Tag: μεγέθη

Ζήτω και η 4η βιομηχανική επανάσταση!

Σάββατο 31 Οκτώβρη. Θα πρέπει να αναγνωρίσουμε διορατικότητα στα ευρωπαϊκά κράτη; Έτσι φαίνεται: την κήρυξη παράλληλων και ταυτόχρονων «lockdown» (lockout και lockin δηλαδή…) τέλη Οκτώβρη – Νοέμβρη, πριν τα χριστούγεννα, την κουβέντιαζαν «ανεπίσημα» τον περασμένο Σεπτέμβρη… Υπήρχε μάλιστα μια αντίθεση (τότε) απ’ το Λονδίνο, που προτιμούσε ο αποκλεισμός να γίνει στα χριστούγεννα… Έβλεπαν μακριά, δεν συμφωνείτε; Ήξεραν έγκαιρα, απ’ τα μέσα του Σεπτέμβρη, ότι ο καταραμένος covid τον Οκτώβρη θα έχει πολλά «κρούσματα» – δηλαδή θάνατος – θάνατος – θάνατος!!! Κοίτα να δεις κάτι πράματα!!…

Επειδή υπάρχει τόση διορατικότητα στα ανώτατα κλιμάκια των ευρωπαϊκών κρατών, έχουν αρχίσει ήδη οι «σπόντες» … για το «τρίτο κύμα» του φονιά… Και φυσικά για το «τρίτο κύμα» των πραξικοπημάτων, των απαγορεύσεων, κλπ. Τοποθετούνται αυτά κάπου στον Γενάρη / Φλεβάρη…. Βέβαια, την περασμένη άνοιξη, που έπρεπε να flatten the curve, δεν λεγόταν τίποτα για «δεύτερο κύμα». Όπως και τώρα δεν λέγεται ανοικτά τίποτα για «τρίτο κύμα». Αλλά έτσι συμβαίνει με τις κυματικές θεωρίες για όλο το λαό: πάντα υπάρχει μια έκπληξη. Το επόμενο κύμα…

Μπορεί κανείς να το δει αλλιώς (ακατάλληλο για caradinieri!). Την περασμένη άνοιξη οι πολύ αισιόδοξοι εκπρόσωποι των φαρμακοβιομηχανιών (και οι λακέδες τους στις ιερές συνόδους) υπόσχονταν ότι το εμβόλιο θα είναι έτοιμο τον Οκτώβρη. Συνεπώς ένα κύμα, μια curve και καλή, ήταν ό,τι χρειαζόταν για να πεταχτούμε στα βράχια των φαρμακοβιομηχανιών. Το καλοκαίρι έγινε σαφές ότι ο Οκτώβρης δεν παίζει, είναι όμως πιθανός ο Δεκέμβρης, άντε αρχές Γενάρη. Πώς, όμως, θα πήγαιναν οι πληθυσμοί πάνω στα βράχια των εμβολίων χωρίς ένα δεύτερο κύμα φόβου; Έπρεπε να φτιαχτεί· και φτιάχτηκε. Τώρα, πάλι, η πρεμιέρα των εμβολίων έχει μετατεθεί για κάπου ανάμεσα στον Μάρτη και τον Απρίλη… Να η αναγκαιότητα ενός «τρίτου κύματος» λοιπόν… Πάρτε τις σανίδες σας και μπρος: η αναδιάρθρωση έχει πολύ αέρα!

Εν τω μεταξύ η φιλομαθής ασταμάτητη μηχανή παρατήρησε κάτι περίεργο στη σύγκριση μεταξύ «δεύτερου» και «πρώτου» κύματος. Δείτε:

– στην γαλλία, που τόσο υποφέρει, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 27.446 νεκροί. Ήταν το «πρώτο» κύμα. Ανάμεσα στις 1 Ιούνη και στις 29 Οκτώβρη (2,5 φορές περισσότερος καιρός…) έχουν δηλωθεί 7.212. Αυτό είναι το «δεύτερο»… Η σχέση, το κλάσμα, ο λόγος «δεύτερου» προς «πρώτο» είναι 0,26.

– στην ισπανία, που επίσης υποφέρει, ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη είχαν δηλωθεί 24.383 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 7.581. Η σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» στην ισπανία είναι 0,31.

– στην ιταλία, άλλη παλιά ευρωπαϊκή βιομηχανική δύναμη που προσπαθεί να αναδιαρθρώσει τις συνήθειες των υπηκόων της μπας και κρατήσει καλή θέση στην 4η βιομηχανική επανάσταση, ανάμεσα στις 25 Μάρτη και στις 31 Μάη δηλώθηκαν 25.981 νεκροί. Ανάμεσα 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη 4.554. Σχέση «δεύτερου» κύματος προς «πρώτο» 0,17.

Λαμβάνοντας υπόψη ότι το χρονικό διάστημα του (ως τώρα) «δεύτερου» κύματος είναι 2,5 φορές μεγαλύτερο από εκείνο του «πρώτου», θα έλεγε κανείς ότι το να επαναλαμβάνονται οι ίδιες εκφοβιστικές μαλακίες είναι, απλά, απόδειξη της έλλειψης «όπλων» απ’ τους δημαγωγούς / τρομοκράτες. Όμως επειδή έχουν την εξουσία δεν τους νοιάζει να πείσουν. Διατάζουν, και αυτό είναι όλο…

Μέσα σ’ αυτήν την συγχρονισμένη «κυματική θεωρία θανάτου» υπάρχει όμως ένα λαμπρό φως που ξεχωρίζει. Το ελλαδιστάν! Ανάμεσα 25 Μάρτη και 31 Μάη η ελληνική «κοινή δεξαμενή» χώρεσε 153 νεκρούς. Όμως ανάμεσα στις 1 Ιούνη και 29 Οκτώβρη δηλώθηκαν 436!!! Το «δεύτερο» κύμα στο ελλαδιστάν είναι πολύ ψηλότερο απ’ το «πρώτο». Η σχέση μεταξύ τους είναι 2,85! Καμμία σχέση με τους παλιοευρωπαίους!!! Τι να φταίει για αυτό το τόσο μεγάλο «δεύτερο» κύμα; Τα μποφόρια του Αιγαίου; Ή η ελληνική δημιουργική λογιστική θανάτου είναι προσαρμοσμένη στη “βαριά βιομηχανία” του τόπου;

Έχουμε, λοιπόν, μια μοναδική ευκαιρία σαν αιχμάλωτοι του ελληνικού κράτους. Μπορούμε βάσιμα να υποστηρίξουμε πως πριν το καλοκαίρι, παρότι είχε ανοίξει η «κοινή δεξαμενή» (το παραδέχτηκε και ο αρχι-ιερέας άλλωστε), υπήρχε αυτοσυγκράτηση. Για να κρατηθεί ένα κάποιο «υγιεινό προφίλ», μπας και σκάσει κανάς τουρίστας. Διαφημίστηκε δεόντως, μέχρι και διακρατικές συμφωνίες (με το Τελ Αβίβ) για 1 εκατομύριο ισραηλινούς τουρίστες εμφάνισαν οι δημαγωγοί. Απ’ την στιγμή που δεν έσκασαν και πολλοί, και έφυγε απ’ την μέση η σαιζόν, το γέμισμα της «κοινής δεξαμενής» απογειώθηκε!!!

Εύγε!!! Σας ευχαριστούμε κύριοι – των – κρατικών – και – παρακρατικών – δυνάμεων γι’ αυτήν την παράσταση stand up tragedy…

Amber alert: χάθηκε η γρίπη, stop!

