Λεπτομέρειες ίσως (χαρακτηριστικές ωστόσο) 1

Δευτέρα 11 Φλεβάρη. Το «πραξικόπημα-που-μπορεί-να-γίνει» (αλλά ας μην βιάζεται κανείς εδώ, ε;) εναντίον του καθεστώτος Μαδούρο, μοιάζει όλο και περισσότερο σαν εκστρατεία δημόσιων σχέσεων και δημιουργίας εντυπώσεων απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον και των συμμάχων της. Κάτι που αν αποδειχθεί θα είναι ο κόλαφος του 21ου αιώνα… Ο εκλεκτός «πρόεδρος» Guaido εξακολουθεί να παρακαλάει τον στρατό της βενεζουέλας να στασιάσει: με ρυθμό έναν συνταγματάρχη το μήνα, σε κανά δυο χρόνια θα έχει έτοιμο το «πολεμικό συμβούλιο» που θέλει. Μετά θα βρει και τα υπόλοιπα…

Εν τω μεταξύ, επειδή διαδίδονται (όχι από τίποτα Β αλλά από καθώς πρέπει καθεστωτικά μήντια) διάφορες τερατολογίες (σας έχουμε προειδοποιήσει ωστόσο για τον εντεινόμενο πληροφορικό πόλεμο παγκόσμια…), να πως έχουν μερικές λεπτομέρειες όταν κάποιος κάνει PR – επειδή δεν μπορεί να κάνει τίποτα καλύτερο.

Α) Η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της έχουν «συγκεντρώσει ανθρωπιστική βοήθεια» στα σύνορα κολομβίας – βενεζουέλας και επείγονται να την μοιράσουν στον αναξιοπαθούντα λαό της δεύτερης. Παρόλο που ο ανθρωπισμός βρίσκεται τόσο κοντά του, αυτός ο λαός δεν δείχνει καμία προθυμία να πάει προς το συγκεκριμμένο σημείο των συνόρων… Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, καταραμένοι οργανισμοί όπως ο οηε και ο διεθνής ερυθρός σταυρός προειδοποίησαν την Ουάσιγκτον να μην κάνει οτιδήποτε χωρίς συνεργασία με τις επίσημες αρχές. Τον Μαδούρο δηλαδή. Με όχι και τόσο έμμεσο τρόπο κατηγορούν την Ουάσιγκτον ότι το τελευταίο που θέλει είναι να μοιράσει ψωμί στους πεινασμένους. Αν και οι σχετικές ανακοινώσεις (των δύο οργανισμών) δεν περιλαμβάνονται στη διασπορά προπαγάνδας δεν παύουν να επηρεάζουν διάφορους· ειδικά τους ίδιους τους βενεζουελάνους.

Β) Η ανθρωπιστική βοήθεια είναι μεν στη θέση της (σε κολομβιανό έδαφος) αλλά το καθεστώς Μαδούρο έχει αποκλείσει την πρόσβαση σ’ αυτό. Πρόκειται για την συνοριακή διάβαση ανάμεσα στην κολομβιανή Villa Silvania και την βενεζουελάνικη Cucuta, που γίνεται μέσω μιας οδογέφυρας.

Μόνο που αυτό το πέρασμα δεν άνοιξε ποτέ μετά το τέλος της κατασκευής του, το 2015…. Είτε για λόγους ασφαλείας είτε εξαιτίας κατασκευαστικών λαθών, η «γέφυρα σκάνδαλο» είναι κλειστή από τότε. Τρία χρόνια τουλάχιστον. Και, επειδή το ψέμα έχει κοντά ποδάρια, οι υποστηρικτές του ότι «την γέφυρα έχει κλείσει ο στρατός» αναπαράγουν μια φωτογραφία όπου πράγματι η γέφυρα είναι κλειστή – χωρίς στρατό όμως. (Ο καλόπιστος θεατής μπορεί να τον προσθέσει με την φαντασία του…)

Γ) Δεν το ξέραμε, το μάθαμε, και κρίνουμε ότι έχει σοβαρές πιθανότητες να ισχύει. Είτε υπάρχουν είτε όχι ρώσοι μισθοφόροι της wagner στο Καράκας, εκεί που ο αμερικανογκόλιθος Pompeo ανακάλυψε την Χεζμπ’ αλλάχ υπάρχει κουβανικός στρατός. Κάποιοι αναφέρουν 15.000 κουβανούς στρατιώτες στην βενεζουέλα, στη βάση διακρατικής συμφωνίας Καράκας – Αβάνας. Οπωσδήποτε δεν είναι ιδιαίτερα έμπειροι. Όταν και αν χρειαστεί, όμως, να πολεμήσει κάποιος για μια υπόθεση με ιδεολογική επένδυση, μαθαίνει γρήγορα…

Δεν είναι, βέβαια, η πρώτη φορά που η Ουάσιγκτον προσπαθεί να χρησιμοποιήσει πλαστές δικαιολογίες για να… Είναι, όμως, ίσως η πρώτη φορά που δεν μπορεί να το κάνει πετυχημένα· και σίγουρα όχι με την ταχύτητα εκείνη που εκβιάζει αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα το 2003, για να “νομιμοποιήσει” την εισβολή της στο ιράκ.

