Tag: τεχνολογία

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο

Τρίτη 31 Οκτώβρη. Η εξασφάλιση της αιώνιας νεότητας είναι το ένα απ’ τα παραμύθια του postmodern καπιταλισμού. Η αθανασία (ή, στην ανάγκη, μια μακροβιότητα που να μοιάζει με αθανασία) είναι μια παραλλαγή του, δανεισμένη και συσκευασμένη αλλιώς απ’ τις μονοθεϊστικές θρησκείες. Το να πουλάνε τέτοιου είδους παραμύθια δεν είναι πια παράξενο. Αν δεν πουλούσαν δεν θα υπήρχαν.

Χρειάζεται κάποια έρευνα ειδικών για να αποδείξει ότι τα γεράματα (και ο θάνατος) είναι αναπόφευκτα; Όχι. Ωστόσο έγινε μία (καθότι υπάρχουν έρευνες για τα πάντα!!!). Ερευνητές του πανεπιστήμου της Αριζόνα ασχολήθηκαν με τον «συναγωνισμό μεταξύ κυττάρων και το αναπόφευκτο των γεραμάτων στους πολυκυτταρικούς οργανισμούς». Και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η φθορά και ο θάνατος είναι μαθηματικά αναπόφευκτα.

Αυτό το «μαθηματικό αναπόφευκτο» είναι ανατριχιαστικό! Είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της (ιδέας περί) αθανασίας!!! Δεν είναι έκπληξη το ότι όλοι θα πεθάνουμε (λένε οι ερευνητές…)… πολλά πράγματα είναι προφανή επειδή έχουμε εξοικειωθεί μαζί τους…. αλλά τι γίνεται με την ηλικία μας; Έλα ντε! Τι γίνεται;

Σύμφωνα με τους ερευνητές γίνονται δύο πράγματα ταυτόχρονα: …Με το πέρασμα του χρόνου τα περισσότερα κύτταρα του ανθρώπινου οργανισμού (όπως και όλων των πολυκυτταρικών) αρχίζουν να χάνουν σε λειτουργικότητα, και επίσης σταματούν να πολλαπλασιάζονται και να αυτο-αντικαθιστώνται. Άλλα όμως κύτταρα αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα· δημιουργώντας μικρότερους ή μεγαλύτερους καρκίνους. Αν προσπαθήσει κανείς να ξεφορτωθεί τα γέρικα κύτταρα τότε θα δώσει χώρο στα καρκινικά· αν προσπαθήσει να ξεφορτωθεί τα καρκινικά τότε θα απομείνουν τα γέρικα. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε και με τα δύο είδη ταυτόχρονα…

Δεν είμαστε σίγουροι αν οι οπαδοί (και οι επιχειρηματίες) του μετα-ανθρωπισμού συμφωνούν. Σε κάθε περίπτωση ψάχνουν ήδη μια απάντηση για την οποία θα έλεγαν ότι είναι «πέραν των γηραλέων και των τρελών / καρκινικών κυττάρων». Ίσως ένα είδος ανθρώπου με λιγότερα κύτταρα και περισσότερα ηλεκτρικά, μηχανικά, και ηλεκτρονικά «κομμάτια» να είναι μια κάποια λύση… Υπέρ της αθανασίας…

Η αντι-γήρανση έχει γίνει ήδη ζήτημα ανταλλακτικών. Το πήραν υπόψη τους οι ερευνητές εκεί στην Αριζόνα;

Οι φάρσες της ιστορίας, ή: οι καπιταλιστικοί καιροί δεν πρόκειται να ασχοληθούν με την αμηχανία σου…

Παρασκευή 27 Οκτώβρη. Είναι άβολο από αρκετές απόψεις· ή, είναι τροφή για σκέψη: για τις πληθωρικές και ασταθείς introductions του 21ου αιώνα… Φαίνεται ότι αυτός ο αιώνας είναι και θα είναι αχόρταγος σε τέτοιες.