Δευτέρα 26 Οκτώβρη. Κάτι περίεργο φαίνεται να συμβαίνει με τους ιούς σ’ αυτόν τον πλανήτη. Σύμφωνα με τον πιο αρμόδιο για τα ζητήματα γρίπης, τον παγκόσμιο οργανισμό υγείας (Π.Ο.Υ.) και το σχετικό παρατηρητήριό του, οι ιοί της γρίπης εξαφανίστηκαν από προσώπου γης εδώ και πολλούς μήνες (κάτω γράφημα, κίτρινο τετράγωνο)! Και, εννοείται, μαζί τους εξαφανίστηκαν οι επιπλοκές των ιώσεων γρίπης, οι θανατηφόρες πνευμονίες!!..

Επειδή καταλαβαίνουμε πως οι “φίλοι της επιστήμης” caradinieri που διαβάζουν κρυφά αυτές τις σημειώσεις θέλουν περισσότερες λεπτομέρειες, τις έχουμε. Πάντα από αξιόπιστες πηγές:

Όπως μπορείτε να δείτε με τα ματάκια σας, την 12η εβδομάδα του 2020 (τέλειωσε στις 29 Μάρτη) τα παγκόσμια διαγνωσμένα κρούσματα απ’ όλους τους τύπους γρίπης έπαθαν καθίζηση. Την 14η εβδομάδα (τέλειωσε στις 12 Απρίλη) είχαν εξαφανιστεί. Σα να έπεσαν σε γκρεμό. Και έκτοτε αγνοούνται. (Μην πει κανένας πονηρός: δεν τα έχουν στείλει ακόμα… Αν έτσι συνέβαινε, απλά δεν θα υπήρχε στο διάγραμμα όλο αυτό το κενό του οριζόντιου άξονα μέχρι την 40η εβδομάδα! Θα σταματούσε πολύ νωρίτερα, “ελλείψει στοιχείων”…)

Είναι φυσιολογική αυτή η εξαφάνιση; Όπως μπορείτε να δείτε κάνοντας μια σύγκριση με τον πάνω πίνακα, όχι. Μάλιστα το 2017 και το 2019 διάφοροι ιοί γρίπης είχαν αισθητή παρουσία ακόμα και το καλοκαίρι. Θα πρέπει να είναι μοναδική στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας το ότι απ’ τα μέσα του Απρίλη αυτής της «μαγικής» χρονιάς η γρίπη, οι ιοί της και όλα τα δολοφονικά τους εξαφανίστηκαν!

Υποθέτουμε ότι καταλαβαίνετε μια χαρά τι έχει συμβεί. Όπως και σε διάφορους καρκίνους, καρδιακά, ακόμα και τροχαία, έτσι και με τις γρίπες και τις θανατηφόρες επιπλοκές τους, άνοιξε ο μεγάλος λάκος που ονομάζουμε «κοινή δεξαμενή»… Εκεί βρίσκονται τόσο τα συμπτώματα όσο και οι θάνατοι από γρίπη. «Άγραφοι»… Ένας μόνο θάνατος επιτρέπεται, ο επίσημος: από τον τσαχπίνη.

Αλλά δεν τελειώνει εδώ η ιστορία! Επειδή ο τσαχπίνης έχει πια εξημερωθεί εντελώς και σκοτώνει με το ζόρι, οι ιοί της γρίπης θα πρέπει να αναστηθούν!!! Κάτι μας λέει (τί νάναι αυτό; τί νάναι αυτό;) ότι η «διδημία», η συμπαραγωγή covid και γρίπης, θα παίξει σαν το γκραντ σουξέ του τρόμου τους ερχόμενους μήνες.

Αφού είναι πολλοί εκείνοι που πιστεύουν ακόμα σ’ έναν covid απόλυτο φονιά και σε κράτη κι εταιρείες με θεραπευτικές έως μαγικές ικανότητες, πρέπει να το πούμε: είναι σίγουρο ότι πιστεύουν και στον batman…

Τρύπες, δίπλα σε άλλες τρύπες: far west…

Δευτέρα 19 Οκτώβρη. Ίσως ξέρετε ότι το ψοφιοκουναβιστάν έχει γίνει εξαγωγέας υδρογονανθράκων – πετρελαίου και φυσικού αερίου. Αυτός είναι ένας βασικός λόγος που πολεμάει (ανοικτά) τον nord stream 2, αλλά και τον turk stream 2, πιο συγκεγκαλυμένα (μέσω της προοπτικής ενός πλωτού σταθμού εξαέρωσης αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου έξω απ’ την Αλεξανδρούπολη). Αντί να αγοράζετε το ρώσικο να αγοράζετε το δικό μας φυσικό αέριο απαιτεί το ψόφιο κουνάβι. Δεν είναι σίγουρο ότι αν αντικατασταθεί απ’ τον νυσταλέο Jo θα αλλάξει η τακτική.

Το μεγάλο ατού, που έκανε το ψοφιοκουναβιστάν εξαγωγέα, είναι οι σχιστολιθικοί υδρογονάνθρακες. Έχουμε γράψει στο παρελθόν για το πόσο «βρώμικη» και καταστροφική είναι αυτή η μέθοδος εξόρυξης. Δεν υπάρχουν κοιτάσματα με την μορφή λίμνης (για το πετρέλαιο) ή σπηλαίων αερίου (για το φυσικό αέριο) που πρέπει να αντληθούν. Πρόκειται, αντίθετα, για πορώδη πετρώματα (σχιστόλιθοι) που έχουν στους πόρους τους είτε το ένα (πετρέλαιο) είτε το άλλο (αέριο) και πρέπει να στραγγιχτούν – σα να ήταν σφουγγάρια. Η εξόρυξη τέτοιων ποσοτήτων κρατάει λίγο για κάθε πηγάδι, αφού δεν υπάρχει συγκεντρωμένη ποσότητα (κοίτασμα) να αντληθεί. Μπορεί σε μια βδομάδα, μπορεί σε δύο, το στράγγιγμα ενός μικρού όγκου πετρώματος να τελειώσει. Οπότε ανοίγει καινούργια τρύπα παραδίπλα. Κ.ο.κ.

Κάντε τώρα μια μαντεψιά για το πόσα τέτοια πηγάδια υπάρχουν στην αμερικανική στεριά. Χίλια; Δέκα χιλιάδες; Εκατό χιλιάδες; Χάσατε: υπάρχουν 2,6 εκατομύρια (!!) «επίσημα» τέτοια πηγάδια, και εκτιμάται ότι υπάρχουν άλλα 1,2 «ανεπίσημα» (δηλαδή: «μαύρα»). Σύνολο 3,8 εκατομμύρια τρύπες. Not bad…

Τα περισσότερα είναι εγκαταλειμμένα: έδωσαν ό,τι ήταν να δώσουν και «πάμε παρακάτω». Σύμφωνα με την αμερικανική νομοθεσία (που δεν είναι και η πιο φιλική προς το περιβάλλον στην καπιταλιστική δύση) οι εταιρείες όταν εγκαταλείπουν ένα πηγάδι έχουν υποχρέωση να καθαρίζουν την περιοχή και να διορθώνουν τις περιβαλλοντικές ζημιές που έχουν προκαλέσει…

Αμ δε!!! Το κλειδί για να ξεφορτώνονται αυτές τις υποχρεώσεις (που κοστίζουν) λέγεται χρεωκοπία! Πολλές χρεωκοπούν έτσι κι αλλιώς λόγω των χαμηλών διεθνών τιμών. Άλλες φροντίζουν να φτιάχνουν μικρές θυγατρικές των 20 ή 30 γειτονικών πηγαδιών, που «χρεωκοπούν» (σε εισαγωγικά) μόλις τελειώσει η άντληση. Και οι περιβαλλοντικές ζημιές; Ας τις αναλάβει ο κυρ κράτος! Ως τώρα υπολογίζεται ότι αυτός ο λογαριασμός είναι 500 εκατομύρια δολάρια – ίσα ίσα για να φανεί ότι έγινε κάποια «αποκατάσταση περιβάλλοντος». Να μπαζωθούν οι τρύπες κατ’ αρχήν! Δεν είναι πολλά. Ούτε και λίγα – αν σκεφτεί κανείς ότι αυτά τα λεφτά καταλήγουν στις τσέπες των ceo αυτών των μαγαζιών.

