Tag: δημόσια τάξη

Πόλεμος για το νερό

Δευτέρα 17 Απρίλη>> Ο νεαρός δημοσιογράφος – αφηγητής στη συνέχεια είναι μετριοπαθής, ίσως και no violent. Συμβαίνει ωστόσο τέτοιοι άνθρωποι, είτε από περιέργεια είτε από καθήκον να βρεθούν σε καταστάσεις που δεν είναι στα μέτρα τους. Συγχωρείστε τον λοιπόν αν κάποια σχόλιά του δείχνουν έκπληξη ή και φόβο για μια σύγκρουση που για τους διαδηλωτές ήταν αναμενόμενη.

Κατά τα υπόλοιπα επαναλαμβάνουμε όσα γράφαμε πριν 2 βδομάδες.

Στη γαλλική Sainte-Soline στα δυτικά γίνεται απ’ τον περασμένο Οκτώβρη «πόλεμος για το νερό»… Ένα κλαμπ μεγάλων αγρο-ιδιοκτητών και αγρο-βιομηχάνων της περιοχής, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα την «κλιματική κρίση» (ιδού ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ του ιδιωτικού ελέγχου του νερού!! Κρατείστε το κι αυτό…) προσπαθούν να φτιάξουν έναν χερσαίο μεγα-ταμιευτήρα, που θα χωράει έως και 650.000 κυβικά νερού∙ που θα αντλείται τον χειμώνα απ’ τις υπόγειες υδροφόρες συγκεντρώσεις για να χρησιμοποιείται για άδρευση το καλοκαίρι… Έτσι λένε…

Από πρώτη ματιά πρόκειται για ηλίθια ιδέα: το νερό του μεγα-ταμιευτήρα θα εξατμίζεται, σε ποσοστό από 20% έως 60% (όπως έχουν δείξει σχετικές μελέτες). Αλλά όχι. Πρόκειται για την δόλια ιδέα κατασκευής σπανιότητας του νερού! Με μικρότερες ποσότητες, αποθηκευμένες για χρήση πρώτα και κύρια των ίδιων των ιδιωτών ιδιοκτητών του μεγα-ταμιευτήρα, όσοι είναι εκτός του κλαμπ των ιδιοκτητών είτε θα ποτίζουν τα χωράφια τους πολύ πολύ ακριβότερα είτε θα τα παρατήσουν / πουλήσουν…

Αυτοί οι μικρότεροι ιδιοκτήτες γης και πολλές οικολογικές ομάδες και οργανώσεις έχουν στραφεί κατά της «ιδέας» και της κατασκευής της. Το περασμένο Σάββατο 25 Μάρτη οι συγκρούσεις οξύνθηκαν καθώς ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έστειλε στην περιοχή όση στρατοαστυνομία του περίσσευε (απ’ τις μεγάλες διαδηλώσεις κατά του «ασφαλιστικού») κατάλληλα εξοπλισμένη και αποφασισμένη. Γιατί στην εξοχή η «αποκατάσταση της τάξης» (της ιδιοκτησίας επί του νερού) μπορεί να γίνει πολύ βίαιη: δύο διαδηλωτές βρίσκονται από τότε σε κώμα…

Κοπάνα…

Δευτέρα 10 Απρίλη>> Την επόμενη Δευτέρα, 17 Απρίλη, η ασταμάτητη μηχανή … θα λείπει.

Όχι εντελώς όμως! Θα υπάρχει το 12λεπτο video του πολέμου για το νερό που είχαμε την προηγούμενη βδομάδα, απ’ τις συγκρούσεις στη γαλλική Sainte-Soline, υποτιτλισμένο (ευχαριστούμε την Α. και τον Σ. για την δουλειά!).

Οπότε…

Όχι το νερό! (4)

Δευτέρα 3 Απρίλη>> Πίσω στην ιδιωτικοποίηση των δικτύων ύδρευσης / αποχέτευσης: το αστρονομικό «ποσοστό κέρδους» που έχει η ιδιωτικοποίηση του νερού μέσω εμφιάλωσης είναι αδύνατον να επιτευχθεί με το νερό της βρύσης! Γι’ αυτό και δεν είναι καθόλου απαραίτητο για τους βαρώνους-του-νερού να σημαδεύουν κατευθείαν εκεί, στις βρύσες.

