Tag: εξωτερική πολιτική

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (3)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη >> Μια (όχι και τόσο…) «λεπτομέρεια» πριν απ’ τα υπόλοιπα. Προφανώς η εντόπια δημαγωγία είχε τους λόγους της που «παρέλειψε» την συνάντηση που είχαν στο Παρίσι για το «μέλλον της Γάζα» (με πρωτοβουλία του Μικρού Δούκα του Λίγηρα: έχει τις φουρτούνες του, κυβέρνηση δεν έχει, έχει όμως την καλωσύνη…) μεταξύ ανώτατων διπλωματών από αίγυπτο, ιορδανία, σαουδική αραβία, κατάρ, ενωμένα αραβικά εμιράτα και τουρκία απ’ την μια μεριά και γαλλία, ιταλία, γερμανία, ισπανία, αγγλία και …. ε.ε. απ’ την άλλη. Ποιοι ήταν οι λόγοι; Ότι αυτή η κίνηση χωρούσε Άγκυρα αλλά όχι Αθήνα και Λευκωσία. Και είχε ζητούμενο το να «χωθούν» κάπως συγκεκριμένα ευρωπαϊκά κράτη στις κινήσεις της Ουάσιγκτον στην ευρύτερη περιοχή. Επιφανειακά να «χωθούν» δίπλα σ’ αυτές τις κινήσεις. Ουσιαστικά να «χωθούν» ώστε να έχουν αυτοτελώς σημαντικότερο ρόλο στην περιοχή απ’ τον καθόλου που έχουν τώρα. Ας μην ξεχνάει κανείς ότι το Λονδίνο και το Παρίσι ήταν τα ιστορικά αφεντικά της περιοχής απ’ τον 1ο παγκόσμιο (και την διάλυση της οθωμανικής αυτοκρατορίας) μέχρι μετά τον 2ο.

Εννοείται ότι οι θεοναζί θύμωσαν. «Είναι άχρηστη και βλαβερή αυτή η συνάντηση…» τιτίβισε ο θεοναζί υπ.εξ. Gideon Saar «… που γίνεται πίσω απ’ τις πλάτες του ισραήλ».

Κι έτσι το ψοφιοκουναβιστάν αποφάσισε να ξεπετάξει μια δική του «σύσκεψη» (σήμερα), με τις δικές του προσκλήσεις, πιο-κοντά-στο-σημείο (αίγυπτο)∙ να κάνει και την μίνι περιοδεία του, κι ας έχασε το νόμπελ ειρήνης… Σ’ αυτήν την σύσκεψη θα συμμετέχουν και οι μόνοι καλοί σύμμαχοι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην περιοχή: ο don Rico και ο άλλος, ο Χριστοδουλίδης, της νότιας κύπρου.

Καμάρι η ενδοχώρα των θεοναζί, ε;

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (4)

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.22) >> Να τώρα μερικές παρατηρήσεις / σημειώσεις για πλευρές της συγκυρίας αυτού του εξαιρετικά δυναμικού ευρύτερου περιβάλλοντος:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Έξι ώρες και δυο χρόνια μετά (5)

Ο δρόμος για το σπίτι…. «Αυτή είναι η γη μας, δεν θα φύγουμε ποτέ…» Δεν έχουν απεδαφικοποιηθεί ρε γαμώτο (όπως προέβλεπε το νεοφιλελεύθερο postindustrial manual)

Αστυνομία σε διάφορα σημεία της λωρίδας: είναι «έφεδροι» των οργανώσεων της αντίστασης. Σίγουρα δεν είναι καθόλου σωστό να αφοπλιστούν, ειδικά τώρα που αυξάνεται η ανθρωπιστική βοήθεια και μαζί της η όρεξη των συμμοριών που την λυμαίνονταν..

Δευτέρα 13 Οκτώβρη (00.15) >> Πού πάει το «ναι μεν αλλά…» της απάντησης της Παλαιστινιακής αντίστασης στη θεατρινίστικη «εμπλοκή» του ψοφιοκουναβιστάν στη Γάζα; Και γιατί αναγκάστηκε η Ουάσιγκτον να παραιτηθεί απ’ την …. «ριβιέρα»;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Point zero

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.39) >> Την περασμένη βδομάδα παρουσιάσαμε τα βασικά απ’ το «σχέδιο 21 σημείων» που το ψοφιοκουναβιστάν παρουσίασε στα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη, ως «σχέδιο ειρήνης στη Γάζα». Σχολιάζαμε ότι αυτά τα 21 σημεία ταίριαζαν περισσότερο στους προσανατολισμούς διάφορων αραβικών πετροδικτατοριών παρά στα σχέδια του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος∙ και ότι, άρα, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, οι χασάπηδες θα το απέρριπταν.