Το ανθρωποειδές (με γυναικεία μορφή) ρομπότ της πάνω εικόνας πήρε «υπηκοότητα», κανονική, με όλα τα “χαρτιά”,  στη … σαουδική αραβία. Όχι σαν τους χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες εργάτες που είναι αιχμάλωτοι / ες στο γνωστό κι απ’ τα μέρη μας “κενό”. Εκκεντρικότητα και διαφήμιση; Ναι και στα δύο! Λόγω κατασκευής δεν θα ήταν άκυρο να το σκεφτείτε: φυσικά και το ρομπότ θα φοράει hijab! Αλλά θα επιτρέπεται να οδηγεί αμάξι…

Ενόσω η σαουδαραβική ουαχαβίτικη χούντα (αλλά, όπου νάναι, θα γίνει “moderate”, σαν κάτι άλλες μετριοπάθειες…) παλεύει να καβαλήσει το κύμα ενός κάποιου world marketing, μπας και βρει συμπαθούντες εδώ ή εκεί, η γεωπολιτική της πρακτική γίνεται όλο και πιο «διαφανής» – και καθόλου ρομποτική. Μάλλον εντελώς «χειροποίητη», α λα 20ος αιώνας:

… Μια συμμαχία σύριων αντικαθεστωτικών ανταρτών προσδιόρισε τις θέσεις βολής στις 18 Μάρτη του 2013, και πυροδότησε πολλούς γύρους ρουκετών και όλμων με στόχο την καρδιά της Δαμασκού… Η επίθεση ήταν μια κυνική επίδειξη δύναμης των ανταρτών… που έβαλαν στόχο το προεδρικό ανάκτορο, το διεθνές αεροδρόμιο της Δαμασκού και ένα στρατόπεδο της προεδρικής φρουράς. Ο βομβαρδισμός έστελνε ένα εκφοβιστικό μήνυμα στο καθεστώς ότι οι μέρες του είναι μετρημένες…

Πίσω από εκείνες τις επιθέσεις υπήρχε ο ρόλος μιας ξένης δύναμης. Σύμφωνα με ένα top secret ντοκουμέντο της Υπηρεσίας Εθνικής Ασφάλειας [των ηπα] που διεύρευσε απ’ τον Edward Snowden, η επίθεση του Μάρτη του 2013 ήταν εντολή ενός μέλους της σαουδαραβικής βασιλικής οικογένειας, του πρίγκημα Salman bin Suntan, για να γιορταστεί η δεύτερη επέτειος της συριακής επανάστασης. Ο Salman εφοδίασε τους αντικαθεστωτικούς αντάρτες με 120 τόνους εκρηκτικών και άλλα όπλα δίνοντάς τους οδηγίες «να κάψουν την Δαμασκό» και «να ισοπεδώσουν το αεροδρόμιο», σύμφωνα με όσα περιλαμβάνονται στο ντοκουμέντο…

Αυτά λέει η έρευνα. Ο πρίγκηπας, με μακρόχρονη θητεία στη σαουδαραβική πρεσβεία στην Ουάσιγκτον (α χα!), ήταν ένας απ’ τους τρεις υπεύθυνους του Ριάντ για την «σαουδαραβική πολιτική για τη συρία». Είναι λογικό που το 2013 ήθελε να το γιορτάσει. Όπως λογικό είναι (σύμφωνα με το ίδιο ντοκουμέντο) ότι … οι αμερικάνοι πράκτορες ήξεραν γι’ αυτές τις επιθέσεις αρκετές μέρες πριν γίνουν. Μόνο ήξεραν;

Ο Άσαντ και το καθεστώς του ήταν μακελλάρηδες. Τύπου 20ος αιώνας. Οι αμερικανικές και οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες ήταν έναν αιώνα μπροστά, αλλά αυτό δεν τους έχει εξασφαλίσει ως τώρα τη νίκη. Ανακατεύτηκε (βλέπετε) η Μόσχα. Η ρωσική ιμπεριαλιστική μηχανή του 21ου αιώνα, με τον δικό της τρόπο. Το σαουδαραβικό καθεστώς προσπαθεί τώρα να επιπλεύσει πάνω στα πετροδόλλαρά του πριν χάσουν την άγκυρά τους (το πετρέλαιο) και παίζει σ’ όλους τους αιώνες. Όχι έξυπνα ρομπότ αλλά και διακτινισμό θα πλήρωνε αν ήταν να συνεχίσει να υπάρχει. Ο καθένας ό,τι μπορεί…

