Tag: δημόσια τάξη

Mad Max light

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Α λα γαλλικά. Ένα παλιό σύνθημα έλεγε «όταν κοπεί το ρεύμα τελειώνει ο πολιτισμός σας». Προχωράμε ολοταχώς προς το πρώτο κομμάτι του συνθήματος, αλλά εν τω μεταξύ ο πολιτισμός (ο δυτικός συγκεκριμένα) φαίνεται να τελειώνει κι όταν κοπούν τα καύσιμα. Ακόμα κι αν δεν ευθύνεται ο καταραμένος της Μόσχας αλλά μια καθ’ όλα δίκαιη απεργία.

Στην «πόλη του φωτός» για παράδειγμα δεν δείχνουν πολύ πολιτισμένοι. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο «γαλλικός πολιτισμός» ήταν βασικό εξαγώγιμο είδος, σα σημαία του γαλλικού ιμπεριαλισμού.

Τώρα που αυτός ο ιμπεριαλισμός τρώει την μία κλωτσιά μετά την άλλη στην «παραδοσιακή ζώνη» του, στην υποσαχάρια Αφρική, τώρα λοιπόν οι δραπέτες θα χαζεύουν την αυθεντική έκφραση της πρωτοκοσμικής πολιτιστικής ανωτερότητας και θα κρατάνε την κοιλιά τους απ’ τα γέλια.

Οπωσδήποτε θα έχουν και μια απορία: ρε σεις γάλλοι, και το ουράνιο απ’ τα κοιτάσματα στο μάλι σε σακούλες σκουπιδιών θα το παίρνετε; Όπως την βενζίνη;

(Λέτε άμα ζοριστούν να αντιμετωπίσουν έτσι και τους συμμάχους τους στην ανατολική Μεσόγειο; Με τις κλωτσιές; Παναϊα μου!)

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 1

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Κάνει το ελληνικό κράτος / παρακράτος «επαναπροωθήσεις» μεταναστών / προσφύγων στο Αιγαίο, αδιαφορώντας αν θα ζήσουν ή θα πεθάνουν; Όοοοοοοοχι!!!! Όποιος λέει τέτοια πράγματα είναι «πράκτορας του Ερντογάν»… που «εργαλειοποιεί…» Το ελληνικό κράτος σέβεται την διεθνή νομιμότητα από τότε που δημιουργήθηκε!…

Μάλιστα. Τότε η ελληνική λίστα των «πρακτόρων του Ερντογάν» θα πρέπει να περιλάβει κι έναν ευρωπαϊκό μηχανισμό που ελέγχει τις απάτες στην ε.ε. Λέγεται OLAF…

Είναι απλό: θα βγουν οι δημαγωγοί και οι κάθε είδους λακέδες να καταγγείλουν την ε.ε. ότι «κάνει πλάτες στον Ερντογάν»! Αλλά αυτό είναι δύσκολη δουλειά. Γιατί ένας άλλος ευρωπαϊκός μηχανισμός κάνει πλάτες όπως και όσο μπορεί στην εγκληματική δράση του ελληνικού κράτους / παρακράτους. Λέγεται Frontex…

Ποια ε.ε. λοιπόν κάνει πλάτες, σε ποιόν; Τελικά καλύτερα η γνωστή μέθοδος αποπληροφόρησης: θάψιμο.

Η πιο πάνω δημοσίευση έχει ημερομηνία (14 Οκτώβρη) και είναι επίσημη. Μεταφράζουμε χωρίς σχόλια το περιεχόμενό της (η πρωτότυπη έκθεση είναι 120 σελίδων):

Τίτλος: Έκθεση αναφέρει ότι η ευρωπαϊκή υπηρεσία συνόρων Frontex συγκάλυψε παράνομες επαναπροωθήσεις μεταναστών.

Ρεπορτάζ: Ανώτατο προσωπικό της ευρωπαϊκής υπηρεσίας συνόρων Frontex είχε συμμετοχή στη συγκάλυψη παράνομων επαναπροσωθήσεων απ’ την Ελλάδα προς την Τουρκία παραβιάζοντας τα θεμελειώδη δικαιώματά τους, είναι το συμπέρασμα μιας έκθεσης.

Η έκθεση (απ’ την OLAF – το παρατηρητήριο της Ε.Ε. ενάντια στις απάτες) είπε ότι κορυφαίοι αξιωματούχοι διέπραξαν «σοβαρή ανάρμοστη συμπεριφορά και άλλες παρατυπίες» συγκαλύπτωντας περιστατικά επαναπροωθήσεων, μη ερευνώντας τα ή αντιμετωπίζοντάς τα με λάθος τρόπους. Στην έκθεση αναφέρονται τα ονόματά τους.

«Δρώντας κατ’ αυτόν τον τρόπο ανέστειλαν την δυνατότητα της Frontex να συμμορφώνεται με τις ευθύνες της, ειδικά να προστατεύει και να προωθεί τα θεμελειώδη δικαίωματα» αναφέρει η έκθεση

… Οι επαναπροωθήσεις, η βίαιη επιστροφή ανθρώπων σε διεθνή σύνορα χωρίς την άσκηση των δικαιωμάτων τους στην κατάθεση αίτησης για άσυλο ή άλλα προστατευτικά μέτρα, παραβιάζει τόσο την διεθνή όσο και την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

Οι ερευνητές της OLAF συγκέντρωσαν πληροφορίες από ανοικτές πηγές και μηντιακές αναφορές, είδαν ντοκουμέντα απ’ την Frontex και την Ευρωπαϊκή επιτροπή, και πήραν συνεντεύξεις από 20 μάρτυρες κατά την διάρκεια της έρευνας για πιθανή συμμετοχή ή συγκάλυψη των παράνομων επαναπροωθήσεων, και για ανάρμοστη συμπεριφορά και παπρατυπίες.

Η τελική έκθεση έχει λεπτομέρειες για τις επαναπροωθήσεις, που περιλαμβάνουν αναφορές από μετανάστες που ρίχτηκαν σε σωσίβιες λέμβους και παρασύρθηκαν απ’ τη θάλασσα, καθώς και αποδειξεις για την κακομεταχείρισή τους, που συχνά δεν αναφέρθηκαν ή δεν ερευνήθηκαν με βάση τους κανόνες της Frontex.

