Tag: τσεχία

Ο λάκος κάτω απ’ την «σωστή μεριά της ιστορίας»

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Θυμάστε μήπως εκείνα τα 300.000 βλήματα που ήθελε να πουλήσει ο ψεκασμένος υπ.αμ. της φαιοκόκκινης «πρώτης φοράς» στους σαουδάραβες, μια φορά κι έναν καιρό; Ψιλικατζής ήταν! Η εταιρεία don Rico & Co πουλάει άμεσα (σύμφωνα με ρεπορτάζ / αποκάλυψη του «ριζοσπάστη» στις 3 Απρίλη) σχεδόν 1 εκατομμύριο βλήματα (για την ακρίβεια 955.000) διαφόρων διαμετρημάτων στον τοξικό του Κιέβου – μέσω Πράγας. Μαζί με διάφορα ακόμα «απαραίτητα».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Takuba

Δευτέρα 6 Απρίλη. Αν ανησυχείτε για το μέλλον της ε.ε. (ή/και της ευρωζώνης) επειδή υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις για το ποιος δανείζεται και ποιός πληρώνει (μεταξύ των κρατών / μελών) μην ανησυχείτε. Αλλού τα πράγματα πάνε αρκετά καλύτερα – στις μεταξύ τους σχέσεις.

Στα τέλη του πρηγούμενου μήνα (Μάρτη), κι ενώ όλα τάσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβία (του covid-19), πολιτικοί και στρατιωτικοί εκπρόσωποι 11 κρατών είχαν τον «επαγγελματισμό» να παραμερίσουν τις αηδίες με τις πανδημίες και να συμφωνήσουν οριστικά και συγκεκριμένα για την συμμετοχή τους σε μια καινούργια στρατιωτική αποστολή στην υποσαχάρια αφρική. Στη ζώνη του Sahel. Για την αντιμετώπιση των «τρομοκρατών» βέβαια! Μπορεί ο «προληπτικός πόλεμος κατά των τζιχαντιστών» να έχει ξεθυμάνει σαν ιδεολογικό μέσο τρομοκράτησης και πειθάρχησης των δυτικών υποτελών (βγήκαν καινούργια φρούτα!), αλλά σαν ιμπεριαλιστικό εργαλείο δουλεύει μια χαρά.

Το βέλγιο, η τσεχία, η δανία, η εσθονία, η γαλλία, η γερμανία, η ολλανδία, η νορβηγία, η σουηδία, η πορτογαλία και η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας της αγγλίας, της ουαλίας κλπ, θα στείλουν επιπλέον (απ’ όσο έχουν στείλει ήδη κάποια απ’ αυτά τα κράτη) στρατό, σε μια καινούργια επιχείρηση που την βάφτισαν «takuba» – η λέξη για το σπαθί στη γλώσσα των tuareg. H «takuba» δεν θα αντικαταστήσει την επιχείρηση «barkhane» που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη. Θα την συμπληρώσει. Θα είναι (όπως και η «barkhane») υπό γαλλική ανώτατη διοίκηση, αλλά θα έχει «μεγαλύτερη ανεξαρτησία» δράσης….

Στην περιοχή βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη “minusma” από το 2013 (αυτή είναι του οηε…), με στόχο τους tuareg, και 15.000 πεζοναύτες διαφόρων εθνικοτήτων. Η γαλλική “barkhane” έχει 4.000 από δαύτους, αλλά έχει ενισχυθεί από μια ακόμα εκστρατεία, με αφρικανική σύνθεση αυτή, με 5.000 στρατιώτες. Υπάρχει επίσης αρκετός αμερικανικός στρατός (και βάσεις) αλλά υπάρχει μια φήμη ότι μπορεί και να αποσυρθεί – αυτό, τουλάχιστον, διαδίδει το Παρίσι, για να δικαιολογήσει την ενορχήστρωση και της τωρινής εκστρατείας, της takuba. Τέλος, ο καναδάς ενδιαφέρεται επίσης για την περίπτωση, και θα τσοντάρει κι αυτός… Θα είναι 2, 3 ή 4 χιλιάδες οι φρέσκιοι δολοφόνοι; Θα μάθουμε.