Ενώ είναι πολλοί οι άσχετοι που νομίζουν ότι αν κλείσουν μερικά μαγαζιά καταρρέει ο καπιταλισμός (αν είναι και «αντικαπιταλιστές» φίλοι της καραντίνας αυτή η σοφία φτάνει ως τα ουράνια) τα αφεντικά αυτής της θέλω-να-είμαι-και-εξαγωγική αμερικανικής βιομηχανίας υδρογονανθράκων έχουν άλλη προσέγγιση. Πολύ πιο ρεαλιστική. Το επιχειρηματικό τους μοντέλο είναι μονολεκτικό: χρεωκοπία! Η χρεωκοπία εξασφαλίζει ότι τα όποια κέρδη (απ’ τις εξορύξεις) είναι ιδιωτικά, ενώ οι ζημιές (απ’ τις περιβαλοντικές καταστροφές) δημόσιες.

Αν πει κάποιος ότι αυτός είναι ο καπιταλισμός, και ότι η «δημιουργική καταστροφή» (που συμπύκνωσε σαν όρο ο Σουμπέτερ) δεν είναι κενή περιεχομένου καθώς τα αφεντικά βρίσκουν πάντα τρόπους να είναι και τα δύο (και καταστροφικά για τους άλλους και δημιουργικά για πάρτη τους) ίσως συμφωνήσουν αρκετοί. Αν τους υποδείξεις να ρίξουν μια ματιά στους ισολογισμούς των big pharma και των big tech τα τελεύταια 3 τρίμηνα, θα γίνεις εχθρός τους. Μα καλά, μαλάκας είσαι; θα πουν. Τι σχέση έχουν τα πετρελαιοπήγαδα και οι σχιστόλιθοι με τις φαρμακευτικές;

Έλα ντε… Δεν έχουν; Έτσι λέτε;

Κίνδυνος θάνατος (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Ας πάρουμε τα δικά τους νούμερα. Λένε ότι γίνονται κάθε μέρα 20.000 τεστ PCR: 15.000 απ’ το δημόσιο σύστημα υγείας και 5.000 από ιδιώτες (ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα). Αφήνουμε στην άκρη οποιαδήποτε κριτική ή/και απόδειξη για την αχρηστία των PCR τεστ, και κρατάμε το νούμερο: κάθε μέρα ελέγχονται 20.000 άνθρωποι.

Πόσοι βγαίνουν θετικοί (πράγμα που δεν σημαίνει τίποτα για το αν θα αρρωστήσουν ή όχι); Ας πούμε χοντρικά 500. Τι ποσοστό του 20.000 είναι το 500; 2,5%. Πρώτο συμπέρασμα: ο φονικός ιός, που αναγκάζει το φιλάνθρωπο ελληνικό κράτος να απαγορεύει ό,τι μπορεί, «μολύνει» το 2,5% (μέσος όρος) του πληθυσμού.

Πόσοι / πόσες απ’ αυτά τα 500 καθημερινά «κρούσματα» θα χρειαστούν νοσοκομειακή περίθαλψη, είτε μονάδα αυξημένης φροντίδας (μαφ) είτε μονάδα εντατικής θεραπείας (μεθ); Αν πούμε 20 (κάθε μέρα) λέμε πολλούς, αφού οι «διασωληνωμένοι» εδώ και εβδομάδες δεν έχουν περάσει τους 100 πανελλαδικά. Ωστόσο ας δεχτούμε αυτό το νούμερο. (Εννοείται ότι 20 εισαγωγές ΔΕΝ συνεπάγεται καθόλου 20 θανάτους κάθε μέρα!!! Οι περισσότεροι γίνονται καλά…)

Τι ποσοστό είναι οι 20 εισαγωγές στους 20.000 ελέγχους; Ένα τοις χιλίοις… Η φοβερή και τρομερή πανδημία απειλεί με εισαγωγή σε νοσοκομείο (και πάντως καθόλου υποχρεωτικά με θάνατο…) τον 1 στους 1000 στον γενικό πληθυσμό…. Αυτά χωρίς να μπούμε σε συζήτηση περί αξιοπιστίας των τεστ, κλπ. Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι;

Ένα κοινό παυσίπονο ευρείας χρήσης, που δεν χρειάζεται ιατρική συνταγή, ονόματι nurofen, αναφέρει στο φυλλάδιό του ανάμεσα στις πολλές και διάφορες παρενέργειες του (ακόμα και σε ποσοστό 1:10) κι αυτήν, που κατά την εταιρεία έχει πιθανότητα 1 στα 1000: … Μπορεί να εμφανιστεί επίσης αυξημένη συγκέντρωση ουρικού οξέος στο αίμα, πόνοι στα πλευρά ή την κοιλιά, αίμα στα ούρα και πυρετός που μπορεί να είναι σημάδι βλάβης των νεφρών…. Μ’ άλλα λόγια ένα απλό παυσίπονο μπορεί να προκαλέσει στον 1 στους 1000 που θα το πάρουν προσωρινή νεφρική βλάβη· που σημαίνει εισαγωγή σε νοσοκομείο… Είναι μεγάλο αυτό το ποσοστό; Είναι μικρό; Τί είναι; Πιθανολογούμε ότι θεωρείται ασήμαντο, αφού το συγκεκριμένο παυσίπονο κυκλοφοράει πλατιά…

Θα πει κάποιος: άλλο πράγμα να κινδυνεύει με εισαγωγή σε νοσοκομείο 1 στους 1000 λόγω ενός μεταδοτικού ιού, και άλλο να κινδυνεύει 1 στους 1000 που θα πάρουν ένα παυσίπονο – εξαιτίας του. Θα πει μάλιστα (δημιουργική λογιστική) ότι «αν κολλήσουν και τα 10 εκατομμύρια» του πληθυσμού, τότε θα χρειαστούν 10.000 εισαγωγές, πράγμα που θα είναι καταστροφή. Πράγματι. Καταστροφή θα είναι, επίσης, και το ενδεχόμενο να πάρουν 1.000.000 υπήκοοι το συγκεκριμένο παυσίπονο: τότε θα χρειαστούν 1.000 εισαγωγές σε νοσοκομεία επιπλέον όλων των υπόλοιπων για οποιονδήποτε άλλο λόγο.

Οι ιολόγοι (και οι ιστορικοί των επιδημιών) υποστηρίζουν πως είναι αδύνατο να «κολλήσει» το σύνολο ενός δεδομένου πληθυσμού. Δεν έχει συμβεί ποτέ και υπάρχει λόγος γι αυτό: Οι 999 σε κάθε χιλιάδα που είτε δεν έχουν κολλήσει είτε κόλλησαν αλλά πέρασαν χωρίς (ή με ελάχιστα συμπτώματα) λειτουργούν σωρευτικά σαν εμπόδιο στη διάδοση από ένα μέγεθος και μετά· είναι η φυσική ανοσία πληθυσμού. Επιπλέον, ενώ ο αριθμός των «διασωληνωμένων» μπορεί να θεωρηθεί απτός, ο αριθμός όσων έχουν «κολλήσει» δεν περιορίζεται σαν υποσύνολο όσων ελέγχονται με τεστ. Οι ίδιοι οι ειδικοί του κράτους και των αφεντικών υποστηρίζουν κατά καιρούς ότι ο πραγματικός αριθμός όσων έχουν κολλήσει (απ’ την αρχή) μπορεί να είναι δεκαπλάσιος όσο διαπιστώνονται με τεστ· ή και ακόμα μεγαλύτερος. (Ο ιερέας Μαγιορκίνης υποστηρίζει αυθαίρετα ότι τα «πραγματικά ενεργά κρούσματα» είναι 20.000…). Φυσικά χρησιμοποιούν αυτήν την εκτίμηση με παρανοϊκό τρόπο: σαν επιχείρημα τρομοκρατίας.