… Οι αξιωματούχοι της Frontex δεν ανέφεραν επίσης περιπτώσεις επαναπροωθήσεων φοβούμενοι αντιδράσεις απ’ την μεριά της Ελλάδας αναφέρει η έκθεση. Σε μια περίπτωση αναφέρει ότι το αεροπλάνο επιτήρησης της Frontex απομακρύνθηκε από την περιοχή μιας επαναπροώθησης «για να αποφύγει να γίνει μάρτυρας τέτοιων περιστατικών στο Αιγαίο».

Ωστόσο στις 5 Αυγούστου του 2020 ένα μέλος της Frontex κατέγραψε τις ανησυχίες του σ’ ένα mail αφότου ένα αεροπλάνο της υπηρεσίας είδε τις Ελληνικές αρχές να σπρώχνουν μια ασταθή βάρκα γεμάτη μετανάστες πίσω στα Τουρκικά χωρικά ύδατα.

Οι ερευνητές βρήκαν επίσης ότι η Frontex έδωσε λάθος ή χειραγωγημένες πληροφορίες στους ευρωπαϊκούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανόμενων μελών της Ευρωπαϊκής επιτροπής και του κοινοβουλίου, που έχουν την ευθύνη ελέγχου της υπηρεσίας…

Οι αιώνια αθώοι (δολοφόνοι) 2

Ενάμισυ λεπτό video για το θέμα

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Άλλα (διεθνή) ρεπορτάζ έχουν περισσότερες λεπτομέρειες. Όπως ότι η πιο πάνω έκθεση, που ήταν «εσωτερική / απόρρητη», δημοσιοποιήθηκε βάση ενός γερμανικού νόμου για «την ελευθερία της πληροφόρησης» (νόμος που δεν ισχύει πάντως όταν πρόκειται για την κυρία Ursula…). Επιπλέον ότι οι βασικοί υπεύθυνοι του ελληνικού κράτους / παρακράτους δήλωσαν ότι «δεν έχουν διαβάσει την έκθεση» και ότι ο επίτροπος Μαργαρίτης Σχοινάς, στις αρμοδιότητες του οποίου περιλαμβάνεται και η μετανάστευση, αρνήθηκε να πει αν έχει ενημερωθεί για την έκθεση ή για τις παραβιάσεις. «Αααα, δεν ξέρω, τι έγινε;»

Χωρίς υπερβολή θα μιλούσε κάποιος για οργανωμένο εγκληματικό κύκλωμα μεταξύ ελλαδιστάν και αξιωματικών της Frontex το οποίο δρούσε επί χρόνια, και αποκαλύφθηκε αφενός επειδή κάποιες μκο δεν είναι τσάτσοι (ασφαλώς θα πρόκειται για εκείνες που κυνηγάει το ελληνικό κράτος / παρακράτος…) και αφετέρου επειδή αρκετοί μετανάστες / πρόσφυγες κατάφεραν να μιλήσουν, τόσο δυνατά ώστε να ακουστούν στις Βρυξέλες. Για την σοβαρότητα της ύπαρξης αυτού του εγκληματικού κυκλώματος, πέρα απ’ την συγκεκριμένη έκθεση, αρκεί το γεγονός ότι ο επικεφαλής της Frontex Fabrice Leggeri αναγκάστηκε να παραιτηθεί πριν λίγους μήνες – για να γλυτώσει οποιαδήποτε διοικητική (και ίσως όχι μόνο) τιμωρία. (Δεν έπαθε κάτι. Σίγουρα δεν πετάχτηκε σε μια βάρκα χωρίς μηχανή καταμεσής της θάλασσας…) Ο Leggeri είχε το πόστο απ’ το 2015.

Η ντροπαλή σιωπή των εντόπιων δημαγωγών για αυτό το ζήτημα δεν θα πρέπει να εκπλήσσει. Είναι μόνιμα ενσωματωμένοι στα «εθνικά συμφέροντα». Είπαμε: ο κακός είναι ένας και βρίσκεται πάντα εκεί που μας βουλεύει. Αλλά ο πληθυσμός; «Δυσκολεύεται» να ασχολείται με αναφορές που γίνονται σ’ αυτήν την δύσκολη και άγνωστη γλώσσα (τα αγγλικά) και προτιμάει να νανουρίζεται στη γλώσσα του. Νάνι – νάνι – το – παιδί – να – κάνει…

Η πρόσφατη φούρια του ελληνικού κράτους / παρακράτους να διαφημίσει διασώσεις μεταναστών / προσφύγων εξηγείται λοιπόν απ’ την καθόλου χρονική σύμπτωση της δημοσιοποίησης της έκθεσης της OLAF. «Τακτική ψόφιου κοριού»: μα τι λέτε; εμείς;

Όταν θα περάσει λίγος καιρός, τα όργανά του θα επιστρέψουν στις business as usual…

Βιαστές

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Οι πάντες το ξέρουν. Φυσικά δεν πρόκειται να το ομολογήσει κανείς. Η ελληνική κοινωνία αυτο-εκπαιδεύτηκε μαζικά στους βιασμούς γυναικών άσχετα απ’ την ηλικία τους, διαφήμισε όσο πιο ανοικτά αυτήν την «βαρβατίλα», και το έκανε με καμάρι.

