Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (1)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.44) >> Πρώτα η υπενθύμιση της Παλαιστινιακής «επίθεσης του Τετ» (Αν δεν ξέρετε τι ήταν η Βιετναμέζικη «επίθεση του Τετ», στις αρχές του 1968, ψάξτε και βρείτε…)

Στιγμιότυπο της προετοιμασίας:

Στιγμιότυπο της «πλημμύρας του al Aqsa»:

Ξεκίνησε, άραγε, η Ιστορία τότε, όπως μονότονα φλυαρούν οι λακέδες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, εντόπιοι και διεθνείς; Όχι.

Να ένα δείγμα του τι ήταν αυτό το καθεστώτος ΠΡΙΝ την 7η Οκτώβρη του 2023: προεκλογικό video του «κεντρώου» χασάπη αρχικαραβανά Gantz για τις εκλογές του 2019. Πανηγυρίζει για την «operation protective edge» στη Γάζα, την οποία διηύθυνε το 2014: εννιά ολόκληρα χρόνια πριν την … «θηριωδία της Hamas»… (Να έριχνε διάφορους εκεί ο πελαργός και να βλέπαμε την άποψή τους περί “τρομοκρατίας”!)

«Θηριωδία της Hamas;» Να τι είπε πριν λίγες ημέρες για την «πλημμύρα του al Aqsa» κάποιος υπεράνω υποψίας για … «φιλοτρομοκρατία»! Είναι αμερικάνος, λέγεται Charles Freeman, και είχε μακριά θητεία ως ανώτατος διπλωμάτης του αμερικανικού υπ.εξ. από το 1965. Ήταν ο βασικός μεταφραστής του (τότε) αμερικάνου προέδρου Nixon όταν πήγε στο Πεκίνο το 1972. Ήταν βασικό στέλεχος του αμερικανικού υπ.εξ. για τις «αφρικανικές υποθέσεις» το 1986, διετέλεσε πρεσβευτής των ηπα στο Ριάντ απ’ το 1989 ως το 1992∙ επίσης υπήρξε πρόεδρος του αμερικανικού «συμβουλίου για την πολιτική στη Μέση Ανατολή» και συμπρόεδρος του «Ιδρύματος για την πολιτική των ηπα απέναντι στην κίνα» (με ελληνικούς υπότιτλους):

Είχατε ποτέ την απορία τι έκαναν «Άλλοι» όταν τα δυτικά αφεντικά και οι λακέδες του απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώτος ευλογούσαν με χέρια και με πόδια το «δικαίωμα αυτοάμυνας» (ενός κατοχικού καθεστώτος) κατά των «τρομοκρατών», ε;

Να λοιπόν τι έκαναν στην ιορδανία μια μόλις βδομάδα μετά την «εισβολή του al Aqsa» (Ύστερα τα βασιλικά παράσιτα εκεί απαγόρευσαν τις διαδηλώσεις…). Στις 13 Οκτώβρη 2023 χιλιάδες είμαστε όλοι Hamas, είμαστε όλοι Qassam… (Ποιά μαζική διαδήλωση θα φώναζε τέτοιο πράγμα στη δύση; Και γιατί όχι;)

Έχουμε όμως πάντα την βεβαιότητα ότι ο πόλεμός τους είναι παντού, ο εχθρός μας είναι εδώ συμπεριλαμβανόμενων των κάθε είδους, πληρωμένων ή όχι, τσατσορούφιανων.

 

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (2)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.34) >> Σε ότι αφορά την τρέχουσα «συμφωνία», «εκεχειρία», «διακοπή» της σφαγής, πείτε την όπως θέλετε, γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα μεταξύ άλλων κι αυτά (εν μέρει στο «ανοικτό» και εν μέρει στο «κλειστό» τμήμα):

