Tag: υγεία

Δημιουργική λογιστική 1

Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη. Σε ένα χθεσινό άρθρο του (στο καθεστωτικό ρωσικό rt) ο σκωτσέτζος γιατρός του δημόσιου αγγλικού συστήματος Malcom Kendrick υποστηρίζει ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες «μπέρδεψαν» δύο επιδημιολογικούς δείκτες, τον infection fatality rate (IFR, που είναι το ποσοστό των θανάτων επί του συνόλου όσων έχουν μολυνθεί από έναν ιό, άσχετα με το αν εμφανίζουν συμπτώματα ή όχι, αν ασθενούν ή όχι, αν έχουν εντοπιστεί ή όχι) με τον case fatality rate (CFR, που σχετίζει τον αριθμό των θανάτων με τον αριθμό των εντοπισμένων κρουσμάτων). Μιλώντας ψυχρά, αντικειμενικά και επιστημονικά, η πραγματική «φονικότητα» ενός ιού μπορεί να εκτιμηθεί μόνο με τον ifr. Γιατί ο cfr είναι συγκυριακός: αν, για οποιονδήποτε λόγο (π.χ. επειδή δεν έχεις πολλά τεστ…) εντοπίζεις ελάχιστα κρούσματα, κι αυτά κυρίως στις πύλες των νοσοκομείων, ενώ οι θάνατοι (συμπεριλαμβανομένων των κοινών δεξαμενών…) είναι δεδομένοι σαν αριθμός, τότε φυσιολογικά το ποσοστιαίο κλάσμα θα είναι πολύ μεγαλύτερο απ’ την πραγματικότητα.

Ο Kendrick υποστηρίζει ότι έγινε «λάθος». Πολύ ευγενικό εκ μέρους του… Όταν ο π.ο.υ. ανακοίνωνε νωρίς νωρίς ότι το «ποσοστό θνησιμότητας» απ’ τον covid προβλέπεται να είναι 3,5% (δηλαδή στους 200 που θα κολλάνε θα πεθαίνουν οι 7…), ένα ποσοστό όντως τρομοκρατικό, δεν έκανε λάθος. Δεν μπέρδεψε τους δείκτες, ούτε τα στοιχεία. Έλεγε διατεταγμένα ψέμματα! Το πραγματικό ποσοστό θνησιμότητας (ifr) ΠΟΥΘΕΝΑ ΣΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ δεν είναι μεγαλύτερο από 0,2% (στους 1000 που κόλλησαν πεθαίνουν 2) και η προοπτική (με βάση τα όλο και περισσότερα «κρούσματα») είναι να πέσει γύρω στο 0,15% – το ποσοστό, δηλαδή, μιας σοβαρής μεν επιδημίας γρίπης δε.

Η απόδειξη του ότι δεν έγινε κανένα λάθος και πως η διαχείριση ήταν και είναι σκόπιμη και στοχευμένη είναι τα περιβόητα «κρούσματα». Τα έχουμε πει, και κυρίως τα λένε οι αιρετικοί ειδικοί: το μόνο που σημαίνουν είναι ότι οι πληθυσμοί τείνουν προς την απόκτηση γενικής ανοσίας… χωρίς εμβόλια.

Το ότι συντηρείται ακόμα όχι μόνο ο φόβος αλλά τα πραξικοπήματα, οι απαγορεύσεις και οι «τιμωρίες» δεν είναι κάτι που γίνεται «κατά λάθος»….

Δημιουργική λογιστική 2

Δευτέρα 7 Σεπτέμβρη. Ας υποθέσουμε ότι σας γίνεται διάγνωση, ότι πάσχετε από κάποια αρρώστια η οποία πιθανόν να εξελιχθεί πολύ άσχημα. Ένα μήνα μετά, κι ενώ ζείτε με την αγωνία ότι δεν υπάρχει φάρμακο για την περίπτωσή σας, ο γιατρός σας τηλεφωνεί για να σας ρωτήσει αν θα δεχόσασταν να δοκιμάσετε ένα πειραματικό φάρμακο, που αν αποδειχθεί πετυχημένο θα μειώσει κατά 50% το ενδεχόμενο άσχημης επιδείνωσης… πιθανόν όμως να έχει και άσχημες παρενέργειες. Στριμώχνεσθε, αλλά με 50% ελπίδα δέχεστε να διακυνδυνεύσετε – τι άλλο;

Σωστά… Αν, όμως οι πιθανότητες της άσχημης εξέλιξης της αρρώστιας ήταν 2:1000 και το πειραματικό φάρμακο τις ρίχνει στις 1:1000; Τυπικά η μείωση είναι πράγματι 50%… Όμως αν πριν ο κίνδυνος ήταν 2:1000 (δεν σας ειπώθηκε…) και πέφτει στο 1:1000, αξίζει να γίνεται πειραματόζωο;

Όχι… (Αν όμως θέλουν να σας χρησιμοποιήσουν, θα φροντίσουν να σας κοροϊδέψουν…)

Ο συντονιστής… (1)

Σάββατο 5 Σεπτέμβρη. Είχε όλα όσα χρειάζονται για να πάει στα «σκουπίδια» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας – παρότι δημοσιεύτηκε σε καθεστωτικό (και υπεράνω «συνωμοσιολογικής», «covidiot» και λοιπά κοσμητικά επίθετα) μέσο (στο «έθνος», την 1 Σεπτέμβρη). Και αυτό ακριβώς έγινε: μία που είπε μερικά πράγματα κάποιος εντελώς mainstram γιατρός, και μία που θάφτηκαν.

