Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 11 Μάρτη>> Η περιοχή που έκανε τις βόλτες του (και την προσευχή του…) ο don Rico εξελίσσεται σε επιπλέον μέτωπο, όχι απλά του ρωσο-ουκρανικού πολέμου αλλά μέσω αυτού σε επιπλέον μέτωπο του 4ου παγκόσμιου πολέμου (στη συγκεκριμένη ζώνη). Aυτό το μέτωπο έχει όλες τις προδιαγραφές για να προκαλέσει μεγαλύτερες «ανατριχίλες» στους ignorants απ’ όσες ως τώρα το ουκρανικό πεδίο μάχης… Και το πόσο βαθιά σ’ αυτόν τον πόλεμο μας τραβάει το εντόπιο καθεστώς και τα αφεντικά του παραμένει ακόμα, δυστυχώς, «απωθημένο».

Οι εξηγήσεις, αρχίζοντας απ’ την γεωγραφία. Ο πιο κάτω χάρτης περιλαμβάνει την τωρινή κατάσταση στο ουκρανικό πεδίο (το κόκκινο είναι η περιοχή που έχει καταλάβει ο ρωσικός στρατός [οι 4 επαρχίες], το υπόλοιπο είναι η τωρινή ουκρανία), συν την μολδαβία, συν την ρουμανία, συν το βόρειο μισό της Μαύρης Θάλασσας…

Ο επόμενος χάρτης εστιάζει για να φανεί πιο καθαρά η σχέση ανάμεσα στην Κριμαία και την Σεβαστούπολη (ρωσικό έδαφος), την Οδησσό, την μολδαβία και την ρουμανία. (Μπορείτε να φανταστείτε την διαδρομή που έκανε οδικώς ο don Rico απ’ το Chisinau στην Οδησσό…)

Και τώρα αρχίζουν τα δύσκολα:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ακόμα τα καθάρματα

Μια ομάδα υποστηρικτών της παλαιστινιακής αντίστασης «πιέζει» τον συντηρητικό αμερικάνο βουλευτή Andy Ogles:

– «Είδα εικόνες από κομματιασμένα παιδικά κορμιά» του λέει μια γυναίκα. «Και είναι ο φόρος που πληρώνω που πηγαίνει στον βομβαρδισμό αυτών των παιδιών»..

– «Εντάξει, νομίζω ότι πρέπει να τα σκοτώσουμε όλα…» απαντάει το κάθαρμα «… αν αυτό σε κάνει να νοιώθεις καλύτερα»…

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Όταν πυροσβεστικές καταστολής πλήθους πιάνουν δουλειά στους δρόμους της πρωτεύουσας του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος εν μέσω πολέμου διαρκείας, θα πρέπει να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, έτσι δεν είναι; Ενώ η συντριπτική πλειοψηφία των υποτελών συμφωνεί στην εξόντωση των Παλαιστίνιων (στη Γάζα και όχι μόνο) αυτή η «ενότητα των χασάπηδων» δεν φαίνεται πια αρκετή: όλο και μεγαλύτερες διαδηλώσεις (κάθε Σάββατο) απαιτούν (με αυξανόμενη ένταση) την παραίτηση του τωρινού αρχιχασάπη και καινούργιες εκλογές. Η βασική αιτία; Δεν έχει σώσει ακόμα όσους ομήρους έχουν μείνει ζωντανοί (πάνω από 100)…

Δεν έχουν καταλάβει; Ή καταλαβαίνουν μεν αλλά δυσκολεύονται να παραδεχτούν ότι το όριο της εγκληματικότητάς τους δεν είναι οι 30, 40 ή 50 χιλιάδες δολοφονημένοι Παλαιστίνιοι αλλά το ότι οι όμηροι πρέπει να «εκκαθαριστούν» απ’ τον ίδιο, τον δικό τους στρατό…. για να πέσει σημαντικά η «ανταλλακτική αξία» τους σε σχέση με τους Παλαιστίνιους αιχμάλωτους; Hannibal dogma λέγεται, το ξέρουν σίγουρα…