Όταν το ρημαδογκουβέρνο (και οι φανεροί ή κρυφοί πολιτικοί του σύμμαχοι…) ορκίζεται ότι «δεν θα ιδιωτικοποιηθεί το νερό» με τον πρόσφατο νόμο περί υπαγωγής των ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ στη «ρυθμιστική αρχή» λέει μια ελάχιστη αλήθεια μέσα σ’ ένα τεράστιο ψέμα. Εννοεί: οι λογαριασμοί δεν θα σας έρχονται από ιδιωτικές φίρμες. Πράγματι. Τα αφεντικά της μπίζνας των δικτύων νερού και αποχέτευσης ενδιαφέρονται για τις εργολαβίες των υποδομών! Μέσω αυτών των εργολαβιών θα προκύπτουν και οι τιμές που θα εξασφαλίζουν τα κέρδη τους. Απ’ τα δίκτυα τα ίδια ως τις εγκαταστάσεις αφαλάτωσης και επεξεργασίας λυμάτων∙ απ’ τις ενεργειακές υποδομές άντλησης και καθαρισμού του πόσιμου νερού ως τις υποδομές «εξοικονόμησης» του νερού για αγροτική άδρευση…

Να ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα για το τελευταίο.

Στη γαλλική Sainte-Soline στα δυτικά γίνεται απ’ τον περασμένο Οκτώβρη «πόλεμος για το νερό»… Ένα κλαμπ μεγάλων αγρο-ιδιοκτητών και αγρο-βιομηχάνων της περιοχής, χρησιμοποιώντας σαν επιχείρημα την «κλιματική κρίση» (ιδού ένα ακόμα επιχείρημα υπέρ του ιδιωτικού ελέγχου του νερού!! Κρατείστε το κι αυτό…) προσπαθούν να φτιάξουν έναν χερσαίο μεγα-ταμιευτήρα, που θα χωράει έως και 650.000 κυβικά νερού∙ που θα αντλείται τον χειμώνα απ’ τις υπόγειες υδροφόρες συγκεντρώσεις για να χρησιμοποιείται για άδρευση το καλοκαίρι… Έτσι λένε…

Από πρώτη ματιά πρόκειται για ηλίθια ιδέα: το νερό του μεγα-ταμιευτήρα θα εξατμίζεται, σε ποσοστό από 20% έως 60% (όπως έχουν δείξει σχετικές μελέτες). Αλλά όχι. Πρόκειται για την δόλια ιδέα κατασκευής σπανιότητας του νερού! Με μικρότερες ποσότητες, αποθηκευμένες για χρήση πρώτα και κύρια των ίδιων των ιδιωτών ιδιοκτητών του μεγα-ταμιευτήρα, όσοι είναι εκτός του κλαμπ των ιδιοκτητών είτε θα ποτίζουν τα χωράφια τους πολύ πολύ ακριβότερα είτε θα τα παρατήσουν / πουλήσουν…

Αυτοί οι μικρότεροι ιδιοκτήτες γης και πολλές οικολογικές ομάδες και οργανώσεις έχουν στραφεί κατά της «ιδέας» και της κατασκευής της. Το περασμένο Σάββατο 25 Μάρτη οι συγκρούσεις οξύνθηκαν καθώς ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα έστειλε στην περιοχή όση στρατοαστυνομία του περίσσευε (απ’ τις μεγάλες διαδηλώσεις κατά του «ασφαλιστικού») κατάλληλα εξοπλισμένη και αποφασισμένη. Γιατί στην εξοχή η «αποκατάσταση της τάξης» (της ιδιοκτησίας επί του νερού) μπορεί να γίνει πολύ βίαιη: δύο διαδηλωτές βρίσκονται από τότε σε κώμα…

Παρακάτω ένα 12λεπτο βίντεο, τραβηγμένο απ’ την μεριά των διαδηλωτών. Είναι στα γαλλικά, αλλά οι εικόνες είναι ιδιαίτερα κατατοπιστικές σε όλες τις γλώσσες του κόσμου. Μπορεί να είναι ακόμα και «εικόνες απ’ το μέλλον» στις δυτικές καπιταλιστικές μητροπόλεις…

Θεωρία της αποκτήνωσης 1

Δευτέρα 27 Μάρτη>> Παρακολουθείστε παρακαλούμε αυτά τα μικρά, διδακτικά ντοκουμέντα – με όσο πιο κρύο αίμα γίνεται. Όχι εύκολες προσωποποιήσεις, όχι παραπλανητικές στοχοποιήσεις∙ μην ξεπέσετε σε έτσι κι αλλιώς ελεγχόμενες εκτονώσεις!