Περί τίνος πρόκειται; Πρόκειται για τον θάνατο 20 ηλικιωμένων (συγκεκριμένα απ’ το γηροκομείο «αγία Κυριακή»). Τι είπε ο Διαμαντής Χλώρος, συντονιστής διαχείρισης πανδημίας στο νοσοκομείο «Γιώργος Παπανικολάου» της Θεσσαλονίκης και διευθυντής της πνευμολογικής κλινικής; Τα αντιγράφουμε τμηματικά για να τα σχολιάσουμε (ο τονισμός στο πρωτότυπο):

«Πιθανολογώ ότι κάποιοι από αυτούς δεν θα είχαν καταλήξει άσχημα, αν δεν είχαν εισαχθεί υποχρεωτικά στα νοσοκομεία. Η ανάγκη νοσηλείας τους έπρεπε να κριθεί με ιατρικούς όρους και όχι με επιδημιολογικούς. Και αυτό έπρεπε να είχε γίνει από μία ομάδα γιατρών, οι οποίοι θα πήγαιναν στο γηροκομείο και θα εξέταζαν επιτόπου τους ηλικιωμένους. Αν, δηλαδή, φιλοξενούνταν σε μια ενδιάμεση μονάδα φροντίδας όσοι ηλικιωμένοι βρέθηκαν μεν θετικοί αλλά ήταν ασυμπτωματικοί και εισάγονταν στα νοσοκομεία μόνον αυτοί που είχαν ένδειξη νοσηλείας, εκτιμώ ότι θα ήταν διαφορετική η εξέλιξη. Νοσηλεύτηκαν όλοι αδιακρίτως σε νοσοκομειακές κλινικές χωρίς να ληφθεί με αμιγώς επιστημονικά κριτήρια η απόφαση εισαγωγής σε αυτές…

… Η νοσηλεία χωρίς ιατρική ένδειξη είναι γνωστό ότι ενέχει σοβαρούς κινδύνους. Ενδονοσοκομειακές λοιμώξεις από ανθεκτικά μικρόβια, δυσκολία περίθαλψης λόγω των απαιτητικών προστατευτικών μέτρων που υποχρεώνεται να λαμβάνει το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό, περιορισμός των ηλικιωμένων σε κλειστούς θαλάμους είναι ορισμένες από τις αρνητικές συνέπειες της νοσηλείας».

Αυτό που λέει καθαρά ο κυρ Χλώρος είναι ότι το «covid 19 positive με συμπτώματα» ακόμα και σε ανθρώπους με βεβαρυμένο ιστορικό υγείας, όπως οι ηλικιωμένοι των γηροκομείων, αν έχουν ελαφριά συμπτώματα, ΔΕΝ οδηγεί στον θανατό τους· ενώ το να μεταφερθούν σε νοσοκομεία και σε ΜΕΘ, ΑΥΤΟ και όχι ο covid σαν τέτοιος, τους σκοτώνει! Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται: ακόμα και τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες δεν τους σκοτώνουν υποχρεωτικά οι επιπλοκές του covid 19 (ή της γρίπης)· δεν είναι υποχρεωτικό κάτι τέτοιο. Συχνά τους σκοτώνουν και τα νοσοκομεία…

Ο συντονιστής… (2)

Σάββατο 5 Σεπτέμβρη. Συνεχίζει ο κυρ Χλώρος:

«Η κατάσταση των ηλικιωμένων, όμως, ακόμη και να είναι καλά στην υγεία τους επιβαρύνεται τόσο από την υποχρεωτική απομόνωση όσο και από τις δυσκολίες περιποίησης κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους, επειδή το προσωπικό πρέπει να φορά ειδικές στολές προφύλαξης για να μπει και να βγει από τους θαλάμους ενώ η παρουσία του είναι χρονικά περιορισμένη σε αυτούς», εξήγησε ο κ. Χλωρός.

Ενδεικτικό της δύσκολης κατάστασης είναι ότι οι ηλικιωμένοι ήταν συνεχώς ξαπλωμένοι, ενώ ορισμένοι θα μπορούσαν να είναι σε καθιστή θέση. Δύσκολη ήταν και η σίτισή τους, δεδομένου ότι κάποιοι χρειάζονταν βοήθεια ενώ κάποιοι άλλοι εμφάνισαν συμπτώματα παραληρήματος, βγαίνοντας από τους θαλάμους στους διαδρόμους της κλινικής με αποτέλεσμα το προσωπικό να αναγκαστεί να τους καθηλώσει.»

