Tag: δημόσια τάξη

Δεν είναι έτσι, ακόμα κι αν έτσι νομίζετε…

Δευτέρα 8 Μάρτη. Όταν ο κύριος Χατζηστεφάνου (ο γνωστός κύριος Χατζηστεφάνου…) απειλήθηκε ή θεώρησε ότι απειλείται με ιντερνετική λογοκρισία και καταστολή / απαγορεύσεις λόγω των θέσεών του υπέρ των Παλαιστινίων διαμαρτυρήθηκε. Πολύ καλά έκανε. Eίχε όλο το δίκιο με το μέρος του.
Πέρασε καιρός από τότε… Τώρα ο γνωστός κύριος Χατζηστεφάνου θεωρεί πως είναι σωστό να πέσει πάνω σ’ ένα στρώμα με σύριγγες πλατφορμών γενετικής μηχανικής… Δικαίωμά του. Δικαίωμά του επίσης να χρησιμοποιεί κάθε μέσο που διαθέτει για να σπρώξει κι άλλους… Το λέμε με την έννοια ότι ο καθένας προωθεί αυτά που υποστηρίζει, αλλά και ότι ο κάθε άλλος έχει κεφάλι και μυαλό που το χρησιμοποιεί…

Η υπεράσπιση της λογοκρισίας είναι, όμως, εντελώς διαφορετικό ζήτημα!!! Εξαιρετικά δηλητηριώδες…. Δεν ξέρουμε ποιούς κατεβάζει απ’ τον λογαρισμό ΤΟΥ ο γνωστός κύριος και ποιούς ανεβάζει, αλλά σε κάθε περίπτωση δικός του είναι, μπορεί να κάνει ότι νομίζει. Όποιος το λέει αυτό «λογοκρισία» και θα τον κατηγορούσε για «λογοκριτή» είναι επιεικώς ανόητος. Το ότι βρίσκει όμως ο κύριος Χατζηστεφάνου ομοιότητες, αναλογίες ανάμεσα στο (όποιο) Εγώ Του και το Δίκιο Του και στη συστημική λογοκρισία (από επιχειρήσεις, κράτη, κρατικές υπηρεσίες) σημαίνει πως είτε το Εγώ Του κατάφερε να ταυτιστεί μ’ αυτούς τους μηχανισμούς, είτε έχει χάσει εντελώς την μπάλα. Η δικαιολόγηση των εταιρειών antisocial media (όχι απλά δεν έχουμε καμμία σχέση με δαύτες αλλά … ας μην προχωρήσουμε…) και, οπωσδήποτε, του ελληνικού και του κάθε άλλου υπουργείου δημόσιας τάξης, δείχνει βαρύ διανοητικό ξεπεσμό. Αυτό είναι ό,τι πιο επιεικές θα μπορούσαμε να πούμε για την περίπτωση…

Θα τα βρει μπροστά του αυτά που τώρα επαινεί ο γνωστός κύριος Χατζηστεφάνου. Κάποια στιγμή (αργά ή γρήγορα) θα είναι κι αυτός «ψεκασμένος», «τρελός», «διασπορέας ψευδών ειδήσεων»· εκτός αν έχει αποφασίσει να ευθυγραμμιστεί απόλυτα με το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος το υπόλοιπο της δημοσιογραφικής του ζωής.

Δεν πρόκειται να χαρούμε όταν θα λούζεται αυτά που τώρα ξερνάει. Ούτε όμως πρόκειται να ξεχάσουμε πως και πόσο συνέβαλε ο καθένας στο νεο-ολοκληρωτισμό. Για τις περσόνες δεν θα υπάρχει «συγγνώμη, δεν είχα καταλάβει», ούτε δρόμος γυρισμού…

Ο μικροαστισμός, όποιου είδους ιδιοκτησία κι αν αφορούσε (υλική, συμβολική, status, “αναγνωρισιμότητας”…), ήταν πάντα κακός σύμβουλος. Τώρα έχει γίνει πολύ χειρότερος: φέρνει τον κάθε πρόθυμο αγκαλιά με την καθεστωτική βία, την οποία απολαμβάνει και αργά ή γρήγορα μαθαίνει να ασκεί…

Όσο για το ποιος είναι ψεκασμένος και ποιος έπεσε μικρός στο βαρέλι; Φοβού την Ιστορία!!!

(Nothing personal… Just capitalism…)

Άσκοπες μετακινήσεις (1)

Κυριακή 7 Μάρτη. Στα τέλη του περασμένου Φλεβάρη το γνωστό, πολυάσχολο για το μέλλον της ανθρωπότητας «παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ» (δηλαδή κάποιος υπάλληλός του κατ’ εντολή της διοίκησης) τιτίβισε το παρακάτω:

H (antisocial mediaκή) κατακραυγή θα πρέπει να ήταν πολύ μεγάλη, αφού μετά από λίγες ώρες ένα καινούργιο τιτίβισμα θύμισε κλασσικές «επανορθώσεις» ελληνικών πολιτικών βιτρινών:

Η τερατολογία εν τω μεταξύ έχει φουντώσει: θέλουν να καταστρέψουν τις πόλεις; (Ο πληθυντικός αφορούσε τον με-το-ένα-πόδι-στον-τάφο Klaus Schwab και το παρεάκι του, κάτι κυρ Βασίληδες Άρχοντες Θυρών και Παραθύρων, και σια…) Η δική μας προσέγγιση είναι φυσικά εντελώς διαφορετική και αντιθετική με τέτοιες τερατολογίες. Στην αναδιάρθρωση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης υπάρχει, άραγε, κάποια καθόλου κρυφή ατζέντα για τις πόλεις, για το urban ζειν;