Πράξη μία

Εδώ έχουμε έναν πρωθυπουργό / στρατηγό / γενικό επιτελάρχη, ο οποίος απαντάει στον εαυτό του που συντευξιάζονται και οι δύο (και ο ρημαδοΚούλης και ο εαυτός του) στις 28 Νοέμβρη 2020 στο σαλονικιώτικο ραδιόφωνο status fm 107.7…  Ο οποίος (εαυτός του) γίνεται στιγμιαία (;) και φαντασιακά κυνηγός, κυνηγός θηραμάτων (τι άλλο;), με όπλο σύριγγες∙ αλλά τον προλαβαίνει (ο νεοφιλελεύθερος εαυτός του…) πριν λαχανιάσει, μπουρδουλωθεί κυνηγώντας, και λέει «όχι, εγώ δεν πρόκειται να κυνηγάω με το εμβόλιο στο δρόμο ανθρώπους που δεν θέλουν να εμβολιαστούν (: χλιμίντρισμα κατάφασης απ’ τους ρεπόρτερ∙ είναι το ιππικό…) αλλά…» Αλλά; … Η ίδια η αγορά, η ελεύθερη οικονομία … θα τους τσακώσει!

Χμμμ… Ο κυνηγός δεν θα ιδρώσει. Έχει κι άλλο σχέδιο για τα θηράματα! Η παγίδα σα να λέμε θα κάνει την δουλειά… Πού πάτε να ξεφύγετε ρε αλαφιασμένα ζώα απ’ τα ασφαλή και τα αποτελεσματικά μας; Σας έχουμε στήσει παντού παγίδες!!! Ο νοών νοείτω και ουαί τω ανοήτω! (και τα χειροκροτήματα άπειρα απ’ όλη την εξέδρα των caradinieroi / pfizeroi τότε… Και μετά… Ε;)

Εδώ έχουμε εν χορώ (δημοσιογραφικό, συνδικαλιστικό, άρα εκπροσώπων εξουσιών) την ολοκληρωμένη πεποίθηση (σε σχέση με τον όχι-κυνηγό-πρωθυπουργό) ότι σε πρώτη και τελευταία ανάλυση είστε (είμαστε) ζώα (ζώα-σε-κλουβί θα ήταν το ιδανικό για τους πιο πάνω θεωρητικούς…). Τα κλουβιά είναι στη θέση τους, δεν χρειάζεται πια κυνήγι στους δρόμους… Και κατά συνέπεια «το καλό μας» (με την μορφή «ενέσεων» ή και όποια άλλη θεωρηθεί κατάλληλη) θα πρέπει να μας βρει υπνωτισμένους…. Αν η παγίδα της αγοράς δεν αποδώσει, θα πρέπει να μας πιάσουν στον ύπνο! Προσέξτε παρακαλούμε το ότι η συγκεκριμένη δήλωση γίνεται μέσα σε γενική ευωχία ατόμων που, αναμφίβολα, έχουν τοποθετήσει εαυτούς και εαυτές στη θέση είτε των «θηριοδαμαστών» είτε των «φυλάκων» – γενικά μιλώντας…

Σε κάθε περίπτωση: πάνδημα χειροκροτήματα για την μεταχείριση των «ζώων δεν κάθονται φρόνιμα…» Σα να λέμε: ζώα είναι μεν, αλλά δεν έχουν γίνει ακόμα pets, όπως θα έπρεπε…

Πράξη 2

Εδώ έχουμε και πάλι εν χορώ την βεβαιότητα πως οι ανθρωποθυσίες προάγουν το «καλό» (του έθνους, της πατρίδας, πείτε το όπως θέλετε) και πως «τι να κάνουμε; έτσι είναι τα πράγματα». Πρόκειται για μια «ολιστική προσέγγιση» της αξίας των ανθρωποθυσιών από άτομα που κρατούν-το-μαχαίρι της δημαγωγίας κι όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν. Και όχι μόνο.

