Τα φιλαράκια 1

Τετάρτη 10 Οκτώβρη. Ή τα φασιστόμουτρα, τα ελληνικά με ροζ φερετζέ, ξανανταμώνουν.

Σήμερα, λοιπόν, σε ξενοδοχείο στην κρητική Ελούντα, το ελληνικό γκουβέρνο θα έχει την τιμή και την ευτυχία να ξανα-αγκαλιάσει τους εταίρους, τους φίλους, τους αδελφούς απ’ την αιγυπτιακή χούντα· μια απ’ τις πλέον αιμοβόρες του πλανήτη. Δείτε το εύρος, το βάθος και την επισημότητα αυτής της συνάντησης. Εκτός απ’ τον τενεκεδένιο πρωθυπουργό, θα συμμετάσχουν με μεγάλη τους χαρά και οι: Νίκος Κοτζιάς (ογκόλιθος), Νίκος Παππάς (αντ’ αυτού), Γιώργος Σταθάκης (εφοπλισμού), Τέρενς Κουίκ (ψεκασμένος, των υπηρεσιών), Στάθης Γιαννακίδης (υφυπ. οικονομίας) – ακόμα και ο “αρμόδιος για θέματα κοινωνικών ασφαλίσεων” υφυπουργός Τάσος Πετρόπουλος….

Είναι πολλές οι δουλειές που τα ελληνικά αφεντικά έχουν στήσει στους σβέρκους του αιγυπτιακού προλεταριάτου – τι πιο φυσικό τα αριστεροδεξιά καθάρματα που τα εκπροσωπούν να ξαναβάλουν τα χέρια τους (και τα πόδια τους, ακόμα και τον λαιμό τους) στο αίμα αυτού του προλεταριάτου; Γιατί – όλα κι όλα – ας μη νομίζει κανείς ότι η χούντα του Καΐρου κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια! Σκοτώνει, φυλακίζει, βασανίζει καθημερινά – με αυξανόμενη ένταση μάλιστα, μιας και ογκώνεται το μίσος απέναντί της.

Σωλήνες με γκάζι 1

Τρίτη 2 Οκτώβρη. … Η συμφωνία που υπογράφουμε σήμερα είναι μια συμφωνία σταθμός, όχι μόνο για την κύπρο αλλά για όλη την περιοχή της ανατολικής Μεσογείου… Αυτά είπε μεταξύ άλλων πανηγυρικών ο ελληνοκύπριος υπουργός ενέργειας, εμπορίου, βιομηχανίας και τουρισμού Γ. Λακκοτρύπης στις 20 Σεπτέμβρη.

Θα μπορούσαμε να σας βασανίσουμε με κάποιο κουίζ. Για τι είδους συμφωνία μιλούσε; Την κατασκευή ενός υπερξενοδοχείου εφτά αστέρων με τρία καζίνο, δέκα μπουρδέλα πολυτελείας και ελεύθερο εμπόριο κόκας; Για την κατασκευή ενός γαλλικού ναυπηγείου αεροπλανοφόρων τύπου «Σαρλ Ντε Γκώλ»; Τι;

Δεν είμαστε παλιοχαρακτήρες. Ο κυρ Λακκοτρύπης πανηγύριζε για την υπογραφή συμφωνίας με τον υπουργό πετρελαίου της αιγυπτιακής χούντας Tarek al-Molla…. για την κατασκευή αγωγού μεταφοράς του φυσικού αερίου που θα εξορύσσεται απ’ το κοίτασμα «αφροδίτη» (ίσως και άλλα μελλοντικά) στην αίγυπτο… Όπου θα υγροποιείται… Και θα μεταφέρεται στην ευρώπη με πλοία LNG…

Ουπς!!! Δυο λεπτά!!! Αλλιώς δεν ήταν να παίξει το πράγμα; Δεν ήταν να φτιαχτεί ένας (θρυλικός…) αγωγός με το όνομα «eastmed» που θα μετέφερε το περισσευάμενο γκάζι των ισραηλινών (και νοτιοκυπριακών) κοιτασμάτων στην ευρώπη, περνώντας από θαλάσσια βάραθρα νότια της Κρήτης και μετά, ανηφορίζοντας προς την ιταλική χερσόνησο;

Σας είχαμε προειδοποιήσει: ναι, αυτό ήταν ένα σχέδιο για ιδεολογική χρήση. Για να νομιμοποιεί στα μάτια των ηλίθιων υπηκόων (όσο χρειαζόταν) την μιλιταριστική συμμαχία Αθήνας – Λευκωσίας – Τελ Αβίβ.

