Ουκρανία 1

Παρασκευή 1 Δεκέμβρη. Δεν χρειάζεται να πάει κανείς μακρυά ή χρονικά στα βάθη των αιώνων για να βρει παραδείγματα πετυχημένης κρατικής / παρακρατικής προβοκάτσιας που χρησιμοποιήθηκε με επιτυχία “αλλάζοντας την ροή της ιστορίας”. Το παράδειγμα είναι κοντά: Κίεβο, Φλεβάρης του 2014.

Ήταν η περίοδος όπου οι φασίστες (εκπαιδευμένοι οι περισσότεροι στην πολωνία και χρηματοδοτούμενοι απ’ τις ηπα…) είχαν καταλάβει την κεντρική πλατεία της πόλης (Meidan) προσπαθώντας να «ρίξουν» τον τότε πρόεδρο Yanukovich. Στις 19 εκείνου του μήνα, υψηλόβαθμοι απεσταλμένοι του Βερολίνου, του Παρισιού και της Μόσχας, είχαν καταφέρει να καταλήξουν σ’ ένα σχέδιο, στο οποίο συμφώνησε και ο Yanukovich αλλά και ο εκλεκτός του Βερολίνου Vitali Klitschko, απ’ την μεριά της αντιπολίτευσης. Το σχέδιο προέβλεπε μεταξύ άλλων άμεσα εκλογές, αλλαγή του συντάγματος, και άλλα: ήταν (έμοιαζε ότι ήταν) ένα στέρεο βήμα προς την λήξη της έντασης.

Όταν ο Klitschko κατέβηκε στην πλατεία για να ανακοινώσει όλο χαρά τη νίκη (ειδικά των πρόωρων προεδρικών εκλογών), οι φασίστες απείλησαν να τον λιτσάρουν. Στη συνέχεια έδωσαν διορία 24 ωρών στον Yanukovich για να παραιτηθεί. Εν τέλει απείλησαν ότι την επόμενη ημέρα θα επιτεθούν στο κοινοβούλιο και στο προεδρικό μέγαρο με όπλα.

Η επόμενη ημέρα ήρθε… Στη διάρκεια των οδομαχιών με την αστυνομία «άγνωστοι ελεύθεροι σκοπευτές», από διπλανά κτίρια, άρχισαν να πυροβολούν τυφλά, τόσο διαδηλωτές όσο και μπάτσους. Συνολικά δολοφονήθηκαν 80 άτομα. Χάρη σ’ αυτό το μακελειό ο Yanukovich φοβήθηκε, φυγαδεύτηκε απ’ το Κίεβο, και γρήγορα εξαφανίστηκε στη ρωσία. Οι φασίστες νίκησαν, και τα γεγονότα πήραν μια δραματική τροπή: οι επαρχίες του Donetsk και του Luhansk εξεγέρθηκαν κατά των φασιστών και του Κιέβου (έχουν δημιουργήσει μια «ανεξάρτητη» φιλορωσική ημι-κρατική οντότητα στα νοτιοανατολικά της ουκρανίας, κυκλωμένοι από κυρίως φασίστες μισθοφόρους) – ενώ σχεδόν ένα μήνα μετά, στις 18 Μάρτη, η Μόσχα προσάρτησε την Κριμαία. Ακολούθησαν διάφορες «κυρώσεις» εναντίον της, που συνεχίζονται ακόμα· παραμένοντας ένα απ’ τα ανοικτά μέτωπα ανάμεσα στη ρωσία απ’ την μια και τις ηπα απ’ την άλλη· με τα ευρωπαϊκά κράτη να συμμετέχουν σ’ αυτές· αν και, εκείνα της δυτικής ευρώπης, όχι με ιδιαίτερη ζέση…

Οι καλοθελητές χρέωσαν τους ελεύθερους σκοπευτές και την σφαγή στο ψαχνό στον Yanukovich, αν και ήταν ολοφάνερο ότι καθόλου δεν τον εξυπηρετούσαν…