Καθώς η Sophia, το ανθρωποειδές ρομπότ, θα υποδέχεται τους υψηλούς προσκεκλημένους στα παλάτια του Ριάντ και θα τους κάνει παρέα· καθώς οι πράκτορες του παλατιού θα προσπαθούν να εξαγοράσουν κούρδους ή οτιδήποτε άλλο πολέμαρχους (και θα τα καταφέρνουν ή όχι)· καθώς οι αμερικάνοι πεζοναύτες θα ψωνίζουν αιχμάλωτες ασιάτισσες απ’ τα μπουρδέλα της «αυλής» στις ερήμους της αραβικής χερσονήσου· καθώς ο 21ο αιώνας θα είναι ένα συμπίλημα του κατακαθιού των προηγούμενων με οδηγό, αφέντη και κωδικοποιητή ασύλληπτες τεχνολογικές καινοτομίες, οι δυστοπίες του Enki Bilal θα βρυκολακιάζουν:

Eγώ σας τα έλεγα… Aλλά εσείς αποφεύγατε το μέλλον… Μέχρι που μπήκε στα σπίτια σας…

(Ηθικό δίδαγμα, επί τη ευκαιρία: Αν η εργατική κριτική ανάλυση, θεωρητική και πρακτική, τρομάζει μπροστά στο «τουρλουμπούκι» και ψάχνει μια ήσυχη γωνιά, τότε δεν είναι ούτε εργατική, ούτε κριτική, ούτε ανάλυση. Είναι «παντοφλίτσες» σε κάποιο απ’ τα μικροαστικά δυάρια της Ιστορίας…)

Οχήματα 1

Τετάρτη 16 Αυγούστου. Αφού εκτός απ’ τους «τρομοκράτες» και κάθε βαρεμένος πρωτοκοσμικός μπορεί να χρησιμοποιήσει το αμάξι του σαν όπλο (εξολόθρευσης ανυποψίαστων), μήπως τα εντελώς αυτόματα και «έξυπνα» ι.χ. πρέπει να διαφημίζονται και σαν «αντιτρομοκρατικά»; Να κοκαλώνει μόνο του το robocar μόλις βλέπει έστω και στο ελάχιστο παρέκλιση απ’ την πορεία· και να ειδοποιεί την αστυνομία…

Μη βαράτε: μια σκέψη κάναμε… (Δωρεάν. Όπως συνήθως…)

Οχήματα 2

Τετάρτη 16 Αυγούστου. Είναι καλύτερο να το διαβάσετε εδώ παρά να το δείτε στον ύπνο σας, σαν εφιάλτη. Αυτοί οι παλιοκινέζοι στρώνουν εκατοντάδες χιλιόμετρα γραμμές τραίνου με αισθητήρες. Οι μπετονένιες βάσεις αλλά και οι σιδηροτροχιές έχουν μικροτσίπ με διάφορα στοιχεία· με σκοπό, κυρίως, να ενημερώνουν το «κέντρο ελέγχου» αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα. (Μην πάνε τίποτα ινδιάνοι κι αρχίσουν και ξηλώνουν!…) Αυτό για τα high speed τραίνα· που αυξάνουν και πληθαίνουν στην πρωτόγονη αυτή ασιατική χώρα.

Ευτυχώς εδώ, όπου «δώσαμε τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα», το θέμα έχει αντιμετωπιστεί στη ρίζα του: υπάρχουν μόνο low speed τραίνα… Ή και no speed – αυτά είναι τα καλύτερα. Γιατί έτσι οι (παλιοί) σταθμοί γίνονται καφενεία, υποθέτουμε μετά από “πλειοδοτικούς διαγωνισμούς”…

Τι θα γίνονταν οι ιδιοκτήτες των κτελ αλλιώς; Καστανάδες;

Η φαγούρα μέσα μου

Κυριακή 30 Ιούλη. Θα συμβεί κι αυτό, αργά ή γρήγορα, μάλλον γρήγορα. Οι ενέσεις (που πολλοί φοβούνται ακόμα) δεν θα βάζουν κάποιο υγρό στο σώμα αλλά έναν μικρό στρατό από nano-robot, τα οποία κινούμενα με και καθοδηγούμενα από μαγνητικά πεδία έξω απ’ το σώμα θα κατευθύνονται στον όποιο «στόχο».

Ερευνητές του κινεζικού ινστιτούτου Harbin δημοσίευσαν πρόσφατα σε σχετική επιθεώρηση τα ευχάριστα της εφεύρεσής τους. Τα nano-robot που έφτιαξαν (υποστηρίζουν ότι) μπορούν να κινηθούν μέσα στο αίμα (ούτε μας πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό ότι οι αρτηρίες του αίματος μπορεί να γίνουν κάποτε οτοστράντες για ρομποτάκια!) ή σε άλλα σωματικά υγρά· ακόμα και σ’ αυτά του ματιού.

