Tag: δημόσια τάξη

Who will cry for you america?

Ένας άγγλος πιστολάς σ’ ένα τραίνο κάπου στο αμέρικα υποστηρίζει ότι αν έχεις πρόεδρο (όπως η πρώην αγγλική αποικία Ουάσιγκτον…) κάποιος θα βρεθεί να τον πυροβολήσει, ενώ αν έχεις βασιλιά (ή βασίλισσα) όπως το Λονδίνο όλοι σέβονται… Πράγματι ο αμερικάνος πρόεδρος Garfield, 20ος στη σειρά, δολοφονήθηκε το 1881, και η συγκεκριμένη σκηνή αναφέρεται σ’ αυτό…

(Από την ταινία Unforgiven του Clint Eastwood, 1992)

Δευτέρα 15 Ιούλη>> Είχε δεν είχε έμπλεξε η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη. Ο επίδοξος δολοφόνος του ψόφιου κουναβιού ξαστόχισε για ελάχιστα χιλιοστά επειδή το ψόφιο κουνάβι γύρισε στιγμιαία το κεφάλι του. (Την πλήρωσαν όμως 1 + 2 οπαδοί του, που βρέθηκαν στην τροχιά των βλημάτων…). Η αποτυχία της απόπειρας στεναχώρησε πολλούς και διάφορους (εντός και εκτός usa) κι απ’ την άλλη προκάλεσε αναπόφευκτα θυμό στους οπαδούς του, αρκετοί απ’ τους οποίους συμβαίνει να είναι επίσης ένοπλοι – και φασίστες. Εν τέλει η άμεση, αντανακλαστική αντίδραση του ψόφιου κουναβιού μετά τον τραυματισμό του (με την υψωμένη γροθιά και τα λοιπά) ήταν τόσο κινηματογραφική ώστε πέτυχε την πλήρη ηρωοποίησή του. Υποθέτουμε ότι τα σχετικά εικονίσματα θα εμφανιστούν παντού, από μπλουζάκια μέχρι κούπες, και θα ξεπουλήσουν.

Έτσι για να μαθαίνετε πόσο γρήγορο είναι το εμπόρευμα!!! (Το μαγαζί είναι στη Ν. Υόρκη…)

Χρησιμοποιώντας τα εργαλεία παραπλάνησης που διαθέτει η οργανωμένη δημαγωγία (αμερικανική + friends) προσπάθησε σε πρώτο χρόνο να υποβαθμίσει την απόπειρα δολοφονίας μετακινώντας το σημείο της προσοχής μέσω της γνωστής θέσης περί οπλοκατοχής (στις ηπα), θεωρούμενο αδύνατο πολιτικά σημείο των ρεπουμπλικάνων… Ναι, το θέμα είναι εξαιρετικά σοβαρό όταν μέρα παρά μέρα κάποιος διαταραγμένος βγαίνει και γαζώνει ό,τι και όποιον βρει μπροστά του… Αλλά δεν έχει καμία σχέση με την απόπειρα κατά του ψόφιου κουναβιού: άραγε η (επίσης αποτυχημένη) απόπειρα κατά του σλοβάκου πρωθ. σοσιαλδημοκράτη Robert Fico πριν 2 μήνες ήταν κι αυτή προϊόν της μαζικής οπλοκατοχής;

Δεν ξέρουμε τι είδος προεκλογικής περιόδου θα εξελιχθεί από ‘δω και πέρα ως τις αρχές Νοέμβρη στη «χώρα της ελευθερίας». Μήπως θα ήταν προτιμότερο οι διαιτητές να σφυρίξουν πρόωρα την λήξη της, τώρα, πριν μπουκάρουν οι οπαδοί στο ταρτάν;

(Από σήμερα και για λίγες μέρες οι ρεπουμπλικάνοι έχουν το κεντρικό συνέδριό τους στο Millwaukee για την επίσημη ανακήρυξη του ψόφιου κουναβιού ως υποψηφίου προέδρου. Υποθέτουμε ότι κάμποσες χιλιάδες οπαδοί του θα είναι συγκεντρωμένοι στα πέριξ του Fiserv Forum, του γηπέδου όπου θα γίνει η τελετή. Αν δείτε κάποιους να έχουν βαρύ οπλισμό για λόγους ασφαλείας θα είναι ….χμμμμ… ακριβώς «για λόγους ασφαλείας» – της μισής αμερικής αποκλειστικά…)

Who will care for you america?

Δευτέρα 15 Ιούλη>> Οι αμερικάνοι δημοκρατικοί, ως γνωστόν, απασχολούνταν ως χτες με το αν ο νυσταλέος Jo αντέχει να κατέβει στον στίβο στις 5 Νοέμβρη, να νικήσει και να σταθεί ως κεντρική πολιτική βιτρίνα άλλα 4 χρόνια, ως το τέλος του 2028.

Μόνο που υπάρχει ένα διαφορετικό, πιο άμεσο προβληματάκι. Ο νυσταλέος Jo είναι υποχρεωτικά πρόεδρος ως το τέλος της χρονιάς, για άλλους 5,5 μήνες δηλαδή. Πρέπει να διαχειριστεί οτιδήποτε προκύψει εσωτερικά αυτούς τους 5,5 μήνες∙ με αυτό το «εσωτερικά» να τρίζει έντονα….

Οι γνωστοί rivals παρακολουθούν. Όχι για να επιτεθούν στην Ουάσιγκτον ή για να χαλάσουν την «γιορτή της δημοκρατίας»! Απλά η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη έχει πολλά «ανοίγματα», σε διάφορα σημεία του πλανήτη. Η εκδήλωση οξυμένων εσωτερικών προβλημάτων είναι ιδανική για την «αύξηση των εξωτερικών πιέσεων» σε κάποια απ’ αυτά τα σημεία.

