Η παρακμή

Σάββατο 4 Γενάρη. Μήπως γινόμαστε άδικοι σε βάρος των ηπα; Μήπως η περικύκλωση μιας αμερικανικής πρεσβείας από διαδηλωτές (αδιάφορο για ποιούς πρόκειται) είναι μια τόσο εξτρεμιστική ενέργεια που δικαιολογεί την δολοφονία ενός στρατηγού του εχθρού – ή κάτι παρόμοια φονικό;

Στις 25 Ιούνη του 1996 ένα φορτηγό γεμάτο εκρηκτικά «κόλλησε» σ’ ένα συγκρότημα κατοικιών στο Khobar της σαουδικής αραβίας, στο οποίο έμεναν αμερικάνοι – κατά κύριο λόγο – και άλλων εθνικοτήτων πεζοναύτες και αξιωματικοί που «επιτηρούσαν» το ιράκ – από μια διπλανή βάση. Απ’ την έκρηξη σκοτώθηκαν 19 αξιωματικοί της αμερικανικής αεροπορίας και ένας σαουδάραβας πολίτης, ενώ τραυματίστηκαν 498 καραβανάδες διάφορων εθνικοτήτων. Ποιά ήταν η αμερικανική αντίδραση σ’ αυτήν την επίθεση; Η μεταφορά της βάσης και του “προσωπικού” σε άλλο σημείο της σαουδικής αραβίας, καλύτερα φυλασσόμενο…

Γιατί ήταν ανύπαρκτη η αμερικανική αντίδραση σε μια επίθεση στην «καρδιά» της αντι-ιρακινής εκστρατείας της; Επειδή τότε οι ηπα αισθάνονταν (και ήταν) ισχυρές!

Τον Αύγουστο του 1998, η σχετικά καινούργια ισλαμική αντάρτικη διεθνής (που χρηματοδοτούσε ο bin Laden) έκανε δύο «γερές» βομβιστικές επιθέσεις εναντίον των αμερικανικών πρεσβειών στο Nairobi (της Kenya) και στο Dar es Salaam (της Tanzania). Τα κτίρια κατέρρευσαν, σκοτώθηκαν συνολικά 220 κενυάτες, τανζανοί και αμερικάνοι, και τραυματίστηκαν πάνω από 5.000. Τι έκανε η τότε κυβέρνηση Clinton σαν αντίποινα; Έριξε κάτι πυραύλους «ακριβείας» στο πουθενά του αφγανιστάν και έναν στο σουδάν (όπου βρισκόταν ο bin Laden) – κι αυτό ήταν όλο…

Γιατί ήταν τόσο περιορισμένη η αμερικανική αντίδραση σε δύο εκατόμβες που συμβολικά και κυριολεκτικά στρέφονταν εναντίον της; Επειδή τότε οι ηπα αισθάνονταν (και ήταν) ισχυρές!

Στις 12 Οκτώβρη του 2000, με μια βάρκα φορτωμένη εκρηκτικά, αντάρτες της ίδιας ισλαμικής διεθνούς επιτέθηκαν α λα Κανάρης στο αμερικανικό αντιτορπιλικό (uss) Cole, που βρισκόταν στο λιμάνι του Aden. Σκοτώθηκαν 17 αμερικάνοι ναύτες και τραυματίστηκαν άλλοι 39. Η Ουάσιγκτον «χρέωσε» για την επίθεση το σουδανικό κράτος. Πώς αντέδρασε σε μια τόσο πρωτοφανή και αιματηρή επίθεση; «Πάγωσε» περιουσιακά στοιχεία του σουδανικού κράτους… (Αργότερα του έκανε και μήνυση…) Έστειλε επίσης «επιθεωρητές» στο Aden για να ερευνήσουν το πως έγινε η επίθεση…

Γιατί ήταν τόσο ήπια η αμερικανική αντίδραση απέναντι σε μια τέτοια βομβιστική επίθεση (που θα μπορούσε να επαναληφθεί κι αλλού, κι αλλού) με τόσους νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες της; Επειδή τότε οι ηπα αισθάνονταν (και ήταν) ισχυρές!

Συνεπώς όχι μόνο δεν υπάρχει καμμία σχέση ανάμεσα στη διαδήλωση / συγκέντρωση έξω απ’ την αμερικανική πρεσβεία στη Βαγδάτη και την κήρυξη πολέμου κατά της Τεχεράνης με την δολοφονία του Soleimani (και κατά της Βαγδάτης με την δολοφονία 5 + 6 καραβανάδων των pmu), αλλά και μόνο η σύγκριση των αντιδράσεων της Ουάσιγκτον σε πολύ πιο αιματηρές επιθέσεις εναντίον της όταν, στο μακρινό παρελθόν, ένοιωθε (και ήταν) ισχυρή αποδεικνύει ότι τώρα δρα καθοδηγούμενη απ’ την ολοφάνερη παρακμή της ισχύος της. Και απ’ τον μονόδρομο του μιλιταρισμού της.

