Tag: νόμοι σχέσεις

Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει

Δευτέρα 22 Μάη>> Έτσι πάει μια παλιά παροιμία: οι μαγιάτικες βροχές  χαλάνε τα στάρια και τις ελιές. (Μετά έρχεται «ακρίβεια», «κρίση τροφίμων», κλπ…)

Αντίθετα οι φάρμες troll δεν ενοχλούνται. Είναι all weather. Το τρολάρισμα έχει βέβαια μικρή διατροφική αξία. Αλλά είναι φτηνό, προσιτό στον καθένα: δεν χρειάζεται να έχεις επιχειρήματα, αρκεί να κοροϊδεύεις τα επιχειρήματα του άλλου. Και χορταίνει το Εγώ σου.

Κάπως έτσι το τρολάρισμα έγινε τρόπος ζωής, καθημερινής συμπεριφοράς∙ πέρα κι απ’ τα antisocial media. (Αν αυτό λέγεται ζωή).

Συνεπώς η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να υποκλιθεί στο μεγαλείο του λαού και να συμβάλει με την δική της ασήμαντη τρολιά.

Ερώτηση: Ποιος ήταν λοιπόν ο πραγματικός, μεγάλος ηττημένος της χθεσινής ετυμηγορίας;

Απάντηση: Ο σουλτάνος! 0% πήρε ο Erdogan! Ούτε την δική του ψήφο δεν βρήκε! Ούτε μαντήλι για να κλάψει δεν υπήρχε! Πράγμα που σημαίνει το γνωστό: η τουρκία διαλύεται, καταρρέει, καταστρέφεται…

(Άι γειά σας… Σε κανά δυο χρόνια θα κοιτάτε πίσω και θα σπάτε το κεφάλι σας για το «πως φτάσαμε εδώ»… Πόσοι «πολιτικοί ρεαλισμοί» χρειάστηκαν… )

Το DDT της δημοκρατίας

Αυτό κι αν είναι ψέκασμα! Με ιατρική και επιστημονική εγγύηση φυσικά! (Μέχρι που αποκαλύφθηκε η τοξικότητα…)

Δευτέρα 15 Μάη>> Οι μεν θα το ρίξουν στον ένα για να φύγει ο άλλος. Οι δε θα το ρίξουν στον άλλο για να μην έρθει ο ένας. Η θρυλική «γιορτή της δημοκρατίας» είναι επιχείρηση απολύμανσης. Οι υπήκοοι δεν ψηφίζουν∙ ψεκάζουν με το γνωστό παρασιτοκτόνο «μηχείρον».

(Και μετά τους πιάνει φαγούρα, βγάζουν καντήλες, βήχουν και ξεροβήχουν… Μα αυτά είναι δηλητήρια, πρέπει να κρατάς τη μύτη σου όταν τα χρησιμοποιείς…)

Ας είμαστε, όμως, δίκαιοι: το εκλογικό σώμα είναι τσακισμένο ψυχο-συναισθηματικά. Είναι ένα συλλογικό σώμα Xanax, ένα συλλογικό σώμα υπό χημική καταστολή. Το “no future” κάποτε ήταν punk σλόγκαν∙ τώρα το “no present” είναι η σημαία της μεγάλης φυγής προς οτιδήποτε virtual, οτιδήποτε παραισθησιακό, όσο σάπιο κι αν είναι. Η γενική παρακμή του δυτικού καπιταλισμού, όχι μόνο οικονομική και θεσμική αλλά και ηθική, αισθητική, διανοητική, είναι επενδεδυμένη σε κάθε γωνιά του «ανήκομεν εις την Δύσιν». (Για να μην πούμε για την «σωστή μεριά της ιστορίας» και ανατριχιάσετε!) Και σ’ αυτήν εδώ την άκρη της χερσόνησου του Αίμου, που την έβγαζε (και θα ήθελε να συνεχίσει να την βγάζει) με προσόδους (γαιοπροσόδους και αντιπαροχές, προσόδους πολιτικές, προσόδους γεωπολιτικές), η αυτοκριτική δεν ήταν ποτέ mainstream προσόν. Ούτε ατομικό, ούτε συλλογικό. Απομένουν μόνο τα μικροαστικά σωσίβια: η μικρόνοια, η μνησικακία, η μικροψυχία, ο κυνισμός. Και οι ψυχολόγοι.

Panagos rules OK! Τα «μπαρμπαδάκια – μικρές σταγόνες αισιοδοξίας» κυκλοφορούν επικίνδυνα!

Κάτι «έξω-από-δω» πρέπει να φταίει! Κάτι διαβολικό! Κάπου πρέπει να πεταχτούν οι ευθύνες! Η βαθύτερη ιστορική συνέχεια, η μόνη ίσως κληρονομιά απ’ τους «αρχαίους ημών προγόνους», το δείχνει: στον αποδιοπομπαίο τράγο, στον φαρμακό.

Ας αγκαλιάσουμε λοιπόν το «μηχείρον», ας το κρατήσουμε σφικτά, ας δεθούμε με δαύτο: ο μικροαστισμός είναι εδώ και χρόνια μια απότομη, κακοτράχαλη κατηφόρα, μπορεί και γκρεμός. Οπότε ας παραστήσουμε ότι κάνουμε bungee jumping…

(Με μια συζητήσιμη – σίγουρα από γραμματολογική άποψη – ταύτιση υποκειμένου και αντικειμένου στην ίδια φράση, το κκε υποστηρίζει ότι μόνο ο λαός σώζει τον λαό. Χμμμμ…. Σα να έρχεται (το κκε) στα λόγια μας. Η απαισιοδοξία είναι το μεγάλο κοίτασμα κάτω απ’ την επιφάνεια αυτών των λέξεων. Διότι γίνεται λόγος για σωτηρία∙ όχι για απελευθέρωση∙ όχι για κοινωνική χειραφέτηση∙ ούτε καν για εργατική δικαιοσύνη. (Πάνε αυτά. Δεν πουλάνε…)

