Tag: μεγέθη

Κλιματική αλλαγή (;)

Δευτέρα 22 Ιούλη (00.16)>> Μια φορά κι έναν καιρό κοροϊδεύαμε τους άγγλους που είχαν πρώτο (μπορεί και μοναδικό…) θέμα στις γρήγορες κουβέντες τους τον καιρό… Πέρασαν τα χρόνια και «γίναμε όλοι άγγλοι» – σε σχέση μ’ αυτήν την κοινοτοπία. Είναι διάφορα που έχουν συμβάλει σ’ αυτό. Απ’ το γεγονός ότι ο καιρός έχει γίνει ένα εύκολο θέμα δημαγωγίας των καθεστωτικών μήντια και μέσω αυτών, ειδικά σε πληθυσμούς που έχουν αστικοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να αντιλαμβάνονται τον καιρό (ειδικά τις θερμοκρασίες εκτός του φάσματος των 20 έως 25 βαθμών Κελσίου…) σχεδόν ως εχθρό… Μέχρι το άλλο γεγονός, ότι διάφοροι εργασιακοί χώροι του τριτογενούς, τα ι.χ. και τα σπίτια έχουν γίνει προεκτάσεις των air condition (τα οποία ταυτόχρονα αυξάνουν, έστω και λίγο, την γενική θερμοκρασία των «εξωτερικών» χώρων…).

Η γενικότερη φιλολογία περί «κλιματικής αλλαγής» (που είναι μια μάλλον υπόγεια μετατόπιση της προηγούμενης φιλολογίας περί «φαινομένου του θερμοκηπίου» αφού αυτή, η «κλιματική αλλαγή», περιλαμβάνει εξ ορισμού όχι μόνο τις ζέστες αλλά και τα κρύα, όχι μόνο τις βροχές και τις πλημμύρες αλλά και τις ανομβρίες, τα χιόνια αλλά και τους πάγους στους πόλους) παίζει κι αυτή τον ρόλο της.

Το κλίμα, σε αντίθεση με τον καιρό, δεν αλλάζει μήνα τον μήνα ή χρόνο τον χρόνο. Η εμπειρική παρατήρηση όλων ημών, δηλαδή το τι ζούμε (και τι θυμόμαστε απ’ το κοντινό ή πιο μακρινό παρελθόν) είναι φτωχή για να επιβεβαιώσει ή να διαψεύσει σοβαρές και μόνιμες αλλαγές στο κλίμα ευρύτερων περιοχών.

Μία έρευνα που κατατέθηκε στο 17ο δασολογικό συνέδριο (τον Οκτώβρη του 2015) παρατηρεί στον επίλογό της την στρατηγική σημασία που έχει το χρονικό εύρος των στοιχείων που συγκεντρώνονται και συγκρίνονται μεταξύ τους. Σημειώνεται εκεί ότι:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ο πνιγμένος απ’ τα μαλλιά του πιάνεται;

Δευτέρα 15 Ιούλη>> Για λόγους που αφορούν την ψυχολογία και όχι την πολιτική ως τεχνική της εξουσίας, διάφοροι της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου (και στα μέρη μας…) πανηγύρισαν για τα τελικά αποτελέσματα των γαλλικών βουλευτικών εκλογών. Κατά την γνώμη τους «αντιμετωπίστηκε με επιτυχία ο φασισμός» (άλλη μια φορά).

Πριν δούμε τι είναι αυτό που τελικά αντιμετωπίστηκε, μια αναγκαία διευκρίνιση για το γαλλικό εκλογικό σύστημα. Αυτό που στο ελλαδιστάν εφαρμόζεται στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές, στη χώρα-της-δημοκρατίας εφαρμόζεται για τις βουλευτικές! Αν γινόταν και στα μέρη μας το ίδιο οι πάντες θα μιλούσαν για καλπονοθευτικό σύστημα! Δεν θα είχαν άδικο.

Γιατί; Προσέξτε. Με το σαφώς αναλογικότερο (σε σχέση με το γαλλικό) εκλογικό σύστημα στα μέρη μας, στις εκλογές του 2023 το κκε (είναι ένα καλό παράδειγμα) με ποσοστό 7,69% εξέλεξε 21 βουλευτές. 21 στους 300, πήρε δηλαδή το 7% των εδρών…. Με το «γαλλικό» σύστημα στις ελληνικές δημοτικές εκλογές που ακολούθησαν (πλειοψηφικό, αν χρειαστεί δύο γύροι, σε μονοεδρικές κάλπες) το κκε εξέλεξε μόλις 6 δημάρχους (σε 332 δήμους συνολικά) και κανέναν περιφερειάρχη (στις 13 συνολικά περιφέρειες). Αν αυτό το σύστημα εφαρμοζόταν και για την βουλή, με 300 μονοεδρικές περιφέρειες, τότε το κκε με ποσοστό 7,7% πιθανότατα θα εξέλεγε το μάξιμουμ 6 βουλευτές (όσους και δημάρχους) αντί για 21…  Έξι στους 300 ή μόλις το 2% των εδρών…

Τέτοιο είναι το γαλλικό εκλογικό σύστημα: δεν υπάρχει καμία αναλογία ψήφων και εκλεγόμενων βουλευτών!… Το έφτιαξε ο Ντε Γκωλ για να εμποδίσει την ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία (ακόμα και πλειοψηφία) του άλλοτε μαζικού κομμουνιστικού κόμματος: αφού οι ψήφοι στο «επικίνδυνο» κκ δεν έβγαζαν τους αντίστοιχους βουλευτές (και, εννοείται, ούτε κατά διάνοια κυβέρνηση), η υπερψήφισή τους καταντούσε συν τω χρόνω άχρηστη και περιττή…

Μια ακόμα διαφορά του γαλλικού κυβερνητικού συστήματος (με το ελληνικό και άλλα) είναι αυτή: μια κυβέρνηση που σχηματίζεται μετά τις εκλογές ΔΕΝ ζητάει ούτε λαμβάνει «ψήφο εμπιστοσύνης» απ’ την βουλή. Με δυο λόγια ΔΕΝ χρειάζεται να έχει την πλειοψηφία. Μπορεί (ακόμα και μειοψηφική) να νομοθετήσει με διατάγματα (ως έναν αριθμό) παρακάμπτωντας τη βουλή – ο Μικρός Πρίγκηπας του Λίγηρα (η κυβέρνησή του δηλαδή) το έκανε κατά κόρο στην προηγούμενη περίοδο. Μόνο αν φέρει στη βουλή νόμο για κανονική έγκριση μπορεί να βρεθεί μπροστά σε «πρόταση μομφής», που απαιτεί οπωσδήποτε μια πλειοψηφία που καταγγέλει. Όμως ακόμα κι αν «πέσει», δεν είναι υποχρεωτικές νέες εκλογές! Ο πρόεδρος έχει την δυνατότητα να «αναζητήσει» την δημιουργία άλλης κυβέρνησης, απ’ την ίδια βουλή και κοινοβουλευτική σύνθεση, με διαφορετικές συμμαχίες∙ πλειοψηφική ή ξανά μειοψηφική…