Η απάντηση (μας) είναι «ναι». Και δεν είναι καινούργια αυτή η ατζέντα. Είναι συνδυασμός, αναβάθμιση και σύνθεση ιδεών (και κάποιων εφαρμογών) που ανάγονται, κατ’ αρχήν στους δυτικούς καπιταλισμούς, απ’ την δεκαετία του 1980. Η ιδέα των τεχνοπόλεων (στα αγγλικά technopolis, καμμία σχέση με το ίδιο όνομα στην Αθήνα, στο Γκάζι…) είναι μια απ’ τις φλέβες· με πιο φημιστή την Sophia Antipolis νοτιοδυτικά της Νίκαιας, στη γαλλία, κοντά στα σύνορα με την ιταλία… Επρόκειτο για μια φιλόδοξη αλλά πρόωρη κρατική / καπιταλιστική απόπειρα να ξεπεραστούν τα “όρια” (και τα “προβλήματα”) της κλασσικής βιομηχανικής πόλης, προς έναν μετα-βιομηχανικό ορίζοντα. Η εφαρμογή των οχυρωμένων, περιφραγμένων πόλεων είναι μια άλλη, με μεγαλύτερη πέραση στις ηπα… Και αυτό που έχει ονομαστεί smart cities, σαν εξάρτημα της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, είναι η πιο πρόσφατη ιδέα / εφαρμογή.

Σε σχέση με μια γκάμα ενδεχομένων για τις “ιδανικές πόλεις” του 21ου αιώνα μάλλον παρά μ’ ένα πολύ αυστηρό σχεδιασμό, η εγκαταλειμένη πόλη που το φιλόδοξο μυαλό των π.ο.φ. και των φίλων τους σκέφτηκε να διαφημίσει με το παραπάνω τιτίβισμα μόνο συμβολικό νόημα θα μπορούσε να έχει. Οι πόλεις, οι urban πληθυσμιακές συγκεντρώσεις, είναι σημαντικό ανθρώπινο (και όχι μόνο) κεφάλαιο. Δεν πρόκειται λοιπόν να εγκαταλειφθούν. Αντίθετα θα πρέπει να εννοηθούν σαν μέρος (βασικό) του αναδιαρθρούμενου κεφάλαιου, που περιλαμβάνει τόσο υποτιμήσεις / καταστροφές όσο και νεωτερισμούς / ανατιμήσεις. Όντως υπάρχουν σοβαροί λόγοι αναδιάρθρωσης. Όχι υποχρεωτικά των υφιστάμενων πόλεων, αλλά οπωσδήποτε του μοντέλου της urban συγκέντρωσης. Με την δημιουργία, ίσως, νέων πόλεων. Χώρια ή “πάνω” στις παλιές…

Ο πρώτος σοβαρός λόγος αφορά την υπερ-συγκέντρωση πληθυσμών, σε megacities που κατασκευάστηκαν σταδιακά στον 20ο αιώνα, σε υποδομές που πια είναι κάτι παραπάνω από «γερασμένες» (και απ’ την άποψη της καπιταλιστικής απόδοσής τους). Το να αναβαθμιστούν αυτές οι υποδομές (συμπεριλαμβανομένων των κτιρίων) θα ήταν μια εξαιρετική (και εξαιρετικά αποδοτική) «επένδυση κεφαλαίου» – αλλά το να δημιουργηθουν εξ’ αρχήν «καινούργιες πόλεις» είναι εξίσου εξαιρετική ιδέα και πολύ ευκολότερη σχεδιαστικά και κατασκευαστικά. Το αποδεικνύει το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο.

Ο δεύτερος σοβαρός λόγος αφορά αυτό που τα αφεντικά ονομάζουν εγκληματικότητα – εννοώντας όχι αυτήν των λευκών κολάρων στην οποία επιδίδονται με άνεση, αλλά την «μέτριας» και την «χαμηλής» έντασης. (Εδώ περιλαμβάνεται και η αστική / urban φτώχια…) Παρότι δεν υπάρχουν πια συστηματικές εκτός νόμου δραστηριότητες που να μην είναι κεφάλαιο (με όλα τα χαρακτηριστικά του!) οι κοινωνιολόγοι του συστήματος υποστηρίζουν ότι η συνύπαρξη τόσων διαφορετικών τάξεων, συμπεριφορών, κινδύνων και πολιτισμών μέσα στις σύγχρονες καπιταλιστικές πόλεις και οι όποιες μεταξύ τους εντάσεις, προκαλεί υπερβολικές «τριβές» στην παραγωγικότητα ορισμένων λευκών καπιταλιστικών δραστηριοτήτων «υψηλού διανοητικού επιπέδου». Η αμερικανική εκδοχή των πόλεων ως πεδίων πολέμου έμοιαζε ως πρόσφατα να αφορά κυρίως τις «τριτοκοσμικές» (και υπό στρατιωτική κατοχή) πόλεις… Μέχρι που αποδείχθηκε ότι μπορεί να αφορά ακόμα και τα αστικά κέντρα της (παρακμιακής) πρώην υπερδύναμης:

Ο τρίτος σοβαρός λόγος αφορά την μέγιστη αξιοποίηση των τεχνολογιών επιτήρησης και ελέγχου της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Συνήθως έρχεται στο μυαλό η δημόσια τάξη, αλλά δεν είναι μόνον αυτή (και στο βαθμό που θα υπάρξουν «καθαρές» με όρους δημόσιας τάξης νέες πόλεις, δεν είναι κυρίως αυτή). Άλλα ζητήματα, όπως η κυκλοφορία και, κατά συνέπεια, η πολεοδομία είναι επίσης «έντασης κεφαλαίου». Κατά την άποψη της ασταμάτητης μηχανής (μάλλον παλιά!) τα αυτόματα, ρομποτικά οχήματα εδάφους είναι μόνο μια μεταβατική φάση στις καπιταλιστικές μετακινήσεις μέσα και έξω απ’ τις πόλεις. Τα αυτόματα, ρομποτικά ιπτάμενα οχήματα (που δοκιμάζονται ήδη σαν «ιπτάμενα ταξί») είναι το όχι μακρινό μέλλον· πράγμα που βάζει στον πάγκο την αξία της ρυμοτομίας του 20ου αιώνα (που είναι δεμένη άμεσα με το ιδιωτικής χρήσης και ιδιοκτησίας αυτοκίνητο), κι ένα πλήθος σχετικών ζητημάτων.

