Tag: ρουμανία

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Αν υπάρχει κάτι που θα «έστεκε» απ’ την σκοπιά της δυτικής μιλιταριστικής λογικής σε σχέση με την ρωσική προώθηση στο ουκρανικό έδαφος είναι να εξασφαλιστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο νατοϊκός έλεγχος στη δυτική ουκρανία∙ με πιο βολικό σύνορο τον Δνείπερο. Η Μόσχα μπορεί να μην ενδιαφέρεται σ’ αυτήν την περιοχή, εκτός από μια ζώνη: αυτήν που περιλαμβάνει τις πόλεις Zaporizhzhia, Kherson, Mykolaiv και, φυσικά, την Οδησσό, μαζί με την ενδοχώρα, ως την Τρανσδνειστερία και τα σύνορα με τη ρουμανία.

Υπάρχει κατ’ αρχήν το εύλογο συμφέρον των νατοϊκών: να μην πάρει η Μόσχα την Οδησσό, αλλά αντίθετα, η πόλη και η περιοχή, ακριβώς απέναντι απ’ την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, να μείνουν υπό «ουκρανικό» (δηλαδή νατοϊκό) έλεγχο.

Βρίσκονται ύστερα σε εξέλιξη μια σειρά κινήσεις που συγκλίνουν στο ότι γίνονται πράγματι προετοιμασίες μ’ αυτόν τον στόχο. Οι δηλώσεις (και οι απειλές) του Μικρού Δούκα του Λίγηρα ότι θα στείλει τη «λεγεώνα των ξένων» να φυλάει την Οδησσό μπορεί να είναι κωμικές. Συμβαίνουν όμως κι άλλα, κι όλα μαζί δεν είναι καθόλου αστεία:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 17 Ιούλη>> Η νατοϊκή σύνοδος στο Βίλνιους έγινε και τέλειωσε χωρίς κάποια εντυπωσιακή απόφαση υπέρ του κλόουν του Κιέβου και του καθεστώτος του. Μια φωτογραφία του «μόνου και έρημου» με φόντο τους χαριεντισμούς των υπόλοιπων (επάνω) έκανε τον γύρο του κόσμου σαν απόδειξη της υποτιθέμενης αποτυχίας του. Διάφοροι φιλορώσοι «αναλυτές» έφτασαν στο σημείο να συμπεράνουν (ή να υποθέσουν ή να εκτιμήσουν…) ότι η «δύση» γυρνάει διακριτικά την πλάτη της στο φασιστοκαθεστώς του Κιέβου, ειδικά μετά την παταγώδη αποτυχία της θρυλικής «εαρινής αντεπίθεσής» του.

Επιτρέψτε μας: αυτά είναι, στην καλύτερη περίπτωση, βαριά μυωπία…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Διαλέγοντας «αρχιστράτηγο»…

Δευτέρα 29 Μάη>> Όσες / όσοι ασχολούνται με την ασταμάτητη μηχανή θα το ξέρουν: κάμποσες φορές έχουμε υποδείξει ότι μια απ’ τις βασικές διακυβεύσεις στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι η Μαύρη Θάλασσα∙ την οποία ο άξονας έχει χάσει, όχι μόνο επειδή η Μόσχα έχει καταλάβει το μεγαλύτερο μέρος της βόρειας ακτογραμμής της μαζί με την ενδοχώρα της, αλλά και επειδή η Άγκυρα συμφωνεί: yankees out!!

Αυτή η θέση μας επιβεβαιώθηκε πρόσφατα από εντελώς αρμόδια χείλη – αλλά αυτό είναι για κακό.

H Mara Karlin, υφυπουργός άμυνας των ηπα για ζητήματα στρατηγικής και σχεδιασμού, τηλε-μιλώντας πριν μια βδομάδα στο Black Sea and Balkans Security Forum (παραπαμάγαζο του νατο) στο Βουκουρέστι, θύμισε ότι:

«…Πρωτ’ απ’ όλα η περιοχή της Μαύρης Θάλασσας είναι μια περιοχή με σημαντική γεωπολιτική σημασία. Ενώνει την Ευρώπη με τη Μέση Ανατολή κι ακόμα μακρύτερα, οπότε είναι ένα σημείο κλειδί για τις υποδομές των μεταφορών και τις ενεργειακές πηγές… Είναι επίσης βασικό μέτωπο για την διατλαντική συμμαχία. Και σήμερα είναι τμήμα της μεγαλύτερης σύγκρουσης στην Ευρώπη απ’ τον Β παγκόσμιο και μετά…. Συνεχίζουμε να ενθαρρύνουμε την βαθύτερη συνεργασία μεταξύ των συμμάχων μας στη Μαύρη Θάλασσα, για να αντιμετωπιστεί η σε εξέλιξη επίθεση της Ρωσίας στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να εργάζονται με το νατο και τους συμμάχους τους για την στρατιωτική αναβάθμιση που θα αντιμετωπίσει την ρωσική στρατιωτική απειλή και σ’ αυτήν την περιοχή…»

Οι πιο ψύχραιμοι (ή αδιάφοροι) θα πουν «ε, και τι περιμένατε να πει;». Σωστά. Αλλά δεν υπάρχουν (ακόμα) αποδείξεις ότι αυτά είναι λόγια του αέρα και ότι η Ουάσιγκτον και ο άξονας συνολικά (άρα και το Λονδίνο) έχουν συμβιβαστεί με την ήττα τους σε ότι αφορά τη Μαύρη Θάλασσα. Επειδή δε η Μαύρη Θάλασσα σχετίζεται με διάφορα κράτη (μεταξύ των οποίων, οπωσδήποτε, ο «αιώνιος εχθρός»…) αλλά και το Αιγαίο, το τι και πως συμβαίνει και θα συμβεί εκεί σχετίζεται άμεσα και με τον ελληνικό ιμπεριαλισμό και τις συμμαχίες του (αλλά ας τα αφήσουμε αυτά: ο λαός ψηφίζει και εκλέγει τον Λάμαχο σαν αρχιστράτηγό του – «είμαστε σε πόλεμο» αλλά «θέλουμε σταθερότητα»…)

Τι δείχνει να μεθοδεύει ο άξονας για να αμφισβητήσει την ως τώρα ήττα του στη Μαύρη Θάλασσα;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Κλιμάκωση;

Δευτέρα 29 Μάη>> Κάτι ανάλογο ισχύει και με τα f-16 που πρόκειται να παραχωρηθούν στο φασιστοκαθεστώς του Κιέβου. Τις δυνατότητες και τις αδυναμίες τους τις ξέρουν όλοι όσοι ασχολούνται με τέτοια «gadgets»∙ όπως και τον σοβαρό κίνδυνο «δυσφήμισής» τους αν αρχίσουν να … πέφτουν, πράγμα που είναι εξαιρετικά πιθανό. Υποθέτουμε ότι ο άξονας θα ήθελε να τα προστατέψει από τέτοια κακή τύχη, κι ένας τρόπος είναι να ρίχνουν τους πυραύλους τους χωρίς να μπαίνουν στον ουκρανικό εναέριο χώρο (ή μπαίνοντας ελάχιστα)∙ και να χρησιμοποιούν αεροδρόμια εκτός ουκρανικού εδάφους.

Είναι προβοκατόρικο ενδεχόμενο, αλλά δεν μπορεί να αποκλειστεί στην κατάσταση που έχει περιέλθει ο άξονας. Η πολωνία είναι ο «ύποπτος» να δώσει τέτοια «φιλοξενία», αλλά είναι γεωγραφικά στη χειρότερη θέση για να γίνει τέτοιου είδους «αεροπορικό καταφύγιο»…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ο αδυσώπητος νόμος της βαρύτητας

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Το ποιες πολιτικές βιτρίνες «απολύονται» ή χάνουν τις κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες που απολάμβαναν είναι ένα ζήτημα κατάλληλο για την φλυαρία των δημαγωγών. Η πραγματική κατάστασή τους στη δύση, μ’ άλλα λόγια η καπιταλιστική ισχύς που εκπροσωπούν και, κατά συνέπεια, το ειδικό «βάρος» τους στους παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης, αποδεικνύεται αλλού – εκεί που οι δημαγωγοί φροντίζουν να μην κοιτάμε και να μην καταλαβαίνουμε.

Στις 15 του περασμένου Ιούνη, 3 τέτοιες ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες «βαρέων βαρών» υποτίθεται, ο γάλλος πρόεδρος και οι πρωθυπουργοί γερμανίας και ιταλίας, πήραν τα αεροπλάνα τους και πέταξαν ως την Βαρσοβία. Εκεί προστέθηκε στην παρέα και ο πρόεδρος της ρουμανίας Κλάους Γιοχάνις. Από κει πήραν το κατάλληλα φρουρούμενο (με στρατό) τραίνο (αεροπλάνα δεν πετούν προς ουκρανία), γραμμή για το Κίεβο. Για να αγκαλιαστούν με τον κλόουν Ζελένσκι.

