Once upon a time

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Πίσω, πολύ πίσω, στο 1969, και ο 22χρονος Carlos Santana με την μπάντα του (όλοι μια ηλικία) ανεβαίνουν στη σκηνή εκείνης της συναυλίας που χώρισε την ιστορία της rock σε «πριν» και «μετά». Ποιος θα μπορούσε να ξέρει τι θα ακολουθούσε; Κανένας. Φτιαχνόταν μουσική, κι αυτό ήταν αρκετό.

Τις ίδιες μέρες και νύχτες, στο ίδιο μέρος, στο ίδιο “μια φορά κι έναν καιρό”, κάποιοι ακόμα: Jefferson Airplane…

(Aν μετά από 50τόσα χρόνια ακούγονται καινούργιοι είναι επειδή…)

Όταν τα λένε μόνοι τους…

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Οι απανταχού caradinieroi / pfizeroi μπορεί να συνεχίζουν να νανουρίζονται με τα παραμύθια που τους τάισαν τ’ αφεντικά∙ ή μπορεί να δαγκώνουν τις νύχτες το μαξιλάρι απ’ τον τυφλό και ανέκφραστο θυμό τους που εξαπατήθηκαν τόσο εύκολα. Όμως οι ειδικοί των φαρμακομαφιόζων (πιο σωστά: κάποιοι ανάμεσά τους) συνεχίζουν να πανηγυρίζουν – με απεριόριστο θράσος και ενδεχόμενη άγνοια κινδύνου, εφόσον θεωρούν ότι η ασυλία που έχουν εξασφαλίσει θα είναι αιώνια.

Μια τέτοια περίπτωση είναι η κυρία Kathrin Jansen, ως πρόσφατα (βγήκε στη σύνταξη) επικεφαλής του τμήματος έρευνας και εφαρμογών της φαρμακομαφίας pfizer. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή της που δημοσιεύτηκε στη γνωστή επιθεώρηση nature (στις 11 Νοέμβρη) είπε πράγματα που αν διαβαστούν σωστά επιβεβαιώνουν το μαζικό έγκλημα που όλοι ξέρουμε ότι βρίσκεται πάντα σε εξέλιξη. Να μερικά αποσπάσματα (ο τονισμός με bold δικός μας):

… Όταν τον Μάρτιο του 2020 ο CEO [σ.σ.: ο γνωστός κτηνίατρος…] είπε: «Κάντε τα πάντα για να είναι έτοιμο πριν το τέλος του χρόνου» είπα «αυτό είναι τρελό!». Δεν μας έλειπαν τα χρήματα, οπότε μπορείς να κάνεις εντυπωσιακά πράγματα σε εντυπωσιακά λίγο χρόνο…. Η πλατφόρμα mRNA δεν ήταν έτοιμη εκείνη την στιγμή. Είχαμε προβλήματα με την σταθερότητά της, με την μορφή της, έπρεπε να τα λύσουμε όλα αυτά. Το 2020 επρόκειτο μόνο για ένα μικρό ερευνητικό πρόγραμμα και έπρεπε να το επιταχύνουμε. Συνήθως ξεκινάς με μια κατασκευή σε μικρή κλίμακα, κι ύστερα προχωράς σε όλο και μεγαλύτερη. Δεν είχαμε χρόνο για αυτά. Ουσιαστικά κλωνοποιήσαμε αυτήν την έρευνα μικρής κλίμακας πολλές φορές και πολλαπλασιάσαμε τα σημεία παραγωγής για να μπορέσουμε να παράξουμε εκατομμύρια δόσεις.