Κάναμε ένα μικρό λάθος, λόγω άγνοιας: εκείνο το «σχέδιο 21 σημείων» δεν έφτασε ποτέ στους χασάπηδες! Όταν ο αρχηγός τους πήγε στην Ουάσιγκτον διαμορφώθηκε ένα άλλο σχέδιο, «20 σημείων» αυτό, τροποποιώντας το προηγούμενο κατά τα συμφέροντα των θεοναζί. Και, φυσικά, ο αρχιχασάπης «ανακοίνωσε ότι το δέχεται». Στα λόγια (περιμένοντας ότι η Παλαιστινιακή αντίσταση θα το απορρίψει…)

Όλα τα δυτικά κράτη / παρακράτη (συμπεριλαμβανόμενου του ελλαδιστάν) ανακοίνωσαν το ίδιο. Κτύπησαν παλαμάκια για το «σχέδιο»… Χωρίς καν να το ξέρουν – τους ήταν αρκετό που συμφωνούσε ο αρχιχασάπης και το ψοφιοκουναβιστάν… Έμοιαζε «σατανική κίνηση» – απ’ την μεριά τους κατά της Παλαιστινιακής αντίστασης: «σας κάνουμε μια πρόταση που δεν μπορείτε να αρνηθείτε…»

Έκαναν λάθος – ένα ακόμα δείγμα της γενικής διανοητικής παρακμής τους! Δεν υπολόγισαν (τρομάζουν να υπολογίσουν!!) τις αλλαγές που γίνονται ήδη υπόγεια στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / δυτική και κεντρική Ασία∙ τις αλλαγές που γίνονται στο «μουσουλμανικό κόσμο» συμπεριλαμβανόμενων των αραβικών πετροδικτατοριών.

Απ’ την μεριά της η Παλαιστινιακή αντίσταση (με την υποστήριξη αυτών των πετροδικτατοριών…) έκανε το σωστό απέναντι στον ωμό εκβιασμό. Ελίχθηκε, προσφέροντας στο ψόφιο κουνάβι το μοναδικό που θέλει, το μοναδικό για το οποίο καίγεται: την ελπίδα ότι στις 10 Οκτώβρη (σε τέσσερεις ημέρες…) θα πάρει … το «νόμπελ ειρήνης»!!!

Η υποψηφιότητα του ψόφιου κουναβιού για το φετεινό «νόμπελ ειρήνης» και η υποστήριξή της – από Wikipedia μεριά. Στη λίστα των 338 (!!!) υποψηφίων υπάρχει όμως μια πολύ πιο ενδιαφέρουσα: της Francesca Albanese! Θα καταδεχόταν άραγε το ψόφιο κουνάβι να μοιραστεί το βραβείο με την Albanese; Αν η νορβηγική «επιτροπή» έχει χιούμορ (μαύρο, κατάμαυρο!) θα πρέπει να δοκιμάσει τις ψοφιοκουναβικές αντοχές – στην ηλικία του!

Εν τω μεταξύ η ψοφιοκουναβική ψύχωση οφείλεται στο ότι το ίδιο νόμπελ δόθηκε και στον Obama (αλληλομισιούνται!), στην ίδια φάση της σταδιοδρομίας του, την πρώτη χρονιά της πρώτης θητείας του, το 2009. Ο Obama δεν είχε κάνει τίποτα «υπέρ ειρήνης» απ’ τις 20 Γενάρη του 2009 που πήρε το πόστο ως τις 10 Οκτώβρη – η επιλογή ήταν ολοφάνερο «γλύψιμο» του αμερικάνου προέδρου. Που, φυσικά, δεν τον εμπόδισε να κάνει τους πολέμους του: στο αφγανιστάν, στη λιβύη, στο ιράκ, στη σομαλία, στη συρία… Υποθέτουμε ότι αν το ψόφιο κουνάβι πάρει κι αυτό το φωτοστέφανο του ειρηνοποιού θα «απελευθερωθεί» επίσης…

