Tag: νόμοι σχέσεις

Δυτική Ασία

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.13) >> Διάφοροι απ’ αυτούς τους «γεωπολιτικούς αναλυτές» που κυκλοφορούν διεθνώς στην πιάτσα έχουν προβλέψει (ή έτσι τους βολεύει…) ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, αφού «ξεμπέρδεψε (;;;) με τη Γάζα» θα επιχειρήσει να κτυπήσει, είτε με την υποστήριξη είτε με την ενεργητική συμμετοχή της ψοφιοκουναβικής Ουάσιγκτον, την Τεχεράνη. Τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της. Αγνοούν (ή έτσι τους βολεύει…) την στρατηγική συμφωνία της οποίας η υπογραφή έγινε δημόσια πριν τρεις ημέρες, στις 17 Γενάρη, στη Μόσχα.

Έχουμε υπενθυμίσει αυτήν την συμφωνία κάμποσες φορές στο παρελθόν. Ήταν έτοιμη, προς υπογραφή, εδώ και μήνες. Σύμφωνα με την Μόσχα απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για την επίσημη ανάδειξή της – αφήνοντάς μας στο σκοτάδι για το ποια ήταν τα κριτήρια της «κατάλληλης στιγμής», και γιατί αυτή ήταν τελικά στις 17 Γενάρη…

Η συμφωνία, διάρκειας 20 χρόνων, είναι πολύπλευρη. Και αναβαθμίζει αισθητά μια προηγούμενη παρόμοια, που είχε λήξει. Σε ότι αφορά τα στρατιωτικά ζητήματα, δεν πρόκειται για συγκρότηση αμυντικής συμμαχίας (όπως μεταξύ Μόσχας και Πγιονγκγιάνγκ)∙ σταματάει ένα βήμα πριν. Τι σημαίνει αυτό; Δεν προβλέπεται η «αυτόματη υποχρέωση» του ενός κράτους να υποστηρίξει το άλλο σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση (και ζητήσει βοήθεια). Προβλέπεται όμως η αμοιβαία παροχή όπλων και οποιασδήποτε άλλης «τεχνικής βοήθειας» σε περίπτωση ανάγκης… Και, φυσικά, προβλέπονται κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και κοινή στρατιωτική / τεχνολογική έρευνα.

Υπάρχει ένα δεδομένο που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε σχέση με τα τυπικά όρια που έχουν οι σχέσεις του ιρανικού καθεστώτος με οποιοδήποτε άλλο, τώρα με το ρωσικό (ή το κινεζικό): το ιρανικό σύνταγμα απαγορεύει την ύπαρξη οποιασδήποτε στρατιωτικής βάσης άλλου κράτους στο ιρανικό έδαφος. Αλλά δεν απαγορεύει την προσωρινή παρουσία «συμμαχικών δυνάμεων»∙ ας πούμε τον προσωρινό ελλιμενισμό ρωσικών (ή κινεζικών) πολεμικών σε ιρανικά λιμάνια στην περίπτωση ασκήσεων.

Αυτό έχει την σημασία του:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστίνη

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.59) >> Μπορεί να μην είναι η απόλυτα πρώτη προτεραιότητα για την Παλαιστινιακή αντίσταση. Είναι όμως σίγουρα η αμέσως δεύτερη: το ξεκαθάρισμα αυτού του Κουίσλιγκ «πράγματος» που κτυπάει την αντίσταση πάντα πισώπλατα, κυρίως στη δυτική Όχθη αλλά, όποτε μπορεί (σε συνεργασία πάντα με τους θεοναζί και τα αφεντικά τους) και στη Γάζα. Αναφερόμαστε στην «παλαιστινιακή αρχή».

Πρέπει να θυμίσουμε ότι στη λευκή νοτιοαφρικανική εκδοχή του απαρτχάιντ τα «μπαντουστάν», οι θύλακες / ανοικτές φυλακές στους οποίους ήταν αποκλεισμένη η μαύρη πλειοψηφία του πληθυσμού, είχαν … την δική τους εξουσία! Είχαν μαύρες πολιτικές βιτρίνες, με τους πραιτωριανούς τους, «αναγνωρισμένες» απ’ την εξουσία των λευκών ρατσιστών στην Πραιτόρια. Είχαν «πρωθυπουργούς», «υπουργούς» και, φυσικά, είχαν αστυνομία…

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στην κατεχόμενη Παλαιστίνη: υπάρχει μια «αρχή» «αναγνωρισμένη» απ’ τους θεοναζί, απαρτχάιντ (και … διεθνώς…), που η δουλειά της είναι απ’ την μια μεριά να ροκανίζει την «διεθνή βοήθεια προς τους Παλαιστίνιους» και απ’ την άλλη να κτυπάει όσα δεν μπορεί να κτυπήσει ο θεοναζί στρατός. Άλλοτε ανοικτά (όπως το 2006, όταν κέρδισε τις εκλογές η Hamas) και άλλοτε ύπουλα.

Προσέξτε τι λέει ο κύριος στη συνέχεια. Πρόκειται για τον Jibril Rajoub, γενικό γραμματέα της κεντρικής επιτροπής της fatah, μιας οργάνωσης που άλλοτε ήταν αγωνιστική / απελευθερωτική, αλλά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» έγινε σταδιακά συνεργάτης των θεοναζί – και τώρα το έχει τερματίσει:

Όχι λέει «δεν είναι δουλειά της παλαιστινιακής αρχής να πυροβολεί ισραηλινούς»… Πράγμα που σημαίνει ότι «δεν είναι δουλειά της» η εναντίωση στην κατοχή… «Δουλειά της είναι…» λέει «… η εξουσία της!» Ποια «εξουσία» της; Στη Ραμάλα, και ούτε… Και να καθαρίζει τις αρβύλες του θεοναζί στρατού απ’ τα αίματα των Παλαιστινίων! Διότι σίγουρα: δουλειά-της-είναι-να-πληρώνεται… απ’ αυτούς που την έχουν αγοράσει.

H fatah είναι ο βασικός πυρήνας της «παλαιστινιακής αρχής». Και φυσικά, ως «αρχή» που είναι (εξουσία δηλαδή, έστω στο τίποτα) έχει και την στρατοχωροφυλακή της, εξοπλισμένη όσο επιτρέπει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, δηλαδή μόνο για εσωτερική καταστολή. Μια έρευνα του 2017 βρήκε ότι το «τμήμα ασφαλείας» της «παλαιστινιακής αρχής» μισθοδοτεί πάνω από 80.000 (!!!) προσωπικό, ένα νούμερο που φέρνει αυτήν την «αρχή» σχεδόν στην κορυφή του πλανήτη στη σχέση δημόσιας τάξης προς πληθυσμό: 1 μπάτσος ή ασφαλίτης για κάθε 48 (διπλά) αιχμαλώτους. Αυτές οι 80.000 που μισθοδοτούνται έτσι είναι περίπου το μισό των «δημόσιων υπαλλήλων» που απασχολεί η «αρχή»∙ κοστίζουν κάθε χρόνο 1 δισεκατομμύριο δολάρια (δηλαδή το 1/3 της διεθνούς βοήθειας)∙ και αυτό το ποσό είναι μεγαλύτερο απ’ το άθροισμα των ποσών που η «αρχή» δίνει για εκπαίδευση, υγεία και υποστήριξη στους αγρότες – πάντα (και μόνο) στη δυτική Όχθη.

Είναι αναμενόμενο κατά συνέπεια ότι αυτοί οι τσατσορούφιανοι το μόνο που είχαν να κάνουν μετά από 15 μήνες σφαγής στη Γάζα και μαζικών επιθέσεων / δολοφονιών στη δυτική Όχθη είναι να βοηθήσουν τον θεοναζί, απαρτχάιντ στρατό να «αποκαταστήσει την τάξη» στην Jenin. Στη Jenin αυτούς τους 15 μήνες ο θεοναζί στρατός έκανε όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις αλλά 80 (ολογράφως: ογδόντα!) εισβολές, αλλά απέτυχε να καταβάλει την ένοπλη αντίσταση. Οπότε ζήτησε την βοήθεια των λακέδων του, που ίσως έχουν καλύτερους ρουφιάνους…

Οι οργανώσεις της αντίστασης μοιάζουν να προσπαθούν να «δανειστούν διεθνή νομιμότητα» επιζητώντας να διαμορφώσουν μια ενιαία απελευθερωτική διεύθυνση, μια «νέα αρχή», μαζί με την νυν «παλαιστινιακή αρχή». Αλλά τα λεφτά και η καλοπέραση είναι σπουδαίο πράγμα: αυτή η «αρχή» θα πουλάει πάντα την αντίσταση, και θα την κτυπάει πισώπλατα…

Μπορεί να μην τους φαίνεται, αλλά αυτοί ανήκουν στην στρατοχωροφυλακή της «παλαιστινιακής αρχής», και μοστράρονται στην περίμετρο του προσφυγικού συνοικισμού της Jenin στις 21 Δεκέμβρη καθώς προσπαθούν να εξουδετερώσουν την ένοπλη αντίσταση στην κατοχή. Είναι εκπαιδευμένοι (και ντυμένοι, και εξοπλισμένοι, και σε μεγάλο βαθμό πληρωμένοι μέσω «βοήθειας») απ’ τον us army…

Οι ψεκασμένοι; (2)

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.35) >> Την προηγούμενη εβδομάδα (οι ψεκασμένοι;) είπαμε δυο λόγια για την αφετηρία των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων απέναντι στα παιδικά εμβόλια απ’ την δεκαετία του 1980 και μετά (τα παιδικά ήταν τότε τα μόνα εμβόλια ευρείας χρήσης) στις ηπα∙ κάνοντας την παράλληλη αναφορά με την φονικότητα του λεγόμενου «τριπλού» παιδικού εμβολίου (διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη / DPT) στην Guinea-Bissau στη δεκαετία του ’80, όπως αυτή αποδείχθηκε / καταγράφηκε εκ των υστέρων από δύο επίσημες (και επίσημα δημοσιευμένες…) έρευνες του 2017 και του 2018. Πρόκειται γι’ αυτές τις σοβαρές επιφυλάξεις έως αρνήσεις τις οποίες οι δημαγωγοί των φαρμακομαφιών φρόντισαν να λοιδωρήσουν ως «αντι-εμβολιαστικό κίνημα», «αντιεπιστημονισμό», ήδη από τότε.