(Ο πρώην στρατηγός και νυν υπ.αμ. Gallant τα έχει βρει σκούρα με τα «ανθρώπινα ζώα» όπως αποκάλεσε στις 10 Οκτώβρη τους Παλαιστίνιους. Τώρα δηλώνει κομψά «είναι δύσκολο να απελευθερώσουμε τους ομήρους»…)

Σκοτώνοντας απ’ την μια μεριά μαζικά Παλαιστίνιους, και ελπίζοντας κρυφά απ’ την άλλη ότι «κάπου θα πετύχει» και μερικούς ομήρους, ο στρατός του θεοναζί καθεστώτος συνεχίζει απτόητος την δουλειά του στη Γάζα. Μόνο που ακόμα κι αυτή η «εύκολη» δουλειά έχει αρχίσει να ζορίζεται…

Ο υποστράτηγος Itzhak Brik, απόστρατος κι αυτός αλλά χωρίς αξιώματα, έδωσε πρόσφατα μια περιγραφή του χάους στον ισραηλινό στρατό, συνεντευξιαζόμενος στην εφημερίδα Maariv:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης: χωρίς γάντια πλέον;

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Η δύση (δηλαδή το νατο της) δεν μπορεί να αντέξει την αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν (ένα μεγάλο «αν»…) δεν είχε επενδύσει απ’ την αρχή τόσο ανοικτά και τόσο μανιασμένα στην ήττα της Μόσχας, ίσως θεωρούσε πως έχει κάποια περιθώρια οπισθοχώρησης. Απ’ την στιγμή όμως που απέτυχε στον οικονομικό πόλεμο έχει απομείνει εγκλωβισμένη στον στρατιωτικό, που στην αρχή ήταν το δευτερεύον σκέλος. (Περισσότερα και αναλυτικότερα στο Sarajevo.pdf 180a)

Τώρα πια γίνεται ανοικτά συζήτηση για παροχή στο φασιστοΚίεβο όπλων για να κτυπιούνται ρωσικοί στόχοι μακριά απ’ το μέτωπο, στο εσωτερικό της ρωσικής επικράτειας. Πύραυλοι, F-16…

Έχει δικαίωμα («δικαίωμα»: η λέξη που έγινε μπαλτάς!!…) ο ουκρανικός στρατός να κτυπάει πίσω απ’ το μέτωπο; Σίγουρα ναι: πόλεμος γίνεται! Όμως αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να εξοπλίζεται με νατοϊκά όπλα με την υπόδειξη πως να τα χρησιμοποιήσει! Για την ακρίβεια δεν είναι καν «υπόδειξη». Αυτά τα όπλα δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ουκρανοί∙ χρειάζεται μακρόχρονη εκπαίδευση (και δεν υπάρχει χρόνος)∙ συνεπώς τα χρησιμοποιούν νατοϊκοί καραβανάδες! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για το ουκρανικό δικαίωμα εντός ή εκτός εισαγωγικών. Αλλά για το όριο της μεταμφίεσης των νατοϊκών στρατών σε «ουκρανικό», σ’ έναν πόλεμο (κατά της Μόσχας) που πάνε γυρεύοντας να πάψει να είναι “proxy”.

Πιο πρόσφατος «υποδειξίας» ο απερχόμενος γ.γ. του νατο Jens Stoltenberg:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Ο don Rico (& Co) έτρεξε να χώσει τα μούτρα του στη μεγάλη χορωδία των δυτικών «αγανακτισμένων» πολιτικών βιτρινών για τον θάνατο του ακροδεξιού «ρώσου Γουαϊδό» (τον θυμάται αυτόν κανένας;). Το «μωραίνει ο κύριος…» είναι ξεπερασμένο προ πολλού! Αυτοί οι τύποι είναι πια τόσο ξεπεσμένοι ώστε μοστράρονται σα φτηνοί κράχτες παπατζήδων. Είναι πια τόσο θολωμένοι ώστε δεν τους περνούν απ’ το μυαλό (πριν ανοίξουν το στόμα τους…) ερωτήματα του είδους: αν αυτό το «βάναυσο, αυταρχικό καθεστώς» ήθελε να σκοτώσει τον δήθεν «επικεφαλής της αντιπολίτευσης» (αυτός είναι ο τίτλος που αποδίδουν στον Navalni οι δυτικές αποχαυνωμένες κεφαλές), εκεί που βρισκόταν φυλακισμένος, δεν θα μπορούσε να το κρύψει για καιρό ή να το κάνει μια πολύ βολικότερη στιγμή αντί για την ημέρα της «συνόδου ασφαλείας» στο Μόναχο, όπου ήταν μαζεμένοι όλοι (με ισχυρό πονοκέφαλο και ανομολόγητη ναυτία); Και, κατά συνέπεια, το «ερώτημα του ενός εκατομμυρίου»: μήπως αυτή η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τους βάζει με σχέδιο στην μπρίζα, ώστε να αδιέξοδα της αποτυχίας / ήττας τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν ακόμα χειρότερα αλλά και πιο διασκεδαστικά;

