Αυτά από έναν σενεγαλέζο ποιητή, που διατέλεσε και πρόεδρος της σενεγάλης, κάπου στα μέσα του 20ου αιώνα. Με τους πιο πάνω στίχους ειρωνευόταν φυσικά την «λευκότητα» μαζί με την «λευκή ανωτερότητα»…
Προφανώς δεν είναι (και δεν θα ήταν ποτέ δυνατόν!) αυτή η τόσο κυνική και φονική «λευκή ανωτερότητα» να ντροπιαστεί από ένα ποίημα. Ή από πολλά.
Τώρα που παρακμάζει γίνεται ακόμα πιο αλλοπρόσαλλη από ποτέ. Γίνεται πράσινη…
Δευτέρα 14 Οκτώβρη (00.57) >> Είναι διάφοροι / ες που «ανακάλυψαν την Παλαιστίνη» στις οθόνες τους την 7η Οκτώβρη του 2023. Και, καθόλου περίεργο, την ανακάλυψαν-όπως-έπρεπε. Όπως τους είπαν: σαν βαρβαρότητα, θηριωδία… Με αποκεφαλισμένα μωρά, βιασμούς γυναικών, «ανεξήγητη» (και απαράδεκτη) βία… Ήταν έτοιμοι γι’ αυτήν την «ανακάλυψη». Γιατί δεν ήταν κάτι μικρό, κάτι λίγο…
Εκείνο που ήταν η πραγματική ανακάλυψή τους, εκτός εισαγωγικών, ήταν κάτι που η δειλία τους δεν επιτρέπει να παραδεχτούν: ανακάλυψαν ότι πέντε και βάλε αιώνες πρωτοκοσμικής αποικιοκρατίας, ιμπεριαλισμού, μαζικών δολοφονιών, λεηλασιών, κυλούν μέσα στις φλέβες τους!! Ναι, είναι άξιοι απολογητές της πρωτοκοσμικής κυριαρχίας πάνω στον πλανήτη επί 500 χρόνια, απ’ την εποχή των «Μεγάλων Εξερευνήσεων», και αυτό θα πρέπει να τους αναγνωριστεί, αρκεί πρώτα να το αναγνωρίσουν οι ίδιοι για τους εαυτούς τους. Μέσα σ’ αυτήν την ανακάλυψη, η Παλαιστίνη είναι βέβαια εδώ, δίπλα, αλλά είναι μικρότερη απ’ την ανακάλυψη της αμερικής, της αφρικής, της ασίας, της αυστραλίας…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ αυτά τα 500 χρόνια οι λευκοί, χριστιανοί αποικιοκράτες δεν ήταν κάτι άλλο από «ελευθερωτές» και «εκπολιτιστές»!…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ αυτά τα 500 χρόνια οι αυτόχθονες δεν ήταν κάτι παραπάνω από βάρβαροι, απολίτιστοι, υπάνθρωποι…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ αυτά τα 500 χρόνια οι αυτόχθονες που αντιστέκονταν δεν ήταν κάτι παραπάνω από φρικτοί, παρανοϊκοί εγκληματίες: για παράδειγμα έπαιρναν τα σκάλπ των λευκών (!!! οποία βαρβαρότητα!!!), έκλεβαν γυναίκες, έκαιγαν και κατέστρεφαν τις εγκαταστάσεις των εποίκων…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ οι λευκοί κατακτητές δεν έπρεπε να σταματήσουν να σκοτώνουν αυτούς τους «δυστυχισμένους άγριους» έτσι ώστε να σωθούν (ίσως) στην «άλλη ζωή», στη «δευτέρα παρουσία»: ήταν καθήκον οι δολοφονίες τους, όχι (μόνο) διασκέδαση…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ αυτοί οι αυτόχθονες δεν είχαν πολιτισμό, ηθική, αξιοπρέπεια, οτιδήποτε άξιο (πρωτοκοσμικού, λευκού, χριστιανικού) σεβασμού. Το καλύτερο που θα μπορούσαν να ελπίζουν και να παρακαλάνε ήταν να «εκπολιτιστούν» και, αν συνέφερε, να «εκχριστιανιστούν»…