Γιατί τέτοια μεγαλεία; Γιατί έπρεπε να πάνε και οι 3 + 1 μαζί; Για να του υποσχεθούν ότι θα γίνει δεκτή η αίτησή του για ένταξη της ουκρανίας (όσης μείνει τέλος πάντων…) στην ε.ε. (!!!!) – πράγμα που σημαίνει κάποιες χρηματοδοτήσεις «προσαρμογής». Λεφτά δηλαδή. Και να του ζητήσουν σαν αντάλλαγμα να διαπραγματευτεί κάπως με την Μόσχα.

Το τελευταίο θα μπορούσε να είναι απλά μια φήμη αν, την επόμενη μέρα, στις 16 Ιούνη, δεν έσκαγε απροειδοποίητα (με τον ίδιο τρόπο, με τραίνο) στο Κίεβο ο εκ Λονδίνου ορμώμενος βιαστικά Borduk… Για να πει τι στον κλόουν; Είμαστε σχεδόν βέβαιοι: ότι αυτοί της ε.ε. είναι ψιλομαλάκες, ότι είναι όλο λόγια, ότι «εμείς φύγαμε τρέχοντας απ’ την ε.ε. και βρήκαμε την υγειά μας!», ότι αν είναι για τα φράγκα άντε, αλλά «μην σταματήσεις τον πόλεμο μέχρι ο στρατός σου να μπει στη Μόσχα… κι εμείς είμαστε εδώ»!!!

Παρότι η ουσία αυτών των «επαφών» έχει μια κάποια σημασία, η ασταμάτητη μηχανή θα μείνει στο τυπικό. Τρεις πολιτικές βιτρίνες ευρωπαϊκών κρατών που παριστάνουν ότι είναι «μεγάλες δυνάμεις» (και μέλη της G7…), οι Μακρόν, Σολτς και Ντράγκι, συν άλλη μία αντίπαλος πολιτική βιτρίνα, ο Τζόνσον, έπρεπε να πάνε αυτοπροσώπως στο Κίεβο για να γλύψουν τα genitals ενός κωμικού που παριστάνει τον πρόεδρο και αρχιστράτηγο ενός μαφιόζικου κράτους / κεφάλαιου… Πώς σας φαίνεται το ζύγι; Ένας ουκρανός καραγκιόζης στη μια μεριά, 3 + 1 ευρωπαίοι στην άλλη (τον ρουμάνο πρόεδρο δεν τον υπολογίζουμε, παρότι η παρουσία του υποδείκνυε την με-αιτία-απουσία του αντίστοιχου πολωνού…) – είναι ο.κ.;

Δεν είναι!!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Επίσημη κήρυξη

Πέμπτη 28 Απρίλη>> Προσέξτε παρακαλούμε αυτές τις φράσεις: …Θέλουμε να δούμε την Ρωσία να αδυνατίσει σε βαθμό που δεν θα μπορεί να κάνει τα πράγματα που κάνει έχοντας εισβάλει στην Ουκρανία… Στόχος μας είναι να ηττηθεί η Ρωσία στο πεδίο της μάχης έτσι ώστε να απόσχει οριστικά από νέες επιθέσεις… Θα κινήσουμε γη και ουρανό για να εξοπλίσουμε την Ουκρανία…

Πρόκειται για δηλώσεις του αμερικάνου υπ.αμ. Lloyd Austin (με την συνηγορία του υπ.εξ. Παρωπίδα – aka Blinken) μετά από πρόσφατη επίσκεψή τους στον κλόουν αλλά και στη Βαρσοβία, στη Σόφια, και στο «στρατηγείο» του αμερικανικού / νατοϊκού στρατηγείου στο Ramstein της γερμανίας. Είναι μόνο δική μας η ερμηνεία αυτών των φράσεων ότι πρόκειται για επίσημη κήρυξη πολέμου της Ουάσιγκτον κατά της Μόσχας (προς το παρόν) μέσω τρίτων; (Τυπικά μια τέτοια επίσημη κήρυξη πολέμου πρέπει να την κάνει ο «αρχηγός του κράτους», δηλαδή προς το παρόν ο νυσταλέος Jo, και όχι κάποιοι υπουργοί του. Ουσιαστικά όμως το να την κάνουν οι υπουργοί βάζει την κήρυξη πολέμου σε «γκρίζα ζώνη», χωρίς να μειώνει την σημασία της…)

