Tag: νόμοι σχέσεις

Η εσωτερίκευση…

Δευτέρα 13 Ιούλη. Η καταλωνία πρέπει να είναι εδώ και μήνες απ’ τα χειρότερα μέρη στην ευρώπη σε ότι αφορά την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Μπροστά στο πραξικόπημα και στις απαγορεύσεις εκεί αυτά που γνωρίσαμε στο ελλαδιστάν ήταν (κυριολεκτικά) παιδική χαρά.

Και η εκστρατεία συνεχίζεται. Για παράδειγμα οι μάσκες είναι υποχρεωτικές, με απειλή προστίμου, με το που θα βγει κανείς απ’ την πόρτα του σπιτιού του. Ό,τι κι αν πρόκειται να κάνει: από βόλτα με τα πόδια στο πάρκο, μέχρι ταξίδι με το αμάξι του…

Όσοι, όμως, αφελείς νομίζουν ότι βρήκαν στις μάσκες το κλειδί των καταναγκασμών πλανώνται οικτρά! Η υπουργός υγείας της καταλωνίας Alba Verges, μιλώντας για τις μάσκες, έδειξε παρά τη θέλησή της ποιό είναι το επίδικο αυτή τη στιγμή στην υγεία της 4η βιομηχανικής επανάστασης. Τί είπε η κυρία (το τονισμένο κομμάτι στην πάνω φωτογραφία);

… Σε πολύπλοκους καιρούς, με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο, με τα κρούσματα που θα έχουμε, είναι απαραίτητο να εσωτερικεύσουμε αυτό το μέτρο, και πιστεύουμε ότι πρέπει να συμβεί σε ολόκληρη τη χώρα… Το «μέτρο» είναι η υποχρεωτική μάσκα· ακριβώς ό,τι χρειάζεται για τους επιπόλαιους που διευκολύνονται να νομίζουν ότι ζουν στις αρχές του 20ου αιώνα!!!

Η λέξη κλειδί είναι «εσωτερίκευση». Η κυρά Alba εμφανίζεται να προτείνει την «εσωτερίκευση της μάσκας»…. αλλά για δυο λεπτά; Τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο στον ώριμο 21ο αιώνα; Ότι οι γυναίκες δεν θα μπορούν να μακιγιάρονται; Ότι όλες οι αντρικές μόδες θα είναι χωρίς μουστάκι και μούσι; Ό,τι θα χρεωκοπήσουν οι οδοντογιατροί και τα «φωτεινά χαμόγελα»; Ότι θα καταργηθούν τα botox και οι υπόλοιπες πλαστικές στο μισό πρόσωπο; Ότι οι face recognition τεχνολογίες θα πρέπει να ψάχνουν πίσω από κάθε πανί, τούλι, εμπριμέ ή ζωγραφισμένο ύφασμα για να υποθέσουν το σχήμα του στόματος, του σαγονιού και των μήλων του προσώπου; Ό,τι τσάμπα όλες αυτές οι νομοθεσίες και ιδεολογίες που απαγορεύουν την «απόκρυψη του προσώπου» για λόγους “δημόσιας τάξης”;

Όχι βέβαια! Η χειρουργική μάσκα είναι ένα σύμβολο (πράγματι), αλλά τίνος ουσιαστικού ζητήματος; Της εσωτερίκευσης του «υγιεινιστικού κινδύνου» και της «κοινωνικής ευθύνης» σε σχέση μ’ αυτόν!.. Το σύμβολο (για να γυρίσουμε στα βασικά…) είναι το σημαίνον – όχι το σημαινόμενο! Είναι η υφαντουργία προσώπου το «αντικείμενο», η επιχειρηματική δραστηριότητα, η κοινωνική συνήθεια, που σκοπεύει να λανσάρει η 4η βιομηχανική επανάσταση σε σχέση μ’ αυτήν την εσωτερίκευση; Σιγά!!!

Η 4η βιομηχανική επανάσταση επιτίθεται με μια απ’ τις αιχμές της τα health data· και μια απ’ τις μορφές τους την ψηφιακή ταυτότητα υγείας. Αν, άρα, πρέπει να εσωτερικευτεί κάτι δεν είναι αυτή καθαυτή η χρήση ενός μέσου αντιαισθητικού, αντιλειτουργικού, αδιάφορου και πρωτόγονου όπως η μάσκα, αλλά της αναγκαιότητας («απελευθερωτικής» και «εξατομικευμένης», presicion θα μας πούν!..) των «εθελοντικών ψηφιακών καταγραφών»! Η μάσκα, σαν τέτοια, μπορεί να ήταν «καλή» για τις αρχές του 20ου αιώνα· αλλά τώρα είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που απαιτεί το κεφάλαιο / κράτος! Σ’ αυτό το πεδίο, το πεδίο των ψηφιακών εγγραφών, η εσωτερίκευση είναι κυριολεκτική – σε αντίθεση με την «εσωτερίκευση της χρήσης της μάσκας» που είναι ένα προπαγανδιστικό / εκπαιδευτικό / συμβολικό βασανιστήριο. Μέχρι να έρθει η τεχνολογική απελευθέρωση! Είναι ένας προσωρινός «εθελοντικός» σωματικός αυτοχειριασμός, ως εισιτήριο του αναδιαρθρωμένου Εγώ καθώς οδηγείται στον μεγάλο κήπο των δουλικών «ελευθεριών» της αλγοριθμικής φυλακής.

Η κυρά Alba (ή οι σύμβουλοί της) είναι επαρκώς ενημερωμένη για τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος! Μιλάει για «εσωτερίκευση» εννοώντας, με άλλη λέξη, την «εν-σωμάτωση». Την προσθήκη στο σώμα ενός μηχανικού εξαρτήματος. Κι ενώ οι αφελείς νομίζουν ότι αυτό το εξάρτημα είναι η μάσκα (ένα προβληματικό είδος χαμηλής τεχνολογίας, που είναι παγίδα μικροβίων, χρειάζεται συνέχεια αλλαγή, δυσκολεύει την αναπνοή και την ομιλία, και πολλά άλλα) η κυρά Alba μιλάει για την εσωτερικευμένη (ιδεολογικά) και εν-σωματωμένη (λειτουργικά) απαλλαγή απ’ αυτόν τον μπελά! Πώς; Μ’ ένα μπρασελέ / χειροπέδα – ψηφιακή ταυτότητα υγείας, για παράδειγμα…

Σε συναισθηματικά φορτισμένους και «πολιτικά ανύποπτους» (;;;) καιρούς η ασταμάτητη μηχανή είχε προειδοποιήσει: προσέξτε, αν τα πραξικοπήματα και οι γενικευμένες απαγορεύσεις ήταν οδυνηρά, δεν επρόκειτο ωστόσο παρά για μια «πρωτόγονη» αφετηρία· μετά θα αρχίσει το πιο λειτουργικό τμήμα της τρομοεκστρατείας, έχοντας τον πρωτογονισμό και την μνήμη του σαν εφεδρεία. Σαν τον «μπαμπούλα».

