Tag: πολιτική

Άχρηστες απορίες…

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Κάτι ακόμα: έχουμε άραγε δικαίωμα να «συμβουλεύουμε» αυτόχθονες πληθυσμούς που βρίσκονται υπό βάρβαρη κατοχή επί δεκαετίες, για το κάτω από ποιες βολικές-για-εμάς σημαίες θα αγωνιστούν για την απελευθέρωσή τους; Να κάνουμε υποδείξεις σ’ αυτούς που ματώνουν, από μακριά, με ασφάλεια, χωρίς κανέναν κίνδυνο;

Επαναλαμβάνοντας μονότονα το «Χαμάς = ισλαμιστές = isis» η δυτική προπαγάνδα προσπαθεί να διαστρέψει την πραγματική πολιτική και ιδεολογική σύνθεση της παλαιστινιακής αντίστασης στη λωρίδα της Γάζα, προκαλώντας “αντι-isis” αντανακλαστικά στους δυτικούς αιχμαλώτους / υπνοβάτες πληθυσμούς. «Όνειρα γλυκά!» λοιπόν.

Στη Γάζα υπάρχουν οι παρακάτω ένοπλες οργανώσεις, ένοπλα τμήματα των αντίστοιχων πολιτικών κομμάτων, ένοπλοι που δρουν συνήθως από κοινού:

– Οι ταξιαρχίες al-Qassam, της Χαμάς∙

– Οι ταξιαρχίες al Quds, της Ισλαμικής Jihad∙

– Οι ταξιαρχίες των μαρτύρων του al-Aqsa, της Fatah (το κόμμα του Αραφάτ, συμμετέχει στη διοίκηση της «παλαιστινιακής αρχής» στη Δυτική Όχθη)∙

– Οι ταξιαρχίες al Nasser, των Λαϊκών Επιτροπών Αντίστασης∙

– Οι ταξιαρχίες Abu Ali Mustafa, του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (δρουν και στη Δυτική Όχθη)∙

– Οι ταξιαρχίες Εθνικής Αντίστασης, του Δημοκρατικού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης∙

– Οι ταξιαρχίες των Mujahideen.

Οι Λαϊκές Επιτροπές Αντίστασης, το Λαϊκό Μέτωπο και το Δημοκρατικό Μέτωπο ανήκουν σ’ αυτό που θα λεγόταν «ιστορική παλαιστινιακή αριστερά»∙ ενώ η Fatah στη Γάζα, επίσης, ανήκει σ’ αυτήν την ιστορική κατηγορία. Αν και τυπικά από οργανωτική άποψη συνυπολογίζεται στους προδότες της «παλαιστινιακής αρχής» στη Ramallah, ουσιαστικά ανήκει στη φράξια (της Fatah) του ριζοσπάστη Marwan Barghouti, του πλέον δημοφιλούς στελέχους της συγκεκριμένης οργάνωσης, που βρίσκεται φυλακισμένος στο ισραήλ. Ο Barghouti, που θεωρείται βασικός οργανωτής της πρώτης (1988 – 1991) και της δεύτερης (2000 – 2005) Intifada και έχει καταδικαστεί σε 5άκις ισόβια (απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ) για ένοπλες και βομβιστικές επιθέσεις εναντίον ισραηλινών στρατιωτικών στόχων, είναι σημαντικός πολιτικός της ένοπλης αντίστασης, όχι μόνο στη λωρίδα της Γάζα αλλά και στη Δυτική Όχθη. Καμία απορία λοιπόν για την φράξια που τον υποστηρίζει.

Το ότι η παλαιστινιακή, μη θρησκευτική (από ιδεολογική άποψη), αριστερών / σοσιαλιστικών ιστορικών αναφορών ένοπλη αντίσταση στη Γάζα (και όχι μόνο) συγχρονίζεται με την Hamas, είναι κάτι εξαιρετικά ενοχλητικό για την δυτική μιλιταριστική, ιμπεριαλιστική δημαγωγία. Αναδεικνύει τα βασικά χαρακτηριστικά της αντίστασης όχι ως ιδεολογική αλλά ως πολιτική στάση – ανάθεμα για τους δυτικούς και τους χωροφύλακές τους! Το φασιστικό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ και οι ιμπεριαλιστικές δυτικές ολιγαρχίες είναι αδύνατο να αναγνωρίσουν ότι στη Γάζα, όπως και παντού, οι ιδεολογίες επενδύουν την κοινωνική κίνηση, αλλά αυτή η κοινωνική κίνηση αντίστασης πληθυσμών σε βίαιη, ανελέητη, αιματηρή κατοχή εδώ και δεκαετίες είναι πρώτα και κύρια δικαιϊκή και πολιτική∙ και εκδηλώνεται μέσα από διάφορες και διαφορετικές ιδεολογίες στο βαθμό που αυτές υπηρετούν πραγματικά τον επιδιωκόμενο σκοπό (της κοινωνικής δικαιοσύνης / απελευθέρωσης).