Είχαμε την ευκαιρία να δουλέψουμε με την BioΝTech, που έκανε έρευνα σε mRNA πλατφόρμες για την γρίπη, και για μένα ήταν ξεκάθαρο ότι μια τέτοια πλατφόρμα θα είχε τις μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας. Δεν ήξερα αν αυτό μπορούσε να γίνει εκείνη την στιγμή. Αλλά ήξερα ότι αν είναι κάτι να πιάσει αυτό θα είναι mRNA

Γίναμε δημιουργικοί – δεν περιμέναμε τα στοιχεία, έπρεπε να τα κάνουμε όλα «με κίνδυνο». Πετούσαμε το αεροπλάνο την ώρα που ακόμα το φτιάχναμε…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

«Ελαφρώς νοτιότερα»

Καθώς ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός (4ος παγκόσμιος…) οξύνεται ξέρετε τι σημαίνει «την έχουμε ψωνίσει» ιμπεριαλιστικά επειδή έχουμε (ή νομίζουμε ότι έχουμε) αμερικανο-αγγλικές «πλάτες»; Αν όχι ρωτήστε τον κλόουν του Κιέβου…

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> … Όπως αναφέρουν στην «Κ» καλά πληροφορημένες πηγές, ο λόγος για τον οποίο επελέγη η νέα NAVTEX να εκδοθεί με βάση τη πρόταση που είχε καταθέσει η Λιβύη το 2011, είναι προκειμένου να μεταδοθεί το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να υπάρξει – κάποια στιγμή – κάποιου είδους συμφωνία. Τα μόνα σημεία της NAVTEX που αναμένεται να κινηθούν ελαφρώς νοτιότερα της πρότασης της Λιβύης του 2011, είναι εκείνα που βρίσκονται σε περιοχές που η Ελλάδα διεκδικεί μεγαλύτερη επήρεια λόγω ύπαρξης νησιών. Το ένα σημείο είναι, βεβαίως, εκείνο που αφορά τη Γαύδο και το δεύτερο τα νησιά Σχίζα και Σαπιέντζα απέναντι από τη Μεθώνη στη νοτιοδυτική Πελεπόννησο, και με βάση την ελληνική άποψη δίνουν δυνατότητα για μεγαλύτερη επήρεια…

Αυτά έγραφε χτες (Κυριακή 27 Νοέμβρη) στην καθεστωτική «καθημερινή» ο καθ’ ύλην αρμόδιος δημοσιογράφος, κάτω απ’ τον τίτλο «NAVTEX- μήνυμα στη Λιβύη». Πράγμα που σημαίνει: η τελευταία ελπίδα του ελλαδιστάν να μοστράρει εαυτόν ως «αφεντικό της ανατολικής Μεσογείου» είναι να πουλάει τσαμπουκά στην διεθνώς αναγνωρισμένη λιβυκή κυβέρνηση της Tripoli, κρίνοντας την αδύναμη… «Καπαρώνοντας» (ως ελληνικό βυθό) αυτό το «ελαφρά νοτιότερα», με βάση την διεθνώς παράνομη και οπωσδήποτε αυθαίρετη ιδέα ότι η Γαύδος και δυο νησάκια απέναντι απ’ την μεσσηνιακή Μεθώνη επιβάλλουν στο λιβυκό κράτος να κάνει γαργάρα την δική του (αφρικανική, ηπειρωτική) ακτογραμμή. (Τι άλλο πρέπει να κάνει αυτό το κράτος; Μήπως να υποχωρήσει «ελαφρώς νοτιότερα» απ’ τη Σαχάρα για να μην ταλαιπωρεί την Αθήνα;)

Αυτός είναι ο ελληνικός ιμπεριαλισμός όταν, μη μπορώντας κάτι άλλο, το έχει γυρίσει στο κούτσου-κούτσου ball. Ποια όμως νομίζετε ότι (θα) είναι η απάντηση της κυβέρνησης της Tripoli στον ελληνικό τσαμπουκά; Μήπως θα πέσει στα πόδια του γύπα ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα εκπλιπαρώντας για λίγα θαλάσσια στρέμματα;

Όχι!… Το ελλαδιστάν, υπό το ρημαδογκουβέρνο αλλά με διακομματική συναίνεση, ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη, ποντάροντας – βέβαια – στον μεγάλο σύμμαχο στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Μάταιο ποντάρισμα… (Αλλά δεν θέλετε να βλέπετε…)