Κι εδώ έχουμε την «πολιτική ενίσχυση» (στο ανώτερο δυνατό σημείο) αυτής της «ολιστικής προσέγγισης», που μπορεί μεν να προκάλεσε (η ενίσχυση…) κάποιες λίγο πολύ προεκλογικές ενστάσεις, επιφανειακότατες όμως εφόσον τα-μαχαίρια βρίσκονται σε πάρα πολλά χέρια: το «η πατρίς χρειάζεται θυσίες» είναι ένα δόγμα με πάμπολλους γονείς, για πάμπολλες χρήσεις. (Εκτός απ’ την πατρίδα και η βιομηχανία-της-υγείας χρειάζεται θυσίες, και η 4η βιομηχανική επανάσταση χρειάζεται θυσίες, και η τεχνολογική πρόοδος χρειάζεται θυσίες, και είναι σαφές ότι τα θυσιαστήρια είναι μπίζνα με προοπτικές… αλλά μην σας μπερδεύουμε. Μπερδευόσαστε;)

Ρεφορμισμός

Δευτέρα 20 Μάρτη>> Τα πιο πάνω αφορούν τα γαλλικά αφεντικά: η παράταση του «εργάσιμου βίου» (και η ταυτόχρονη και ανάλογη μείωση του «συνταξιοδοτούμενου βίου») είναι στρατηγικός στόχος των αφεντικών όχι μόνο επειδή έτσι ξηλώνουν τα υπόλοιπα του όποιου «κοινωνικού συμβολαίου» υπήρξε για μερικές δεκαετίες μετά τον β παγκόσμιο στη δύση αλλά, κυρίως, επειδή τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων λεηλατήθηκαν απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’90 και μετά με «χρηματιστηριακές επενδύσεις» (η ελληνική περίπτωση υπήρξε απ’ τις πιο άγριες) έτσι ώστε οποιαδήποτε διατήρηση των «παλιών» δεσμεύσεων για τις συντάξεις θα σήμαινε μεγαλύτερες εργοδοτικές εισφορές. Άρα…

Το ηλικιακό όριο συνταξιοδότησης του γαλλικού καπιταλισμού (τα 62 χρόνια) είναι το πιο χαμηλό στην ε.ε. (μαζί με εκείνο της σλοβακίας) αν και ο χρόνος-εργασίας-για-πλήρη-σύνταξη είναι μεγάλος: τα 43 χρόνια. Δουλειά, δηλαδή, απ’ τα 19∙ είναι ένα ερώτημα ποιοι και πόσοι νεαροί και νεαρές στη γαλλία δουλεύουν συνέχεια από μια τέτοια ηλικία. Υπάρχουν όμως και τα ειδικά συνταξιοδοτικά καθεστώτα, με μικρότερο ηλικιακό όριο∙ αποτέλεσμα, προφανώς, εργατικών αγώνων του παρελθόντος ή/και παροχών προς τους μηχανισμούς του κράτους (καραβανάδες, μπάτσοι, δικαστές).

Σε κάθε περίπτωση το «πάρε άλλα 2 χρόνια δουλειάς» (και η κατάργηση των ειδικών καθεστώτων της εργατικής τάξης, όχι των μηχανισμών…) είναι κοινότοπη απαίτηση των αφεντικών. Τι κάνουμε σε τέτοιες περιπτώσεις;

Το προτιμότερο (και αυθεντικά ρεφορμιστικό) θα ήταν έγκαιρα, πριν κινηθεί η εξουσία, η εργατική βάση να έχει οργανωθεί και να απαιτεί συστηματικά και αποφασιστικά μείωση του συνολικού χρόνου / ετών εργασίας. Όχι 62 αλλά 55, για όλους και όλες! Τα στοιχεία και τα επιχειρήματα υπέρ αυτής της μείωσης είναι υπεραρκετά: λέγονται «παραγωγικότητα της εργασίας» ή, με διαφορετικό όνομα, «θυελλώδης αύξηση της αποσπώμενης υπεραξίας». Γιατί θα έπρεπε να δουλεύουμε περισσότερο;

Λογική η ρητορική ερώτηση, αλλά ας μην κάνουμε υποδείξεις που είναι άχρηστες τέτοιους καιρούς… Έστω ότι η πρόθεση των αφεντικών γίνεται ορατή στον ορίζοντα και πρέπει να εμποδιστεί, αυτό και μόνο. Τότε;

Οι κινητοποιήσεις των συνδικάτων στη γαλλία είναι, μέσα στον αμυντισμό τους, διαφωτιστικές ειδικά αν συγκριθούν με τα εντόπια συνδικάτα. Από πολλές απόψεις είναι η μέρα με τα νύχτα – μέσα, πάντα, στις ίδιες συντεταγμένες, αυτές του ρεφορμιστικού συνδικαλισμού.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Σαν φουμάρω δεν φοβάμαι χάρο!