Όχι, δεν κάνουμε κριτική κομμουνιστικής ορθότητας!! Έτσι κι αλλιώς τα λόγια τα παχιά είναι φτηνά και εύκολα. Πόσοι άραγε δηλώνουν έτοιμοι για την «επανάσταση» (στις 21 Μάη) απ’ αυτούς που κρατικοποιήθηκαν φανερά και πανηγυρικά τα τελευταία 3 χρόνια; Όχι λοιπόν, δεν είμαστε εκπρόσωποι της σύγχρονης εργατικής τάξης (απλά και μόνο μέλη της…) για να κουνήσουμε το δάκτυλο…

Αλλά η σωτηρία σαν πολιτικό ζητούμενο είναι χειρότερη από κινούμενη άμμο. Άλλοι ελπίζουν στη σωτηρία απ’ τον μεγαλο(α)δύναμο. Άλλοι είναι σίγουροι ότι τους έσωσαν οι φαρμακομαφίες. Πολλοί ποντάρουν στη σωτηρία μέσω τζόγου. Όλοι σώζονται απ’ τις καθημερινές δόσεις αντικαταθλιπτικών. Κάποιοι τα βροντάνε και φεύγουν – για να σωθούν. Εν τέλει πολύς λαός θα το ρίξει είτε στον έναν, είτε στον άλλο, είτε στον επόμενο και στον παρεπόμενο, θα ψεκάσει δεξιά κι αριστερά ή θα παραστήσει τον εκλεκτικό, αφού άλλωστε το super market της ολιγαρχικής εκπροσώπησης εκτός από απορρυπαντικά διαθέτει και σάλτσες – για να «σώζεται», για όλα τα γούστα, το κατιτίς τους. Το «βίωμα»….

Το πρόβλημα με την «σωτηρία» δεν είναι ότι λείπει ο κομμουνισμός από τις φλέβες της. Ούτε ότι ακόμα κι αν είναι φανατικά ζητούμενη παραμένει πάντα αβέβαιη. Το πρόβλημα είναι ότι αναβλύζει εσχατολογία και παραίτηση∙ ίσως και μοιρολατρεία. Η σωτηρία ποτέ δεν ήταν μοχλός ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού∙ κουβαλάει μάλλον ένα βαρύ φορτίο απελπισίας.

Εκτός αν κάποιοι προβοκάτορες ολοκληρώσουν το σύνθημα κάνοντάς το τριγωνικό. Ως εξής: μόνο ο λαός σώζει τον λαό – από τον εαυτό του!! Αλλά αυτό τι είναι; Γρίφος; Σοφιστεία; Εξυπνάδα; Ή περιθωριακή αναρχοαυτόνομη σχοινοβασία;

Μόλις ο λαός καταλήξει με ποιόν είναι σε πόλεμο, με την ρωσία; την κίνα; τη λευκορωσία; το ιράν; τις αραβικές πετροχούντες; το ευρασιατικό project; το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; και κυρίως όταν και όποτε τελειώσει αυτός ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος, θα σας απαντήσουμε σ’ αυτά τα φλέγοντα περί λαού-ενώπιον-των-ευθυνών-του… Ως τότε «σκάσε και σκάβε» – για να το πούμε όσο πιο κομψά γίνεται…)

Μην παραμυθιάζεσθε! Δεν είναι ένα εμπόλεμο σόι! Είναι ένα εμπόλεμο καθεστώς με (σχεδόν) διακομματική συναίνεση…

Πώς το συμπύκνωσε η άλλοτε αυθεντική λαϊκή σοφία; Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς; Ε, αυτό.

Η οργανωμένη νοσηρότητα

Δευτέρα 15 Μάη>> Δεν θα κουραστούμε να το φωνάζουμε και να το ξαναφωνάζουμε: οι φαρμακομαφιόζοι, σα βασικός πυλώνας του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, ένα και μόνο ένα συμφέρον έχουν, κι αυτό προωθούν (με την βοήθεια των κάθε είδους λακέδων τους, επώνυμων κι «ανώνυμων»): την γενικευμένη, μόνιμη νοσηρότητα των εκατομυρίων αιχμαλώτων.

Εντάξει. Αυτά τα λέμε εμείς, που είμαστε «ψέκα» (και άλλα πολύ χειρότερα…). Να τα λένε όμως και οι ίδιοι οι φαρμακομαφιόζοι; Γιατί όχι όμως; Ο εθνικός ήρωας κτηνίατρος ceo για παράδειγμα, ΔΕΝ σπάει πέτρες ώσπου να τις κάνει άμμο λεπτή σαν πούδρα όπως θα έπρεπε. Απ’ την μεριά του, μέχρι τώρα, έχει νικήσει∙ και βλέπει με ακόμα μεγαλύτερη αισιοδοξία το μέλλον. Το δικό του και των μετόχων του.

Στα μέσα του περασμένου Μάρτη το μαγαζί του κτηνίατρου ceo εξαγόρασε έναντι του ευτελούς ποσού των 43 δισεκατομμυρίων δολαρίων (ένα μικρό μέρος της γαλαξιακής κερδοφορίας απ’ την δολοφονική εκστρατεία των mRNA πλατφορμών) την «παγκόσμιου βεληνεκούς» (όπως λέει για τον εαυτό της) αμερικανική βιοτεχνολογική εταιρεία Seagen. H οποία ειδικεύεται σε αντικαρκινικές τεχνολογικές καινοτομίες…

Την μέρα της ανακοίνωσης της εξαγοράς (13 Μάρτη 2023) ο θα-έπρεπε-να-σπάει-πέτρες-ως-την-δέκατη-ζωή του ceo θριαμβολογούσε συνεντευξιαζόμενος στο cnbc. Και εξηγούσε ότι το καινούργιο επιχειρηματικό / τεχνολογικό διαμάντι στο στέμμα του φτιάχνει τουρμποκίνητους πυραύλους υψηλής ακρίβειας κατά του καρκίνου… που είναι κάτι σαν τις mRNA πλατφόρμες, αλλά για τον καρκίνο….