Δεν ήταν ένα σχέδιο για να πραγματοποιηθεί! Οι τεχνικές δυσκολίες είναι τόσες και τέτοιες που το κόστος του eastmed θα ανέβαινε στη στρατόσφαιρα· και μάλιστα για κάτι που η ευρώπη (βόρεια, νότια, κεντρική) μπορεί να αγοράζει πολύ φτηνότερα μέσω χερσαίων αγωγών.

(φωτογραφία: Δεξιά ο Λακκοτρύπης, αριστέρα ο Tarek el-Molla, στη μέση μικρόφωνα: happy news!)

Σωλήνες με γκάζι 2

Τρίτη 2 Οκτώβρη. Όπως έγινε με τον γκαζοσωλήνα που θα έφερνε ο θρυλικός κυρ Παναγιώτης (Λαφαζάνης) από ρωσία μεριά, μαζί με μια γερή προστάντζα σε ρούβλια, έτσι και ο eastmed ήταν νεκρός από κούνια! Τεχνικά, όχι ιδεολογικά – ας το επαναλάβουμε.

Μεταξύ όλων των άλλων (και το αφήνουμε σ’ εσάς να το αξιολογήσετε) ένας τέτοιος αγωγός θα άφηνε στην άκρη τους έλληνες εφοπλιστές που επενδύουν στα LNG πλοία! Θα άφηνε, δηλαδή, στην άκρη, το νο 1 εθνικό κεφάλαιο, δίπλα στην “εικονική” πρωτεύουσά του!!! Το αντέχει η καρδιά σας; Ίσως ναι, επειδή είστε στενόμυαλα παλιοτόμαρα… Αλλά η πραγματικότητα δεν το αντέχει. Ειδικά όταν το κόστος ενός αγωγού τύπου eastmed είναι τόσο μεγάλο.

Κι εδώ αρχίζουν τα σοβαρά και τα ζόρικα. Η ελληνική ιμπεριαλιστική ιδέα για περικύκλωση της ανατολικής Μεσογείου από Αθήνα – Λευκωσία – Τελ Αβίβ – Κάιρο για λογαριασμό (και) του «στρατηγικού συμμάχου» κάτω απ’ τις φτερούγες του, δεν εξαρτιόταν απ’ τον υποβρύχιο eastmed, όπως (καλοπροαίρετα) επιμένουν κάποιοι. Μάλλον το αντίθετο: οι αγωγοί που θα πηγαίνουν το περισσευάμενο νοτιοκυπριακό και ισραηλινό γκάζι στα δύο αιγυπτιακά εργοστάσια υγροποίησης, για να φορτωθούν μετά σε (και) ελληνόκτητα «γκαζάδικα», φτιάχνουν μια πολύ πιο «πειστική συνθήκη» για την απαίτηση αμερικανικής ‘n’ friends κυριαρχίας (και) στην ανατολική Μεσόγειο. Το να εμπλακεί το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο στο ζήτημα της μεταφοράς αερίου στην ευρώπη απ’ τα συγκεκριμένα κοιτάσματα είναι μια σαφώς πιο εντατική προσπάθεια «κατοχής» πάνω σ’ αυτό το κομμάτι της Μεσογείου απ’ ότι ένας υποθαλάσσιος αγωγός. Αν παίζουν αγωγοί τι θα τα κάνουν οι έλληνες εφοπλιστές τα γκαζάδικά τους; Μπρελόκ;