Σημειώσαμε πως αν όχι η αφετηρία σίγουρα η γενίκευση αυτών των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων ξεκίνησε όταν το αμερικανικό κράτος αποφάσισε να προσφέρει ασυλία στις φαρμακομαφίες έναντι οποιωνδήποτε κατηγοριών / μηνύσεων για σοβαρές βλάβες ή και θανάτους εξαιτίας των εμβολίων τους, με νόμο που πέρασε το 1982. Κάναμε λάθος στην χρονολογία, αλλά ευτυχώς υπάρχουν φίλοι της ασταμάτητης μηχανής πιο προσεκτικοί (ευχαριστούμε Γ.!) για να μας διορθώνουν. Ο νόμος είναι του 1986, επί διοίκησης Ρήγκαν:

Ποια ήταν όμως η αιτία για να αναλάβει το αμερικανικό κράτος την προστασία του αμερικανικού φαρμακοκεφάλαιου;

Ήταν αυτό ακριβώς το DPT εμβόλιο! Απ’ την δεκαετία του 1970 άρχισαν να συσσωρεύονται περιπτώσεις εγκεφαλοπάθειας σε παιδιά μετά τον εμβολιασμό τους με το «τριπλό». Αυτό οδήγησε φυσιολογικά σε ανάλογη αύξηση των μηνύσεων / απαιτήσεων υψηλών αποζημιώσεων κατά των φαρμακοκατασκευαστριών∙ η νομοθεσία επέτρεπε τέτοιες προσφυγές στη δικαιοσύνη… Μπροστά στη βεβαιότητα ότι αυτές οι εταιρείες (στα πρώτα βήματα του να γίνουν μαφίες) θα χάσουν τα κέρδη τους ή, ακόμα, θα χρεωκοπήσουν, απείλησαν μποϋκοτάζ στην παραγωγή εμβολίων γενικά, βάζοντας την αμερικανική διοίκηση σε ρόλο «διαιτητή», και προστάτη όχι πλέον της δημόσιας υγείας αλλά των φαρμακοσυμφερόντων και, επιπλέον, των εξαγωγών τους!!! Γιατί είχε γίνει εμπειρικά σαφές ότι α) κάτι στη «σύνθεση» αυτών των «τριπλών» είχε σοβαρές έως καταστροφικές παρανέργειες, και ότι β) αν καταδικαζόταν εντός έδρας (πράγμα βέβαιο με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία!) η αμερικανική φαρμακοβιομηχανία ως σύνολο θα δυσφημιζόταν (και θα καταστρεφόταν) παγκόσμια!

Απόσπασμα από new york times, 15 Νοέμβρη 1986

Έτσι, την ίδια χρονική περίοδο που στην Guinea-Bissau (και, υποθέτουμε, κι αλλού στην Αφρική) τα πιτσιρίκια πάθαιναν σοβαρές ζημιές ή/και πέθαιναν απ’ το DPT, η διοίκηση Ρήγκαν αποφάσισε να κάνει κάτι που μόνο με όρους (φονικού) ιμπεριαλισμού θα μπορούσε να εννοηθεί: α) απάλλαξε τις αμερικανικές φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους για τις «παρενέργειες» των εμβολίων τους∙ β) αποφάσισε να «κρατικοποιήσει» αυτές τις ευθύνες, δημιουργώντας ένα «ταμείο αποζημιώσεων» για τους αμερικάνους υπηκόους αποκλειστικά, με πολύ αυστηρό «ταβάνι» για τα ποσά που θα έδινε (ψίχουλα σε σχέση μ’ εκείνα που θα επιδίκαζαν τα δικαστήρια σε βάρος κάθε φαρμακομαφίας)∙ και γ) αποφάσισε να επιτρέψει την εξαγωγή αυτών των εμβολίων σε 21 τρίτα κράτη ακόμα κι αν ο FDA δεν τα έχει εγκρίνει – θα ήταν αρκετό να τα εγκρίνουν οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» αυτών των κρατών.

Είναι απόλυτα λογικό (ποιος αντέχει να διαφωνήσει;) ότι εκείνο που συνέβη μετά απ’ αυτόν τον νόμο ήταν ότι οι αμερικανικές οικογένειες που είχαν παρακολουθήσει αυτή την εξέλιξη έκαναν αυτήν την απλή σκέψη: αν δεν υπήρχαν σοβαρές «παρενέργειες» από διάφορα παιδικά εμβόλια γενικά, εντοπισμένες ή όχι,  γιατί το κράτος να απαλλάξει τις φαρμακομαφίες απ’ τις ευθύνες τους; Και γιατί να αναλάβει το δημόσιο ταμείο (δηλαδή οι φορολογούμενοι) τις ζημιές ιδιωτικών επιχειρήσεων; Σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία αυτή η απλή σκέψη θα οδηγούσε σε όξυνση των σοβαρών επιφυλάξεων έως αρνήσεων∙ σε οποιοδήποτε σημείο του γαλαξία εκτός απ’ τα μυαλά των σφουγγοκωλάριων του καπιταλισμού…

(Να σημειώσουμε επί τη ευκαιρία εδώ πως οι αμερικανικές οικογένειες στην πρώτη γραμμή αυτών των επιφυλάξεων / αρνήσεων ΔΕΝ προέρχονταν απ’ τα γκέτο. Ανήκαν στη λεγόμενη μεσαία και ανώτερη τάξη, στα «επιστημονικά ειδικευμένα» στρώματα της αμερικανικής κοινωνίας, με status και αναγνώριση: εκεί ήταν που η προστασία-της-υγείας-των-παιδιών-μας ήταν ύψιστη αξία… Οι εναλλακτικές ιατρικές προσεγγίσεις στις δυτικές μητροπόλεις στηρίχτηκαν σ’ αυτές ακριβώς τις κοινωνικές κατηγορίες, και το ζήτημα των παιδικών εμβολίων ήταν κεντρικό…)

Υπήρξε όμως και μια δεύτερη συνέπεια του νόμου. Χάνοντας επιρροή και «αγορά» εντός έδρας οι αμερικανικές εμβολιαστικές φαρμακομαφίες, τόσο πριν το νόμο H.R.5546 όσο και μετά απ’ αυτόν, έκαναν πιο επιθετική την αναζήτηση «αγορών» στον υπόλοιπο πλανήτη. Ειδικά εκεί που οι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» ήταν «χαλαροί», «μπόσικοι» ή ελάχιστα υπαρκτοί και ικανοί… Κι έτσι στην αφρικάνικη Guinea-Bissau (και αλλού…) έκαναν εκείνα που δυσκολεύονταν να κάνουν στις δυτικές μητροπόλεις…

Η «ασπίδα» του 1986 δεν ήταν η μοναδική! Αντίθετα ήταν η αρχή, το «παράδειγμα», το «μοντέλο». Συν τω χρόνω οι φαρμακομαφίες βελτίωσαν το «επιστημονικό» λόμπινγκ τους, με «επιστημονικές» έρευνες που «αποδείκνυαν» την παντοτινή αθωώτητά τους. Δεν τα κατάφερναν βέβαια πάντα όταν τα θύματά τους κατέφευγαν στα δικαστήρια. Το ποινικό μητρώο τους μεγάλωνε και μεγαλώνει. Το μεταφρασμένο στα ελληνικά βιβλίο του Peter Gotzsche Φονικά Φάρμακα και Οργανωμένο Έγκλημα: πως οι μεγάλες εταιρείες φαρμάκων έχουν διαβρώσει την υγεία παραμένει ένας καλός οδηγός.

Αντίστοιχα όμως με την εκτόξευση της εγκληματικότητας της βιομηχανίας της νοσηρότητας, ακόμα πιο κυνική και επιθετική γίνεται η κρατική προστασία της! Ιδού η πιο πρόσφατη κίνηση: ο νυσταλέος Jo, ένα βήμα πριν την σύνταξη, αφού έδωσε χάρη στον γυιό του (και στον εαυτό του) για τις βρώμικες δουλειές τους στην ουκρανία, έδωσε άλλα 5 χρόνια νομική ασυλία στους υποστηρικτές του, την pfizer και την moderna, για το πρόσφατο έγκλημα-διαρκείας-κατά-της-ανθρωπότητας:

Καλούνται λοιπόν όλοι οι γενναίοι και μοιραίοι «συνήγοροι της επιστήμης» (της ποιάς;) να αρχίσουν την αγόρευσή τους…

Οι σωτήρες!

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.31) >> Εσείς μπορεί να τους έχετε ξεχάσει ή απωθήσει∙ αυτοί όμως όχι! «Έσωσαν» τον πλανήτη μια φορά, τους άρεσε (έχουν και τις μπίζνες του οι άνθρωποι), οπότε θέλουν να τον ξανασώσουν και να τον ξανασώσουν και να τον ξανασώσουν.

