Tag: βόρεια κορέα

Τρίτη 31 Οκτώβρη. Στο τέλος της εβδομάδας το ψόφιο κουνάβι ξεκινάει μια τουρνέ στην ανατολική ασία. Θα περάσει απ’ το Τόκιο, την Σεούλ, για να καταλήξει στο Πεκίνο. Οι αλιείς μαργαριταριών ας ετοιμάζονται.

Εν τω μεταξύ έχουν αρχίσει να μαζεύονται αμερικανικά όπλα στην περιοχή. Δύο αεροπλανοφόρα ακόμα (πέρα απ’ το ένα που είναι σε βάρδια), «στρατηγικά βομβαρδιστικά», κλπ. Ορισμένοι εκτιμάνε ότι η αμερικανική διοίκηση συγκεντρώνει στρατό στην περιοχή επειδή το ψόφιο κουνάβι θέλει να δείξει στο Τόκιο και στη Σεούλ, ειδικά στο πρώτο, ότι δεν χρειάζεται να χολοσκάει για την «ασφάλειά» του· η Ουάσιγκτον προσφέρει αρκετή από δαύτη – και θα ήθελε να πληρώνεται.

Στο Πεκίνο τι θέλει να δείξει το ψόφιο κουνάβι; Ότι έχει την δύναμη να αμφισβητήσει την κινεζική επέκταση στον Ειρηνικό; Την προηγούμενη φορά που συναντήθηκαν, στην Ουάσιγκτον, οι δύο πρόεδροι (κίνας και ηπα), το ψόφιο κουνάβι είχε την καλωσύνη να ανακοινώσει στον φιλοξενούμενό του ότι «μόλις τιμώρησε» αυτούς τους παλιοχαρακτήρες της Δαμασκού, «που σκοτώνουν παιδιά», εκτοξεύοντας μερικές δεκάδες κρουζ εναντίον τους.

Προφανώς δεν είναι αυτός που αποφασίζει· αυτός είναι μόνο μια μόστρα. Ας ευχηθούμε ότι δεν τον έχουν βάλει τα αφεντικά του του να δείξει στον κινέζο αυτοκράτορα πως τιμωρεί την Πγιονγκγιάνγκ.

Σάββατο 2 Σεπτέμβρη. Οι αμερικανο-νοτιοκρεατικές ασκήσεις τέλειωσαν με ηπιότερα (σε σχέση με το 2015) πολεμικά “περιστατικά” – παρά τους φραστικούς λεονταρισμούς του ψόφιου κουναβιού. Ο αυτοκράτορας Κιμ έχει υποσχεθεί ωστόσο ότι θα συνεχίσει τις εκτοξεύσεις πυραύλων.

Μήπως παρατρίβεται στην γκλίτσα; Αυτοί οι πύραυλοι που πέφτουν διαλυμένοι στη θάλασσα μπορεί να μην σημαδεύουν κάποιον στρατιωτικό στόχο… αλλά η θάλασσα δεν είναι άδεια. Θα μπορούσε κάποιος, κατά λάθος, να σκάσει πάνω σε κανά εμπορικό· ακόμα και σε γιώτ. Υπάρχουν, φυσικά, θαλάσσιοι δρόμοι οριοθετημένοι. Αλλά εδώ τρακάρουν αμερικανικά πολεμικά με εμπορικά· πολύ θέλει;

Και τότε η Ουάσιγκτον θα είχε μια ευκαιρία να διατρανώσει ότι “υπερασπίζεται την ελευθερία της ναυσιπλοΐας” στον ειρηνικό… Κάνοντας όχι γενική επίθεση στην Πγιονγκγιάνγκ αλλά κάτι σαν “κτύπημα παραδειγματικής τιμωρίας”.

Αυτό, φυσικά, είναι ένα ενδεχόμενο… Ποιος, όμως, μπορεί να αποκλείσει ένα τέτοιου είδους λάθος; Ίσως το Πεκίνο πρέπει να πείσει τον αυτοκράτορα Κιμ να σταματήσει να πετάει τα πυραυλικά του σκουπίδια του στη θάλασσα. Ό,τι ήταν να αποδείξει τώρα το απέδειξε… Τα “ατυχήματα” δεν τον βολεύουν…

Πέμπτη 17 Αυγούστου. Η επικινδυνότητα οφείλεται στη θέση του· αλλά η ιλαρότητα είναι του χαρακτήρα του. Κι όταν του ξεφεύγει γίνεται stand up comedian!

