Tag: μεγέθη

Καπιταλισμός και καπιταλισμός

Τετάρτη 19 Αυγούστου. Όπως συμβαίνει και με άλλες εθνικότητες (π.χ. την ελληνική) υπηκοότητα λιβανέζικη έχουν μερικοί απ’ τους πιο βαθύπλουτους ανθρώπους του καπιταλιστικού πλανήτη. Ο πλουσιότερος τραπεζίτης του κόσμου, για παράδειγμα, ονόματι Joseph Safra, έχει (και) λιβανέζικο διαβατήριο. Οι μεγάλες τραπεζικές αλυσίδες που ελέγχει βρίσκονται στη λατινική αμερική (βραζιλία και μεξικό) ενώ έχει μια βάση και στην ελβετία. Ελέγχει επίσης το 50% της γνωστής chiquita…

Ή η οικογένεια Mikati, που «έβγαλε λεφτά» στη διάρκεια του εμφύλιου στο λίβανο (με τους γνωστούς τίμιους τρόπους που γίνονται οι καλές μπάζες σε τέτοιες περιπτώσεις), επίσης οίκος δισεκατομυριούχων, έχει μεγάλες μπίζνες με τηλεφωνικές εταιρείες σε διάφορα μέρη του κόσμου, real estate στις πιο ακριβές γωνιές του, χρηματιστηριακά παιχνίδια (ξεπλύματα οπωσδήποτε) κλπ κλπ. Ή η οικογένεια Hariri, που έχει την δική της συστηματική «επιρροή» στη λιβανέζικη κοινωνία και κατά περιόδους κυβερνάει (ή το παριστάνει) έχει πολύ μεγάλες μπίζνες με ακίνητα και κατασκευές, οπωσδήποτε και στη μέση Ανατολή (: και ειδικές σχέσεις με τον τοξικό του Ριάντ).

Ο κατάλογος είναι μεγάλος, αλλά δεν θα βοηθούσε να τον ξεδιπλώσουμε αναλυτικά. Το γεγονός είναι πως το μεγαλύτερο μέρος της λιβανέζικης ελίτ (δεν μιλάμε ούτε γι’ αστείο για «αστική τάξη»!) είναι διεθνοποιημένο ως προς τις μπίζνες και τα είδη της καπιταλιστικής συσσώρευσης που πετυχαίνει. Αυτό σημαίνει ότι αντιμετωπίζει την επικράτεια και τις δομές κρατικής εξουσίας του λιβάνου σαν αποικία, σαν σημαία ευκαιρίας, σαν οτιδήποτε άλλο εκτός από την οργανική βάση της ύπαρξής της μέσα στον διεθνή καπιταλιστικό καταμερισμό (το ίδιο ακριβώς κάνει και το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν, οι εφοπλιστές).

Όταν η οικονομική / καπιταλιστική ελίτ μιας «εθνικής ταυτότητας» δεν είναι εδαφικοποιημένη (ούτε καν ιστορικά) στην κρατική επικράτεια που αντιστοιχεί σ’ αυτήν την «εθνική ταυτότητα», τότε η μορφή κράτος και οι δομές της δεν συγκροτούνται με τον ιστορικό τρόπο της «αστικής εξουσίας». Κι αν εμφανιστούν οποιεσδήποτε σοβαρές αντιθέσεις στο εσωτερικό της κρατικής επικράτειας, οι όποιοι εξουσιαστές τις διαχειρίζονται σαν μαφιόζοι παρά σαν μια ενιαία τάξη που οφείλει να βάλει στην άκρη τις εσωτερικές της διαφωνίες για να προστατέψει την βάση της συσσώρευσής της και τον δικό της πολιτικό και ιδεολογικό ρόλο μέσα και πάνω σ’ αυτήν. Και πάλι για καπιταλισμό πρόκειται. Δεν είναι όμως του είδους που διάφοροι αγαπούν να νομίζουν ότι ξέρουν το τρόπο της λειτουργίας του… (Η «κρατικοποίηση του εγκλήματος» θα τους βοηθούσε να ξεστραβωθούν – αλλά δεν θέλουν…)

Στην ιστορική περίοδο της ριζικής Αλλαγής (καπιταλιστικού) Παραδείγματος σαν αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη, με πολλές, κρίσιμες και αναπόφευκτες γεωπολιτικές αλλαγές / ανατροπές επίσης, τέτοιου είδους κράτη / κοινωνίες, στηριγμένα/ες στον πολιτικό και στον γεωπολιτικό προσοδισμό, εκδηλώνουν πολύ εντονότερα τους «κρισιακούς» σπασμούς της απώλειας προσανατολισμού. Η Χεζμπ’ αλλάχ έχει σχέδιο: την υπαγωγή του λιβανέζικου καπιταλισμού στους «δρόμους του μεταξιού», στο ευρασιατικό project δηλαδή. Υποθέτουμε ότι συμπεριλαμβάνει σ’ αυτήν την υπαγωγή και την αναδιάρθρωση (υπέρ της) των συσχετισμών μέσα στον λίβανο, παρότι είναι (αν δεν κάνουμε λάθος) το μεγαλύτερο κόμμα. Αντίθετα οι παραδοσιακοί νταβάδες της Βηρυτού, σαν την οικογένεια Hariri, προτιμούν το “ανήκουμε εις την δύση” που τους έχει επιτρέψει τον άγριο πλουτισμό. Τον Μάρτη του 2019, σαν πρωθ. ακόμα ο Hariri, προτίμησε να διαπραγματευτεί συμφωνία για δάνειο 10 δις δολαρίων με το δντ – με την ελπίδα ότι τα μέτρα του διεθνούς ταμείου ήταν στα μέτρα της δικής του ηγεμονίας. Ωστόσο λίγους μήνες αργότερα, στα τέλη Οκτώβρη, αναγκάστηκε να παραιτηθεί εξαιτίας των μαζικών διαδηλώσεων ενάντια στο σύνολο του πολιτικού συστήματος…

Οι καταστροφές που προκάλεσε η έκρηξη στη Βηρυττό είναι ευκαιρία για «επενδύσεις» – ή ευκαιρία για χάος. Το δίλημα που με εκβιαστικό τρόπο (ή μ’ εμάς ή χάος) περιγράφουν οι αξιωματούχοι του ψοφιοκουναβιστάν έχει κάποια βάση, αν και το πόπολο δεν το αντιλαμβάνεται. Η Ουάσιγκτον δεν ενδιαφέρεται (και δεν μπορεί) να συμβάλει στην καπιταλιστική αναδιάρθρωση του λιβάνου – ενδιαφέρεται μόνο να μην φτάσει το Πεκίνο ως εκεί. Και μπορεί να κάνει οτιδήποτε εύκολο και φτηνό για να το πετύχει. Το Πεκίνο, απ’ τη μεριά του (όπως και οι σύμμαχοί του) ενδιαφέρεται για μια κάποια δημιουργική ανασυγκρότηση και εκεί, όπως στη συρία και στο ιράκ. Αλλά δεν μπορεί να την επιβάλει με στρατιωτικά μέσα. Ασύμμετρος (προς το παρόν) πόλεμος…

Σαν σφήνα, ενδιάμεσα, προσπαθεί να χωθεί ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron.

Αλλά αίφνης έχει καινούργιους πονοκέφαλους…

Ποιός είναι ο γιατρός;

Σάββατο 8 Αυγούστου. Πριν συνεχίσουμε είναι καλή ευκαιρία να ξεκαθαρίσουμε ένα ζήτημα ακόμα. Αυτό που ακούει στο όνομα Bill Gates. Αν δεν είναι ήδη ο πιο μισητός άνθρωπος στον δυτικό κόσμο θα γίνει σύντομα: ελάχιστοι (αν υπάρχουν) πείθονται για τα ανθρωπιστικά του κίνητρα, παρά την υποστήριξη δεκάδων καθεστωτικών μήντια. Και ωστόσο όποια πέτρα κι αν σηκώσεις σε πάμπολα project παγκόσμιας υγείας, θα βρεις το αφεντικό της microsoft από κάτω.

Τι είναι, λοιπόν, σ’ όλη αυτή την ιστορία ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων; Είναι το απόλυτο καλό; Το απόλυτο κακό; Ή κάτι άλλο;

Όσες / όσοι βρίσκονται στις «αόρατες πόλεις» ξέρουν τα πιο κάτω απ’ τον περασμένο Απρίλη. Ελπίζοντας ότι δεν κρατάνε τέτοια μυστικά, τα παρουσιάζουμε και στην ασταμάτητη μηχανή. Γιατί; Επειδή βρίσκονται σε κίνηση δύο παράλληλες διαδικασίες, η μία αγιοποίησης και η άλλη δαιμονοποίησης του Gates, όπου η μεν πρώτη είναι καλά πληρωμένη η δε δεύτερη εντελώς άστοχη: στον καπιταλισμό τα πρόσωπα είναι συχνά βιτρίνες. Και τέτοια είναι (κατά την ασταμάτητη μηχανή) ο κυρ Βασίλης!