Τι σημαίνει «θέλουμε να δούμε…» όταν το ρωσικό καθεστώς (και όχι μόνον αυτό) έχει ανακηρυχτεί «εχθρός» του αμερικανικού ιμπεριαλισμού ανεξάρτητα απ’ την ουκρανία και την ρωσική εισβολή εκεί; Αυτό που «θέλει να δει» η Ουάσιγκτον δεν μπορεί να το πετύχει ο ουκρανικός στρατός, όσο «ενισχυμένος» κι αν είναι. Η Μόσχα είναι πυρηνική υπερδύναμη με όπλα (τα δείχνει ένα ένα…) που δεν μπορεί να τα αντιμετωπίσει ούτε καν ο αμερικανικός στρατός∙ πολύ λιγότερο ο ουκρανικός…

Τι σημαίνει «στόχος μας είναι να ηττηθεί η ρωσία… έτσι ώστε» όταν πρόκειται για τέτοιο στρατό; Και τι σημαίνει, μετά απ’ αυτά, το «θα κινήσουμε γη και ουρανό…» όταν είναι γνωστό ότι ο διαρκής εφοδιασμός του φασιστοκαθεστώτος του Κιέβου απλά γεμίζει την ουκρανική επικράτεια με παλιοσίδερα και κρατήρες αφού η Μόσχα έχει πλήρη έλεγχο του τι σημαντικό (απ’ την άποψη του οπλισμού) διακινείται σ’ όλη την ουκρανική επικράτεια, και οπωσδήποτε στα δυτικά της;

Κάποιος θα πει επιπόλαια «έλα μωρέ, λόγια του αέρα!». Αλλά η Ουάσιγκτον έχει πράγματι στριμωχτεί πολύ σοβαρά. Όχι μόνο απ’ αυτές καθαυτές τις εξελίξεις στο ουκρανικό πεδίο μάχης, αλλά απ’ το γεγονός ότι εκτός από μερικά ευρωπαϊκά κράτη / κεφάλαια, συν το αυστραλιανό, το καναδικό, το ιαπωνικό και το νοτιοκορεατικό (υπό καινούργια, «δεξιά» διοίκηση αυτό το τελευταίο) κανένας άλλος στον πλανήτη δεν συμμερίζεται την δυτική, πρωτοκοσμική αγανάκτηση και έχθρα απέναντι στη Μόσχα, στο Πεκίνο, στο ευρασιατικό project. Συμπεριλαμβανόμενων κρατών πάνω στα οποία η Ουάσιγκτον είχε στηρίξει πολλά για την αντιμετώπιση του άλλου εχθρού, του Πεκίνου, όπως είναι το ινδικό. Ή του όχι-και-τόσο-swing τουρκικού.

Έχουμε εξηγήσει συστηματικά στο παρελθόν την σημασία που έχει η ουκρανική επικράτεια + η Μαύρη Θάλασσα για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό, στο 2ο μέτωπο του σε εξέλιξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Όμως είναι τώρα πια η ίδια η Ουάσιγκτον που ανακηρύσσει αυτή την περιοχή του πλανήτη σε «ζήτημα ζωής και θανάτου» για τον ιμπεριαλισμό της, δηλώνοντας ανοικτά και καθαρά ότι όχι μόνο δεν θέλει καμία ειρήνη εκεί… όχι μόνο ότι δεν θέλει μια αξιοπρεπή συνθηκολόγηση των εργολάβων της εκεί… όχι μόνο ότι δεν θέλει καν μια «ρωσική ήττα» στο ουκρανικό πεδίο μάχης… Αλλά ότι θέλει το maximum, την στρατιωτική καταστροφή της Μόσχας, έτσι ώστε να πάψει να είναι υπολογίσιμος εχθρός / αντίπαλος!