…

To «αόρατο» στήριγμα σ’ αυτήν την «διπλωματική απόρριψη» των περισσότερων απ’ τα «20 σημεία» απ’ την μεριά της αντίστασης βρίσκεται στο ότι αυτή πια δεν έχει την υποστήριξη μόνο της Τεχεράνης: μετά τον αμερικανοϊσραηλινό πόλεμο 1.0 κατά του ιράν τον περασμένο Ιούνη αλλά, κυρίως, μετά την αμερικανοϊσραηλινή «ατυχή επίθεση» στο κατάρ, οι αραβικές πετροχούντες έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά «τι θα απογίνουν» σ’ έναν κόσμο όπου τα δυτικά αφεντικά (και ο χωροφύλακάς τους) δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν καν τον «φίλο» απ’ τον «εχθρό» και όπου όχι μόνο «υπάρχουν πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά, κυρίως, αυτές οι «πορτοκαλιές» (διάβαζε: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Άγκυρα) προωθούν (τόσο στην ασία όσο και στην αφρική) τις περιφερειακές συγκροτήσεις «ασφάλειας», μεταξύ γειτόνων – στη θέση της μονομερούς, αποικιακής εξάρτησης απ’ τους «δυτικούς κανόνες» και την καταρρέουσα ηγεμονία τους!

Στην προκειμένη περίπτωση το «αόρατο» στήριγμα, με άμεσο τρόπο, ήταν η Άγκυρα, η Ντόχα και το Κάιρο. Αυτά τα τρία κράτη, μαζί με τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής αντίστασης, σχεδίασαν τον ελιγμό. Σκίζοντας ουσιαστικά τα «20 σημεία», και φέρνοντας την καούρα του ψόφιου κουναβιού για ένα «νόμπελ ειρήνης» σχεδόν εκεί που βρισκόταν η προηγούμενη «συμφωνία εκεχειρίας», στις αρχές της χρονιάς∙ εκείνη όπου αφού ολοκληρώθηκε η 1η φάση της οι θεοναζί την παραβίασαν οριζοντίως και καθέτως, επιστρέφοντας στις μαζικές δολοφονίες και καταστροφές.

… Οι χουντικοί των αραβικών κρατών μπορεί να είναι καθάρματα, μπορεί κάποιοι από δαύτους να είναι κοκάκηδες, αλλά ηλίθιοι δεν είναι. Ξέρουν ότι απ’ την μια μεριά δεν μπορούν να κοντράρουν ανοικτά τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς (όπως έκαναν το 1973, με το εμπάργο πετρελαίου): όλα τους τα περιουσιακά στοιχεία, ακίνητα, μετοχές, ομόλογα, ρευστό, είναι σε αμερικανικά δολάρια (πετροδόλαρα) κινούμενα μέσω swift, κατατεθειμένα στο μεγαλύτερο μέρος τους σε αμερικανικές (ή αγγλικές) τράπεζες… Πράγμα που σημαίνει ότι κινδυνεύουν άμεσα απ’ αυτό το είδος «κατασχέσεων» που αφού εφαρμόστηκε εναντίον του αφγανιστάν ή της βενεζουέλα, έφτασε να εφαρμοστεί και κατά της ρωσίας!

Ξέρουν λοιπόν απ’ αυτή τη μεριά ότι πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί, να κολακεύουν το ψόφιο κουνάβι, κλπ. Ξέρουν όμως απ’ την άλλη ότι έχουν δύο όπλα. Πρώτον τα επιπλέον δισεκατομμύρια «επενδύσεων» (δηλαδή και δανεισμού…) που υποσχέθηκαν στο ψόφιο κουνάβι όταν πέρασε πρόσφατα απ’ τα μέρη τους. Και δεύτερον (ακόμα σημαντικότερο) την «υψηλή συμπάθεια» (και όχι μόνο) των «ανερχόμενων δυνάμεων» του ευρασιατικού project. Που δεν τους ζητάνε ούτε δημοκρατίες, ούτε ανθρώπινα δικαιώματα, τίποτα απ’ αυτά τα ενοχλητικά. Τους ζητάνε μόνο δουλειές – και όπου χρειάζεται ουδετερότητα.