Η ναυαρχίδα του ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος του αφεντικού της microsoft είναι ένα ίδρυμα. Το Bill & Melinda Gates Foundation. Όταν οι αμύητοι ακούνε την λέξη «ίδρυμα» φαντάζονται «καλούς ανθρώπους» που βάζουν απ’ την τσέπη τους για να χρηματοδοτήσουν καλές πράξεις. Λάθος! Τα ιδρύματα αυτού του βεληνεκούς είναι τελείως διαφορετικά εγχειρήματα. Σαν συνολικό project το «ίδρυμα» του κυρ Βασίλη και της κυρά Μελίντας (που θεωρείται το μεγαλύτερο στον κόσμο από την άποψη της «κίνησης χρημάτων») έχει καθαρά κέρδη· όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο…

Το γιατί είναι απλό. Πρόκειται για επιχείρηση. Πιο σωστά: πρόκειται για εταιρεία χαρτοφυλακείου, δηλαδή για εταιρεία που έχει στην κατοχή της «πακέτα μετοχών» από άλλες εταιρείες. Και, έτσι, υπηρετεί τα συμφέροντά τους, όχι βέβαια στη «φιλανθρωπία» αλλά (και) στην βιομηχανία της υγείας.

Στο «οικονομικό» σκέλος του το Bill & Melinda Gates Foundation είναι μέτοχος σε τουλάχιστον 18 μεγάλες επιχειρήσεις και ομίλους επιχειρήσεων (εκτός microsoft) και συγκεκριμένα:

– στην θυγατρική franchise της McDonald’s (Arcos Dorados Holdings) που ελέγχει όλα τα McDonald’s στη λατινική αμερική,

– στην AutoNation (μια μεγάλη εταιρεία ενοικίασης αυτοκινήτων στις ηπα),

– στον όμιλο Berkshire Hathaway (του γνωστού βαθύπλουτου Baffet) που ελέγχει την ιδιοκτησία δεκάδων εταιρειών, από την duracell μέχρι επιχειρήσεις ρούχων, διαμαντιών και αεροπλάνων, ενώ έχει καλά μερίδια σε αμερικανικές τράπεζες και στην coca cola,

– στην Canadian National Railway, μια ιδιωτική εταιρεία τραίνων ψυγείων,

– στην Caterpillar,

– στην FedEx,

– στην UPS,

– στην αμερικανική Crown Castle (μεγαλη εταιρεία εγκατάστασης και διαχείρισης κεραιών κινητής τηλεφωνίας),

– στην επίσης αμερικανική Ecolab (εταιρεία εμπορίου νερού και άλλων υγιεινών εμπορευμάτων σ’ όλο τον κόσμο),

– στην Televisa (τον μεγαλύτερο ισπανόφωνο όμιλο μήντια στον κόσμο, με έδρα το μεξικό),

– στην πολυεθνική εταιρεία επικοινωνιών Liberty Global και στη λατινοαμερικάνικη θυγατρική της,

– στην γνωστή Walmart,

– στον όμιλο Walgreens Boots Alliance, που ελέγχει δύο μεγάλες αλυσίδες φαρμακείων στις ηπα και την αγγλία, καθώς και φαρμακοβιομηχανίες και άλλου είδους επιχειρήσεις,

– και στην Waste Management, μια μεγάλη αμερικανική εταιρεία διαχείρισης σκουπιδιών.

Τι είναι όλο αυτό; Είναι μια απ’ τις εκφράσεις του δυτικού (κατά κύριο λόγο του αμερικανικού) «συλλογικού κεφάλαιου»!!! Του καπιταλισμού όχι σαν το ένα και το άλλο αφεντικό, αλλά του καπιταλισμού ως διαδικασίας υπεξαίρεσης του πλούτου. Θα λέγαμε ότι μια σειρά πρωτοκλασσάτες επιχειρήσεις έχουν αναθέσει στον Bill Gates να είναι ο «εκπρόσωπος τύπου» των συμφερόντων τους, έξω και πέρα απ’ τον κάθε φορά συγκεκριμένο κύκλο της δράσης τους. Ο «εκπρόσωπος τύπου» τους στο συνολικό κοινωνικό εργοστάσιο!

Ορισμένοι εστιάζουν την κριτική (ή και τις καταγγελίες τους) κατά του Gates σε κάτι που θα λεγόταν «εξαπάτηση». Ότι, δηλαδή, παριστάνει τον φιλάνθρωπο για να εξυπηρετεί τα συμφέροντα (και) των φαρμακοβιομηχανιών. Κατά την ασταμάτητη μηχανή δεν υπάρχει τέτοιο ζήτημα, επειδή δεν υπάρχει ζήτημα «ηθικής» στην καπιταλιστική λειτουργία. Είναι τέτοια η απόσπαση υπεραξίας και τέτοια η κερδοφορία διάφορων καπιταλιστικών επιχειρήσεων ώστε μπορούν να ρίξουν μεγάλα ποσά στον γενικό κοινωνικό έλεγχο – κι αυτό είναι η «φιλανθρωπία» τους. Φτιάχνουν «ανθρωπιστικές ναυαρχίδες», κεντρικούς μηχανισμούς ελέγχου των χρηματικών ροών και, επίσης, διαμόρφωσης της «γραμμής», και μέσω αυτών χρηματοδοτούν άλλους, δορυφορικούς οργανισμούς / μηχανισμούς συν όσους («επιστήμονες», πανεπιστήμια, πολιτικούς, δημαγωγούς, κλπ) βάζουν στους στάβλους τους. Είναι ένα σχήμα δράσης και ξεπλύματος που χρησιμοποιούν από παλιά οι μαφίες· δεν χρειάζεται να έχει δει κανείς τον Νονό 3 για να καταλάβει…

Αυτός, λοιπόν, που εμφανίζεται σαν «ο πιο powerfull γιατρός στον κόσμο» είναι επιφανειακά μεν ο Gates, ουσιαστικά δε το κεφάλαιο – σαν – κεφάλαιο! Σε συνεργασία με κράτη όπου χρειάζεται (και χρειάζεται!), με επιλογές, στοχεύσεις, εκστρατείες, κλπ. Κι όταν λέμε «το κεφάλαιο – σαν – κεφάλαιο» έχει αναλάβει την υγεία όλων μας, μην βολευτεί κανείς στο «αααα, αυτό το ξέραμε, πουλάνε φάρμακα!» Είναι πολύ περισσότερα.

Οπουδήποτε κι αν δρα «το κεφάλαιο – σαν – κεφάλαιο» ΔΕΝ δημιουργεί «λύσεις σε προβλήματα». Δημιουργεί προβλήματα! Είναι μια μόνιμη σχέση (σε πάμπολλες κλίμακες) εκμετάλλευσης, υπεξαίρεσης και πειθαρχίας, και ανανεώνεται ΜΟΝΟ όταν αναπαράγει τις συνθήκες που τη νομιμοποιούν. Μ’ αυτήν την έννοια «το κεφάλαιο – σαν – κεφάλαιο» (ο καθοδηγητής και της τρομοεκστρατείας του covid-19, για να μην ξεχνιόμαστε…) σαν “γιατρός” δεν φτιάχνει απλά φάρμακα…. Κυρίως φτιάχνει νοσηρές καταστάσεις, στις οποίες μπορεί (“το κεφάλαιο – σαν – κεφάλαιο”) να εμφανίζεται σαν απαραίτητο, αναγκαίο, καθοριστικό… Σαν “γιατρός”, σαν “φάρμακα”, σαν “οδηγίες καθημερινής ζωής”, σαν… σαν… σαν…

Η απώθηση του συγκεκριμένου!

Πέμπτη 6 Αυγούστου. Οι “τεταρτοαυγουστιανοί του ‘20” χρησιμοποιούν, και σίγουρα θα προσπαθήσουν να χρησιμοποιήσουν την εξουσία τους όσο πιο αποτελεσματικά μπορούν – για τα συμφέροντα που υπηρετούν. Τα οποία δεν είναι καθόλου η “υγεία του λαού”.