Με αυτά τα δεδομένα κατά νου παραθέτουμε τα αποτελέσματα των γαλλικών βουλευτικών εκλογών (αριθμός εδρών / αριθμός ψήφων) από το 1986 μέχρι φέτος. Το 1986 ήταν η χρονιά που το πατενταρισμένο φασιστόμουτρο Λεπέν (πατέρας) πέτυχε για πρώτη φορά την εκλογή 35 βουλευτών – και άρχισε ο … κρατικός «αντιφασισμός»!! Τα στοιχεία και οι χαρακτηρισμοί είναι απ’ την Wikipedia (το νεοφιλ «κέντρο» από το 2017 και μετά είναι οι υποστηρικτές του Μικρού Πρίγκηπα…):

1986:

Σιράκ (δεξιά, 277 έδρες / 11.492.450),

Φαμπιούς (σοσιαλ, 207 / 8.705.163),

Μαρσαί (κομμουνιστικό κόμμα 35 / 2.740.972)

Λεπέν (πατέρας 35 / 2.705.336)

1988:

Rocard (σοσιαλ 262 / 9.198.778)

Lecanuet (κεντροδεξιά 130 / 4.299.370),

Σιράκ (128 / 4.6888.493)

Λεπέν (πατέρας 1 / 2.359.528)

1993:

Σιράκ (247 / 5.832.987)

Ντ’ Εσταίν (κεντροδεξιά 213 / 5.331.935)

Beregovoy (σοσιαλ 53 / 5.829.493)

Μαρσαί (κομμουνιστικό κόμμα 24 / 2.336.254)

Λεπέν (πατέρας 0 / 3.159.477)

1997:

Jospin (σοσιαλ 255 / 9.751.423),

Juppe (δεξιά 139 / 5.846.717)

Leotard (κεντροδεξιά 112 / 5.323.177)

Hue (κομμουνιστικό κόμμα 35 / 2.519.281)

Λεπέν (πατέρας 1 / 3.785.383)

2002:

Raffarin (δεξιά 357 / 10.026.669)

Hollande (σοσιαλ 140 / 7.482.169)

Λεπέν (πατέρας 0 / 2.862.960)

2007:

Fillon (δεξιά 313 / 10.289.737),

Hollande (σοσιαλ 186 / 8.624.861),

Bayrou (κεντροδεξιά 3 / 1.981.107)

2012:

Ayrault (σοσιαλ 280 / 9.420.889),

Cope (δεξιά 194 / 8.740.628),

Duflot (οικολόγοι 17 / 1.418.264)

Melenchon (αριστερό μέτωπο 10 / 1.793.192),

Λεπέν (κόρη 2 / 3.528.663)

2017:

Philippe (νεοφιλ κέντρο 350 / 8.926.901),

Baroin (δεξιά 136 / 4.898.061),

Cazeneuve (σοσιαλ 45 / 2.154.269)

Melenchon (17 / 2.497.622),

Λεπέν (κόρη 8 / 2.990.454)

2022:

Ferrand (νεοφιλ «κέντρο» 245 / 8.002.419),

Melenchon (131 / 6.556.198)

Λεπέν (κόρη 89 / 4.248.537),

Jacob (δεξιά 64 / 2.568.502)

2024:

Λαϊκό Μέτωπο (182 / 9.042.485),

Sejourne (νεοφιλ «κέντρο» 168 / 6.820.446)

Λεπέν (κόρη 142 / 10.647.914)

Δεξιοί (56 / 2.106.166)

Είναι εξώφθαλμη η διαρκής αναντιστοιχία ανάμεσα σε ψήφους και καρέκλες! Για παράδειγμα με σχεδόν 9 μύρια κουκιά το κόμμα του Μικρού Πρίγκηπα έβγαλε το 2017 350 έδρες ενώ τα 9,5 εκατομμύρια έδωσαν στους σοσιαλδημοκράτες το 2012 μόνο 280.

Έτσι η όχι και τόσο κρυφή καρδιά του γαλλικού εκλογικού συστήματος είναι η πολιτική πρόσοδος! Το είδος, δηλαδή, των «συνεννοήσεων» (μπορείτε να πείτε και συναλλαγών) μεταξύ υποψηφίων περιφέρεια – περιφέρεια, είτε πάνω είτε κάτω απ’ το τραπέζι, για το πως θα κατευθύνουν (αν μπορούν…) τους ψηφοφόρους τους. Είναι δύσκολο άραγε, υπ’ αυτές τις συνθήκες, να εξηγηθεί το περίεργο (;) φαινόμενο του ότι απ’ το 2012 και μετά το γαλλικό «όλοι μαζί να εξουδετερώσουμε τον φασισμό» καταλήγει απ’ την μια μεριά στην αύξηση των ψήφων της φασιστοΛεπέν και απ’ την άλλη στη συντήρηση της δυνατότητας των νεοφιλελεύθερων (του «κέντρου») και των δεξιών να κυβερνούν (κάνοντας συχνά εκείνα που θα έκανε η φασιστοΛεπέν); Όχι, δεν είναι.

Προς τι λοιπόν τα πανηγύρια; Αν τα στελέχη της «ανυπότακτης γαλλίας» δεν πάσχουν από αδιόρθωτο οππορτουνισμό (κάτι για το οποίο δεν είμαστε σίγουροι…) θα πρέπει να παραδεχτούν ότι υπό το «νέο λαϊκό μέτωπο» οι (κυβερνο)σοσιαλδημοκράτες κατάφεραν να βγάλουν 59 βουλευτές (περισσότερους απ’ το 2017 και μετά, ένα είδος “μικρής ανάστασης”!) οι οποίοι, αν αποσκιρτήσουν απ’ τον συνασπισμό και συνεργαστούν με τους δήθεν «κεντρώους» του Μικρού Πρίγκηπα θα του εξασφαλίσουν μια μειοψηφία μεν λειτουργικότατη δε 227 εδρών που θα μπορεί να «κάνει παιχνίδι» κατά βούληση με τους 56 δεξιούς πλησιάζοντας στο όριο της πλειοψηφίας∙ συνεχίζοντας να υποκαθιστούν εδώ κι εκεί την φασιστοΛεπέν.