Αααα: θα απελευθερωθούν και οι θεοναζί…

Το αμερικανικό υπ.οικ. θα βγάλει του χρόνου ένα συλλεκτικό νόμισμα του 1 δολαρίου (κανονικό coin, όχι stablecoin…) για τα 250 χρόνια της αμερικανικής ανεξαρτησίας. Σύμφωνα με ένα προσχέδιο η φάτσα που θα είναι και στις πλευρές του νομίζει ότι είναι αυτοκράτορας… Το μόνο πρόβλημα είναι ότι η αμερικανική νομοθεσία απαγορεύει να εικονίζεται σε νομίσματα και χαρτονομίσματα ζωντανό άτομο. Οπότε υπάρχουν δύο λύσεις. Είτε πεθαίνει η σχετική νομοθεσία, είτε…  

Λίγες μόνο ώρες μετά το «ναι μεν αλλά…» της Παλαιστινιακής αντίστασης (όπως είναι γνωστό όταν μια φράση έχει «αλλά» τα πριν αυτή τη λέξη είναι αδιάφορα∙ τα σημαντικά είναι μετά!!!) το ψόφιο κουνάβι πανηγύρισε τιτιβίζοντας:

To «αόρατο» στήριγμα σ’ αυτήν την «διπλωματική απόρριψη» των περισσότερων απ’ τα «20 σημεία» απ’ την μεριά της αντίστασης βρίσκεται στο ότι αυτή πια δεν έχει την υποστήριξη μόνο της Τεχεράνης: μετά τον αμερικανοϊσραηλινό πόλεμο 1.0 κατά του ιράν τον περασμένο Ιούνη αλλά, κυρίως, μετά την αμερικανοϊσραηλινή «ατυχή επίθεση» στο κατάρ, οι αραβικές πετροχούντες έχουν αρχίσει να σκέφτονται σοβαρά «τι θα απογίνουν» σ’ έναν κόσμο όπου τα δυτικά αφεντικά (και ο χωροφύλακάς τους) δεν νοιάζονται πια να ξεχωρίσουν καν τον «φίλο» απ’ τον «εχθρό» και όπου όχι μόνο «υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια» αλλά, κυρίως, αυτές οι «πορτοκαλιές» (διάβαζε: Μόσχα, Πεκίνο, Τεχεράνη, Άγκυρα) προωθούν (τόσο στην ασία όσο και στην αφρική) τις περιφερειακές συγκροτήσεις «ασφάλειας», μεταξύ γειτόνων – στη θέση της μονομερούς, αποικιακής εξάρτησης απ’ τους «δυτικούς κανόνες» και την καταρρέουσα ηγεμονία τους!

Στην προκειμένη περίπτωση το «αόρατο» στήριγμα, με άμεσο τρόπο, ήταν η Άγκυρα, η Ντόχα και το Κάιρο. Αυτά τα τρία κράτη, μαζί με τους εκπροσώπους της Παλαιστινιακής αντίστασης, σχεδίασαν τον ελιγμό. Σκίζοντας ουσιαστικά τα «20 σημεία», και φέρνοντας την καούρα του ψόφιου κουναβιού για ένα «νόμπελ ειρήνης» σχεδόν εκεί που βρισκόταν η προηγούμενη «συμφωνία εκεχειρίας», στις αρχές της χρονιάς∙ εκείνη όπου αφού ολοκληρώθηκε η 1η φάση της οι θεοναζί την παραβίασαν οριζοντίως και καθέτως, επιστρέφοντας στις μαζικές δολοφονίες και καταστροφές.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παλαιστινιακή αντίσταση

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.31) >> Εν τω μεταξύ στην ερειπωμένη Γάζα αποδεικνύεται ξανά εκείνο που έχει αποδειχθεί πάμπολλες φορές: στην αναμέτρηση ανταρτών και αεροπορικών βομβαρδισμών το πλεονέκτημα το έχουν ξεκάθαρα οι πρώτοι. Όσο για τους βομβαρδισμούς από ψηλά ή/και μακρυά; Ο μόνος στόχος τους είναι οι άμαχοι. (Στην πραγματικότητα αυτός είναι ο δηλωμένος στόχος…)

