Tag: ουκρανία

Το ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 23 Οκτώβρη>> Μέσα σ’ όλα αυτά η ανεγκέφαλη αλεπού, ευρισκόμενη στο Πεκίνο για το φόρουμ των δρόμων του μεταξιού (όπου πέρασε μια χαρά: «Τα είπαμε με τον φίλο Xi… Μιλήσαμε για όλα, συμφωνήσαμε σε όλα» είπε – τρεις ώρες κράτησε το τετ α τετ…) συνεντευξιαζόμενος είχε και κάτι έξτρα να ανακοινώσει. Ότι ρωσικά πολεμικά θα περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο 7 μέρες την εβδομάδα στον διεθνή ενάεριο χώρο της Μαύρης Θάλασσας, και ότι μπορεί να είναι «φορτωμένα» με υπερηχητικούς πυραύλους kinzhal, με βεληνεκές 2.000 χιλιόμετρα και ταχύτητα κοντά στα 10 mach, που τους κάνει «αόρατους» απ’ τα υπάρχοντα (και αμερικανικά…) ραντάρ. Φρόντισε να κλείσει την ανακοίνωση με το χαριτωμένο κλισέ: Αυτό είναι ενημέρωση, δεν είναι απειλή… (Δηλαδή αν ήταν απειλή πως θα ήταν;)

Όλοι έδωσαν σημασία στο βεληνεκές και στην (δοκιμασμένη στο ουκρανικό πεδίο μάχης) αποτελεσματικότητα / φονικότητα των kinzhal. O παρακάτω χάρτης ίσως προκαλεί κάποια ανατριχίλα στις εντόπιες πολιτικές βιτρίνες, αφού δείχνει χωρίς αμφιβολία πως όλες οι αμερικανικές βάσεις, τωρινές και μελλοντικές, βρίσκονται μέσα στην ακτίνα δράσης τους… Shit!!

Εκείνο που δεν τράβηξε την προσοχή ωστόσο είναι κάτι άλλο. Ανακοινώνοντας ότι ο διεθνής ενάεριος χώρος πάνω απ’ την Μαύρη Θάλασσα θα είναι πεδίο μόνιμων ρωσικών περιπολιών, η ανεγκεφαλη αλεπού επιβάλει ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στους υποστηρικτές / σχεδιαστές των ουκρανικών πυραυλικών επιθέσεων στην Κριμαία!

Πράγματι. Λονδίνο και Ουάσιγκτον χρησιμοποιούν drones (ή και κανονικά πολεμικά) που ως τώρα πετούσαν εκτός ρωσικού ενάεριου χώρου, στα διεθνή του αέρα πάνω απ’ την Μαύρη Θάλασσα, για να εντοπίζουν, να επιβεβαιώνουν και, κυρίως, να κατευθύνουν τα όποια πυραυλικά (αλλά και θαλάσσια, μέσω drones) κτυπήματα του φασιστοκαθεστώτος του Κιέβου προς την μεριά της ρωσικής ναυτικής βάσης στη Σεβαστούπολη.

Όμως τώρα θα εντοπίζονται ακαριαία και θα απωθούνται ή και θα καταρρίπτονται («κατά λάθος»…) απ’ τα ρωσικά ιπτάμενα περίπολα. Απ’ αυτή την άποψη το αν τα mig-31 θα κουβαλούν kinzhal ή γαλλικές μπαγκέτες είναι αδιάφορο. Έτσι κι αλλιώς η Μόσχα δεν σκοπεύει να κτυπήσει αμερικανικούς στόχους στην ανατολική Μεσόγειο αν η Ουάσιγκτον δεν ενοχλήσει τις ρωσικές βάσεις στη συρία ή και το ίδιο το συριακό καθεστώς. (Υποθέτουμε πως ο u.s. army δεν έχει έφεση σε τέτοιες περιπέτειες. Προς το παρόν τουλάχιστον…). Αλλά ακόμα κι αν η Μόσχα ήθελε να βουλιάξει κάποιο αεροπλανοφόρο, έχει τους ίδιους kinzhal στα πολεμικά της στη Μαύρη Θάλασσα∙ δεν χρειάζεται αεροπλάνα…