Όταν η κουβέντα ερχόταν στις «ευάλωτες κοινωνικές ομάδες» στη διάρκεια της τρομοεκστρατείας, ποτέ δεν λαμβανόταν υπόψη ότι αυτοι οι άνθρωποι έχουν δικαιώματα, και μάλιστα ισχυρά. Αντιμετωπίζονταν απλά σαν “ευαίσθητα αντικείμενα”, σαν “βάζα” που θα σπάσουν / μολυνθούν απ’ την υποτιθέμενη αλυσίδα μετάδοσης· απ’ τα εγγόνια τους δηλαδή… Όμως για έναν άνθρωπο που έχει προβλήματα υγείας το να στέκεται όρθιος και να βγαίνει την καθημερινή βόλτα του (για παράδειγμα) είναι συστατικό στοιχείο όχι απλά της αυτοπεποίθησής του, αλλά μιας αυτοπεποίθησης που του δίνει ζωή. Αν τον αναγκάσεις να είναι μόνιμα ξαπλωμένος, ή αν τον δέσεις στο κρεβάτι επειδή ο συνδυασμός αποξένωσης και φαρμάκων τον οδηγεί σε παραισθήσεις, του ασκείς εξωφρενική βία. Άλλες εποχές αυτά θα ήταν αρκετά για να δημιουργηθεί μια ισχυρή αντίθεση, υπέρ αυτών που κάποτε ονομάστηκαν «περήφανα γηρατειά». Τώρα πια όχι…

Δεν θυμόμαστε αυτούς τους μήνες οι φίλοι της καραντίνας, οι θρυλικοί caradinieri, να χαλάλισαν μισή κουβέντα υπέρ των δικαιωμάτων των ηλικιωμένων. Όπως δεν χαλαλίζουν υπέρ των εύλογων δικαιωμάτων των παιδιών στο παιχνίδι, στην παρέα, στην «αντικανονικότητα». Η αφηρημένη ιδέα της «απειλής» και η εξίσου αφηρημένη ιδέα της «προστασίας από την απειλή» έχει ισοπεδώσει κάθε ιδιαιτερότητα και κάθε ιδιαίτερη (ή όχι και τόσο ιδιαίτερη) ανάγκη ζωής. Όπως κάνουν πάντα οι στρατιωτικοί νόμοι: η ζωή περιορίζεται σ’ ένα τυπικό σχήμα, σ’ έναν minimum «μέσο όρο» (επιπέδου καλωδιωμένου pet), και οτιδήποτε εξέχει απ’ αυτόν είναι από «πολυτέλεια» μέχρι «κοινωνική ανευθυνότητα»… Στο όνομα της υγιεινιστικής κανονικότητας κανένα έλεος στις πραγματικές ανάγκες της ζωής…

Αν πούμε πως η υποχρεωτική «προσαγωγή» ηλικιωμένων στα νοσοκομεία, ήθελαν – δεν ήθελαν, έπρεπε – δεν έπρεπε, στο όνομα της «σωτηρίας της ζωής τους» με αποτέλεσμα τον θάνατό τους, είναι μιλιταριστική, φασιστική τακτική, θα θεωρηθούμε ίσως υπερβολικοί.

Αλλά από ποιούς θα κατηγορηθούμε; Απ’ τους caradinieri, που σαν καλοί στρατιώτες απολαμβάνουν συνειδητά τις «παράπλευρες απώλειες» αυτού του «πολέμου» – όσο οι ίδιοι νοιώθουν σίγουροι…

Π.Ε. (περιορισμένη ευθύνη)

Σάββατο 5 Σεπτέμβρη. Ενώ συνεχίζονται τα «καλά νέα» για τα επερχόμενα εμβόλια (σε ένα στυλ «κάντε λιγο υπομονή ακόμα, πειθαρχείστε λίγο ακόμα, έρχεται η σωτηρία»…) δεν ακούγεται κουβέντα για την απαλλαγή των φαρμακοβιομηχανιών (αρχίζοντας απ’ την AstraZeneca…) απ’ τις νομικές ευθύνες των παρενεργειών – και τις αποζημειώσεις.

Αυτό που έχει καταφέρει να μάθει η ασταμάτητη μηχανή είναι ότι τα κράτη / μέλη της ε.ε. είχαν (ή δεν είχαν) διαφορετικές νομοθεσίες για την προστασία των φαρμακοβιομηχανιών – μέχρι την τρομοεκστρατεία. Αλλά για την αγορά των εμβολίων (ξεκινώντας απ’ το συγκεκριμένο…) παρεμβάλλεται ένας υπερεθνικός ευρωπαϊκός οργανισμός, η comission (;), η οποία φέρεται να έχει υπογράψει το deal, συμπεριλαμβανόμενης της νομικής ασυλίας.

