Δευτέρα 3 Νοέμβρη >> Αυτό είναι ένα τραγούδι (και μια διαδήλωση) απ’ το καλοκαίρι του 2021 στο Σικάγο. Το 2021: πριν – δηλαδή – την «εισβολή του al Aqsa». Οι τσατσορούφιανοι των πρόσφατων «μεροκάματων» παρέλειψαν να μας πουν ότι το να διαδηλώνεις το 2021 υπέρ της απελευθέρωσης της Παλαιστίνης ήταν «φιλοτρομοκρατική» πράξη…
(Αλλά πάλι τι να πρωτοπρολάβουν οι άνθρωποι από 75 χρόνια κατοχής, βίας και θανάτου;)
Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.26) >> Στη λωρίδα της Γάζας οι θεοναζί έχουν καταλάβει πάνω απ’ το μισό της έκτασης ελπίζοντας, σχεδιάζοντας, ότι θα τους μείνει:
Θεωρητικά (αλλά μόνο θεωρητικά για δαύτους) αυτή είναι μόνο η πρώτη φάση της απόσυρσής τους με βάση την «συμφωνία του Sharm el-Sheikh». Στην επόμενη φάση θα πρέπει να αποσυρθούν εντελώς – αλλά εκτιμούν ότι δεν θα υπάρξει «επόμενη φάση»…
Ή κάνουν κάποιο λάθος; Η «δεύτερη φάση» περιλαμβάνει αφοπλισμό της αντίστασης στη Γάζα (ούτε λόγος…) αλλά και την εγκατάσταση μιας κάποιας «διεθνούς δύναμης επιτήρησης» (την οποία η αντίσταση έχει αποδεχθεί αλλά οι θεοναζί απορρίπτουν μετά βδελυγμίας…), την έναρξη της αποκομιδής των μπάζων και της ανοικοδόμησης (δεν χρειάζεται να πούμε κάτι…), και το ξεκίνημα της διαμόρφωσης κάποιας «τεχνοκρατικής» διοίκησης στη Γάζα (την οποία επίσης έχει αποδεχθεί η αντίσταση αν είναι αμιγώς παλαιστινιακής σύνθεσης αλλά σε καμία περίπτωση οι θεοναζί).
Με λίγα λόγια: η «δεύτερη φάση», χωρίς αφοπλισμό, ενοχλεί τόσο πολύ το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς ώστε θα κάνει τα πάντα για να μην υπάρξει.
Μπορεί να κάνει πολλά – αν βρισκόμασταν στο 2023 ή, έστω, στο 2024. Μπορεί και τώρα; Χμμμ… Εδώ υπάρχει μια κάποια «επιπλοκή», η οποία μπορεί να μην βγάζει μάτι, μπορεί να μην μνημονεύεται (γιατί, άλλωστε, θα έπρεπε;) στη δυτική δημαγωγία, αλλά είναι υπαρκτή. Ποια «επιπλοκή»; Για να πάρει κάτι δις που χρειάζεται μπας και διασώσει τους προϋπολογισμούς του το ψόφιο κουνάβι δεν μπορεί να την βγάλει με την δωροδοκία του θεοναζί, απαρτχάιντ λόμπι στις ηπα. Χρειάζεται τις πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου με το πολύ μεγαλύτερο πουγκί. Πρέπει να τους κάνει κάποια χατήρια, έστω και φραστικά.
Αυτές με την σειρά τους, αντιλαμβανόμενες ότι δεν είναι πλέον under u.s.α. thumb (όπως, για την δική τους βόλεψη, θεωρούσαν πως είναι ως πριν λίγους μήνες) φροντίζουν για το τομάρι τους! Και επειδή, το καταλαβαίνουμε, η στερεοτυπική σκέψη δεν μπορεί να καταλάβει την δυναμική που είναι το χαρακτηριστικό «συστημικός/η/ο» μεταβατικών περιόδων όπως η τωρινή («μια φορά στα 100 χρόνια» όπως είπαν κάποτε Xi και Putin με μια φωνή…), να ξαναπούμε τηλεγραφικά τι (καταλαβαίνουμε ότι) σημαίνει «φροντίζουν για το τομάρι τους» όταν πρόκειται για τις πετροχούντες της αραβικής χερσονήσου.
Πρώτον: πρέπει να ανεβάσουν (και μάλιστα σημαντικά) την «γεωπολιτική αξία» τους. Το «υποψιάζονταν» πριν, το κατάλαβαν χωρίς παρεξηγήσεις μετά τον βομβαρδισμό της Doha από ηπα και θεοναζί. Τι σημαίνει υπό τις συγκεκριμένες ιστορικές, πολιτικές, οικονομικές και γεωπολιτικές συνθήκες «ανεβάζω την γεωπολιτική αξία μου» γι’ αυτές τις πετροχούντες; Σημαίνει ότι δεν είμαι (ως καθεστώς) – δεν είμαστε – βενζινάδικο με ταμείο γεμάτο πετροδόλαρα – τελεία! «Είμαστε και άλλα». Τα «άλλα» μπορεί να είναι διάφορα (ακόμα και φανταστικά) projects. Όμως, υπό τις τωρινές συνθήκες, το «είμαστε και άλλα» (εκτός από βενζινάδικα κλπ) σημαίνει οπωσδήποτε ότι με-κάποιο-τρόπο «υπερασπιζόμαστε την διεθνή νομιμότητα» (την πεθαμένη μεν στη δύση αλλά υπό ανακατασκευή στην ανατολή), δηλαδή: είμαστε πιο ενεργά υπέρ ενός (κάποιου) παλαιστινιακού κράτους.