Είναι γνωστό (;;;;) πως οι λιπιδοκίνητες mRNA πλατφόρμες προορίζονταν (και δοκιμάστηκαν ξανά και ξανά) επί χρόνια για το χακάρισμα καρκινικών κυττάρων – έτσι ώστε να τα «σκοτώνουν». Αποδείχθηκε ότι σε πάνω απ’ το 50% των δοκιμών έκαναν το ακριβώς αντίθετο: όξυναν την καρκινογένεση! Προκαλούσαν ένθετη μεταλλαξιογένεση, δηλαδή ενεργοποίηση επιπλέον ογκογονιδίων – αντί για την καταστροφή εκείνων που ήδη υπήρχαν.

Η mRNA τεχνολογία εγκαταλείφθηκε ως «αντικαρκινική γενετική θεραπεία» όταν έπεσε η ιδέα ότι μπορεί να αποδειχθεί εξαιρετικά κερδοφόρα ως «αντι-ιική γενετική πρόληψη»!! Κι εκεί τα πειράματα σε ζώα αποδείχθηκαν θανατηφόρα, αλλά… καμία καπιταλιστική εγκληματική ιδέα δεν πρέπει να πάει χαμένη!!

Γιατί τώρα ο κτηνίατρος ceo καμαρώνει για την «επένδυση» σε μια διαφορετική γενετική τεχνολογία που υπόσχεται (υποτίθεται) ότι θα είναι τουρμποκίνητη; Επειδή – όπως «προφήτευσε» στην ίδια συνέντευξη με χαρά που δεν κρυβόταν – ο ένας στους τρεις κατοίκους αυτού του πλανήτη πρόκειται να εμφανίσει καρκίνο στη διάρκεια της ζωής του!

Και που το ξέρει αυτό ο κτηνίατρος;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ποιο φυσικό ανοσοποιητικό;

Δευτέρα 15 Μάη>> Οι πύρινοι υπερασπιστές της «επιστήμης» των ceo και των μαφιόζων, αυτοί που διέπρεψαν σα συνήγοροι του μεγαλύτερου εγκλήματος κατά της ανθρωπότητας «σε καιρό ειρήνης» (τυπικά…), κάπου έχουν λουφάξει. Ή «ασχολούνται με άλλα». Ή παραληρούν. Πάντως δεν αντέχουν να αντικρύσουν την καταραμένη καπιταλιστική πραγματικότητα, που ήδη τους (μας…) φτύνει στα μούτρα.

Η Margery Smelkinson, ερευνήτρια και στέλεχος του «μαγαζιού» που είχε αφεντικό τον αποδεδειγμένα αδίστακτο Fauci, του «Εθνικού Ινστιτούτου Αλλεργιών και Μεταδοτικών Ασθενειών» / NIAID των ηπα, αποφάσισε να ανοίξει το στόμα της καταθέτοντας πριν 2 μέρες σε μια υποεπιτροπή της αμερικανικής βουλής, που κάνει έρευνα για την «διαχείριση της πανδημίας».

Οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας των ηπα είπε η Smelkinson επέλεξαν να υποβαθμίσουν την φυσική ανοσία. Πώς το έκαναν αυτό; Η Smelkinson αποκάλυψε ότι κάποια στιγμή στις αρχές του 2021 συναντήθηκαν μυστικά ο Fauci, η Roshelle Walensky (επικεφαλής των CDC..) και άλλοι παρόμοιοι αξιωματούχοι, για να δουν τι θα κάνουν με την φυσική ανοσία και, ειδικά, με την ισχυρή ανοσία μετά από μόλυνση με τον τσαχπίνη, που απειλούσε να τινάξει στον αέρα όλη την εκστρατεία βίαιου πλατφορμιασμού των πάντων. Οι έρευνες, σοβαρές και απανωτές, η μία μετά την άλλη το 2020 και στις αρχές του 2021 (προφανώς σε «μη εμβολιασμένους»…) έδειχναν επίμονα ότι το φυσικό ανοσοποιητικό της συντριπτικής πλειοψηφίας των υπηκόων (με την εξαίρεση όσων είχαν ήδη αδύναμη υγεία, όπως άλλωστε φώναζαν ξανά και ξανά οι κινέζοι γιατροί μετά την Wuhan…) τα κατάφερνε μια χαρά, όχι μόνο απέναντι στην όποια μόλυνση αλλά, επιπλέον, μετά απ’ αυτήν.  

Οι εγκληματίες έπρεπε να απαντήσουν στο αν η μόλυνση και η φυσική ανοσία εξαιτίας της ισοδυναμούσε «με μία ή περισσότερες δόσεις» των mRNA πλατφορμών. Διότι χάρη στην εγκληματική ιδεολογία τους η φυσική ανοσία είχε πλέον μοναδικό «μέτρο» τις δόσεις των πλατφορμών∙ έξω και μακριά από δαύτες απλά δεν υπήρχε… Σα να λέμε: το φυσικό ανοσοποιητικό σύστημα υπήρχε πλέον μόνο (και για όσο) το επέτρεπαν (και το επιτρέπουν…) οι γενετιστές και οι λοιποί μαφιόζοι.

Αποφάσισαν να ανακοινώσουν δημόσια ότι δεν είναι σαφές… εξαρτάται από κάθε άτομο χωριστά… είναι άγνωστο πόσο διαρκεί… Και, τελικά, να διατάξουν πως για «λόγους ασφαλείας» όλοι πρέπει να πάρουν τις δόσεις τους, άσχετα με το αν κόλλησαν ή όχι.