Το πρώτο video είναι από «συνδυασμένη επίθεση» των ανταρτών στην Khan Younis, στις 20 Αυγούστου. (Ναι, αργούμε να βρούμε τα video). Η ιστορική φράση (του Μάο;) ότι «οι αντάρτες κινούνται μέσα στην κοινωνία όπως το ψάρι στο νερό» στα όποια κατεχόμενα εδάφη μπορεί να αντικατασταθεί στην περίπτωση της Γάζα με το «… όπως το φίδι στις πέτρες»:

Το δεύτερο video είναι πιο πρόσφατο. Και δείχνει την απλή, τόσο απλή, ανατίναξη ενός κατοχικού τανκ Merkava στις 29 Σεπτέμβρη στην πόλη της Γάζα.

Ναι, είναι εύκολο – αν έχεις τα κότσια να το κάνεις!

Κι αυτό είναι από καθεστωτική εφημερίδα του Τελ Αβίβ. Αναφέρεται σ’ άλλη ενέργεια της αντίστασης, στα τέλη Σεπτέμβρη:

Κάτι ακόμα. Αν η Παλαιστινιακή αντίσταση δεν είχε κρατήσει στρατιωτικά αυτά τα δύο χρόνια∙ αν είχε γονατίσει, αν είχε ηττηθεί στους 6, στους 8 ή στους 10 μήνες, τότε καμία απ’ τις κινήσεις συμπαράστασης δεν θα γινόταν ύστερα. Θα απλωνόταν παντού η σιωπή νεκροταφείου της νίκης των θεοναζί.

Πολλοί, πάρα πολλοί, παριστάνουν ότι διασώζουν την (κουρελιασμένη έτσι κι αλλιώς) «πολιτικοϊδεολογική σημαία» τους διαχωριζόμενοι σκληρά απ’ την Παλαιστινιακή αντίσταση (ταϊζοντας έτσι με την θέλησή τους τα θεοναζί θεωρήματα περί «ισλαμοφασιστών» και περί «απελευθέρωσης της Παλαιστίνης από την … Hamas»!!…). Αυτό λένε ότι κάνουν στο όνομα, δήθεν, του «παλαιστινιακού λαού». Ως εάν αυτή η αντίσταση, με όλες τις οργανώσεις της, με όλη την γκάμα των πολιτικών και ιδεολογικών συνιστωσών της, δεν είναι αντίσταση αυτού ακριβώς του λαού αλλά κάποιων … εξωγήινων, που καλό θα ήταν να μας απαλλάξουν απ’ την ύπαρξή τους. Ως εάν αυτοί οι χιλιάδες ένοπλοι αντάρτες να μην έχουν γονείς, συγγενείς, φίλους μέσα στον μυθικό, άοπλο και φουκαριάρη παλαιστινιακό λαό που παρακαλάει για την πρωτοκοσμική ελεημοσύνη και συμπάθεια – όπως τον προτιμούν. Ως εάν αυτός ο λαός να μην έχει μια ιστορία δεκαετιών ένοπλης αντίστασης, όπου όλες οι οργανώσεις της, είτε ήταν ισλαμικές, είτε κομμουνιστικές, είτε σοσιαλιστικές, χαρακτηρίζονταν πάντα «απαίσιοι τρομοκράτες». Ως εάν οι Παλαιστίνιες μανάδες να μην σταυροφιλούν τους γυιούς τους όταν αποφασίσουν να πάρουν τα όπλα ξέροντας ότι πολύ πιθανό να τους κηδέψουν.

Να λοιπόν ένα μικρό δείγμα αυτού του λαού:

Την σήμερον ημέρα είναι πανεύκολο για τους τσατσορούφιανους των καφενείων και των πληκτρολογίων να κρύβονται πίσω από …. «ιδεολογικές ψευτο-καθαρότητες» τους (οι οποίες, φυσικά, βρίσκονται στα σκουπίδια της καθημερινής ζωής τους!) Πολλοί της εντόπιας «αριστεράς» (του κράτους και του κεφάλαιου, του σκοινιού και του παλουκιού…), των παραφυάδων της και δεν ξέρουμε τι άλλο, τα καταφέρνουν μια χαρά. Με απεριόριστο θράσος.

Νομίζουν ότι έχουν πιάσει στασίδι στη «σωστή μεριά της ιστορίας».

