Once upon a time

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Πίσω, πολύ πίσω, στο 1969, και ο 22χρονος Carlos Santana με την μπάντα του (όλοι μια ηλικία) ανεβαίνουν στη σκηνή εκείνης της συναυλίας που χώρισε την ιστορία της rock σε «πριν» και «μετά». Ποιος θα μπορούσε να ξέρει τι θα ακολουθούσε; Κανένας. Φτιαχνόταν μουσική, κι αυτό ήταν αρκετό.

Τις ίδιες μέρες και νύχτες, στο ίδιο μέρος, στο ίδιο “μια φορά κι έναν καιρό”, κάποιοι ακόμα: Jefferson Airplane…

(Aν μετά από 50τόσα χρόνια ακούγονται καινούργιοι είναι επειδή…)

Πριν 49 χρόνια

Δευτέρα 3 Σεπτέμβρη. Κάπου στα μέσα του 21ου αιώνα κάποιος αναλαμβάνει μια επικίνδυνη αποστολή, να επιστρέψει στον 20ο για να βρει ή να διορθώσει κάτι. Στο καινούργιο του αθέλητο και προϊστορικό περιβάλλον μουρμουρίζει: ωραία μουσική ακούγατε στον 20ο αιώνα.

Το πιο πάνω είναι fiction – αλλά έτσι είναι. Ο 20ος αιώνας είναι ήδη ένας σωρός ένδοξων ερειπίων, όπου ζουν ερημίτες ασκητές και τρωκτικά της ιδεολογίας. Ωστόσο απ’ αυτόν έμειναν κάτι λίγα… Ένα απ’ αυτό είναι η μουσική (ένα άλλο είναι ο κινηματογράφος).

Και τα δύο video είναι απ’ το woodstock – Αύγουστος του 1969 για να μην το ψάχνουν όσοι δεν ξέρουν πότε έγινε. Δεν μας παρακινεί η νοσταλγία, αλλά μάλλον η πεποίθηση πως «κάπως ξεκίνησαν όλα» – κι αυτό δεν έχει σχέση πια με το πως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Να λοιπόν μια απ’ τις αφετηρίες…

Η μπάντα του Santana είναι όλοι 21 και 22 χρονών – τρελή πιτσιρικαρία!!! Όσο για την θεά Grace, τι να πούμε; Πόσοι και πόσες την άκουσαν (στον 20ο αιώνα), σα Σειρήνα, να γλυκαίνει το μπάφιασμά τους;

Άντε: ευχή για έναν Σεπτέμβρη χωρίς πολλή μελαγχολία (η λίγη κάνει καλό…)