Η υποβάθμιση του φυσικού ανοσοποιητικού συστήματος, ουσιαστικά η επικήρυξή του, ήταν κρίσιμο ιδεολογικό / πολιτικό εργαλείο για τη νομιμοποίηση του μαζικού ξεχαρβαλώματός του απ’ την γενετική μηχανική. Ήταν κρίσιμο ιδεολογικό / πολιτικό εργαλείο για το ξεγύμνωμα των ανθρώπινων σωμάτων, την εμπέδωση της αδυναμίας τους μπροστά στην υποτίθεται «καινούργια», «άγνωστη» και «φονική» απειλή, και την εθελόδουλη παράδοσή τους στους γενετιστές μηχανικούς και στα αφεντικά τους. Η γενετική έγινε αστραπιαία η TINA (: “there is no alternative”) του άλματος προς τις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης κάτω από τα θερμά χειροκροτήματα χιλιάδων, εκατομμυρίων ηλίθιων. Και καθάρματα τύπου Fauci και σία ήξεραν όχι μόνο τι έπρεπε να κάνουν αλλά και πως.

Παράδειγμα η διευθύντρια των CDC, η Roshelle Walensky, που συμμετείχε στο μυστικό “πολεμικό συμβούλιο” κατά της φυσικής ανοσίας – μοριακή βιολόγος ως «επιστήμων».

Τον Μάη του 2021 διαλαλούσε την αποτελεσματικότητα και την ασφάλεια των πλατφορμών:

Σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, τον Μάρτη του 2022, όταν και η «αποτελεσματικότητα» και η «ασφάλεια» της γενετικής είχαν αρχίσει να βρωμάνε θάνατο και σακατέματα (ακόμα και για τα δικά της ρουθούνια) κλαψούριζε ότι «Όταν το CNN έλεγε ότι είναι αποτελεσματικά κατά 95%… ε, χαρήκαμε…»

Τέτοιο ξεφτιλίκι! Τόλμησε η διευθύντρια των CDC να πει ότι «παρασύρθηκε απ’ το CNN», ότι τα media (της) έδιναν την γραμμή!!! Για να μην αναγκαστεί να παραδεχθεί ότι και στα μήντια και σ’ όλους τους χρυσοπληρωμένους «ειδικούς» και στις πολιτικές βιτρίνες η γραμμή ερχόταν απ’ την ίδια μεριά: απ’ τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Την καταστροφή την πέτυχαν, κι ως τώρα δεν έχουν πληρώσει. Η Walensky «σχόλασε» πρόσφατα, και έβαλε τα κλάματα – όχι από συγκίνηση. Καταλαβαίνει ότι μπορεί, αν χρειαστεί, να «αναλωθεί» υπέρ της προστασίας των πραγματικών αφεντικών της.

Οι ceo ξέρουν…  

 

Ποιες εκλογές; (1)

Τελευταία ενημέρωση (1.00 π.μ. Δευτέρα 15/5)

Οι τρεις επόμενες αναφορές γράφτηκαν σκόπιμα ΠΡΙΝ τις χτεσινές εκλογές στην τουρκία, το Σάββατο 13 Μάη, χωρίς «εκτιμήσεις» για το αποτέλεσμα. Κάτι που, πέρα απ’ τα υπόλοιπα, δεν είναι του γούστου μας. Ας το έχετε λοιπόν στα υπόψη: ΔΕΝ πρόκειται για μετεκλογικές σοφίες, εκ του ασφαλούς… (Μεταφέρουμε αυτούσια, χωρίς την ελάχιστη διόρθωση ή αλλαγή, όσα είχαμε να πούμε πριν την «ετυμηγορία»…)

Σ’ ότι αφορά τα ίδια τα αποτελέσματα το μόνο που θα σημειώσουμε είναι ότι πέρα απ’ το ότι το AKP ήρθε μακράν πρώτο σε αριθμό βουλευτών (267), έχει μαζί με τα συμμαχικά του κόμματα (MHP, τους ακροδεξιούς του Μπαχτελί) άνετη πλειοψηφία στην καινούργια βουλή (600 βουλευτές συνολικά) με λίγο πάνω από 320 βουλευτές. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ακόμα κι αν στον δεύτερο γύρο νικούσε ο εκλεκτός της δύσης, είναι εξαιρετικά αμφίβολο το τι θα μπορούσε να αλλάξει απ’ το ισχύον σύνταγμα αλλά και από την τρέχουσα καθεστωτική πολιτική στην Άγκυρα…

Δευτέρα 15 Μάη>> Αν επί μήνες εξελισσόταν ένα μπαράζ «δημοσιευμάτων και αναλύσεων» των πιο γνωστών πρωτοκοσμικών media, εκείνων που δημοσιοποιούν την θέληση των πολιτικο-οικονομικών αφεντικών τους, με γενική ιδέα το «Μητσοτάκη ξεκουμπίσου!» ή «Τσίπρα τον πούλο!» τι θα λέγατε άραγε; «Ανεπίτρεπτη, προβοκατόρικη ανάμιξη στα εσωτερικά της χώρας» ίσως; Το λιγότερο. Θα βγάζατε αφρούς!…

Εντάξει. Αλλά όταν αυτό συμβαίνει κατά του «αιώνιου εχθρού», είναι μια χαρά! Όχι;

Στο κάτω κάτω δεν ήταν το ελλαδιστάν (η «πρώτη φορά…» αυτοπροσώπως… η πώς την είπαν;) που έκανε ήρωες 8 χουντοκαραβανάδες που προσπάθησαν να σκοτώσουν τον Erdogan το 2016 και, αφού απέτυχαν, ζήτησαν «πολιτικό άσυλο» εδώ; Το ενιαίο, διακομματικό, εθνικόφρον ελλαδιστάν δεν τους έδωσε και χαρτιά, και πλαστά διαβατήρια, για να εξαφανιστούν / κρυφτούν κάπου στον πλανήτη; Γιατί να μην χαίρεται ο λαός και οι ταγοί του με την δηλωμένη πρόθεση της «δύσης» να ξεφορτωθεί τους ισλαμοδημοκράτες, το ΑΚP, στην τουρκία;