Ένα βασικότατο στοιχείο της υγείας, τόσο των ατόμων όσο και των πληθυσμών, είναι η διανοητική κατάστασή τους. Οποιοσδήποτε προσπαθεί να αποβλακώσει είτε μεμονωμένα άτομα είτε πληθυσμούς, το μόνο πράγμα που δεν τον ενδιαφέρει είναι η …”υγεία” όλων αυτών. Την δική του “υγεία” προστατεύει, δηλαδή την μακροημέρευση των συμφερόντων και της όποιας εξουσίας του.

Όπως συνέβαινε στην πρώτη φάση της τρομοεκστρατείας, στη φάση των πραξικοπημάτων και των θανατομέτρων, έτσι και σ’ αυτήν που τρέχει, η αποβλάκωση επιδιώκεται μέσω του βομβαρδισμού των αριθμών. Ξέρουμε ότι σύντροφοι και φίλοι της ασταμάτητης μηχανής θεωρούν εξεζητημένη έως μάταιη την ενασχόληση με αριθμούς. Ωστόσο η αποκάλυψη των καθεστωτικών ψεμμάτων ξεκινάει από εκεί όπου “ρίχνουν το βάρος τους”.

Στον πίνακα αυτόν τακτοποιήσαμε τα επίσημα νούμερα του ελληνικού καθεστώτος σχετικά με τα “κρούσματα” – αλλά και τα τεστ. Κι αυτό επειδή παγκόσμια έχουν πολλαπλασιαστεί τα τεστ που γίνονται τους τελευταίους μήνες. Αφήνουμε στην άκρη το ζήτημα της αξιοπιστίας τους, που είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον – μια άλλη φορά ίσως. Παίρνουμε τα ίδια δεδομένα με εκείνα που χρησιμοποιεί, με εντελώς αποσπασματικό και αποβλακωτικό τρόπο, το καθεστώς.

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Απ’ τις 26/2 ως και τις 25/5 (όταν άρχισε η λήξη των αποκλεισμών) είχαν γίνει σε 89 ημέρες στην ελλάδα 155.037 τεστ. Και είχαν βρεθεί 2.881 «θετικοί / θετικές». Ήταν η περίοδος των απαγορεύσεων κυκλοφορίας, της καραντίνας, του συναισθηματικού και ψυχολογικού βιασμού. Σ’ αυτήν την περίοδο η «διαπιστωμένη κατάσταση της μόλυνσης» ήταν, κατά μέσο όρο, 0,01859 «θετικά» αποτελέσματα ανά τεστ.

Στη συνέχεια, απ’ τις 26 Μάη ως χτες (5 Αυγούστου), σε 73 ημέρες, έγιναν 454.546 τεστ. Δηλαδή: σχεδόν 300% περισσότερα τεστ έγιναν αυτές τις 73 ημέρες «μη καραντίνας» σε σχέση με όσα έγιναν σε 89 ημέρες «καραντίνας». Ωστόσο ΔΕΝ βρέθηκαν αναλογικά ούτε 3πλάσια, ούτε 2πλάσια, ούτε καν τα ίδια «κρούσματα». Κατά μέσο όρο, σ’ αυτήν την περίοδο μη καραντίνας, υπήρχαν 0,00457 «θετικά» αποτελέσματα ανά τεστ.

Η αναλογία «κρουσμάτων ανά τεστ» στην περίοδο της «καραντίνας» ήταν 4πλάσια απ’ ότι την περίοδο της «μη καραντίνας»!!! Εν μέρει η εξήγηση είναι ότι στην περίοδο της «καραντίνας» τεστ γίνονταν κυρίως σε ανθρώπους που είχαν κάποια συμπτώματα και πήγαιναν σε γιατρό ή/και νοσοκομείο. Τώρα γίνονται στον γενικό πληθυσμό. Απ’ την άλλη μεριά όμως είναι λογικό να βρίσκονται περισσότεροι «θετικοί» (ή/και «ψευδώς θετικοί») ασυμπτωματικοί αν πολλαπλασιάζονται τα τεστ. Από μόνο του το γεγονός ότι καταγράφονται περισσότεροι / ες positive χωρίς συμπτώματα αντί για όπλο στα χέρια των υγιεινιστικo-τρομοκρατών θα έπρεπε να είναι ευχάριστο. Όπως θα έλεγε και ο Γ. Νικολαΐδης:

… Νομίζω ότι θα έπρεπε κυρίως να δοθούν [οδηγίες] για ανθρώπους που έχουν λόγους να φυλάγονται. Γιατί για τους υπόλοιπους, όντως, η αποστασιοποίηση δεν ξέρω τι σκοπιμότητα εξυπηρετεί. Στον βαθμό που δεν υπάρχει ορατό ούτε εμβόλιο, ούτε φάρμακο, στην πραγματικότητα όλες οι κοινωνίες, είτε το ομολογούν είτε όχι, πάνε προς την αναζήτηση μιας ή άλλης μορφής ανοσίας αγέλης. Το να εκτίθενται λοιπόν οι άνθρωποι που θα νοσήσουν αλλά δεν κινδυνεύουν να πεθάνουν, είναι θετικό πράγμα. Δηλαδή, πρέπει να κολλήσουν αυτοί που δεν φοβάσαι να πεθάνουν. Για να το περάσουν ώστε να έχουν αντισώματα ή άλλες μορφές κυτταρικής ανοσοποίησης, για να χτίζεις έτσι στην κοινωνία το τοίχος προστασίας για να σταματήσει η επιδημία. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος….

Αν η περίοδος της καραντίνας συγκριθεί με την περίοδο μετά τα τέλη Μάη είναι αδύνατο να υποστηρίξει κάποιος ότι αποσώβησε κάτι. Απ’ την άλλη θα ήταν δίκαιο να ειπωθεί πως ο ιός θα έκανε έτσι κι αλλιώς τον κύκλο του, ότι την περασμένη άνοιξη ήταν στην πρώτη του δυναμική επέκταση, ότι δεν υπήρχε καμμία σοβαρή φροντίδα επικεντρωμένη στην προστασία των ηλικιωμένων με επιβαρυμένη υγεία· και ότι απ’ τον Μάη και μετά – όπως ήταν αναμενόμενο – «φθίνει», κυρίως σαν πρόξενος ευκαιριακά ήπιων συμπτωμάτων· και ελάχιστων θανάτων. Απ’ αυτήν την άποψη εκείνο που χρειαζόταν την άνοιξη δεν ήταν να επιβραδυνθεί η διασπορά ενός ακίνδυνου κατά 90% – 95% ιού (η θρυλική «ισοπέδωση της καμπύλης»…), αλλά να προστατευτούν αποτελεσματικά οι ευάλωτοι… (Πρακτικά έγινε το ανάποδο: μέσα στις καραντίνες, με τους φίλους του κράτους να πανηγυρίζουν, στα γηροκομεία οι ηλικιωμένοι πέθαιναν, όχι υποχρεωτικά από τον covid-19 αλλά και από ασιτία, και επειδή δεν έπαιρναν τα φάρμακά τους, κλπ…) Και, εννοείται, θα έπρεπε να θεωρείται απόλυτα ανήθικη η δημιουργική λογιστική του θανάτου. Όμως όλα τα παράλογα και τα ανήθικα επιστρατεύτηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς.

Εκεί είναι το θέμα. Αν ο covid-19 σε πείσμα των μεθοδεύσεων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος έχει κάνει τον κύκλο του κι αν τείνει στο να μετατραπεί στο προβλεπόμενο, σ’ έναν δηλαδή απ’ τους πολλούς ιούς με τους οποίους συμβιώνουμε, πώς θα πουληθεί ή/και θα επιβληθεί το εμβόλιο; Πώς θα γίνει η μεγάλη μπίζνα, και πώς θα επιβληθεί η αλγοριθμική φυλακή αν γίνει δεκτό ότι η «γενική ανοσία πληθυσμού» έχει αρχίσει ήδη να σχηματίζεται σε πάμπολλες (δυτικές) κοινωνίες και σίγουρα στα μέρη μας όπως δείχνει ο πίνακας επάνω;

Ε;

Η διαγώνιος του θεάματος 6

Τρίτη 4 Αυγούστου. Το περασμένο Ιούλη η επιθέωρηση των οικογενειακών γιατρών του καναδά δημοσίευσε μια απλοποιημένη εκδοχή των ως τώρα συμπερασμάτων για την απόδοση της μάσκας, μέσα – πάντα – από τυχαιοποιημένες επίσημες δομικές.