Ημι-αυτόματο off side

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Όσες / όσοι παρακολουθούν το μουντιάλ στο κατάρ παρακολουθούν (είτε καταλαβαίνουν τις συνέπειές της είτε όχι) μια ακόμα «επαναστατική τεχνολογία στην υπηρεσία της αλήθειας». Το «ημι-αυτόματο offside» (semi-automated offside) έχει κάμερες, αισθήτηρες, τεχνητή νοημοσύνη, αντικειμενικά και αλάθητα  στοιχεία δηλαδή, πολύ μακριά απ’ την υποκειμενικότητα και τα λάθη διαιτητών και εποπτών… Τι άλλο θέλετε;

Να πως έχουν τα πράγματα. Πρώτα πρώτα η μπάλα στο εσωτερικό της έχει ένα «κουκούτσι»! «Αισθητήρα» τον λένε, περί κάποιου είδους μικροπομπού πρόκειται (λέμε) που δίνει διαρκώς τις «συντεταγμένες» της μέσα στο γήπεδο εκπέμποντας στα 500Hz. Πρώτο τεχνολογικό κατόρθωμα: από ‘δω και στο εξής δεν θα πρόκειται για τόπι, ούτε το σπορ είναι «κλωτσοσκούφι»! Η μπάλα plus δεν είναι μπάλα, και σίγουρα έχει προοπτικές βελτίωσης (παρακαλούμε δώστε βάση στην πρότασή μας στο τέλος). Στην τελική αυτή η κυβερνομπάλα αξίζει περισσότερα από κλωτσιές!!

Δεύτερον, 12 κάμερες τοποθετημένες στο σκέπαστρο του γηπέδου (γήπεδο χωρίς σκέπαστρο είναι «ψέκα» και απαγορεύεται!!!) εκτός απ’ το να λαμβάνουν τα σήματα της μπάλας παρακολουθούν 29 σημεία του σώματος κάθε ποδοσφαιριστή, με ταχύτητα μεταφοράς δεδομένων 50 σκαναρίσματα το δευτερόλεπτο.

Η ασταμάτητη μηχανή δυσκολεύεται να χωνέψει αυτό που μοιάζει «πρωτόγονο», δηλαδή την παρακολούθηση 29 σημείων του κάθε σώματος του κάθε αστέρα ΧΩΡΙΣ αυτός / αυτοί να φορούν μια ειδική στολή «εκπομπής data». Υποθέτουμε ότι είναι θέμα χρόνου τα σώβρακα και οι φανέλες να γίνουν μικροί υπολογιστές, τίγκα στα τσιπ και στους αισθητήρες – για λόγους ακρίβειας και ευκολίας φυσικά.

Τρίτον,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Πλαφόν

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Ενώ οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες σπρώχνονται μεταξύ τους γύρω απ’ το ποια θα ήταν η συμφέρουσα ανώτατη τιμή με την οποία θα αγόραζαν ρωσικό φυσικό αέριο (αλλά και ρωσικό πετρέλαιο…), η δημαγωγία αφήνει στο σκοτάδι τα πιο σημαντικά ζητήματα σχετικά. (Έτσι είναι η δημαγωγία!)

Κατ’ αρχήν οι ορισμοί. Αν ένας (μια επιχείρηση ας πούμε) και μόνο ένας είναι ο πωλητής ενός εμπορεύματος, τότε πρόκειται για μονοπώλιο. Αν οι πωλητές είναι λίγοι (ας πούμε 3, 4 ή 5) και το εμπόρευμα έχει μαζική ζήτηση, τότε πρόκειται για ολιγοπώλιο. Αν ο αγοραστής είναι ένας και μόνο ένας, τότε πρόκειται για μονοψώνιο. Αν οι αγοραστές είναι λίγοι, πρόκειται για ολιγοψώνιο.

Εύκολα κατανοητό πως τόσο το μονοπώλιο/ολιγοπώλιο όσο και το μονοψώνιο/ολιγοψώνιο παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των τιμών του Χ ή του Ψ εμπορεύματος που εμπίπτει σ’ αυτήν την κατηγορία είτε πώλησης είτε αγοράς. Τα αφεντικά του μονοπωλίου (: αν είναι ιδιωτικό) ή του ολιγοπωλίου (ειδικά αν γίνει καρτέλ, κάτι που είναι συνηθισμένο…) επιδιώκουν να αυξήσουν την τιμή και τα κέρδη τους. Τα αφεντικά του μονοψωνίου / ολιγοψωνίου επιδιώκουν το αντίθετο.