Δευτέρα 20 Φλεβάρη>> Ναι, αυτά δεν είναι «υγιεινιστικά ορθές» ειδήσεις… Αλλά ο 60άρης κυρ Ziya έμεινε με τον γυιό του κάτω απ’ τα χαλάσματα κάτι παραπάνω από 2 μερόνυχτα, στρίβοντας τσιγαράκι, καπνίζοντας και κάνοντας υπομονή. Όταν με τράβηξαν απ’ τα ερείπια λέει ήμουνα με το τσιγάρο στο χέρι και μου είπαν να το πετάξω. Αλλά δεν το πέταξα γιατί γύρισα στη ζωή μ’ ένα τσιγάρο…

Εκείνο το τσιγάρο που ‘καιγε δεν ήταν το τελευταίο! (Που να σκάσουν οι πελάτες του κάθε xanax…)

25 Γενάρη

Δευτέρα 30 Γενάρη>> Θυμόμαστε. Και τιμούμε. Πριν 12 χρόνια βρισκόταν σε εξέλιξη η αλυσίδα των σημαντικότερων ως τώρα πληβειακών επαναστάσεων του 21ου αιώνα, αντάξιων με πολλές από εκείνες του 20ου. Μετά την τυνησία, στις 25 Γενάρη του 2011 ξεκινούσε η επανάσταση στην αίγυπτο – θα ακολουθούσαν άλλες σχεδόν παντού στα αραβικά κράτη / κοινωνίες.

Οι περισσότερες απ’ αυτές καταστάλθηκαν. Αλλά κι εκείνες που αρχικά νίκησαν (τυνησία, αίγυπτος) συκοφαντήθηκαν όσο ήταν δυνατόν. Απ’ τους δυτικούς, δημαγωγούς και «κοινό». Τις είπαν «επαναστάσεις του twitter» – λες και οι επαναστάσεις στην ευρώπη τις πρώτες δεκαετίες του 20ου αιώνα ήταν «επαναστάσεις του σιδηροδρόμου» (!!!) – για να τις μειώσουν, να τις υποβιβάσουν σε κάτι τεχνικό και οπωσδήποτε πρωτοκοσμικό… Είπαν ότι τις οργάνωσε η cia (!!!) ξεχνώντας  ή αποσιωπώντας το τι έγινε όταν στην Αλεξάνδρεια χιλιάδες εξεγερμένοι άρχισαν να πολιορκούν (και τελικά κατέλαβαν και έκαψαν) το κτήριο / έδρα των κεντρικών γραφείων της cia στον αραβικό κόσμο, υπεύθυνο μεταξύ άλλων για την «μοιρασιά» των αιχμάλωτων απ’ το αφγανιστάν και το ιράκ σε διάφορα κάτεργα…

Η επανάσταση της 25η Γενάρη στην αίγυπτο νίκησε παρά τους εκατοντάδες δολοφονημένους διαδηλωτές και διαδηλώτριες, τις χιλιάδες συλλήψεις και τα βασανιστήρια στα χέρια της αστυνομίας και των χουντικών παρακρατικών. Τον Ιούνιο του 2012 έγιναν οι πρώτες (και τελευταίες…) πραγματικά ελεύθερες προεδρικές και βουλευτικές εκλογές εκεί, τις οποίες κέρδισε ο υποψήφιος της μουσουλμανικής αδελφότητας Mohamed Morsi. Αυτό δεν μπορούσε να γίνει ανεκτό ούτε απ’ τα αιγυπτιακά αφεντικά ούτε απ’ τους διεθνείς (δυτικούς) συμμάχους τους. Ένα χρόνο μετά, στις 3 Ιούλη του 2013, ένα καινούργιο στρατιωτικό πραξικόπημα επανέφερε την σιγή νεκροταφείου στην αιγυπτιακή κοινωνία, κάτω απ’ τα φανερά και κρυφά χειροκροτήματα όλης της δύσης, συμπεριλαμβανόμενων των συνηθισμένων «φίλων της δημοκρατίας και της ελευθερίας»… (Ο Morsi δολοφονήθηκε στις φυλακές).

