Month: February 2022

Θα μας επιτρέψετε;

Παρασκευή 25 Φλεβάρη>> Θα μας επιτρέψετε να περιμένουμε μερικές ώρες ακόμα για να επιβεβαιώσουμε την γνώμη που σχηματίζουμε για την “ειδική επιχείρηση” του ρωσικού καθεστώτος στην ουκρανική επικράτεια – ε; Αλλά και να μην το επιτρέπετε θα κάνουμε μια μικρή κατάχρηση δικαιώματος αντιπληροφόρησης και εργατικής κριτικής.

Γιατί είναι πάντα ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος σε (μάλλον αργή ακόμα…) κίνηση – και όπως σε κάθε πόλεμο έτσι και σ’ αυτόν η υποτέλεια στις εντυπώσεις είναι ολέθρια.

“Δικαίωμα” λοιπόν. Θα τα πούμε αύριο…

Εκτάκτως έκτακτο 1

Τρίτη 22 Φλεβάρη>> Αυτόν τον τσαμπουκά (συγχωρείστε μας την έκφραση) δεν τον περιμέναμε! Το ρωσικό καθεστώς αναγνώρισε την ανεξαρτησία των δύο (ουκρανικών) επαρχιών, του Lugansk και του Donetsk! Κι αυτό σημαίνει διάφορα που θα πούμε στη συνέχεια. Ωστόσο δεν πρόκειται για το «τέλος του κόσμου», ούτε για την επίσημη έναρξη ενός θερμού 4ου παγκόσμιου πολέμου (οι τζογαδόροι των πρώτων υλών ενέργειας φυσικά τέτοια θα λένε ή θα υπονοούν).

Να θυμίσουμε λοιπόν ότι υπάρχει μια κρατική οντότητα που ονομάζεται «τουρκική δημοκρατία της βόρειας κύπρου», που κατά τους έλληνες και ελληνοκύπριους εθνικόφρονες είναι «ψευδοκράτος», ωστόσο είναι αναγνωρισμένη σαν τέτοια απ’ την Άγκυρα και έμμεσα από μερικά ακόμα ισλαμικά κράτη. Αυτή η αναγνώριση (της τ.δ.β.κ.) δεν σημαίνει ωστόσο πως αν το ελληνικό και ελληνοκυπριακό φασισταριό δεν ήταν ελληνικό και ελληνοκυπριακό φασισταριό δεν θα μπορούσαν οι δύο «συνιστώσες κρατικές οντότητες» στην κύπρο, ο βορράς και ο νότος, να ενωθούν σε κάποιο είδος ομοσπονδίας ή συνομοσπονδίας. (Στο ελβετικό Κραν Μοντανά το 2017 οριστικοποιήθηκε ότι Αθήνα και Λευκωσία εμφορούνται από ακροδεξιές / εθνικιστές απόψεις για το «κυπριακό» και όχι μόνο, όποιο κι αν είναι το γκουβέρνο….) Πρακτικά λοιπόν, σ’ ένα κόσμο που τα σύνορα μπορούν να εμφανιστούν αλλά και να εξαφανιστούν, η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Donbass πρέπει να θεωρηθεί μόνο σαν “καινούργια κατάσταση, καινούργια καθήκοντα”, κι όχι σαν το τέλος της ιστορίας.

Αυτό είναι το πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο στην (οπωσδήποτε) τολμηρή κίνηση της Μόσχας της αναγνώρισης των δύο αντάρτικων δημοκρατιών του Donbass: επιβάλλει de facto σαν μοναδική εκδοχή εδαφικής αρτιότητας της ουκρανικής επικράτειας την ομοσπονδιοποίηση – κάτι που το ουκρανικό φασισταριό απορρίπτει μετά βδελυγμίας. Για να το πούμε αλλιώς: η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Lugansk και του Donetsk ΔΕΝ σημαίνει και την προσάρτησή τους∙ συνεπώς, η μόνη πιθανότητα να παραμείνουν τελικά ουκρανικό έδαφος είναι η αλλαγή του ουκρανικού συντάγματος…(Όπως, τηρουμένων των αναλογιών, ισχύει και στην κύπρο). Κι αυτό ακριβώς προβλεπόταν με τις “συμφωνίες του Μινσκ”!! Η αλλαγή του ουκρανικού συντάγματος προς ένα μοντέλο “γερμανικό” ή ίσως “ισπανικό”, με αυξημένη αυτοδιοίκηση για το Donbass (και όχι μόνο).