Αν, πάντως, σε κάθε 20.000 πραγματοποιημένους ελέγχους αναλογούν όχι 500 αλλά 5.000 «πραγματικά κρούσματα» (που θα αποκαλύπτονταν αν γίνονταν 200.000 τεστ την ημέρα…) ενώ οι νοσηλείες σε μαφ και μεθ παραμένουν αδιαπραγμάτευτα αυτές που ανακοινώνονται (δεν υπάρχουν δεκαπλάσιες «κρυφές νοσηλείες»!!!), τότε η πιθανότητα νοσηλείας δεν είναι 1 στις 1.000 αλλά 1 στις 10.000. Σ’ αυτό το ποσοστό, 1 στις 10.000, το απλό παυσίπονο που μνημονεύσαμε πριν είναι ασυναγώνιστο! Έχει τέτοιες παρενέργειες που καταλήγουν άνετα στην εντατική – ή ακόμα και σε θάνατο!

Ας το επαναλάβουμε. Απ’ τον covid-19 υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί κάποιος σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Απ’ το παυσίπονο ευρείας χρήσης nurofen υπάρχει 1 πιθανότητα στις 1.000 να χρειαστεί σοβαρή νοσοκομειακή περίθαλψη. Vivere pericolosamente?

Το επιχείρημα (;) «αν κολλήσουν 10 εκατομύρια» είναι φτηνή σοφιστεία, εκτός πραγματικότητας. Όμως ακόμα κι αν ήθελε κάποιος να παίξει ένα «παιχνίδι με αριθμούς» με την πραγματικότητα, τότε ο «φονιάς» θα αποδεικνυόταν (σαν μέσος όρος στο σύνολο του πληθυσμού) με βάση τα επίσημα νούμερα λίγο πιο επικίνδυνος από ένα παυσίπονο γενικής χρήσης.

Ακούγεται υπερβολικό; Είναι για έναν μόνον λόγο. Όχι επειδή υποτιμάμε την πραγματική (και περιορισμένη) απειλή του covid 19 (όπως θα βολεύονταν διάφοροι) αλλά επειδή θυμίζουμε ότι στον καπιταλιστικό κόσμο που ζούμε ακόμα και τα πιο κοινότοπα φάρμακα έχουν (στατιστικά) σοβαρά φονικά αποτελέσματα.

Φυσικά υπάρχουν πάντα εκείνοι που τρώνε άνετα δημαγωγικά ουρλιαχτά σαν αυτό στην φωτογραφία επάνω…

Ηθελημένη άγνοια (;)

Σάββατο 17 Οκτώβρη. Τώρα έχουν γίνει έξαλλοι οι φίλοι της καραντίνας! Σούρνουν ό,τι μπορούν…. Επειδή ο θάνατος είναι πολύ σοβαρό θέμα για να το κάνει ο καθένας σημαία, ίσως τους βοηθήσουν οι δυο παρακάτω πίνακες. Είναι όσο πιο επίσημοι γίνεται (απ’ την ελ.στατ….) Η 26η εβδομάδα είναι η τελευταία του Ιούνη.

Οι caradinieri θα βρουν γρήγορα τις εξηγήσεις. “Να η απόδειξη ότι η καραντίνα σώζει ζωές!” θα πουν… Μόνο που η 22η εβδομάδα απ’ την οποία ξεκινάει ένα σερί (ως και την 26η) μείωσης ή και σημαντικής μείωσης των θανάτων το 2020 σε σχέση με το 2019 είναι εκείνη που άρχισε στις 27 Μάη, 2 μέρες μετά το ουσιαστικό τέλος της καραντίνας…

“Να, είδες; Η απαγόρευση της κυκλοφορίας λόγω κορονοϊού μείωσε τους θανάτους απ’ τα τροχαία!” θα πουν άλλοι… Μόνο που η 8η και η 9η εβδομάδα όπου υπήρχε σημαντική μείωση θανάτων ήταν απ’ τα μέσα (17) Φλεβάρη ως τις αρχές (1) Μάρτη, όταν δεν είχε ξεκινήσει το υγιεινιστικό πραξικόπημα, και η κυκλοφορία στους δρόμους ήταν η συνηθισμένη.

Από την 10η εβδομάδα (από 2 Μάρτη) ως και την 16η (τέλειωσε στις 19 Απρίλη), Κυριακή του πάσχα, οι υγιεινιστικές απαγορεύσεις ήταν ιδιαίτερα αυστηρές για τα ελληνικά δεδομένα – αλλά οι θάνατοι αυξήθηκαν. Την 17η (από 20 Απρίλη) ως και την 19η (τέλειωσε 10 Μάη) που κανονικά θα έπρεπε να σκάσουν τα πτώματα απ’ τις παραβιάσεις του social distancing το πάσχα και την επόμενη Δευτέρα, οι θάνατοι μειώθηκαν εντυπωσιακά – για να αυξηθούν τις επόμενες δύο εβδομάδες.

Θέλει άπειρες ακροβασίες για να υποστηρίξει ένας πιστός φίλος της καραντίνας ότι οι απαγορεύσεις που τόσο αγαπάει όχι απλά «μας έσωσαν απ’ τον covid 19», αλλά επιπλέον μείωσαν τους θανάτους κατά 1027 σε σχέση με το χωρίς τσαχπίνη 2019! Αλλά οι νεκροί του 2017 (οι περισσότεροι στο πρώτο μισό της χρονιάς την τελευταία 5ετία) δείχνουν ότι είναι πιθανό οι άνθρωποι να πεθαίνουν για πολλούς άλλους λόγους εκτός απ’ τον covid…

Τώρα το νταραβέρι με τους οικείους διάφορων που πεθαίνουν στα νοσοκομεία “υπογράφετε ότι πέθανε από covid 19 και πληρώνουμε τα έξοδα της κηδείας” φαίνεται να έχει απλωθεί. Είναι η “κοινή δεξαμενή νο 1” που συντηρείται: ο μόνος επιτρεπτός (σαν αξιοποιήσιμος…) θάνατος είναι αυτός από covid…

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Ναι. Και είναι παλιό: η εθελοδουλεία σκοτώνει διανοητικά!

Χάσαμε την ιταλία, stop!

Σάββατο 3 – Κυριακή 4 Οκτώβρη. Ήταν η σημαία του θανάτου, αυτή που κρατούσαν όλοι οι πειθαρχημένοι στρατιώτες του πολέμου κατά του αόρατου εχθρού: η ιταλία και τα φέρετρα. Δεν ήταν βέβαια η ιταλία στην πραγματικότητα· ήταν το Bergamo, το νοσοκομείο του οποίου είχε παλιά, κακή ιστορία απ’ την άποψη της υποστελέχωσης και των θανάτων (συνήθως ηλικιωμένων) από παρενέργειες της γρίπης. Τι σημασία είχαν όμως αυτές οι λεπτομέρειες; Το «μήνυμα πέρασε»…

Τι γίνεται πια με την ιταλία; Η ιταλία έχει απλά ξεχαστεί… Αναφέρονται (απ’ τα τέλη Ιούνη) ελάχιστοι θάνατοι, κι αν δουλεύει κι εκεί η «κοινή δεξαμενή» τότε για τους τρεις τελευταίους μήνες μπορεί να πει κάποιος ότι πρακτικά το θανατικό λόγω covid έχει μηδενιστεί. Φυσικά έχουν πολλαπλασιαστεί οι έλεγχοι / τεστ, και μαζί τους τα «κρούσματα», αυτοί κι αυτές που φέρονται να κουβαλάνε τον ιό ή κάποια απομεινάρια του. Ωστόσο η ιταλία δεν βολεύει αυτή την εποχή την εντόπια τρομοκρατία part 2.