Αυτοί οι ίδιοι χουντικοί (ή οι προκατοχοί τους) είναι που «πούλησαν το παλαιστινιακό ζήτημα» ειδικά μετά τις «συμφωνίες του Όσλο» στις αρχές των ‘90ς. Αυτοί οι ίδιοι είναι που ως το 2023 ή και το 2024 πίστευαν (ή ήθελαν να πιστεύουν) ότι η Ουάσιγκτον παραμένει ηγεμονική δύναμη και ότι το Τελ Αβίβ είναι το «πικρό ποτήρι» που πρέπει να καταπίνουν για να έχουν την εύνοια των ηπα και της δύσης γενικά. Αλλά τώρα; Τώρα η μεν ευρώπη της ε.ε. βουλιάζει αργά αλλά σταθερά μέσα σε ξεσπάσματα συμπλέγματος μεγαλείου και γαυγισμάτων για πόλεμο-με-την-ρωσία κρατώντας με το ζόρι στη θέση του τον τοξικό του Κιέβου∙ οι δεν «κραταιές» ηπα αλλού πατάνε κι αλλού βρίσκονται. Υπ’ αυτές τις συνθήκες οι αντιανθρώπινες προσταγές τόσο του χωροφύλακα της δύσης όσο και των δυτικών ιμπεριαλισμών για την «εξαφάνιση του παλαιστινιακού ζητήματος» γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες. Όχι για τους Παλαιστίνιους τους ίδιους∙ αυτό θα μπορούσαν να το παρακάμψουν. Γίνονται όλο και πιο επικίνδυνες για την ευστάθεια των δικών τους καθεστώτων – ενώ μπορούν να δημιουργήσουν στοιχεία ενός «γεωπολιτικού plan b» αποστασιοποίησης απ’ αυτές τις προσταγές.

….

Σίγουρα θεωρήθηκαν (απ’ όσους / όσες τα διάβασαν…) «εκτός πραγματικότητας»!!!

Είκοσι ώρες μετά την (πιο πάνω) ανάρτηση της ασταμάτητης μηχανής, κάποιος που ξέρει πολλά και καταλαβαίνει ακόμα περισσότερα ονόματι Alastair Crooke (αν δεν ξέρετε ποιος είναι ψάξτε και θα βρείτε) έλεγε μεταξύ άλλων και τα εξής (με ελληνικούς υπότιτλους):

Δεν αντιγράψαμε τον Crooke  – ούτε αυτός εμάς! Μας οδηγεί η εργατική κριτική ανάλυση∙ κι αυτόν η πολύχρονη εμπειρία του στη μέση Ανατολή και οι γνώσεις / επαφές που έχει με πολλούς εκεί.

Όλα αυτά φυσικά δεν αναφέρονται απ’ τους δημαγωγούς. Μπορεί όποιος θέλει να κρατήσει τις εντυπώσεις που δημιουργούν επαγγελματίες και ερασιτέχνες «κατασκευαστές σύγχυσης», δεξιοί κι αριστεροί, θεωρώντας τες αλήθειες. Αν όμως η «αόρατη (;;;)» πραγματικότητα είναι αυτή πιο πάνω, τότε υπάρχει ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον μέσα στο οποίο εκτυλίσσεται η τωρινή «συμφωνία» σε ότι αφορά την Γάζα και το Ολοκαύτωμά της. Ένα εξαιρετικά δυναμικό περιβάλλον που πυροδοτήθηκε αφενός μεν απ’ την «εισβολή του al Aqsa» πριν δύο χρόνια και την (τελικά νικηφόρα) αντοχή της Παλαιστινιακής αντίστασης για απίστευτο διάστημα απ’ την μια μεριά, και απ’ την διαρκώς πανικόβλητη βαρβαρότητα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και των δυτικών συμμάχων του, μέσα κι έξω απ’ την Παλαιστίνη, απ’ την άλλη.