Όπως λένε διάφοροι σοφοί-με-το-κιλό: 5,5 μήνες είναι πολύς καιρός πολιτικά. Και γεωπολιτικά θα προσθέταμε: κάποιες κινήσεις όχι ευχάριστες για την Ουάσιγκτον διαγράφονται ήδη στον ορίζοντα…

Δόγμα Hannibal

Δευτέρα 8 Ιούλη>> Μοιάζει να έχει όλο και πιο μικρή σημασία καθώς οι μέρες, οι βδομάδες, οι μήνες περνούν. Ίσως αυτό να διευκολύνει περισσότερα στόματα να ανοίξουν: τι έγινε τελικά στη διάρκεια της «εισβολής του al Aqsa» στις 7 Οκτώβρη; Πόσες δολοφονίες που έγιναν απ’ τον απαρτχάιντ στρατό αποδόθηκαν στην παλαιστινιακή αντίσταση;

Είναι απίθανο να μαθευτεί κάποτε με ακρίβεια το ποιος σκότωσε πόσους (συμπεριλαμβανομένων εννοείται και των μη ενόπλων κατοίκων των κατοχικών εποικισμών κοντά στον φράκτη). Αλλά η «κεντρο-αριστερή» Haaretz επιμένει να ψάχνει, να σκαλίζει, να βρίσκει στοιχεία.

Σε τελευταίο της άρθρο (χθεσινό, 7 Ιούλη) επιβεβαιώνει με ντοκουμέντα και μαρτυρίες ότι πράγματι το αρχηγείο του απαρτχάιντ στρατού διέταξε την δολοφονία των πάντων όσων βρίσκονταν στο έδαφός του κοντά στον φράκτη φτάνοντας στο σημείο να βομβαρδίσει 3 (τρία) δικά του στρατιωτικά φυλάκια / εγκαταστάσεις, φοβούμενο ότι η αντίσταση θα πάρει ομήρους τους δικούς του στρατιώτες. Προτίμησε να τους σκοτώσει: αυτό λέγεται επίσημα «Δόγμα Hannibal» και έχει στόχο το να μην αναγκάζεται το θεοναζί Τελ Αβίβ να διαπραγματεύεται την ανταλλαγή αιχμαλώτων… (Το ίδιο έκανε με σπίτια και αυτοκίνητα, συμπεριλαμβανόμενων αυτοκινήτων που προσπαθούσαν να απομακρυνθούν απ’ το περιβόητο rave πάρτυ…)

Ποιο ανθρώπινο δίκαιο μπορεί να «ευλογεί» ή έστω να κλείνει τα μάτια και τ’ αυτιά σ’ ένα τέτοιο καθεστώς πρωτοκοσμικής, αποικιοκρατικής βαρβαρότητας;

Ε.ε., οε – οε!

Δευτέρα 3 Ιούνη (00.41)>> Τι είναι λοιπόν η ε.ε.; Τα πρωταθλήματα μπάσκετ και τα ποδοσφαιρικά κύπελλά της, κάτι σαν την κορυφή των Άλπεων και τα εντελβάις;

Δεν αποκλείεται να έχουν δημιουργηθεί παρεξηγήσεις. «Ψηφίζουμε στις ευρωεκλογές» = ράβουμε το επόμενο αστέρι στη σωβρακοφανέλα μας, ή κουκουλώνουμε την μαφία μας εξασφαλίζοντας καλή θέση στο επόμενο ευρω-πρωτάθλημα… Γλυκούτσικο κι ανθρώπινο, αλλοίμονο.

Το ενδιαφέρον μας για τις «ευρωεκλογές» (όπως και για πολλών ειδών εκλογές ακόμα) το καταλαβαίνετε: δεν αφήνουμε τικ-τοκ για τικ-τοκ μέχρι να αποφασίσουμε…!!! Ωστόσο, ψηφοφόροι και μη καλό θα ήταν (κάτι που αποκλείεται!) να ξέρουν ότι τα επόμενα 5 χρόνια θα είναι ιδιαίτερα δύσκολα γι’ αυτούς και, από κάποιες απόψεις, για την «ενωμένη…».

Υπάρχουν ορισμένα ζητήματα τα οποία αποτελούν αντικείμενο «διαχείρισης» εκεί ψηλά, στις Άλπεις των Βρυξελών, και τα οποία θα επηρεάσουν προς το χειρότερο τις ζωές των υποτελών της «ένωσης» – εκτός αν αυτοί αποφασίσουν ότι πρέπει να…

– Λογοκρίσια. Ήδη η ε.ε. έχει περάσει νομοθεσία ελέγχου, με καταρχήν στόχο τις πλατφόρμες των (αντι)social media αλλά όχι μόνο. Η ερώτηση «πόσο πετυχημένη θα είναι αυτή η εκστρατεία λογοκρισίας» είναι αφελής. Δεν θα είναι ιδιαίτερα, σας το λέμε από τώρα! Αλλά το θέμα είναι ποιες και πόσο επείγουσες ανάγκες λογοκρισίας θα έχουν τα ευρωπαϊκά αφεντικά σε διάφορους τομείς τα επόμενα χρόνια∙ κι όχι το τι μπορούν να πετύχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο! Αν επείγονται ξέρουν να χρησιμοποιούν κι άλλους τρόπους, όχι ιδιαίτερα «υπερτεχνολογικούς»…

– Κοινή αγροτική πολιτική. Έχουμε γράψει δύο τρία πράγματα γι’ αυτήν. Προς το παρόν, και μέχρι να συσταθεί-σε-σώμα το νέο ευρωκοινοβούλιο, να εκλέξει «όργανα» κλπ, το θέμα παραμένει στον πάγο. Όμως η αναδιάρθρωση στην (βιομηχανική) παραγωγή τροφίμων και πρώτων υλών τροφίμων είναι στην κορυφή της «ατζέντας» των ευρωπαϊκών αφεντικών. Την ώρα που η «κοινή αγροτική πολιτική» προβλέπει, για παράδειγμα, καταστροφή αγροτικού κεφαλαίου (παλαιάς κοπής) με διάφορες μορφές, εκκρεμεί και το ζήτημα της «απελευθέρωσης» της γενετικής μηχανικής σε φυτά (κατ’ αρχήν) και σύντομα σε ζώα, βρώσιμα έντομα, κλπ. Μια εντελώς διαφορετική (και ακόμα περισσότερο δηλτηριώδης) βιομηχανία μαρσάρει…