Ενώ, λοιπόν, ο νυσταλέος Jo(και μέσω αυτού το αμερικανικό βαθύ κράτος) παραληρώντας προσπάθησε να αναπαραστήσει την (υπαρκτή…) σχέση ανάμεσα στο ουκρανικό και στο ισραηλινό πεδίο μάχης με ακροβασίες εντελώς ακατάλληλες και για την ηλικία του και για το κράτος του μόνο και μόνο για να σερβίρει στο Κογρέσσο “πακέτο” τα πολεμικά δάνεια προς το Κίεβο και το Τελ Αβίβ, η Μόσχα το έκανε απλά και πρακτικά: «Θέλω να έχω μια απευθείας (και οπλισμένη) ιδέα για το τι καλό κάνετε ω αμερικάνοι στην ανατολική Μεσόγειο και στη μέση Ανατολή για την επί γης ειρήνη… και με τη ευκαιρία σας παίρνω τα ‘δικαιώματα χρήσης’ του αέρα της Μαύρης Θάλασσας…»

Αν έχουμε καταλάβει σωστά εκεί στην Ουάσιγκτον ίσως και να μην πήραν χαμπάρι. Είναι ίσως απασχολημένοι μήπως ξεμείνουν από ανταλλακτικά για τον νυστραλέο αν τύχει και σαβουριαστεί σε κάποια σκάλα.

Όποια γνώμη και νάχετε για τους ιμπεριαλισμούς (ελπίζουμε εναντίον όλων!!), πρέπει να παραδεχτείτε πως κάποιοι είναι πιο έξυπνοι από άλλους… Και κάποιοι είναι τόσο «καουμπόυδες» ώστε είναι καταδικασμένοι να πυροβολούν ακατάσχετα μέχρι να αρχίσει να τους κυνηγάει η ίδια η σκιά τους…

Πόλεμο θέλει η δύση; Πόλεμο θα λάβει! (1)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Τώρα, ύστερα απ’ την ήττα στην κεντρική ασία (αφγανιστάν), την ήττα στο συριακό πεδίο μάχης («σχέδιο νέα μέση ανατολή» / isis), την αποτυχία στην ανατολική ευρώπη (ουκρανικό πεδίο μάχης), την ήττα του γαλλικού ιμπεριαλισμού στο Sahel, ο φονιάς χωροφύλακας είναι η μόνη αιχμή του γενικού «υπαρξιακού δράματος» των δυτικών κρατών / κεφαλαίων σε μια μεγάλη ζώνη του πλανήτη. Απ’ την Μέση Ανατολή ως την βόρεια (και όχι μόνο) Αφρική.

Εδώ έγκειται το απίστευτο, η κλωτσιά στα genitals!! H παλαιστινιακή αντίσταση στη Γάζα (όλες οι οργανώσεις, όχι μόνο η Χαμάς!!!) με ελάχιστα όπλα αμφισβήτησε πανηγυρικά το τελευταίο χαρτί, την δυτική υπερ-οπλία στην μεσανατολική αιχμή της, την μιλιταριστική υπερδύναμη του φασιστικού, απαρτχάιντ Τελ Αβίβ. Αν το ισραηλινό «κάστρο» δεν είναι ασφαλές απέναντι στους ξυπόλυτους (και τους συμμάχους τους…) τότε κανένα δυτικό κάστρο δεν είναι ασφαλές!!! Έγκλημα καθοσίωσης!!

Τρέμουν οι πρωτοκοσμικές πολιτικές βιτρίνες με το ενδεχόμενο (βεβαιότητα κατά την γνώμη μας) ότι η τόσο αριστοτεχνικά οργανωμένη και τόσο πετυχημένη προσβολή του κάστρου του μεσανατολίτη χωροφύλακα δεν είναι «όλο το έργο», αλλά μόνο η αρχή του. Τρέμουν και απαγορεύουν (οι «ναοί της δημοκρατίας»!!!!) η μία μετά την άλλη τις διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστινιακής αντίστασης – λες κι αυτό θα αλλάξει κάτι… (Αλλά τι λέμε; Εδώ απαγόρευσαν τον Τσαϊκόφσκι, τον Σοστακόβιτς και τον Ντοστογιέφσκι∙ ήθελαν να απαγορεύσουν και το γράμμα Ζ!…)