 

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (3)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη >> Μια (όχι και τόσο…) «λεπτομέρεια» πριν απ’ τα υπόλοιπα. Προφανώς η εντόπια δημαγωγία είχε τους λόγους της που «παρέλειψε» την συνάντηση που είχαν στο Παρίσι για το «μέλλον της Γάζα» (με πρωτοβουλία του Μικρού Δούκα του Λίγηρα: έχει τις φουρτούνες του, κυβέρνηση δεν έχει, έχει όμως την καλωσύνη…) μεταξύ ανώτατων διπλωματών από αίγυπτο, ιορδανία, σαουδική αραβία, κατάρ, ενωμένα αραβικά εμιράτα και τουρκία απ’ την μια μεριά και γαλλία, ιταλία, γερμανία, ισπανία, αγγλία και …. ε.ε. απ’ την άλλη. Ποιοι ήταν οι λόγοι; Ότι αυτή η κίνηση χωρούσε Άγκυρα αλλά όχι Αθήνα και Λευκωσία. Και είχε ζητούμενο το να «χωθούν» κάπως συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κράτη στις κινήσεις της Ουάσιγκτον στην ευρύτερη περιοχή. Επιφανειακά να «χωθούν» δίπλα σ’ αυτές τις κινήσεις. Ουσιαστικά να «χωθούν» ώστε να έχουν αυτοτελώς σημαντικότερο ρόλο στην περιοχή απ’ τον καθόλου που έχουν τώρα. Ας μην ξεχνάει κανείς ότι το Λονδίνο και το Παρίσι ήταν τα ιστορικά αφεντικά της περιοχής απ’ τον 1ο παγκόσμιο (και την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας) μέχρι μετά τον 2ο.

Εννοείται ότι οι θεοναζί θύμωσαν. «Είναι άχρηστη και βλαβερή αυτή η συνάντηση…» τιτίβισε ο θεοναζί υπ.εξ. Gideon Saar «… που γίνεται πίσω απ’ τις πλάτες του ισραήλ».

Κι έτσι το ψοφιοκουναβιστάν αποφάσισε να ξεπετάξει μια δική του «σύσκεψη» (σήμερα), με τις δικές του προσκλήσεις, πιο-κοντά-στο-σημείο (αίγυπτο)∙ να κάνει και την μίνι περιοδεία του, κι ας έχασε το νόμπελ ειρήνης… Σ’ αυτήν την σύσκεψη θα συμμετέχουν και οι μόνοι καλοί σύμμαχοι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην περιοχή: ο don Rico και ο άλλος, ο Χριστοδουλίδης, της νότιας κύπρου.

Καμάρι η ενδοχώρα των θεοναζί, ε;

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (4)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.22) >> Να τώρα μερικές παρατηρήσεις / σημειώσεις για πλευρές της συγκυρίας αυτού του εξαιρετικά δυναμικού ευρύτερου περιβάλλοντος:

Διαβάστε τη συνέχεια »

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (5)

Ο δρόμος για το σπίτι…. «Αυτή είναι η γη μας, δεν θα φύγουμε ποτέ…» Δεν έχουν απεδαφικοποιηθεί ρε γαμώτο (όπως προέβλεπε το νεοφιλελεύθερο postindustrial manual)

Αστυνομία σε διάφορα σημεία της λωρίδας: είναι «έφεδροι» των οργανώσεων της αντίστασης. Σίγουρα δεν είναι καθόλου σωστό να αφοπλιστούν, ειδικά τώρα που αυξάνεται η ανθρωπιστική βοήθεια και μαζί της η όρεξη των συμμοριών που την λυμαίνονταν..

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.15) >> Πού πάει το «ναι μεν αλλά…» της απάντησης της Παλαιστινιακής αντίστασης στη θεατρινίστικη «εμπλοκή» του ψοφιοκουναβιστάν στη Γάζα; Και γιατί αναγκάστηκε η Ουάσιγκτον να παραιτηθεί απ’ την …. «ριβιέρα»;

Διαβάστε τη συνέχεια »

Συναυλία ενάντια στην γενοκτονία

Δευτέρα 6 Οκτώβρη >> Φανταστική. Αλλά αισθητικά και πολιτικά ενδιαφέρουσα. Το (τουρκικής κομμουνιστικής καταγωγής) red creators network έβαλε κάτω τους σύνθετους αλγόριθμους και κάλεσε τα πνεύματα του παρελθόντος. Τραγουδούν διαδοχικά:

Η Anna Frank με την Olga Benario-Prestes στο πιάνο

H Pasionaria (Dolores Ibarurri) με την Rosario Sánchez Mora στην κιθάρα.