Δεύτερον, σε σχέση με το πρώτο: για να ενταχθούν ομαλά στην υπό διαμόρφωση «νέα παγκόσμια τάξη», στο ευρασιατικό project και τις προεκτάσεις του, αυτές οι πετροχούντες για το δικό τους συμφέρον ΔΕΝ πρέπει να μείνουν απλά «βενζινάδικα με γεμάτα ταμεία» που απλά αλλάζουν «προστασία»! Πρέπει να είναι ΚΑΙ παράγοντες, συνεταίροι, «περιφερειακής ασφάλειας»! Αντί να είναι κάτω απ’ την προστασία της «μεγάλης υπερδύναμης» των ηπα, πρέπει να φροντίσουν για την περιφερειακή γεωπολιτική τους αξία και ικανότητα, την αποτελεσματική «επίλυση προβλημάτων», την αποτελεσματικά «διαχείριση εντάσεων», κλπ: ούτε το Πεκίνο ούτε η Μόσχα, παρά τις οικονομικές και στρατιωτικές δυνατότητές τους, δεν σκοπεύουν να γίνουν οι νταβάδες / παγκόσμιοι στρατόμπαστοι – έως τώρα και στο κοντινό μέλλον σίγουρα. Το λένε, το φωνάζουν, το υλοποιούν – και έχει νόημα υπό τις τωρινές συνθήκες και τους συσχετισμούς του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού.
Κι αυτό λοιπόν, το να γίνουν οι ως τώρα βολεμένες (με κάτι πρόστυχες «συμφωνίες του Αβραάμ» π.χ….) κάτω απ’ την δυτική μιλιταριστική και χρηματοπιστωτική ομπρέλλα αραβικές πετροχούντες ενεργοί παράγοντες της περιφερειακής (τους) ασφάλειας (ασφάλειας των επενδύσεων και της καπιταλιστικής συσσώρευσης, μην το ξεχνάτε) στη μέση Ανατολή / δυτική Ασία, κάτι που είναι εντελώς αντίθετο με την τακτική της «καμμένης γης» του άξονα Ουάσιγκτον – Λονδίνο – Αθήνα – Τελ Αβίβ, περνάει υποχρεωτικά απ’ την Παλαιστίνη, περνάει υποχρεωτικά απ’ την Γάζα και την δυτική Όχθη, περνάει υποχρεωτικά απ’ την εναντίωση στα σχέδια του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος και του «μεγάλου ισραήλ». (Το οποίο «μεγάλο ισραήλ» θέλει να κάνει κάτι ανάλογο, μια μεγάλη-κατοχική-διαχειριστική-ηγεμονία στη μέση Ανατολή, δια της βίας και για λογαριασμό της παρακμιακής δύσης. Για λογαριασμό κάθε τσουραμαδηΜερτς του «κάνει την βρώμικη δουλειά για μας»…)
Ξέρουμε: πολλοί, ίσως όλοι, αν διαβάσουν τα παραπάνω θα πουν: μα καλά, είστε εντελώς μαλάκες; Δεν βλέπετε… Πράγματι. Βλέπουν – και βλέπουμε. Όμως άλλα τα μάτια του λαγού κι άλλα της κουκουβάγιας!