 

Πόλεμος, πόλεμος, πόλεμος (2)

Δευτέρα 6 Οκτώβρη (00.12) >> Πώς πρέπει να τα αξιολογήσουμε αυτά; Προτείνουμε στη συνέχεια ορισμένους τρόπους – βγαλμένους απ’ την ζωή…

Α) Αγνόηση και απώθηση: έλα μωρέ, τίποτα δεν θα γίνει. Μέσα στην παγκοσμιοποίηση τα συμφέροντα είναι αλληλένδετα. (Αυτό είναι μπαγιάτικο επιχείρημα, τουλάχιστον μια δεκαετία παλιό, αλλά εξακολουθεί να παρηγορεί διάφορους…)

Β) Πανικός: αμάν!!! Σκάβουμε λάκους, μαζεύουμε κονσέρβες και κωλόχαρτα, κρυβόμαστε και περιμένουμε να περάσει το κακό. (Μπορεί να πετύχει, μπορεί και όχι…)

Ή

Γ) Εκτιμάμε την κατάσταση και, κυρίως, τις τάσεις της όσο πιο ψύχραιμα και ρεαλιστικά γίνεται. Αποφασίζουμε τι μπορούμε να εμποδίσουμε, πως θα το εμποδίσουμε (το γρηγορότερο μεν αλλά όχι πρόχειρα και επιφανειακά).

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ελληνοϊσραηλινή φιλία

Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη (00.34) >> Μπορεί αυτοί κι αυτές που συμμετέχουν στη νηοπομπή Sumud να το ξέρουν, μπορεί όχι∙ είναι πάντως γεγονός: το ελληνικό κράτος / παρακράτος δεν πρόκειται να τους βοηθήσει σε οποιαδήποτε επίθεση απ’ τους θεοναζί… Αντίθετα «τους δίνει».

Έχουμε ξαναγράψει για την ισραηλινή βάση / ραντάρ στη Ζήρο της Σητείας. Θυμίζουμε την ύπαρξή της:

Η αναγγελία είναι απ’ τις αρχές Μάρτη του 2019. Ο εικονιζόμενος στα δεξιά, της «πρώτης φοράς…», αφού υπηρέτησε  με όλες του τις δυνάμεις τον απόπατο των εθνικών συμφερόντων, θέλει τώρα (λέει…) «αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους»… Ωραίο πλυντήριο αυτή η «αναγνώριση»!!

Με εμβέλεια 370 χιλιόμετρα και ορίζοντα ως και την επιφάνεια της θάλασσας, το ELM-2270 OTH (over the horizon) ραντάρ θεωρείται απ’ τα καλύτερα του είδους του για θαλάσσια επιτήρηση. Καλύπτει σχεδόν το σύνολο της απόστασης ανάμεσα στην Ιεράπετρα και το Tobruk της λιβύης, κάτι που σημαίνει ότι δεν μπορεί να περάσει κανένας «υποψήφιος στόχος» από το λιβυκό πέλαγος χωρίς να εντοπιστεί. Και να συνεχίσει να είναι σε στοχοποίηση…

Η sumud νηοπομπή θα βρίσκεται υπό διαρκή επιτήρηση και αναλυτικές συντεταταγμένες, με το ραντάρ να κατευθύνει σε πραγματικό χρόνο τα drones εναντίον των πλοιαρίων αν αυτό θέλουν οι νεοναζί. Ανάλογα με την απόσταση αυτά τα drones μπορεί να σηκώνονται από οποιοδήποτε παραπλέον πλοίο, από οποιαδήποτε παραλία της νότιας Κρήτης ή και απ’ την ίδια την βάση στη Ζήρο.

