Tag: δημόσια τάξη

Όσο για την ε.ε.; Προστατεύει τα πάντα!

Πέμπτη 22 Ιούλη>> Στην πρόσφατη ανακοίνωση της commision (ευρωπαϊκής επιτροπής) για την στρατηγική της ε.ε. για την ένωση ασφάλειας μπορεί κάποιος να διαβάσει μεταξύ άλλων (των διακοσμητικών, περί «προστασίας των θεμελειωδών δικαιωμάτων», κλπ) κι αυτό:

…Η κρίση της COVID-19 τόνισε επίσης τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές διαιρέσεις και οι αβεβαιότητες δημιουργούν ευπάθειες ασφάλειας. Η εξέλιξη αυτή αυξάνει τις δυνατότητες για πιο εξελιγμένες και υβριδικές επιθέσεις από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, καθώς ένας συνδυασμός κυβερνοεπιθέσεων, ζημιών σε υποδομές ζωτικής σημασίας, εκστρατειών παραπληροφόρησης και ριζοσπαστικοποίησης του πολιτικού αφηγήματος εκμεταλλεύεται τις ευπάθειες.  

Ταυτόχρονα, πιο παραδοσιακές απειλές εξακολουθούν να εξελίσσονται. Το 2019 σημειώθηκε πτωτική τάση των τρομοκρατικών επιθέσεων στην ΕΕ. Ωστόσο, η απειλή για τους πολίτες της ΕΕ από τζιχαντιστικές επιθέσεις που προέρχονται ή εμπνέονται από το Da’esh και την Αλ Κάιντα και τις συνδεόμενες ομάδες τους παραμένει υψηλή. Παράλληλα, αυξάνεται επίσης η απειλή του βίαιου δεξιού εξτρεμισμού. Οι επιθέσεις με ρατσιστικά κίνητρα πρέπει να αποτελούν πηγή σοβαρής ανησυχίας: οι φονικές αντισημιτικές τρομοκρατικές επιθέσεις στο Halle υπενθύμισαν την ανάγκη να ενταθεί η αντίδραση σύμφωνα με τη δήλωση του Συμβουλίου του 2018. Ένα στα πέντε άτομα στην ΕΕ ανησυχεί ιδιαίτερα για τρομοκρατική επίθεση κατά τους επόμενους 12 μήνες. Η μεγάλη πλειονότητα των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων ήταν επιθέσεις «χαμηλής τεχνολογίας», από μοναχικούς δράστες που στοχεύουν άτομα σε δημόσιους χώρους, ενώ η διαδικτυακή τρομοκρατική προπαγάνδα απέκτησε νέα σημασία με τη ζωντανή μετάδοση των επιθέσεων στο Christchurch. Η απειλή από τα ριζοσπαστικοποιημένα άτομα παραμένει υψηλή —ενισχυμένη δυνητικά από επιστρέφοντες αλλοδαπούς τρομοκράτες μαχητές και από εξτρεμιστές που αποφυλακίζονται.

… Σύνδεση όλων των φορέων του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα σε μια κοινή προσπάθεια: Οι βασικοί παράγοντες, τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, επιδεικνύουν απροθυμία όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών σχετικά με την ασφάλεια, από φόβο μήπως αυτό υπονομεύσει την εθνική ασφάλεια ή την ανταγωνιστικότητα. Είμαστε όμως πιο αποτελεσματικοί όταν όλοι αλληλοϋποστηριζόμαστε. Πρώτον, αυτό σημαίνει εντατικότερη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, με τη συμμετοχή των αρχών επιβολής του νόμου, των δικαστικών αρχών και των δημόσιων αρχών, καθώς και με τα θεσμικά όργανα και τους οργανισμούς της ΕΕ, ώστε να οικοδομηθεί η κατανόηση και η ανταλλαγή που είναι αναγκαίες για κοινές λύσεις. Η συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα είναι επίσης καθοριστικής σημασίας, δεδομένου ότι ο κλάδος κατέχει σημαντικό μέρος της ψηφιακής και μη ψηφιακής υποδομής που είναι κεντρικής σημασίας για την αποτελεσματική καταπολέμηση του εγκλήματος και της τρομοκρατίας. Τα ίδια τα άτομα μπορούν επίσης να συνεισφέρουν, για παράδειγμα μέσω της ανάπτυξης των δεξιοτήτων και της ευαισθητοποίησης για την καταπολέμηση του εγκλήματος στον κυβερνοχώρο ή της παραπληροφόρησης. Τέλος, αυτή η κοινή προσπάθεια πρέπει να επεκταθεί πέραν των συνόρων μας, δημιουργώντας στενότερους δεσμούς με ομοϊδεάτες εταίρους.

Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που έκανε κουρέλι της GDPR… Πρόκειται για την ίδια ε.ε. που άνοιξε στη ζούλα, κρυφά και δόλια, τη λεωφόρο για τα μεταλλαγμένα, ξεκινώντας απ’ ίδια τα κορμιά των ignorants υπηκόων, με την αλλαγή της νομοθεσίας ώστε να γίνει η επέλαση των GMO πλατφορμών γενετικής μηχανικής…

Αυτής της ε.ε. τα κράτη / μέλη μας προστατεύουν…

Ποιός χρειάζεται τους «αγανακτισμένους»;

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Η ιστορία επαναλαμβάνεται πρώτα σαν φάρσα κι ύστερα σαν τραγωδία – μια φράση του Μαρξ χιλιοειπωμένη. Στην περίπτωση των αγανακτισμένων η φάρσα ήταν εξ αρχής, το 2011. Η επανάληψή της δεν θα είναι τραγωδία· ακόμα κι αν βρεθούν και πάλι νεροκουβαλητές.

