Tag: αίγυπτος

Μεσόγειος 3

Τρίτη 26 Ιούνη. Μόνο ο στρατός; Δηλαδή τι; Ανάμεσα στο ελληνικό ψευτο-επαναστατικό «έξω οι μκο» και στο ουγγρικό ή στο σλοβενικό ακροδεξιό «έξω οι μετανάστες» υπάρχει κάτι δυσάρεστα κοινό, μια υπόγεια γραμμή, που ξεπερνάει την μικροαστική βλακεία και τις αποχρώσεις της. Αυτό το υπόγειο κοινό λέγεται κράτος και κεφάλαιο.

Η στρατιωτικοποίηση της «διαχείρισης των μεταναστευτικών ροών» ήταν πάντα στην ημερήσια διάταξη· (και πάντως δεν ήταν αυτή η δουλειά των μκο…). Τώρα, ενόψει των ευρω-αποφάσεων μεθαύριο, ξαναγίνεται οφθαλμοφανές εκείνο που θα έπρεπε είναι ξεκάθαρο απ’ την αρχή: η στρατιωτικοποίηση «έχει την τάση» (την καπιταλιστική / κρατική τάση) να κλιμακώνεται.

Όπως ποτέ, για παράδειγμα, το «πραγματικό πρόβλημα» των πρωτοκοσμικών κρατών / αφεντικών δεν ήταν η «ισλαμική τρομοκρατία», αλλά αντίθετα την κατασκεύασαν ή/και την αξιοποίησαν για τους ιμπεριαλιστικούς τους σκοπούς στη μέση Ανατολή, στην ανατολική Ασία και στην Αφρική, έτσι το «πραγματικό πρόβλημά» τους δεν είναι οι μετανάστες και οι πρόσφυγες που θαλασσοπνίγονται, είτε στο Αιγαίο είτε στη Μεσόγειο. Σε μεγάλο βαθμό αυτήν την μετανάστευση την προκαλούν, την κατασκευάζουν μέσω των πολέμων ή της άγριας εκμετάλλευσης· όπως, φυσικά, κατασκευάζουν και την απαγόρευσή της (σαν υποτίμηση της εργασίας).

Τα καθάρματα σαν διάφορους κυβερνητικούς ή αντιπολιτευόμενους ευρωφασίστες δεν είναι εντελώς ηλίθια. Εκτός απ’ την υποτίμηση της εργασίας υπηρετούν και την υποτίμηση της ζωής συνολικά. Κι αυτή η τελευταία δεν χρειάζεται «εργοτάξια» για να συμβαίνει· απλώνεται παντού, και σε όλους. Σε στεριές και σε θάλασσες, στον πρώτο κόσμο και στον “τρίτο”. Η στρατιωτικοποίηση (σαν «απάντηση σε προβλήματα») αρχίζει από «κάπου» – αλλά δεν τελειώνει εκεί!!! Και κλιμακώνεται “κάπου”, για να προχωρήσει και αλλού…

Οι στόλοι, οι ακόμα περισσότεροι στόλοι στη Μεσόγειο, είναι η αξιοποίηση μέσω κλιμάκωσης αυτής της στρατιωτικοποίησης – που φαίνεται ότι δεν θέλει πια «τρίτους μάρτυρες» σε ότι αφορά την μετανάστευση των εργατών, άσχετους είτε απ’ τους στρατούς είτε απ’ τα μαφιόζικα πολυεθνικά κυκλώματα. Δεν θέλει «τρίτους μάρτυρες» που να είναι αντανάκλαση του πρωτοκοσμικού ανθρωπισμού: αυτός τέλος!!!

Μέρος αυτής της αξιοποίησης είναι ο πολλαπλασιασμός των offshore κάτεργων, σαν αυτά που έχουν φτιαχτεί στη λιβυκή επικράτεια: τώρα στην τυνησία ή/και στην αλβανία… Τα κάτεργα, προς το παρόν, αφορούν τους ίδιους τους μετανάστες· το που θα «επιχειρούν» όμως οι πρωτοκοσμικοί στόλοι, και το γιατί θα το κάνουν μακριά απ’ τις δικές τους ακτές και δίπλα σ’ εκείνες της βόρειας Αφρικής, είναι εντελώς διαφορετικό ζήτημα. Είναι το ίδιο με τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό: κι αυτός, απ’ το 2001 και μετά, καλές προθέσεις είχε: «για να προστατέψει τα αμερικανικά σύνορα» έφτασε στο αφγανιστάν…