Με τις ίδιες αναλυτικές προσεγγίσεις υποδεικνύει: προσέξτε, όταν οι μάσκες θα κηρυχτούν ξεπερασμένες, όταν όσοι τις φορούν θα μπορούν να τις ξεφορτωθούν επίσημα και νόμιμα, όταν η κάθε κυρα Alba διαπιστώσει “η εσωτερίκευση πέτυχε!”, τότε είναι που θα αρχίσει το προχώρημα και το ουσιαστικό βάθαιμά της….

Συρία

Κυριακή 12 Ιούλη. Η υποτιθέμενη «επίθεση του Άσαντ με χημικά στην Douma» (τον Απρίλη του 2018) βούλιαξε στο ίδιο της το ψέμα, όταν απ’ την μια μεριά ο «οργανισμός για την απαγόρευση των χημικών» (OPCW) έβγαζε πόρισμα ότι πράγματι ο συριακός στρατός χρησιμοποίησε κάποιου είδους «χλωρίνη» και απ’ την άλλη μεριά διέρρεαν εσωτερικά έγγραφα και mail που αποδείκνυαν ότι το υποτιθέμενα «ουδέτερο και επιστημονικό» πόρισμα ήταν στημένο απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο. Αλλά «πίσω έχει η αχλάδα την ουρά»! Ο οργανισμός βρήκε τρόπο να παρακάμψει τα ρωσικά βέτο, και τώρα κατηγορεί το καθεστώς Άσαντ για επίθεση με sarin και χλωρίνη τον Μάρτη του 2017, στην τότε ανταρτοκρατούμενη πόλη Ltamenah, λίγα χιλιόμετρα βορειότερα της Hama. Πάει μάλιστα αρκετά πιο μακριά: με ανακοίνωσή του πριν 3 ημέρες δίνει διορία λίγων μηνών, ως τα τέλη Οκτώβρη, στο καθεστώς Άσαντ να «αποκαλύψει τα χημικά όπλα του» – διαφορετικά… Διαφορετικά απειλεί με συνέπειες…

Έχοντας πλούσιο παρελθόν στο να ανακαλύπτει «χημικά του Άσαντ» εκεί που τα άφηναν οι αντικαθεστωτικοί, ο «οργανισμός» δείχνει ότι έχει χάσει οποιαδήποτε «ανεξαρτησία» – αν την είχε ποτέ. Το timing της διορίας ταιριάζει καλά στο χρονοδιάγραμμα των αμερικανικών εκλογών (στις 3 Νοέμβρη), και όποιος είναι υποψήφιος των συντηρητικών τότε ίσως δεν χάσει την ευκαιρία να ρίξει μερικούς πυραύλους στον «μη συνεργάσιμο» Άσαντ. Αλλά πίσω απ’ το πόρισμα και, κυρίως, τις απειλές δεν βρίσκεται μόνο η Ουάσιγκτον. Βρίσκεται και ο βασιλιάς γαλλίας και πάσης ευρώπης Macron. Βλέποντας ότι χάνει διαρκώς επιρροή όχι μόνο στην ανατολική αλλά και στην κεντρική Μεσόγειο δείχνει να ονειρεύεται πως θα γίνει σερίφης – στη – θέση – του – σερίφη. Όπου βρει χώρο…

Ή, απλά, προσπαθεί να μαζέψει «πόντους» για να διαπραγματευτεί από καλύτερη θέση με την Μόσχα…

(Το ρημαδογκουβέρνο πλασσάρει την ιδέα ότι ο βασιλιάς Macron θα έρθει με τα πολεμικά του για να σώσει το ελλαδιστάν απ’ την τουρκική επέκταση. Αν όμως βάλει κάποιος κάτω τον χάρτη θα δει ότι οι γαλλικοί λεονταρισμοί απλώνονται σε μια τέτοια έκταση – απ’ την Τρίπολη ως την Δαμασκό – που είναι αδύνατο για τον βασιλιά Macron να γίνει πιστευτός σαν «υπολογίσιμος μάγκας». Ειδικά όταν πέρα απ’ την όποια πιθανή αλλά πάντα άσπονδη «συμμαχία» του με την Ουάσιγκτον, οι ενδιαφερόμενοι και άμεσα εμπλεκόμενοι στην απέναντι μεριά λέγονται Ρώμη, Άγκυρα, Μόσχα – και στο βάθος Πεκίνο.

Ο βασιλιάς Macron, με ανοικτό πολεμικό μέτωπο στο Sahel όπου δεν μπορεί να νικήσει κι έναν ομολογημένα «λαχανιασμένο» καπιταλισμό, στη Μεσόγειο κάνει απλά θόρυβο. Επειδή δεν έχει κάτι καλύτερο να κάνει. Φυσικά αν κάποιος κτυπάει επίμονα τα πόδια του στη θάλασσα μπορεί να σηκώσει ένα κυματάκι γύρω γύρω. Ναυμαχία πάντως δεν κερδίζει…

Κι αλλοίμονο σ’ όσους θέλουν να φτιαχτούν από τέτοιες «τρικυμίες σ’ ένα κουταλάκι»…)

Υπόθεση εργασίας…

Σάββατο 11 Ιούλη. Ας υποθέσουμε ότι κάποιο κράτος, προκειμένου να επεκτείνει τα τεστ covid-19 σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, αναθέτει την δουλειά σε μια σ.δ.ι.τ. «Σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα». Τον ρόλο του «δημόσιου τομέα» τον αναλαμβάνει η ιατρική σχολή κάποιου δημόσιου πανεπιστημίου (και οι προφέσορες μέλη της σχετικής σύμπραξης πιθανότατα βρίσκονται ήδη στο pay roll κάποιων φαρμακοβιομηχανιών). Ο ιδιωτικός τομέας που συμμμετέχει στο project είναι crystal clear: κάποια ή κάποιες φαρμακοβιομηχανίες.

