Κάθε φάρσα έχεις τις αιτίες της (1)…

Δευτέρα 29 Ιούνη. Το να «υπερτιμολογούνται» λιγότερα ή περισσότερα φάρμακα, το να ορίζονται δηλαδή οι τιμές τους σε ένα μέρος αισθητά πιο πάνω από άλλα μέρη του κόσμου είναι ένα σοβαρό ζήτημα. Το να λαδώνονται οι συνταγογραφήσεις ενός ή περισσότερων φαρμάκων μιας ή περισσότερων φαρμακοβιομηχανιών, είναι ένα άλλο σοβαρό ζήτημα. Δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για να καταλάβει ο οποιοσδήποτε πως πρόκειται για δύο εντελώς διαφορετικά ζητήματα ακόμα κι αν αφορούν την ίδια εταιρεία / τις ίδιες εταιρείες. Για την «υπερτιμολόγηση» οι ευθύνες υπάρχουν είτε στην πολιτική εξουσία, είτε σε «επιτροπές ειδικών» που την περιβάλουν, είτε και στους δύο. Για την «προσανατολισμένη συνταγογράφηση» οι ευθύνες υπάρχουν σ’ έναν προς έναν τους γιατρούς που δωροδοκούνται.

Μπέρδεψε κανείς αυτές τις δύο διαφορετικές, διακριτές μεταξύ τους υποθέσεις που το κοινό τους είναι το όνομα της φαρμακοβιομηχανίας; Όχι… Συνειδητά επιλέχτηκε η συστηματική προβολή της πρώτης – για να περάσει η δεύτερη «ντούκου». Το γιατί; είναι εύκολο να το καταλάβει ο οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδη γνώση της δομής του ελληνικού κράτους / πολιτικού προσοδισμού. Οι γιατροί (σαν επαγγελματικός κλάδος), όπως οι δικηγόροι και οι μηχανικοί είναι οι παραδοσιακοί μεσοστρωματικοί πυλώνες της απόσπασης οφελημάτων, προσόδων του ενός ή του άλλου είδους, σε συνάρτηση με την πρόσφυσή τους στις δομές εξουσίας. Αρχίζοντας απ’ το κοινοβούλιο. (Δεν είναι οι μόνοι επαγγελματικοί κλάδοι με τέτοιες δυνατότητες! Είναι απλά απ’ τους πιο παλιούς). Συνεπώς, το να προφυλαχτούν ενδεχομένως και χιλιάδες γιατροί που αποδεδειγμένα δωροδοκούνταν απ’ την novartis (και από άλλες εταιρείες, απλά με τη novartis άρχισαν να ασχολούνται στο ψοφιοκουναβιστάν…), το να διαφυλάξουν το «κύρος» και την «φήμη» τους, ήταν ισοδύναμο με την προστασία της «ψυχής» του ελληνικού κράτους! Εθνικό καθήκον πρώτη γραμμής!

Γι’ αυτό (εκτιμάει η ασταμάτητη μηχανή) η υπόθεση που αφορούσε τους γιατρούς – μάζα «κάπου χάθηκε». Η έντονη φωταψία της υπόθεσης που αφορούσε πολιτικές βιτρίνες ή και ειδικούς συμβούλους έριξε την παχιά σκιά της πάνω σ’ αυτούς τους «λιανοπωλητές» της novartis… Αλλά χάρη σ’ αυτούς ήταν που η εταιρεία έκανε ταμείο!

Η απόδειξη, αν χρειάζεται, βρίσκεται (ακόμα και) στη … νότια κορέα! Εκεί η novartis δωροδοκούσε γιατρούς για να γράφουν κάποια απ’ τα φάρμακά της. Ζήτημα (υπερ)τιμολόγησης δεν υπήρχε. Το νοτιοκορεατικό κράτος κινήθηκε όπως θα ήταν αναμενόμενο. Τσάκωσε καμμιά δεκαριά γιατρούς (ίσως αυτούς που έπαιρναν τα περισσότερα) καθώς και 5 ή 6 εκδότες ιατρικών περιοδικών (χρησιμοποιούνταν σαν ενδιάμεσοι, κρατώντας φυσικά το δικό τους ποσοστό – συμβαίνει κι αλλού…). Τους έριξε τα σχετικά πρόστιμα. Σε ότι αφορούσε την εταιρεία, της έριξε – το 2017 – ένα πρόστιμο 50 εκατομυρίων δολαρίων, και απαγόρευσε την κυκλοφορία κάποιων εμπορικών φαρμάκων της για 3 μήνες. Δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν αυτή η τμωρία ήταν αρκετή ή συμβολική. Πάντως η Σεούλ δεν μπερδεύτηκε…

(Είναι εύκολο να βρει ο καθένας τα σχετικά στοιχεία αν πληκτρολογήσει novartis south korea στο ηλεκτρονικό ψαχτήρι του. Ευτυχώς που οι ντόπιοι υπεύθυνοι για την “διαμόρφωση της κοινής γνώμης” δεν έχουν τέτοιες περιέργειες…).

Όχι το νερό!

Τετάρτη 10 Ιούνη. Η ιδέα του ρημαδογκουβέρνου να κάνει «σδιτ» την διαχείριση του «χοντρού» μέρους της ευδαπ είναι μια διαγώνια ιδιωτικοποίηση, που αργά ή γρήγορα θα φτάσει ως τις βρύσες και τα ποτήρια με την μορφή της τιμολόγησης του νερού. Το ρημαδογκουβέρνο θα βγάλει σε διαγωνισμό την διαχείριση, την λειτουργία και την συντήρηση όλων των υδροδοτικών υποδομών πριν το σημείο της κατεργασίας του πόσιμου νερού (πριν το φράγμα του Μαραθώνα;) που περιλαμβάνει τον Μόρνο, την Υλίκη, όλα τα φράγματα συγκέντρωσης νερού προς την Αθήνα, τους αγωγούς, κλπ. Ο διαγωνισμός τυπικά θα είναι μειοδοτικός. Αλλά είναι γνωστή η τεχνική αυτών των «μειοδοτικών διαγωνισμών» στην ελλάδα: οι φάκελοι είναι έτσι φτιαγμένοι ώστε εκείνος που θα ζητήσει τα λιγότερα για να αναλάβει το έργο να μπορεί στη συνέχεια να «ανακαλύπτει» παραλήψεις του φακέλου, ζητώντας επιπλέον χρηματοδότηση…

Λέμε ότι η ιδιωτικοποίηση είναι διαγώνια επειδή η κοινοπραξία που θα κερδίσει τον διαγωνισμό (θα περιλαμβάνει σίγουρα και ντόπιες κατασκευαστικές) δεν θα ορίζει η ίδια την τιμή κατανάλωσης. Αυτό θα το κάνει η ευδαπ (ως α.ε.). Αλλά όταν, σαν “μπροστινός”, θα προφασίζεται αυξημένα κόστη (την σδιτ δηλαδή…) ποιος θα θυμάται ότι η δουλειά «στήθηκε»;