Ουκρανία 2

Παρασκευή 1 Δεκέμβρη. Στα μέσα του περασμένου Νοέμβρη το ιταλικό channel 5, στην εκπομπή Matrix, μετέδωσε ένα ντοκυμαντέρ / έρευνα, στο οποίο 3 γεωργιανοί – ο ένας πρώην σωματοφύλακας του τότε γεωργιανού προέδρου Saakashvili και οι άλλοι δύο απ’ το κόμμα του – αφηγούνται πως τους στρατολόγησαν, μαζί με άλλους (και λιθουανούς) και τους μετέφεραν στην πλατεία Meidan στη διάρκεια των φασιστοσυγκεντρώσεων – υπό την εποπτεία, εκεί, ενός αμερικάνου καραβανά – έναντι αμοιβής 5.000 δολαρίων στον καθένα. Διηγούνται, επίσης, το πως στις 20 Φλεβάρη τους ανέβασαν στο ξενοδοχείο «Ουκρανία» δίπλα στην πλατεία, τους έδωσαν όπλα, και τους διέταξαν να πυροβολούν ακατάσχετα και αδιάκριτα προς την πλατεία και τους δρόμους (όπου γίνονταν ήδη οδομαχίες), αδιάφορο ποιούς και πόσους θα σκότωναν. Όταν ρώτησαν γιατί; ο επικεφαλής τους, Mamuka Mamulashvili, στρατιωτικός σύμβουλος του Saakashvili απάντησε:

…Το πράγμα μπερδεύτηκε. Δεν μπορούμε να πάμε σε προεκλογική περίοδο… Δεν έχει σημασία ποιον θα πυροβολάτε. Ρίχνετε όσο πιο πολύ μπορείτε για να προκληθεί χάος… Αυτό ακριβώς έγινε εκείνη την ημέρα…

Το γιατί μιλάνε τώρα οι συγκεκριμένοι, με τα ονόματά τους και τις φάτσες τους, ενώ θα μπορούσαν να κατηγορηθούν για τις δολοφονίες, δεν το ξέρουμε. Οι ομολογίες τους ωστόσο επιβεβαιώνουν εκείνο που μπορούσε να θεωρεί το μόνο λογικό ήδη από εκείνη την ημέρα. Κάποιοι (που καθοδηγούσαν και τους φασίστες στην πλατεία…) αγρίεψαν όταν με την παρέμβαση Βερολίνου, Παρισιού και Μόσχας φάνηκε ότι διαμορφώνονται συνθήκες εκτόνωσης. Και αποφάσισαν να το χοντρύνουν όσο περισσότερο μπορούσαν. Αυτοί οι “κάποιοι” είναι γνωστοί. Πρόκειται για την Ουάσιγκτον.

Αλλά δεν τελειώνει στο «τότε» το ζήτημα, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη του την αλυσίδα των γεγονότων που προκάλεσε εκείνη η σφαγή. Η προβοκάτσια έχει ξεχαστεί εντελώς, παρότι εξακολουθεί να έχει απτά αποτελέσματα μεγάλης εμβέλειας. Πράγμα που σημαίνει ότι η ατομική και συλλογική μνήμη των πρωτοκοσμικών υπηκόων είναι μνήμη χρυσόψαρου· και ότι η ιντερνετική «υπερπληροφοριοποίηση» κάνει απόλυτα την αποχαυνωτική δουλειά της.

Αν, έτσι, αποδεικνύεται ότι μια προβοκάτσια πριν σχεδόν 4 χρόνια εξακολουθεί να είναι πετυχημένη και τα αποτελέσματά της μη αντιστρεπτά ακόμα κι αν αποκαλυφθεί, δεν είναι αυτό το “ό,τι έγινε έγινε” ο σημαντικότερος όρος για την επιτυχία και κάθε επόμενης;

(Να θυμίσουμε ότι η Αθήνα, εκτός απ’ την στρατιωτική συμμαχία της με την Ουάσιγκτον έχει «ειδικές σχέσεις» και με την γεωργία;…)

Νομισματικοί βαλλιστικοί πύραυλοι

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Αν το χρήμα είναι το “γενικό ισοδύναμο” των συναλλαγών στις ανθρώπινες κοινωνίες τουλάχιστον τους τελευταίους αιώνες· κι αν λειτουργεί σαν “μέτρο της αξίας”, τότε το bitcoin (η ναυαρχίδα των «κρυπτονομισμάτων») είναι ένα υπερπυρηνικό όπλο: δεν καταστρέφει την αξία· θα καταστρέψει, για άλλη μια φορά αλλά με διαφορετικό τρόπο, τους πιστούς του θεωρήματος «το χρήμα γεννάει χρήμα» – τους εχθρούς της αξίας…