Μιλάμε για την δεκαετία του 1990, την χρυσή εποχή του «κώλοι, φράγκα και ντρόγκες». Μιλάμε για τις πολλές εκατοντάδες έως και χιλιάδες αιχμάλωτες γυναίκες απ’ την ουκρανία, την μολδαβία, την ρουμανία, την βουλγαρία… Μιλάμε για την εποχή των «δίμετρων αλφαδιασμένων ουκρανικών μωρών» και των «προσεχώς βουλγάρες»…. Μιλάμε για την εποχή που εκατοντάδες κωλόμπαρα παράγκες φύτρωσαν στη μέση του πουθενά στην ελληνική επαρχία, κυκλωμένα τακτικά απ’ τα 4Χ4 που αγόραζαν τα «γαμάμε και δέρνουμε» ελληνικά αγροαφεντικά, μικρά και μεγάλα, με τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις… Μιλάμε για την εποχή των διαμερισμάτων / φυλακών / κάτεργων για βιασμούς στις ελληνικές πόλεις…

Και επειδή η διαγραφή του παρελθόντος βοηθάει την ατιμωρησία και την συντήρηση της (μαζικής) εγκληματικότητας: αυτά τα περί «δίμετρων ουκρανικών μωρών» και τα παρόμοια δεν τα μόστραρε μόνιμα η δεξιά «απογευματινή» που ήταν η ιστορικά αρμόδια για το οικογενειακό μπανιστήρι. Τα μόστραρε η αριστερή (και «ελέγχουμε την εξουσία») «ελευθεροτυπία»: ήταν η εποχή που ο «μαύρος τρύπας» στο οπισθόφυλλο και ο «ράδιο Ε» στις εσωτερικές σελίδες ήταν τα καθημερινά must για το αριστερό κοινό της φυλλάδας…

Πόσες από εκείνες τις φυλακισμένες γυναίκες ήταν ανήλικες; Κανείς δεν έμαθε, δεν είχε σημασία…. Αρκεί που ήταν «μωρά»…

Εκείνοι οι ντόπιοι που ήταν 20, 25 χρονών το 1992 και το 1995 και διαπαιδαγωγήθηκαν κατάλληλα ξέρετε πόσων χρονών είναι τώρα; Γύρω στα 50…

Γι’ αυτό, αν είναι να σιχαθείτε κάτι απ’ τα βάθη της ψυχής σας, δεν είναι μόνο η μια περίπτωση εδώ και η μια άλλη εκεί… Αλλά το σύνολο του ντόπιου μικροαστισμού, σε κάθε έκφανσή του. Ακόμα και στις αγαθοεργίες του…

(Θυμάστε το «χωριάτικο»;)

Θέσεις αρχής

Πολλοί μιλάνε στη δύση για την “ανικανότητα” του ρωσικού στρατού… Για την αστυνομία όμως; Δεν έχουν λόγια, ε;;; Δυτικού επιπέδου!!!

Δευτέρα 26 Σεπτέμβρη>> Η εναντίωση στους πολέμους των αφεντικών είναι (για εμάς εδώ…) θέση αρχής. Που σημαίνει θέση αδιαπραγμάτευτη. Δεν υπάρχουν (για εμάς εδώ…) «καλά» αφεντικά που είναι εναντίον «κακών» αφεντικών – απ’ την μικρή κλίμακα στις δουλειές ως την μεγάλη του καπιταλισμού σε όλο τον πλανήτη.

Ο φιλειρηνισμός είναι διαφορετικό πρόταγμα απ’ το πόλεμο στον πόλεμο των αφεντικών.  ‘Όχι καλύτερο ή χειρότερο∙ διαφορετικό. Ο φιλειρηνισμός μπορεί (όχι εύκολα, όχι «αυτόματα») να εξελιχθεί σε συνειδητοποίηση της ταξικής αντιπαλότητας∙ μπορεί όμως να είναι και να παραμείνει έκφραση του οππορτουνισμού «μακριά απ’ τον κώλο μου κι ας είναι δέκα πόντους»! Σ’ αυτήν την δεύτερη εκδοχή του μπορεί να φτάσει να είναι, ακόμα ακόμα, και «κατά παραγγελία»… Κάποιων αφεντικών.

Ο πόλεμος στον πόλεμο… περνάει οπωσδήποτε απ’ την διαρκή εναντίωση στον μιλιταρισμό, όποια μορφή κι αν παίρνει. Κι αν αυτός ο πόλεμος, ο δικός μας πόλεμος, τις τελευταίες δεκαετίες χρειάζεται έναν πολικό αστέρα για να μην χαθεί στα σκοτάδια της προπαγάνδας, αυτός υπάρχει. Και λέγεται Παλαιστίνη.

Ο φιλειρηνισμός (ειδικά στις πρωτοκοσμικές εκδοχές του) μπορεί να αδιαφορεί για την Παλαιστίνη. Μπορεί επίσης να αδιαφορεί για τον μιλιταρισμό, όταν αυτός παρουσιάζεται σαν «ανώδυνες προετοιμασίες» για έναν (μελλοντικό…) πόλεμο. Ο φιλειρηνιστής συνήθως αιφνιδιάζεται όταν ο οξυμένος ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός βγαίνει απ’ τις οθόνες και φτάνει στην πόλη του, στη γειτονιά του, στην πόρτα του. Οι διαμαρτυρίες του τότε δεν είναι αδιάφορες∙ κινδυνεύουν όμως να είναι άχρηστες, αναποτελεσματικές, ακόμα και χειραγωγίσιμες.

Απ’ αυτές τις θέσεις η άρνηση στράτευσης στη ρωσία, η λιποταξία έχει αξία∙ όση έχει η άρνηση στράτευσης στην ουκρανία, η λιποταξία εκεί, που είναι αρκετά πλατιά, υπαρκτή, υπαρκτότατη, κι ας μην την αναφέρουν εδώ και μήνες οι δυτικοί δημαγωγοί. Η αξία έγκειται στην ενστικτώδικη αν και ατομικίστικη απορρίψη του «η πατρίς κινδυνεύει». Κι εκεί είτε η συνειδητοποίηση (και μάλιστα η ριζοσπαστική συνειδητοποίηση) αρχίζει∙ ή το «ο σώζων εαυτόν σωθείτω» θριαμβεύει…

Και οι διαδηλώσεις υπέρ της ειρήνης έχουν αξία, είτε γίνονται στη Μόσχα και σε άλλες ρωσικές πόλεις, είτε γίνονται στις αμερικανικές πόλεις – ασφαλώς γι’ αυτές τις τελευταίες πρέπει κανείς να σκάψει αρκετά για να βρει κάποια στοιχεία. Βρίσκονται όμως πια στο σταυροδρόμι: είτε θα τροφοδοτήσουν, έστω με καθυστέρηση, την συνειδητοποίηση του ιμπεριαλισμού «μας» (το «μας» αφορά το κάθε καπιταλιστικό κράτος χωριστά), είτε θα είναι η εκδήλωση μιας ανιαρής «ευαισθησίας» που μπορεί να χρησιμοποιηθεί κατά του ιμπεριαλισμού «των άλλων».