Ο εντόπιος «αντιαμερικανικός / αντιαμερικανισμός» κουνάει με χάρη τ’ αυτάκια του. Κάνει το κουνέλι εδώ και πολλά χρόνια. Στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων ποτέ δεν ήταν κάτι άλλο από μασκαρεμένος εθνικισμός του χειρίστου είδους. Το βολικό παραμύθι, με το οποίο προσπαθούσε να κουκουλώσει την αλήθειά του, το ότι «η τουρκία είναι το αγαπημένο παιδί της Ουάσιγκτον» (οπότε το να είσαι κατά της πρώτης είναι απλά το αθώο, εύλογο, «anti-imp» υποσύνολο του να είσαι κατά της δεύτερης…) έχει γίνει κουρέλι εδώ και μια εικοσαετία: απ’ το 2003, όταν ο καινούργιος στη δουλειά Erdogan απαγόρευσε (κάτι πρωτοφανές!) στους αμερικάνους να χρησιμοποιήσουν τουρκικό έδαφος για την εισβολή στο ιράκ απ’ τον βορρά, δυσκολεύοντας την «σοκ και δέος» επίθεση στη Βαγδάτη σε μεγάλο βαθμό.

Ακόμα και οι εντόπιοι φίλοι του «άξονα της αντίστασης» (: ρωσία, κίνα, ιράν, συρία…) έχουν πάθει vertigo απ’ το γεγονός ότι η Άγκυρα είναι ενεργητικότατο μέρος του ευρασιατικού project και, κατά συνέπεια, αντιστασιακότατη (πάντα με καπιταλιστικούς όρους!). Τι να πουν; Viva Erdogan; Viva Putin, viva Assad, viva Xi εντάξει. Αλλά με το τουρκικό καθεστώς;;;;; Να σε πουν «προδότη»; Α πα πα… (Προφανώς και του τουρκικό καθεστώς είναι ολιγαρχικό! Αλλά ποιο δυτικό καθεστώς δεν είναι πλέον;)

Δυστυχώς ή ευτυχώς η πραγματικότητα δεν ασχολείται με την μελαγχολία και τα αδιέξοδα κανενός. Οι ίδιοι (τα ίδια πολιτικά, οικονομικά και στρατιωτικά αφεντικά) που ποντάρουν στη συντριβή και στη διάλυση του ρωσικού καθεστώτος στο ουκρανικό πεδίο μάχης, ποντάρουν και ενισχύουν την διάλυση του τουρκικού. Το πραξικόπημα του 2016 απέτυχε, αλλά μια «light χρωματιστή επανάσταση», μέσω καλπών, θα μπορούσε να τους φέρει κάποιες «επιστροφές για την επένδυση» που έχουν κάνει εδώ και χρόνια. Θα μπορούσε…

Γιατί όμως είμαστε τόσο «κάθετοι»; Δεν είναι, άραγε, ίδιον των δημοκρατιών (των ολιγαρχιών πιο σωστά…) η εναλλαγή των κομμάτων στην διακυβέρνηση; Είναι. Μόνο που δεν πρόκειται γι’ αυτό! Δεν είναι αυτό που επιδιώκει η παρακμιακή «συλλογική δύση» στην τουρκική περίπτωση!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ποιες εκλογές; (2)

Υπενθύμιση της γεωγραφίας. Δεν προσφέρεται για φλυαρίες σε καφενεία, φυσικά ή ηλεκτρονικά, ούτε χωράει στις οθόνες των κινητών. Απλά υπάρχει…

Δευτέρα 15 Μάη>> Απ’ το 2015 – 2016 ως και το τέλος του 2021 η Άγκυρα προσπαθούσε (ανάμεσα στα υπόλοιπα) να «λύσει το πρόβλημα συρία» όπως είχε διαμορφωθεί στο τέλος μετά από 10 χρόνια πολέμου. Οι μισθοφόροι ουαχαβίτες που είχαν συγκεντρωθεί στο Idlib ήταν ένα δύσκολο ζήτημα, αλλά όχι το κυριότερο για την Άγκυρα. Το βασικό ήταν πως οι ypg είχαν γίνει κανονικά μισθοφόροι και ενεργούμενα της Ουάσιγκτον και του υπόλοιπου άξονα, εξασφαλίζοντας μια «οικονομία» λαθρεμπορίου κλεμμένου συριακού πετρελαίου και άλλων παρόμοιων ευεργημάτων που έκανε βιώσιμο και επέβαλε ad hoc ένα μέρος του αμερικανο-αγγλικού «σχεδίου για τη Νέα Μέση Ανατολή»: την δημιουργία ενός τεράστιου σε έκταση κουρδικού κράτους στη συρία, ως αμερικανική (και όχι μόνο) βάση. Το «μπλοκ της Αστάνα» (Άγκυρα, Μόσχα, Τεχεράνη, διακριτικά Δαμασκός και Ντόχα, και ακόμα διακριτικότερα Πεκίνο…) δημιουργήθηκε νωρίς νωρίς, το 2016, για να αντιμετωπίσει με συντονισμό και καταμερισμό αρμοδιοτήτων τις ιμπεριαλιστικές μεθοδεύσεις του άξονα στη Μέση Ανατολή, άρα και το «κουρδικό πρόβλημα» υπό την αμερικανική κατασκευή και διαχείρισή του. (Προς μεγάλη λύπη των εντόπιων εθνικοφρόνων αλλά και φίλων του «άξονα της αντίστασης» αυτή η συμμαχία θα ήταν αδύνατη χωρίς την Άγκυρα. Χωρίς τους ισλαμοδημοκράτες και τον απαίσιο, αυταρχικό Erdogan).