Είναι εύκολο να βρει κάποιος μια αξιοπρεπή ιστορία του χρήματος. Και εκεί θα ανακαλύψει, μάλλον με έκπληξη, πως οτιδήποτε θα μπορούσε να παίξει τον ρόλο του «γενικού ισοδύναμου», αρκεί να έχει μια κάποια σπανιότητα. Από βότσαλα μέχρι τσιγάρα (στις φυλακές)· από όσπρια (σίγουρα στην χαρτοπαιξία) μέχρι εργόχειρα…

Τα κρυπτονομίσματα κρατούν τον όρο της σπανιότητας στην κατασκευή τους· αλλά αυτός είναι ο μόνος κανόνας τους σε μια εποχή (διαρκής κρίση / αναδιάρθρωση στον 21ο αιώνα) που έχει μεγάλη προϊστορία στην κατασκευή και στη διαχείριση νομισμάτων. Το αποτέλεσμα; Μαφιόζοι και τζογαδόροι «παίζουν» με την ισοτιμία του bitcoin (καθώς δεν υπάρχει ένα μηχανισμός που να προσαρμόζει «προσφορά» και «ζήτηση» του «νομίσματος» σε λογικά όρια), όπως ακριβώς συμβαίνει στα χρηματιστήρια. Όπως συνέβαινε στα μέρη μας με τα «χαλυβδόφυλλα» και τον «τασόγλου – delongi»· θυμάστε εκείνες τις επικές εποχές που το χρήμα γεννούσε χρήμα και οι μετοχές ήταν χρυσάφι;

Φούσκα το bitcoin; Απάτη; Μην το πείτε! Να δούμε πως θα φυλαχτούν οι οπαδοί του καπιταλισμού του 21ου αιώνα απ’ τα «παιδιά» του…

(Τον περασμένο Γενάρη, του ’17, η ισοτιμία του bitcoin ήταν 1 προς 700 δολάρια ηπα. Τώρα είναι 1 προς 11.000 δολάρια. Όχι, δεν υποτιμήθηκε το δολάριο σχεδόν 16 φορές – 1570%!! Απλά κάποιοι θα κάνουν την αρπαχτή της ζωής τους· και πολύ περισσότεροι θα κλαίνε…)

Τα κόκκαλα;

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Κάποιες πληροφορίες επιμένουν: όπου νάναι θα σκάσουν στο συριακό πεδίο μάχης και “εκλεκτές περικοπές” απ’ τα κινεζικά ειδικά κομμάντα. Κατά τα φαινόμενα η περιοχή δράσης τους (εκπαίδευσής τους καλύτερα) θα είναι η ζώνη του Idlib.

Θα έλεγε κάποιος φίλος των ταινιών δράσης «καλώς τους κι ας αργήσανε»! Όμως, στα σοβαρά, είναι δυνατόν ένα φιλόδοξο, ιμπεριαλιστικό κράτος σαν την κίνα να στέλνει τα κομμάντα του για εκπαίδευση στο συγκεκριμένο είδος πολέμου (καθόλου άχρηστη η εκπαίδευση) στο 90φεύγα; Είναι δυνατόν;

Εκτός αν αυτό το χρονικό σημείο, το 90φεύγα, είναι η κατάλληλη στιγμή για να δείξει ο κινεζικός στρατός, οι «ειδικές δυνάμεις» του έστω, κάποιες ιδιαίτερες έως μοναδικές ικανότητες. Όπως: περπατάμε στα σύννεφα· μετακινούμαστε στον αέρα με το ελάχιστο φύσημα· πετάμε ταυτόχρονα 75 μαχαίρια εκ των οποίων τα μισά ανατινάζουν ισάριθμα τανκς του εχθρού, ενώ τα υπόλοιπα φτιάχνουν στο χώμα το σήμα του «λαϊκού στρατού».

