Δευτέρα 15 Απρίλη (00.25)>> Αφιερώστε μια ώρα απ’ την ζωή σας, για να δείτε τα δύο (όχι υποτιτλισμένα) video που ακολουθούν: θα μάθετε τι είναι η φασιστική, πρωτοκοσμική εποικιστική αποικιοκρατία στην Παλαιστίνη∙ θα μάθετε τι και πως προσπαθεί να καταστρέψει ο «πολιτισμένος, θεοναζί λευκός» σ’ αυτήν την περιοχή του κόσμου∙ θα μάθετε πόσο βαθιά είναι η ιστορική αντίσταση εκεί∙ θα μάθετε πόσα ψέματα έχετε ακούσει (και συνεχίζετε να ακούτε) για τους «βάρβαρους» και «απολίτιστους» Παλαιστίνιους που «κουράζουν» με την ύπαρξή τους τους «πολιτισμένους» πρωτοκοσμικούς.
Το πρώτο video, διάρκειας 47 λεπτών, είναι ένα ιστορικό ντοκυμαντέρ του al Jazeera (προβλήθηκε πριν 2 χρόνια), για το πόσο αναπτυγμένη (καπιταλιστικά) ήταν η Παλαιστίνη στις αρχές του 20ου αιώνα, πριν την εποικιστική αποικιοκρατία∙ και για το πως ο αγγλικός ιμπεριαλισμός επέβαλε τους εποίκους του πριν, πολύ πριν τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο (και το Ολοκαύτωμα), σα χωροφύλακες και πλιατσικολόγους.
Στο δεύτερο video, διάρκειας 5 λεπτών και κάτι (πριν 3 ημέρες), ο «καταραμένος» και αυτοεξόριστος ισραηλινός ιστορικός Illan Pappe, θυμίζει τι είναι η λωρίδα της Γάζα.
Δείτε τα – μόνο όφελος θα έχετε!!! (Και θα ξαφνιαστείτε!)
Δευτέρα 15 Απρίλη (00.21)>> Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν μετά την ανακοίνωση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος ότι αποσύρει τον στρατό του απ’ την Khan Younis, μια πόλη όπου επί 4 μήνες προσπαθούσε να καταβάλει την παλαιστινιακή αντίσταση. Πολλά γράφτηκαν και ειπώθηκαν ως εξήγηση: λιγότερο ή περισσότερο ευφάνταστα, λιγότερο ή περισσότερο πιθανά.
Όμως η απάντηση ίσως βρίσκεται στην άκρη του ντουφεκιού. Η παλαιστινιακή αντίσταση (η Hamas συγκεκριμένα) δημοσιοποίησε στις 9 Απρίλη ένα video με την προετοιμασία και την εκτέλεση ενέδρας, σε κεντρικό σημείο στα ανατολικά αυτής της ίδιας Khan Younis, στην οποία σύμφωνα με το αρχηγείο του θεοναζί καθεστώτος «η Χαμάς είχε εξουδετερωθεί»:
Δευτέρα 15Απρίλη (00.17)>> To 1991, στη διάρκεια της αμερικανικής «καταιγίδας της ερήμου» (της πρώτης επίθεσης στο ιρακινό καθεστώς), το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κτυπήθηκε με πάνω από 40 ιρακινούς πυραύλους Scud (σοβιετικής κατασκευής). Οι Scud της εποχής δεν είχαν σπουδαία ακρίβεια, δεν έπαυαν ωστόσο να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικοί. Χάρη στους έγκαιρους συναγερμούς σκοτώθηκαν άμεσα από εκείνους τους βομβαρδισμούς μόνο 2 άτομα∙ έπαθαν όμως σοβαρές ζημιές πάνω από 4.000 κτίρια, 30 απ’ τα οποία καταστράφηκαν εντελώς. Το Τελ Αβίβ δεν έριξε ούτε μισή σφαίρα κατά του καθεστώτος του Χουσεϊν: είχε πάρει αυστηρή εντολή απ’ την Ουάσιγκτον να μην αντιδράσει ούτε στο ελάχιστο∙ και υπάκουσε…
Άλλες εποχές θα πείτε. Σωστά. Άλλες εποχές, άλλοι συσχετισμοί – ίδιοι, ωστόσο, δυτικοί ιμπεριαλισμοί («στα καλύτερά τους»…).