Έχουν στην εφεδρεία την «γρίπη των πτηνών», που την “ζεσταίνουν”. Σε χαμηλή φωτιά ως τώρα, αλλά… (Θα τα πούμε με επόμενη ευκαιρία)

Έχουν και τις «ασκήσεις» τους. Την προηγούμενη φορά, το «event 201», στις 18 Οκτώβρη του 2019 στη Ν. Υόρκη, θεωρήθηκε «πρόδρομος» της τρομοεκστρατείας που ξεκίνησε ελάχιστους μήνες αργότερα. Οι πιο ανήσυχοι θεώρησαν εκείνη την άσκηση ως απόδειξη του ότι όλα όσα πλέχτηκαν γύρω απ’ τον «τσαχπίνη» ιό ήταν προσχεδιασμένα… Οι οργανωτές του «event 201» αρνήθηκαν φυσικά κάθε σχέση, και ορκίστηκαν στην άδολη αγάπη τους για την ανθρωπότητα. Αδύνατο να πιστέψει αυτήν την αγάπη τους ακόμα και ένα τούβλο… (Την πίστεψαν όμως πολλοί απ’ το ανθρώπινο είδος…)

Τρία χρόνια μετά στις 23 Οκτώβρη του 2022, οι ίδιοι «φιλάνθρωποι», το Johns Hopkins Center of health security, ο WHO και το «ΙΔΡΥΜΑ» (ποιο; ένα απ’ τα μεγάλα μαγαζιά του «σπουδαιότερου γιατρού στον κόσμο», του κυρ Βασίλη του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων) έκαναν μια ακόμα «άσκηση», αυτή τη φορά στις Βρυξέλλες: μια καινούργια φονική πανδημία, με πρωταγωνιστή έναν «εντεροϊό», που σκοτώνει κατά προτίμηση παιδιά…

Ο Οκτώβρης του 2022 είναι παλιός (θα πείτε). Ο.Κ. Εκείνο που δεν παλιώνει είναι η όρεξη για κέρδη και καθολικό έλεγχο των φαρμακομαφιών – και όχι μόνο. Το ενδιαφέρον αυτής της Catastrophic Contagion: A fictional tabletop exercise βρίσκεται … στην «περίμετρό» της:

α) Ο ίδιος ο τίτλος της άσκησης έδειχνε αυτοπεποίθηση (εκ μέρους των οργανωτών) ώστε να φωνάζουν «καταστροφή, οεο καταστροφή!»

β) Οι συμμετέχοντες ήταν «εκπρόσωποι» της σενεγάλης, της ρουάντα, της νιγηρίας, της αγκόλα, της λιβερίας (αφρικανικά κράτη / πελάτες) της ινδίας, της γερμανίας (κράτη / παραγωγοί φαρμάκων) και της σιγκαπούρης… Πράγμα που σημαίνει ότι η άσκηση «σημάδευε» ειδικά την Αφρική, που σε γενικές γραμμές είχε αποκρούσει την mRNA «σωτηρία»…

γ) Στο «τραπέζι της άσκησης» συμμετείχε και ο ίδιος ο κυρ Βασίλης!!! Γιατί αναγκάστηκε ο «θεός» να κατέβει τόσο χαμηλά; Προφανώς επειδή είχε … απογοητευτεί με την στάση πολλών αφρικανικών κρατών!!! Ήθελε να είναι παρών αν μιλούσαν “εκτός γραμμής”, να τους τραβήξει τ’ αυτιά αυτοπροσώπως…

δ) Την χρονική στιγμή της άσκησης (Οκτώβρης 2022) είχε ξεκινήσει η προετοιμασία για την «Παγκόσμια Συνθήκη για τις Πανδημίες» που σκόπευε να κάνει τον πουλημένο στις φαρμακομαφίες Π.Ο.Υ. το απόλυτο αφεντικό των (επόμενων) σωτηριών-της-ανθρωπότητας!! Με ποινές, τιμωρίες, οικονομικά και ιατρικά εμπάργκο στα «απείθαρχα» κράτη! (Αυτό το κόλπο σέρνεται ως τώρα αφού πολλά κράτη / μέλη του Π.Ο.Υ. αντιδρούν σ’ αυτές τις υπερεξουσίες, οι οποίες όμως είναι απόλυτα απαραίτητες για την κερδοφορία των δυτικών φαρμακομαφιών).

ε) Η «παραπληροφόρηση» ως εμπόδιο! Ωωωωω! Η λογοκρισία παραμένει το καλύτερο «φάρμακο» – της εξουσίας… «Έχουμε μερικά καλά όπλα…»

O διευθυντής του διεθνούς ειδησειογραφικού πρακτορείου reuters, απ’ όπου αντιγράφουν πολλοί (και στα μέρη μας) είναι μεγαλομέτοχος και μέλος του δ.σ. της φαρμακομαφίας pfizer… Μια χαρά (για την επίσημη παραπληροφόρηση…). Ή: το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι.

στ) Η στοχοποίηση των ανηλίκων! Φαίνεται ότι οι μπηχεβιοριστές του βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος έχουν καταλήξει στο (ευχάριστο για τα αφεντικά τους) συμπέρασμα ότι τα παιδιά είναι ο «αδύνατος κρίκος» στις κοινωνικές ευαισθησίες∙ όχι η γιαγιά και ο παππούς όπως στην προηγούμενη τρομοεκστρατεία. Δύσκολο να υποστηρίξουμε ότι κάνουν λάθος. Ένας ιός-παιδοκτόνος (ας το πούμε: μια ιική, παγκόσμια εκδοχή της θεοναζί, απαρτχάιντ πολεμικής μηχανής στη Γάζα…) λοιπόν θα μπορούσε να είναι μια καλή «αναβάθμιση» του παλιού σεναρίου!!!

Τα πιο πάνω κρατείστε τα κάπου, σε κάποια άκρη. Ποτέ δεν ξέρετε (και δεν ξέρουμε) πότε θα βγουν πάνω στον πάγκο.

Λέμε ότι η κριτική αντι-πληροφόρηση και η εργατική γνώση είναι δύναμη για τους αδύναμους. Δεν χρειάζεται ούτε εφησυχασμός και απώθηση απ’ τη μια, ούτε αγχωτική ανησυχία απ’ την άλλη. Χρειάζεται επίγνωση και ψυχραιμία: τα λεφτά και η εξουσία είναι πολλά, πάρα πολλά για να αγνοούμε ότι πάνω στα κεφάλια μας κάθονται καθάρματα.

Αν έχετε περιέργεια και χρόνο, αυτό στη συνέχεια είναι η video – πρόωθηση της «άσκησης» του 2022 για την … καταστροφική μόλυνση. Χωρίς μετάφραση. (Ο κυρ Βασίλης δεν εμφανίζεται, προφανώς από σεμνότητα).

Επιστημονικά τάκλιν στην καρωτίδα…

Δευτέρα 30 Δεκέμβρη (01.44) >> Εκείνοι που σκέφτηκαν – και προώθησαν – την φραστική μετατόπιση απ’ το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» στην «κλιματική αλλαγή / κρίση» ήταν πονηροί. «Φαινόμενο του θερμοκηπίου» σημαίνει ζέστη, πολύ ζέστη, μόνιμα πολύ ζέστη, άνοδο της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη, λιώσιμο των πάγων, ανομβρία, κλπ κλπ. Αντίθετα η «κλιματική κρίση» ως όρος είναι πολύ «συμπεριληπτική». Χωράει τα πάντα. Ακόμα και μια σύντομη-εποχή-παγετώνων (το αντίθετο του «φαινομένου»!) θα ήταν μια χαρά «κλιματική αλλαγή / κρίση». Εννοείται πως οι δυνατές βροχές, οι μπόρες, (και πάλι το αντίθετο της ανομβρίας) έχουν ήδη πάρει θέση στην «κλιματική κρίση». Μονά – ζυγά δικά τους!  

Επειδή όμως ο ιδεολογικός πόλεμος του «φαινομένου» ήταν τόσο έντονος και διαρκής, στη μέση κοινωνική συνείδηση και η «κλιματική κρίση» εννοείται όπως το «φαινόμενο»: Μακριά πολύ ζεστά καλοκαίρια, ιδιαίτερα ήπιοι χειμώνες, ελάχιστες βροχές (σίγουρα στη ζώνη της Μεσογείου), «άνοδος της στάθμης της θάλασσας», και – πάντα – λιώσιμο των πάγων οπωσδήποτε στον δυστυχή βόρειο πόλο (που έχει πολλά και σπουδαία κοιτάσματα).

Πριν 17 χρόνια, τον Δεκέμβρη του 2007, μια απ’ τις δυτικές δημαγωγικές ναυαρχίδες (το BBC) έσπερνε-τον-τρόμο για το επερχόμενο θερμοκηπιακό ολοκαύτωμα, πάντα σύμφωνα με τους «ειδικούς»: το 2013 (έλεγε) θα κλείσουν όλα τα μπαρ στην Αρκτική αφού δεν θα υπάρχει πάγος ούτε για δείγμα:

Ένα χρόνο νωρίτερα, το 2012, η κατάσταση έμοιαζε να στηρίζει τέτοιες Αρμαγεδωνικές προβλέψεις:

Η χρωματιστή γραμμή είναι ο μέσος όρος του ορίου των πάγων της Αρκτικής ανάμεσα στο 1981 και το 2010

Ωστόσο, κόντρα στους «ειδικούς» και τα κομπουτερίστικα «μοντέλα τους» (για τα οποία ισχύει το «σκατά βάζεις / input, σκατά παίρνεις / output) τον Σεπτέμβρη του 2024 η κατάσταση ήταν αυτή:

Αν και οι πάγοι απέχουν αρκετά απ’ τον μέσο όρο, είναι σαφώς περισσότεροι απ’ το 2012 και, οπωσδήποτε, σε αντίθετη εξέλιξη απ’ την δημαγωγική «ειδικευμένη» πρόβλεψη του 2013: αυξάνονται (αντί να έχουν εξαφανιστεί)!