Υπάρχουν και πιο άμεσες μορφές ιδιωτικοποίησης της ύδρευσης και της αποχέτευσης. Αλλά τουλάχιστον στην ευρώπη εγκαταλείπονται εδώ και χρόνια, επειδή οι (γενικά διάσημες) εταιρείες του εμπορίου νερού κάνουν πλιάτσικο σε βαθμό κακουργήματος. Το νερό είναι «ασυμπίεστο» εμπόρευμα: δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις από κάτι άλλο. Είναι φυσικό μονοψώνιο…

Η ιδιωτικοποίηση τόσο της ευδαπ όσο και της ευαθ (Σαλονίκη) είναι ένα ζήτημα που παίζει εδώ και χρόνια. Ενδιαφέρονται «βαριά κανόνια». Η γαλλική Suez για παράδειγμα έχει ήδη ένα μικρό μέρος των μετοχών της ευαθ. Αυτά τα «βαριά κανόνια» αντιπροσωπεύονται από ντόπιες κατασκευαστικές, επίσης γνωστές. Καταλαβαίνουν και οι μεν και οι δε ότι πρέπει να κινηθούν «κυκλωτικά». Η σδιτ του ρημαδογκουβέρνου είναι συνέχεια επιλογών των φαιορόζ (που, φυσικά, σαν αντιπολίτευση παριστάνουν τους «αναμάρτητους»!) και είναι μια τέτοια «κυκλωτική» κίνηση.

Θα επανέλθουμε παρακολουθώντας την εξέλιξη. Προς το παρόν περισσότερα εδώ.

Οι σωτήρες

Τρίτη 9 Ιούνη. Όσοι / όσες δεν το έχετε καταλάβει προλαβαίνετε για λίγο ακόμα. Ένας απ’ τους βασικότερους λόγους (όχι, πάντως, ο μοναδικός) για τα πραξικοπήματα, τις απαγορεύσεις, την «συλλογική ευθύνη / τιμωρία», ήταν η παράταση της «γυροβολιάς» του covid-19 έτσι ώστε να προλάβουν οι φαρμακοβιομηχανίες να φτιάξουν και να μοσχοπουλήσουν ένα κάποιο εμβόλιο.

Οι πιο ένοχοι ανάμεσα στους πρωταγωνιστές αυτής της επιχείρησης παριστάνουν βέβαια ότι – μέσω των πραξικοπημάτων – έσωσαν την ανθρωπότητα. Αυτή η παράσταση μπορεί να οφείλεται σε διάφορους παράγοντες. Αυτή η σφιγγοφωλιά, για παράδειγμα, που λέγεται «imperial college» του Λονδίνου, το παραμάγαζο του Ferguson και του κυρ Βασίλη του Άρχοντα Θυρών και Παραθύρων, διατείνεται ότι οι καθολικές απαγορεύσεις μπορεί να έσωσαν (στην ευρώπη) 3,1 εκατομμύρια ζωές. Πρόκειται για ένα ίδρυμα διάσημο για την ακρίβεια των προβλέψεών του: βάζει δεδομένα στις μηχανές και παίρνει συμπεράσματα. Όπως παρατήρησε κάποιος πικρόχολα για την περίπτωση imperial college: όταν βάζεις σκουπίδια στους αλγόριθμούς σου, σκουπίδια θα βγάλεις…

Το σχήμα που παρουσίασε η έρευνα αυτού του εαυγούς ιδρύματος θυμίζει το αντίστοιχο που παρουσίασε μια ελληνική μελετητική ομάδα, περί τον ντόπιο αρχι-ιερέα (την δείξαμε πριν λίγες ημέρες): με το που εφαρμόζονται οι απαγορεύσεις του να υπάρχεις με έναν κοινωνικό τρόπο, η μολυσματικότητα (ο ρυθμός μετάδοσης του covid-19) καταρρέει κάτω απ’ το “1”… Οπότε σώζονται εκατομμύρια ζωές… (Καταρρέει μεν, αλλά αυτό μένει κρατικό μυστικό: δεν λέγεται σε κανέναν, για να μην πάρουν τα μυαλά αέρα….) Ένα απ’ τα υπόλοιπα μυστικά αυτών των σχημάτων / ερευνών είναι ότι (για να δικαιολογήσουν τις απαγορεύσεις) ΔΕΝ στηρίζονται σε ισοδύναμες και ανάλογες αναζητήσεις κρουσμάτων μέσω τεστ πριν και μετά. Κάνουν «εκτιμήσεις» των κρουσμάτων…

Και μόνο η υπογραφή του «imperial college» βρωμάει. Αν είσαι απ’ τους βασικούς ηθικούς («επιστημονικούς») αυτουργούς του θανάτου άγνωστου αριθμού ανθρώπων επειδή πετάχτηκαν έξω απ’ το θρυλικό NHS λόγω τρόμου και απαγορεύσεων, αν είσαι serial killer με «επιστημονικό πρόσωπο» δηλαδή, προφανώς και θα παραστήσεις τον αθώο. Και τον ωφέλιμο για τους υπηκόους. Άλλωστε οι υπηρεσίες σου θα ξαναχρειαστούν…

Υπάρχουν όμως κι άλλες σχετικές έρευνες. Που δεν έχουν την κορώνα του “imperial” στην υπογραφή τους. Το κακό για τους απατεώνες είναι ότι τέτοιες έρευνες έχουν γίνει αρκετές, σε διάφορα μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανόμενης της Wuhan. Και δείχνουν όλες το ίδιο πράγμα.

Η πιο κάτω είναι από ομάδα υπό την διεύθυνση του Simon Wood, απ’ το πρωτοκλασσάτο πανεπιστήμιο του Bristol. Και δείχνει (κόκκινη γραμμή) ότι ο ρυθμός φονικής μετάδοσης του covid-19 στην αγγλία και την ουαλλία κορυφώθηκε 5 ημέρες πριν την καθολική απαγόρευση· και έκτοτε μειωνόταν ραγδαία, πριν το lockdown. Συνέχισε μετά, αλλά το συμπέρασμα και αυτής της έρευνας είναι ότι η καθολική απαγόρευση είχε τελικά αμελητέα επίδραση. Δύο άλλοι παράγοντες ήταν που έπαιξαν ρόλο. Πρώτον ο φυσικός κύκλος της ίωσης, που σε συνάρτηση με τον χρόνο παρουσιάζει τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά με εκείνα της εποχιακής γρίπης. Και δεύτερον τα εθελοντικά μέτρα προστασίας που είχαν προηγηθεί – ήταν αρκετά.

Θα πει κάποιος: και γιατί να πάρουμε τοις μετρητοίς τον κυρ Wood και όχι κοτζάμ imperial; Ενδεχομένως για έναν απλό λόγο: γιατί η προηγούμενη «έρευνα» αυτού του διάσημου καταστήματος μιλούσε για εκατομμύρια νεκρούς· αλλά δεν δόθηκε ποτέ στην «επιστημονική κοινότητα» για να ελεγχθεί ως προς την μεθοδολογία και την ακρίβειά της. Και όταν κάποιος τερατολογεί για να επιβάλει ένα πραξικόπημα (του οποίου τις απαγορεύσεις γράφει στη συνέχεια στα genitals του, όπως ο κυρ Ferguson) προφανέστατα έχει κάποιο δόλο.