Είναι αυτόματα (και υπόγεια) «δεσμευτική» αυτή η υπογραφή για τα κράτη; Για να το θέσουμε διαφορετικά. Θα πρέπει το ελληνικό κράτος να περάσει ένα νόμο (ή μια υπουργική απόφαση / προεδρικό διάταγμα με ισχύ νόμου όπως πραξικοπηματικά κάνει εδώ και μήνες) που θα δίνει αυτήν την ασυλία για τα εμβόλια που θα αγοραστούν και θα καταναλωθούν στο ελλαδιστάν; Ή «καλύπτεται» από κάποια «ντιρεκτίβα» της ε.ε., και θα κρυφτεί πίσω απ’ αυτήν; (Το σίγουρο είναι ότι δεν θα πάρει ούτε μια δόση αν δεν έχει (με τον ένα ή τον άλλο τρόπο) συμφωνήσει στη νομική ασυλία: είναι όρος του deal.)

Η έρευνα που έχει κάνει η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει δώσει ένα σαφές συμπέρασμα. Υπάρχει μια σχέση μεταξύ των επιμέρων κρατικών νομοθεσιών και του ευρωπαϊκού δικαστηρίου· αλλά αυτό αφορά κάθε φορά συγκεκριμένες υποθέσεις που ξεκινούν απ’ τα «εθνικά» δικαστήρια. Δεν φαίνεται να υπάρχει ενιαία «ευρωπαϊκή νομοθεσία» για θέματα υγείας· και κατά συνέπεια ούτε για το θέμα της ασυλίας των «σωτήρων» μας.

Θεωρούμε πιθανό ότι αυτό το ζήτημα θα περάσει στη ζούλα. Γιατί αν ακουστεί (με την έννοια ότι το ρημαδογκουβέρνο αναλαμβάνει ανοικτά τις νομικές ευθύνες της AstraZeneca) μάλλον θα υπάρξουν αντιδράσεις σε διάφορα επίπεδα. Γι’ αυτό ζητάμε την βοήθειά σας· ειδικά όσων έχουν εξειδικευμένες γνώσεις σε ζητήματα νόμων και οδηγιών, ευρωπαϊκών και εθνικών.

«Καλά νέα»!

Παρασκευή 4 Σεπτέμβρη. Χωρίς σχόλια… (Εκτός απ’ το προφανές: αν είναι το ψόφιο κουνάβι που επιδιώκει την ανακοίνωση ενός εμβολίου πριν τις αμερικανικές εκλογές στις 3 Νοέμβρη, τότε το ψόφιο κουνάβι είναι παντού!)

Τα παράδοξα και η αριθμητική

Πέμπτη 3 Σεπτέμβρη. Υπήρχε ως τώρα ένα εκρηκτικό παράδοξο, το οποίο η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία στον δυτικό (κυρίως…) κόσμο απέφευγε και συνεχίζει να αποφεύγει να παραδεχτεί. Η κινεζική επαρχία Hubei, στην πρωτεύουσα της οποίας Wuahn πρωτοεμφανίστηκε (απ’ όσο ξέρουμε…) ο τσαχπίνης covid-19, έχει πληθυσμό γύρω στα 65 εκατομμύρια. Η μεγάλη βρετανία έχει πληθυσμό 67 εκατομμύρια· πρόκειται, λοιπόν, για συγκρίσιμα μεγέθη από πληθυσμιακή άποψη.

Το σύνολο των διαπιστωμένων κρουσμάτων στην κίνα (και όχι απλά στην επαρχία Hubei) ήταν ως χτες 85.066, και οι νεκροί που αποδόθηκαν στον covid 4.634. Στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, ως χτες τα διαπιστωμένα κρούσματα ήταν 338.676, και οι νεκροί 41.514. Έκτακτα μέτρα, καθολικές απαγορεύσεις, μαζικός κατ’ οίκον εγκλεισμός επιβλήθηκε και στην Hubei και στην μεγάλη βρετανία. Υπάρχει σοβαρή και τεκμηριωμένη εξήγηση για το γεγονός ότι οι αναφερόμενοι νεκροί στη μεγάλη βρετανία (και ανάλογα παντού στη δύση) είναι 10πλάσιοι απ’ τους αναφερόμενους νεκρούς στην κίνα (συνολικά); Ρωτήσαμε (τον αέρα) πριν αρκετό καιρό, κάνοντας τέτοιες ανίερες συγκρίσεις: πρόκειται για τον ίδιο ιό; Κι αν ναι, γιατί αυτές οι τεράστιες διαφορές;

Ως πριν λίγες ημέρες η δυτική δημαγωγία και τα αφεντικά της απέφευγαν όπως ο διάολος το λιβάνι οποιαδήποτε τέτοια σύγκριση. Για τα δυτικά κράτη και αφεντικά (αλλά και για τους υπηκόους τους) η κίνα «έπαιξε τον ρόλο» της όταν ήταν μόνη της στην επιδημία… μάζεψε τις ειρωνείες και τις καταγγελίες που άξιζε… Ξαναεμφανίζεται έκτοτε περιστασιακά, είτε σαν μια φευγαλέα είδηση για τα εμβόλια που κατασκευάζονται εκεί, είτε για το θρυλικό μαζικό πάρτυ στη Wuhan. Αν, πάντως, οι δυτικοί δημαγωγοί στριμώχνονταν να απαντήσουν που οφείλεται αυτή η τεράστια διαφορά, ξέρουμε τι θα απαντούσαν: εκεί τους έκρυβαν / κρύβουν τους νεκρούς τους. Αλλοίμονο: μια τέτοια απάντηση δεν θα θεωρούνταν “θεωρία συνωμοσίας” αφού είναι οι ίδιοι που αποφασίζουν τι είναι τι.