Σε συνδυασμό με την φωτο-απειλή του Bolton ότι «θα στείλει 5.000 πεζοναύτες» να εισβάλουν στη βενεζουέλα (κάτι για το οποίο, το λιγότερο, χρειάζεται έγκριση των «νομοθετικών σωμάτων»…), και τις δηλώσεις του Pompeo (περί Χεζμπ’ αλλάχ) ως τώρα το πράγμα απ’ τη μεριά του αμερικανικού ιμπεριαλισμού δείχνει μια αγχωτική ισορροπία – στην κόψη του ξυραφιού.

(φωτογραφίες: Πάνω η “είδηση” που κυκλοφορεί, σοβαρά σοβαρά, η οποία απλά κοινοποιεί τα non papers του αμερικανικού υπ.εξ… Κάτω η φωτογραφία που κυκλοφορεί, επίσης σοβαρά σοβαρά. Η βενεζουέλα είναι στο βάθος του δρόμου, και είναι σαφές υποθέτουμε ότι τα εμπόδια έχουν τοποθετηθεί για να σταματήσουν την κυκλοφορία οχημάτων απ’ την βενεζουέλα προς την κολομβία και όχι την εισβολή ανθρωπιστικής βοήθειας απ’ την κολομβία στη βενεζουέλα…)

Φανερά καντήλια για μυστικά κοντύλια

Παρασκευή 19 Οκτώβρη. Αν τα «κονδύλια» και οι «κονδυλοφόροι» έχουν ετυμολογική συγγένεια (ναι, έχουν) τότε το γκουβέρνο θα έπρεπε να αντιδράσει φλεγματικά στη δημοσιοποίηση / επισημοποίηση του «διαισθητικά» γνωστού γεγονότος ότι τα media, δηλαδή οι κατάλληλοι / ες σ’ αυτά (παλιά και νέα media…) «τα πιάνουν». Κι όχι με ένα μόνο τρόπο…

Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να τονώσει την εθνική υπηρηφάνεια θυμίζοντας ότι τέτοια «λαδώματα» ευρωπαίων δημοσιογράφων (ή εφημερίδων) γίνονταν σχεδόν απ’ την έναρξη της θρυλικής επανάστασης του ’21. Από πλούσιους έλληνες της διασποράς ή ευρωπαίους φιλέλληνες, στις πρωτεύουσες της εσπερίας με πολιτικό βάρος. Ο γνωστός ευρωπαϊκός «φιλελληνισμός» είχε κατά ένα μόνο μέρος ρομαντική έως οριενταλιστική προέλευση. Κατά τα υπόλοιπα ήταν κατά παραγγελία και καλοπληρωμένος.

Γιατί να στάξει, λοιπόν, η ουρά του γαϊδάρου αν χρηματίζονται από έλληνες (απ΄ το υπ.εξ. ή την «ιδιωτική πρωτοβουλία») μήντια στην αλβανία ή στη μακεδονία, για να είναι φιλελληνικά; Ο μόνος, ίσως, λόγος είναι ότι θα ενισχυθεί η υποψία ότι συμβαίνει και το ανάποδο – δύσκολο να υποστηρίξει κανείς ότι οι ντόπιοι δημαγωγοί, μικροί και μεγάλοι, είναι υπεράνω χρημάτων! Οπότε δικαιώνεται η εντύπωση, για παράδειγμα, ότι η προσπάθεια να ενισχυθεί η ιδέα περί «φιλοαμερικανικού εθνικού συμφέροντος» είναι καλά πληρωμένη. Ή, άλλο παράδειγμα, ότι η ντροπαλή σιωπή για τα διαρκή εγκλήματα του συμμαχικού απαρτχάιντ καθεστώτος του Τελ Αβίβ ή της αιγυπτιακής χούντας είναι επίσης κατα παραγγελία, αγορασμένη σε καλή τιμή.

Εντάξει. Ας παραδεχθεί το γκουβέρνο πως έτσι έχουν τα πράγματα, ότι «ναι και χρηματισμοί», «ναι και μαύρο χρήμα», κι ας καλέσει τους υπηκόους να κάνουν μερικές θυσίες ακόμα: αν δεν έχουμε σαν κράτος και έθνος γεμάτο ταμείο για να δωροδοκήσουμε, τότε θα μας δωροδοκούν… Οπότε δεν θα δούμε πρωτάθλημα ποτέ!!!

Αυτό το καταλαβαίνει (και συμφωνεί) ακόμα και η τελευταία οπαδική ψυχή στην πιο μακρινή γωνία της επικράτειας…

(Υπάρχει περίπτωση τα «κονδύλια» να έχουν ετυμολογική συγγένεια και με τα «κονδυλώματα»; Αν ναι, μπλέκουν τα πράγματα…)

Κάγκελα, κάγκελα, κάγκελα παντού!