Δείτε, για παράδειγμα, την κοινή αεροναυτική άσκηση της «ελληνικής δημοκρατίας» με την αιγυπτιακή χούντα, με τον κωδικό medousa (γίνεται αυτές τις ημέρες η 6η τέτοια), ανάμεσα στην Κρήτη και τις αιγυπτιακές ακτές. Αν ρωτήσετε τι στο διάολο χρειάζεται αυτή η «συνεργασία» θα πάρετε την απάντηση ότι, μεταξύ άλλων, είναι και «άσκηση διάσωσης»…

Μιθριδατισμός

Σάββατο 16 Ιούνη. Τι κάνει ένα κοινοβούλιο για να προστατέψει τον εαυτό του όταν ένας κουβάς βοθρολύματα / μέλη του αποφασίσει να διακηρύξει ότι «ήρθε η ώρα του στρατού»;

Η απάντηση δεν είναι αυτονόητη! Επειδή μπορεί το ίδιο κοινοβούλιο, μέσω της «ανεξάρτητης δικαιοσύνης» του, να έχει δώσει ήδη πολιτικό άσυλο σε σχεδόν μια 10άδα χουντο-καραβανάδες εναντίον ενός άλλου κοινοβουλίου, κάπου στα πέριξ…. Μπορεί λέμε, το ίδιο κοινοβούλιο και ο λαός που το εκλέγει, να έχουν ήδη υποστηρίξει «την ώρα του στρατού» στα νότια (στο Κάιρο) και στα ανατολικά (στην Άγκυρα)· ακόμα κι αν η τελευταία «ώρα» απέτυχε.

«Part time δημοκράτης» δεν γίνεται… Υποστηρικτής φασιστικών καθεστώτων και πραξικοπημάτων για «λόγους εθνικού συμφέροντος» γίνεται! Μόνο που έτσι νομιμοποιείται ο οποιοσδήποτε να προτείνει και εντός έδρας την ίδια «θεραπεία» (πάντα για «λόγους εθνικού συμφέροντος»).

Δεν αρέσει βέβαια αυτή η πραγματική συγγένεια· αλλά συμβαίνει και στις καλύτερες (ελληνικές) οικογένειες…

Άσυλα

Παρασκευή 25 Μάη. Τελικά ο μόνος σίγουρος τρόπος για να πάρει κανείς πολιτικό άσυλο στην «δημοκρατική» ελλάδα είναι να είναι χουντικός καραβανάς! Φυσικά είναι προτιμητέοι χουντικοί καραβανάδες εναντίον του Erdogan, από τουρκία μεριά: κάτι παθαίνει η «ανεξάρτητη ελληνική δικαιοσύνη» στην περίπτωσή τους και δουλεύει ρολόι!!! Αν είσαι πρόσφυγας θα σε φάει το μαύρο σκοτάδι. Αν, όμως, είσαι χουντικός καραβανάς μέσα σε 20 μήνες τα δικαστήρια θα έχουν κάνει το ένα πίσω απ’ το άλλο κάθε τι που χρειάζεται για να πάρεις το «πολιτικο άσυλο» και ότι σημαίνει αυτό. Εν τω μεταξύ θα σε προσέχουν διμοιρίες, θα τρως και θα πίνεις με έξοδα του ελληνικού δημοσίου, και μόλις φταρνιστείς θα έχεις τα καλύτερα νοσοκομεία…

Δυστυχώς γι’ αυτούς, οι πρόσφυγες και οι μετανάστες που αργοπεθαίνουν στα ελληνικά κάτεργα δεν μπορούν να κάνουν πραξικοπήματα, να κλέψουν ελικόπτερα, και να σκάσουν κύριοι κι ωραίοι. Απ’ την άλλη μεριά κάτι άλλοι χουντικοί και σφάχτες φίλοι των ελλήνων θα χαίρονται.

Αν, λέμε «αν», ο Sisi και η συμμορία του βρεθούν στα δύσκολα, ξέρουν τι πρέπει να κάνουν. Να ζητήσουν πολιτικό άσυλο στην ελλάδα. Τώρα που υπάρχει νομικό προηγούμενο, το έχουν στο τσεπάκι τους!