Δεν είναι οι μόνοι που έχουν ξεχυθεί σ’ αυτήν φαρδιά λεωφόρο της τεχνολογικής ανάπτυξης! Δοκιμές σε ανθρώπους δεν έχουν γίνει· όπως πάντα θα προηγηθούν στις αδελφές ψυχές του είδους μας, τα ποντίκια.

Εκείνο που δεν μάθαμε (χωρίς να ψάξουμε πολύ, ας το παραδεχτούμε) είναι τι θα γίνονται αυτά τα nano-robot μετά το τέλος της αποστολής τους. Πως θα βγαίνουν, για παράδειγμα, απ’ το αίμα; Μήπως θα σκαλώνουν τελικά σε κανά άλλο όργανο και θα έχουμε θέμα; Υποθέτουμε ότι οι τεχνοεπιστήμονες θα το λύσουν έγκαιρα.

Οπότε, αν θέλετε να χαρείτε μ’ αυτά τα νέα, φανταστείτε προς το παρόν τα nano-robot να αναλαμβάνουν εργολαβία κάπου στο πεπτικό σας. Είναι εύκολο να απολυθούν μετά την λήξη του συμβολαίου: στη λεκάνη, ένας nano-μεταλλικός ήχος στην πορσελάνη, καζανάκι, αποχέτευση, και ίσως σε κάποια μακρινή ανακύκλωση…

Ηλεκτρικά 1

Παρασκευή 28 Ιούλη. Πρόσφατα η δανία έγινε το πρώτο κράτος στον κόσμο όπου τα βενζινάδικα είναι λιγότερα απ’ τα «ρευματάδικα»· τους σταθμούς φόρτισης των μπαταριών ηλεκτρικών αυτοκινήτων. 2.028 τα βενζινάδικα, 2.030 τα ρευματάδικα.

Πρόκειται βέβαια για μια συμβολική στιγμή· που απλά επιβεβαιώνει την τάση. Η γειτονική νορβηγία έγινε λίγο νωρίτερα το πρώτο κράτος στον κόσμο όπου τα υβριδικά και ηλεκτρικά αυτοκίνητα (500 χιλιάδες συνολικά, οι 100 χιλιάδες καθαρόαιμα ηλεκτρικά) ξεπέρασαν σε αριθμό εκείνα με κινητήρες εσωτερικής καύσης. Όπως και στη σουηδία, απ’ το 2025 και μετά δεν θα αδειοδοτούνται ι.χ. με κίνηση ορυκτών καυσίμων. Η αγγλία ανακοίνωσε κάτι παρόμοιο πρόσφατα, με χρονικό όριο το 2040· όπως έχει κάνει ήδη η γαλλία. Συνεπώς ισχύει η παράκλησή μας: αν βρεθεί πετρέλαιο οπουδήποτε στα μέρη μας ας μας κρατήσουν ένα μπιτονάκι. Για ενθύμιο.

Ενόσω η πετρελαιοπαραγωγή φεύγει απ’ το κέντρο (αν και όχι απ’ το κάδρο συνολικά) του καπιταλιστικού ενεργειακού παραδείγματος, μπορεί να υποθέτει κανείς ότι ο καπιταλισμός μπαίνει σ’ έναν «οικολογικό χρυσό αιώνα»… Αμ δε! Οι πρώτες ύλες των μπαταριών, σε μεγάλο βαθμό ονομαζόμενες σπάνιες γαίες, ορυκτά, γίνονται όλο και πιο στρατηγικής σημασίας· και όχι μόνο για την ιδιωτική αυτοκίνηση αλλά για τα πάντα. Αυτές οι πρώτες ύλες δεν είναι απεριόριστες, και πολύ σύντομα δεν θα φτάνουν για όλους. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα μείνουν σε χρήση, σε κάποιο βαθμό, οι κινητήρες εσωτερικής καύσης (κάτι φαίνεται να προβλέπουν οι αφεντικά της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας…). Σημαίνει όμως, επίσης, καινούργιες αναμετρήσεις (δηλαδή πολέμους) για την κατοχή ορυχείων πρώτων υλών….