Οι αγανακτισμένοι 1.0 (μπορούμε να κάνουμε αρίθμηση πια, είναι κάτι σαν τα «κύματα»…) γέννησαν εκείνο που εξ’ αρχής ήταν προορισμένοι να γεννήσουν. Ένα πασοκ+ που μαζί με τους ακροδεξιούς «light» κυβέρνησε για μια 4ετία· και τα βοθρολύματα έγιναν τρίτο κόμμα στο κοινοβούλιο. Φυσικά ήταν πολλοί και διάφοροι που είχαν άλλα όνειρα και φιλοδοξίες απ’ τον «λαό»… Πολλοί και διάφοροι που ήταν ανίκανοι να δουν πέρα απ’ την μύτη τους παρά τον «επαναστατικό» ναρκισσισμό τους. Ή, ίσως, εξαιτίας του.

Σε κάθε περίπτωση είμασταν ξεκάθαροι: ΜΑΚΡΥΑ! Για να μας βρίζουν οι ίδιοι όπως και τώρα, για «ελιτιστές» και αποσυνάγωγους… (Never mind…)

Τους αγανακτισμένους 2.0 ποιός τους χρειάζεται; Το σύστημα το ίδιο κατ’ αρχήν. Είναι γνωστό ότι υπάρχει αρκετή ποσότητα δεξιών / ακροδεξιών που απορρίπτουν την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία, με μια γκάμα απόψεων που ξεκινούν απ’ την τερατολογία και φτάνουν ως τον τυπικό συντηρητισμό. Υπάρχουν επίσης φιλόδοξοι ποιμένες / κομματάρχες που μπορούν να «τρυγίσουν» αντιπολιτευτικά αυτόν τον εθνοπατριωτικό πυρήνα που είναι αναγκασμένος να αντιλαμβάνεται την τρομοεκστρατεία σαν «προσβολή στην ελληνικότητά» του, αφού δεν υπάρχει στον γαλαξία τίποτα άλλο εκτός απ’ την “προσβολή της ελληνικότητας”… Ο «τρύγος» υπόσχεται πολλά αφού οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική, οπότε όλοι μπορούν να κάνουν την κοινοβουλευτική τους προίκα. Και ακόμα ειδικότερα αφού ο μάνατζερ ρημαδοΚούλης και το στενό τεχνοκρατικό επιτελείο του απ’ την μια μεριά θέλουν μια λογική ισορροπία με τον «αιώνιο εχθρό», και απ’ την άλλη δύσκολα θα κλείσουν πολιτικο/προσοδικά στόματα με χιλιάρικα απ’ τις έκτακτες χρηματοδοτήσεις της ε.ε. (Ο ρημαδοΚούλης έχει πρόβλημα με το ίδιο του το κόμμα / παράταξη, αυτό είναι γνωστό – γι’ αυτό άλλωστε του κολλήσαμε εξ αρχής το «ρημαδο…») Υπάρχει ο Τράγκας, υπάρχει ο γραμματοκομιστής του γυιού του αφεντικού, υπάρχει και ο Καζάκης… Μπορεί να αναστηθεί ακόμα και ο φαιός Πάνος… Οι μνηστήρες είναι πολλοί…

Οι αγανακτισμένοι 1.0 έπρεπε να ρίξουν απ’ την καρέκλα του τον Παπανδρέου τον Γ – ήταν η «ιστορική αναγκαιότητα» του βαθέος πασοκ… Οι αγανακτισμένοι 2.0 πριονίζουν την καρέκλα του Μητσοτάκη του Β – είναι το ζητούμενο της βαθιάς δεξιάς. Οι αγανακτισμένοι 1.0 οικειοποιήθηκαν ένα παλιό αναρχικό σύνθημα («να καεί…») εννοώντας το αντίθετο… Οι αγανακτισμένοι 2.0 μπορεί να δηλώσουν μέχρι και «ενάντια στο απαρτχάιντ», την στιγμή που (σαν εθνικόφρονες παλαιού ή νέου τύπου…) το στηρίζουν με χέρια και πόδια εκεί που είναι αιματηρό, φονικό αλλά «συμμαχικό»: στην Παλαιστίνη…

Υπάρχουν και κάποιες διαφορές, πέρα απ’ την συγκυρία. Το βαθύ πασοκ ήταν και είναι πολύ πιο ικανό στην διαχείριση της αριστεράς του κράτους και του κεφάλαιου· ενώ η βαθιά δεξιά όχι το ίδιο. Αυτό σημαίνει ότι οι «δυο πλατείες» (η «πάνω» και η «κάτω») του 2011 δεν είναι στρατηγικά αναγκαίες τώρα. Άλλωστε το μεγαλύτερο μέρος της άλλοτε “κάτω” πλατείας τώρα διαδίδει “κομμουνισμό μέσω ενέσεων”…

Οι γαλανόλευκες ξαναβγαίνουν απ’ τα πολιτικά σεντούκια – και «φωτιά στα μπατζάκια» εκείνων που φυτρώνουν εκεί που δεν τους έσπειραν…

Ας πρόσεχαν…

(φωτογραφία: Τι χρωστάνε δηλαδή τα ρίφια; Άλλο μπλέξιμο: να είσαι φόλα υπέρ των πλατφορμών αλλά και αντισπισιστής… Τι κάνεις σε τέτοια περίπτωση; Προτείνεις ένα σακί πατάτες για έπαθλο…)

Λογοκρισία – και σβέλτα!