Ποτέ – ποτέ – ποτέ η λευκή, δυτική «ανωτερότητα» (στρατιωτική αλλά και ηθική, ιδεολογική, τεχνολογική…) δεν ήταν κάτι λιγότερο από αναπόφευκτη, θεού θέλημα…
Αυτοί που ανακάλυψαν τους Παλαιστίνιους και τις Παλαιστίνιες στις 7 Οκτώβρη του 2023 δεν συμφωνούν πως ισχύουν και γι’ αυτούς κι αυτές όλα τα πιο πάνω; Δεν συμφωνούν ότι η εξόντωσή τους είναι εκπολιτιστικό έργο, η ευθύνη, το «φορτίο του λευκού ανθρώπου» όπως είπε κάποιος κάποτε; Συμφωνούν. Συμφωνούν και παρασυμφωνούν!!! Δεν συμφωνούν ότι οι Παλαιστίνιοι (και οι άραβες γενικότερα) είναι το ίδιο απολίτιστοι με όλους μα όλους τους αυτόχθονες, όπου γης, όταν πάτησε στα μέρη του η αρβύλα του λευκού κατακτητή; Συμφωνούν και παρασυμφωνούν!!! (Ίσως είναι ντροπαλοί για να το φωνάξουν, να το πουν με το όνομά του…)
Βρίσκονται λοιπόν στη «σωστή μεριά»: στη μεριά πολλών γενεών καθαρμάτων! Τουλάχιστον πρέπει να τους αναγνωριστεί ότι έχουν μια ενστικτώδικη ιστορική στράτευση και συνέχεια: αν τους δινόταν η ευκαιρία (κι αν το επέτρεπαν τα βίτσια και η δειλία τους) ευχαρίστως θα έκοβαν με τα χέρια τους μερικά λαρύγγια «απολίτιστων». Ελλείψει θάρρους και με περίσσεια «καθημερινότητας» και μεσολαβήσεων αφήνουν την δουλειά σε άλλους ομοίους τους, και χειροκροτούν από απόσταση και εκ του ασφαλούς.
Ζουν ανάμεσά μας (ή μήπως εμείς ζούμε ανάμεσά τους; Θέμα συσχετισμών…) Όπως και νάχει είναι άξια τέκνα του ιμπεριαλιστικού «οικοσυστήματος», και σαν τέτοιους / ες πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε.
Οι υπόλοιποι / ες δείτε πως ήταν οι «απολίτιστοι» Παλαιστίνιοι ΠΡΙΝ οι πρωτοκοσμικοί (άγγλοι κατά κύριο λόγο…) καταστρέψουν τις ζωές τους, και ΠΡΙΝ στείλουν τους εποίκους τους, όχι για να τους «απελευθερώσουν» (αυτό δεν ήταν αρκετό…) αλλά για να τους εξαφανίσουν εντελώς: τους απαρτχάιντ, θεοναζί χωροφύλακές τους… Δείτε πως ήταν η Παλαιστίνη πριν έναν αιώνα (τότε που το μεγαλύτερο μέρος του ελλαδιστάν ήταν…. Τι ήταν;).
(Τι; Υπήρχαν Παλαιστίνιοι και Παλαιστίνιες ΠΡΙΝ την δημιουργία του ισραηλινού κράτους; Υπήρχαν Παλαιστίνιοι και Παλαιστίνιες το 1920; Αν είναι δυνατόν!!!)