Σε άλλα γεωγραφικά πλάτη και μήκη (ή σε άλλες εποχές) αυτό λεγόταν βάζω τα χεράκια μου και βγάζω τα ματάκια μου…

Μελοδράματα…

Πέμπτη 27 Ιούνη>> Εκείνο που διαφοροποιεί τις ολιγαρχίες απ’ τις απολυταρχίες (κάνοντάς τες να μοιάζουν «κάπως» με «δημοκρατίες»…) είναι η συμβολική νομιμοποίηση των αρχόντων. Η εξουσιοδότησή τους απ’ τους υποτελείς. Αυτή η εξουσιοδότηση μπορεί να γίνεται μέσω «εκλογών»… δια βοής… ακόμα και (ποιος το αποκλείει για το μέλλον;) μέσω likes… Σε κάθε περίπτωση η συμβολικότητα αυτής της νομιμοποίησης αρχίζει και τελειώνει στο «μα με εγκρίνατε!» απέναντι σε οποιαδήποτε γκρίνια ή μισο-αμφισβήτηση (των προσώπων, όχι των δομών!) Ενώ εκφράζεται με την εφεύρεση των «ποσοστών»: η νομιμοποίηση είναι απλά μια γραμμή (: αφαίρεση / σύμβολο…) απ’ την οποία διάφοροι παίρνουν ένα κομμάτι, μικρότερο ή μεγαλύτερο.

Σε χρόνο (καθόλου…) ανύποπτο αναλύσαμε αυτήν την κυβερνητική διάσταση των σύγχρονων δυτικών κρατών (συμπεριλαμβανομένου του ελληνικού), με την βοήθεια του Claus Offe (: κοινοβουλευτισμός, εξουσία, κράτος στα Sarajevo νο 78 Νοέμβρης 2013, νο 80 Γενάρης 2014, και νο 90 Δεκέμβρης 2014). Αισχρή μειοψηφία είμασταν τότε, το ίδιο και τώρα, και επιπλέον δεν έχει πια κανείς όρεξη (ούτε αξιόπιστη μέθοδο) να αναλύσει το σύγχρονο (καπιταλιστικό) κράτος στην ιστορική του εξέλιξη. Το ελληνικό ή οποιοδήποτε άλλο.

Παραμένει ωστόσο πάντα διασκεδαστικός ο τρόπος που γίνονται αντιληπτές (τόσο απ’ τους υποτελείς όσο και απ’ τις τωρινές πολιτικές βιτρίνες) οι πιρουέτες των δυτικών ολιγαρχιών τώρα που «πιέζονται» όλο και περισσότερο απ’ την όξυνση του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Ποια σκηνή να πιάσουμε; Την αμερικανική; Την καναδική; Την γερμανική; Την αγγλική; Την γαλλική; Την ελληνική; Την φινλανδική; Ποια;

Εφόσον η γοητεία έχει γίνει το κυριότερο (και συχνά το μοναδικό) μέσο εξασφάλισης των εξουσιοδοτήσεων, προκύπτουν όλα όσα θα περίμενε κάποιος απ’ το καθαρό, ωμό Θέαμα. Οι απόφοιτοι της «σχολής ηγετών Schwab» και όσοι / όσες τους μιμούνται, είναι αλαζονικά καθάρματα. Θυμηθείτε, για παράδειγμα, την δήλωση της αγαπημένης Annalena ότι «δεν με ενδιαφέρει τι γνώμη έχουν οι ψηφοφόροι μου, εγώ κάνω πόλεμο κατά της ρωσίας» για να έχετε μια συμπυκνωμένη έκφραση της πραγματικής σχέσης μεταξύ εξουσιοδοτών και εξουσιοδοτούμων στις σύγχρονες ολιγαρχίες.

Απ’ αυτή την άποψη το να μετακινούνται οι υποτελείς απ’ τον ένα στον άλλο «εκπρόσωπο» ενώ στην πραγματικότητα πιάνονται από διαφορετικά επιπλέοντα προσχήματα μέσα στον ίδιο βάλτο, είναι μόνο ένα τρυκ συντήρησης αυτής της αγοράς των συμβόλων που λέγεται “καθεστωτική πολιτική”. Κι όταν ένα κόμμα γίνεται φανερά εκείνο που είναι όλα, γίνεται δηλαδή καθαρά εταιρεία (όπως η περίπτωση του κόμματος της Κουμουνδούρου) θα μπορούσε κάποιος να χειροκροτήσει: επιτέλους η ολιγαρχία κάνει στριπτίζ!

Όχι όμως! Άλλοι υποφέρουν, άλλοι χαίρονται, άλλοι αδιαφορούν. Όλα αυτά είναι ουσιαστικά αυτοκτονικά – σε μια εποχή όμως που ο θάνατος είναι η κυρίαρχη μόδα…

Πριν πάνω από 10 χρόνια κάποιος (δεν έχει σημασία ποιος!) είχε γράψει σ’ ένα διεθνές (αγγλικής προέλευσης) καθεστωτικό έντυπο:

… Όταν ο άξονας εξουσίας κράτους – επιχειρήσεων έχει ξεπεράσει την δημοκρατία και γελοιοποιεί την διαδικασία των εκλογών, όταν το σύστημα πολιτικής χρηματοδότησης εξασφαλίζει ότι τα κόμματα μπορούν να αγοραστούν και πουληθούν, κι όταν τα μέλη των τριών κυριότερων κομμάτων κάθονται και αγναντεύουν τις δημόσιες υπηρεσίες που γίνονται βορά των επιχειρηματιών, τι έχει απομείνει απ’ αυτό το σύστημα που να εμπνέει την συμμετοχή;

Η εύλογη απάντηση θα ήταν τότε «καμία συμμετοχή! συλλογική, μεθοδική, εργατική καταστροφή αυτού του συστήματος!». Τώρα η απάντηση δυστυχώς είναι: σκάσε και δούλευε – το παλάτι έχει έξοδα!