– Επανεξοπλισμός και πολεμοκαβλία. Η προσπάθεια στησίματος ευρωπαϊκών στρατιωτικών βιομηχανιών διαρκούς ροής, μαζί με τα όχι-και-τόσο-φαντάσματα της επιστροφής της υποχρεωτικής κατάταξης στο στρατό (εκεί που είχε καταργηθεί) υποδεικνύουν έναν καθόλου ανεξήγητο μιλιταρισμό-της-αναδιάρθρωσης. Ακόμα κι αν τα κράτη μέλη της ε.ε. κινηθούν με διαφορετικές ταχύτητες (ή επιχειρήματα, π.χ. ελλαδιστάν…) θα υπάρχουν κεντρικές προπαγάνδες, οδηγίες, απειλές κλπ…

– Μετανάστες. Η ιδέα «να τους ξεφορτωνόμαστε σε outsoursing στρατόπεδα» είναι σχετικά καινούργια, αλλά φαίνεται ιδιαίτερα ελκυστική τόσο για το φασισταριό όσο και για εκείνους που θέλουν τις εξουσιοδοτήσεις των φασιστών – δηλαδή σχεδόν όλους. Και πάλι τα κράτη μέλη μπορούν να κινούνται ανεξάρτητα (το κάνουν ήδη, π.χ. melonitalia) αλλά η κεντρική «συγκατάνευση» θα τα ενισχύει / «νομιμοποιήσει» ακόμα περισσότερο. Η ιδέα ότι «αυτό αφορά τους Άλλους» είναι το ίδιο χυδαία βλακώδης και εθελόδουλη όπως και πριν 85 – 90 χρόνια…

– Ελευθερίες, δικαιώματα κλπ. Η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, οι μαζικές κατ’ οίκον φυλακίσεις, το να κτυπάς κάρτα για να μπεις και να βρεις απ’ το σπίτι σου, ο έλεγχος «που πας;», το «εδώ απαγορεύεται για σένα», θα έπρεπε να έχουν ανοίξει όλων τα μάτια. Όχι δυστυχώς, τα λέπια στη σκέψη είναι πάντα πολλά και βαριά. Εν τω μεταξύ οι δυτικές ολιγαρχίες κάνουν επιδεικτική αναγνώριση δικαιωμάτων εκεί που δεν τους στοιχίζει τίποτα, για να νομιμοποιηθούν για τους μεγάλους και στρατηγικούς αποκλεισμούς. Τις καινούργιες κατανομές, ιεραρχήσεις, χωροθετήσεις, τις νέες περιφράξεις της (νέας) πρωταρχικής, άγριας συσσώρευσης – αν καταλαβαίνετε τι λέμε…

Ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα το είπε πριν κάτι καιρούς: δεν υπάρχουν πλέον δικαίωματα, υπάρχουν υποχρεώσεις… Διεκδικεί πρωτοπορία στην ωμότητα, αλλά έχει πολλούς και φιλόδοξους ανταγωνιστές… Αν αρχίσουμε να τεκμηριώνουμε το θέμα με δηλώσεις, προτάσεις, υποδείξεις για το τέλος αυτού του σπάταλου (όπως αποδείχθηκε…) πράγματος που λέγεται «ατομικές ελευθερίες και δικαιώματα», είμαστε σίγουροι ότι θα ενεργοποιηθεί η συνηθισμένη απώθηση. Οπότε κάνουμε προς το παρόν οικονομία δυνάμεων: σωπαίνουμε.

Οπωσδήποτε αυτά δεν περιλαμβάνονται στο μενού των ωραίων, μοιραίων, αποτελεσματικών, πολλά υποσχόμενων υποψήφιων για μια αναπαυτική καρέκλα εκεί, στις Βρυξέλες. Ούτε στη δημαγωγία περιλαμβάνονται, λογικό.

Ε, τι περιμένετε; Ότι θα αλλάξει τα δεδομένα και τη ροή της Ιστορίας η ασταμάτητη μηχανή;

Το διεθνές δικαστήριο των δολοφόνων

Δευτέρα 27 Μάη (00.53)>> Στην ίδια κατηγορία των απατεώνων και των παρελκυστικών τακτικών ανήκει και η πρόσφατη «εισήγηση» του εισαγγελέα του διεθνούς ποινικού δικαστηρίου (ICC) Karim Ahmad Khan περί ενταλμάτων σύλληψης δύο απ’ τους αρχιχασάπηδες του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, μαζί (φυσικά!!) με 3 απ’ τους επικεφαλής της Hamas.

Πριν εξηγήσουμε τι και γιατί, δύο απαραίτητες διευκρινίσεις, αφού παρατηρούμε ότι διάφοροι «σοβαροί» αναλυτές εξακολουθούν να μπερδεύουν (μην πούμε τι!…) Το ICC (ή στα ελληνικά «διεθνές ποινικό δικαστήριο») ΔΕΝ έχει καμία μα καμία σχέση με το ICJ («διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης»), εκτός απ’ το ότι και τα δύο έχουν έδρα στη Χάγη. Το πρώτο, το ICC είναι ένα 110% δημιούργημα των δυτικών ιμπεριαλισμών∙ «έπιασε δουλειά» το καλοκαίρι του 2002 (ουσιαστικά υποστηρίζουμε εμείς οι καχύποπτοι σα «ρεζέρβα» για την περίπτωση που θα χρειαζόταν για κανάν Σαντάμ Χουσεϊν…) και εξετάζει την ενοχή μόνο ατόμων (αξιωματούχων) και όχι κρατών! Αντίθετα το ICJ είναι παλιό, απ’ την εποχή της «κοινωνίας των εθνών» στη δεκαετία του 1930, είναι απ’ τα βασικά όργανα του ΟΗΕ, και εξετάζει μόνο τις διενέξεις (και τις κατηγορίες) μεταξύ κρατών. Το ICC είναι παγκόσμια γνωστό ως «όργανο της δύσης»… Το ICJ έχει ακόμα ένα κάποιο διεθνές κύρος εφόσον κατά καιρούς έχει πάρει αποφάσεις κατά των δυτικών συμφερόντων. Επιπλέον το ICC κινείται «αυταπάγγελτα», ενώ το ICJ μόνο αν γίνει προσφυγή κράτους εναντίον άλλου κράτους.