Έχουμε την υποψία ότι το Πεκίνο είχε στείλει ήδη αξιωματικούς του στη συρία να εκπαιδευτούν (μάλλον από ρώσους) χωρίς να εκτίθενται στην πρώτη γραμμή. Αν, τώρα, κατεβάσει όντως και «πρώτη γραμμή», παρακαλούμε ταπεινά για τα εξής δύο: όχι κάτι λιγότερο απ’ τα «ιπτάμενα στιλέτα» (έστω, χωρίς την ντίβα Zhang Ziyi) και όχι στο idlib. Καλύτερα κάπου κοντά στις αμερικανικές βάσεις στη ζώνη των ypg. Να βλέπουν οι κοκκινόσβερκοι live και να ζηλεύουν…

(φωτογραφία πάνω: Αυτό θα συμβεί μέσα στο άσπρο σπίτι, στην τελευταία επική σκηνή. Εννοείται με σπαθιά, αλλά καμμία σχέση μ’ αυτό που νομίζετε… ξεπεσμένοι φίλοι των star wars…

κάτω: το στιγμιότυπο είναι πιο mainstream, αλλά έχετε το νου σας: ο μπερές είναι ΤΟ όπλο!!!)

Συρία

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες φαίνεται ότι ο τουρκικός στρατός “επεκτείνει” την αποστολή του “ειρηνοποιού” στον θύλακα του Idlib περνώντας τα ιδεατά σύνορα του κουρδικού θύλακα της Afrin. Είναι γνωστό άλλωστε: εκεί κοιτάει η Άγκυρα. Και έχει (μάλλον) εξασφαλίσει την συναίνεση των υπόλοιπων του μπλοκ της Αστάνα.

Αν έτσι εξελίσσονται τα πράγματα στην βορειοδυτική συρία, οι ypg θα βρεθούν μπροστά στις συνέπειες των επιλογών τους. Να καλέσουν τους αμερικάνους για βοήθεια στην Afrin; Δεν θα έρθουν. Να παραδοθούν και να μετακομίσουν στην κυρίως κουρδική επικράτεια, που είναι υπό την προστασία της Ουάσιγκτον; Δεν θα είναι προδοσία… Αλλά πόσα απίδια χωράει το σακούλι του ρεαλισμού τους;

Ταξίδι στο παζάρι

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Όταν θα φτάσει με το καλό, θα μπορέσουν να μετρήσουν τις “καμπούρες” τους – με την μεταφορική έννοια: τίνος τα προβλήματα είναι μεγαλύτερα; Η Theresa May πάει άλλη μια φορά στο Ριάντ, και… «κράτα με να σε κρατώ ν’ ανεβούμε το βουνό».

Το Λονδίνο είναι παραδοσιακά απ’ τους μεγαλύτερους προμηθευτές όπλων στη σαουδαραβική χούντα (ενώ οι έλληνες ούτε βλήματα δεν μπορούν να πουλήσουν σωστά…) Είναι τόσο μεγάλος προμηθευτής βαρέων όπλων, ώστε ο επόμενος «Λώρενς της Αραβίας» (στην εντελώς υποθετική περίπτωση που θα υπήρχε τέτοιος) θα τα έβρισκε σε ντάνες κάτω από αμμόλοφους.

Αυτή τη φορά το καθεστώς του τοξικού πρίγκηπα θέλει περισσότερα από αγγλικά τανκς, αεροπλάνα, drones κλπ. Θέλει αναγνώριση του ιμπεριαλιστικού του feeling. Τι θα κάνατε αν το ιράν έριχνε έναν πύραυλο στο Heathrow? ρώτησε τις προάλλες ο προφανώς ανιστόρητος Adel al-Jubeir, της παρέας του τοξικού, που παριστάνει τον υπ.εξ. της σαουδικής αραβίας. Η May έχει το περιθώριο του αγγλικού χιούμορ, με μια καλή δόση πίκρας εν προκειμένω: Υπομονή νεαρέ μου, υπομονή· όπως με τους γερμανικούς πυραύλους στον Β παγκόσμιο… Και θα φωνάζαμε τους αμερικάνους να καθαρίσουν…

Αυτό το τελευταίο θα το ήθελε και το Ριάντ – έγκαιρα, πριν γίνει άμμος παντού. Κατά τα άλλα το Λονδίνο, σαν μέλος της 5 + 1 συμφωνίας με το ιράν (και έχοντας κατά νου ότι εκεί, στην επικράτεια της Τεχεράνης, υπάρχουν νέες πιθανότητες για δουλίτσες) δεν το έχει εύκολο να σιγοντάρει τις κατάρες του τοξικού πρίγκηπα. Όχι φανερά τουλάχιστον.