Όμως δεν είναι αυτό το τέλος της ιστορίας. Τα μεγαλύτερα ευρωπαϊκά κράτη του νότου (ιταλία, γαλλία, ισπανία) παίρνουν ήδη γκάζι είτε απ’ την αλγερία είτε απ’ την λιβύη (παράνομα, ο.κ….). Το γκάζι που θα ξεκινάει απ’ την «Αφροδίτη», θα πιάνει με σωλήνα την αιγυπτιακή παραλία, θα υγροποιείται εκεί και θα φορτώνεται στα γκαζάδικα για να μεταφερθεί προς ευρώπη μεριά, θα είναι ακριβό (αρκετά πιο ακριβό). Ποιος θα το αγοράζει;

Δεν ξέρουμε. Ίσως η Ουάσιγκτον (ή και η Αθήνα) έχουν την ιδέα να φτιάξουν στην Αλεξανδρούπολη εγκαταστάσεις όπου το υγροποιημένο γκάζι θα ξαναγίνεται αέριο (ιδιαίτερα ακριβή βιομηχανία) για να μεταφερθεί, μέσω αγωγών, στα βαλκάνια. Δεν είναι εντελώς αυθαίρετη μια τέτοια ιδέα: έχει σκοπό να «κόψει» (με το ζόρι προφανώς, λόγω σαφώς υψηλότερου κόστους) την προέκταση του ρωσικού turkish stream στα βαλκάνια…. Έτσι ώστε να «δεθούν ενεργειακά» σε ικανό βαθμό με τον άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ διάφορα βαλκανικά κράτη…

Θα φανεί σχετικά σύντομα αν αυτό είναι το κόλπο. Όμως το λέμε από τώρα: αν είναι αυτό (και δεν είναι απίθανο) έχουμε και έχετε μπλέξει πολύ άσχημα! Θα εξηγήσουμε στην ώρα του γιατί… Αλλά εν τω μεταξύ δεν θα ήταν λάθος να στεφτείτε ότι η εποχή και οι καταστάσεις απαιτούν (από εσάς) αρκετά περισσότερα απ’ την παρακολούθηση της ασταμάτητης μηχανής!…

Ένας Maduro στην Άγκυρα

Δευτέρα 1 Οκτώβρη. Μπορεί διάφοροι κατά φαντασίαν (κάτι…) να πληγώνονται, αλλά ο Maduro περνάει τακτικά πάνω απ’ το ελλαδιστάν και δεν κοιτάει καν προς τα κάτω. Πηγαίνει στην Άγκυρα. Τέσσερεις φορές τα δύο τελευταία χρόνια· λίγες δεν τις λες.

Και πάλι σχέσεις πραγματιστικές. Το καθεστώς της βενεζουέλας αντέδρασε αμέσως, χωρίς μισόλογα, στην απόπειρα πραξικοπήματος στην τουρκία στις 15 Ιούλη του 2016. Και (εντελώς πραγματιστικά μιλώντας) Άγκυρα και Καράκας έχουν κάτι κοινούς μπελάδες, προερχόμενους απ’ την Ουάσιγκτον.

Άντε λοιπόν να εξηγήσει η ροζ ελληνική κυβερνοφράξια στον άλλοτε «σύντροφο Μαδούρο» πως όταν λέει πως ο πιο στρατηγικός της σύμμαχος είναι αυτή ακριβώς η Ουάσιγκτον εννοεί «… στην μακριά πορεία προς τον σοσιαλισμό…».

Κάθε έξι μήνες στην Άγκυρα κι ούτε μια στάση στην Αθήνα, έστω για κατούρημα… Τσσσςςς… Μόνο ο Lieberman, ο Sisi και οι αμερικάνοι καραβανάδες κατουράνε στα μέρη μας… Mad dogs…