Στο ICC εκκρεμεί απ’ το 2015 η προσφυγή που είχε κάνει τότε η «παλαιστινιακή αρχή» εναντίον αξιωματούχων του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος για την μεγάλη σφαγή στη Γάζα το 2014 (operation protective edge)… Πρόσφατα αυτός ο Karim Ahmad Khan δήλωσε ότι «δεν έχουμε μαζέψει ακόμα τα απαραίτητα στοιχεία» – δέκα χρόνια μετά… Το περασμένο Νοέμβρη (του 2023) τα κράτη της νότιας αφρικής και της ναμίμπια έκαναν προσφυγή σ’ αυτό το ίδιο «δυτικό εξάρτημα», το ICC, ζητώντας εντάλματα κατά θεοναζί αξιωματούχων. Ο εισαγγελέας Khan τους απάντησε ότι «δεν προλαβαίνει να ασχοληθεί, γιατί ασχολείται να βρει τα στοιχεία για την σφαγή του 2014»… Μετά απ’ αυτό η νότια αφρική απευθύνθηκε στο άλλο δικαστήριο, στο ICJ, που τουλάχιστον είναι σοβαρό…

Σε κάθε περίπτωση η αλήθεια γι’ αυτό το «δικαστήριο», το ICC, είναι εκείνη του «ανώνυνου δυτικού εκλεγμένου ηγέτη»: αυτό το δικαστήριο φτιάχτηκε για τους αφρικανούς και για κακοποιούς σαν τον Putin, όχι για εμάς!

Ποια μύγα τσίμπησε λοιπόν τον εισαγγελέα Khan;

Καμία!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Το ψάρι βρωμάει απ’ το κεφάλι!

Δευτέρα 20 Μάη (00.05) >> «Τι είναι η ε.ε.; Μην είναι τα ποτάμια της και τα άπαρτα ψηλά βουνά; Μην είναι οι δούκες και οι πρίγκηπές της;»

Όχι! Η «ενωμένη ευρώπη» είναι ένα σχέδιο που έμεινε στη μέση στα ‘90s, και απέχοντας μεν πολύ απ’ το να καταρρεύσει έχει όλο το περιθώριο να παρακμάσει! Κι αυτό ακριβώς κάνει! Ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνου που κομψά θα λεγόταν θεσμική παρακμή (το ηθικοπλαστικό «διαφθορά» δεν μας κάνει…) έχει όνομα και επώνυμο. Λέγεται Ursula von der Leyen.

Ως γνωστόν αυτό που ονομάζεται «commission» (επιτροπή), ένα είδος «υπουργικού συμβουλίου» της ε.ε., συγκροτείται από άτομα διορισμένα (κάθε κυβέρνηση κράτους / μέλους προτείνει έναν / μία) – ούτε καν, για τα μάτια του κόσμου, εκλεγμένα. Ο/η πρόεδρος της commission εκλέγεται μεν έμμεσα, απ’ το ευρωκοινοβούλιο, αλλά στην πραγματικότητα διορίζεται μετά από νταραβέρια των μεγαλύτερων κομμάτων του ευρωκοινοβουλίου. Κάπως έτσι η τότε πρωθ. του Βερολίνου κυρία Μέρκελ ξεφορτώθηκε την αποτυχημένη (έως κατηγορούμενη για κάποια σκανδαλάκια…) υπ.αμ. της κυρία Ursula, και μετά το απαραίτητο νταραβέρι η κυρία Ursula στέφθηκε το 2019 «βασίλισσα της ε.ε.», πρόεδρος της commission δηλαδή.

Η κυρία Ursula έδειξε εξ’ αρχής το μεγάλο ταλέντο της. Έχοντας «πλάτες» από διάφορες κυβερνήσεις, θεώρησε την ε.ε. «μαγαζί» της. Της έπεσε η «κρίση covid-19» λίγους μήνες μετά την στέψη της, το 2020 – και την «διαχειρίστηκε» εντυπωσιακά (προς μεγάλη χαρά όλων των caradinieroi / pfizeroi, επώνυμων κι ανώνυμων, πολιτικών βιτρινών, ειδικών, δημαγωγών, κλπ). Για παράδειγμα, το καλοκαίρι του 2020, εν όψει της μεγάλης εκστρατείας επιβολής της γενετικής μηχανικής, η κυρία Ursula πρότεινε (στο ευρωκοινοβούλιο…) και εύκολα επέβαλε (χάρη στα κράτη / υποστηρικτές της…) ως διευθύντρια του ΕΜΑ (της ευρωπαϊκής υπηρεσίας που θα εξέταζε την «ασφάλεια» και την «αποτελεσματικότητα» των επερχόμενων «εμβολίων»…) την κυρία Emer Cooke… Η οποία για σχεδόν ολόκληρη την δεκαετία του ’90 ήταν επικεφαλής του λόμπυ των ευρωπαϊκών φαρμακομαφιών, της «ευρωπαϊκής ομοσπονδίας φαρμακοβιομηχανιών και ενώσεων» (european federation of pharmaceutical industries and associations / EFPIA)… (Μετά πήρε προαγωγή: έπιασε πόστο στον Π.Ο.Υ….)