Μην το δείξετε στα βαμπίρ, και προσέξτε: πρώτον πάνω αριστερά την «πηγή» της πληροφορίας (τους εντελώς καθεστωτικούς, «δεξιούς» Times of Israel) και δεύτερον την είδηση: μια ομάδα που έχει σχέση με την Fatah καλεί σε επιθέσεις κατά του Iσραήλ. «Οι επιθέσεις είναι διαμαρτυρία κατά της προσπάθειας ‘Ιουδαιοποίησης και διαίρεσης’ της Ιερουσαλήμ και του τζαμιού του Al Aqsa… Ημερομηνία; 12 Σεπτέμβρη 2013… Δέκα χρόνια μετά, το 2023, ποια πόστα άραγε να είχαν αυτοί οι «καθόλου ισλαμιστές» ένοπλοι στις 7 Οκτώβρη;

Κάποια μισοψόφια βαμπίρ θα πουν: ναι, αλλά η Χαμάς είναι η μεγαλύτερη οργάνωση στη Γάζα. Πράγματι. Είναι η μεγαλύτερη οργάνωση εκεί, και θα ήταν η μεγαλύτερη και στη δυτική Όχθη αν γίνονταν ποτέ στοιχειωδώς τίμιες εκλογές. Όμως γιατί είναι μεγαλύτερη σε σχέση με το Λαϊκό Μέτωπο ή το Δημοκρατικό Μέτωπο; Η απάντηση δεν είναι δύσκολη: ήταν μέσα στις οργανώσεις που απέρριψαν τις παραπλανητικές «συμφωνίες του Όσλο», συν το ότι ο ιδεολογικός συντηρητισμός αποδείχθηκε πιο σταθερό στήριγμα απ’ τα ‘90s και μετά για μια κοινωνία (την Παλαιστινιακή) που βρισκόταν μέσα στο πόνο και τα δάκρυα, πότε με το καλάσνικοφ στο χέρι και πότε με την πέτρα, ενόσω η αριστερή, κοσμική της έκφραση, η ΟΑΠ, την πρόδιδε γινόμενη κυβέρνηση Κουίσλιγκ, στη Ραμάλα.

Προφανώς και δεν περιμένουμε απ’ τους κατά συρροή δολοφόνους και τους οπαδούς τους να αναγνωρίσουν αυτήν την αλήθεια. Δεν υπάρχει καμία «θρησκευτική καθήλωση» στο … dna των παλαιστινίων, ούτε των αράβων, ούτε των μουσουλμάνων συνολικά! Το αντίθετο: έχουν αναδείξει εκπληκτικούς διανοούμενους, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, φεμινίστριες, ιστορικούς, οικολόγους… και στρατηγούς! (Τα πρώτα πανεπιστήμια σ’ αυτή τη μεριά του κόσμου, δυτικά του Ινδού ποταμού κι ως τον Ατλαντικό, ήταν αραβικά…)

Όμως κοινωνίες κάτω απ’ την δυτική μιλιταριστική μπότα άμεσα ή έμμεσα, δεν μπορούν να κρίνονται σα να ήταν «ελεύθερες να αποφασίζουν»!!! Μόνο τα πρωτοκοσμικά καθάρματα θα είχαν τέτοια απαίτηση! Για να κρατήσουν σε χρήση το δηλητήριο του οριενταλισμού τους, του ρατσισμού τους, του φασιστομιλιταρισμού τους∙ για να επιβεβαιώσουν ότι «αυτοί δεν είναι άνθρωποι, είναι ζώα»∙ και για να ξαναζεστάνουν το θεώρημα του 2001, της «11ης/9ου», της «ισλαμικής τρομοκρατίας»…

Αλλά ποιος σ’ αυτόν τον πλανήτη τρώει πλέον τα δυτικά σκατά; Κανείς – εκτός απ’ τα κοπρολάγνα βαμπίρ.