Ας το τονίσουμε: αυτή η επίσημη διακήρυξη των αμερικανικών στόχων γίνεται αφού πρώτα απέτυχαν παταγωδώς οι «οικονομικές τιμωρίες», «κυρώσεις» κλπ (κάτι αναμενόμενο…), έτσι ώστε να απομένουν πια για τον άξονα μόνο στρατιωτικά μέσα…

Μην σας παραπλανεί ότι η Ουάσιγκτον ελπίζει (αυτό δηλώνει…) ότι μια τέτοια καταστροφή θα την πετύχει ο ουκρανικός στρατός (με την κατάλληλη αμερικανική υποστήριξη / καθοδήγηση). Αυτό είναι αδύνατο, το ξέρουν και οι πέτρες. Συνεπώς, απ’ αυτό το χρονικό σημείο και την συγκυρία όπως διαμορφώνεται απ’ τα δημόσια δηλωμένα αμερικανικά «θέλω», δύο μόνο ενδεχόμενα υπάρχουν. Είτε η Ουάσιγκτον να αναγκαστεί αργά ή γρήγορα σε άτακτη υποχώρηση που θα είναι όμως ήττα κυριολεκτική και κρίσιμη∙ είτε να προχωρήσει σε ανοικτή όλο και πιο συστηματική κλιμάκωση, «ρίχνοντας στη μάχη» τους συμμάχους της στην περιοχή (Βαρσοβία και Βουκουρέστι), αν φυσικά είναι διαθέσιμοι όπως δείχνουν – πριν αναγκαστεί να μπει η ίδια.

Αντί για απώθηση ας προετοιμαζόμαστε ηθικά, συναισθηματικά, πολιτικά, οργανωτικά: η αμερικανική βάση στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης σπρώχνεται (απ’ την Ουάσιγκτον) όλο και κοντύτερα στο να γίνει στόχος – και ίσως όχι μόνον αυτή… Η στενή συμμαχία του ελληνικού ιμπεριαλισμού με τον αμερικανικό δεν είναι κουβέντες καφενείου…

Ούτε η γεωγραφία…

Δευτέρα 6 Σεπτέμβρη>> Το ρουμανικό κράτος κλείνει το ¼ των εμβολιαστικών κέντρων του (117), και μειώνει το προσωπικό στα υπόλοιπα: δεν υπάρχει πλέον «ζήτηση» για τις πλατφόρμες… Επιπλέον, καταστρέφει εκατοντάδες χιλιάδες δόσεις επειδή πλησιάζουν στη λήξη τους, και άλλες τις πουλάει σε χαμηλή τιμή (ή τις χαρίζει) δεξιά κι αριστερά. (Το να χαρίζει το Βουκουρέστι 450.000 δόσεις moderna στη Σεούλ είναι κάπως κωμικό – ε;…) Κι ούτε σκέφεται το ρουμανικό κράτος να εξαναγκάσει όσους δεν θέλουν τις πλατφόρμες. «Είναι ανήθικο» δήλωσε ο ρουμάνος πρωθ. Florin Citu. “Δεν είμαι οπαδός των εμβολιασμών, αλλά σε κάθε περίπτωση έχουμε περάσει μαζί ένα τουλάχιστον χρόνο που δεν υπήρχαν εμβόλια ούτε και διαχωρισμοί. Δεν θα τους κάνουμε τώρα!»

Οι φανατικοί, άρρωστα εμμονικοί pfizerοι του (εντόπιου) λαού και του τόπου θα πουν ότι αυτά γίνονται στη ρουμανία επειδή οι περισσότεροι υπήκοοι έχουν πλατφορμιαστεί. Λάθος! Η ρουμανία έχει ένα απ’ τα χαμηλότερα ποσοστά πλατοφορμιαμού στην ευρώπη (25%) και το 70% του πληθυσμού αρνείται σταθερά να πλατφορμιαστεί. Αλλά σε πείσμα των «ιπποτών της Αποκάλυψης» που φυτρώνουν σαν τα πεύκα αλλού (στα μέρη μας), έχει ελάχιστα κρούσματα, νοσηλείες και θανάτους χρεωμένους στον τσαχπίνη.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για το βουλγαρικό κράτος. To ποσοστό πλατφρομιασμού είναι μεγαλύτερο μεν απ’ αυτό της ρουμανίας, αλλά επίσης προς τον πάτο της ευρωπαϊκής κατάταξης.* Παρόλα αυτά τόσο τα «κρούσματα» όσο και οι θάνατοι παραμένουν χαμηλά. Όσο για την αλβανία; Η ασταμάτητη μηχανή μπορεί να σας διαβεβειώσει ότι το είδος «μάσκα» δεν υπάρχει πουθενά, ούτε σε εξωτερικούς ούτε σε εσωτερικούς χώρους (λεωφορεία, σούπερ μάρκετς…) ούτε βέβαια το είδος «αντισηπτικό» με όλες τις σχετικές νευρώσεις. Παρόλη αυτή την «εγκατάλειψη» και την «αντιεπιστημονικότητα» το μέγιστο ημερήσιων θανάτων που αποδίδονται στον τσαχπίνη είναι 3 ή 4 (10 με 12 αν κάποιος κάνει πληθυσμιακή αναγωγή με το ελλαδιστάν).