Η ανάλυση καθενός απ’ τα τρία πιο πάνω ζητήματα (και μερικών ακόμα) ξεπερνάει κατά πολύ τον «χώρο» που έχει στη διάθεσή της η ασταμάτητη μηχανή. Εδώ θα κάνουμε κάποιες νύξεις μόνο για την κυκλοφορία στις πόλεις και τον τρόπο που «μισο-αναδιαρθρώθηκε» πειραματικά μέσα απ’ τα πραξικοπήματα και τις γενικευμένες απαγορεύσεις στο όνομα του τσαχπίνη.

«Πάμε γερά ρε!! Όλοι μέσα!»

Τετάρτη 3 Μάρτη. Αν κάποιος έλεγε πριν ένα χρόνο ότι η κυκλοφορία των ιών δεν αντιμετωπίζεται με μαζική κατ’ οίκον φυλάκιση (και κάποιοι «αιρετικοί» ειδικοί τόλμησαν να το πουν) θα αντιμετωπιζόταν επιεικώς σαν ηλίθιος· ή, πιο εύκολα, σαν «απάνθρωπος», «συνωμοσιολόγος», κλπ. Η κατ’ οίκον φυλάκιση (ακόμα και τα “βραχιολάκια”…) ήταν επίδειξη “κοινωνικής ευθύνης”…

Ένα χρόνο μετά, τον τωρινό Μάρτη, του 2021, διάφοροι αρχιστράτηγοι του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» μοιάζουν σαν τους στρατηγούς του Obama… Που όταν αναρωτήθηκαν τι να κάνουν για να νικήσουν στο αφγανιστάν, στις αρχές του 2009, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι χρειάζεται «ακόμα περισσότερο» απ’ αυτό που είχαν ήδη κάνει απ’ την εισβολή τον Οκτώβρη του 2001 (και μετά από 7,5 χρόνια είχε ηττηθεί): ακόμα περισσότερο στρατό κατοχής. Ήταν η «big surge» που ανέβασε τον κατοχικό στρατό (αμερικανικό + υπόλοιποι του νατο) στις 85.000. Σε τρεις μήνες ο Obama άλλαξε επικεφαλής στρατηγό («η ομάδα δεν τράβαγε»…), και ο καινούργιος (Stanley McCrystal) ανακάλυψε ότι δεν είναι αρκετός ο στρατός, οπότε το καλοκαίρι του 2010 η «big surge» έγινε «bigger surge» με την προσθήκη άλλων 30.000 αμερικάνων πεζοναυτών…

Αποτέλεσμα; Ως γνωστόν η Ουάσιγκτον συνεχίζει να ηττάται στο αφγανιστάν από τότε ως σήμερα όπως συνέβαινε μέχρι τότε· μια ακόμα απόδειξη του ότι το να πολλαπλασιάζεις μια αποτυχημένη μέθοδο ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα βγάλει το «σωστό αποτέλεσμα» είναι αληθινά βλακώδες. (Εκτός αν είναι κάτι άλλο…)

Αλλά… οι αρχιστράτηγοι και το ιερατείο του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» αποκλείεται να παραδεχτούν ότι … η κυκλοφορία των ιών δεν αντιμετωπίζεται με μαζική κατ’ οίκον φυλάκιση. Ετοιμάζονται για ένα ακόμα «big surge», ίσως «bigger surge», ίσως ακόμα και «the biggest ever surge» (μέχρι την επόμενη), μια επανάληψη της τρομοκρατικής και φονικής συνταγής του lock out – για δύο βδομάδες λένε. Ίσως και για περισσότερες. (Επιδιώκουν μια “χαλάρωση” γύρω απ’ την εθνική επέτειο (για προφανείς λόγους), ξανασφίξιμο στη συνέχεια που να περιλαμβάνει και το πάσχα, και ελεγχόμενη χαλάρωση απ’ τον Μάιο μπας και μπαλωθεί κάπως η τουριστική σαιζόν. Απλοί υπολογισμοί, επαρχιώτικοι…)

Έτσι φαίνονται τα πράγματα… αλλά δεν είναι έτσι! Η υγιεινιστική «surge» των πραξικοπημάτων και των ελιγμών τους δεν είναι ο στόχος. Είναι το μέσο! Όχι το μέσο για την εξαφάνιση του τσαχπίνη· αλλά το μέσο για την συντήρηση της τρομοεκστρατείας στο όνομά του!!

Φυσικά το λάθος να μπερδεύονται τα μέσα με τους στόχους και έτσι να ξεμπερδεύουν πολιτικά διάφοροι κατηγορώντας τα πρώτα και αγνοώντας τους δεύτερους, είναι ένα λάθος δημοφιλές. Ωστόσο μόνο επειδή είναι μέσο τα lock out μπορούν να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, με διάφορες εντάσεις, μέχρις ότου επιτευχθεί ο στόχος.

Όσο ο στόχος της κατοχής (επί του κοινωνικού εργοστάσιου, δηλαδή επί των κοινωνικών σχέσεων) μένει ανέγγιχτος, τα μέσα για να επιτευχθεί θα εναλλάσσονται. Τα αφεντικά, άλλωστε, το έχουν πει καθαρά: αν δεν σας αρέσουν οι απαγορεύσεις κυκλοφορίας … να πάτε τρέχοντας να πλατφορμιαστείτε (και να βγάλετε κι ένα «διαβατήριο υγείας»…)

Ο πρωθυπουργός τροχονόμος

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη.* «Δεν είναι αυτό που νομίζεις αγάπη μου»… Το ψηφιακό φακέλωμα, το «υγειονομικό διαβατήριο» και το (υγειονομικό) απαρτχάιντ δεν είναι ούτε ψηφιακό φακέλωμα, ούτε «διαβατήριο», ούτε απαρτχάιντ. Τότε τι είναι; Τι λέει ο ρημαδοΚούλης, αν έχει πει ποτέ του αλήθεια ο άνθρωπος;