Τρέμουν με το ενδεχόμενο ότι δεν πρόκειται για μια ακόμα version του έργου που τους βόλευε, μιας τάχα «βεντέτας» μεταξύ «απαίσιων ισλαμιστών παλαιστινίων» και «λίγο υπερβολικών και κάπως άκαρδων αλλά πάντως δημοκρατών ισραηλινών», αλλά για κάτι πολύ πιο ευρύ και σύνθετο. Τρέμουν με την ιδέα ότι μπορεί να χρειαστεί να υπερασπίσουν αυτοπροσώπως τον χωροφύλακά τους∙ ή να τον παρατήσουν∙ ενόσω οι μεγάλες επενδύσεις τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης δεν είναι πια σκέτη αποτυχία αλλά καθημερινά όλο και πιο ξεκάθαρη ήττα.

Το είπαμε την περασμένη βδομάδα: …Με τον τρόπο της η ένοπλη αντίσταση στην κατοχή της Παλαιστίνης βγάζει το «παλαιστινιακό πρόβλημα» απ’ τα αραχνιασμένα συρτάρια του 3ου παγκόσμιου πολέμου (1946 – 1990), το βγάζει επίσης απ’ τις επιφάσεις, τους αποπροσανατολισμούς και την εθελοδουλεία των «συμφωνιών του Όσλο», και το τοποθετεί στα επίδικα, στις εκκρεμότητες του 4ου παγκόσμιου πολέμου. Η κατοχή της Παλαιστίνης δεν είναι πια μια παλιά, βαρετή, ξεχασμένη ιστορία!!!

Για να μην υπάρχει παρανόηση, το φασιστικό ισραηλινό καθεστώς φρόντισε να το επιβεβαιώσει άλλη μια φορά: βομβάρδισε τα αεροδρόμια της Δαμασκού και του Aleppo, στη συριακή επικράτεια, που την θεωρεί του χεριού του, οπότε δεν χρειάζεται καν επίσημη κήρυξη πολέμου. Γιατί το έκανε αυτό; Για να μην ενισχυθεί με όπλα απ’ το ιράν η Hamas… (Ναι, αλλά «πολλές φορές πάει η στάμνα στην πηγή, μια φορά όμως σπάει…»)

Μάταιος κόπος!!! Το καταλαβαίνουν οι πάντες: οι Quds force, οι επίλεκτοι των IRGC (των επίφοβων ιρανών φρουρών της επανάστασης), βετεράνοι των πολέμων στο ιράκ, στη συρία και στην υεμένη, βρίσκονται ήδη στη θέση τους (ανεπίσημα φυσικά!!!) γύρω απ’ την επικράτεια του ισραηλινού καθεστώτος: στο βορρά, στα ανατολικά, και μέσα στη λωρίδα της Γάζα. Οι μπαρουτοκαπνισμένοι απ’ τις μάχες κατά του isis στη συρία της λιβανέζικης Χεζμπ’ Αλλάχ, βρίσκονται κι αυτοί στη θέση τους: στο νότιο Λίβανο (τα κτήματα Shebaa είναι λιβανέζικη γη που έχουν καταλάβει οι ισραηλινοί, άρα επιδέχονται απελευθέρωση…), και λίγο ανατολικότερα απ’ τα υψώματα του Golan (συριακή γη που έχει καταλάβει και εποικίσει το Τελ Αβίβ, άρα επιδέχεται επίσης απελευθέρωση…).

 

Προς πάντων οικονομία!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> … Φυσικά το να υποστηρίζουμε την Ουκρανία είναι ένας πολύ φτηνός τρόπος να σιγουρέψουμε ότι η Ρωσία υπ’ αυτό το καθεστώς δεν είναι απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε αυτήν την υποστήριξη. Είναι προς το συμφέρον μας να υποστηρίζουμε την Ουκρανία, αφού αυτοί είναι που πολεμούν σ’ αυτόν τον πόλεμο, όχι εμείς…

Τάδε έφη η κυρία Kajsa Ollongen, υπ.αμ. της ολλανδίας, μιλώντας στο «φόρουμ ασφαλείας της Βαρσοβίας στις 3 Οκτώβρη του 2023 – πριν την “έκρηξη” στη Μέση Ανατολή. Και εξέφρασε με τον τρόπο της αυτό το κράμα ιμπεριαλισμού και ρατσισμού που είναι σύμφυτο με την πρωτοκοσμική, δυτική «ανωτερότητα» επί αιώνες.