Αυτήν την “πλέρια διακομματική ευαισθησία” οι πρώτοι που θα την πληρώσουν θα είναι κάποιοι από εμάς. Γιατί κανείς δεν προσέχει πόσο φασιστικές είναι αυτές οι “εθνικές κινήσεις”. Εκτός, βέβαια, απ’ τους σχεδιαστές τους.

Μέση ανατολή 4

Τετάρτη 16 Μάη. Μ’ αυτά τα δεδομένα, το γεγονός ότι ένα κράτος απέναντι σε άοπλους διαδηλωτές / αιχμαλώτους το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να τους σφάξει, όχι μόνο δεν είναι «νίκη» του ισραήλ αλλά δείχνει και την δική του αδυναμία και την γύμνια της αμερικανικής υποστήριξης με την μεταφορά της πρεσβείας στην Ιερουσαλήμ / Quds.

Στον πρώτο κόσμο η σφαγή θα ξεχαστεί γρήγορα, αυτό είναι εύκολο. Όχι, όμως, στις αραβικές κοινωνίες· σε μερικά απ’ τα κράτη των οποίων στηρίζεται ο άξονας Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ. Ποιο αραβικό καθεστώς, χούντα ή καμουφλαρισμένη χούντα, μπορεί να βγει τώρα ή τους επόμενους μήνες να πει «να τα βρούμε, βρε αδελφέ, με το Τελ Αβίβ» χωρίς να διακινδυνεύει την ίδια του την ύπαρξη; Ακόμα κι αν δεν υπήρχαν τα αποτελέσματα των εκλογών στο λίβανο και στο ιράκ σαν απόδειξη εκείνου που συμβαίνει ήδη, είναι αρκετό το σφαγείο της Γάζας για να εξασφαλίσει ότι τα επόμενα χρόνια όποιος δηλώνει «φίλος του ισραήλ» στον αραβικό / μουσουλμανικό κόσμο, θα σκάβει τον λάκο του.

Κι αυτό, μην έχετε αμφιβολία, ενισχύει – φανερά και κρυφά – την επιρροή του μπλοκ της Αστάνα plus: της Τεχεράνης, της Μόσχας, της Άγκυρας, του Κατάρ, της Χεζμπ’ αλλάχ, του Πεκίνου.

(Ορισμένοι βολεύονται να υποστηρίζουν ότι «επίτηδες το έκανε η Χαμάς και έστειλε κόσμο πάνω στον φράκτη». Το μόνο που δεν λένε είναι ότι πράκτορες της Χαμάς έσπρωχναν του ισραηλινούς στρατιώτες / χασάπηδες να ρίχνουν στο ψαχνό… Πάταγαν και την σκανδάλη οι παλιοπράκτορες, ενώ οι αθώοι φαντάροι ήθελαν να φύγουν… Μήπως η Χαμάς ή η Χεζμπ’ αλλάχ ή η Τεχεράνη έχουν κατακτήσει ήδη το ισραηλινό κράτος κι αυτό δρα σαν ενεργούμενό τους χωρίς να το καταλαβαίνει; Μένει να τα ακούσουμε κι αυτό…

Κατά τα άλλα, η παροιμία που λέει πως «όταν έχεις ένα σφυρί όλα τα προβλήματα σου φαίνονται πρόκες», απόδειξη μιας βαθύτερης διανοητικής ένδειας, δείχνει το γιατί το παρακμιακό ισραηλινό καθεστώς, που φτιάχτηκε κόντρα στην εβραϊκή ιστορία και κόντρα στην μεσανατολική γεωγραφία σαν «απόφυση» της χριστιανικής δύσης, πριονίζει το κλαδί του σ’ ένα δέντρο δυτικής ηγεμονίας στον πλανήτη, που πέφτει σε αργή κίνηση…)

(Φωτογραφία: Η μεγαλύτερη και μαζικότερη διαδήλωση / προσπάθεια απόδρασης αιχμαλώτων που είναι γνωστή στην ιστορία: λωρίδα της Γάζας, 14 Μάη 2018.

Εντυπωσιακή η ντόπια συγκατάνευση στους στρατόματσους / δεσμοφύλακες, ε; Και γιατί; Επειδή το ελληνικό κράτος είναι σύμμαχός τους, και επειδή έχουμε γεμίσει τσατσορούφιανους…

That’s why!!!)