Απ’ την άλλη μεριά βέβαια όποιοι έχουν αγαπήσει τους τρόμους τους μπορούν να χαρακτηρίσουν αυτό το τελευταίο imperial «αν δεν είχαν γίνει οι αποκλεισμοί τότε…» μετριοπαθές. Γιατί να σώθηκαν μόνο 3 εκατομμύρια ευρωπαίοι και όχι 30;

Much better!

Το καλό παράδειγμα (λεφτά υπάρχουν!)

Δευτέρα 8 Ιούνη. Μ’ έναν «ωκεανό» χρηματοδοτήσεων, μεγέθους 120 + 130 = 250 δισεκατομυρίων ευρώ, το γερμανικό κράτος θα προικίσει την γρήγορη αναδιάρθρωση του καπιταλισμού του – μετά την «υγιεινιστική αργία» της άνοιξης, λόγω του φονιά covid-19… Είναι, σαν ποσό, κάτι παραπάνω απ’ το 7% του περσινού αεπ – και θα διοχετευτεί φέτος και του χρόνου. Περιλαμβάνει από χαρτζιλίκια για τους «κάτω», όπως ένα μια κι έξω επίδομα 300 ευρώ για κάθε παιδί, μέχρι αγιοβασιλιάτικα δώρα, όπως επιδότηση 6.000 ευρώ για αγορά ηλεκτρικού αυτοκινήτου (σωστά το μαντέψατε: κατά προτίμηση γερμανικής εταιρείας…). Τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία, και γενικά οι επιχειρήσεις τουρισμού θα πάρουν σαν επιδότηση το 80% των φετεινών τους εξόδων αν ο τζίρος τους πέσει κάτω απ’ το 70% του περσινού, ενώ θα μοιραστούν μια «μεταβατική χρηματοδότηση» 25 δισεκατομυρίων ευρώ το τρίμηνο Ιούνης – Αύγουστος….

Το Βερολίνο θα βρει «φτηνό χρήμα»: η παγκόσμια αγορά δανείων είχε μπουκώσει πολύ πριν τον covid-19. Παρότι το επιτόκιο των γερμανικών 10ετών ομολόγων είναι ακόμα «αρνητικό» (-0,27%) που σημαίνει ότι οι δανειστές του Βερολίνου συνεχίζουν να πληρώνουν για να το δανείσουν, έχει ανέβει αισθητά απ’ τα ακόμα χαμηλότερα που βρισκόταν τόσο τον περασμένο Σεπτέμβρη όσο και τον Μάρτη του 2020.

Αυτές οι γενναίες χρηματοδοτήσεις που συνοδεύονται απ’ την κρατική διεύθυνση των καπιταλιστικών αλλαγών δίνουν απάντηση σ’ όλους όσους νόμιζαν ότι η «κακοτυχία» των επιχειρήσεων με τα πραξικοπήματα και τις γενικές απαγορεύσεις ήταν απόδειξη …. της σοβαρότητας της απειλής του covid-19 (και της υπευθυνότητας της μορφής – κράτος)!! Αν υπήρξε ένα ζήτημα «σοβαρότητας» στο πρώτο εξάμηνο του 2020 βρίσκεται στο πως αξιοποιήθηκε ένας ιούλης (: μικρός ιός, όχι μήνας!) για να νομιμοποιηθεί εκείνο που ήταν ζητούμενο πολύ πριν. Ήταν άλλωστε η κ. Μέρκελ που βγήκε να τερατολογήσει για τους αναμενόμενους νεκρούς αν δεν λαμβάνονταν «μέτρα». Το ότι την διέψευσαν μόλις μια μέρα μετά διάφοροι επιδημιολόγοι απλά δείχνει την ωμή βιασύνη της να σπρώξει το όχημα του γερμανικού καπιταλισμού…

Μπορείτε να το φανταστείτε: με αντάλλαγμα την «προστασία της εργασίας» (μέσω της έντασης του μοντέλου «το διπλό αφεντικό» – έχουμε γράψει αναλυτικά επ’ αυτού) τα ευρωπαϊκά κράτη χρηματοδοτούν αφειδώς τα αφεντικά για να μπουν στον κύκλο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης το γρηγορότερο δυνατόν. Ποιά δικαιολογία / νομιμοποίηση θα ήταν δυνατόν να εφευρεθεί και να αξιοποιηθεί χωρίς κιχ για ένα τέτοιο κολοσσιαίο άλμα αν όχι αυτή;

Ακόμα κι αν δεν υπήρχε ο covid-19 (αποδεικνύεται ότι) θα έπρεπε να εφευρεθεί…

Εν.φι.κα. 2

Πέμπτη 4 Ιούνη. Υπάρχουν ωστόσο κι άλλα – εσωτερικού αυτά. Διάφοροι ειδικοί (συμπεριλαμβανομένου του αρχιερέα) προδημοσίευσαν στο medRxiv.org μια έρευνά τους με τίτλο Modelling the Sars-Cov-2 first epidemic wave in Greece: social contact patterns for impact assessment and an exit strategy from social dictancing measures. Η έρευνα είναι με αγγλικούς στίχους (πάει για διεθνή καριέρα!) και έχει όλες εκείνες τις μυστηριώδεις εξισώσεις που κάνουν κάθε επιστημονικό έργο να μοιάζει αληθινά επιστημονικό. Συνεπώς θα χρειαστεί κόπο απ’ την μεριά μας για να εμβαθύνουμε.

Όμως… Όμως η έρευνα συνοδεύεται από πίνακες, και δύο απ’ αυτούς είναι οι πιο κάτω. Ο αριστερά δείχνει τον «ενεργό ρυθμό αναπαραγωγής» του φονιά ιού, το όχι και τόσο γνωστό Rt. Ο δεξιά δείχνει τα νέα κρούσματα. Η γκρι περιοχή δείχνει το διάστημα του πραξικοπήματος, των γενικευμένων απαγορεύσεων, και τα λοιπά και ωραία που λάτρεψε η ένωση φίλων της καραντίνας.

Βλέπετε κάτι; Να βοηθήσουμε. Στον πίνακα στα αριστερά φαίνεται σαφώς ότι ο «ενεργός ρυθμός αναπαραγωγής» ΕΙΧΕ ΠΕΣΕΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ 1 ΠΡΙΝ ΤIΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ… και έμεινε σταθερός γύρω στο 0,5, χωρίς οποιαδήποτε αλλαγή, σ’ όλο το διάστημα ως τις 26 Απρίλη. Τί είναι αυτός ο Rt; Και γιατί δεν μάθαμε ποτέ γι’ αυτόν, σε αντίθεση με τον θρυλικό R0;

Ο R0 είναι «ρυθμός μεταδοτικότητας» όταν δεν έχει ληφθεί κανένα μέτρο. Όπως, π.χ. το συστηματικό πλύσιμο των χεριών… Αντίθετα ο Rt είναι ο ενεργός (effective) ρυθμός μετάδοσης όταν έχουν παρθεί κάποια μέτρα. Με το που θα ληφθεί το πρώτο μέτρο ο R0 είναι αδιάφορος (κι ωστόσο αυτός ήταν τον οποίο πούλαγε στο πόπολο τόσο η «ιερά σύνοδος υγείας» όσο και ο αρχι-ιερέας της «προσευχής των 6.00» μαζί με την δημαγωγική ορχήστρα!) Αντίθετα αυτός ο δείκτης που έχει ενδιαφέρον επιστημονικό είναι ο Rt. Γι’ αυτό άλλωστε, μόλις ο αρχιερέας άφησε τα άμφια, έστειλε προς δημοσίευση μια έκθεση με αναφορά στον Rt: μεταξύ ειδικών δεν χωράνε τέτοια φτηνά παπατζιλίκια, σαν τον R0!