Δεν ξέρουμε ποια κλιματική συνωμοσία προκάλεσε αυτόν τον κόλαφο των «προβλέψεων των ειδικών». Ούτε ξέρουμε την καταγωγή και την συνέχειά της. Επιπλέον δεν έχουμε όρεξη να μπούμε σε «συζήτηση περί κλιματικής αλλαγής» – μια συζήτηση που εκτός από δημαγωγούς και μοντελιστές δεν μπορεί κανείς άλλος να κάνει στα σοβαρά. (Ζητήματα όπως οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα είναι μεν υπαρκτά, αλλά η μόνη χειροπιαστή συνέπεια της ανάδειξής τους ως «απειλής για την ανθρωπότητα» είναι η λυσσασμένη εφεύρεση νέων σχετικών χρηματιστηριακών ειδών όπως το «εμπόριο ρύπων» και ο τζόγος με δαύτα…)

Να θυμίσουμε εν τέλει εκείνο που θα έπρεπε να είναι κοινοτοπία: με την επίκληση απειλών και την καλλιέργεια φόβων ο έλεγχος των πληθυσμών γίνεται πάντα ευκολότερος.

(Εδώ και αιώνες, με οποιοδήποτε κλίμα).

Οι ψεκασμένοι;

Δευτέρα 30 Δεκέμβρη (01.37) >> Είναι εύκολο (και εξόχως καφενειακό) σε «ειδικευμένα» και μη φερέφωνα να καταγγέλλουν τις παραδοσιακές εμβολιαστικές επιφυλάξεις (που ξεκίνησαν στις ηπα την δεκαετία του 1980) για «αντιεπιστημονισμό». Καμμιά μνεία απ’ την άλλη (και κανένα ενδιαφέρον) για το γεγονός πως και τα εμβόλια όπως άλλωστε όλα τα φάρμακα είναι βιομηχανικά προϊόντα μαζικής παραγωγής∙ και πως στην μακρόχρονη ιστορία αυτής της συγκεκριμένης παραγωγής (όπως επίσης εκείνης των τροφίμων) η επιχειρηματική κερδοφορία έγινε σταδιακά αρχικά το κύριο και από ένα χρονικό σημείο και μετά το μοναδικό ενδιαφέρον των φαρμακοβιομηχανιών, που εξελίχτηκαν σε φαρμακομαφίες.

Το γεγονός ότι νωρίς νωρίς, απ’ τις αρχές του 20ου αιώνα κιόλας, δημιουργήθηκαν κρατικοί οργανισμοί ελέγχου της ποιότητας και της ασφάλειας τόσο των φαρμάκων όσο και των τροφίμων θα ήταν αρκετό για να θυμίζει (σε κάθε ηλίθιο…) ότι οι σχετικές βιομηχανίες «από μόνες τους» ούτε ποιοτικά ούτε ασφαλή εμπορεύματα θα έβγαζαν! Το κέρδος πάνω απ’ όλα.

Ιστορικά το βάρος και η ευθύνη για τον αποτελεσματικό έλεγχο ήταν σ’ αυτούς τους κρατικούς οργανισμούς – και όχι στη «συνείδηση» των βιομηχανών και των τεχνικών τους. Κι ως ένα χρονικό σημείο, ως τις πρώτες δεκαετίες μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο, το πράγμα έμοιαζε ότι δουλεύει, σίγουρα ως προς την αυστηρότητα και την προσοχή αυτών των ελέγχων. Τι θα συνέβαινε όμως αν σταδιακά οι φαρμακομαφίες άρχιζαν να δωροδοκούν υπόγεια (και παράνομα) επιλεγμένα στελέχη αυτών των κρατικών οργανισμών; (Ανθρώπινο, πολύ ανθρώπινο θα πείτε…) Και τι θα συνέβαινε απ’ την στιγμή που οι φαρμακομαφίες θα αναλάμβαναν νόμιμα την χρηματοδότηση αυτών των οργανισμών, δηλαδή τους μισθούς των στελεχών τους;

Αυτές οι εξελίξεις έχουν ήδη γίνει. Όχι σε κάποια κράτη τρίτης κατηγορίας αλλά στην καρδιά του δυτικού καπιταλισμού. Στις ηπα. Ο διάσημος FDA είναι ακριβώς τέτοια περίπτωση («σας πληρώνουμε για να μην βάζετε εμπόδια στην κερδοφορία μας»), όπως άλλωστε και ο άλλος διάσημος, ο «παγκόσμιος οργανισμός υγείας».

Οι σοβαρές επιφυλάξεις έως αρνήσεις (λοιπόν) ειδικά στα παιδικά εμβόλια ΔΕΝ έγιναν επειδή κάποιοι ξύπνησαν στραβά ή είδαν όραμα! Ξεκίνησαν όταν α) άρχισαν να εμφανίζονται αρκετοί θάνατοι ή σοβαρές βλάβες σε παιδιά μετά από συγκεκριμένα εμβόλια (επειδή, προφανώς, οι ανάλογες φαρμακομαφίες είχαν κάνει αλλαγές στην παραγωγή τους για να ρίξουν το κόστος) και κυρίως β) όταν το αμερικανικό κράτος απήλλαξε δια νόμου όλες τις φαρμακομαφίες από οποιαδήποτε ευθύνη βλαβών ή και θανάτων από εγκεκριμένα εμβόλια αναλαμβάνοντας το ίδιο να δίνει (μικρές…) αποζημιώσεις… Όταν και αν… Αυτό το τελευταίο έγινε, αν δεν κάνουμε λάθος, το 1982.

Αν δει κανείς όλα αυτά ψυχρά δεν είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από εκφάνσεις του «καπιταλιστικού ήθους». Το «μα δεν τους συμφέρει να μας σκοτώνουν» είναι ψευδαίσθηση: 2 + 1 παγκόσμιοι πόλεμοι με δεκάδες εκατομμύρια νεκρούς έγιναν «κατά λάθος»; Είναι επιεικώς ανόητο για τους υπηκόους του καπιταλισμού να έχουν ακλόνητες πεποιθήσεις για το τι συμφέρει και τι δεν συμφέρει τα αφεντικά! Και είναι αυτοκτονικό να νομίζουν ότι τα αφεντικά τους «νοιάζονται»…

Γιατί θυμηθήκαμε χρονιάρες μέρες πράγματα που μπορεί να σας μαυρίσουν; Επειδή ανακαλύψαμε τυχαία δύο επίσημες έρευνες / μελέτες δημοσιευμένες αντίστοιχα το 2017 και το 2018, σχετικά με μια εκδοχή του λεγόμενου «τριπλού» παιδικού εμβολίου (διφθερίτιδας – τετάνου – κοκκύτη) που γινόταν στην γουϊνέα-μπισσάου στη δεκαετία του 1980. ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτή η συγκεκριμένη εκδοχή δεν κυκλοφορεί στην βόρεια αμερική και στην ευρώπη∙ γινόταν όμως στην αφρική, χάρη στο «ανθρωπιστικό ενδιαφέρον» διάφορων βαθύπλουτων πρωτοκοσμικών, που ζουν ακόμα και επιδεικνύουν πάντα το ίδιο ακριβώς «ενδιαφέρον» – για την «υγεία» του πλανήτη και των επιβατών του… Και στις δύο περιπτώσεις οι ερευνητές κοίταξαν τα σχετικά υγιειονομικά αρχεία, μίλησαν με γονείς παιδιών, και απέδειξαν / κατέληξαν (όσο πιο διακριτικά μπορούσαν) στο ίδιο συμπέρασμα: τα συγκεκριμένα εμβόλια προκαλούσαν αισθητά αυξημένο αριθμό (παιδικών) θανάτων, ειδικά σε κορίτσια. Προφανώς το πεδίο «αφρική» ήταν ευνοϊκό για θανατηφόρα «πειράματα»: είτε οι (κρατικοί) ελεγκτικοί μηχανισμοί ήταν ανεπαρκείς, είτε δεν υπήρχαν καθόλου…

Αυτό είναι ένα μόνο από πολύ περισσότερα παρόμοια «περιστατικά» επί πολλές δεκαετίες, και όχι μόνο στην αφρική. Η πρόσφατη επέλαση / επιβολή της γενετικής μηχανικής δεν αφήνει αμφιβολίες… Αν τώρα η εξυπνάδα «μα δεν τους συμφέρει να μας σκοτώσουν» επιμένει και ξεγλυστράει στο «μα δεν τους συμφέρει να σκοτώσουν ΕΜΑΣ, τους πρωτοκοσμικούς» για να καταλήξει «μα δεν τους συμφέρει να σκοτώσουν ΕΜΕΝΑ», τότε…

Ηθικό δίδαγμα: δεν είναι μυστικό πως η καπιταλιστική κερδοφορία εξασφαλίζεται και μέσω της παραγωγής «σκουπιδιών», αρκετά απ’ τα οποία είναι έως και θανατηφόρα. Αν και όποτε επιτευχθεί ο αυστηρός, ενδελεχής, κοινωνικός / εργατικός (όχι «κρατικός», αρκετά με τις «αθώες» κρατικές γραφειοκρατίες!!!) έλεγχος πάνω στο τι παράγεται, πως, και ποια είναι η πραγματική αξία του, τα ξαναλέμε.