Βλέπουμε (για παράδειγμα) ότι σήμερα (Δευτέρα) θα συναντηθούν στην Istanbul οι υπ.εξ. του κατάρ, της σαουδικής αραβίας, των εμιράτων, της ιορδανίας, του πακιστάν και της ινδονησίας – υπό την διεύθυνση του εξαιρετικού (αν και μισητού στα μέρη μας) Fidan. Για να «πιέσουν την Ουάσιγκτον για την συνέχιση και την ολοκλήρωση της συμφωνίας του Sharm el-Sheikh» – για την Γάζα. Οι δύο από δαύτους (εμιράτα, ιορδανία) ανήκουν στους «χεσμένους» της αλλαγής συσχετισμών παγκόσμια. Οι υπόλοιποι όχι και τόσο, ή και καθόλου (π.χ. τουρκία και ινδονησία). Από πρώτη ματιά είναι κρατικοί υπάλληλοι που επί δεκαετίες έχουν πετάξει στα σκουπίδια την Παλαιστίνη. Σωστό 110%. Όμως ΤΩΡΑ πρέπει να κάνουν κάτι διαφορετικό απ’ ότι έκαναν επί δεκαετίες – αν θέλουν να κοντρολάρουν τους πληθυσμούς τους (που δεν είναι ηλίθιοι!) και αν θέλουν να ενταχτούν στον «πολυπολικό κόσμο» σε μια καλύτερη θέση από αχθοφόροι! (Θέλουν!!!) Η παρουσία και συμμετοχή κρατών μάλλον μακριά απ’ την Παλαιστίνη, με όχι αραβικό αλλά μουσουλμανικό πληθυσμό (: πακιστάν, ινδονησία) κάτι σημαίνει… Ε;
Δεν είναι λοιπόν «η αγάπη τους για τον άνθρωπο» ή «η έγνοια τους για την ζωή των Παλαιστίνιων» που τους κινεί! Όχι! Είναι κάτι άλλο, που για τα δικά τους μέτρα και συμφέροντα (όχι τα δικά μας και τα δικά σας…) είναι πιο σοβαρό: το συμφέρον της εκκίνησης (ή και της επιτάχυνσης) της «απελευθέρωσής» τους απ’ την παρακμιακή, φονική, γενοκτονική δυτική ηγεμονία (ακόμα κι αν αυτά τα καθεστώτα έχουν κάνει ή πρόκειται να κάνουν στο μέλλον σφαγές «αντιφρονούντων»…)
Βλέπουμε επίσης ότι η Άγκυρα βρίσκεται ήδη μέσα στη Γάζα!!! Μέσα!! Όχι κοντά – μέσα! Όχι μ’ αρβύλες και πολυβόλα. Αλλά με στελέχη των υπηρεσιών της: αν και είχαν σταθερές επαφές με το πολιτικό τμήμα της Hamas, τώρα θα έχουν την ευκαιρία να μιλήσουν και να συνεννοηθούν με το στρατιωτικό τμήμα όχι μόνο της Hamas αλλά όλων των αντιστασιακών οργανώσεων… να δουν τις ανάγκες και τους σχεδιασμούς τους από πρώτο χέρι, και να βοηθήσουν ή όχι άμεσα… Πράγμα που σημαίνει: α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει καινούργιους μεγάλους (αν και ανομολόγητους) πονοκέφαλους, και β) όσοι έψαλαν το μνημόσυνο του «μπλοκ της Αστάνα» έκαναν μεγάλο λάθος…
Πώς μπήκε η mit στη Γάζα; Ελάτε τώρα… Σοβαρευτείτε!
Κάτω διακρίνονται θεοναζί στρατιώτες. Πάνω, στη σπηλιά, κρύβονται … θηρία…
Βλέπουμε ακόμα κι αυτό: η ένοπλη αντίσταση στη δυτική Όχθη μπορεί να μην τυχαίνει δημοσιότητας αλλά «ανεβαίνει». Η «ταξιαρχία της Jenin» και η «ταξιαρχία της Nablus» (και η δύο κάτω απ’ την καθοδήγηση της ισλαμικής Jihad αλλά χωρίς απαιτήσεις ιδεολογικής πειθαρχίας, τα έχουμε πει στο παρελθόν επ’ αυτού…) παρά την ασφυκτική στρατιωτική πίεση του θεοναζί, απαρτχάιντ στρατού, «κτυπάνε». Εν μέρει, ελλείψει τούνελ, έχουν πιάσει τις σπηλιές της περιοχής∙ εν μέρει δρώντας μέσα και στην περίμετρο των οικιστικών εγκαταστάσεων.
Όχι, δεν θα καταλάβουν το Τελ Αβίβ! Αλλά η δυτική Όχθη… χμμμ… συνορεύει με την επικράτεια ενός άλλους κράτους, με δύο εκατομμύρια Παλαιστίνιους πρόσφυγες. Είναι αυτή η επικράτεια στης οποίας την πρωτεύουσα λιγότερο από μια βδομάδα μετά την «εισβολή του al Aqsa», εκατοντάδες χιλιάδες διαδήλωναν με τα συνθήματα «είμαστε όλοι τρομοκράτες», «είμαστε όλοι Hamas». Αυτό το μέρος λέγεται ιορδανία και το παλάτι του προσπαθεί να σταθεί απαγορεύοντας όλους αυτούς τους «τρομοκράτες»…
Αλλά… (Καταλαβαίνετε: τόση υποστήριξη τόσο κοντά κάποια βοήθεια θα δίνει…)
Δευτέρα 3 Νοέμβρη (00.15) >> Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει την εισαγωγή αμερικανικής σόγιας κτύπησε κάτω απ’ την κοιλιά: οι αμερικάνοι αγροβιομήχανοι (και της σόγιας) είναι ψηφοφόροι του ψόφιου κουναβιού… Ο king άρχισε να ψάχνει άλλη αγορά, και προσπάθησε να πιέσει το Ν. Δελχί – μάταια…
Όταν το κινέζικο κράτος / κεφάλαιο αποφάσισε να κόψει τις εξαγωγές μιας σειράς επεξεργασμένων και καθαρών, έτοιμων για χρήση «σπάνιων γαιών» προς την δύση κτύπησε στο κεφάλι: η βιομηχανία high tech όπλων θα έπρεπε να το γυρίσει σε μπρίκια και κατσαρόλες… Εδώ το κινέζικο μποϋκοτάζ σήμαινε απλά fuck off…
Μ’ αυτά τα δεδομένα το ψόφιο κουνάβι πήγε στην ανατολική ασία (και στη νότια κορέα να συναντήσει τον αυτοκράτορα Xi) με την ουρά στα σκέλια. Δεν το είπε, δεν το είπαν οι δημαγωγοί, πήγε καμαρωτός καμαρώτος, αλλά … η ουρά στα σκέλια.