Δευτέρα 12 Ιούλη>> Ξέρουμε πολλούς (και) στα μέρη μας που μαζί με τον καταναγκαστικό πλατφορμιασμό γουστάρουν και λογοκρισία. Εκκαθάριση των «διαφωνούντων», κατ’ αρχήν με ψηφιακά μέσα (και αν επιμείνουν βλέπουμε…)

Συνεπώς, αν παρακαλουθούν τις διεθνείς εξελίξεις σχετικά με την «ελευθερία να υπακούς – και μόνο» θα πρέπει να έχουν κάθε τόσο πανηγύρι.

Στις 11 Ιούνη (του 2021) ένας ηλικιωμένος ονόματι Robert Malone, έδωσε μια συνέντευξη σε αμερικανικό ψηφιακό κανάλι ονόματι Dark Horse, σ’ έναν μεσήλικα liberal αριστερό εξελικτικό βιολόγο, ονόματι Bret Weinstein. O πρώτος (ο Malone) εξήγησε σ’ αυτή την συνέντευξη τους σοβαρούς κινδύνους απ’ τις mRNA πλατφόρμες· καθώς και το ότι ενημέρωσε (μάταια…) με κείμενο / γράμμα τον FDA ώστε να μην εγκρίνει την γενικευμένη χρήση τους. Εννοείται ότι το youtube εξαφάνισε γρήγορα το σχετικό video – αν είναι δυνατόν να λέγονται τέτοια ανίερα πράγματα όπως ότι οι πλατφόρμες mRNA είναι επικίνδυνες και ότι, μάλιστα, αυτό είναι γνωστό στους σχετικούς «ειδικούς» / βιοτεχνολόγους!

Ως εδώ (θα πουν όλοι οι νεο-τεχνο-ολοκληρωτικοί) σωστά… Έτσι πρέπει!!! Σιγά μην αφήνεται ελεύθερος κάθε κωλόγερος, κάθε «μπετόβλακας» που θάλεγε κι ο Μ., να λέει τα δικά του!! Ποιός, όμως, είναι ο Robert Malone; Κρατηθείτε: είναι ο εφευρέτης της mRNA τεχνολογίας!!! Από το 1988 – 89, όταν δούλευε μαζί με άλλους σαν ερευνητής στο Salk Institute, στο San Diego…. Λογοκρίνεις τον εφευρέτη της mRNA γενετικής μηχανικής επειδή λέει μερικές αλήθειες σε σχέση με δαύτην; Αμε!!!! (Και ευχαριστημένος να είναι που δεν βρέθηκε σε κανά χαντάκι…)

Όμως δεν φτάνει να εξαφανίσεις ένα video… Τα πράγματα είναι σοβαρά. Αυτός ο παλιοMalone θα διαμαρτυρηθεί οπωσδήποτε για την λογοκρισία, κι έτσι διάφοροι θα ψάξουν να μάθουν ποιος είναι, τι έχει κάνει στη ζωή του…. Συνεπώς πρέπει να τον εξαφανίσεις και απ’ την wikipedia! Για την ακρίβεια: στο λήμμα «mRNA vaccines» πρέπει να ξαναγράψεις την ιστορία, χωρίς καμμία αναφορά στον Robert Malone!

Δεν είναι η στιγμή που άσημοι και διάσημοι pfizeroi, ακόμα κι ένας κοτζάμ Χατζηστεφάνου (φανατικός οπαδός της λογοκρισίας πια), θα άναβαν καπνογόνα; Ναι, αυτή η στιγμή είναι!! Κάθε εξουσία που σέβεται τον εαυτό της το ξέρει: δεν είναι αρκετό να «σβήνεις» στιγμιαία, να παραγράφεις τους όποιους αντιπάλους σου. Πρέπει να ξαναγράφεις (και να ξαναγράφεις και να ξαναγράφεις), δηλαδή να πλαστογραφείς την ιστορία έτσι ώστε να εξαφανίσεις ακόμα και το ότι υπήρξαν ποτέ!

Κι έτσι, στην καινούργια, «σωστή αλήθεια» της wikipedia για τα mRNA vaccines εξαφανίστηκε ο Robert Malone και τα ονόματα των υπόλοιπων της ομάδας του (έγιναν απλά «ερευνητές του Salk Institute») και αναδύθηκε σαν ο κρίσιμος άνθρωπος των mRNA τεχνολογιών η Katalin Kariko, βιοχημικός απ’ την ουγγαρία. Η οποία βέβαια είχε πράγματι συμβολή στην εξέλιξη των σχετικών ερευνών, απ’ το 1990 και μετά… Αλλά το προσόν της είναι άλλoυ είδους: πρόκειται για την αντιπρόεδρο της γερμανικής bioNTech – του συνεταίρου της pfizer. Super!!! Τι δεν καταλαβαίνετε;

Tώρα, λοιπόν, ο Malone είναι ανύπαρκτος για την αγγλική εκδοχή της wikipedia… Δεν υπήρξε ποτέ! Υπάρχει μόνο για την γερμανική εκδοχή – ίσως οι διαχειριστές είναι διαφορετικοί.

Οπότε ιδού το ιστορικό συμπέρασμα: ο τσαχπίνης δεν θα εξαφανιστεί απ’ τον πλανήτη, απλά κάποια στιγμή θα έχει ολοκληρώσει τον «ιστορικό ρόλο» του (τον ρόλο με τον οποίο επενδύθηκε…) και θα ξεχαστεί.

Πολλά άλλα όμως θα έχουν εξαφανιστεί….

(Νοιώθετε καλά;)

(φωτογραφίες: Πάνω: Ο Malone είναι στα αριστερά της φωτογραφίας και ο Weinstein στο κέντρο.