Ελληνικός ιμπεριαλισμός

Πέμπτη 27 Σεπτέμβρη. Οι γενιές που είναι σήμερα από 60 έως 20 χρονών δεν κατάλαβαν (οι μεγαλύτερες δεν ήθελαν) τον ελληνικό ιμπεριαλισμό όπως εκδηλώθηκε στα ‘90s, πρώτα κατά του μακεδονικού και του αλβανικού κράτους (σαν «ελληνο-σερβική συμμαχία”) και στη συνέχεια κατά του τουρκικού (δίπλα στους αμερικανικούς, ευρωπαϊκούς και ρωσικούς σχεδιασμούς, και υπό την προϋποθεση της διάλυσής του). Όσοι / όσες κατάλαβαν τελικά το έκαναν αργά (έως πολύ αργά) και μετά από σκληρή και επίμονη πολιτική δουλειά μιας χούφτας ανθρώπων. Στη συγκεκριμένη ιστορική φάση η συνείδηση ήρθε αργά, όταν – ουσιαστικά – δεν μπορούσε (και δεν χρειαζόταν) να παίξει κάποιον πρακτικό ρόλο εμποδίου.

Τώρα το ζήτημα είναι ακόμα πιο δύσκολο για την μέση «συνείδηση» (σε πολλά εισαγωγικά). Η απόσταση απ’ τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο είναι μεγάλη, ενώ ο 3ος βιώθηκε σε μεγάλο μέρος σαν εμφύλιος. Για κανέναν απ’ τους δύο δεν διαμορφώθηκε η πολιτική / ταξική ανταγωνιστική συνείδηση ότι η συμμετοχή των ντόπιων αφεντικών ήταν έκφραση των ιμπεριαλιστικών συμφερόντων τους, πρώτα και κύρια. Αντίθετα, σαν κυρίαρχη «ερμηνεία» απέμεινε εκείνη της εθνικιστικής αριστέρας (ένα μέρος της κυβερνάει σήμερα): το ελλαδιστάν συμμετείχε σ’ αυτούς τους παγκόσμιους πολέμους όχι επειδή τα ντόπια αφεντικά και οι λακέδες τους είχαν αυτοτελή καπιταλιστικά / γεωπροσοδικά / ιμπεριαλιστικά συμφέροντα και προσανατολισμούς, αλλά λόγω «εξάρτησης»…

Ποιος, λοιπόν, 4ος παγκόσμιος; Ποια ελληνο-ισραηλινή-αιγυπτιακή συμμαχία σαν επιλογή του ελληνικού κεφάλαιου / κράτους / παρακράτους και σαν τμήμα του άξονα Ουάσιγκτον – Τελ Αβίβ – Ριάντ; Ποια υπεράσπιση της παλαιστινιακής αντίστασης όχι για λόγους «ανθρωπισμού» αλλά σαν αντι-ιμπεριαλιστική / αντι-φασιστική στάση στο ελλαδιστάν σήμερα; Τίποτα απ’ αυτά δεν ισχύει!!! Το λέει η «λαϊκή σοφία», το λέει και ο κινηματικός κομφορμισμός: σιγά μην τρέχουμε για κάτι που μας ξεπερνάει τόσο!! Καλύτερα να ασχολούμαστε με τίποτα μικρά και εύκολα!.. Του χεριού μας…

Πράγματι. Ο αυθεντικός αντι-ιμπεριαλισμός (τόσο στα μέρη μας όσο και οπουδήποτε αλλού), το αδιαπραγμάτευτο μέτωπο δηλαδή απέναντι στα (καθε φορά) ντόπια αφεντικά, τα συμφέροντα και τους συμμάχους τους, ποτέ δεν ήταν βόλτα – στο – πάρκο! Ούτε αναλυτικά / θεωρητικά, ούτε πρακτικά. Πότε δεν ήταν εύκολη πολιτική δουλειά και δράση.

