμείο» και ετοιμάζονται για την καινούργια επίθεση απ’ τις αρχές του φθινοπώρου. Αυτά που μάθαμε στον 20ο αιώνα σαν εμβόλια (οι αδρανοποιημένοι ή νεκροί ιοί που ΔΕΝ προσβάλουν τα ανθρώπινα κύτταρα, απλά παρακινούν με την παρουσία τους το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα να παράξει τα κατάλληλα αντισώματα ώστε να εξασφαλίσει την ανοσία) εξαφανίζονται μπροστά στα μάτια μας, μετά την «πετυχημένη εκστρατεία» του να πλασαριστούν οι mRNA πλατφόρμες γενετικής μηχανικής σαν «εμβόλια». Και θα αντικατασταθούν (τα εμβόλια αλλά σταδιακά και διάφορα φάρμακα) απ’ αυτήν ακριβώς την τεχνολογία genetic engineering, τις mRNA πλατφόρμες, που ο στόχος τους είναι ακριβώς αντίθετος: να προσβάλουν τα ανθρώπινα κύτταρα αφού πρώτα «τυφλώσουν» το φυσικό, ανθρώπινο ανοσοποιητικό∙ να κάνουν πειρατεία στην κυτταρική λειτουργία εκτρέποντάς την σε ιική λειτουργία∙ να σμπαραλιάσουν εν τέλει το φυσικό ανοσοποιητικό∙ εξασφαλίζοντας την μόνιμη νοσηρότητα, που είναι το ζητούμενο, το «holy grail» της βιομηχανίας της υγείας στη φάση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Είναι οριστικό και σαφές: η μακράν πιο βρώμικη, πιο βίαιη, πιο φονική και πιο παραπλανητική εκστρατεία-κατά-των-εμβολίων ξεκίνησε απ’ τα πιο δυναμικά τμήματα του δυτικού κεφάλαιου στις αρχές του 2020, οξύνθηκε με την επιβολή των mRNA πλατφορμών ως υποτιθέμενων «φραγμών στον Sars-CoV-2», και σύντομα θα συνεχιστεί θριαμβευτικά (έτσι πάει το σχέδιο) με τις mRNA πλατφόρμες «κατά της γρίπης»…

Αν όλα ήταν σωστά, ασφαλή για την υγεία και την σωματική ακεραιότητα των ανθρώπων και αποτελεσματικά, δεν θα χρειαζόταν καμία τρομοεκστρατεία και καμία αλυσίδα ψεμάτων, απειλών, τιμωριών, καταναγκασμών, απαγορεύσεων! Ως τα τέλη του 2019 ο μέσος δυτικός υπήκοος ήταν ήδη υπερ-σχολαστικός (σχεδόν υποχόνδριος) με την φροντίδα του Εαυτού του (και, άρα, την φροντίδα της υγείας του), έτσι ώστε εύκολα και αβίαστα θα υιοθετούσε κάθε «καινούργια συνταγή» που θα του πρότειναν οι φαρμακομαφίες∙ υπό την προϋπόθεση, φυσικά, ότι θα ήταν όντως ασφαλής και αποτελεσματική.

Όμως με την γενετική μηχανική, με τις βιοτεχνολογίες (αλλά και με τις νευροεπιστήμες: τις παρεμβάσεις στον ανθρώπινο εγκέφαλο) τίποτα δεν είναι ασφαλές, τίποτε δεν είναι αποτελεσματικό όπως διαφημίζεται, και ποτέ στο ορατό μέλλον δεν πρόκειται να είναι! Γι’ αυτό ακριβώς χρειάζονταν το carpet bombing της τρομοκρατίας. Ο λόγος είναι απλός, διεστραμμένα απλός: οι γενετιστές δεν ξέρουν τίποτα απολύτως για την συνθετότητα των έμβιων οργανισμών, όσα αντίθετα κι αν υποστηρίζουν! Είναι «μηχανικοί της ζωής» έχοντας μεταφέρει στην εννόηση της ζωής είτε απλά μηχανικά είτε ηλεκτρονικά/μηχανικά «πρότυπα» / αναλογίες. Αντιλαμβάνονται την ζωή μηχανιστικά και μόνο, και θεωρούν ότι μπορούν να πειράζουν, να αλλάζουν τα «γρανάζια» (ας πούμε: τα γονίδια…) για να πετυχαίνουν το Α ή το Β αποτέλεσμα… Εν τέλει, στη συντριπτική πλειονότητά τους, δρώντας σαν «μηχανικοί της ζωής», υπηρετούν απλά και μόνο εκείνους που τους πληρώνουν για να πουλάνε «βεβαιότητες» και “μετα-ανθρωπισμό”.