Δευτέρα 3 Σεπτέμβρη. Είναι μόνο μια στιγμή της ιστορίας αλλά έχουμε υποχρεώση να την μνημονεύσουμε. Πολύ περισσότερο επειδή ο γιγάντιος ογκόλιθος, ο αγαπημένος μας Nick the greek, o υπουργός εξωτερικών που άνετα καταπίνει τις καμήλες και τα καραβάνια αμάσητα αν αυτό τον διατάξουν, είχε διατυπώσει πριν τρία χρόνια, σε «επίπεδο ε.ε.», την σοφή πρόβλεψη: μην κατηγορείτε το καθεστώς Sisi στην αίγυπτο και μην του επιβάλετε κυρώσεις και ποινές… Είναι ο αναγκαίος δρόμος προς τον εκδημοκρατισμό…

Ε, λοιπόν, ο σύμμαχος της Αθήνας δεν κάνει απλά βήματα αλλά δρασκελιές προς τον «εκδημοκρατισμό», όπως ακριβώς το είπε ο έλληνας ογκόλιθος. Τι δρασκελιές; Άλματα τριπλούν κάνει!!! Υπέγραψε πρόσφατα νόμο (που είχε εγκριθεί απ’ το κοινοβούλιό «του» απ’ τον Ιούλη) σύμφωνα με τον οποίο όποιος αιγύπτιος με λογαριασμό στα social media έχει πάνω από 5.000 «followers» είναι ύποπτος για αντεθνική δράση, και θα τίθεται υπό παρακολούθηση. (Και με τους 4.900, και με τους 4.000, και με τους 3.500 το ίδιο ισχύει, απλά η παρακολούθηση γίνεται χάρη στον «υπερβάλλοντα ζήλο» των αιγύπτιων κυβερνόμπατσων, στα όρια του νόμου…).

Υπέγραψε, επίσης, ένα νόμο που προβλέπει (με δικάστικη απόφαση… ουάου!!!) την απαγόρευση οποιουδήποτε site ή άλλου ιντερνετικού φαινομένου απειλεί την εθνική ασφάλεια του καθεστώτος· ή την «οικονομία». Αυτοί που διαχειρίζονται ή επισκέπτονται τέτοια αντεθνικά site θα πηγαίνουν φυλακή πληρώνοντας και τσουχτερά πρόστιμα. Πριν την υπογραφή του νόμου είχαν απαγορευτεί 500 sites. Μετά; Ακόμα και τα site πρόγνωσης καιρού θα πρέπει να προσέχουν μην και κάνουν καμιά αντεθνική πρόβλεψη…

Το καθεστώς Sisi παραπέει, γι’ αυτό αγριεύει. Αλλά οι συμμαχίες είναι συμμαχίες, οπότε το φαιορόζ γκουβέρνο, πιστός υπηρέτης της εθνικής γραμμής, μπορεί να περηφανεύεται ότι ο Sisi είναι ένα από «τα δικά μας καθάρματα».

Μόλις μας δώσουν 30 ευρώ αύξηση στο βασικό μισθό υποσχόμαστε ότι θα ξεχάσουμε πόσο καθάρματα είναι οι ίδιοι, του ελληνικού γκουβέρνου! Γιατί ναι, τόσο φτηνοί είμαστε!!! Με ένα ευρώ (μικτά…) την ημέρα όχι ψήφο αλλά και το άλλο (φτου φτου φτου, πιπέρι στο στόμα μας… τέλος πάντων “που λέει ο λόγος”) δίνουμε!!!

Υπάρχει αντίρρηση για την φτήνια;

(φωτογραφίες: πάνω του 2014, κάτω του 2015. «Παλιές» βέβαια (;;;;) αλλά τις βάζουμε επειδή παίζει πολύ αλτσχάιμερ-από-πρόθεση, και μπορεί κάποιοι να παριστάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν τι πάει να πει «εθνική γραμμή» του ελληνικού κράτους / κεφάλαιου / παρακράτους.

Ο Σαμαράς είναι δοκιμασμένα “αντιμητσοτακικός”… Αν ήταν και λιγάκι πιο “καραμανλικός” άνετα έβλεπε υπουργείο. Ο ψεκασμένος, δηλαδή, καλύτερος είναι;)

Μαθήματα λογοκρισίας 1

Κυριακή 26 Αυγούστου. Κάτω απ’ τον τίτλο «προσπάθεια παραπληροφόρησης από Ιράν», και χωρίς υπογραφή η καθεστωτική «καθημερινή» δημοσίευσε την Πέμπτη 23 Αυγούστου το πιο κάτω ρεπορτάζ – (αν μπορεί να το πει κανείς έτσι):

Το Facebook κατέβασε 652 σελίδες, λογαριασμούς και ομάδες τις οποίες αναγνώρισε ως μέρος μιας ενορχηστρωμένης προσπάθειας εκστρατείας παραπληροφόρησης που γεννήθηκε στο Ιράν και στόχευε σε πολλά μέρη του κόσμου.

Επίσης διαπιστώθηκε η ύπαρξη νέων σελίδων από τη Ρωσία. Οι σελίδες και οι ομάδες που συνδεονται με το Ιράν διασκόρπιζαν παραπληροφόρηση στις ΗΠΑ, Βρετανία, Λατινική Αμερική και Μέση Ανατολή. Το Facebook ανακοίνωσε ότι η ενορχηστρωμένη προσπάθεια παραπληροφόρησης περιελάμβανε 254 σελίδες και 116 λογαριασμούς του Instagram, που είχαν συγκεντρώσει ένα εκατομμύριο ακολούθους. Αυτοί που βρίσκονταν πίσω από τις σελίδες είχαν δαπανήσει δώδεκα χιλιάδες δολάρια σε διαφημίσεις ανάμεσα στο 2012 και το 2017.