Αν αυτά τα πιο πάνω τα καταλαβαίνετε, μπορείτε να συνεχίσετε στα παρακάτω… χωρίς να ψάχνετε με «ποιόν είναι» η ασταμάτητη μηχανή!

Civil war?

Δευτέρα 5 Σεπτέμβρη>> Η προηγούμενη φορά που το αμερικανικό καθεστώς επιχείρησε να «κερδίσει καρδιές και μυαλά» ήταν με τις εισβολές στο αφγανιστάν και στο ιράκ. Απέτυχε. Και μοιάζει σαν η αμερικανική ιμπεριαλιστική αυτο-ψυχο-«νομιμοποίηση», κάτω απ’ την πίεση των ηττών της και των ανταγωνιστών της, να επιστρέφει στην πηγή της. Στην έδρα της.

Πριν λίγες μέρες, την 1η Σεπτέμβρη, ο νυσταλέος Jo έκανε μια βαριά ομιλία σε πανεθνική θέαση, απ’ την Φιλαδέλφεια, «για την ψυχή του έθνους» – με υποβλητικό ντεκόρ… Δεν εξήγησε τους λόγους που θεωρεί ότι το αμερικανικό καθεστώς ξεψυχάει∙ έκανε κάτι άλλο: κήρυξε τους ψηφοφόρους του ψόφιου κουναβιού «εξτρεμιστές» και, κατά συνέπεια, «εχθρούς του έθνους και της δημοκρατίας» (!!!). Αυτό 2,5 μήνες πριν τις «ενδιάμεσες εκλογές» του ερχόμενου Νοέμβρη.

Είναι αυτή η πολιτική διαθήκη του νυσταλέου, ένα είδος «αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων μου»; Πρόκειται για την ανεπίσημη (;) κήρυξη εμφυλίου στις ηπα; Ή μήπως είναι πρελούδιο κάποιας «σκληρής διάσωσης» της δημοκρατίας (ας πούμε: μιλιταριστικού ελέγχου του κοινωνικού εργοστάσιου…), που φτιάχνει τα άλλοθί της προκαλώντας το φάντασμα ενός εμφυλίου για να κρύψει τους πραγματικούς σκοπούς της;

Δεν είναι μυστικό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

The Magnitsky act

Δευτέρα 29 Αυγούστου>> Αν έχετε 2 ώρες απ’ την ζωή σας (μην πείτε “αααα… δεν προλαβαίνω”!!! Όχι, μην το πείτε!) και τα αγγλικά σας είναι σε ανεκτό επίπεδο (δεν υπάρχουν ελληνικοί υπότιτλοι) σας προτείνουμε να δείτε αυτήν την ταινία / ντοκυμαντέρ: The Magnitsky Act: Behind the Scenes. Δείχνει πολλά και αποκαλυπτικά για την κατασκευή του «αντι-ρωσισμού» στη δύση, όμως το σημαντικότερο σ’ αυτήν την ταινία είναι ο σκηνοθέτης της. Δυο λόγια, λοιπόν, γι’ αυτόν.

Ο Andrei Nekrasov, 64 χρονών σήμερα, γεννημένος στο (τότε) Λένινγκραντ, είναι ένας πασίγνωστος και πολυβραβευμένος στη δύση σκηνοθέτης. Έχει δουλέψει στα νιάτα του σαν βοηθός του Tarkovsky, κι αυτό δεν είναι λίγο. Όμως μετά το 2001 η δύση δεν ήθελε “ατμοσφαιρικούς” ρώσους σκηνοθέτες. Ήθελε αίμα. Οπότε η ταινία / ντοκυμαντέρ που γύρισε το 2007 σχετικά με την δολοφονία απ’ τις ρωσικές μυστικές υπηρεσίες του πρώην πράκτορα Litvinenko καθιέρωσε πανηγυρικά τον Nekrasov στη δύση σαν τον ικανότερο αντι-καθεστωτικό / αντι-Putin ρώσο κινηματογραφιστή. Όλες οι πόρτες ήταν ανοικτές γι’ αυτόν.

Με αυτά τα «παράσημα», και με χρηματοδότηση από διάφορους ευρωπαίους παραγωγούς και τον γαλλογερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο Arte, ξεκίνησε το 2014 να γυρίσει άλλη μια ταινία / ντοκυμαντέρ, για τον Sergei Magnitsky, που φερόταν δολοφονημένος σε ρωσική φυλακή το 2009, επειδή θα αποκάλυπτε την διαφθορά του ρωσικού καθεστώτος.

Όμως κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, και καθώς το σενάριο του βασανισμού και της δολοφονίας του Magnitsky φαινόταν να κυλάει ομαλά, ο Nekrasov άρχισε να προσέχει πως «κάτι δεν πήγαινε καλά». Συνέχισε τα γυρίσματα, γινόμενος πια ερευνητής / ρεπόρτερ. Και το αποτέλεσμα της έρευνάς του, που πήγε μακριά, πολύ μακρύτερα απ’ ότι φανταζόταν, είναι αυτή η ταινία.

Όλοι όσοι τον αποθέωναν (στη δύση) άρχισαν να τον καταριούνται – για τις αποκαλύψεις του. Εννοείται ότι παρ’ ότι «χρυσό παιδί» και πολυβραβευμένος, η ταινία απαγορεύτηκε παντού στην ευρώπη. Η πρεμιέρα της, που θα γινόταν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο (!!!) στις 26 Απρίλη του 2016 ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή: αυτά που έδειχνε ο Nekrasov δεν ήταν «τα σωστά»… Ένα βιβλίο, επίσης, με το ίδιο θέμα, απαγορεύτηκε απ’ το amazon…

Δείτε λοιπόν: για το δυτικό πλιάτσικο στη μετασοβιετική ρωσία, για την πολιτική κάλυψη (από κυβερνήσεις και μήντια) των δυτικών πλατσικολόγων, για την δυτική αντιστροφή της πραγματικότητας, και τις αιτίες που το «καθεστώς Putin» έγινε μισητό στη δύση νωρίς νωρίς… Αυτά από έναν σκηνοθέτη υπεράνω υποψίας για «φιλοπουτινισμό»!!!