Υπάρχει και μια αυξανόμενη κατακραυγή για τις μεθόδους του: απαγωγές, εκβιασμοί, βασανιστήρια, δολοφονίες, μισθοφόροι προστασίας… Αν δεν το πει κάποιος «θαυμάσιο επενδυτικό κλίμα» το λέει «τρις ισόβια» – σύμφωνα με το φημισμένο αγγλικό δίκαιο.

Αλλά η αλήθεια είναι πικρή: η May ηγείται της αγγλικής decay. Θα ζητήσει απ’ τον τοξικό να είναι πιο ανθρώπινος με την υεμένη· κι αυτός θα της ξαναπεί κάτι για τα αγγλικά αεροδρόμια. Δεν βγαίνει άκρη με τα λόγια στην αραβική χερσόνησο. Και το τελευταίο πράγμα που θα ήθελαν οι brexiters είναι να δείξει η May τόση πονοψυχιά ώστε να βρεθούν να περιθάλπτουν υεμενίτες, ειδικά εντός έδρας….

(η φωτογραφία είναι απ’ το προηγούμενο ταξίδι της May στο Ριάντ, τον περασμένο Απρίλη. Αν συνεχίσει να πηγαίνει εκεί κάθε εξάμηνο, θα γίνει παρεξήγηση. Ότι παίζει φάση…)

Γκάζια

Πέμπτη 30 Νοέμβρη. Αν νομίζετε ότι η μέση Ανατολή είναι βαρετή κάνετε τεράστιο λάθος. Θα πρέπει ο John McCarrick να σας κάνει φροντιστήριο· αλλά δεν προλαβαίνει.

Ο John McCarrick είναι υφυπουργός ενέργειας στην ψοφιοκουναβική κυβέρνηση. Και, επειδή δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο, με ένα κτύπημα έβγαλε δύο αγωγούς φυσικού αερίου στην παρανομία. Τον Nord Stream 2, και τον Turkish Stream. Για τον πρώτο είπε, με την ωμότητα που διακρίνει πια την αμερικανική διοίκηση, αυτός ο αγωγός που θα τροφοδοτεί την γερμανία με ρωσικό αέριο δεν πρέπει να φτιαχτεί… Κι αν φτιαχτεί, τότε η Ουάσιγκτον θα μελετήσει τα δεδομένα του project για να δει ποιες ευρωπαϊκές εταιρείες θα τιμωρηθούν με αμερικανικές κυρώσεις. Γιατί (είπε) ο Nord Stream 2 είναι ένα πολιτικό project της ρωσίας με στόχο να προσπεράσει την ουκρανία.

Πιο ωμά πεθαίνεις. «Χαλάσαμε ένα περίδρομο λεφτά για να κατακτήσουμε την ουκρανία και να εμποδίσουμε την ενεργειακή διασύνδεση της ευρώπης με την ρωσία, τον καύκασο, το ιράν· κι εσείς θα κάνετε παρακάμψεις;»

Τα ίδια ισχύουν για τον Turkish Stream (είπε ο McCarrick). Η Ουάσιγκτον καίγεται να πουλάει το δικό της υγροποιημένο αέριο, που είναι βέβαια πιο ακριβό, αλλά είναι αμερικανικό· ιδανικό για νοικοκυριά, επιχειρήσεις, γραφεία, νοσοκομεία, κλπ. Απο που ως που οι δυνητικοί πελάτες της θα κάνουν του κεφαλιού τους;

Εννοείται πως ούτε το Βερολίνο ούτε η Άγκυρα καταλαβαίνουν απ’ αυτά· ούτε, όμως τα αγνοούν ή τα υποτιμούν. Και τι να πει κανείς για την πιθανότητα το ιρανικό και το καταριανό φυσικό αέριο να διοχετεύονται κι αυτά στην ευρώπη, με αγωγούς της gazprom, είτε μέσω ιράκ – συρίας – τουρκίας, είτε μέσω κασπίας – ρωσίας;