H γενική απαγόρευση κυκλοφορίας καθ’ άπασαν την επικράτεια επιβλήθηκε στις 23 Μάρτη, ενώ 5 ημέρες πριν, στις 18 Μάρτη έκλεισαν όλες οι δουλειές (εκτός των απολύτως απαραίτητων). Όμως ήδη στις 18 κι ακόμα πιο καθαρά στις 23 ο σημαντικός Rt είχε σωριαστεί! Πράγμα που σημαίνει ότι η γενική απαγόρευση ήταν ήδη άχρηστη (από υγιεινομική άποψη…) Αυτό ακριβώς επιβεβαιώνει και ο πίνακας δεξιά: τα εντοπίσιμα κρούσματα έπεφταν θεαματικά ΠΡΙΝ τις 23 Μάρτη!!! Ακούσατε τίποτα;

Εννοείται ότι αυτοί οι κατανοητοί πίνακες της έρευνας (και μάλιστα με την υπογραφή του αρχιερέα!!) καταχωνιάστηκαν, μήπως και αρχίσουν τίποτα θυμωμένα ερωτηματικά για τον πραγματικό σκοπό της γενικής απαγόρευσης – του πραξικοπήματος.

Έγινε όμως το εξής χαριτωμένο. Ένας απ’ τους επαγγελματίες αρχιδημαγωγούς και φανατικός υποστηρικτής του πραξικοπήματος (απ’ τα “αριστερά” πάντα…) στη χθεσινή πρωϊνή εκπομπή του σε γνωστό καθεστωστικό ρ/σ, κάλεσε έναν απ’ τους “ειδικούς” αυτής της έρευνας, τον Θ. Λύτρα, για να διαστρεβλώσουν μαζί αυτές τις όχι και τόσο βολικές “μετρήσεις”. Κι αφού είπαν διάφορα μάλλον τριτεύοντα για τον ρόλο του πραξικοπήματος, έγινε κι αυτός ο νόστιμος διάλογος:

– Αρχιδημαγωγός: Το κρίσιμο, το μάθαμε πια, είναι αυτός ο περίφημος δείκτης R0, δηλαδή ο ρυθμός μετάδοσης… δηλαδή σε πόσους ανθρώπους μπορεί να μεταδώσει τον κορονοϊό ένας φορέας…

– Επιστήμων: Ακριβώς.

– Αρχιδημαγωγός: Όταν ξεκινήσατε, πριν τα μέτρα δηλαδή, ο R0 λέτε ότι ήταν 2,38… 2,4 δηλαδή…

– Επιστήμων: Ακριβώς

– Αρχιδημαγωγός: Και τώρα είναι… πόσο; 0,3.

– Επιστήμων: Τώρα ναι… είναι σίγουρα πολύ κάτω απ’ το 1. Υπάρχει μια αβεβαιότητα στις εκτιμήσεις, αλλά είναι αρκετά κάτω απ’ το 1….

Φόλα πρώτη λοιπόν: η κουβέντα γίνεται για έναν άχρηστο δείκτη, ένα άχρηστο μέγεθος, το R0· αλλά τα νούμερα που αναφέρονται σ’ αυτήν την κουβέντα είναι του χρήσιμου, του Rt! Ο πίνακας επάνω το επιβεβαιώνει – αλλά δεν είναι γι’ εσάς αυτός! Οπότε ο επιστήμων σεγοντάρει στο δούλεμα…

– Αρχιδημαγωγός: Εκ των υστέρων, τώρα που ο φόβος πέρασε, που αισθανόμαστε ότι είμαστε κάπως ασφαλέστεροι εν πάσει περιπτώσει, γιατί τα κρούσματα είναι λίγα, είναι λογικό κάποιος να αναρωτιέται ότι ρε παιδί μου μήπως το παρακάναμε; Μήπως παραφουσκώσαμε τον κίνδυνο, μήπως παρατρομάξαμε, μήπως δεν χρειαζόντουσαν όλα αυτά και οι οικονομικές συνέπειες των μέτρων που ελήφθησαν; Λογικό δεν είναι να υπάρχει εκ των υστέρων αυτή η αμφισβήτηση;

– Επιστήμων: Ασφαλώς. Και ασφαλώς αυτό είναι το ζήτημα στο οποίο έπρεπε να υπάρχει η πιο ξεκάθαρη απάντηση. Ασφαλώς και έπρεπε να ληφθούν αυτά τα μέτρα, γιατί εκ των υστέρων πολλά συμπέρασματα μπορούν να βγουν, και μεις βγάζουμε, και θα βγάλουμε και περισσότερα με τις έρευνές μας, αλλά όταν είμαστε στον Φεβρουάριο και στον Μάρτιο με έναν καινούργιο ιό, του οποίου μόλις αρχίζουμε και βλέπουμε τις συνέπειες, το λογικό και το υπεύθυνο είναι να πάρει κανείς όλα τα μέτρα μπροστά. Κι αν το παρακάνε ενδεχομένως και λίγο, αυτό είναι το σωστό και το θεμιτό, παρά να μην είχαμε πάρει σε ικανή ποσότητα τα μέτρα. Τώρα απο ‘δω και πέρα θα είναι η προσέγγιση ασφαλώς πιο λεπτή, θα πρέπει να γίνει προσπάθεια τα μέτρα να κλιμακωθούν κατάλληλα, ώστε – όπως το είπατε – να μην το παρακάνουμε…

Φόλα δεύτερη και πιο δυνατή: Καταλάβατε φίλοι της καραντίνας; Καταλάβατε ή κάνετε ακόμα το κορόιδο; Όποτε γουστάρει η «επιστήμη» το παρακάνει! Όποτε δοθεί εξουσία στην επιστήμη, όποτε παντρευτεί τον κ. κράτος, έτσι ξηγιέται! Και λογαριασμό δεν δίνει!!! Και την επόμενη φορά που θα έχει να κάνει με «κάτι καινούργιο», θα το παρακάνει λίγο παραπάνω, και θα σας / μας πουλήσει ακόμα και το σκοινί για να κρεμαστούμε! (Κι ύστερα θα κάνει κάτι πιο λεπτό: θα πουλήσει σ’ όσους επιζήσουν τον γύψο για να πασαληφθούν και να μείνουν ακίνητοι «για όσο πρέπει»…)

Γιατί ο καπιταλισμός έχει μάθει πια…

Ο μεγάλος κρίκος 1

Τετάρτη 3 Ιούνη. Η αφορμή είναι σοβαρή. Οι αιτίες ακόμα πιο σοβαρές. Αλλά η ευκολία με την οποία η αντιρατσιστική / αντιμπάτσικη εξέγερση στις ηπα πέταξε απ’ το κέντρο της δημαγωγίας (σίγουρα τον πρώτο καπιταλιστικό κόσμο) τα θανατόμετρα, κάνοντας την συμπαράσταση στις διαμαρτυρίες το must κρατών, celebrities, media κλπ έχει κάτι το ιδιαίτερο.