Αφιερώστε 50 λεπτά απ’ την ζωή σας σε ένα καλοσκηνοθετημένο ντοκυμαντέρ του al Jazeera – δεν θα το μετανιώσετε… Κι αν δεν τα καταφέρνετε με τα αγγλικά, θα τα καταφέρετε σίγουρα με τις εικόνες και τους χάρτες…
Και θα μάθετε καλύτερα τι χρώμα είναι το αίμα των υποστηρικτών της (μεσανατολικής και όχι μόνο) αποικιοκρατίας: μαύρο, κατάμαυρο…
Δευτέρα 14 Οκτώβρη (00.51) >> Αν αποτυγχάνεις κατά εκείνου που έχεις δηλώσει αντίπαλό σου, ψάχνεις κάποιον «μικρό» για να τον κλωτσήσεις, και να φτιαχτεί (;) το ηθικό σου. Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός προσπαθεί να εισβάλει στο νότιο λίβανο (και να κρατήσει τις θέσεις του…) αλλά δεν μπορεί: η αντίσταση της Hezb’ Allah είναι πετυχημένη, σε βαθμό που οι (γνωστοί) «διεθνείς παρατηρητές» (του καναπέ) να έχουν εκπλαγεί. Το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς δολοφόνησε τον γ.γ. του κόμματος (Nasrallah) και τον διάδοχό του∙ δολοφόνησε διάφορους ανώτερους αξιωματικούς∙ ουσιαστικά «έκαψε» τις πληροφορίες που είχαν οι υπηρεσίες του, ελπίζοντας στην αποδιοργάνωση της λιβανέζικης αντίστασης∙ βομβαρδίζει όπως γουστάρει αμάχους∙ και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει οποιοδήποτε καθαρό μυαλό (και το ότι το υποδείξαμε έγκαιρα μόνο σοφία δεν ήταν εκ μέρους μας!): όπως κάθε άλλο μαζικό αντιστασιακό κίνημα έτσι και η Hezb’ Allah δεν υστερεί σε ικανούς διαδόχους των δολοφονημένων. Κυρίως ΔΕΝ έχει την οργάνωση που θα βόλευε τους θεοναζί και τους διεθνείς συμμάχους του να έχει.
Τα πιο σύγχρονα manual των δυτικών επιτελείων μπορεί να καμαρώνουν ότι έχουν διανοηθεί ένα είδος πολέμου που διεξάγεται από «μικρές ομάδες επίλεκτων», που δρουν ημι-ανεξάρτητα, με τα δικά τους πολεμοφόδια και την δική τους εκτίμηση του πεδίου. Αυτό οι δυτικοί το θεωρούν «μεγάλο διανοητικό / οργανωτικό κατόρθωμα» για πάρτη τους… Κι ωστόσο αυτός είναι ο τρόπος που εδώ και δεκαετίες δρουν τα μαζικά αντάρτικα: πάνω σ’ ένα σαφές σχέδιο, χωρίς να είναι αναγκαία η «κορυφή της πυραμίδας» που δίνει τις εντολές, με «οριζόντιες» επικοινωνίες μεταξύ τους ακόμα και (ή κυρίως!) ανορθόδοξες, ώστε να μην κινδυνεύουν απ’ τα σαμποτάζ του εχθρού.
Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός (και μαζί του οι σύμμαχοί του) ανακαλύπτουν επώδυνα στο νότιο λίβανο … την «αμερική» του καλοσχεδιασμένου «ανορθόδοξου» αντάρτικου πολέμου! Αυτήν που νομίζουν ότι είναι δική τους εφεύρεση και αποκλειστική ιδιοκτησία, χωρίς πάντως να μπορούν να την πραγματοποιήσουν όπως φαντάζονται… Μα αυτοί οι «μαυριδεροί» εδώ κι εκεί στη μέση Ανατολή, στο νότιο λίβανο, στην Παλαιστίνη, και αλλού, είναι τόσο έξυπνοι και τόσο ικανοί; Δεν είναι «ζώα» όπως βολεύει την «λευκή ανωτερότητα»; Στήνουν και ξαναστήνουν πετυχημένες ενέδρες;
Η απάντηση είναι σαφής: ο «ένας απ’ τους καλύτερους στρατούς στον κόσμο» αποτυγχάνοντας εναντίον των ενόπλων της λιβανέζικης αντίστασης πυροβολεί κυανόκρανους, που δεν μπορούν καν και καν να ανταποδώσουν τα πυρά χωρίς την έγκριση (και την πρακτική υποστήριξη) του «συμβουλίου ασφαλείας του οηε», δηλαδή των επιτιθέμενων στο νότιο λίβανο… Ο «ένας απ’ τους καλύτερους…» ξέρει ότι δεν κινδυνεύει απ’ τους λευκούς – τον υποστηρίζουν… Και θέλει οι κυανόκρανοι να του-αδειάσουν-την-γωνιά μπας και καταφέρει να εισβάλει στο νότιο λίβανο απ’ τις δικές τους θέσεις…
Πίσω όμως απ’ τους κυανόκρανους περιμένουν οι «μαυριδεροί»!