Η δημοκρατία όπως την καμαρώνουν τ’ αφεντικά

Παρασκευή 30 Μάρτη. Με μόλις 92% (!) όσων ψήφισαν στις 3ήμερες “προεδρικές εκλογές” ο χουντοκαραβανάς Sisi θα συνεχίσει να είναι ένας «εκλεγμένος» πρόεδρος. Ο «αντίπαλός» του (και οπαδός του!…) Moussa Mostafa Moussa, που σα λαγός της τελευταίας (κυριολεκτικά) ώρας νοστίμησε με την παρουσία του αυτές τις «ελεύθερες εκλογές», πήρε ένα ταπεινό 3%. Μια χαρά είναι. Αν το βάλει στον τόκο μπορεί να το αυγατίσει…

Η αντίσταση των αιγυπτίων στη χούντα και τις εκλογές εκφράστηκε με την αποχή τους. Απ’ τα σχεδόν 60 μύρια ψηφοφόρων στις κάλπες πήγαν γύρω στα 25, ένα ποσοστό κοντά στο 42%. Το 2014, όταν μετά το πραξικόπημα ένα χρόνο πριν ο Sisi αποφάσισε να νομιμοποιηθεί μέσω (αντίστοιχου τύπου) «εκλογών», είχε πάρει το 97% των ψήφων σε λιγότερο απ’ τους μισούς ψηφοφόρους (η αποχή ήταν 52,5%). Το ότι τώρα η αποχή πήγε στο 58% δείχνει ότι “το βασίλειο του Καΐρου” έχει όλα τα προσόντα να βουλιάξει.

Πάντως τώρα η αιγυπτιακή χούντα έχει «νομιμοποιημένα» 4 χρόνια μπροστά της, για να σκοτώνει, να βασανίζει, να φυλακίζει τους εχθρούς της· υπό τα διακριτικά χειροκροτήματα των διεθνών συμμάχων της. Μεταξύ των οποίων και το ελλαδιστάν (και των φαιορόζ).

Εκτός αν η κοινωνική πλειοψηφία των αιγύπτιων ανδρών και γυναικών βρει την δύναμη να ξανακάνει – κι αυτή τη φορά ακόμα καλύτερα – εκείνο που έκανε τέτοια εποχή πριν 7 χρόνια…

(φωτογραφίες: ελάχιστη υπενθύμιση για το πως «ψηφίζουν» οι αιγύπτιοι πληβείοι όταν αποφασίσουν ότι «αρκετά!!»… Απ’ την επανάσταση της 25ης Γενάρη του 2011…)

Καραβανοχουντικές πιρουέτες

Δευτέρα 26 Μάρτη. Δώρο στην ανθρωπότητα έχει όμως από σήμερα, και για τρεις ημέρες, κι ο χουντοκαραβανάς της αιγύπτου, φίλος, σύμμαχος και αδελφός των ελλήνων, στρατηγός Sisi: εκλογές προέδρου (δηλαδή επανεκλογή της αφεντομουτσουνάρας του)… Ένα στέρεο βήμα προς την δημοκρατία που θα έλεγε και ο φίλος των δικτατοριών ογκόλιθος έλληνας υπ.εξ. (το έχει πει για την αιγυπτιακή χούντα…)

Όταν λέμε «εκλογές στην αίγυπτο» εννοούμε αυτό που αν το έκανε το ρωσικό ή το ιρανικό καθεστώς θα ήταν επαρκής λόγος για να ισοπεδωθεί απ’ την δημοκρατική και ευαίσθηση «δύση», δια παντός: ο Sisi απαγόρευσε όλους όσους σκέφτηκαν προς στιγμήν να κατέβουν αντίπαλοί του, και στο τέλος, αφού βεβαιώθηκε ότι θα είναι ο μόνος υποψήφιος, για να μην φανεί «αντιδημοκράτης», κατέβασε και έναν φίλο του σαν αντίπαλο!!!