Στη μέση: Απόσπασμα της παλιάς αλήθειας και απο κάτω η διόρθωσή του…

Κάτω: Ούτε οι τεχνοεπιστήμονες δεν κάνουν στ’ αφεντικά. Σκύλους υποτακτικούς θέλουν, και μόνο τέτοιους. Πώς πάει ένα παλιό σύνθημα; Σκυλιά φυλάτε τ’ αφεντικά! Αυτό ακριβώς!)

Καθαρόαιμοι και μπάσταρδοι 1

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Ξεχυλίζει η κομψότητα απ’ το κυβερνοφασισταριό! Στο οποίο δεν περιλαμβάνονται μόνο οι «καθαρόαιμοι» φασίστες (τύπου πλασιέ και σία) αλλά ολόκληρο το κοινοβουλευτικό «δημοκρατικό» τόξο – για να μην ξεχνιόμαστε. Το οποίο, άμα σφιχτεί πολύ, παίρδεται κάτι μισόλογα. Παραμυθάκια για τα μέλη των κομμάτων: ο υγιεινιστικός ρατσισμός / ευγονισμός ήταν απ’ την στιγμή 0 μέσα στο πρόγραμμα του «πολέμου κατά του αόρατου εχθρού» που με τόσο πάθος έκαναν όλοι οι πολιτικοί καραγκιόζηδες! Τώρα ψάχνουν οι caradinieri, οι pfizeroi και οι «εμβόλια για όλο το λαό» άλλοθι και έξοδο κινδύνου; Δεν υπάρχει! Ενάμισυ χρόνο έκαψαν ό,τι μπορούσαν να κάψουν – και δεν χρειαζόμαστε ψευτοματανοιωμένους Ηρόστρατους!

Οι δραστηριότητες του εμπορευματικού κύκλου της διασκέδασης (συμπεριλαμβανόμενης της εστίασης) χωρίζονται λοιπόν στους με «αμιγή» πελατεία και στους με «μικτή». Ευφημισμός για τους καθαρόαιμους και τους μπάσταρδους, όπως μεταγλωτίζουν τον ιστορικό φασισμό οι γενετιστές και το σύμπλεγμα.

Το αποτέλεσμα αυτής της σχεδιασμένης (εδώ και τουλάχιστον ενάμισυ χρόνο) απαρτχάιντ χωρο/χρονο/ταξίας έχουν βαριά πάνω τους την σφραγίδα της κρατικής γραφειοκρατίας που έχει αναλάβει την εργολαβία. Όποιος έχει την αίσθηση του γελοίου της εξουσίας μπορεί να ξεκαρδιστεί απ’ αυτά τα νομοθετικά κατασκευάσματα. Που δεν έχουν ακόμα τις ανατριχιαστικές λεπτομέρειες για το «πρωτόκολο» της επίσκεψης στις τουαλέτες των καταστημάτων (και της πιθανής συνάντησης «καθαρόαιμων» και «μπάσταρδων» εκεί), κάνει όμως φιλότιμες προσπάθειες zoning για όσα θεωρεί (η πολιτική εξουσία και η γραφειοκρατία της) κρίσιμα. Φιλότιμες οι προσπάθειες, φιάσκο το αποτέλεσμα.

Αλλά οι απειλές; Η τρομοκρατία; Οι εκβιασμοί; Όλα στη θέση τους απ’ τους καθαρόαιμους ανθρωποφάγους! Θέλουν να κάνουν εδώ και καιρό τους πλατφορμιασμένους μπάτσους των υπόλοιπων. Και επειδή δεν τους βγαίνει, ελπίζουν ότι την δουλειά θα την αναλάβουν οι μαγαζάτορες.

Ποιός ξέρει; Μήπως να επιστρατευτούν και οι ναυαγοσώστες; Όποιος δεν έχει πλατφορμιαστεί και κινδυνεύει ας πάει να πνιγεί;

Το έχουν μέσα τους οι λακέδες, απλά δεν το έχουν ξεστομίσει / ξεράσει ακόμα…

Καθαρόαιμοι και μπάσταρδοι 2

Δευτέρα 5 Ιούλη>> Αυτοί οι «καθαρόαιμοι» δεν ήταν και παραμένουν οι θιασώτες, οι ατζέντηδες της διατεταγμένης «κοινωνικής ευθύνης»; Αυτοί δεν ήταν τα μικρά και μεγάλα μεγάφωνα του υγιεινισμού του συμπλέγματος; Ποιά ήταν αυτή η «κοινωνική ευθύνη» που τώρα απλά ξεβρακώνεται και δείχνει τα αχαμνά της;

Ήταν η εταιρική κοινωνική ευθύνη, προσαρμοσμένη στην καπιταλιστική μικροκλίμακα, στον Εαυτό Κεφάλαιο – idiots!!! Ήταν το ακριβώς αντίθετο της κοινωνικότητας και της φροντίδας του ενός για τον άλλον – idiots!!! Ήταν η εγκληματική αναπαράσταση του «κοινωνικού» όπως αυτή εννοείται (και πρέπει να επιβληθεί) απ’ το κεφάλαιο στην εποχή της ακόμα πιο ολοκληρωτικής υπαγωγής των κοινωνικών σχέσεων στις νόρμες του – idiots!!! Ήταν ένας οδηγός μάρκετινγκ.