Κάντο όπως η κίνα!

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Δεν είναι όμως όλοι σε βαθιά άγνοια, ειδικά σε ότι αφορά την συνέχιση των υγιεινιστικών πραξικοπημάτων. Κάποιοι αγρυπνούν και ετοιμάζονται – ενόσω οι αιχμάλωτοι θέλουν να ελπίζουν ότι «όλα τέλειωσαν».

Ο γερμανός υπ.υγείας Karl Lauterbach έχει σπουδαία σχέδια, για λογαριασμό του συμπλέγματος. Σκοπεύει απ’ το φθινόπωρο να «αναβαθμίσει» την corona-warn-app, την «εφαρμογή έγκαιρης προειδοποίησης» που κάμποσα εκατομμύρια ανόητοι γερμανοί κατέβασαν στα κινητά τους… επειδή τους είπαν (κι αυτοί το πίστεψαν…) ότι έτσι θα είναι «κοινωνικά υπεύθυνοι».

Τι μεθοδεύει ο ετοιμοπόλεμος Lauterbach; Σύμφωνα με άρθρο της berliner zeitung πριν 5 ημέρες οι barcodes (QR codes) που ως τώρα παρέπεμπαν στη «βάση δεδομένων εμβολιαστικής κατάστασης» ώστε να δείχνουν ότι είσαι (ή δεν είσαι…) Ο.Κ. θα αποκτήσουν χρώματα: πράσινο, κίτρινο, κόκκινο. Διαφορετικά χρώματα θα δίνουν διαφορετικά δικαιώματα συμπλήρωσε το ρεπορτάζ. Άλλωστε αυτό το σύστημα εφαρμόζεται ήδη στην Κίνα ήταν το επιμύθιο.

Ποια είναι αυτά τα «διαφορετικά δικαίωματα», σε σχέση με τι; Μα ελάτε τώρα, μην παιδιαρίζετε!!! Δύο χρόνια υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και αλλεπάλληλων πραξικοπημάτων και οι γερμανοί αιχμάλωτοι δεν κατάλαβαν τίποτα – εσείς;;; Το πρώτο πράγμα που θα διαφοροποιείται ανάλογα με το χρώμα του «φαναριού υγείας» θα είναι που θα επιτρέπεται και που θα απαγορεύεται να πηγαίνεις! Το «πράσινο» θα σημαίνει «ελευθερία κινήσεων», κατ’ αρχήν σε κλειστούς χώρους∙ το «κίτρινο» και το «κόκκινο» απαγορεύσεις, σε μια διαβάθμιση: απαγορεύονται τα μέσα μαζικής μεταφοράς, οι χώροι μεγάλων συγκεντρώσεων ανθρώπων, τα ταξίδια… (Στην πρωτοπόρο κινέζικο καπιταλισμό, του οποίου οι σχέσεις με τον γερμανικό είναι σχέσεις αλληλοθαυμασμού, έχουν προχωρήσει περισσότερο – θα πούμε στη συνέχεια).

Δεν είναι καραμπινάτοι φασίστες όλοι αυτοί; Το ότι το σύμβολο-στο-πέτο της δεκαετίας του 1930 αντικαθίσταται απ’ το QR στο τηλεχειριστήριο της καθημερινής ζωής (το οποίο ελέγχουν απόλυτα) την δεκαετία του 2020 αλλάζει κάτι ουσιαστικό; Ο Lauterbach (δηλαδή τ’ αφεντικά του) έχουν σχέδια: όσοι / όσες δεν είναι «εντάξει» με το «εμβολιαστικό καθεστώς τους» είπε πρόσφατα, είτε επειδή δεν έχουν κάνει καμία δόση είτε επειδή έχουν κάνει λιγότερες, θα πρέπει να υποχρεώνονται σε μασκοφορία σε συγκεκριμένους δημόσιους χώρους / χρόνους, έτσι ώστε να είναι δακτυλοδεικτούμενοι/ες!!! «Το να νοιώθεις ότι σε περιφρονούν…» είχε δηλώσει «… θα είναι ένα κίνητρο να σκεφτείς ξανά μήπως θα προτιμούσες να εμβολιαστείς…» Ο χρωματιστός QR (το «κίτρινο») θα κάνει το πατερναλιστικό όνειρο των αφεντικών αυτόματη πραγματικότητα: σε συγκεκριμένους χώρους ο «κίτρινος» θα μπορεί να κινείται μόνο σαν εν δυνάμει μίασμα.

Την τεχνολογία του «φαναριού εμβολίων» έχει φτιάξει η T-Systems, θυγατρική της Deutsche Telekom, η οποία έχει πάρει παραγγελία απ’ τον «παγκόσμιο οργανισμό υγείας» για να φτιάξει κάτι ανάλογο με «αναμονές» ώστε να επιβληθεί απ’ την κεντρική βιτρίνα των φαρμακομαφιών σε όσο το δυνατόν περισσότερα κράτη, όταν (και αν…) ο π.ο.υ. καταφέρει να κάνει εκβιασμούς. Εν τω μεταξύ το καθεστωτικό der Spiegel γράφει ότι το «φανάρι» έχει ενθουσιάσει τους ειδικούς / τεχνολόγους της αλγοριθμικής φυλάκισης, που υποστηρίζουν ότι είναι πολύ καλό για να μείνει αχρησιμοποίητο και να καταλήξει στο μουσείο επικοινωνιών! Προτείνουν να είναι η βάση για την μελλοντική επέκταση της χρήσης του…

Αυτό, ακριβώς, είναι το κινέζικο παράδειγμα!