(Άχρηστες απορίες…)

Αποχαρχούδωση τώρα!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Ακούστηκε στο μεϊντάνι ότι ο Χαρχούδας Αθηνών απέτυχε στο άλμα του στο μέλλον, ότι έμεινε έξω απ’ το σκάμμα. Ίσως φταίει που καθόταν άκρη άκρη στη «σωστή πλευρά της ιστορίας», οπότε δεν πήρε την σωστή φόρα, παραπάτησε… Καταλαβαίνετε: συμβαίνουν κι αυτά.  Ευτυχώς είναι μια χαρά ο άνθρωπος. Δήλωσε μάλιστα ότι έπεσε «με το κεφάλι ψηλά», πράγμα που ίσως εξηγεί το γιατί δεν κτύπησε. Κακό για την φαμίλια – αλλά κάτι θα βρει για να απασχολείται ο Χαρχούδας, μην πάει χαμένος.

Ίσως γίνει υπουργός του κλόουν – “μάθε τέχνη κι άστηνε…” Δημοκρατία στην Αθήνα, δημοκρατία στο Κίεβο, ε….

Δυστυχώς η ασταμάτητη μηχανή τέτοιο καιρό δεν έχει όρεξη για πανηγύρια. Μόνο μια μικρή, τελευταία αφιέρωση:

The human bodyshop

Τους πρώτους μήνες της ρωσικής εισβολής στην ουκρανία, περίπου 100 μωρά, “παραγγελίες” πλούσιων δυτικών ζευγαριών, έμειναν αδιάθετα σε εκκολαπτήρια του Κιέβου – και η Amazon δεν μπορούσε να βοηθήσει. Αλλά επειδή παντού (το τονίζουμε: ΠΑΝΤΟΥ) στη “βιομηχανία ενοικιαζόμενων γυναικών / μητρών” έχει σοβαρό ρόλο και η μαφία της περιοχής, η ουκρανική μαφία συνεννοήθηκε με την πολωνική, για να γίνει μεταφορά των μωρών και παραλαβή τους απ’ τους πελάτες σε πολωνικό έδαφος…

Είθε οι όποιοι μελλοντικοί πελάτες, γνωστοί και μη εξαιρετέοι, να μην επιβαρυνθούν με έξτρα μεταφορικά – αν και “λεφτά έχουν”…

Δευτέρα 9 Οκτώβρη>> Αγορασμένα ωάρια (ή/και σπερματοζωάρια)… Νοικιασμένες μήτρες… Άγρια χημειοποίηση και επιτήρηση του γυναικείου σώματος… Αυτό δεν είναι «δικαίωμα» ή «χαριτωμένη συνηγορία στην οικογένεια»! Αυτό είναι εκμετάλλευση! Να το ξαναπούμε με κεφαλαία: ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ! Σωματική, συναισθηματική, ηθική: μόνο γυναίκες προλετάρισσες αναγκάζονται να πουλάνε τα ωάριά τους ή/και να νοικιάζουν τις μήτρες τους.

Η βιομηχανία είναι τεράστια και απίστευτα κερδοφόρα. Στα πελατολόγια των εταιρειών «ενοικίασης» γυναικείων σωμάτων, τα ομόφυλα ζευγάρια είναι μονάχα μικρό ποσοστό. Ο κύριος όγκος είναι ετερόφυλα ζευγάρια ή και σόλο πελάτες. Κοινό όλων; Έχω φράγκα, πολλά φράγκα, παραγγέλνω, πληρώνω, αγοράζω! Μωρά: θέλω να μου μοιάζουν…

Όταν οι αρμόδιοι και οι εντεταλμένοι της ψεύτικης συνείδησης αποφασίσουν ποιο τμήμα αυτής της απανθρωπιάς, αυτής της βαρβαρότητας, είναι «δεξιό» και ποιο «αριστερό», να μας το πουν. Για να φτιάξουμε τον χάρτη. Φαιο-μπλε εδώ, φαιο-ροζ εκεί.