Έτσι, μ’ έναν θαυμαστό και αντάξιο των καιρών τρόπο, έχει ανατεθεί σε μια αγέλη λύκων να μετρήσει τα πρόβατα… (χωρίς αυτά τα καϋμένα να ξέρουν ποιός τους παίρνει μέτρα…) Τί θα περίμενε, άραγε, ο (είδος υπό εξαφάνιση) λογικός άνθρωπος απ’ αυτήν την εργολαβία; Μήπως διπλομετρήσεις; Μήπως υπολογισμό «θετικών» τεστ πριν καν βγουν τα σχετικά αποτελέσματα; Μήπως λάθη στις προσθέσεις;

Το τελευταίο πράγμα που θα έπρεπε να κάνει ο (είδος υπό εξαφάνιση) λογικός άνθρωπος θα ήταν να αγνοήσει την βιομηχανία της δημιουργικής λογιστικής που ανθεί μέσα και γύρω απ’ τον covid-19. Είναι δύσκολο ίσως να διαπιστώσει τον τρόπο που μια τέτοια σύμπραξη λύκων μετράει πρόβατα. Μια παλιά παροιμία έλεγε όμως ότι «όποιος φυλάει τα ρούχα του έχει τα μισά» – εννοώντας ότι δεν μένει εντελώς ξεβράκωτος.

Αυτά τα πιο πάνω μπορεί να είναι αλλά μπορεί και να μην είναι «υπόθεση»…. Όταν η κυβέρνηση αυτού του κράτους αναγκάζεται να πηγαινοφέρνει σε διάφορους μήνες μερικές δεκάδες χιλιάδες «κρούσματα» (με την ίδια άνεση που κάποια ωραία μέρα πρόσθεσε 10.000 στους νεκρούς του covid-19… – ολοστρόγγυλο νούμερο, κάτι του χασάπικου είδους «να τ’ αφήσω τόσο;») ο (είδος υπό εξαφάνιση) ίσως υποθέσει ότι η απλή, κοινή αριθμητική δεν είναι στα φόρτε της στον λεγόμενο «αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο». (Αλλά η «στατιστική» είναι!!!)

Απ’ την άλλη μεριά ποιός τολμάει να πει ότι τα χέρια του κράτους και του παρακράτους, μέσα απ’ τα γάντια με τις σιδερογροθιές, δεν έχουν πια δάκτυλα, οπότε έχουν ξεπεράσει την απλή, κοινή αριθμητική;

Ποιός;

Αυτός, πάλι, τι δουλειά έχει;

Παρασκευή 10 Ιούλη. Ως γνωστόν είναι οι «συνωμοσιολόγοι» που ανησυχούν για το ψηφιακό φακέλωμα των data υγείας… Οι υπόλοιποι προσεύχονται και το οργανώνουν. Ο κυρ Βασίλης, ο άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, μέσω μιας απ’ τις θυγατρικές του που λέγεται π.ο.υ., είναι ένας από δαύτους…

Και να που ξεφυτρώνει… ποιός λέτε; Ο Tony Blair! Το γνωστό κάθαρμα του αγγλικού (και ευρωπαϊκού) «σοσιαλφιλελευθερισμού», που είναι τόσο φίρμα ώστε για κάθε φράση που λέει δημόσια τσεπώνει τουλάχιστον εικοσαχίλιαρο, βγήκε να μας πει πόσο καλό είναι το ψηφιακό φακέλωμα … για να λυθούν τα προβλήματα με τον covid-19…

Και μόνο που το υποστηρίζει ο Blair, τελείωσε! Πάρτε πέτρες!!!

(Ακολουθεί η απομαγνητοφώνηση:)

… Μπορεί να φτιαχτεί μια ψηφιακή ταυτότητα σήμερα, που μπορεί να προστατευτεί πολύ εύκολα, οπότε μπορούν να αντιμετωπιστούν πολλά ζητήματα ιδιωτικότητας και επιτήρησης που ανησυχούν τον κόσμο, αλλά θα είναι μια φυσική εξέλιξη του τρόπου που θα χρησιμοποιούμε την τεχνολογία παντού, στις λειτουργίες της καθημερινής ζωής. Κι αυτή η κρίση του covid δίνει έναν επιπλέον λόγο να το κάνουμε αυτό. Γιατί, κοιτάξτε, μπορεί να κάνω λάθος, αλλά όταν σκέφτομαι για παράδειγμα πως ξανα-ανοίγουν κάποιες επιχειρήσεις, πως ξανα-ξεκινούν τα διεθνή ταξίδια, νομίζω ότι η κατάσταση ασθένειας των ανθρώπων, για παράδειγμα το αν έχουν κάνει τεστ, ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτού του τεστ, είναι άρρωστοι;, δεν είναι άρρωστοι;, νομίζω λοιπόν ότι αν δεν μπορείς να καταγράψεις αυτά τα data με τρόπο που να μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν οι άνθρωποι, νομίζω ότι θα είναι δύσκολο να επιστρέψεις σε κάτι σαν περίπου η κανονικότητα σε πράγματα σαν… σαν τις μεταφορές. Οπότε αν πρόκειται να ξεκινήσεις τα διεθνή ταξίδια πάλι, πως μπορείς να το κάνεις αυτό αν οι άνθρωποι δεν μπορούν εύκολα να ελεγχθούν και να έχουν μια καταγραφή αυτών των τεστ;

Έλα ντε! Αυτά τα σύνορα που ανοιγοκλείνουν σαν ακκορντεόν πώς θα γίνουν «έξυπνα» αν δεν υπάρχουν «διαβατήρια υγείας»; Και το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα πώς θα προχωρήσει αν δεν έχει τέτοιο Διαβατήριο;

Το μυαλό σημαδεύουν!

Παρασκευή 10 Ιούλη. Μπορεί να θεωρηθεί βαρετό. Όντως. Όμως καλύτερα βαρετή (η τεκμηρίωση της άποψής μας) παρά να μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να την βαφτίζει αυθαίρετη.

Γράφαμε πριν 2 μέρες (Θα είναι μια χαρά αν χρεωκοπήσουν) για την όξυνση της προπαγάνδας των «κρουσμάτων» του covid-19 την ώρα που μειώνονται σταθερά οι θάνατοι – ξεκινώντας απ’ τις ηπα, το «παγκόσμιο κέντρο της πανδημίας»…

Ο πιο πάνω πίνακας είναι επίσημος, και δείχνει (μέχρι παραπροχθές) δύο πράγματα. Τα ημερήσια διαπιστωμένα «κρούσματα» (όχι το σύνολό τους!) στις ηπα (η μπλέ γραμμή) σε σχέση με τους χρεωμένους στον covid-19 ημερήσιους θανάτους, πάλι στις ηπα (η κόκκινη γραμμή), συμπεριλαμβανόμενης εννοείται της «κοινής δεξαμενής». Οι διακεκομμένες δείχνουν τις τάσεις. Ακόμα και οι πιο ανόητοι μπορούν να δουν ότι απ’ τα μέσα Μάη – μέσα Ιούνη οι τάσεις είναι σαφέστατες: μεγάλη αύξηση των «κρουσμάτων» (εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των τεστ…) με ταυτόχρονη σταθερή μείωση των νεκρών που αποδίδονται στον covid-19.