Φυσικά, μ’ αυτήν την ενέργεια η ανεγκέφαλη αλεπού φαίνεται να πετάει στα σκουπίδια την καλοπροαίρετη, ουκρανικής ιδιοκτησίας εφαρμογή αυτών των συμφωνιών… Ταμάμ! Οι συμφωνίες αυτές έχουν γίνει απόφαση του οηε απ’ το 2015 – όχι όμως και ο τρόπος που θα εφαρμοστούν! Συνεπώς το ότι η Μόσχα τις ξεφορτώνεται είναι σοβαρό από τυπική άποψη. Αλλά η αλήθεια είναι ότι εκείνος που προσπαθεί να τις ξεφορτωθεί ουσιαστικά πριν καν στεγνώσει το μελάνι των υπογραφών είναι το φασιστοκρατούμενο  Κίεβο. Συνεπώς, από μια ρεαλιστική σκοπιά τακτικής αλλά και ιστορικής διαλεκτικής, θα λέγαμε ότι η Μόσχα τελειώνει όχι τις συμφωνίες στην ουσία τους αλλά την φάρσα εφτά χρόνων (υπάρχουν αυτές οι συμφωνίες; ισχύουν; πότε θα ισχύσουν;) – μεταφέροντας το ζήτημα της εφαρμογής τους σ’ ένα «ανώτερο επίπεδο» διακρατικού (διεθνούς) και ενδοκρατικού (προκειμένου για το Κίεβο) ανταγωνισμού. (Αυτό υπό τον όρο ότι δεν προχωρήσει στην προσάρτηση αυτών των επαρχιών).

Θα βοηθήσει αν την ανεξαρτησία των Lugansk και Donetsk αναγνωρίσουν λίγα κράτη ακόμα: η λευκορωσία, η βενεζουέλα…

Γιατί όμως το έκανε αυτό τώρα η Μόσχα;

(φωτογραφία: Οι συζητήσεις στο Μινσκ το 2015. Απ’ τους τέσσερεις μόνο ο ένας παραμένει στο πόστο του).

Εκτάκτως έκτακτο 2

Τρίτη 22 Φλεβάρη>> Μόνο υποθέσεις μπορούμε να διατυπώσουμε επί του γιατί τώρα∙ μας λείπουν στοιχεία για μια πιο στέρεη απάντηση. Ένα κάποιο κόστος θα το πληρώσει η Μόσχα υποθέτουμε, με την μορφή μερικών δυτικών «κυρώσεων» – αν και ο βρεγμένος το νερό δεν το φοβάται. Απ’ την άλλη το γεγονός ότι ρωσικός στρατός μπορεί τώρα να μπει «επίσημα» στις σύμμαχες δημοκρατίες (Lugansk και Donetsk) είναι η σαφής αναβάθμιση εκείνου που φανταζόμασταν (μέχρι χτες) ότι είναι πιθανό να συμβεί: να μπει undercover.

Την Δευτέρα 14 Φλεβάρη γράφαμε μεταξύ άλλων (τα μετόπισθεν):

… Θα πει κάποιος: «Ναι, αλλά χάρη σ’ αυτήν την εικονικότητα η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της στέλνουν πολεμοφόδια στον ουκρανικό στρατό». Για να χρησιμοποιήσει εναντίον ποίου; Ακόμα και οι αντάρτες του Donbass δεν είναι καθόλου «στο χέρι» αυτού του μισοφασιστικού ουκρανικού στρατού. Αν το «σενάριο» είναι ότι εναντίον αυτών θα κινηθεί το Κίεβο, η Μόσχα θα χρειαστεί απλά να περιμένει μερικές ώρες ή το πολύ μία ή δύο μέρες (φωνάζοντας στους δυτικούς «μαζέψτε τους!!!») πριν εξαφανίσει τα ουκρανικά τανκς και πυροβόλα σε μια μεγάλη ακτίνα γύρω απ’ το Donbass – χωρίς να πατήσει ούτε μια ρωσική αρβύλα στο ουκρανικό χώμα. Όχι, δεν θα γίνει-του-Στάλιγκραντ αν αυτό είναι το ζητούμενο των δυτικών…

Και μόλις χτες συμπληρώναμε:

…Δεύτερο όφελος: πόσοι μισθοφόροι της wagner ή ακόμα και τακτικός ρωσικός στρατός (με τα κατάλληλα σήματα στο μπράτσο…) χωράνε σε μια ζώνη εδάφους με κτίρια άδεια από αμάχους; Άγνωστο, αλλά το φασισταριό του Κιέβου θα πρέπει να σκέφτεται ξανά και ξανά ότι μια τέτοια ζώνη δεν τους είναι ετοιμοπαράδοτη! Το αντίθετο: μπορεί να είναι μια χαρά παγίδα. Συνεπώς η ιδέα περί «εισβολής» και «απελευθέρωσης των εδαφών» θα πρέπει να έχει απομείνει μόνο στους βαριά αλκοολικούς φασίστες….