Από χτες έχουμε το περίγραμμα μιας διαφορετικής απάντησης. Αν, γενναιόδωρα απέναντι στους δημιουργικούς λογιστές θανάτου, πει κάποιος ότι μόνο το 10% των θανάτων που αποδόθηκαν στον covid 19 οφείλονται όντως σ’ αυτόν, τότε το βρετανικό νούμερο 41.414 γίνεται 4.141· εξαιρετικά συμβατό με τους 4.512 νεκρούς στην Hubei (οι υπόλοιποι 122 ήταν εκτός Hubei). Ναι, αν το ζήτημα τεθεί έτσι, πρόκειται για τον ίδιο ιό.

Απομένει όμως το υπόλοιπο 90%! Και όχι μόνο στη μεγάλη βρετανία· στα περισσότερα κράτη του δυτικού καπιταλισμού… Είναι δυνατόν αυτό το 90% των θανάτων που αποδόθηκαν στον covid 19 να είναι το πραγματικό μέγεθος εκείνου που ο ντόπιος αρχι-ιερέας της σωτηρίας ξεστόμισε σαν «κοινή δεξαμενή»; Είναι δυνατόν να έγινε τέτοια τερατώδης πλαστογραφία;

Η απάντηση μοιάζει δύσκολη. Και από κάποιες απόψεις είναι: εξαρτάται απ’ την γνώμη που έχει ο καθένας για τα σύγχρονα κράτη, τα σύγχρονα αφεντικά, και τους μηχανισμούς πλαστοποίησης (ή «εξομολόγησης της αλήθειας») τους οποίους διαθέτουν. Για λόγους που είναι ενδιαφέροντες και που στον πυρήνα τους έχουν την πεποίθηση ότι ο δυτικός υπήκοος είναι τόσο πολύτιμος για το κράτος και τα αφεντικά του ώστε δεν θα τον κορόιδευαν ποτέ (ή, έστω, θα τον κορόιδευαν ελάχιστα) η συντριπτική πλειοψηφία τώρα θα απέρριπτε μετά βδελυγμίας το ενδεχόμενο να έχει εξαπατηθεί τόσο χοντρά! Θα τραύλιζε ερωτήσεις αμυντικές (για τις οποίες δεν θα δεχόταν καμμία απάντηση): γιατί να το κάνουν αυτό;…. τι έχουν να κερδίσουν;… όχι, αποκλείεται…κλπ.

Μπορεί να φανεί παράξενο, αλλά η μήτρα της εμπιστοσύνης στην αλήθεια του κράτους και των αφεντικών ΔΕΝ είναι κάποια θεωρία ή ιδεολογία που να ισχυρίζεται ότι κράτος και αφεντικά είναι οι πιο αδαμάντινοι χαρακτήρες που διαθέτει κάθε κοινωνία! Η μήτρα βρίσκεται στις αρρωστημένες αυτο-πεποιθήσεις που καλλιέργησε ο νεο-φιλελευθερισμός: Είμαι εξαιρετικά σημαντικός (σαν υπήκοος) και το κράτος μου δεν μπορεί παρά να με σέβεται! Και σεβασμός, μεταξύ άλλων, σημαίνει πως όταν μου λέει ότι «τόσες χιλιάδες πέθαναν απ’ αυτήν την αιτία», λέει αλήθεια…

Είναι έτσι τα πράγματα; Δεν λένε τα αφεντικά και οι πολιτικές τους βιτρίνες ψέμματα, χοντρά ψέμματα, πάρα πολύ χοντρά ψέμματα – στους υπηκόους τους; Δεν υπάρχουν συμφέροντα που υπηρετούνται με μαζικα βίαιους, με φονικούς τρόπους, ή απλά με κάποια «δημιουργική λογιστική θανάτου»;

Όποιος πιστεύει στην ρητορική των αφεντικών (για οποιονδήποτε λόγο) πιστεύει και τον batman! Και τότε τα παράδοξα της φονικότητας του covid 19 απλά δεν υπάρχουν…

Τα εμβόλια και το ψόφιο κουνάβι

Πέμπτη 3 Σεπτέμβρη. … Ο Stephen Hahn, ο επικεφαλής της FDA, είπε στους financial times σε μια συνέντευξη που δημοσιεύτηκε την Κυριακή ότι είναι έτοιμος να εκδόσει άδεια επείγουσας ανάγκης για ένα εμβόλιο για τον covid-19 πριν το τέλος των ανθρώπινων δοκιμών της φάσης -3, στην οποία το φάρμακο ελέγχεται αυστηρά για την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητά του.