O Einstein με τον Tesla στο πιάνο

Ο Salvador Allende με τον Victor Jara στην κιθάρα

Οι Yuri Gagarin, Zoya Komodemyanskaya και η παιδική χορωδία Pioneer

Δεκαεννιάμισυ λεπτά που αξίζουν την προσοχή σας (ελληνικοί υπότιτλοι):

Point zero

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.39) >> Την περασμένη βδομάδα παρουσιάσαμε τα βασικά απ’ το «σχέδιο 21 σημείων» που το ψοφιοκουναβιστάν παρουσίασε στα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη, ως «σχέδιο ειρήνης στη Γάζα». Σχολιάζαμε ότι αυτά τα 21 σημεία ταίριαζαν περισσότερο στους προσανατολισμούς διάφορων αραβικών πετροδικτατοριών παρά στα σχέδια του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ και ότι, άρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι χασάπηδες θα το απέρριπταν.

Κάναμε ένα μικρό λάθος, λόγω άγνοιας: εκείνο το «σχέδιο 21 σημείων» δεν έφτασε ποτέ στους χασάπηδες! Όταν ο αρχηγός τους πήγε στην Ουάσιγκτον διαμορφώθηκε ένα άλλο σχέδιο, «20 σημείων» αυτό, τροποποιώντας το προηγούμενο κατά τα συμφέροντα των θεοναζί. Και, φυσικά, ο αρχιχασάπης «ανακοίνωσε ότι το δέχεται». Στα λόγια (περιμένοντας ότι η Παλαιστινιακή αντίσταση θα το απορρίψει…)

Όλα τα δυτικά κράτη / παρακράτη (συμπεριλαμβανόμενου του ελλαδιστάν) ανακοίνωσαν το ίδιο. Κτύπησαν παλαμάκια για το «σχέδιο»… Χωρίς καν να το ξέρουν – τους ήταν αρκετό που συμφωνούσε ο αρχιχασάπης και το ψοφιοκουναβιστάν… Έμοιαζε «σατανική κίνηση» – απ’ την μεριά τους κατά της Παλαιστινιακής αντίστασης: «σας κάνουμε μια πρόταση που δεν μπορείτε να αρνηθείτε…»

Έκαναν λάθος – ένα ακόμα δείγμα της γενικής διανοητικής παρακμής τους! Δεν υπολόγισαν (τρομάζουν να υπολογίσουν!!) τις αλλαγές που γίνονται ήδη υπόγεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / δυτική και κεντρική Ασία∙ τις αλλαγές που γίνονται στο «μουσουλμανικό κόσμο» συμπεριλαμβανόμενων των αραβικών πετροδικτατοριών.

Απ’ την μεριά της η Παλαιστινιακή αντίσταση (με την υποστήριξη αυτών των πετροδικτατοριών…) έκανε το σωστό απέναντι στον ωμό εκβιασμό. Ελίχθηκε, προσφέροντας στο ψόφιο κουνάβι το μοναδικό που θέλει, το μοναδικό για το οποίο καίγεται: την ελπίδα ότι στις 10 Οκτώβρη (σε τέσσερεις ημέρες…) θα πάρει … το «νόμπελ ειρήνης»!!!

Η υποψηφιότητα του ψόφιου κουναβιού για το φετεινό «νόμπελ ειρήνης» και η υποστήριξή της – από Wikipedia μεριά. Στη λίστα των 338 (!!!) υποψηφίων υπάρχει όμως μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα: της Francesca Albanese! Θα καταδεχόταν άραγε το ψόφιο κουνάβι να μοιραστεί το βραβείο με την Albanese; Αν η νορβηγική «επιτροπή» έχει χιούμορ (μαύρο, κατάμαυρο!) θα πρέπει να δοκιμάσει τις ψοφιοκουναβικές αντοχές – στην ηλικία του!