Το Facebook, το Twitter και άλλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προσπαθούν να προστατεύσουν τις πλατφόρμες τους πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο και να αποτρέψουν μια επανάληψη μιας ευρείας εκστρατείας παραπληροφόρησης που είδαμε κατα την προεδρική εκστρατεία του 2016. Ο Μαρκ Ζούκεμπεργκ, διευθύνων σύμβουλος του Facebook, τόνισε ότι οι προσπάθειες της εταιρείας να αναγνωρίσει τις ψεύτικες σελίδες, ομάδες και λογαριασμούς κάνουν τον ιστότοπο ασφαλέστερο.

Σε μιαν άλλη εξέλιξη, το Twitter ανακοίνωσε την Τρίτη ότι αναγνώρισε και αφαίρεσε 284 λογαριασμούς, πολλοί από τους οποίους συνδεονται με το Ιράν, για «συντονισμένους χειρισμούς παραπληροφόρησης». Η εταιρεία ανακοίνωσε ότι συνεργάζεται με τις διωκτικές αρχές και άλλες εταιρείες τεχνολογίας.

Οι ανακοινώσεις υποδεικνύουν πόσο επιθετικά οι ξένοι παράγοντες προσπαθούν να επηρεάσουν τις πολιτικές συζητήσεις σε όλο τον κόσμο.

Οι Ρώσοι

Ένα μέρος του περιεχομένου που αφαιρέθηκε από το Facebook μπορούσε να διασυνδεθεί με την GRU, τη ρωσική στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών. Ο ειδικός εισαγγελέας Ρόμπερτ Μιούλερ άσκησε διώξεις εναντίον 12μελών της GRU τον περασμένο μήνα, κατηγορώντας τους ότι είχαν «χακάρει» το Δημοκρατικό Κόμμα.

Το Facebook, πάντως, τόνισε ότι οι τελευταίοι ρωσικοί λογαριασμοί, ομάδες και σελίδες που κατέβασε δεν είχαν σχέση με αυτούς που είχαν προέλευση το Ιράν και ότι δεν έμοιαζαν να είχαν στοχεύσει κατά των ΗΠΑ.

Τι καταλάβατε; Ή, πιο σωστά: τι θα καταλάβαινε κάποιος που θα διάβασε το κείμενο διαγώνια; Ότι το ιράν κάνει είτε “μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια” είτε “μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια εκστρατείας” για να χαλάσει τις αμερικανικές ενδιάμεσες εκλογές· και ότι τα αφεντικά των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι φύλακες άγγελοι. Είναι αυτά αλήθεια; Είναι ψέμματα;

Αν διαβάσατε το σχόλιο της ασταμάτητης μηχανής την περασμένη Πέμπτη (Το τέλος του κυβερνοχώρου όπως τον γνωρίσαμε) ξέρετε περισσότερα – με λιγότερα λόγια. Η καθεστωτική «καθημερινή» (και αυτός τον οποίο αντέγραψε / μετέφρασε) δεν λέει εντελώς ψέμματα για την μαζική λογοκρισία. Όντως, «κατέβηκαν» εκατοντάδες λογαριασμοί, και όντως τα αφεντικά των αμερικανικών εταιρειών social media συνεργάζονται με τις «διωκτικές αρχές» – τις αμερικανικές. Όντως, επίσης, κάποιους απ’ αυτούς τους λογαριασμούς διαχειριζόταν ένα ιρανικό κρατικό πρακτορείο ειδήσεων. Αλλά αυτά είναι μόνο ένα μέρος, κάτι λιγότερο απ’ το 1/3, της πραγματικότητας. Καμία αναφορά στο «περιεχόμενο της παραπληροφόρησης»… Και, φυσικά, καμμία αναφορά στο αν η ίδια αντιμετώπιση έχει υπάρξει και εναντίον άλλων site ή λογαριασμών, που δεν έχουν καμία σχέση με το ιράν…

Μαθήματα λογοκρισίας 2: weaponizing internet

Κυριακή 26 Αυγούστου. Αν έχει μιαν αξία η πιο πάνω αναδημοσίευση είναι επειδή είναι ο «τύπος» της κρατικής αποπληροφόρησης που θα συναντάτε όλο και περισσότερο τον καιρό που έρχεται (η ασταμάτητη μηχανή πέφτει συνέχεια πάνω του), χωρίς να είστε σίγουροι τι είναι τι: κατά τεκμήριο «σοβαρά μήντια», τα οποία γράφουν ή αναπαράγουν μισές αλήθειες / ολόκληρα ψέμματα, με οδηγίες (ή διαταγές) προερχόμενες από αστυνομίες, μυστικές υπηρεσίες, ή παρόμοιους μηχανισμούς εξουσίας. Τι συμβαίνει λοιπόν;