Στην κίνα οι εμβολιασμοί δεν είναι υποχρεωτικοί. Συνεπώς το «φανάρι» δεν αφορά την εμβολιαστική κατάσταση των υποτελών. Αφορά την κατάσταση της υγείας τους συνολικά∙ αλλά και ό,τι άλλο κρίνει το καθεστώς «επιβλαβές για την κοινωνία».

Στη διάρκεια των πρόσφατων εκτεταμένων κατ’ οίκον φυλακίσεων σε διάφορες μεγαπόλεις της κίνας (αυτό που εξακολουθούμε να θεωρούμε ασκήσεις βιολογικού πολέμου) αν το «φανάρι» σου δεν ήταν «πράσινο» δεν μπορούσες ακόμα και να μπεις ή να βγεις απ’ το σπίτι σου – και το χρώμα μπορούσε να είναι άσχετο με το αν έχεις εμβολιαστεί ή έχεις κάνει τα απαραίτητα pcr τεστ. Στην πραγματικότητα ο αλγοριθμικός αυτοματισμός μηχανοποιεί και αποπροσωποιεί εντελώς την κρατική γραφειοκρατία επιτρέποντάς της να σε «κιτρινίζει» ή να σε «κοκκινίζει» (να σου κλείνει την πόρτα της αλγοριθμικής φυλακής ή να σε ρίχνει στην απομόνωση) χωρίς να δίνει καμία εξήγηση. Στην τελική, αν κάποιος «υπεύθυνος» αναγκαστεί να πει κάτι, μπορεί να είναι «α, έγινε λάθος» ή «ααα, δεν ήξερα». Έτσι είναι στο «σύστημα» (εννοώντας τους αλγόριθμους).

Το παράδειγμα είναι πρόσφατο και μαζικό. Πάνω από 400.000 υπήκοοι στην κινεζική επαρχία Henan ανακάλυψαν τον περασμένο Απρίλη ότι οι καταθέσεις τους σε 6 τοπικές τράπεζες είχαν «παγώσει», χωρίς καμία εξήγηση… Αργότερα αποδείχθηκε ότι επρόκειτο για ένα «σκάνδαλο» διαφθοράς των διοικητών τους∙ ενδιάμεσα όμως, όταν εκπρόσωποι των καταθετών αποφάσισαν να πάνε στα κεντρικά των τραπεζών για να διαμαρτυρηθούν, ανακάλυψαν ότι το «φανάρι της υγείας τους» είχε γίνει κόκκινο – οπότε απαγορευόταν να ταξιδέψουν… Αυτό δεν το είχαν μοντάρει οι «διεφθαρμένοι» τραπεζίτες!!!

Τέτοιες είναι οι δυνατότητες που ενθουσιάζουν τόσο τους δυτικούς «ειδικούς» όσο, ακόμα περισσότερο, τα αφεντικά του συμπλέγματος (και) στη γερμανία. Τα λεγόμενα ψηφιακά «διαβατήρια εμβολιασμού» είναι πολύ εύκολο τεχνικά να εξελιχθούν σε «διαβατήρια υγείας» και, ύστερα, σε «διαβατήρια κοινωνικής υπευθυνότητας», «διαβατήρια προσωπικότητας», ή όπως αλλιώς βαπτιστούν.

Το ζητούμενο είναι να γίνει η αρχή, και η αρχή (ή η-αρχή-της-αρχής) έγινε ήδη στη διάρκεια του προηγούμενου χρόνου. Τώρα το γερμανικό καθεστώς σχεδιάζει ένα ακόμα βήμα αυτοματοποίησης, με όλα τα συνοδευτικά: τιμωρίες και ανταμοιβές: ανοικτή η πόρτα του κελιού, μισόκλειστη, εντελώς κλειστή, απομόνωση. Κι όταν αυτό μεθοδεύεται ανοικτά στο Βερολίνο, στα εξοχικά μέρη τύπου ελλαδιστάν θα έρθει μάλλον γρήγορα παρά αργά.

Έχουν προκληθεί βέβαια ήδη αντιδράσεις (στη γερμανία) για τα σχέδια του κράτους τους: εκείνο το «έτσι το κάνουν και στην κίνα» σα να έριξε μια κλωτσιά στα genitals των υπνοβατούντων (μέσα στις αναμνήσεις του 20ου αιώνα…) αιχμαλώτων. Αλλά είτε ο Lauterbach είτε τα καπιταλιστικά αφεντικά του είναι πονηροί: έχουν διανθίσει το νομοσχέδιο για το «φανάρι» με μερικές λεπτομέρειες που βγάζουν μάτι ότι μπήκαν για να υπηρετήσουν τον «διάλογο», την «διαπραγμάτευση», τις «υποχωρήσεις του υπουργείου» και ίσως (;;;;) μια κάποια «συμφωνία». Για παράδειγμα το «πράσινο» είτε για πλατφορμιασμό είτε για νόσηση περιορίζεται στους 3 μήνες, κάτι ηλίθιο έως εξωπραγματικό αφού συνεπάγεται ότι οι νομοταγείς «πράσινοι» θα πρέπει να πλατφορμιάζονται κάθε τρίμηνο για να απολαμβάνουν την «ελευθερία» τους… Αυτό δεν το ζητάει ούτε ο κτηνίατρος ceo!

Υπνοβάτες και μη, ignorants και μη (οι εγκάθετοι και οι ηλίθιοι εξαιρούνται!), σε διακοπές ή μη, βρισκόμαστε καιρό τώρα, κι έτσι θα πάει, μπροστά σ’ αυτήν την κρίσιμη, μια-φορά-στα-εκατό-χρόνια ιστορική καμπή. Πολλοί προτιμούν ως τώρα να λουφάζουν, ελπίζοντας ότι «μπόρα είναι, θα περάσει»!… Κάνουν λάθος: πρόκειται για καπιταλιστική αναδιάρθρωση πολύ μεγάλου πλάτους και βάθους, και δεν πρόκειται ούτε να σταματήσει ούτε να χαλιναγωγηθεί με ευχές και προσευχές.