Θα θυμάστε πως όταν οι πρώτες χιλιάδες προσφύγων απ’ την ουκρανία, μετά την ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη του 2022, άρχισαν να φτάνουν σε «ευρωπαϊκό έδαφος» (και το ουκρανικό ευρωπαϊκό είναι) η φιλάνθρωπη αντίδραση των δημαγωγών ήταν: Ωωωω! Αυτοί είναι λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, όπως εμείς! Δεν είναι σαν τους άλλους τους μαυριδερούς… Πράγμα που σήμαινε ότι «ανοίγουμε την αγκαλιά μας σ’ αυτούς που είναι σαν εμάς, λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, και δεν τους ρίχνουμε κλωτσιές όπως στους άλλους, τους μαυριδερούς…»

Αυτή ήταν η μία όψη της «δυτικής ανώτερης φιλοξενίας». Η άλλη, η κυρίως όψη, είναι εκείνη που εξέφρασε η κυρία Ollongen (και πολλοί άλλοι, έμμεσα ή και λιγότερο έμμεσα): ό,τι χρώμα και να είστε, το βασικό είναι πως είστε πολύ φτηνοί, μας στοιχίζεται ελάχιστα, για να φτιάξουμε «αναχώματα» με τα κορμιά / πτώματά σας, ώστε να μην απειλεί η ρωσία… Κι ας αφήσουμε προς στιγμή στην άκρη πόσο «απειλητική» ήταν η Μόσχα για το νατο τον Φλεβάρη του 2014, όταν και πάλι οι ουκρανοί ήταν «πολύ φτηνοί» ώστε να τους καθορίζουν οι πληρωμένοι απ’ τις ηπα και τους συμμάχους τους ελεύθεροι σκοπευτές, για να ολοκληρωθεί το φασιστικό πραξικόπημα της Maidan στο Κίεβο… Ή, πάλι, το πόσο «απειλητική» ήταν τον Δεκέμβρη του 2019…

Το ερώτημα είναι πόσες φορές πρέπει να ακούσουν οι ουκρανοί και οι ουκρανές τις έγνοιες της κάθε κυρίας Ollongen, του κάθε Borrel, της κάθε αγαπημένης Annalena, του κάθε Παρωπίδα και του κάθε don Rico, για να αποφασίσουν ότι αφού πρώτα ξεφορτωθούν τα φασιστοκαθάρματα που τους κυβερνούν σκοτώνοντάς τους και τους σκοτώνουν κυβερνώντας τους, θα πρέπει να ανοίξουν τους λογαριασμούς μ’ όλους αυτούς που τους θεωρούν «έναν πολύ φτηνό τρόπο»… Για οτιδήποτε.

Υπόγειες κινήσεις υπάρχουν… Αλλά ως τώρα παραμένουν υπόγειες. Εν τω μεταξύ ο «πολύ φτηνός θάνατος» προελαύνει…

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> ‘Eστω, ας πούμε, ότι με την ασταμάτητη μηχανή ξεμπερδεύεις εύκολα: είναι «φιλορωσική» (;;;;) όπως λένε οι εγχώριοι νατοϊκοί. (Από το 1979 στο κουρμπέτι έχουμε κατηγορηθεί σχεδόν για τα πάντα – και τ’ αντίθετά τους! Και πάντα απ’ το ίδιο είδος ανθρώπων: εκείνο που εννοεί τον καπιταλιστικό κόσμο σαν γήπεδο ποδοσφαίρου, με την ανάλογη οπαδική μυωπία…).