Η καλύτερη επιλογή: ο λύκος να φροντίζει τα πρόβατα… Ήταν υπό την διοίκηση αυτής της λομπίστριας που ο ΕΜΑ προώθησε τις mRNA πλατφόρμες των pfizer και moderna και το θρυλικό πια vector της astrazeneca. (Πολλά θα μαθευτούν στο μέλλον για το πως «πείστηκαν» τα στοιχειωδώς έντιμα μέλη του ΕΜΑ να «καταπιούν» τις σοβαρές επιφυλάξεις / ενστάσεις τους, και για το αν τους κόλλησαν κάτι μεταλλικό στον κρόταφο…)

Η κυρία Ursula δεν ανακάλυψε την αξία της κυρίας Emer Cooke τυχαία σε κάποια τσαγερί:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ζήτω ο Μικρός Δούκας!

Δευτέρα 20 Μάη (00.01) >> Απείλησε ότι θα στείλει στρατό στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Το έκανε!!! Ο (και καρδιακός φίλος και σύμμαχος του ελλαδιστάν) Μικρός Δούκας του Λίγηρα έστειλε ήδη στο ουκρανικό μέτωπο τμήμα της λεγεώνας των ξένων! Τι είναι αυτό; Είναι ουσιαστικά η «προεδρική φρουρά» του όποιου γάλλου προέδρου, υπάγεται αποκλειστικά σ’ αυτόν και στις διαταγές του, και σε αντίθεση με τον τακτικό στρατό (του οποίου οι εκτός συνόρων περιπέτειες απαιτούν έγκριση της βουλής) η λεγεώνα των ξένων πάει όπου το παλάτι θεωρεί ότι υπάρχει κίνδυνος…

Έστειλε λοιπόν ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα καμμιά 100αριά λεγεωνάριους, ως «πρώτη δόση» είπε…. Τους διάλεξε: να κατάγονται απ’ την ανατολική ευρώπη, έτσι ώστε να καταλαβαίνουν τα ουκρανικά ή/και τα ρώσικα. Η Μόσχα τους εντόπισε και τα φέρετρα άρχισαν να γυρίζουν στη μεριά του παλατιού∙ αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα: αναλώσιμοι είναι.

Και ενώ ο Μικρός Δούκας έδειχνε σ’ όλη την ευρώπη τις γροθιές του, ήρθε το απρόσμενο (;) Η έκρηξη των ιθαγενών στη Νέα Καληδονία! Το νησί είναι γαλλική κτήση στο νότιο ειρηνικό, ανατολικά της αυστραλίας∙ υποτίθεται με την έγκριση των ντόπιων.

Πρακτικά πρόκειται για γαλλική αποικία. Έτσι, όταν το παλάτι αποφάσισε πως οι (γάλλοι) έποικοι που ζουν στη νέα Καληδονία πάνω από 10 χρόνια θα μπορούν να ψηφίζουν εκεί, οι ιθαγενείς εξερράγησαν – με όλο τους το δίκιο!

Τι κάνει απέναντι σε τέτοιες ανταρσίες ένας σωστός Μικρός Δούκας; Στέλνει τον στρατό του να επιβάλει την τάξη!! Τον κανονικό, όχι τους λεγεωνάριους! Μόνο που το πονοκέφαλος είναι πιο σοβαρός από μια «απλή εξέγερση»! Πρώτον, επειδή ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έχει ήδη χάσει κρίσιμα εδάφη στην υποσαχάρια Αφρική… Δεύτερον, επειδή οι «υπερπόντιες κτήσεις» είναι πολλές (και στον Ειρηνικό και στην Καραϊβική…) και οι αυτόχθονες δεν είναι ιδιαίτερα ευχαριστημένοι με την «στοργή» του Παρισιού∙ πράγμα που σημαίνει ότι η Νέα Καληδονία μπορεί να αποδειχθεί μεταδοτική αργά ή γρήγορα… Και τρίτον επειδή αυτοί οι αυτόχθονες εκεί, στον Ειρηνικό, βλέπουν με συμπάθεια το Πεκίνο… (Το ότι ο Μικρός Δούκας κατηγορεί την Άγκυρα (!) και το Μπακού (!!) ότι βρίσκονται πίσω απ’ την εξέγερση είναι, με τον τρόπο του, διασκεδαστικό…)

Ενός κακού δοθέντος μύρια έπονται! Ενώ ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα ετοιμάζεται να κηρύξει την έναρξη των πλέον αστυνομοκρατούμενων ολυμπιακών στο Παρίσι, πολλά κοινωνικά υποκείμενα που δεν είναι καθόλου ευχαριστημένα με την «στοργή» του (απ’ τις χιλιάδες που θίγονται με την αύξηση του χρόνου εργασίας για συνταξιοδότηση μέχρι εκείνους που υποστηρίζουν ότι απ’ την θάλασσα ως το ποτάμι η Παλαιστίνη θα ελευθερωθεί) ετοιμάζουν ενέργειες ενάντια στους ολυμπιακούς. Αύριο (Τρίτη 21/5) έχει κηρυχτεί γενική απεργία – και θα ακολουθήσουν τις επόμενες μέρες και βδομάδες τα υπόλοιπα…

Δεν το ευχόμαστε… Δεν είμαστε κακοί άνθρωποι… Αλλά ίσως, ίσως λέμε, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα χρειαστεί να ανακαλέσει τους λεγεωνάριους που έχουν επιζήσει στο ουκρανικό πεδίο μάχης ώστε «με πλήρη δύναμη» η λεγεώνα του των ξένων να περιφρουρήσει το ίδιο το παλάτι του.

«Των ξένων»; Των ξένων!!! Αφού οι ντόπιοι είναι αχάριστοι!