Όχι!!! Δεν έχουν μάθει τίποτα, δεν έχουν καταλάβει τίποτα απ’ αυτήν την «ατυχή εκστρατεία»! Αν και έχουν υπόψη τους την maskirovka, τους είναι αδύνατο να την αναγνωρίζουν∙ και είναι πέρα και έξω απ’ την ιμπεριαλιστική «φύση» τους να την αντιμετωπίζουν κατάλληλα!!! Αντίθετα θέλουν και μπορούν να «τσιμπάνε» σε οτιδήποτε δείχνει πόσο βάναυσος είναι ο αντίπαλός τους, πόσο κατώτερος είναι (ηθικά και όχι μόνο…), και πόσο αναπόφευκτο είναι να ηττηθεί συντριπτικά (αν όχι το 2022, αν όχι το 2023, αν όχι το 2024, τότε σίγουρα το 2025… ή το 2030…)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Νομίσματα: όπλα που εκπυρσοκροτούν

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Το «πάγωμα» περιουσιακών στοιχείων (βασικά ξένων ομολόγων) της ρωσικής κεντρικής τράπεζας σε δολάρια και ευρώ, εικαζόμενης αξίας 300 δισεκατομυρίων δολαρίων που βρίσκονται κατά τα 2/3 τους στην Euroclear στο βέλγιο (θυγατρική της J.P. Morgan) μετά την εισβολή στην ουκρανία πριν δυο χρόνια έχει «γεννήσει»: όχι την οικονομική κατάρρευση του ρωσικού καπιταλισμού (όπως σχεδίαζαν οι δυτικοί) αλλά την διεθνή δυσπιστία απέναντι σ’ αυτά τα δύο νομίσματα, και μια αυξανόμενη τάση εγκατάλειψής τους στις διεθνείς συναλλαγές και αντικατάστασής τους κατ’ αρχήν από εθνικά νομίσματα.

Αλλά διάφορες δυτικές πολιτικές βιτρίνες κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν∙ ή βουλιάζοντας στην απελπισία, στην παρακμή και στα σκονάκια έχουν χάσει στ’ αλήθεια κάθε επαφή με την πραγματικότητα.

Οι G7 «ψάχνονται» να βρουν τρόπο να δώσουν αυτά τα 300 δις στο φασιστοκίεβο… Ωραία ιδέα, και δημοφιλής:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Πακιστάν

Το λιμάνι Gwadar είναι μια σημαντική κινεζική επένδυση, καθώς σ’ αυτό καταλήγει ένας σημαντικός κλάδος των «δρόμων του μεταξιού»: αξιοποιώντας το Gwadar οι κινεζικές εξαγωγές θα αποφεύγουν τα «στενά της Malacca» συντομεύοντας κατά πολύ την έξοδο στον ινδικό.

 (Υπάρχουν εκτιμήσεις ότι εκεί θα υπάρξει και κινεζική αεροναυτική βάση). Η Τεχεράνη ενδιαφέρεται επίσης για την «προκοπή» αυτής της κινεζικής παρουσίας στην περιοχή….

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Το πακιστάν δεν είναι ένα κράτος που μόνο εξάγει εργασία που υποτιμούν οι ευρωπαϊκοί καπιταλισμοί. Είναι επίσης ένα κράτος / κεφάλαιο σ’ έναν βασικό αρμό του 4ου παγκόσμιου πολέμου: με σημαντικό μέρος του στρατού και των μυστικών υπηρεσιών του «δεμένο» πάνω στην Ουάσιγκτον, αλλά ταυτόχρονα με σημαντικές (σε μέγεθος και σε είδος) οικονομικές σχέσεις με το Πεκίνο.