Ξέρουμε (ξέρουμε;) την ιστορία της γενετικής μηχανικής και των βιοτεχνολογιών ΠΡΙΝ εισβάλλουν στα ανθρώπινα κορμιά. Τότε που το πεδίο της δράσης τους ήταν μόνο οι μεταλλάξεις φυτών και ζώων. Όλες οι υποσχέσεις των γενετιστών και των εταιρειών περί ακινδυνότητας, ασφάλειας και αποτελεσματικότητας (των μεταλλαγμένων «πρώτων υλών τροφίμων») στηρίζονταν και  στηρίζονται σε ψέματα, σε χαλκευμένες έρευνες, σε κίβδηλες υποσχέσεις – και σε πολεμικές εκστρατείες εξαγορασμένων μήντια και δημαγωγών, σε «εκστρατείες δημόσιων σχέσεων», που πληρώνονται όχι απ’ τους γενετιστές αλλά απ’ τις εταιρείες / μαφίες που πατεντάρουν (γίνονται δηλαδή ιδιοκτήτες) διάφορες μορφές ζωής μαζί με τη σχεδιασμένη πια νοσηρότητά τους! Η απόδειξη αυτής της αλήθειας βρίσκεται σκορπισμένη στον λεγόμενο «τρίτο κόσμο»∙ κι όποιος / όποια θέλει να μάθει τι ακριβώς σημαίνει «μεταλλαγμένα» ας ασχοληθεί με το τι έχει συμβεί στην μακρινή ινδία.

Η εκστρατεία (διαρκούς) γενετικής τροποποίησης και, κατά συνέπεια, καπιταλιστικού ελέγχου και ιδιοκτησίας πάνω στις μη ανθρώπινες μορφές ζωής έχει εμποδιστεί εδώ κι εκεί ως τώρα, αλλά δεν έχει σταματήσει. Η επίθεση κατευθείαν στο ανθρώπινο είδος με τις mRNA πλατφόρμες και η πρώτη φάση (2020 – 2022) της σε ικανό βαθμό αποικιοποίησης του ανθρώπινου ανοσοποιητικού συστήματος στις δυτικές κοινωνίες, έχει πυροδοτήσει μια έκρηξη «ονείρων» στα φονικά μυαλά των αφεντικών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Τώρα «όλα είναι εφικτά!» – θεωρούν… Και κινούνται κατάλληλα, στη σκιά της θερινής ραστώνης των δυτικών υπηκόων.

Είτε από άγνοια είτε από ανεκδιήγητη αφέλεια πολλοί και πολλές έδωσαν αξία τα δυο προηγούμενα χρόνια στο παραμύθι περί «απο-πληθυσμού»∙ περί σχεδίου των αφεντικών να μειώσουν αισθητά τον παγκόσμιο πληθυσμό μέσω των mRNA πλατφορμών… Άλλοι το πίστεψαν, και άλλοι το αξιοποίησαν: «δεν θέλουν να μας σκοτώσουν» είπαν αυτοί οι τελευταίοι «γιατί τότε ποιους θα εκμεταλλεύονται για να αποσπούν τα κέρδη τους;». Κι αφού δεν θέλουν να μας σκοτώσουν δεν μπορεί παρά να θέλουν το καλό μας – συμπέραναν αυτοί οι τελευταίοι.

Χρωστάμε τις απαραίτητες εξηγήσεις για τις νεο-Μαλθουσιανές ιδέες που κουβαλάνε όντως στα βρώμικα μυαλά τους διάφορα διάσημα αφεντικά. Απ’ την άλλη μεριά στην ιστορία του καπιταλισμού ποτέ δεν έλειψαν οι τρόποι για μαζικές δολοφονίες ακόμα και πολύ μεγάλης κλίμακας, όλο και πιο αποτελεσματικοί καθώς οι τεχνολογίες των αφεντικών εξελίσσονται: δεν έχετε ακούσει, για παράδειγμα, τις απειλές τους για καινούργιο παγκόσμιο πόλεμο, κομμένες και ραμμένες φυσικά στην απόκρυψη του φονικού χαρακτήρα της εκμετάλλευσης ακόμα κι όταν είναι «ειρηνική»; Όχι όμως! Ο στόχος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος ΔΕΝ είναι να «αδειάσει» τον πλανήτη ώστε να τον απολαμβάνουν μόνα τους τ’ αφεντικά! Ο στόχος του είναι ο γνωστός καπιταλιστικός, αναβαθμισμένος όμως τεχνικά, σε «επίπεδα» που οι ignorants αγνοούν και αρνούνται να καταλάβουν: η ακόμα πιο βαθιά και οργανική εκμετάλλευση κάθε μορφής ζωής συμπεριλαμβανόμενης κεντρικά της ανθρώπινης∙ ο ακόμα πιο βαθύς, ολικός, ολοκληρωτικός έλεγχος των πάντων.