Είπε ότι το στάνταρ που θα χρησιμοποιήσει για μια τέτοια απόφαση θα είναι «ότι το όφελος ξεπερνάει τους κινδύνους σε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την δημόσια υγείς». Ο Hahn είπε στην εφημερίδα ότι η απόφασή του δεν προκύπτει από πολιτική πίεση, παρά την πυρετώδη ατμόσφαιρα την επερχόμενων εκλογών των ΗΠΑ. «Θα είναι μια επιστημονική, ιατρική απόφαση, στηριγμένη σε data. Δεν θα είναι πολιτική απόφαση» είπε…

Την ώρα που οι άχρηστες υγιειονομικά μάσκες επιβάλλονται στις μάζες σαν απόδειξη της πειθαρχίας τους ενόψει του εμβολιασμού τους, οι άλλες μάσκες, οι χοντρές, πέφτουν! Τα πιο πάνω είναι από απόσπασμα ρεπορτάζ του καθεστωτικού guardian (στις 30/8) – που καταλήγει στο γνωστό. Ότι το ψόφιο κουνάβι πιέζει για την εμφάνιση ενός σωτήριου εμβόλιου πριν τις εκλογές της 3 Νοέμβρη.

Είναι αναμενόμενο ότι το ψόφιο κουνάβι θέλει να καρπωθεί εκλογικά την «σωτηρία» της εμφάνισης ενός εμβολίου… Είναι, όμως, μόνον ή κυρίως αυτός ο λόγος που κοτζάμ fda, η υποτιθέμενη ασπίδα της υγείας των αμερικάνων, ετοιμάζεται να τους δηλητηριάσει; Όχι δα! Γιατί αν η αιτία της επιτάχυνσης ήταν το ψόφιο κουνάβι, τότε δεν θα έβγαινε ο εγκάθετος αρχι-ιερέας να πει τα ίδια στην Αθήνα προχτές! Εδώ δεν ψηφίζει κανείς στις αμερικανικές εκλογές!

Η ουσιαστικότερη αιτία είναι ο ανταγωνισμός των δυτικών φαρμακοβιομηχανιών, και ο φόβος τους ότι ως το Νοέμβρη τα κινεζικά εμβόλια θα έχουν απλωθεί σε μεγάλο μέρος του πλανήτη! Πράγμα που είναι αληθινό. Συνεπώς, απ’ την Ουάσιγκτον ως την Αθήνα και απ’ το Λονδίνο μέχρι δεν ξέρουμε που, συμβαίνει το ίδιο, που αποκαλύπτει όλη την σπονδυλική στήλη της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας: υπάρχουν δύο τρόποι για να ζει και να πεθαίνει ο καθένας στην 4η βιομηχανική επανάσταση. Ο ένας είναι εν μέρει ανώφελα για την καπιταλιστική συσσώρευση. Είναι ο «παλιός». Ο άλλος είναι με τρόπο που να αποφέρει κέρδη κάθε στιγμή.

Ο «παράγοντας Trump» είναι συμπληρωματικός. Δείχνει όμως αυτό που όλοι οι λακέδες των φαρμακοβιομηχανιών ξορκίζουν: η «πανδημία» ήταν και παραμένει κυρίως μια πολιτική διαδικασία, μια διαδικασία εξουσίας, και πολύ λιγότερο ένας σοβαρός υγιεινομικός κίνδυνος. Το ψόφιο κουνάβι είναι γνωστός καραγκιόζης· αλλά η Merkel, σοβαρή υποτίθεται, που απ’ την αρχή αυτής της ιστορίας σεγοντάρει τα πιο ακραία σενάρια θανατοπολιτικής στη γερμανία, παίζει ακριβώς στο ίδιο ταμπλώ.

Στα μέρη μας … τα ξέρετε…

To mask or not?

Τετάρτη 2 Σεπτέμβρη. Οι οπαδοί του «η μάσκα σώζει ζωές», παρμένο από κάποιον δεκάλογο που έδωσε κάποιος θεός σε κάποιον προφήτη σε κάποιο όρος, δεν θεωρούν τους εαυτούς τους υποχρεωμένους να παρουσιάσουν τις έγκυρες επιστημονικές έρευνες (αφού ορκίζονται στην επιστήμη…) που αποδεικνύουν την αλήθεια των ισχυρισμών τους. Όχι, δεν χρειάζονται τέτοιες πολυτέλειες. Είναι αρκετό το κύρος που τους προσφέρει το Θέαμα. Έτσι όταν ο αρχι-ιερέας της προσευχής των 6.00 λέει ότι τα σταγονίδια από ένα φτάρνισμα φτάνουν σε απόσταση 8 μέτρων (!!!) δεν κινδυνεύει (νομίζει…) θα θεωρηθεί γελοίος. Θα μπορούσε μάλιστα να ισχυριστεί πως όταν φτερνίζεται μια πεταλούδα στον Κίτρινο Ποταμό ξεσπάει τυφώνας στον Αμαζόνιο – απ’ τα «σταγονίδια»… Θα αναγορευόταν σε επιδημιολόγο του Χάους!