Δεν είναι η πρώτη φορά που μια εξέγερση αφροαμερικάνων (αλλά και άλλων πληβείων) τραβάει την διεθνή προσοχή. Είναι όμως ίσως η πρώτη φορά που τα συλλυπητήρια προς τους οικείους του δολοφονημένου είναι συσκευασμένα σ’ ένα «μνημόσυνο» για την υπερδύναμη. Η χαρά των rivals του ψοφιοκουναβιστάν δύσκολα κρύβεται. Αλλά και η αποστροφή των άλλοτε συμμάχων το ίδιο. Είναι κοινοτοπία: η εξέγερση δεν θεωρείται απλά η δίκαιη αντίδραση των κατατρεγμένων του αμερικανικού καπιταλισμού· αλλά κι ένα ακόμα καρφί στο πολιτικό του φέρετρο.

Η παρακμή της αμερικανικής ηγεμονίας είναι δεδομένη· και δεν χρειαζόταν καμμιά μπάτσικη δολοφονία για να επιδειχθεί. Αλλά όσοι πιστεύουν ότι η (άλλοτε) «μόλη υπερδύναμη» απλά θα καταρρεύσει μ’ έναν πνιχτό κρότο όπως κάποτε η ε.σ.σ.δ. αγνοούν τραγικά την ιστορία – και την πολιτική γεωγραφία. Η γενική στρατιωτικοποίηση μιας υπερδύναμης που χάνει μεν τα παγκόσμια ερείσματά της αλλά διαθέτει ακόμα όχι μόνο φονικά όπλα πρώτης κατηγορίας αλλά και αρκετούς τόνους «πατριωτικού μιλιταρισμού» είναι πάντα μια έξοδος κινδύνου. Τα ρεβόλβερ ίσως είναι το μόνο είδος «πατριωτισμού» που μπορεί να δημιουργηθεί σε μια εποικιστική αποικιοκρατία· και τέτοια ήταν πάντα η «λευκή ψυχή» των ηπα. Το μόνο που άλλαξε απ’ την εποχή του let’s go west είναι το διαμέτρημα και ο ρυθμός πυροβολισμών….

Εν τω μεταξύ ίσως η σοβαρότερη ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια του ψοφιοκουναβιστάν δεν βρίσκεται στους δρόμους και στα ξηλωμένα πεζοδρόμια των πόλεων, αλλά στην χρηματοπιστωτική καρδιά της: στην fed. Η κεντρική ομοσπονδιακή τράπεζα των ηπα, αφού προσπάθησε ανεπιτυχώς να “μαζέψει” τα δολάρια που “εκτυπώθηκαν” για να γίνουν δάνεια και χρέη επούλωσης της κρίσης του 2008 / 2009 αυξάνοντας τα επιτόκια, έκανε απ’ το 2019 και μετά στροφή 180 μοιρών. Και συνεχίζει να ρίχνει “νομισματικό αέρα”, μέσω τραπεζών αλλά και ράτους, στις ακόμα μεγαλύτερες χρηματοπιστωτικές φούσκες που δημιουργήθηκαν στη 10ετία “διαχείρισης της κρίσης”. Το τέλος αυτού του δρόμου είναι γνωστό: ένα πληθωριστικό δολάριο που θα χάνει σταδιακά τον διεθνή κύκλο της κυκλοφορίας του. Υπέρ αυτής της κατάληξης δουλεύουν άλλωστε προσεκτικά αλλά σταθερά και μεθοδικά και οι rivals του ψοφιοκουναβιστάν.

Θα φανεί ίσως παράξενο: η τελευταία ευθεία της αμερικανικής παρακμής θα έχει αρχίσει όταν κάποιοι πεζοναύτες, σε κάποιο «συνοριακό φυλάκιο» της άλλοτε αυτοκρατορίας (σε κάποια στρατιωτική βάση δηλαδή), διαπιστώσουν ότι τα ντάλαρς του μισθού τους δεν πολυπερνάνε στα τοπικά μπαρ και μπουρδέλα…

(η συνέχεια του μεγάλο κρίκου αύριο)

Το είχαν πει από πριν

Πέμπτη 28 Μάη. Για άλλους απειλή και γι’ άλλους ιστορική ευκαιρία. Αναδιάρθρωσης. Ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron θα ρίξει 8 δισεκατομύρια ευρώ στη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία, με σκοπό την αναδιάρθρωσή της.

Το κράτος θα δώσει 8 δισεκατομύρια ευρώ βοήθεια στον κλάδο δήλωσε. Απ’ την μεριά τους οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεσμεύονται να επαναπατρίσουν στη γαλλία τις φάσεις της παραγωγής που προσθέτουν αξία, και να αναδιαρθρώσουν όλη τη βιομηχανική παραγωγή τους… Είναι ένα ιστορικό σχέδιο που αντιμετωπίζει μια ιστορική κατάσταση συμπλήρωσε. Για να τελειώσει: Πρέπει να προστατέψουμε την βιομηχανία μας και να βάλουμε την γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία στην κορυφή της ευρώπης στην παραγωγή καθαρών οχημάτων, αυξάνοντάς την περισσότερο από ένα εκατομμύριο ηλεκτρικά και υβριδικά οχήματα κάθε χρόνο τα επόμενα πέντα χρόνια…

Αυτές οι «καπιταλιστικές διακοπές για χάρη της προστασίας της δημόσιας υγείας» πιάνουν τόπο – όπως ακριβώς ήταν προβλέψιμο. Η επιδοτούμενη απ’ το γαλλικό κράτος στροφή στην παραγωγή ηλεκτρικών αυτοκινήτων (οπωσδήποτε και των μπαταριών τους) έρχεται σε μια ιστορική στιγμή που το γαλλικό κεφάλαιο στον τομέα έβλεπε την πλάτη και των γερμανών και των κινέζων και των νοτιοκρεατών και των ινδών ανταγωνιστών του. Εννοείται ωστόσο ότι δεν πρόκειται για μια «οικολογική έξοδο» της γαλλικής αυτοκινητοβιομηχανίας. Περιλαμβάνεται και η αναδιάρθρωση του καταμερισμού εργασίας: ειδικότητες θα καταργηθούν, η ρομποτοποίηση θα πρέπει να προχωρήσει· κι απ’ την άλλη μεριά πάλι απ’ την μορφή – κράτος θα πρέπει να επιδοτηθεί η αγορά αυτών των οχημάτων, εντός γαλλίας οπωσδήποτε, για να στηριχτεί στα πρώτα βήματά της αυτή η γρήγορη, λαχανιασμένη αναδιάρθρωση. Εννοείται (;): ο γαλλικός ιμπεριαλισμός στην υποσαχάρια αφρική θα ενισχυθεί. Εκεί υπάρχουν κρίσιμες πρώτες ύλες…

Πιο ψηφιακά και πιο κρατικά καθοδηγούμενα – που λέει αυτός ο ισπανός που δεν ξέρει τι του γίνεται… Πιο «εθνικά» και πιο βίαια επίσης· είναι ολοφάνερο.