Ο πρώτην πρωταθλητής του κρίκετ Imran Ahmed Khan διετέλεσε πρωθ. απ’ τα μέσα του 2018 ως τον Απρίλη του 2022. Έστρεψε την «εξωτερική πολιτική» του καθεστώτος σαφώς προς την μεριά του ευρασιατικού project, προς την Μόσχα, το Πεκίνο και την Άγκυρα∙ αποφόρτισε τις σχέσεις με το Νέο Δελχί∙ άρχισε να «χειραφετείται» απ’ τον επικίνδυνο οικονομικό «εναγκαλισμό» (μέσω δανείων) με τις αραβικές πετροχούντες: όλα αυτά τον έκαναν επικίνδυνο για την Ουάσιγκτον και το πακιστανικό βαθύ κράτος. Που ανέλαβε δράση:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 12 Φλεβάρη>> Η δυτική δημαγωγία ακολουθεί (χωρίς να το ξέρει) τον στίχο απ’ τον «άγγελο εξάγγελο»:  … Γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά, κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας… Και ύστερα: …Αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα…

Δεν υπάρχουν νέα ευχάριστα απ’ το ουκρανικό πεδίο μάχης (ποτέ δεν υπήρχαν…), τώρα δεν υπάρχουν καν ψευδαισθήσεις. Οπότε καλύτερα no news.

Η ολική κατάληψη της Adveevka απ’ το ρωσικό στρατό είναι απλά θέμα χρόνου. Η βιομηχανική αυτή πόλη δεν είναι δίπλα στην πρωτεύουσα∙ βρίσκεται νότια, ανήκει στην περιφέρεια του Donetck, που έχει προσχωρήσει στη ρωσική ομοσπονδία από πέρυσι. Κανονικά δεν θα ήταν σπουδαία απώλεια. Μόνο που έχει επενδυθεί (απ’ τον τοξικό κλόουν) με στρατηγική, “υπαρξιακή” σημασία… Την ίδια στιγμή που ο ίδιος απολύει τον αρχιστράτηγό του και βάζει άλλον στο πόστο…

Οι ποδοσφαιρόφιλοι στα μέρη μας ξέρουν τι σημαίνει το «αλλάζω προπονητή προς το τέλος της σαιζόν» (ακόμα κι αν έχω αλλάξει άλλους δυο ή τρεις νωρίτερα): η σαιζόν χάθηκε, πάμε μπας και σώσουμε την επόμενη. Κάπως έτσι το φασιστοΚίεβο και οι σύμμαχοί του ελπίζουν, αφού φαίνεται ότι το 2024 χάνεται, μπας και σώσουν το 2025.

Δεν είναι σίγουρο ότι ο πόλεμος στο ουκρανικό πεδίο μάχης θα ακολουθήσει την περιοδικότητα και την ρουτίνα ενός ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Δεν υπάρχει καν σοβαρός λόγος για να μην αναγκαστεί το φασιστοΚίεβο σε κάποιου είδους συνθηκολόγηση τους επόμενους μήνες∙ με ή χωρίς τις ευλογίες της Ουάσιγκτον, του Λονδίνου και του Βερολίνο, με ή χωρίς “πατριωτικό” πραξικόπημα.

Υπάρχουν όμως οι ήδη γνωστές επιπλοκές. Αναφερόμαστε στο νατο. Αν έχεις ορκιστεί πως η νίκη σου είναι θέμα μηνών (το 2022) και δυο χρόνια μετά, το 2024, βρίσκεσαι στη δυσάρεστη θέση να κυνηγάς έναν δεξιό, δικό σου anchorman μην και πάρει συνέντευξη απ’ την ανεγκέφαλη αλεπού (: aka Putin), δεν πατάς πλέον σε κινούμενη άμμο. Αλλά στο άλλο, το δύσοσμο, το πρωκτικής προέλευσης. Και το θέμα είναι ότι μια τέτοια αποτυχία που διαγράφεται όλο και πιο καθαρά στον ορίζοντα σαν ήττα έχει κόστος∙ ακόμα κι αν παριστάνεις ότι το αγνοείς.