… Θα ανοίγει μια λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας για τις μετακινήσεις, χωρίς τους περιορισμούς που προκαλούν τα διαγνωστικά τεστ και η υποχρεωτική καραντίνα… Η διευκόλυνση των μετακινήσεων δεν αφορά μόνο τις χώρες που υποδέχονται μεγάλο αριθμό τουριστών, αλλά επίσης τις αερομεταφορές και τους κλάδους της φιλοξενίας…

Αυτά δήλωσε χτες στην ευρωπαϊκή τηλε-σύνοδο κορυφής… Α χα! Συμπεραίνει κανείς ότι αυτή «η λωρίδα ταχείας κυκλοφορίας» δεν θα περνάει μόνο μέσα απ’ τα αεροδρόμια… αλλά και μέσα απ’ τα ξενοδοχεία… Χαμός θα γίνει! Μόνο που η «ιδέα» δεν είναι του ρημαδοΚούλη· αυτός είναι απλά ένας απ’ τους εκφωνητές της, ένας φτωχός κομπάρσος, ένας καλοθελητής που απλά «συνεργάζεται» με την pfizer, την microsoft – και την palantir (απ’ αυτής όλα όσα θα έπρεπε να ξέρετε και ντρέπεσθε να ρωτήσετε στο τρέχον cyborg 20…).

Σχεδόν απ’ την αρχή της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, μαζί με τις δυτικές φαρμακομαφίες (που ανέτειλαν στον ορίζοντα σαν σωτήρες του κόσμου) πήγαιναν «πακέτο» το ψηφιακό φακέλωμα (ξεκινώντας από τα προσωπικά δεδομένα υγείας…) μαζί με το passport… Και το συμμαχικό ραστιστικό καθετώς του Τελ Αβίβ, το πιο ειδικευμένο στο απαρτχάιντ (σε βάρος των παλαιστινίων εδώ και δεκαετίες) λέει τα πράγματα με το όνομά τους: το «πιστοποιητικό», η «έγκριση κυκλοφορίας», δεν θα αφορά – προφανώς – μόνο τα αεροπορικά ταξίδια!!! (Σκεφτείτε το απλά για να δείτε πόσο πολύ μας φτύνουν και σας φτύνουν στα μούτρα: οι 80plus ή οι 90plus (που έχουν θεωρηθεί η κοινωνική κατηγορία πρώτης προτεραιότητας στους πλατφορμιασμούς…) είναι εκείνοι που δεν αφήνουν αεροπορικό ταξίδι για αεροπορικό ταξίδι;; Είναι το… target group; Όχι βέβαια! Το κυρίως target group της αεροπορικής βιομηχανίας είναι όλοι εκείνοι που δεν θα χρειαζόταν να πλατφορμιαστούν!)

Οι ισραηλινοί ειδικοί στους αποκλεισμούς το λένε καθαρά: η «έγκριση κυκλοφορίας» θα απαιτείται για να μπείτε σε γήπεδα, σε συναυλίες, σε mall… Μελλοντικά, στην εξέλιξη των πραγμάτων, το λέμε από τώρα, θα υπάρχουν «περιφρουρούμενοι τομείς πόλεων» (ή «νέες πόλεις») που θα απαιτούν το ίδιο «διαβατήριο». Θα το απαιτήσουν /επιβάλουν (μαζί με τους πλατφορμιασμούς) και οι εργοδότες, κλπ κλπ… Δεν υπάρχει ούτε μισό επιχείρημα υπέρ της «ψηφιακής έγκρισης κυκλοφορίας» / ψηφιακού φακελώματος που να μη βρωμάει νεο-νεο-φασισμό· και, φυσικά, δεν είναι ένα «προσωρινό μέτρο» που θα έχει ξεπεραστεί όταν ο τσαχπίνης θα είναι ιστορία… Όχι!!! Είναι αναπόσπαστο μέρος της «νέας κανονικότητας»! Των νέων καπιταλιστικών και κρατικών μεθόδων ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου· του συνόλου των κοινωνικών σχέσεων δηλαδή.

(* Αν υπάρξει κάποια ανάγκη θα γίνουν επιπλέον αναρτήσεις για το Σάββατο. Διαφορετικά θέλουμε να αφήσουμε αυτές εδώ για δύο μέρες, μπας και διαβαστούν, προσεχτούν, κατανοηθούν καλύτερα· το θέμα είναι πολύ σοβαρό!!!)

Το φακέλωμα: η συσσώρευση…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Ορισμένοι (πολλοί ίσως…) κάνουν το ίδιο τραγικό λάθος όπως με τα σανεμβόλια. Όπως, δηλαδή, έχουν φάει το ότι οι πλατφόρμες γενετικής τροποποίησης των ανθρώπινων κυττάρων είναι εμβόλια επειδή χρησιμοποιείται σύριγγα (ενώ ποτέ τα εμβόλια δεν έκαναν γενετική τροποποίηση κυττάρων!..), έτσι νομίζουν ότι τα «πιστοποιητικά εμβολιασμού» θα είναι κάτι σαν τις χάρτινες «βεβαιώσεις» διαφόρων ειδών· ή, έστω, σαν τα υπάρχοντα χάρτινα διαβατήρια… Καμμία σχέση!!!

Ένα χαρτί που θα έγραφε «εμβολιάστηκε» μαζί με δυο υπογραφές και τρεις σφραγίδες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ καθόλου το ζητούμενο του βιο-πληροφορικo-ασφαλίτικου συμπλέγματος!! Διάφοροι κανάγιες, είτε ηλίθιοι είτε εγκάθετοι, λένε «Μα τι λέτε; Και για να πας στη σαουδική αραβια πρέπει να έχεις πιστοποιητικό εμβολιασμού για την μηνιγγίτιδα! Τόσο απλό….»