Το σίγουρο είναι πως σχεδόν 30.000 πεζοναύτες, οι περισσότεροι από ΑΑ κράτη, «πολεμούν την τρομοκρατία στο Sahel» – και δεν μπορούν να την νικήσουν. Αντί γι’ αυτό «φορτώνουν ενισχύσεις». Και (πώς θα ήταν διαφορετικά;) υπάρχουν δραστηρίες στην περιοχή και «μικρές ομάδες ρώσων συμβούλων» (λέγε με wagner group) – αλλά, υποθέτουμε, σίγουρα και κάμποσοι κατάσκοποι του Πεκίνου. Γιατί το «αντιτρομοκρατία» είναι ευφημισμός: η περιοχή διαθέτει πολλές κρίσιμες πρώτες ύλες, και «σιγά μην τις αφήσουμε στους ντόπιους»…

Πού είχαμε μείνει λοιπόν; Να το υπενθυμίσουμε: η αφρική (σαν ήπειρος συνολικά!) μπαίνει γρήγορα στα πεδία μάχης / σφαγεία του σε εξέλιξη 4ου παγκόσμιου πολέμου.

Ο θείος απ’ το Πεκίνο 2

Πέμπτη 11 Απρίλη. Να μια ακόμα “κλίμακα” στην προώθηση του Πεκίνου στην “γηραιά ήπειρο”: φεύγοντας απ’ τς Βρυξέλες ο κινέζος πρωθυπουργός Li Keqiang προσγειώθηκε στο Zagreb, πρωτεύουσα της κροατίας. Στο θρυλικό Dubrovnik γίνεται από σήμερα η διήμερη 8η σύνοδος των 16+1: το business ραντεβού 16 ευρωπαϊκών κρατών με το Πεκίνο.

Αν η σύνθεση της 16άδας μπει δίπλα στην σύνθεση της «τριάδας» (ιταλία, μονακό, γαλλία) που ευλόγησε πρόσφατα ο αυτοκράτορας Xi, βγαίνουν ενδιαφέροντα συμπεράσματα: αλβανία, βοσνία, βουλγαρία, κροατία, σλοβενία, μακεδονία, μαυροβούνιο, ρουμανία, σερβία (δηλαδή όλα τα βαλκάνια πλην ενός, του ελλαδιστάν…), εσθονία, λιθουανία, λετονία (οι 3 της Βαλτικής), πολωνία, τσεχία, ουγγαρία, σλοβακία (οι 4 του visegrad): η Μεσόγειος, αν και δεν είναι το μοναδικό πέρασμα απ’ την ασία στην ευρώπη και το ανάποδο, παραείναι στρατηγική για το «μεταξένιο» project eurasia…

Κάποιοι, όχι αυθαίρετα, υποστηρίζουν ότι αφού όλα αυτά τα κράτη (τα 11 απ’ τα 16 είναι ήδη μέλη της ε.ε.) θέλουν (ορισμένα με ενθουσιασμό) «δουλειές με τους κινέζους», ούτε το Βερολίνο ούτε το Παρίσι θα μπορούσαν να υπονοούν στα σοβαρά «εμπορικό πόλεμο» κατά του Πεκίνου. Σύμφωνα μ’ αυτήν την ερμηνεία η «συμφωνία των Βρυξελλών» μεταξυ ε.ε. και κίνας ήταν η υποχρεωτική συνέπεια των επιμέρους deal που προωθεί το Πεκίνο, είτε κράτος – κράτος, είτε με ομάδες ευρωπαϊκών κρατών.

Όλοι ορκίζονται στο «νέο σχέδιο Μάρσαλ» υψωμένο εις την ν – τους δρόμους του μεταξιού. Στην κροατία για παράδειγμα η γέφυρα Peljesac (ενώνει δύο κροατικές περιοχές που δεν είχαν ως τώρα άμεση οδική σύνδεση), θεωρείται το μεγαλύτερο σε εξέλιξη έργο αυτή την εποχή· και κατασκευάζεται με κατά 85% ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, από κινεζική κατασκευαστική. Αλλά το Zagreb και ο θείος απ’ το Πεκίνο έχουν μέλλον στη σχέση τους: η κροατική κυβέρνηση θα υπογράψει «μνημόνιο συνεργασίας» με την «τρομοκρατική» Huawei για την εγκατάσταση 5G δικτύων· ενώ μια κροατική και μια κινεζική εταιρεία κατασκευής σιδηροδρομικών δικτύων θα υπογράψουν συμφωνία για την κατασκευή διαδρόμου τραίνων προς ουγγαρία μεριά.