Ας θυμίσουμε ότι και η νότια κύπρος έχει εγκαταστήσει ισραηλινό ραντάρ (για δική της, αντιαεροπορική χρήση υποτίθεται, αλλά αυτά τα συστήματα τα δουλεύουν καλύτερα οι κατασκευαστές τους…) με εμβέλεια πάνω από 400 χιλιόμετρα…

Αυτό σημαίνει, με απλά λόγια, πως ότι κι αν συμβεί με τη νηοπομπή Sumud, το ελληνικό κράτος / παρακράτος και το παράρτημά του στην κύπρο, ως ενδοχώρα του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, θα έχουν βάλει χοντρά τα χέρια τους… (Είτε υπάρχουν ως συνοδεία της νηοπομπής ιταλικό και ισπανικό πολεμικό είτε όχι: δεν διαθέτουν antidrone μέσα…)

Ιχνηλάτηση της διαδρομής της νηοπομπής ως χτες το βράδυ. Υπό κανονικές συνθήκες χρειάζονται 4 – 5 μέρες για να φτάσουν στα «χωρικά ύδατα του Παλαιστινιακού κράτους»…

Εικοσιένα (σημεία)

Τι έγινε σ’ αυτό το θέατρο; Έριξε «βρωμούσες» η Hamas;

Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη (00.28) >> Δώστε εσείς την εξήγηση του γιατί το ψοφιοκουναβικό «σχέδιο 21 σημείων για την ειρήνη στη Γάζα», σχέδιο που παρουσιάστηκε στα αραβικά και μουσουλμανικά κράτη την περασμένη Πέμπτη σχεδόν χάθηκε απ’ την διεθνή αλλά και την εντόπια δημαγωγία ως σήμερα. Εντάξει, για την εντόπια η εξήγηση είναι εύκολη: τόση «στρατηγική σχέση» με τους θεοναζί, τόση υποστήριξη στο απαρτχάιντ καθεστώς (και τόση απέχθεια για τον Erdogan), τι να πουν οι εντεταλμένοι της εθνικοφροσύνης; Η διεθνής δημαγωγία όμως;

Θα κοινοποιήσουμε τα βασικά σημεία αυτού του «μυστικού» (;;;) σχεδίου, όχι επειδή θα υλοποιηθεί (για τους θεοναζί η εφαρμογή του θα είναι συντριβή!) αλλά επειδή, ακριβώς, προέρχεται και πάλι με κάθε επισημότητα απ’ την Ουάσιγκτον – δεν είναι τιτίβισμα στον κυβερνοχώρο, απ’ τα συνηθισμένα μετά το πρώτο ψοφιοκουναβικό ρέψιμο κάθε μέρας. Θα πρέπει να θεωρηθεί ως κάτι στοιχειωδώς σοβαρό (για τα τωρινά μέτρα της Ουάσιγκτον…):

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Ο χαμένος … έχει ηττηθεί

Δευτέρα 29 Σεπτέμβρη (00.18) >> Σε αντίθεση με το παρήγορο «ο χαμένος τα παίρνει όλα» του Αγγελάκα, στον απαίσιο καπιταλιστικό κόσμο γενικά και στον διακρατικό ανταγωνισμό ειδικά ο χαμένος δεν παίρνει τίποτα.

Αν ακούσει (ή διαβάσει) κάποιος την εθνικόφρονα πλειοψηφία των εντόπιων «γεωπολιτικών αναλυτών», «ειδικών», «προφεσόρων» κλπ θα συμπεράνει πως ο υποτιθέμενος … εκνευρισμός-του-Ερντογάν (επειδή, λέει, μια αμερικανική πετρελαϊκή είπε ότι ενδιαφέρεται να κάνει αρχικές έρευνες σ’ ένα θαλάσσιο οικοπέδο νότια της Κρήτης…), αυτός λοιπόν ο «εκνευρισμός» είναι μια σπουδαία ελληνική επιτυχία. Και απόδειξη ότι ο don Rico & Co κι όλοι οι υπόλοιποι εθνικόφρονες του κοινοβουλίου «έχουν στριμώξει τον αιώνιο εχθρό».

Δεν έχει περάσει καιρός απ’ την εποχή που αυτός ο εθνικός θρίαμβος συμπυκνωνόταν στο ότι «η τουρκία διαλύεται, βουλιάζει, η οικονομία της καταρρέει», κλπ κλπ. Το ότι η τωρινή εθνική σημαία γράφει «ο εχθρός εκνευρίστηκε» είναι μια κάποια μικρή πρόοδος∙ κρατώντας πάντα το χάσμα απ’ τον ρεαλισμό.

Όταν οι πολιτικές βιτρίνες του ελλαδιστάν κήρυξαν πόλεμο στη ρωσία (στις αρχές του 2022) και όταν αργότερα, προς τα τέλη του 2023, αγκάλιασαν το «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» των θεοναζί, ήταν σίγουρες ότι είναι «στη σωστή μεριά…». Ξέρετε τίνος. Θα συμμετείχαν στο πλιάτσικο τόσο της διαλυμένης ρωσίας όσο και της «νέας Μέσης Ανατολής» που υποσχόταν ο αρχιχασάπης…

Ο αιώνιος εχθρός απ’ την μεριά του ΔΕΝ κήρυξε πόλεμο στη ρωσία… Και ΔΕΝ αγκάλιασε κανένα ανύπαρκτο «δικαίωμα στην αυτοάμυνα» ενός κατοχικού, αποικιοκρατικού κατασκευάσματος. Υποθέτουμε ότι απ’ τον ψηλό θρόνο της «σωστής μεριάς…» αυτές οι εθνικόφρονες πολιτικές βιτρίνες ήταν σίγουρες ότι επιτέλους ο αιώνιος εχθρός, ευρισκόμενος στη «λάθος μεριά…», θα σπάσει τα μούτρα του.

Όχι μόνο δεν ρώτησαν την Ιστορία, θεωρώντας ότι ταυτίζεται με τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς for ever. Δεν ήταν καν σε θέση να καταλάβουν τα στοιχειώδη. Και έχασαν: τώρα κάποιοι απ’ τους φοβερούς και τρομερούς αναλυτές κλαψουρίζουν ότι … «δεν υπάρχει διεθνές δίκαιο»… Πουλημένοι διαιτητές!!!

Απ’ τον χαρακτήρα του τον ίδιο (απεδαφοποιημένο, δικτυακό) το νο 1 εθνικό κεφάλαιο που καθορίζει την περιβόητη «εξωτερική πολιτική» του ελλαδιστάν με βάση τα συμφέροντά του, ιμπεριαλιστική όσο είναι δυνατόν, ακόμα κι αν διαπιστώνει τους σεισμικούς μετασχηματισμούς στον καπιταλιστικό πλανήτη ΔΕΝ είναι σε θέση να παράξει πολιτικούς νεωτερισμούς για μια τόση δα χερσόνησο στα βαλκάνια. Το έκανε (μονότονα) όταν το κέντρο του κόσμου ήταν η δύση. Όχι πια.

Ένα παράδειγμα. Ένα τμήμα του «έπεισε» την cosco ότι το εντόπιο οργανωμένο έγκλημα (υπό την σημαία και το κουμάντο των βοθρολυμάτων) θα υπερασπιστεί την μετεγκατάστασή της απ’ τη Νάπολη στον Πειραιά, όταν η κινέζικη mega-εταιρεία τα έσπασε με την ναπολιτάνικη μαφία. Τώρα όμως βρίσκεται αντιμέτωπο (αυτό το νο 1 εθνικό κεφάλαιο) με το ψοφιοκουναβιστάν που θέλει να διώξει την cosco απ’ τον Πειραιά, στα πλαίσια της όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού. Πιθανότατα και το Λονδίνο να έχει την ίδια όρεξη. Τι κάνεις ως «εθνική γραμμή» σ’ αυτήν την περίπτωση;

Το συγκεκριμένο παράδειγμα είναι, ας πούμε, μια μικρογραφία του ελληνικού μεριδίου της στρατηγικής ήττας. Το πιο σοβαρό είναι ότι η περιβόητη «εθνική στρατηγική της ακινησίας» στα λεγόμενα ελληνο-τουρκικά προβλήματα έκαψε κάθε ευκαιρία που παρουσιάστηκε τα τελευταία 20 – 25 χρόνια, επί ισλαμοδημοκρατών, για δίκαιες και έντιμες συμφωνίες∙ χωρίς αοζ Καστελορίζου, Αιγαίο ελληνική λίμνη, θαλάσσια οικόπεδα έτοιμα να αναβλύσουν τρισεκατομμύρια, και άλλα παρόμοια. Τέτοιες ευκαιρίες υπήρξαν πολλές απ’ την μεριά της Άγκυρας, ξεκινώντας απ’ την σχεδόν έτοιμη συμφωνία για προσφυγή στη Χάγη, το 2004, που το γκουβέρνο Σημίτη πονηρά σκεπτόμενο δεν προχώρησε αλλά κληροδότησε ανοικτή στο γκουβέρνο του Καραμανλή του Β – του γνωστού «βούδα» – για να την κάψει. Και φτάνοντας ως τους σαλτιμπαγκισμούς στο Κραν Μοντανά, την ελληνοϊσραηλινή παντρειά (με την mossad…) και την απεριόριστη παροχή βάσεων στις ηπα της «πρώτης φοράς…»