Κατ’ αρχήν η εταιρεία που μνημονεύσαμε πριν 4 ημέρες, η FireEye, είναι η βασική πηγή των «επικίνδυνων» σελίδων, λογαριασμών, κλπ. Αυτή έδωσε τα «στοιχεία ενοχής» στους Ζούντεμπεργκ και λοιπά. Συνεπώς, το να λέει επίσημα η FireEye αυτό που δεν λένε τα αφεντικά της κοινωνικής δικτύωσης / λογοκρισίας, ότι δηλαδή το «περιεχόμενο της παραπληροφόρησης» ήταν υλικό εναντίον της σαουδικής αραβίας και του ισραήλ και υπέρ των παλαστινίων και, επιπλέον, ότι αυτές τις σελίδες, λογαριασμούς και λοιπά τους «ακολουθούσαν» αριστεροί αμερικάνοι ψηφοφόροι, είναι ταυτόχρονα έγκυρο και κατατοπιστικό. Ξεκάθαρα δεν πρόκειται για καμία «εκστρατεία παραπληροφόρησης», αλλά για απόψεις εχθρικές στην Ουάσιγκτον, στο Τελ Αβίβ και στο Ριάντ. Απ’ όπου κι αν προέρχονται.

Επιπλέον απόδειξη του γεγονότος ότι πρόκειται ακριβώς γι’ αυτό, δηλαδή για καθαρή και ωμή λογοκρισία, είναι ότι με άλλη μέθοδο (έλεγχο της οικονομικής ενίσχυσης μέσω τραπεζών) το αμερικανικό βαθύ κράτος «έκλεισε» τα Empire Files, ένα project αντιπληροφόρησης που συνεργαζόταν με το γνωστό λατινοαμερικάνικο κανάλι TeleSUR, και τις ιστοσελίδες Free Speech TV και The Real News network στις ηπα. Ποια ήταν η «εκστρατεία πραπληροφόρησης» των Empire Files (δεν χρειάστηκε καν να εκτοξευτεί η κατηγορία); Τεκμηριωμένες έρευνες για τους θανάτους μεταναστών / στριών εργατών / εργατριών στα σύνορα ηπα μεξικό· κρυμμένες περιβαλλοντικές καταστροφές· υπόγειες δράσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στη λατινική αμερική.

Μήπως, πέρα απ’ αυτά (τα καθόλου ασήμαντα) υπήρχε κάτι ακόμα που ετοίμαζε να δημοσιοποιήσει άμεσα η ομάδα των Empire files, κάτι που έκανε επείγον να απαγορευτούν μέσω, προς το παρόν, του μπλοκαρίσματος των συνδρομών; Ναι. Δύο θέματα των Empire files ήταν σχεδόν έτοιμα:

Α) Μια έρευνα μέσα απ’ τη λωρίδα της Γάζας, για την ισραηλινή βαρβαρότητα στην καταστολή των «διαδηλώσεων της μεγάλης επιστροφής», με υλικό που δεν έχει ξαναπροβληθεί, συνεντεύξεις με παλαιστίνιους διαδηλωτές (μεταξύ άλλων και απ’ την οικογένεια της δολοφονημένης νοσοκόμας Razan al-Najar) αλλά και πολλούς τραυματίες· και

Β) Μια έρευνα για το μέλλον (ή το όχι μέλλον) της ειρήνευσης στην κολομβία, μετά την εκλογή ακροδεξιού προέδρου στις 17 Ιούνη, με συνεντεύξεις από στελέχη και μέλη των FARC.

Είναι σαφέστατο λοιπόν: το “τσεκούρι” πέφτει απέναντι σε οτιδήποτε ενοχλεί τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του· προς το παρόν με “επιχείρημα” την “προστασία του φρονήματος των εκλογέων”…

Μαθήματα λογοκρισίας 3

Κυριακή 26 Αυγούστου. Θα ήταν παιδαριώδες απ’ την μεριά μας να υποστηρίξουμε ότι αυτό το κάνει (και θα το κάνει όλο και πιο έντονα και πιο μεθοδικά) μόνο η Ουάσιγκτον. Όχι. Είτε το κάνουν με διάφορους τρόπους ήδη, είτε θα το κάνουν όλα τα κράτη που εμπλέκονται στον οξυνόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό.

Αυτή είναι η ενδεικτική χρησιμότητα και του «ρεπορτάζ» της καθεστωτικής «καθημερινής» πιο πάνω. Παρότι στα «εσωτερικά ζητήματα» μπορεί να κάνει αντιπολίτευση στους φαιορόζ, στα «εθνικά ζητήματα» (δηλαδή στην εξωτερική πολιτική) είναι απόλυτα εναρμονισμένη με την «εθνική γραμμή». Δηλαδή με την συμμαχία με την Ουάσιγκτον, το Τελ Αβίβ, το Κάιρο, το Ριάντ… Απ’ τον τίτλο μέχρι κάθε λέξη του ρεπορτάζ θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι πρόκειται για ένα ζήτημα μάλλον αδιάφορο για το ελληνικό κοινό· κατά συνέπεια ένα ζήτημα για το οποίο θα μπορούσε να ειπωθεί και καμιά αλήθεια. Όχι όμως! Ακόμα και σαν ελάχιστη στιγμή η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των συμμάχων είναι εξυπηρέτηση των «εθνικών συμφερόντων». Λογικό αν μπορεί κάποιος να το αντιμετωπίσει στα σοβαρά: όλοι οι μηχανισμοί προπαγάνδας, παραπληροφόρησης, αποπληροφόρησης, διαστρέβλωσης «ενσωματώνονται» στους κρατικούς σχεδιασμούς· όχι μόνο τα social media και τα αφεντικά τους.