Κι ωστόσο: οι καιροί απαιτούν δύσκολα! Απαιτούν δύσκολα και τα απαιτούν από πολλούς… Όσο για εκείνους που βολεύονται να φοβούνται ή να βαριούνται; Ας το έχουν υπόψη τους: σε τέτοιες συνθήκες, εκ των πραγμάτων, ο φόβος ή η βαρεμάρα δουλεύει για τους ταξικούς εχθρούς μας…

Κι αυτό το πληρώνουν αργά ή γρήγορα, άμεσα ή έμμεσα, ακόμα και οι φοβισμένοι ή οι οκνηροί…

Δεν πολεμάμε για κανέναν! 1

Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη. Όταν, στις αρχές του 2017, αμέσως μετά την ενθρόνιση του ψόφιου κουναβιού, ο ογκόλιθος έπαιρνε χάρτες παραπάσχαλα και έτρεχε ξανά και ξανά στην Ουάσιγκτον για να γλύψει τη νέα διοίκηση, δηλαδή για να «πουλήσει» τις ελληνικές ιδέες για περικύκλωση της Μεσογείου μαζί με το Τελ Αβίβ και το Κάιρο (στο πλάι, φυσικά, του 6ου στόλου…) τονίζαμε μόνιμα (και με την απαραίτητη ειρωνεία) τις ελληνικές προσπάθειες να πουληθούν εκδουλεύσεις στην Ουάσιγκτον. Τότε το αμερικανικό καθεστώς δεν είχε δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον· για δουλειές που μπορεί να κάνει μια χαρά και μόνο του.

Πάνω από 1,5 χρόνο μετά, ο αμερικάνος αρχιαρχικαραβανάς Joseph Dunford ήρθε στα μέρη μας πριν 2 βδομάδες λέγοντας «ήρθα να δω την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου μέσω της ελληνικής οπτικής γωνίας… Αν δούμε το χάρτη και τις τρέχουσες επιχειρήσεις σε Λιβύη και Συρία αλλά και τις πιθανές επιχειρήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο, οι ευκαιρίες εδώ είναι αρκετά σημαντικές».

Σε άλλες δηλώσεις του ίδιου αλλά και άλλων αμερικάνων καθεστωτικών προκύπτει σχεδόν ειπωμένο καθαρά: η ελληνική εθνική γραμμή (διακομματικά), δηλαδή το ελληνικό κράτος / κεφάλαιο / παρακράτος, παρακαλάει την Ουάσιγκτον να της φανεί χρήσιμη. Προσδοκώντας σε ανταλλάγματα (των οποίων την εκτίμηση θα κάνουμε αναλυτικά· αλλά όχι απο εδώ…)

Ας θυμήσουμε, με την ευκαιρία, κι αυτό: εδώ και ένα ακριβώς χρόνο, απ’ τις 18 Σεπτέμβρη του 2017, έχει αεροπορική βάση μέσα στην ισραηλινή επικράτεια. Για πρώτη φορά στην ιστορία του ισραηλινού κράτους, στην έρημο Negev…

Bright star 2018

Σάββατο 8 Σεπτέμβρη. Η άσκηση γίνεται (τυπικά) υπό την αιγίδα του αιγυπτιακού στρατού – της χούντας Sisi δηλαδή. Συνεπώς δεν είναι καθόλου παράξενο ότι σ’ αυτήν εκτός απ’ τις ηπα, την σαουδική αραβία, τα εμιράτα, και την ιορδανία, συμμετέχει και το ελλαδιστάν.

Παρότι η συγκεκριμένη άσκηση είναι σε μεγάλο βαθμό «επιτελική» («επί χάρτου») έχει και τμήμα «δράσης»: ο ελληνικός ιμπεριαλισμός / μιλιταρισμός προσπαθεί να μαζέψει «ρούμπους» απ’ τον μεγάλο του σύμμαχο.

Εντελώς συμπτωματικά, λοιπόν, αυτές τις ημέρες, απ’ την Σαλονίκη ως τα νότια της Κρήτης, δύο σημαίες με γραμμές δίπλα δίπλα θα θυμίζουν το επερχόμενο θυσιαστήριο…

Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού!