Ευτυχώς υπάρχει το μέρος που «έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον γαλαξία ολόκληρο» – η νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος. Είναι καταγέλαστο βέβαια, καθώς οι υπόλοιποι βαλκάνιοι αναρωτιούνται αν η ελληνική (κοινωνική και καθεστωτική) μανία έχει αρχαίες καταβολές ή άλλες αιτίες. Όμως τι να καταλάβουν όλοι αυτοί οι “απολίτιστοι”;

Απ’ την άλλη μεριά υπάρχει το φιλικό και συμμαχικό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ. Με το 78% του πληθυσμού άνω των 12 να χαρακτηρίζεται «πλήρως εμβολισμένο» (με δυο δόσεις pfizer) το ισραηλινό καθεστώς πήρε έγκαιρα το «χρυσό» στην ολυμπιάδα της γενετικής δηλητηρίασης. Μόνο για να καταλήξει να έχει πλέον το παγκόσμιο ρεκόρ ημερήσιων «κρουσμάτων» με βάση τον πληθυσμό του, και να επιβάλλει άλλο έναν γύρο απ’ το ίδιο: τρίτη δόση, και πορεία προς την τέταρτη. Επιπλέον μια όχι αυθαίρετη φήμη υποστηρίζει ότι στο συμβόλαιο που υπέγραψε το καθεστώς με την φαρμακομαφία, μεταξύ των μυστικών όρων, περιλαμβάνεται και το να μείνουν απόρρητα τα στοιχεία για τις «παράπλευρες συνέπειες» των πλατφορμιασμών για δέκα τουλάχιστον χρόνια.

Τώρα πια οι “εμβολιασμένοι” υπήκοοι του Τελ Αβίβ συσσωρεύονται στα νοσοκομεία – και, με μια απλή αλλαγή ορολογίας, χαρακτηρίζονται “ανεμβολίαστοι”. Η “ελευθερία” τους αποδείχθηκε περιορισμένης διάρκειας, και θα ανανεώνεται αρμοδίως μόνο αν δίνουν και ξαναδίνουν μπράτσο, data (και απόρρητες παρενέργειες…) Επι δεκαετίες κρατάνε φυλακισμένους εκατομύρια Παλαιστίνιους. Τώρα μπαίνουν οι ίδιοι στη γενετική, αλγοριθμική φυλακή – ισόβια…

Στο Τελ Αβίβ καταγράφουν μεν τις δολοφονίες και τα σακατέματα απ’ την γενετική μηχανική αλλά τα κρύβουν. Οπότε είναι σα να μην υπάρχουν. Στο ελλαδιστάν δεν καταγράφουν τίποτα, οπότε είναι σα να μην υπάρχουν. Δεν πρέπει να έχετε παράπονο: τα «ήθη και τα έθιμα» στις διάφορες πτέρυγες του συμπλέγματος έχουν τις εκλεκτικές συμμαχικές τους συγγένειες.

Εν τω μεταξύ, στο εμβολιαστικό κέντρο της πόλης Quimper, στη γαλλική βρετάνη, οι υγιειονομικοί αποφάσισαν να κάνουν το σωστό. Τύπωσαν ένα φυλλάδιο που ενημέρωνε για τις «παράπλευρες απώλειες» της πλατφόρμας της pfizer, και το μοίραζαν στους ενδιαφερόμενους. Οι προϊστάμενοί τους δεν χάρηκαν καθόλου – δεν συμφωνούν ότι «σωστός πολίτης είναι ο ενήμερος πολίτης»… Απαγόρευσαν την διανομή του φυλλαδίου επειδή, όπως δήλωσαν  «όποιος το διαβάσει κάνει στροφή και φεύγει απ’ το κέντρο… χωρίς να πλατφορμιαστεί»….