Από τότε ο χασάπης δικτάτορας στρατηγός Sisi, δολοφονώντας και «εξαφανίζοντας» χιλιάδες αντικαθεστωτικούς, επικεφαλής μιας χούντας που δεν έχει να ζηλέψει τίποτα σε βαρβαρότητα και αίμα απ’ τις λατινοαμερικάνικες του 20ου αιώνα, είναι ο επίσημος και αναγνωρισμένος συνομιλητής και συνεργάτης των δυτικών ιμπεριαλισμών (αλλά και του ρωσικού…). Εννοείται ότι είναι φίλος κι αδελφός όλων των κατά καιρούς κυβερνητικών πολιτικών βιτρινών του ελλαδιστάν.

Γι’ αυτό θυμόμαστε και τιμούμε: αν η μισή μας καρδιά βρίσκεται εδώ, η άλλη μισή στις αραβικές φτωχογειτονιές βρίσκεται…  

Επιτήρηση και έλεγχος α λα γκουβερνοελληνικά

Δευτέρα 23 Γενάρη>> Ξένο σώμα στο κόμμα «του» ο ρημαδοΚούλης επιλέχτηκε για να νικήσει τον τενεκεδένιο∙ όχι για να κυβερνήσει. (Κάτι σαν «οικογενειακή παράδοση»: και ο Μητσοτάκης ο Α είχε επιλεγεί σαν αρχηγός της ν.δ. για να νικήσει τον Παπαντρέου τον Β∙ όχι για να κυβερνήσει…) Συνεπώς έπρεπε να δημιουργήσει ένα έμπιστο σύστημα επιτήρησης όχι μόνο (ή όχι κυρίως) των κομματικών αντιπάλων του, αλλά των υπουργών και λοιπών στελεχών της δικής του κυβέρνησης: για να τους «έχει στο χέρι»…. Μπορεί να διεκδικεί πρωτοτυπία, αλλά το “credit system” του ρημαδογκουβέρνου μοιάζει σε ικανό βαθμό με μαφιόζικο νταραβέρι.

Και τι την νοιάζει την ασταμάτητη μηχανή; Δεν την νοιάζει: έχουμε μιλήσει δημόσια για την κρατικοποίηση του εγκλήματος… Υπάρχουν όμως δύο επιπλέον στοιχεία που αξίζουν προσοχή. Το ένα είναι ότι ελάχιστοι απ’ τους κυβερνητικούς / κρατικούς θιγόμενους (παρακολουθούμενους / επιτηρούμενους) αντέδρασαν με ένταση ανάλογη της προσβολής για να υπερασπιστούν, έστω, την αξιοπρέπειά τους. Και η εξήγηση είναι εύλογη… Το άλλο είναι ότι «η δεύτερη γραμμή άμυνας» του ρημαδογκουβέρνου (μετά τις «αποκαλύψεις», εκ των έσω σε μεγάλο βαθμό…) έχει στηθεί πάνω στο κουρέλιασμα του τυπικού συντάγματος. Επιβεβαιώνοντας με τρόπο «διαγώνιο» εκείνο που με διαφορετική προσέγγιση παρουσιάσαμε τον περασμένο Δεκέμβρη (Sarajevo 175: η αναδιάρθρωση του νόμιμου…). Ότι, δηλαδή, σύμφωνα με την γενική τάση, (και) η ελληνική ολιγαρχία κινείται πλέον ανοικτά και καθαρά σε παρα-συνταγματική τροχιά. (Άλλοι θα μπορούσαν να την ονομάσουν «μετα-συνταγματική»…).