(Σ’ όλα αυτά προσθέστε τις προσπάθειες απαγόρευσης, στις ηπα, του κινήματος BDS, που δεν είναι μήντιο, αλλά έκφραση ενός απ’ τα πρώτα και βασικά άρθρα του αμερικανικού συντάγματος, περί «ελευθερίας της έκφρασης και της κριτικής». Το ισραηλινό ρατσιστικό, απαρτχάιντ καθεστώς και η με κάθε τρόπο υπεράσπιση / προστασία του έχουν γίνει εξουσιαστική μανία για πολλούς και διάφορους…)

Media

Σάββατο 18 Αυγούστου. Αν το έχετε δει θα πρέπει να το αναθυμηθείτε. Κι αν δεν έχετε δει το ντοκυμαντέρ θα πρέπει να το κάνετε οπωσδήποτε. To “the lobby”, του al Jazeera (υπάρχει ακόμα στο youtube), είναι αυτό που στην επίσημη αργκώ λέγεται «υπόδειγμα ερευνητικής δημοσιογραφίας»: αποκάλυψε τα ισραηλινά κυκλώματα που προσπαθούσαν να διαβρώσουν τη νεολαία του εργατικού κόμματος της αγγλίας, για να στραφεί κατά των παλαιστινίων. Όταν προβλήθηκε το ντοκυμαντέρ προκάλεσε οργή (στους φίλους του Τελ Αβίβ, για την αποκάλυψη) και σοκ στους υπόλοιπους· ακολούθησαν διάφορες παρενέργειες, που δεν μπορούν να αναφερθούν εδώ (μία όμως πρέπει: αφού ανασυντάχτηκε το φιλοϊσραηλινό λόμπυ στην αγγλία, επιτίθεται ανοικτά στον εχθρό του ισραηλινού απαρτχάιντ Corbyn, με σκοπό να αποτραπεί το να γίνει πρωθ. της αγγλίας…)

Παράλληλα με την έρευνα στην αγγλία που οδήγησε στο the lobby (που προβλήθηκε) δημοσιογράφοι του καναλιού του κατάρ έκαναν παρόμοια έρευνα και στις ηπα. Το «the lobby: usa» που αποκάλυπτε μηχανισμούς της μοσάντ στην αμερικανική πολιτική σκηνή φτιάχτηκε… αλλά δεν προβλήθηκε ποτέ ως τώρα…. Το Τελ Αβίβ και η Ουάσιγκτον απείλησαν χοντρά τον εμίρη του κατάρ, που προτίμησε την «αυτολογοκρισία» παρά την αυτοκτονία… Φαίνεται πως αυτά που εντόπισε η έρευνα θα προκαλούσαν μεγάλη ζημιά στην Ουάσιγκτον.

Ως εδώ το θέμα είναι θέμα «ελευθεροτυπίας». Ωστόσο το αμερικανικό καθεστώς δεν θα μπορούσε να μείνει σ’ αυτό το μεμονωμένο περιστατικό. Έπρεπε να προχωρήσει στην αποτροπή παρόμοιων μελλοντικών ερευνών. Στον αμυντικό προϋπολογισμό του 2019 (που υπογράφτηκε απ’ το ψόφιο κουνάβι την περασμένη Δευτέρη) περιλαμβάνονται άρθρα που επιβάλλουν ότι συγκεκριμένα μη αμερικανικά μήντια (και το al Jazeera είναι ένα απ’ αυτά) θα υπόκεινται πλέον στη νομοθεσία περί ξένων πρακτόρων.

Πρόκειται για ένα νόμο που φτιάχτηκε το 1938 στις ηπα, με σκοπό να «εμποδίσει την αντιαμερικανική δράση δημοσιογράφων» απ’ τη ναζιστική γερμανία, την φασιστική ιταλία, και την σοβιετική ένωση. Σύμφωνα μ’ αυτόν τώρα, οποιαδήποτε μήντια χρηματοδοτούνται από κράτη θα αντιμετωπίζονται σαν «εν δυνάμει διαφθορείς του αμερικανικού λαού». Σ’ αυτά, εκτός απ’ το al Jazeera και διάφορα κρατικά μήντια της μόσχας περιλαμβάνονται και αντίστοιχα της ιαπωνίας ή/και της νότιας κορέας… (Δημοσιογράφοι της ερτ, για παράδειγμα, θα υπόκεινται στον ίδιο νόμο και στους ίδιους διαρκείς ελέγχους…) Η κρατική ιδιοκτησία είναι, εκτιμάμε, η αρχή των απαγορεύσεων…

Είμαστε οι τελευταίοι που θα θεωρούσαμε τα κρατικά ή τα ιδιωτικά, τα παλιά ή τα νέα μήντια «υπηρέτες της αλήθειας». Έχουμε ωστόσο εξηγήσει την αξιοποίηση που τους κάνουμε. Απ’ την δική μας θέση λοιπόν, το ότι η άλλοτε «χώρα της ελευθερίας» αναγκάζεται να μισο-απαγορεύσει ένα πρώτο σετ από (ανταγωνιστικά) media πρώτης γραμμής που θα μπορούσαν να βγάλουν στην επιφάνεια καθεστωτικές βρωμιές, δείχνει μ’ έναν ακόμα τρόπο τους αυξανόμενους φόβους των αφεντικών της…