Η χυδαιότητα του βιο-λογισμού

Δευτέρα 13 Μάη (00.20)>> Σε όλη την πανίδα, σε κάθε μορφή εμβίων όντων, το αρσενικό είναι πάντα πιο επιθετικό. Αυτό είναι στη φύση, που κυνηγά την τροφή και αναλαμβάνει την επιθετική διεκδίκησή της ή την άμυνά της. Το θηλυκό είναι για άλλες δουλειές, είναι για να τίκτει και στηρίζει τη μορφή, είτε γίνεται στην αγέλη είτε γίνεται στη δυαδική κορφή που έχουμε στο homo sapiens. Είναι η φύση των πραγμάτων το αρσενικό να είναι επιθετικό, κατά συνέπεια η έννοια της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση. (Ο τονισμός δικός μας)

Αυτά είπε πριν δυο βδομάδες ο υφυπουργός υγείας (αλλά και ψυχίατρος; – σε κάθε περίπτωση «ειδικός»…) κύριος Δημήτρης Βαρτζόπουλος… Συγκέντρωσε για μια ελάχιστη μονάδα χρόνου τον «θυμό» του καταστήματος της Κουμουνδούρου (και όχι μόνο), καταγγελίες για ρατσισμό, και το θέμα χάθηκε γρήγορα στους βάλτους των ημερών. Η «διευκρινιστική δήλωσή» του (που ακολούθησε ως «τιτίβισμα») δεν τράβηξε καμία προσοχή, μάλιστα φαίνεται ότι καθησύχασε όσους τον κατηγόρησαν (θα δούμε στη συνέχεια γιατί…)∙ κι όμως: ήταν το «δια ταύτα». Ο τονισμός δικός μας:

Εκείνο το είπα και εννοώ είναι το αυτονόητο, ότι υπάρχουν διαφορετικά βιολογικά χαρακτηριστικά των φύλων, ότι το αρσενικό έχει συνήθως σημαντικότερη σωματική δύναμη, άρα είναι πιο επικίνδυνο στην επιθετικότητά του από το θηλυκό. Ως εκ τούτου θα πρέπει να πρέπει να υπάρχουν και ιδιαίτερες προβλέψεις και ιδιαίτεροι μηχανισμοί περιορισμού της ενδεχόμενης, εννοείται για πολλούς κοινωνικούς και άλλους λόγους, επιθετικότητας και βιαιότητας εις βάρος των γυναικών. Άρα η έννοια της γυναικοκτονίας είναι απολύτως σωστή και θα πρέπει να αντιμετωπίζεται απόλυτα και αποτελεσματικά. (Ο τονισμός δικός μας).

Αυτό που εννοεί ο πολυπράγμων ειδικός ως «ιδιαίτερες προβλέψεις» και «ιδιαίτερους μηχανισμούς περιορισμού» είναι (τι κάνει νιάου νιάου στα κεραμίδια;) βιολογικά μέσα – χωρίς να μας διαφωτίζει ποια θα μπορούσαν να είναι…

Ας δούμε λοιπόν τον πυρήνα της σοφίας-του-ειδικού, την (πραγματική) μεγάλη επιρροή που έχει στα μυαλά των ignorants και, επιπλέον, την οργανική συγγένειά της με τον γονιδιασμό του «θείου-broker-απ’-την-αμερική».

Πρώτα λίγες ρητορικές ερωτήσεις:

α) Εκεί, στην πανίδα απ’ την οποία εμπνέεται ο ειδικός, ανάμεσα στα άγρια-θηρία-της-φύσης (ας πούμε τα σαρκοφάγα ανώτερα θηλαστικά) ξέρει κάποιο είδος (πλην του ανθρώπινου) όπου τα αρσενικά να σκοτώνουν θηλυκά του ίδιου είδους;

β) Εκεί, στην ζούγκλα που γεμίζει το κεφάλι του, ξέρει ο ειδικός κάποιο είδος στο οποίο τα θηλυκά δεν φροντίζουν μόνα τους για την δια-τροφή τους; Τι σκατά σημαίνει το «στη φύση… το αρσενικό κυνηγά την τροφή… το θηλυκό είναι για άλλες δουλειές;» Τι κάνουν (κατά την γνώμη του) τα θηλυκά «σε όλη την πανίδα»; Περιμένουν να γυρίσει-ο-βασιλιάς-απ’-τον-πόλεμο-μαγειρεύοντας-το-αγαπημένο-φαγητό-του;

γ) Εκεί, στην πανίδα των άγριων θηρίων ξέρει ο ειδικός κάποιο σαρκοφάγο ή φυτοφάγο είδος στο οποίο κάποια αρσενικά να σκοτώνουν συλλήβδην και μαζικά άλλα αρσενικά και θηλυκά (του ίδιου είδους) όλων των ηλικιών;

δ) Σε ποιά «μορφή εμβίων όντων» υπάρχουν ψυχίατροι και υπουργοί;

Οι απαντήσεις είναι εύλογες… Που δείχνουν με βεβαιότητα ότι ο ειδικός (και υφυπουργός… ποιο απ’ τα δύο είναι το χειρότερο «σ’ όλη την πανίδα»;) κάνει το πιασάρικο και λούμπεν: προσπαθεί να «φυσικοποιήσει» τις κοινωνικές σχέσεις με ένα εντελώς χυδαίο (και νεοφιλελεύθερο!!!) θεώρημα περί φύσης: όποιος είναι πιο δυνατός «τρώει» τον πιο αδύνατο…

Στα ανώτερα θηλαστικά είναι γνωστό: όταν τα θηλυκά προστατεύουν τα μικρά τους αμύνονται με ιδιαίτερα δυναμικό τρόπο, ακόμα και ριψοκίνδυνα δυναμικό: στον έμβιο κόσμο (απ’ τον οποίο εξαιρείται σε μεγάλο βαθμό το είδος μας, ακόμα περισσότερο στη νεοφιλελεύθερη version του…) η αυτοπροστασία του είδους ως είδους είναι το ανώτατο ένστικτο (αν μπορούμε να το πούμε έτσι). Γι’ αυτό τα αρσενικά ΔΕΝ σκοτώνουν τα θηλυκά!! Γι’ αυτό στα ανώτερα θηλαστικά (και όχι μόνο…), μέσα σε κάθε είδος χωριστά, δεν «αλληλοσκοτώνονται»… «δι’ ασήμαντον αφορμήν» (που έλεγαν παλιά τα αστυνομικά χρονικά)!! Και για οποιονδήποτε άλλον λόγο!!!