Ως τώρα, σε ότι αφορά το πετρέλαιο, υπάρχει ο ΟΠΕΚ+ (ο ορισμός του καρτέλ) που καθορίζει τις τιμές έμμεσα μέσα απ’ την διαθέσιμη στο εμπόριο ποσότητα πετρελαίου. Για το φυσικό αέριο δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αν και η Μόσχα με την Τεχεράνη (τα μεγαλύτερα γνωστά κοιτάσματα φυσικού αερίου παγκόσμια) ετοιμάζουν κάτι τέτοιο, με την συμμετοχή και της Ντόχα (επίσης πολύ μεγάλα κοιτάσματα). Απ’ αυτή την άποψη η προσπάθεια είτε των G7 είτε των Βρυξελών να οριοθετήσουν κάποια ανώτατη τιμή στον Χ ή στον Ψ υδρογονάνθρακα (ρωσικής προέλευσης…) θα μπορούσε να ανήκει στο εύλογο συμφέρον των αφεντικών ενός ολιγοψωνίου – αν όντως οι δυτικοί καπιταλισμοί ήταν οι μοναδικοί ή μακράν οι μεγαλύτεροι καταναλωτές αυτών των εμπορευμάτων.

Όμως δεν είναι. Και το ξέρουν. Οπότε δημιουργούνται σοβαρές «παρενέργειες».


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Sarajevo 174

Ποια είναι τα προσόντα της ουκρανικής επικράτειας που την έχουν κάνει τόσο ελκυστική για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό εδώ και πάνω από μια δεκαετία ώστε τώρα να διακινδυνεύει ακόμα και να χάσει ένα καλό μέρος της; Η απάντηση μοιάζει κοινότοπη: είναι δίπλα στη ρωσική επικράτεια, εξαιρετικό μέρος για βάσεις πυραύλων∙ και ελέγχει την Μαύρη Θάλασσα, που θα μπορούσε να είναι επίσης εξαιρετικό μέρος για θωρηκτά, υποβρύχια, κλπ.

Αυτά είναι σωστά. Όχι, όμως, τα μόνα. Η ουκρανική επικράτεια διαθέτει μεγάλες εκτάσεις μαύρου χώματος, του πλέον γόνιμου για καλλιέργεια. Κι αν πρόκειται να σπαρούν μεταλλαγμένες ποικιλίες, τότε…

[ Προχωρήστε για να διαβάσετε ή κατεβάσετε το pdf αρχείο ]


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Tower of Power

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Να τώρα μια καλιφορνέζικη R&B μπάντα, κάπως ώριμη – θα έλεγε κάποιος. Πρωτοεμφανίστηκε μόλις το 1968, και προφανώς έχει αλλάξει διάφορες φορές σύνθεση από τότε. Αλλά μην βιαστείτε! Ο Emilio “Mimi” Castillo (σαξόφωνο και φωνητικά), ο Stephen “Doc” Kupka (σαξόφωνο και φωνητικά) και ο David Garibaldi (ντράμς και φωνητικά) είναι σταθεροί από τότε∙ και σίγουρα τα έχουν παρακολλήσει τα ένσημά τους.

Αλλά απ’ την μουσική δεν παίρνεις σύνταξη ποτέ!

Εδώ αποδίδουν φόρο τιμής στον James Brown πριν λίγες μέρες, παίζοντας στο Birchmere της Βιρτζίνια.

(Με τις ευχές μας για την εβδομάδα: κρατηθείτε μακριά απ’ την αισθητική της σαπίλας που επιτίθεται από παντού!)