Ο Kim Jong Un της βόρειας κορέας πήρε μια πολύ σοφή και πολύ λογική απόφαση. Η εναλλακτική θα ήταν μαζί καταστροφική και απαράδεκτη.

Αυτό τιτίβισε το ψόφιο κουνάβι. Ανακουφισμένο. Το συμπεραίνουμε απ’ τον τόνο του «πολύ σοφή και πολύ λογική». Θα μπορούσε να πει «αν μπορούσε ας έκανε κι αλλιώς». Αλλά όχι. Ο παρανοϊκός της Πγιονγκγιάνγκ είναι, φορές φορές, «πολύ σοφός και πολύ λογικός». Γι’ αυτόν, πάντως, οι γιάνκηδες παραμένουν ηλίθιοι.

Πίσω απ’ αυτά έχει απλωθεί ένα σοβαρό ζήτημα, που δεν είναι άγνωστο. Θα θυμάστε (θυμάστε;) ίσως ότι το 2003 ο αμερικανικός στρατός μπούκαρε συμπούρμπουλος στο ιράκ επειδή …. «ο Χουσεΐν έχει όπλα μαζικής καταστροφής». Ο δικτάτορας του ιράκ δεν είχε τέτοια, και η Ουάσιγκτον το ήξερε. Χρησιμοποίησε όμως την κατασκευασμένη δικαιολογία των όπλων «μαζικής καταστροφής» (πυρηνικών, χημικών, βιολογικών) για να προχωρήσει το σχέδιο καταστροφής της μέσης Ανατολής. Τότε η βόρεια κορέα (μαζί με τη συρία και λιβύη) είχαν τοποθετηθεί στον «άξονα του κακού», και είχαν αναγγελθεί σαν οι επόμενοι στόχοι στρατιωτικού συνετισμού. Για το καλό της ανθρωπότητας.

Πέρασαν 14 χρόνια. Όποιο κράτος/καθεστώς ΔΕΝ είχε πυρηνικά όπλα υπέστη τις «συνέπειες του νόμου». Και το ιράκ, και η συρία, και η λιβύη. Όχι, όμως η βόρεια κορέα. Γιατί; Επειδή το καθεστώς της Πγιονγκγιάνγκ έχει πυρηνικά όπλα! Έχει, επίσης, και κάτι πυραύλους, που μπορεί να φτάνουν ή να μη φτάνουν στο L.A., φτάνουν όμως στις αμερικανικές βάσεις στην ιαπωνία και λίγο πιο κεί.

Συμπεραίνει κανείς ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς την έχει γλυτώσει επειδή διαθέτει τα όπλα που δεν έπρεπε. Δεν είναι μόνο αυτός ο λόγος. Έχει και συμμάχους. Ωστόσο, μετά από 16 χρόνια «προληπτικού πολέμου» είναι αδύνατο να μην επιβεβαιώσει κανείς το συμπέρασμα που είχαν βγάλει οι ιρανοί το 2003: δεν μπορείς να κοντράρεις τους αμερικάνους αν δεν έχεις πυρηνικά.

Ναι, αυτό το είχε σχολιάσει ιρανός αξιωματούχος το 2003· λίγο μετά την εισβολή των ηπα στο ιράκ. 14 χρόνια μετά η Ουάσιγκτον έχει στη μπούκα την Τεχεράνη (για χάρη του Τελ Αβίβ και του Ριάντ), αμφισβητώντας την 5+1 συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του ιράν, ψάχνοντας τρόπους να ξαναβάλει στο στόχαστρο το ιρανικό καθεστώς.