Όμως η χυδαία «φυσικοποίηση», που στον καπιταλισμό απέκτησε επιστημονική χροιά και έγινε κοινωνικός δαρβινισμός και βιολογισμός, βρίσκεται στην καρδιά των δογμάτων που υπηρετεί (και) ο συγκεκριμένος ειδικός και πολλοί πολλοί άλλοι, ειδικοί και μη: η έννοια (sic!) της γυναικοκτονίας έχει μια βιολογική βάση … επειδή «το αρσενικό είναι, λόγω της φύσης των πραγμάτων, πάντα πιο επιθετικό»…

Ποια φύση, ποια πράγματα, ποια αρσενικά; Μήπως «η φύση της ιδιοκτησίας επί πραγμάτων και ανθρώπων»; Μήπως «η φύση της πραγμο-ποίησης των ζωντανών;» Μήπως «η φύση του φετιχισμού;» Δεν θα βρείτε τίποτα απ’ αυτά … σ’ όλη την πανίδα!!! Αυτά είναι ανθρώπινες πολιτισμικές / ιδεολογικές κατασκευές! Οι οποίες, για να μην αντιμετωπιστούν στη βάση τους, στις αιτίες τους, «φυσικοποιούνται»!!! (Αυτή η διαδικασία «φυσικο-ποίησης», «βιο-λογικοποίησης» και οι προθέσεις της είναι ο γερός, ακλόνητος δεσμός ανάμεσα σ’ έναν «δεξιό» νεοφιλελεύθερο και σ’ έναν «αριστερό» νεοφιλελεύθερο, που αποδίδει – για παράδειγμα – τις σεξουαλικές επιλογές του στα …. γονίδια του…. Περισσότερα στο οι ευγονιστές στην εξουσία – Δευτέρα 8 Απρίλη).

Αλλά… προσοχή! Μην γίνει παρεξήγηση! Ο ειδικός / υφυπουργός δεν υποστηρίζει τις γυναικοκτονίες (εκτός αν γίνονται στην Παλαιστίνη, απ’ τον αγαπημένο θεοναζί στρατό…) Υποδεικνύει την «βιολογική βάση» τους ίσα ίσα για να υποδείξει την αναγκαιότητα των «ιδιαίτερων (δηλαδή των βιολογικών…) μηχανισμών περιορισμού της ενδεχόμενης επιθετικότητας και βιαιότητας εις βάρος των γυναικών». Δεν γίνεται συγκεκριμένος, και δεν είναι η ασταμάτητη μηχανή που θα βάλει στο στόμα του λόγια που δεν είπε∙ τα παραδείγματα ωστόσο είναι (διεθνώς) υπαρκτά…

Ποιο είναι το δίδαγμα; Η χυδαία «φυσικοποίηση / βιολογικοποίηση / γενετικοποίηση» των ανθρώπινων σχέσεων και πράξεων, και εκείνο που μοιάζει ανάποδο, η χυδαία «ιδεολογικοποίηση / σχετικοποίηση» των όποιων φυσικών χαρακτηριστικών έχουν απομείνει στο είδος μας, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος: της δημιουργίας και της αναπαραγωγής διαρκούς σύγχυσης. Της δημιουργίας και της αναπαραγωγής μόνιμης ρευστοποίησης των λέξεων, των νοημάτων, των σχέσεων∙ της δημιουργίας και της αναπαραγωγής ανθρωποφάγων περιστρεφόμενων φετιχισμών, προς όφελος της κάθε είδους εξουσίας.

Με θεωρήματα σαν του ειδικού υφυπουργού, κάθε γυναικοκτόνος θα μπορούσε να πει στο δικαστήριο: “μα είναι στη φύση μου”!…

Η πατρίς κινδυνεύει!

Καταταχτείτε!!!

Δευτέρα 13 Μάη (00.01)>> Το «διάλειμμα ειρήνης τέλειωσε – πίσω στο χακί!» Φτιάχνοντας μόνες τους την απειλή … της ρωσικής εισβολής!!! (είναι η δουλειά τους να φτιάχνουν απειλές, έτσι δεν είναι;) η μία μετά την άλλη οι ευρωπαϊκές ολιγαρχίες που είχαν καταργήσει την υποχρεωτική στράτευση ετοιμάζονται να την επαναφέρουν. Χρειάζονται κρέας, όπως κρέας χρειάζονταν και για τα πειράματα γενετικής μηχανικής. Τώρα το θέλουν σε άλλη συσκευασία: με αρβύλες.