Απατεώνες! Η πρώτη απτή διαφορά είναι ότι τώρα υπάρχει η περίφημη κωδικοποίηση «QR». Όπως κάθε barcode (απ’ αυτούς που έχουν τα εμπορεύματα και, πλέον, το εμπόρευμα – άνθρωπος) έτσι και τα QR παραπέμπουν σε μια ψηφιακή βάση δεδομένων όπου εκεί (και μόνον εκεί) «αναγνωρίζεται η ταυτότητα» (δηλαδή το που παραπέμπει αυτός ο barcode). Σ’ όλη αυτήν την ιστορία με την … φαρδιά λεωφόρο, αυτό είναι το “κλειδί”: η δημιουργία ψηφιακών βάσεων προσωπικών δεδομένων υγείας που θα είναι προσβάσιμες απ’ τις διάφορες παραλλαγές των αφεντικών για όποια χρήση θέλουν.

Ένα παράδειγμα μπας και γίνει κατανοητό αυτό το πρώτο στοιχείο. Λένε πως η αεροπορική βιομηχανία (οι αεροπορικές εταιρείες – βάλτε όμως και τις ακτοπλοϊκές, τα τραίνα, τα λεωφορεία..) έχει δικαίωμα να ξέρει αν είσαι “μολυσματικός” ή όχι (σε σχέση με τον τσαχπίνη…) για να προστατέψει τους υπόλοιπους από εσένα… Αν η αεροπορική βιομηχανία έχει τέτοιο “δικαίωμα” για τον covid (με βάση το ιατρικο-φασιστικό και απόλυτα διαψευσμένο θεώρημα ότι “οι ασυμπτωματικοί είναι μολυσματικοί”…), γιατί δεν το έχει για κάθε ήπια μεταδοτική αρρώστια, όπως π.χ. οι γρίπες; Άρα θα πρέπει στην «έγκριση κυκλοφορίας» (δηλαδή στη βάση δεδομένων των προσωπικών ΣΟΥ στοιχείων υγείας) να υπάρχουν δεδομένα (προσβάσιμα απ’ την αεροπορική βιομηχανία) ΚΑΙ για το αν έχεις εμβολιαστεί (προσεχώς: πλατφορμιαστεί) και για τις γρίπες… 2 – 0!!

Κι αν έχει κι αυτό το δικαίωμα, τότε γιατί δεν έχει το άλλο, δηλαδή να ξέρει αν έχεις καρδιακά προβλήματα; Αν πάθεις κάτι στη διάρκεια του ταξιδιού να μην μπορεί να σε βοηθήσει; Να μπορεί… Οπότε το QR σου, δηλαδή η βάση των προσωπικών σου δεδομένων υγείας, θα πρέπει να περιλαμβάνει και τέτοια στοιχεία… Κι αφού θα έχει κι αυτό το δικαίωμα γιατί να μην έχει το δικαίωμα να ξέρει το ψυχολογικό ιστορικό σου; Αν σε πιάσει κάποια κρίση πανικού; Αν είναι πιθανό να βγάλεις κάποια επιθετικότητα έναντι άλλων επιβατών; Βάλτα κι αυτά μέσα – λοιπόν…

Κι αν έχει το δικαίωμα να ξέρει τα πιο πάνω, με απλή αξιοποίηση του QR σoυ, γιατί να μην ξέρει το αν είσαι «εγκληματικό» στοιχείο; Αν είστε φοροφυγάς που ετοιμάζεται να εγκαταλείψει την χώρα; Φυσικά αυτό ξεπερνάει τα «δεδομένα υγείας» – αλλά αυτά είναι η αρχή! Ξεπερνάει, επίσης, και τις (ως τώρα) αρμοδιότητες της αεροπορικής βιομηχανίας… Never mind: το QR σου θα παραπέμπει στο ψηφιοποιημένο ιστορικό της ζωής σου, στον ψηφιακό σου φάκελο, που θα είναι κάπου στο «cloud», και θα συσσωρεύει / επεξεργάζεται διαρκώς τα προσωπικά σου δεδομένα… Καλώς ήρθατε στα «δημοκρατικά» social credit systems!!!

Να ποια είναι η μία στρατηγικής σημασίας διαφορά ανάμεσα στο «χαρτί» που έπαιρνες από έναν γιατρό ή ένα νοσοκομείο για να επιβεβαιώνει ότι έκανες το εμβόλιο της μηνιγγίτιδας, σε σχέση με το “QR” που είναι «έγκριση κυκλοφορίας» εφόσον έχεις μπει στον brave new world των γενετικών τροποποιήσεων… Η τωρινή φάση, η «φαρδιά λεωφόρος» που πουλάει ο κάθε ρημαδοΚούλης, είναι μόνο η αρχή! (Τα αφεντικά και οι ειδικοί τους το ονειρεύονται, το λένε, το αναγγέλουν και το σχεδιάζουν εδώ και χρόνια!…)

Το φακέλωμα: η συνεχής ροή…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Υπάρχει μια ακόμα στρατηγική διαφορά με το «διαβατήριο» όπως το ξέρουμε· κι αυτή είναι μια ακόμα απόδειξη της σχεδιασμένης πρόστυχης εξαπάτησης μέσω της χρήσης της λέξης «διαβατήριο» για κάτι που ΔΕΝ είναι διαβατήριο! (Όπως η σχεδιασμένη πρόστυχη εξαπάτηση μέσω της χρήσης της λέξης «εμβόλιο» για κάτι που ΔΕΝ είναι εμβόλιο!)