Το πιο πάνω σχέδιο δείχνει τα ευρήματα / αποδείξεις. Για να βοηθήσουμε όσους / όσες δεν τα πάνε καλά με τα αγγλικούλια:

Πάνω ζώνη: αν φοράω μια χειρουργική μάσκα σε δημόσιο χώρο θα με προστατέψει από ασθένειες τύπου γρίπης;

Έγιναν 2 δοκιμές με 1683 άτομα > αυτός που δεν φοράει έχει 25% πιθανότητες να κολλήσει έναντι 21% εκείνου που φοράει: η μείωση σε ασθένεια τύπου γρίπης μπορεί να είναι 4% στη διάρκεια 6 εβδομάδων > αλλά δεν υπάρχει διαφορά με τις αναγνωρισμένες μορφές γρίπης.

Κάτω ζώνη: τι θα συμβεί αν φοράω χειρουργική μάσκα στο σπίτι επειδή ένα μέλος του νοικοκυριού έχει αρρωστήσει;

Πρώτη εκδοχή, το άρρωστο άτομο φοράει μάσκα, έγιναν 2 δοκιμές με 903 ανθρώπους.

Δεύτερη εκδοχή, τα υγιή μέλη του νοικοκυριού φορούν μάσκες, έγινε 1 δοκιμή με 290 άτομα.

Τρίτη εκδοχή, υγιείς και ασθενείς στο νοικοκυριό φορούν όλοι μάσκες, έγιναν 4 δοκιμές με 2.750 άτομα.

Συμπέρασμα: και στις 3 περιπτώσεις, η μάσκα ΔΕΝ μειώνει τον κίνδυνο να κολλήσει κάποιος αρρώστια τύπου γρίπης ή κανονική γρίπη.

Υπάρχουν πολύ περισσότερα στοιχεία και αποδείξεις για τα πιο πάνω. Η evidence-based medicine, η ιατρική που στηρίζεται σε αποδείξεις, υπάρχει! Εννοείται πως κρατιέται στριμωγμένη στη γωνία, αφού δεν υπηρετεί την τρομοπαραγωγή!

Στο Θέαμα του Θανάτου ΔΕΝ χρειάζεται η πραγματική ιατρική! Χρειάζεται μόνο αυτό που λέγεται «τσόντα»: τσατσορούφιανοι που έχουν ιατρικά διπλώματα και «κύρος», κατά προτίμηση τρόφιμοι των στάβλων των φαρμακοβιομηχανιών, και οι πάντα διαθέσιμοι (ακόμα και για «ψίχουλα») δημαγωγοί. Επαγγελματίες, ερασιτέχνες, troll… Χρειάζονται για να πουληθεί η πολιτική των κρατών και των δυναμικών αφεντικών σαν «χάπι, πικρό μεν αλλά για καλό σκοπό»…

Οι ερευνητές του cebm μιλούν για το πολιτικό μασκάρισμα της έλλειψης στοιχείων. Εμείς μιλάμε για «ιατρική επένδυση» των (σε πρώτη και τελευταία ανάλυση πολιτικών) σχεδιασμών και των μεθοδεύσεων του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Το ‘πε κι ο γιατρός!

Δευτέρα 27 Ιούλη. Ήταν 9 του περασμένου Απρίλη, ο φονιάς covid-19 βρισκόταν στα καλύτερά του στον δυτικό κόσμο (με τις «κοινές δεξαμενές» και τα όλα του…), και ο «πιο powerful γιατρός στον κόσμο», ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, έδινε μια ακόμα συνέντευξη – στο αμερικανικό καθεστωτικό κανάλι cnbc. Αφού παραδέχτηκε ότι η ανάπτυξη ενός κλασσικού anticovid-19 εμβολίου θα χρειαζόταν τουλάχιστον 18 μήνες, «έριξε το βάρος του» στη νέα τεχνολογία, την mRNA. Αυτή που είναι fast ‘n’ furious! Αυτήν που επεμβαίνει γενετικά στα ανθρώπινα κύτταρα μετατρέποντάς τα σε τμήμα της φαρμακοβιομηχανίας (περισσότερα στο cyborg 18) με άγνωστες άμεσες, μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες για ό,τι έχει απομείνει ζωντανό απ’ το είδος μας.

Έχοντας στόχο (φιλανθρωπικό πάντα) να εμβολιαστεί όλος ο πληθυσμός του πλανήτη με τέτοια mRNA εμβόλια, ο most powerful doctor είπε κι αυτά:

… Η αποτελεσματικότητα των εμβολίων στους ηλικιωμένους είναι πάντα μια μεγάλη πρόκληση. Προκύπτει ότι το εμβόλιο κατά της γρίπης δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικό στους ηλικιωμένους… Εδώ, τώρα, είναι ξεκάθαρο ότι θέλουμε ένα εμβόλιο που θα δουλεύει στην ανώτερη ηλικιακή κατηγορία…

… Αν έχουμε παρενέργειες σε 1 ανά 10.000, ξέρετε, θα υπάρξουν 700.000 άνθρωποι που θα υποφέρουν απ’ αυτές… Οπότε η απόφαση ότι «εντάξει, προχωράμε μ’ αυτό το εμβόλιο» και το κάνουμε σ’ όλο τον κόσμο, χρειάζεται την εμπλοκή των κυβερνήσεων, γιατί θα υπάρχει κάποιος κίνδυνος και θα χρειαστούν αποζημιώσεις…

Εκ των πραγμάτων όλοι οι φίλοι της καραντίνας είναι υπηρέτες του κυρ Βασίλη και των αφεντικών που εκπροσωπεί· φυσικά και όλων των παρόμοιων. Η καθολική απαγόρευση, οι διαφορικοί αποκλεισμοί και όλες οι εξατομικευμένες απαγορεύσεις που τόσο αγαπούν αυτοί οι καλοί και ευαίσθητοι άνθρωποι, δεν έχουν κανένα νόημα μόνα τους! Κανείς ιός δεν εξαφανίστηκε ποτέ έτσι – όσο αφελείς κι αν είναι να πιστεύουν κάτι τέτοιο! Η μόνη χρησιμότητά τους είναι να προκαλέσουν εκείνη την γενικευμένη κοινωνική ασφυξία και συναισθηματική καταστροφή, που θα εξασφαλίσει ότι τα εμβόλια θα γίνουν δεκτά σαν «απελευθέρωση»! Χωρίς αντιρρήσεις, αδιάκριτες ερωτήσεις, και λοιπά…

Τι είπε λοιπόν αυτή η ηγετική φυσιογνωμία της παγκόσμιας απελευθέρωσης απ’ τον covid-19 στις 9 Απρίλη; Είπε ότι «κοιτάξτε, αν υπάρχει 1 άτομο με παρενέργειες – απ’ το σωτήριο εμβόλιο – ανά 10.000, τότε 700.000 άτομα σ’ όλο τον κόσμο θα υποφέρουν… εεεε, εντάξει, και τί να κάνουμε;»

Το «1 στους 10.000» θα έχει παρενέργειες απ’ τα mRNA εμβόλια είναι μια υπόθεση, την οποία ένας χαμογελαστός κυρ Βασίλης την ξεστόμισε ανάλαφρα, ελπίζοντας ότι κανένας θεατής του δεν θα σκεφτόταν ότι θα είναι ο «ένας στους δέκα χιλιάδες» που θα του τύχει το λαχείο. Επιπλέον δεν είπε κουβέντα για το τι είδους θα μπορούσαν να είναι οι παρενέργειες απ’ την γενετική τροποποίηση των ανθρώπινων κυττάρων. Μεγαλώνουν γρήγορα τα νύχια σου; Φυτρώνει δεύτερη μύτη; Προβλέπεις το μέλλον οπότε κερδίζεις συνέχεια στον τζόγο; Πεθαίνεις με φρικτούς πόνους και σπασμούς; Δεν ξέρουμε. Αλλά έστω κι έτσι, «700.000 άνθρωποι θα υποφέρουν». Ε, τι να κάνουμε; Άλλο 700.000 που υποφέρουν από τις παρενέργειες ενός φαρμάκου κι άλλο 700.000 που (λένε ότι) πέθαναν απ’ τον covid-19! Ποιός δεν καταλαβαίνει αυτές τις λεπτές καπιταλιστικές διαφορές και αποχρώσεις;

Την ημέρα που ξεστόμιζε αυτές τις «αισιόδοξες» προβλέψεις για τις «παράπλευρες απώλειες της παγκόσμιας απελευθέρωσης», οι νεκροί που είχαν χρεωθεί στον covid-19 (με όλες τις «κοινές δεξαμενές») σ’ όλο τον πλανήτη ήταν 101.000. Σήμερα είναι 650.000. (Χρειάζεται ακόμα η δημιουργική λογιστική θανάτου…) Συνεπώς ο «most powerful doctor» υπόσχεται μια μεγάλη ανθρώπινη καταστροφή· και μάλιστα απλά στο ενδεχόμενο (που αυτός θεωρεί «σιγά μωρέ το θέμα») του ένας με παρενέργεια ανά 10.000.