Εθνική ενότητα 2

Πέμπτη 15 Φλεβάρη. Αυτά είναι τα χθεσινά πρωτοσέλιδα 5 καθεστωτικών εφημερίδων (και αντίστοιχη είναι η κατάσταση στα «νέα μήντια»). Θα σκοτώνονταν μεταξύ τους σχεδόν για τα πάντα – εκτός απ’ τον ελληνικό αντιτουρκικό εθνικισμό!!! Ααααααα!  Εκεί είναι τέτοια η ομοφωνία, που θα έπρεπε να αναρωτηθεί κανείς: κάνουν τόσο καλή δουλειά οι υπηρεσίες ή αυτοί είναι τόσο λακέδες που και μόνους τους να τους αφήσεις τα ίδια σκατά θα πουλήσουν, γιατί αυτά έχουν στα κεφάλια τους;

Το ότι όλες οι φράξιες των καθεστωτικών, η κάθε μία απ’ τη δική της μεριά, έχουν τα συμφέροντά τους στην “εθνική ενότητα” δεν χωράει αμφισβήτηση. Το ότι είναι πολύ πιο εύκολο να πουλάς “αντιτουρκισμό” παρά “φιλοχουντισμό” (Σίσι) ή “φιλορατσισμό” (Τελ Αβίβ) είναι επίσης προφανές. Το ότι, όμως, όλα αυτά τα “αντι” και τα “φιλο” γράφουν πάνω στο ταμπλώ ενός σε εξέλιξη παγκόσμιου πολέμου με σκοπό να υπηρετήσουν τα συμφέροντα των ντόπιων αφεντικών, αυτό είναι αόρατο…

«Πρωτοσέλιδα»; Πρωτο- σάλια!!

Πληρωμένοι γραφιάδες

Κυριακή 26 Νοέμβρη. Το παλιό ανέκδοτο, με περισσότερα λόγια, πάει ως εξής: ελληνικό χωριό, δεκαετία του ’50, και η γιαγιά θέλει να πάει για την ανάγκη της στα χωράφια (καθότι τουαλέττες γιοκ). Όμως είναι ανήσυχη, ψάχνει στο σπίτι, στα τραπέζια, σηκώνει πράγματα… “Τι ψάχνεις ρε μάνα;” λέει ο γυιός – “Πάω για την ανάγκη μου…” – “Ε, και τι;” – “Ψάχνω τους New York Times γυιέ μου” – “Αφού τους διάβασες ρε μάνα, πάλι; Έλυσες και τα σταυρόλεξα, τι άλλο θα διαβάσεις;” – “Όχι παιδάκι μου, για να σκουπιστώ τους θέλω”….

Αν η η γιαγιά στα Άνω Τραμπάκουλα διάβαζε τους n.y.t. στα ‘50s, θα ήξερε την αιώνια «γραμμή» τους. Αλλά ο «διάσημος και έγκυρος» αρθρογράφος Thomas Friedman ελπίζει ότι αυτή είναι άγνωστη – ή ξεχασμένη. Έτσι, όταν πριν 3 μέρες έγραψε έναν ύμνο για τον τοξικό πρίγκηπα, με τον βρώμικο τίτλο «η αραβική άνοιξη της σαουδικής αραβίας, επιτέλους» όχι η αιωνόβια γιαγιά στα Άνω Τραμπάκουλα αλλά ένας ακαδημαϊκός στο Georgetown University, o Abdullah al Arian, απάντησε τιτιβίζοντας με ακριβό νόμισμα. Ανάρτησε πανάρχαιες εκδηλώσεις αγάπης των new york times στο σαουδαραβικό καθεστώς, πηγαίνοντας πίσω ως το μακρινό 1953: ανέκαθεν στο Ριάντ γίνονταν μεταρρυθμίσεις και βασίλευαν γίγαντες του δημοκρατικού ρεφορμισμού – το έλεγαν οι έγκυροι n.y.t. Ένας πάνω ένας κάτω, τοξικός ή όχι, τι σημασία έχει;

Εκείνο που είναι αυτονόητο επίσης είναι πως εκείνοι που έχουν λεφτά πληρώνουν. Και καλοπληρώνουν. Ύμνους για την πάρτη τους. Και δεν πληρώνουν σε τίποτα b μέσα. Πληρώνουν τα «έγκυρα».

Προς τι λοιπόν η αγανάκτηση για τα ψέμματα, τα παραμύθια και τις πληρωμένες γραφίδες; Αν τώρα λέγονται “fake news” και “έμμισθα troll” υπάρχει πράγματι διαφορά στην ποσότητα· που, από ένα σημείο και μετά, γίνεται ποιότητα. Αλλά οι δάσκαλοι του είδους δεν είναι καλύτεροι μόνο και μόνο επειδή, στις δόξες τους, ήταν λίγοι.

Ας πούμε ότι ανάμεσα στα υπόλοιπα εκδημοκρατίστηκε και η εξαπάτηση.