Τότε θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την επιστήμη…

Μην πυροβολείτε τους ceo;

Δευτέρα 16 Δεκέμβρη (00.28) >> Ο νεαρός (26 χρονών) μεσοαστός Luigi Mangione είναι λαϊκός ήρωας στις ηπα – και έγινε τέτοιος ακαριαία και αυθεντικά, όπως πρέπει στους λαϊκούς ήρωες. Δεν ξέρουμε από πότε είχε να συμβεί κάτι τέτοιο στην αμερικανική κοινωνία (αν μπορεί κανείς να την πει έτσι). Ο Joker έγινε επίσης κάτι ανάλογο, αλλά ήταν fiction∙ οπότε η μυθοποίησή του ήταν επικίνδυνη μεν, σύντομη δε. Αλλά ο Luigi Mangione είναι υπαρκτός, πραγματικός, με σάρκα και οστά, και καθόλου μύθος. Είναι εκδικητής: κατηγορείται ότι πυροβόλησε και σκότωσε τον ceo της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας για θέματα υγείας των ηπα, της UnitedHealthcare, ονόματι Brian Thompson, στη Ν. Υόρκη στις 4 Δεκέμβρη.

Σ’ ένα μέρος του κόσμου όπου οι δολοφονίες είναι ψωμοτύρι για να γίνεις λαϊκός ήρωας πρέπει να κάνεις κάτι όντως σπουδαίο. Και ο Luigi Mangione φαίνεται πως έκανε κάτι όντως σπουδαίο. Δεν έχει παραδεχτεί (ως σήμερα) την ενοχή του, αλλά τα στοιχεία σε βάρος του είναι πολλά και ζόρικα (ίνα αποδειχθεί, για μια ακόμα φορά, ότι ευκολότερα και αποτελεσματικότερα ετοιμάζει κάποιος τον πηγαιμό του σε μια παράνομη ενέργεια παρά το φευγιό του…) Και το σπουδαίο στην προκειμένη περίπτωση είναι ο στόχος του: η ασφαλιστική εταιρεία (η UnitedHealthCare) της οποίας ο ceo (με «αμοιβή» γύρω στα 20 μύρια δολάρια τον χρόνο, μισθός + bonus…) φρόντιζε την κερδοφορία.

Από αυστηρά κομμουνιστική άποψη ο Mangione θα χαρακτηριζόταν «μηδενιστής αναρχικός»… Πράγματι. Σκοτώνεις έναν ceo και φυτρώνουν στη θέση του άλλοι δέκα. Απ’ την άλλη μεριά στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες δεν φαίνεται ούτε καν στο πολύ βάθος του ορίζοντα ο ανατρεπτικός κομμουνιστικός κίνδυνος… Σ’ αυτό το απύθμενο χάσμα ανάμεσα στη σκληρή και βρώμικη πραγματικότητα και στην ανατροπή της συγχωρείστε τον: όχι μόνο επειδή έχει κάτι βίδες στην πλάτη του και έμαθε από πρώτο χέρι τι είναι η εγκληματικότητα των ασφαλιστικών εταιρειών υγείας στις ηπα (μόνο;) αλλά και επειδή είχε δίκιο! Όχι το δίκιο του μωσαϊκού νόμου (: ου φονεύσεις!) αλλά το δίκιο εκείνων που πνίγονται στην καπιταλιστική κανονικότητα. Αυτό το δίκιο του το φωνάζουν χιλιάδες στις ηπα (αν και το φωνάζουν μόνο εκεί που ψιλοεπιτρέπεται, στα antisocial media).

Η άγνωστη σ’ εμάς κυρία στη συνέχεια εξηγεί τα βασικά του τι είναι η UnitedHealthCare:

Θα μιλήσω για την UnitedhealthCare. Δεν θα μιλήσω γι’ αυτό που έγινε στον ceo τους χτες, γιατί δεν θα είμαι ειλικρινής για το πως νοιώθω, και αν δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής δεν πρόκειται να μιλήσω γι’ αυτό. Αλλά θα σας πω ορισμένα γεγονότα γι’ αυτήν την εταιρεία επειδή δουλεύω στον ασφαλιστικό τομέα και ο κόσμος θα πρέπει να ξέρει αυτά τα πράγματα.

Λοιπόν η UnitedHealthCare είναι ιδιοκτήτης της OptumHealth, της ChangeHealthcare… Υπάρχουν 158 θυγατρικές της UnitedHealthcare, κάποιες απ’ τις οποίες έχουν έδρα σε φορολογικούς παραδείσους, και οι περισσότερες απ’ τις οποίες είναι εταιρείες παροχής φαρμακευτικών υπηρεσιών. Οπότε ναι, είναι τμήμα των Big Pharma, οπότε η UnitedHealthCare είναι ασφαλιστική και φαρμακευτική.

Η ChangeHealthCare αν δεν το ξέρετε είναι η εταιρεία που προωθεί τα αιτήματα [πληρωμής] από τον πάροχο [της φροντίδας υγείας] στην ασφαλιστική, έτσι ώστε ο πάροχος μπορεί να πάρει τα φραγκοδίφραγκα που η ασφαλιστική δίνει πληρώνοντας τις υπηρεσίες του που έχουν εγκριθεί.

Νωρίτερα φέτος η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, έχει περάσει σχεδόν ένας χρόνος και δεν έχουν αποκαταστήσει πλήρως την ζημιά ώστε να μεταφέρονται τα αιτήματα. Οπότε όταν έγινε αυτό… Ξέρω ότι νομίζετε πως οι γιατροί κάθονται πάνω σε σωρούς με λεφτά, αλλά δεν συμβαίνει έτσι. Πρέπει να παίρνουν τις πληρωμές απ’ την ασφαλιστική σε σταθερή βάση έτσι ώστε να κινούνται, αλλά όταν δεν μπορείς να στείλεις τα αιτήματά σου επειδή η ChangeHealthCare χακαρίστηκε, και δεν μπορείς να τους στείλεις mail, κι όλα αυτά, οι γιατροί δεν πληρώνονταν, οι τραπεζικοί λογαριασμοί τους ήταν άδειοι. Έτσι πολλοί απ’ αυτούς χρεωκοπούσαν.

Έτσι η UnitedHealthCare ήρθε και τους είπε, εντάξει, μπορούμε να σας βοηθήσουμε, θα αγοράσουμε την άδειά σας, το νοσοκομείο σας, το τμήμα επειγόντων, και άρχισαν να τα αγοράζουν. Οπότε τώρα είναι ασφαλιστική, φαρμακευτική, ιδιοκτήτης του συστήματος που προωθεί τα αιτήματα αποζημίωσης, και τώρα είναι ιδιοκτήτης και των παρόχων που χρησιμοποιούν την ασφαλιστική τους κάλυψη. Οι πάροχοι είναι ιδιοκτησία της UnitedHealthCare και πληρώνονται απ’ την UnitedHealthCare για τα αιτήματα που κάνει η UnitedHealthCare [στον εαυτό της].

Ξέρετε ότι η εταιρεία έχει ήδη προβλήματα με το υπουργείο δικαιοσύνης εξαιτίας όλων αυτών, γιατί αν αυτό δεν είναι μονοπώλιο τότε δεν ξέρω τι είναι. Έτσι το 2023 τα συνολικά της έσοδα ήταν 371,6 δισεκατομμύρια δολάρια, αύξηση κατά 14,6% σε σχέση με το 2022, και τα κέρδη της ήταν 22,4 δισεκατομμύρια το 2023. Πλήρωσε 281,4 δισεκατομμύρια σε αποζημιώσεις το 2023.

Αλλά επιτρέψτε μου να πω το εξής. Η UnitedHealthCare είναι ο κύριος ασφαλιστικός φορέας για το Medicare, το Medicaid και το Obamacare. Αυτό σημαίνει ότι κατέχει το 29% της ασφαλιστικής αγοράς υγείας, κάτω απ’ αυτά τα τρία προγράμματα, που είναι κρατικά, οπότε η UnitedHealthCare είναι ο βασικός ασφαλιστής για όλα αυτά τα προγράμματα.

Δεν ξέρω για εσάς, αλλά όταν μια επιχείρηση αποφασίζει να γίνει τόσο μεγάλη όσο είναι αυτή σήμερα όντας ταυτόχρονα ο πάροχος φροντίδας υγείας, η ασφαλιστική εταιρεία, η φαρμακευτική εταιρεία, η εταιρεία που προωθεί τα δικά της αιτήματα αποζημίωσης…

Έγινε μια έρευνα και η UnitedHealthCare, με περιθώριο 90%, απέρριψε τα περισσότερα αιτήματα από οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία. Κι αυτό ενόσω έχει το μεγαλύτερο μερίδιο των κυβερνητικών προγραμμάτων υγείας, του Medicare, του Medicaid και του Obamacare. Αρνούνται, αρνούνται, αρνούνται! [να πληρώσουν]. Και έτσι ο κόσμος πεθαίνει.

Ο κόσμος πεθαίνει.

Οι μυθικές αμοιβές του άξιου ceo και τα μυθικά κέρδη των ιδιοκτητών / μετόχων του εν λόγω ομίλου εταιρειών, προκύπτουν όχι μόνο απ’ την «καθετοποίηση» αλλά και απ’ το γεγονός ότι αρνούνται να πληρώσουν τις αποζημιώσεις που προβλέπονται στα συμβόλαια των ασφαλισμένων, με διάφορα νομικά τερτίπια – μεταφέροντας (απροειδοποίητα προφανώς!) μεγάλο μέρος του κόστους μιας νοσηλείας ή μιας θεραπείας στις δικές τους πλάτες – πράγμα που αυξάνει θηριωδώς τις εισπράξεις της!!! Τους κοροϊδεύει και τους αρμέγει!!! Η «καθετοποίηση» λειτουργεί ενισχυτικά: διατυπώνω απαιτήσεις αποζημιώσεων προς τον εαυτό μου, που στη συνέχεια τις απορρίπτω χάρη στις δολιότητες που έχω φυτέψει ήδη απ’ την διατύπωσή τους…

Η τακτική του «δεν πληρώνω γι’ αυτό, για εκείνο και για το άλλο» (λέγεται πως) είναι συνηθισμένη μεταξύ των αμερικανικών ασφαλιστικών υγείας. Η UnitedHealthCare έχει αναγάγει την εξαπάτηση και την ληστεία σε (χρηματιστική) «επιστήμη».