Είναι παράξενο;

Το παλιό πεθαίνει, το καινούργιο σκοτώνει (2)

Πέμπτη 5 Μάη>> Για να σταθεροποιηθούν η όξυνση της εκμετάλλευσης ως το σημείο των (και ανθρώπινων, αλλά όχι μόνο) κυττάρων και η εμβάθυνση του ελέγχου πάνω σ’ όλες τις μορφές ζωής απαιτείται ωστόσο ένας ευρύτερος μετασχηματισμός, μια οξεία αναδιάθρωση των κοινωνιών και των αντιλήψεών τους, που ας την χαρακτηρίσουμε ιδεολογική – αν και ο όρος αυτός είναι εύκολο να παρανοηθεί. Χρειάζονται, για να το πούμε όσο πιο τηλεγραφικά γίνεται, καινούργιες αναπαραστάσεις για το τι είναι ζωή (που αξίζει να την ζει κάποιος…), για το τι είναι θάνατος (ο εγκεκριμένος τέτοιος, ο πιστοποιημένος από μια ανώτερη αρχή, εγγεγραμμένος σε κάποια “σειρά/σήριαλ”…) και, οπωσδήποτε, για το τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία.

Αυτοί οι μετασχηματισμοί βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη∙ είναι ένα ζήτημα σοβαρό και εκτεταμένο, που φυσικά δεν μπορεί να παρουσιάσει (λόγω περιορισμών στον ψηφιακό χώρο/χρόνο) η ασταμάτητη μηχανή. Ενδεικτικά μόνο να θυμίσουμε πως η προηγούμενη, πιο πρόσφατη αναπαράσταση του τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία λεγόταν αγορά. Δεν ήταν οποιαδήποτε ιδέα περί «αγοράς» και σε καμία περίπτωση δεν ήταν κάποια απ’ τις προκαπιταλιστικές μορφοποιήσεις των πληθυντικών ανθρώπινων ανταλλαγών / συναλλαγών, του χασομεριού, κλπ. Σαν αναπαράσταση της ανθρώπινης κοινωνίας η (νεοφιλελεύθερη) αγορά ήταν ο χωρο/χρόνος εντατικής διακίνησης των εμπορευμάτων (ως μορφών αξιοποίησης του κεφάλαιου) συμπεριλαμβανόμενων υποχρεωτικά των Εαυτών-Κεφάλαιο… Τώρα επιταχύνεται η διαμόρφωση μιας διαφορετικής (αν και όχι αντίθετης) αναπαράστασης του τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία που ενσωματώνει την τεχνο-μικροφυσική της (άσκησης της) εξουσίας∙ μια καινούργια καθεστωτική «ιδέα» για την κοινωνική «λειτουργία» για την οποία δεν έχουμε ακόμα ένα όνομα.

Ενδεικτικά στη συνέχεια μόνο ένα παράδειγμα αυτού του μετασχηματισμού, που συμβαίνει τώρα, τον ζούμε – και ελάχιστοι το προσέχουν ή το αξιολογούν…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ο μιλιταρισμός του «νέου πνεύματος» του καπιταλισμού