Στον πυρήνα αυτής της αντεστραμμένης «κοινωνικότητας» που τώρα προσπαθεί να διαχωρίσει τους υγιειονομικά «καθαρούς» απ’ τους υγιειονομικά «βρωμιάρηδες» ήταν η γνωστή απλή φόρμουλα, που ΟΛΟΙ, ΜΑ ΟΛΟΙ οι caradinieri αποδέχτηκαν σαν μάνα εξ ουρανού: μην με πλησιάζεις / δεν σε πλησιάζω!… Σ’ αυτό το έσχατο και επαίσχυντο σημείο «καθαρότητας» ο Εαυτός Κεφάλαιο μπορούσε και έπρεπε να οχυρωθεί και να αναδειχθεί σαν η πιο pure (σ’ αυτήν την συγκεκριμένη ιστορική συγκυρία) μορφή της αδυναμίας του απέναντι στο Κεφάλαιο – κεφάλαιο, που επελαύνει. Σαν το «κέντρο μιας φούσκας» (στο ναό του ιστορικού νεοφιλελευθερισμού, στην επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας βασίλισσας, η «ατομική φούσκα» έγινε ιδεολογικό επιχείρημα και νομική νόρμα…), μια θερμοκοιτίδα ξένη και στην ανάγκη επιθετική απέναντι σε κάθε άλλη φούσκα Εαυτού Κεφάλαιου. Για να συνταχτεί η κοινωνική πειθαρχία, ο στρατός των «πολεμιστών» στο πέρασμα στην 4η βιομηχανική επανάσταση, τα αφεντικά μεθόδευσαν μια βίαιη κάθοδο στην πλήρη κοινωνική αποδιάρθρωση, τον «πόλεμο όλων εναντίον όλων», ξέροντας ότι απλά τραβάνε στα όριά της την κρίση ατομικής (καπιταλιστικής) αξιοποίησης που τυραννάει εδώ και τουλάχιστον 2 δεκαετίες όλα αυτά τα Εγώ.

Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν (μα αν καταλάβαιναν δεν θα ήταν idiots!) ότι συνεργάστηκαν στην αναπαράσταση της κοινωνίας σαν αποτελούμενης από atoms και όχι από ζωντανά persons. Θα έπρεπε οι idiots να καταλάβουν πως όταν το αφεντικό σε διατάξει να ακυρώσεις κάθε πλευρά του κοινωνικού εαυτού σου δεν θα σταματήσει εκεί. Θα γεμίσει τα κενά με τις δικές του νόρμες, με τις δικές του μηχανές. Όταν οι idiots έκαναν «προπόνηση» για να μείνουν fit τρέχοντας γύρω απ’ τους καναπέδες τους και κρεμούσαν τα video στις τηλε-επικοινωνίες τους νομίζοντας ότι εξακολουθούν να υπάρχουν, έφτιαχναν τα σύνορα. Τους φράκτες. Ανάμεσα στους «καθαρούς» και στους «βρωμιάρηδες», που επιμένουν στην άμεση συνάφεια στις σχέσεις τους. Και είναι …. μολυσματικοί αν δεν έχουν ενσωματώσει τους «διαύλους» της τεχνο/εξουσίας. Τις πλατφόρμες σήμερα, κάτι άλλο αύριο, κάτι τρίτο μεθαύριο.

Η ευχή «καλή ανοσία» ξεφύτρωσε απ’ το πουθενά! Ήταν το ρέψιμο του συμπλέγματος που χώνευε όλα αυτά τα υπερφίαλα και σε υπνοβασία Εγώ – Κεφάλαιο. «Άνοσος» στην αργκώ της εξουσίας δεν σημαίνει είμαι καλά! Σημαίνει «είμαι εγκεκριμένος». Η έγκριση κατασκευάζεται με κέντρο την αρρώστια και ένα +/- σαν «ακτινοβολία» γύρω της. Ο Εαυτός – Κεφάλαιο που νόμιζε ότι είναι «ιδιοκτήτης» των ατομικών του assets και μπορούσε να τα κάνει ό,τι θέλει είναι, τώρα, είναι δούλος της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης: απαγορεύεται να διαταράσσει, να αμφισβητεί, να εμποδίσει την ομαλότητα («νέα κανονικότητα») του πεδίου καπιταλιστικής συσσώρευσης α λα 4ης βιομηχανική επανάσταση!

Το λένε οι καλοί πλασιέ άλλωστε, δεξιοί κι αριστεροί… Αυτοί ξέρουν.

Οι ανθρωπιστές είναι ανθρωποφάγοι

Δευτέρα 5 Ιούλη>> «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι caradinieroi για μια σύντομη διάρκεια ιστορικού χρόνου την άνοιξη και το καλοκαίρι του 2020, όταν ήταν απόλυτα βέβαιοι ότι η απανθρωποποίηση σώσει (τις) ζωές (τους). «Ούτε μια ανθρώπινη ζωή χαμένη» ούρλιαζαν οι καθεστωτικοί δημαγωγοί όταν δολοφονούνταν στα μουλαχτά χιλιάδες με τα τοξικά φαρμακοπειράματα, όταν άλλοι δολοφονούνταν απλά από εγκατάλειψη, κι όταν παντού κτίζονταν τα μνημεία του 21ου αιώνα, οι «κοινές δεξαμενές». “Επιχείρηση διαρκή ελευθερία” ονόμασε η Ουάσιγκτον τον ιμπεριαλισμό της κατά την εισβολή στο αφγανιστάν. “Επιχείρηση ελευθερία” ονόμασε το ρημαδογκουβέρνο, σα νοτιοανατολική πτέρυγα του συμπλέγματος, το δικό του μερίδιο εισβολής στα τελευταία ανεκμετάλλευτα εδάφη του κοινωνικού.