Τα διαβατήρια, όπως άλλωστε και οι αστυνομικές ταυτότητες, περιλαμβάνουν στοιχεία ταυτότητας που είναι σταθερά. Ύψος, χρώμα ματιών, όνομα, επώνυμο, ημερομηνία γέννησης, κλπ. (Προσεχώς, με τα βιομετρικά data – και πάλι παραπέμπουμε σε αφιέρωμα στο cyborg 20, αυτή η “συλλογή” θα είναι και ψηφιακή και καθολική…) Όμως τα data υγείας, άρα και οι βάσεις δεδομένων υγείας, άρα και τα «health passports», δεν αφορούν κάτι σταθερό! Από την στιγμή που γεννιέται ο καθένας μέχρι την στιγμή που πεθαίνει η υγεία του/της αλλάζει άπειρες φορές! Ακόμα κι αυτός ο εκβιασμός με τον πλατφορμιασμό για τον τσαχπίνη θα είναι άχρηστος σε ένα χρόνο ή δύο· θα είναι ιστορία. Τι νόημα (δηλαδή τι σκοπό) μπορεί να έχει λοιπόν η (ακριβή) επένδυση σε υποδομές, ανιχνευτές QR, αλγόριθμους επεξεργασίας, αποθήκευση κλπ; Μόνο για λίγους μήνες;

Όχι βέβαια! Και πάλι πρόκειται μόνο για την αρχή, για την αφετηρία αυτής της «λωρίδας ταχείας κυκλοφορίας», όχι για τους κοινούς θνητούς όμως! Για το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα: τα data υγείας είναι διαρκούς ροής, 24/7, για όλη μας την ζωή! Γι’ αυτό έχει λυσσάξει για δαύτα ο κυρ Βασίλης! Γι’ αυτό θέλουν να τους βάλουν χέρι οι big pharma, oι big tech, oι big insurance και οι σκληροπυρηνικοί μηχανισμοί των κρατών!

Ας το ξαναπούμε: δεν πρόκειται για κάτι “μια κι έξω”! Όπως ακριβώς η βιομηχανία της υγείας (τα αφεντικά και οι σύμμαχοί τους) κατασκεύσε μια “κρίση υγείας” για να ξεκινήσουν την επιβολή των πλατφορμών γενετικής μετάλλαξης, ακριβώς έτσι με τα health passports ξεκινάει η επιβολή του γενικευμένου ψηφιακού φακελώματος ως «καθήκοντος κοινωνικής ευθύνης»… «Σωστός και άξιος πολίτης» θα είναι ο εθελόδουλος στο αλγοριθμικό πανοπτικό…

(φωτογραφία: Κλασσική παραπλανητική απεικόνιση…)

Το φακέλωμα: η ιδιοκτησία…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Το τρίτο στοιχείο που διαφοροποιεί απόλυτα τις τωρινές εξελίξεις απ’ ότι “μοιάζει” μ’ αυτές (ή απ’ ότι επιστρατεύεται για να τις κουκουλώσει), είναι η τεχνολογία και η ιδιοκτησία της. Τα παραδοσιακά χάρτινα αρχεία (απ’ τα ληξιαρχεία ως τα αρχεία του υπουργείου μεταφορών και απ’ τα αρχεία δημόσιας τάξης μέχρι εκείνα των εφοριών, των υποθηκοφυλακείων και των ασφαλιστικών ταμείων) ήταν ιδιοκτησία των κρατών· και εξαιρετικά δυσκίνητα. Το ότι ήταν ιδιοκτησία των κρατών σήμαινε (τυπικά τουλάχιστον) κάποιο είδος προστασίας των υπηκόων από «διαρροές» των στοιχείων τους, και αλλότρια χρήση.

Τώρα πια δεν ισχύει αυτό. Ακόμα και οι κρατικές ψηφιακές υποδομές χρησιμοποιούν μηχανήματα, sοftware και τα λοιπά ιδιωτικών εταιρειών. Οι τηλεπικοινωνίες επίσης που απαρτίζουν αυτό που λέγεται «δίκτυο» ανήκουν κι αυτές σε ιδιωτικές επιχειρήσεις. Το τι είδους «παράθυρα» μπορούν να κατασκευάζουν αυτές οι επιχειρήσεις στα προγράμματά τους ώστε να υποκλέπτουν τα data είναι κάτι εντελώς άγνωστο για τους χρήστες, όποιοι και νάναι. Και τέτοια «παράθυρα» υπάρχουν!

Θα υποσχεθούν, θα ορκιστούν οι πολιτικές βιτρίνες, ότι τα δεδομένα υγείας που έχουν αρχίσει να ψηφιοποιούν θα μείνουν «απόρρητα», «προστατευμένα», σε «καλά χέρια»… Ακόμα και η πιο ειλικρινής πολιτική βιτρίνα του σύμπαντος θα λέει ψέμματα: όλα αυτά είναι εφικτό να υποκλαπούν – απ’ όσους ξέρουν να το κάνουν. Και είτε δεν θα το μαθαίνουμε, είτε θα κυκλοφορεί σαν «ανατριχιαστική είδηση» ότι κάποιος εχθρός χάκαρε τους υπολογιστές … και έκλεψε τα στοιχεία…

(φωτογραφία: Μια φορά τον χρόνο αυτοι οι σύμμαχοι συμφωνούν να φτιάξουν κάτι μεγαλειώδες. Πέρσι είχαν συμφωνήσει να φτιάξουν τον θρυλικό east med… Φέτος συμφώνησαν… τι συμφώνησαν; Πώς θα ελέγχονται οι τουρίστες απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς στα ελληνικά σύνορα;

Απλά δεν θα ελέγχονται… Θα θεωρούνται de facto υγιείς… Όπως πέρυσι, που ήταν να έρθουν 1 μύριο…)

Το φακέλωμα: ο ιδιωτικός τομέας…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Κοροϊδεύοντας τους πάντες ο ρημαδοΚούλης χρησιμοποιεί σαν «επιχείρημα» υπέρ της «έγκρισης κυκλοφορίας» το ότι αν δεν το κάνουμε εμείς (τα κράτη μέλη της ε.ε. δηλαδή) θα το κάνει ο ιδιωτικός τομέας… Πρόκειται για το ακριβώς ανάποδο από εκείνο που είχε πει συνεντευξιαζόμενος πριν 4 μήνες:

… Εγώ δεν πρόκειται να κυνηγάω με το εμβόλιο στο δρόμο ανθρώπους οι οποίοι δεν θέλουν να εμβολιαστούν…. μπορεί, όχι εμείς αλλά η ίδια η αγορά, η ελεύθερη οικονομία να επιβάλλει τέτοιους περιορισμούς που να είναι η ζωή τους λίγο πιο δύσκολη…