Τώρα πρέπει να παραστήσει την ισχυρή, και μάλιστα επειγόντως· γιατί η ισχύς της καταρρέει. (Τώρα η αμερικανική κοινωνία θα ζει με τον φόβο της εκδίκησης…)

(Δεν υπάρχει, επίσης, «σχέση αντιποίνων» για την επίθεση σε αμερικανική βάση στο Kirkuk, αφού ακολούθησε βομβαρδισμός 5 θέσεων των ιρακινών pmu με 25 νεκρούς…)

(φωτογραφία πάνω: Η αμερικανική πρεσβεία στο Nairobi.

Στη μέση: Η αμερικανική πρεσβεία στο Dar es Salaam.

Κάτω: Η προσβολή της αμερικανικής ισχύος στην περίμετρο της πρεσβείας στη Βαγδάτη, πριν λίγες ημέρες…)

Operation Barkhane

Κυριακή 24 Δεκέμβρη. Αυτό που γενναιόδωρα χρηματοδοτεί ο τοξικός (με τα ανάλογα ανταλλάγματα…) έχει σκοπό, σύμφωνα με τον Jean-Yves Le Drian, πρώην (ως το 2017) υπ.αμ. της γαλλίας και τώρα υπουργό “ευρωπαϊκών και διεθνών υποθέσεων” της κυβέρνησης Macron, να περιφρουρήσει την “ασφάλεια” της γαλλίας. Μεγάλο κράτος η γαλλία, τα σύνορά της απλώνονται…

Σκοπός [της “επιχείρησης Barkhane”: barkhane είναι ένα είδος αμμόλοφων της Σαχάρα…] είναι να εμποδίσουμε να μονιμοποιηθεί αυτό που αποκαλώ highway όλων των ειδών μεταφορών, επιτρέποντας στις τζιχαντιστικές ομάδες ανάμεσα στη λιβύη και στον Ατλαντικό να ανασυγκροτούνται… έχει δηλώσει πριν 3 χρόνια. Με λίγη προσοχή (και μια βοήθεια απ’ το τετράδιο για εργατική χρήση 2…) μπορεί κανείς να προσέξει ότι (και) η γαλλική αντιτρομοκρατική καραβανίλα δεν διακηρύσσει καν και καν ότι σκοπεύει να «εξαλείψει την τρομοκρατία». Απλά να την ελέγχει θέλει. Να μην μονιμοποιηθεί… Εικονική «νομιμότητα»; Ακριβώς!

Η «αντιτρομοκρατία» του Παρισιού είναι απ’ το ίδιο καλούπι με την αντιτρομοκρατία της Ουάσιγκτον ή/και της Μόσχας (και όποιου άλλου), το ίδιο εικονική και το ίδιο ιμπεριαλιστική. Συνεπώς ποια είναι η πραγματική διακύβευση;

Αυτή: στην «μαύρη ήπειρο» βρίσκεται το 89% των παγκόσμια γνωστών κοιτασμάτων πλατίνας, το 81% των παγκόσμια γνωστών κοιτασμάτων χρωμίου, το 61% των κοιτασμάτων μαγγανίου και το 60% των κοιτασμάτων κοβαλτίου. Το 2015, όταν η operation Barkhane είχε ήδη εγκαινιαστεί (σαν διάδοχος και ενοποίηση των γαλλικών operation serval στο μάλι και operation epervier στο τσάντ) απ’ την αφρική εξορύχθηκε το 78% της παγκόσμιας ποσότητας πλατίνας εκείνης της χρονιάς, το 60% κοβαλτίου, το 57% μαγγανίου και διαμαντιών, το 34% του παλλάδιου, το 22% του χρυσού και ουρανίου, το 15% του βωξίτη, το 9% του χαλκού και το 7% του ψευδαργύρου. Μπορείτε να ψάξετε (και εύκολα να βρείτε) που χρησιμοποιούνται αυτά τα υλικά· πόσο πολύ έχουμε τα περισσότερα μέσα στα σπίτια μας… Και πόσο πολύ χρειάζεται το αφρικανικό ουράνιο η γαλλική πυρηνική βιομηχανία…

Αυτή είναι η διακύβευση: στρατηγικές πρώτες ύλες. Οπότε πίσω απ’ την εικονική διακήρυξη του στρατιωτικού ελέγχου «των ροών τρομοκρατών» στην υποσαχάρια Αφρική βρίσκεται ο ουσιαστικός στόχος: ο στρατιωτικός και πολιτικός έλεγχος και της εξόρυξης και της διακίνησης (των “ροών”) στρατηγικών πρώτων υλών…

Καθότι στην Αφρική γυροφέρνει με αξιώσεις και η κίνα. Που έχει «αποβιβαστεί» ήδη στη δυτική Αφρική, κλείνοντας μεγάλα project (όχι μόνο με οικονομικό αλλά και πολιτικό βάρος) με διάφορα καθεστώτα: στην κένυα το νέο αεροδρόμιο του Nairobi· στην αιθιοπία τον εκσυγχρονισμό των τηλεπικοινωνιών και την εγκατάσταση του «επενδυτικού στρατηγείου» της στην Addis Ababa· στην τανζανία την κατασκευή του μεγάλου λιμανιού του Bagamoyo…