Εν τω μεταξύ η ψοφιοκουναβική ψύχωση οφείλεται στο ότι το ίδιο νόμπελ δόθηκε και στον Obama (αλληλομισιούνται!), στην ίδια φάση της σταδιοδρομίας του, την πρώτη χρονιά της πρώτης θητείας του, το 2009. Ο Obama δεν είχε κάνει τίποτα «υπέρ ειρήνης» απ’ τις 20 Γενάρη του 2009 που πήρε το πόστο ως τις 10 Οκτώβρη – η επιλογή ήταν ολοφάνερο «γλύψιμο» του αμερικάνου προέδρου. Που, φυσικά, δεν τον εμπόδισε να κάνει τους πολέμους του: στο αφγανιστάν, στη λιβύη, στο ιράκ, στη σομαλία, στη συρία… Υποθέτουμε ότι αν το ψόφιο κουνάβι πάρει κι αυτό το φωτοστέφανο του ειρηνοποιού θα «απελευθερωθεί» επίσης…

Αααα: θα απελευθερωθούν και οι θεοναζί…

Το αμερικανικό υπ.οικ. θα βγάλει του χρόνου ένα συλλεκτικό νόμισμα του 1 δολαρίου (κανονικό coin, όχι stablecoin…) για τα 250 χρόνια της αμερικανικής ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με ένα προσχέδιο η φάτσα που θα είναι και στις πλευρές του νομίζει ότι είναι αυτοκράτορας… Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει να εικονίζεται σε νομίσματα και χαρτονομίσματα ζωντανό άτομο. Οπότε υπάρχουν δύο λύσεις. Είτε πεθαίνει η σχετική νομοθεσία, είτε…  

Λίγες μόνο ώρες μετά το «ναι μεν αλλά…» της Παλαιστινιακής αντίστασης (όπως είναι γνωστό όταν μια φράση έχει «αλλά» τα πριν αυτή τη λέξη είναι αδιάφορα∙ τα σημαντικά είναι μετά!!!) το ψόφιο κουνάβι πανηγύρισε τιτιβίζοντας:

To «αόρατο» στήριγμα σ’ αυτήν την «διπλωματική απόρριψη» των περισσότερων απ’ τα «20 σημεία» απ’ την μεριά της αντίστασης βρίσκεται στο ότι αυτή πια δεν έχει την υποστήριξη μόνο της Τεχεράνης: μετά τον αμερικανοϊσραηλινό πόλεμο 1.0 κατά του ιράν τον περασμένο Ιούνη αλλά, κυρίως, μετά την αμερικανοϊσραηλινή «ατυχή επίθεση» στο κατάρ, οι αραβικές πετροχούντες έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά «τι θα απογίνουν» σ’ έναν κόσμο όπου τα δυτικά αφεντικά (και ο χωροφύλακάς τους) δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν καν τον «φίλο» απ’ τον «εχθρό» και όπου όχι μόνο «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά, κυρίως, αυτές οι «πορτοκαλιές» (διάβαζε: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Άγκυρα) προωθούν (τόσο στην ασία όσο και στην αφρική) τις περιφερειακές συγκροτήσεις «ασφάλειας», μεταξύ γειτόνων – στη θέση της μονομερούς, αποικιακής εξάρτησης απ’ τους «δυτικούς κανόνες» και την καταρρέουσα ηγεμονία τους!

Στην προκειμένη περίπτωση το «αόρατο» στήριγμα, με άμεσο τρόπο, ήταν η Άγκυρα, η Ντόχα και το Κάιρο. Αυτά τα τρία κράτη, μαζί με τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής αντίστασης, σχεδίασαν τον ελιγμό. Σκίζοντας ουσιαστικά τα «20 σημεία», και φέρνοντας την καούρα του ψόφιου κουναβιού για ένα «νόμπελ ειρήνης» σχεδόν εκεί που βρισκόταν η προηγούμενη «συμφωνία εκεχειρίας», στις αρχές της χρονιάς∙ εκείνη όπου αφού ολοκληρώθηκε η 1η φάση της οι θεοναζί την παραβίασαν οριζοντίως και καθέτως, επιστρέφοντας στις μαζικές δολοφονίες και καταστροφές.