Ανθρώπινο αίμα μύριζε απ’ την αρχή…

Και ύστερα; Σχεδόν 16 χιλιάδες δολοφονημένοι ως τώρα (15.472 ως τις 19 Ιούνη….) μόνο στην ε.ε., και εκατοντάδες χιλιάδες σακαταμένοι απ’ τις «σωτήριες» πλατφόρμες… Αυτοί είναι αόρατοι, αυτοί είναι ανύπαρκτοι, αυτοί δεν είναι ζωές. Οι θάνατοι και οι βλάβες μοιάζουν κάποτε «καμμία σχέση» ακόμα και για τα θύματα ή τους οικείους τους: αν «υγεία» είναι ό,τι πιστοποιείται σαν τέτοιο απ’ τις μαφίες και μόνον αυτό, αν «ζωή» είναι ότι εγκρίνεται σαν τέτοιο, αν χαθεί κάθε ίχνος αυτο-καθορισμού της ζωής, τότε ίσως να μην πεθαίνει πια κανένας… Απλά κάποιοι θα διαγράφονται απ’ τα μητρώα των ληξιαρχείων….

Το κεφάλαιο, ώριμο απ’ την πίστη τόσων εκατομυρίων πρωτοκοσμικών idiots, στην 3η δεκαετία του 21ου αιώνα επιχειρεί να πετύχει εκείνο που είχε διαβλέψει ο Μάρξ, στο έσχατο όριό του. Όχι, δηλαδή, να εμφανίζεται στην οργάνωση της εργασίας και της κατανάλωσης σαν η μόνη υπαρκτή μορφή πλούτου και παραγωγής του αλλά, συνολικά, σαν η μόνη υπαρκτή μορφή ζωής – και, φυσικά, η έγκρισή της.

Να γιατί τα καθάρματα των τωρινών χωρο/χρονο/απαρτχάιντ ξεφύτρωσαν ομαλά μέσα από εκατομμύρια «αναρτήσεις» στα antisocial media και τα εκατομμύρια διαγγέλματα των δημαγωγών, μέσα απ’ τον πύρινο ναρκισσισμό Εαυτών – Κεφάλαια που απαιτούσαν και τον εγκλεισμό, και τον διαχωρισμό, και κάθε είδους τιμωρία των αιρετικών εδώ και μήνες. Να πως ξεκινάει ο κοινωνικός ευγονισμός: σαν συγκέντρωση και αξιοποίηση των συμπλεγμάτων ανωτερότητας…

Να ποιές και που είναι οι ρίζες που πρέπει να πολεμήσουμε με αποφασιστικότητα…

Μια τάξη κομμάτια και θρύψαλα

Δευτέρα 14 Ιούνη>> Θα μπορούσε να είναι ο ορισμός της σύγχισης αν όχι κάτι χειρότερο. Ή θα μπορούσε να είναι κάτι αδιάφορο, σκέτη «κακία» εκ μέρους μας – διαλέγει ο καθένας και παίρνει. Πώς είναι, όμως, δυνατόν να υπάρχει αποδοχή των προταγμάτων (συμπεριλαμβανόμενων των διαταγών) ενός συστήματος όταν σηκώνει την σημαία «διαχείριση της υγείας της εργατικής τάξης» και να εκδηλώνεται αντίδραση όταν η σημαία γράφει «διαχείριση της εργασίας»; Η απορία μας αφορά, φυσικά, το πρώτο: η επιθετική προσπάθεια ενίσχυσης της κερδοφορίας των (μικρομεσαίων αφεντικών) μέσω του πρόσφατου νομοσχεδίου είναι, άραγε, κάτι διαφορετικό από (και) παράγοντας νοσηρότητας για τις ζωές των σύγχρονων μισθωτών; Φτιάχνουν, μήπως, οι αγαπημένες φαρμακομαφίες “εμβόλιο για την υπερκόπωση”; (Γιατί όχι;…) Κι αν ισχύει ότι η δουλειά-είναι-σκότωμα, πώς είναι δυνατόν να γίνεται δεκτό ότι το ίδιο γκουβέρνο εδώ και 16 μήνες «πασχίζει για την υγεία του λαού» και μάλιστα να του γίνεται κριτική απ’ τα δεξιά, ότι «δεν είναι αρκετά αυστηρό»;

Δεν θα δώσουμε απάντηση τώρα. Είναι γεγονός όμως ότι το πως γίνεται αντιληπτή η μισθωτή εργασία και ο ορίζοντας των ζητημάτων που την αφορούν άμεσα και έμμεσα στον 21ο αιώνα ορίζεται στα μέρη μας όχι απ’ την εργατική συνείδηση αλλά απ’ αυτό που θα ονομάζαμε «μικροαστικό εκλεκτικισμό»· με ισχυρές δόσεις κορπορατισμού του 20ου αιώνα. Η παράταση του ωραρίου είναι βέβαιο ότι προκαλεί ζημιές στη ζωή και στην υγεία όσων αναγκάζονται να την υποστούν… Είναι βέβαιο επίσης ότι κανείς δεν θέλει να δουλεύει παραπάνω, πολλοί και πολλές όμως αναγκάζονται να το κάνουν επειδή οι μισθοί είναι ψίχουλα· συνεπώς το ζήτημα του χρόνου εργασίας και του μισθού είναι απόλυτα δεμένα… Είναι βέβαιο τέλος (για εμάς) πως όταν ένας κυβερνητικός ακροδεξιός πλασιέ γαυγίζει πως «όσοι δεν εμβολιάζονται μπορούν να κριθούν επικίνδυνοι και να απολυθούν» αναφέρεται γενικά στην πειθαρχία των μισθωτών εντός και εκτός χώρου / χρόνου εργασίας. Αναφέρεται είτε το ξέρει είτε όχι στους «νέους όρους» οργάνωσης της καπιταλιστικής συσσώρευσης· και πάντως όχι στον καϋμό του μήπως δεν νοιώθουν καλά οι προλετάριοι…