Ούτε η αποτυχημένη σουηδία βολεύει – εννοείται. Το σουηδικό κράτος απέτυχε στο να προστατέψει τους ηλικιωμένους με σοβαρά προβλήματα υγείας· δεν απέτυχε όμως καθόλου στη «λογική» της επιδίωξης γενικής ανοσίας πληθυσμού. Και στη σουηδία γίνονται περισσότερα τεστ, και ανιχνεύονται αρκετές cases, αν και αισθητά λιγότερες απ’ τον περασμένο Μάη ή Ιούνη. Ωστόσο, απ’ τις 26 Σεπτέμβρη ως χτες έχει καταχωρηθεί 1 (ένας) νεκρός λόγω covid 19…

Δεν βολεύει ούτε η γερμανία. Απ’ τον Ιούνιο και ως τώρα η κατάσταση είναι σταθερή, και είναι η στατιστική εμμονή που καταγράφει ακόμα «νεκρούς του covid» – από 1 (έναν) ως 15 (δεκαπέντε) καθημερινά…

Η ισπανία; Η ισπανία είναι το αντιπαράδειγμα για όλα τα θεωρήματα των φίλων της καραντίνας και των επικεφαλής τους, ο αντίποδας της σουηδίας. Το ισπανικό κράτος εφάρμοσε τις πιο σκληρές απαγορεύσεις στην ευρώπη και για μεγάλο διάστημα: ακόμα και τα παιδιά έμειναν κλεισμένα στα σπίτια για 2 ολόκληρους μήνες! Απαγορευόταν ακόμα και η ελάχιστη βόλτα!! Εννοείται ότι επρόκειτο για την απόλυτη μπατσοκρατία στους δημόσιους χώρους…

Αν τέτοιου είδους φυλακίσεις αντιμετώπιζαν πράγματι την διάδοση του τσαχπίνη, τότε η ισπανία (και όχι η σουηδία, η κούβα ή η νικαράγουα) θα έπρεπε να έχει νικήσει οριστικά. Δεν συμβαίνει έτσι όμως, δυστυχώς για τους ισπανούς. Από την τελευταία εβδομάδα του Αυγούστου και μετά υπάρχουν μέρες με πάνω από 150 νεκρούς χρεωμένους στον covid-19.

Δεν είναι της αρμοδιότητάς μας να δώσουμε κάποια συμπαγή εξήγηση. Θυμόμαστε όμως τους αιρετικούς ειδικούς που έλεγαν απ’ την αρχή ότι αν εμποδιστεί η φυσιολογική εξάπλωση του τσαχπίνη στο μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που δεν πρόκειται να αρρωστήσει καν και καν (ή θα αρρωστήσει ελαφριά), αυτό δηλαδή που με καμάρι ονομάστηκε “ισοπέδωση της καμπύλης”, τότε απλά δεν θα επιτευχθεί η απαραίτητη φυσική γενική ανοσία του πληθυσμού, και – αντίθετα – θα επιμηκυνθεί η νοσηρή (έως και φονική) επίδρασή του στους ευάλωτους.

Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σκληρότητα του κράτους της την περασμένη άνοιξη; Πληρώνει ένα μέρος της ισπανικής κοινωνίας την σχεδιασμένη μεθόδευση για παράταση του φόβου (μέχρις ότου οι big pharma ετοιμάσουν τα high tech καλούδια τους) που στα μέρη τους εφαρμόστηκε με τρόπο αντάξιο του Φράνκο;

Σε ότι αφορά το ελλαδιστάν: πριν το καλοκαίρι γίνονταν από 600 ως 800 τεστ κάθε μέρα. Απ’ το καλοκαίρι και μετά γίνονται από 12.000 έως 18.000. Συνεπώς η τρομοεκστρατεία με τα «κρούσματα» είναι η απόλυτη απάτη: τα 20 φορές παραπάνω τεστ δεν βγάζουν σε καμμία περίπτωση 20 φορές περισσότερα «κρούσματα» σε σχέση με την περασμένη άνοιξη! (Σε ότι αφορά τους νεκρούς που χρεώνονται στον τσαχπίνη θεωρήστε εξαιρετικά πιθανό να εφαρμόζεται η ίδια «γενναιόδωρη» τακτική όπως την περασμένη άνοιξη: της «κοινής δεξαμενής»)

Ας πούμε λοιπόν ότι γίνονται κατά μέσο όρο 15.000 τεστ και ότι βρίσκονται κατά μέσο όρο 500 positive κάθε μέρα (γίναμε κι εμείς γενναιόδωροι). Πρόκειται για μόλις το 3,3% όσων ελέγχονται – και, εννοείται, δεν είναι άρρωστοι / ες, όσο κι αν η εντολή προς τους πάντες του ρημαδοΚούλη και της ιεράς συνόδου εξ αρχής («δεν είστε υγιείς… θα συμπεριφέρεστε σαν άρρωστοι») τηρείται πιστά απ’ τους δημαγωγούς που συνεχίζουν να στήσουν την πραγματικότητα με το κεφάλι κάτω και τα πόδια επάνω…

Τώρα φαίνεται ότι ετοιμάζονται για την «διδημία»! Ξέρετε τι είναι η «διδημία»; Όχι μόνο μια καινούργια λέξη που μπορεί να γίνει carpet bombing. (Έχουμε προειδοποιήσει: 24 Αυγούστου, the next option…)

(φωτογραφία: Καλοκαιρινή Ρώμη…)

Ποσά σε μετρητά

Δευτέρα 28 Σεπτέμβρη. Διάφοροι βαθυστόχαστοι επιμένουν είτε άμεσα είτε έμμεσα ότι η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία κινήθηκε και κινείται εκτός καπιταλισμού· σαν ένα είδος «αυθεντικής φυσικής απειλής», μια αναμέτρηση της ανθρωπότητας συνολικά με έναν μοχθηρό ιό, ακριβώς όπως περιγράφεται απ’ τα κράτη και τους κάθε είδους λακέδες. Μερικοί μάλιστα έχουν ψηθεί ότι τα συνταγματικά πραξικοπήματα, οι γενικευμένες απαγορεύσεις, η τρομοκρατία, είναι «αντικαπιταλιστικά» – επειδή (λένε) είναι «αντικαταναλωτικά»… Προφανώς πρόκειται για μικροαστικές «θεωρίες» περί καπιταλισμού, αφού αυτοί οι σπουδαίοι άνθρωποι μπορούν να δουν μόνο ό,τι βρίσκεται ακριβώς μπροστά στη μύτη τους (κι ούτε καν…)