Κανίβαλοι! Ε κανίβαλοι!!!

Εξωτερική πολιτική

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο ψηφίζει λοιπόν «πόλεμο με τη ρωσία» επειδή έτσι αυξάνει εντυπωσιακά τα κέρδη του. Και δεν εκτίθεται σα στόχος εκείνου τον οποίο (υποτίθεται) πολεμάει, εφόσον συνεργάζεται μαζί του.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για εκείνο που λέγεται ελληνικό κράτος! Το έδαφός του (πιο σωστά: οι ακτές του προς το Αιγαίο) είναι μέρος του πολέμου. Το ίδιο κι αυτό που λέγεται «οικονομία» του: τροφοδοτείται μεν με ρωσικό φυσικό αέριο, ωστόσο οι τιμές των ενεργειακών πρώτων υλών διαμορφώνονται πλέον με τους όρους του πολέμου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί (ή συμβαίνει ήδη) και με άλλες πρώτες ύλες… Όσο για την υποτιθέμενη νο 1 χερσαία βιομηχανία του, τον τουρισμό; Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευμετάβλητο σε καιρούς ταραγμένους απ’ τις γεωπροσόδους.

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τις μεσοπρόθεσμες συνέπειες (για το ελλαδιστάν) της αποτυχίας στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ θεωρούμε ωστόσο βέβαιο ότι θα υπάρξουν, και θα είναι σοβαρές. Είτε οι αρχιστράτηγοι στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο και στη Βαρσοβία αναγνωρίσουν το εύρος αυτής της αποτυχίας και προσπαθήσουν να συμβιβαστούν, είτε επιχειρήσουν «κλιμάκωση σωτηρίας»…

Η λεγόμενη «εξωτερική πολιτική» της μορφής κράτος δεν είναι ποτέ διαχωρισμένη απ’ αυτό που κατ’ αντίστιξη θα λεγόταν «εσωτερική πολιτική». Εκτιμάμε κατά συνέπεια ότι η διαχείριση των όποιων συνεπειών, «οικονομικών» ή και στρατιωτικών (για 4ο παγκόσμιο πόλεμο πρόκειται!) θα απαιτήσει (όχι σε έναν αιώνα…) κάποιου είδους «εθνική ενότητα» – με την δέουσα αυστηρότητα και πειθαρχία.

Βλέπουμε φαντάσματα; Πώς είναι δυνατό να συνεργαστούν η don Rico & Co και η «νέα Κουμουνδούρου»; Χμμμ…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Κορεσμός

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Ο τόπος είναι μικρός, γεωγραφικά σχεδόν ασήμαντος (αλλά με «γεωπολιτικά μεγαλεία»!). Ο πληθυσμός συνολικά είναι μικρότερος από εκείνον οποιασδήποτε mega-city του πλανήτη. «Χωριό» σα να λέμε. Και ζορίζεται, τόσο υλικά όσο και ψυχο-συναισθηματικά, εδώ και 15 χρόνια: μισή γενιά.

Ναι, δεν υπήρξε όταν έπρεπε έστω κι ένα μικρό αλλά υπολογίσιμο κοινωνικό υποσύνολο που να διαβλέψει έγκαιρα την επερχόμενη δίνη του 21ου αιώνα, τους άγνωστους μεν στροβιλισμούς αλλά σίγουρα στροβιλισμούς…. Ναι, αντί να ερευνούν τον ορίζοντα, οι σύγχρονοι προλετάριοι κοιτούσαν το 2010 και το 2012 τον αφαλό τους. Ναι, οι «πολιτικοί εκπρόσωποι», «μεγάλοι», «μεσαίοι» και «μικροί», απέτυχαν πανηγυρικά (και σκόπιμα…) να προβλέψουν τι σημαίνει καπιταλιστική αναδιάρθρωση, τόσο γενικά όσο και α λα ελληνικά. Ναι, το χοντρό παιχνίδι, οι εκβιασμοί, οι απειλές, οι γοητείες και οι ανταμοιβές, γίνεται εδώ και πολλά χρόνια με όρους συγκινήσεων. Και ναι, στο τέλος, συμβαίνει το αναμενόμενο: φορτωμένος ο συλλογικός «ψυχισμός» πέρα απ’ τα όριά του, χωρίς ριζοσπαστικές απελευθερωτικές διεξόδους, παγιδευμένος, καταρρέει. Ή/και λιμνάζει σε βάλτους ακηδίας και σκληρότητας. Φραστικής και σωματικής βίας. Ακόμα και το Θέαμα ρηγματώνεται, ενόσω οι υλικές παράμετροι της καθημερινής ζωής επιδεινώνονται σταθερά.