Για να καταλάβει κανείς πόσο στημένες είναι αυτές οι εκλογές (τόσο που η διάσημη «παράγκα» του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν θα καταδεχόταν καν να οργανώσει, ούτε σαν φιλικό προπόνησης του αιώνιου πρωταθλητή…) ο αντίπαλος του Sisi είναι ένας κάποιος Moussa Mostafa Moussa, αρχηγός του κόμματος Ghad, ο οποίος όχι μόνο έχει δηλώσει ξανά και ξανά ότι στηρίζει τον Sisi και τις πολιτικές του, αλλά ήταν και ένας απ’ τους «βασικούς» που υπέγραψαν υπέρ της υποψηφιότητας του αιγύπτιου δικτάτορα – πριν αυτός τον ανταμείψει με την τιμή να τον κατεβάσει για αντιπαλό του… Είναι τόσο κωμικοτραγικές αυτές οι εκλογές ώστε ο Moussa πρόλαβε να καταθέσει την υποψηφιότητά του σ’ αυτές μόλις μια ώρα πριν την λήξη της προθεσμίας! Κι αφού πριν, επί βδομάδες, έκανε εκστρατεία υπέρ του Sisi…

Είναι σίγουρο ότι κανείς δυτικός “φίλος της δημοκρατίας” δεν έχει στραβώσει με την, ας το πούμε έτσι κομψά και ποδοσφαιρικά, “φραγμένη στον στοιχηματισμό” διαδικασία των προεδρικών εκλογών στην αίγυπτο. Και γιατί να στραβώσει; Δηλητηρίασε κανέναν πρώην πράκτορα στο Λονδίνο ή στο Παρίσι ο χουντοκαραβανάς Sisi; Όχι βέβαια!!! Έναν ιταλό μεταπτυχιακό φοιτητή, τον Giulio Regeni, δολοφόνησε πριν 2 χρόνια (όπως, άλλωστε, και εκατοντάδες αντικαθεστωτικούς καθημερινά).

Σιγά!!! Ακροαριστερός ήτανε ο Regeni, και έκανε «περίεργες» ερωτήσεις στο Κάιρο… Σιγάααα! Περασμένα ξεχασμένα…

(Ααα… Και πούσαστε πρωθυπουργέ και υπ.εξ.: μην ξεχάσετε να τον συγχαρείτε τον φίλο σας με το που θα κλείσουν οι κάλπες. Για την ακρίβεια: καλό θα ήταν να τον συγχαρείτε από σήμερα, κι ας κρατήσει 3 μέρες το πανηγύρι του…)

Να τα πάρει!

Παρασκευή 9 Μάρτη. Κάπου μας είχε λείψει ο τοξικός πρίγκηπας του Ριάντ, αλλά να που επέστρεψε δριμύτερος. Ευρισκόμενος στο Κάιρο (πριν το Λονδίνο) για επαφές με τον χουντοΣίσι (πριν από εκείνες με την μεγαλειοτάτη και αρχαιοτάτη βασίλισσα της Αγγλίας και λοιπά και λοιπά) έβαλε τα πράγματα στη θέση τους:

Η τουρκία, το ιράν και διάφορες ισλαμικές οργανώσεις είναι το “τρίγωνο του κακού” – είπε. Θα μπορούσε να θεωρηθεί διανοητική φτώχεια το να αντιγράφει τον “άξονα” (του κακού) που είχε κηρύξει ο τότε άρχοντας της Ουάσιγκτον Μπους ο Β όταν αυτός (ο τοξικός πρίγκηπας) ήταν στην ηλικία που ασχολείται κανείς (σχεδόν αποκλειστικά) με διάφορα μέρη του σώματός του, το 2002.  Απ’ την άλλη μεριά το ότι πήρε μια ευθεία γραμμή (έναν «άξονα») και την έκανε τρίγωνο δείχνει ότι έχει ιδέες. Ειδικά αν εκείνοι απ’ το διευρυμένο σόι του που κρέμασε ανάποδα για να αδειάσουν οι τσέπες τους συνεχίσουν να τον ανέχονται.

Σε κάθε περίπτωση, το παληκαράκι είναι γνήσιος φιλέλληνας! Έβαλε στην Άγκυρα σ’ ένα σχήμα «κακού», κι αυτό είναι που χρειάζεται στο ελλαδιστάν. (Λογικό, αφού μαζί με την Ντόχα του έχει φάει τις επιρροές στο συριακό πεδίο μάχης!) Συνεπώς: εκείνα τα 300 (χιλιάδες) βλήματα να τα πάρει ο τοξικός! Τσάμπα βρε αδερφέ! Να τα πάρει και να τα χαρεί!!!