Και η απλή ερώτησή μας είναι αυτή: αν ανήκατε σ’ αυτό το καθεστώς δεν θα κάνατε οτιδήποτε για να αποκτήσετε πυρηνικά όπλα; Ακόμα και να αγοράσετε έτοιμα απ’ την βόρεια κορέα – σε περίπτωση που πρέπει να αποφύγετε τις εντόπιες δοκιμές; Ε;

Γιατί, πράγματι, οι σύμμαχοι σας μόνοι τους ίσως να μην μπορούν να σας βγάλουν απ’ τη μέγγενη. Και η πρόσφατη ιστορία δείχνει ότι όποιος είχε μόνο συμβατικό οπλοστάσιο βρέθηκε απέναντι στους αμερικάνους, τελικά, με τα χέρια σηκωμένα ψηλά…

(Αυτό επιβεβαιώνεται τώρα στην ανατολική ασία. Όποια συνέχεια κι αν υπάρξει…)

Τρίτη 15 Αυγούστου. Δεν είναι παράξενο το ότι ένα σκόπιμο ή τυχαίο λάθος στη μετάφραση μπορεί να αλλάξει το νόημα μιας φράσης. Αν πρόκειται για δήλωση καθεστωτικού αξιωματούχου το πράγμα μπορεί να έχει συνέπειες. Κι αν αυτός ο αξιωματούχος είναι βορειοκορεάτης; Χμμμ…

Το “38 North” είναι ένα πρόγραμμα (και site) του αμερικανικού πανεπιστημίου Johns Hopkins, που ασχολείται ειδικά με την βόρεια κορέα. Σύμφωνα με τους ειδικούς του μια δήλωση του βορειοκορεάτη υπ.εξ. Ri Yong Ho στη σύνοδο του asean στις 26 Ιούλη μεταφράστηκε λάθος, αλλάζοντας το νόημα.

Η αγγλική μετάφραση ήταν: Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς μας πυραύλους σε διαπραγμάτευση. Ούτε πρόκειται να υποχωρήσουμε έστω και μια ίντσα απ’ τον δρόμο της ανάπτυξης των πυρηνικών μας δυνάμεων όπως τον έχουμε επιλέξει, εκτός αν μειωθεί ριζικά η επιθετική πολιτική και οι πυρηνικές απειλές των ηπα κατά της λαϊκής δημοκρατίας της βόρειας κορέας.

Κατά το “38 North” η πραγματική δήλωση ήταν σε μία πρόταση (και όχι σε δύο) ως εξής:

Αν δεν μειωθεί ριζικά η επιθετική πολιτική και οι πυρηνικές απειλές των ηπα κατά της λαϊκής δημοκρατίας της βόρειας κορέας, τότε εμείς σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς μας πυραύλους σε διαπραγμάτευση, ούτε πρόκειται να υποχωρήσουμε έστω και μια ίντσα απ’ τον δρόμο της ανάπτυξης των πυρηνικών μας δυνάμεων όπως τον έχουμε επιλέξει.

Η διαφορά δεν είναι φιλολογική. Στην λάθος μετάφραση η πρώτη φράση είναι κατηγορηματική («σε καμία περίπτωση») και μόνο η δεύτερη εμπεριέχει ένα ενδεχόμενο «αν μειωθεί ριζικά…». Στην σωστή, αυτό το ενδεχόμενο βρίσκεται στην αρχή του συλλογισμού, κι αν «δεν» γίνει (σταματήσει η Ουάσιγκτον να απειλεί) τότε «δεν θα βάλουμε τα πυρηνικά και τους βαλλιστικούς πυραύλους σε διαπραγμάτευση».

Κατά τους ειδικούς του αμερικανικού πανεπιστημίου η ορθή ερμηνεία επιβεβαιώνει προηγούμενες παρόμοιες δηλώσεις της Πγιονγκγιάνγκ σύμφωνα με τις οποίες ο μόνος τρόπος για να δεχτεί να βάλει το πυρηνικό της πρόγραμμα σε συζήτηση είναι να σταματήσουν οι εναντίον της αμερικανικές απειλές· πράγμα που σημαίνει ότι «το συζητάει». Ενώ η λανθασμένη οδηγεί στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα. Ότι το βορειοκορεατικό καθεστώς δεν συζητάει τίποτα και υπό καμία προϋπόθεση…

Το ενδιαφέρον είναι ότι οι ειδικοί του “38 North” κατηγορούν σχεδόν καθαρά τους δυτικούς δημοσιογράφους ότι εσκεμμένα έκαναν «λάθος στη μετάφραση», για να πουλήσουν «βορειοκορεατική απειλή»…

Συμβαίνουν τέτοια πράγματα;