Κάποιοι απ’ αυτούς που είπαν έμμεσα «γειά στα χέρια του» για τον Mangione υποστήριξαν πως οι 3 σφαίρες ήταν «εναντίον ενός συστήματος που ταπεινώνει και σκοτώνει τους αμερικάνους».

Όσο κι αν αυτό ακούγεται ως «υπερασπιστική γραμμή» λείπουν απ’ τον λογαριασμό τα δεκάδες χιλιάδες θύματα αυτού του συστήματος, που υποθέτουμε ότι υποφέρουν και «γλύφουν-τις-πληγές-τους» – χειροκροτώντας τις τρεις σφαίρες από απόσταση ασφαλείας… Αν εκδήλωναν την οργή τους όπως τους αναλογεί, μπορεί να μην χρειαζόταν το όπλο του Mangione. Και ίσως να υπήρχαν χειροπιαστά, πρακτικά αποτελέσματα υπέρ του πλήθους: είναι θέμα ζωής και θανάτου, όχι σχέδιο για το μέλλον…

H δημιουργία ενός λαϊκού ήρωα στον 21ο αιώνα δεν είναι άδικη για τον Mangione. Είναι σημάδι της τεράστιας απουσίας των υπόλοιπων…

Το κράτος και τα κηπευτικά

Δευτέρα 2 Δεκέμβρη (00.31) >> Υπάρχουν διάφορα κράτη που απαγόρευσαν την εμφάνιση της παλαιστινιακής σημαίας (μαζί με διάφορα άλλα που αφορούν την παλαιστινιακή απελευθέρωση) με την κατηγορία ότι είναι … «αντισημιτικό σύμβολο»….

Δυστυχώς, αντί να υπερασπιστούν αυτή τη ματωμένη σημαία όποιο τίμημα κι αν είχε πολλοί πρωτοκοσμικοί «αλληλέγγυοι» (;) κατέφυγαν σε ένα τρικ. Υιοθέτησαν ως σύμβολο της «αλληλεγγύης» τους το … καρπούζι (!!!) επειδή τα χρώματά του (πράσινο / κόκκινο / μαύρα σπόρια) είναι τα ίδια με της παλαιστινιακής σημαίας.

Το βρίσκουμε από ηλίθιο ως χυδαίο…

Αλλά τα κράτη αγρυπνούν! Και δεν μασάνε από τέτοιες κουτοπονηριές!!! Δείτε το παρακάτω video, κάπου στην αυστραλία, για ένα μικρό αυτοκόλλητο (με καρπούζι) στο παρμπρίζ ενός αυτοκινήτου. Προφανώς το όργανο δεν αυτενέργησε. Αυτές ήταν οι εντολές που είχε απ’ το υπουργείο δημόσιας τάξης του κράτους του:

Γελοίο το να κάνει κάποιος το καρπούζι σύμβολο της συμπαράστασής του στην Παλαιστινιακή αντίσταση… Και δέκα φορές γελοίο το να θεωρείται το καρπούζι σύμβολο … αντισημιτισμού!

Κάτι «σωστές μεριές»… (Μια Νυρεμβέργη σε αργή κίνηση…)

H Γάζα έχει προετοιμάσει κιόλας τον κόσμο για πυρηνικό πόλεμο… Κανείς πια δεν μπορεί να υποστηρίξει την αξία της ανθρώπινης ζωής. Δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού…

Δευτέρα 25 Νοέμβρη (00.25) >> Ήθελαν να πουν «είμαστε νικητές»!!! Αλλά ντράπηκαν να το πουν ωμά. Το διατύπωσαν με χυδαία «φιλοσοφικότητα»: είμαστε στη σωστή μεριά της ιστορίας (!!!) Η Ύβρις της αλαζονείας τους ήταν διπλή. Πρώτον, έπιασαν στο στόμα τους την Ιστορία, λες και είναι προϊόν κάποιας βιομηχανίας τους, ή το χαρτί στις τουαλέτες τους… Και δεύτερον, ανακηρύχτηκαν «νικητές – από – τα – αποδυτήρια», αφού έτσι καταλαβαίνουν τους ιμπεριαλισμούς τους: ως επέλαση χωρίς σοβαρό αντίπαλο… «Προπόνηση»…

Για το ουκρανικό πεδίο μάχης περισσότερα στη συνέχεια. Στο μεσανατολικό πεδίο μάχης; Μήπως εκεί τουλάχιστον τα δυτικά αφεντικά ακουμπάνε έστω την «σωστή μεριά…» τους;

Η λιβανέζικη αντίσταση γίνεται από μέρα σε μέρα και από βδομάδα σε βδομάδα ακόμα πιο επιθετική και πιο καταστροφική για το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Χτες κτύπησε (με επιτυχία) τη ναυτική βάση Asdod 150 χιλιόμετρα νότια απ’ τα λιβανέζικα σύνορα∙ μια ακόμα στρατιωτική βάση έξω απ’ την πρωτεύουσα Τελ Αβίβ∙ και διάφορους στόχους κοντά στα σύνορα. Εννοείται ότι οι ενέδρες και τα αποτελεσματικά κτυπήματα εναντίον θεοναζί τανκς και πεζικού στον νότο του λιβάνου είναι πλέον ρουτίνα.

Στο εσωτερικό του θεοναζί καθεστώτος εκτός απ’ τις αυτοκτονίες στρατιωτών (επίσημα πάνω από 10…), τους περισσότερους από 11.000 (επίσημα δηλωμένους) τραυματίες του στρατού (οι περισσότεροι σοβαρά έως πολύ σοβαρά) και την καταιγίδα σοβαρών ψυχολογικών προβλημάτων (εντός ή εκτός εισαγωγικών) αφού οι «προβληματικοί» δεν θέλουν με τίποτα να γυρίσουν μετά τις άδειές τους στα μέτωπα είτε της Γάζα είτε του λιβάνου, η πρόσφατη απόφαση του ICC είναι μια εμπρηστική βόμβα διασποράς.

Το ICC είναι το χειρότερο διεθνές δικαστήριο που θα ήταν ποτέ δυνατόν να κατηγορήσει (και μάλιστα ως εγκληματία κατά της ανθρωπότητας και εγκληματία πολέμου) οποιονδήποτε δυτικό!!! Έχουμε εξηγήσει στο παρελθόν περί τίνος πρόκειται (για το ICC). Κι όμως: το έκανε! Και μάλιστα κάτω απ’ τον προκλητικό τίτλο: Η κατάσταση στο κράτος της Παλαιστίνης!

Έτσι απ’ τις 21 Νοέμβρη του 2024 δύο απ’ τους αρχιχασάπηδες, ο Netanyahu και ο Gallant, είναι wanted στο μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη – και φυγόδικοι!!! Γιατί βέβαια μπορούν να ξερνάνε όσο γουστάρουν περί «αντισημιτισμού»…. Αλλά δεν πρόκειται να εμφανιστούν στο δικαστήριο, να απολογηθούν, να δικαστούν, να επιδιώξουν να αθωωθούν για να «σώσουν την υπόληψή τους»!!! Όχι βέβαια!!!

Αυτά ενόσω εκκρεμεί η απόφαση του σοβαρότερου διεθνούς δικαστηρίου, του ICJ (international court of justice) για την γενοκτονία στην κατεχόμενη Παλαιστίνη – απόφαση που εκτιμάμε ότι δεν θα αργήσει πια.

Πώς όμως έγινε εφικτή η απόφαση για τους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας / και πολέμου απ’ το ICC; Και τι ουσιαστικές συνέπειες μπορεί να έχει;

Είναι δεδομένο πως το ICC βρίσκεται απ’ την δημιουργία του την ίδια, στις αρχές του 21ου αιώνα, υπό την απειλητική μπότα των αμερικανικών (και όλων των πρωτοκοσμικών) υπηρεσιών∙ εν προκειμένω και της θεοναζί, απαρτχάιντ μοσάντ. Πως μπόρεσαν λοιπόν οι 3 δικαστές (η Reine Alapini-Gansou απ’ το μπενίν∙ η Beti Hohler απ’ την σλοβενία∙ και ο Nicolas Guillou απ’ την γαλλία) να πουν το προφανές μεν, αλλά απαγορευμένο απ’ τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς;

Βεβαιότητες δεν μπορούμε να έχουμε! Στην πιο πιθανή εκδοχή: η «μπογιά» (και οι απειλές…) της δύσης ΔΕΝ περνάνε πια! Στην πολύ λιγότερο πιθανή αλλά ας μην αποκλείουμε τίποτα: αυτές ακριβώς οι δυτικές υπηρεσίες θέλουν να «ξεφορτωθούν» τους πλέον φανερούς θεοναζί, απαρτχάιντ συνεργάτες τους (το έχουν ξανακάνει κάμποσες φορές σε επίπεδο κεντρικών πολιτικών βιτρινών!…) επειδή έχουν «αυτονομηθεί».

Όποια κι αν είναι η εξήγηση, το γεγονός παραμένει: η πολιτικο/στρατιωτική «κορυφή» του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος είναι εγκληματίες παγκόσμιου βεληνεκούς με δικαστική βούλα. Εννοείται πως θα συνεχίσουν όσο μπορούν να είναι τέτοιοι∙ δεν θα σταματήσουν. Εξάλλου δεν είναι μόνοι τους! Εντός και εκτός καθεστώτος έχουν τόσους υποστηρικτές. Ενώ, λοιπόν, στα σφαγεία οι χασάπηδες θα συνεχίσουν το έργο τους, είναι λάθος να υποτιμηθεί η σημασία της απόφασης του ICC σε ότι αφορά τους διεθνείς φίλους, υποστηρικτές και τροφοδότες τους.