Πέμπτη 5 Μάη>> Δεν έχει όμως σημασία (για εμάς) μόνο το τι λένε τ’ αφεντικά∙ ούτε μόνο το τι και πως επιβάλουν. Σημασία έχει – ειδικά για την αναδιάρθρωση της κυρίαρχης ιδέας για το τι (πρέπει να) είναι ανθρώπινη κοινωνία – το τι γίνεται αποδεκτό και, ακόμα χειρότερα, το τι εσωτερικεύεται απ’ τους υποτελείς, εκφραζόμενο σαν μια (νέα) αλήθεια, σαν μια καινούργια κοινωνική κανονικότητα. Κι έχει αυτό σημασία επειδή για μια σύντομη περίοδο ιστορικού χρόνου ζούμε ακριβώς στο κατώφλι, στην μετάβαση: συνυπάρχουν ΚΑΙ τα σοκολατάκια ΚΑΙ οι πλατφόρμες. Συνυπάρχουν προς στιγμήν ΚΑΙ η απόσυρση όλων των παρτίδων από σοκολάτες μόνο με την πιθανότητα κάποιος να πάθει γαστρεντερίτιδα εξαιτίας τους ΚΑΙ η κοινωνική αποδοχή ότι το σφαγείο των «παρενεργειών» απ’ τις mRNA πλατφόρμες είναι το αποδεκτό τίμημα της «επιστημονικής προόδου» (και της εκτοξευμένης κερδοφορίας των φαρμακομαφιών) – αλλά “έτσι θα ζήσουμε”…

«Σφαγείο»; Ακριβώς! Δείτε τον παρακάτω πίνακα: διαχρονικά (από το 1990 και μετά) οι θάνατοι εξαιτίας εμβολισμών – και πλατφορμιασμών – όπως έχουν καταγραφεί απ’ το σύστημα καταγραφής εμβολιαστικών παρενεργειών vaers των ηπα:

Δείτε κι αυτό: μία μόνο φονική παρενέργεια / δηλητήριαση, η μυοκαρδίτιδα, συγκριτικά ανάμεσα στα (παλιά) αντιγριπικά εμβόλια και στις mRNA πλατφόρμες, ανά ηλικία (υπάρχουν δεκάδες, εκατοντάδες είδη παρενεργειών ακόμα):

Τα πιο πάνω στοιχεία και πολύ περισσότερα είναι γνωστά σε γενικές γραμμές ή, σε κάθε περίπτωση, εύκολα προσβάσιμα, ακόμα κι αν οι μηχανές της κυρίαρχης παραπληροφόρησης τα κουκουλώνουν. Κοινότοπη είναι όμως (και στα μέρη μας αλλά όχι μόνο εδώ) η στάση του σηκώματος των ώμων απ’ την μεριά όσων (όχι δημαγωγών, όχι πολιτικών βιτρινών, όχι πληρωμένων ή εθελοντών εγκάθετων… αλλά) απλών υπηκόων επιμένουν ότι η pfizer/biontech, η moderna και οι υπόλοιπες φαρμακομαφίες της γενετικής «σώζουν ζωές»! Και ότι αυτά είναι καλοδεχούμενη πρόοδος!

Ποια μεταστροφή / διαστροφή βρίσκεται σε εξέλιξη στα μυαλά τόσων εκατομυρίων υποτελών; Πώς εξηγείται το ότι (προς στιγμήν…) οι ίδιοι άνθρωποι ταυτόχρονα σταματούν να αγοράζουν ένα τρόφιμο εξαιτίας της πιθανότητας να δηλητηριαστούν ΚΑΙ αποδέχονται μια δηλητηριώδη, εγκληματική τεχνολογία μέσα στο κορμί τους (και εκείνο των παιδιών τους); Γιατί οι πλατφορμιασμένοι υποτελείς (η πλειοψηφία έως μεγάλη πλειοψηφία των δυτικών κοινωνιών) δεν έχουν εξεγερθεί άγρια εναντίον όσων τους κορόιδεψαν, τους απείλησαν και τους εξέθεσαν σκόπιμα σε θανάσιμους κινδύνους – όπως θα έκαναν σαν απλοί «καταναλωτές» παλαιού τύπου; Θεωρείται ο “φόβος του θανάτου” απ’ τον τσαχπίνη επαρκής εξήγηση; Και με τον θάνατο τουλάχιστον 70.000 ανθρώπων (ως τώρα) στον δυτικό καπιταλιστικό κόσμο από ένα βιομηχανικό προϊόν που πουλήθηκε σαν ελιξήριο της αθανασίας τι γίνεται; Με εκατομμύρια σακατεμένους αναμεσά μας δεν υπάρχει φόβος;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Κίνα, βιολογικός πόλεμος

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Έχει λόγους το κινεζικό καθεστώς να ανησυχεί σοβαρά ότι η Ουάσιγκτον θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τακτικά βιολογικά όπλα εναντίον του, έτσι όπως είναι όλο και περισσότερο στριμωγμένη στην παρακμή της κυριαρχίας της;