Θα πουν κάποιοι: μα οι «συνταγματολόγοι» αντέδρασαν εν χορώ για την γνωμάτευση του κυρ αντιεισαγγελέα…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ριζικές λύσεις

Δευτέρα 16 Γενάρη>> Δύο (ιδιωτικά υποθέτουμε) σχολεία στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασιλιά της αγγλίας κλπ κλπ, το Hylands School στο Chelmsford και το Southchurch High School στο Southhend δείχνουν τον δρόμο για το πολιτικά και υγιειονομικά ορθό μέλλον: απαγόρευσαν πρόσφατα οποιοδήποτε είδος φυσικής επαφής μεταξύ των μαθητών (πιο σωστά: αιχμαλώτων). Don’t touch!!! Κι όταν λένε «μην αγγίζετε» το εννοούν: θα απαγορεύονται αγκαλιές, φιλιά (: κίνδυνος θάνατος!), χειραψίες, φιλικά κτυπήματα στην πλάτη… τα πάντα. Εννοείται θα απαγορεύεται και οποιαδήποτε «romantic relationship» που μεταφράζεται σε «αισθηματική σχέση». Και ο νοών νοείτω.

… Αν το παιδί σας ακουμπάει κάποιον άλλο, είτε με συναίνεση είτε όχι, τα πάντα μπορούν να συμβούν. Μπορεί να προκύψει τραυματισμός, ή κάποιος να νοιώσει άβολα, ή κάποιος να αγγιχθεί με τον όχι σωστό τρόπο… δήλωσε η Catherine McMillan, προϊστάμενη στο Hylands.

Δεν ξέρουμε αν η καθημερινή ζωή σ’ αυτά (ή και σε άλλα) τα σχολεία της επικράτειας περιλαμβάνει τακτικά γροθιές, κλωτσιές, ή/και μπαλαμουτιάσματα. Μάλλον αποκλείεται. Συνεπώς ο ριζικός τρόπος με τον οποίο απαγορεύεται κάθε σωματική επαφή δένει με «δημιουργικό τρόπο» την χρήσιμη εμπειρία του υγιειονομικού social distancing (που γνώρισε λαμπρές μέρες και νύχτες) με την επιβολή της γενικευμένης ψηφιακής μεσολάβησης σε κάθε δευτερόλεπτο των ανθρώπινων σχέσεων – (εκτός σχολείου προς το παρόν). Ανήκει στη σχολή της μασκοφορίας-παντού-στο-σχολείο.

Συνεπώς αυτή η απαγόρευση δεν θα πρέπει να θεωρηθεί περιθωριακή όπως βολεύει τις απωθήσεις.

Μάλλον είναι ταυτόχρονα πρωτοπόρα και διδακτική: θα τα μάθουμε να συμπεριφέρονται όπως περιμένουν οι μελλοντικοί εργοδότες τους είπαν οι υπεύθυνοι στους θορυβημένους γονείς για τα παιδιά τους. Ας μην αγνοηθεί η φροντίδα για την ένταξη σε κάποια (μελλοντική) «αγορά εργασίας».

(Παρ’ όλα αυτά, μέσα στη μαυρίλα του πολιτικά, παιδαγωγικά και οτιδήποτε άλλο “σωστού” νεοφασισμού,  υπάρχει κάτι αισιόδοξο. Αν οι αγκαλιές και τα φιλιά απαγορευτούν εδώ κι εκεί, τότε ίσως η παρανομία τα κάνει πιο γεμάτα, πιο γλυκά, πιο επιθυμητά – και πιο συνειδητά…).

Περί εμφυλίων πολέμων…

Δευτέρα 9 Γενάρη>> Οι mainstream δημαγωγοί θα συγκρίνουν το ντου των οπαδών του Bolsonaro στη Μπραζίλια με το ντου των οπαδών του ψόφιου κουναβιού πριν 2 χρόνια στην Ουάσιγκτον. Υπάρχουν ομοιότητες∙ όμως το σωστό είναι να περιληφθεί η βραζιλία μαζί με το περού στο τι συμβαίνει στην «πίσω αυλή» της Ουάσιγκτον, και ποιες τακτικές έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει το αμερικανικό βαθύ κράτος για να φρενάρει την παρακμή του (και τις επιρροές των rivals). Τακτικές που χρησιμοποίησε και στη βενεζουέλα.

Το ότι το βραζιλιάνικο ντου θα το «καταδικάσει» το αμερικανικό άσπρο σπίτι (ενώ το ‘παλατιανό πραξικόπημα’ στη Λίμα το υποστήριξε διακριτικά) δεν λέει πολλά. Η «δημιουργική καταστροφή» είναι μέθοδος υπεράνω προσώπων…

Δεν θα πούμε τώρα περισσότερα. Θα επανέλθουμε.