Η άλλη κατεύθυνση (η μόνη που μπορεί να χαρακτηριστεί επιλογή) δεν είναι βέβαια καθόλου εύκολη. Τουλάχιστον όμως τώρα πια ξέρουμε∙ καμία άγνοια δεν δικαιολογείται. Πρέπει να πετάξουμε όλα τα βαρίδια του παρελθόντος (εκεί, κυρίως, έγκειται η δυσκολία), όλες τις μικροαστικές συνήθειες και βεβαιότητες (στην «πολιτική», στην «ιδεολογία», στις στάσεις ζωής) που κληροδότησε ο ύστερος 20ος αιώνας, όλα τα βίτσια που έχει απλόχερα προσφέρει η 3η βιομηχανική επανάσταση (απ’ τα αντιsocial media ως τον γενικευμένο selfismo για παράδειγμα) ώστε να σηκώσουμε ξανά το ανάστημα.

Για να αντιμετωπίσουμε αυτό που έρχεται από μπροστά.

(Ο Benjamin έχοντας δει και καταλάβει, γράφει στα τέλη της δεκαετίας του 1930:

Υπάρχει ένας πίνακας του Klee με το όνομα Angelυs Novus. Απεικονίζεται εκεί ένας άγγελος που φαίνεται έτοιμος να απομακρυνθεί από κάτι όπου μένει προσηλωμένο το βλέμμα του. Τα μάτια του είναι διάπλατα ανοιχτά, το στόμα του ανοιχτό και οι φτερούγες του τεντωμένες. Έτσι ακριβώς πρέπει να είναι και ο άγγελος της ιστορίας. Το πρόσωπό του είναι στραμμένο προς το παρελθόν. Όπου εμείς βλέπουμε μια αλυσίδα γεγονότων, αυτός  βλέπει μία μοναδική καταστροφή, που συσσωρεύει αδιάκοπα ερείπια επί ερειπίων και τα εκσφενδονίζει μπροστά στα πόδια του. Θα ήθελε να σταματήσει για μια στιγμή, να ξυπνήσει τους νεκρούς και να στήσει ξανά τα χαλάσματα. Μια θύελλα σηκώνεται όμως από τη μεριά του Παράδεισου αδράχνοντας τις φτερούγες του και είναι τόσο δυνατή που δεν μπορεί πια ο άγγελος να τις κλείσει. Η θύελλα τον ωθεί ακαταμάχητα προς το μέλλον, στο οποίο η πλάτη του είναι στραμμένη, ενώ ο σωρός από τα ερείπια φθάνει μπροστά του ως τον ουρανό. Αυτό που εμείς αποκαλούμε πρόοδο, είναι αυτή η θύελλα.

Στο τωρινούς άνυδρους και άγονους καιρούς δεν αξιωνόμαστε την χάρη ενός Benjamin. Όμως τα χαλάσματα είναι χαλάσματα∙ και η θύελλα είναι θύελλα…)

Η κατάρα

Δευτέρα 8 Αυγούστου>> Ναι, το σχολιάσαμε ειρωνικά πριν κανά μήνα (bye bye, Δευτέρα 11 Ιούλη): Μήπως υπάρχει κάτι σαν «η κατάρα των γελωτοποιών»; Όσοι αγκαλίασαν τον κλόουν του Κιέβου πέφτουν… Μέσα σ’ αυτόν τον μήνα άδειασε την γωνιά ο τραπεζίτης / κυνόδοντας της Ρώμης, αν και (οι δημαγωγοί δεν το πρόσεξαν) ο Ντράγκι είχε δείξει την διάθεσή του να την κάνει μ’ ελαφρά πηδηματάκια απ’ την θέση πολιτικής ευθύνης (πρωθυπουργία) απ’ τον περασμένο Γενάρη (του 2022), όταν έβαλε υποψηφιότητα για πρόεδρος (της ιταλίας) έχοντας την εκλογή του για σίγουρη. Έχασε, βρήκε άλλη ευκαιρία.

Το «κακό» κτύπησε τελικά και την πόρτα του εντόπιου ρημαδογκουβέρνου. Μόνο που ο τσαπατσούλικα οργανωμένος μηντιακός θόρυβος (σε κάθε περίπτωση, θόρυβος…) κουκουλώνει το γεγονός ότι η εντόπια τηλεπαρακολούθηση του (τότε ευρωβουλευτή) Ανδρουλάκη δηλώνεται πως έχει γίνει για λογαριασμό των μυστικών υπηρεσιών … του Κιέβου! Πράγμα που σημαίνει πως ενώ άλλοι φίλοι-του-κλόουν πέφτουν λόγω των συνεπειών της φιλίας τους, στην περίπτωση του ελλαδιστάν ο πιο διάσημος γελωτοποιός του πλανήτη είναι απευθείας ανακαταμένος στην «κρίση διακυβέρνησης», μέσω των υπηρεσιών του!

Το Κίεβο, μέσω της πρεσβείας του στην Αθήνα, διαψεύδει βέβαια ότι ζήτησε τέτοια εκδούλευση. Χμμμ… Με το ίδιο τιτίβισμα διαψεύδει ότι οι φασίστες του χρησιμοποιούν αμάχους σαν «ανθρώπινες ασπίδες»… Οι δύο διαψεύσεις σερβίρονται πακέτο, συνεπώς όποιος είναι διατεθειμένος το αγοράζει… Εμείς όχι.