Όποιος «όχι, δεν υπάρχει τέτοιο θέμα» είναι επιεικώς ανόητος!! Βρείτε έναν λόγο (έναν μόνο!) για τον οποίο μια στριμωγμένη, καταρρέουσα «υπερδύναμη» δεν θα χρησιμοποιούσε εναντίον του βασικού, επίφοβου αντιπάλου της ένα είδος όπλων το οποίο δεν κουβαλάει «αποτυπώματα», και (κατά συνέπεια) δεν θα την εξέθετε σε οποιουδήποτε είδους αντίποινα… Δεν υπάρχει ούτε μισός τέτοιος λόγος!…

Όσοι / όσες παρακολουθούν συστηματικά την ασταμάτητη μηχανή θα θυμούνται (;) ότι σχεδόν απ’ την αρχή, όταν παρακολουθούσαμε την «υγιειονομική τακτική» του κινεζικού κράτους (τους πρώτους μήνες του 2020…) είχαμε σημειώσει την πιθανότητα να υπήρχε ένα πνεύμα άσκησης για την αντιμετώπιση βιολογικού πολέμου μέσα σ’ αυτήν. Τα στοιχεία που είχαμε τότε στη διάθεσή μας ήταν περιορισμένα: μόνο ορισμένες δηλώσεις κινέζων εκπροσώπων του στρατού περί «βιοασφάλειας» (όταν είχε τελειώσει το «κακό» στη Wuhan και είχαν αρχίσει τα πάρτυ…), και για τον ρόλο του στρατού σ’ αυτήν: «βιοασφάλεια» δεν είναι ιατρικός ή υγιειονομικός όρος… είναι στρατιωτικός και αφορά τον βιολογικό πόλεμο…

Παρότι ήταν «αντι-εμπορικό» η ασταμάτητη μηχανή συνέχισε να παρακολουθεί το τι έκανε το κινεζικό καθεστώς όλο το 2020, το 2021, ως σήμερα. (Ο εργατικός αντι-κρατικός και αντι-καπιταλιστικός διεθνισμός το απαιτεί!). Είδε (η ασταμάτητη μηχανή) ότι ενώ απ’ την άνοιξη του 2020 ως τις αρχές του 2021 η τακτική του Πεκίνου ήταν ήπια και διαχειριστική, τον Μάρτη του 2021, χωρίς εμφανή λόγο, «κήρυξε ανένδοτο» κατά του τσαχπίνη, εγκαινιάζοντας μια τακτική «μηδενικής ανοχής στην μετάδοση»… Μια τακτική που περιλάμβανε περιοδικά «lockdown» και μια τεχνική / πολιτική αναβάθμιση της επιτήρησης… μέσα που θα μπορούσαν να έχουν σημασία αλλά όχι για την αντιμετώπιση ενός ιού πολύ περιορισμένης επικινδυνότητας όπως ήταν ο τσαχπίνης, απέναντι στον οποίο το κινεζικό καθεστώς διέθετε ήδη επαρκή και αποτελεσματικά θεραπευτικά μέσα – πέρα απ’ τον προληπτικό εμβολιασμό με κανονικά εμβόλια…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Σαγκάη

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Ήταν τότε, στα μέσα του 2021, που η ασταμάτητη μηχανή πείστηκε ότι το Πεκίνο, μαζί με όλες τις υπόλοιπες πολιτικο-στρατιωτικές ετοιμασίες του, προετοιμάζεται ΚΑΙ για ενδεχόμενο τακτικού βιολογικού πολέμου απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον – διαβλέποντας σωστά τις «τάσεις» της αμερικανικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής σε σχέση με την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Κι αυτό δεν μας φάνηκε καθόλου παράξενο απ’ την μεριά του κινεζικού καθεστώτος: αν μια «υπερδύναμη» είναι επίφοβη στην ακμή της, είναι δυο και τρεις φορές πιο επίφοβη στην παρακμή της, ειδικά όταν έχει ξεμείνει από μέσα που δεν είναι άμεσα φονικά (όπως οι «οικονομικές κυρώσεις»…)

Τι κάνει, λοιπόν, το κινεζικό καθεστώς στην Σαγκάη (πιθανότατα και στην ίδια την πρωτεύουσα); Υποστηρίζουμε ότι αναβαθμίζει τις ασκήσεις αντιμετώπισης βιολογικού πολέμου, μεταφέροντας και δοκιμάζοντας τις τακτικές του από κλίμακες των 10 ή των 15 εκατομυρίων υπηκόων (όπως ήταν ως τις αρχές του 2022) σε κλίμακες των 25 εκατομυρίων.