Για πολλά μπορεί να κατηγορήσει κανείς την «λευκή ανωτερότητα» στη θεοναζί, απαρτχάιντ εκδοχή της, όχι όμως και για το ότι ψωνισμένη καθώς είναι τα καταφέρνει όταν ηττάται…
Οι σεισμοί στο ιράν τις τελευταίες 15 μέρες. Ο “ύποπτος” είναι αυτός στα ανατολικά της Τεχεράνης.
Δευτέρα 14 Οκτώβρη (00.44) >> Ένας σεισμός μέτριας έντασης (4,5 ρίχτερ) με επίκεντρο στην έρημο, σαράντα χιλιόμετρα νότια της ιρανικής πόλης Semnan (στα ανατολικά της Τεχεράνης), προκάλεσε στις 5 Οκτώβρη «κύματα» εκτιμήσεων, φημών και αντι-φημών: ήταν, άραγε, πυρηνική δοκιμή του ιρανικού καθεστώτος; Ή όχι;
Η κατασκευή της ζωής στην εποχή του γονιδιωματικού κεφάλαιου: Μεγάλα (μεταφρασμένα) αποσπάσματα απ’ το Mutantecologies, manufacturinglifeintheageofgenomiccapital των Erica Borg και Amedeo Policante, εκδ. Pluto Press, 2022: μια μαρξιστική κριτική στην τεχνο-βιομηχανική ανακατασκευή της ζωής, στη χειραγώγηση των δυνατοτήτων της, και στο εμπόριό της.
Και επειδή το ελλαδιστάν είναι τίγκα στους φοβερούς και τρομερούς «μαρξίζοντες» (κατά τη γνώμη τους…) ας προειδοποιήσουμε: όσοι από δαύτους, επώνυμοι περισσότερο ή λιγότερο, υποστήριξαν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, το πραξικόπημα του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και την βίαιη επιβολή της γενετικής μηχανικής (με την μορφή των mRNA πλατφορμών), καλύτερα να μην το διαβάσουν! Κάτι ψωνάρες από δω κι από κεί, που ευχαρίστως έθαψαν τα δικά τους «ιερά και όσια» εξαιτίας του φόβου τους και έγιναν κράχτες του κάθε κτηνίατρου ceo, του κάθε π.ο.υ., και του κάθε «ιερέα της προσευχής των 6.00 το απόγευμα», δεν χρειάζεται να ξοδεύονται και να χαλάνε τα ματάκια τους!!! Δεν χρειάζεται να «δίνουν πόντους» ούτε σ’ εμάς ούτε και στην επερχόμενη σκληρή και εύστοχη αντικαπιταλιστική / αντικρατική κριτική του 21ου αιώνα!!! Ας μείνουν στην μακαριότητά τους – οι καιροί τους έχουν ξεπεράσει και τους έχουν ξεράσει προ πολλού….