Κάποιοι άλλοι δεν θα έκαναν καν τον κόπο να ειρωνευτούν αυτήν την «αντικαπιταλιστική σοφία». Ο γνωστός Jeff Bezos (της Amazon, ηλεκτρονικό εμπόριο…) μεταξύ Μάρτη και Ιούνη του 2020 αύξησε την προσωπική του περιουσία κατά 48 δισεκατομύρια δολάρια – ένα ποσό που κάθε βαθυστόχαστος θα θεωρούσε αμελητέο. Ο σινο-αμερικάνος ιδρυτής της Zoom (που έγινε “must” ακαριαία χάρη στις καραντίνες) έγινε πλουσιότερος κατά 2,5 δισεκατομύρια δολάρια. Και ο πρώην ceo της microsoft και νυν “επενδυτής” σε “ανερχόμενες φίρμες” Steve Ballmer αύξησε την περιουσία του κατά 15,7 δισεκατομύρια δολάρια. Συνολικά μιλώντας, μέσα σε 4 μήνες «υγιεινομικής κρίσης», οι αμερικάνοι δισεκατομυριούχοι έγιναν πλουσιότεροι κατά 637 δισεκατομύρια – τα οποία, παρακαλούμε την προσοχή σας – δεν τα «έβγαλαν» ούτε αποκλειστικά ούτε καν κυρίως απ’ την αμερικανική ενδοχώρα. Τα «έβγαλαν» απ’ την συσσώρευση που πραγματοποίησαν σε πολλά μέρη του πλανήτη. Κι ακόμα δεν έχει γίνει ο λογαριασμός για τα κέρδη των big pharma – αυτά έπονται.

Διάφορες σοφιστείες θα εφεύρισκαν οι σοφολογιότατοι φίλοι της καραντίνας προκειμένου να ξεπεράσουν αυτήν την πραγματικότητα. Ότι, δηλαδή, για καπιταλιστική αναδιάρθρωση και συγκέντρωση κεφαλαίου πρόκειται, κι όχι για απειλή κατά της ανθρωπότητας. Βαριεστημένα θα κατέληγαν στο γνωστό: «τον covid να πληρώσει η ολιγαρχία». Σωστό – αν βρεθούν χωροφύλακες να την αναγκάσουν… (Πάντως χρωστάει ακόμα την κρίση…)

Εν τω μεταξύ η προσοχή θα έπρεπε να έχει στραφεί στο ποιοί καπιταλιστικοί κλάδοι επωφελήθηκαν με τέτοιο θηριώδη τρόπο μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα απ’ αυτήν την «υγιεινομική κρίση»· μιας και εμπειρικά είναι μάλλον εύκολο να βρεθούν άλλοι καπιταλιστικοί κλάδοι που είχαν και έχουν ζημιές. Αν περάσει απ’ το μυαλό κάποιου σοφολογιότατου φίλου της καραντίνας ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια εντατική καπιταλιστική αλλαγή παραδείγματος με κερδισμένους και χαμένους κλάδους (όχι όμως αφεντικά! γιατί το κεφάλαιο / χρήμα μεταφέρεται ακαριαία από μη επικερδείς σε επικερδείς τομείς), κι αν επιπλέον τους περάσει απ’ το μυαλό ότι αυτό ΑΚΡΙΒΩΣ συμβαίνει σε κάθε καπιταλιστική αναδιάρθρωση (με τους εργάτες να είναι η μάζα των «παράπλευρων απωλειών» αν δεν έχουν την γνώση και την πολιτική / οργανωτική ετοιμότητα να στραφούν εναντίον οποιουδήποτε είδος «πολέμου»…), αν λοιπόν συμβούν τέτοια απίθανα πράγματα, τότε οι βαθυστόχαστοι αναλυτές φίλοι της καραντίνας ίσως αρχίσουν να ανησυχούν για τις φιλίες τους με τα κράτη και τις βεβαιότητές τους περί «υγιειονομικού εφιάλτη».

(Το έσχατο σημείο αυτο-εξαπάτησης των υπέροχων Εγώ / θυμάτων του νεοφιλελευθερισμού είναι το να πιστεύουν ότι δεν χειραγωγούνται, ειδικά όταν κατάτασσονται σαν πειθαρχημένοι στρατιώτες στον «πόλεμο κατά του εχθρού», γνωστού ή άγνωστου, ορατού ή αόρατου. Είναι αυτή η φρεναπάτη που βασίλεψε επί 30 χρόνια αλλά τώρα γίνεται κιμάς που είναι, τώρα που μιλάμε, αντικείμενο δεκάδων, μπορεί και εκατοντάδων ερευνών, μετρήσεων και διδακτορικών σ’ όλο τον καπιταλιστικό πλανήτη…)

Τι είναι μολυσματικό;

Παρασκευή 28 Αυγούστου. H αυριανή διαδήλωση στο Βερολίνο απαγορεύτηκε· και περιμένουμε να δούμε αν θα γίνει «παράνομα»… Αύριο υπάρχει επίσης μεγάλη αντιτρομοκρατική διαδήλωση στο Λονδίνο – με κεντρικό σύνθημα την αποκατάσταση όλων των ανθρώπινων δικαιωμάτων που έχουν καταπατηθεί… Η διαδήλωση (πιθανόν και επόμενες) γίνεται εν όψει της ψήφισης, τον ερχόμενο Σεπτέμβρη, δίχρονης παράτασης των «μέτρων έκτακτης ανάγκης» και, κυρίως, της εξουσίας έκτακτης ανάγκης. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει κάτι τέτοιο.

Όπως κάνουμε συχνά όταν δεν ειρωνευόμαστε, δοκιμάσαμε να δούμε και την απέναντι πλευρά. Αναρωτηθήκαμε κατά πόσο η «μολυσματικότητα» των διαδηλώσεων ενάντια στην κατάσταση «έκτακτης ανάγκης» μπορεί να επικαλεστεί κάποια στοιχεία. Κάποια νούμερα απ’ αυτά που τόσο έχουν αγαπήσει να διαστρεβλώνουν τα αφεντικά στα θανατόμετρα και στα κρουσματόμετρα.

Ψάξαμε να βρούμε την «μολυσματικότητα» μιας άλλης πρόσφατης διαδήλωσης, ιδιαίτερα μαζικής, αντιρατσιστικής, που έγινε στο Λονδίνο, μετά την δολοφονία του George Floyd (φωτογραφία επάνω). Στην οποία, όπως βλέπετε στην φωτογραφία, τα αντικοινωνικά μέτρα της τρομοεκστρατείας τηρήθηκαν ελάχιστα· και μόνο εθελοντικά.

Η διαδήλωση εκείνη έγινε στις 21 Ιούνη, ημέρα Κυριακή, στο κέντρο της πόλης. Προσθέτοντας 14 ημέρες (το διάστημα κατά το οποίο «ο θάνατος που σκορπίζει στον διάβα του ο covid-19 κάνει θραύση») + μια ακόμα μέρα bonus από πάρτη μας, φτάνουμε στην Κυριακή 5 Ιούλη. Κανονικά, αν ίσχυαν οι ρητορείες των τρομοκρατών, μέσα σ’ αυτό το δι-βδόμαδο θα έπρεπε να έχει γίνει χαμός στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας· οι αντιρατσιστές και οι αντιρατσίστριες θα έπρεπε να έχουν τινάξει το σύστημα υγείας στον αέρα… Ή, έστω, να αργοπεθαίνουν στα σπίτια τους.

Ο ως τις 21 Ιούνη συνολικός αριθμός επίσημα διαπιστωμένων κρουσμάτων στη μεγάλη βρετανία ήταν 275.713. Στις 5 Ιούλη ήταν 286.247 – μια διαφορά 10.534 positive, σε ολόκληρη την επικράτεια. Δεν ασχοληθήκαμε με νεκρούς σ’ αυτό το διάστημα, για να μην ακούσουμε την βλακεία ότι οι διαδηλωτές ήταν γενικά νέοι σε ηλικία, οπότε έγινε μεν τεράστια διασπορά αλλά δεν κατέληξε κόσμος στα νοσοκομεία. Μείναμε στα κρούσματα.

