Tag: πετρέλαιο

Μπιτονάκια στη λαϊκή

Παρασκευή 5 Οκτώβρη. Δεν ξέρουμε αν το περίμενε ή όχι όταν κήρυσσε αυτόν τον “εμπορικό πόλεμο” κατά του Πεκίνου τον οποίο θα κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση (όπως έλεγε) αλλά εδώ και ένα μήνα περισσεύουν στο ψόφιο κουνάβι γύρω στα 300.000 με 340.000 βαρέλια πετρέλαιο. Κάθε μέρα.

Το Πεκίνο σταμάτησε εντελώς τις εισαγωγές πετρελαίου απ’ τις ηπα, εστιάζοντας στην ρωσική παραγωγή και στην ιρανική· οι αγορές από σαουδική αραβία έχουν πέσει επίσης. Από ποσοτική άποψη το Πεκίνο ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αμερικανικού πετρελαίου μέχρι τα τέλη του περασμένου Αυγούστου. Όχι πια.

Αν δεν το σκεφτείτε να το υποδείξουμε: εκτός απ’ την Ουάσιγκτον πλερέζες θα βάλουν και οι έλληνες εφοπλιστές. Γιατί το εμπάργκο κατά του ιράν ξέρουν να το αντιμετωπίσουν. Με τον παλιό, πατροπαράδοτο τρόπο: λαθρεμπόριο. Αλλά την διακοπή της μεταφοράς του αμερικανικού oil στην κίνα πως θα την αντιμετωπίσουν;

Ντέρμπι αυτός ο «εμπορικός πόλεμος»…

Παλιές (και καινούργιες) ιστορίες

Πέμπτη 30 Αυγούστου. Όταν οι κουβανοί επαναστάτες ξεμπέρδεψαν με την χούντα του Μπατίστα, στις αρχές του 1959, γνωρίζοντας πολύ καλά και την γεωγραφία και την ιστορία της λατινικής αμερικής, δεν είχαν σκοπό να κηρύξουν πόλεμο στις ηπα. Μάλλον το αντίθετο. Ωστόσο η Ουάσιγκτον είχε την δική της άποψη για την εκθρόνιση του εκλεκτού της δικτάτορα. Με δεδομένο ότι το βασικό εξαγώγιμο εμπόρευμα (τότε) της κούβας ήταν η ζάχαρη, το αμερικανικό καθεστώς έριξε τα τεράστια κρατικά αποθέματά του σε ζάχαρη στη διεθνή αγορά, για να βουλιάξουν οι τιμές, και να γονατίσει η επαναστατική κυβέρνηση στην Αβάνα.

Η αμερικανική ενέργεια θα πετύχαινε… αν δεν έμπαινε στο πλευρό των επαναστατών η ε.σ.σ.δ. Η Μόσχα αποφάσισε να αγοράζει όλη την εξαγώγιμη ζάχαρη της κούβας στις παλιές τιμές, δίνοντας κρίσιμη οικονομική ανάσα και χρόνο στον Κάστρο, στον Τσε και στους συντρόφους τους για να διαχειριστούν τα προβλήματα της μετεπαναστατικής κούβας.

Γιατί να θυμίζουμε αυτά; Επειδή η Ουάσιγκτον προσπαθεί να κάνει το ίδιο κόλπο κατά του ιράν, «εξαφανίζοντας» τις πωλήσεις του ιρανικού πετρελαίου. Φυσικά δεν πρόκειται, τώρα πια, σχεδόν 40 χρόνια μετά, για επαναστατική διαδικασία στην Τεχεράνη. Ούτε θα συσχετίζαμε την κούβα του 1959 με το ιράν του 1979! Αλλά η αμερικανική τακτική είναι ακριβώς η ίδια: θα σε γονατίσω απαγορεύοντάς σου την βασική σου εξαγωγή.

Τώρα δεν είναι η Μόσχα αλλά το Πεκίνο που εμφανίζεται σαν «λευκός ιππότης»: αγοράζει όλο και περισσότερο ιρανικό πετρέλαιο, μειώνοντας (σε κάποιο βαθμό) τις αγορές σαουδαραβικού. Κι όχι μόνο σχετικά με το ιράν, αλλά και για οποιοδήποτε άλλο κράτος που συμπεριλαμβάνεται στον σχεδιασμό των «δρόμων του μεταξιού», το Πεκίνο έχει την οικονομική επιφάνεια (και την διάθεση) να αντιστρέψει τις συνέπειες του αμερικανικού οικονομικού πολέμου.

Ωστόσο τώρα δεν είναι η φάση των «δύο μπλοκ» και της «ισορροπίας τρόμου»…

Ανορθόδοξος πόλεμος 2

Κυριακή 5 Αυγούστου. Το ίδιο κόλπο ξεδιπλώνεται σε ότι αφορά τις κυρώσεις που έχει αποφασίσει η Ουάσιγκτον να επιβάλει απ’ τις 4 του ερχόμενου Νοέμβρη σε όποιον αγοράζει ιρανικό πετρέλαιο. Οι μεγαλύτεροι πελάτες της πετρελαϊκής βιομηχανίας της Τεχεράνης είναι το Πεκίνο, το Νέο Δελχί και η Άγκυρα. Τι να πει, λοιπόν, η Ουάσιγκτον στο Πεκίνο (θεωρείται εχθρός…), στο Νέο Δελχί (θεωρείται πως μπορεί να ρυμουλκηθεί προς Ουάσιγκτον μεριά) ή στην Άγκυρα (εδώ συνεχίζεται το «ψάξιμο»…); Ότι απ’ τις 5 Νοέμβρη θα θυμώσουμε πολύ αν δεν αντικαταστήσετε το ιρανικό πετρέλαιο με αμερικανικό; Κάπως δύσκολο… Οπότε «υπάρχουν σκέψεις» στο ψοφιοκουναβικό επιτελείο, να γίνουν κι εκεί κάποιες «εξαιρέσεις» – υπό όρους φυσικα. Του είδους, για παράδειγμα, ο.κ, μπορείτε να συνεχίσετε, αλλά μόνο στο όριο ποσοτήτων που αγοράζατε ως τις 4 Νοέμβρη. Όχι περισσότερο. (Ενόψει ενός τέτοιου «ορίου» το Νέο Δελχί έχει διπλασιάσει τις αγορές του απ’ το ιράν σε σχέση με πέρυσι· το ανεβάζει τεχνητά δηλαδή).

Ως εδώ, κι αν συμπεριληφθούν στη λίστα τόσο τα εμπορεύματα της αμερικανικής αυτοκινητοβιομηχανίας όσο κι εκείνα των «νέων τεχνολογιών», είναι ξεκάθαρο ότι πίσω απ’ τα καραγκιοζιλίκια του οποιουδήποτε ψόφιου κουναβιού, η κινούσα αιτία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού είναι ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός (οπωσδήποτε η home παραγωγή) χάνει σταθερά έδαφος στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Και προσπαθεί να αντεπιτεθεί με την «πολιτική των κανονιοφόρων», προς το παρόν μέσα απ’ τον έλεγχο του παγκόσμιου εμπορίου χάρη στο δολάριο αλλά και τους διεθνείς μηχανισμούς (διακανονισμού των διεθνών πληρωμών) που ελέγχονται επίσης απ’ τις ηπα, απ’ το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα.

Πετρέλαιο 1

Πέμπτη 28 Ιούνη. Η Ουάσιγκτον θέλει να πνίξει οικονομικά την Τεχεράνη – ολοκληρωτικός πόλεμος, προς το παρόν χωρίς βόμβες και κανόνια. Για να το πετύχει θέλει να απαγορεύσει στους αγοραστές του ιρανικού πετρελαίου να συνεχίσουν τις ιρανικές αγορές τους – απειλώντας τους με κυρώσεις (και πάλι πόλεμος χωρίς – προς το παρόν – βόμβες και κανόνια) αν δεν το κάνουν…

Η πετρελαϊκή βιομηχανία του ιράν εξάγει από 2,5 ως 2,8 εκατομμύρια βαρέλια αργού (και ισοδύναμου αερίου) την ημέρα. Συνολικά το 2017 έκανε εξαγωγή πάνω από 1 δισεκατομύρια βαρέλια. Κυριότερος πελάτης η κίνα, και ακολουθούν η ινδία, η νότια κορέα, και η ιαπωνία (το 62% των ιρανικών εξαγωγών ήταν προς την ασία). Το υπόλοιπο 38% κατευθύνθηκε προς τα δυτικά, προς ευρώπη μεριά, με κυριότερους πελάτες την τουρκία, την ιταλία, την αγγλία, την ουγγαρία και την ολλανδία.

Και τώρα (λοιπόν!) η Ουάσιγκτον εξέδωσε τελεσίγραφο: μέχρι τις 4 Νοέμβρη όλοι αυτοί θα πρέπει να έχουν μηδενίσει, εντελώς “μηδέν”, τις εισαγωγές ιρανικού πετρελαίου!!! Αλλιώς; Θα τιμωρηθούν!!!

Με άλλα λόγια: η Ουάσιγκτον θα επιβάλει στο Πεκίνο, στο Νέο Δελχί, στη Σεούλ και στην Άγκυρα από που θα αγοράζουν πετρέλαιο…

Πώς σας φαίνεται;

Πετρέλαιο 2

Πέμπτη 28 Ιούνη. Είναι προφανές ότι ο αμερικανικός καπιταλισμός θέλει να πουλάει το δικό του πετρέλαιο (και υγροποιημένο φυσικό αέριο)!!! Συνεπώς, τι πιο φυσικό για την διοίκηση της άλλοτε «άγριας δύσης» να σκέφτεται ότι αν κολλήσει στον κρόταφο διάφορων μεγάλων αγοραστών ένα περίστροφο «κυρώσεων», αυτοί θα φοβηθούν. Θυμίζουμε ποιοί είναι αυτοί που θα πρέπει να φοβηθούν: το Πεκίνο, η Σεούλ, το Τόκιο (σε μικρό βαθμό), η Άγκυρα και το Νέο Δελχί (αυτά τα δύο τελευταία κράτη είναι ακριβώς δίπλα στα ιρανικά πετρελαιοπήγαδα, συνεπώς έχουν και μικρά κόστη μεταφοράς…).

Όμως ακόμα κι αν ο πλανήτης χεζόταν πάνω του απ’ τις απειλές του σκληρού σερίφη και η γήινη πετρο-σκατίλα απλωνόταν σ’ όλο το ηλιακό σύστημα, οι αμερικανικές εξαγωγές δεν φτάνουν για να καλύψουν το κενό των ιρανικών. Γι’ αυτό ο σερίφης (που κατά βάθος είναι καλός…) θα πείσει άλλους παραγωγούς ν’ αυξήσουν την παραγωγή τους… Ποιούς; Το Ριάντ και την Μόσχα – για παράδειγμα.

Το Ριάντ, φυσικά, θα το έκανε με χαρά. Έχει, όμως, ένα προβληματάκι, ένα τόσο δα πρόβλημα: το Πεκίνο μειώνει τις ποσότητες σαουδαραβικού πετρελαίου που αγοράζει και αυξάνει τις ποσότητες ιρανικού εδώ και μήνες, επειδή θεωρεί το χουντοσεϊχάτο του Ριάντ υπερβολικά πολύ τσιράκι των ηπα, και μεγάλο παράγοντα αστάθειας στη μέση Ανατολή (για την οποία το Πεκίνο έχει μεγάλα σχέδια, σε σχέση πάντα με το project «δρόμοι του μεταξιού».)

Η Μόσχα; Η Μόσχα θα θεωρήσει (σκέφτονται τα αμερικανικά τσακάλια) ότι έχει μεγάλη ευκαιρία να αυξήσει τις εξαγωγές της προς την στρατηγική σύμμαχό της κίνα, συμβάλλοντας στην καταστροφή του (επίσης) στρατηγικού συμμάχου της ιράν – έτσι θα σκεφτεί η Μόσχα (λένε τα αμερικανικά τσακάλια)…. Αλλιώς θα φάει (κι άλλες) κυρώσεις…

Όμως η Μόσχα είναι ήδη ο μεγαλύτερος εξαγωγέας πετρελαίου στην κίνα· και δεν έχει ανάγκη να γίνει ακόμα μεγαλύτερος, αφού έχει άλλα (και πολύ σοβαρότερα) deal τόσο με το Πεκίνο όσο και εντός sco…

Πώς σας φαίνεται;

(Α, και μια λεπτομέρεια μέσα στο χαμό: οι σύμμαχοι της Ουάσιγκτον στη βόρεια συρία, οι ypg/pkk, έχουν κατάσχει τα πετρελαιοπήγαδα στην συριακή περιοχή που ελέγχουν, και κάνουν λαθρεμπόριο “μαύρου χρυσού”. Όπως έκανε ο isis πριν απ’ αυτούς. Είναι ο ορισμός του πλιάτσικου, που σύμφωνα με την μυθολογία των εδώ υπηρεσιών λέγεται “κουρδικός κοινοτισμός”. Σχεδόν “κομμουνισμός”…

Η λαθροεξόρυξη, η μαύρη δουλειά σ’ αυτήν και το λαθρεμπόριο γίνονται υπό την προστασία των ηπα αλλά και τούρκων λαθρεμπόρων· εμμέσως πλην σαφώς και του τουρκικού καθεστώτος. Το οποίο τους πολεμάει μεν, αλλά θέλει να ελέγχει και τις οικονομικές δοσοληψίες τους.

Αυτό το λαθραίο πετρέλαιο των ypg/pkk, μέσω ελλήνων εφοπλιστών, διοχετεύεται στις αγορές της περιοχής. Πρώτος και καλύτερος αγοραστής το Τελ Αβίβ, που έχει “ειδική σχέση” με τις ypg/pkk… Και οι ελληνικές εταιρείες αγοράζουν απ’ το “λαθραίο” – γιατί όχι;

Και μετά; Ξέπλυμα εσόδων…

Η λεπτομέρεια με το λαθρεμπόριο έχει θέση υπενθύμισης: άμα είσαι τσιράκι της Ουάσιγκτον, και κουβά κουβά που λέει ο λόγος, το πουλάς το πετρέλαιό “σου”…)