Αν είναι 1 ανά 5.000; Αν είναι 1 ανά 1.000; Τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος θα πληρώσουν κάτι παραπάνω τους δημαγωγούς για να μην πουν κουβέντα. Κι αν, παρ’ ολα αυτά, ο θάνατος που έσπειραν διαρρεύσει, θα απαντήσουν: ντάξει, υποφέρουν 7 εκατομμύρια – αλλά σωθήκατε οι υπόλοιποι… Τί θέλετε; («Σωθήκαμε;» Από τί;)

Και (αυτό είναι το επόμενο) επειδή η «φαρμακευτική mRNA σωτηρία μας» είναι επικίνδυνη (λέει ο most powerful…) θα χρειαστεί να μπουν μπροστά οι κυβερνήσεις. Για τις αποζημιώσεις…

Τι θέλει να πει ο doctor; Ότι οι κυβερνήσεις θα πληρώνουν αποζημιώσεις για τα τερατουργήματα των φαρμακοβιομηχανιών; Όοοοοοοχι!!! Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να νομοθετήσουν για το ανώτατο χρηματικό όριο τέτοιων αποζημιώσεων, και να φτιάξουν και ένα σ.δ.ι.τ. ταμείο, που να πληρώνει τα ψίχουλα!! Στην πρωτοπόρα αγγλία, για παράδειγμα, η μέγιστη αποζημίωση, ακόμα και για θάνατο «απ’ τις παρενέργειες» φαρμάκων, είναι 120.000 στερλίνες…. Στον αγγλοσαξονικό κόσμο (μόνο;) οι φαρμακευτικές δεν έχουν καμμία νομική ευθύνη για τις παρανέργειες – αν τις αναφέρουν κάπου, με ψιλά γράμματα (όπως τα συμβόλαια των δανείων απ’ τις τράπεζες…) Συνεπώς οι κυβερνήσεις (όλες οι κυβερνήσεις!) πρέπει να προστατέψουν τις φαρμακοβιομηχανίες που θα μας σώσουν … μ’ αυτήν την «απελευθερωτική» για τα κέρδη τους εκστρατεία, που θα έχει πολλές απώλειες… Πάρα πολλές…

Αυτά είπε ο Doctor, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων στις 9 του περασμένου Απρίλη. Και για να τα λέει ξέρει. Η δουλειά του είναι…

(Περιμένουμε τους χιλιάδες ντόπιους οπαδούς του να προσυπογράψουν τα λεγόμενα. Να βγουν μπροστά και να καταθέσουν υπεύθυνες δηλώσεις: αν είναι για το καλό της ανθρωπότητας, ας είμαι εγώ ο ένας στους τόσους που θα υποφέρει απ’ τις παρενέργειες… Περιμένουμε…)

Εταιρείες, φάρμακα, κι εγκλήματα

Παρασκευή 17 Ιούλη. Το «δεν ξέρω», που ήταν άλλοτε το (κάποτε εύλογο) επιχείρημα του «απλού μέσου ανθρώπου» έχει πεθάνει προ πολλού· μαζί μ’ αυτήν φιγούρα του «απλού μέσου ανθρώπου» που ζει σ’ έναν μικρόκοσμο και αγνοεί οτιδήποτε απλώνεται πιο μακριά απ’ την εξώπορτά του. Στην εποχή της τυραννίας των αντιsocial media, όπου το ποζάρισμα και το ψώνισμα έγινε «δικαίωμα του καθενός», το «δεν ήξερα» είναι χειρότερο κι από κλαψούρισμα…

Το 2014 ο Graham Dukes (καθηγητής ιατρικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο του Όσλο / νορβηγία), ο John Braithwaite (καθηγητής συστημάτων στο εθνικό πανεπιστήμιο της Καμπέρα / αυστραλία) και ο J.P. Moloney (σύμβουλος δημόσιας υγείας στη Μελβούρη / αυστραλία), καθόλα αξιοσέβαστοι ακαδημαϊκοί και «ειδικοί» δηλαδή, εξέδωσαν μια μελέτη με τίτλο: Φαρμακευτικές, Επιχειρηματικό Έγκλημα και Δημόσια Υγεία (Pharmaceuticals, Corporate Crime and Public Health). Το 417 σελίδων βιβλίο δεν είναι η μοναδική έρευνα για τις όλο και πιο εντεινόμενες μαφιόζικες πρακτικές των φαρμακοβιομηχανιών. Εννοείται ότι δεν μπορούμε να μεταφέρουμε εδώ ούτε καν μια περίληψη! Ενδεικτικά μόνο ένα απόσπασμα (κοινότοπων, ας μας επιτραπεί, κι ωστόσο ακριβέστατων διαπιστώσεων) απ’ τις σελίδες του:

… Στην εξελιξη του 20ου αιώνα, με την εμφάνιση των μαζικών βιομηχανικών επιχειρήσεων στον τομέα της φαρμακολογίας όπως και σε άλλους, ο κόσμος έγινε ακόμα πιο προσεκτικός για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει κατάχρηση της επιχειρηματικής δύναμης και να προκαλέσει κινδύνους στην κοινωνία την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί. Το 1984 ο John Braithwaite εξέδωσε το βιβλίο Corporate Crime in the Pharmaceutical Industry. Έχοντας επίγνωση ότι εκείνη την εποχή το βιβλίο θα διαβαζόταν εκτενώς, και έχοντας ερευνήσει το φαινόμενο στις ηπα, την αυστραλία, την γουατεμάλα και το μεξικό, εκείνο το βιβλίο εντόπισε και ανέλυσε πολλές μορφές αθέμιτων πρακτικών που εξακολουθούν να είναι ολοφάνερες στην φαρμακοβιομηχανία σήμερα. Το γεγονός ότι αυτές οι προκλήσεις μέσα σε μια γενιά έγιναν πιο σοβαρές, πιο εκτεταμένες και μερικές φορές πιο υπόγειες είναι ένας απ’ τους λόγους της έκδοσης του παρόντος τόμου…

Στα πολλά κεφάλαια του βιβλίου τους οι συγγραφείς πιάνουν όλους τους τομείς «υπόγειας» (ή όχι και τόσο υπόγειας…) δρατηριοποίησης των big pharma ώστε να ελέγχουν (και να αυξάνουν) την «αγορά». Το πλεονέκτημα των φαρμακευτικών σε σχέση με άλλους κλάδους (π.χ. πετρελαϊκές ή εταιρείες όπλων) είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλο το know how της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας και της διαφήμισης, για να «αγγίξουν» το κάθε υπήκοο, χωριστά. Ενδεικτικά (σελ 182):

… Τον Σεπτέμβρη του 2000 η Washington Post είχε ρεπορτάζ για τον τρόπο με τον οποίο η φαρμακευτική Schering-Plough έχει φτιάξει ένα δίκτυο σε κάθε πολιτεία από «συμμαχίες κατά της ηπατίτιδας C», για να αυξήσει τις πωλήσεις του φαρμάκου της Reberton, η χρήση του οποίου σήμαινε κόστος 18.000 δολάρια τον χρόνο ανά άτομο. Μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ ανέφερε:

«Έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός αναπτυσσόμενου κινήματος βάσης, αυτές οι καινούργιες ομοδοποιήσεις για την φροντίδα της υγείας τονίζουν τους κινδύνους ενός μεταδοτικού, μερικές φορές φονικού ιού, της ηπατίτιδας C. Αλλά αντίθετα με την εμφανισή τους αυτές οι ομάδες δεν είναι η αυθόρμητη συγκέντρωση ανησυχούντων πολιτών. Είναι κεντρική τακτική μιας προσεκτικά οργανωμένης εκστρατείας, χρηματοδοτούμενης απ’ την εταιρεία Schering-Plough, για να πουλήσει την θεραπεία για την ηπατίτιδα C, το Rebetron».