Δευτέρα 3 Σεπτέμβρη. Είναι μόνο μια στιγμή της ιστορίας αλλά έχουμε υποχρεώση να την μνημονεύσουμε. Πολύ περισσότερο επειδή ο γιγάντιος ογκόλιθος, ο αγαπημένος μας Nick the greek, o υπουργός εξωτερικών που άνετα καταπίνει τις καμήλες και τα καραβάνια αμάσητα αν αυτό τον διατάξουν, είχε διατυπώσει πριν τρία χρόνια, σε «επίπεδο ε.ε.», την σοφή πρόβλεψη: μην κατηγορείτε το καθεστώς Sisi στην αίγυπτο και μην του επιβάλετε κυρώσεις και ποινές… Είναι ο αναγκαίος δρόμος προς τον εκδημοκρατισμό…

Ε, λοιπόν, ο σύμμαχος της Αθήνας δεν κάνει απλά βήματα αλλά δρασκελιές προς τον «εκδημοκρατισμό», όπως ακριβώς το είπε ο έλληνας ογκόλιθος. Τι δρασκελιές; Άλματα τριπλούν κάνει!!! Υπέγραψε πρόσφατα νόμο (που είχε εγκριθεί απ’ το κοινοβούλιό «του» απ’ τον Ιούλη) σύμφωνα με τον οποίο όποιος αιγύπτιος με λογαριασμό στα social media έχει πάνω από 5.000 «followers» είναι ύποπτος για αντεθνική δράση, και θα τίθεται υπό παρακολούθηση. (Και με τους 4.900, και με τους 4.000, και με τους 3.500 το ίδιο ισχύει, απλά η παρακολούθηση γίνεται χάρη στον «υπερβάλλοντα ζήλο» των αιγύπτιων κυβερνόμπατσων, στα όρια του νόμου…).

Υπέγραψε, επίσης, ένα νόμο που προβλέπει (με δικάστικη απόφαση… ουάου!!!) την απαγόρευση οποιουδήποτε site ή άλλου ιντερνετικού φαινομένου απειλεί την εθνική ασφάλεια του καθεστώτος· ή την «οικονομία». Αυτοί που διαχειρίζονται ή επισκέπτονται τέτοια αντεθνικά site θα πηγαίνουν φυλακή πληρώνοντας και τσουχτερά πρόστιμα. Πριν την υπογραφή του νόμου είχαν απαγορευτεί 500 sites. Μετά; Ακόμα και τα site πρόγνωσης καιρού θα πρέπει να προσέχουν μην και κάνουν καμιά αντεθνική πρόβλεψη…

Το καθεστώς Sisi παραπέει, γι’ αυτό αγριεύει. Αλλά οι συμμαχίες είναι συμμαχίες, οπότε το φαιορόζ γκουβέρνο, πιστός υπηρέτης της εθνικής γραμμής, μπορεί να περηφανεύεται ότι ο Sisi είναι ένα από «τα δικά μας καθάρματα».

Μόλις μας δώσουν 30 ευρώ αύξηση στο βασικό μισθό υποσχόμαστε ότι θα ξεχάσουμε πόσο καθάρματα είναι οι ίδιοι, του ελληνικού γκουβέρνου! Γιατί ναι, τόσο φτηνοί είμαστε!!! Με ένα ευρώ (μικτά…) την ημέρα όχι ψήφο αλλά και το άλλο (φτου φτου φτου, πιπέρι στο στόμα μας… τέλος πάντων “που λέει ο λόγος”) δίνουμε!!!

Υπάρχει αντίρρηση για την φτήνια;

(φωτογραφίες: πάνω του 2014, κάτω του 2015. «Παλιές» βέβαια (;;;;) αλλά τις βάζουμε επειδή παίζει πολύ αλτσχάιμερ-από-πρόθεση, και μπορεί κάποιοι να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι πάει να πει «εθνική γραμμή» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου / παρακράτους.