Η Μόσχα το φώναξε, αλλά κανείς δεν τους “μάζεψε”… Μάλλον το αντίθετο… Αντί να εξαφανίσει άμεσα τα ουκρανικά όπλα όπως είχε κάνει το 2014, αντί να στείλει “βαριά οπλισμένους άγνωστης ταυτότητας” χωρίς ρωσικά σημάδια στις στολές τους (όπως έκανε στην Κριμαία την ίδια χρονιά στη διάρκεια του δημοψηφίσματος…), η Μόσχα κάνει τώρα κάτι άλλο: ρωσικές αρβύλες μπορούν να πατήσουν επίσημα, σαν «ειρηνευτική δύναμη» – σ’ ένα χώμα όμως που το αρχηγείο τους λέει ότι δεν είναι πια ουκρανικό…

Γιατί λοιπόν τώρα η Μόσχα ρίχνει γερή κλωτσιά στο τραπέζι των εντυπώσεων γύρω απ’ το «ουκρανικό ζήτημα»; Προφανώς θεωρεί ότι την παίρνει∙ υπάρχει άραγε η εκτίμηση ότι αυτή η αναγνώριση θα προκαλέσει κάποια σοβαρή κρίση στο Κίεβο; Θα φανεί. Απ’ την άλλη μεριά η ιδέα ότι απ’ την μια θα γίνονται «άερα κάερα» διεθνείς συζητήσεις επί του θέματος (σαν μέρος του ευρύτερου ζητήματος, για την εξάπλωση του νατο) και απ’ την άλλη η «μεραρχία azov» θα κάνει ό,τι γουστάρει στη νοτιοανατολική άκρη της ουκρανίας σαν διεθνής φασιστική ταξιαρχία με όπλα και εκπαίδευση απ’ την Ουάσιγκτον και το Λονδίνο, δεν αρέσει στην ανεγκέφαλη αλεπού. (Πέρα απ’ τα υπόλοιπα δημιουργεί και επικίνδυνο προηγούμενο – επ’ αυτού την ερχόμενη εβδομάδα). Ωστόσο τέτοιες αποφάσεις δεν είναι ούτε θέμα γούστου ούτε ζήτημα συναισθηματικό.

Πρακτικά η Μόσχα δείχνει να επαναλαμβάνει ό,τι έκανε με την Αμπχαζία και τη νότια Οσετία (επί γεωργιανού εδάφους) το 2008 εκτιμώντας ότι καμιά δυτική πολιτική βιτρίνα δεν θα στείλει τους πεζοναύτες της να σκοτωθούν για την εδαφική ακεραιότητα ενός failed state.

Αλλά η ουκρανική επικράτεια δεν έχει την ίδια αξία με την γεωργιανή. Απ’ την άλλη μεριά ενώ η χερσόνησος της Κριμαίας είχε στρατηγική σημασία για την Μόσχα (η μεγάλη ναυτική βάση της Σεβαστούπολης είναι αναντικατάστατη) το Donbass δεν είναι το ίδιο σημαντικό στα τωρινά όριά του. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν προκληθεί μια κάποια εσωτερική κρίση στο καθεστώς του Κιέβου και αν, αντίθετα, η Ουάσιγκτον αξιοποιήσει την «ευκαιρία Zelensky» διαφορετικά απ’ ότι (δεν) αξιοποίησε την «ευκαιρία Saakashvili» (ο γεωργιανός πρόεδρος / καραγκιόζης το 2008), τότε θα ήταν πιθανό η Μόσχα να βρεθεί μπροστά σ’ αυτό που θέλει να αποφύγει: μια ακόμα εντονότερη αποικιοποίηση του Κιέβου απ’ την Ουάσιγκτον… Δεν θεωρούμε σίγουρο πως τώρα θα συμβεί αυτό που έγινε (δηλαδή: δεν έγινε) πριν δεκατόσα χρόνια – και κανείς να μην το θεωρεί: η πρώην υπερδύναμη είναι πολύ περισσότερο στριμωγμένη σήμερα απ’ ό,τι το 2008…