Πιο αναλυτικά (και συγγνώμη για την επιμονή) τα «νέα κρούσματα» στις 21 Ιούνη (άσχετα απ’ την διαδήλωση) ήταν 1.106. Τις επόμενες ημέρες ήταν διαδοχικά: στις 22/6: 868… στις 23/6: 834… στις 24/6: 591… στις 25/6: 1.013… στις 26/6: 1.251… στις 27/6: 806… στις 28/6: 816… στις 29/6: 737… στις 30/6: 624… στις 31/6 : δεν υπάρχουν στοιχεία… στις 1/7: 751… στις 2/7: 578… 3/7: 521… στις 4/7: 626… στις 5/7: 518…

Επειδή από μόνα τους αυτά τα νούμερα μπορεί να μην λένε κάτι, να επάνω ο αντίστοιχος πίνακας. Οι δύο εβδομάδες είναι μέσα στον κίτρινο κύκλο. Και είναι σαφές: η μαζική αντιρατσιστική συγκέντρωση και διαδήλωση, με χιλιάδες διαδηλωτές επί ώρες χωρίς μασκάρισμα και κοινωνική αποξένωση, όχι μόνο ΔΕΝ προκάλεσε έναν Αρμαγεδώνα θανάτου, αλλά – αντίθετα – η γενική πτωτική τάση «μολύνσεων» συνέχισε ομαλά.

Υπάρχει κάποιο ηθικό δίδαγμα; Το γνωστό: η εξουσία αρρωσταίνει! Και σκοτώνει!!

The nuclear option…

Δευτέρα 24 Αυγούστου. Βέβαια κανένα έγκλημα δεν είναι τέλειο, και το ίδιο ισχύει και για την κλιμάκωση της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας (εφόσον συμβεί όπως διαπιστώνουμε ότι προετοιμάζεται). Ο covid-19 και ένας ιός γρίπης («επιθετικός» μάλιστα όπως είχε χαρακτηριστεί…) συνυπήρξαν και τον περασμένο Φλεβάρη, Μάρτη, Απρίλη… Τι έγινε λοιπόν σ’ αυτήν την (περασμένη) κοινή τους πορεία;

Τίποτα δεν έγινε!!! Για την ακρίβεια ο ιός της γρίπης εξαφανίστηκε – και σίγουρα εξαφανίστηκε η φονικότητά του, τόσο στα μικρά παιδιά όσο και στους ηλικιωμένους!!! Απ’ την στιγμή που άρχισε να τρέχει το covid-19 θανατόμετρο η γρίπη εξαφανίστηκε· κι αυτό είναι ένα γεγονός ακράδαντο, που δεν επιδέχεται ούτε αμφισβήτηση ούτε ανασκευή εκ των υστέρων (αν και για όλα είναι ικανοί οι νταβάδες του πλήθους).

Τι σημαίνει «η γρίπη εξαφανίστηκε μόλις εμφανίστηκε ο covid-19»; Κανείς δεν ξέρει! Η επιστήμη σηκώνει τα χέρια!!! Κάποιοι πρόσεξαν αυτήν την περίεργη εξαφάνιση των σοβαρών νοσηλειών ή και των θανάτων από την γρίπη (κανονικά συμβαίνουν κατά εκατοντάδες και χιλιάδες κάθε χρόνο…) και διατύπωσαν την υπόθεση (μόνον υπόθεση) ότι υπάρχει κάποια «ανταγωνιστική σχέση» αυτών των δύο ιών, που είναι διαφορετικού τύπου, όταν συνταντιούνται στα πνευμόνια μας…. Ότι, δηλαδή, δεν χωράνε στο ίδιο τερραίν δύο μάγκες από διαφορετικά σόγια. Αυτή η υπόθεση θα μπορούσε να είναι εχθρική στη αναβάθμιση της τρομοεκστρατείας περί ιών που έπαψαν να δρουν ο καθένας μόνος του και έγιναν συμμορία· ωστόσο είναι μόνο υπόθεση. Όπως, φυσικά, μόνο υπόθεση (δόλια και κακόβουλη αυτή) θα είναι ο ισχυρισμός της απειλής των «διπλασίων θανάτων» το ερχόμενο φθινόπωρο.

Σε ότι αφορά τους ηλικιωμένους το ερώτημα της εξαφάνισης του ιού της γρίπης τους περασμένους μήνες μπορεί να έχει απλή απάντηση: όλοι όσοι εμφάνισαν πνευμονικές επιπλοκές λόγω γρίπης και πέθαναν, θεωρούμενοι ως «ύποπτοι covid-19», πετάχτηκαν στην «κοινή δεξαμενή»… Αλλά τα μικρά παιδιά; Τα μικρά παιδιά είναι στάνταρ target group της γρίπης· κι ωστόσο τίποτα δεν ακούστηκε. Έπαιξε ρόλο το καθολικό κλείσιμο των σχολείων και, κατά συνέπεια, η αποκοινωνικοποίηση των παιδιών; Έπαιξε ρόλο ότι δεν μπορούσαν καν και καν να πάνε σε νοσοκομείο, οπότε δεν καταγράφτηκαν σαν κρούσματα; Ή μήπως ισχύει πράγματι ότι ο κορονοϊός αναμετρήθηκε με τον ιό της γρίπης σε κάποια μαρμαρένια αλώνια και τον ανάγκασε σε υποχώρηση;

Άγνωστο. Ωστόσο, στην αμφισβήτηση ότι «γιατί δεν σκότωσαν παρέα οι δυο τους στο πρώτο εξάμηνο του 2020», οι τρομοκράτες είναι πιθανό να απαντήσουν «επειδή επιβάλλαμε γενική απαγόρευση κυκλοφορίας». Φυσικά τα λεγόμενα lockdown απέτυχαν να περιορίσουν την διάδοση του covid-19, κι αυτό αποδεικνύεται απ’ τα (επίσημα) νούμερα των θανατόμετρων σε κράτη που είχαν πολύ αυστηρές απαγορεύσεις, όπως π.χ. το βέλγιο. (Θα πει κάποιος ότι στο βέλγιο έγινε όργιο δημιουργικής λογιστικής: οι περισσότεροι που δηλώθηκαν «νεκροί από covid-19» δεν είχαν κάνει καν και καν τεστ, ούτε βέβαια ήταν «θετικοί»!!! Απλά πετάχτηκαν στην κοινή δεξαμενή για λόγους που μόνο να υποψιαστούμε μπορούμε αυτή τη στιγμή). Αλλά κανείς δεν λέει τι έγινε στο βέλγιο και τι έγινε αλλού. Τα lockdown παραμένουν η «ακλόνητη απόδειξη» (και η απόλυτη απειλή) του δίκιου των τρομοκρατών. Το απόλυτο πολυβόλο των απαγορεύσεων.

(To βέλγιο έχει πληθυσμό 11,5 εκατομύρια και η σουηδία 10,3. Το σουηδικό κράτος / κεφάλαιο δεν επέβαλε καμμία απαγόρευση κυκλοφορίας, δεν έκλεισε σχολεία, δεν έκλεισε μαγαζιά, και μέτρησε ως τώρα 86.068 κρούσματα και 5.810 θανάτους. Το βελγικό κράτος / κεφάλαιο έκανε τα πάντα κι ακόμα περισσότερα, και μέτρησε ως τώρα 81.468 κρούσματα και 9.988 θανάτους. Οι λαλίστατοι φίλοι της καραντίνας δείχνουν την «αποτυχία» της Στοκχόλμης, αλλά κάνουν γαργάρα και δεν βγάζουν τσιμουδιά για την «επιτυχία» των Βρυξελών, την οποία κανονικά θα έπρεπε να γιορτάζουν! Γιατί, διαφορετικά, θα έπρεπε να παραδεχτούν πόσο ελεεινές ήταν και είναι οι «κοινές δεξαμενές», και να δώσουν μια λογική εξήγηση στο γιατί τα κράτη που τόσο αγαπούν τους υπηκόους τους σκύλεψαν με τέτοιο τρόπο τα πτώματά τους.