Ηλεκτρικά 2

Παρασκευή 28 Ιούλη. O Jack Lipton, ειδικός σε θέματα πρώτων υλών, απαντώντας στην πρόσφατη απόφαση του αγγλικού κράτους, σχολίασε τα πιο κάτω, ιδιαίτερα χρήσιμα:

Το ηνωμένο βασίλειο έχει λιγότερο από 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, κι ας υποθέσουμε ότι υπάρχει αυτή τη στιγμή ένα ι.χ. ορυκτών καυσίμων για κάθε δύο πολίτες (η αναλογία στις ηπα είναι 1:1). Οπότε υπάρχουν αυτή την στιγμή 30 εκατομμύρια ι.χ. ορυκτών καυσίμων στο η.β.

Η μπαταρία 60 – 80 kwh που χρησιμοποιεί αυτή τη στιγμή η Tesla, με αυτονομία κίνησης 200+ χιλιόμετρα, απαιτεί 19 κιλά κοβαλτίου. Αν χρειαζόμαστε, λοιπόν, 30 εκατομμύρια ηλεκτρικά ι.χ. της τελευταίας τεχνολογίας αυτή τη στιγμή, απαιτούνται 570.000 τόνοι κοβαλτίου, που θα πρέπει να ενσωματωθούν στις μπαταρίες και να μείνουν εκεί από 5 έως 8 χρόνια (αυτή είναι η αναμενόμενη διάρκεια ζωής της μπαταρίας Li/Co που χρησιμοποιεί η Tesla).

Αυτό είναι 5 φορές πάνω η ετήσια παραγωγή (νέων ποσοτήτων) κοβαλτίου παγκόσμια… Συνεπώς, οι άγγλοι, λιγότερο από 1% του παγκόσμιου πληθυσμού, θα πρέπει να «τραβάνε» έως το 2040 περίπου το 20% της παγκόσμιας ετήσιας παραγωγής κοβαλτίου, με τους σημερινούς ρυθμούς εξόρυξης / παραγωγής, για να έχουν αντικαταστήσει, ως τότε, τα ορυκτών καυσίμων ι.χ. τους.

Η κίνα, απ’ την μεριά της σχεδιάζει να βρίσκονται σε κίνηση στους δρόμους της 5 εκατομμύρια ηλεκτρικά ι.χ. ως το 2020! Αυτό απαιτεί 95.000 τόνους κοβαλτίου για τις κινέζικες μπαταρίες μέσα σε 3 χρόνια. Αυτό με τη σειρά του σημαίνει δέσμευση περίπου του 30% της νέας παγκόσμιας παραγωγής κοβαλτίου από τώρα ως το 2020. Εν τω μεταξύ έχει αποφασίσει ότι ως το 2030 το 30% των οχημάτων θα είναι ηλεκτρικά. Με τα σημερινά επίπεδα παραγωγής αυτό σημαίνει ότι 7,5 εκατομύρια οχήματα θα χρησιμοποιούν 142.500 τόνους κοβαλτίου, κάθε χρόνο, από τότε και μετά.

Αυτή είναι η πρόβλεψη με τα σημερινά τεχνολογικά δεδομένα. Αλλά ακόμα κι αν τα μισά ι.χ. ή και λιγότερα, είναι της τεχνολογίας που έχει αναγγελθεί, τα όρια στη δυνατότητα παραγωγής κοβαλτίου, που κατά 95% είναι παράγωγο προϊόν της επεξεργασίας χαλκού και νικελίου, υποδεικνύουν ότι ο αριθμός των ηλεκτρικών αυτοκινήτων που θα μπαίνουν κάθε χρόνο σε κυκλοφορία θα περιορίζεται απ’ την πρωτογενή παραγωγή κάθε χρονιάς, συν την ανακύκλωση.

Αυτό σημαίνει ότι η μετατροπή όλων των σημερινών ι.χ. του κόσμου σε ηλεκτρικά, γύρω στο 1 δισεκατομμύριο κομμάτια, είναι κάτι που χρειάζεται τουλάχιστον 50 χρόνια για να γίνει, μπορεί και περισσότερα, κι αυτό μόνο αν όλες οι πιθανές πηγές κοβαλτίου αξιοποιηθούν.

Οι πολιτικοί δεν έχουν τις διανοητικές δυνατότητες να συλλάβουν ένα τέτοιο πρόβλημα. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι μόνο οι αμερικάνοι πολιτικοί είναι κοντόφθαλμοι. Τώρα καταλαβαίνω ότι το πρόβλημα είναι ευρύτερο.