Αλλά τους New York Times τι παρόμοιο να τους χρεώσεις; Είναι ένα καθαρά νατοϊκό δημαγωγικό μέσο πρώτης γραμμής∙ στηρίζει το φασιστοΚίεβο (και το γκουβέρνο του νυσταλέου Jo)… Τι είναι λοιπόν αυτά που έγραφε πριν 5 ημέρες;

Δεν τα έγραφε με λόγια μόνο. Είχε και χάρτες:

 

Με κόκκινο είναι τα εδαφικά κέρδη της Μόσχας απ’ τις αρχές του 2023. Με μπλε τα εδαφικά κέρδη του Κιέβου, συμπεριλαμβανομένης εννοείται της θρυλικής «μεγάλης αντεπίθεσης» που ξεκίνησε στις 4 Ιούνη με σκοπό να έχει φτάσει (ο ουκρανικός στρατός) μέσα σε 2 βδομάδες στην Αζοφική. (Πέρασαν 4 μήνες και δεκάδες χιλιάδες νεκροί από τότε…)

Και επειδή κάποιοι μπορεί να μην καταλάβαιναν, οι NYT επέμειναν με εικονογράφηση επιπέδου δημοτικού:

Ο ρωσικός στρατός έχει καθαρό εδαφικό κέρδος 188 τετραγωνικά μίλια ως τώρα μέσα στο 2023 – λένε οι NYT. Όχι κάτι σπουδαίο (κι άλλωστε δεν ενδιαφέρεται μέχρι σήμερα για μεγάλες κατακτήσεις, για την αποστρατιωτικοποίηση του Κιέβου ενδιαφέρεται, πράγμα που δυστυχώς γίνεται με τον πιο θανατηφόρο τρόπο…). Οπωσδήποτε, από μια λογιστική προσέγγιση, οι NYT λένε ότι πρόκειται “net gain”.

Δεν είναι φταίξιμο της ασταμάτητης μηχανής: ως τώρα, μετά από 19 μήνες ενός αιματηρού πολέμου, η Μόσχα έχει πετύχει (ας πούμε: ορισμένους ενδιάμεσους στόχους) και το Κίεβο + νατο έχουν αποτύχει (σε οτιδήποτε δήλωσαν σα στόχο). (Όπως βλέπεται αποφεύγουμε τις λέξεις «νίκη» και «ήττα». Χρησιμοποιούμε τις πιο ήπιες και όχι τόσο φορτισμένες «επιτυχία» και «αποτυχία»).

Αλλά δεν μπορεί κανείς να βαφτίσει αιώνια το κρέας ψάρι∙ όχι σ’ έναν παγκόσμιο πόλεμο! Και μόνο το γεγονός ότι τώρα πια οι νατοϊκοί και οποιοιδήποτε άλλοι υποστηρικτές του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού NYT δείχνουν (και εικονογραφούν) την μέχρι στιγμής αποτυχία, προκαλεί ερωτηματικά. Αν η «συλλογική δύση» παραδέχεται, έστω και έμμεσα, έστω και ανεπίσημα, την κατάπτωση των φιλοδοξιών της στο ουκρανικό πεδίο μάχης, πως σκοπεύει να συνεχίσει;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 2

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> Αν το νατο δεν προχωρήσει ανοικτά σε κάποιου είδους απονενοημένη επίθεση στη Μόσχα (στο ουκρανικό πεδίο..), η Μόσχα δεν πρόκειται να στραφεί στρατιωτικά κατά των κρατών μελών του. (Αλλά την κεντρική απόφαση δεν θα την πάρει η Αθήνα. Απλά θα την ακολουθήσει, έμμεσα – αμερικανικές βάσεις – ή και άμεσα…)

Οι συνέπειες της αποτυχίας σ’ αυτό που η δύση αναγόρευσε σε νο 1 πεδίο μάχης του 4ου παγκόσμιου εκδηλώνονται ως τώρα με μη στρατιωτικούς τρόπους. Παρήγορο; Ως κάποιο σημείο ναι. Αλλά οι μη στρατιωτικές συνέπειες δεν είναι ασήμαντες.