Η τρομοεκστρατεία με (δυτική κυρίως) απεύθυνση παρουσιάζει αυτές τις μέρες την Φλόριντα σαν … κρανίου τόπο. Ο πιο πάνω πίνακας δείχνει (με τα ίδια χρώματα) την εξέλιξη των διαπιστωμένων «κρουσμάτων», σε σχέση με τους νεκρούς. Θα έχετε προσέξει υποθέτουμε ότι η Φλόριντα καταθέτει την δική της συνεισφορά στο σχέδιο παράτασης του τρόμου – λόγω “κρουσμάτων”…

Τέλος αυτός ο πίνακας δείχνει την εξέλιξη του αριθμού των τεστ (πάντα στις ηπα)… (Είχαμε κάνει ένα λάθος σε προηγούμενο σχόλιο: 150.000 την ημέρα γίνονταν στα μέσα Απρίλη…)

Προβοκάτσια μέρος δεύτερο

Παρασκευή 10 Ιούλη. Έχουμε ήδη σημειώσει αυτήν την ύπουλη τακτική μετατόπιση της τρομοεκστρατείας απ’ τους «νεκρούς του covid-19» στα «κρούσματα του covid-19». Τα πιο πάνω ενδεικτικά στοιχεία δείχνουν, κατ’ αρχήν, ότι η σταθερή μείωση των νεκρών ΔΕΝ προσφέρεται πια στους δημαγωγούς! Ίσως έχει παίξει ρόλο και το γεγονός ότι διεθνώς έχει αποκαλυφθεί η σκύλευση όσων πεθαίνουν, μέσω της απόδοσης της αιτίας θανάτου στον covid-19 για τους πάντες.

Χρειάζεται, όμως, εδώ η προσοχή σας για να κατανοηθεί ακριβώς η τωρινή τακτική. Αν θυμάστε απ’ την αρχή διάφοροι «αιρετικοί» υποστηρίζαν πως οι μολυσμένοι (αλλά χωρίς συμπτώματα) απ’ τον covid-19 είναι πολύ περισσότεροι απ’ αυτούς που εντοπίζονται· πως υπάρχει μεγάλη υποεκτίμηση σ’ αυτό το μέγεθος· και πως αν μετρούνταν δειγματοληπτικά θα αποδεικνυόταν εξ’ αρχής ότι η φονικότητα του κορονοϊού είναι της τάξης μιας εποχικής γρίπης, ίσως ελάχιστα παραπάνω – επειδή ο λόγος (το κλάσμα) θυμάτων προς φορείς θα ήταν πολύ μικρός…

Η αύξηση των τεστ και κατά συνέπεια η αύξηση των διαπιστωμένων «κρουσμάτων» θα έπρεπε φυσιολογικά να οδηγήσει σ’ αυτό ακριβώς το συμπέρασμα: στην απόδειξη ότι ο covid-19 είναι ελάχιστα φονικός, και μόνο σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις… Κι όμως: αντί να προκύψει αυτό το λογικό συμπέρασμα, οι ειδικοί της προπαγάνδας που βρίσκονται πίσω απ’ την τρομοεκστρατεία, έχουν καταφέρει να οδηγήσουν τις «εντυπώσεις» στο ανάποδο: η αύξηση των «κρουσμάτων» ΔΕΝ εννοείται σαν απόδειξη της εξαιρετικά μειωμένης φονικότητας του ιού (αφού μάλιστα συμπίπτει με την πραγματική μείωση των νεκρών), αλλά σαν «απόδειξη του αυξημένου κινδύνου»!!!

Με ποιον τρόπο γίνεται αυτή η θηριώδης αντιστροφή, το κεφαλοκλείδωμα της απλής λογικής; Θα τολμούσαμε να πούμε: μ’ έναν υποδειγματικά «ταιηλορικό» τρόπο, που είναι συνηθισμένος στη διαφήμιση και στο Θέαμα γενικά!

Βήμα πρώτο: σπάνε οι λογικές συσχετίσεις μεταξύ καταστάσεων, οι λογικές ακολουθίες της σκέψης, οι συνειρμοί, σε «ανεξάρτητα (μεταξύ τους) δεδομένα». Εν προκειμένω: ο αριθμός των νεκρών απαγορεύεται να αναχθεί με οποιονδήποτε τρόπο (σαν κλάσμα…) στον αριθμό των κρουσμάτων… Για να αποφευχθεί αυτό επιστρατεύεται θόρυβος, θόρυβος, θόρυβος!!!

Βήμα δεύτερο: κάθε διαχωρισμένη οντότητα, στάδιο, «ποσότητα» εντάσσεται σε μια άλλη, ξένη, κατασκευασμένη αλληλουχία. Όπως οι νεκροί – του – covid-19 ήταν άσχετοι με το αν είναι ΑΠΟ ή ΜΕ τον ιό, έτσι και τα «κρούσματα» είναι άσχετα με το αν αρρωσταίνουν οι φορείς, αν είναι ασυμπτωματικοί, αν αρρωσταίνουν εντελώς ήπια, σοβαρά, κλπ. Τα «κρούσματα» δεν ανήκουν σε μια βιολογική διαδικασία· είναι παντελώς αδιάφορο αν οδηγούν κάπου (: αρρώστια) ή όχι· εντάσσονται αποκλειστικά σε μια πολιτική διαδικασία «δημιουργικής λογιστικής» με υπονοούμενα θανάτου…

Βήμα τρίτο: αυτές οι διαχωρισμένες οντότητες, στάδια, «ποσότητες», που έχουν καθαρθεί από οποιοδήποτε πραγματικό (εν προκειμένω: βιολογικό) νόημα, ξαναμοντάρονται σε μια γραμμική αλυσίδα παραγωγής (: τρόμου), νοηματοδοτημένες αποκλειστικά απ’ το τελικό trademark (: θάνατος!). Τα «κρούσματα» (όπως οι νεκροί των «κοινών δεξαμενών») είναι εξαρτήματα της ιδιοκτήτριας φίρμας (του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος και των λακέδων του), και έξω απ’ αυτήν και το μοντάζ της δεν (πρέπει να) έχουν κανένα νόημα.