Για όλους τους υπόλοιπους και τις υπόλοιπες να μια απ’ τις πολλές σοβαρές εκτιμήσεις γι’ αυτό το βιβλίο, απ’ τον (τον ξέρετε; αν όχι κρίμα!…) καναδό Nick Dyer-Witheford, μεταξύ άλλων συγγραφέα των βιβλίων Cyber–Marx και Cyber–Proletariat:
To “MutantEcologies” είναι μια οργισμένη εικονογράφηση της μοριακής επανάστασης του ίδιου του κεφάλαιου. Με βαθιά έρευνα και έξυπνη ανάλυση οι Borg και Policante μας μεταφέρουν στις πιο πρόσφατες θέσεις παραγωγής του πλανητικού εργοστάσιου, εκεί όπου τα γονιδιωματικά εργαλεία κατασκευάζουν μορφές ζωής κατάλληλες για καπιταλιστική συσσώρευση σ’ έναν φλεγόμενο πλανήτη. Διαβάστε το οπωσδήποτε.
Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.35) >> Ήξεραν, άραγε, οι οργανώσεις της Παλαιστινιακής αντίστασης, όταν οργάνωναν στο σπάσιμο της φυλακής της Γάζα, πόσο μακριά θα πάει η «πλημμύρα του al Aqsa»; Ίσως όχι. Ή μπορεί και ναι – περίπου. Ο άμεσος σκοπός τους ήταν απλός: η απαγωγή όσο το δυνατόν περισσότερων ζωντανών ομήρων, κατά προτίμηση με στολή, για να αναγκάσουν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς σε σοβαρή «ανταλλαγή αιχμαλώτων».
Δεν έβλεπαν, άραγε, τον ορίζοντα μακρύτερα; Μάλλον ναι, σίγουρα κάποιοι επικεφαλής. Η γρήγορη συστράτευση της Hezb’ Allah δεν έπεσε απ’ τον ουρανό. Ούτε η ανάλογη της Ansar Allah (Houthis) και των ιρακινών πολιτοφυλακών. Ο πολυεπίπεδος και πολυδιάστατος «σιδερένιος κλοιός» κατά των αμερικάνων και των εργολάβων τους στη μέση Ανατολή δουλευόταν στην πράξη απ’ το 2015. Αλλά η εισβολή των ισόβια καταδικασμένων της Γάζα στα «ιερά φρούρια» και στα rave party των δεσμοφυλάκων τους ήταν, πράγματι, η αρχική έκρηξη που άναψε το φυτίλι. Ένα χρόνο μετά το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, νομίζει ότι «ελέγχει την κατάσταση» και, μάλιστα, ότι «έχει το πάνω χέρι»… ενώ ακόμα δεν έχουν ανοίξει καν όλα τα χαρτιά απέναντι σ’ αυτό και τ’ αφεντικά του!
Έχουν τελειώσει οι λέξεις μας για την σφαγή αυτών των δώδεκα μηνών. Ας είναι αυτό το αίμα να πνίξει τους χασάπηδες και τους κυρίους τους στη δύση.
Γι’ αυτή τη μέρα, προς τιμήν ζωντανών και δολοφημένων, ένοπλων και μη, πάντα περήφανων, πάντα όρθιων, δύο video. Το ένα είναι της αμερικανικής καθεστωτικής wall street journal: μια μίξη από video που είχε ανεβάσει η ίδια η Παλαιστινιακή οργάνωση απ’ τις ασκήσεις προετοιμασίας, σε συνδυασμό με πλάνα απ’ την εισβολή. Ενδιαφέρον, από δύο απόψεις. Πρώτον, επειδή η πρώτη πράξη της «πλημμύρας» οργανωνόταν σε κοινή θέα (με επιλογή της αντίστασης αλλά και επειδή δεν θα μπορούσε να γίνει αλλιώς…) για πολύ καιρό. Δεύτερον, επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς και οι σύμμαχοί του θα σκέφτηκαν «κοίτα τους μαλάκες τους ξυπόλυτους που νομίζουν ότι…».