Κilling genetics 1

Πέμπτη 16 Μάη>> Οι 500.000 (;;;)  που έδωσαν μπράτσο στα μέρη μας σ’ ένα απ’ τα «θαύματα» που «θα έσωζαν τον πλανήτη απ’ τον χάρο» (του επιεικώς αδιάφορου Sars-CoV-2…), τα πάνω από 35 εκατομμύρια ευρωπαίων, και οι άγνωστο πόσοι σ’ άλλα μέρη του κόσμου ίσως ένοιωσαν μια τάση να-κτυπήσουν-το-κεφάλι-τους-στον-τοίχο όταν πριν σχεδόν 3 βδομάδες η βρετανο-σουηδική φαρμακομαφία astrazeneca αναγνώρισε ενώπιον των δικαστηρίων ότι το κατασκεύασμά της προκαλεί σοβαρές – έως θανατηφόρες – παρενέργειες∙ σε υγιείς ανθρώπους… Το κατασκεύασμα που ξεκίνησε την καριέρα του στις αρχές του 2021 ως «το εμβόλιο της Οξφόρδης» (διάολε! ένα τόσο διάσημο πανεπιστήμιο δεν μπορεί παρά να είναι υπεράνω κάθε υποψίας!!!) για να καταλήξει μόλις άρχισαν τα ζόρικα σε «astrazeneca» σκέτο…

Όταν τα αφεντικά μέσω των «ειδικών» και των πολιτικών βιτρινών τους ανάγκαζαν με κάθε μορφή βίας που είχαν στη διάθεσή τους εκατομμύρια υγιείς υποτελείς να στηθούν στις ουρές για να «σωθούν» απ’ τα «εμβόλια νέας – θαυμαστής αλλά και μυστηριώδους – τεχνολογίας» δεν τους είπαν τίποτα…. ούτε για τις παρενέργειες, ούτε για το τι ήταν στην πραγματικότητα αυτά τα «εμβόλια». Κράτησαν στο απόλυτο σκοτάδι τους υποτελείς ΟΧΙ επειδή ΔΕΝ ήξεραν∙ το ακριβώς αντίθετο: ΕΠΕΙΔΗ ΗΞΕΡΑΝ ότι πρόκειται για κατασκευάσματα GMO, για τεχνολογία γενετικών «επεμβάσεων» και «διορθώσεων»… και ΕΠΕΙΔΗ ΗΞΕΡΑΝ ότι αυτή η τεχνολογία θα είχε καταστροφικές συνέπειες!

Είμαστε αυθαίρετοι, «ψέκα» και «ανορθολογικοί»; Αν ρωτήσετε κάποιον απ’ τους υποστηρικτές της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας (ή τους δημαγωγούς), υπάρχουν άφθονοι και σήμερα, αυτό θα σας πουν. Όμως οι αποδείξεις είναι παραπάνω από συντριπτικές… Ή, για να το πούμε σωστά, οι συντριπτικές αποδείξεις ήταν οι περισσότερες μαζεμένες ΠΡΙΝ καν αρχίσουν οι μαζικοί πλατφορμιασμοί!

Δείτε, για παράδειγμα, τι έγραφε η full υπέρ του πλατφορμιασμού καθεστωτική «εφημερίδα των συντακτών» στις 25 Σεπτέμβρη του 2020 – μήνες πριν την αρχή του μακελιού:

Στους ευρωπαίους φορολογούμενους θα μεταφερθεί το κόστος από αποζημιώσεις που θα προκύψουν από ενδεχόμενες παρενέργειες του φτηνού εμβολίου της AstraZeneca, που θα διαθέτει η εταιρεία. Η AstraZeneca πέτυχε με την Ε.Ε. συμφωνία για μερική ασυλία.

Σύμφωνα με αξιωματούχο της Ε.Ε., οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πληρώσουν τις διεκδικήσεις πάνω από ένα συμφωνημένο όριο εναντίον της AstraZeneca, στο πλαίσιο μιας εμπιστευτικής συμφωνίας που επιτεύχθηκε και έχει διαφορετικούς όρους από εκείνη με τη Sanofi.

Η εμπιστευτική συμφωνία επιτεύχθηκε χάρη στο γεγονός ότι ζήτησε χαμηλή τιμή για το εμβόλιό της.

«Αν μια εταιρεία ζητήσει υψηλότερη τιμή, δεν δίνουμε τους ίδιους όρους», δήλωσε ο αξιωματούχος, ο οποίος συμμετείχε στις συνομιλίες, όμως αρνήθηκε να κατανομαστεί καθώς τα συμβόλαια είναι εμπιστευτικά.

Οι συμφωνιές αντανακλούν τις διαφορετικές στρατηγικές δύο εκ των κορυφαίων φαρμακοβιομηχανιών στον κόσμο για την αυτοπροστασία τους, καθώς μαίνεται η συζήτηση για τις ευθύνες που θα έχουν οι φαρμακοβιομηχανίες για τις παρενέργειες των εμβολίων που έχουν στόχο να δώσουν ένα τέλος στην πανδημία.

«Μαινόταν-η-συζήτηση» το φθινόπωρο του 2020∙ για τις αναμενόμενες παρενέργειες όλων των πλατφορμών γενετικής μηχανικής (και όχι μόνο για την vector της oxford/astrazeneca…), παρενέργειες που δεν θα ήταν βέβαια φαγούρα στο μπράτσο για λίγες ώρες. «Μαινόταν-η-συζήτηση» στα ανώτερα κλιμάκια των εξουσιών, οικονομικών και πολιτικών, για τον καταμερισμό των αποζημιώσεων για τις – σοβαρές – παρενέργειες εκείνων που λίγους μήνες μετά θα διαφημίζονταν και θα επιβάλλονταν σαν «ασφαλή και αποτελεσματικά»! Λέτε να «μαινόταν-η-συζήτηση» επειδή τα αφεντικά και οι λακέδες τους δεν είχαν κάτι άλλο για να περάσουν τις ώρες τους;

Ωστόσο εκείνο το φευγαλέο δημοσίευμα της «εφ.συν» μισοέδειχνε και κάτι ακόμα που θα έπρεπε να προκαλέσει έγκαιρα όχι φόβο αλλά οργή: Πρώτον, ότι το ζήτημα των παρενεργειών αντιμετωπιζόταν μεταξύ φαρμακομαφιών και κρατικών ρυθμιστικών οργανισμών με οικονομικά παζάρια, και μόνο! «Κάνε μου καλύτερη τιμή να σε καλύψω περισσότερο»!… Και δεύτερον ότι τα «σπασμένα» απ’ την επιβολή της γενετικής μηχανικής θα τα πλήρωναν, τελικά, οι ίδιοι οι αιχμάλωτοι υποτελείς (μέσω των “δημόσιων προϋπολογισμών”)∙ όχι οι φαρμακομαφίες και οι ιδιοκτήτες τους!!!