Δείτε, για παράδειγμα, τον λεγόμενο πληθωρισμό. Πρόλαβαν να τον ονομάσουν «πληθωρισμό απληστίας», ως εάν ο καπιταλισμός είναι ένα σύστημα σεμνό, ταπεινό – και ασκητικό. Κανείς δεν θέλει να παραδεχτεί πως πρόκειται (για άλλα αφεντικά μεθοδευμένη και για άλλα ενστικτώδικη) εκστρατεία αρπαχτής∙ ή, για να το πούμε σωστά, βίαιης συσσώρευσης κεφαλαίου με την μορφή του χρήματος που οφείλεται στο ότι στενεύει διαρκώς ο παγκόσμιος κύκλος αξιοποίησης (και κερδοφορίας) των δυτικών κεφαλαίων. Τώρα αλλά και στην προοπτική των εξελίξεων. Σίγουρα στο ορατό μέλλον. Συνεπώς «αγριεύει» η προσπάθεια συσσώρευσης καθώς στρέφεται όλο και περισσότερο στις «εσωτερικές αγορές». (Τι είναι η εκτόξευση της τιμής του λαδιού περσινής συγκομιδής αν όχι άγρια συσσώρευση κερδών με όρους χρηματιστηρίου α λα ελληνικά;)

Αφήστε όμως προς στιγμήν στην άκρη το ελλαδιστάν… Δείτε την κάποτε «ατμομηχανή της ευρώπης».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Εξωτερική πολιτική

Δευτέρα 2 Οκτώβρη>> Το νο 1 εθνικό κεφάλαιο ψηφίζει λοιπόν «πόλεμο με τη ρωσία» επειδή έτσι αυξάνει εντυπωσιακά τα κέρδη του. Και δεν εκτίθεται σα στόχος εκείνου τον οποίο (υποτίθεται) πολεμάει, εφόσον συνεργάζεται μαζί του.

Δεν ισχύει όμως το ίδιο για εκείνο που λέγεται ελληνικό κράτος! Το έδαφός του (πιο σωστά: οι ακτές του προς το Αιγαίο) είναι μέρος του πολέμου. Το ίδιο κι αυτό που λέγεται «οικονομία» του: τροφοδοτείται μεν με ρωσικό φυσικό αέριο, ωστόσο οι τιμές των ενεργειακών πρώτων υλών διαμορφώνονται πλέον με τους όρους του πολέμου. Το ίδιο μπορεί να συμβεί (ή συμβαίνει ήδη) και με άλλες πρώτες ύλες… Όσο για την υποτιθέμενη νο 1 χερσαία βιομηχανία του, τον τουρισμό; Δεν υπάρχει τίποτα πιο ευμετάβλητο σε καιρούς ταραγμένους απ’ τις γεωπροσόδους.

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε με ακρίβεια τις μεσοπρόθεσμες συνέπειες (για το ελλαδιστάν) της αποτυχίας στο ουκρανικό πεδίο μάχης∙ θεωρούμε ωστόσο βέβαιο ότι θα υπάρξουν, και θα είναι σοβαρές. Είτε οι αρχιστράτηγοι στην Ουάσιγκτον, στο Βερολίνο και στη Βαρσοβία αναγνωρίσουν το εύρος αυτής της αποτυχίας και προσπαθήσουν να συμβιβαστούν, είτε επιχειρήσουν «κλιμάκωση σωτηρίας»…

Η λεγόμενη «εξωτερική πολιτική» της μορφής κράτος δεν είναι ποτέ διαχωρισμένη απ’ αυτό που κατ’ αντίστιξη θα λεγόταν «εσωτερική πολιτική». Εκτιμάμε κατά συνέπεια ότι η διαχείριση των όποιων συνεπειών, «οικονομικών» ή και στρατιωτικών (για 4ο παγκόσμιο πόλεμο πρόκειται!) θα απαιτήσει (όχι σε έναν αιώνα…) κάποιου είδους «εθνική ενότητα» – με την δέουσα αυστηρότητα και πειθαρχία.