Τα αξίζει!

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 7

Πέμπτη 8 Μάρτη. Πριν περίπου ενάμισυ μήνα (την Κυριακή 28 Γενάρη για την ακρίβεια) εκθέσαμε όσο περιληπτικά ήταν δυνατόν τους προσανατολισμούς του ελληνικού ιμπεριαλισμού και τις “ιδέες” του για “περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου”, σε συνεργασία με το Τελ Αβίβ και το Κάιρο (και την πάντα πρόθυμη για μεγάλα κόλπα Λευκωσία). Σ’ αυτήν την έκθεση περιλαμβάναμε τα αποκαλυπτικά λεγόμενα του Lawrence Wilkerson, (επιτελάρχη του Colin Powell, αρχιστράτηγου και ύστερα υπ.εξ. των ηπα απ’ το 2001 ως το 2005), όχι δευτεράτζας δηλαδή· κάποιους χρήσιμους χάρτες, τους επαναφέρουμε πιο κάτω)· και κάτι δικές μας κουβέντες, του είδους: … Τι θα συνέβαινε αν η Άγκυρα ασκούσε τα αναντίρρητα δικαιώματα που έχει στην ανατολική Μεσόγειο, ξεκινώντας απ’ την αοζ (που επίσης αναντίρρητα της αναλογεί) και προχωρώντας σε μια αεροναυτική συμμαχία με την Μόσχα (και γιατί όχι με το Πεκίνο, σαν τμήμα του project ένας δρόμος – μία ζώνη), ε;

Αυτό έχει ήδη αρχίσει να συμβαίνει, μάλλον διακριτικά απ’ την μεριά της Άγκυρας, μ’ αυτές τις τόσο ενοχλητικές (για τον ελληνικό και όχι μόνο σχεδιασμό) navtex που «απαλλοτριώνουν» για σύντομα διαστήματα χρόνου περιοχές της ανατολικής Μεσογείου. Η Άγκυρα κινείται προσεκτικά, ακόμα, εντός της διεθνούς νομοθεσίας: και απαντάει στα σχέδια για την «περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου» εναντίον της και εναντίον των συμμάχων της, με βάση διαθέσιμα διεθνώς εργαλεία…

Καταλαβαίνουμε ότι είναι πολιτικάντικα κολακευτικό να πιστεύει κανείς ότι ζει σ’ ένα κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος που είναι παντοδύναμο (το ελληνικό εν προκειμένω). Επιτρέπει ακόμα και στους (συχνά δήθεν) “αντί” να την ψωνίζουν ότι είναι κι αυτοί κάτι σημαντικό αφού τα βάζουν, στα λόγια, με κάτι “παντοδύναμο”!

Αυτό είναι ο ορισμός της μικροαστικής αντίληψης για το κράτος, το κεφάλαιο, τον ιμπεριαλισμό, τους θεσμούς, τα πάντα! Η εργατική κριτική δεν πρέπει να κάνει το λάθος του παραμυθιάσματος. Ούτε το άλλο λάθος της καθήλωσης μέσα στον ιστορικό χρόνο. Πρέπει να ελέγχει με την μέγιστη ακρίβεια και χωρίς παρωπίδες ή προκαταλήψεις την τρέχουσα κατάσταση του αφεντικού, είτε πρόκειται για τις δουλειές, είτε για το συλλογικό αφεντικό, το κράτος. Όχι για να “χαριστεί” σε κάτι! Αλλά για να προβλέπει τις κινήσεις του, πάντα συγκεκριμένα· και να ξέρει που θα κτυπήσει, αν μπορεί, σαν εργατικός ανταγωνισμός.

Κανένα φάντασμα δεν βοήθησε ποτέ στην απελευθέρωσή μας. Κι όσο για τα “κολλήματα”; Αυτά είναι χαριτωμένα στις παρέες (αν είναι κι εκεί)…

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 8

Πέμπτη 8 Μάρτη. Προς τα τέλη του περασμένου Φλεβάρη ακούστηκε (για λίγο) κάτι που το αφήσαμε επίτηδες ασχολίαστο (από περιέργεια…). Και επειδή πέρασε ντούκου μπορούμε τώρα να το «καταθέσουμε σαν απόδειξη» του ποιος είναι ο πραγματικά στριμωγμένος στην ανατολική Μεσόγειο.