Και έφυγε παριστάνοντας
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.23) >> Τι λοιπόν συμβαίνει τώρα στη Γάζα; Μήπως ειρήνη; Η απάντηση είναι η ίδια με άλλες παρόμοιες ερωτήσεις. Τι λοιπόν συμβαίνει τώρα στο λίβανο; Μήπως ειρήνη; Τι συμβαίνει στη δυτική Όχθη; Μήπως ειρήνη;
Όχι, και το ξέρετε. Αν το «υβριδική ειρήνη» μοιάζει λογοπαίγνιο, το «ανακωχή-με-κέρατα» στη Γάζα ίσως είναι κατατοπιστικότερο. Ο θεοναζί, απαρτχάιντ στρατός έχει «αποσυρθεί» κατέχοντας κάτι περισσότερο απ’ το μισό της έκτασης της λωρίδας, αλλά βομβαρδίζει «ευκαιριακά» την υπόλοιπη… Kάνει κάτι ακόμα: μεταφέρει με δεκάδες φορτηγά τα μπάζα και τα σκουπίδια της δικής του επικράτειας ρίχνοντάς τα στην παλαιστινιακή μεριά. Αφού δεν νίκησε εκδικείται κάνοντας την ζώνη ακόμα συστηματικότερα χωματερή…
Η αντίσταση έχει σταματήσει τις διαρκείς επιθέσεις της στον κατοχικό στρατό, αλλά συνεχίζει σποραδικά να στήνει φονικές ενέδρες… Περιστασιακά μπαίνουν μερικές εκατοντάδες φορτηγά με τρόφιμα, φάρμακα, νερό και άλλα απαραίτητα, αλλά τα «κλειδιά» των πυλών παραμένουν στα χέρια των θεοναζί… Έχουν μπει επίσης (απ’ την μεριά της αιγύπτου) μερικές μπουλντόζες αλλά προς το παρόν απασχολούνται με το να βρουν κάτω απ’ τα μπάζα τους τάφους των θεοναζί ομήρων που δεν έχουν παραδοθεί ακόμα – με την βοήθεια των μελών της αντίστασης που ξέρουν που περίπου βρίσκονται… Και – αυτό είναι βασικό – το τιμωρό χέρι του λαού είναι στο κατόπι όλων των συμμοριών «συνεργατών» της κατοχής μέσα στη λωρίδα της Γάζα, που εδώ και πολλούς μήνες δρούσαν σα πέμπτη φάλαγγα στα μετόπισθεν της αντίστασης με τις πλάτες, τα λεφτά και τον εξοπλισμό των θεοναζί.
Αυτά που δείχνουν να επιδιώκουν τώρα οι οργανώσεις της αντίστασης στη Γάζα είναι ουσιαστικά δύο. Πρώτον, από στρατιωτική άποψη, έχοντας κρατήσει όπλα, δυνάμεις και ηθικό, να αξιοποιηθεί αυτή η «ανακωχή-με-κέρατα» υπέρ των αμάχων – κάτι ανάλογο με την επιλογή της Hezb’ Allah πριν περίπου έναν χρόνο. Και δεύτερον, να μεταφερθεί εντονότερα ο αγώνας για την Παλαιστινιακή απελευθέρωση, τόσο διεθνώς όσο και μέσα στα κατεχόμενα, σε μια «αμιγώς πολιτική αρένα»: αυτό αφορά οπωσδήποτε και τον ρόλο της Κουίσλινγκ «παλαιστινιακής αρχής» στη Ραμάλα. Αφορά όμως και την διεθνή μετακίνηση των κινήσεων υπεράσπισης απ’ την anti-genocide στην anti-apartheid δράση.