Το είπαμε: δεν έχουμε ακόμα στέρεες απαντήσεις σε σχέση με την ρωσική κίνηση. Ενώ μπορούμε να εξηγήσουμε τις εκτός ουκρανίας κινήσεις, υπάρχει ένας παράγοντας που αγνοούμε αλλά προφανώς η Μόσχα ξέρει καλά: η εσωτερική κατάσταση στην ουκρανική επικράτεια, και το τι μπορεί να προκύψει κάτω απ’ την συγκεκριμένη πίεση. Εκτιμάμε πως αυτό είναι ο βασικός παράγοντας που μπορεί να εμποδίσει (ή να επιτρέψει) την εντονότερη αποικιοποίηση του Κιέβου∙ και όχι η αναγνώριση της ανεξαρτησίας του Donbass καθ’ αυτή…

Θα μάθουμε.

(φωτογραφία: Ω η κυρία Ursula! Πριν διευθύνει την ευρωπαϊκή ορχήστρα αποφασιστικότητας θα μας πει τι κουβέντιαζε με τον κτηνίατρο ceo όταν ήταν να κλείσει τις λεόντιες παραγγελίες πλατφορμών genetic engineering απ’ το μαγαζί του;)

Home

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Μια rock μπαλάντα από μια rock μπάντα. Οι Osprey V φτιάχτηκαν πριν 4 χρόνια, στη Γάζα. Παλαιστίνη. Εκεί βρίσκονται. (Όποτε έχει ρεύμα μπορούν να κάνουν πρόβες….)

Τρίζουν τα θεμέλια;

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Έχει την πλάκα του το να βλέπει κάποιος ιερούς ναούς της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας να αναβλύζουν το μύρο της απορίας μήπως …. η «ψεκασμένη» (σοσιαλδημοκρατική by the way…) διοίκηση της σουηδίας είχε τελικά δίκιο που (όπως έλεγαν τότε όλοι οι λυσσασμένοι εντόπιοι caradinieroi) «έβαλε τα κέρδη πάνω απ’ τους ανθρώπους»…. – σε αντίθεση, φυσικά, με το ρημαδογκουβέρνο αλλά και πολλούς άλλους ανθρωποδιοικητές «υποτακτικούς» στο σύμπλεγμα. Που σύμφωνα με τα τότε θεωρήματα έτειναν προς τον κομμουνισμό…

Μετρώντας και συγκρίνοντας τους θανάτους που έχουν χρεωθεί στον τσαχπίνη η Στοκχόλμη δείχνει ότι έκανε το σωστό (και όποτε έκανε λάθος το αναγνώρισε). Αλλά αυτό είναι επιφανειακό, και επιτρέπει σε κάθε πατριώτη caradiniero / pfizero να παίξει το γνωστό ρεφραίν: αυτοί εκεί είναι κρυόκωλοι, δεν ακουμπιούνται, είναι αυτοπειθαρχημένοι (και ως εκ τούτου μίζεροι) κλπ κλπ.

Η βασική διαφορά που χωρίζει κράτη όπως το σουηδικό (αλλά και τα περισσότερα αφρικανικά – για παράδειγμα) και την συντριπτική πλειονότητα των δυτικών κρατών δεν προκύπτει αν πάρουμε στα σοβαρά την δημιουργική λογιστική θανάτου και συγκρίνουμε τις κοινές δεξαμενές επιφανειακά. Η διαφορά έγκειται στο ποιοι και γιατί τρομοκράτησαν τους πληθυσμούς τους ξεσκίζοντας οποιαδήποτε έννοια καλώς εννοούμενης επιστήμης με ψέματα και εκβιασμούς με στόχους εντελώς άσχετους με την υγεία των υποτελών – και ποιοι όχι.