Οι στατιστικές δείχνουν σταθερή και διαρκή αύξηση των καταθλίψεων και των ιδεασμών αυτοκτονίας. Εννοείται ότι τα ψυχοφάρμακα κάθε είδους κάνουν θραύση: ο πληθυσμός ζει (επιβιώνει δηλαδή…) υπό συναισθηματική χημική καταστολή. (Αυτό ισχύει για όλη την καπιταλιστική δύση, με τις όποιες «εθνικές» ιδιαιτερότητες…)

Δεν υπάρχει ένα manual παρακμής με οδηγίες για το πως, υπ’ αυτές τις συνθήκες, ο «πάτος του βαρελιού» ξεσηκώνεται δημιουργικά. Δεν υπάρχουν έτοιμες έξοδοι κινδύνου. Θα πρέπει να φτιαχτούν, όσες δυσκολίες υποκειμενικές και αντικειμενικές κι αν υπάρχουν, ακόμα και μέσα στο σκοτάδι. Προς το παρόν τα αφεντικά έχουν χρόνο: δεν υπάρχουν τα απαραίτητα μυαλά (και χέρια) για ένα τέτοιο «σκάψιμο». Αντίθετα, την ερχόμενη τηλεοπτική σαιζόν, 14 καινούργια σήριαλ καλούν το πόπολο – να ξεχαστεί. Η συνταγή είναι δοκιμασμένη.

(Εν τω μεταξύ κυβερνήσεις «εθνικής ενότητας», «εθνικής σωτηρίας», «εθνικής συστράτευσης» χασκογελούν απ’ το όχι μακρινό βάθος του ορίζοντα, δείχνοντας τα σάπια δόντια τους. Έχει ξαναγίνει∙ το έχουμε ξαναπληρώσει ακριβά…)

Η Γαλικία της δύσης

Δευτέρα 24 Ιούλη>> Αν και την ώρα που γράφονται οι παρακάτω γραμμές τα αποτελέσματα των ισπανικών εκλογών δεν έχουν οριστικοποιηθεί, ο don Rico & Co θα έχει πιθανότατα σήμερα την χαρά να συγχαρεί το δεξιό PP (partido popular) για τη νίκη του. (Το αν θα φτιάξει κυβέρνηση συμμαχώντας με τους φασίστες του vox είναι επίσης ζητούμενο*).

Τι σπουδαίο κόμμα οι δεξιοί διάδοχοι του Φράνκο! Και τι σπουδαίος ο επικεφαλής τους: Alberto Núñez Feijóo, πρώην κυβερνήτης της Galicia στη βορειοδυτική άκρη της ισπανικής επικράτειας∙ και πολλά νυν…

Προικισμένη με την θέση της στον Ατλαντικό, πάμπολλους κρυφούς κολπίσκους και απομονωμένες παραλίες, η Galicia έχει για δεκαετίες κεντρική θέση στο λαθρεμπόριο προς την ευρώπη. Ήταν κάτι σαν «παράδοση», που στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και στις αρχές εκείνης του ’70 έγινε βασική οικονομική δραστηριότητα: το λαθρεμπόριο αμερικανικών τσιγάρων. Ένας καλός αριθμός από τοπικούς ψαράδες κατάλαβαν ότι μπορούν να αξιοποιήσουν τα αλιευτικά τους και την γνώση τους απ’ τις χιλιάδες μικρές παραθαλάσσιες σπηλιές, για να γεμίσουν σημαντικά τις τσέπες του. Δεν άργησαν να καταλάβουν ότι αν αντί για τσιγάρα μεταφέρουν drugs θα έχουν ακόμα μεγαλύτερα κέρδη. Εν τέλει απέκτησαν τόσο καλή φήμη σαν επαγγελματίες λαθρέμποροι ώστε κατάφεραν να συνεννοούνται απευθείας με τις κολομβιανές μαφίες: κόκα.