Η Hamas δήλωσε χθες ότι μετά από συνεννόηση με τις υπόλοιπες οργανώσεις της αντίστασης αποδέχεται την αποστολή στη λωρίδα μιας «διεθνούς δύναμης για την εποπτεία της ανακωχής». Οι θεοναζί τσινάνε: θέλουν να αποφασίσουν αυτοί που θα την συγκροτήσουν. Ο μεγάλος φόβος τους είναι ότι σ’ αυτήν θα περιλαμβάνεται τουρκικός στρατός και μισθοφόροι του κατάρ. Αλλά η Άγκυρα και η Ντόχα έχουν βάλει ούτως ή άλλως τις δύο απ’ τις τέσσερεις υπογραφές στη «συμφωνία του Sharm el-Sheikh» (οι άλλες δύο είναι της Ουάσιγκτον και του Καϊρου) την οποία υποτίθεται πως έχει αποδεχθεί το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς. Συνεπώς μοιάζει ότι για να αποφύγει αυτήν την με τέτοιο τρόπο επικύρωση της ήττας του στη Γάζα εάν η Άγκυρα και η Ντόχα συνεχίσουν να είναι «εγγυήτριες δυνάμεις» θα πρέπει να ξαναρχίσει την σφαγή. Με κάποια πρόφαση… (Με ό,τι θα μπορούσε να συνεπάγεται κάτι τέτοιο…)
Βυτιοφόρο με νερό στη Γάζα…
Εκτός απ’ τους τσατσορούφιανους των θεοναζί, έμμισθους ή «εθελοντές», υπάρχουν κι άλλοι που θεωρούν ότι το κατοχικό καθεστώς «νίκησε» στη Γάζα. Για την ακρίβεια και στη Γάζα: σύμφωνα με την σοφία τους έχει νικήσει παντού! Και στο λίβανο, και στη συρία, και την Ansar Allah, και την Τεχεράνη…
Μαθημένοι σε μανιχαϊστικές απλοποιήσεις δεν διανοούνται, ούτε μπορούν ούτε θέλουν να διανοηθούν, πόσες πολλές αντιδυτικές / αντιϊμπεριαλιστικές «τεκτονικές κινήσεις» όχι μόνο στην ευρύτερη δυτική Ασία / μέση Ανατολή αλλά ακόμα και σ’ όλο τον πλανήτη, ενεργοποίησε η «εισβολή του al Aqsa» και η δυτική αποικιοκρατική κρεατομηχανή…
Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.14) >> Την μία φορά το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον θεοναζί χωροφύλακα από την ταπεινωτική ήττα απ’ την Τεχεράνη (ή την ύστατη καταφυγή του στα πυρηνικά…). Την δεύτερη φορά πάλι το ψοφιοκουναβιστάν έτρεξε να σώσει τον ίδιο απ’ το τελικό βούλιαγμά του στο νεκροταφείο της Γάζα: αυτά είναι τα «Χ-με-το-ζόρι» του 4ου παγκόσμιου πολέμου που πουλιούνται ως «θρίαμβοι» σε όσους αγοράζουν ακόμα παραμύθια. Βοηθάει το ότι «το ισραήλ κάνει την βρώμικη δουλειά για εμάς» όπως περηφανεύεται ο τσουρομαφηΜερτς χωρίς – ως τώρα – να είναι αναγκασμένοι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί να δράσουν πιο άμεσα. Ως τώρα.
Εκεί που δεν μπορούν να βρουν ούτε για κατούρημα (που λέει ο λόγος) την «έξοδο κινδύνου» (επειδή δεν υπάρχει!) είναι στο ουκρανικό πεδίο μάχης.
Σε μια ακόμα απ’ τις αγαπημένες του λούμπεν σκηνοθεσίες ισχύος το ψόφιο κουνάβι επέβαλε πρόσφατα «κυρώσεις» στις δύο μεγαλύτερες ρωσικές εμπορικές πετρελαϊκές εταιρείες: την Rosneft και την Lukoil. Μ’ αυτόν τον τρόπο υποτίθεται θα βουλιάξει τα έσοδα του ρωσικού κράτους αναγκάζοντάς το να … συνθηκολογήσει…
Τι είναι λοιπόν αυτό το πράγμα που λέγεται «κυρώσεις» στις συγκεκριμένες εταιρείες;
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.12) >> Έχουμε υποστηρίξει εδώ και καιρό, κι όχι μια φορά, ότι η δυτική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης και, κυρίως, το ότι τα δυτικά αφεντικά ΔΕΝ αντέχουν να την παραδεχτούν οδηγεί αναπόφευκτα σ’ έναν εσωτερικό κανιβαλισμό: αφού δεν κατάφεραν να διαλύσουν την ρωσία και να συνεχίσουν το πλιάτσικο που σταμάτησε στις αρχές του 2000 βρίσκοντας διέξοδο στην αναμέτρησή τους με το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο θα αρχίσουν να τρώγονται μεταξύ τους προσπαθώντας ο καθένας να επωφεληθεί (οικονομικά) σε βάρος του άλλου / των άλλων.
Πρωτοπόρος σ’ αυτόν τον κανιβαλισμό είναι η Ουάσιγκτον, ήδη απ’ την εποχή του νυσταλέου Jo: έχοντας κόψει ή περιορίσει σημαντικά την ροή του (φτηνού) ρωσικού φυσικού αερίου προς την ευρώπη προσπάθησε να δελεάσει / δωροδοκήσει τα αφεντικά διάφορων βιομηχανιών να μεταφερθούν στο αμερικανικό έδαφος, απογυμνώνοντας την ε.ε. από δευτερογενή παραγωγή. Το έργο το συνεχίζει όσο και όπως μπορεί (κυρίως με δασμούς) το ψοφιοκουναβιστάν: πρόκειται για «εθνική γραμμή σωτηρίας», δεν είναι παίξε γέλασε.