Για να το πούμε διαφορετικά. Εκείνοι που ονειρεύονται μια νέα εκδοχή των «ταγμάτων ανεπιθυμήτων», ορέγονται και απειλούν με «τμήματα εργασίας μολυσματικών», γίνονται (έστω σιωπηλά) αποδεκτοί σαν τέτοιοι· χωρίς να νοιάζεται κανείς για το γεγονός ότι έτσι νομιμοποιείται ο νεο-ολοκληρωτισμός (τους) που, φυσικά, σε ένα άλλο πεδίο, θα νομοθετήσει υπέρ του απόλυτου «διευθυντικού δικαιώματος» για τον χρόνο εργασίας – με έναν διαφανή φερετζέ δήθεν «συναίνεσης των δύο πλευρών».

Μπορεί να φαίνεται εύκολο και βολικό να σπάει η εργατική πραγματικότητα σε κομματάκια που είναι άσχετα μεταξύ τους οπότε το κάθε φορά «αντικυβερνητικό άχτι» να διαλέγει εκείνο που φαίνεται αβανταδόρικο. Αλλά ο καπιταλισμός σαν τέτοιος δεν είναι παζλ. Διατρέχεται από ενιαία λογική και «γεννάει» χειρισμούς σε συνοχή. Ο ακροδεξιός πλασιέ μπορεί να έδρασε τυχαία ή όχι· πουλάει όμως τώρα ένα συγκεκριμένο είδος, που λέγεται «αντιεργατικός ολοκληρωτισμός με πρόσχημα την υγεία»· και γαύγισε υπέρ «απολύσεων για λόγους δημόσιας υγείας» ακριβώς μια μέρα πριν από μια γενική απεργία της 10ης Ιούνη.

Σ’ αυτήν δεν ακούστηκε κιχ!!!

Βρέθηκε, μήπως, ο «συναινετικός δεσμός» της ταξικής ειρήνης στις σύριγγες των φαρμακομαφιών; Ή μήπως ο εργατικός ανταγωνισμός αρχίζει και τελειώνει σε ένα μπάχαλο;

Αντιπληροφόρηση

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Δεν θέλουμε να φοβίσουμε κανέναν, αν και ίσως υπάρχουν κάμποσοι που έχουν περιθώρια να φοβηθούν κι άλλο. Όσοι, πάντως, έχουν περιθώρια κριτικής λογικής και σκέψης ας προσέξουν αυτό το video διάρκειας κάτι λιγότερο από 1,5 λεπτό. Έχει καλόν σκηνοθέτη (το παγκόσμιο οικονομικό φόρουμ).

Δεν θα το σχολιάσουμε τώρα· κάποια άλλη στιγμή. Σας αφήνουμε στις σκέψεις σας. Και μην ξεχνάτε: η χειρότερη αντίδραση είναι η απώθηση!

Όταν κάτι είναι οργανωμένο…

Δευτέρα 7 Ιούνη>> Ας ξεκουραστούν οι λοιμωξιολόγοι· η μπογιά τους ξέβαψε και κανείς δεν ασχολείται μαζί τους. Ας αναλάβουν οι εγκληματολόγοι. Το ελλαδιστάν ανακάλυψε (πάντα με όρους Θεάματος) πως έχει σοβαρό πρόβλημα οργανωμένου εγκλήματος! Ποιός τσαχπίνης; Οι σφαίρες πέφτουν σαν το χαλάζι…

Το «οργανωμένο έγκλημα» είναι ένας παράλληλος καπιταλισμός, χωρίς τις προδιαγραφές και τους περιορισμούς της νομιμότητας. Στον «τυπικό» καπιταλισμό, για παράδειγμα, υπάρχει ένα περιθώριο για νομική διεκδίκηση των δεδουλευμένων μετά από μια απόλυση. Στον «άτυπο» όχι. Μια σφαίρα στο κεφάλι, και όλα τελειώνουν. Υπάρχει κι ένα κάποιο πτωχευτικό δίκαιο (στον «τυπικό»). Πέραν αυτού; Το μεγαλύτερο ψάρι απλά τρώει το μικρότερο…

Αλλά οι νομιμόφρονες είναι 110% ηθικολόγοι· ακόμα κι όταν δρουν οι ίδιοι υπόγεια και παράνομα. Έτσι το «οργανωμένο έγκλημα» πουλιέται σα μια ξαφνική συμφορά, που οφείλεται (τάχα) στο ότι οι φυλακές δεν χωράνε όλους τους «οργανωμένους εγκληματίες» – λες και οι φυλακές είναι κάτι άλλο απ’ το «άτυπο εκπαιδευτικό σύστημα» αυτού του «άτυπου» καπιταλισμού.

Εν τω μεταξύ κανείς δεν τολμάει να παραδεχτεί ότι η πραξικοπηματική τρομοδιαχείριση αν είχε μια φορά συνέπειες στην «τυπική» οικονομία είχε δέκα στην «άτυπη»! Σ’ αυτήν την τελευταία δεν έφταναν βέβαια τα επιδόματα, οι επιστρεπτέες, οι φοροελαφρύνσεις και η υπόλοιπη κρατική φροντίδα. Αίφνης ο τομέας προστασία καταστημάτων κατέρρευσε για αρκετούς μήνες… Ή το ξέπλυμα μέσω λευκών καταστημάτων το ίδιο. Ή η πορνεία του πεζοδρομίου (και η προστασία της). Απ’ την άλλη μεριά ο τομέας εμπόριο ναρκωτικών εκτοξεύτηκε! (Δεν προσέξατε τα μαρτυριάρικα τα λύματα τι έλεγαν; Μόνο το «ιικό φορτίο» ενδιέφερε; Όχι η κόκα;) Πιθανότατα να αναπτύχθηκε κι ένας τομέας κατ’ οίκον διανομής… (Μια υπόθεση κάνουμε).