(φωτογραφίες: Πάνω, ο πρώτος ύμνος, του 1953. Κάτω ο τωρινός: με τα ζεστά χρώματα του οριενταλισμού και τις γυναικείες φιγούρες που παραπέμπουν σε δύση, μαζί και κάτι τύπους με όπλα αν δεν κάνουμε λάθος, ο τοξικός πρίγκηπας εικονίζεται σαν μελαγχολικό αγόρι… Ε, είναι τα βάσανα του να πρέπει να μην αφήσεις ρουθούνι που να αμφιβάλλει για σένα…)

Παλιά (ή όχι;)

Σάββατο 22 Ιούλη. Πριν κάμποσα χρόνια, ας πούμε πάνω από 10, γράψαμε κάπου δημόσια μεταξύ άλλων κι αυτές τις φράσεις:

… Το να χρησιμοποιείται ένα μέσο επικοινωνίας που όχι απλά εξασφαλίζει αλλά σχεδόν διαφημίζει την ανωνυμία (και την πλαστοπροσωπία) και κατά συνέπεια την ανευθυνότητα σαν μέσο «απελευθέρωσης» είναι κάτι που πριν λίγες δεκαετίες θα ήταν απλά αδιανόητο… Μπορεί να χρησιμοποιηθεί ιδανικά για την διασπορά φημών, την συκοφαντία και την παραπληροφόρηση…

Ακόμα πιο παλιά, ας πούμε στις αρχές της δεκαετίας του ’00, είχαμε γράψει πάλι δημόσια κι αυτά:

… Μην επιδιώκετε να αποκτήσετε … εγκυρότητα μέσα από διευκολύνσεις του είδους «γράψε και συ κάτι, μπορείς». Κανένας δεν είναι κουλός, αλλά και η υπευθυνότητα δεν μοιράζεται στα περίπτερα. Θα καταλήξετε αμήχανοι θεατές σε αλληλοϋπονομεύσεις, μικροπρέπειες, αθλιότητες, φήμες και ψευτιές, που γίνονται ευκολότατες όταν κρύβονται πίσω απ’ την ανωνυμία – την οποία προσφέρατε!…

Ήταν η «μεταΣιάτλ» εποχή που το (ας πούμε) “πολιτικό underground” ανακάλυπτε με ενθουσιασμό την «ελευθερία» του internet. Εννοείται ότι με κατηγορηματικές απόψεις και διαχωρισμούς σαν τους πιο πάνω επιβεβαιώναμε το γνωστό: ότι είμαστε «στριμμένοι», «μίζεροι», «ελιτιστές»· άνθρωποι, γενικά, που καλό θα ήταν να αποφεύγει κάθε «γνήσιος επαναστάτης»…

Τα χρόνια πέρασαν, τα «απελευθερωμένα μήντια» έγιναν κοινοτοπία, απέκτησαν δυναμικές ακόμα πιο μαζικές απ’ ότι τότε (που λέγαμε τέτοια απαράδεκτα πράγματα), τα λεγόμενα «κοινωνικά δίκτυα» εγκαταστάθηκαν στην καθημερινή ζωή των υπηκόων, και οι σχετικές μας «παραξενιές» μας ξεχάστηκαν στα βάθη των (λίγων…) χρόνων.

Μια μικρή ομάδα πανεπιστημιακών απ’ την διάσημη Οξφόρδη αποφάσισε πρόσφατα να κάνει μια έρευνα για την σχέση αλγορίθμων, αυτοματισμών και πολιτικής. Μέσα στο πεδίο τους ήταν και πως χρησιμοποιούνται τα «κοινωνικά δίκτυα» απ’ τα κράτη. Το συμπέρασμά τους συνοψίζονται στη φράση: οι κυβερνοστρατοί δρουν τώρα σε παγκόσμια κλίμακα.

Ανάμεσα στις διάφορες (σχετικά) συγκεκριμένες περιπτώσεις που εντόπισαν ήταν και αυτή:

Τον Ιανουάριο του 2015 ο βρετανικός στρατός ανακοίνωσε ότι η 77η ταξιαρχία του πρόκειται να «εστιάσει σε μη φονικές επιχειρήσεις ψυχολογικού πολέμου χρησιμοποιώντας κοινωνικά δίκτυα όπως το facebook και το twitter, για να πολεμήσει εχθρούς παίρνοντας τον έλεγχο των αφηγήσεων στην εποχή των πληροφοριών». Το βασικό καθήκον αυτής της ταξιαρχίας είναι το να διαμορφώσει την δημόσια συμπεριφορά μέσα απ’ την χρήση «δυναμικών αφηγήσεων», πολεμώντας την πολιτική προπαγάνδα που προέρχεται από τρομοκρατικές οργανώσεις. Το Ενωμένο Βασίλειο δεν είναι η μόνη περίπτωση χρησιμοποίησης του στρατού και χρηματοδοτήσεων με σκοπό την επίδραση στις πολιτικές συζητήσεις που γίνονται online. Αντίθετα πρόκειται για ένα πιο πλατύ φαινόμενο όπου οι κυβερνήσεις στρέφονται στο internet και στις πλατφόρμες του για να ελέγξουν τις πληροφοριακές ροές και τα κανάλια επικοινωνίας, έτσι ώστε να διαμορφώσουν την κοινή γνώμη.