Ο Σαμαράς είναι δοκιμασμένα “αντιμητσοτακικός”… Αν ήταν και λιγάκι πιο “καραμανλικός” άνετα έβλεπε υπουργείο. Ο ψεκασμένος, δηλαδή, καλύτερος είναι;)

… και γκάζια

Τετάρτη 29 Αυγούστου. Τι συμβαίνει λοιπόν; Η ελληνική εθνική γραμμή έχει βγάλει τον σκασμό, αφού τα νέα δεν είναι καλά. Το μόνο βεβαιωμένο κοίτασμα φυσικού αερίου (Αφροδίτη) δεν είναι τέτοιο για να κάνει τη νότια κύπρο σεϊχάτο. Μέτρια πράγματα. Τέσσερα τρις κυβικά δεν είναι «λίρα εκατό». Τι να τα κάνεις αυτά τα κυβικά; Να φουσκώνεις μπαλόνια;

Προχτεσινό άρθρο του καλά ενημερωμένου νοτικοκυπριακού «πολίτη» σκιαγραφεί το δράμα:

…Το συμβόλαιο της Κύπρου με τη Noble προβλέπει σε γενικές γραμμές ότι η εταιρεία μόλις ξεκινήσει η πώληση φυσικού αερίου θα αρχίσει να εισπράττει σταδιακά τα χρήματα της εξόρυξης και ανάπτυξης του κοιτάσματος και στη συνέχεια θα μοιράζει τα κέρδη με την Κυπριακή Δημοκρατία σε ποσοστό 60%:40% υπέρ της Κύπρου. Αυτά τα νούμερα είχαν υπολογισθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, με βάση το σενάριο ότι η Κύπρος θα μπορούσε να πωλεί το φυσικό της αέριο τουλάχιστον γύρω στα 6-7 δολάρια το κυβικό μέτρο. Στην καλύτερη περίπτωση σήμερα η Κύπρος μπορεί να πωλήσει κοντά στα 4-5 δολάρια το κυβικό μέτρο, με κόστος εξόρυξης και μεταφοράς πέριξ των 3,5 δολαρίων το κυβικό μέτρο. Με λίγα λόγια, τα περιθώρια κέρδους με βάση την υφιστάμενη συμφωνία λιγοστεύουν για τις Noble-Delek, με αποτέλεσμα να ζητούν αλλαγή της συμφωνίας, διεκδικώντας στο σύνολο του κοιτάσματος επιπρόσθετα έσοδα κοντά στα 3 δισ. δολάρια…

Χάλια, ε; Υπάρχουν δύο ιδέες για την αξιοποίηση αυτών των ρημαδοκυβικών. Η μία είναι να πηγαίνουν με αγωγό στη νότια κύπρο· πράγμα που χρειάζεται χώρια επενδύσεις, καθώς και οργάνωση της «εσωτερικής αξιοποίησής τους». Με όλα τα οικονομικά / επενδυτικά απαραίτητα. Η ποσότητα είναι μεγάλη για τις ενεργειακές ανάγκες της νότιας κύπρου, αλλά μια χαρά για τις ανάγκες του συνόλου του νησιού. Ξαφνικά, εντελώς ξαφνικά (!!!) η μόνη ορθολογική ιδέα αξιοποίησης αυτών των ρημαδοκοιτασμάτων για εσωτερική κατανάλωση, θα απαιτούσε μια κάποια «λύση του κυπριακού»! Ανάθεμα δηλαδή!!!

Η άλλη ιδέα είναι να πουλιούνται τα ρημαδοκυβικά στην αίγυπτο. Τόμπολα!!! Πάντα κατά τον «πολίτη»:

.. Η θέση των εταιρειών Noble –Delek που έκλεισαν συμφωνία με τη Shell που διαχειρίζεται το τερματικό LNG στο Ιτκούκ της Αιγύπτου, είναι ότι τα οικονομικά, όπως αυτά απορρέουν από το συμβόλαιο που υπέγραψε με την Κυπριακή Δημοκρατία το 2010, δεν βγαίνουν. Η Αίγυπτος λόγω του ότι έχει ανακαλύψει τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου και είναι ήδη αυτάρκης, αλλά και σε συνδυασμό με τη διεθνή πτώση των τιμών, δεν αγοράζει σε συμφέρουσες τιμές…

Ξανά χάλια, ε; Υπάρχει και μια τρίτη ιδέα, εθνικά υπερήφανη και ουάου: να πέφτουν αυτά τα κυβικά στον θρυλικό ισραηλινο-ελληνικό east med· που, ως γνωστόν, θα σώσει την ευρώπη… Παίζει; Ο ειρωνικός “πολίτης” έχει αμφιβολίες:

… Η εμπορική αξιοποίηση του φυσικού αερίου [σ/σ/: λένε οι υπέρμαχοι αυτής της ιδέας…] θα πρέπει να γίνει στο πλαίσιο της αντίστασης του κυπριακού ελληνισμού απέναντι στην τουρκία. Έτσι η όδευση των αγωγών θα πρέπει να γίνει προς δυσμάς (east-med)… Το αέριο θα φέρει χρήμα, θα κτίσουμε συμμαχίες και άμυνα με το ισραήλ και την αίγυπτο, και θα μπορέσουμε να αντισταθούμε στην τουρκία.

Ρώτησε, βέβαια, κανείς το ισραήλ και την αίγυπτο, την ΕΝΙ, την ΤΟΤΑΛ και την Shell αν συμμερίζονται αυτή την αφελή πολιτική προσέγγιση κάποιων κυπρίων πολιτικών; Η προσέγγιση αυτή έχει και κάποιες άλλες πολύ πιο σοβαρές αδυναμίες. Ο East Med είναι πολύ ακριβό έργο (6-7 δις δολάρια) και με βάση τις σημερινές τιμές δεν ξέρει κανείς αν οι εταιρείες θα μπορέσουν να έχουν κάποια κέρδη, πολύ πειρσσότερο τα κράτη που θα εμπλακούν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα βέβαια είναι οι ποσότητες. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχουν επαρκείς ποσότητες για να είναι βιώσιμο αυτό το project….

Όλα μαύρα λοιπόν;

Μεσόγειος 4

Σάββατο 30 Ιούνη. Πίσω στον ιταλικό ρόλο. Η ιταλική ενεργειακή ENI εκμεταλλεύεται ήδη ένα μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου στην αιγυπτιακή αοζ (ονόματι Zohr) που εντοπίστηκε το 2015. Τις επόμενες ημέρες πρόκειται να ανακοινώσει τον εντοπισμό (και την οπουνάναι εκμετάλλευση) ενός ακόμα, πολύ μεγαλύτερου (τριπλάσιου σε μέγεθος), στον βυθό βόρεια της χερσονήσου του Σινά. Το κοίτασμα θεωρείται μακράν το μεγαλύτερο που έχει βρεθεί στη Μεσόγειο.

Έτσι απ’ το 2019 η αιγυπτιακή χούντα όχι μόνο θα καλύπτει εντελώς τις δικές της ενεργειακές ανάγκες, αλλά θα κάνει και σημαντικές εξαγωγές· διαθέτει, άλλωστε, δύο εγκαταστάσεις υγροποίησης. Αλλά και η ιταλική ΕΝΙ (με τους συνεταίρους της) θα γίνει «αφεντικό» στην εξόρυξη και εκμετάλλευση φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο.

Αυτό το δεύτερο αιγυπτιακό κοίτασμα (που έχει βαπτιστεί Noor…) ανατρέπει τις ως τώρα ισορροπίες και τους σχεδιασμούς στην ανατολική Μεσόγειο· σχεδιασμούς ισραηλινούς, νοτιοκυπριακούς και, σαν τσόντα, ελληνικούς. Η ισραηλινή Denek Drilling και η αμερικανική Noble Energy είχαν υπογράψει ένα συμβόλαιο 15 δις δολαρίων, για να προμηθεύουν την αιγυπτιακή Dolphinus Holdings με φυσικό αέριο, μέσω υποθαλάσσιου αγωγού. Αυτό το deal δεν θα προχωρήσει. Το άλλο (κατά τη γνώμη μας «θεατρινίστικο») που πουλάει η Αθήνα για να κρύψει τους πραγματικούς λόγους της συμμαχίας της με το Τελ Αβίβ, ο διαβόητος east med, γίνεται ακόμα πιο άχρηστο, αφού η αιγυπτιακή χούντα θα κάνει τις δικές της εξαγωγές lng προς ευρώπη μεριά (οι έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν κανένα πρόβλημα με μια τέτοια εξέλιξη!)