Είναι σαφές τι είναι τι; Ή θα το καταλάβουν μόνο οι ιστορικοί του μακρινού μέλλοντος;

* Τα λάθη γίνονται και πρέπει να διορθώνονται, χωρίς να εξαφανίζονται. Το σωστό λοιπόν είναι ότι στη ρουμανία το ποσοστό πλατφορμιασμού είναι 26%, αλλά στη βουλγαρία σαφώς χαμηλότερο: 17,2%. Στην αλβανία 23%, στη βόρεια μακεδονία 26%, και στη σερβία 40%. Στο δρόμο δεν πεθαίνουν πάντως πουθενά στα βαλκάνια. Ούτε τα αντίστοιχα κράτη ζουν με πλατφορμιαστική λύσσα. Προφανώς το σύμπλεγμα δεν τα έχει κεφαλοκλειδώσει… (Ευχαριστούμε τον Σ. για την υπόδειξη των σωστών στοιχείων)

Η ελληνική εθνική γραμμή στον χάρτη – 1

Δευτέρα 11 Νοέμβρη. Όταν ο ελληνικός ιμπεριαλισμός ήταν στα φόρτε του, στη δεκαετία του ’90, είχε φτιάξει την «γραμμή άμυνάς του»… Ήταν γραμμή επίθεσης που προβαλλόταν σαν «αμυντική» μόνο για χάρη των ηλίθιων υπηκόων: Έβρος – Κύπρος. Πρακτικά αυτή η γραμμή συμπληρωνόταν απ’ την συμμαχία με το pkk («η ειρήνη στο Αιγαίο κρίνεται στα βουνά του Κουρδιστάν» ήταν το σλόγκαν…) και με το αρμενικό κράτος: επρόκειτο για την ιδέα της «στρατηγικής περικύκλωσης της τουρκίας» ώστε όταν διαλυθεί (έτσι πήγαινε το σχέδιο) το ελλαδιστάν να φάει το μικρασιατικό κομμάτι… Φρούδες ελπίδες, που ωστόσο δεν έχουν πεθάνει…

Τα χρόνια πέρασαν και οι συσχετισμοί δύναμης μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας έγιναν συντριπτικοί σε βάρος της πρώτης. Ο ελληνικός ιμπεριαλισμός ούτε στα πιο ροζ (δηλαδή: συ.ριζ.α.) ονειρά του δεν μπορεί να φανταστεί πια (όπως φανταζόταν στα ‘90s) ότι είναι «μούρη» και θα δράσει αυτοτελώς. Θέλει επειγόντως συμμάχους, ισχυρούς συμμάχους. Και τους ψάχνει όπου υπάρχουν φασιστικά καθεστώτα (στο Κάιρο και στο Τελ Αβίβ). Αλλά, φυσικά και κυρίως, στον «μεγάλο σύμμαχο». Μπορεί αυτός να βουλιάζει στην παρακμή, αλλά το νο 1 εθνικό κεφάλαιο, που καθορίζει αυτές τις συμμαχίες (οι εφοπλιστές) δεν έχει, ούτε πρόκειται να βρει, καλύτερο “εταίρο”….

Έτσι η «γραμμή εθνικής άμυνας» που στα ‘90s ήταν «Έβρος – Κύπρος» έχει μετατοπιστεί βορειότερα. Τώρα έχει γίνει Καστελόριζο – Constanta…

Καστελόριζο – Constanta; Πού στο διάολο είναι αυτή; Και τι σχέση έχει με την «εθνική άμυνα» (δηλαδή τον εθνικό ιμπεριαλισμό), ε;

Η ελληνική εθνική γραμμή στον χάρτη – 2

Δευτέρα 11 Νοέμβρη. Δεν είναι αμιγώς «εθνική» αυτή η «γραμμή άμυνας». Όμως αυτό προκύπτει υποχρεωτικά απ’ το γεγονός ότι είναι η «γραμμή» μιας συμμαχίας, και όχι ενός αμιγώς «εθνικού σχεδίου», μοναχικού σε μεγάλο βαθμό, όπως τότε, στα ηρωϊκά ‘90s. Απ’ αυτή την άποψη το τωρινό ελληνικό ιμπεριαλιστικό σχέδιο, δηλαδή τα αφεντικά του, θα έλεγαν ότι είναι πιο ρεαλιστικό από άλλοτε: πατάει σε συμμαχίες… Αν σχεδιάζεις μαζί με τους συμμάχους σου, πρέπει να αποδεχτείς και τα δικά τους συμφέροντα· προσαρμόζοντας ανάλογα τα δικά σου.