Κάποια τουρκική καθεστωτική εφημερίδα σχολίασε πρόσφατα ότι  «οι αμερικάνοι ζητούσαν ένα και οι έλληνες τους έδιναν πέντε – οπότε τα πήραν όλα». Κάποια στιγμή, στο όχι μακρινό μέλλον, θα σχολιάσει ότι «οι ισραηλινοί ζητούσαν ένα και έπαιρναν δέκα».

Ε, θα απομείνει η «βαριά βιομηχανία» του τουρισμού – όσο απομείνει – και οι έμμεσοι φόροι παντού…

Παλαιστίνη

Δευτέρα 22 Σεπτέμβρη (01.07) >> Η λεγόμενη «αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους» απ’ το Λονδίνο και το Παρίσι δεν είναι τίποτα άλλο απ’ την αναγνώριση ενός πτώματος 30 (ή 80…) χρόνων απ’ τους ίδιους τους δολοφόνους. Για να ταφεί επίσημα. Το Παρίσι ήταν εκείνο που προσέφερε άφθονο know how για την «κρυφή» κατασκευή ατομικών βομβών του Τελ Αβίβ ήδη απ’ την δεκαετία του 1950. Το Παρίσι επίσης (μαζί με την Ουάσιγκτον) ήταν που παριστάνοντας τον «ειρηνευτή» έκανε πλάτες στην ισραηλινή εισβολή στον λίβανο (και, μεταξύ άλλων, στη σφαγή των παλαιστινίων αμάχων προσφύγων στη Sabra και στην Shatila) την δεκαετία του 1980 – μέχρι που αναγκάστηκαν και οι δύο να πάρουν μαλλιοκούβαρα τους στρατούς τους απ’ την Βηρυτό εξαιτίας της αντιστασιακής δράσης. Όσο για το Λονδίνο; Ό,τι και να θυμίσει κανείς είναι λίγο.

Αν λοιπόν σ’ αυτήν την «απόφαση» πρέπει να αναγνωριστεί κάτι πέρα απ’ την ενδημική πλέον νεκροφιλία των δυτικών αφεντικών, είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που πουλιέται. Μαζί με την εικονική «αναγνώριση Παλαιστινιακού κράτους» (και τους εντελώς αντιπαλαιστινιακούς όρους που την συνοδεύουν….) σερβίρεται και η de facto αναγνώριση του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος ως κατοχικού. De facto με την έννοια ότι κανένας απ’ τους δυτικούς «νονούς» δεν πρόκειται ούτε κατά διάνοια να αναγκάσει το ισραηλινό φασισταριό να κάνει μισό βήμα πίσω∙ πολύ λιγότερο πρόκειται να τιμωρήσει τους γενοκτόνους.

Τα ευρωπαϊκά αφεντικά των θεοναζί συνεχίζουν σταθερά να αντιστρέφουν την πραγματικότητα πλέκοντας και μπαλώνοντας όσο και όπως μπορούν τον ιστό της υπεράσπισης των συμφερόντων τους στη δυτική Ασία, αυτή την φορά όχι με τον παραδοσιακό ιμπεριαλιστικό τρόπο που τόσο καλά ξέρουν αλλά τώρα δεν μπορούν (με τους κατοχικούς στρατούς τους) αλλά μέσω αναθέσεων και υπεργολαβιών στους θεοναζί. Δεν είναι μυστικό:

Η ερώτηση που θα έπρεπε όχι απλά να απασχολεί αλλά να βασανίζει όσους / όσες δηλώνουν υποστήριξη στους Παλαιστίνιους και στις Παλαιστίνιες δεν είναι αν τέτοιες «αναγνωρίσεις» θα έχουν οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Αλλά πως είναι δυνατό ύστερα από σχεδόν 2 χρόνια καθημερινών σφαγών και εντυπωσιακά μεγάλων διαδηλώσεων υπό την Παλαιστινιακή σημαία σχεδόν σ’ όλο τον πλανήτη, τα δυτικά αφεντικά

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.