Αν τα ήξερε όλα αυτά ο covid-19 μπορεί και να καθόταν με τις νυχτερίδες του.

Αν όχι λογιστική θανάτου τότε τι;

Παρασκευή 15 Μάη. Τί είναι αυτό που χωρίζει – στον “πόλεμο κατά του αόρατου εχθρού” – τα δυτικά (ευρωπαϊκά και τις ηπα) κράτη από ασιατικά; Στις ηπα αναφέρονται ήδη 80.787 νεκροί, στην αγγλία 31.855, στην ιταλία 30.560, στην ισπανία 26.621 και στην γαλλία 26.380… Κι στην άλλη μεριά του κόσμου: στην κίνα αναφέρονται 4.633, στην ιαπωνία 624, στη νότια κορέα 256, στη σιγκαπούρη 20… Φταίνε οι διαφορές πληθυσμού; Όχι. H ιαπωνία έχει πληθυσμό όσο η γαλλία και η αγγλία μαζί… Απ’ την μια μεριά (Παρίσι και Λονδίνο μαζί…) σχεδόν 60.000 νεκροί, απ’ την άλλη (Τόκιο) 624… Εκατονταπλάσιοι… H ισπανία έχει κατά 5 μύρια μικρότερο πληθυσμό απ’ τη νότια κορέα και πενταπλάσια έκταση (που σημαίνει ότι η πυκνότητα πληθυσμού στη νότια κορέα είναι κατά μέσο όρο 5πλάσια απ’ της ισπανίας – επειδή ο συγχρωτισμός και η μεταδοτικότητα παίζουν ρόλο…)· κι ωστόσο η Μαδρίτη αναφέρει 26.621 νεκρούς έναντι 256 της Σεούλ… Εκατονταπλάσιοι…

Υπάρχει μήπως κάποια “διαφορά φάσης” λόγω κλίματος; Μα όλα είναι κράτη του βόρειου ημισφαιρίου!..

Μήπως υπάρχει αξιόλογο πλεονέκτημα ηλικιακής διαστρωμάτωσης στην ασία σε σχέση με τον δυτικό κόσμο; Οι παρακάτω πίνακες δείχνουν ότι στις ηλικίες πάνω από 60 (εκείνες που αναμένεται να έχουν μεγαλύτερο κίνδυνο θανατηφόρων πνευμονικών επιπλοκών) τα μεγέθη είναι αυτή τη στιγμή το ίδιο επιβαρυντικά στην ιαπωνία όσο και στην ιταλία…

Υπάρχει μήπως διαφορά timing στο «ξέσπασμα της επιδημίας»; Μήπως, δηλαδή, στην ασία ο κακός covid-19 άργησε να πάει, οπότε είναι ακόμα «πίσω»; Στη νότια κορέα το πρώτο κρούσμα εντοπίστηκε στις 20 Γενάρη, έντεκα μέρες πριν το πρώτο κρούσμα στην ισπανία, που καταγράφτηκε στις 31 Γενάρη… Στην ιαπωνία καταγράφτηκε στις 16 Γενάρη, σχεδόν 1,5 μήνα πριν την καταγραφή του πρώτου κρούσματος στην αγγλία (28 Φλεβάρη).

Λοιπόν; Αυτές οι τεράστιες διαφορές σας φαίνονται “λογικές”; Ή, για να το πούμε αλλιώς: πώς σας φαίνεται ότι διάφορα ασιατικά κράτη δεν πουλάνε το τρομοθέαμα του μαζικού κορονοθανάτου; Πώς σας φαίνεται ότι (μιλώντας για τον αναπτυγμένο βορρά) το τρομοθέαμα του covid-19 είναι αποκλειστικό χαρακτηριστικό της δύσης; Πώς σας φαίνεται ότι ζούμε εδώ και μερικούς μήνες σ’ έναν εφιάλτη που είναι ιστορικά και γεωγραφικά τόσο προσδιορισμένος;

Yπάρχει μια σχεδόν απόλυτη σιωπή στη δυτική δημαγωγία γι’ αυτήν την ανεξήγητη από πρώτη και δεύτερη ματιά τεράστια διαφορά στους αναφερόμενους (το τονίζουμε: στους αναφερόμενους) θανάτους σ’ αυτές τις δυο μεριές του κόσμου. Πολιτικές βιτρίνες και δημαγωγοί στη δύση εύκολα θα κατηγορούσαν το κινεζικό καθεστώς ότι “κρύβει πτώματα” – χωρίς φυσικά να έχουν οποιαδήποτε απόδειξη… Αλλά δεν τολμούν να κάνουν το ίδιο κατά του ιαπωνικού ή του νοτιοκορεάτικου καθεστώτος… Απλά σιωπή…

Απ’ την άλλη μεριά είναι πλέον όχι απλά γνωστό αλλά θεωρείται σχεδόν “φυσιολογικό” ότι αν όχι όλα σίγουρα τα περισσότερα δυτικά κράτη “φουσκώνουν” τους αριθμούς συνυπολογίζοντας στα “θύματα του covid-19” οποιονδήποτε – κατά βούληση… Επιπλέον συμβαίνουν άγνωστης έκτασης ιατρικά λάθη, όχι μόνο με τα φάρμακα μέχρι κάποιο χρονικό σημείο σίγουρα, αλλά και σε σχέση με την τεχνητή αναπνοή: φαίνεται ότι σε αρκετές περιπτώσεις είναι λάθος αγωγή και, τελικά, σκοτώνει… Ενώ για δύο τουλάχιστον κράτη (ηπα και αγγλία) έχουν διατυπωθεί υπαινιγμοί ότι το «φούσκωμα των θυμάτων» σχετίζεται με την χρηματοδότηση των νοσοκομείων – σ’ αυτή τη φάση.

Θα νόμιζε κάποιος που θα ερχόταν τώρα απ’ τον Δ του Κενταύρου ότι δεν πρόκειται για μία, κοινή επιδημία αλλά για δύο εντελώς διαφορετικές. Κι όμως: ο ένοχος, ο «αόρατος εχθρός», είναι ακριβώς ο ίδιος!