Ένα χρόνο μετά, οι ξυπόλυτοι συνεχίζουν όχι απλά να πολεμούν αλλά να «κτυπάνε» ξανά και ξανά τον κατοχικό στρατό, κουβαλώντας το βάρος χιλιάδων δολοφονημένων ως την Μεγάλη Έξοδο, κυριολεκτική αυτή τη φορά, όποτε κι αν επιτευχθεί. Οι Παλαιστίνιοι και οι Παλαιστίνιες πολέμησαν κι άλλες φορές στο παρελθόν∙ ΠΟΤΕ ΟΜΩΣ ΕΤΣΙ!!!
Το δεύτερο video είναι της Παλαιστινιακής αντίστασης, και αφορά επιθέσεις στους κατοχικούς πριν λίγες ημέρες. Ξεκινάει με κτυπημένα και παρατημένα ισραηλινά τανκς / μπουλντόζες…
Πολλών ειδών «σοφοί» (του σκοινιού και του παλουκιού) προσπαθώντας να αποκαταστήσουν το κύρος και την υπεροχή του κατοχικού στρατού, ισχυρίστηκαν ή υπονόησαν τότε, πριν ένα χρόνο, ότι η εξέγερση της 7ης Οκτώβρη ήταν «στημένη», «συμφωνημένη» μεταξύ Παλαιστινιακής αντίστασης και θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ ή, ακόμα ακόμα, ότι δεν υπάρχει Παλαιστινιακή αντίσταση αλλά είναι όλοι πράκτορες της μοσάντ… Προστυχιές: ένα χρόνο μετά κάπου έχουν χωθεί (οι τρύπες τους είναι άνετες αλλά βαθιές…), κι έτσι χάνουμε τις «εξηγήσεις» τους για το πόσο «στημένη» και πόσο «συμφωνημένη» είναι η στρατιωτική αποτυχία / ήττα των θεοναζί…
Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.26) >> Ούτε πρωτάρης gamer δεν θα καταδεχόταν να υποστηρίξει ότι «έριξε τους πυραύλους»!! Ούτε πιτσιρικάς που χαζεύει τ’ άστρα το καλοκαίρι δεν θα μπερδευόταν με το τι πέφτει απ’ τον ουρανό και τι μένει στη θέση του! Η καθεστωτική «καθημερινή», με την πρωτοσέλιδη φωτογραφία και την λεζάντα της, ξέρει όμως (στις 2 Οκτώβρη): Ο Σιδερένιος Θόλος, το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας του Ισραήλ, αναχαιτίζει ιρακινούς βαλλιστικούς πυραύλους πάνω από την Ασκελόν. Πράγμα που αλλιώς λέγεται: το αφεντικό βρίσκεται «στη σωστή μεριά της ιστορίας»!
Δυο λεπτά όμως! Μήπως εκείνοι που αναποδογυρίζουν την πραγματικότητα τόσο χυδαία ξέρουν κάτι, όχι μόνο για την πραγματικότητα και την αντιστροφή της αλλά και για το κοινό τους;
Ναι – ξέρουν!
Ξέρουν, για παράδειγμα, ότι η μεγάλη μάζα των υποτελών χάνει ραγδαία την δυνατότητα να ξέρει και την βεβαιότητα πως ένα κι ένα κάνουν δύο! Ισοπεδωμένη (με την θέλησή της) αυτή η μεγάλη μάζα απ’ το carpet bombing της συστηματικής υπερ-πληροφοριοποίησης, πνιγμένη (και πάλι με την θέλησή της) μέσα σε θύελλες καθημερινών «μηνυμάτων», χωρίς συνοχή και συχνά χωρίς καν τυπική λογική, παραδέρνει ψυχοσυναισθηματικά και υποχωρεί στο να «πιστεύει» μόνο τα ένστικτα και τις προκαταλήψεις της.
Ιράν; «Δέρνουν τις γυναίκες»!!! (Παρεπιπτόντως, στις πρωτοκοσμικές γαλλία και γερμανία, οι δολοφονίες γυναικών – αναλογικά με τον πληθυσμό – είναι περισσότερες απ’ ότι στο ιράν… Αλλά κανείς δεν διανοείται καν να ψιθυρίσει: στη γαλλία, στη γερμανία, στην ελλάδα, σκοτώνουν τις γυναίκες – άρα βομβαρδίστε τις πόλεις τους…!)