Πόσο βαθιά είναι η σχέση του ελληνικού βαθέος κράτους με το ουκρανικό έτσι ώστε το πρώτο να συμμερίζεται τις κατασκοπευτικές ανάγκες του δεύτερου; Ποιο είναι το «αμάρτημα» του (θυμίζουμε: τότε ευρωβουλευτή…) Ανδρουλάκη που τον έκανε στόχο του Κιέβου και έπεισε τις εντόπιες υπηρεσίες να τον κάνουν και δικό τους; Έκανε τίποτα κακές παρέες (από άγνοια προφανώς); Πόσοι και ποιοι εμπίπτουν στο ίδιο πεδίο συνεργασίας μεταξύ των δύο συγκεκριμένων μηχανισμών; Τι σχέση έχει η μετέπειτα «ακαριαία» πολεμική βοήθεια της Αθήνας προς το Κίεβο με την ασφαλίτικη συνεργασία τους για καιρό πριν; Υπάρχει περίπτωση το Κίεβο να μην δρα σαν υπεργολάβος για λογαριασμό του άξονα;

Να μερικές (περιθωριακές) απορίες που δεν πρόκειται να βρουν απάντηση. Τα «εθνικά συμφέροντα» έχουν φτιάξει ήδη την προστατευτική ομίχλη γύρω τους, κι έτσι το ζήτημα θα προχωρήσει με τα δευτερεύοντα στοιχεία του. Με τις ρεζέρβες του…

Προβλέψεις (1)

Δευτέρα 18 Ιούλη>> …«Οι επιχειρηματίες θα πρέπει να προετοιμάζονται για αύξηση των περιστατικών κοινωνικής διαμαρτυρίας καθώς η κρίση του κόστους ζωής ακολουθεί κατά πόδας την πανδημία της covid.» Αυτό είναι το μήνυμα ενός άρθρου που δημοσιεύτηκε στο επιχειρηματικό site της Allianz, της μεγαλύτερης ασφαλιστικής εταιρείας του κόσμου, με περιουσιακά στοιχεία πάνω από 1,1 τρισεκατομύρια ευρώ. Αντανακλά τις εντεινόμενες ανησυχίες μεταξύ των ceo του χρηματοπιστωτισμού, του ασφαλιστικού τομέα και των ακινήτων για τους κινδύνους κοινωνικής κατάρρευσης. Σύμφωνα με τον Srdjan Todorovic, επικεφαλής του λονδρέζικου γραφείου διαχείρισης κρίσεων της Allianz, οι κοινωνικές εξεγέρσεις είναι τώρα μεγαλύτερη απειλή για τις παγκόσμιες επιχειρήσεις σε σχέση με την τρομοκρατία:

Οι κοινωνικές εξεγέρσεις όλο και πιο έντονα αντιπροσωπεύουν μια περισσότερο κρίσιμη έκθεση των εταιρειών σε σχέση με την τρομοκρατία. Η φύση της απειλής εξελίσσεται καθώς μερικές δημοκρατίες γίνονται ασταθείς, και συγκεκριμένα αυταρχικά καθεστώτα υποφέρουν από τους διαφωνούντες. Οι εξεγέρσεις μπορεί να γίνουν ταυτόχρονα σε πολλά διαφορετικά σημεία καθώς τα social media επιτρέπουν την γρήγορη κινητοποίηση των διαμαρτυρόμενων. Αυτό σημαίνει ότι οι μεγάλες λιανεμπορικές αλυσίδες, για παράδειγμα, θα έχουν πολλαπλές απώλειες εξαιτίας ενός τέτοιου γεγονότος.

Στο σημείο που βρισκόμαστε τώρα δεν περιμένω ότι τα περιστατικά κοινωνικής εξέγερσης θα μειωθούν σχετικά γρήγορα, με δεδομένα τα μεθεόρτια της covid-19, την εντεινόμενη κρίση του κόστους ζωής και τις ιδεολογικές αντιθέσεις που συνεχίζουν να διαιρούν τις κοινωνίες σ’ όλο τον κόσμο. Βλέπουμε αυξανόμενο ενδιαφέρον από risk managers ειδικευμένους στην ασφάλιση έναντι πολιτικής βίας, την ίδια ώρα που παραδοσιακές επιχειρήσεις ασφάλισης ακίνητης περιουσίας αποχωρούν από συμβόλαια που σχετίζονται με τέτοιου είδους περιστατικά…

Αυτά γράφει εισαγωγικά σ’ ένα άρθρο στο site “naked capitalism” στις 15 Ιούλη με τίτλο οι τράπεζες αρχίζουν ανησυχούν για τον κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών ο freelancer δημοσιογράφος Nick Corbishley. «Κομίζει γλαύκα ες Αθήναν» θα σχολιάζαμε, αλλά είναι «χαριτωμένο» να βγάζει κανείς συμπεράσματα περί κοινωνικής ειρήνης παρακολουθώντας την κίνηση των … ασφαλιστικών εταιρειών!

Συνεχίζει:

Ο Todorovic δεν είναι ο μόνος που ανησυχεί για την εντεινόμενη απειλή εκτεταμένης κοινωνικής αναταραχής. Η Kristalina Georgieva, εκτελεστική διευθύντρια του ΔΝΤ, είπε πρόσφατα: «Αντιμετωπίζουμε μια κρίση πάνω στην κορυφή μιας κρίσης», αναφερόμενη στις συνδυασμένες συνέπειες την πανδημίας covid και του πολέμου στην Ουκρανία. Η Georgieva χαρακτήρισε τον αυξανόμενο πληθωρισμό σαν «έναν καθαρό και παρόντα κίνδυνο» για πολλές χώρες και προειδοποίησε ότι αν δεν αναληφθεί δράση για να εξασφαλιστεί η διατροφική ασφάλεια, «η εναλλακτική θα είναι απελπιστική: περισσότερη πείνα, περισσότερη φτώχια, και περισσότερη κοινωνική αναταραχή – ειδικά για χώρες που πάλεψαν να ξεφύγουν απ’ την ευθραυστότητα και τις συγκρούσεις επί πολλά χρόνια»…

Πρόκειται για το γνωστό δυτικό, πρωτοκοσμικό τροπάρι, για το κακό που κρέμεται πάνω απ’ τον «τρίτο κόσμο»… Βέβαια αν τελικά το Κίεβο αρχίσει να εξάγει το στάρι του όλη αυτή η ρητορική της επερχόμενης έλλειψης αλευριού και ψωμιού στον «τρίτο κόσμο» θα εξατμιστεί. Αλλά προς το παρόν το γνήσιο ανθρωπιστικό ενδιαφέρον του λευκού χριστιανού καλά κρατεί.

Υπάρχουν όμως και κάτι «άλλοι» που εκτιμούν διαφορετικά το κοντινό μέλλον – σίγουρα από γεωγραφική και γεωπολιτική άποψη: το κακό παραμονεύει και υπονομεύει την Δύση… Ο Corbishley συνεχίζει το άρθρο του:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.