Θα ακούγαμε οποιαδήποτε λογική εξήγηση γι’ αυτήν την τεράστια διαφορά – αν έχετε κάποια… Εν τω μεταξύ δείτε μια μακροσκοπική σύμπτωση. Ενώ εδώ και λίγα χρόνια διάφοροι δυτικοί «ειδικοί» μοιρολογούν ότι το κέντρο του καπιταλιστικού πλανήτη πάει στην Ασία, πίσω του – στην μετακόμισή του – αφήνει μερικές χιλιάδες «περίεργους» νεκρούς. Τί πάει να πει «το κέντρο πάει στην Ασία;». Πάει να πει ότι ο δυτικός κόσμος βρίσκεται σαφώς πιο πίσω στην τεχνολογική καπιταλιστική αναδιάρθρωση… Ή, αν το θέλετε διαφορετικά, ο ασιατικός κόσμος είναι πιο μπροστά στην 4η βιομηχανική επανάσταση… That’s why the center…

Σας περνάει απ’ το μυαλό ότι αυτή η (δυτική) τεχνολογική καθυστέρηση, που είναι τόσο πολιτική και γεωπολιτική όσο δεν πάει, θα χρειαζόταν μια ορισμένη νεκροπολιτική για να αναδιαρθρώσει το (δυτικό) κοινωνικό εργοστάσιο (τόσο σαν καθημερινές σχέσεις και πρακτικές όσο και σαν εργασιακή οργάνωση) και να κερδίσει έτσι ένα τουλάχιστον μέρος απ’ το χαμένο έδαφος; Σκεφτήκατε τέτοιο πράγμα;

Όχι, όχι, μην γίνουμε «συνωμοσιολόγοι»!!!.. Για καθαρή σύμπτωση πρόκειται: στη δύση πεθαίνουν 100 φορές περισσότεροι, αλλά όχι απο μελαγχολία για την “μετατόπιση του καπιταλιστικού κέντρου του πλανήτη”…

Η κατάσταση της υγιεινιστικής ικανότητας των κρατών…

Δευτέρα 11 Μάη. Οι φιλόπονοι και αδέκαστοι ερευνητές, ονόματα τρανταχτά στους επαγγελματικούς τους κλάδους, έφτιαξαν τα κριτήρια αξιολόγησης της αντοχής και της απόδοσης των συστημάτων υγείας των κρατών του πλανήτη σε περίπτωση φονικής ιικής μόλυνσης, με τρόπο αναμφίβολα αντικειμενικό – τί άλλο; Έβαλαν σαν άριστα το 100. Φυσικά κανείς δεν ήταν τέλειος. Αλλά, ως γνωστόν, ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο.

Η έρευνα παρουσιάστηκε σε 324 ολόκληρες σελίδες γεμάτες πίνακες, διαγράμματα, στατιστικές, δείκτες, χάρτες και επιστημονικές επεξηγήσεις… Υποθέτουμε πως έχετε αγωνία (με την πονηράδα της εκ των υστέρων γνώσης…) να δείτε τα αποτελέσματα αυτής της εμβριθούς, τίμιας, ακριβοπληρωμένης επιστημονικής έρευνας, όπως ανακοινώθηκαν – το επαναλάμβάνουμε – πριν έξι μόλις μήνες, τον Οκτώβρη του 2019.

Ιδού λοιπόν η πρώτη σαραντάδα ετοιμότητας των συστημάτων υγείας απέναντι σε “ιό φονιά”, πανδημία, κλπ:

Το χρυσό στη γενική βαθμολογία κέρδισαν οι ηπα, με την καθόλου ευκαταφρόνητη βαθμολογία των 83,5 πόντων (με άριστα το 100 – no bad…) Ladies ‘n’ gentlemen the winner is … psofiokunavistan! Το ασημένιο κέρδισε ο «μικρός» του άξονα, το Λονδίνο, με 77,7 πόντους (ίσως γι’ αυτό ο “μεγάλος” θέλει να βάλει εκεί χέρια και πόδια…) Στην 4η και στην 5η θέση ακολούθησαν άλλα δύο μέλη των 5 eyes, η αυστραλία και ο καναδάς…

Πράγμα που δεν θα μπορούσε να σημαίνει κάτι άλλο εκτός απ’ το ότι το ψοφιοκουναβιστάν και η επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας είχαν – τον περασμένο Οκτώβρη – την μέγιστη θωράκιση απέναντι σ’ έναν φονικό και πολύ μεταδοτικό ιό… Όχι βέβαια την «άριστη»· σίγουρα όμως κάτι πολύ κοντά σ’ αυτήν… Για να το λέει τόσο σοβαρή έρευνα, την είχαν…

Όσο για τους «αναθεωρητές»; Κάτι ρωσίες, κάτι κίνες; Γατάκια! Αυτά είναι κράτη έρμαια καθενός μαχαραγιά ιού – είπαν οι επιστήμονες του GHS Index. Το Πεκίνο με το ζόρι έπιασε την 51η θέση, δηλαδή ένα «μένετε στην ίδια τάξη», με 48,2% – κάτω απ’ τη βάση και κάτω απ’ την σαουδική αραβία (αλλά, παραδόξως, πάνω απ’ το ισραήλ – εεεεπ;) Όσο για τη Μόσχα; Ακόμα χειρότερα. Στην 63η θέση, κάτω απ’ τα εμιράτα και το κουβέιτ, και λίγο μόνο πιο πάνω απ’ την κολομβία… Μόλις 44,3%… Πού πάτε ρε καραπούτινες; Πού πάτε;

Αυτοί (αποφάνθηκαν έμμεσα οι επιστήμονες του GHS Index) είναι για επισκευή και μετά πέταμα!

Πράγμα που θα μπορούσε να σημαίνει (γι’ αυτήν την έρευνα και πάμπολλες παρόμοιες) και όντως σήμαινε: έτσι και σκάσει κανάς μολυσματικός ιός στον πλανήτη ο 21ος αιώνας γίνεται αμερικανικός με υγιεινιστικό περίπατο! Χα!!!

 

Νεκροπολιτική

Σάββατο 25 Απρίλη. Το θέμα δεν είναι ευχάριστο… Και το «όσο ζω μαθαίνω» η ασταμάτητη μηχανή θα προτιμούσε να το αποφύγει για τέτοια θέματα. Ωστόσο, όταν η βιομηχανία του υγιεινιστικού τρόμου στήνεται πάνω σε θανατόμετρα, αναγκάζεται κανείς να ψάξει το πως τα κράτη «μετράνε τους νεκρούς του covid-19» – και, εν τέλει, για λογαριασμό τίνος κάνουν αυτό το (στραμπουληγμένo) μέτρημα.

Με αφορμή ένα ρεπορτάζ του offguardian ψάξαμε το αγγλικό body counting… Ψάξαμε τους επίσημους πίνακες… Και το συμπέρασμα δεν είναι καθόλου φιλικό-για-την-αλήθεια. Στην καλύτερη των περιπτώσεων, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας της βασίλισσας της αγγλίας, της σκωτίας, της ουαλίας κλπ κλπ έχει καταρρεύσει κάθε έννοια (και δυνατότητα) ακρίβειας σε ότι αφορά αυτό το προπαγανδιστικό όπλο (: των αριθμό όσων πεθαίνουν από τις επιπλοκές του covid-19). Πράγμα που, φυσικά, παραείναι βολικό: μιλάμε για το μοναδικό (και μάλιστα “πυρηνικό”!) όπλο αυτού του “πολέμου” (κατά του κοινωνικού εργοστάσιου). Αν εκπυρσοκροτεί δεξιά κι αριστέρα τι να το κάνεις;

Στην χειρότερη (και πιο πιθανή) περίπτωση; Συντηρείται μια «δημιουργική λογιστική θανάτου», με κύριο ιμάντα μεταφοράς τους νεκρόφιλους δημαγωγούς (: τους ιδιοκτήτες και τους υπαλλήλους των παλιών και νέων μήντια, το «βαθύ κράτος» εδώ κι εκεί) και τελικούς αποδέκτες τους υποτελείς.