Στις 24 Φλεβάρη η δεξιά καθεστωτική ελληνοκυπριακή εφημερίδα “ο φιλελεύθερος», κάτω απ’ τον τίτλο Αίγυπτος: υπογράφουμε αγωγό με Κύπρο πριν το καλοκαίρι έλεγε τα εξής (ο τονισμός στο πρωτότυπο):

Αποκαλυπτικές ήταν οι αναφορές του Υπουργού Πετρελαίων της Αιγύπτου Τάρεκ Αλ Μουλλά το απόγευμα της Παρασκευής στο Συνέδριο «Week of Petroleum» στο Λονδίνο:  Πριν από τα μέσα του 2018 θα υπογραφεί συμφωνία με την Ευρωπαϊκή Ένωση για την κατασκευή αγωγού φυσικού αερίου Κύπρου-Αιγύπτου, αποκάλυψε ο Αιγύπτιος υπουργός, προσθέτοντας ότι η ΕΕ θα είναι ο κύριος αποδέκτης του παραγμένου φυσικού αερίου.

Κατά τη διάρκεια της συμμετοχής του στο συνέδριο, ο υπουργός ανακοίνωσε ότι έχει υπογραφεί προκαταρκτική συμφωνία με την Κυπριακή κυβέρνηση για τη κατασκευή αγωγού από την Κύπρο προς στην Αίγυπτο και ότι διεξάγονται περαιτέρω διαπραγματεύσεις μεταξύ των κυβερνήσεων.

…

Όπως αναφέρει η Egypt Independent, ο Αιγύπτιος υπουργός, δικαιολόγησε την καταλληλότητα της Αιγύπτου να αποτελέσει ενεργειακό κόμβο, αναφερόμενος σε διάφορους παράγοντες, όπως η στρατηγική γεωγραφική θέση της Αιγύπτου ως φορέας εκμετάλλευσης της διώρυγας του Σουέζ, το δίκτυο αγωγών αλλά και τα δύο τερματικά υγροποίησης φυσικού αερίου στη Νταμιέτα και το Ιτκού.  

Σας φαίνεται ο.κ.; Ρίξτε, παρακαλούμε, ξανά μια ματιά στους χάρτες πιο πάνω. Αν η «μοιρασιά» του πάνω χάρτη, του ελληνικού όνειρου για τις αοζ στην ανατολική Μεσόγειο, όπου η τουρκία έχει κάτι «ψιλά» και με το ζόρι, και όπου η νοτιοκυπριακή και η ελληνική αοζ είναι ανεξήγητα τεράστιες τόσο όσο χρειάζεται για να έχουν κοινά σύνορα, αν λοιπόν αυτή η διευθέτηση ήταν ρεαλιστική, για ποιο λόγο η Λευκωσία θα έστελνε το γκάζι της (ακόμα δεν το είδαμε και Γιάνη το βαφτίσαμε!) νότια, προς Κάιρο μεριά, και όχι δυτικά, προς τη νότια Κρήτη, όπου μια χαρά οι διεθνείς «επενδυτές» θα έφτιαχναν και ένα εργοστάσιο υγροποίησης; Εεεεεε;;; Γιατιιιί;

Αμ δε!!! Αυτή η μοιρασιά δεν έχει ούτε μία πιθανότητα στο δισεκατομμύριο να είναι ρεαλιστική νομικά και, άρα, επιχειρηματικά! (Άλλο οι εθνικές φαντασιώσεις). Οπότε η Λευκωσία υπογράφει (προκαταρκτικό προς το παρόν…) deal να στέλνει το αέριό της (τον Γιάνη…) νότια – δείτε τον δεύτερο χάρτη για να φανταστείτε την διαδρομή. Αυτό, ναι, είναι ρεαλιστικό. Και κυρίως «εθνικά σωστό» (αλλά δεν μπορεί να ειπωθεί φωναχτά): οι αγωγοί του κυπριακού γκαζιού (αν και όποτε…) δεν θα χρειάζεται να περάσουν απ’ την τουρκική αοζ, η οποία βέβαια για την εθνική παράνοια είναι ανύπαρκτη… αλλά… μόνο για την εθνική παράνοια. (Αν είναι να κάνουμε μπίζνες, να τις κάνουμε λογικά – ε;)