Δεν είναι απλά μια τεχνική. Είναι μια πολιτική «νοηματοδότησης και απονοηματοδότησης», που συνοδεύεται από μια ακόμα πολιτική δημαγωγίας. Ποιά είναι αυτή; Πετάμε την μπάλα έξω! Δεν πρόκειται να απαντήσουν οι δημαγωγοί σε καμμία ερώτηση σχετικά με το στραμπούλιγμα της λογικής! Απλά θα συνεχίζουν και θα συνεχίζουν και θα συνεχίζουν να το κάνουν, ποντάροντας σ’ αυτό: ότι τελικά έχουν τους «πόρους» (τα μέσα, το χρήμα, κλπ) να επιβάλλουν το στραμπούλιγμα σαν πραγματικότητα. Που σημαίνει: τα «κρούσματα» – τα «κρούσματα» – τα «κρούσματα» είναι απειλή θανάτου! Τελεία και παύλα!!!

Δεν είναι τόσο απλό όσο φαίνεται. Υπονοείται σ’ αυτήν την πολιτική ο υπερεξοπλισμός του Θεάματος που μπορεί, όχι μέσω της πειθούς ή των εξηγήσεων (ή, έστω, των προσπαθειών για πειθώ και εξηγήσεις) αλλά απλά και μόνο μέσω της διαρκούς βίαιης επανάληψης να επιβάλει τις «αλήθειες» του. Για να το πούμε απλά: τα αφεντικά και οι λακέδες τους δεν πρόκειται να δώσουν καμμία εξήγηση (για τις λαθροχειρίες τους)· απλά τις επιβάλλουν παραληρώντας!

Και σε κάποια φάση αυτής της εκστρατείας ωμής επιβολής αρχίζουν και οι «εκκαθαρίσεις» των διαφωνούντων…

Είναι ο πόλεμος φίλε! (Σημείωση για την πραγματικότητα…)

Παρασκευή 10 Ιούλη. Όσες / όσοι έχουν φτάσει ως εδώ προσεκτικά θα έχουν διαπιστώσει ότι περάσαμε απ’ το «βαρετό» κάποιων στοιχείων στο «επικίνδυνο» κάποιων διαπιστώσεων για την λειτουργία του συστήματος αποπλάνησης. Διαπιστώνουμε, δηλαδή, ότι η τρομοεκστρατεία δεν έχει καμμία έγνοια να εξηγήσει ή να δικαιολογήσει τα δήθεν «επιχειρήματά» της – απλά προελαύνει, ανοίγοντας τον δρόμο / τρόμο μέσω του carpet bombing. Αδιάλλακτα και ωμά: έτσι είναι (με τον covid-19) επειδή έτσι λέμε ΕΜΕΙΣ. Εσείς; Αν διαφωνείτε είστε απλά σκουπίδια, που θα τα καθαρίσουμε αργά ή γρήγορα.

Τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Και οι προσπάθειές μας να προειδοποιήσουμε έγκαιρα έχουν πέσει στο κενό. (Σιγά μην είχαν καλύτερη “τύχη”!!!) Η αδιαλλαξία της εξουσίας (και η διατήρηση ενός φαντάσματος «διαλόγου» μόνο για εκτόνωση, μέσω μήντια) είναι σύμφυτη με την έναρξη του 4ου παγκόσμιου πολέμου, στις αρχές των ‘00s. Πολλοί πριν οι υποτελείς υιοθετήσουν αυτήν την αδιαλλαξία (στα social media) παριστάνοντας, αυτοί οι λούμπεν, το ότι έχουν γνώση / εξουσία· πριν η ένωση των φίλων της καραντίνας στις εθνικές και στις διεθνικές εκδοχές της συγχρονιστεί σαν 5η φάλαγγα με τις ανάγκες της αναδιάρθρωσης του κοινωνικού, σε στιγμή κάθε άλλο παρά «ανύποπτη», το πράγμα είχε ξεκαθαριστεί – απ’ την μεριά των εξουσιαστών. Και αφορούσε τα πάντα!

Στο (χάρτινο) Sarajevo νο 14, τον Ιούλη του 2007 (ποιός άραγε να θυμάται;) κάτω απ’ τον τίτλο: είναι τα ερείπια μέρος της πραγματικότητας; γράφαμε:

O αξιωματούχος μου είπε ότι τύποι του είδους μου «ανήκουν σ’ αυτό που αποκαλούμε κόσμος – βασισμένος – στην – πραγματικότητα», τον οποίο περιέγραψε σαν αποτελούμενο από ανθρώπους «που πιστεύουν ότι οι λύσεις προκύπτουν απ’ την συνετή μελέτη της πραγματικότητας όπως αυτή εμφανίζεται μπροστά μας». Συμφώνησα και μουρμούρισα κάτι για τις αρχές του διαφωτισμού και του εμπειρισμού. Mε έκοψε. «Aλλά ο κόσμος δεν δουλεύει πλέον έτσι» συνέχισε. «Tώρα είμαστε αυτοκρατορία, κι όταν δρούμε δημιουργούμε την δική μας πραγματικότητα. Kαι την ώρα που εσείς μελετάτε αυτήν την πραγματικότητα που δημιουργήσαμε – όσο πιο συνετά μπορείτε – ξαναδρούμε, δημιουργώντας νέες πραγματικότητες, τις οποίες επίσης μπορείτε να μελετήσετε, κι έτσι προχωράνε τα πράγματα. Eίμαστε πρωταγωνιστές της ιστορίας …. και εσείς, όλοι εσείς, έχετε μείνει πίσω να μελετάτε αυτά που κάνουμε».
New York Times Magazine, Oκτώβριος του 2004

Nα λοιπόν που δεν θα έπρεπε να κατηγορήσει κανείς τους εγκέφαλους της Oυάσιγκτον για έλλειψη φιλοσοφικού βάθους! Tα πιο πάνω είναι κουβέντες κάποιου (ανώνυμου….) υψηλόβαθμου αμερικάνου αξιωματούχου προς τον δημοσιογράφο Ron Suskind. Kι εκφράζουν με συμπυκνωμένο τρόπο αυτό που θα ονομάζαμε ο βολονταρισμός της δύναμης. Δηλαδή: «είμαι ο απόλυτος κυρίαρχος, και πραγματικότητα είναι αυτό που εγώ θέλω – δεν υπάρχει άλλη πραγματικότητα πέρα απ’ τα έργα μου».

Mπορεί επίσης κάποιος να μιλήσει για παρανοϊκό παραλήρημα μεγαλείου. Tο «δεν υπάρχει πραγματικότητα πέρα από εκείνη που δημιουργώ» θα ταίριαζε γάντι σε οποιονδήποτε περιδιάβαινε τους δρόμους με το χέρι στη γνωστή θέση, φωνασκώντας πως είναι ο Mέγας Nαπολέων.