Βλέπουμε φαντάσματα; Πώς είναι δυνατό να συνεργαστούν η don Rico & Co και η «νέα Κουμουνδούρου»; Χμμμ…

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ένας κάποιος πόλεμος 1

Δευτέρα 25 Σεπτέμβρη>> Είναι ο πιο τηλε-οπτικοποιημένος πόλεμος στην ιστορία του είδους μας. Ανά πάσα στιγμή όποιος ενδιαφέρεται μπορεί όχι απλά να μάθει αλλά να δει πλάνα απ’ τις πιο πρόσφατες μάχες. Πλάνα από drones∙ πλάνα απ’ τα κινητά στρατιωτών∙ πλάνα από βομβαρδιστικά ελικόπτερα∙ πλάνα με αιχμαλώτους∙ πλάνα με πτώματα∙ ανατινάξεις τανκς, κτιρίων, πλοίων∙ live χάρτες… Είναι ο πόλεμος που γέννησε ένα καινούργιο είδος καταναλωτών θανάτου: τους στρατηγούς του πληκτρολογίου, που ξέρουν τι θα γίνει, γιατί δεν έγινε εκείνο που δεν έγινε, πως πρέπει να κινηθούν οι μεν και πως οι δε… (Μέχρι να πέσουν βόμβες δίπλα στο σχολείο των παιδιών ή στην κοντινή γωνία ο πόλεμος εννοείται σαν video game…)

Είναι ένας πόλεμος που στην αρχή του και επί μήνες χαιρετίστηκε με πάθος απ’ τους δυτικούς αιχμάλωτους υπηκόους (την μεγάλη πλειοψηφία τους): έφτασαν να ζητούν ακόμα και την κατάργηση του γράμματος Ζ απ’ τα αλφάβητά τους… Αλλά είναι επίσης ένας πόλεμος που βρίσκεται μόνο στην αρχή του∙ κι αν η ως τώρα «μη προβλεπόμενη» εξέλιξή του επηρεάζει ήδη λιγότερο ή περισσότερο τις ζωές των μαζών (των παθητικών μαζών…) στην ευρώπη, δεν έχουν (δεν έχουμε) δει τίποτα ακόμα.

… Θα είμαι πολύ ξεκάθαρος, είναι η Ρωσία που θα υποφέρει, όχι η Ευρώπη. Η Ευρώπη μπορεί πρακτικά να έχει λίγο παραπάνω πληθωρισμό, ίσως επειδή οι τιμές του φυσικού αερίου θα αυξηθούν λίγο, αλλά είναι η Ρωσία που θα υποφέρει, είναι η ρωσική οικονομία που θα υποφέρει. Και είναι το ρωσικό χρηματοπιστωτικό σύστημα που θα καταρρεύσει μπροστά στα μάτια μας. Η Ευρώπη, την μόνη συνέπεια που θα έχει τις ερχόμενες εβδομάδες, είναι μια μικρή άνοδος των τιμών, εξαρτώμενη απ’ την αύξηση των τιμών στην ενέργεια…

… Ναι, οι κυρώσεις είναι αποτελεσματικές. Οι οικονομικές και χρηματοπιστωτικές κυρώσεις είναι εξαιρετικά αποτελεσματικές. Και δεν θέλω να υπάρχει καμία αμφιθυμία σχετικά με την ευρωπαϊκή αποφασιστικότητα σ’ αυτό το θέμα. Θα κάνουνε έναν ολοκληρωτικό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο κατά της Ρωσίας. Η οικονομική και χρηματοπιστωτική ισορροπία δυνάμεων είναι απόλυτα υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που έχει μπει στη διαδικασία να ανακαλύψει την οικονομική της δύναμη…

… Θα έχουμε μια συνάντηση των G7 το απόγευμα, και έχω καλέσει μια συνάντηση των ευρωπαίων υπουργών οικονομικών αύριο, για να εξασφαλίσουμε την σωστή εφαρμογή των κυρώσεων. Πρέπει οι κυρώσεις να κτυπήσουν γρήγορα, πρέπει να κτυπήσουν σκληρά, και όπως είπες ήδη, μπορούμε να δούμε τα αποτελέσματα. Το ρούβλι έχει καταρρεύσει κατά 30%. Τα συναλλαγματικά αποθέματα της Ρωσίας λιώνουν σα χιόνι κάτω απ’ τον ήλιο, και το διάσημο πολεμικό σεντούκι του Vladimir Putin έχει ήδη πιάσει πάτο. Βλέπουμε κατάρρευση της αγοράς, βλέπουμε επίσης αύξηση του πληθωρισμού. Θα δούμε ουρές Ρώσων να προσπαθούν να βγάλουν ρευστό απ’ τις τράπεζες. Κι ύστερα η κεντρική τράπεζα δεν θα έχει άλλη επιλογή απ’ το να αυξήσει τα επιτόκια από το 10 στο 20%, που σημαίνει ότι οι επιχειρήσεις δεν θα μπορούν να δανειστούν παρά μόνο με πολύ υψηλά επιτόκια, δεν θα μπορούν να επενδύσουν, δεν θα μπορούν να αναπτύξουν την οικονομία. Έτσι θα προκαλέσουμε την κατάρρευση της ρωσικής οικονομίας. Πρέπει να κτυπήσουμε σκληρά…