Εξετάσαμε και συγκρίναμε τις επίσημες ανακοινώσεις (και τους επίσημους πίνακες) του NHS (του «εθνικού συστήματος υγείας» του βασιλείου) και τα νούμερά του για την αγγλία αποκλειστικά (δηλαδή όχι για την ουαλία, την σκωτία και την βόρεια ιρλανδία). Έχουμε τους σχετικούς πίνακες, αλλά για να μην σας ζαλίσουμε με excel αναδημοσιεύουμε τα βασικά.

Στις 10 Απρίλη το μεγάλο στόμα του θανατόμετρου ανακοίνωσε στο Λονδίνο 866 νεκρούς απ’ τον covid-19 (πάντα στην αγγλία), πράγμα που μαζί με τους νεκρούς απ’ τις υπόλοιπες περιοχές (σύνολο 980…) πανηγυρίστηκε δεόντως απ’ τους νεκρόφιλους δημαγωγούς σαν «νέο ρεκόρ» και ξεπέρασμα της ισπανίας… (ενδεικτική φωτογραφία επάνω).

Στις 11 Απρίλη το ίδιο στόμα ανακοίνωσε 823… Και:

Στις 12 Απρίλη ανακοίνωσε 657… Προφανώς όλοι έμειναν σίγουροι ότι τις προηγούμενες ημέρες (πάντα οι ανακοινώσεις αφορούν την προηγούμενη μέρα) είχαν συμβεί τα εξής: στις 9 Απρίλη ο covid-19 είχε σκοτώσει 866 ανθρώπους (στην αγγλία)· στις 10 Απρίλη 823 και στις 11 Απρίλη 657… Σωστά;

Αμ δε!!!!

Αν κοιτάξει κανείς τον επίσημο πίνακα της 10ης Απρίλη θα διαπιστώσει ότι στις 9/4 φέρονται νεκροί 117! Και τότε; Γιατί ανακοινώθηκαν 866; Επειδή προστέθηκαν νεκροί προηγούμενων ημέρων: 356 από τις 8/4, 154 από τις 7/4, 70 στις 6/4… ως και 6 στις 28 Μάρτη, 3 στις 27 Μάρτη, 2 στις 26 Μάρτη … και ένας στις 5 Μάρτη… Όχι, δεν αναστήθηκαν και ξαναπέθαναν. Μάλλον χρησιμοποιήθηκαν σαν “δανεικοί”…

Περίεργο πράγμα… Γιατί δεν ανακοινώνονται οι νεκροί κάθε μέρα και γίνεται τέτοιος «ετεροχρονισμός»; Και γιατί προστίθενται όλοι στην ημέρα που αφορά η ανακοίνωση αφού ανήκουν σε άλλες; Αφήνουμε το ερώτημα ανοικτό προς το παρόν.

Κοιτώντας κανείς τον πίνακα της επόμενης ημέρας, της 11ης Απρίλη (επίσημη ανακοίνωση για την προηγούμενη, 10/4: 823) διαπιστώνει ότι πέθαναν μόνο 115! Και η λιτανεία του ετεροχρονισμού συνεχίζεται. Στις 9/4, που νόμιζε αυτός ο κανείς ότι πέθαναν 117 προστίθενται άλλοι 325· στις 8/4 προστίθενται άλλοι 161· στις 7/4 άλλοι 61… Γυρνάς πίσω και βλέπεις καινούργια φέρετρα…

Μα αυτό το αναδρομικό «μέτρημα» δεν έχει τελειωμό! Στον πίνακα της 12ης Απρίλη, που αφορά την προηγούμενη 11/4 (με επίσημη ανακοίνωση: 657…) διαπιστώνει κανείς καταμετρημένους μόνο 121! Για τις 10/4 όμως προστίθενται άλλοι 308· για τις 9/4 άλλοι 120· για τις 8/4 άλλοι 52· για τις 7/4 άλλοι 26…

Χαμένο στο μέτρημα το αγγλικό σύστημα υγείας; Ίσως η απάντηση βρίσκεται στην επικεφαλίδα κάθε πίνακα που εξηγεί περί τίνος πρόκειται: Οι θάνατοι ασθενών που πέθαναν σε νοσοκομεία στην αγγλία και είχαν διαγνωστεί θετικοί στον covid-19 την ώρα του θανάτου.

Καταλαβαίνετε κάτι; Η ασταμάτητη μηχανή καταλαβαίνει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι πράγματι το θανατόμετρο βάζει στο σωρό όχι εκείνους που πέθαναν εξαιτίας του covid-19 αλλά τους πάντες όσους πέθαναν έχοντας απλά κολλήσει, μπορεί και μερικούς παραπάνω· άσχετα με την πραγματική αιτία θανάτου. Προσβλητικό, ατιμωτικό, στα όρια της προσβολής νεκρού – αλλά ποιος ασχολείται με τέτοια πια; Και, δεύτερον, ότι ενδεχομένως οι απαντήσεις των τεστ covid-19 για αρκετούς βαριά ασθενείς να βγαίνουν μετά τον θάνατό τους – οπότε προστίθενται κι αυτοί. Αναδρομικά. Διότι – στο κάτω κάτω – σημασία έχει να χρεωθεί ο φονικός ιός σαν σήριαλ κίλλερ· όχι το πότε βρέθηκαν τα «πειστήρια της ενοχής του», ούτε, βέβαια, το αν υπήρξε ενοχή… (Φυσικά κάποιος πολύ καχύποπτος μπορεί να υποθέσει ότι με σκοπό να φουσκώσουν τα νούμερα προσθέτουν συλλήβδην … νούμερα… αφού κανένας δεν μπορεί να ελέγξει άμεσα αν όντως υπάρχουν τόσοι νεκροί… Ο offguardian αυτό υποστηρίζει… Αλλά η ασταμάτητη μηχανή δεν το πάει ως εκεί…)

Στην τελική όμως έχει σημασία τι συμβαίνει πραγματικά; Μπορεί, ίσως, να μιλήσει κανείς ξανά για την κοινοτοπία του κακού: η κρατική γραφειοκρατία στον καπιταλιστικό κόσμο είναι έτσι μονταρισμένη ώστε να χάνεται στην αριθμητική όταν το σωστό εκ μέρους της είναι να χαθεί… Γιατί, κατά τα υπόλοιπα, τέτοιου είδους προσθέσεις (που εκτείνονται σε βάθος χρόνου ακόμα και δυο εβδομάδων…) βολεύουν. Ποιούς; Την δημαγωγία, την παραγωγή φόβου, την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία.

Ας το ξαναπούμε: έχει σημασία τι συμβαίνει πραγματικά; Υπάρχει πραγματικότητα; Μία; Ακόμα; Δεν έχετε βαρεθεί το να υπάρχει μόνο μία πραγματικότητα; Δεν έχουμε μπει πανηγυρικά στην εποχή των «πολλών πραγματικοτήτων»;

Έτσι φαίνεται… Και σ’ ότι αφορά τον covid-19 κερδισμένη είναι η «πραγματικότητα» που είναι πιο ισχυρή, που έχει την εξουσία και τα μέσα να επιβληθεί. Αυτό, πράγματι, ένα όνομα μόνο μπορεί να έχει: νεκροπολιτική.

Αφόρητο να την υφίστασαι…