Αν θυμίζουμε το 1991 είναι επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει περάσει (μόνο από πρώτη ματιά…) χειρότερα σε σχέση με την προχθεσινή απάντηση της Τεχεράνης. Η ιρανική στρατηγική υπομονή κράτησε μόνο 12 μέρες (υποθέταμε ότι θα ήταν αισθητά πιο μακρόχρονη…) και αντικαταστάθηκε με κάτι που μοιάζει (και είναι) στρατηγική προειδοποίηση. Σε τωρινές εποχές, τωρινούς συσχετισμούς, τωρινούς δυτικούς ιμπεριαλισμούς σε παρακμή∙ και, κυρίως, τωρινά όπλα.
Στο μυαλό κάποιου εντελώς άσχετου μ’ αυτά τα «νέα όπλα» η απάντηση της Τεχεράνης μοιάζει λίγο πιο σοβαρή από επίθεση με … ταχυδρομικά περιστέρια! Drones (: shahed 136) που πρέπει να καλύψουν (και μάλιστα μετά από έγκαιρη προειδοποίηση!) μια απόσταση γύρω στα 1.300 χιλιόμετρα πετώντας με ταχύτητα 150 χιλ. την ώρα (δηλαδή σε 8 ή 9 ολόκληρες ώρες!!!): είναι αυτό κάτι «φοβερό και τρομερό»; Η απάντηση δεν βρίσκεται στο αν την εποχή των υπερχητικών πυραύλων (η Τεχεράνη υποστηρίζει ότι διαθέτει τέτοιους) τέτοιου (ή παρόμοιου είδους) drones είναι πραγματικά επικίνδυνο όπλο∙ αλλά μάλλον στο πόσο πυκνή είναι η όποια αεράμυνα (εν προκειμένω του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος), ή, ειπωμένο διαφορετικά, πόσο παχύ και γρήγορο στις αντιδράσεις του είναι το «στρώμα» που πρέπει (και πώς;) να «τρυπήσει» οποιουδήποτε είδους ιπτάμενο εκρηκτικό για να κτυπήσει τον στόχο του.
Όντως, διαφορετικές εποχές απ’ το 1991 των 42 Scud: εδώ είναι που μετριέται η προχθεσινή επιτυχία (ή αποτυχία…) των … «ταχυδρομικών περιστεριών», άρα και η σοβαρότητα της (ιδιαίτερα συγκρατημένης) απάντησης της Τεχεράνης!!!
Το «στρώμα» που έπρεπε να διαρρηχτεί απ’ τον αέρα ως το έδαφος του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος από τόσο μεγάλη απόσταση (οι πολύ πιο κοντινές πυραυλικές επιθέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση) είναι ίσως το πιο πυκνό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον καπιταλιστικό πλανήτη! Ένα τριπλό ή τετραπλό σύστημα αντιαεροπορικής, αντιπυραυλικής και αντιdrone άμυνας (για χρήση έναντι εισερχόμενων στόχων σε διαφορετικά ύψη) + (αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό!) η αμερικανική και η αγγλική αεροπορία στον αέρα (με τα δικά τους αντιπυραυλικά όπλα…) + όλα τα ραντάρ που υπάρχουν στις διάσπαρτες αμερικανικές βάσεις σ’ όλη αυτή την έκταση που μεσολαβεί ανάμεσα στα δυτικά ιρανικά σύνορα και το θεοναζί έδαφος: ιράκ, συρία… (ακόμα και η αγγλική βάση στο νοτιοκυπριακό Ακρωτήρι έπαιξε τον ρόλο της) + τις δυτικές δορυφορικές δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης…
Οι καινοτομίες απέναντι σε τόσο «πυκνές» διατάξεις αεράμυνας, και ουσιαστικά η ανακάλυψη και η αξιοποίηση των αδυναμιών τους, έγινε από τον ρωσικό στρατό στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Οι ιρανοί «φρουροί της επανάστασης» αξιοποίησαν αυτό το know how!