Ιδού τώρα τι έγινε παράλληλα με την ανακοίνωση της «τιμωρίας» των Rosneft και Lukoil:
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Δευτέρα 27 Οκτώβρη (00.06) >> Η αλήθεια είναι ότι η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) είχε αναγγείλει και αυτό το «χωρίς προηγούμενο και χωρίς αντίπαλο» όπλο ήδη απ’ τις 1 Μάρτη του 2018. Η υπόλοιπη αλήθεια είναι ότι τότε ανήγγειλε και άλλα 5 όπλα «χωρίς προηγούμενο και χωρίς αντίπαλο» απ’ τα οποία τουλάχιστον 2 αν δεν κάνουμε λάθος έχουν παρουσιαστεί / δοκιμαστεί στη διάρκεια του πολέμου στο ουκρανικό πεδίο μάχης (το ένα είναι ο υπερηχητικός βαλλιστικός kinzhal).
Η αλήθεια της αλήθειας είναι ότι οι δυτικοί, βουτηγμένοι ως τις ρίζες των μαλλιών στην αυταρέσκεια και την αλαζονεία, αγνόησαν εκείνες τις προειδοποιήσεις, πριν 7,5 χρόνια. Και ονειρεύονται ακόμα «πόλεμο με την ρωσία το 2030»… Γι’ αυτούς το ρωσικό κράτος / κεφάλαιο ήταν πάντα και παραμένει «ένα βενζινάδικο με πυρηνικά», χωρίς σπουδαίες τεχνολογικές ικανότητες, έτοιμο να διαλυθεί με ένα (δυτικό) φύσημα. Ή, άντε, με περισσότερα.
Συνεπώς η ανακοίνωση της επίσημης δοκιμής του πυρηνοκίνητου πυραύλου κρουζ με το όνομα 9M730 Burevestnik μπορεί κι αυτή να περάσει «ντούκου». Σιγά δηλαδή, τι έγινε; Στις 21 Οκτώβρη ένας πύραυλος, με δυνατότητα πυρηνικής κεφαλής ενός μεγατόνου, κινούμενος με μίνι πυρηνικό αντιδραστήρα, κάλυψε μια απόσταση 14.000 χιλιομέτρων (κάτι περισσότερο από το 1/3 της περιμέτρου της γης…) πετώντας επί 15 ώρες… Κι αυτό δεν είναι καν το βεληνεκές του: μπορεί να πετάει για μέρες, βδομάδες και μήνες, όσο δουλεύει ο αντιδραστήρας του, καθοδηγούμενος (υποθέτουμε…) δορυφορικά, κάνοντας ελιγμούς, αόρατος, αποφεύγοντας τον εντοπισμό του από ραντάρ (κατεβαίνει σε ύψος μόλις 50 μέτρων απ’ το έδαφος ή την θάλασσα) – μέχρι να πάρει την εντολή να κτυπήσει… Δεν χρειάζεται να τον μεταφέρει ούτε βομβαρδιστικό αεροπλάνο, ούτε υποβρύχιο. Απλά εκτοξεύεται απ’ την ξηρά… κι άντε να τον βρείτε μετά…
Πρόκειται για το πρώτο πυρηνικό όπλο που μπορεί να περιπολεί «αόρατο» για μήνες πάνω από μια περιοχή οσονδήποτε μεγάλη… Κακό της κεφαλής μας γενικά (όπως και με τόσα άλλα), όμως αυτό το συγκεκριμένο δεν έχει «αντίδοτο» – και φαίνεται πως θα χρειαστούν κάποια χρόνια μέχρι να φτιαχτεί κάποιο. Που σημαίνει ότι «η ισορροπία τρόμου» μεταξύ αντίπαλων κρατών (ξέρετε ποια…) εξοπλισμένων με πυρηνικά, όπως την μάθαμε (ή την φανταστήκαμε) ως τώρα παύει να ισχύει.
Σταματήστε την γη να κατέβω!!
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.13) >> Όχι μόνο «υβριδικός πόλεμος» που σαν ορολογία χωράει τα πάντα εκτός, ίσως, απ’ τις κλασσικές αρματομαχίες του 2ου παγκόσμιου πολέμου τύπου Kursk… Αλλά και «υβριδική ειρήνη» που επίσης χωράει τα πάντα εκτός, ίσως, από πανηγυρικές τελετές σε αίθουσες με πολυέλαιους τύπου «συνθήκη των Βερσαλιών». Η «υβριδική ειρήνη» χωράει ακόμα κι αυτό: μια συμφωνία (υποτίθεται) την οποία δεν υπογράφει καμία απ’ τις εμπλεκόμενες πλευρές! Άρα δεν δεσμεύεται (επίσης) καμία!!!
Αυτό είναι «κατόρθωμα του daddy»… Ή, μάλλον, είναι κατόρθωμα της «Εποχής του Υπερθεάματος» (και όχι απλά του Θεάματος…). Θα υπέθετε κάποιος ότι ο «υβριδισμός» είναι εκδήλωση της συνειδητής πρόθεσης κάποιων για δημιουργία σύγχυσης. Φοβούμαστε ωστόσο ότι η σύγχυση, που θα ήθελε να είναι «δημιουργική» αλλά ακόμα κι αυτό είναι συγκεχυμένο, εδώ κι εκεί ξεφεύγει απ’ τον όποιο σχεδιασμό και γίνεται «τρόπος ύπαρξης». Όσης και για όσο.