Σε κάθε περίπτωση η σιγουριά του αμερικάνου αξιωματούχου (έστω, το 2004) δείχνει ένα βασικό σημείο του ιδεολογικού μαγνητικού βορρά στην πλανητική πολιτική των ηπα. Eίναι οι ιδέες εκείνου που πιστεύει πως είναι ο μόνος πρωταγωνιστής της ιστορίας, ο μόνος κατασκευαστής της· ότι η ιστορία είναι παράσταση για έναν ρόλο· και πως αυτή η παράσταση εξελίσσεται «ακτιβιστικά». Aυτός ο πρωταγωνιστής – της – ιστορίας (η αυτοκρατορία της Oυάσιγκτον) κατασκευάζει τα γεγονότα, αλλά κατασκευάζει και τις αντιληπτικές δυνατότητες όσων παρατηρούν αυτά τα γεγονότα. Kατασκευάζει τον κόσμο, κατασκευάζει τα λόγια και τις εικόνες που μπορούν να κάνουν νοητό αυτόν τον κόσμο, κατασκευάζει το περιβάλλον της σύνεσης με την οποία μπορεί να μελετηθεί εκ των υστέρων η κάθε κατασκευή και το κάθε έργο. Kι εν τω μεταξύ έχει ξεκινήσει κιόλας για τον επόμενο γύρο, για τις νέες πραγματικότητες. Aνειρήνευτος ο πρωταγωνιστής – της – ιστορίας αναμετριέται όχι μόνο με ασήμαντους αντιπάλους αλλά κυρίως με τον ίδιο του τον εαυτό: ποτέ δεν θα γίνει μια στατική (θα ήθελε να πει ο αξιωματούχος) και ποτέ δεν θα είναι μια οριστική πραγματικότητα. Δεν είναι «το τέλος της ιστορίας» το πεπρωμένο της κυριαρχίας· είναι η αέναη ανα-κατασκευή της…

Ακριβώς εδώ βρισκόμαστε πάντα, εν έτει 2020: η διαρκής (ανα)κατασκευή της πραγματικότητας για την υγεία (που είναι, το επαναλαμβάνουμε, όχι μόνο άμεση εμπειρία αλλά, όλο περισσότερο το αντίθετο: πολιτική κατηγορία του κεφάλαιου που ανακατασκευάζει τις εμπειρίες….) – αυτό συμβαίνει γύρω μας…

Καταλαβαίνετε;

Πρωτοπορεία της αλγοριθμικής φυλακής

Πέμπτη 9 Ιούλη. Μπορεί στις 1 Ιούλη ο Ασύλληπτος να μην ξεκίνησε τις νομικές διαδικασίες για την προσάρτηση του μεγαλύτερου μέρους της Δυτικής Όχθης – «περιμένει και επιφυλάσσεται». Την ίδια ημέρα όμως η κοινοβουλευτική του πλειοψηφία έκανε νόμο την επιτήρηση όλων των υπηκόων, μέσω των κινητών τους, απ’ τις μυστικές υπηρεσίες.

Ο λόγος είναι ο γνωστός: η «προστασία της δημόσιας υγείας»… Υποτίθεται ότι η μέθοδος είναι το «social tracking» – ο έλεγχος των κοινωνικών επαφών δηλαδή. Αλλά το ισραηλινό απαρτχάιντ καθεστώς, που τόσα έχει επιβάλλει σε εκατομμύρια παλαιστίνιους αιχμάλωτους στη Γάζα και στη δυτική Όχθη, δεν θα μπορούσε παρά να ρίξει άλλη μια “κατάλληλη” ματιά στο εσωτερικό του. Αφήνοντας τα ψωραλέα κρατικά δυτικά προσχήματα περί «προστασίας της ιδιωτικότητας» έκανε αυτό που κάθε δυτικό αφεντικό θέλει: ανέθεσε την «προστασία της υγείας» στον καλύτερο γιατρό… Στις μυστικές του υπηρεσίες!…

Έτσι πεθαίνει η δημοκρατία είπε ο βουλευτής Nitzam Horowitz, επικεφαλής του κόμματος Meretz. Με το συμπάθειο κυρ Horowitz, αλλά δεν ξέρεις τι σου γίνεται!!! Ακόμα κι αν αυτή η μυστηριώδης «δημοκρατία» είναι εφτάψυχη, έχει πεθάνει προ πολλού στα μέρη σου. Απ’ το 1967 για την ακρίβεια. Όλα τα υπόλοιπα λέγονται σαρκοφάγα ζόμπι… Κι ας μην ξεχνάμε ότι ο ισραηλινός φασιστομιλιταρισμός είναι εξαγώγιμο είδος!
(Εννοείται ότι υπάρχει ακόμα στον πλανήτη η δυνατότητα για τους υπηκόους (ποιούς στ’ αλήθεια;) του off: το κινητό μόνιμα πάνω στο τραπέζι… ακίνητο, 24 ώρες το 24ωρο… Ή, ακόμα καλύτερα, κρεμασμένο στη θήκη του, στην κάσα της πόρτας της κουζίνας…)

Θα είναι μια χαρά αν χρεωκοπήσουν

Τετάρτη 8 Ιούλη. Καθώς οι big pharma προσπαθούν, με όλο και μεγαλύτερη λύσσα, να προλάβουν να εμφανίσουν κάτι που να μπορεί να πουληθεί σαν αντιcovid-19 εμβόλιο κάπου ως το τέλος του χρόνου, οι λακέδες τους σ’ όλο τον κόσμο προσπαθούν με νύχια και με δόντια να κρατήσουν «ζεστό» τον φόβο… Αυτό που συμβαίνει στα μέρη μας δεν είναι εξαίρεση· είναι απλά σε μικρή κλίμακα: αφού οι θάνατοι που χρεώνονται στον covid-19 έχουν μειωθεί τόσο πολύ στο μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου ώστε να τείνουν σταθερά προς τους ελάχιστους, ο ρόλος του τρομοκράτη έχει αποδοθεί… στα «κρούσματα». Κι άλλα κρούσματα! Περισσότερα κρούσματα! Αυξάνονται τα κρούσματα!!!