Αυτό είναι κάτι που κάθε ψευτο«μετανοιωμένος» θέλει να αποφύγει: γκρεμίζει όλο το οικοδόμημα της τρομοεκστρατείας, όχι μόνο το τελευταίο ρετιρέ. Η σύγκριση μεταξύ ελλαδιστάν και σουηδίας (με «περίπου ανάλογο πληθυσμό») βοηθάει την σύγχυση, επειδή αφήνει περιθώρια να πέσουν στον στίβο όλα τα εύκολα και γνωστά (ελληνοπατριωτικά) στερεότυπα. Αν ήθελε κάποιος να σπάσει-την-συναίνεση ξεκινώντας απ’ τα νεκροταφεία θα έκανε την σύγκριση ανάμεσα στο ελλαδιστάν και στην ιαπωνία! (Δεν πιάνουμε την σενεγάλη ή την ακτή του ελεφαντοστού, γιατί εκεί το στερεότυπο είναι εύκολο: «είναι ψεύτες»… Ούτε την κίνα με το 1/5 του παγκόσμιου πληθυσμού πιάνουμε, γιατί οι πανέξυπνοι και πανέμορφοι εντόπιοι οπαδοί του συμπλέγματος νομίζουν ότι εδώ και 2 χρόνια βρίσκεται σε γενικό lockdown…)

Η ιαπωνία έχει 13 φορές περισσότερο πληθυσμό, συν (αναλογικά, κατά μέσο όρο) τον πιο γερασμένο στον πλανήτη… Το γκουβέρνο στο Τόκιο με τον 13 φορές πάνω πληθυσμό σε σχέση με τα μέρη μας και την μεγάλη urban πυκνότητα κατοίκησης είχε, λοιπόν, χρεώσει στον τσαχπίνη χτες 21.636 θανάτους (και 4.411.892 cases). To ελλαδιστάν απ’ την μεριά του, με το 1/13 του πληθυσμού, είχε περίπου τις μισές cases (2.298.926) και 25.327 θανάτους… Συμπέρασμα; Απλό: το ιαπωνικό κράτος / κεφάλαιο δεν είχε κανένα λόγο να πάρει μέρος στην υγιεινιστική τρομοεκστρατεία∙ και δεν πήρε… Δεν ασχολήθηκε με δημιουργική λογιστική θανάτου, δεν έφτιαξε κοινή δεξαμενή, δεν τρομοκράτησε τους υπηκόους…

Κάτι βρωμάει πολύ άσχημα, έτσι δεν είναι; Έτσι είναι… Όμως δεν πήγε η microsoft και η pfizer και διάφοροι άλλοι της συμμορίας του συμπλέγματος να κάνουν «επενδύσεις» στην ιαπωνία… Στο ελλαδιστάν ήρθαν, που το γκουβέρνο τους πληρώνει κιόλας.

Οπότε;

Δυστυχώς!…

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Ναι! Είναι αυτός που τον έχουν διαολοστείλει εκατομμύρια, αλλά έχουν λατρέψει, πιστέψει, υπακούσει (συνειδητά ή ασυνείδητα) ακόμα περισσότεροι στον δυτικό κόσμο∙ και οπωσδήποτε όλοι οι φανατικοί caradinieroi/pfizerοι… Ναι! Είναι αυτός ο πιο διάσημος «μπροστινός» του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος… Ναι! Είναι (κατά το καθεστωτικό politico) ο most powerfull doctor του κόσμου!!! Και ναι, μόλις πριν μια βδομάδα, με αφορμή την ειλικρίνεια της κυρίας Angelique Coetzee, της γιατρίνας απ’ τη νότια αφρική, τονίζαμε πόσο άσχημα έκατσε η Ο στα λαρύγγια (και στους σχεδιασμούς) του συμπλέγματος και των λακέδων του – σίγουρα κάτι τύπων σαν δαύτον…

Ιδού λοιπόν: ο κυρ Βασίλης, ο Άρχοντας Θυρών και Παραθύρων, μιλώντας πριν 3 ημέρες στο «συνέδριο ασφαλείας του Μονάχου» (παντού υπάρχει μια θέση γι’ αυτόν!), με μια μόνο φράση είπε τόσα πολλά. Για την ακρίβεια: έφτυσε στα μούτρα όλων των θυμάτων, εκόντων και ακόντων, της τρομοεκστρατείας. (Και φοβούμαστε πως η συντριπτική πλειονότητά τους το πήρε για χειμωνιάτικη ψιχάλα…)

Ίσως έχετε δει το απόσπασμα αυτό – υποτιτλισμένο όμως έχει άλλη χάρη. Προσέξτε επίσης την «γλώσσα του σώματος» του κυρ Βασίλη…