Τα στεγνά μεγέθη που παρουσιάζει ο Lipton μπορεί να είναι ακριβη ή όχι. Εκείνο που είναι ακριβές ότι και στο καινούργιο (μεταβατικό υποστηρίζουμε) παράδειγμα της αυτοκίνησης, τα ηλεκτρικά ι.χ., (νέο παράδειγμα που κινεί πολλούς επιμέρους αλλά κεντρικούς κλάδους) ο καπιταλισμός θα εξακολουθήσει να είναι τέτοιος.

Κοινότοπο. Και οδυνηρό.

Εξαδάκτυλος

Δευτέρα 10 Ιούλη. Τέρμα οι ανοησίες των βασιλοφρόνων για τον “εξαδάκτυλο βασιλιά”! (Μπορεί να τις έχουν ξεχάσει κι αυτοί…) Η Dani Clode, φοιτήτρια του Royal College of Art στο Λονδίνο, έφτιαξε έναν επιπλέον (μηχανικό) αντίχειρα, που προσαρμόζεται σε κανονικά χέρια στην απέναντι θέση απ’ τον κανονικό.

Άλλο ένα χαζό γκάτζετ; Ίσως όχι. Η Clode έκανε μια έρευνα προσφέροντας την κατασκευή της σε εθελοντές. Σύμφωνα με την αναφορά της, όλοι ενθουσιάστηκαν, έμαθαν γρήγορα να χρησιμοποιούν τον τεχνητό αντίχειρα, και αντέδρασαν σα να τους έλειπε πάντα αυτό το επιπλέον δάκτυλο…

Άλλη μια χαζή αντίδραση σε ένα (μικρό) τεχνολογικό θαύμα; Ίσως όχι. Ενώ κανείς δεν σκέφτηκε ποτέ πόσο καλύτερα θα ήταν να έχει έξι δάκτυλα σε κάθε χέρι (γιατί όχι και εφτά;), η σύγχρονη ευκολία υιοθέτησης της σωματικής μηχανικής επαύξησης προέρχεται κατευθείαν από μια ιδέα «μηχανοποίησης του σώματος» που είναι ήδη καλά εδραιωμένη στις πρωτοκοσμικές κοινωνίες. Αν, λοιπόν, θέλει κάποιος να σχολιάσει για χαζομάρες, θα πρέπει να πετάξει στην τουαλέτα το κινητό του…

Δεν θα τα μαρτυρήσουμε όλα εδώ! Για περισσότερα απ’ αυτού στο ερχόμενο φεστιβάλ του game over, τον Οκτώβρη.

(Λεπτομέρεια, όχι ασήμαντη για τους μελλοντικούς εξαδάκτυλους: ο μηχανικός αντίχειρας κατασκευάζεται με τρισδιάστατη εκτύπωση· πράγμα που κάνει εφικτό το να είναι στο σωστό μέγεθος για κάθε χέρι. Όχι μόνο just in time, αλλά και just in size…)

Τρεις (καπιταλιστικές) διαστάσεις

Σάββατο 22 Απρίλη. Οι πολύ παλιοί αναγνώστες του Sarajevo, ίσως και ακόμα πιο πριν, θα θυμούνται τις σταθερές αναφορές μας σ’ αυτό που θεωρούνταν «κόλλημά» μας: τα ιπτάμενα ι.χ. Φυσικά δεν ήταν «κόλλημα». Ήταν συμπέρασμα ανάλυσης για τις τάσεις της καπιταλιστικής αξιοποίησης. Κατά τα άλλα, όταν θίγαμε (και) αυτό το ζήτημα δεν είχαμε ιδέα καν και καν για το αν γίνονται τέτοιου είδους έρευνες και σε ποιο σημείο βρίσκονταν.

Πως ήταν δυνατόν η εργατική αντι-καπιταλιστική ανάλυσή μας να προβλέπει, και μάλιστα σχετικά σύντομα, την κατασκευή και την μαζικη χρήση ιπτάμενων ι.χ.; Ήταν και παραήταν, αν λάμβανε κανείς στα σοβαρά υπόψη του αυτά τα δύο: πρώτον, τον θεμελιώδη ρόλο που έπαιξε η κατασκευή και η μαζική χρήση του χερσαίου ι.χ. σε πάμπολλες πλευρές της καπιταλιστικής εξέλιξης στον 20ο αιώνα. Και δεύτερον, τα «φυσικά όρια» καπιταλιστικής αξιοποίησης που ήδη απ’ τα τέλη του 20ου αιώνα έβαζαν οι «δύο διαστάσεις» των ιδιωτικών μετακινήσεων.