Η κοινωνία του ιράν είναι, λοιπόν, απολίτιστη – δεν χρειάζονται αποδείξεις, απλά το είπαν ξανά και ξανά οι δημαγωγοί και οι ειδικοί. “Αυτοί ξέρουν”…. Αντίθετα η θεοναζί, απαρτχάιντ κοινωνία είναι πολιτισμένη: «πήγε μια φίλη μου στο Τελ Αβίβ πέρυσι, για το πανεπιστήμιο, και…». Κατά συνέπεια (κι αυτό είναι πραγματική συνέπεια της καθολικής αντιστροφής της πραγματικότητας) αποκλείεται αυτό που δείχνει η φωτογραφία να είναι ιρανικοί πύραυλοι που πέφτουν σαν χαλάζι! Αποκλείεται!!! Είναι, αντίθετα, αντιαεροπορικοί ισραηλινοί πύραυλοι που ανεβαίνουν για αναχαίτιση!!!
Καθώς οι μαζικές, οργανωμένες, βιομηχανικά κατασκευασμένες ψευδαισθήσεις επελαύνουν (: «εικονική πραγματικότητα»!!!!) το κοινό προετοιμάζεται: να μην μπορεί καν να διακρίνει, απλά να υπακούει…
(Κατά τα υπόλοιπα: Ωραίο φαίνεται αυτό το irondome… ΡημαδοΓουαϊδοΝικόλα υπ.αμ. παρήγγειλε δυο τρία κομμάτια να τα έχετε!!! Και να σου τυλίξουν δώρο και δυο τενεκέδες γράσο. Θα το χρειαστείτε…)
Δευτέρα 7 Οκτώβρη (01.18) >> Η βροχή πυραύλων που αφού διέσχισαν έως και σχεδόν 2 χιλιάδες χιλιόμετρα κτύπησαν δύο (ή, κατ’ άλλους, τρεις) αεροπορικές βάσεις του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και μερικές δεκάδες μέτρα μακριά απ’ τα «κεντρικά» της mossad, ενθουσίασε εκατομμύρια αιχμαλώτους σε μεγάλο μέρος του κόσμου, αποστόμωσε πολλούς που είχαν διαγνώσει «δειλία» του ιρανικού καθεστώτος∙ και έχει ωθήσει τον άξονα Ουάσιγκτον / Λονδίνο / (Αθήνα) / Τελ Αβίβ όχι απλά να οργανώσει μια κάποια «απάντηση» αλλά μάλλον να «αρπάξει την ευκαιρία» – μια «ευκαιρία» που πριν ακριβώς ένα χρόνο και μια μέρα δεν υπήρχε στον ορίζοντα.
Πριν, όμως, απ’ το «τώρα» πρέπει να θυμίσουμε μια «ιστορική λεπτομέρεια» (;;;) για όσους (που δεν είναι λίγοι) επιμένουν να υποτιμούν την Τεχεράνη, εκδηλώνοντας (τι άλλο;) τον οριενταλισμό / πρωτοκοσμικό ρατσισμό τους.