Τι λέει λοιπόν ο Άρχων του Τρόμου (ένας ανάμεσα σε πολλούς άλλους); Λέει «δυστυχώς»! Ολογράφως, με bold και κεφαλαία: ΔΥΣΤΥΧΩΣ! Τι σημαίνει αυτό; Πως μεταφράζεται; Κατά την ασταμάτητη μηχανή ως εξής: Δυστυχώς, εκτός σχεδίου, εμφανίστηκε μια παραλλαγή που έκανε πανηγυρικά φανερό εκείνο που ήταν ήδη δεδομένο αλλά το κρύβαμε καλά πληρώνοντας τους δημαγωγούς: ότι οι πλατφόρμες «μας» γενετικής μηχανικής είναι άχρηστες… κι αχρείαστες…

Υπάρχει κι άλλη μετάφραση:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Βουλιάζουν τα αεροπλανοφόρα;

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Όχι… Τα αεροπλανοφόρα δεν βουλιάζουν… μέχρι να δεις το πρώτο να παίρνει σοβαρή κλίση… Μπορεί κάτι τέτοιο να έχει αρχίσει να συμβαίνει∙ και η ασταμάτητη μηχανή θα κάνει το καλύτερό της για να χαρείτε!

Το «αεροπλανοφόρο» που μας ενδιαφέρει εδώ λέγεται pfizer. H εταιρεία που έχει γίνει συνώνυμη (όχι μόνη της) του οργανωμένου, προσχεδιασμένου θανάτου “στο όνομα της υγείας”, παρουσίασε πριν 2 βδομάδες στους μετόχους της (και όχι μόνο) τα «οικονομικά αποτελέσματά» της το τελευταίο 3μηνο του 2021, τα κέρδη της για όλο το 2021, καθώς και τα σχέδια και τις προβλέψεις της για το 2022.

Κι εκεί, προς το τέλος της 27σέλιδης έκθεσης, στις σελίδες που περιγράφουν τους «κινδύνους» που ίσως αντιμετωπίσει η φαρμακομαφία (παναϊα μου! κινδυνεύει ο κτηνίατρος ceo;), καταγράφονται συμπυκνωμένα κάποια «σημάδια»… Που (όπως θα εξηγήσουμε στη συνέχεια) αφορούν πιθανότατες σοβαρές ρωγμές στην επική εκστρατεία της∙ και στις ίδιες τις λαμαρίνες της.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Το 2ο μέτωπο (συνέχεια)

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Κατά πως τα λέγαμε, πριν μια βδομάδα. Η Μόσχα (έπρεπε ο στρατός της να έχει φτάσει στο Κίεβο ήδη, σύμφωνα με τις «προβλέψεις» και τις «ασφαλείς πληροφορίες» των δυτικών μηχανισμών) έκανε στις 17, στις 18, στις 19 και στις 20 του μήνα ένα εντυπωσιακό ΤΙΠΟΤΑ, ξεβρακώνοντας διεθνώς (περισσότερο εκτός δυτικού κόσμου) το «εμείς ξέρουμε», την «γνωσιακή υπεροχή» του δυτικού καπιταλισμού, των υπηρεσιών, των πολιτικών βιτρινών, των αφεντάδων, των μήντιά τους. Οι συνέπειες αυτού του ξεβρακώματος που συνεχίζεται ακάθεκτο (φωτογραφίες επάνω) δεν θα φανούν σήμερα ή αύριο. Προστίθενται σε άλλες, και διαβρώνουν διεθνώς και συστηματικά ακόμα και τα κουρέλια της δυτικής (κυρίως αμερικανικής και αγγλικής) soft power, ό,τι τέλος πάντων έχει μείνει από δαύτην.

Μπείτε στη θέση ενός υπηκόου του ζαϊρ, της νότιας αφρικής, της χιλής, του πακιστάν, ή της ταϋλάνδης (τα ονόματα των κρατών είναι ενδεικτικά) που παρακολουθεί στοιχειωδώς τις διεθνείς σχέσεις… Τι ιδέα λέτε ό,τι σχηματίζει με τις «προβλέψεις», που πέφτουν σαν το χαλάζι, για το τι θα κάνει και το τι δεν θα κάνει το ρωσικό καθεστώς, και για εκείνους που τις κάνουν;