(Ενδεικτικά αναφέρουμε το video με το ψόφιο κουνάβι να πιλοτάρει ένα πολεμικό και να βομβαρδίζει με σκατά τους εναντίον του διαδηλωτές στις ηπα…
Πρόκειται για το ίδιο ψόφιο κουνάβι που θα ήθελε να εγγυηθεί κάτι-τις «ειρηνικό» στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Ευρώπη και παντού στον πλανήτη και στο ηλιακό σύστημα – εκτός απ’ την «αυλή του», τη νότια αμερική. Ας μην αντιμετωπίζουμε τα περιστατικά αποσπασματικά: στην πραγματικότητα το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να σκηνοθετεί τις φαντασιώσεις του – τις φαντασιώσεις της αμερικανικής παγκόσμιας ηγεμονίας εν προκειμένω – άλλοτε με χρήση σύνθετων αλγόριθμων / ΑΙ, κι άλλοτε βρίσκοντας συνεταίρους – και «γλάστρες», τύπου don Rico, Χριστοδουλίδη, κλπ – κάποιοι απ’ τους οποίους όμως δεν είναι υποχρεωτικά, δηλαδή δεν είναι καθόλου μετα-μεταμοντέρνοι. Και κάνουν τους δικούς «παλαιομοδίτικους» υπολογισμούς… Εννοούμε διάφορους δυτικοασιάτες.)
Αντί να ειρωνευτούμε την άσκηση-της-εξουσίας-ως-(και)-ξετσίπωτη-σκηνοθεσία (εντέλει βίαιη…) θα πρέπει μάλλον να την πάρουμε σοβαρά υπόψη μας ως εκδήλωση της ιστορικής επικαιρότητας της (δυτικής) παρακμής. Μιας καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής παρακμής εξίσου επικίνδυνης με την ακμή, μόνο με αντεστραμμένο τρόπο. Η «υβριδική ειρήνη» του Sharm el-Sheikh για παράδειγμα επιτρέπει στον αρχιχασάπη του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος να παριστάνει τον νικητή. Και νιώθοντας «νικητής» αυτό το καθεστώς μπορεί να συνεχίσει τους πολέμους του, όχι μόνο απέναντι στους Παλαιστίνιους (εκεί μπορεί να δρα «κατά περίπτωση») αλλά εναντίον, ίσως, και του «κεφαλιού του φιδιού». Δηλαδή της Τεχεράνης. Όμως εκεί δεν χωράνε σκηνοθεσίες.
Ενώ τα καμώματα κάθε δυτικού καραγκιόζη αλέθονται για να ταϊστεί «πληροφοριακά» το πόπολο, η ημερομηνία 18 Οκτώβρη του 2025 δεν έτυχε της προσοχής που θα μπορούσε. Εκείνη την ημέρα έληξε το περιλάλητο Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), η συμφωνία μεταξύ ιράν, ηπα, αγγλίας, γαλλίας, γερμανίας, ρωσίας και κίνας που είχε υπογραφτεί στις 18 Οκτώβρη του 2015 για τον «διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του ιράν».
Το ψόφιο κουνάβι είχε βέβαια «αποχωρήσει» απ’ το JCPOA το 2018, στην πρώτη θητεία του. Οι υπόλοιποι εξακολουθούσαν να συμμετέχουν. Τώρα το Πεκίνο και η Μόσχα μπορούν να σας διαβεβαιώσουν (αν ρωτήσετε…) ότι πράγματι, η Τεχεράνη δεν έχει πια κανένα περιορισμό στο (ειρηνικό…) πυρηνικό της πρόγραμμα. Ενώ το Λονδίνο, το Βερολίνο και μουρμουριστά το Παρίσι θα πουν «όχι, μπορεί να έχει!» – έτσι, επειδή στον φανταστικό τους κόσμο στις δυτικές πρωτεύουσες κατοικούν πάντα οι πρίγκηπες (του χάους).
Έχει κάποια πρακτική σημασία αυτή η «λήξη»; Έχει, την εξής (που θα χαθεί στις δυτικές σκηνοθεσίες αλλά όχι στην πραγματικότητα του υπόλοιπου πλανήτη): ο χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών θα συνεχίσει να ισχυρίζεται ότι «το ιράν είναι λίγο πριν τα πυρηνικά όπλα, οπότε πρέπει να ισοπεδωθεί»∙ τα δυτικά αφεντικά θα συνεχίζουν να αναθέτουν στον ατζέντη τους την «βρώμικη δουλειά»∙ αλλά η Μόσχα και το Πεκίνο θα έχουν όλη την ευκολία να υπερασπιστούν τον σύμμαχό τους ως «συνηγορία στη διεθνή νομιμότητα». Επειδή η «παλιά» τέτοια δεν υπάρχει ανακατασκευάζεται όμως υπό την αιγίδα των κρατών του ευρασιατικού project∙ και επειδή αρκετοί ακόμα σ’ αυτόν τον πλανήτη χρειάζονται μια κάποια «διεθνή νομιμότητα» για να νοιώθουν ασφαλείς, αυτοί οι «αρκετοί» θα μαγνητιστούν ακόμα περισσότερο με την ανατολή – αφού οι παρακμιακοί της δύσης θέλουν να αναβιώσουν την πιο wild εκδοχή της.