Η ανεγκέφαλη αλεπού (ενώπιον σχεδόν 200 εκατομμυρίων περίεργων, «διψασμένων» για ρωσικές αλήθειες…) έδωσε μια κάποια έμφαση στο γνωστό: ότι το δολάριο είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της αμερικανικής ηγεμονίας στο πλανήτη. Χμμμμ…. Στο νομισματικό επιστέγασμα του 4ου παγκόσμιου πολέμου δεν υπάρχουν Adveevka. Υπάρχουν όμως «κυκλωτικοί ελιγμοί» σε εξέλιξη.

Σ’ αυτήν την καθόλου ασήμαντη πλευρά του 4ου παγκόσμιου δεν διατίθενται ούτε διηπειρωτικοί πύραυλοι ούτε πυρηνικά. Και το γεγονός ότι η δύση εξακολουθεί να δανείζεται για να δανείζει το φασιστοΚίεβο, εν αναμονή του ότι όταν το τελευταίο πεθάνει θα κληροδοτήσει κάτι τις (γη, δεκάδες χιλιάδες στρέμματα…) στους δανειστές του (ενόσω ταυτόχρονα λέει «σκοτώστε – σκοτώστε – σκοτώστε Παλαιστίνιους») δεν είναι καθόλου συνταγή επιτυχίας.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (1)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Την προηγούμενη εβδομάδα γράφαμε (τα πρώτα φέρετρα):

… Υπάρχει άλλη επιλογή για την Ουάσιγκτον; Προσωρινά ίσως: βαρύς βομβαρδισμός θέσεων των ανταρτών… Όμως θα ακολουθήσουν κι άλλες επιθέσεις σε αμερικανικές βάσεις, κι άλλοι νεκροί πεζοναύτες∙ ο χρόνος δεν κυλάει υπέρ της… 

Το πρώτο έγινε ήδη, με την απειλή ότι θα ξαναγίνει. Παρά την βαριά και εντυπωσιακή σκηνοθεσία (αμερικανικά «στρατηγικά βομβαρδιστικά» που κτυπάνε από πολύ μεγάλη απόσταση, για λόγους ασφαλείας…) πρόκειται για συμβολικές επιθέσεις. Η Ουάσιγκτον είναι υποχρεωμένη να ειδοποιεί έγκαιρα και με ακρίβεια για τους στόχους της: αν είναι στη συριακή επικράτεια πρέπει να ειδοποιεί την Μόσχα, μην και βρεθεί κάποιος ρώσος στρατιώτης στο στόχο και προκύψουν άλλα∙ αν είναι στην επικράτεια του ιράκ πρέπει να ειδοποιεί την Βαγδάτη, μην και βρεθεί κάποιος ιρακινός στρατηγός σε λάθος σημείο… Μ’ αυτό το δεδομένο οι επιθέσεις αφορούν υποδομές (αυτές που δεν είναι υπόγειες: τούνελ υπάρχουν παντού σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου!) και έχουν ελάχιστες ανθρώπινες απώλειες.

Δεν παύουν ωστόσο να είναι κανονικές επιθέσεις. Συνοδευόμενες – στη συγκεκριμένη περίπτωση – από ισραηλινό βομβαρδισμό του αεροδρομίου της Δαμασκού: κάτι σαν καταμερισμός αρμοδιοτήτων. Για την Ουάσιγκτον δεν είναι σωστό και πρέπον να κτυπάει στη Δαμασκό, επειδή αυτό θα θεωρηθεί επίθεση κράτους – σε – κράτος∙ για το θεοναζί, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ οι επιθέσεις στη Δαμασκό είναι απλά η συνηθισμένη βρωμοδουλειά, που την κάνει ευχαρίστως (μέχρι να βάλει «stop» η Μόσχα…).