Πέρα όμως απ’ αυτά, η εγγύτητα του αριθμού των κρουσμάτων στα δύο κράτη θα προκαλούσε σοβαρές αμφιβολίες – το λιγότερο – για την αποτελεσματικότητα των καθολικών απαγορεύσεων στην κυκλοφορία του ιού…

Μα τι λέμε περί “σοβαρών αμφιβολιών”; Τι μετριοπάθεια είναι αυτή; Αφού οι φίλοι της καραντίνας είναι τέρατα ευφυίας και τα έχουν καταλάβει όλα!!!)

Καπιταλισμός και καπιταλισμός

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Όπως συμβαίνει και με άλλες εθνικότητες (π.χ. την ελληνική) υπηκοότητα λιβανέζικη έχουν μερικοί απ’ τους πιο βαθύπλουτους ανθρώπους του καπιταλιστικού πλανήτη. Ο πλουσιότερος τραπεζίτης του κόσμου, για παράδειγμα, ονόματι Joseph Safra, έχει (και) λιβανέζικο διαβατήριο. Οι μεγάλες τραπεζικές αλυσίδες που ελέγχει βρίσκονται στη λατινική αμερική (βραζιλία και μεξικό) ενώ έχει μια βάση και στην ελβετία. Ελέγχει επίσης το 50% της γνωστής chiquita…

Ή η οικογένεια Mikati, που «έβγαλε λεφτά» στη διάρκεια του εμφύλιου στο λίβανο (με τους γνωστούς τίμιους τρόπους που γίνονται οι καλές μπάζες σε τέτοιες περιπτώσεις), επίσης οίκος δισεκατομυριούχων, έχει μεγάλες μπίζνες με τηλεφωνικές εταιρείες σε διάφορα μέρη του κόσμου, real estate στις πιο ακριβές γωνιές του, χρηματιστηριακά παιχνίδια (ξεπλύματα οπωσδήποτε) κλπ κλπ. Ή η οικογένεια Hariri, που έχει την δική της συστηματική «επιρροή» στη λιβανέζικη κοινωνία και κατά περιόδους κυβερνάει (ή το παριστάνει) έχει πολύ μεγάλες μπίζνες με ακίνητα και κατασκευές, οπωσδήποτε και στη μέση Ανατολή (: και ειδικές σχέσεις με τον τοξικό του Ριάντ).

Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αλλά δεν θα βοηθούσε να τον ξεδιπλώσουμε αναλυτικά. Το γεγονός είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της λιβανέζικης ελίτ (δεν μιλάμε ούτε γι’ αστείο για «αστική τάξη»!) είναι διεθνοποιημένο ως προς τις μπίζνες και τα είδη της καπιταλιστικής συσσώρευσης που πετυχαίνει. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την επικράτεια και τις δομές κρατικής εξουσίας του λιβάνου σαν αποικία, σαν σημαία ευκαιρίας, σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από την οργανική βάση της ύπαρξής της μέσα στον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό (το ίδιο ακριβώς κάνει και το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν, οι εφοπλιστές).

Όταν η οικονομική / καπιταλιστική ελίτ μιας «εθνικής ταυτότητας» δεν είναι εδαφικοποιημένη (ούτε καν ιστορικά) στην κρατική επικράτεια που αντιστοιχεί σ’ αυτήν την «εθνική ταυτότητα», τότε η μορφή κράτος και οι δομές της δεν συγκροτούνται με τον ιστορικό τρόπο της «αστικής εξουσίας». Κι αν εμφανιστούν οποιεσδήποτε σοβαρές αντιθέσεις στο εσωτερικό της κρατικής επικράτειας, οι όποιοι εξουσιαστές τις διαχειρίζονται σαν μαφιόζοι παρά σαν μια ενιαία τάξη που οφείλει να βάλει στην άκρη τις εσωτερικές της διαφωνίες για να προστατέψει την βάση της συσσώρευσής της και τον δικό της πολιτικό και ιδεολογικό ρόλο μέσα και πάνω σ’ αυτήν. Και πάλι για καπιταλισμό πρόκειται. Δεν είναι όμως του είδους που διάφοροι αγαπούν να νομίζουν ότι ξέρουν το τρόπο της λειτουργίας του… (Η «κρατικοποίηση του εγκλήματος» θα τους βοηθούσε να ξεστραβωθούν – αλλά δεν θέλουν…)

Στην ιστορική περίοδο της ριζικής Αλλαγής (καπιταλιστικού) Παραδείγματος σαν αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πολλές, κρίσιμες και αναπόφευκτες γεωπολιτικές αλλαγές / ανατροπές επίσης, τέτοιου είδους κράτη / κοινωνίες, στηριγμένα/ες στον πολιτικό και στον γεωπολιτικό προσοδισμό, εκδηλώνουν πολύ εντονότερα τους «κρισιακούς» σπασμούς της απώλειας προσανατολισμού. Η Χεζμπ’ αλλάχ έχει σχέδιο: την υπαγωγή του λιβανέζικου καπιταλισμού στους «δρόμους του μεταξιού», στο ευρασιατικό project δηλαδή. Υποθέτουμε ότι συμπεριλαμβάνει σ’ αυτήν την υπαγωγή και την αναδιάρθρωση (υπέρ της) των συσχετισμών μέσα στον λίβανο, παρότι είναι (αν δεν κάνουμε λάθος) το μεγαλύτερο κόμμα. Αντίθετα οι παραδοσιακοί νταβάδες της Βηρυτού, σαν την οικογένεια Hariri, προτιμούν το “ανήκουμε εις την δύση” που τους έχει επιτρέψει τον άγριο πλουτισμό. Τον Μάρτη του 2019, σαν πρωθ. ακόμα ο Hariri, προτίμησε να διαπραγματευτεί συμφωνία για δάνειο 10 δις δολαρίων με το δντ – με την ελπίδα ότι τα μέτρα του διεθνούς ταμείου ήταν στα μέτρα της δικής του ηγεμονίας. Ωστόσο λίγους μήνες αργότερα, στα τέλη Οκτώβρη, αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος…

Οι καταστροφές που προκάλεσε η έκρηξη στη Βηρυττό είναι ευκαιρία για «επενδύσεις» – ή ευκαιρία για χάος. Το δίλημα που με εκβιαστικό τρόπο (ή μ’ εμάς ή χάος) περιγράφουν οι αξιωματούχοι του ψοφιοκουναβιστάν έχει κάποια βάση, αν και το πόπολο δεν το αντιλαμβάνεται. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται (και δεν μπορεί) να συμβάλει στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση του λιβάνου – ενδιαφέρεται μόνο να μην φτάσει το Πεκίνο ως εκεί. Και μπορεί να κάνει οτιδήποτε εύκολο και φτηνό για να το πετύχει. Το Πεκίνο, απ’ τη μεριά του (όπως και οι σύμμαχοί του) ενδιαφέρεται για μια κάποια δημιουργική ανασυγκρότηση και εκεί, όπως στη συρία και στο ιράκ. Αλλά δεν μπορεί να την επιβάλει με στρατιωτικά μέσα. Ασύμμετρος (προς το παρόν) πόλεμος…

Σαν σφήνα, ενδιάμεσα, προσπαθεί να χωθεί ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron.

Αλλά αίφνης έχει καινούργιους πονοκέφαλους…