Να γιατί:

α) Στις 17 Μάρτη του 2023, ένα χρόνο μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, αυτό το ίδιο δικαστήριο εξέδωσε εντάλματα σύλληψης κατά της ανεγκέφαλης αλεπούς και της Maria Lvova-Belona (ρωσίδας επιτρόπου για τα δικαίωματα των παιδιών) με την γελοία κατηγορία ότι «έχουν απαγάγει παιδιά απ’ το Donbass»… Τον Ιούνη του 2024 το ίδιο ICC εξέδωσε εντάλματα σύλληψης για τους ρώσους καραβανάδες Victor Sokolov, Sergey Kobylash, τον αρχιστράτηγο Valery Gerasimov και τον (τότε) υπ.αμ. Sergei Shoigu, με την κατηγορία επιθέσεων σε ουκρανούς αμάχους, άρα «εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας». Όλοι αυτοί είναι wanted…

Οι δυτικοί φίλοι, υποστηρικτές και τροφοδότες των ναζί στο Κίεβο (και φυσικά των θεοναζί στο Τελ Αβίβ!!!) χάρηκαν πολύ μ’ αυτά τα εντάλματα… Τώρα όμως αρκετοί από δαύτους (αρχίζοντας απ’ τις ηπα) έχουν θυμώσει ακόμα περισσότερο για τους απαρτχάιντ φίλους τους! Αν ακολουθήσουν την αντίθεση στάση (όχι, δεν θα τους συλλάβουμε!!) γίνονται κυριολεκτικά «ρόμπα» στα μάτια οποιουδήποτε στον υπόλοιπο πλανήτη∙ ακόμα και στα μάτια πραγματικά κακούργων δικτατόρων, που θα μπορούσαν επίσης να κατηγορηθούν. Έχει δημιουργηθεί λοιπόν ένα ακόμα σοβαρό ζήτημα στις «διεθνείς σχέσεις» τους, σε ότι αφορά το πως οι δυτικοί εννοούν την «διεθνή νομιμότητα» και τους «κανόνες δικαίου» που πουλάνε ακόμα ως σημαία τους…

β) Στις 7 Νοέμβρη του 2024 το γερμανικό κοινοβούλιο έκανε νόμο του κράτους το «Never again is now: protecting, preserving and strengthening the jewish life in Germany». Αν αυτός ο νόμος ήταν κατά του αντισημιτισμού θα ήταν απόλυτα καλοδεχούμενος (και οι πρώτοι σε βάρος των οποίων θα έπρεπε να εφαρμοστεί θα έπρεπε να είναι τα αφεντικά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος!) Αλλά όχι! Ο νόμος υιοθέτησε έναν δήθεν «διευρυμένο» ορισμό του αντισημιτισμού σχετικά πρόσφατης κατασκευής, που υποστηρίζει πως όποιος κάνει κριτική στο θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, στην ιδεολογία και στις πρακτικές του, είναι …. «αντισημίτης», και ως εκ τούτου διώκεται! Ο νόμος φτιάχτηκε για να «βγάλει στην παρανομία» τόσο το BDS όσο και το σύνολο του κινήματος υποστήριξης στους Παλαιστίνιους, ξεκινώντας απ’ τα πανεπιστήμια, τους δημόσιους οργανισμούς, και προχωρώντας…

Τώρα λοιπόν, μετά την απόφαση του ICC η γερμανική ολιγαρχία που παριστάνει την «δημοκρατία» βρέθηκε ξαφνικά σ’ ένα δάσος από παλούκια! Απ’ την μια μεριά είναι υποχρεωμένη να δεχτεί την απόφαση (είναι μέλος του δικαστηρίου), που σημαίνει πως η κριτική που προσπαθεί να απαγορεύσει δεν είναι απλά νόμιμη αλλά, ακόμα χειρότερα, καθήκον της! Απ’ την άλλη μεριά αυτή ακριβώς η απόφαση του ICC εκθέτει τους γερμανικούς κρατικούς μηχανισμούς (και την τωρινή πλειοψηφία του κοινοβουλίου) στην κατηγορία της συνεργασίας και της υποστήριξης εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας και εγκληματιών πολέμου! Κι αν κάποιοι τολμηροί κάνουν τέτοια προσφυγή στα γερμανικά δικαστήρια, τότε αυτά θα πρέπει να την εξετάσουν με την γνωστή προτεσταντική σχολαστικότητα… Ακόμα κι αν το Βερολίνο (όπως, κατά τα φαινόμενα, και το Παρίσι) αρχίσει να πουλάει τρέλα, του είδους «το θέμα – η απόφαση του ICC – είναι πολύπλοκο και πρέπει να το εξετάσουμε προσεκτικά» κλωτσώντας την χειροβομβίδα λίγο πιο κάτω μπας και το θέμα ξεχαστεί, όλα τα παλούκια στη γύρα είναι εκρηκτικά! Κυρίως επειδή στηρίζει πάντα με φανατισμό τις «ρωσικές» αποφάσεις του ICC…

γ) Το ζήτημα των δυτικών συνεργατών των θεοναζί καίει τους πάντες (και στο ελλαδιστάν): το διάστημα που εξέτασε το ICC δεν είναι «τώρα» ή «αύριο» αλλά απ’ τις 8 Οκτώβρη 2023 ως τις 20 Μάη 2024 (τότε έγινε η προσφυγή), αφορά δηλαδή πράξεις τετελεσμένες ήδη! Και μάλιστα πράξεις που όλοι οι δυτικοί (πολιτικές βιτρίνες, δημαγωγοί, κλπ) βάφτιζαν «το δικαίωμα του Τελ Αβίβ στην αυτοάμυνα»! Υπάρχουν όλα τα σχετικά τεκμήρια και ντοκουμέντα για να στοιχειοθετηθεί η κατηγορία της συνεργασίας, υποστήριξης, υπόθαλψης εγκληματιών γι’ αυτό το διάστημα των σχεδόν 7 μηνών – και έκτοτε. Ακόμα κι αν αυτή η κατηγορία δεν αποδοθεί μ’ όλο το δικονομικό τυπικό, μπορεί τώρα «επίσημα» να αποδοθεί πολιτικά, ανοικτά και με ένταση!  

Θα πείτε και θα έχετε δίκιο: ναι∙ όμως όλα αυτά κινούνται πολύ μακριά απ’ την Γάζα, το νότιο λίβανο, την συρία… Πράγματι, έτσι είναι. Όμως εκεί η απάντηση (θα) είναι δια των όπλων – αυτό δεν γίνεται να αλλάξει…

δ) Σε ιδιαίτερη κατηγορία συνεργασίας, υποστήριξης, υπόθαλψης εγκληματιών κατά της ανθρωπότητας / πολέμου μπορεί να μπουν τα αμερικανικά «βέτο» στο συμβούλιο ασφαλείας του οηε, τα οποία ως γνωστόν είναι το «κερασάκι» της διαρκούς παροχής όπλων, βομβών, κλπ.  Το γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα έχει ορισμένα προβληματάκια στη συμμαχία του με το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Το ίδιο ισχύει για τις πρωτοκοσμικές βιομηχανίες όπλων και λογισμικού στρατιωτικής χρήσης – ούτε λίγες ούτε ασήμαντες!!! (Φυσικά μπορεί να προσπαθήσουν τα λύσουν, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, με τον τρόπο τους… Του far west… Ή με έναν τρόπο ελληνικό: δεν μιλάμε γι’ αυτά, οπότε δεν υπάρχουν…)

Προσέξτε το συνένοχο τακτ της καθεστωτικής «καθημερινής»: «φερόμενα» εγκλήματα…. Δεν έχουν αποδειχθεί, έτσι δεν είναι; Πενήντα ή εκατό χιλιάδες δολοφονίες μπορεί και να μην είναι έγκλημα, έτσι δεν είναι; Και επ’ ευκαιρία θα μας θυμίσουν πως μέχρι την τελεσίδικη δικαστική επιβεβαίωση μιας ενοχής όλοι είναι αθώοι, και τα λοιπά και τα λοιπά και τα λοιπά…  

Η εντόπια δημαγωγία (και «πολιτική σκηνή») αφού αντιμετώπισε αρχικά την απόφαση του ICC όσο πιο περιθωριακά μπορούσε για μια ή δυο μέρες, στη συνέχεια απλά την εξαφάνισε. Υποθέτουμε βάσιμα ότι αυτή είναι η «γραμμή» του ελληνικού καθεστώτος σε όλο το πλάτος και μήκος του: κάνουμε το κουνέλι, δεν μιλάμε γι’ αυτό…  Οι κατηγορούμενοι είναι φίλοι, συνεταίροι, ίσως και χρηματοδότες μας…

«Κάντο όπως η κίνα!»