Διαβάστε τη συνέχεια »

Παλαιστινιακή αντίσταση

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.31) >> Εν τω μεταξύ στην ερειπωμένη Γάζα αποδεικνύεται ξανά εκείνο που έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές: στην αναμέτρηση ανταρτών και αεροπορικών βομβαρδισμών το πλεονέκτημα το έχουν ξεκάθαρα οι πρώτοι. Όσο για τους βομβαρδισμούς από ψηλά ή/και μακρυά; Ο μόνος στόχος τους είναι οι άμαχοι. (Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο δηλωμένος στόχος…)

Το πρώτο video είναι από «συνδυασμένη επίθεση» των ανταρτών στην Khan Younis, στις 20 Αυγούστου. (Ναι, αργούμε να βρούμε τα video). Η ιστορική φράση (του Μάο;) ότι «οι αντάρτες κινούνται μέσα στην κοινωνία όπως το ψάρι στο νερό» στα όποια κατεχόμενα εδάφη μπορεί να αντικατασταθεί στην περίπτωση της Γάζα με το «… όπως το φίδι στις πέτρες»:

Το δεύτερο video είναι πιο πρόσφατο. Και δείχνει την απλή, τόσο απλή, ανατίναξη ενός κατοχικού τανκ Merkava στις 29 Σεπτέμβρη στην πόλη της Γάζα.

Ναι, είναι εύκολο – αν έχεις τα κότσια να το κάνεις!

Κι αυτό είναι από καθεστωτική εφημερίδα του Τελ Αβίβ. Αναφέρεται σ’ άλλη ενέργεια της αντίστασης, στα τέλη Σεπτέμβρη:

Κάτι ακόμα. Αν η Παλαιστινιακή αντίσταση δεν είχε κρατήσει στρατιωτικά αυτά τα δύο χρόνια∙ αν είχε γονατίσει, αν είχε ηττηθεί στους 6, στους 8 ή στους 10 μήνες, τότε καμία απ’ τις κινήσεις συμπαράστασης δεν θα γινόταν ύστερα. Θα απλωνόταν παντού η σιωπή νεκροταφείου της νίκης των θεοναζί.

Πολλοί, πάρα πολλοί, παριστάνουν ότι διασώζουν την (κουρελιασμένη έτσι κι αλλιώς) «πολιτικοϊδεολογική σημαία» τους διαχωριζόμενοι σκληρά απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση (ταϊζοντας έτσι με την θέλησή τους τα θεοναζί θεωρήματα περί «ισλαμοφασιστών» και περί «απελευθέρωσης της Παλαιστίνης από την … Hamas»!!…). Αυτό λένε ότι κάνουν στο όνομα, δήθεν, του «παλαιστινιακού λαού». Ως εάν αυτή η αντίσταση, με όλες τις οργανώσεις της, με όλη την γκάμα των πολιτικών και ιδεολογικών συνιστωσών της, δεν είναι αντίσταση αυτού ακριβώς του λαού αλλά κάποιων … εξωγήινων, που καλό θα ήταν να μας απαλλάξουν απ’ την ύπαρξή τους. Ως εάν αυτοί οι χιλιάδες ένοπλοι αντάρτες να μην έχουν γονείς, συγγενείς, φίλους μέσα στον μυθικό, άοπλο και φουκαριάρη παλαιστινιακό λαό που παρακαλάει για την πρωτοκοσμική ελεημοσύνη και συμπάθεια – όπως τον προτιμούν. Ως εάν αυτός ο λαός να μην έχει μια ιστορία δεκαετιών ένοπλης αντίστασης, όπου όλες οι οργανώσεις της, είτε ήταν ισλαμικές, είτε κομμουνιστικές, είτε σοσιαλιστικές, χαρακτηρίζονταν πάντα «απαίσιοι τρομοκράτες». Ως εάν οι Παλαιστίνιες μανάδες να μην σταυροφιλούν τους γυιούς τους όταν αποφασίσουν να πάρουν τα όπλα ξέροντας ότι πολύ πιθανό να τους κηδέψουν.