Η πιο πάνω έρευνα για τα «μη φαρμακευτικά μέσα» προστασίας απ’ την γρίπη (που αφορά επίσης τον covid-19) ανακοινώθηκε τον περασμένο Μάη, και δεν σηκώνει αμφισβητήσεις για την επιστημονικότητά της. Και μόνο ότι δημοσιεύτηκε στο site των αμερικανικών cdc (το στρατηγείο της τρομοεκστρατείας στις ηπα) είναι αρκετό. Μεταφράζουμε δύο προτάσεις απ’ την περίληψη των πορισμάτων της έρευνας (ο τονισμός με bold δικός μας):

… Σ’ αυτήν την έρευνα κάνουμε μια επισκόπηση της βάσης των αποδείξεων για την αποτελεσματικότητα των μη φαρμακευτικών ατομικών μέσων προστασίας και των μέτρων περιβαλλοντικής υγιεινής εκτός νοσοκομείων, και μελετούμε την εν δυνάμει ενσωμάτωσή τους σε σχέδια της πανδημίας. Παρότι οι μηχανιστικές μελέτες υποστηρίζουν τα εν δυνάμει αποτελέσματα της υγιεινής των χεριών ή των μασκών προσώπου, τα στοιχεία από 14 τυχαιοποιημένες και ελεγχόμενες έρευνες γι’ αυτά τα μέτρα δεν υποστηρίζουν κάποιο ουσιώδες αποτέλεσμα σε σχέση με την μετάδοση της εργαστηριακά διαπιστωμένης γρίπης. Ανάλογα βρήκαμε περιορισμένα στοιχεία αποτελεσματικότητας της βελτιωμένης [ατομικής] υγιεινής και της καθαριότητας στο περιβάλλον…

Κάποιος «φορτωμένος» θα μπορούσε να πάρει αυτήν την μετα-έρευνα καθώς και τις πρωτογενείς έρευνες που επισκόπησε, και να τις τρίψει στα μούτρα των τρομοκρατών ιερέων. Δεν είναι του τύπου μας κάτι τέτοιο, είμαστε ρεαλιστές. Σοβαρές μελέτες που να αποδεικνύουν (όχι να εικάζουν) την αποτελεσματικότητα των μασκών δεν υπάρχουν· υπάρχουν μόνο ηλεκτρονικά μοντέλα, με ό,τι σημαίνει κάτι τέτοιο. Η επίκληση της «επιστημοσύνης» στην απόδειξη της χρησιμότητας των μασκών είναι απλά, μόνο, και αποκλειστικά επίκληση στην «επιστημονικότητα» αυτών των ηλεκτρονικών μοντέλων (στα οποία, όπως σχολίασε κάποιος «σκατά βάζεις στο input, σκατά παίρνεις στο output!»). Τίποτα περισσότερο.

Απ’ αυτήν την άποψη, και επειδή ο δρόμος είναι μακρύς μπροστά μας, είναι χρήσιμο να ξέρουμε πως υπάρχει ακόμα κάποια ιατρική επιστήμη που κατάγεται από (συζητήσιμα μεν, υπαρκτά δε) ήθη, έθιμα και γνώσεις του παρελθόντος· και απ’ την άλλη υπάρχει «κάτι» που προσπαθεί τώρα να καθιερωθεί / επιβληθεί σαν ιατρική «επιστήμη», έχει σχέση μόνο με data και την ιδιοτέλεια στην αξιοποίησή τους, «έξυπνους αλγόριθμους» και μηχανικούς προγραμματισμού, υπολογιστική μεταφυσική και φυσική βία – και είναι αδιάλλακτο αυτό το «κάτι»!

Αυτή η επίγνωση θα χρειαστεί, για πολλούς λόγους…

Ένας σχετικός χαμός

Τετάρτη 2 Σεπτέμβρη. Η δημοσίευση πριν 6 ημέρες, απ’ το αμερικανικό cdc (centers for disease control and prevention), το στρατηγείο της τρομοεκστρατείας στις ηπα δηλαδή, αναλυτικών πινάκων για τις αιτίες θανάτου όσων πετάχτηκαν στην κοινή δεξαμενή ως covid-19 victims έχει προκαλέσει έναν σάλο στις ηπα. Είναι περίεργη αυτή καθ’ αυτή η «κρίση ειλικρίνειας» των cdc, αφού φαίνεται να δικαιώνει όλους τους αιρετικούς που φώναζαν απ’ την αρχή (και όχι μόνο στις ηπα) πως είναι άλλο πράγμα να πεθαίνει κάποιος ΑΠΟ τον covid 19 και άλλο να πεθαίνει ΜΕ τον covid 19. Μήπως κάποιοι υπάλληλοι αιρετικοί στο εσωτερικό αυτού του μηχανισμού βρηκαν ευκαιρία να προωθήσουν στοιχεία που διαψεύδουν την τρομοεκστρατεία και οι προϊστάμενοί τους δεν πρόσεξαν περί τίνος πρόκειται; Συμβαίνουν τέτοια, ακόμα και στις καλύτερες οικογένειες.

