Η σαπουνάδα των ημερών (2)

Τρίτη 15 Γενάρη. Στις αρχές Απρίλη του 2008 το νατο είχε “σύνοδο κορυφής” στο Βουκουρέστι. Ήταν η τελευταία χρονιά της διοίκησης Μπους του Β, που είχε καταλάβει το αφγανιστάν και το ιράκ (το δεύτερο μέσω της “συμμαχίας των προθύμων”). Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός ήταν (ή νόμιζε πως είναι) στα ντουζένια του, οπότε έθεσε το ζήτημα της “διεύρυνσης του νατο” με νέα μέλη. Τα υποψήφια ήταν: αλβανία, κροατία, ουκρανία, γεωργία, και “π.γ.δ.μ” (την οποία η Ουάσιγκτον είχε αναγνωρίσει σαν “δημοκρατία της μακεδονίας”).

Αν η σύναξη των νατοϊκών πολιτικών βιτρινών συμφωνούσε, η “π.γ.δ.μ” θα γινόταν μέλος του νατο από τότε! Και δεν θα μπορούσε κανείς, μετά από 10 χρόνια, να στήσει πάγκο στην Αθήνα για να πουλήσει “αντι-νατοϊσμό” με αφορμή την “μακεδονία”. Δεν έγινε όμως. Γιατί; Μήπως επειδή ο (δεξιός) Καραμανλής ο Β πρόταξε τα στήθη του στον Μπους τον Β; Όχι βέβαια! Δεν έγινε επειδή τα κυριότερα ευρωπαϊκά κράτη / μέλη του νατο (Βερολίνο, Παρίσι) ήταν απόλυτα αντίθετα στην ένταξη (στο νατο) της ουκρανίας και της γεωργίας – δεν ήθελαν να τα σπάσουν με την Μόσχα. Χώθηκε στην κόντρα και το ελλαδιστάν με το “θεματάκι” του (την “π.γ.δ.μ.”), οπότε έπαιξε αλληλοκάλυψη. Απ’ τα 5 υποψήφια κράτη έγιναν τελικά δεκτά τα δύο: αλβανία και κροατία. Τα άλλα τρία (ουκρανία, γεωργία, “π.γ.δ.μ.”) έμειναν εκτός, χάρη σε μια συγκυριακή ευρω-συμμαχία κατά των αμερικανικών σχεδιασμών.

Σας διαβεβαιώνουμε: ποτέ οι (είτε light είτε fake) ντόπιοι «αντινατοϊκοί» δεν τόλμησαν να πουν ή να κάνουν οτιδήποτε κατά της ένταξης του κροατικού ή του αλβανικού κράτους (ακριβώς δίπλα στο μακεδονικό….) στο νατο, το 2008… Δεν τόλμησαν να βγάλουν πύρινους λόγους για το πόσο «επαναστατικό» είναι να βγάλουμε τα μάτια του αλβανικού κράτους επειδή τόλμησε να μπει στο νατο…

Απ’ την άλλη: αν η “π.γ.δ.μ.” δεν μπήκε στο νατο το 2008, χωρίς «συμφωνία Πρεσπών» και χωρίς αντι-αμερικανικές κορώνες, αυτό οφείλεται καθαρά στις ενδο-νατοϊκές αντιθέσεις! Δεν έμεινε έξω απ’ το νατο η «π.γ.δ.μ.» επειδή δεν λεγόταν «βόρεια μακεδονία» ή «δαρδανία»!!! Ούτε επειδή οι έλληνες «αντι-νατοϊκοί» απείλησαν επανάσταση… Έμεινε έξω επειδή τότε συσκευάστηκε «πακέτο» με τα πολύ πιο ευαίσθητα (από γεωπολιτική άποψη) πιόνια που λέγονται «ουκρανία» και «γεωργία». Εξαλλου, το θρυλικό «βέτο» του δεξιού Καραμανλή, πήγε στα διεθνή δικαστήρια και καταδικάστηκε: παραβίαζε την ενδιάμεση συμφωνία!…

Πράγμα που σημαίνει: ακόμα κι αν αύριο οι σοσιαλδημοκράτες της βόρειας μακεδονίας πουν «εντάξει μωρέ, αφού εσείς οι έλληνες δεν θέλετε να αλλάξουμε κρατικό όνομα δεν πειράζει, μην χολοσκάτε, ούτε να ψηφίσετε στο κοινοβούλιό σας: θα λεγόμαστε αιώνια πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία της μακεδονίας», ακόμα κι έτσι, αύριο τα Σκόπια έχουν νόμιμο και επιδικασμένο δικαίωμα να κάνουν αίτηση ένταξης στο νατο. Αν είναι η μοναδική υποψηφιότητα, χωρίς ουκρανία και γεωργία, θα ξεκινήσει η διαδικασία. Γιατί απλά, πολύ απλά, κανείς δεν θα την εμποδίσει… (Μόνο εσωτερικοί συσχετισμοί θα μπορούσαν. Αλλά δεν υπάρχουν τέτοιοι. Και οι εθνικιστές του vmro, που είναι σύμμαχοι των ελλήνων, ένταξη στο νατο και στην ε.ε. θέλουν. Το 2008, άλλωστε, αυτοί ήταν στο γκουβέρνο).

Σε απλά ελληνικά: το ζήτημα του «ονόματος» και της οποιασδήποτε ελληνο-μακεδονικής συμφωνίας είναι ιστορικά και θεσμικά άσχετο με την ένταξη της (πλέον…) βόρειας μακεδονίας στο νατο – ή και στην “πολυγωνική συμμαχία για τον αντιτουρκικό έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου”. Είναι άσχετο απ’ το 1995! Όσοι πάνε να τα μπλέξουν είναι επειδή θέλουν να κρύψουν είτε τον εθνικισμό τους είτε τις ιστορικές ενοχές τους…

Σαπουνάδα…

Η σαπουνάδα των ημερών (3)

Τρίτη 15 Γενάρη. Η άλλη γελοιότητα, για το συγκεκριμένο θέμα, είναι η φαγούρα της Μόσχας – και η πιο πρόσφατη ανακοίνωση του ρωσικού υπ.εξ.

Ως γνωστόν η Μόσχα αναγνωρίζει εδώ και πολλά χρόνια όχι μια “π.γ.δ.μ.” αλλά την “δημοκρατία της μακεδονίας”. Δεν έχει πρόβλημα με το “όνομα” (και γιατί θα έπρεπε;) – αλλά με την ένταξη στο νατο. Ωστόσο ξέρει πολύ καλά ότι αυτή θα μπορούσε να έχει γίνει εδώ και πολλά χρόνια – και μάλιστα χωρίς να μπορεί να καταγγείλει “την παράβαση της μακεδονικής νομοθεσίας”, και χωρίς να έχει περιθώριο να σχολιάσει την “εκρηκτική κατάσταση στην ελλάδα”! Πιστεύει άραγε στα σοβαρά το ρωσικό καθεστώς ότι η Αθήνα, σαφώς τοποθετημένη στο πλευρό της Ουάσιγκτον και του άξονα, εν έτει 2018, θα “πετάξει τους αμερικάνους” απ’το μακεδονικό κράτος ή οπουδήποτε αλλού; Αν το πιστεύει, γιατί δεν ζητάει απ’ την Αθήνα ρωσική αεροναυτική βάση κάπου στη νότια Κρήτη;

Μαύρη κοροϊδία! Ο ρωσικός ιμπεριαλισμός ασχολείται με το θέμα επειδή οξύνεται ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός· που σημαίνει “δεν αφήνουμε ούτε κουβέντα να πέσει κάτω”! Για προπανδιστικούς λόγους. Παριστάνει τον σκληρό υποστηρικτή των “δημοκρατικών διαδικασιών” ίσα ίσα για να κτυπήσει φιλικά στην πλάτη τις (υπαρκτές) επιρροές του στα δυτικά βαλκάνια: αν είστε αντιαμερικάνοι εθνο/φασίστες μας κάνετε, και μπορείτε να ανεμίσετε την σημαία της δημοκρατίας για τους σκοπούς σας… (Άλλη σκασίλα απ’ την δημοκρατία δεν έχουν στη Μόσχα…)

Σαπουνάδα…

Η θεία Λίτσα αφρίζει

Τρίτη 15 Γενάρη. Οι υπήκοοι του ελλαδιστάν έχουν ιδιαίτερη ικανότητα να πνίγουν την πραγματικότητα στις εθνικές μικροαστικές φαντασιώσεις τους. Περιμένουν, για παράδειγμα, εδώ και πολλά χρόνια, ότι “αύριο θα διαλυθεί η τουρκία και θα φάμε την μισή”. Είναι μια ιδιαίτερη ψυχο-πολιτική συλλογική ιδιοσυγκρασία, που έχει διαμορφωθεί απ’ το χώνεμα της “μεγάλης ιδέας” εδώ και ενάμισυ αιώνα. Το “από Δευτέρα θα…” δεν τελειώνει ποτέ. Και δεν έχει καμμία μνήμη.

Η σκληρή ιστορική πραγματικότητα είναι ωστόσο ότι αυτό που τους αρέσει να ονομάζουν “μακεδονικό” ή “σκοπιανό” τέλειωσε το 1995. Τέλειωσαν οι ελπίδες τους για διάλυση του μακεδονικού κράτους, και μοιρασιά των εδαφών του μεταξύ Αθήνας, Βελιγραδίου και Τιράνων. Τέλειωσε επειδή πρώτα τους πρόδωσε ο αδελφός Μιλόσεβιτς (“συνεργάτης” της Ουάσιγκτον: η αναγνώριση της αλήθειας είναι ιεροσυλία!) και, μετά, επειδή έσκασε ο αμερικάνος “μάγος της διπλωματίας” Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, και τους προσγείωσε με την “ενδιάμεση συμφωνία”.

Κιχ δεν βγήκε τότε! Όλος ο εθνικός κορμός / εσμός δεν έβγαλε τσιμουδιά! Απ’ τους φασίστες μέχρι του ακροαριστερούς, με κυρίαρχη φιγούρα τον ήδη τότε δηλωμένο αντι-γερμανό γεροΠαπαντρέου τον Β, κατάπιαν το σάλιο τους και έκαναν τουμπεκί. Εκεί αποδείχθηκε οριστικά (για όποιον ήθελε να καταλάβει….) ότι η θρυλική “ελληνοσερβική φιλία” ήταν αντι-γερμανική και φιλο-αμερικάνικη: όταν τρως την “ενδιάμεση συμφωνία” ενώ απέναντι, για παράδειγμα, στην “πρόταση Πινέιρο” απειλούσες θεούς και δαίμονες, είναι σαφείς οι συμμαχικές σου επιλογές. Ε;

Φυσικά θα μπορούσε κάποτε να διαλυθεί η επικράτεια του μακεδονικού κράτους… Όπως, για παράδειγμα, μπήκαν στον πάγκο του χασάπη εκείνη του ιρακινού ή/και του συριακού. Μόνο που δεν θα ήταν το “όνομα μας είναι η ψυχή μας” που θα το αποφάσιζε αυτό. Θα ήταν η ψυχρή, τεχνοκρατική / ιμπεριαλιστική τακτική της Ουάσιγκτον.

Όλοι ξέρουν ότι το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο δεν ανήκει στο ευρασιατικό project. Ανήκει στον άξονα. Με την σχετική ανεξαρτησία που έχει κάθε καπιταλιστικό κράτος, αλλά και τους στενούς προσανατολισμούς που του επιβάλει το γεγονός ότι η νο 1 εθνική βιομηχανία (και άρα τα νο 1 εθνικά συμφέροντα) είναι οι θαλάσσιες μεταφορές. Ίσως υπάρχουν κάποια περιθώρια να επηρρεάζονται (μία εδώ ή μία εκεί) επιμέρους αποφάσεις / επιλογές του «μεγάλου συμμάχου». Όμως αυτά τα περιθώρια δεν είναι κατά βούληση, on demand, όπως άλλωστε ποτέ δεν ήταν στην ιστορία του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου – σε σχέση με τους συμμάχους του. Τα epic ιμπεριαλιστικά ‘90s έμοιαζαν εξαίρεση, και στην κάψα ήταν. Αποδείχθηκε ότι ήταν μόνο εκεί.

Οι φαιορόζ μπήκαν στην «διαπραγμάτευση» με τους μακεδόνες σοσιαλδημοκράτες ελπίζοντας ότι θα κερδίσουν το blame game. Ήταν το κλασσικό εθνικιστικό τρικ που είχε κάνει ήδη ο ογκόλιθος στα θέρετρα της ελβετίας βουλιάζοντας “την λύση του κυπριακού”…

Στις αρχές του 2018 το να χρεωθούν τα Σκόπια την «αποτυχία των διαπραγματεύσεων» φαινόταν αρκετά πιθανό. Οι φαιορόζ, σίγουροι πως όλα θα πάνε κατ’ ευχήν, οργάνωσαν απο κοινού και την εσωτερική κατανάλωση / αξιοποίηση της «διαπραγμάτευσης»: θεωρώντας ότι ο Μητσοτάκης ο Β θα ομολογούσε την αποδοχή της ροζ διαπραγματευτικής γραμμής, αμόλυσαν τον φαιό ψεκασμένο για να «σκουπίσει» την ακροδεξιά βάση της ν.δ. Τυπική πασοκική τακτική απ’ τα golden ‘80s: απ’ την μια να συρρικνωθεί ο «επάρατος» (και κατηγορούμενος ως «φιλογερμανός») Κούλης, και αφετέρου να μαζέψει κι άλλο λίπος ο φαιός εταίρος.

Το κόλπο δεν έπιασε… Αφενός ο κυρ Κούλης (που, ως γνωστόν, είναι ο.κ. με την συμφωνία των Πρεσπών…) το γύρισε εντελώς ακροδεξιά / πατριωτικά μετά το πρώτο «συλλαλητήριο» στη Σαλονίκη. Απ’ την άλλη οι «διεθνείς πιέσεις» ήταν πολύ εντονότερες απ’ όσο ένα ραγδαία υποτιμημένο (στον διεθνή καταμερισμό) κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο θα μπορούσε να αντέξει. Στο πρώτο μισό των ‘90s, που ήταν στα ντουζένια του, έκανε μποϋκοτάζ στα ολλανδικά τυριά και στα ιταλικά μακαρόνια… Το 2018 δεν μπορούσε να κάνει μποϋκοτάζ στην ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα, στον ESM, και στο ψοφιοκουναβιστάν…

Από εκείνο το χρονικό σημείο και μετά (άνοιξη του 2018) η μεν συμφωνία ήταν καταδικασμένη να υπάρξει… Επειδή απλά αν αποτύγχανε, κανείς δεν θα χρέωνε τον Zaev… Η δε «εσωτερική διαχείριση» θα έπρεπε να αλλάξει σχεδιασμό. Αυτό αποδείχθηκε αδύνατο: η πασοκική εργαλειοθήκη δεν έχει κανένα know how για τέτοιες περιπτώσεις. Είναι αμετάκλητα ‘80s – ‘90s… Ως το τέλος (ως προχτές) η μόνη ελπίδα ήταν ότι το πράγμα θα τσακίσει στο κοινοβούλιο ή στις πλατείες των Σκοπίων. Επαγγελματίες και ερασιτέχνες δημαγωγοί, ειδικοί αναλυτές, πράκτορες, πανεπιστημιακοί, όλοι (διακομματικά!) εκεί έβαζαν τα λεφτά τους. Έχασαν…

Στο κάτω κάτω της γραφής, απ’ το 1995 και μετά, ο ελληνικός ιμπεριαλισμός δεν είχε να λογαριαστεί με κανέναν άλλον εκτός απ’ τον σύμμαχό του. Τον αμερικανικό. Όχι, υποχρεωτικά, για τα βαλκάνια. Για οτιδήποτε… Αλλά αυτό δεν πρέπει να λέγεται.
Εδώ είμαστε πάντα…

Ένοπλες σαπουνάδες…

Συμμαχικοί κυνόδοντες

Δευτέρα 14 Γενάρη. Η άποψη του Tucker Carlson για τον κόσμο δεν είναι ιδιαίτερα σύνθετη. Μπορεί να συμπυκνωθεί σε τέσσερεις λέξεις: Οι ξένοι απειλούν την Αμερική. Αυτό είναι που χρειάζεται για να έχεις υψηλή τηλεθέαση.

Το show του στο δεξιό Fox News είναι απ’ τα πιο πετυχημένα πολιτικά show στην αμερικανική καλωδιακή τηλεόραση. Το φερέφωνο των αμερικάνων νεοναζί, η Daily Stormer, τον έχει περιγράψει σαν «τον μεγαλύτερο σύμμαχό μας». Ο πιο φημισμένος θεατής του είναι ο Donald Trump.

Στα τέλη του Νοέμβρη, το “Tucker Carlson Tonight” ξαναέπιασε το θέμα της μετανάστευσης και, όχι για πρώτη φορά, της γερμανίας. Στο show ο τίτλος «μαθήματα απ’ τη γερμανία» εμφανιζόταν με μεγάλα κόκκινα γράμματα δίπλα σε μια βλοσυρή φωτογραφία της γερμανίδας καγκελαρίου Angela Merkel, με το πρόσωπό της να περιβάλλεται από μια ρωσική και μια τουρκική σημαία.

Ο Carlson είχε μαζί του έναν σπέσιαλ καλεσμένο απ’ το Βερολίνο, έναν άντρα με κοντά μαλλιά με τζελ, που καθόταν με φόντο την πύλη του Βραδεμβούργου, με σακάκι αλλά χωρίς γραβάτα: τον πρεσβευτή των ηπα Richard Grenell. Ο 52χρονος είναι ο άνθρωπος του Trump στην γερμανική πρωτεύουσα απ’ τον περασμένο Μάη…

Αυτή ήταν η δηλητηριώδης εισαγωγή του καθεστωτικού γερμανικού der spiegel στην on line έκδοσή του, στις 11 Γενάρη, κάτω απ’ τον τίτλο: «ο πρεσβευτής του Trump έχει βρει ελάχιστους φίλους στη γερμανία». Μπορείτε να φανταστείτε την συνέχεια του άρθρου…

Είναι αλήθεια. Ο Grenell δεν έχει πάει για φιλίες εκεί. Είναι η «προκεχωρημένη θέση» (διπλωματική) της επίθεσης της Ουάσιγκτον στην ε.ε., στην ευρωζώνη… και ειδικά στο Βερολίνο. Είναι εκεί επειδή θα ήταν άκομψο να διακοπούν οι διπλωματικές σχέσεις από τώρα… Είναι εκεί για να παρακολουθεί – και να απειλεί – από κοντά.

Όπως έκανε χτες, με γράμμα του στην καθεστωτική Bild. …Όπως ξέρετε οι ηπα είναι έντονα αντίθετες με τον Nord Stream 2…. Συνεχίζουμε να υποδεικνύουμε ότι οι εταιρείες που σχετίζονται με τον τομέα αγωγών εξαγωγής ρωσικής ενέργειας εμπλέκονται σε δραστηριότητες που διατρέχουν τον κίνδυνο σοβαρών κυρώσεων…

Είναι αυτό απειλή; Όχι – είναι «προειδοποίηση». Λίγο πριν τα περασμένα χριστούγεννα 40 αμερικάνοι γερουσιαστές (απ’ τους 100), διακομματικά, κατέθεσαν προς ψήφιση ένα νόμο που ζητάει απ’ το ψόφιο κουνάβι να προσπαθήσει να σταματήσει την κατασκευή του Nord Stream 2. Ο νόμος είχε περάσει στις αρχές του μήνα απ’ την βουλή των αντιπροσώπων. Που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα (μάλλον γρήγορα, μιας και ο Nord Stream 2 προχωράει προς τα τελειώματα) θα πέσουν οι κεραυνοί, οι ποινές και οι τιμωρίες στις ευρωπαϊκές (και όχι μόνο γερμανικές) που έχουν συνεταιριστεί με την gazprom στην κατασκευή και στην εκμετάλλευση του αγωγού.

Η διακομματική συμφωνία είναι ασφαλής υπόδειξη ότι δεν πρόκειται για καπρίτσια του ψόφιου κουναβιού. Πρόκειται για εθνική πολιτική των ηπα. Η οποία, και σ’ αυτόν τον τομέα (της ενεργειακής εξάρτησης του ευρωπαϊκού καπιταλισμού από πηγές άμεσα ή έμμεσα ελεγχόμενες απ’ τις ηπα) περιλαμβάνει και άλλα. Όπως, για παράδειγμα, τις ελληνικές φαντασιώσεις για γκάζια και east med, ή τις όχι φαντασιώσεις για ελληνόκτητα γκαζάδικα και την Αλεξανδρούπολη ως κέντρο αποσυμπίεσης και διανομής «εγκεκριμένου» απ’ την Ουάσιγκτον υγροποιημένου αερίου.

Το αμερικανικό βαθύ κράτος ετοιμάζεται λοιπόν να βομβαρδίσει γερμανικές, αυστριακές, ολλανδικές και γαλλικές εταιρείες (με κυρώσεις, προς το παρόν…)· να οξύνει, δηλαδή, τον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό μεταξύ πρώην συμμάχων. Εννοείται πως η ευλογία της Ουάσιγκτον προς την Αθήνα για να παριστάνει αυτή η τελευταία «τον πυλώνα σταθερότητας στην περιοχή» (κούνια που την κούναγε!) δεν επιτρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στην απάντηση του Gerhard Schroeder στις απειλές του Grenell (πρώην καγκελάριος, ντάξει;) ότι δεν πρόκειται να δεχτούμε μεταχείριση κατεχόμενης χώρας… Ή στην ακόμα πιο θυμωμένη απάντηση του σοσιαλδημοκράτη Martin Schulz ότι ο αμερικάνος πρεσβευτής μοιάζει με ακροδεξιό αποικιοκράτη αξιωματικό.

Είπαμε. Οι έλληνες είναι «αντι-ντόιτς»…

Άχνα

Δευτέρα 14 Γενάρη. Θεία Λίτσα συγγνώμη. “Όταν τρώμε δεν μιλάμε” έλεγε ένας παλιός κανόνας καλών τρόπων. Κι όταν βλέπουμε την παράσταση επίσης δεν μιλάμε.

Μας έχει κοπεί η ανάσα. Τι δράση! Τι πλοκή! Τι σκηνοθεσία!!! Τι εθνικά εφφέ!!! Τα κυβερνοπαληκάρια σφάζονται, το (πολιτικό) αίμα τρέχει στα πατώματα… Και εμείς παρακολουθούμε αποσβολωμένοι. Ποιος θα το περίμενε; Μάλωσαν ο τενεκεδένιος και ο ψεκασμένος – ο Όλυμπος και ο Κίσσαβος της πολιτικής ζωής του λαού και του τόπου!!!

Εν τω μεταξύ, πάνω στην ώρα, μπαίνει στη σκηνή σαν υπ.αμ. πλέον, αυτός που θα ισοπεδώσει τις εθνικές βραχονησίδες έτσι και τολμήσουν οι αιώνιοι εχθροί να τις αγγίξουν. Τι ερμηνεία κι εκείνη, ε; Σύσσωμο κοινό και κριτικοί τον αποθέωσαν!!! Εμείς τον κοροϊδεψαμε τότε, ότι έκλεψε τον ρόλο του ψεκασμένου. Που να ξέραμε ότι ήταν ο κασκαντέρ που θα γινόταν πρώτος ρόλος; Που να ξέραμε ότι το πολεμικό ναυτικό “αυτοπροσώπως” θα αναλάβει τους μετανάστες;

Τι μελόδραμα! Τι εθνικό πάθος (απ’ την μια) και τι εθνική νηφαλιότητα (απ’ την άλλη)!!! Και εντελώς δωρεάν, ε; Ούτε στις χειρότερες στιγμές της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας δεν είχε τέτοιο τσάμπα θέαμα…

Άντε! Πότε θα εμφανιστεί το ιππικό με τους θώρακες και τις περικεφαλέες;

(φωτογραφία: Τι τον κοιτάτε; Έβαλε κάτι πρόχειρο και βγήκε με τα πόδια…)

Made in England

Δευτέρα 14 Γενάρη. Ωστόσο το ελληνικό μελόδραμα για το «εθνικό ζήτημα» (του ονόματός Της…) είναι σκέτς της 25ης Μαρτίου στην πρώτη δημοτικού μπροστά στο αγγλικό μελόδραμα του εκεί «εθνικού ζητήματος». Sould I stay or should I go;

Μια μέρα έχει απομείνει για το «κρίσιμο δημοψήφισμα» για την έγκριση ή την απόρριψη της συμφωνίας αποχώρησης του Λονδίνου απ’ την ε.ε. – και οι πάντες ετοιμάζονται για οτιδήποτε άλλο εκτός απ’ την αποχώρηση. Η May και το επιτελείο της ετοιμάζονται να ζητιανέψουν απ’ την ε.ε. μια παράταση της καταληκτικής ημερομηνίας (κανονικά κάπου στον Μάρτη), μπας και… Η αντιπολίτευση ετοιμάζεται για πρόταση μομφής (ω τι ομοιότητες!..) και εκλογές. Κάποιοι θα ήθελαν ένα καινούργιο δημοψήφισμα, με σκοπό την παραμονή. Και η αυτού μεγαλειότης; Η αυτού μεγαλειότης ετοιμάζεται να πεθάνει – αρκετά πια μ’ αυτό το βασίλειο! (Το παρέλαβε σχεδόν αυτοκρατορία και θα το παραδώσει αντιμαχόμενες νησιωτικές επαρχίες…)

Οι προβλέψεις είναι ότι η συμφωνία θα απορριφθεί με ταρατζούμ, από ένα όχι απλά ετερόκλητο αλλά επί της ουσίας γεμάτο αντιπαλότητες άθροισμα από «όχι». Και χωρίς συμφωνία το αγγλιστάν θα μείνει να κουβεντιάζει για τον καιρό (όπως πάντα) – αλλά διάφορες μπίζνες θα αρχίσουν να την κάνουν με γρήγορα άλματα. Προς την ήπειρο.

Η ασταμάτητη μηχανή, παρά τον αντικαπιταλισμό και τον αντικρατισμό της, θέλει να βοηθήσει. Μήπως, τώρα που είναι ακόμα νωρίς, να γίνει τράμπα μεταξύ Αθήνας και Λονδίνου, στις ψηφοφορίες επί «εθνικών ζητημάτων»; Πιστεύουμε ότι θα υπάρξει εύκολα και γρήγορα αίσιο και αναίμακτο τέλος και για τα δύο: οι άγγλοι θα εγκρίνουν την συμφωνία των Πρεσπών ομόφωνα, και οι έλληνες θα εγκρίνουν δια βοής την συμφωνία εξόδου. (Μια έξοδο την έχουν ονειρευτεί εδώ και κάτι χρόνια…. Ε, δεν πειράζει που δεν θα είναι δική τους. Ας την αποφασίσουν κι ας είναι για άλλους…)

Αν το Λονδίνο εμπιστευτεί την τύχη του στους τιτάνες της ελληνικής πολιτικής σκηνής, άντε, ας πάει και το παλιάμπελο: θα σταματήσουμε την απαίτηση αποζημιώσεων για τις καταστροφές που προκάλεσε ο αγγλικός στρατός στην Αθήνα και αλλού στη διάρκεια της αγγλικής στρατιωτικής κατοχής, απ’ το ’44 ως το ’47…

Το είπαμε. Οι έλληνες αυτή την κρίσιμη εποχή είναι «αντι-ντόιτς»…

Παντού αλλού παίζουν χοντρά φράγκα. Μόνο εδώ δεν παίζουν – ε;

Κυριακή 13 Γενάρη. Τον Ιούνη του 2015, ένας απ’ τους διανοούμενους ηγέτες των εβραϊκών οργανώσεων ανέβηκε στη σκηνή μπροστά σε εκατοντάδες αμερικανοεβραίους ηγέτες και κάλεσε την κοινότητα να κάνει πικετοφορία έξω απ’ το σπίτι ενός νεαρού φοιτητή.

Ήταν μια κομβική ομιλία στο ετήσιο συνέδριο της αμερικανοεβραϊκής επιτροπής, στη χρονιά που οι αμερικανοεβραϊκές οργανώσεις βρίσκονταν στην κορύφωση εκείνου που ένοιωθαν σαν σπάσιμο των νεύρων τους.

Οι ηπα ήταν έτοιμες να υπογράψουν μια συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν, παρά την καθολική αντίθεση των εβραϊκών οργανώσεων. Ο ισραηλινός πρωθυπουργός ταξίδεψε ως την Ουάσιγκτον για να επιτεθεί στον αμερικάνο πρόεδρο μιλώντας στην βουλή των αντιπροσώπων. Και στα παρασκήνια, διάφοροι μεγαλοχρηματοδότες έκαναν ελιγμούς για να ελέγξουν αυτές τις οργανώσεις…

Έτσι ξεκινάει ένα άρθρο της η αμερικανοεβραϊκή εφημερίδα The Forward – στις 31 Δεκέμβρη 2018. Για να προχωρήσει σε μια ακόμα τεκμηριωμένη αποκάλυψη των υπόγειων μηχανισμών επίθεσης / προβοκατσιών εναντίον της φοιτητικής οργάνωσης “φοιτητές για την δικαιοσύνη στην Παλαιστίνη” (SJP). Οι συγκεκριμένες δημόσιες επιθέσεις / προβοκάστιες γίνονταν ανώνυμα (περίεργο, ε;) μέσα απ’ τα social media, κάτω απ’ την μυστηριώδη ταμπέλα «SJP Uncovered».

Ευτυχώς εκτός ελλάδας δεν υπάρχει αυτό το είδος των χρήσιμων ηλιθιων που πιστεύει ότι τέτοιες δυσφημιστικές / παραπλανητικές / προβοκατόρικες εκστρατείες υπέρ του ισραηλινού κράτους γίνονται από αγνούς εθελοντές… Δεν υπάρχουν αυτοί οι χρησιμοι ηλίθιοι που όταν βλέπουν τις προβοκάτσιες νομίζουν ότι “α, είναι κάποιοι που σκέφτονται αλλιώς”… Εκτός ελλάδας καταλαβαίνουν. Και ψάχνουν τους χρηματοδότες αυτών των εκστρατειών.

Μέχρι την δημοσίευση του άρθρου του The Forward οι χρηματοδότες του « SJP Uncovered» ήταν άγνωστοι. Αλλά το επιτελείο της εφημερίδας τους βρήκε. Είναι μια νόμιμη (και στα λόγια πολύ «κυριλέ» και πολύ «δημοκρατική») οργάνωση με τίτλο «Israel on Campus Coalition» (ICC), έδρα την Ουάσιγκτον, και τρανούς επίσημους χρηματοδότες. Η The Forward εντόπισε χρηματοδότηση πάνω από 1 μύριο δολάρια του ICC προς το «SJP Uncovered», το οικονομικό έτος 2016/2017. Τι έξοδα είχε αυτό το υπόγειο και ανώνυμο project; Εκτός απ’ τις πληρωμές των ανώνυμων προβοκατόρων των social media, ήταν και οι πληρωμές σε πολιτικές συμβουλευτικές εταιρείες, που έστελναν «πράκτορές» τους στα πανεπιστήμια, για να παρακολουθούν τους «στόχους», τα μέλη του SJP.

Έχουν ενδιαφέρον μερικές επιπλέον λεπτομέρειες. Ως και το 2014 το ICC ήταν μια τυπική φιλο-ισραηλινή οργάνωση με «λευκή» δράση. Η αλλαγή στην τακτική και η υιοθέτηση υπόγειων, βρώμικων τακτικών έγινε το 2015· την χρονιά που το ισραηλινό κράτος θεώρησε ότι χάνει (εξαιτίας της διοίκησης Obama) την στρατηγική εύνοια της Ουάσιγκτον. Είχε προηγηθεί, το καλοκαίρι του 2014, η ισραηλινή σφαγή στη Γάζα. Καθώς το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς ξανα-αποκαλυπτόταν σαν αυτό που πράγματι είναι, και καθώς έχανε την θηριώδη κάλυψη που είχε μάθει να απολαμβάνει απ’ τις ηπα, ανέλαβε δράση. Ένας πρώην επαγγελματίας της «φιλίας με το ισραήλ» στα πανεπιστήμια έδωσε την εξήγηση γι’ αυτήν την στροφή στην επιθετικότητα και στις προβοκάτσιες:

Είχε γίνει καθαρό ότι ο παλιός τρόπος να κάνουμε την δουλειά … δεν απέδιδε, δεν ήταν αποτελεσματικός, και ότι χρειαζόταν μια καινούργια επιθετική προσέγγιση στα πράγματα… Το γενικό πλαίσιο όταν … ότι η φιλοϊσραηλινή κοινότητα δεν θα καθόταν απαθής, ότι θα περνούσε στην επίθεση… Ήταν ξεκάθαρο απ’ την αρχή ότι το περνάμε στην επίθεση σήμαινε να βάλουμε στο στόχαστρο τους φοιτητές / στελέχη που ενίσχυαν το BDS….

Το ρεπερτόριο αυτής της επιθετικότητας – με – κουκούλες δεν ήταν σπουδαίο. Οι υποστηρικτές της παλαιστινιακής αντίστασης άρχισαν να χαρακτηρίζονται “τρομοκράτες”. Ακόμα και όμοιοι με τους ρατσιστές της ku klux klan – λόγω (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού φυσικά…

Το ρεπορτάζ του The Forward έχει πολλές λεπτομέρειες. Ονόματα, ημερομηνίες, συναντήσεις κλπ. Σημειώνει επίσης ότι η “αλλαγή τακτικής” δεν έγινε δεκτή απ’ όλους αμερικανοεβραίους φοιτητές μέλη του ICC, για ευνόητους λόγους. Δεν έχει σημασία. Μερικοί “προδότες” λιγότεροι ή περισσότεροι δεν κάνει διαφορά…

Όχι βέβαια! Το μόνο μέρος του πλανήτη που οι πάντες είναι “αγνοί ιδεολόγοι” και “αλτρουϊστές” είναι το ελλαδιστάν!

Κυριακή 13 Γενάρη. Ακόμα κι αν αυτοί οι “αγνοί ιδεολόγοι” κλπ χρησιμοποιούν ακριβώς τις ίδιες τακτικές με τους χρηματοδοτούμενους όμοιούς τους σε άλλα μέρη του κόσμου… Ακόμα κι αν δρουν ανώνυμα ή με πλαστά ονόματα, με πλαστούς “λογαριασμούς” στο διαδίκτυο… Ακόμα κι αν χρησιμοποιούν ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα… Ακόμα κι αν υπηρετούν τον ίδιο σκοπό…Ακόμα κι αν ο σκοπός είναι διπλός: το δεύτερο συστατικό του η υποστήριξη του ελληνικού ιμπεριαλισμού…

Τι να πει και η ασταμάτητη μηχανή; Αν είναι έτσι… πως θα προκόψει αυτός ο τόπος αν είναι η όαση της δωρεάν προβοκάτσιας, της δωρεάν πλαστογραφίας, των δωρεάν υπονόμων, του δωρεάν φιλορατσισμού και φιλοϊμπεριαλισμού; O.K. Είναι βρώμικες δουλειές όλα αυτά… Αλλά δεν πρέπει να πληρώνονται και στο ελλαδιστάν όπως παντού αλλού; Τι «ντάμπινγκ» είναι αυτό; Τι παρακρατικός εθελοντισμός; Ε;

Όχι στις δωρεάν (βρωμο)δουλειές!!! Δεν είναι χόμπι – είναι επάγγελμα, είναι τρόπος να βγαίνει το ψωμί!!!

Και η Angela (εννοείται…)

Παρασκευή 11 Γενάρη. Το ρατσιστικό, απαρτχάιντ ισραηλινό κράτος αποφάσισε ότι η Angela Davis έχει πέσει βαθιά στο αμάρτημα του (αντεστραμμένου) αντισημιτισμού – επειδή υποστηρίζει την παλαιστινιακή αντίσταση. Ως εδώ τίποτα παράξενο: οι φασίστες του Τελ Αβίβ, οι οπαδοί και οι σύμμαχοί τους, είναι αδίστακτοι: όταν σκοτώνεις κατά βούληση και ανεμπόδιστα διαδηλωτές επί μήνες μπορείς να κάνεις οτιδήποτε.

Ένα «ινστιτούτο πολιτικών δικαιωμάτων» (στο Birmingham της Alabama, όπου έχει γεννηθεί και μένει η Davis) την βράβευσε τον περασμένο Οκτώβρη, αναγνωρίζοντάς την σαν μια απ’ τις πιο αναγνωρισμένες παγκόσμια προσωπικότητες στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που δίνει φωνή σ’ αυτούς που δεν έχουν δύναμη να μιλήσουν.

Λάθος, μεγάλο λάθος κυρ ινστιτούτο! Ρώτησες το Τελ Αβίβ; Ρώτησες τους οπαδούς και τους τσατσορουφιανούς του; Πήρες άδεια; Όχι. Συνεπώς το κυρ ινστιτούτο, αφού του τράβηξαν οι αρμόδιοι και τα δύο αυτιά, στις αρχές Γενάρη εξέδωσε μια νέα ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία «…Εξέτασε από πιο κοντά τις δηλώσεις και την δημόσια παρουσία της κυρίας Davis, και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν πληροί όλα τα κριτήρια για την βράβευσή της…». Ήταν, μάλιστα, τόσο «γενναίο» και «σίγουρο» το κυρ ινστιτούτο για την αναθεώρηση της άποψής του για την Davis ώστε ΔΕΝ της είπε (παρά τα αίτηματά της) ποια ήταν τα «ψεγάδια» της. Ξεφτιλίστηκε το κυρ ινστιτούτο!!.. Λιβανιστήρι του Netanyahou έγινε το κυρ ινστιτούτο… Η Davis (και όχι μόνον αυτή) έμαθε, τελικά, τα κουσούρια της “ανεπίσημα”: δικαιοσύνη και δικαιώματα στην Παλαιστίνη γιοκ!

Σε ότι αφορά τους φασίστες του Τελ Αβίβ τα δεδομένα είναι γνωστά. Προσέξτε όμως πόσο εύκολα αυτά τα “δεδομένα” φτάνουν ακόμα και να γελοιοποιούν (με την συναίνεσή τους) ανθρώπους που, υποθέτουμε, θα ήταν αξιοσέβαστοι – μέχρις ότου “συλληφθούν επ’ αυτοφώρω” απ’ την αστυνομία σκέψης για (αντεστραμμένο) αντισημιτισμό από σπόντα. Αναφερόμαστε στα στελέχη του κυρ ινστιτούτου (διάφοροι απο ‘κει, που πέρα απ’ τις απόψεις τους έπρεπε να διαφυλάξουν πια και την αξιοπρέπειά τους, παραιτήθηκαν και τα βρόντηξαν…) Άντε, τώρα, να τους ξαναδώσει κανείς σημασία (εκτός απ’ τους εγκάθετους) για “προστάτες των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”…

Δείτε το ζήτημα στο ευρύτερο πεδίο του: οι φασίστες Α ή οι φασίστες Β, ανάλογα με τους στόχους τους, καταφέρνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο (έχουν γίνει γνωστοί απ’ τα ντοκυμαντέρ the lobby, τόσο για την αγγλία όσο και για τις ηπα) να επιβάλλονται.

Κι έτσι πράγματι η Παλαιστίνη έχει ξαναγίνει ένα απ’ τα βασικά σημεία «περιστροφής» του πλανήτη, στον 21ο αιώνα…

(φωτογραφία πάνω: η Angela Davis, καταζητούμενη απ’ το fbi ως Μαύρη Πάνθηρας και κομμουνίστρια, το 1970. Την έδεσαν τον Οκτώβρη εκείνης της χρονιάς.

Κάτω: Δυο χρόνια, μετά την απελευθέρωσή της. Τώρα την κυνηγάει μια άλλη αστυνομία των λευκών ρατσιστών… Είναι μια ανάμεσα σε άλλες: οι εμπροσθοφυλακές…)

Ανεπιθύμητος

Παρασκευή 11 Γενάρη. Ο έλληνας πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος νο 3 εξακολουθεί να είναι κόκκινο πανί – για τους άραβες (παλαιστίνιους) χριστιανούς. Τον περίμεναν με μπινελίκια πάλι στη Βηθλεέμ – για τους γνωστούς λόγους: πουλάει την “εκκλησιαστική περιουσία” (“του”…) σε ισραηλινούς. Ειδικά (αν και όχι μόνο) στην ανατολική Ιερουσαλήμ (αναλυτικότερα στο Sarajevo 123a, Δεκέμβρης ’17).

Οι άραβες χριστιανοί εξακολουθούν να ζητούν απ’ τον Θεόφιλο νο 3 και όλους τους έλληνες «αγιοαταφίτες» να ξεκουμπιστούν. Και να αναλάβουν το πατριαρχείο άραβες / παλαιστίνιοι παπάδες. Δεν μπορούν να το επιβάλλουν· αλλά, το έχουμε πει, το θέμα ενδιαφέρει έντονα την Μόσχα, πολιτική και εκκλησιαστική.

Τώρα, μάλιστα, που το αρχιτραγάτο της Istanbul ευλόγησε την δημιουργία εθνικιστικού ουκρανικού τραγάτου, έχουν ένα λόγο παραπάνω εκεί, στο «ξανθό γένος»…