Η ρωσική εισβολή στην ουκρανία τον Φλεβάρη του 2022 έδωσε καινούργιες αλλά καθόλου απρόσμενες διαστάσεις στη συμμετοχή της Άγκυρας σ’ αυτήν την «αντίσταση» (ιμπεριαλιστική πάντα, σωστά;) Ένα απ’ τα πολλά θέματα συμφωνίας των τούρκων ισλαμοδημοκρατών και του ρωσικού καθεστώτος στις πολλές δεκάδες συναντήσεις Putin – Erdogan απ’ το 2002 και μετά ήταν πως η Μαύρη Θάλασσα μια χαρά είναι υπό τον έλεγχο Μόσχας και Άγκυρας, και ότι δεν πρέπει να επιτραπεί στον άξονα να αποκτήσει μόνιμη και σοβαρή αεροναυτική παρουσία εκεί. Η «δημιουργικά ασαφής» (μόνο για τους ευκολόπιστους) διπλωματία της Άγκυρας έσπευσε να πουλήσει στον τοξικό του Κιέβου drones (απ’ αυτά που βεβαιωμένα είχε εκπαιδευτεί ο ρωσικός στρατός να καταρρίπτει στο λιβυκό πεδίο μάχης…) αλλά το ουσιαστικό που έκανε ήταν να κλείσει αμέσως τα Δαρδανέλια για οποιονδήποτε στόλο – μαντέψτε ποιους έθιγε έτσι! (Μαντέψτε επίσης τι είναι η αμερικανική βάση της Αλεξανδρούπολης…)

Κατά τα υπόλοιπα οι ισλαμοδημοκράτες έκαναν και κάνουν αυτά τα χρόνια εκείνο που αναλογεί στα καπιταλιστικά και γεωπολιτικά τους συμφέροντα! Υποτίμησαν (με διεθνείς όρους) την εργασία και την εργατική δύναμη στην επικράτειά τους φτιάχνοντας μια «μικρή (αλλά εύρωστη παραγωγικά) κίνα» δίπλα στην ε.ε., μια καπιταλιστική αγροτική και βιομηχανική παραγωγή δηλαδή που έχει εκτοξεύσει τις εξαγωγές. (Έκαναν αυτό που θα έκαναν οι εραστές της δραχμής, αν βέβαια είχαν σοβαρή αγροτική και βιομηχανική παραγωγή). Στις αρχές Μάρτη του 2014 η συναλλαγματική ισοτιμία της τουρκικής λίρας προς το ευρώ ήταν 3:1. Στα τέλη Απρίλη του 2023 ήταν 21,4:1. Τρομακτική υποτίμηση μέσα σε σχεδόν 9 χρόνια, που ωστόσο δεν κτυπάει τόσο την εργατική τάξη και τα πληβειακά στρώματα (στο βαθμό που σχεδόν όλα τα είδη που τους αφορούν παράγονται στην τουρκία) όσο τμήματα της τεράστιας μεσαίας τάξης η οποία δημιουργήθηκε στα χρόνια της «ανάπτυξης» υπό τους ισλαμοδημοκράτες, εφόσον καταναλώνουν και εισαγόμενα. Απόδειξη του γεγονότος ότι ο τουρκικός καπιταλισμός δεν καταρρέει (μόνο στο ελλαδιστάν έχουν τέτοιες φαντασιώσεις) είναι ότι παραμονές των εκλογών, τον περασμένο Μάρτη, υπήρξε μια θεαματική αύξηση της κατανάλωσης αλλά και της βιομηχανικής παραγωγής, σε ετήσια βάση. Οι πωλήσεις λιανικής αυξήθηκαν κατά 28,6% (σε σταθερές τιμές) σε σχέση με τον Μάρτη του ’22, ο βιομηχανικός τζίρος κατά 42% και ο τζίρος των κατασκευών κατά 105% (πάντα σε σταθερές τιμές και σε ετήσια βάση). Όσο για την τουριστική βιομηχανία (που σε καμία περίπτωση δεν είναι η βασικότερη); Ας μην μιλήσουμε…

Η υποτίμηση του εθνικού νομίσματος κτυπάει επίσης τις επιχειρήσεις που έχουν δανειστεί σε ευρώ (ή δολάρια) αλλά εισπράττουν σε τουρκικές λίρες. Είναι αυτή η ταξική διαστρωμάτωση στην εκλογική συμπεριφορά της οποίας ποντάρει η «δύση»;

Υπάρχει όντως (κατά την ταπεινή μας άποψη) «πολιτικό πρόβλημα» στην τουρκική κοινωνία, μόνο που αυτό δεν είναι ούτε οι ισλαμοδημοκράτες ούτε ο Erdogan ο ίδιος.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ποιες εκλογές; (3)

Δευτέρα 15 Μάη>> Εν τω μεταξύ, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη ενδο-μπλοκ (της Αστάνα) συζητήσεις για την επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού (και, κυρίως, για την κοινή στόχευση κατά της αμερικανικής κατοχής στην ανατολική συρία…) στην Ουάσιγκτον προωθείται σχέδιο νόμου με τον χαρακτηριστικό τίτλο “Assad Anti-Normalisation Act”! Ένας απ’ τους εισηγητές του νόμου, ο ρεπουμπλικάνος πρόεδρος της «επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων» Michael McCaul, δήλωσε απερίφραστα:

Ο Assad και οι ρώσοι και ιρανοί υποστηρικτές του συνεχίζουν να κάνουν τρομακτικές πράξεις κατά του συριακού λαού… Πρέπει να δώσουν λογαριασμό γι’ αυτά τα εγκλήματα… και πρέπει να χρησιμοποιήσουμε όλες μας τις δυνατότητες για να σταματήσουμε την ομαλοποίηση των σχέσεων με τον Assad…

Το νομοσχέδιο προβλέπει κυρώσεις εναντίον οποιουδήποτε κάνει οποιαδήποτε επένδυση στην ελεγχόμενη απ’ την Δαμασκό συριακή επικράτεια. Αυτό δείχνει (προφανώς!!!) όχι μόνο την Άγκυρα ή την Μόσχα ή την Τεχεράνη αλλά και το σύνολο σχεδόν των αραβικών πετροδικτατοριών που επίσημα αποφάσισαν πρόσφατα να ξαναδεχτούν το συριακό καθεστώς στον «αραβικό σύνδεσμο»∙ άρα να αρχίσουν τις μπίζνες με τον συριακό καπιταλισμό.