Μιας και «κρούσματα» είναι απλά τα διαπιστωμένα positive τεστ, η αύξησή τους οφείλεται σ’ έναν πολύ απλό λόγο: οι βιομηχανίες που παράγουν αυτά τα τεστ έχουν «ζεσταθεί», τα παράγουν πλέον σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες· τα κράτη τα αγοράζουν σε πολύ μεγαλύτερες ποσότητες· τα τεστ γίνονται σε πολύ μεγαλύτερους αριθμούς… οπότε (αναλογικά) βρίσκονται περισσότεροι θετικοί. Στις ηπα, για παράδειγμα, από 150.000 τεστ που γίνονταν καθημερινά πριν ένα μήνα γίνονται τώρα 700.000… Αλλά “θετικός” δεν σημαίνει σχεδόν τίποτα!!! Το 90% απ’ αυτούς μπορεί και να μην το καταλάβαινε…

Πίσω απ’ αυτήν την μπλόφα, που προσπαθεί να κρατήσει τον υποτιθέμενο κίνδυνο του covid-19 σαν ζωντανό ενδεχόμενο έτσι ώστε να μπορεί να πουληθεί το όποιο εμβόλιο (ή/και να επιβληθεί ένας μαζικός αλλά άχρηστος εμβολιασμός) τα δεδομένα είναι συντριπτικά σε βάρος του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος. Και αυτό μας χαροποιεί ιδιαίτερα.

Το πρώτο ενδιαφέρον δεδομένο είναι ότι τα αμερικανικά CDC (τα κέντρα αντιμετώπισης μεταδοτικών ασθενειών) βρίσκονται κοντά στο να αναγγείλουν το τέλος της πανδημίας στις ηπα! Ναι, είναι αλήθεια: παρά τις κοινές δεξαμενές ο αριθμός των νεκρών πέφτει σταθερά εδώ και πολλές ημέρες, σε μια τάση που δεν υπάρχει λόγος να αναστραφεί…

Το δεύτερο ενδιαφέρον δεδομένο είναι ότι όλο και περισσότερες διεθνείς έρευνες συγκλίνουν στο ότι το σημείο απόκτησης γενικής ανοσίας πληθυσμού έχει κατακτηθεί για τα περισσότερα δυτικά κράτη, συμπεριλαμβανόμενου του μεγαλύτερου μέρους των ηπα! Έγινε κάποιο θαύμα; Όχι – κι αξίζουν δυο τρεις εξηγήσεις παραπάνω, επειδή το ζήτημα συνδέεται άμεσα με τα πραξικόπηματα.

Η αρχική (καθεστωτική) άποψη ήταν ότι προκειμένου να επιτευχθεί αυτή η (ανεπιθύμητη απ’ τις big pharma και τις big tech) φυσική γενική ανοσία πληθυσμού, θα έπρεπε να προσβληθεί (“κολλήσει”) το 70% ή και το 80% του πληθυσμού κάθε κράτους. Στη βάση αυτού του υπολογισμού οι γενικές απαγορεύσεις ήταν μια καλή τακτική υπέρ του να καθυστερήσει η διάδοση του covid-19, έτσι ώστε να χρειαστεί η τεχνητή ανοσία, δηλαδή οι μαζικοί εμβολιασμοί. Όλο το παραμύθι περί «ισοπέδωσης της καμπύλης» αυτό το νόημα είχε: να επιβραδύνει την κατάκτηση της φυσικής γενικής ανοσίας παρατείνοντας την μολυσματική κυκλοφορία του covid-19 επί μήνες, μέχρι να φτιαχτούν τα σωτήρια εμβόλια…

Όλο και περισσότερες έρευνες όμως αποδεικνύουν δύο «άσχημα νέα» γι’ αυτή την τακτική. Το πρώτο είχε ειπωθεί ήδη απ’ τον περασμένο Απρίλη (το διαβάσατε κι εδώ…), αλλά τώρα το επιβεβαιώνουν περισσότεροι ερευνητές: ο τρόπος που ο ανθρώπινος οργανισμός ανοσοποιείται έναντι των κορονοϊών (και όχι μόνο εναντίον του covid-19) είναι σε μεγάλο βαθμό μέσω των Τ κυττάρων (στο αίμα) και όχι μόνο (ή όχι κυρίως) μέσω της δημιουργίας αντισωμάτων. Το ενδιαφέρον πια είναι πως αποκαλύπτεται ότι ένα ικανό ποσοστό των πληθυσμών (όχι σταθερό σε όλους) της τάξης 50% ή και 60% έχει ήδη επαρκή ποσότητα Τ κυττάρων στο αίμα του εξαιτίας «μολύνσεων» με άλλους συνηθισμένους κορονοϊούς, με επικρατέστερο τον «ρινοϊό» του κοινού κρυολογήματος. Πράγμα που σημαίνει ότι αυτό το ποσοστό των πληθυσμών έχει ήδη απ’ τα πριν ανοσία κατά του covid-19!! Κάτι που λύνει τα μάγια του γιατί παρά την εύκολη μεταδοτικότητά του ο covid-19 δεν εξαπλώθηκε όπως προέβλεπαν διάφορα ηλίθια μοντέλα διάφορων ηλίθιων και εγκάθετων ειδικών (τύπου Ferguson, Fauci, ντόπιοι ιερείς, κλπ)!

Με τέτοιο ποσοστό ήδη δεδομένης, προ-αποκτημένης γενικής ανοσίας πληθυσμού απέναντι (και) στον τσαχπίνη το έξτρα ποσοστό που απέμενε να αποκτήσει ανοσία εξαιτίας της μόλυνσης με τον covid-19 περιορίστηκε σε λιγότερο από 20%! Κάτι που οι εκτιμήσεις πολλών ερευνών συμπεραίνουν πως έχει ήδη συμβεί ή θα συμβεί πολύ σύντομα – παρά τα εμπόδια των πραξικοπημάτων και των γενικών απαγορεύσεων!!!

Το τρίτο δεδομένο είναι ότι εξοπλισμένοι μ’ αυτές τις (πολλαπλασιαζόμενες) έρευνες οι «αιρετικοί» ειδικοί, τους οποίους οι καθεστωτικοί έριχναν στην φωτιά τους προηγούμενους μήνες, έχουν πια εδραιώσει την θέση τους. Όχι στα media (αυτά παραμένουν στον έλεγχο των πραξικοπηματιών…) αλλά στην “επιστημονική κοινότητα”. Η άποψη ότι τα εμβόλια κατά του covid-19 (όταν και αν φτιαχτούν) είναι περιττά, άχρηστα, και σε ορισμένες περιπτώσεις επικίνδυνα – τα mRNA… – έχει πια στη διάθεσή της όλες τις επιστημονικές και στατιστικές αποδείξεις που χρειάζεται. Δεν είναι άποψη – είναι facts!

