Πέμπτη 3 Δεκέμβρη. Στο ελλαδιστάν κακοφόρμισε η δημιουργική λογιστική. Πιθανό ένας παράγοντας (αν και όχι ο μοναδικός) είναι ότι ειδικά η Σαλονίκη αποδεικνύει ότι οι καθολικές απαγορεύσεις δεν περιορίζουν πράγματι έναν ιό· κάτι που έχουν υποστηρίξει έγκαιρα πολλοί λογικοί (αλλά αιρετικοί) ειδικοί.
Ωστόσο η βάση της δημιουργικής λογιστικής θανάτου είναι διεθνώς, εδώ και μήνες, τα κρουσματόμετρα. Με «μέτρο» τα αποτελέσματα των pcr tests – για τα λεγόμενα “rapid” δεν αξίζει καν κουβέντα… Έχουμε γράψει αναλυτικά στο παρελθόν για το πόσο ακατάλληλα είναι αυτά τα τεστ για τον σκοπό για το οποίον χρησιμοποιούνται, και πόσο χειραγωγημένα είναι τα αποτελέσματα που εκβιάζονται να προκύψουν.
Πριν λίγες ημέρες στην ευρωπαϊκή ιατρική επιθεώρηση για τις μεταδοτικές ασθένειες eurosurveillance δημοσιεύτηκε μια μελέτη με τις υπογραφές πάνω από 20 ειδικών από διάφορα μέρη του κόσμου, σχετικά μ’ αυτά τα τεστ. Οι συγκεκριμένοι ερευνητές εξέτασαν σημείο σημείο τους ισχυρισμούς του γερμανού εφευρέτη του τεστ / απατεώνα Drosten και των συνεργατών του, που είχαν δημοσιευτεί τον περασμένο Γενάρη διαφημίζοντας το συγκεκριμένο τεστ. Και διαπίστωσαν τόσα επιστημονικά και μεθοδολογικά λάθη (καθώς και σκόπιμες αποκρύψεις…) ώστε ζητούν να αποσυρθεί εκείνη η δημοσίευση σαν ψευδής και παραπλανητική.
Τι αποτέλεσμα θα έχει αυτή η κριτική που διεκδικεί όλη την εγκυρότητα του «ειδικού»; Εκτιμάμε κανένα. Το γεγονός ότι εκατομμύρια πρωτοκοσμικοί κηρύχτηκαν «positive» χωρίς να είναι, με όλες τις συνέπειες σε βάρος τους (απαγορεύσεις, εγκλεισμοί, φόβοι, αγωνίες, ψυχοσυναισθηματική πίεση κλπ) δεν ήταν τυχαίο κατά την ταπεινή μας γνώμη. Ούτε ήταν αποτελέσμα λάθους ή αβλεψιών χωρίς δόλο. Η απάτη του Drosten ήταν γνωστή απ’ την αρχή, και την είχε δηλώσει με υπερηφάνεια σ’ εκείνη την δημοσίευση, στις 24 Γενάρη: έφτιαξε ένα «τεστ ανίχνευσης» για έναν ιό που δεν είχε δει, βασιζόμενος σε άλλον ιό!…
Υπό άλλες συνθήκες δεν θα είχε τολμήσει καν να το σκεφτεί! Αλλά ο Drosten είναι καλά δικτυωμένος στο δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα. Ήξερε τι χρειαζόταν, και φρόντισε να πάρει το «χρυσό» φτιάχνοντάς το. Αυτό αποδεικνύεται απ’ το γεγονός ότι η απάτη του έγινε μαζικά δεκτή, απ’ τον π.ο.υ. μέχρι τους «εθνικούς οργανισμούς υγείας»· κι όχι επειδή δεν την πρόσεξαν! Αν ένας μηχανισμός αποδέχεται την χρήση (και μάλιστα την γενικευμένη χρήση) ενός «μέτρου» που είναι ψευδές απ’ την κατασκευή του την ίδια, αυτό σημαίνει ότι κάτι τέτοιο τον βολεύει.
Ακριβώς γι’ αυτό οι κριτικές (ακόμα και οι αποκαλύψεις) που έχουν γίνει όλους αυτούς τους μήνες από αξιόπιστους και έντιμους ειδικούς απ’ όλο τον κόσμο σχετικά με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία δεν έχουν, σαν τέτοιες, τα αποτελέσματα που θα φανταζόταν κανείς. Αυτό το «έτσι μας βολεύει» δεν αφορά την υγεία, παρά μόνο σε δεύτερο χρόνο· αφορά, κυρίως, την πολιτική σαν τεχνική της εξουσίας. Εξ’ αρχής το ζήτημα covid ήταν «πολιτικοποιημένο» – απ’ τα αφεντικά!
Αυτή η (εξουσιαστική) πολιτικοποίηση δεν αντιμετωπίζεται με τις κριτικές και τις διορθώσεις των έντιμων ειδικών μόνες τους. Είναι απαραίτητη κάποια μαζική (και οπωσδήποτε καλά οργανωμένη και δυναμική) αντι-πολιτικοποίηση· πολιτικοποίηση δηλαδή, αλλά σαν τέχνη της αντι-εξουσίας.
Παρότι μαζικές αντιδράσεις (κυρίως στις γενικευμένες απαγορεύσεις) ξέσπασαν από ένα χρονικό σημείο και μετά και συνεχίζουν, η πολιτική και ιδεολογική «πολυσυλλεκτικότητά» τους (αναπόφευκτη κατ’ αρχήν) τις έκανε ένα είδος διατάραξης της δημόσιας τάξης μάλλον παρά προοίμιο ενός ανταγωνιστικού κινήματος αμφισβήτητης πολύ πιο πέρα απ’ αυτό καθ’ αυτό το πεδίο covid. Οι τερατολογίες, που πάντα είναι άγνωστης προέλευσης αλλά εγνωσμένης αποτελεσματικότητας (διαβρώνουν…) έκαναν την δουλειά τους· αλλά αυτό είναι συνέπεια παρά αιτία. Την αιτία την εντοπίζουμε στο γεγονός ότι όλη η δουλειά της ανταγωνιστικής, αντικρατικής, αντικαπιταλιστικής (και συχνά εργατικής) αμφισβήτησης στην «επιστημοσύνη» και στην «ουδετερότητά» της που έγινε ως και την δεκαετία του 1980 χάθηκε οριστικά τις επόμενες δεκαετίες· ακόμα και σαν ίχνη.
Τώρα βέβαια η κυρίως φάση των πραξικοπημάτων, τα σανεμβόλια, βάζουν καινούργιους και από πολλές απόψεις χειρότερους όρους. Η αξιοπιστία της εφεύρεσης του Drosten θα χαθεί στο βάθος του χρόνου· τώρα οι εκβιασμοί γίνονται πιο εστιασμένοι και, γι’ αυτό, ακόμα πιο ωμοί…