Ο Feijóo, με σπουδές νομικής, ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα λίγο πριν τα μέσα της δεκαετίας του ’90 όταν διορίστηκε νο 2 (αντιπρόεδρος) του υπουργείου υγείας της Galicia. Ήταν ίσως η σημαντικότερη στιγμή σ’ αυτήν την καριέρα: γνωρίστηκε και απέκτησε στενή φιλία με τον Marcial Dorado: capo του λαθρεμπορίου drugs της Galicia. O Dorado διέθετε ήδη μεγάλη αλυσίδα πρατηρίων καυσίμων, για τα ναρκο-αλιευτικά αλλά και για ξέπλυμα των κερδών. Ο Feijóo υπέγραψε με τον Dorado συμβόλαιο για την προμήθεια ντήζελ για τα νοσοκομεία και βενζίνης για τα ασθενοφόρα, βοηθώντας (με το αζημίωτο υποθέτουμε…) στο ξέπλυμα. Τον Feijoo έφερε σε «επαφή» με τον Dorado κάποιος ονόματι Manuel Cruz, δεξί χέρι και σωματοφύλακας του υπουργού υγείας της Galicia Manuel Romay Beccaria και «μπροστινός» του στις βρωμοδουλειές του υπουργείου με τις φαρμακομαφίες. Ο Cruz ήταν γνωστός φασίστας στη Galicia, μέλος «ομάδας κρούσης» που στη δεκαετία του ’70 και του ’80 έδερνε αριστερούς και συνδικαλιστές με όπλο αλυσίδες ποδηλάτων.

Εντυπωσιακή δικτύωση για τον φιλόδοξο Feijóo, με το καλημέρα! Φασίστες, μαφιόζοι, ό,τι χρειαζόταν τέλος πάντων για να προκόψει.  Και πρόκοψε: το 2005 έγινε κυβερνήτης της Galicia.

Το 2013 η καθεστωτική el pais αποφάσισε να τον «δώσει». Δημοσίευσε φωτογραφίες από τις καλοκαιρινές διακοπές του στο γιωτ του Dorado το 1995:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Πρέπει νάσαι πολύ λέρα για να κυβερνάς γαλέρα!

Μερικές δεκάδες καλοσιδερωμένοι/ες λένε «φύσα!!» σε κάποιους στο βάθος που δεν φαίνονται. Υπάρχει πάντως στο βάθος ένας που αν δεν βάλει την υπογραφή του δεν υπάρχει κοινοβούλιο: ο αρχιτράγος! Εντάξει, δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου, αλλά εκτός απ’ τον γραμματοκομιστή του θεού υπάρχει και ο εκπρόσωπός του, που είναι ιεραρχικά ανώτερος…

Δευτέρα 10 Ιούλη>> Μετά την απουσία της η ασταμάτητη μηχανή δεν μπορεί παρά να συγχαρεί αυτά τα 5.273.072 συνανθρώπους μας που έριξαν την σοφία τους στην κάλπη πετυχαίνοντας σπουδαία πράγματα. Να αποκτήσουν turboκυβέρνηση και ένα κοινοβούλιο περιβόλι έως προσεισμικό φαινόμενο, σε διαγωνισμό ποιος είναι ο-πιο-αντιπολίτευση. (Κι απ’ την άλλη μεριά κανείς δεν έκλαψε, δεν είπε καν μια καλή κουβέντα, για τον άνθρωπο που έχει αναλάβει να αναμορφώσει το ελλαδιστάν – και την ε.ε. – ως το 2025… Poor Γιάνης!)

Η καθεστωτική πολιτική στις δυτικές ολιγαρχίες, για μεν εκείνους που πληρώνονται γι’ αυτήν είναι πια σκέτη κοινωνική μηχανική (: διαχείριση πληθυσμών σε φάση μαζικής νηπιοποίησης)∙ για δε εκείνους που την υφίστανται είναι απελπιστικές ασκήσεις «μη χείρον βέλτιστον», με όλο και λιγότερα και ταπεινότερα κριτήρια. (H Jill Vicius έχει μαζέψει πολλά γι’ αυτό που ονομάζει «Populations F3». Ο όρος είναι αποκλειστικά δικός της, και το F3 είναι απ’ το fear / fake / fire. Μέσα στις επόμενες βδομάδες θα βρούμε τον τρόπο να μας τα πει…)