Ένα απ’ τα κρίσιμα κέντρα αυτής της νέας «γραμμής άμυνας» είναι η Αλεξανδρούπολη. Η Αλεξανδρούπολη, στη γραμμή Έβρος – Κύπρος, ήταν στην άκρη, και μάλλον καταδικασμένη. Όπως παραδέχονται όλα τα ντόπια καραβοεπιτελεία, εάν επρόκειτο τουρκικά τανκς να περάσουν ποτέ το ποτάμι, δεν θα τα σταματούσε τίποτα για πολλές δεκάδες χιλιόμετρα. Το Δεγεαγάτς θα χανόταν…

Τώρα η Αλεξανδρούπολη βρίσκεται στο «κέντρο» της γραμμής Καστελόριζο – Constanta! Πήρε προαγωγή! Εκεί φορτώνει και ξεφορτώνει το ψοφιοκουναβιστάν πεζοναύτες, υλικά επιμελητείας, ελικόπτερα, πυρομαχικά κλπ, προς τις βάσεις στη βουλγαρία και στη ρουμανία. Γι’ αυτό, άλλωστε, το γνωστό φασιστόμουτρο Pyatt, πρώην αμερικάνος πρεσβευτής στο Κίεβο και τώρα, με «παράταση» μάλιστα, στην Αθήνα, κάθε τρεις και λίγο βρίσκεται στην Αλεξανδρούπολη.

Μεγάλα πανηγύρια, λοιπόν, γι’ αυτές τις εξελίξεις! Τι σημαίνουν όμως πρακτικά και μεσοπρόθεσμα;

Η ελληνική εθνική γραμμή στον χάρτη – 3

Δευτέρα 11 Νοέμβρη. Ο αμερικανικός στρατός στα ανατολικά βαλκάνια, με τις μόνιμες και on demand βάσεις του, δεν σημαδεύει ούτε τον isis, ούτε τα συριακά πετρέλαια!! Την Μόσχα σημαδεύει, με τρία συγκεκριμμένα υπο-πεδία: το Αιγαίο, την Μαύρη Θάλασσα και την Ουκρανία. Συνεπώς η ελληνική ιμπεριαλιστική «γραμμή άμυνας» έχει ενταχθεί με χαρά σ’ αυτόν τον σχεδιασμό. Όπως απ’ τη Σούδα το ελλαδιστάν διευκολύνει τις αμερικανικές επιχειρήσεις στη μέση Ανατολή, έτσι τώρα πια απ’ την Αλεξανδρούπολη διευκολύνει τις αμερικανικές επιχειρήσεις φάτσα κάρτα σε μια θάλασσα που ούτε η Μόσχα ούτε η Άγκυρα σκοπεύουν να μοιραστούν με έναν στρατό (και ένα κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο) που έρχεται απ’ του διαόλου τον κώλο.

Το γεγονός ότι τα ελληνικά αφεντικά έχουν μπει στο αμερικανικό κόλπο, η «διεθνιστική» δηλαδή μετατόπιση της ιμπεριαλιστικής ελληνικής «εθνικής γραμμής άμυνας» ώστε να φτάνει ως την Constanta, δεν είναι ένα αστείο που μπορείτε να θάψετε κάτω απ’ το μαξιλάρι σας ενόσω θα βλέπετε όνειρα! Το ψοφιοκουναβιστάν κάνει σχέδια και προετοιμασίες εντελώς διαφορετικού είδους απ’ αυτά που (νομίζετε ότι) κάνει το ελλαδιστάν!

Δεν θα πούμε πως αύριο, ημέρα Τρίτη, θα ξεκινήσει αμερικανο – ρωσικός all out πόλεμος στα βαλκάνια. Θα πούμε ότι γίνονται προετοιμασίες γι’ αυτόν. Και, εν τω μεταξύ, είναι σε εξέλιξη πόλεμος «χαμηλής έντασης». Παπάδες, μπάλα, ιδεολογία, εξαγορές και δωροδοκίες εκατέρωθεν, κλπ. Όταν, όμως, σας (μας) σέρνουν σε τέτοιου είδους προετοιμασίες (εν όψει…) δεν σας διαπερνάει ηλεκτρικό ρεύμα; Δεν νοιώθετε οι ηλίθιοι της Ιστορίας;

Αν όχι κρίμα. Κρίμα στα εγκεφαλικά σας κύτταρα. Καμμένα δείχνουν.