Το γεγονός είναι ότι ήδη το 2020 τα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη είχαν τέτοιου είδους νομοθεσίες, που απήλασαν τις φαρμακομαφίες απ’ τις αποζημιώσεις των παρενεργειών των υποχρεωτικών εμβολιασμών – που ως τότε ήταν οι παιδικοί και μόνο… Όλες αυτές οι επιμέρους ευρωκρατικές νομοθεσίες ήταν αντίγραφα του αμερικανικού νόμου (του 1982, για να προστατευτούν οι φαρμακομαφιόζοι…) σύμφωνα με την οποία το κράτος (το δημόσιο χρήμα) και όχι οι φαρμακομαφίες θα πλήρωνε τις όποιες αποζημιώσεις για παρενέργειες που είχαν δηλωθεί εξαρχής (όχι στους εμβολιαζόμενους αλλά) στους «ελεγκτικούς» μηχανισμούς για τις περιπτώσεις υποχρεωτικών / καθολικών εμβολιασμών∙ και μάλιστα με ανώτατο όριο. (Αυτό το όριο στην αγγλία είναι 120.000 λίρες…)

Ας θυμίσουμε εδώ ότι όλες μα όλες οι φαρμακομαφίες που έτρεξαν «να σώσουν την ανθρωπότητα» έχουν βαρύ, πολύ βαρύ ποινικό μητρώο. (Όλες εκτός απ’ την moderna, που είναι βραχίονας της darpa, του τεχνολογικού τμήματος του αμερικανικού στρατού, και δεν είχε φτιάξει / πουλήσει ποτέ ούτε υπόθετα…) Το ποινικό μητρώο είναι τόσο μεγάλο ώστε έχουν γραφτεί βιβλία με τα στοιχεία.

Αλλά υπάρχει κάτι σαν «θαύμα» σχετικά με τις φαρμακομαφίες! Αντί να πάνε οι ceo και οι τεχνικοί τους φυλακή, τους καταλογίζονται κάποια πρόστιμα (που είναι ελάχιστο μέρος των κερδών τους), κι αυτές συνεχίζουν σε «άλλα μετερίζια». Φανταστείτε το λοιπόν: θα εμπιστευόσασταν σαν «σωτήρα» κάποιον που θα μπαινόβγαινε στις φυλακές για απάτη, φονική αμέλεια, κλπ; Όχι! Αν όμως «διευθετεί εξωδικαστικά» την παρανομία του με κάποιο πρόστιμο, μακριά απ’ την δημόσια σφαίρα, μπορεί οποτεδήποτε να εμφανιστεί ως σωτήρας….

Τέτοια ήταν η «παράδοση» για την βιομηχανία της υγείας: πληρώνω και αρρωσταίνω, ακόμα και πληρώνω και σκοτώνω. Γι’ αυτό και ο χαρακτηρισμός “μαφίες” (που δεν είναι δικός μας!) είναι πέρα για πέρα ακριβής.
Το 2020 το γενικό κουμάντο στην ε.ε. το είχε αναλάβει η θρυλική commission της θρυλικότερης κυρίας Ursula. Συνεπώς, αντί οι φαρμακομαφίες να υπαχθούν στην χωριστή νομοθεσία κάθε κράτους, έκαναν τα deal τους (αυτό με την pfizer παραμένει πάντα εντελώς απόρρητο…) απευθείας με την κυρία Ursula, η οποία φυσικά δεν είχε καμία αρμοδιότητα να κάνει νταραβέρια περί-παρενεργειών-και-αποζημιώσεων∙ αλλά… «ντάξει μωρέ…»

Εν τέλει, ήδη πριν το 2020 (για τα παιδικά εμβόλια) και ακόμα εντονότερα απ’ το 2020 και μετά, το κόλπο ήταν (και παραμένει) το εξής: οι φαρμακομαφίες ενημερώνουν με λεπτομέρειες τους «ελεγκτικούς μηχανισμούς» (τους οποίους έχουν αγοράσει…) για τις αναμενόμενες παρενέργειες, για να είναι «καλυμμένες» νομικά σε σχέση με τις αποζημιώσεις∙ και οι εξαγορασμένοι «ελεγκτικοί μηχανισμοί» ΜΑΖΙ με τις φαρμακομαφίες διαφημίζουν την πραμάτεια τους ως «ασφαλή και αποτελεσματική» για να κοιμίσουν τους υποτελείς.

Δύο σελίδες απ’ το εσωτερικό, εμπιστευτικό (confidential!) έγγραφο της φαρμακομαφίας pfizer προς τον αμερικανικό fda, με τις καταγραμμένες (μέσω «κίτρινων καρτών», δηλαδή το πολύ το 1/10 των πραγματικών) παρενέργειες της mRNA παλτφόρμας της BNT162B2, all around the world, στο εξάμηνο από τις 19 Δεκέμβρη του 2021 ως τις 18 Ιούνη 2022. Στους 6 πρώτους μήνες των μαζικών πλατφορμιασμών δηλαδή… Το έγγραφο / κατάλογος είναι 393 σελίδες… μόνο!….

Προσέξτε στο πάνω μέρος της πάνω σελίδα το “σούμα” των “περιπτώσεων” και των παρενεργειών… – μέσα σε 6 μόνο μήνες…

Ρωτήστε κάποιον «ειδικό» ή κάποιον φανατικό και αμετανόητο caradinierοι/pfizerοι: θα σας εξηγήσει ότι «σιγά μωρέ…».

To «σιγά μωρέ…» έχει μέγεθος. Κατά το global research και σύμφωνα με το αμερικανικό σύστημα «κίτρινων καρτών» VAERS (όπου στην καλύτερη των περιπτώσεων καταγράφεται το 1/10 των πραγματικών περιστατικών), η φαρμακομαφία pfizer σκότωσε ως τις 26 Απρίλη 2024 23.356 ανθρώπους – μόνο! , «σιγά μωρέ!»∙ και η moderna 10.754 – μόνο!, «σιγά μωρέ!»…

Άλλωστε (όπως θα έλεγε κάθε γνήσιος «σιγά μωρέ!») το ίδιο διάστημα σκοτώθηκαν (στην επικράτεια του VAERS) πάνω από 35.000 άνθρωποι από γλάστρα στο κεφάλι, από αστροπελέκι, επειδή στραβοκατάπιαν ή λόγω παρενεργειών του depon – ή όχι; Όσο για τα πολλαπλάσια σακατέματα / σοβαρές βλάβες εξαιτίας των πλατφορμιασμών; Ε, ναι, είναι αλήθεια: μερικές φορές η γλάστρα δεν σε πετυχαίνει στο κεφάλι…