Αυτά έλεγε μεταξύ άλλων ο Bruno Le Maire, ο γάλλος υπουργός οικονομικών και ανάκαμψης, σε συνέντευξή του στο info στις 1 Μάρτη 2022.

Είναι εύκολο να διαπιστώσει ο καθένας την λύσσα («θα κάνουμε ολοκληρωτικό οικονομικό και χρηματοπιστωτικό πόλεμο»), τις βεβαιότητες περί γρήγορης νίκης («θα κτυπήσουμε μέσω των κυρώσεων γρήγορα και σκληρά»)∙ εν πάσει περιπτώσει την γαλλική (και γενικά δυτική) θριαμβολογία μια μόλις βδομάδα μετά την ρωσική εισβολή στην ουκρανία. Ήταν 1 Μάρτη του 2022…

Αυτό ήταν το δυτικό σχέδιο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ένας κάποιος πόλεμος 2

Δευτέρα 25 Σεπτέμβρη>> Την 1 Μάρτη του 2022 όλοι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί ήταν σίγουροι ότι έχουν την Μόσχα «στο πιάτο», χωρίς να ρίξουν ούτε μισή σφαίρα. Ήταν η εποχή του «είμαστε όλοι μια γροθιά», «ποτέ το νατο δεν ήταν ισχυρότερο», κλπ. Εφτά μήνες αργότερα όμως, και καθώς το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο δεν είχε καταρρεύσει ούτε η ρωσική αντιπολίτευση είχε κάψει το Κρεμλίνο, αναδύθηκε ένα πραγματικό σκέλος του πολέμου, πέρα και πίσω απ’ τους δυτικούς λεονταρισμούς: στις 26 Σεπτέμβρη (του 2022, επέτειο του πρώτου χρόνου της τρικολόρε γερμανικής κυβέρνησης…) ανατινάχτηκαν οι 3 απ’ τους 4 υποθαλάσσιους αγωγούς των nord stream 1 και 2∙ στα εκρηκτικά του 4ου κάτι δεν λειτούργησε σωστά και την γλύτωσε. Οι αγωγοί ήταν η υλική μορφή της διαρκούς ροής φτηνού ρωσικού φυσικού αερίου προς τον γερμανικό καπιταλισμό και όχι μόνο, και είχαν εξαιρεθεί απ’ τις «κυρώσεις». Η ανατίναξή τους δεν είχε στόχο την Μόσχα. Είχε στόχο το Βερολίνο!

Ήταν εντελώς κατανοητό το ποιος είχε συμφέρον για ένα τέτοιο αντι-γερμανικό σαμποτάζ, και κατά συνέπεια ποιος το έκανε: η Ουάσιγκτον και οι στενοί της σύμμαχοι. Πολύ περισσότερο που ο νυσταλέος Jo το είχε αναγγείλει απ’ τις 7 Φλεβάρη (του 2022), δυο βδομάδες πριν την ρωσική εισβολή, δίπλα στον μαριονέττα «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» γερμανό πρωθυπουργό (από το 1.30 ως το 2.00):

Προς γενική έκπληξη (;)

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Το τελευταίο λάθος – revised

Δευτέρα 11 Σεπτέμβρη>> Μπορεί να διαβάσατε μπορεί και όχι (μάλλον το δεύτερο) την γνώμη της ασταμάτητης μηχανής για την εκκαθάριση του Yevgeny Prigozhin (Δευτέρα 28 Αυγούστου, Το τελευταίο λάθος). Η πρώτη κατηγορία θα την θεώρησε παρακινδυνευμένη.

Αλλά όχι. Δείτε αυτό το μικρό απόσπασμα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.