Τώρα πια είναι εύκολο στον καθένα να βρει παραδείγματα και μοντέλα ιπτάμενων ι.χ. Το ζήτημα δεν βρίσκεται στα πρώτα στάδια της έρευνας· είναι αρκετά ώριμο, καθώς αυτά τα ιπτάμενα ι.χ. (που δεν μοιάζουν καθόλου με τα γνωστά ελικόπτερα) ενσωματώνουν τις τελευταίες εξελίξεις των τεχνολογιών αυτόματης / ρομποτικής οδήγησης, κλπ. Εννοείται ότι πρέπει να γίνουν μερικά σημαντικά βήματα ακόμα. Όπως, για παράδειγμα, η δημιουργία συστημάτων ελέγχου πτήσεων για τέτοια οχήματα (που στην προοπτική τους θα είναι πολλά εκατομύρια…).

Όμως…. Όμως υπάρχει κάτι δυσοίωνο σ’ αυτήν την εξέλιξη (το οποίο επίσης περιλάμβαναν οι προβλέψεις μας). Τα ιπτάμενα ι.χ., όταν μπουν στην τροχιά μαζικής χρήσης, θα αναμορφώσουν εντελώς τα urban τοπία· τις αστικές συγκεντρώσεις, τις πόλεις, και τα βασικά χαρακτηριστικά τους. Αν προσθέσει κανείς και άλλες σοβαρές εξελίξεις, όπως το internet of things και τα «αυτόματα σπίτια» μπορεί να έχει σε αδρές γραμμές τα βασικά χαρακτηριστικά της αλλαγής παραδείγματος όχι μόνο στις ιδιωτικές μετακινήσεις αλλά και στο κατοικείν.

Τι σημαίνει αυτό (σε βάθος λίγων, ίσως και πολύ λίγων δεκαετιών); Ότι το υπάρχον urban κεφάλαιο, με την μορφή των πόλεων, των δρόμων, των κτηρίων, κλπ όπως τα ξέρουμε, πρόκειται να απαξιωθεί προοπτικά. Εκτός απ’ τις εξαιρέσεις που θα γίνουν «τουριστικές ατραξιόν», το κεφάλαιο των αστικών (urban) υποδομών του 20ου αιώνα (στον «πρώτο κόσμο» τουλάχιστον) προορίζεται να «απελευθερωθεί» (δηλαδή να «απελευθερώσει» την κερδοφορία του) για λογαριασμό «νέων πόλεων», νέων μορφών κατοίκησης, κλπ κλπ.

Το πως θα μπορούσε να ξετυλιχτεί αυτή η μαζική απαξίωση κεφαλαίου το αφήνουμε σ’ εσάς να το υποθέσετε…

(φωτογραφία: το εικονιζόμενο κάθετης απογείωσης / προσγείωσης ιπτάμενο ι.χ. της γερμανικής start up Lilium είναι ένα μόνο απ’ τα παραδείγματα της ερευνητικής δουλειάς που γίνεται παγκόσμια, και των αποτελεσμάτων που μπορούν να επιδεικνύονται πανηγυρικά.

Στην πράξη, όλα τα συστήματα αυτόματης ηλεκτρικής οδήγησης που χρησιμοποιούνται ή θα χρησιμοποιηθούν στο κοντινό μέλλον για τα χερσαία ι.χ. είναι απλά η «εισαγωγή» στα αντίστοιχα των ιπτάμενων. Και το τελευταίο σημαντικό: ο δυτικός καπιταλισμός δεν έχει πια το μονοπώλιο αυτών των εξελίξεων. Ο κινεζικός βρίσκεται επίσης στην πρωτοπορεία…)

Erica

Τετάρτη 12 Απρίλη. Η Erica, σύμφωνα με τον επικεφαλής της ομάδας που την έφτιαξε, είναι το πιο όμορφο, και το πιο «ανθρώπινο» αυτόνομο ανδροειδές αυτή τη στιγμή.

Είναι ρομπότ. Όχι άνθρωπος ούτε μηχανή (λέει ένας απ’ την ομάδα). Κάτι άλλο…

Δείτε το 15λεπτο video (λίγα αγγλικούλια χρειάζονται…):

Meet Erica, the world’s most human-like autonomous android

Και ίσως δεν είναι αργά να αρχίσετε να διαβάζετε το cyborg…