Η ποσοτική διαφορά είναι και ποιοτική – ας μην το παραβλέπει κανείς! Η επιμελητειακή υποστήριξη κυλιόμενων (από αστική ζώνη σε αστική ζώνη) αποκλεισμών / ελέγχων / λεπτομερών καταγραφών / επιτήρησης σε συνθήκες μεγα-πόλεων όπως είναι η Σαγκάη ή το Πεκίνο, είναι εξαιρετικά σύνθετη και δύσκολη. Τα λάθη, οι ελλείψεις, οι παραλείψεις σε όλο και μεγαλύτερη κλίμακα μπορούν να προκαλέσουν εύλογες κοινωνικές αντιδράσεις – και το κινεζικό καθεστώς δεν παρέλειψε και να τις δείξει, και να αναγνωρίσει τις αιτίες τους!

Πράγματι, ήταν στη αγγλόφωνη έκδοση των καθεστωτικών global times του Πεκίνου, όπου μπορούσε κάποιος να διαβάσει τα προβλήματα που αναγνώρισε το καθεστώς στην «εκστρατεία της Σαγκάης»: πρώτον, ελλείψεις στη συστηματική τροφοδοσία των αποκλεισμένων∙ δεύτερον αδυναμίες στην επικοινωνία και στη φροντίδα μοναχικών ηλικιωμένων κατοίκων, που ήταν οι (διακηρυγμένα) πλέον ευάλωτες κοινωνικές φιγούρες.

Από την άλλη μεριά, πάλι σε τέτοια άρθρα μπορούσε (όποιος ενδιαφερόταν) να βρει τον βασικό πυρήνα των μέτρων, που είναι οφθαλμοφανώς δυσανάλογα με την ασήμαντη απειλή του τσαχπίνη Ο και των υπο-παραλλαγών του, είναι κομβικά όμως αν πρόκειται για ασκήσεις αντιμετώπισης βιολογικού πολέμου. Ποιος είναι αυτός ο πυρήνας; Τα «4 έγκαιρα»: έγκαιρος εντοπισμός («θετικών»…) – έγκαιρη αναφορά/καταγραφή – έγκαιρη επιβεβαίωση και έγκαιρος αποκλεισμός. (Το σύστημα αυτό δεν είναι αποτελεσματικό στην εξαφάνιση της βιολογικής απειλής∙ είναι όμως ο πιο αναβαθμισμένος από κρατική / καπιταλιστική άποψη τρόπος για να περιοριστεί…) Ο αποκλεισμός (οι «καραντίνες») είναι ο τελευταίος κρίκος, και δεν αφορά μόνο τους «θετικούς» σαν άτομα αλλά ολόκληρα οικιστικά συγκροτήματα ή και οικοδομικά τετράγωνα – ένα μέτρο παρανοϊκά κατασταλτικό αν μιλάμε για τον τσαχπίνη…. Προηγείται κάτι άλλο που απαιτεί πολύ μεγάλης κλίμακας επιμελητεία: δωρεάν μαζικά pcr tests (κινεζικής κατασκευής) σε μεγέθη του είδους 4.000.000 την ημέρα, 3 φορές την εβδομάδα!

4 ή 5 εκατομύρια test κάθε μέρα 3 φορές την εβδομάδα απαιτούν αφενός απόλυτη, τυφλή κοινωνική πειθαρχία και αφετέρου έναν μηχανισμό που κανένα δυτικό κράτος δεν διαθέτει: από δημόσιους χώρους όπου μπορούν να συγκεντρώνονται και να περιμένουν υπονομετικά σε πολλαπλές ουρές τέτοιοι αριθμοί ανθρώπων, μέχρι χιλιάδες άτομα που παίρνουν τα δείγματα καταγράφοντας τα στοιχεία τους, άλλα που τα μεταφέρουν σε εργαστήρια με μηχανήματα μαζικού ελέγχου στον ελάχιστο δυνατόν χρόνο, διαχείριση των αποτελεσμάτων, ειδοποίηση (και απομόνωση…) των «θετικών» – και πάλι απ’ την αρχή. Κι αυτά σε διαρκώς κυλιόμενες περιοχές, με πειθαρχία και ταχύτητα∙ χώρια οι μαζικοί αποκλεισμοί, οι ανάγκες σε τροφοδοσία, οι επικοινωνίες των υπηκόων με τα «κέντρα» και τις «δομές»…