(Με σαδιστική ευχαρίστηση, αρκεί να δείτε το video, αναγνωρίζει τουλάχιστον ότι «θα κάνουν δύσκολη τη ζωή» όσων τολμήσουν να έχουν… φυσική ανοσία στις διάφορες μορφές της… Δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού..) Πριν 4 μήνες οι πολιτικές βιτρίνες δεν θα κυνηγούσαν κανέναν· θα άφηναν την δουλειά στην «ελεύθερη οικονομία»…. Τώρα δηλώνουν πως είναι καλύτερα να αναλάβουν την δουλειά του φακελώματος τα κράτη…

Θα ήταν όμως δυνατόν να επιβάλουν τα ιδιωτικά μαγαζιά, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις αυτό το υγειονομικό απαρτχάιντ; Η απάντηση είναι απερίφραστα ΟΧΙ! Διότι παραβιάζει ατομικές ελευθερίες και δικαίωματα (και σε ότι αφορά την υγεία, τα εμβόλια, τις θεραπείες) που είναι κατοχυρωμένες σε όλα τα δυτικά «φιλελεύθερα» συντάγματα…

Μόνο τα κράτη μπορούν (!) να παραβιάζουν (!) τα συντάγματά τους – όπως έκαναν με την «αντιτρομοκρατία» και όπως κάνουν εδώ και ένα χρόνο μαζικά και γενικευμένα, με πρόσχημα την … δημόσια υγεία! Μόνο τα κράτη μπορούν να παράξουν και να επιβάλλουν κατά βούληση «καταστάσεις έκτακτης ανάγκης» και «ιδιόμορφα Δίκαια της Ανάγκης»… Κι όταν το κάνουν τα κράτη, τότε μπορούν να το αρπάξουν και να το αξιοποιήσουν τα ιδιωτικά αφεντικά.

Θεωρητικά βέβαια δεν μπορούν ούτε τα κράτη… Θεωρητικά θα έπρεπε όλες οι πολιτικές βιτρίνες και οι «ειδικοί» τους να βρίσκονται στα πιο βαθιά μπουντρούμια… Αλλά ενώ μπορεί να εμποδίσει κάποιος οποιοδήποτε ιδιωτικό αφεντικό να επιβάλει την δική του νομοθεσία κάνοντάς του μήνυση, όταν είναι τα κράτη οι πραξικοπηματίες, η μόνη δυνατότητα, η μόνη λύση, είναι η γενικευμένη αντίσταση των υπηκόων και η ανατροπή της πραξικοπηματικής «έκτακτης ανάγκης». Όπως συμβαίνει εναντίον κάθε πραξικοπήματος.

Γι’ αυτό ο ρημαδοΚούλης κορόιδευε πριν 4 μήνες, και κοροϊδεύει απ’ την ανάποδη ξανά τώρα! Εμφανίζει ένα ανύπαρκτο δίπολο «κράτους – επιχειρήσεων» (αν δεν το κάνει ο ένας θα το κάνει ο άλλος … πάντως θα γίνει!!) για να αποπροσανατολίσει ως προς το ένα και μοναδικό γεγονός: ότι από τις γενικευμένες απαγορεύσεις (: lockdown…) ως το (κατ’ αρχήν) υγιειονομικό απαρτχάιντ είναι η μορφή – κράτος που έχει αναλάβει, μέσα από διαδοχικά πραξικοπήματα, την εξυπηρέτηση των πιο επιθετικών και βίαιων συμφερόντων του κεφάλαιου – εκείνων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Το φακέλωμα: οι «λεπτομέρειες»…

Παρασκευή 26 – Σάββατο 27 Φλεβάρη. Έχουμε αναφέρει ήδη ότι τα ψηφιακά φακελώματα αυτού του είδους θα συνεπάγονται (για όσους μετακινούνται από κράτος σε κράτος) ότι η διαδικασία «τσεκαρίσματος» του QR οπουδήποτε θα σημαίνει πρόσβαση στον ψηφιακό φάκελο του Χ ταξιδιώτη, δηλαδή στην ψηφιακή βάση δεδομένων του «έθνους κράτους» του. Οι «εθνικές ψηφιακές βάσεις δεδομένων» θα πρέπει να είναι συμβατές μεταξύ τους, πράγμα που σημαίνει ενιαία τεχνολογία, αλγόριθμους που αν δεν είναι ίδιοι θα μπορούν να «συνεργαστούν» μεταξύ τους, ενιαία τυποποίηση, ενιαία γλώσσα, κλπ. Και σ’ αυτήν την διαδικασία το κράτος που θα ορίσει το «πρότυπο» θα επιβληθεί σ’ όλα τα υπόλοιπα· και, πιθανότατα θα έχει το πάνω χέρι στην «απόσπαση» (ακόμα και κάτω απ’ το τραπέζι) στοιχείων απ’ τις εθνικές βάσεις των άλλων κρατών.

Είναι γι’ αυτό που ακόμα ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron διστάζει. Το βασίλειό του έχει ήδη τέτοια βάση δεδομένων – αλλά πως θα εμποδίσει την «διείσδυση», «νόμιμη» ή όχι, «ξένων δυνάμεων» ακόμα και εντός ευρώπης; Όπως, π.χ., το γερμανικό κράτος;

Η κυρία Merkel (σύμφωνα με ελληνικές πηγές και μεταφράσεις…) είπε χτες το εξής (ο τονισμός δικός μας):

…Τα βασικά στοιχεία τα οποία θα πρέπει να περιέχει έχουν προσδιοριστεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τα κράτη-μέλη. Και τώρα έχει γίνει η ανάθεση από το υπουργείο Υγείας. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χρειάζεται περίπου τρεις μήνες προκειμένου να δημιουργήσει τις τεχνικές προϋποθέσεις και αυτό είναι περίπου και το χρονικό διάστημα που και ο υπουργός Υγείας Γενς Σπαν έχει ορίσει για την ανάπτυξη ενός τέτοιου εγχειρήματος, ώστε σε εύλογο χρόνο από πάρα πολλά κράτη-μέλη – θα έλεγα από όλα – να έχουν αναπτυχθεί εθνικά πιστοποιητικά εμβολιασμού, τα οποία, μέσω της πύλης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, θα είναι μεταξύ τους συμβατά, προκειμένου να είναι εφικτά τα ταξίδια εντός ΕΕ με περισσότερες πληροφορίες και ίσως αυτό να γίνει η βάση και για την είσοδο στην ΕΕ από τρίτες χώρες….