ΗΞΕΡΑΝ λοιπόν το φθινόπωρο του 2020. Και στην περίπτωση της βίαιης επιβολής της γενετικής μηχανικής ΗΞΕΡΑΝ ΤΟΣΟ ΚΑΛΑ ώστε εκτός απ’ την ασυλία των φαρμακομαφιόζων οι «ειδικοί» σε άψογη συνεργασία με τις πολιτικές βιτρίνες φρόντισαν και για την δική τους προστασία:

Αν δεν περίμεναν το τι κακό θα γίνει γιατί να τρέξουν να γλυτώσουν το τομάρι τους; Γιατί να ανησυχούν για “σωρεία αγωγών”;

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 29 Απρίλη (00.05) >> Έχει γίνει εντελώς αστείος ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα; Ή κοροϊδεύουν όλοι μαζί; Γιατί όχι και τα δύο;

Ο Μικρός Δούκας (λέει ότι) στέλνει (θέλει να στείλει) κάτι αντιαεροπορικά του στον τοξικό του Κιέβου, και επειδή (λέει ότι) ξεμένει, θέλει να τον δανείσει ένα από δαύτα η don Rico & Co… για να πάρει μέρος (ο συγκεκριμένος εκτοξευτής) στους ολυμπιακούς… μάλλον στο άλμα εις ύψος…

Η ερώτηση του αφελούς: και γιατί δεν κρατάει ένα αντιαεροπορικό απ’ τον τοξικό του Κιέβου και να του το στείλει μετά τους ολυμπιακούς; Μα ελάτε τώρα!!! Έχουμε γράψει για το «τριγωνικό» κόλπο έτσι ώστε να φαίνεται, δήθεν, ότι η Αθήνα δεν στέλνει αντιαεροπορικά (και άλλα καλούδια..) στο Κίεβο: τα δίνει κάπου αλλού, και απ’ το «κάπου αλλού» πάνε στον τελικό προορισμό τους!!!

Αυτό το ψευτο-κρυφτούλι δεν φαίνεται να είναι αποκλειστικά ελληνικό χαρακτηριστικό – αν και η don Rico & Co το χρησιμοποιεί ίσως περισσότερο από άλλους. Δείχνει ωστόσο με τον τρόπο του το σημείο στο οποίο βρίσκεται η δυτική υποστήριξη στο φασιστοΚίεβο, την στιγμή που η Μόσχα καταλαμβάνει αργά και σταθερά (όχι τόσο αργά όσο πριν την κατάληψη της Adveeka) χωριά, οικισμούς και μικρές πόλεις κυρίως στην επαρχία του Donetsk.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Η σουπιά!

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.18) >> Ο πατέρας, ο γίγαντας Κωνσταντίνος, προσπάθησε να ιδιωτικοποιήσει τις αστικές συγκοινωνίες της Αθήνας (τότε: ΕΑΣ), και το έκανε με άγαρμπο και μικροαστικό τρόπο: πουλούσε άδειες δρομολογίων και λεωφορεία στους οδηγούς τους… Αυτά το 1992. Το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό, και ο γίγαντας ήταν άξιος θαυμασμού γι’ αυτό: προκάλεσε μια απ’ τις πιο δυναμικές ως άγριες εργατικές εξεγέρσεις στην ιστορία των τελευταίων δεκαετιών, ένα πραγματικό εργατικό «θερμό καλοκαίρι» και «θερμό φθινόπωρο» ως και το 1993. Αξέχαστες (θα έπρεπε να έχουν μείνει) οι οδομαχίες στο αμαξοστάσιο της Π. Ράλλη, οι ευφάνταστες ενέργειες εργατικού σαμποτάζ, ο διασυρμός των απεργοσπαστών, η (τελικά «αυτοσυγκρατημένη»…) πορεία προς τη Σαλονίκη∙ και πολλά άλλα.

Ο γόνος, ο μάνατζερ Κυριάκος, κινήθηκε πιο πονηρά. Στις αρχές του 2020 κάποιος ίσως του «σφύριξε» ότι η επερχόμενη «πανδημία» ήταν μια πρώτης τάξης ευκαιρία για ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών στην Αθήνα. (Ας σημειωθεί ότι σε όλες τις υπόλοιπες πόλεις του ελλαδιστάν οι αστικές συγκοινωνίες είναι ιδιωτικές: ΚΤΕΛ…) Έτσι, με νόμο που επισημοποιήθηκε στον φ.ε.κ. στις 12 Φλεβάρη 2020, ένα μήνα πριν την εκκίνηση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατρείας (νόμος 4663/20), ένα απ’ αυτά τα «πολυνομοσχέδια» που πρέπει να ψαχουλέψεις για να καταλάβεις τι λένε, εξασφάλισε ότι τα κτελ α.ε. μπορούν να πιάσουν δουλειά και στις συγκοινωνίες της Αθήνας:

Η δικαιολογία λίγο αργότερα, προς το φθινόπωρο του 2020, με ψηφισμένο ήδη το νόμο, ήταν ότι λόγω «κοινωνικής αποστασιοποίησης» τα λεωφορεία που υπήρχαν δεν έφταναν, οπότε έπρεπε να μπουν κι άλλα στην κυκλοφορία – που δεν υπήρχαν. Οι κτελατζήδες ήταν η σωτηρία:

Ήταν βέβαια μια λύση ανάγκης, λόγω έκτακτης κατάστασης, μόνο για 2 χρόνια… Ε;

Αμ δε!!!

Μετά από διάφορες εκτός νόμου παρατάσεις, τον Μάρτη του 2024, σε επίσημο διαγωνισμό (όπως θα δείτε αμέσως μετά η λέξη «διαγωνισμός» για την συγκεκριμένη περίπτωση είναι το λιγότερο κοροϊδία…) κάποια κτελ πήραν 63 δρομολόγια σε ανατολική και δυτική αττική, για τα επόμενα 8 χρόνια.

Να πως καμάρωνε το κτελ (η ανώνυμη εταιρεία δηλαδή…) Μαγνησίας για την «διόγκωση του αποτυπώματός» της λίγο πριν την πρόσφατη ανακοίνωση της «ανακήρυξης αναδόχου» στη μοναδική συμμετοχή στον «διαγωνισμό», στην κοινοπραξία δηλαδή των α.ε. των κτελ Μαγνησίας, Κορίνθου, Άργους, Θήβας, Χανίων και Σαλαμίνας με τα τουριστικά γραφεία Maroulis Travel και Smile Acadimos:

Δεν πρέπει να έχετε παράπονο! Δύο απ’ τις μεγαλύτερες τουριστικές εταιρείες του λαού και του τόπου συν έξι ανώνυμες εταιρείες επαρχιακές αστικών / υπεραστικών συγκοινωνιών είναι μια γερή ιδιωτικοποίηση των αθηναϊκών αστικών συγκοινωνιών! Γερή … και απαρατήρητη!!! (;;;)

Η don Rico & Co ξέρει να κάνει τις δουλίτσες της…

(Μια απορία έχουμε μόνο: τα λεωφορεία για συγκοινωνίες αστικού τύπου πού τα βρίσκουν όλοι αυτοί οι ιδιώτες και δεν μπορούσε να τα βρει ο καϋμένος ο Ο.Α.Σ.Α.;)

Overcapacity!