Πού πέτυχε λοιπόν το ρημαδογκουβέρνο 2019 – 2023; Σε τίποτα απ’ αυτά που καμαρώνει! Στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ακολούθησε πιστά τις εντολές του παραμάγαζου του κυρ Βασίλη (: π.ο.υ.) και του κτηνίατρου ceo. Τόσο πιστά ώστε η «κοινή δεξαμενή» του ελλαδιστάν να είναι μακράν πρώτη (1η) στην ευρώπη (συνολικά) – 3.595 δηλωμένοι θάνατοι ανά 1 εκατομμύριο πληθυσμού – και όγδοη (8η) στον πλανήτη (πάντα σε «θανάτους ανά εκατομμύριο κατοίκων») ξεπερνώντας ακόμα και τις ηπα!! (Ένα θαύμα δημιουργικής λογιστικής θανάτου, ή η πιο βρώμικη και απάνθρωπη απάτη – διαλέγετε…) Στην «ενεργειακή κρίση», κρατώντας το 100% του ρεύματος στο χρηματιστήριο (ευρωπαϊκή πρωτιά…), κατάφερε κατά περιόδους το ελλαδιστάν να έχει μακράν το ακριβότερο ρεύμα στην ε.ε…. Όσο για την «κρίση τροφίμων»; Τα αστρονομικά κέρδη (του καρτέλ) των σούπερ μάρκετ μιλούν μόνα τους…  Στα ενοίκια; Σοβαρευτείτε! Η βιομηχανία των μεσιτών και του real estate είναι «ανάπτυξη»! Η ελεεινά τοκογλυφική διαφορά ανάμεσα στα επιτόκια των δανείων και στα επιτόκια των καταθέσεων; Μα το τραπεζικό καρτέλ είναι «πυλώνας»! Εν τέλει: συσσώρευση κεφαλαίου, συγκέντρωση κεφαλαίου, άγρια όξυνση της εκμετάλλευσης σε πολλά επίπεδα που εμφανίστηκε σαν το αντίθετο!!!

Μια που το έφερε η κουβέντα: μήπως το ρημαδογκουβέρνο πέτυχε «ανάπτυξη»; Έτσι δεν λέει (χωρίς να το αμφισβητούν οι «ειδικοί»;) Μόνο που … όταν δηλώνεται «αύξηση του αεπ 5%» με πληθωρισμό 11% (τα νούμερα ενδεικτικά) δεν υπάρχει καμία «ανάπτυξη» 5%!!! Υπάρχει ύφεση 6%! Αλλά αυτά τα λένε πια μόνο οι «ψέκα».

Φυσικά τα παιδιά χαίρονται όταν παίρνουν χαρτζιλίκι. Είκοσι ευρώ την μια φορά, πενήντα την άλλη…. «Μωρέ μας αγαπάει και μας νοιάζεται, απλά δεν έχει μεγαλύτερο δημοσιονομικό χώρο…» (Έμαθαν και τα νηπιαγωγεία τον «δημοσιονομικό χώρο»!) Τα παιδιά δεν θέλουν να ακούνε τίποτα για «δημόσιο χρέος» – μόνο 410 δισεκατομμύρια, ποσό ρεκόρ… «Δος ημίν σήμερον… – για αύριο έχει ο θεός»… Ούτε για «ιδιωτικό χρέος» θέλουν να ακούνε: 300 δις; 400; 500; Έλα μωρέ… Η «επενδυτική βαθμίδα» θα κάνει το θαύμα!!

Για τα tips που άφηνε στο λαό ανταμείφθηκε λοιπόν πλουσιοπάροχα ο κύριος επιτελικός, τόσο επιτελικός ώστε κάθε φορά που στριμωχνόταν κλαψούριζε «δεν ήξερα»; Επειδή παρίστανε τον πατερούλη όταν δεν παρίστανε τον ceo; Ίσως.

Δύο ήταν πάντως οι σημαντικές επιτυχίες του, επιτυχίες που αναγνωρίζουμε, και για καμιά απ’ αυτές δεν περηφανεύτηκε.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (mail@sarajevomag.gr) για την απαραίτητη συνεννόηση.