Η παρ’ ολίγον άλωση της Τριπολιτσάς (απ’ τον Ξέρεις-ρε-ποιος-είμαι-γω…)

Πάντα με το βλέμμα ψηλά, σ’ εκείνα τα ύψη (πολιτικής) που των κοινών ανθρώπων το μάτι δεν φτάνει…

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Αυτός ο ευθυτενής, κομψός, φιλόδοξος, τεράστιος, πελώριος γύπας που διαθέτει το ελλαδιστάν (και το ρημαδογκουβέρνο) σαν υπουργό εξωτερικών έχει την άδολη συμπάθεια της ασταμάτητης μηχανής: πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος… (Έχουμε πάντα μια καλή κουβέντα για τους αποτυχημένους, τους γραφικούς κλπ της κάθε εξουσίας…) Ίσως ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας πρέπει να πηγαίνει στην άλλη Τρίπολη (όχι του λιβάνου, της Αρκαδίας), νάναι όλα κανονισμένα όπως τα θέλει… και να μην πεινάει όπως την άλλη φορά, τότε που ξαναέδωσε τα ρέστα του κατά του Τσαβούσογλου.

Υπάρχουν τρία μικρά, τόσο δα μικρά δεδομένα, για τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα και πιο γενικά, με το ρημαδογκουβέρνο. Το πρώτο το παρατήρησαν διάφοροι: με τον Τσαβούσογλου, που υπέγραψε τον «απαίσχυντο σύμφωνο», και θα χαιρετιόταν, και θα κουβέντιαζε∙ με την Μάνγκους όμως όχι … Επειδή υπέγραψε το «απαίσχυντο σύμφωνο»… (Crazy, crazy!!!)

Υπάρχει κάποιος μισογυνισμός εδώ; Όχι. Υπάρχει το δεύτερο: η αντίληψη της (κρατικής εξωτερικής και όχι μόνο) πολιτικής ως photo opportunity (όταν δεν είναι τιτίβισμα). H λίβυα υπ.εξ. κυρία Μάνγκους είναι «μικρή κι αδύναμη» (πολιτικά…) για να καταδεχθεί ένας γίγαντας (σαν τον ρημαδοΓουαϊδόΝικόλα) να χαιρετηθεί και να φωτογραφηθεί μαζί της… Είναι «χαμηλότερου επιπέδου» απ’ τον κολοφώνα… (με όμικρον το «κο»).

Το τρίτο είναι βέβαια ο τζενεράλ Χαφτάρ! Το να πέσει στη ζεστή αγκαλιά του για να τον παρηγορήσει στη Βεγγάζη (γι’ αυτό που πήγαν να του κάνουν οι άθλιοι της – λιβυκής – Τρίπολης) πρέπει να έσκασε σαν υπαρξιακή ανάγκη∙ η σχέση τους είναι παλιά και ελαφρώς παθιασμένη. Από τότε (θυμάστε;) που υποτίθεται ότι ο τζενεράλ θα ισοπέδωνε την Τρίπολη μαζί με την (διεθνώς αναγνωρισμένη) παλιοκυβέρνησή της, οπότε χρίστηκε με κάθε τιμή επίσημος εκπρόσωπος του ελλαδιστάν σε μια διάσκεψη στο Βερολίνο (για την λιβύη) όπου η Αθήνα δεν ήταν καλεσμένη. Σπουδαίες στιγμές σπουδαίας εξωτερικής πολιτικής!! (Τώρα υπάρχει κι άλλη ζεστή αγκαλιά: της οικογένειας Μενέντες… Άλλη φορά γι’ αυτήν).

Το σίγουρο είναι ότι η Αθήνα έχει δημιουργήσει ένα ακόμα πρόβλημα με την Τρίπολη ΠΡΙΝ κάνει την έφοδο ο πελώριος. Και δεν μπορεί να το λύσει ακόμα κι αν ο γύπας πάει πετώντας με τα δικά του φτερά ως τη λιβύη. Ποιο είναι αυτό;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Αρπακτικά 1