Δεν μπορεί να αρνηθεί κανείς ότι η Ουάσιγκτον σπρώχνεται όλο και περισσότερο στα σκοινιά, καταφεύγοντας σε σπασμωδικές επαναλήψεις του κόλπου των «οικονομικών τιμωριών» που έχει αποτύχει πανηγυρικά. Θα ιδρώσει κάποιου τ’ αυτί επειδή η Ουάσιγκτον θέλει να δείρει όλο και μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη; Όχι!

Υπάρχει όμως πάντα ο κίνδυνος των βρώμικων κτυπημάτων. Τόσο η Ουάσιγκτον όσο και το Λονδίνο (για να μην μιλήσουμε για το απαρτχάιντ Τελ Αβίβ) έχουν την σχετική τεχνογνωσία. Κι όσο περισσότερο στριμώχνονται τόσο περισσότερο θα προσπαθούν να καταφεύγουν σε τέτοια. Όσο μπορούν.

Αλλοίμονο σ’ όσους συνεχίσουν να κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι σημαίνει (και πως γίνεται ο) 4ος παγκόσμιος πόλεμος…

Εκλογές και κόμματα…

Αυτό είναι πρόσφατο: του 2022…

Δευτέρα 8 Μάη>> Ανία και βαρεμάρα; Αβεβαιότητα; Ακηδία; Προφύλαξη προσωπικών δεδομένων; Το 1/3 όσων απαντούν στις έρευνες κοινής γνώμης περί της εκλογικής συμπεριφοράς τους σε λιγότερο από δυο βδομάδες (υπάρχουν πολλοί / πολλές που δεν απαντούν) είτε δηλώνουν ότι είναι αναποφάσιστοι, είτε δηλώνουν ότι ΔΕΝ είναι σίγουροι πως θα ψηφίσουν εκείνο που δήλωσαν λίγο πριν στο ίδιο ερωτηματολόγιο… Ρευστότητα, που πονοκεφαλιάζει τους επαγγελματίες προφήτες της «λαϊκής θέλησης», οδηγώντας τους σε όλο και με εξεζητημένα ανακριτικά / εκμαιευτικά σχήματα. Κρίμα! Κρίμα για την «λαϊκή θέληση»! Με τόσο μεγάλη ποικιλία πολιτικών εμπορευμάτων στα ράφια να σουφρώνει τα μούτρα της; Α πα πα!! Πού οδεύομεν κύριοι;;

Η απάντηση έρχεται από εκεί που δεν θα το περιμένατε. Από έναν καλόγερο! (Όχι τον γνωστό!…) Το μέλος του τάγματος των δομινικανών Dominique Durable, θρησκευτικός φιλόσοφος και καθηγητής φιλοσοφίας, στη γαλλική Le Monde το 1948 (κι ενώ τα ερείπια του Β παγκόσμιου πολέμου κάπνιζαν ακόμα…), εκστασιασμένος απ’ τις προοπτικές της «νέας επιστήμης» με το όνομα Κυβερνητική, κατέθεσε ένα άρθρο με τίτλο UNE NOUVELLE SCIENCE : LA CYBERNETIQUE. Vers la machine à gouverner, που απαντάει (από τότε!) στην τωρινή και την αυριανή δυσθυμία των εκλογέων∙ κι όχι μόνο στο ελλαδιστάν. Διαβάστε παρακαλούμε για να διαπιστώσετε ότι τελικά το ένστικτο της «λαϊκής θέλησης» καταλαβαίνει την ματαιοπονία των «σωτήρων» της, και προετοιμάζει αδιόρατα την «Μεγάλη Έξοδο» (μαζί με τ’ αφεντικά, αλλά τι να κάνουμε; Έτσι δουλεύει ο καπιταλισμός!)

Le Monde λοιπόν, 28 Δεκέμβρη 1948, και:

… Μια απ’ τις συναρπαστικότερες προοπτικές που δημιουργούνται είναι η δυνατότητα της λογικής ρύθμισης των ανθρώπινων υποθέσεων, και ειδικότερα εκείνων που αφορούν ανθρώπινες κοινότητες και παρουσιάζουν μια κάποια στατιστική κανονικότητα, όπως είναι τα ανθρώπινα φαινόμενα διαμόρφωσης της κοινής γνώμης. Μπορεί άραγε να φανταστεί κάποιος μια μηχανή που θα συγκεντρώνει οποιοδήποτε είδος πληροφορίας, για παράδειγμα πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή και την αγορά∙ και ύστερα θα προσδιορίζει ποια θα είναι η πιθανότερη εξέλιξη της κατάστασης, σε συνάρτηση με την μέση ψυχολογία των ανθρώπινων όντων και των ποσοτήτων που είναι δυνατόν να μετρηθούν σε κάθε δοσμένη περίσταση. Είναι άραγε δυνατόν να διανοηθεί κάποιος μια κρατική μηχανή που θα καλύπτει όλα τα συστήματα λήψης πολιτικών αποφάσεων;… Προς το παρόν τίποτα δεν μας εμποδίζει να φανταστούμε κάτι τέτοιο. Μπορούμε να ονειρευτούμε την εποχή που θα είναι δυνατόν μια machine à gouverner (μηχανή διακυβέρνησης) να είναι σε θέση να συμπληρώνει – για καλό ή για κακό – την σημερινή προφανή ανικανότητα του ανθρώπινου εγκεφάλου όταν ασχολείται με τον συνηθισμένο μηχανισμό της πολιτικής.

‘Όχι απλά αισιόδοξος ο πατήρ Durable το 1948, αλλά και έξω απ’ τα δόντια: «τι να περιμένουμε απ’ τους ηλίθιους;» λέει μιλώντας για την «προφανή ανικανότητα», χωρίς να διασαφηνίζει ποιους εννοεί. Τους εκλέκτορες; Τους εκλεγόμενους; Όλους μαζί;

Συνεχίζει:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μachine à gouverner

Κάτι κομμουνιστικά του είδους “και η καθαρίστρια να κυβερνήσει” ξεχάστε τα!!!