Όχι, δεν είναι βαρετή ούτε η περιοχή ούτε η εποχή· σίγουρα από καπιταλιστική άποψη. Βαρετή έχει γίνει η μικροαστική απώθηση της πραγματικότητας. Και κάτι πολύ χειρότερο: θανατηφόρα…

Αυτό που απομένει για να πάρει ακόμα και τους ντόπιους μικροαστούς η λαύρα είναι να βρεθούν σοβαρά κοιτάσματα στο ελλαδιστάν. Καλύτερα να είναι ο ελληνικός βυθός γεμάτος μάρμαρο Πεντέλης!!! (Και σκατά να έχει το ελληνικό υπέδαφος, μια χαρά θα είναι. Θα ταιριάζει κιόλας…)

Ιμπεριαλιστικές ρουτίνες

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. …Κάθε φορά που εκλέγεται καινούργιος πρόεδρος στη γαλλία, έρχεται στην Αφρική και βγάζει ένα λόγο αναγέλλοντας την αλλαγή των σχέσεων…

Αυτό λέει ο Ouiry Sanou, φοιτητής ακτιβιστής απ’ τη burkina faso. Έχει δίκιο. «Όπως κάθε φορά» έτσι και τώρα ο Macron κάνει μια τουρνέ σε μερικές απ’ τις γαλλικές «κτήσεις» στην υποσαχάρια Αφρική: ακτή του ελεφαντοστού, γκάνα (αυτή είναι πρώην αγγλική αποικία· θέλει να πει κάτι στο Λονδίνο ο κυρ Emmanouel;) και μπουρκίνα φάσο. Γεμάτος υποσχέσεις, σχέδια, και καλές («αντιαποικιακές») προθέσεις. Αλλά δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο δεύτερος που παίζει τον ίδιο ρόλο. Κανείς δεν θα τον πιστέψει.

Αντιϊμπεριαλιστικές κινήσεις υπάρχουν πάντα και στην Αφρική. Διαδηλώσεις εναντίον του Macron θα γίνουν. Αλλά οι «αρχές ασφαλείας» εδώ κι εκεί θα τις κρατήσουν μακριά και τα μήντια θα τις κάνουν αόρατες. Ωστόσο πριν προσγειωθεί ο Macron στo Ouagadougou (την πρωτεύουσα της burkina faso) κάποιοι φαίνεται ότι έριξαν χειροβομβίδα σε φυλάκιο γάλλων στρατιωτών· ενώ έπεσαν και πέτρες κατά του convoy του Macron, μέχρι να φτάσει στο ασφαλές ξενοδοχείο του.

Κανονικά θα έπρεπε να τον περιμένουν φορτηγά με τσιμεντόλιθους. Μιλώντας στο πανεπιστήμιο της Ouagadougou (σε κοινό που είχε περάσει πολλαπλούς ελέγχους «πιστοποίησης φρονημάτων»…) αναφώνισε:

… Who are the traffickers? Ask yourselves – being the African youth – that question.

You are unbelievable. Who are the traffickers? They are Africans, my friends. They are Africans. Ask yourselves the question.

“It’s not the French who are the traffickers, it’s the Africans. So everyone should understand the responsibility, and we’ve started to do that, to dismantle them. But stop the argument saying, ‘It’s someone else.’…

Που σημαίνει: Δεν φταίμε εμείς για τις παράνομες εισόδους μεταναστών στην ευρώπη (εμείς, απλά, φροντίζουμε να είναι παράνομες…) Εσείς φταίτε… Και επειδή φταίτε εσείς οι unbelievable, καλά θα κάνετε να βγάλετε τον σκασμό: θα φέρουμε περισσότερο στρατό για να σας ελέγχει!

Είναι πράγματι ένας γνήσιος ευρωπαίος, ένας γνήσιος πρωτοκοσμικός…

(φωτογραφία: Μπορεί να διαψεύδει την βροχή από πέτρες στην αυτοκινητοπομπή του, αλλά δεν μοιάζει σα να δείχνει από που ήρθαν;)

Μην με αφήνεις, μη

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι, στα μέρη μας, έτοιμοι να διαφημίσουν τον “κομμουνισμό” των κούρδων της συρίας. Δεν μπορούμε (και δεν θα έπρεπε) να το αποκλείσουμε πάντως: στη χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας ανθούν πολλά ακόμα.