Καθώς περνάνε οι μέρες και οι βδομάδες, τα μόνα που έχουν απομείνει σ’ αυτή τη φάση στους πραξικοπηματίες και τους λοιπούς τσατσορούφιανους του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος είναι τα «κρούσματα»… Και οι τρομοαπειλές για «δεύτερο κύμα»…. Επειδή οι φόβοι έχουν χαραχθεί στις ατομικές και συλλογικές συνειδήσεις θα συνεχίσουν να τρομοκρατούν· κι ό,τι βγάλουν! Γι’ αυτό, εκείνο που πρέπει οπωσδήποτε να συνεχίσει και να βαθύνει είναι η αναλυτική εργατική κριτική και το ξεκαθάρισμα του τι έχει συμβεί ως τώρα, τι θα συνεχίσει να συμβαίνει, και γιατί.

Τα αφεντικά δεν πρόκειται να μείνουν με σταυρωμένα χέρια. Σήκωσαν μεγάλη πέτρα! Ακόμα κι αν τελικά χάσουν αυτόν τον γύρο, θα επανέλθουν δριμύτερα!!!

Νεοκρατισμός (τροφή για σκέψη) 1

Τετάρτη 8 Ιούλη. Οι μετασχηματισμοί που βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη στον «δυτικό κόσμο» αρκετά πριν την «κρίση covid-19» και, κυρίως, η επανεμφάνιση της μορφής – κράτος σαν «κέντρου ελέγχου» είτε της καπιταλιστικής «διάσωσης» (στην περίπτωση τραπεζών και στρατηγικών επιχειρήσεων μετά το 2008 – 2009) είτε της καπιταλιστικής «ανάπτυξης» απ’ το 2015 και μετά, έχουν τονιστεί κάμποσες φορές απ’ την ασταμάτητη μηχανή.

Οι μετασχηματισμοί αυτοί έκαναν ένα εκρηκτικό άλμα αξιοποιώντας την «κρίση covid-19». Για την ακρίβεια έχουμε υποστηρίξει (αναλαμβάνοντας όλη την ευθύνη της άποψής μας) ότι τα αφεντικά αυτών των μετασχηματισμών ήταν που κατασκευάσαν με τέτοιο τρόπο την «πρόσληψη» του (γενικά μιλώντας) ελάχιστα επικίνδυνου covid-19 έτσι ώστε να γίνει εφικτό (και “νόμιμο”) αυτό το εκρηκτικό άλμα. Κυρίως σε ότι αφορά τον έλεγχο (μέσω γενίκευσης της μηχανικής μεσολάβησης) του κοινωνικού εργοστάσιου.

Αυτό καθόλου δεν σήμαινε και δεν σημαίνει ότι ο covid-19 ήταν ανύπαρκτος· ή ότι ήταν εργαστηριακή κατασκευή. Ήταν, όμως, γενικά ακίνδυνος (εκτός απ’ τους επιβαρυμένους έτσι κι αλλιώς ηλικιωμένους, που θα τους σκότωναν και οι επιπλοκές μιας γρίπης αν δεν υπήρχε ιδιαίτερη φροντίδα για αυτούς). Το ακριβές χρονολόγιο που έχουμε κρατήσει (και πάνω στο οποίο, μέρα την μέρα, ήταν υποχρεωμένη να κινείται η ασταμάτητη μηχανή) δείχνει ότι υπήρξε ένα διάστημα (μερικών, λιγότερων ή περισσότερων ημερών) αμηχανίας στα επιτελεία του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, που προκλήθηκε κυρίως απ’ το γεγονός ότι ο covid-19 εμφανίστηκε (καταγράφηκε, αξιολογήθηκε και αντιμετωπίστηκε με επιτυχία) στον βασικότερο ανταγωνιστή τους: το Πεκίνο. Στη συνέχεια, σαν «πρώτη αντίδραση» (και επιχειρησιακή βάση) τα υγιεινιστικά πραξικοπήματα και η τρομοκρατική δημαγωγία (ένας συνδυασμός μεσαιωνικών, πολεμικών και μεταμοντέρνων πρακτικών ελέγχου) επιλέχτηκαν και μπήκαν σε εφαρμογή, σαν “αντίγραφα” της κινεζικής τακτικής.

Τίποτα απ’ αυτά δεν είχε σχέση με την «δημόσια υγεία»! (Οι αποδείξεις είναι, πια, υπεραρκετές!!!) Η μορφή – κράτος, που σε διάφορες δυτικές καπιταλιστικές περιπτώσεις βρισκόταν ήδη «στο χείλος της αγοράς» μπήκε (ή σπρώχτηκε…) στο κέντρο των μετασχηματισμών, αναγνωριζόμενη σαν η κυρίως αρμόδια της βιοπολιτικής της 4ης βιομηχανικής επανάστασης για το επόμενο (άγνωστης αλλά πάντως όχι μικρής διάρκειας) διάστημα.

Ξέρουμε ότι οι εργατικές απόψεις μας είναι αιρετικές. Ξέρουμε επίσης ότι διάφοροι (επιεικώς αμόρφωτοι από την άποψη του ιστορικού διαλεκτικού υλισμού) «ερμηνεύουν» τον νεοκρατισμό σα «νεοκεϋνσιανισμό»… Πρόκειται για ένα λάθος που έχει και θα έχει τραγικές συνέπειες για την σύγχρονη εργατική τάξη: την μετατρέπει σε ζητιάνο… Ξέρουμε τέλος ότι θα χρειαστεί πολύ, συστηματική και προσεκτική δουλειά (και αρκετός χρόνος) για να ξεκαθαριστούν αυτά που πρέπει. (Μια δουλειά που μόνο ενδεικτικά μπορεί να γίνει με την μορφή της ασταμάτητης μηχανής).

Το πέρασμα απ’ τον (όποιο) νεοφιλελευθερισμό στον (όποιο) νεοκρατισμό δεν είναι απλά μια «ιδεολογική» αλλαγή φρουράς. Είναι, κυρίως, πολιτική (δηλαδή διευρυμένα εξουσιαστική) αναγκαιότητα για τα αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης. Ακόμα πιο έντονα εφόσον αυτή η τελευταία συμβαίνει μέσα σε συνθήκες οξυνόμενου ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Πράγμα που σημαίνει κυριολεκτική «συστράτευση» ανθρώπινων και τεχνοεπιστημονικών «πόρων» κάτω από εθνοκρατικές σημαίες.

Δεν είναι κάτι που συμβαίνει πρώτη φορά στην καπιταλιστική ιστορία – το αντίθετο. Είναι σίγουρα κάτι που γίνεται (πάντα) εναντίον της πολιτικής αυτονομίας της συγχρόνης εργατικής τάξης· αν υποθέσουμε ότι η τάξη μας ενδιαφέρεται ή θα ενδιαφερθεί σύντομα για την ανάκτησή της…