Απ’ την άλλη μεριά το να αναλάβουν δράση τα φασισταριά της azov battalion που έχουν ακροβολιστεί στην περίμετρο του Donbass για να προβοκάρουν την Μόσχα δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται. Ειδικά τώρα. Οι ένοπλοι εκεί, σε συνεργασία και υπό τις διαταγές της Μόσχας προφανώς, έκαναν κάτι ίσως αναγκαστικό αλλά οπωσδήποτε έξυπνο: άρχισαν την εκκένωση των παραμεθόριων περιοχών του θύλακα απ’ τους αμάχους, με προορισμό την ρωσική επικράτεια (το Rostov). Πρώτο πληροφοριακό / προπαγανδιστικό όφελος: όταν αρχίσει η επίδειξη φωτογραφιών από καταυλισμούς προσφύγων απ’ το Donbass, ποιος δυτικός «προφήτης», «αναλυτής», θα συνεχίσει το παραμύθι περί «ρωσικής προβοκάτσιας»; Απάντηση: όλοι (!), αλλά μόνο για να γίνουν ακόμα πιο γελοίοι (διεθνώς). Δεύτερο όφελος: πόσοι μισθοφόροι της wagner ή ακόμα και τακτικός ρωσικός στρατός (με τα κατάλληλα σήματα στο μπράτσο…) χωράνε σε μια ζώνη εδάφους με κτίρια άδεια από αμάχους; Άγνωστο, αλλά το φασισταριό του Κιέβου θα πρέπει να σκέφτεται ξανά και ξανά ότι μια τέτοια ζώνη δεν τους είναι ετοιμοπαράδοτη! Το αντίθετο: μπορεί να είναι μια χαρά παγίδα. Συνεπώς η ιδέα περί «εισβολής» και «απελευθέρωσης των εδαφών» θα πρέπει να έχει απομείνει μόνο στους βαριά αλκοολικούς φασίστες.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Bye bye mali!

Δευτέρα 21 Φλεβάρη>> Το ανακοίνωσε ο ίδιος ο βασιλιάς∙ συνεπώς είναι γεγονός: αποσύρει τον στρατό του απ’ το μάλι! Και μαζί του φεύγουν και διάφοροι ευρωπαίοι «σύμμαχοι» – να μια κάποια ανακούφιση για το ελλαδιστάν, που έπρεπε να τσοντάρει κάτι τις σε αρβύλες εκεί…

Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι πρόκειται για ένα «μικρό (καθότι γαλλικό) αφγανιστάν». Ύστερα από 9 χρόνια στρατιωτικής κατοχής, συγγνώμη, «αντιτρομοκρατικής εκστρατείας» θέλαμε να πούμε, κάμποσους σκοτωμένους απ’ τον κατοχικό στρατό και άγνωστο πόσους απ’ τους εντόπιους, ο βασιλιάς έκρινε ότι «οι de–facto αρχές του μάλι έχουν κρυφή στρατηγική, την οποία δεν μοιραζόμαστε»… Τους επόμενους 4 με 6 μήνες, αν καταφέρουν αναίμακτα, ο γαλλικός (και ο ευρωπαϊκός) στρατός θα αδειάσουν τις βάσεις στο Gossi, στην Menaka και στην Gao… Ίσως, όμως, όχι για μακριά: υπάρχουν βάσιμες υποψίες ότι θα ξαναπαρκάρουν σε γύρω κράτη.

Το πρόβλημα του βασιλιά δεν είναι η χούντα του Assimi Goita στο Bamako. Η γαλλική δημοκρατία δεν έχει κανένα πρόβλημα με τις χούντες! Το πρόβλημα είναι ότι το νέο στρατιωτικό καθεστώς (που απλά αναδύθηκε μέσα απ’ το προηγούμενο στρατιωτικό καθεστώς…) είναι «αντιγαλλικό». Έχει απευθυνθεί (για «παροχή υπηρεσιών ασφαλείας») στην ρωσική σ.δ.ι.τ. wagner, που δέχτηκε με χαρά την δουλειά. Όμως πρόκειται για σύνθετη δουλειά.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Rock ‘n’ roll

Δευτέρα 14 Φλεβάρη>> Oldies ‘n’ goodies. Καμία σχέση με το σήμερα, μην γίνει καμμιά παρεξήγηση – ντάξει; Θα γράφονταν τέτοιοι στίχοι σήμερα; Θα επιτρεπόταν να γραφτούν τέτοια ερωτικά λόγια σήμερα;

Α πα πα!…

… Στα σκοτεινά δωμάτια είναι η ψυχή μας γυμνή…