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.05)>> Θα ήταν γελοίο, αλλά μπορεί να είναι κάτι χειρότερο: βλακωδώς επικίνδυνο. Οι πολιτικές βιτρίνες της δύσης κατηγορούν το Πεκίνο ότι παράγει πολύ και πολλά (εμπορεύματα) καλώντας το (απαιτώντας πιο σωστά…) να περιορίσει την παραγωγή του… Αυτό έκανε η αμερικανίδα υπ.οικ. Janet Yellen στο πρόσφατο πέρασμά της απ’ το Πεκίνο, το ίδιο μουρμούρισε στη συνέχεια ο θλιβερός «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» κύριος Scholz, επίσης ως επισκέπτης… Ώστε υπάρχουν καπιταλισμοί που είναι περισσότερο ή και πολύ περισσότερο παραγωγικοί από άλλους; Αίσχος!!! Ντροπή!!! Τι πράματα είναι αυτά;;;

Η αλήθεια είναι πως η εποχή που «κινέζικο» σήμαινε φτηνά T-shirts και σαγιονάρες έχει χαθεί στα βάθη της ιστορίας (παρότι είναι πριν 15 το πολύ χρόνια…) Ενόσω, για παράδειγμα, οι δυτικοί «τεχνολογικοί παίκτες» χρησιμοποιούν τους σύνθετους αλγόριθμους (αυτούς που καταχρηστικά ονομάζουν «τεχνητή νοημοσύνη»…) για επικοινωνιακές χρήσεις (ψαρεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο μαζικά και διαρκώς τα data των «χρηστών» της…) το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο τους χρησιμοποιεί για να αυτοματοποιήσει / ρομποτοποιήσει τμήματα της βιομηχανίας του (από εργοστάσια μέχρι λιμάνια και ορυχεία…) εκτοξεύοντας την παραγωγικότητά τους στην στρατόσφαιρα!

Η γνωστή ως κατασκευάστρια κινητών xiaomi

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Παλαιστίνη 1

(Λιέγη…)

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση: 1.10)>> Υποθέτουμε ότι δεν πιστέψατε ότι επειδή η Ουάσιγκτον απείχε (και δεν εμπόδισε…) ένα πρόσφατο ψήφισμα του συμβουλίου ασφαλείας του οηε υπέρ μιας εκεχειρίας 2 εβδομάδων στη Γάζα, «τσακώθηκε» με το θεοναζί, απαρτχάιντ «χωροφύλακά» της. Καθόλου. Μόλις την περασμένη Παρασκευή το Joνυσταλεάν ξαναέδωσε απλόχερα την φονική του βοήθεια, σε είδος φυσικά. Όχι στα λόγια. Κι όχι μόνο βόμβες, αλλά και αεροπλάνα για να τις ρίξουν: 25 F-35A…

Εν τω μεταξύ, το διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης στη Χάγη (ICJ, αυτό που μελετάει το αν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κάνει γενοκτονία στη Γάζα μετά από προσφυγή της νότιας αφρικής, με την υποστήριξη άλλων τουλάχιστον 50 κρατών) πρόλαβε στις 28 Μάρτη να θυμίσει ότι υπάρχει – και ότι είναι αδύναμο. Με καινούργια απόφασή του ζητάει απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς

… Να πάρει χωρίς καθυστέρηση όλα τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέτρα που θα εξασφαλίζουν … σε μεγάλη κλίμακα όλες τις επείγουσες υπηρεσίες και την ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανόμενων φαγητού, νερού, ρεύματος, καυσίμων, καταφυγίων, ρούχων, υγιεινής καθώς επίσης και ιατρικών εφοδίων και φροντίδας στους Παλαιστίνιους σ’ όλη τη Γάζα, συμπεριλάμβανόμενης της αύξησης των δυνατοτήτων και του αριθμού των χερσαίων περασμάτων…

… Να εξασφαλίσει άμεσα ότι ο στρατός δεν θα ενεργεί με τρόπο που συνιστά παραβίαση οποιουδήποτε δικαιώματος των Παλαιστινίων στη Γάζα…

Δεν ξέρουμε πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η κατάσταση, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη (συμπεριλαμβανόμενων και δεκάδων κρατών) είναι με το μέρος της παλαιστινιακής αντίστασης αλλά δεν μπορεί ή δεν τολμάει (σίγουρα ως τώρα) να σταματήσει την δυτική φονική μηχανή, ενώ το ξεκάθαρα μικρότερο μέρος, η «συλλογική δύση» σε όλο της το μεγαλείο με «στρατηγό» την Ουάσιγκτον, ενισχύει με κάθε μέσο τους θεοναζί χασάπηδες λιβανίζοντας ενδιάμεσα στα διαλείμματα «τη λύση των δύο κρατών».

Ούτε ξέρουμε πόσο ακριβά θα πληρωθεί αυτό – γιατί θα πληρωθεί, μην έχετε καμία αμφιβολία: όταν αυτό το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη αποφασίσει, για τους δικούς του λόγους και όχι αναγκαστικά για την Παλαιστίνη, ότι πρέπει πρακτικά να τελειώσει αυτή η δυτική βαρβαρότητα και βία, και να τελειώσει οριστικά…

Ειδικό «μνημόσυνο»: τα «ασφαλή»…

Δευτέρα 18 Μάρτη>> Ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά 36 «ειδικοί» από μερικές δεκάδες πρωτοκοσμικά πανεπιστήμια, δημοσιοποίησαν πριν ένα μήνα (στις 12 Φλεβάρη του 2024) μια έρευνα – μαμούθ για κάποιες απ’ τις παρενέργειες της γενετικής μηχανικής.

Η έρευνα συγκέντρωσε τα στοιχεία 99.068.901 πλατφορμιασμένων (!!) με τις πλατφόρμες των φαρμακομαφιών pfizer (183.559.462 δόσεις) και moderna (36.178.442 δόσεις), και τον γενετικά τροποποιημένο αδενοϊό της oxford/astrazeneka* (23.093.399), σε πρωτοκοσμικές ζώνες υποχρεωτικού πλατφορμιασμού: επαρχίες της αυστραλίας, επαρχίες του καναδά, αργεντινή, δανία, φινλανδία, γαλλία, νέα ζηλανδία, και σκωτία. Τα αποτελέσματα που ανακοινώθηκαν αφορούσαν 5 σοβαρές «παρενέργειες»: σύνδρομο Guillain-Barre, εγκεφαλικές θρομβώσεις, οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα, μυοκαρδίτιδα και περικαρδίτιδα.

