Κυριακή 31 Μάρτη. Ερχόμαστε έτσι στην επικίνδυνη γελοιότητα του ελληνικού ιμπεριαλισμού και των «ενεργειακών φαντασιώσεών» του – συμπεριλαμβανομένης εκείνης περί “regional stability” την οποία καθε τόσο οι πολιτικές βιτρίνες μας φτύνουν στα μούτρα.
Πρώτον: από πότε ενεργειακά εμπορεύματα τιμολογημένα σε ευρώ είναι συμβατά με τα αμερικανικά συμφέροντα;
Δεύτερον: από πότε οι ανταγωνιστικοί ιμπεριαλισμοί είτε προς τον αμερικανικό είτε προς τον ισραηλινό και τον ελληνικό, θα κάτσουν με σταυρωμένα χέρια;
Τρίτον: από πότε η σταδιακή μείωση της ζήτησης για υδρογονάνθρακες (κατ’ αρχήν πετρέλαιο) είναι η βασιλική οδός για την εμπορικά πετυχημένη αύξηση της προσφοράς; Και πως μεθοδεύεται στον καπιταλιστικό κόσμο το να μειωθεί με το ζόρι η προσφορά – για να κρατηθούν ψηλά οι τιμές;
Όλο το κόλπο του «ενεργειακού eldorado» βρωμάει πόλεμο!