Αδύνατο να καταλάβεις (όταν δεν θέλεις) 9

Πέμπτη 8 Μάρτη. Αυτό το συζητούμενο deal νότιας κύπρου – αιγύπτου, όπου οι σωλήνες δεν πηγαίνουν κατευθείαν στην ευρωπαϊκή αγορά αλλά κάνουν γκελ προς αίγυπτο μεριά (για να πάρουν φόρα…) είναι μια σοβαρή εκ των έσω απόδειξη των εξής:

Α) Όταν η Άγκυρα βγάζει τη μία navtex μετά την άλλη στην ανατολική Μεσόγειο κάνει κάτι που από γεωπολιτική άποψη της αναλογεί· και δεν το αμφισβητεί (στα μουλωχτά φυσικά) επιχειρηματικά ούτε καν η εθνικιστική Λευκωσία…

Β) Όταν το συμμαχικό Κάιρο κάνει τέτοια «προσφορά» στη Λευκωσία προφανώς εννοεί επίσημα πως ούτε για πλάκα δεν αναγνωρίζει σα νόμιμη και ρεαλιστική την μοιρασιά του πρώτου χάρτη, πιο πάνω – τις ελληνικές φαντασιώσεις δηλαδή. Όμως μ’ αυτό τον τρόπο δεν βοηθάει ιδιαίτερα στην περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου. Φαίνεται, μάλλον, πως η αιγυπτιακή χούντα κοιτάει τα δικά της συμφέροντα. (Είναι κάτι λογικό, που το είχαμε προβλέψει έγκαιρα…)

Γ) Όταν το φιλικό χουντικό Κάιρο κάνει τέτοια «προσφορά» στη Λευκωσία έχει την σιωπηλή συμφωνία και του τοπικού συμμάχου του, του Τελ Αβίβ, με το οποίο έχει ανοίξει ήδη σοβαρές γκαζο-δουλειές. Σύμμαχος – σύμμαχος ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός αλλά φαίνεται να κρατάει στάση αναμονής, προς το παρόν, απέναντι στις ελληνικές μαγκιές. Όχι επειδή διαφωνεί μαζί τους. Αλλά επειδή δεν βιάζεται να εκτεθεί σ’ αυτό το αντιτουρκικό «θαλάσσιο μέτωπο» όταν έχει ακόμα σοβαρές, κρίσιμες χερσαίες «εκκρεμότητες» στο συριακό πεδίο μάχης.

Θα ρωτήσει κανείς: και γιατί η Λευκωσία να κουβεντιάζει ένα deal που αποδεικνύει τα εθνικιστικά παραμύθια της για την αοζ «της»; Ο λόγος είναι απλός: επειδή αυτά τα παραμύθια έχουν ξεβραστεί ήδη, απ’ την υπόθεση του θρυλικού οικοπέδου νο 3! Μ’ όλο τον διεθνή διπλωματικό σεβασμό σ’ ένα κράτος / μέλος του οηε, κανείς δεν μπορεί να δεχτεί το ότι η ελληνο-νότια κυβέρνηση της «κυπριακής δημοκρατίας» βουλιάζει συστηματικά (σε συνεργασία με την Αθήνα πάντα…) οποιαδήποτε συμφωνία με τον βορρά, προσδιορίζοντας μια αοζ αποκλειστικά για πάρτη της, σα να είναι χωριστό κράτος στο νησί… Την ώρα που, για παράδειγμα, η βόρεια και η νότια κορέα δείχνουν σοβαρή διάθεση και τρόπο να τα βρουν!!!

Με δυο λόγια «σκατά όνειρα» για το ελλαδιστάν!!! Επικίνδυνα πάντα, ιδεολογικά, «εσωτερικά» (όσο δεν μπορείτε να φανταστείτε – γι’ αυτό μιαν άλλη φορά…), αλλά με διεθνείς όρους σκατά! (Όμως μην το πείτε φωναχτά! Μπορεί να σας ακούσει κανάς ειδικός, κανάς πατριώτης, ή κανάς αναποδογυρισμένος τέτοιος… Και ξέρετε τι κάνουν οι μικροαστοί: όσο περισσότερο διαψεύδονται τόσο περισσότερο αλιχτάνε και βρίζουν…)