Να λοιπόν ένα μικρό δείγμα αυτού του λαού:

Την σήμερον ημέρα είναι πανεύκολο για τους τσατσορούφιανους των καφενείων και των πληκτρολογίων να κρύβονται πίσω από …. «ιδεολογικές ψευτο-καθαρότητες» τους (οι οποίες, φυσικά, βρίσκονται στα σκουπίδια της καθημερινής ζωής τους!) Πολλοί της εντόπιας «αριστεράς» (του κράτους και του κεφάλαιου, του σκοινιού και του παλουκιού…), των παραφυάδων της και δεν ξέρουμε τι άλλο, τα καταφέρνουν μια χαρά. Με απεριόριστο θράσος.

Νομίζουν ότι έχουν πιάσει στασίδι στη «σωστή μεριά της ιστορίας».

 

Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος (1)

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.21) >> Οι ύαινες βρυχώνται (Μην πει κανείς «δεν ήξερα, δεν άκουσα…»)

Λοιπόν, αυτός (τον ξέρετε) τον Απρίλη του 2024 ήταν ελαφρώς χεσ…νος:

Υπάρχουν όμως κι αυτές οι (διανοητικές) «διαταραχές» των πολιτικών βιτρινών, που γίνονται όλο και πιο βαριές με το πέρασμα του χρόνου. Ο ίδιος τύπος λοιπόν, τον Δεκέμβρη του 2024 παραδεχόταν αυτό:

«Κάνουμε proxy πόλεμο – με την ρωσία»…

Δεν έχει σημασία!!! Ο πόλεμος είναι η υγεία της μηχανής! Και μια χαλασμένη μηχανή, οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί, θέλει οπωσδήποτε πόλεμο – πόλεμο – πόλεμο! Για την ακρίβεια: προς το παρόν γαυγίζει:

Τον αναγνωρίσατε: είναι ο πολωνός πρωθυπουργός: Τι είναι η ειρήνη; (λέει) Το μεσοδιάστημα των πολέμων… (Α, εντάξει. Γιατί εμείς νομίζαμε ότι…)

Αυτά τον περασμένο Σεπτέμβρη.

Και νάτον πάλι, πριν 4 ημέρες – πιο κατατοπιστικός:

Παρέα με τους κοκάκηδες του Λονδίνου και του Παρισιού και την ξαναεκλεγμένη της μολδαβίας (που παρά τα νατοϊκά αισθήματά της δεν δείχνει ιδιαίτερο ενθουσιασμό…) ο κύριος Tusk υπενθυμίζει ότι οι σκέψεις των ευρωπαϊκών πληθυσμών πρέπει να γίνουν πολεμοκάπηλες – αλλιώς…

Θα «χρειαστούν θυσίες». Τα αφεντικά των ευρωπαϊκών καπιταλισμών (και οι βιτρίνες τους) θέλουν να προωθήσουν (στην θέση των «ελευθεριών» και των «δικαιωμάτων») την προτεραιότητα της θυσίας. Θυσιαστείτε (για εμάς) ρε κακομαθημένοι μαλάκες! Τί σας ζητάμε;;;

Εδώ ένα ακόμα γραβατωμένο αστέρι της πολεμοκαπηλείας. Ο κύριος Stoltenberg, πρώην γ.γ. του νατο και νυν υπ.οικ. της νορβηγίας:

Θα σας φτωχύνουμε ρε μαλάκες, αυτό θα κάνουμε!

Να και η μοχθηρή και ανεγκέφαλη αλεπού, ο εχθρός, στις 2 Οκτώβρη απ’ την Μόσχα – όλο ειρωνεία: