Tag: πετρέλαιο

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.12) >> Έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό, κι όχι μια φορά, ότι η δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης και, κυρίως, το ότι τα δυτικά αφεντικά ΔΕΝ αντέχουν να την παραδεχτούν οδηγεί αναπόφευκτα σ’ έναν εσωτερικό κανιβαλισμό: αφού δεν κατάφεραν να διαλύσουν την ρωσία και να συνεχίσουν το πλιάτσικο που σταμάτησε στις αρχές του 2000 βρίσκοντας διέξοδο στην αναμέτρησή τους με το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο θα αρχίσουν να τρώγονται μεταξύ τους προσπαθώντας ο καθένας να επωφεληθεί (οικονομικά) σε βάρος του άλλου / των άλλων.

Πρωτοπόρος σ’ αυτόν τον κανιβαλισμό είναι η Ουάσιγκτον, ήδη απ’ την εποχή του νυσταλέου Jo: έχοντας κόψει ή περιορίσει σημαντικά την ροή του (φτηνού) ρωσικού φυσικού αερίου προς την ευρώπη προσπάθησε να δελεάσει / δωροδοκήσει τα αφεντικά διάφορων βιομηχανιών να μεταφερθούν στο αμερικανικό έδαφος, απογυμνώνοντας την ε.ε. από δευτερογενή παραγωγή. Το έργο το συνεχίζει όσο και όπως μπορεί (κυρίως με δασμούς) το ψοφιοκουναβιστάν: πρόκειται για «εθνική γραμμή σωτηρίας», δεν είναι παίξε γέλασε.

Ιδού τώρα τι έγινε παράλληλα με την ανακοίνωση της «τιμωρίας» των Rosneft και Lukoil:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η άλλη κατοχή: της συρίας

Δευτέρα 19 Αυγούστου (00.20) >> Στη σκιά του αίματος και του πόνου της Παλαιστίνης, οι ιρακινές και οι συριακές πολιτοφυλακές σημαδεύουν (και «θυμίζουν») το αφεντικό-του-χωροφύλακα με τακτικές πλέον πυραυλικές επιθέσεις: την Ουάσιγκτον. Η συριακή επικράτεια ανατολικά του Ευφράτη κατέχεται απ’ τον αμερικανικό στρατό, στο όνομα μιας κάποιας υποτιθέμενης «αντιτρομοκρατίας» (κατά του isis) – η οποία ήταν ακριβώς το αντίθετο. Το 2015 οι αμερικάνοι πεζοναύτες που είχαν παρκάρει σ’ αυτήν την περιοχή ήταν μόλις 50. Αλλά τότε εμφανίστηκε ο ρωσικός στρατός (και η αρχή του τέλους του isis…) – οπότε μέσα σε δύο χρόνια, ως τα τέλη του 2017, οι 50 είχαν γίνει 2.000. Συν τις πολλές χιλιάδες των βασάλων της Ουάσιγκτον, των ypg.

Η πρώτη χρονικά αμερικανική βάση ήταν (και είναι)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μονομαχία στο el Paso

Δευτέρα 29 Γενάρη>> Σε μια όχι εντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη, 25 αμερικανικές πολιτείες με ρεπουμπλικάνους κυβερνήτες και επικεφαλής το τέξας βρίσκονται στα μαχαίρια με την ομοσπονδιακή αμερικανική κυβέρνηση και τα όργανά της, δηλαδή τον νυσταλέο Jo και το γκουβέρνο του. Είναι ό,τι κοντινότερο σε εμφύλιο πόλεμο έχει εκδηλωθεί ως τώρα στην παρακμιακή άλλοτε υπερδύναμη, κι αυτό δεν μπορεί παρά να ανησυχεί την «συλλογική δύση» και να χαροποιεί τον υπόλοιπο πλανήτη!

Η αφορμή (μόνον η αφορμή!) θα μπορούσε να θεωρηθεί ως και γελοία. Περίπου 4 χιλιόμετρα στα σύνορα με το μεξικό – αλλά τίνος τα σύνορα; Των ηπα (οπότε την ευθύνη φύλαξης έχουν ομοσπονδιακές υπηρεσίες) ή του τέξας (οπότε οι φύλακες πρέπει να είναι τεξανοί rednecks της πολιτειακής αστυνομίας);

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«Ελαφρώς νοτιότερα»

Καθώς ο ενδοκαπιταλιστικός ανταγωνισμός (4ος παγκόσμιος…) οξύνεται ξέρετε τι σημαίνει «την έχουμε ψωνίσει» ιμπεριαλιστικά επειδή έχουμε (ή νομίζουμε ότι έχουμε) αμερικανο-αγγλικές «πλάτες»; Αν όχι ρωτήστε τον κλόουν του Κιέβου…

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> … Όπως αναφέρουν στην «Κ» καλά πληροφορημένες πηγές, ο λόγος για τον οποίο επελέγη η νέα NAVTEX να εκδοθεί με βάση τη πρόταση που είχε καταθέσει η Λιβύη το 2011, είναι προκειμένου να μεταδοθεί το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι έτοιμη να επαναλάβει τις διαπραγματεύσεις, προκειμένου να υπάρξει – κάποια στιγμή – κάποιου είδους συμφωνία. Τα μόνα σημεία της NAVTEX που αναμένεται να κινηθούν ελαφρώς νοτιότερα της πρότασης της Λιβύης του 2011, είναι εκείνα που βρίσκονται σε περιοχές που η Ελλάδα διεκδικεί μεγαλύτερη επήρεια λόγω ύπαρξης νησιών. Το ένα σημείο είναι, βεβαίως, εκείνο που αφορά τη Γαύδο και το δεύτερο τα νησιά Σχίζα και Σαπιέντζα απέναντι από τη Μεθώνη στη νοτιοδυτική Πελεπόννησο, και με βάση την ελληνική άποψη δίνουν δυνατότητα για μεγαλύτερη επήρεια…

Αυτά έγραφε χτες (Κυριακή 27 Νοέμβρη) στην καθεστωτική «καθημερινή» ο καθ’ ύλην αρμόδιος δημοσιογράφος, κάτω απ’ τον τίτλο «NAVTEX- μήνυμα στη Λιβύη». Πράγμα που σημαίνει: η τελευταία ελπίδα του ελλαδιστάν να μοστράρει εαυτόν ως «αφεντικό της ανατολικής Μεσογείου» είναι να πουλάει τσαμπουκά στην διεθνώς αναγνωρισμένη λιβυκή κυβέρνηση της Tripoli, κρίνοντας την αδύναμη… «Καπαρώνοντας» (ως ελληνικό βυθό) αυτό το «ελαφρά νοτιότερα», με βάση την διεθνώς παράνομη και οπωσδήποτε αυθαίρετη ιδέα ότι η Γαύδος και δυο νησάκια απέναντι απ’ την μεσσηνιακή Μεθώνη επιβάλλουν στο λιβυκό κράτος να κάνει γαργάρα την δική του (αφρικανική, ηπειρωτική) ακτογραμμή. (Τι άλλο πρέπει να κάνει αυτό το κράτος; Μήπως να υποχωρήσει «ελαφρώς νοτιότερα» απ’ τη Σαχάρα για να μην ταλαιπωρεί την Αθήνα;)

Αυτός είναι ο ελληνικός ιμπεριαλισμός όταν, μη μπορώντας κάτι άλλο, το έχει γυρίσει στο κούτσου-κούτσου ball. Ποια όμως νομίζετε ότι (θα) είναι η απάντηση της κυβέρνησης της Tripoli στον ελληνικό τσαμπουκά; Μήπως θα πέσει στα πόδια του γύπα ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα εκπλιπαρώντας για λίγα θαλάσσια στρέμματα;

Όχι!… Το ελλαδιστάν, υπό το ρημαδογκουβέρνο αλλά με διακομματική συναίνεση, ξύνεται στη γκλίτσα του τσοπάνη, ποντάροντας – βέβαια – στον μεγάλο σύμμαχο στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.

Μάταιο ποντάρισμα… (Αλλά δεν θέλετε να βλέπετε…)

Πλαφόν

Δευτέρα 28 Νοέμβρη>> Ενώ οι ευρωπαϊκές πολιτικές βιτρίνες σπρώχνονται μεταξύ τους γύρω απ’ το ποια θα ήταν η συμφέρουσα ανώτατη τιμή με την οποία θα αγόραζαν ρωσικό φυσικό αέριο (αλλά και ρωσικό πετρέλαιο…), η δημαγωγία αφήνει στο σκοτάδι τα πιο σημαντικά ζητήματα σχετικά. (Έτσι είναι η δημαγωγία!)

Κατ’ αρχήν οι ορισμοί. Αν ένας (μια επιχείρηση ας πούμε) και μόνο ένας είναι ο πωλητής ενός εμπορεύματος, τότε πρόκειται για μονοπώλιο. Αν οι πωλητές είναι λίγοι (ας πούμε 3, 4 ή 5) και το εμπόρευμα έχει μαζική ζήτηση, τότε πρόκειται για ολιγοπώλιο. Αν ο αγοραστής είναι ένας και μόνο ένας, τότε πρόκειται για μονοψώνιο. Αν οι αγοραστές είναι λίγοι, πρόκειται για ολιγοψώνιο.

Εύκολα κατανοητό πως τόσο το μονοπώλιο/ολιγοπώλιο όσο και το μονοψώνιο/ολιγοψώνιο παίζουν σημαντικό ρόλο στον καθορισμό των τιμών του Χ ή του Ψ εμπορεύματος που εμπίπτει σ’ αυτήν την κατηγορία είτε πώλησης είτε αγοράς. Τα αφεντικά του μονοπωλίου (: αν είναι ιδιωτικό) ή του ολιγοπωλίου (ειδικά αν γίνει καρτέλ, κάτι που είναι συνηθισμένο…) επιδιώκουν να αυξήσουν την τιμή και τα κέρδη τους. Τα αφεντικά του μονοψωνίου / ολιγοψωνίου επιδιώκουν το αντίθετο.

Ως τώρα, σε ότι αφορά το πετρέλαιο, υπάρχει ο ΟΠΕΚ+ (ο ορισμός του καρτέλ) που καθορίζει τις τιμές έμμεσα μέσα απ’ την διαθέσιμη στο εμπόριο ποσότητα πετρελαίου. Για το φυσικό αέριο δεν υπάρχει κάτι αντίστοιχο, αν και η Μόσχα με την Τεχεράνη (τα μεγαλύτερα γνωστά κοιτάσματα φυσικού αερίου παγκόσμια) ετοιμάζουν κάτι τέτοιο, με την συμμετοχή και της Ντόχα (επίσης πολύ μεγάλα κοιτάσματα). Απ’ αυτή την άποψη η προσπάθεια είτε των G7 είτε των Βρυξελών να οριοθετήσουν κάποια ανώτατη τιμή στον Χ ή στον Ψ υδρογονάνθρακα (ρωσικής προέλευσης…) θα μπορούσε να ανήκει στο εύλογο συμφέρον των αφεντικών ενός ολιγοψωνίου – αν όντως οι δυτικοί καπιταλισμοί ήταν οι μοναδικοί ή μακράν οι μεγαλύτεροι καταναλωτές αυτών των εμπορευμάτων.

Όμως δεν είναι. Και το ξέρουν. Οπότε δημιουργούνται σοβαρές «παρενέργειες».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Η παρ’ ολίγον άλωση της Τριπολιτσάς (απ’ τον Ξέρεις-ρε-ποιος-είμαι-γω…)

Πάντα με το βλέμμα ψηλά, σ’ εκείνα τα ύψη (πολιτικής) που των κοινών ανθρώπων το μάτι δεν φτάνει…

Δευτέρα 21 Νοέμβρη>> Αυτός ο ευθυτενής, κομψός, φιλόδοξος, τεράστιος, πελώριος γύπας που διαθέτει το ελλαδιστάν (και το ρημαδογκουβέρνο) σαν υπουργό εξωτερικών έχει την άδολη συμπάθεια της ασταμάτητης μηχανής: πήγε για μαλλί και βγήκε κουρεμένος… (Έχουμε πάντα μια καλή κουβέντα για τους αποτυχημένους, τους γραφικούς κλπ της κάθε εξουσίας…) Ίσως ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας πρέπει να πηγαίνει στην άλλη Τρίπολη (όχι του λιβάνου, της Αρκαδίας), νάναι όλα κανονισμένα όπως τα θέλει… και να μην πεινάει όπως την άλλη φορά, τότε που ξαναέδωσε τα ρέστα του κατά του Τσαβούσογλου.

Υπάρχουν τρία μικρά, τόσο δα μικρά δεδομένα, για τον ρημαδοΓουαϊδοΝικόλα και πιο γενικά, με το ρημαδογκουβέρνο. Το πρώτο το παρατήρησαν διάφοροι: με τον Τσαβούσογλου, που υπέγραψε τον «απαίσχυντο σύμφωνο», και θα χαιρετιόταν, και θα κουβέντιαζε∙ με την Μάνγκους όμως όχι … Επειδή υπέγραψε το «απαίσχυντο σύμφωνο»… (Crazy, crazy!!!)

Υπάρχει κάποιος μισογυνισμός εδώ; Όχι. Υπάρχει το δεύτερο: η αντίληψη της (κρατικής εξωτερικής και όχι μόνο) πολιτικής ως photo opportunity (όταν δεν είναι τιτίβισμα). H λίβυα υπ.εξ. κυρία Μάνγκους είναι «μικρή κι αδύναμη» (πολιτικά…) για να καταδεχθεί ένας γίγαντας (σαν τον ρημαδοΓουαϊδόΝικόλα) να χαιρετηθεί και να φωτογραφηθεί μαζί της… Είναι «χαμηλότερου επιπέδου» απ’ τον κολοφώνα… (με όμικρον το «κο»).

Το τρίτο είναι βέβαια ο τζενεράλ Χαφτάρ! Το να πέσει στη ζεστή αγκαλιά του για να τον παρηγορήσει στη Βεγγάζη (γι’ αυτό που πήγαν να του κάνουν οι άθλιοι της – λιβυκής – Τρίπολης) πρέπει να έσκασε σαν υπαρξιακή ανάγκη∙ η σχέση τους είναι παλιά και ελαφρώς παθιασμένη. Από τότε (θυμάστε;) που υποτίθεται ότι ο τζενεράλ θα ισοπέδωνε την Τρίπολη μαζί με την (διεθνώς αναγνωρισμένη) παλιοκυβέρνησή της, οπότε χρίστηκε με κάθε τιμή επίσημος εκπρόσωπος του ελλαδιστάν σε μια διάσκεψη στο Βερολίνο (για την λιβύη) όπου η Αθήνα δεν ήταν καλεσμένη. Σπουδαίες στιγμές σπουδαίας εξωτερικής πολιτικής!! (Τώρα υπάρχει κι άλλη ζεστή αγκαλιά: της οικογένειας Μενέντες… Άλλη φορά γι’ αυτήν).

Το σίγουρο είναι ότι η Αθήνα έχει δημιουργήσει ένα ακόμα πρόβλημα με την Τρίπολη ΠΡΙΝ κάνει την έφοδο ο πελώριος. Και δεν μπορεί να το λύσει ακόμα κι αν ο γύπας πάει πετώντας με τα δικά του φτερά ως τη λιβύη. Ποιο είναι αυτό;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Mad Max light

Δευτέρα 17 Οκτώβρη>> Α λα γαλλικά. Ένα παλιό σύνθημα έλεγε «όταν κοπεί το ρεύμα τελειώνει ο πολιτισμός σας». Προχωράμε ολοταχώς προς το πρώτο κομμάτι του συνθήματος, αλλά εν τω μεταξύ ο πολιτισμός (ο δυτικός συγκεκριμένα) φαίνεται να τελειώνει κι όταν κοπούν τα καύσιμα. Ακόμα κι αν δεν ευθύνεται ο καταραμένος της Μόσχας αλλά μια καθ’ όλα δίκαιη απεργία.

Στην «πόλη του φωτός» για παράδειγμα δεν δείχνουν πολύ πολιτισμένοι. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο «γαλλικός πολιτισμός» ήταν βασικό εξαγώγιμο είδος, σα σημαία του γαλλικού ιμπεριαλισμού.

Τώρα που αυτός ο ιμπεριαλισμός τρώει την μία κλωτσιά μετά την άλλη στην «παραδοσιακή ζώνη» του, στην υποσαχάρια Αφρική, τώρα λοιπόν οι δραπέτες θα χαζεύουν την αυθεντική έκφραση της πρωτοκοσμικής πολιτιστικής ανωτερότητας και θα κρατάνε την κοιλιά τους απ’ τα γέλια.

Οπωσδήποτε θα έχουν και μια απορία: ρε σεις γάλλοι, και το ουράνιο απ’ τα κοιτάσματα στο μάλι σε σακούλες σκουπιδιών θα το παίρνετε; Όπως την βενζίνη;

(Λέτε άμα ζοριστούν να αντιμετωπίσουν έτσι και τους συμμάχους τους στην ανατολική Μεσόγειο; Με τις κλωτσιές; Παναϊα μου!)

Το γερμανικό «κόμμα του πολέμου»

Δευτέρα 19 Σεπτέμβρη>> Αφού ανήγγειλε ότι πολλές (γιατί όχι όλες;) επιχειρήσεις στη γερμανία «θα σταματήσουν να παράγουν για κάποιο διάστημα» (με τους φούρνους τι θα κάνει; οι υποτελείς θα τρώνε αντί για ψωμί home made πεντεσπάνι;), ο υπερυπουργός οικονομικών Robert Habeck αποφάσισε να κόψει στις πιο μεγάλες απ’ αυτές οποιαδήποτε δυνατότητα διαφυγής: τέτοιον πούρο αντικαπιταλιστή σαν τον πράσινο υπουργό δεν έχει ξαναδεί ούτε η γερμανία, ούτε η ευρώπη, ούτε η ανθρωπότητα!

Μετά την συνάντηση των g7 υπ.οικ. την περασμένη εβδομάδα, στην οποία φυσικά συμμετείχε (είπαμε «αντικαπιταλισμός» αλλά όχι να χάσουμε τις άκρες και τα μεγαλεία!) συναποφασίζοντας ότι θα πρέπει να μπει όριο στην τιμή του ρωσικού πετρελαίου (!!! – επ’ αυτού προσεχώς), ο Habeck με δηλώσεις του αποφάσισε να ξεμπερδεύει και με τον κινέζικο καπιταλισμό! Τέρμα η αφέλεια σε σχέση με την κίνα δήλωσε, υπονοώντας κατ’ αρχήν ότι εκτός απ’ τα υπόλοιπα προσόντα του είναι και πανέξυπνος. Τι σημαίνει αυτό το «τέρμα η αφέλεια»; Ότι θα κάνει το καλύτερό του για να δυσκολέψουν οι οικονομικές σχέσεις του κινέζικου με τους ευρωπαϊκούς καπιταλισμούς, ότι θα περνάει από ψιλό κόσκινο τις κινεζικές επενδύσεις στην ευρώπη, και ότι για κάνει τα πάντα για την απεξάρτηση της ευρώπης απ’ την κινεζική αγορά και τα κινέζικα εμπορεύματα….

Είναι δύσκολο να παρακολουθήσουμε πολιτικές βιτρίνες που απ’ την μια αναγγέλουν με χαρά (σε κάθε περίπτωση με αδιαφορία…) ότι «ε, τι να κάνουμε; ας κλείσουν για μερικούς μήνες οι επιχειρήσεις» (και οι χαλυβουργίες, ως ενεργοβόρες, έχουν αρχίσει ήδη να κλείνουν) και απ’ την άλλη θέλουν να πουλάνε όπλα στο Κίεβο… Χειροποίητα τόξα και «πράσινα» βέλη θα στέλνει η αγαπημένη της ασταμάτητης μηχανής Annalena στον κλόουν; Ποιος ξέρει;

Η «απεξάρτηση» του γερμανικού καπιταλισμού απ’ τον κινέζικο μπορεί βέβαια να γίνει μια κι έξω: κλείνοντας όλα τα γερμανικά εργοστάσια, για πάντα. Αλλιώς δεν ξέρουμε τι πανέξυπνο έχει σκεφτεί ο κοτζάμ Habeck, ειδικά για να αντιμετωπίσει πιθανά αντίποινα του Πεκίνου. Το 2021 (η δεύτερη χρονιά της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας, την οποία φυσικά οι «πράσινοι» υποστήριξαν…) το διμερές εμπόριο μεταξύ των δύο καπιταλισμών έφτασε στα 235 δισεκατομύρια δολάρια – πόσο που δεν το λες αμελητέο. Οι ναυαρχίδες του γερμανικού κεφάλαιου, οι αυτοκινητοβιομηχανίες, έχουν κατά σειράν: η volkswagen το 49% των παγκόσμιων πωλήσεών της στην κίνα, η audi το 42%, η mercedes το 36% και η bmw το 34% – ούτε κι αυτά είναι μικρά μεγέθη. Το πρώτο μισό του 2022 γερμανικά αφεντικά επένδυσαν στην κίνα πάνω από 10 δισεκατομμύρια ευρώ, κι αν αυτό φαίνεται στον Habeck «αφελές», δεν φαίνεται καθόλου τέτοιο στο Πεκίνο: αφού η γερμανία κρατικοποιεί ιδιωτικής (ρωσικής) ιδιοκτησίας διυλιστήρια, μπορεί και η κίνα να κάνει το ίδιο σε γερμανικές επενδύσεις στο έδαφός της… αν δεν υπάρχει επενδυτική αμοιβαιότητα, κι αν ο ευρωπαϊκός (ή ο γερμανικός μόνο) καπιταλισμός «απεξαρτηθεί»…

Τι συμβαίνει, και – κυρίως – τι θα συμβεί;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αχαριστία!

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Εν τω μεταξύ προέκυψε ένας κάποιος θόρυβος «παλαιού τύπου», που κουκουλώθηκε γρήγορα, αλλά αξίζει την προσοχή μας. Αφορά τον πόλεμο στην ουκρανία, την ενέργεια… και το νο 1 εθνικό κεφάλαιο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Οι εθνικοί υδρογονάνθρακες και το «I have a dream»

Δευτέρα 11 Οκτώβρη>> Η «εστία» είναι πολύ παλιά, δεξιά εφημερίδα – όχι, όμως, λούμπεν. Το ρεπορτάζ της στις 27 Σεπτέμβρη δεν διαψεύστηκε γιατί ήταν ακριβές… Έμεινε, όμως, σαν «μυστικό», κάτι δύσκολο να εξηγηθεί αφού η καρέκλα του ρημαδοΚούλη πριονίζεται απ’ τους πιο κλασσικούς πατριώτες / εθνικιστές του κόμματός του – ενώ και η αντιπολίτευση (απ’ το μαγαζί της Κουμουνδούρου ως τον γραμματοκομιστή του γιού του αφεντικού) δείχνει τακτικά εθνοπατριωτικό οίστρο.

Το ρεπορτάζ αναφερόταν στην ομιλία του ρημαδοΚούλη στη γενική συνέλευση του οηε στη Ν. Υόρκη τρεις μέρες νωρίτερα. Το εθνοπατριωτικό ενδιαφέρον της «εστίας» εστίασε σ’ αυτό το απόσπασμα:

… Έχω ένα όραμα για την Ανατολική Μεσόγειο: Αντί να συνεχίσουμε τις διαμάχες του προηγούμενου αιώνα για τους υδρογονάνθρακες – ένα αγαθό που χάνει την αξία του – θα πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να συνεργαστούμε ενάντια στους νέους κοινούς εχθρούς. Την κλιματική κρίση, η οποία επηρεάζει εξίσου τις δύο χώρες μας. Αλλά και την απειλή της παράνομης μετανάστευσης, όπου η Τουρκία έχει σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει συνεργαζόμενη με εμάς προκειμένου να εξαλείψουμε τα παράνομα δίκτυα διακινητών που εκμεταλλεύονται την απόγνωση ευάλωτων ανθρώπων.

Υπάρχουν πολλά που οι δυο χώρες μας μπορούν να κάνουν από κοινού. Είμαστε προορισμένοι από την ιστορία και τη γεωγραφία να συνυπάρχουμε. Είναι προς το κοινό μας συμφέρον να το κάνουμε με τρόπο ειρηνικό και με στόχο την ευημερία…

Εκτός συνόρων ο ρημαδοΚούλης επιδεικνύει τον ρεαλισμό του, κι όχι γενικά κι αόριστα. Η πιο πάνω θέση ταυτίζεται με την “win – win” άποψη που επαναλαμβάνει μόνοτονα ο Ερντογάν εδώ και χρόνια. Όμως εντός συνόρων αυτός ο ρεαλισμός είναι ο ορισμός της «εθνικής προδοσίας»! Κι ωστόσο δεν ξέρουμε γιατί οι αντίπαλοί του δεν του την έχουν καταλογίσει ως τώρα εν χορδαίς και οργάνοις. Του την φυλάνε, άραγε, για την προεκλογική περίοδο;

Το βέβαιο είναι ότι η εγκατάλειψη «των διαμαχών του προηγούμενου αιώνα για τους υδρογονάνθρακες, ένα αγαθό που χάνει την αξία του» σημαίνει επίσης εγκατάλειψη των εθνικών φιλοδοξιών για μια ανατολική Μεσόγειο «ελληνική λίμνη». Χωρίς το κυνήγι πετρελαίου ή γκαζιού στον πάτο της θάλασσας η ΑΟΖ χάνει το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος της αξίας της (απομένουν μόνο τα ψάρια). Κι αν η ΑΟΖ γίνει επίσημα τριτεύουσας σημασίας ζήτημα, γκρεμίζεται το βάθρο πάνω στο οποίο ο ελληνικός ιμπεριαλισμός έχει στήσει εδώ και πολλά χρόνια την αντιτουρκική ρητορική του… Αυτό είναι «εθνική προδοσία» με κεφαλαία γράμματα!! (Πώς θα εξασφαλίζεται η εθνική υποτέλεια των πληβείων αν «τα βρούμε με τον αιώνιο εχθρό»;)

Πριν μερικούς μήνες, τον Απρίλη, ο υπ.εξ. ρημαδο_____Νικόλας, και πάλι εκτός συνόρων, είχε δηλώσει στην arab news ότι «… η ελλάδα δεν πρόκειται να αρχίσει να σκάβει την Μεσόγειο για να βρει πετρέλαιο και αέριο, ούτε θα μετατρέψει το Αιγαίο σε κόλπο του Μεξικό». Τότε γιατί το ρημαδογκουβέρνο τρώγεται με την συμφωνία αοζ μεταξύ τουρκίας και λιβύης, και τι αξία έχει η συμφωνία που πιεστικά επεδίωξε με την χούντα του Καϊρου; Όλα για τις εντυπώσεις; Και οι αμερικανικές βάσεις plus κι αυτές για την “ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ γειτόνων”;

Η εσωτερική κατανάλωση εθνικισμού παίζει πάντα τον «πολιτικό» ρόλο της. Απ’ την άλλη μεριά όμως η εξαγωγή ρεαλισμού θα πρέπει να καταλήξει σε πρακτικά αποτελέσματα, διαφορετικά είναι αέρας κοπανιστός (και πανάκριβος).

Ίσως η απάντηση να βρίσκεται σε κάτι παλιό: οι ελληνικές πολιτικές βιτρίνες είναι διαχρονικά και πάνω απ’ όλα έλληνες! Που σημαίνει: ειδικοί στην εξαπάτηση… Εξ ου και έχουν «οράματα» που τα συντηρούν σαν τέτοια…