Δευτέρα 8 Μάη>> Αυτός ο μηχανισμός, που «αναπτύχθηκε» σταθερά ήδη απ’ την δεκαετία του 1980, έχει ονόματα: «λόμπυ» και «ειδικοί». Μιας και είναι στη μόδα η απέχθεια για την ανάγνωση (και ακόμα περισσότερο για την «αρχαιολογία των αναλύσεων») δεν θα παραπέμψουμε κανέναν στα Sarajevo νο 78 ή νο 80 ή νο 90 (τόσο παλιά όσο το 2013 και το 2014…) για τον ριζικό μετασχηματισμό των δυτικών «δημοκρατιών μέσω αντιπροσώπευσης», και την εγκατάσταση πολλών κύκλων «ειδικών» πίσω απ’ την «αντιπροσώπευση» και την «λήψη αποφάσεων»∙ κύκλων αόρατων, ανεξέλεγκτων αλλά καθοριστικών για την εύκολη ακύρωση της όποιας κοινωνικής πίεσης, και εν τέλει για την υποχρεωτική διαμόρφωση συναίνεσης (δηλαδή υπακοής). Ωστόσο κάπου εκεί (τότε, «παλιά»…) σχολιάζαμε ότι:

…Στον ορίζοντα του κοινωνικού φαντασιακού, η χρήση “ειδικών” δίνει  (άρχισε να δίνει απ’ τα ‘80s και μετά) ένα λούστρο ουδετερότητας και τεχνικής εγκυρότητας. [Παρότι] η κοινωνική ουδετερότητα των επιστημών είχε βέβαια αμφισβητηθεί στη διάρκεια των ταραγμένων δεκαετιών του ‘60 και του ‘70…

Όχι, δεν χρειάζεται να πάμε πίσω. Αρκεί να έχει καταλάβει όποιος ενδιαφέρεται τον ρόλο και την ισχύ των «ειδικών» στην πρόσφατη υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, όπου αυτοί (οι «ειδικοί») βγήκαν απ’ τα παρασκήνια των δυτικών ολιγαρχιών και εγκαταστάθηκαν στο κέντρο της σκηνής. Ποιος τους «διάλεξε»; Σίγουρα κανένας «λαός»… Ποιος θα τολμούσε να τους αμφισβητήσει (με την ευκολία που αμφισβητεί ένα πολιτικό κόμμα); Κανείς∙ καλές δόσεις λογοκρισίας εξαφάνιζαν κάθε αντίπαλο ειδικό, και στόλιζαν τους ανειδίκευτους καχύποπτους  με όλα τα επίθετα που διαθέτουν οι βόθροι της «νέας κανονικότητας»∙ μαζί με ποινές και τιμωρίες…  Ποιος υπερασπίστηκε αυτούς τους εγκάθετους σαν «έκφραση της επιστημονικής αλήθειας για τις κοινωνίες» και, κατά συνέπεια, σα νόμιμους και εύλογους σε πρώτη και τελευταία ανάλυση πολιτικούς καθοδηγητές / χειραγωγούς; (Α χα!!! Ας μην αρχίσουμε!…)

Η machine à gouverner του κεφάλαιου υπάρχει λοιπόν – με «ανθρώπινο πρόσωπο» προς το παρόν. Είναι ώριμη και κραταιά. Η σταδιακή και σύντομα εκτεταμένη μηχανοποίησή της είναι πολύ κοντύτερα απ’ όσο νομίζετε! (Πόσες φορές έχετε ακούσει την έκφραση «με απέρριψε το σύστημα» για ζητήματα κρατικής γραφειοκρατίας τα τελευταία χρόνια;) Η ενθουσιώδης υποδοχή της μηχανικής «νοημοσύνης» αποδεικνύει πως οι υποκειμενικοί, κοινωνικοί όροι γι’ αυτή τη μηχανοποίηση του «κυβερνητικού / εξουσιαστικού ορθολογισμού» υπάρχουν ήδη σε πολύ μεγάλη έκταση: κανείς δεν τολμάει να αμφισβητήσει την «εγκυρότητα», την «ακρίβεια» και την «ανιδιοτέλεια» της chatGPT… παρότι είναι ιδιοτελέστατο ανθρώπινο / τεχνικό έργο!!! (Εκτός αν πιστεύετε ότι ο προγραμματισμός μηχανών είναι υπεράνω συμφερόντων…)

Έχουν άραγε συναίσθηση οι (κατ’ αρχήν σωστά και δίκαια) απέχοντες απ’ το show της ολιγαρχικής «δημοκρατίας» ότι σε κάποια απ’ τις επόμενες κοντινές στροφές του μέλλοντος έχουν ήδη εγκατασταθεί οι προσδοκίες του Durable; Όχι…

Θα χαρούν όταν βρεθούν μπροστά τους ή θα γίνουν επιθετικά ά-πιστοι; Υποψιαζόμαστε, δυστυχώς, το πρώτο. Για διάφορους λόγους αλλά και επειδή στην εξέλιξη διάφορων μορφών μηχανοποίησης – του – κοινωνικού – εργοστάσιου, η συμβουλή του Durable απ’ το μακρινό 1948 έγινε ευμενώς αποδεκτή:

… Ίσως δεν θα ήταν κακή ιδέα για τις ομάδες που ασχολούνται σήμερα με την δημιουργία της Κυβερνητικής να προσθέσουν στο προσωπικό των τεχνικών τους, που προέρχονται απ’ όλους τους ορίζοντες της επιστήμης, μερικούς σοβαρούς ανθρωπολόγους και ίσως ένα φιλόσοφο που να έχει περιέργεια για τα παγκόσμια ζητήματα…

Έχουν!!! Έχουν απ’ όλα!!! Και μπηχεβιοριστές έχουν, και φιλόσοφους, και διαφημιστές…