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.09) >> Έχει νικήσει λοιπόν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μετά από 2 χρόνια Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος; Πράγματι κάτι έχει πετύχει: τάισε το δυτικό Υπερθέαμα του Θανάτου που Επιβάλλει το Αφεντικό… Πέτυχε επίσης, δυστυχώς, να επικυρωθεί ότι το μέγιστο που μπορούν να κάνουν οι δυτικές κοινωνίες απέναντι σ’ αυτό το Υπερθέαμα είναι να βουρκώσουν – μια πλατιά συλλογική πολιτική / ανταγωνιστική αδυναμία που (υποστηρίζουμε) την έχουμε πληρώσει ήδη ακριβά και θα την πληρώσουμε ακόμα ακριβότερα.
Όμως επί τόπου, στην κρανίου τόπος Γάζα (και οπουδήποτε στον κόσμο η Παλαιστινιακή αντίσταση ακτινοβολεί πραγματικά), τα αποτελέσματα είναι αντίθετα. Και πρωτ’ απ’ όλα στην κοινωνική βάση, εκεί, στο πένθος της λωρίδας. Υπάρχει πράγματι ένα μικρό ποσοστό αιχμαλώτων της Γάζα που δεν είχε σχέσεις με την αντίσταση, ούτε ένοιωθε κάποια συμπάθεια γι’ αυτήν – πριν την 7η Οκτώβρη του 2023. Αυτοί κι αυτές, αναμενόμενο ως ένα σημείο, χρεώνουν την σφαγή στην αντίσταση: την κατηγορούν που υπάρχει.
Καταγράφεται όμως ένα μεγαλύτερο μέρος των επιζώντων του Παλαιστινιακού Ολοκαυτώματος, που ενώ πριν την 7η Οκτώβρη (και για κάποιο διάστημα στη συνέχεια) κατηγορούσαν ανοικτά τις οργανώσεις της αντίστασης (και περισσότερο απ’ όλες την κυβερνώσα Hamas) για «μαξιμαλισμό», τώρα πια συμφωνούν: μόνο η ένοπλη αντίσταση μπορεί να έχει αποτελέσματα κατά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος. Γιατί άλλαξαν στάση; Επειδή βλέπουν, ζουν, καταλαβαίνουν: αυτό το κατοχικό καθεστώς, με την υποστήριξη των δυτικών συμμάχων του, έκανε τα πάντα για να αποφύγει την «ανταλλαγή αιχμαλώτων» που ήταν ο βασικός στόχος της «εισβολής του al Aqsa», σκοτώνοντας και όσους ομήρους μπορούσε (: Δόγμα Hannibal). Το μόνο που κατάφερε ήταν απλά να την περιορίσει κάπως…
Κανείς στη δύση δεν ασχολείται με το ποιοι είναι αυτοί οι 250 πολυ-ισοβίτες παλαιστίνιοι μαχητές που οι κατοχικοί αναγκάστηκαν να απελευθερώσουν…. Πρόκειται για αντάρτες «πρώτης γραμμής», μεταξύ των οποίων δύο που είχαν καταφέρει να αποδράσουν απ’ την φυλακή υψίστης ασφαλείας Gilboa τον Σεπτέμβρη του 2021 (για να ξαναδεθούν αργότερα): ο Mahmud Arda και ο Ayham Kamamji.
Τι σημαίνει για την αντίσταση το να παίρνει πίσω πολλά έμπειρα στελέχη της; Το ακριβώς αντίθετο από εκείνο που επεδίωκε το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς: αντί να την εξαφανίσει, οι οργανώσεις της ενισχύονται!
Χωρίς να θέλουμε να μειώσουμε την προσωπικότητα και την αξία κανενός θα σταθούμε στον Nader Sadaqa, αξιωματικό του «Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης» (Popular Front for the Liberation of Palestine / PFLP). Ο Sadaqa έχει μια ιδιαίτερη ιστορία, μια ιστορία που θα άξιζε να τριφτεί στα μούτρα όλων των «ισαποστάκηδων» υποστηρικτών των θεοναζί.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.
Τρίτη 21 Οκτώβρη (00.06) >> Η χοντροκομμένη εκστρατεία έχει ξεκινήσει, το ξέρετε – όχι όμως και η πρέπουσα απάντηση απ’ τις μάζες των δυτικών αιχμαλώτων. «Να-είμαστε-έτοιμοι-για-πόλεμο-με-την-ρωσία»… Όχι αύριο. Όχι του χρόνου. Όχι το 2027. Όχι το 2028. Όχι το 2029. Το 2030 – οπωσδήποτε! Μην το χάσετε!!!
Αυτή η psyop («ψυχολογική εκστρατεία») σε βάρος των δυτικών αιχμαλώτων είναι τόσο γκροτέσκα ώστε είναι να απορεί κάποιος για το πως θα καταφέρουν τα δυτικά αφεντικά να την επιβάλλουν.
Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…
Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.