Όμως δεν τελειώνει εδώ η ιστορία: οι μικρότερες ή μεγαλύτερες αμερικανικές βάσεις στη συριακή και στην ιρακινή επικράτεια παραμένουν πάντα στόχος. Και το ζητούμενο λέγεται όλο και πιο ανοικτά και καθαρά, τόσο δυνατά μάλιστα ώστε στην Ουάσιγκτον παραδέχονται (έμμεσα κατ’ αρχήν) ότι το έχουν υπόψη τους: yankees go home!!! Μήπως μια προεδρία ψόφιου κουναβιού θα τα μάζευε και θάφευγε, αφού άλλωστε το ήθελε και στην προηγούμενη θητεία;

Χμμμ… Το ζήτημα είναι πια ιδιαίτερα περίπλοκο.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (2)

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η τακτική των προβοκατσιών απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον, του Τελ Αβίβ (αλλά και του Λονδίνου…), για να χρησιμοποιηθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, δεν είναι καθόλου άγνωστη διεθνώς. Η πιο πρόσφατη «βόμβα στο ψαχνό» στο ιράν και η «επανεμφάνιση του … isis» μπορεί να αποδειχθεί η σταγόνα-που-ξεχύλισε-το-ποτήρι, κι όχι μόνο για την Τεχεράνη: τέτοιου είδους «κτυπήματα» είναι αδύνατο να αντιμετωπίζονται πάντα έγκαιρα. Έτσι ορισμένες κινήσεις όχι κατ’ αρχήν (ή όχι μόνο) στρατιωτικές αλλά μάλλον πολιτικο-στρατιωτικές φαίνεται να επιταχύνονται.

Στις 24 και στις 25 Γενάρη συναντήθηκαν στην Αστάνα εκπρόσωποι της Μόσχας, της Τεχεράνης και της Άγκυρας (: «μπλοκ της Αστάνα», μην το ξεχνάτε!) με θέμα την Γάζα – αλλά και την συρία. Στην τελική ανακοίνωση μεταξύ άλλων υπέδειξαν έμμεσα αλλά καθαρά ως ζητούμενό τους την εκδίωξη του us army απ’ την συριακή επικράτεια. (Η Ουάσιγκτον, σε συνεργασία με τους υπεργολάβους της των ypg έχουν καταλάβει περίπου το ¼ της συριακής επικράτειας, ανατολικά του Ευφράτη).

Δυο βδομάδες αργότερα η Δαμασκός (που είναι το «αόρατο» μέλος του μπλοκ της Αστάνα) έβγαλε ανακοίνωση για το ίδιο θέμα, μιλώντας πιο καθαρά και συγκεκριμένα για την χρήση του isis απ’ την Ουάσιγκτον.

Λόγια-του-αέρα; Όχι ακριβώς: πρόκειται για την πολιτική κάλυψη της τρέχουσας δράσης των ένοπλων οργανώσεων κατά των αμερικανικών βάσεων τόσο στη συρία όσο και στο ιράκ∙ πολιτική κάλυψη που προέρχεται απ’ την Τεχεράνη, την Δαμασκό, αλλά και την Μόσχα και την Άγκυρα!!! Ακόμα περισσότερο: πολιτική κάλυψη οποιασδήποτε κλιμάκωσης που θα έχει αυτόν τον στόχο: να αδειάσει η Ουάσιγκτον τουλάχιστον αυτές τις δύο επικράτειες, του ιράκ και της συρίας…

Αυτά συμβαίνουν ενόσω εκτός απ’ την αναμενόμενη ανακοίνωση της εμβάθυνσης της στρατιωτικής σχέσης Τεχεράνης – Μόσχας έρχεται και η επίσημη αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ Δαμασκού και Άγκυρας! Έχει γίνει αρκετή προεργασία (κυρίως σε ότι αφορά την «διαχείριση» του Idlib), ουσιαστικά ποτέ δεν διακόπηκαν οι «υπόγειες» σχέσεις μεταξύ τους, και εκείνο που εκκρεμεί τώρα είναι η πανηγυρική συνάντηση του Erdogan με τον παλιόφιλο Assad.