Δευτέρα 15 Απρίλη (00.09)>>Μωρ’ και σε φόρουμ ρίχνονται, και στου βυθού τον πάτο: ο Κούλης κάνει πόλεμο, μ’ έξοδα αλλωνώνε…
Ο-λαός-και-ο-τόπος στην ιστορία του σύγχρονου κράτους έχουν αναδείξει και εκσυγχρονιστικές πολιτικές βιτρίνες, και πολεμοκάπηλες – περισσότερες δεύτερες παρά πρώτες. Το να έχει μια πολιτική βιτρίνα και τα δύο προσόντα είναι πιο σπάνιο (αν και όχι πρωτοφανές). Ο don Rico είναι λοιπόν ένας σπάνιος γόνος – καταδικασμένος (ή προικισμένος, ανάλογα πως το βλέπει ο καθένας) απ’ την μοίρα να αποτυγχάνει και στα δύο! Πόσους φίλους-κι-αδερφούς της καταστροφής διεθνώς έχει αποκτήσει απ’ το 2019; Τι να θυμηθούμε; Τον Γουαϊδό; Τον τζενεράλ Χαφτάρ; Τον Πασινιάν της αρμενίας (που μένει στην καρέκλα του χάρη στη Μόσχα όσο κι αν σας φαίνεται παράξενο); Οι μόνοι ανθεκτικοί ως τώρα είναι οι πιο χασάπηδες: εκείνος του Καϊρου και ο άλλος του Τελ Αβίβ – αν κι αυτός ο τελευταίος μπορεί να μην νοιώθει πολύ καλά πλέον…
Ααα! Και ο τοξικός του Κιέβου! Η περασμένη εβδομάδα είχε αρκετή δόση από δαύτον σε μια ελάχιστη μονάδα χρόνου. Πρώτα via video στο «φόρουμ των Δελφών»:
Μέσω της κάμεράς του ο τοξικός κλόουν ζήτησε (τι άλλο;) όπλα – όπλα – όπλα∙ με έμφαση στα αεροπλάνα. (Δεν ζήτησε ναρκωτικά, έχει: ήταν αρκούντως «νταγκλαριστός»…).
Κι ύστερα στο Vilnious, στην «διάσκεψη των 3 θαλασσών» (μεγάλο project, με άλλη ευκαιρία), live εκεί, τι αγκαλιές και τι φιλιά! Εκεί ο κλόουν ζήτησε να «τηρηθούν τα συμφωνημένα» (αυτά που συμφωνήθηκαν τις προάλλες, στην Οδησσό, τότε που μύρισε ο αέρας … ξέρετε τι…) και ο don Rico έκανε (προς την μεριά του μαγαζιού του…) και πάλι τον ανήξερο. Που σημαίνει είτε πως ο ένας λέει ψέματα είτε πως ο άλλος κάτι κρύβει.
Υπάρχουν κάποιοι που, όχι αυθαίρετα, θεωρούν ότι συμβαίνει το δεύτερο: ότι η don Rico & Co σκοπεύει να «διοχετεύσει» στο Κίεβο (μέσω, μάλλον, του τριγωνικού σχήματος που κάνει τις δουλειές της…) μερικές δεκάδες f-16 που έχουν παλιώσει. Εξαιρετικά τυχοδιωκτική κίνηση (αν αυτά είναι «τα συμφωνημένα»…) που ακόμα κι ένας σπάνιος γόνος ειδικευμένος στην έλξη λίγο πολύ μαφιόζικων «επενδύσεων» θα πρέπει να σκεφτεί όχι 10 αλλά 100 φορές. Γιατί τα μεν αεροπλάνα θα καταλήξουν εκεί που είναι γραφτό, στο μεγάλο νεκροταφείο λαμαρινών που λέγεται ουκρανικό πεδίο μάχης∙ αλλά η Μόσχα (και όλοι οι σύμμαχοί της…) θα έχουν έναν σοβαρό λόγο παραπάνω να βάλουν τον don Rico, το γκουβέρνο του, και το μεγαλύτερο μέρος της εντόπιας πολιτικής τζαμαρίας στη λίστα με τις εκκρεμότητες υψηλής προτεραιότητας. (Έχουμε την εντύπωση ότι το καλύτερο που μπορεί να κάνεις κάποιος που παριστάνει τον «φτωχό πλην τίμιο» αυτήν την εποχή είναι να μην μπαίνει στο μάτι της κυρίας Maria Zaharova… Αν όμως είναι υπερφίαλος, ματαιόδοξος και μανιοκαταθλιπτικός, τότε… Τότε καλά να πάθει!!)