Πρόκειται για μαζική, γενική επιστράτευση σε κλίμακα που δύσκολα μπορούμε να διανοηθούμε – τίποτα λιγότερο! Και δεν είναι μόνον αυτά: μαζί πρέπει να συνεχίζει η «στρατηγική παραγωγή» (όχι μόνο των υλικών για τα pcr ή για τα μηχανήματα που κάνουν τα τεστ αλλά και κάθε άλλου κρίσιμου είδους / εμπορεύματος) – πράγμα που οδηγεί σε μέτρα εκτρωματικά ολοκληρωτικά (αν πρόκειται για … την Ο), αναγκαστικά όμως σε περίπτωση βιολογικού πολέμου. Ιδού: οι εκατοντάδες χιλιάδες εργάτες δεκάδων ή εκατοντάδων εργοστασίων φυλακίζονται ουσιαστικά σ’ αυτά, απαγορεύεται να βγουν απ’ τις «φούσκες εργασίας» για να πάνε σπίτια τους∙ πράγμα που σημαίνει ότι «κάπως» πρέπει να τρέφονται και να κοιμούνται σε διαθέσιμα μαζικά εστιατόρια και υπνωτήρια μέσα στις βιομηχανικές εγκαταστάσεις…. Πράγμα που με την σειρά του σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχουν τέτοιες εγκαταστάσεις, ακόμα και υποτυπώδεις∙ και κάπως πρέπει να τροφοδοτούνται.

Οι πόλεις γίνονται στρατόπεδα (εντός ή εκτός εισαγωγικών), τα εργοστάσια γίνονται στρατόπεδα… και η μεγα-μηχανή (το σύνολο του κοινωνικού εργοστάσιου) συνεχίζει να δουλεύει, όχι πλήρως αλλά σίγουρα στα «βασικά»! Μ’ αυτό το δεδομένο δύο μόνο ενδεχόμενα υπάρχουν. Είτε τα αφεντικά του κινεζικού καθεστώτος είναι ένα τσούρμο παρανοϊκών σαδιστών που υποβάλλουν δεκάδες, μπορεί και εκατοντάδες εκατομμύρια υποτελών σε αναίτια βασανιστήρια… Είτε προετοιμάζονται πρακτικά για «κάτι» όντως απειλητικό∙ και καθόλου «φυσικό».

Υπάρχει κάποιος που υποστηρίζει στα σοβαρά το πρώτο; Θυμηθείτε: αν υπάρχει ένας μόνο λόγος που το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο προκαλεί εφιάλτες στο σύνολο των δυτικών, αυτός είναι επειδή επιδεικνύει έναν απίστευτο καπιταλιστικό ορθολογισμό στην οργάνωση ενός κοινωνικού εργοστάσιου διαστάσεων ίσων με το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού. Κανένας, ούτε και ο πιο φανατικός εχθρός του κινεζικού καθεστώτος, δεν έχει τολμήσει να πει ότι τα πολιτικά αφεντικά του είναι «ψυχοπαθείς».

Ένας κινέζος μπάτσος υποστηρίζει το δεύτερο… Θα πείτε: ένας μπάτσος είναι, σιγά μη δώσουμε βάση στα λεγόμενά του… Σωστά. Όμως κάποιος του είπε να τα λέει αυτά.

Δείτε λοιπόν την αιτιολόγηση στο 1.16…, από ένα video γερμανικό και καθόλου φιλικό…

Ζήτω ο βασιλιάς γαλλίας!

Δευτέρα 25 Απρίλη>> Όχι και πάσης ευρώπης όμως, αν και δεν πρόκειται να το χωνέψει. Με ψαλιδισμένα τα φτερά του ο βασιλιάς Macron έχει μπροστά του μια δύσκολη (μπορεί και πολύ δύσκολη) πενταετία. Όχι εξαιτίας της φασιστοΛεπέν, αν και ο γαλλικός εθνικισμός θα φροντίσει να επωφεληθεί απ’ τις κρίσεις (εντός ή εκτός εισαγωγικών), απ’ τους όλο και πιο βίαιους σπασμούς της αναδιάρθρωσης εν μέσω όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού, σίγουρα ιδεολογικά: για τα στριμωγμένα πρωτοκοσμικά αφεντικά άσχετα από εθνικότητα το «κλειδαμπαρώνουμε τα σύνορα» μαζί με το «ισοπεδώνουμε τις αποικίες μας για να τις ελέγξουμε» είναι πάντα η ενδεδειγμένη λύση.