Δευτέρα 18 Νοέμβρη (00.20) >> Πολλοί σπάνε το κεφάλι τους και κάνουν προβλέψεις για το τι «εξωτερική πολιτική» θα ακολουθήσει το ψοφιοκουναβιστάν – λες και μπορεί να κάνει «ό,τι γουστάρει»!…

Όχι για να βοηθήσουμε αλλά για να μπλέξουμε ακόμα περισσότερο τους προφήτες (εν μέσω των «σπρωξιμάτων» που έχουν αρχίσει ήδη στην Ουάσιγκτον…), βρήκαμε ένα απόσπασμα ομιλίας του αντιπροέδρου πλέον J.D. Vance – κι ας έχετε υπόψη ότι ο συγκεκριμένος θα μπορούσε να θεωρηθεί «διανοούμενος» με βάση τα αμερικανικά «πολιτικά» στάνταρς, συντηρητικός φυσικά αλλά με παρελθόν «δημοκρατικού»∙ ότι τον στηρίζει ισχυρά ως τώρα ο Peter Thiel (της palantir…), αν και έχει (ο Vance) την φήμη ότι «κανείς δεν μπορεί να τον κάνει καλά»∙ και ότι έχει όλα τα προσόντα να γίνει πρόεδρος στο κοντινό μέλλον, αν φυσικά οι ηπα συνεχίσουν να υπάρχουν.

Το απόσπασμα είναι απ’ τις 19 Απρίλη του 2023 όταν ο (τότε) γερουσιαστής του Ohio πήρε θέση εναντίον της έγκρισης της Stephanie S. Sullivan (πρόταση του γκουβέρνου του νυσταλέου Jo) ως πρέσβειρας των ηπα στην «αφρικανική ένωση»:

Έχουμε διαμορφώσει μια εξωτερική πολιτική βασισμένη στο νταηλίκι, στην ηθικολογία και στο να κάνουμε διαλέξεις σε άλλες χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με όλα αυτά. Οι κινέζοι έχουν μια εξωτερική πολιτική του να φτιάχνουν δρόμους, και γέφυρες, και να ταϊζουν τους φτωχούς. Και νομίζω ότι πρέπει να ακολουθήσουμε μια εξωτερική πολιτική, μια διπλωματία σεβασμού, και μια εξωτερική πολιτική που δεν στηρίζεται στην ηθικοποίηση και θα έχει βάση τα διεθνή συμφέροντα αυτής της χώρας…

Φαίνεται να αναγνωρίζει ότι το νεοφιλελεύθερο ιδεολογικό overdose (ένα απ’ τα βασικά εξαγώγιμα είδη όχι μόνο των ηπα αλλά των δυτικών ιμπεριαλισμών συνολικά) και η ηθικολογική ανωτερότητα του λευκού, πρωτοκοσμικού όντος άσχετα απ’ τα βίτσια του (άλλο ένα βασικό εξαγώγιμο είδος) έγινε εμπόδιο κυριαρχίας απ’ την στιγμή που εμφανίστηκε στον πλανήτη μια ασιατική «μεγάλη δύναμη» πραγματίστρια και χωρίς ιδεολογικές συσκευασίες και ανασφάλειες. Ένα άλλο, διαφορετικό (και πιο ελκυστικό…) καπιταλιστικό Παράδειγμα.

Το γεγονός είναι ότι ο Vance λέει απερίφραστα και επιθετικά προς το αμερικανικό παρελθόν εκείνο που το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo προσπάθησε να μισοπαραδεχτεί πρακτικά τα προηγούμενα χρόνια. Αναγγέλλοντας ένα πελώριο (οικονομικά) «πρόγραμμα επενδύσεων στην αφρική» (που δεν προχώρησε ελλείψει ενδιαφέροντος απ’ τις αμερικανικές εταιρείες…) και έναν «δρόμο αντίθετο» με τα κινεζικά σχέδια one belt one road (σχέδια τα οποία η Ουάσιγκτον τα έχει καταλάβει απλά ως «μεταφορές / μετακομίσεις» ενώ είναι πολύ περισσότερα!) μέσω σαουδικής αραβίας / ιορδανίας / ισραήλ… Φυσικά η βασική ιμπεριαλιστική στρατηγική των ηπα παρέμεινε «ηθικολογία και διαλέξεις» + (κυρίως) νταηλίκια!

Εδώ ο αντιπρόεδρος J.D. Vance πέφτει πάνω στο τείχος της πραγματικότητας. Γιατί τα διεθνή ιμπεριαλιστικά συμφέροντα των ηπα σκέτα, άνευ ηθικολογιών, διαλέξεων και αρώματος μέντας, δεν μπορούν να ικανοποιηθούν χωρίς … νταηλίκια! Μ’ άλλα λόγια η ιδέα (ή η «ελπίδα»…) ότι το νο 2 γκουβέρνο του ψόφιου κουναβιού θα κάνει business και όχι πολέμους υπονοεί ότι το δεύτερο, οι πόλεμοι, είναι (για τον ιμπεριαλισμό) αχρείαστο στοιχείο του πρώτου, των business – και μπορεί να παραληφθεί!!

Κυκλοφορεί σχετικά ένας παρηγορητικός μύθος ότι «ο Trump δεν ξεκίνησε κανέναν πόλεμο» στην προηγούμενη θητεία του… Ψέμα!!! Ξεκίνησε έναν δολοφονώντας τον Soleimani και τον al Muhandis (διοικητή των ιρακινών Popular Mobilization Forces) στο αεροδρόμιο της Βαγδάτης στις 3 Γενάρη του 2020. Να ένα απόσπασμα των σχετικών πολεμοκάπηλων δηλώσεων του ψόφιου κουναβιού:

Πρόκειται για ακριβώς το ίδιο (και η ίδια ρητορική) με τις επιλεκτικές δολοφονίες που κάνει το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς… Τις οποίες κανείς δεν τολμάει να χαρακτηρίσει … «μη πόλεμο»!!! Το γεγονός ότι τον Γενάρη του 2020 η Τεχεράνη απάντησε στη δολοφονία του διοικητή των «φρουρών της επανάστασης» (και πολλά άλλα) όχι απλά συγκρατημένα αλλά αφού πριν είχε προειδοποιήσει τι ακριβώς θα κάνει ώστε να μην υπάρχουν νεκροί αμερικάνοι πεζοναύτες∙ το γεγονός δηλαδή ότι η Τεχεράνη δεν ισοπέδωσε όλες τις αμερικανικές βάσεις στη μέση Ανατολή, δεν οφείλεται βέβαια στον …. «ειρηνισμό» του ψόφιου κουναβιού!! Αλλά στους υπολογισμούς (και τις δυνατότητες την συγκεκριμένη στιγμή) του ιρανικού καθεστώτος.

Συμπέρασμα: ό,τι κι αν φαντάζεται για τον εαυτό της οποιαδήποτε πολιτική βιτρίνα, υπάρχουν ζητήματα στρατηγικής σημασίας όπου αυτές οι βιτρίνες είναι μόνο ενεργούμενα της Ιστορίας. Οι ηπα δοκίμασαν την «παγκόσμια κυριαρχία μέσω οικονομίας» την δεκαετία του 1990, επί διοίκησης Clinton. Και πριν καν αυτή η δεκαετία τελειώσει, ακριβώς επειδή η «κυριαρχία μέσω οικονομίας» ούτε ασφαλής ήταν ούτε, κυρίως, θα μπορούσε να κρατήσει … έναν αιώνα (!), ξεκίνησαν τις πολεμικές τους προετοιμασίες και ενέργειες, τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο, με τον «προληπτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας»… Με ρητό και διακηρυγμένο στόχο να προλάβουν / εμποδίσουν την εμφάνιση οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνιστή!

Απέτυχαν… Ηττήθηκαν… Η αναβίωση της ιδέας ότι «ο οικονομικός πόλεμος» («κυρώσεις», τιμωρίες, δασμοί…) και οι businesses θα είναι σαν τέτοια αρκετά για να αποκαταστήσουν την παγκόσμια κυριαρχία των ηπα χρεωκόπησε ήδη απ’ την πρώτη θητεία του ψόφιου κουναβιού…

Η υπερσυγκέντρωση κεφαλαίου υποδεικνύει με ακρίβεια την Ιστορική κίνηση. O Λένιν (Ιμπεριαλισμός, το πιο πρόσφατο στάδιο του καπιταλισμού) κατέγραψε αυτήν την Ιστορική κίνηση, το 1916, δίνοντας έμφαση στο ρόλο του χρηματοπιστωτισμού, κι ενώ ο 1ος παγκόσμιος πόλεμος είχε κορυφωθεί ήδη. Δεκατέσσερα χρόνια νωρίτερα, το 1902, ο άγγλος οικονομολόγος J. A. Hobson, στο Imperialism: a study, είχε αναλύσει τεκμηριωμένα την «οικονομική ρίζα του ιμπεριαλισμού», ως υπερβολικό κεφάλαιο σε αναζήτηση κερδοφόρων επενδύσεων∙ συγκεντρωμένο σε λίγα χέρια εξαιτίας της άνισης κατανομής του πλούτου. Αποδεικνύοντας (πάντα το 1902, σε «ειρηνικές» εποχές…) πως άσχετα από πολιτικές, θρησκευτικές, ιδεολογικές δικαιολογίες («ηθικολογίες και διαλέξεις»…) ο πραγματικός κινητήρας της καπιταλιστικής Ιστορίας είναι η ατέλειωτη «δίψα» των αφεντικών για φτηνές πρώτες ύλες, συμφέρουσες αγορές, αποδοτικές επενδύσεις και νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων∙ τέτοια που αναπόφευκτα τα φέρνει περιοδικά σε οριακές συγκρούσεις μεταξύ τους – με όπλο τους πληθυσμούς τους.

Υπερβολική συγκέντρωση κεφαλαίου σε λίγα χέρια; Εξαιρετικά άνιση κατανομή του πλούτου; Λυσσασμένη αναζήτηση πρώτων υλών (: «σπάνιες γαίες»); Νέα πεδία εκμετάλλευσης της εργασίας και των φυσικών πόρων (: digitalization, engineering of everything); Μα αυτά δεν είναι «παλιά», (μόνο) του 1902!

Είναι και του τώρα!!!