Από τον Σεπτέμβρη του 1980 ως τον Αύγουστο του 1988 έγινε ο πόλεμος ανάμεσα στο ιράκ (του Σαντάμ Χουσεϊν…) και το ιράν (όπου μόλις πριν 1,5 χρόνο είχε ανατραπεί ο σάχης, και βρισκόταν στην πρώτη μετεπαναστατική «χαοτική» φάση του). Η Βαγδάτη επεδίωκε να καταλάβει εδάφη του ιράν, και ο πόλεμος ξεκίνησε με εισβολή του ιρακινού στρατού. Στο πλευρό του Σαντάμ Χουσεϊν σ’ εκείνο τον πόλεμο προμηθεύοντάς τον με κάθε είδους όπλα συμπεριλαμβανομένων χημικών (: απαγορευμένα «όπλα μαζικής καταστροφής» που χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον – προμηθευτής ήταν οι ηπα…) βρίσκονταν (προσέξτε): οι ηπα, η αγγλία, η σοβιετική ένωση, η γαλλία, η ιταλία, η (ενιαία ακόμα) γιουγκοσλαβία, και σχεδόν το σύνολο των αραβικών πετροδικτατοριών. Βοήθεια στην Τεχεράνη προσέφεραν η συρία, η λιβύη, η (τότε…) κίνα και η (τότε..) βόρεια κορέα. Παρά το γεγονός ότι υπήρχε τέτοια τεράστια διαφορά (υπέρ της Βαγδάτης) στη διεθνή υποστήριξη∙ παρά το γεγονός ότι η συστηματική χρήση χημικών αερίων (με την έγκριση της «δύσης» και της τότε σοβιετικής ένωσης) απ’ τον στρατό του Χουσεϊν είχε σαν αποτέλεσμα διπλάσιες απώλειες του ιρανικού στρατού (τόσο σε νεκρούς όσο και σε τραυματίες) σε σχέση με εκείνον του ιράκ∙ παρά το γεγονός ότι ο ιρακινός στρατός (χάρη στη συστηματική βοήθεια από τις μείζονες βιομηχανικές «μεγάλες δυνάμεις» του πλανήτη…) είχε φτάσει στο τέλος του 1987 να έχει εξαπλάσιο αριθμό τανκς και δεκαπλάσιο αριθμό αεροπλάνων σε σχέση με τον ιρανικό, παρ’ όλα αυτά η Τεχεράνη δεν ηττήθηκε! Αντίθετα προσπάθησε πάνω από μια φορά (με προσωρινή επιτυχία) να καταλάβει ιρακινά εδάφη, κυρίως την Βασόρα.
Η διαφαινόμενη και πιθανή ήττα του (τότε) προστατευόμενού τους, ανάγκασε τις «μεγάλες δυνάμεις» να προωθήσουν μια απόφαση του «συμβουλίου ασφαλείας» του οηε για τερματισμό του πολέμου, που έγινε δεκτή και απ’ τις δύο πλευρές, το καλοκαίρι του 1988. Στην πράξη τα 4 απ’ τα 5 μόνιμα μέλη του συμβουλίου ασφαλείας ήταν με την μεριά του Χουσεϊν, οπότε…
Ας το επαναλάβουμε: απ’ το 1980 ως το 1988 το (προφανώς ανοργάνωτο ακόμα) νέο ιρανικό καθεστώς πολεμούσε εναντίον του ιρακινού και, έμμεσα αλλά καθαρά, εναντίον των ηπα, της αγγλίας, της γαλλίας, της ιταλίας, της σοβιετικής ένωσης και των θησαυροφυλακίων των πετροδικτατοριών… Όμως όλοι αυτοί μαζί, με «εργολάβο» το μεγάλο στρατό του Σαντάμ Χουσεϊν, ΔΕΝ κατάφεραν να το καταβάλλουν! (Αντίθετα διάφοροι παρατηρητές εκείνου του πολέμου εντυπωσιάστηκαν απ’ την ταχύτητα με την οποία το καινούργιο ιρανικό καθεστώς κατάφερνε να διασταυρώνει την φαντασία με την μηχανική, φτάνοντας να γίνει σχεδόν αυτάρκες σε πολλά είδη χερσαίων και θαλάσσιων όπλων, φτιάχνοντας ως και τα πρώτα drones…)
Αυτά έγιναν τότε… Ποιοι είναι οι πολεμοκάπηλοι «εγκέφαλοι» που διανοούνται ότι τώρα θα πετύχουν εκείνο που τότε στάθηκε αδύνατο για την αφρόκρεμα του βιομηχανικού καπιταλισμού;
