Τα κακά νέα έρχονται απ’ την «ζούγκλα»!

Πέμπτη 13 Ιούνη>> Θυμάστε εκείνον το ανεκδιήγητο χρυσοπληρωμένο ευρωπαράσιτο που παρομοίασε την ε.ε. «με όμορφο κήπο κυκλωμένο απ’ την παγκόσμια ζούγκλα», ονόματι Borrel; Ε λοιπόν η «ζούγκλα» φέρνει σύντομα κακά νέα για τον «κήπο» και τους κηπουρούς!

Οι ανεπίσημες πληροφορίες άρχισαν να κυκλοφορούν πριν ένα μήνα… Και πριν μια περίπου βδομάδα το πράγμα απέκτησε επισημότητα, στο «διεθνές οικονομικό φόρουμ της αγίας Πετρούπολης»: η παράκαμψη του δολαρίου (και του ευρώ) και όλων των χρηματοπιστωτικών μηχανισμών που έχουν στηρίξει την παγκόσμια ηγεμονία τους (κυρίως του πρώτου) απ’ το Bretton Woods και μετά, βρίσκεται προ των πυλών!!! Είναι μάλλον θέμα μηνών παρά ετών! Λέγεται Unit – ή Unit ecosystem.

Οι πληροφορίες για το τι και πως είναι ελάχιστες, αρκετές πάντως για να εξηγήσουμε σε αδρές γραμμές για το τι είναι. Πρώτα το εύκολο: ΔΕΝ είναι ένα νόμισμα όπως το δολάριο ή το ευρώ ή το γιέν ή το γουάν… Κι έτσι γίνονται θρύψαλα οι ελπίδες διάφορων δυτικών «ειδικών» ότι η ώρα μιας μείζονος αποδολαριοποίησης θα έρθει μετά από πολλά πολλά χρόνια… όταν το γουάν θα…

Δεύτερον, θα διευκολύνει όσες / όσους ενδιαφέρονται αν έχουν υπόψη τους τι ήταν το ECU, το european currency unit, απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ’70 ώς τα τέλη της δεκαετίας του ’90 (οπότε αντικαταστάθηκε απ’ το ευρώ). Επί τροχάδην: το ECU ήταν μια λογιστική νομισματική μονάδα, ένα «νόμισμα λογιστηρίου» για να το πούμε χοντροκομμένα, ως ο «κοινός τόπος» και ο «λογιστικός μετρητής» των ευρωπαϊκών νομισμάτων που παρέμεναν κανονικά σε χρήση. Ήταν ο εκφραστής-σε-νόμισμα του «ευρωπαϊκού νομισματικού συστήματος», που είχε σαν βασικό στόχο να σταθεροποιήσει τις ισοτιμίες μεταξύ των ευρωπαϊκών νομισμάτων σε ελεγχόμενο εύρος, έτσι ώστε να μην υπάρχει νομισματικός ανταγωνισμός μεταξύ των αντίστοιχων κεφαλαίων. Η συμμετοχή στο ECU αυτών των ευρωπαϊκών νομισμάτων είχε ορισμένους οικονομικούς / χρηματοπιστωτικούς κανόνες, όπως όρια στις υποτιμήσεις / ανατιμήσεις, άρα και όρια στα δημόσια χρέη και ελλείματα (αυτό το τελευταίο μορφοποιήθηκε πιο συγκεκριμένα με την «συνθήκη του Maastricht»).

Το Unit είναι κάτι παρόμοιο, πλην όμως τεχνολογικά αναβαθμισμένο και πολιτικά προσανατολισμένο στο να παρακάμψει στις διεθνείς συνάλλαγες (εμπόριο, κλπ) όλους τους υπό δυτικό έλεγχο μηχανισμούς (του είδους swift κλπ) και θεσμούς (του είδους δντ κλπ).

Ουσιαστικά το Unit θα είναι ένα λογιστικό νομισματικό μέσο, βασισμένο στα νομίσματα των BRICS+ (κατά 60%) και στον χρυσό (κατά 40% – εν μέρει επιστροφή στον «κανόνα του χρυσού»!…), στηριγμένο στην τεχνολογία blockchain (χωρίς να είναι… «κρυπτονόμισμα»!!), με το οποίο κάθε άλλο «εθνικό νόμισμα» θα έχει ελεγχόμενη ισοτιμία μέσα σε συγκεκριμένο εύρος (προσδιορισμένη, κυρίως, απ’ τα αποθέματα του αντίστοιχου κράτους σε χρυσό και τις εξαγωγές του…) – πράγμα που σημαίνει ότι τα κράτη / μέλη του Unit θα μπορούν να συναλλάσσονται μεταξύ τους στα «εθνικά νομίσματά» τους, αποφεύγοντας την ελεγχόμενη απ’ τους δυτικούς διαδικασία διεθνών εκκαθαρίσεων που λέγεται swift. Αυτές οι εκκαθαρίσεις («έσοδα / έξοδα») για κάθε κράτος (ή ιδιώτες: επιχειρήσεις κλπ) θα γίνεται αυτόματα απ’ τους αλγόριθμους του Unit. (Εννοείται ότι οι χρηματοπιστωτικές «κυρώσεις» θα αρχίσουν να καταρρέουν).

Γίνεται τώρα σαφές ότι το Unit ΔΕΝ θα εξαφανίσει ούτε το δολάριο, ούτε το ευρώ. Θα κάνει κάτι άλλο: θα απαλλάξει διάφορα (μάλλον αρκετά…) κράτη απ’ το να κρατούν μεγάλα αποθεματικά στις κεντρικές τους τράπεζες σ’ αυτά τα διεθνή νομίσματα (θα τα αντικαταστήσουν με χρυσό…) και θα τους επιτρέψει να χρησιμοποιούν τα δικά τους «εθνικά νομίσματα», περιορίζοντας έτσι σημαντικά την εξαγωγή-της-εθνικά-αποσπασμένης-υπεραξίας προς τα δυτικά κράτη / κεφάλαια.

Η πιο πάνω περιγραφή δεν είναι πλήρης ή διεξοδική! Είναι απλά περιγραφική. Υπάρχουν κι άλλες πλευρές σ’ αυτό το «οικοσύστημα», όπως για παράδειγμα η παράκαμψη του δντ. Σε κάθε περίπτωση το ενδιαφέρον βρίσκεται στο ότι η έναρξη της λειτουργίας του αναμένεται (σύμφωνα με τις ανεπίσημες πληροφορίες…) είτε ως το τέλος του 2024 είτε στις αρχές του 2025…

Η πρόεδρος της βραζιλίας Dilma Roussef (που τυχαίνει να είναι πρόεδρος της ευθέως ανταγωνιστικής προς το δντ/παγκόσμια τράπεζα «νέας αναπτυξιακής τράπεζας» των brics) μίλησε επί τούτου για το Unit με την ανεγκέφαλη αλεπού στην αγία Πετρούπολη, ενώ στη συνέχεια είχε τετ α τετ με τον ρώσο οικονομολόγο Sergey Glazyev, «ιθύνοντα νου» του Unit, που είναι υπουργός μακρο-οικονομίας της «ευρασιατικής οικονομικής ένωσης» (και διάφορα άλλα).

Ακόμα κι αν τα χρονοδιαγράμματα της πρώτης εμφάνισης / χρήσης του Unit μεταξύ των (αυξανόμενων…) κρατών / μελών των brics μετατοπιστούν κατά λίγους μήνες, είναι φανερό ότι «το νερό μπαίνει στο αυλάκι». Αυτό, με την σειρά του, δημιουργεί ισχυρούς (αν και ανομολόγητους) πονοκέφαλους στα δυτικά κράτη / κεφάλαια που έχουν μάθει επί δεκαετίες όχι απλά να εμπορεύονται αλλά να λεηλατούν διεθνώς και μέσω των νομισμάτων τους.

Μπείτε τώρα στη θέση αυτών των δυτικών αφεντικών και των πολιτικών εκπροσώπων τους!!! Πριν 2 χρόνια ονειρεύονταν νέες κατακτήσεις στην «ανατολή» (και περικύκλωση του κινέζικου κράτους / κεφάλαιου). Και τώρα; Τώρα βρίσκονται μπροστά σ’ ένα όλο και μεγαλύτερο θηρίο που τους σπάει ένα ένα τα δόντια!!

Πιστεύετε ότι νοιώθουν σταθερό το έδαφος κάτω απ’ τα πόδια τους; Πιστεύετε ότι δεν θα το ρίξουν στον αλληλοκανιβαλισμό – αν δεν μπορούν να ξαναπάρουν πίσω αυτά που χάνουν, δηλαδή 500 χρόνια παγκόσμιας ηγεμονίας;

Ή τι;

Ο αιώνιος εχθρός

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> Το γεγονός ότι οι ισλαμοδημοκράτες στην Άγκυρα, απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα, δήλωναν τον προσανατολισμό τους στην ένταξη στην ε.ε. ποτέ δεν ήταν κυριολεκτικό. Το τουρκικό κράτος / κεφάλαιο περισσότερα θα είχε να χάσει παρά να ωφεληθεί αν έπρεπε να υπακούει, για παράδειγμα, στην κυρία Ursula. Για τους ισλαμοδημοκράτες η «προοπτική ένταξης» είχε ένα κοντοπρόθεσμο και έναν μεσοπρόθεσμο στόχο. Να στηριχτούν οι (αντιχουντικές) μεταρρυθμίσεις που προώθησαν (αυτός ήταν ο πιο κοντινός) και να αποκτήσει το τουρκικό κεφάλαιο προνομιακές σχέσεις με τα ευρωπαϊκά (ο μεσοπρόθεσμος).

Τα χρόνια πέρασαν. Το πρώτο (ο εκσυγχρονισμός, οι μεταρρυθμίσεις) ολοκληρώθηκε, αν και μετά το πραξικόπημα του 2016, αποτυχημένο μεν αλλά πραξικόπημα, μια κάποια «κατάσταση έκτακτης ανάγκης» επιβλέπει τους θεσμούς – ξέρουμε τι σημαίνει αυτό. Το δεύτερο έχει προχωρήσει σε πολύ ευρύτερο ορίζοντα. Αφενός η επιλογή υποτίμησης της λίρας (άρα και της σχετικής υποτίμησης της εργασίας) έχει κάνει τον τουρκικό καπιταλισμό μια «μικρή κίνα». Αφετέρου οι σχέσεις της Άγκυρας με το ευρασιατικό project, οικονομικές και όχι μόνο, έχουν ανοίξει νέους ορίζοντες, ορίζοντες που δεν υπήρχαν το 2002, το 2005 ή το 2010.

Συνεπώς οι χθεσινές δηλώσεις του Erdogan στο κοινοβούλιο όχι μόνο δεν είναι περίεργες, αλλά μάλλον πρέπει να εννοηθούν μέσα στους καινούργιους υπό διαμόρφωση παγκόσμιους συσχετισμούς δύναμης:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Σιγά το θέμα!

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Καλά κάνουν οι πανέλληλες, άρχοντες και αρχόμενοι, που δεν ασχολούνται με τέτοια τριτεύοντα θέματα όπως … οι brics… Θα πείτε: όταν καίγεται το πελεκούδι δεν υπάρχουν περιθώρια για τέτοιες «διεθνείς έγνοιες». Σωστά. Αλλά δεν είναι μόνον αυτός ο λόγος. Γιατί το ελλαδιστάν, άρχοντες και αρχόμενοι, είχε μια σύντομη «σχέση» με το project των brics, μια «σχέση» έντονη, κάτι σαν «έρωτα κεραυνοβόλο», όταν καιγόταν όχι πελεκούδι αλλά τα μπατζάκια μας… Εκεί γύρω στο 2015, ίσως και λίγο μετά… Μια σχέση που έσβησε άδοξα κι αθόρυβα μέσα στο χρόνο σα να μην υπήρξε ποτέ.

Υπήρξε όμως!!! Η λήθη δεν αρέσει στην ασταμάτητη μηχανή. Να λοιπόν λίγο φρεσκάρισμα:

Λίγος λυρισμός για τόνωση – το καλοκαίρι του 2016…

Έφταιγαν οι ζέστες; Καλοκαίρι του 2017 και το “όνειρο είναι ακόμα ζωντανό”…

Ήταν ένα αστείο, ένα διεθνές αστείο, χοντροκομμένο και κακόγουστο. Το φαιορόζ γκουβέρνο (τότε) ήθελε να πιστεύει ότι το χρεωκοπημένο ελλαδιστάν θα γίνει «μέλος» για να μπορεί να δανείζεται και απ’ την (υπό δημιουργία τότε) «νέα αναπτυξιακή τράπεζα» των brics… H άλλη πλευρά πιθανότατα αντιμετώπιζε τις πολιτικές βιτρίνες του ελλαδιστάν σαν ηλίθιους – όχι άδικα. Εν τέλει το ειδύλλιο ήταν μονομερές και συμφεροντολογικό: το ελλαδιστάν ήθελε να πάρει (επειγόντως) προίκα, αλλά «δεν»…

Ο καιρός πέρασε, το ελλαδιστάν έγινε προκεχωρημένο φυλάκιο του 4ου παγκόσμιου κατά του ευρασιατικού project (και του project bricks φυσικά!), έχει σαν καλύτερους φίλους έναν Menendez και κάποια κυρία Ursula, οπότε τώρα πια δεν υπάρχει λόγος ενασχόλησης με τα «τούβλα» (: «bricks») απ’ το ελλαδιστάν (που παραμένει το «κέντρο του κόσμου», η «χρυσή βίδα», κλπ).

Αλλά κι αυτοί οι brics δεν αποδέχτηκαν σαν ήττα την απαξίωσή τους απ’ το ελλαδιστάν. Δεν έκατσαν στ’ αυγά τους…

Brics 1

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί να παριστάνει το αδιάφορο… αλλά οι βασικοί σύμμαχοί του ανησυχούν όλο και περισσότερο. Το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο μπορεί επίσης να ονομάζει «υβριδικό πόλεμο» δασικές φωτιές που δεν μπορεί να σβήσει… αλλά η πολιτική / γεωπολιτική / γεωοικονομική διάσταση του 4ου παγκόσμιου πολέμου (διάσταση που φωτίζει με διαφορετικό τρόπο την γελοιότητα της τρυφερότητας με το φασιστικό καθεστώς του Κιέβου…), «υβριδική» ή όχι, γίνεται όλο και πιο απειλητική – για τα δυτικά αφεντικά, τα κράτη τους, τους καπιταλισμούς τους.

Πρώτα απ’ όλα μια εξήγηση για τους αρχάριους. BRICS είναι τα λατινικά αρχικά των καπιταλιστικών κρατών βραζιλία, ρωσία, ινδία, κίνα και νότια αφρική. Μετά από προπαρασκευαστικές κινήσεις, οι πρωτοκλασσάτες πολιτικές βιτρίνες των 4 πρώτων εγκαινίασαν τον Ιούνη του 2009 ένα είδος (πολιτικο)οικονομικού συνεταιρισμού / κοινοπραξίας για τον συντονισμό των οικονομικών σχέσεων μεταξύ τους και, επιπλέον, για την διαμόρφωση ενός καινούργιου «κέντρου» θεσμών και ενεργειών με παγκόσμια ακτινοβολία και (ενδιάμενο στόχο) την παράκαμψη της δολαριοκρατούμενους παγκόσμιας «οικονομίας». Στα τέλη του 2010 εντάχτηκε και η νότια αφρική, οπότε το ως τότε bric έγινε brics. Τα ως τώρα επιτεύγματά τους τους δεν είναι αμελητέα, αν τα δει κάποιος απ’ την σκοπιά της όξυνσης των ενδοκαπιταλιστικών ανταγωνισμών του 21ου αιώνα. Το 2015 εγκαινίασαν την «νέα αναπτυξιακή τράπεζα» (new development bank), με αρχικούς μετόχους τις κεντρικές τράπεζες των 5 κρατών, και σκοπό την δανειοδότηση έργων υποδομής στον «καπιταλιστικό νότο» (ασία, αφρική, λατινική αμερική) χωρίς πολιτικές προϋποθέσεις και όρους: project σαφώς αντίπαλο με τα δυτικά δντ/παγκόσμια τράπεζα. Και πάλι το 2015 διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο αλληλοϋποστήριξης των εθνικών νομισμάτων τους: συμφωνία σαφώς αντίπαλη προς το δντ. Εν τέλει, εκείνη την ίδια χρονιά, άρχισαν την τεχνική συζήτηση για την χρήση των εθνικών νομισμάτων στις μεταξύ τους συναλλαγές: κίνηση σαφώς αντίπαλη προς το δυτικοκρατούμενο swift…

Με δυο λόγια οι brics, χωρίς να είναι στρατιωτική συμμαχία, είναι μια ιδιαίτερη σοβαρή αιχμή-του-δόρατος για την καταστροφή (ή, έστω, τον σημαντικό περιορισμό) της αμερικανικής (και δυτικής) καπιταλιστικής κυριαρχίας στον πλανήτη. Όχι αντικαπιταλιστική αιχμή! Καπιταλιστικότατη – αλλά από διαφορετικά αφεντικά.

Brics 2

Οι δύο γιγαντο-οθόνες με την ανεγκέφαλη αλεπού, είναι μόνο συμβολικές: ο Putin συμμετείχε στη σύνοδο από μακριά – από κοντά ήταν ο Lavrov.

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Όταν το 2022 τα δυτικά αφεντικά θεώρησαν ότι βρήκαν την ευκαιρία να εξαπολύσουν ένα μπαράζ «οικονομικών τιμωριών» κατά της Μόσχας (κλιμακώνοντας «κυρώσεις» που είχαν αρχίσει να επιβάλουν απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα με κάθε ευκαιρία…) νόμιζαν ότι θα γονατίσουν / διαλύσουν τον έναν απ’ τους τρεις πυρηνικούς συνεταίρους των brics, ώστε να «περιποιηθούν» στη συνέχεια τον δεύτερον… Νόμιζαν…

Εκείνο που πέτυχαν ήταν το ακριβώς αντίθετο: επιτάχυναν τις φυγόκεντρες τάσεις στην «παγκόσμια τάξη» του 1990 – 2000! Το project brics αντί να αδυνατίσει έγινε ελκυστικό για όλο και μεγαλύτερο μέρος των καπιταλιστικών κρατών του πλανήτη – εκτός δύσης φυσικά – το οποίο συνυπολογίζει πως ούτε στρατιωτικά (: νατο) μπορεί να επιβληθεί πια η ηγεμονία της δύσης, βλέποντας το τι συμβαίνει (και) στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Κι έτσι, στην πρόσφατη (22 – 25 Αυγούστου) σύνοδο των βασικών μελών / κρατών στο Γιοχάνεσμπουργκ, τα 5 μέλη έγιναν 11! Με την είσοδο στον συνεταιρισμό των: αργεντινή, αίγυπτος, αιθιοπία, ιράν, σαουδική αραβία και ενωμένα αραβικά εμιράτα… Ενώ αναμένονται του χρόνου κι άλλες προσχωρήσεις: οι αιτήσεις είναι πολλές!

Δεν πρόκειται για γκαλερί δημοκρατιών, όχι! Αλλά δεν υπάρχουν πλέον δημοκρατίες, ούτε στη δύση: μόνο ολιγαρχίες, όλο και περισσότερο επιθετικές, αυταρχικές, πολεμοκάπηλες. Πρόκειται για συγκέντρωση καπιταλιστικών κρατών των οποίων τα συμφέροντα στην αφετηρία της 4ης βιομηχανικής επανάστασης ΔΕΝ εξυπηρετούνται πια από τον υπό δυτικό έλεγχο χρηματοπιστωτισμό και τα καλούδια του (την δυτική εκδοχή της λεγόμενης «παγκοσμιοποίησης»), αλλά με παραγωγή εμπορευμάτων, ακόμα κι αν πρόκειται για πρώτες ύλες.

Πρόκειται για σύγκρουση / αναμέτρηση δύο διαφορετικών καπιταλιστικών εκδοχών, με την μία («το χρήμα γεννάει χρήμα») σ’ όλες τις μορφές της να χάνει διαρκώς έδαφος, μεταφορικά και κυριολεκτικά, και την άλλη («η παραγωγή είναι η αξία») να κερδίζει.

Τι σημαίνουν αυτά;

Κατ’ αρχήν, για να το ξεκαθαρίσουμε: αν η λέξη «παγκοσμιοποίηση» έχει πραγματικό νόημα, τότε αυτό είναι δομικά σύμφυτο με τον καπιταλισμό σα σύστημα! Πολλοί, πάρα πολλοί, το έχουν ξεχάσει ή αδιαφορούν λόγω της γενικής αποβλάκωσης. Αλλά όταν εκείνοι οι πρώτοι σοσιαλιστές, κάπου στον 19ο αιώνα, διακήρυσσαν προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε! αυτό ακριβώς ήξεραν καλά. Ότι το προλεταριάτο (που δημιουργείται απ’ τον καπιταλισμό) είναι τόσο παγκόσμιο όσο και ο «δημιουργός» του!

Εκείνο λοιπόν που βρίσκεται σε εξέλιξη, μια εντελώς συγκρουσιακή ενδοκαπιταλιστικά εξέλιξη, είναι


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Brics 4

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Έμεινε η ιδέα, η «φιλοσοφία» αν θέλετε, του bancor καταχωνιασμένη στην ιστορία; Καθόλου! Ειδικά μετά την έκρηξη της δυτικής χρηματοπιστωτικής «φούσκας» το 2007 – 2008 και τα απόνερά της ως και το 2010, καπιταλισμοί που «δεν έπαιζαν» στα μεγάλα ταμπλώ (οι διανοούμενοί τους για την ακρίβεια) είχαν όμως σημαντικό παραγωγικό δυναμικό, βρέθηκαν μπροστά στην ανάγκη αναδιάρθρωσης του ως τότε μοντέλου.


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Brics 5

Δευτέρα 28 Αυγούστου>> Ίσως είναι γνωστό ότι ο ουσιαστικά ιδιωτικοποιημένος και ελεγχόμενος απ’ τις δυτικές φαρμακομαφίες «παγκόσμιος οργανισμός υγείας» είναι το έσχατο όχημα μιας δυτικής εκστρατείας για πλανητική ηγεμονία… Μέσω της κατασκευής «πανδημιών» αλλά και της χρήσης της γενετικής μηχανικής για «σωτηρία». (Είχαμε προειδοποιήσει για την γεωπολιτική σύγκρουση γύρω απ’ την «πανδημία» και τις πλατφόρμες mRNA ήδη απ’ το 2020…)

Με τον ΠΟΥ σαν βιτρίνα το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα προσπαθεί να προωθήσει ένα είδος «διεθνούς συνθήκης κατά των πανδημιών» με ασφυκτικό κεντρικό έλεγχο (απ’ το σύμπλεγμα) των ενεργειών κάθε κράτους, κάθε επαρχίας, κάθε χωριού στον πλανήτη.

Τα κράτη / μέλη των brics (και όχι μόνον αυτά) έχουν καταλάβει τι σημαίνει αυτή η δυτική «καλοσύνη». Κι έχουν δημιουργήσει το δικό τους «κέντρο», ονόματι Virtual Vaccine Research and Development Center, με διακηρυγμένο στόχο την από κοινού αντιμετώπιση (ως project) των όποιων μελλοντικών πανδημιών. Στην πρόσφατη σύνοδο στο Γιοχάνεσμπουργκ η ενίσχυση αυτού του κέντρου ήταν μέσα στις βασικές αποφάσεις.

Είναι δύσκολο να είμαστε 100% σίγουροι αλλά δεν θα μας έκανε καμία εντύπωση αν διάφορα κράτη / αφεντικά εννοούν την πρόσφατη «πανδημία» / τρομοεκστρατεία εκ μέρους της δύσης ως μια πρώτη δόση / δράση βιο-πληροφορικού πολέμου. Η Μόσχα επιμένει έχοντας κοινοποιήσει στον οηε τις χιλιάδες σελίδες ντοκουμέντων απ’ τις αμερικανικές έρευνες βιολογικού πολέμου που ανακάλυψε σε ουκρανικά εργαστήρια. Το γεγονός ότι στα μέρη μας δεν ακούγεται κιχ επ’ αυτών είναι αναμενόμενο∙ όμως σε πολλά άλλα μέρη του πλανήτη έχουν καταλάβει.

Οι διαδοχικές αυξήσεις των μελών των brics (και των «συνδεδεμένων») θα ενισχύσουν την απόρριψη του στόχου των δυτικών φαρμακομαφιόζων, μέσω ΠΟΥ, για έναν παγκόσμιο γενετικό / δικτατορικό ζουρλομανδύα, κι αυτό καθόλου τυχαία. Στο ορατό μέλλον φαίνεται πως αυτή η (ας την πούμε «αντιπολίτευση») θα δράσει τόσο εντός ΠΟΥ σαν μπλοκ όσο και ανεξάρτητα: η τακτική της άμεσης «διάσπασης» δείχνει ξεπερασμένη σ’ αυτή τη φάση της παγκόσμιας καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης.

Δεν ξέρουμε με τι θα αντικατασταθεί μελλοντικά, αλλά ο ΠΟΥ είναι ο τελευταίος θεσμός της δυτικής «παγκοσμιοποίησης» που θα περιθωριοποιηθεί…