(φωτογραφία κάτω: Το τιμητικό άγημα αποδίδει τιμές στον Li Keqiang, στο αεροδρόμιο του Zagreb. Γονατιστοί; Μωρέ και μπρούμυτα!)

Ο στρατός…

Κυριακή 22 Οκτώβρη. Κι ενώ αυτά και άλλα συμβαίνουν στη νοτιοδυτική άκρη του project europe, κάπου στο κέντρο του μια καλή μάζα τσέχων (ψηφοφόρων) , μετά τους αυστριακούς, κατατάχτηκε στον μεγάλο στρατό των μεταμοντέρνων αντιδραστικών / παρακμιακών. Οι τσέχοι «αγανακτισμένοι» διάλεξαν για πρωθυπουργό τους έναν που τον είδαν για «αντισυστημικό»: τον εκατομμυριούχο Andrej Babiš, που πέρα απ’ τις υπόλοιπες μπίζνες τους τους «πηδάει» τα μυαλά σαν ιδιοκτήτης των περισσότερων τσεχικών μήντια.

Θα ακούσουμε πάλι τις γνωστές «εξηγήσεις» για τις ροπές (και) των τσέχων ψηφοφόρων: τα «προβλήματα της ε.ε.», η «γραφειοκρατία των Βρυξελλών», «οι μετανάστες»… Βλακείες με περικεφαλαία, που έχουν σκοπό όχι να «εξηγήσουν» αλλά να νομιμοποιήσουν και να συμφιλιώσουν με την ηθική και διανοητική παρακμή! Ο «μεγάλος στρατός» των αντιδραστικών του πρώτου κόσμου, απ’ τις ηπα μέχρι την αγγλία και την κεντρική ευρώπη απλά δεν έχει ιδέα τι του γίνεται. Έχει μόνο μια μεγάλη ιδέα: για τον Εαυτό του ο καθένας. Και ακολουθεί τον δρόμο που τον πρωτοείδαμε να ανοίγει εδώ, δίπλα, στο «εργαστήριο της ευρώπης», την ιταλία. Όταν έβγαινε και ξανάβγαινε πρωθυπουργός ένας Μπερλουσκόνι. Ποιο ήταν το «πολιτικό προσόν» του; Ένα και απλό: οι ψηφοφόροι του ήθελαν να του μοιάσουν…

Τότε το ιταλικό σύστημα διεύθυνσης ήταν «πρωτοπορεία». Με τον καιρό οι ευρύτερες μικροαστικές πρωτοκοσμικές μάζες κατάκτησαν το «δικαίωμα», μέσα απ’ το internet και τα social media, να επισημοποιούν αυτό που πάντα τις χαρακτηρίζε σαν κοινωνική θέση, «ήθη και πεποιθήσεις», αλλά ήταν γενικά αποκλεισμένο απ’ τον «επίσημο και καθώς πρέπει δημόσιο χώρο / λόγο»: την μικρόνοια, την μικροψυχία, τον καιροσκοπισμό, την ηδονοβλεψία τους.

Κι αφού νομιμοποιήθηκαν στους ψηφιακούς δημόσιους χωρο/χρόνους ανακηρύσσουν και τους ηγέτες που θαυμάζουν και τους αντιστοιχούν. Μπορεί να είναι ζάμπλουτοι (και «γαμιάδες»), μπορεί να είναι γιάπηδες (και «boys», πάλι μ’ ένα υπονοούμενο σεξουαλικής ισχύος), μπορεί να είναι ένας συνδυασμός. Που, φυσικά, θα κοιτάξουν τις δικές τους δουλειές, πετώντας στους ψηφοφόρους τους κανά κόκκαλο.

Πως το έλεγαν στη φάση της παρακμής της Ρώμης; Άρτο και θεάματα; Ε, τώρα λέγεται tittytainment… Αυτό επεκτείνεται, αυτό “κερδίζει” και εκλογές…

(Αν δεν το ξέρετε ψάξτε το..)