Η εκφρασμένη αδιαπραγμάτευτη αηδία κατά του βασιλιά, και μάλιστα από εκείνα τα κοινωνικά target group που τον είχαν υποστηρίξει το 2017, είναι (κατά την ταπεινή άποψη της ασταμάτητη μηχανής) το πιο σημαντικό πολιτικό γεγονός αυτής της «γιορτής της δημοκρατίας» (της ποιας;) – ένα γεγονός με προέκταση στο μέλλον. Την σύντομη κατάληψη σε κάποια κτίρια της Σορβόννης στα μέσα του Μάρτη την έκαναν κάποιες δεκάδες φοιτητών∙ οι άμεσοι συμπαραστάτες τους που έκαναν συγκέντρωση αλληλεγγύης ήταν μερικές εκατοντάδες∙ αλλά το πνεύμα του «ούτε με την Σκύλα ούτε με τη Χάρυβδη» δεν προέρχεται από κύκλους αναρχικών ή περιθωριακών. Προέρχεται από πάνω απ’ το 1/3 της γαλλικής κοινωνίας, και ειδικά απ’ τους πληβείους (μετανάστες ή μη) και την καθωσπρέπει but no furure νεολαία. Όταν η πιο «προωθημένη» συμβουλή για χτες ήταν «κρατείστε την μύτη σας και ψηφίστε Macron για να μην βγει η Lepen», μπορεί ο καθένας να καταλάβει ότι το όποιο «κράτημα της μύτης» τέλειωσε χτες το βράδυ.

Επίκειται άραγε κάποιο είδος γενικευμένης ανταρσίας στην επικράτεια του βασιλιά, κάποια επανάσταση ίσως; Η ασταμάτητη μηχανή δεν «ποντάρει» ούτε βάζει στοιχήματα. Οι βουλευτικές εκλογές του ερχόμενου Ιούνη θα είναι απαλλαγμένες απ’ το δίπολο «με την Σκύλα ή με την Χάρυβδη;» και είναι πιθανό να αποδειχθούν ένα σημείο εκτόνωσης∙ ειδικά αν ο βασιλιάς ξεμείνει από πλειοψηφία στη βουλή. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο η όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού θα «κτυπήσει» (όχι μόνο γεωπολιτικά αλλά και οικονομικά, κοινωνικά) το βασίλειο του Macron και, κυρίως, το βασίλειο των αφεντικών που εκπροσωπεί. Ακόμα και στην ευρωπαϊκή κλίμακα: ο γαλλογερμανικός, ο γαλλοαγγλικός και ο γαλλοϊταλικός ανταγωνισμός, φανερά ή κρυφά, είναι πάνω στον πάγκο.

Ούτε ψύλλος στα γαλλικά ανάκτορα∙ πολύ λιγότερο στον κόρφο του βασιλιά…

(φωτογραφία πάνω. Κάπου στο 2018 ο βασιλιάς πέρασε από μερικές γαλλικές κτήσεις στην Καραϊβική, και προσπάθησε να δείξει το «φιλολαϊκό» πρόσωπό του. Εδώ με νεολαίους του Saint Martin, μιας νησίδας 35.000 κατοίκων, εκ των οποίων ο δεξιά συστήθηκε σαν κλεφτρόνι, ενώ ο αριστερά κάτι ήθελε να δείξει.

Το έδειξαν με αφορμή και τις προεδρικές εκλογές. Με συμμετοχή μόλις 30% στον πρώτο γύρο, μακράν πρώτος ήταν ο Melenchon, με 35% των ψήφων – και η φασιστοΛεπέν είχε πάρει μόλις το 14,9% ερχόμενη τρίτη (853 ψήφους). Χτες ψήφισαν λίγο περισσότεροι (33%) και ο βασιλιάς ήρθε αισθητά δεύτερος… Η φασιστοΛεπέν τριπλασίασε τα κουκιά της…

Κάτι ήθελε να πει τότε εκείνος στα αριστερά – εκ μέρους των αποικιοκρατούμενων φυσικά… Το λένε και πολλοί άλλοι… Και μέσα στο Παρίσι…)