Αυτά σημαίνουν ότι οι όποιες ισορροπίες επιχειρηματικού καταμερισμού και επαγγελματικών προσόδων του «άτυπου» καπιταλισμού διαταράχτηκαν σοβαρά στη διάρκεια των αποκλεισμών και των απαγορεύσεων· χωρίς επίσημο «κρατικό» μαξιλάρι για μια κάποια εξομάλυνση. Και τι θα περίμενε κανείς απ’ την στιγμή που ο «τυπικός» καπιταλισμός ξαναμπαίνει σε λειτουργία; Οι νικητές των απαγορεύσεων (εκείνοι, δηλαδή, που πραγματοποίησαν σημαντική συσσώρευση χάρη στον τσαχπίνη) θα προσπαθήσουν να φάνε εντελώς τους χαμένους· κι αυτοί, απ’ τη μεριά τους, θα προσπαθήσουν να αμυνθούν.

Αν ο «άτυπος» καπιταλισμός είχε έναν «άτυπο» υπ.οικ., έναν «άτυπο» υπουργό ανάπτυξης και έναν «άτυπο» υπουργό εργασίας θα τα εξηγούσαν όλα αυτά. Και ο τεταρτοαυγουστιανός του ’20 (της «τυπικής» δημόσιας τάξης) θα μπορούσε να υπανιχθεί ότι η εγκληματοφοβία είναι φρένο στην εθνική ανάπτυξη. Η οποία, τουρισμός γαρ (έστω και κολοβός), στηρίζεται και στην «άτυπη» παροχή υπηρεσιών – μην κάνετε τους άσχετους.

Αλλά δεν έχει. Και μένει έρμαιο των συκοφαντιών… Όμως αν η ηθικολογία του «τυπικού» καπιταλισμού μπορούσε να στεγνώσει τις παράνομες δρατηριότητες, θα το είχε πετύχει προ πολλού σε άλλα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Πουθενά δεν το κατάφερε· μάλλον το αντίθετο. Έχουν να το λένε οι πρωτοκλασάτοι «ειδικοί» πως ο «λευκός» καπιταλισμός γίνεται όλο και περισσότερο δραστηριότητα του «μαύρου» και το αντίστροφο. Και, μεταξύ μας, το «οργανωμένο έγκλημα» στο ελλαδιστάν έχει καταθέσει το δικό του αναπτυξιακό σχέδιο για τον λαό και τον τόπο, απ’ την δεκαετία του ’90 ήδη…

Έχει αποδειχθεί το μόνο πετυχημένο…

(φωτογραφία: Το ιαπωνικό “τυπικό” κράτος / κεφάλαιο είναι συμφιλιωμένο με την yakuza· και είναι δύσκολο πράγματι να πει κάποιος με σιγουριά ποιος είναι τμήμα του άλλου. Εν πάσει περιπτώσει δεν πρόκειται για δευτεράτζα! Για g7 πρόκειται!!! Προκομένα πράματα και καμμία περιττή σπατάλη δυνάμεων…)

Διασκεδαστικό απαρτχάιντ

Δευτέρα 31 Μάη>> Η punk συναυλία αναμένεται δυνατή. MakeWar, Rutterkin και Teenage Bottlerocket θα είναι τα τρία πιο γνωστά ονόματα επί σκηνής. Θα γίνει στη Florida, στο παραλιακό και τουριστικό St. Petersburg. Ήλιος, ζέστη, μπύρες… Χμμμ…. Αλλά το εισιτήριο είναι ακριβό. Χίλια δολάρια (999,99 για την ακρίβεια). Ουπς; Γιατί έτσι; Μήπως συγκεντρώνονται λεφτά για την αποπεράτωση κάποιου ιερού punk ναού;

Όχι. Το εισιτήριο είναι απρόσιτο … αλλά μόνο για τους «μη εγκεκριμένους». Για όσους δεν έχουν πλατφορμιαστεί. Οι υπόλοιποι; Με την επίδειξη του «πιστοποιητικού» τους θα έχουν έκπτωση 98,2%. Θα πληρώσουν μόνο 18 δολάρια….

Ο (συντηρητικός) κυβερνήτης της πολιτείας απαγορεύει τις διακρίσεις με βάση τους πλατφορμιασμούς. Γι’ αυτό και ο (προοδευτικός…;) μάνατζερ του event σκέφτηκε να μην κάνει διακρίσεις· μόνο έκπτωση… Τα μέλη των συγκροτημάτων συμφωνούν: «αν δεν θέλετε να εμβολιαστείτε κάντε ρεφενέ να στείλετε έναν απ’ την παρέα σας – με 1000 δολάρια εισίτηριο» είπε ένα από δαύτα, των Teenage Boottlerocket. Κάπως κομμουνιστικό ακούγεται, έτσι δεν είναι; Ή μήπως υπάρχει «μαύρη χρηματοδότηση» αυτής της ξεφτίλας από κάποια φαρμακομαφία;

Η φαντασία της εξουσίας είναι δυνατή όσο και πρόστυχη· ακόμα και με μοϊκάνα. Κι ύστερα με την τέχνη υπήρχε συχνά ένα σοβαρό πρόβλημα: άλλα λες κι άλλα κάνεις.

Ισχύει όμως κι αυτό για κάθε είδους τσάτσους, αναιδείς, κλπ: κούνια που σας κούναγε…