Σχολιάζοντας τις αποκαλύψεις της εφημερίδας, το Κέντρο για τα Μήντια και την Δημοκρατία υπέδειξε ότι παρόλο που η ηπατίτιδα C είναι εν δυνάμει απειλή για την ζωή, η εξέλιξη της ασθένειας είναι τόσο αργή ώστε τα περισσότερα άτομα αγνοούν ότι μεταφέρουν τον ιό, και μπορεί να περάσουν δεκαετίες μέχρι να εμφανιστούν συμπτώματα. Δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των γιατρών για το ποιός χρειάζεται θεραπεία ή πότε πρέπει να την αρχίσει. Επιπλέον, αν οι ασθενείς αγόραζαν τα δύο συστατικά που έχει το Reberton (ιντερφερόνη και ριμπαβιρίνη) κατευθείαν από ένα φαρμακείο, θα πλήρωναν μόνο περίπου 6.000 δολάρια τον χρόνο, αντί για τα 18.000 που κάνει το Reberton…

Οικείο δείχνει… Ξεκινώντας απ’ την Θαλιδομίδη και φτάνοντας ως το Tamiflu (το 2009 – 2010), περνώντας απ’ τα μήντια και τον π.ο.υ., τα υπουργεία και τις τεχνολογίες, οι συγγραφείς διατρέχουν την ιστορία των σύγχρονων big pharma σαν εγκληματικών οργανώσεων… Χρήσιμη διαδρομή· αλλά αν κάποιος είναι βιαστικός θα μπορούσε να «κόψει δρόμο» παρακολουθώντας, απλά, την «δημοσιογραφία» σχετικά μ’ αυτά τα θέματα.

Για παράδειγμα η γνωστή αμερικανική Pfizer (γενναίος χορηγός και χρηματοδότης ακόμα και ντόπιων «ιερέων» της διάσωσής μας απ’ τον φονιά…) από το 2002 ως το 2009 καταδικάστηκε στις ηπα (στην πραγματικότητα πλήρωσε εξωδικαστικά πρόστιμα για να μην φτάσουν οι υποθέσεις στα δικαστήρια) 4 φορές για «παράνομες» πρακτικές. Το 2009 πλήρωσε (ή αυτό δεσμεύτηκε να πληρώσει…) το μεγαλύτερο πρόστιμο ever στην ως τότε ιστορία τέτοιων υποθέσεων: 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Για «παράνομες πρακτικές πωλήσεων» τουλάχιστον 4 φαρμάκων της: του Bextra (για το κρύωμα), του Geodon (αντιψυχωτικό), του Zyvox (αντιβιοτικό) και Lyrica (για τους νευρόπονους).

Κι όμως: αυτό το μεγαλύτερο ever πρόστιμο των 2,3 δισεκατομυρίων δολαρίων ήταν μια πολύ φιλική μεταχείριση της Pfizer, και στην ουσία «ψίχουλα»: αντιστοιχούσε στα έσοδα της εταιρείας μόνο από 3 εβδομάδες πωλήσεων…

Ή, άλλο παράδειγμα: η εξίσου διάσημη Johnson & Johnson. Το Μάρτη του 2018 η εταιρεία ήταν αντιμέτωπη με πάνω από 100.000 μηνύσεις για βλάβες που προκαλούσαν τουλάχιστον 7 «προϊόντα» της (συμπεριλαμβανόμενου του γνωστού Risperdal). Διαρροές εσωτερικών mail αποδείκνυαν ότι οι «ιθύνοντες» (διοικητικοί και «επιστημονικοί») ήξεραν ότι θα προκληθούν τέτοιες βλάβες, αλλά δεν τις ανέφεραν για να μην πέσουν οι πωλήσεις. Νωρίτερα, απ’ το 2013 και μετά, η Johnson & Johnson καταδικαζόταν με σταθερό ρυθμό κάθε χρόνο ή σχεδόν κάθε χρόνο σε πρόστιμα με πολλά μηδενικά. (Για παράδειγμα το 2013 πλήρωσε κάτι παραπάνω από 2,2 δισεκατομύρια δολάρια, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της Pfizer, για εγκληματικές ευθύνες σε σχέση με το Risperdal, το Invega και το Natrecor… Αλλά το 2018 το ξεπέρασε κατά πολύ: καταδικάστηκε να πληρώσει 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε 22 γυναίκες, σε μία μόνο υπόθεση, για πρόκληση καρκίνου της μήτρας εξαιτίας του αμίαντου που περιείχε το γνωστό ταλκ της εταιρείας. Οι έξι απ’ τις μηνύτριες είχαν εν τω μεταξύ πεθάνει, απ’ αυτόν τον καρκίνο… Κι αυτή ήταν μία από 9.000 μηνύσεις που είχε δεχθεί, μόνο γι’ αυτό το θέμα…).

Όπως η Pfizer έτσι και η Johnson & Johnson (και Bayer, και η Novartis, και κάθε άλλη φαρμακοβιομηχανία…) αντέχει τέτοιες τιμωρίες (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Αντέχουν, δηλαδή, να συνεχίζουν και να αναβαθμίζουν την εγκληματική, μαφιόζικη δράση τους. Η Johnson & Johnson με τζίρο (το 2018) 347 δισεκατομύρια δολάρια, τι θα είχε να φοβηθεί απ’ τα πρόστιμα χάδια για την εκ συστήματος και κατ’ εξακολούθηση γνωστή εγκληματικότητά της;

Υπόθεση εργασίας…

Σάββατο 11 Ιούλη. Ας υποθέσουμε ότι κάποιο κράτος, προκειμένου να επεκτείνει τα τεστ covid-19 σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αναθέτει την δουλειά σε μια σ.δ.ι.τ. «Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Τον ρόλο του «δημόσιου τομέα» τον αναλαμβάνει η ιατρική σχολή κάποιου δημόσιου πανεπιστημίου (και οι προφέσορες μέλη της σχετικής σύμπραξης πιθανότατα βρίσκονται ήδη στο pay roll κάποιων φαρμακοβιομηχανιών). Ο ιδιωτικός τομέας που συμμμετέχει στο project είναι crystal clear: κάποια ή κάποιες φαρμακοβιομηχανίες.

Έτσι, μ’ έναν θαυμαστό και αντάξιο των καιρών τρόπο, έχει ανατεθεί σε μια αγέλη λύκων να μετρήσει τα πρόβατα… (χωρίς αυτά τα καϋμένα να ξέρουν ποιός τους παίρνει μέτρα…) Τί θα περίμενε, άραγε, ο (είδος υπό εξαφάνιση) λογικός άνθρωπος απ’ αυτήν την εργολαβία; Μήπως διπλομετρήσεις; Μήπως υπολογισμό «θετικών» τεστ πριν καν βγουν τα σχετικά αποτελέσματα; Μήπως λάθη στις προσθέσεις;

Το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει ο (είδος υπό εξαφάνιση) λογικός άνθρωπος θα ήταν να αγνοήσει την βιομηχανία της δημιουργικής λογιστικής που ανθεί μέσα και γύρω απ’ τον covid-19. Είναι δύσκολο ίσως να διαπιστώσει τον τρόπο που μια τέτοια σύμπραξη λύκων μετράει πρόβατα. Μια παλιά παροιμία έλεγε όμως ότι «όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά» – εννοώντας ότι δεν μένει εντελώς ξεβράκωτος.

Αυτά τα πιο πάνω μπορεί να είναι αλλά μπορεί και να μην είναι «υπόθεση»…. Όταν η κυβέρνηση αυτού του κράτους αναγκάζεται να πηγαινοφέρνει σε διάφορους μήνες μερικές δεκάδες χιλιάδες «κρούσματα» (με την ίδια άνεση που κάποια ωραία μέρα πρόσθεσε 10.000 στους νεκρούς του covid-19… – ολοστρόγγυλο νούμερο, κάτι του χασάπικου είδους «να τ’ αφήσω τόσο;») ο (είδος υπό εξαφάνιση) ίσως υποθέσει ότι η απλή, κοινή αριθμητική δεν είναι στα φόρτε της στον λεγόμενο «αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο». (Αλλά η «στατιστική» είναι!!!)

Απ’ την άλλη μεριά ποιός τολμάει να πει ότι τα χέρια του κράτους και του παρακράτους, μέσα απ’ τα γάντια με τις σιδερογροθιές, δεν έχουν πια δάκτυλα, οπότε έχουν ξεπεράσει την απλή, κοινή αριθμητική;

Ποιός;

Το μυαλό σημαδεύουν!

Παρασκευή 10 Ιούλη. Μπορεί να θεωρηθεί βαρετό. Όντως. Όμως καλύτερα βαρετή (η τεκμηρίωση της άποψής μας) παρά να μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να την βαφτίζει αυθαίρετη.

Γράφαμε πριν 2 μέρες (Θα είναι μια χαρά αν χρεωκοπήσουν) για την όξυνση της προπαγάνδας των «κρουσμάτων» του covid-19 την ώρα που μειώνονται σταθερά οι θάνατοι – ξεκινώντας απ’ τις ηπα, το «παγκόσμιο κέντρο της πανδημίας»…

Ο πιο πάνω πίνακας είναι επίσημος, και δείχνει (μέχρι παραπροχθές) δύο πράγματα. Τα ημερήσια διαπιστωμένα «κρούσματα» (όχι το σύνολό τους!) στις ηπα (η μπλέ γραμμή) σε σχέση με τους χρεωμένους στον covid-19 ημερήσιους θανάτους, πάλι στις ηπα (η κόκκινη γραμμή), συμπεριλαμβανόμενης εννοείται της «κοινής δεξαμενής». Οι διακεκομμένες δείχνουν τις τάσεις. Ακόμα και οι πιο ανόητοι μπορούν να δουν ότι απ’ τα μέσα Μάη – μέσα Ιούνη οι τάσεις είναι σαφέστατες: μεγάλη αύξηση των «κρουσμάτων» (εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των τεστ…) με ταυτόχρονη σταθερή μείωση των νεκρών που αποδίδονται στον covid-19.

Η τρομοεκστρατεία με (δυτική κυρίως) απεύθυνση παρουσιάζει αυτές τις μέρες την Φλόριντα σαν … κρανίου τόπο. Ο πιο πάνω πίνακας δείχνει (με τα ίδια χρώματα) την εξέλιξη των διαπιστωμένων «κρουσμάτων», σε σχέση με τους νεκρούς. Θα έχετε προσέξει υποθέτουμε ότι η Φλόριντα καταθέτει την δική της συνεισφορά στο σχέδιο παράτασης του τρόμου – λόγω “κρουσμάτων”…

Τέλος αυτός ο πίνακας δείχνει την εξέλιξη του αριθμού των τεστ (πάντα στις ηπα)… (Είχαμε κάνει ένα λάθος σε προηγούμενο σχόλιο: 150.000 την ημέρα γίνονταν στα μέσα Απρίλη…)

Υπόθεση remdesivir

Παρασκευή 3 Ιούλη. Το “remdesivir”, που λανσάρεται ήδη σαν ικανοποιητικό φάρμακο για τις σοβαρές παρενέργειες που αποδίδονται στον covid-19, έγραψε χτες την δική του σελίδα όχι στην ιστορία των φαρμακοβιομηχανιών (εκεί έχει αρκετές μαύρες σελίδες, περισσότερα στη συνέχεια) αλλά στην ιστορία της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού! Το ψοφιοκουναβιστάν αγόρασε / δέσμευσε όλες τις ποσότητες remdesivir που θα παράξει η εταιρεία εντός ηπα για τους επόμενους 3 μήνες! Υγιεινιστικός εθνικισμός – και λοιπόν; Επειδή το φάρμακο είναι πατενταρισμένο, μόνο με την άδεια (και την πληρωμή) της εταιρείας μπορεί να παραχθεί από άλλες φαρμακοβιομηχανίες σε άλλα κράτη. Συνεπώς το remdesivir έγινε ένα ακόμα αστέρι στην αμερικανική σημαία.

Τι είναι το remdesivir που πάνω του μπορούμε να καταλάβουμε πολλές βασικές παραμέτρους της μετατροπής της υγείας σε κατηγορία, σε τομέα της καπιταλιστικής πολιτικής οικονομίας; Κατ’ αρχήν πρόκειται για προϊόν της αμερικανικής βιοφαρμακευτικής Gilead Sciences. Και ήταν μια ιστορία υποδειγματικής αποτυχίας – μέχρι που ανέλαβε την εξουσία το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα!

Το remdesivir λανσάρεται σαν αντι-ιικό ευρέως φάσματος. Μελετήθηκε και φτιάχτηκε το 2009 σαν αντίδοτο στην ηπατίτιδα C… Απέτυχε… Στη συνέχεια δοκιμάστηκε εναντίον κορονοϊών, του SARS και του MERS… Ξανα-απέτυχε… Ύστερα δοκιμάστηκε κατά του ιού του Ebola και κατά του ιού της Marburg… Ξανά-ξανά-απέτυχε! Μ’ άλλα λόγια το remdesivir ήταν ένα πέντε φορές αποτυχημένο κατασκεύασμα που δεν έβγαλε καθόλου τα λεφτά του για την Gilead, και είχε μείνει παραπεταμένο στο μενού της εταιρείας σαν καθαρή χασούρα!

Μέχρι που δοκιμάστηκε κατά του covid-19… Επειδή ο covid-19 είναι πρακτικά ένας ιός περιορισμένης επικινδυνότητας (και πάλι σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις) έγινε το ιδανικό πεδίο δοκιμών! Για να πουληθεί ακόμα και το «νερό του Καματερού»! (Οι παλιοί ξέρουν σε τι αναφερόμαστε…) Υποτίθεται ότι κατά του covid-19 «έπιασε». Επιτρέψτε μας την καχυποψία: μετά από 5 (ολογράφως: πέντε) παταγώδεις αποτυχίες, ακόμα και κατά κορονοϊών, θεωρούμε βάσιμη την βεβαιότητα πως η «επιτυχία» του remdesivir κατά των σοβαρών παρενεργειών του covid-19 είναι του ίδιου είδους με την «επιτυχία» του tamiflu κατά του Η1Ν1 – δηλαδή «επιτυχία δημόσιων σχέσεων», και τίποτα παραπάνω…

Αλλά το remdesivir δεν είναι σκέτο νεράκι του θεού. Είναι χημεία. Και έχει παρενέργειες. Ακόμα και η όχι και τόσο «ελεύθερη» σε τέτοια θέματα wikipedia, στο σχετικό λήμμα, αναφέρει αυτές τις παρενέργειες, που έχουν καταγραφεί στις δοκιμές του φαρμάκου:

– πρόκληση αναπνευστικής ανεπάρκειας·

– δυσλειτουργία διάφορων οργάνων του σώματος, συμπεριλαμβανόμενης της πτώσης της λευκωματίνης στο αίμα και της μείωσης των ερυθρών αιμοσφαιρίων·

– πτώση της πίεσης του αίματος, ναυτία, εμετός, ρίγη, αμέσως μόλις λαμβάνεται το φάρμακο·

– αύξηση των ενζύμων στο συκώτι, που παραπέμει σε πρόκληση βλάβης σ’ αυτό το όργανο.

Μπορείτε να φανταστείτε τι θα συμβεί όταν το remdesivir θα προκαλεί «αναπνευστική ανεπάρκεια» σε ασθενείς που έχουν ήδη αναπνευστική ανεπάρκεια! Θα τους σκοτώνει, αλλά θα πετιούνται στην «κοινή δεξαμενή», σαν θύματα του covid-19…

Στις αρχές του 2020 η Gilead είχε στις αποθήκες της 100 κιλά (σε σκόνη) απ’ το άχρηστο ως τότε remdesivir. Ήταν η ποσότητα που είχε απομείνει απ’ την αποτυχία κατά του Ebola. Έσκασε ο covid-19 στην κίνα και οι ceo της είδαν την ευκαιρία! Ξανάριξαν αυτό το «σκουπίδι» (συγγνώμη για την έκφραση) στη κανονική γραμμή συσκευασίας, και παρήγγειλαν καινούργιες πρώτες ύλες απ’ τους προμηθευτές της εταιρείας. Στις 17 Μάρτη η τσεχία το έκανε δεκτό σαν θεραπεία για ασθενείς που βρίσκονται σε σοβαρή κατάσταση… Ήταν τόσο πολύ «δημόσιες σχέσεις» αυτή η αποδοχή ώστε μόνο 3 ημέρες μετά, στις 20 Μάρτη, τόσο το ψόφιο κουνάβι όσο και η θρυλική «ομοσπονδιακή επιτροπή τροφίμων και φαρμάκων» (FDA) των ηπα ανακήρυξαν το remdesivir σαν επιλέξιμη θεραπεία για σοβαρές περιπτώσεις επιπλοκών που αποδίδονται στον covid-19… Είναι φάρμακο ήδη πατενταρισμένο – συνεπώς τα κέρδη είναι εξασφαλισμένα! Κι αν σκοτώνει; Δεν πειράζει…

Εξασφαλισμένη είναι και η ατιμωρησία για οτιδήποτε συμβεί απ’ τις καθόλου ασήμαντες παρενέργειες στο σώμα, ειδικά σε οργανισμούς επιβαρυμένους απο «υποκείμενα νοσήματα»…

Λεπτομέρεια: Η Gilead τιμολογεί στο remdesivir στα 3.120 δολάρια ανά «ατομικό κύκλο θεραπείας». Χρειάζονται έξι δόσεις / φυαλίδια λέει, ενέσιμα. Πριν λίγες ημέρες ήταν στα 2.340 δολάρια (η εξάδα)· αλλά εν τω μεταξύ οργανώθηκε καλύτερα η ζήτηση!!! Πρόκειται για εξωφρενική τιμή – αλλά έτσι είναι ο καπιταλισμός…

Λεπτομέρεια δεύτερη: Παρότι το remdesivir δεν είχε εγκριθεί επίσημα από τον FDA, κυκλοφορούσε απ’ το 2019 παράνομα, στη «μαύρη αγορά», στο internet και στα social media. Μας είναι άγνωστο αν η Gilead έχει κάπου «μαύρη παραγωγή», αλλά θα το θεωρούσαμε απίθανο να επρόκειτο για “πειρατική” γραμμή κατασκευής… Το να ξεφορτωνόταν τα τσουβάλια με την σκόνη που είχε ξεμείνει στις αποθήκες της μέσω “παράνομων εργολάβων” κάπου στον κόσμο, φαίνεται πιο λογικό…

Λεπτομέρεια τρίτη: Το κινεζικό καθεστώς έκανε δοκιμαστική χρήση του remdesivir τον Φλεβάρη και τον Μάρτη του 2020, και δεν διαπίστωσε καμμία βελτίωση της κατάστασης των ασθενών. Βρήκε όμως σοβαρές (έως φονικές) παρενέργειες, με αποτέλεσμα να σταματήσει άρον άρον τις δοκιμές.

Λεπτομέρεια τετάρτη: H γνωστή επιθέωρηση the new england journal of medicine δημοσίευσε στις 22 Μάη τα αποτελέσματα μιας δοκιμής του remdesivir που είχε γίνει ένα μήνα πριν, με το συμπέρασμα ότι παρά τα κάποια θετικά αποτελέσματα «με δεδομένη την υψηλή θνησιμότητα παρά την χρήση του remdesivir είναι σαφές ότι η θεραπεία μόνο μ’ ένα αντι-ιικό φάρμακο δεν θα είναι αποτελεσματική».

Λεπτομέρεια πέμπτη: Λέτε να υπάρχουν διαφημιστές του remdesivir στα μέρη μας; Λέτε η Gilead να έχει στα μέρη μας τον δικό της στάβλο με «επιχορηγούμενους προφεσσόρους / ερευνητές» που έγιναν διάσημοι σαν «ιερείς της σωτηρίας μας» απ’ τον covid-19; Λέτε να συμβαίνουν τέτοια πράγματα;

Μπααααααα! Α πα πα!!! Είναι αδύνατο κάτι τέτοιο, κι όποιος τολμάει να κάνει τέτοια υπόδειξη (τα στοιχεία υπάρχουν φυσικά!) είναι «συνωμοσιολόγος»!!! Άλλωστε, όπως λένε κάτι απίστευτα τσακάλια, τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα «είναι αντικαπιταλιστικά»!!! Είναι, κατά συνέπεια, αδιανόητο να εξυπηρετούν (ή και να οργανώνονται από) φαρμακοβιομηχανίες – εκτός αν είναι κι αυτές …. αντικαπιταλιστικές!

(Έτσι όπως το πάνε διάφοροι αυτοαπασχολούμενοι “μαρξιστές” του σκοινιού και του παλουκιού: αν δεν είναι αντικαπιταλιστικές οι φαρμακοβιομηχανίες τότε ποιός είναι; Κάτι θα βρουν για να το εξηγήσουν / αναλύσουν κι αυτό!)

(φωτογραφία: Στο επίσημο site της η Gilead τα «μασάει», φυλάγοντας τα οπίσθιά της…)

Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (1)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Το να «υπερτιμολογούνται» λιγότερα ή περισσότερα φάρμακα, το να ορίζονται δηλαδή οι τιμές τους σε ένα μέρος αισθητά πιο πάνω από άλλα μέρη του κόσμου είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Το να λαδώνονται οι συνταγογραφήσεις ενός ή περισσότερων φαρμάκων μιας ή περισσότερων φαρμακοβιομηχανιών, είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα ακόμα κι αν αφορούν την ίδια εταιρεία / τις ίδιες εταιρείες. Για την «υπερτιμολόγηση» οι ευθύνες υπάρχουν είτε στην πολιτική εξουσία, είτε σε «επιτροπές ειδικών» που την περιβάλουν, είτε και στους δύο. Για την «προσανατολισμένη συνταγογράφηση» οι ευθύνες υπάρχουν σ’ έναν προς έναν τους γιατρούς που δωροδοκούνται.

Μπέρδεψε κανείς αυτές τις δύο διαφορετικές, διακριτές μεταξύ τους υποθέσεις που το κοινό τους είναι το όνομα της φαρμακοβιομηχανίας; Όχι… Συνειδητά επιλέχτηκε η συστηματική προβολή της πρώτης – για να περάσει η δεύτερη «ντούκου». Το γιατί; είναι εύκολο να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση της δομής του ελληνικού κράτους / πολιτικού προσοδισμού. Οι γιατροί (σαν επαγγελματικός κλάδος), όπως οι δικηγόροι και οι μηχανικοί είναι οι παραδοσιακοί μεσοστρωματικοί πυλώνες της απόσπασης οφελημάτων, προσόδων του ενός ή του άλλου είδους, σε συνάρτηση με την πρόσφυσή τους στις δομές εξουσίας. Αρχίζοντας απ’ το κοινοβούλιο. (Δεν είναι οι μόνοι επαγγελματικοί κλάδοι με τέτοιες δυνατότητες! Είναι απλά απ’ τους πιο παλιούς). Συνεπώς, το να προφυλαχτούν ενδεχομένως και χιλιάδες γιατροί που αποδεδειγμένα δωροδοκούνταν απ’ την novartis (και από άλλες εταιρείες, απλά με τη novartis άρχισαν να ασχολούνται στο ψοφιοκουναβιστάν…), το να διαφυλάξουν το «κύρος» και την «φήμη» τους, ήταν ισοδύναμο με την προστασία της «ψυχής» του ελληνικού κράτους! Εθνικό καθήκον πρώτη γραμμής!

Γι’ αυτό (εκτιμάει η ασταμάτητη μηχανή) η υπόθεση που αφορούσε τους γιατρούς – μάζα «κάπου χάθηκε». Η έντονη φωταψία της υπόθεσης που αφορούσε πολιτικές βιτρίνες ή και ειδικούς συμβούλους έριξε την παχιά σκιά της πάνω σ’ αυτούς τους «λιανοπωλητές» της novartis… Αλλά χάρη σ’ αυτούς ήταν που η εταιρεία έκανε ταμείο!

Η απόδειξη, αν χρειάζεται, βρίσκεται (ακόμα και) στη … νότια κορέα! Εκεί η novartis δωροδοκούσε γιατρούς για να γράφουν κάποια απ’ τα φάρμακά της. Ζήτημα (υπερ)τιμολόγησης δεν υπήρχε. Το νοτιοκορεατικό κράτος κινήθηκε όπως θα ήταν αναμενόμενο. Τσάκωσε καμμιά δεκαριά γιατρούς (ίσως αυτούς που έπαιρναν τα περισσότερα) καθώς και 5 ή 6 εκδότες ιατρικών περιοδικών (χρησιμοποιούνταν σαν ενδιάμεσοι, κρατώντας φυσικά το δικό τους ποσοστό – συμβαίνει κι αλλού…). Τους έριξε τα σχετικά πρόστιμα. Σε ότι αφορούσε την εταιρεία, της έριξε – το 2017 – ένα πρόστιμο 50 εκατομυρίων δολαρίων, και απαγόρευσε την κυκλοφορία κάποιων εμπορικών φαρμάκων της για 3 μήνες. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν αυτή η τμωρία ήταν αρκετή ή συμβολική. Πάντως η Σεούλ δεν μπερδεύτηκε…

(Είναι εύκολο να βρει ο καθένας τα σχετικά στοιχεία αν πληκτρολογήσει novartis south korea στο ηλεκτρονικό ψαχτήρι του. Ευτυχώς που οι ντόπιοι υπεύθυνοι για την “διαμόρφωση της κοινής γνώμης” δεν έχουν τέτοιες περιέργειες…).