Οι δηλώσεις της Ilham Ahmed, απ’ το πολιτικό σκέλος των ypg, δεν αφήνουν περιθώρια (παρότι, ναι, το ξαναλέμε, εδώ τα «περιθώρια» για το ένα ή το άλλο βρίσκονται έξω και πέρα απ’ την πραγματικότητα):

… Δεν ξέρουμε τι σκέφτονται οι αμερικάνοι… Αλλά ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο, κι αυτό είναι πως αν οι αμερικάνοι γυρίσουν την πλάτη στους μοναδικούς εταίρους τους στη συρία, αυτό θα σημαίνει ότι αποσύρονται απ’ τον πόλεμο κατά του daesh (: isis) στη μέση Ανατολή. Αν αποφασίσουν να σταματήσουν την υποστηριξή τους, αυτό θα σημαίνει ότι δίνουν την ευκαιρία στον daesh να ξαναεμφανιστεί και να εξαπλωθεί…

Παραδόξως η Ahmed έχει ένα δίκιο, μόνο που δεν είναι καθόλου προς τιμήν της ή προς τιμήν των ypg: αυτοί (του isis) που έχουν πολεμήσει, ειδικά στην εδώ και κάτι βδομάδες προώθησή τους προς τα συρο-ιρακινά σύνορα ανατολικά του Ευφράτη, (ελάχιστους σε κάθε περίπτωση) είναι τα πιο λούμπεν στοιχεία των «διεθνών» εθελοντών του isis. Εκείνοι, δηλαδή, που ξέρουν ότι έχουν ηττηθεί αλλά πολεμούν μέχρι θανάτου επειδή, έτσι κι αλλιώς, τα πεθάνουν. Οι αξιωματικοί τους την κάνουν, με την βοήθεια και των ypg και των αμερικάνων.

Όσο για τους σύριους του isis; Αυτούς – οργανωμένους σε φρατρίες, με τοπικά και συγγενικά κριτήρια – τους εξαγοράζουν οι ypg, και περνάνε με την μεριά τους. Πως είναι εύκολο να το κάνουν; Επειδή πίσω τους είναι η Ουάσιγκτον. Κι αυτό σημαίνει ότι όποιος ήταν μέχρι χτες isis αλλά σήμερα γίνεται «συριακές δημοκρατικές δυνάμεις» (δηλαδή ypg) βρίσκει και πλάτες και μισθό.

Τι θα γίνει, όμως, αν οι αμερικάνοι σταματήσουν να στηρίζουν (και να αξιοποιούν) τις ypg; Προφανώς οι μεν όψιμοι σύμμαχοί τους θα ψάξουν να βρουν αλλού την «τύχη» τους (σαν free lancer μισθοφόροι), οι δε αντίπαλοί τους θα έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα.

Με τα τωρινά δεδομένα δεν φαίνεται κοντινή μια τέτοια εγκατάλειψη. Απ’ την άλλη μεριά το «κλάμα» της πολιτικής εκπροσώπου των ypg έχει την επικαιρότητά του. Σήμερα; Αύριο; Σε πέντε χρόνια; Υπάρχει αβεβαιότητα: τι θα απογίνουν οι ypg χωρίς το αμερικανικό πεντάγωνο; Τόσος “κομμουνισμός”, τόση “αυτοδιεύθυνση” θα πάνε χαμένα;

Όταν καβαλάς ιμπεριαλιστικό άρμα δεν μένεις ποτέ ήσυχος!