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Έχει την πλάκα του γεγονός ότι το ελληνικό καθεστώς (και στη λέξη «καθεστώς» να συμπεριλάβετε τους πάντες και τα πάντα, θεσμούς, μηχανισμούς, κυκλώματα, συμφέροντα, εξουσίες μεγαλύτερες και μικρότερες, πολιτικά πρόσωπα, αξιωματούχους, τεχνικούς… ) παριστάνει ότι τα προσπαθήσει να «συμμαζέψει» και να «πειθαρχήσει» όσους / όσες ασχολούνται (μέσα στο υποτιθέμενο «κρατικό μονοπώλιο») με την συλλογή πληροφοριών, τις παρακολουθήσεις, κλπ, στην ιστορική εποχή που ακόμα και τα καθεστώτα που υποτίθεται επιδείκνυαν στο παρελθόν τέτοιου είδους ορθολογισμό και πειθαρχία έχουν χάσει κάθε έλεγχο. Στις ηπα για παράδειγμα, όπου το εκτελεστικό (: κογκρέσσο) είναι ο θεσμικός προϊστάμενος της cia, κανείς δεν ήξερε ότι αυτή η υπηρεσία διαθέτει μυστικό στρατό 70.000 ατόμων (!!), που δρουν έξω και πέρα από κάθε «συνταγματική πρόνοια». Το ποιος παρακολουθεί ποιον και για ποιον σκοπό (μιλώντας πάντα για τις επίσημες, κρατικές υπηρεσίες) έχει ιδιωτικοποιηθεί / εγκληματοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό ώστε το μόνο που συμβαίνει πραγματικά στην Ουάσιγκτον, στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στο Βερολίνο ή στη Ρώμη (ενδεικτική η αναφορά) είναι ότι οι ανταγωνισμοί ανάμεσα σε διαφορετικές φράξιες των κρατικών / παρακρατικών μηχανισμών «παράγουν αποκαλύψεις και διαρροές»∙ οι οποίες, με την σειρά τους, λειτουργούν σαν de facto «έλεγχος». Ή, πιο σωστά, σαν το θεαματικό υποκατάστατό του.

Η πάγια ιδέα που υπάρχει για την μορφή-κράτος (κι όλα της τα παρακλάδια), η ιδέα μιας συμπαγούς ιεραρχικής πυραμίδας μέσα στην οποία τα επίπεδα της γραφειοκρατίας υπόκεινται σε αυστηρή πειθαρχία και ενότητα στόχων, μεθόδων και σκοπών, είναι αρχαιολογία∙ αν υποθέσουμε ότι ίσχυε άλλοτε. Εδώ και 4 τουλάχιστον δεκαετίες η μορφή-κράτος έγινε σταδιακά ένα αρχιπέλαγος / δίκτυο επιμέρους ομαδοποιήσεων με διαφορετικές (έως και αντίπαλες) ατζέντες, σε διαρκείς λίγο πολύ ρευστές τακτικές συμμαχίες και αντιπαραθέσεις – κι αυτό δεν ισχύει μόνο για το ελλαδιστάν! Το πιο κοντινό μοντέλο για την πραγματική δομή της μορφής – κράτους στον ύστερο καπιταλισμό (δηλαδή στη διάρκεια της 3ης και ακόμα περισσότερο τώρα, στην 4η βιομηχανική επανάσταση) είναι ο υπόκοσμος∙ κι αυτό το υποστηρίζουμε χωρίς ηθικολογία. Όποιος / όποια έκανε κάποτε τον κόπο να διαβάσει σχετικά με την κρατικοποίηση του εγκλήματος (: τετράδιο για εργατική χρήση νο 2), μια διεξοδική αναλυτική επεξεργασία της οποίας οι βασικές θέσεις παρουσιάστηκαν δημόσια το 2007, καταλαβαίνει.

Απ’ αυτή την σκοπιά η «υπόθεση predator» έχει διδακτικό ενδιαφέρον. Ενώ πρόκειται για διεθνές ζήτημα (με την έννοια ότι οι «πελάτες» είναι υπηρεσίες ή/και κυκλώματα διαφόρων κρατικών προελεύσεων) υπάρχει – διεθνώς – ιδιαίτερη εστίαση στην ελληνική περίπτωση. Κι αυτό καθόλου τυχαία: η δημόσια αποκάλυψη της ύπαρξης και της χρήσης του συγκεκριμένου λογισμικού υποκλοπών έγινε σχεδόν ταυτόχρονα απ’ το (καναδικό) CitizenLab (στις 16 Δεκέμβρη του 2021 με όλες τις τεχνικές λεπτομέρειες) και απ’ το Meta του Ζούντεμπεργκ (στις 17 Δεκέμβρη του 2021 με κάποια σημαντικά επιπλέον στοιχεία)∙ ανακοινώσεις που περιλάμβαναν καθαρά και το ελλαδιστάν στο «πελατολόγιο» της εταιρείας που διαθέτει το Predator. Μόλις ένα μήνα μετά, στις 11 Γενάρη του 2022, θα μπορούσε κάθε ενδιαφερόμενος (εντός ή εκτός εισαγωγικών) να μάθει αυτά:

Μεταφράζουμε (ο τονισμός με υπογραμμίσεις δικός μας, τα bold στο πρωτότυπο) και τονίζουμε: αυτά γράφονταν στις 11 Γενάρη του 2022….

Τίτλος: Κατασκοπεύει η ελληνική κυβέρνηση τους πολίτες της μέσω του spyware Predator;

Υπότιτλος: Συνεπώς η ελληνική κυβέρνηση ελέγχει παράνομα τις συσκευές των πολιτών της μέσω του spyware Predator και κανείς δεν φαίνεται να κάνει οτιδήποτε επ’ αυτού.

Κείμενο: Το spyware Predator είναι, σύμφωνα με αναφορές ξένων sites, το καινούργιο κατασκοπευτικό εργαλείο της ελληνικής κυβέρνησης κατά των πολιτών της. Αυτό είναι το συμπέρασμα μας διαβάζοντας την πρόσφατη έρευνα του CitizenLab, μιας ομάδας ερευνητών και ειδικών ασφάλειας απ’ τον Καναδά: χρησιμοποιείται από κυβερνήσεις και αστυνομίες για να παρακολουθεί ανυποψίαστους πολίτες σ’ όλο τον κόσμο.

Ανάμεσα στις κυβερνήσεις που χρησιμοποιούν παράνομα αυτό το μέσο παρακολούθησης είναι η Ελληνική, σύμφωνα με την έρευνα του CitizenLab και του Meta (Facebook). Αλλά η ελληνική σχέση με το spyware φαίνεται να είναι πιο σύνθετη και βαθιά απ’ ότι δείχνει από πρώτη ματιά.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Αρπακτικά 2

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Απ’ την άλλη μεριά η ασταμάτητη μηχανή είναι σίγουρη ότι οι δημαγωγοί «έπνιξαν» το θέμα για αρκετούς μήνες (στην ελλάδα μέχρι να «σκάσει» η περίπτωση Ανδρουλάκη…) δίνοντας έτσι αρκετό χρόνο στο κύκλωμα να φροντίσει για την όσο το δυνατόν καλύτερη προστασία / διάσωσή του. (Να θυμίσουμε ότι η περίπτωση Ανδρουλάκη δημοσιοποιήθηκε τον Ιούλιο / αρχές Αυγούστου του 2022 κι ενόσω πριν είχε «πνιγεί» με χαρακτηριστική δημαγωγική άνεση, ήδη απ’ τον Απρίλη του 2022, η περίπτωση του δημοσιογράφου Κουκάκη).

Ανάμεσα στα μέσα Δεκέμβρη του 2021 (ανακοινώσεις των CitizenLab και Meta που ξεκάθαρα έδειχναν (και) ελλαδιστάν) και στις αρχές Αυγούστου του 2022 μεσολάβησαν 7,5 μήνες – χρόνος υπεραρκετός για να γίνει οποιοδήποτε deal και να οργανωθεί οποιαδήποτε μεθόδευση μεταξύ διαφορετικών κυκλωμάτων του ενιαίου ελληνικού (κρατικού / ιδιωτικού) υπόκοσμου!!!

Ποια θα μπορούσαν να είναι τα επίδικα αυτών των όποιων deal και των όποιων μεθοδεύσεων σ’ αυτούς τους 7,5 τουλάχιστον μήνες ανάμεσα στο «ααα, δεν ξέρω τίποτα» και στο «ωπ, εδώ έχουμε σοβαρό σκάνδαλο με κέντρο το Μαξίμου»;


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.