Συμφωνούν, αυτό είναι ξεκάθαρο: yankees go home! (Αρκεί να διαφανεί κάτι τέτοιο στον ορίζοντα για να γυρίσουν οι ypg στα χωριά τους στη βορειοανατολική συρία επιστρέφοντας τις πετρελαιοπηγές απ’ τις οποίες κάνουν τώρα λαθρεμπόριο στο νόμιμο ιδιοκτήτη τους, στη Δαμασκό…) Μια τέτοια επίσημη «αποκατάσταση σχέσεων» μεταξύ Άγκυρας και Δαμασκού θα συμπληρώσει τις ήδη τρέχουσες εξελίξεις: η πετροχούντα των εμιράτων άνοιξε και πάλι την πρεσβεία της στη Δαμασκό, μετά από 13 χρόνια∙ ενώ ο άλλος πετροχουντικός, ο τοξικός του Ριάντ, έχει στείλει ήδη τον πρεσβευτή του και μια ομάδα διπλωματών στη Δαμασκό… Μόλις τελειώσει η ανακαίνιση της σαουδαραβικής πρεσβείας στην πρωτεύουσα της συρίας, θα φύγει απ’ το ξενοδοχείο που τώρα είναι η ανεπίσημη έδρα του και θα εγκατασταθεί όμορφα κι ωραία.

Η συριακή και η ιρακινή επικράτεια ήταν καίριες στο αμερικανικό / δυτικό σχέδιο για τη «νέα μέση Ανατολή» απ’ τις αρχές της δεκαετίας του ’10, μέσω της διάλυσης των κρατών και της δημιουργίας διάφορων «φυλετικών» κρατιδίων, με μεγαλύτερο εκείνο του isis. Η «νέα μέση Ανατολή» μοιάζει τώρα σαν ένας εφιάλτης που απομακρύνεται στο βάθος της ιστορίας∙ γι’ αυτό η «επανεφεύρεση» του isis είναι ένας ελεεινός αναχρονισμός απ’ την μεριά της χρεωκοπημένης υπερδύναμης και των συμμάχων της.

Όταν θα έχει γίνει ολοφάνερο τι είδους καταλύτης ήταν η «εισβολή του al Aqsa», και γιατί δολοφονούνται με τέτοια λύσσα τόσες χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά στη Γάζα (και στη Δυτική Όχθη), πολλοί θα πρέπει να καταπιούν όχι μόνο τις γλώσσες τους αλλά και τα κεφάλια τους…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

H γνωστή VictoriafuckEUNuland επέστρεψε μετά από 10 χρόνια στην πλατεία Maidan του Κιέβου, όπως ακριβώς ο δολοφόνος επιστρέφει στον τόπο του εγκλήματος. Το 2014 μοίραζε μπισκότα στους φασίστες (φωτογραφία επάνω). Αυτή τη φορά (κάτω) μέσα στην παγωμένη νύχτα, με την πλατεία έρημη, μοίρασε απειλές: υποσχέθηκε στη Μόσχα “δυσάρεστες εκπλήξεις”. Σαν υφυπουργός εξωτερικών του νυσταλέου κάτι θα είχε στο κεφάλι της…  

Δευτέρα 5 Φλεβάρη>> Η κατάρριψη ενός ρωσικού στρατιωτικού μεταγωγικού αεροπλάνου μέσα στον ρωσικό εναέριο χώρο, με χρήση αμερικανικών patriot, είναι αυτό το είδος προβοκατσιών για το οποίο γράψαμε νωρίτερα. Το αεροπλάνο μετέφερε 65 ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου, με προορισμό την ανταλλαγή τους (μαζί με άλλους) με ρώσους αιχμαλώτους πολέμου. Δεν έχει αναφερθεί ως τώρα κάτι που να υποδεικνύει πως κάποιος ή κάποιοι απ’ αυτούς τους 65 ήταν κίνδυνος για το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, οπότε έπρεπε να «καθαριστεί» (μαζί με τους υπόλοιπους). Απομένει λοιπόν γυμνή η προβοκάτσια: παρά τις αμερικανικές υποσχέσεις, δεσμεύσεις, κλπ, για το αντίθετο, αμερικανικά όπλα χρησιμοποιούνται (πιθανότατα από δυτικούς χειριστές) κατά ρωσικών στόχων εντός ρωσίας – απ’ το ουκρανικό έδαφος…

Πρόκειται για «ανεξέλεγκτα στοιχεία» που κάνουν του κεφαλιού τους; Πρόκειται για κάποια «τακτική» εκ μέρους της Ουάσιγκτον, μέσω των ουκροναζί εργολάβων της; Πρόκειται για «προειδοποίηση», κι αν ναι τι είδους;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.