Η διπλωματία – στην ουρά των όπλων

Τετάρτη 29 Νοέμβρη. Σήμερα πρόκειται να ξεκινήσει στη Γενεύη ένας ακόμα γύρος συζητήσεων για τη συρία, με την συμμετοχή τόσο της συριακής κυβέρνησης όσο και της αντιπολίτευσης. Ο Άσαντ δήλωσε ότι δεν θα στείλει τους δικούς του. Ο λόγος; Η απόφαση των φιλοΡιάντ αντικαθεστωτικών στο “συνέδριό” τους που έγινε πρόσφατα κάτω απ’ την προστασία του τοξικού (ή των μισθοφόρων του, το ίδιο κάνει): επιμένουν ότι ο Άσαντ πρέπει να φύγει άμεσα, πράγμα που σημαίνει ότι “κάτι καλό πίνουν”.

Όμως πάντα το ίδιο έλεγαν, ίσως ακόμα πιο “σκληρά” – οι προηγούμενοι γύροι στη Γενεύη έγιναν, παρ’ όλα αυτά. Η διαφορά, τώρα, δεν είναι το κόλλημά τους· αλλά ότι αρνούνται να παραδεχτούν ότι έχουν ηττηθεί και, κατά συνέπεια, ότι θα έπρεπε να βγάλουν τον σκασμό. Μ’ άλλα λόγια: ο Άσαντ απείλησε ότι δεν θα πάει επειδή έχει νικήσει σε ικανό βαθμό, και δεν έχει κανένα λόγο να νομιμοποιήσει, έστω “στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων”, τους proxies του τοξικού πρίγκηπα, του Τελ Αβίβ και του Ριάντ.

Τελικά η Μόσχα εξασφάλισε μερικούς πόντους υπέρ του καθεστώτος Άσαντ. Μπροστά στο κίνδυνο αποτυχίας, οι του οηε αναγκάστηκαν (απ’ την ρωσική διπλωματία κατά τα φαινόμενα) να πείσουν τους «αδιάλλακτους» του Ριάντ ότι θα πρέπει να μιλήσουν «ευθέως» με τους αντιπροσώπους του Άσαντ. Θα σημαίνει αυτό, αν γίνει, μια αμοιβαία αναγνώριση; Όχι ακριβώς. Αυτοί που έχουν νικήσει κι εκείνοι που έχουν χάσει δεν συνδέονται με κάποια «αμοιβαιότητα». Απλά οι «αδιάλλακτοι» πρέπει να προσγειωθούν· στο διάδρομο δεν τους περιμένουν λουλούδια, τους περιμένουν λακούβες.

Αναβλήθηκε όμως και το «συνέδριο εθνικού διαλόγου» που προγραμμάτιζε το μπλοκ της Αστάνα για τις 2 Δεκέμβρη στο Sochi (ήδη έχει γίνει μία αναβολή). Τώρα πάει για τις 15 Γενάρη. Εδώ οι αιτίες της αναβολής είναι ανάποδες απ’ τις τριβές του γύρου στη Γενεύη: πρέπει να εξαγοραστούν όσοι το δυνατόν περισσότεροι απ’ αυτούς που έχουν απομείνει στο πορτοφόλι του τοξικού· και, κυρίως, να λυθεί το ζήτημα με τις ypg.

Δύο παράλληλες “διπλωματικές διαδικασίες”, δύο παράλληλες (και από σημαντικές απόψεις αντίθετες) διαδρομές: δεν είναι “ισοπαλία”… Καθώς χειμωνιάζει (ακόμα και στη συρία) το ερχόμενο διάστημα θα είναι περίοδος μαχών “εκκαθάρισης” στο συριακό πεδίο μάχης κάτω από δύσκολες συνθήκες: όποιος έχει καλή επιμελητεία έχει και το πάνω χέρι, και τέτοιοι δεν θα είναι οι αντικαθεστωτικοί στους θύλακες που έχουν απομείνει.

Για τις ypg το ζήτημα είναι κάπως διαφορετικό. Έχουν καταλάβει, για παράδειγμα, διάφορα πετρελαιοπήγαδα· θα καταφέρουν όμως να πουλήσουν πετρέλαιο; Αυτό εξαρτάται απ’ τους γείτονες, και οπωσδήποτε το ιράκ. Αν γίνει ο αποκλεισμός που έγινε κατά των κούρδων του ιράκ, οι ypg θα έχουν το χρόνο να σκεφτούν αν μπορούν να βγάλουν τον χειμώνα με επιδόματα απ’ το Ριάντ και παρέα απ’ τους αμερικάνους πεζοναύτες μόνο…