Κακά τα ψέματα: δεν γίνεται να είσαι πολεμοκάπηλος, να έχεις κηρύξει πόλεμο στη Μόσχα, και ταυτόχρονα να πιστεύεις ότι παίζεις μονότερμα στην έδρα σου.
Δεν γίνεται όμως και το άλλο: να πληρώσουμε εμείς την πολεμοκαπηλεία της κάθε βιτρίνας, του κάθε αφεντικού, του κάθε μαφιόζου…
Δευτέρα 8 Απρίλη>>Εις το Πταισματοδικείον εγένετο χθες η δίκη δια την υπό των ενταύθα κομμουνιστών έκδοσιν της διεθνούς «Καστανής Βίβλου» η οποία, συνταχθείσα υπό της διεθνούς μαρξιστικής επιτροπής κατά του Χίτλερ, υβρίζει ως γνωστόν τους σημερινούς ηγέτας της Γερμανίας αποδίδουσα εις αυτούς τον εμπρησμόν του Ράιχσταγκ […] Ο κ. δημόσιος κατήγορος […] εζήτησε την τιμωρία των κατηγορουμένων χαρακτηρίσας το έργον των ως εμπρηστική προσπάθειαν της γαλήνης και της ειρήνης του τόπου.
Αντιγραφή απ’ την στήλη «Φιλίστωρ» της καθεστωτικής «καθημερινής»… Χρονολογία: 4 Απρίλη 1934… Η «βίβλος» δεν θα πρέπει να ήταν «καστανή» αλλά φαιά… Όσο για τον κυρ εισαγγελέα και όλους τους όμοιούς του, επαγγελματίες δημόσιους κατήγορους της εποχής ή ερασιτέχνες; Ασφαλώς καμάρωναν στη … «σωστή μεριά της ιστορίας»…
Δευτέρα 8 Απρίλη>> Ώστε ο θείος-broker-απ’-την-αμερική ανακάλυψε ότι έχει γονίδια ομοφυλοφιλίας; Ώστε συμφωνεί ότι η (όποια…) σεξουαλική συμπεριφορά καθορίζεται απ’ το dna;
Άβυσσος! Το γιάπικο μυαλό του δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πόσο δηλητηριώδες είναι, με τέτοιες ιδέες!!! Οι πολιτικές βιτρίνες δεν μας ενδιαφέρουν∙ το ιδεολογικό δηλητήριο όμως είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα.
Δευτέρα 8 Απρίλη>> Είναι (μεγάλο) νοσοκομείο, στην πόλη της Γάζα… Είναι μια πολιτική δομή απ’ αυτές που το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς απολαμβάνει να καταστρέφει – κυριολεκτικά… Είναι όμως και κάτι ακόμα, κάτι που θα έπρεπε να είναι εξαιρετικά δυσάρεστο για όλους εμάς τους «εξασφαλισμένους» (για πόσο ακόμα;;;) πρωτοκοσμικούς: η οδυνηρή υπενθύμιση του πως είναι να ζει κανείς έχοντας ενσωματώσει τις νόρμες του Θεάματος∙ πως είναι η ζωή μέσα στη λήθη – ακόμα κι αν περιστασιακά εκδηλώνεται «κάπως» υπέρ της παλαιστινιακής αντίστασης∙ πόσο επικίνδυνο (εκτός από κακουργηματικό…) είναι το «αιώνιο τώρα»…
Το al Shifa «απασχόλησε την δυτική κοινή γνώμη» πριν 5 μήνες: ήταν τότε που ένας πύραυλος έσκασε στο προαύλιο του νοσοκομείου μέσα στη νύχτα δολοφονώντας κάμποσες δεκάδες αμάχους παλαιστίνιους (κυρίως γυναίκες και παιδιά) που είχαν καταφύγει εκεί ελπίζοντας ότι το φασισταριό του Τελ Αβίβ θα σεβαστεί το υγιειονομικό άσυλο… Κι όταν λέμε «απασχόλησε την δυτική κοινή γνώμη» (θυμίζουμε) ότι το mainstream «ενδιαφέρον» ήταν η απάντηση στην ερώτηση ποιος έριξε τον πύραυλο: οι θεοναζί του Τελ Αβίβ (όπως υποδείκνυε η λογική) ή μήπως η παλαιστινιακή αντίσταση, κατά λάθος (όπως υποστήριζαν οι θεοναζί…) «Πυκνό μυστήριο κάλυπτε το περιστατικό», κι όλα τα πρωτοκοσμικά φιλο-θεοναζί καθάρματα, πληρωμένα ή «εθελοντικά», έβγαλαν τότε μεγάλη γλώσσα υποστηρίζοντας (τι άλλο;) το γνωστό: ότι οι μουσουλμάνοι σκοτώνονται μεταξύ τους (για να τραβήξουν την πρωτοκοσμική συμπόνοια…)