Ο σάλος έχει προκληθεί απ’ την ομολογία των cdc (κάτω φωτογραφία) πως από τις 164.280 θανάτους που είχαν αποδοθεί στον covid 19 στις ηπα ως τις 26 Αυγούστου, οι περιπτώσεις στις οποίες είχε σημειωθεί (στο πιστοποιητικό θανάτου) σαν μόνη αιτία θανάτου ο τσαχπίνης ήταν το 6%. Πράγμα που σημαίνει 9.856 θανάτους που αποδόθηκαν αποκλειστικά στον covid 19… Για όλους τους υπόλοιπους θανάτους τα ίδια cdc αναγνωρίζουν ότι, κατά μέσο όρο, υπήρχαν άλλες 2,6 επιπλέον συνθήκες ή αιτίες πρόκλησης θανάτου….

Κατ’ αρχήν δημιουργείται ένα διανοητικό μπλοκάρισμα. Τι πάει να πει «επιπλέον αιτίες θανάτου»; Μπορεί η δυτική ιατρική να βρίσκει την αιτία των θανάτων ή παίζει στοίχημα; (Μπορεί, με τις νεκροψίες. Μόνο που απαγορεύτηκαν στη διάρκεια του Αρμαγεδώνα, μετά από «οδηγία» του π.ο.υ., έτσι ώστε να μην βρεθούν τα ακριβή στοιχεία του θανάτου καθενός…)

Αν κρατήσει κάποιος αόριστα στο μυαλό του τις «επιπλέον αιτίες θανάτου» θα βρει διάφορα ενδιαφέροντα στους σχετικούς πίνακες. Για παράδειγμα 68.004 έπασχαν από πνευμονία γριπικής προέλευσης· 13.780 από χρόνιες πνευμονολογικές λοιμώξεις· και 21.899 από «σύνδρομο δυσλειτουργίας πνευμόνων». Πράγμα που σημαίνει ότι 103.683 απ’ τους θανάτους που καταχωρήθηκαν (στους συνολικά 164280) στον covid 19 ισορροπούσαν ήδη μεταξύ ζωής και θανάτου, προ covid 19, με αβέβαιη κατάληξη έτσι κι αλλιώς.

Το μόνο συμπαγές στοιχείο σχετικά με την πραγματική θνησιμότητα του covid 19 αποκλειστικά, δηλαδή των παρενεργειών που οφείλονταν σ’ αυτόν και όχι σε άλλες αιτίες, ήταν – πριν την δημοσιοποίηση των πιο πάνω απ’ τα αμερικανά cdc – οι νεκροψίες που έγιναν σε λίγο παραπάνω από 50 νεκρούς στο Bergamo. Αυτές οι νεκροψίες έδειξαν ότι μόνο το 12% των θανάτων μπορούσε να αποδοθεί με βεβαιότητα στον covid 19. Τώρα τα αμερικανικά cdc ρίχνουν αυτό το ποσοστό στο 6%…

Οπότε έχει αρχίσει το πανηγύρι του κουκουλώματος. Του είδους «όταν λέμε πέθανε από covid 19 δεν εννοούμε ότι τον σκότωσε ο covid 19 αλλά ότι έδωσε μια κάποια ώθηση σε άλλα προβλήματα που είχε ο ασθενής»…. Πράγματι. Όταν λέμε «ο γάιδαρος πετάει» δεν εννοούμε ότι πάει στα σύννεφα· εννοούμε ότι σηκώνεται για λίγο στον αέρα και ύστερα ξαναπέφτει… Αλλά πρέπει να τον πετύχεις να το κάνει…

Μετά την ομολογία των «κοινών δεξαμενών» που ήταν οδηγία του π.ο.υ. την οποία με χαρά υιοθέτησαν όλοι οι λακέδες των φαρμακοβιομηχανιών σε κάθε κράτος (παντού υπάρχουν τέτοιοι!), μετά την αποκάλυψη ότι στην αγγλία χρέωναν στον covid-19 οποιονδήποτε “positive” πέθαινε για οποιονδήποτε λόγο ακόμα και 3 μήνες μετά την αποθεραπεία του, οι παραδοχές των αμερικανικών cdc είναι η πιο πρόσφατη (και πιο ωμή) παραδοχή της δημιουργικής λογιστικής θανάτου που χρησιμοποίησε και χρησιμοποιεί η δημαγωγία του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος.

Μην περιμένετε να τύχει δημοσιότητας στα μέρη μας…. Κι αν κάποιος δημαγωγός αναφερθεί σε κάτι θα είναι οι “ψεκασμένοι” που διακινούν τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας, ενώ … ο γάιδαρος πετάει! Οι «πανεπιστήμονες» της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας και οι πολιτικές βιτρίνες θα κάνουν ό,τι μπορούν για να διατηρήσουν τον φόβο ζωντανό μέχρι να σκάσουν τα σωτήρια εμβόλια… (Αν τους αφήσουμε!)