Τα στοιχεία γι’ αυτές τις σοβαρές «παρενέργειες» προέκυψαν, φυσικά, απ’ τα αρχεία «κίτρινων καρτών» των αντίστοιχων κρατικών υπηρεσιών – για (μόνο) τις πρώτες 42 ημέρες μετά τον πλατφορμιασμό… Έχει σημασία να θυμίσουμε ότι αυτές οι καταγραφές θεωρούνταν ελλειπέστατες πριν την τρομοεκστρατεία: το πολύ το 10% των παρενεργειών καταγράφονταν μέσω αυτού του «παθητικού» συστήματος αναφοράς. Τα ίδια (και χειρότερα) ίσχυσαν σε πολλά κράτη για τις καταγραφές των «παρενεργειών» της γενετικής μηχανικής: η «γραμμή» ήταν να αποδίδονται (απ’ τους γιατρούς) οπουδήποτε αλλού εκτός απ’ τις πλατφόρμες. Συνεπώς ο αριθμός των «παρενεργειών» που συγκέντρωσαν αυτοί οι 36 «ειδικοί» ήταν ο μικρότερος δυνατός – και καθόλου ο πραγματικός!

Η μέθοδος που ακολουθήθηκε είναι λογιστική και μάλλον συνηθισμένη για τέτοιου είδους έρευνες – μαμούθ. ΔΕΝ αναφέρονται οι «απόλυτοι αριθμοί» των έστω ελάχιστα καταγραμμένων «παρενεργειών», αλλά η σύγκρισή τους με τον μέσο όρο των αντίστοιχων «παρενεργειών» όλων των εμβολιασμών (με τα κλασσικά, πραγματικά εμβόλια) απ’ το 2015 ως το 2019 για το ίδιο μέγεθος πληθυσμών. Αυτός ο τρόπος (ένα κλάσμα στην ουσία) λέγεται «παρατηρήθηκαν προς αναμενόμενες»∙ observed to expected / OE.

Να μία απ’ τις αναφορές των ευρημάτων:

– Το σύνδρομο Guillain–Barre εκδηλώθηκε 2,49 φορές παραπάνω από εμβολιασμούς του παρελθόντος (αύξηση 249%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

– Οι εγκεφαλικές θρομβώσεις εκδηλώθηκαν 3,23 φορές παραπάνω (αύξηση 323%) μετά την πρώτη δόση του ίδιου τηςoxford/astrazeneca…

– Η οξεία γενικευμένη εγκεφαλομυελίτιδα εκδηλώθηκε 3,78 φορές παραπάνω (αύξηση 378%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– Η μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 3,48 περισσότερες φορές (αύξηση 348%) μετά την πρώτη δόση και από 4,01 έως 6,1 περισσότερες φορές (αύξηση από 401% ως 610%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της moderna…

– H μυοκαρδίτιδα εκδηλώθηκε 2,78 περισσότερες φορές (αύξηση 278%) μετά την πρώτη δόση και 2,86 περισσότερες φορές (αύξηση 286%) μετά την δεύτερη δόση του «σωτήριου» της pfizer…

– H περικαρδίτιδα εκδηλώθηκε 1,74 φορές περισσότερο (αύξηση 174%) μετά την πρώτη δόση του «σωτήριου» της moderna, και 6,91 περισσότερες φορές (αύξηση 691%) μετά την τρίτη δόση του «σωτήριου» της oxford/astrazeneca…

Υπάρχουν ίσως ακόμα οι ηλίθιοι που θα πουν «ααα, δεν καταλάβατε καλά», «ααα, δεν ξέρετε να διαβάζετε τέτοιες έρευνες», «ααα, είστε ψέκα». Τα γνωστά… Και καλά καταλαβαίνουμε, και να διαβάσουμε ξέρουμε (κάνοντας προσεκτική έρευνα για κάθε τεχνικό όρο). Αυτή η έρευνα – μαμούθ δεν μπορεί να αμφισβητηθεί, μπορεί όμως είτε να κρυφτεί είτε να «μουτσουρωθεί». Κι ας λάβει υπόψη του όποιος θέλει να καταλάβει, τα εξής:

– Οι καταγραφές των συγκεκριμένων 5 σοβαρών «παρενεργειών» είναι πολύ πολύ μικρότερες απ’ την πραγματικότητα.

– Η συγκεκριμένη έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με τους θανάτους αρκετών απ’ όσους εμφάνισαν μία ή περισσότερες πιο πάνω «παρενέργειες».

– Η έρευνα ΔΕΝ ασχολήθηκε με άλλες εξίσου σοβαρές «παρενέργειες», όπως οι επιθετικοί (και συχνά θανατηφόροι) καρκίνοι, η εκδήλωση «αυτοάνοσων» ασθενειών κάθε είδους, οι βλάβες στο αναπαραγωγικό σύστημα γυναικών και ανδρών. Όχι επειδή δεν υπάρχουν αυτές! Αλλά επειδή για πρακτικούς λόγους οι ερευνητές περιόρισαν το πεδίο τους.

Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο; Υπάρχει κάποιο δικαστήριο ή οποιοσδήποτε άλλος θεσμός στις δυτικές «δημοκρατίες» για να δικάσει και να καταδικάσει όλους εκείνους (δεν είναι καθόλου λίγοι!) που οργάνωσαν και διέπραξαν αυτό το απίστευτο έγκλημα, είτε ενεργητικά είτε ως «ηθικοί αυτουργοί»;

 

* Θα πρέπει να το θυμάστε. Στην αρχή, όταν το συγκεκριμένο «εμβόλιο» διαφημιζόταν, το oxford στο όνομά του λεγόταν δυνατά και καθησυχαστικά: διάολε, είναι πανεπιστημιακό προϊόν πρωτοποριακής πανεπιστημιακής έρευνας, άρα υπεράνω υποψίας… Όταν όμως άρχισαν να πέφτουν κορμιά, το oxford εξαφανίστηκε απ’ το όνομα∙ έμεινε σκέτη και μόνη η συγκεκριμένη φαρμακομαφία.

Τι ρόλο παίζουν, λοιπόν, αυτά τα τόσο διάσημα πανεπιστήμια; Κράχτη φυσικά…