Αποδείχθηκε σε λίγες ημέρες ότι το έγκλημα είχε τους γνωστούς δράστες:
Οι οποίοι δράστες συνέχισαν την επίθεσή τους τις επόμενες ημέρες σ’ αυτό που οι ίδιοι χαρακτήρισαν «υπόγειο στρατηγείο της Hamas», στο νοσοκομείο δηλαδή: έστησαν ελεύθερους σκοπευτές να σκοτώνουν μέσα απ’ τα παράθυρα∙ εισέβαλαν καταστρέφοντας ότι μπορούσαν (μεταξύ άλλων το τμήμα πρόωρων βρεφών…)∙ ανέμισαν την απόδειξη του «στρατηγείου», ένα ή δύο αυτόματα που οι ίδιοι είχαν τοποθετήσει κατάλληλα∙ και έφυγαν θριαμβευτές… αφού άλλωστε έπρεπε να καταλάβουν / καταστρέψουν όλη την πόλη, όλες τις πόλεις… Το al Shifa «ξεχάστηκε» μέσα στην εντατικοποίηση της σφαγής…*
Αλλά όχι… Δεν ξεχάστηκε απ’ τους χασάπηδες: οι καταστροφές που του είχαν κάνει στα μέσα Νοέμβρη του 2023 δεν τους ήταν αρκετές. Ακόμα χειρότερο: έχασαν τον έλεγχο των ερειπίων της πόλης της Γάζα που νόμιζαν ότι είχαν καταφέρει να «σβήσουν απ’ τον χάρτη».
Επανήλθαν στα μέσα Μάρτη. Αυτή τη φορά απαλλαγμένοι απ’ τις δυτικές φιλάνθρωπες ανησυχίες που είχαν εκδηλωθεί την πρώτη φορά, στην πρώτη επίθεση: ο δυτικός καθεστωτικός ανθρωπισμός κουράζεται και βαριέται… Επί 15 μέρες κατέστρεφαν, σκότωναν, σκότωναν, κατέστρεφαν, βομβάρδιζαν συστηματικά το νοσοκομείο, «κομμάτι – κομμάτι», ενόσω το προσωπικό του νοσοκομείου και οι όποιοι άμαχοι προσπαθούσαν να γλυτώσουν εαυτούς και αλλήλους μετακινούμενοι από τμήμα σε τμήμα και από ερείπια σε ερείπια. (Αυτή τη φορά οι θεοναζί δεν είπαν κουβέντα για το «υπόγειο στρατηγείο της Hamas»…)
Αποχώρησαν απόλυτα ικανοποιημένοι στις 2 Απρίλη… Το αποτέλεσμα του έργου τους ήταν εντυπωσιακό, κορυφαία ένδοξο για τον δυτικό ανθρωπισμό, που ως γνωστόν είναι πολύ αυστηρός στην προστασία των νοσοκομείων τόσο γενικά όσο και ειδικά σε συνθήκες πολέμου, που έχει ως γνωστόν έχει ορκιστεί «ποτέ ξανά», αλλά που επί 15 ημέρες δεν είχε καταλάβει, δεν είχε προσέξει τίποτα (όπως, άλλωστε, εδώ και 75 χρόνια…)
Έτσι έγινε το al Shifa, ένα μεγάλο νοσοκομείο (νοσοκομειακό σύμπλεγμα πιο σωστά) μετά απ’ την θεοναζί «περιποίησή» του, με την σιωπηλά σύμφωνη γνώμη όλων των δυτικών κρατών / κεφαλαίων, όλων των αφεντικών (μας) – και δεν θα πούμε τίποτα για τους δολοφονημένους κάτω απ’ τα μπάζα, ή τους δολοφονημένους που τους έφαγαν τα σκυλιά:
Και τώρα δύο ερωτήσεις. Σας είναι δύσκολο να καταλάβετε γιατί ο δυτικός «ανθρωπισμός» και «δικαιωματισμός» χαίρονται για τα κατορθώματα των θεοναζί, απαρτχάιντ πρωτοπόρων τους, ακόμα κι όταν πρόκειται για την ιστορική πολιτική δομή που λέγεται ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ; Σας είναι δύσκολο να καταλάβετε ότι εκείνο που επιτρέπεται ή και επιβάλλεται να συμβεί ΕΚΕΙ στη δομή ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ είναι η ακραία, εξτρεμιστική εκδοχή εκείνου που με «ήπια» μέσα συμβαίνει ήδη ΕΔΩ;
Ζείτε ακόμα σε θερμοκοιτίδα; Δεν μπορείτε να διαβάσετε εκείνο που είναι γραμμένο στον τοίχο απέναντι;
*Αν ενδιαφέρουν οι αναδρομές για το al Shifa στην ασταμάτητη μηχανή: Πιστεύεις στον Δυτικόσμο; (20 Νοέμβρη 2023)∙ (Μεταξύ όλων των άλλων…) Διασώστε την πραγματικότητα! 1 (27 Νοέμβρη 2023).