Αυτό το τελευταίο είναι σε μεγάλη, παγκόσμια κλίμακα το ζήτημα (διακρατικού ανταγωνισμού…) που σε μικρότερη συμβαίνει και εντός ε.ε.: θα αναγκαστούν, για παράδειγμα, το Πεκίνο, ή η Μόσχα, ή η Ουάσιγκτον να προσαρμόσουν τα συστήματα ψηφιακού φακελώματος που θα επιβάλουν εντός των συνόρων τους στις ευρωπαϊκές προδιαγραφές (για να μπορούν οι υπήκοοί τους να ταξιδεύουν στη ζώνη Σέγκεν…) ή θα γίνει το ανάποδο; Με δυο λόγια: ποιος θα επιβάλει στους υπόλοιπους τις δικές του προδιαγραφές και, κατά συνέπεια, τους «κανόνες των ανταλλαγών προσωπικών δεδομένων υγείας από κράτος σε κράτος»; Αυτός που έχει τον μεγαλύτερο πληθυσμό και άρα, εν δυνάμει, τον μεγαλύτερο αριθμό τουριστών; Αυτός που θα προλάβει πρώτος; Αυτός που θα εκβιάσει πιο πετυχημένα; Κι ας μην μιλήσουμε για κράτη πιο αδύναμα: αυτά θα αναγκαστούν να παραδοθούν στον νικητή· ή σ’ αυτόν με τον οποίο έχουν τις πιο στενές συναλλαγές / ανταλλαγές.

Έτσι κι αλλιώς οποιαδήποτε εκδοχή είναι σε βάρος μας. Είναι ωστόσο κι αυτό μια διάσταση της βίαιης μετάβασης στις νόρμες της 4ης βιομηχανικής επανάστασης….

(φωτογραφία: Μιλώντας στην τηλε-σύνοδο των G20 στις 21 του περασμένου Νοέμβρη ο κινέζος αυτοκράτορας Xi Jinping πρότεινε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο πρότυπο “υγιειονομικού διαβατηρίου “, με ενιαία χαρακτηριστικά, για χρήση σε όλον τον πλανήτη… Τον έγραψαν κανονικά, γιατί κατάλαβαν τον κίνδυνο που αντιπροσώπευε αυτή η global προσέγγιση κινέζικης προέλευσης: οι προδιαγραφές θα διαμορφώνονταν σε μεγάλο βαθμό στα μέτρα του Πεκίνου.

Οπότε το πράγμα πάει στ’ αχνάρια του εξελισσόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού…)

Αλλαγή συμπεριφορών 1

Πέμπτη 25 Φλεβάρη. Όταν είναι μεταξύ τους (είτε τα αφεντικά είτε οι ειδικοί τους) λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Ωμά. Κι αν μιλάνε για άλλα θέματα το ίδιο.

Το πιο πάνω απόσπασμα, είτε φαίνεται παράδοξο είτε όχι, δεν είναι από μια (ακόμα) επιχείρηση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Είναι από μια μπροσούρα για την κλιματική αλλαγή:

… Ο covid-19 προσέφερε γνώση για το πόσο γρήγορα μπορούν να επιβληθούν αλλαγές στο lifestyle από τις κυβερνήσεις (που πρέπει να δημιουργήσουν τις συνθήκες που κάνουν πιθανές τις αλλαγές στο lifestyle), τους πρωταγωνιστές της κοινωνίας των πολιτών (που πρέπει να ενθαρρύνουν θετικές κοινωνικές νόρμες και μια αίσθηση συλλογικής δράσης για αλλαγές στο lifestyle) και τις υποδομές (που πρέπει να υποστηρίξουν τις αλλαγές στις συμπεριφορές). Η περίοδος του lockdown σε πολλές χώρες μπορεί να κρατήσει αρκετό καιρό ώστε να καθιερωθούν καινούργιες, διαρκείς ρουτίνες, αν υποστηριχτούν από μέτρα μακροπρόθεσμα. Στον σχεδιασμό της ανάκαμψης απ’ τον covid-19, οι κυβερνήσεις έχουν την ευκαιρία να γίνουν καταλύτης σε αλλαγές lifestyle χαμηλού άνθρακα διακόπτωντας καθιερωμένες πρακτικές…

Το ότι αυτό είναι ένας γερός έπαινος στα πραξικοπήματα και στην καθεστωτική βία για «καλό σκοπό» (την μείωση του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα…) είναι ολοφάνερο. Όμως η «αλλαγή συμπεριφορών» είναι ένα ζητούμενο πολύ ευρύτερο (απ’ τα αφεντικά) σε σχέση με την «κλιματική αλλαγή» – παρ’ ότι αυτή είναι έτσι μυθοποιημένη ώστε να χωράει σχεδόν τα πάντα απ’ την καθημερινή ζωή των αιχμαλώτων σε σχέση με τις συμπεριφορές τους. Κι όχι μόνο την αλλαγή τους. Αλλά και την διαρκή επιτήρησή τους.

Μπροστά σ’ αυτή την γιγάντια εκστρατεία, που υπόσχεται κτηνώδη κέρδη για τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, το ότι «πολιορκητικός κριός» είναι ένας ασήμαντος κορονοϊός είναι φαρσοκωμωδία! Την «αλλαγή των συμπεριφορών» που μοιάζει σαν μαζική «παιδαγωγική» εκστρατεία, την επιδιώκουν οι πάντες. Απ’ τα κράτη και τα συμπλέγματα της ασφάλειας μέχρι οποιονδήποτε μπορεί να πουλήσει υπηρεσίες προς τις «νέες» συμπεριφορές· μέχρι την κρατικο/καπιταλιστική “οικολογία”…