Το γερμανικό καθεστώς «ψάχνεται» για το πως θα ξαναεπιβάλει την υποχρεωτική θητεία. Κι ενώ οι πολιτικές του βιτρίνες (που κήρυξαν πόλεμο στη ρωσία το 2022, καθ’ ομολογία τους, περιμένοντας ότι σε δυο μήνες θα έχουν νικήσει…) εκτοξεύουν δημαγωγικά τις δηλητηριώδεις προβλέψεις τους (κι άρα όλοι εκεί έχουν καταλάβει, είτε είναι υπέρ είτε κατά…) το γκουβέρνο παριστάνει το διστακτικό. Ο υπ.αμ. Pistorius φαίνεται να υιοθετεί μια τακτική διαδοχικών βημάτων (που θα είναι μάλλον γρήγορα). Σε πρώτη φάση θα γίνει υποχρεωτική για όσους κλείνουν τα 18 (και για τους μεγαλύτερους φυσικά, που την έχουν γλυτώσει ως τώρα) η εγγραφή σε στρατολογικούς καταλόγους, μαζί με τα προσόντα τους και τα λοιπά. Χωρίς να στρατεύονται αυτόματα όλοι / όλες. Αυτή η υποχρεωτική εγγραφή θα έχει σα δικαιολογία «τις ανάγκες της πατρίδας», και το γερμανικό πεντάγωνο την προγραμματίζει μάλλον σα «δοκιμαστική», ώστε να μετρηθούν οι αντιδράσεις. Το σχέδιο είναι ότι αν αυτή η πρώτη κίνηση πάει ομαλά, σε δεύτερο χρόνο το επιτελείο θα διαλέγει απ’ αυτή τη λίστα όσους χρειάζεται.

Προς το παρόν (τον περασμένο Δεκέμβρη) οι «έρευνες κοινής γνώμης» δείχνουν ότι κάτι λιγότερο από 20% των γερμανών (και γερμανίδων) προσφέρονται για κρέας, ακόμα κι αν όντως «η πατρίς κινδυνέψει» στα σοβαρά. Δεν είναι πολλοί, είναι όμως μια μαγιά. Οι ανάγκες της bundeswehr όπως μετριούνται τώρα είναι 30 με 40.000 φρέσκο κρέας τον χρόνο: προφανώς αυτά τα νούμερα δεν είναι για (σοβαρό) πόλεμο, έναντι σοβαρού αντιπάλου. Οπότε εμφανίζονται σ’ αυτή τη φάση μάλλον σαν «τυράκι», του είδους «μην ανησυχείτε, δεν θα κάνουμε πανστρατιά!».

Το θέμα είναι να γίνει η αρχή, να αρχίσει ο πληθυσμός να συνηθίζει στο χώμα…

(Εδώ; Στα μέρη μας; Ο κόνδορας, ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας, ετοιμάζει άραγε κάτι; Καμιά λιγουλάκι αύξηση της θητείας ίσως; Δεν έχουμε κηρύξει πόλεμο στη Μόσχα, ε;;; Δεν ανήκουμε στο νατο, στη δύση, ε;;;;)

Circles of fire

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.08)>> Αν δει κάποιος την μέση Ανατολή (γενικά) και την Παλαιστίνη (ειδικά) όχι μόνο τους τελευταίους 6 -7 μήνες αλλά τα τελευταία 35 χρόνια θα καταλάβει ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί (γενικά) και ο θεοναζί χωροφύλακάς τους (ή «θεοναζί για τον εαυτό του») έχουν ηττηθεί: μετά από μια αλληλουχία διαδοχικών αποτυχιών να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς και την πραγματικότητα-επί-του-εδάφους κατά τα συμφέροντά τους, έχουν απομείνει με μόνη δυνατότητα την «παραγωγή θανάτου», το κάψιμο-των-ανθρώπων-και-της-γης χωρίς καν οι «μεγάλοι» αντίπαλοί τους (μπλοκ της Αστάνα, ευρασιατικό project) να έχουν χρησιμοποιήσει έστω ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων τους. Ούτε η σφαγή στη Γάζα, ούτε οι βομβαρδισμοί στο λίβανο και στη συρία έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα υπέρ τους: σκοτώνουν επειδή μπορούν να το κάνουν∙ τελεία! Σκοτώνουν επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν ακόμα περισσότερο∙ χωρίς να μπορούν να κερδίσουν ούτε καν την αυταπάτη μιας ισοπαλίας.

Κι όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία των ιμπεριαλισμών, ακόμα και πριν τους καπιταλιστικούς τέτοιους, όταν ο «ηγεμόνας ηττάται στην περιφέρεια» (αδιάφορο αν το παραδέχεται ή όχι!) η ένταση επιστρέφει στο «κέντρο» του. Δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να αποδείξουν αυτήν την αναπόδραση Ιστορική εξέλιξη.

Στις ηπα, τον γενναιόδωρο υποστηρικτή του θεοναζί, απαρτχάιντ χασάπη, το βαθύ κράτος είναι υποχρεωμένο πια να «αμύνεται» μέσα στα καλύτερα πανεπίστημιά του καταστρέφοντας τα έσχατα προσχήματα περί «ακαδημαϊκής ελευθερίας» και όχι μόνο:

Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί απ’ τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, στη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ∙ μόνο που τώρα συμβαίνει με ακόμα χειρότερους διεθνείς όρους για την Ουάσιγκτον.

Στη γερμανία, τον δεύτερο σε μέγεθος γενναιοδωρίας υποστηρικτή του μεσανατολίτη χασάπη, το Βερολίνο στη ραγδαία παρακμή του καθεστώτος, συνεργάζεται ανοικτά για δεύτερη φορά με τον «σιωνισμό» (η πρώτη ήταν πριν 80 χρόνια…) κυνηγώντας ακόμα και εβραίους αντιεθνικιστές και αντιμιλιταριστές υπηκόους της, όπως έγινε πολύ πρόσφατα στο «συνέδριο για την Παλαιστίνη» στο Βερολίνο:

Αντίστοιχα έχουν αρχίσει να συμβαίνουν και σε γαλλικά πανεπιστήμια… H κρατική εμπειρία του “κυνηγάμε όσους δε δίνουν μπράτσο” το 2021 και το 2022, ή για να το πούμε με κλασσικό τρόπο η ποινικοποίηση / εγκληματοποίηση της διαφωνίας και της αμφισβήτησης της κρατικής “αλήθειας” μετατοπίζεται σε καινούργιο πεδίο (κι αυτό θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί…)

Αυτά είναι «δείγματα» – όχι όλη η ιστορία. Η Ιστορία γίνεται…