Δευτέρα 8 Απρίλη>> Το ντου διαδηλωτών στο κοινοβούλιο του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην Ιερουσαλήμ στις 3 Απρίλη δεν είχε την τιμή να γίνει «παγκόσμιο σκάνδαλο μεγάλης διάρκειας» όπως το ντου των οπαδών του ψόφιου κουναβιού στις 6 Γενάρη του 2021: για την δυτική δημαγωγία το θεοναζί καθεστώς είναι ακόμα «πολύτιμο», οπότε το προστατεύουν απ’ την ανάδειξη της όλο και πιο έντονης εσωτερικής πόλωσης σε καιρό «υπαρξιακού» πολέμου! Που και που, φυσικά, κάποια γεγονότα προβάλλονται – για λίγο. Χωρίς ιδιαίτερο ζήλο:
Το γεγονός είναι ότι ο πόλεμος κατά της παλαιστινιακής αντίστασης αποτυγχάνει όλο και πιο καθαρά, σε τέτοιο σημείο που τέτοιες αντικυβερνητικές (ουσιαστικά) διαδηλώσεις να κλονίζουν εσωτερικά την θεοναζί «επιχειρηματολογία» – χωρίς, πάντως, να την αμφισβητούν ουσιαστικά και καθαρά. Ο ακτιβισμός προηγείται – και η συνειδητοποίηση είναι ακόμα πολύ πίσω…
Το καθεστώς απ’ την δική του μεριά δοκιμάζει τα όρια μιας «φυγής προς τα εμπρός», για την οποία γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα:
Δευτέρα 8 Απρίλη>> Αν υπάρχει κάτι που θα «έστεκε» απ’ την σκοπιά της δυτικής μιλιταριστικής λογικής σε σχέση με την ρωσική προώθηση στο ουκρανικό έδαφος είναι να εξασφαλιστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο νατοϊκός έλεγχος στη δυτική ουκρανία∙ με πιο βολικό σύνορο τον Δνείπερο. Η Μόσχα μπορεί να μην ενδιαφέρεται σ’ αυτήν την περιοχή, εκτός από μια ζώνη: αυτήν που περιλαμβάνει τις πόλεις Zaporizhzhia, Kherson, Mykolaiv και, φυσικά, την Οδησσό, μαζί με την ενδοχώρα, ως την Τρανσδνειστερία και τα σύνορα με τη ρουμανία.
Υπάρχει κατ’ αρχήν το εύλογο συμφέρον των νατοϊκών: να μην πάρει η Μόσχα την Οδησσό, αλλά αντίθετα, η πόλη και η περιοχή, ακριβώς απέναντι απ’ την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, να μείνουν υπό «ουκρανικό» (δηλαδή νατοϊκό) έλεγχο.
Βρίσκονται ύστερα σε εξέλιξη μια σειρά κινήσεις που συγκλίνουν στο ότι γίνονται πράγματι προετοιμασίες μ’ αυτόν τον στόχο. Οι δηλώσεις (και οι απειλές) του Μικρού Δούκα του Λίγηρα ότι θα στείλει τη «λεγεώνα των ξένων» να φυλάει την Οδησσό μπορεί να είναι κωμικές. Συμβαίνουν όμως κι άλλα, κι όλα μαζί δεν είναι καθόλου αστεία:
