Tag: covid19

Το ένδοξο θανατόμετρο

Κυριακή 19 – Δευτέρα 20 Ιούλη. Κανονικά οι πάντες που έχουν τζογάρει πάνω στους θανάτους απ’ τον covid-19 για να πουλήσουν με τον τόνο υγιεινιστικό τρόμο, απ’ τους ειδικούς θανάτου και τους «προφήτες» των υπολογιστικών μοντέλων μέχρι τον τελευταίο φίλο της καραντίνας, όλοι αυτοί θα έπρεπε να έχουν εξαφανιστεί από προσώπου γης. Να έχουν σκάψει μια τρύπα στο χώμα, for ever… Δυστυχώς είναι πολλοί για να τους σπρώξουμε εμείς στην εξαφάνιση. Τουλάχιστον όμως πρέπει όχι απλά να τους ειρωνευτούμε αλλά να εξοπλιστούμε βαθιά στις συνειδήσεις μας, αφού η τρομοεκστρατεία καθόλου δεν έχει τελειώσει.

Η τελευταία αποκάλυψη της τρομοαθλιότητας έρχεται απ’ την επικράτεια της αυτού μεγαλειότητας, και το «κέντρο για την ιατρική που βασίζεται σε αποδείξεις». Πριν προχωρήσουμε πρέπει να σας ενημερώσουμε για κάτι που το θεωρούμε σημαντικό. Απ’ την αρχή της τρομοεκστρατείας, που στηριζόταν σε «προβλέψεις» και «εκτιμήσεις» (οι οποίες σερβίρονταν στον κόσμο σαν «βεβαιότητες»…) ξεκίνησε ένας σοβαρός και σημαντικός διεθνής πόλεμος στο εσωτερικό των γιατρών και των λοιπών ειδικών υγείας – της “ιατρικής κοινότητας”…. Η πλειονότητα των ειδικών, είτε είναι πουλημένη στις φαρμακοβιομηχανίες είτε για άλλους προσοδοφόρους λόγους, συντάχτηκε με το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, και έπαιξε τον ρόλο της στην τρομοεκστρατεία. Μια καλή μειοψηφία όμως, αυτοί που εδώ ονομάζουμε «αιρετικούς» επέμεινε, επιμένει και θα συνεχίσει να υπερασπίζεται την ιατρική που στηρίζεται σε αποδείξεις· κι όχι σε παραμύθια, συμφέροντα, προπαγάνδα, κλπ. Στην υπεράσπιση της evidence-based medicine ανήκουν ο Ιωαννίδης και πολλές εκατοντάδες γιατροί σχεδόν σ’ όλο τον κόσμο· οι οποίοι όμως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, έχουν περιθωριοποιηθεί έως αποκλειστεί απ’ τους δημαγωγούς – για προφανείς λόγους.

Δύο γιατροί / πανεπιστημιακοί μέλη του center for evidence-based medicine / CEBM, ο Yoon Loke, καθηγητής ιατρικής και φαρμακολογίας στην ιατρική σχολή του Norwich, και ο Carl Heneghan, καθηγητής ιατρικής βασισμένης σε αποδείξεις στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, διευθυντής ανάλογων σπουδών στο CEBM, με ειδικότητα στην κλινική επιδημιολογία, δημοσιοποίησαν με άρθρο πριν 3 ημέρες τα συμπέρασματά τους απ’ τον έλεγχο που έκαναν για το πως μετριούνταν οι νεκροί από covid-19 στην αγγλία. Τίτλος του άρθρου; Με άφθονη αγγλική ειρωνεία: Γιατί κανένας δεν μπορεί ποτέ να γίνει καλά απ’ τον covid-19 στην αγγλία· μια στατιστική ανωμαλία.

… Εδώ φαίνεται ότι ο PHE [εθνικός οργανισμός δημόσιας υγείας της αγγλίας – δεν περιλαμβάνει την σκωτία και την ουαλλία] συστηματικά ψάχνει εκείνους που καταγράφτηκαν οποιαδήποτε στιγμή στη βάση δεδομένων του NHS [εθνικό σύστημα υγείας] σαν θετικοί, και απλά ελέγχει αν ζουν ακόμα ή έχουν πεθάνει. Ο PHE δεν φαίνεται να λαμβάνει υπόψη του πόσο παλιό ήταν το θετικό τεστ του covid, ούτε το κατά πόσο το άτομο νοσηλεύτηκε με επιτυχία στο νοσοκομεία και επέστρεψε στο σπίτι του. Οποιοσδήποτε βρέθηκε θετικός στον covid αλλά πέθανε αργότερα από οποιαδήποτε αιτία θα περιληφθεί στην καταμέτρηση των νεκρών από covid απ’ τον PHE.

Μ’ αυτόν τον ορισμό του PHE, κανένας που κόλλησε covid στην αγγλία δεν επιτρέπεται να αναρρώσει ποτέ. Ένας ασθενής που βρέθηκε θετικός αλλά νοσηλεύτηκε με επιτυχία και βρήκε απ’ το νοσοκομείο, θα προσμετριέται στους νεκρούς του covid ακόμα και πεθάνει από καρδιακή προσβολή ή τον κτυπήσει ένα λεωφορείο τρεις μήνες αργότερα.

Είναι γι’ αυτό που τα νούμερα του PHE διαφέρουν σημαντικά από μέρα σε μέρα. Για παράδειγμα στις 6 Ιούλη αναφέρθηκαν 16 νέοι θάνατοι, αλλά την επόμενη ημέρα 152 – οι σημερινοί είναι 66…

Όπως καταλαβαίνετε εδώ δεν πρόκειται καν και καν για μια «κοινή δεξαμενή». Πρόκειται για έναν τεράστιο λάκο στον οποίο το αγγλικό κράτος πέταγε επί μήνες (λογιστικά…) τους πάντες, σκυλεύοντας τον θάνατό τους. Κανείς δεν κατήγγειλε αυτήν την συστηματική πλαστογράφηση – αν και προφανώς κάποιοι, ακόμα και απλοί υπάλληλοι, την ήξεραν! Και, φυσικά, δεν είναι ούτε «λάθος» ούτε «στατιστική ανωμαλία» όπως κομψά λένε τώρα οι συγκεκριμένοι ερευνητές. Δεν γίνεται να βάζει κανείς «κατά λάθος» στους νεκρούς του covid-19 θύματα τροχαίων ή αυτοκτονιών επειδή κάποτε βρέθηκαν «θετικοί» – έτσι δεν είναι;

Πρόκειται για συνειδητή μεθόδευση. Για σχέδιο «φουσκώματος» της «φονικότητας του covid-19» με κάθε μέσο και όλα!! Με προφανείς στόχους. Η ασταμάτητη μηχανή, που δεν δεσμεύεται από ακαδημαϊκή κομψότητα ή λεπτή αγγλική ειρωνεία, έχει υποστηρίξει αυτή τη θέση καθαρά απ’ τότε που ξεκίνησαν οι παρελάσεις των φερέτρων στην ιταλία… Και τι έχει ακούσει απ’ τους φίλους της καραντίνας γι’ αυτήν την “κοινωνική ανευθυνότητά” της, ε; Τώρα, φυσικά, θα ακούσει και πάλι τον σκασμό τους – αλλά έχουν κάποια σημασία οι λακέδες;

Όχι, δεν είχαμε δει όραμα! Απλά διαβάζαμε συστηματικά – και ορισμένες πρακτικές τέτοιου είδους «ξέφευγαν» απ’ την καθεστωτική ομερτά, σε διάφορα πρωτοκοσμικά μέρη του κόσμου, είτε από έντιμους γιατρούς, είτε από έντιμους νοσηλευτές….

Το τελευταίο που απομένει να αποκαλυφθεί είναι αυτό: καθώς τα δημόσια νοσοκομεία πολλών πρωτοκοσμικών κρατών χρηματοδοτούνταν με το «κεφάλι» σοβαρής νοσηλείας λόγω covid-19, πόσες μάσκες οξυγόνου «έφευγαν απ’ τη θέση τους μυστηριωδώς» τις νύχτες στις εντατικές, για καμμιά ώρα, για να πεθάνουν οι «παλιότεροι» και να νοσηλευτούν οι «καινούργιοι» – με ανανέωση της χρηματοδότησης φυσικά… Τέτοια περιστατικά “μυστηριωδών” νυχτερινών μαζικών θανάτων σε πρωτοκοσμικά νοσοκομεία έχουν αναφερθεί βέβαια… Και έμειναν “μυστηριώδεις”…

Αν νομίζετε ότι «αποκλείεται να έγιναν τέτοια πράγματα» δεν έχετε ιδέα για την πραγματικότητα!!!…

(φωτογραφία κάτω: Να ενδεικτικά η σημασία του να προσθέτουν οι άγγλοι ειδικοί του θανατόμετρου τους πάντες στο λογαριασμό του covid-19: οι κόκκινες γραμμές είναι πιο καμαρωτές, σίγουρα! Και πιο πιασάρικες εμπορικά / δημαγωγικά…)

Ο κυνισμός της εξουσίας

Κυριακή 19 – Δευτέρα 20 Ιούλη. Αυτές οι δύο παράγραφοι επάνω είναι η “απάντηση” του αγγλικού υγιεινιστικού κράτους στις αποκαλύψεις για το μέτρημα στο σωρό των ανθρώπων που υποτίθεται ότι σκότωσε ο covid-19 στην αγγλία. Τις μεταφράζουμε για να τις απολαύσετε:

Αν και μπορεί να φαίνεται ωμό, δεν υπάρχει κάποια μέθοδος εγκεκριμένη απ’ τον Π.Ο.Υ. στο μέτρημα των νεκρών απ’ τον covid-19. Στην Αγγλία μετράμε όλους όσους πεθαίνουν και είχαν βρεθεί θετικοί στον covid-19 οποιαδήποτε στιγμή, για να σιγουρέψουμε ότι τα data μας είναι όσο πιο πλήρη γίνεται.

Πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτή είναι μια καινούργια και αναπτυσσόμενη μόλυνση και υπάρχουν αυξανόμενα στοιχεία για μακροπρόθεσμα προβλήματα υγείας σε κάποιους απ’ αυτούς που μολύνθηκαν. Μολονότι αυτές οι γνώσεις μεγαλώνουν, τώρα είναι η κατάλληλη στιγμή να ξαναδούμε πως υπολογίζονται οι νεκροί.

Στις ηπα ένας 20χρονος που σκοτώθηκε στην Φλόριντα την προηγούμενη εβδομάδα σε τροχαίο με μηχανή δηλώθηκε “covid-19”. Ο νεαρός δεν ήταν καν “positive”!!! Απλά κάποιος κατάλληλα δασκαλεμένος υπάλληλος σκέφτηκε: κι αν είχε covid; Σίγουρα γι’ αυτό οδηγούσε απρόσεκτα… Απλό – όχι;

Η ωμότητα είναι δομική σ’ όλη την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία! Δεν ξέρουν άραγε ούτε στην αγγλία ούτε στα υπόλοιπα πρωτοκοσμικά κράτη να «μετρούν τους νεκρούς απ’ τις επιπλοκές του covid-19»; Ο τρόπος είναι πασίγνωστος: νεκροψίες!!! Αλλά οι νεκροψίες ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΗΚΑΝ εξ αρχής, ακριβώς για να μην αποδειχθεί ότι ακόμα και απ’ αυτούς που πέθαναν στις εντατικές μικρό ποσοστό μόνο πέθαινε λόγω επιπλοκών του covid-19!!!

Μ’ άλλα λόγια, οι πάγιοι τρόποι και τα πάγια πρωτόκολλα για οποιαδήποτε θανατηφόρα αρρώστια, τρόποι και πρωτόκολλα που έχουν υιοθετηθεί εδώ και δεκαετίες παγκόσμια, έγιναν κουρέλια όταν εμφανίστηκε ο covid-19 – μεθοδικά, συστηματικά, οργανωμένα!… Άλλαξαν επι τούτου οι κανονισμοί, ενώ η επιδημία είχε ξεκινήσει… Δόθηκε «δικαίωμα» σε οποιονδήποτε γιατρό, ακόμα κι αν δεν είχε δει ποτέ έναν ασθενή, να υπογράψει πιστοποιητικό θανάτου από covid-19, επειδή «έτσι του φάνηκε» ή «έτσι άκουσε» ή “έτσι έμαθε απ’ το τηλέφωνο”… Δόθηκε αυτό το δικαίωμα «διάγνωσης θανάτου» ακόμα και στα γραφεία τελετών (στην αγγλία, ίσως και αλλού…)… Κι όχι μόνον αυτά. Έγιναν «πειράματα με φάρμακα» που οδήγησαν ΑΥΤΑ (και όχι ο covid-19…) σε άγνωστο αριθμό θανάτων στα νοσοκομεία… Χρησιμοποιήθηκαν λαθεμένα ή ενώ δεν χρειαζόταν οι μηχανές τεχνητήςς αναπνοής, οδηγώντας επίσης σε άγνωστο αριθμό θανάτων στα νοσοκομεία…

Όταν όλα αποδεικνύουν πως η μόνη πραγματική μέριμνα όλων των πρωτοκοσμικών κρατών ήταν Η ΧΟΝΤΡΗ ΑΥΞΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΙΘΜΟΥ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ, ακόμα και λογιστικά, το «ε, αφού δεν υπήρχε διεθνώς ενιαίος τρόπος μετρήματος είπαμε κι εμείς να….» θυμίζει τον έλληνα αρχι-ιερέα: την ίδια «αθωώτητα» προσπάθησε να πουλήσει κι αυτός.

Υπάρχουν πολλές αρρώστιες που έχουν πράγματι μεσομακροπρόθεσμες συνέπειες θανάτου. Οι καρκίνοι ή τα καρδιακά νοσήματα – για παράδειγμα. Εφαρμόζεται μια τέτοια δημιουργική λογιστική θανάτου σ’ αυτές; Μπορεί κάποιος που πέθανε από τροχαίο να χρεωθεί στον καρκίνο επειδή ήταν καρκινοπαθής; Όχι βέβαια!!!

Υποψιαζόμαστε λοιπόν ότι μέσα σ’ όσους είχαν όφελος απ’ αυτήν την δημιουργική λογιστική γύρω απ’ τον covid-19 θα πρέπει να ήταν και οι (ιδιωτικές) ασφαλιστικές. Με τον covid-19 σαν «καινούργια μόλυνση», γιατί να μην επικαλούνται ότι «αααα, ο θάνατος απ’ αυτόν δεν καλύπτεται απ’ το συμβόλαιο ασφάλισης υγείας»;

Εν τέλει το ξεβράκωμα του θανατόμετρου (στην αγγλική του εκδοχή μεν, αλλά γιατί αυτές οι «ωραίες ιδέες» να μην εφαρμόστηκαν και αλλού; θέμα ηθικών ενδοιασμών σίγουρα δεν υπήρξε!) ήταν τέτοιο ώστε ο PHE αποφάσισε ότι ένα μόνο του μένει. Να τρέξει να κρυφτεί! Ανακοίνωσε χτες ότι θα σταματήσει να ανακοινώνει τις «απώλειες» καθημερινά…

Θα κάνει ένα σούμα – μπας και γίνει ακόμα πιο σκοτεινή η απαγόρευση του να πεθάνεις από κάτι άλλο εκτός από covid-19…

«The wave»: η τακτική

Σάββατο 18 Ιούλη. Πρέπει να μείνουμε φοβισμένοι / απειλούμενοι, μέχρι να έρθουν οι φαρμακοβιομηχανίες να μας σώσουν: αυτή είναι, ολοκάθαρα, η διαταγή του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Η τακτική “κρούσματα – κρούσματα – κρούσματα” δεν πρόκειται να δουλέψει από μόνη της. Δεν μπορεί μόνη της να εξασφαλίσει την τρομοκρατική fitness. Από μόνη της είναι αδιάφορη. Χρειάζεται η κρατική ενίσχυση. Και – αυτό που διαβλέπουμε – είναι το “μοντέλο της καταλωνίας”. Υποχρεωτικές μάσκες παντού, με το ζόρι, χωρίς επιχειρήματα ή εξηγήσεις της προκοπής, και χωρίς οποιαδήποτε πειστικότητα· μόνο με πρόστιμα.

Γιατί αυτή η τακτική είναι προτιμότερη απ’ την επανάληψη των γενικών, καθολικών απαγορεύσεων; Επειδή είναι πολύ πιο ευέλικτη, αλλά εξίσου αποτελεσματική. Όχι για την αντιμετώπιση του covid-19· ο κύκλος του έχει γίνει, κι άλλωστε ΠΟΤΕ δεν ήταν αυτός το ζήτημα. Είναι πιο ευέλικτη επειδή επιτρέπει όλες τις «οικονομικές δραστηριότητες», είτε τις τηλε- είτε τις πιο «φυσικές», κρατώντας ταυτόχρονα τους πάντες όμηρους της απειλής. Έναν προς έναν.

Όταν, δια της βίας, αιχμαλωτιστούν όλοι απ’ το σημαίνον (την μάσκα σαν σύμβολο της νοσηρότητας των κοινωνικών σχέσεων), τότε το σημαινόμενο, η εμβολιακή «απελευθέρωση» (μαζί με όλα όσα θα την περιτρυγυρίζουν), θα επιβληθεί πιο ομαλά.

Η «μασκοφορία» μπορεί να συνεχιστεί όσο χρειάζεται, ώστε να λυθεί με τον γενικό εμβολιασμό… Διαταγή!

Αυτή είναι η τακτική των αφεντικών…. Αντιρρήσεις;

(φωτογραφία: Αυτό; Πώς δεν έχει επιβληθεί; Πάτε και πατάτε μέσα στους κορονοϊούς και τους μεταφέρετε από ‘δω κι απο ‘κει…. χαμένα κορμιά, αναίσθητοι και ανεύθυνοι δολοφόνοι!)

Το αφεντικό κράτος

Σάββατο 18 Ιούλη. Οι συντριπτικές συνέπειες της πραξικοπηματικής, τρομοκρατικής διαχείρισης του covid-19 για εκατοντάδες εκατομύρια πληβείους στον κόσμο (και πιο συγκεκριμένα στον «πρώτο» κόσμο) είναι υποθέτουμε γνωστές. Δεν επηρεάζουν φυσικά την πάντα ακμαία πόρωση της ένωσης των φίλων της καραντίνας, αλλά οποιοσδήποτε άλλος θα καταλάβαινε πως πέρα απ’ τα άλλα, τα λεγόμενα «lockdown» ήταν (και συνεχίζουν να είναι) lock out του «γενικού καπιταλισμού» κατά της σύγχρονης εργατικής τάξης.

Η αριστερά του κράτους και του κεφάλαιου (με την συμφωνία της δεξιάς τους…) λέει ότι έχει την λύση. Στην ισπανία, όπου οι σοσιαλδημοκράτες συγκυβερνούν με τους θρυλικούς podemos ετοιμάζονται να την βάλουν σε εφαρμογή. Λέγεται ingreso minimo vital – στα ελληνικά «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα».

Σαν εργατική αυτονομία υποδείξαμε έγκαιρα, δημόσια, τίμια (και μάταια ως τώρα…) δυο φορές το πόσο παγίδα είναι αυτή η ιστορία, και πόσο αντεργατική (“συμβούλιο για την εργατική αυτονομία”: “βασικό εγγυημένο εισόδημα” vs μείωση του βασικού χρόνου εργασίας: μπορεί η σύγχρονη εργατική τάξη να αντιμετωπίσει τους σωτήρες της; Αθήνα, ΕΜΠ, 21 Μάρτη 2018 / “εφτάψυχοι”: Μισθός ή εισόδημα; Η άρνηση της μισθωτής εργασίας απ’ τα δεξιά Αθήνα, ΕΜΠ, 13 Ιούνη 2018…). Αλλά στους καιρούς μας αυτά ξεχνιούνται εύκολα. Όχι μετά από δυο χρόνια· μετά από δυο ώρες… Απ’ την άλλη μεριά η βία της «διαχείρισης του covid-19» και οι χωρίς αντιρρήσεις, πειθαρχημένη αποδοχή αυτού του κτηνώδους κρατικο-καπιταλιστικού κόλπου, κάνει την αναδιάρθρωση – σε ότι αφορά την σύγχρονη εργατική τάξη και την μισθωτή εργασία – ένα βουνό «τετελεσμένων». Που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί στο πόδι…

Στην «σοσιαλιστική» ισπανία λοιπόν, όπου ο υπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Pablo Iglesias πανηγυρίζει για την «γέννηση ενός καινούργιου κοινωνικού νόμου», το επιδοτούμενο απ’ το κράτος «όριο επιβίωσης» (θα) είναι 462 ευρώ τον μήνα για ένα άτομο, και θα φτάνει τα 1015 ευρώ τον μήνα για μια οικογένεια 5 ατόμων… Υπάρχουν, φυσικά, και όροι. Οι ηλικίες επιδότησης της γυμνής ζωής (που τόσο καλά επιβλήθηκε στην διάρκεια των καθολικών απαγορεύσεων…) θα είναι από 23 έως 65 χρόνια· οι «επωφελούμενοι» θα πρέπει να ζουν νόμιμα στην ισπανία για τουλάχιστον ένα χρόνο· θα πρέπει να αποδεικνύουν ότι ψάχνουν ειλικρινά για μια δουλειά (ε, τι θέλετε τώρα; τεμπέληδες;), ή θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα εκπαίδευσης· κι αν είναι τοξικοεξαρτημένοι θα πρέπει να συμμετέχουν σε κάποιο πρόγραμμα απεξάρτησης….

Με δυο λόγια η αλληλουχία των γεγονότων έχει ως εξής: εμφανίζεται ένας καινούργιος ιός, τον οποίο διάφοροι πανούργοι και με εξουσίες τρέχουν να αγκαλιάσουν χαρακτηρίζοντας τον σαν τον δολοφόνο της ανθρωπότητας… Για να αντιμετωπιστεί αυτός ο (δήθεν) killer τα κράτη (παραμένοντας καπιταλιστικά πάντα, και στο μεταίχμιο μιας μετάβασης…) και συγκεκριμένες κατηγορίες αφεντικών πίσω τους αρπάζουν την ευκαιρία και εξαπολύουν έναν ολοκληρωτικό πόλεμο, που κατ’ όνομα μεν είναι εναντίον “αόρατου εχθρού”, ουσιαστικά όμως είναι εναντίον του ορατού απ’ την Παρισινή Κομμούνα και μετά…. Η εργασιακή αναδιάρθρωση εμφανίζεται σαν “παράπλευρη απώλεια”, και αυτό γίνεται πιστευτό απ’ τους υποτελείς, που έχουν εγκαταλείψει την αντικαπιταλιστική κριτική και τον σχετικό πόλεμο εδώ και κάτι δεκαετίες, οπότε δεν μπορούν να διακρίνουν τι είναι τι…

Καθόλου παράξενο όμως, τα “θεραπευτικά μέτρα” που προωθούνται για να μην πεθαίνει ο κόσμος από πείνα (αφού δεν τα κατάφερε να πεθάνει απ’ τον covid-19…) είναι γνωστά και προωθούνται εδώ και χρόνια (αλλιώς πώς θα καλούσαμε σε πολιτική / ανταγωνιστική εργατική ετοιμότητα το 2018;). Μια καλή ευκαιρία έψαχναν τα αφεντικά για να τα γενικεύσουν «όμορφα κι ωραία»… Θα έλεγε κανείς ότι τα αφεντικά και κράτη τους «έβλεπαν μακριά» ενόσω οι υπήκοοι δεν έβλεπαν πέρα απ’ τη μύτη τους… Δυστυχώς…

Είναι εύκολα τα παρεπόμενα. Οι πραγματικοί δημιουργοί του πλούτου μετατρέπονται μαζικά σε ζητιάνους της «κρατικής πρόνοιας» και η κάθε είδους αριστερά χειροκροτεί· φυσικά πρέπει να είναι υπάκουοι και διατεθειμένοι να αφήσουν τις πολλές πολλές «ελευθερίες» προκειμένου να ξεπεράσουν απλά το όριο επιβίωσης… (Ή να περάσουν στο οργανωμένο έγκλημα…) Οι διάφοροι «αντιπολιτευόμενοι», εκεί που οι κυβερνήσεις είναι δεξιές, θα βρουν πεδίο αγωνιστικότητας λαμπρό, ζητώντας κάτι τις παραπάνω σαν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα / επίδομα» – ένας παλιός και γνωστός οικονομισμός του κώλου (με το συμπάθειο).

Και η μορφή-κράτος γίνεται βασικός παράγοντας στη (αντεργατική…) ρύθμιση της «αγοράς εργασίας»… Κάτι σχετικό θα πρέπει να έχετε διαβάσει ήδη στην ασταμάτητη μηχανή – ή κάνουμε λάθος; Δηλαδή, υποστηρίζουμε ότι η καπιταλιστική «διαχείριση της υγείας» έχει γίνει ο παράξενος ελκυστής (: «θεωρία του χάους»….) της καπιταλιστικής «διαχείρισης της εργασίας»; Τέτοια «παλαβά» πράγματα λέμε, αντί να κάτσουμε ήσυχα ήσυχα και να πετάμε καμμιά μαλακία να περάσει ο καιρός όπως κάνει όλος ο κόσμος, ε;

(φωτογραφία: Ουρά αναμονής έξω από «τράπεζα τροφίμων» σε γειτονιά της Μαδρίτης, στις 16 του περασμένου Μάη… Ποιός φίλος της καραντίνας δεν χαίρεται;)

Εταιρείες, φάρμακα, κι εγκλήματα

Παρασκευή 17 Ιούλη. Το «δεν ξέρω», που ήταν άλλοτε το (κάποτε εύλογο) επιχείρημα του «απλού μέσου ανθρώπου» έχει πεθάνει προ πολλού· μαζί μ’ αυτήν φιγούρα του «απλού μέσου ανθρώπου» που ζει σ’ έναν μικρόκοσμο και αγνοεί οτιδήποτε απλώνεται πιο μακριά απ’ την εξώπορτά του. Στην εποχή της τυραννίας των αντιsocial media, όπου το ποζάρισμα και το ψώνισμα έγινε «δικαίωμα του καθενός», το «δεν ήξερα» είναι χειρότερο κι από κλαψούρισμα…

Το 2014 ο Graham Dukes (καθηγητής ιατρικής πολιτικής στο πανεπιστήμιο του Όσλο / νορβηγία), ο John Braithwaite (καθηγητής συστημάτων στο εθνικό πανεπιστήμιο της Καμπέρα / αυστραλία) και ο J.P. Moloney (σύμβουλος δημόσιας υγείας στη Μελβούρη / αυστραλία), καθόλα αξιοσέβαστοι ακαδημαϊκοί και «ειδικοί» δηλαδή, εξέδωσαν μια μελέτη με τίτλο: Φαρμακευτικές, Επιχειρηματικό Έγκλημα και Δημόσια Υγεία (Pharmaceuticals, Corporate Crime and Public Health). Το 417 σελίδων βιβλίο δεν είναι η μοναδική έρευνα για τις όλο και πιο εντεινόμενες μαφιόζικες πρακτικές των φαρμακοβιομηχανιών. Εννοείται ότι δεν μπορούμε να μεταφέρουμε εδώ ούτε καν μια περίληψη! Ενδεικτικά μόνο ένα απόσπασμα (κοινότοπων, ας μας επιτραπεί, κι ωστόσο ακριβέστατων διαπιστώσεων) απ’ τις σελίδες του:

… Στην εξελιξη του 20ου αιώνα, με την εμφάνιση των μαζικών βιομηχανικών επιχειρήσεων στον τομέα της φαρμακολογίας όπως και σε άλλους, ο κόσμος έγινε ακόμα πιο προσεκτικός για τους τρόπους με τους οποίους μπορεί να γίνει κατάχρηση της επιχειρηματικής δύναμης και να προκαλέσει κινδύνους στην κοινωνία την οποία υποτίθεται ότι υπηρετεί. Το 1984 ο John Braithwaite εξέδωσε το βιβλίο Corporate Crime in the Pharmaceutical Industry. Έχοντας επίγνωση ότι εκείνη την εποχή το βιβλίο θα διαβαζόταν εκτενώς, και έχοντας ερευνήσει το φαινόμενο στις ηπα, την αυστραλία, την γουατεμάλα και το μεξικό, εκείνο το βιβλίο εντόπισε και ανέλυσε πολλές μορφές αθέμιτων πρακτικών που εξακολουθούν να είναι ολοφάνερες στην φαρμακοβιομηχανία σήμερα. Το γεγονός ότι αυτές οι προκλήσεις μέσα σε μια γενιά έγιναν πιο σοβαρές, πιο εκτεταμένες και μερικές φορές πιο υπόγειες είναι ένας απ’ τους λόγους της έκδοσης του παρόντος τόμου…

Στα πολλά κεφάλαια του βιβλίου τους οι συγγραφείς πιάνουν όλους τους τομείς «υπόγειας» (ή όχι και τόσο υπόγειας…) δρατηριοποίησης των big pharma ώστε να ελέγχουν (και να αυξάνουν) την «αγορά». Το πλεονέκτημα των φαρμακευτικών σε σχέση με άλλους κλάδους (π.χ. πετρελαϊκές ή εταιρείες όπλων) είναι ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν όλο το know how της κοινωνιολογίας, της ανθρωπολογίας και της διαφήμισης, για να «αγγίξουν» το κάθε υπήκοο, χωριστά. Ενδεικτικά (σελ 182):

… Τον Σεπτέμβρη του 2000 η Washington Post είχε ρεπορτάζ για τον τρόπο με τον οποίο η φαρμακευτική Schering-Plough έχει φτιάξει ένα δίκτυο σε κάθε πολιτεία από «συμμαχίες κατά της ηπατίτιδας C», για να αυξήσει τις πωλήσεις του φαρμάκου της Reberton, η χρήση του οποίου σήμαινε κόστος 18.000 δολάρια τον χρόνο ανά άτομο. Μεταξύ άλλων το ρεπορτάζ ανέφερε:

«Έχοντας όλα τα χαρακτηριστικά ενός αναπτυσσόμενου κινήματος βάσης, αυτές οι καινούργιες ομοδοποιήσεις για την φροντίδα της υγείας τονίζουν τους κινδύνους ενός μεταδοτικού, μερικές φορές φονικού ιού, της ηπατίτιδας C. Αλλά αντίθετα με την εμφανισή τους αυτές οι ομάδες δεν είναι η αυθόρμητη συγκέντρωση ανησυχούντων πολιτών. Είναι κεντρική τακτική μιας προσεκτικά οργανωμένης εκστρατείας, χρηματοδοτούμενης απ’ την εταιρεία Schering-Plough, για να πουλήσει την θεραπεία για την ηπατίτιδα C, το Rebetron».

Σχολιάζοντας τις αποκαλύψεις της εφημερίδας, το Κέντρο για τα Μήντια και την Δημοκρατία υπέδειξε ότι παρόλο που η ηπατίτιδα C είναι εν δυνάμει απειλή για την ζωή, η εξέλιξη της ασθένειας είναι τόσο αργή ώστε τα περισσότερα άτομα αγνοούν ότι μεταφέρουν τον ιό, και μπορεί να περάσουν δεκαετίες μέχρι να εμφανιστούν συμπτώματα. Δεν υπάρχει συμφωνία μεταξύ των γιατρών για το ποιός χρειάζεται θεραπεία ή πότε πρέπει να την αρχίσει. Επιπλέον, αν οι ασθενείς αγόραζαν τα δύο συστατικά που έχει το Reberton (ιντερφερόνη και ριμπαβιρίνη) κατευθείαν από ένα φαρμακείο, θα πλήρωναν μόνο περίπου 6.000 δολάρια τον χρόνο, αντί για τα 18.000 που κάνει το Reberton…

Οικείο δείχνει… Ξεκινώντας απ’ την Θαλιδομίδη και φτάνοντας ως το Tamiflu (το 2009 – 2010), περνώντας απ’ τα μήντια και τον π.ο.υ., τα υπουργεία και τις τεχνολογίες, οι συγγραφείς διατρέχουν την ιστορία των σύγχρονων big pharma σαν εγκληματικών οργανώσεων… Χρήσιμη διαδρομή· αλλά αν κάποιος είναι βιαστικός θα μπορούσε να «κόψει δρόμο» παρακολουθώντας, απλά, την «δημοσιογραφία» σχετικά μ’ αυτά τα θέματα.

Για παράδειγμα η γνωστή αμερικανική Pfizer (γενναίος χορηγός και χρηματοδότης ακόμα και ντόπιων «ιερέων» της διάσωσής μας απ’ τον φονιά…) από το 2002 ως το 2009 καταδικάστηκε στις ηπα (στην πραγματικότητα πλήρωσε εξωδικαστικά πρόστιμα για να μην φτάσουν οι υποθέσεις στα δικαστήρια) 4 φορές για «παράνομες» πρακτικές. Το 2009 πλήρωσε (ή αυτό δεσμεύτηκε να πληρώσει…) το μεγαλύτερο πρόστιμο ever στην ως τότε ιστορία τέτοιων υποθέσεων: 2,3 δισεκατομμύρια δολάρια. Για «παράνομες πρακτικές πωλήσεων» τουλάχιστον 4 φαρμάκων της: του Bextra (για το κρύωμα), του Geodon (αντιψυχωτικό), του Zyvox (αντιβιοτικό) και Lyrica (για τους νευρόπονους).

Κι όμως: αυτό το μεγαλύτερο ever πρόστιμο των 2,3 δισεκατομυρίων δολαρίων ήταν μια πολύ φιλική μεταχείριση της Pfizer, και στην ουσία «ψίχουλα»: αντιστοιχούσε στα έσοδα της εταιρείας μόνο από 3 εβδομάδες πωλήσεων…

Ή, άλλο παράδειγμα: η εξίσου διάσημη Johnson & Johnson. Το Μάρτη του 2018 η εταιρεία ήταν αντιμέτωπη με πάνω από 100.000 μηνύσεις για βλάβες που προκαλούσαν τουλάχιστον 7 «προϊόντα» της (συμπεριλαμβανόμενου του γνωστού Risperdal). Διαρροές εσωτερικών mail αποδείκνυαν ότι οι «ιθύνοντες» (διοικητικοί και «επιστημονικοί») ήξεραν ότι θα προκληθούν τέτοιες βλάβες, αλλά δεν τις ανέφεραν για να μην πέσουν οι πωλήσεις. Νωρίτερα, απ’ το 2013 και μετά, η Johnson & Johnson καταδικαζόταν με σταθερό ρυθμό κάθε χρόνο ή σχεδόν κάθε χρόνο σε πρόστιμα με πολλά μηδενικά. (Για παράδειγμα το 2013 πλήρωσε κάτι παραπάνω από 2,2 δισεκατομύρια δολάρια, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ της Pfizer, για εγκληματικές ευθύνες σε σχέση με το Risperdal, το Invega και το Natrecor… Αλλά το 2018 το ξεπέρασε κατά πολύ: καταδικάστηκε να πληρώσει 3,6 δισεκατομμύρια δολάρια σε 22 γυναίκες, σε μία μόνο υπόθεση, για πρόκληση καρκίνου της μήτρας εξαιτίας του αμίαντου που περιείχε το γνωστό ταλκ της εταιρείας. Οι έξι απ’ τις μηνύτριες είχαν εν τω μεταξύ πεθάνει, απ’ αυτόν τον καρκίνο… Κι αυτή ήταν μία από 9.000 μηνύσεις που είχε δεχθεί, μόνο γι’ αυτό το θέμα…).

Όπως η Pfizer έτσι και η Johnson & Johnson (και Bayer, και η Novartis, και κάθε άλλη φαρμακοβιομηχανία…) αντέχει τέτοιες τιμωρίες (εντός ή εκτός εισαγωγικών). Αντέχουν, δηλαδή, να συνεχίζουν και να αναβαθμίζουν την εγκληματική, μαφιόζικη δράση τους. Η Johnson & Johnson με τζίρο (το 2018) 347 δισεκατομύρια δολάρια, τι θα είχε να φοβηθεί απ’ τα πρόστιμα χάδια για την εκ συστήματος και κατ’ εξακολούθηση γνωστή εγκληματικότητά της;

Η Aλλαγή Παραδείγματος…

Παρασκευή 17 Ιούλη. Ακόμα και σ’ αυτό το μητροπολιτικό χωριό που λέγεται ελλαδιστάν θα ήταν αδιανόητο μέχρι πριν από μια ή δυο γενιές να δηλώνει ο οποιοσδήποτε «αριστερός», «αντιεξουσιαστής», «επαναστάτης», «εχθρός του καπιταλισμού», «εχθρός του κράτους», οτιδήποτε τέλος πάντων (ακόμα και ξώφαλτσα, σαν «νεανική τρέλα») και να αγνοεί τα στοιχειώδη, τα βασικά, τόσο για τον καπιταλισμό γενικά όσο και για την φαρμακοβιομηχανία ειδικά.

Κι όποιος είχε φροντίσει να μάθει αυτά τα στοιχειώδη (έστω) θα μπορούσε να αρχίσει να ξηλώνει γρήγορα και εύκολα το «πουλόβερ» (πιο σωστά: την πανοπλία…) της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας σχετικά με τον covid-19. Όσο καχεκτική κι αν είναι η ατομική και η συλλογική μνήμη, τόσο η γρίπη των πτηνών όσο και η γρίπη των χοίρων δεν ήταν τρομοεκστρατείες της εποχής … του κατακλυσμού του Νώε! Ούτε ο ρόλος των φαρμακοβιομηχανιών και η συνεργασία τους με τα κράτη στην παραγωγή «υγιεινομικών πανικών» (με προφανείς στόχους…) είχαν μείνει άγνωστα και απόρρητα γεγονότα… Εν τέλει θα ήταν αρκετό να κοιτάξει ο οποιοδήποτε όχι τον τρόμο που πουλούσαν κατά μέτωπο οι δημαγωγοί και τα κράτη, αλλά λίγο διαγώνια, για να δει ακριβώς πίσω απ’ την τρομοπαραγωγή τους εκπροσώπους του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Για να γίνουν όλοι αυτοί οι «εξτρεμιστές», «επαναστάτες», «αγωνιστές» του ενός ή του άλλου είδους, εν έτει 2020, νεροκουβαλητές της καπιταλιστικής και της κρατικής αναδιάρθρωσης (γιατί περί αυτού πρόκειται!) μεσολάβησαν πολλά τα τελευταία 20 – 30 χρόνια. Ίσως χρειάζονταν παραπάνω από 417 σελίδες για να περιγραφτούν με λεπτομέρειες οι ιδεολογικές, ηθικές, αισθητικές – και άρα πολιτικές – υποδουλώσεις και καταβαραθρώσεις που καλλιεργήθηκαν απ’ τα πάνω και απ’ τα κάτω τα τελευταία χρόνια. Τελικά μια τέτοια έρευνα θα καιγόταν σε κάποια πυρά! Αφού, ελλείψει σοβαρού αντίλογου (που να μην μοιάζει, δηλαδή, με τις ειδήσεις των 8.00 και τα διαγγέλματα της «ιεράς συνόδου»…), μόνο η φωτιά απαλλάσσει τις κυρίαρχες αλήθειες και κάθε είδους λακέ τους απ’ τους «αιρετικούς»!

Είτε γίνεται κατανοητό, πάντως, είτε όχι, το γεγονός ότι η «υγεία» έχει γίνει στρατηγικής σημασίας πολιτική κατηγορία του κεφάλαιου / κράτους είναι εδώ. Και παράγει τα εξουσιαστικά πλέγματα και τις πειθαρχήσεις που χρειάζονται για την ομαλή εξέλιξη τόσο της 4ης βιομηχανικής επανάστασης όσο και του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού.

Η επίγνωση της εγκληματικής ιστορίας / ανάπτυξης των big pharma και το γεγονός ότι σχετικά συχνά βρίσκονται υπόλογες για τα κερδοφόρα έργα τους, υποδεικνύει ίσως την αχίλλειο πτέρνα όλου αυτού του συστήματος, που θέριεψε τις 4 τελευταίες δεκαετίες, την εποχή του νεοφιλελευθερισμού, αξιοποιώντας την ιδεολογία του Εαυτού – Κεφάλαιο, και του υγιεινισμού. Ποιά είναι αυτή η αχίλλειος πτέρνα; Ο (βασιλιάς) καταναλωτής και το δίκιο του! Αυτή είναι η φιγούρα που σέρνει τις big pharma στα δικαστήρια κάθε φορά (και δεν είναι λίγες!) θεωρώντας πως έχει εξαπατηθεί ή και έχει βλαφθεί!! Αν είναι δυνατόν!! – που θα έλεγε ο κάθε ceo…

Είναι κρίσιμο στοιχείο της σε εξέλιξη αναδιάρθρωσης ο περιορισμός του δίκιου αυτής της εξατομικευμένης φιγούρας· και ο συνολικότερος έλεγχός της. Όχι μόνο για λογαριασμό των big pharma· οπωσδήποτε όμως και γι’ αυτές. Το πέρασμα απ’ τον νεοφιλελευθερισμό στο νεοκρατισμό και η προσπάθεια αντιγραφής απ’ τα δυτικά αφεντικά ορισμένων βασικών στοιχείων του κινεζικού καπιταλισμού, περνούν μέσα απ’ αυτόν τον ασφυκτικό περιορισμό / έλεγχο του κοινωνικού. Πρακτικά (και αυτό ήταν το πρώτο μείζον πολιτικό γεγονός των γενικευμένων, των καθολικών απαγορεύσεων) η κατάργηση του πυρήνα όλων των δυτικών συνταγμάτων (με το επιχείρημα της «έκτακτης ανάγκης»…) σε συνδυασμό με την επικήρυξη των άμεσων, «φυσικών» κοινωνικών σχέσεων ως μολυσματικών, παθολογικών, νοσηρών, υποδεικνύει την κατεύθυνση. Τον προσανατολισμό.

Παράπλευρο όφελος για το σύστημα είναι κι αυτό: την καταστολή, το προβοκάρισμα, την αλλοίωση, την περιθωριοποίηση εκείνων που αμφισβητούν τις κυρίαρχες αλήθειες, δεν χρειάζεται πια να την κάνουν μόνο (ή κυρίως) οι κεντρικές μορφές της εξουσίας (μήντια, κεντρικές εξουσίες, αστυνομία, στρατοί των trolls). Μπορούν (και πρέπει!) να την κάνουν και οι λακέδες της κοινωνικής βάσης, στην καθημερινότητά τους. Εθελοντικά – υποθέτουμε… Η κοινωνική μικρο-μοριακότητα των υγιεινιστικών φόβων επιτρέπει στον καθένα ατομικά να γίνει αυτό που απ’ την αρχή των απαγορεύσεων στα μέρη μας διάφοροι περηφανεύονταν για τους εαυτούς τους: στρατιώτες. Είναι η ξεφτίλα του ατομισμού και μαζί η “μοίρα” του στην φάση της Αλλαγής Παραδείγματος: ο εξυπνακίστικος λογαριασμός σε κάποιο αντι-κοινωνικό μήντιο…

Έτσι φτιάχνονται οι στρατιώτες. Έτσι ξεκινούν πάντα οι επιστρατεύσεις. Με χαζοχαρούμενο άγχος…

Ο φόβος του θανάτου είναι αθάνατος;

Πέμπτη 16 Ιούλη. Η τρομοεκστρατεία συνεχίζεται. Δυστυχώς – αλλά από πολλές απόψεις προβλέψιμο. Το έχουμε ξαναπεί: σ’ αυτήν την δεύτερη φάση του, «ψυχο-ιδεολογικά» (αν μας επιτρέπεται ο νεολογισμός) οι ακροβασίες των τρομοκρατών είναι ακόμα πιο προχωρημένες. Δεν κάνουν μόνο διαδοχικά κεφαλοκλειδώματα στην κοινή λογική. Αν κάποιος επιχειρήσει να αναλύσει κάπως προσεκτικά τι και πως είναι αυτό που διασπείρει αυτόν τον καιρό η δημαγωγία θα καταλάβει ότι τώρα έχουν αρχίσει «να κόβονται κεφάλια».

Τώρα το υπερόπλο ΔΕΝ είναι οι νεκροί, ΔΕΝ είναι οι «κοινές δεξαμενές»! Δεν λέγεται όμως από κανέναν δημαγωγό γιατί οι νεκροί, τα φέρετρα, όλη αυτή η «συσκευασία» και η δημιουργική λογιστική θανάτου που μεγαλούργησε επί μήνες την περασμένη άνοιξη έχουν εξαφανιστεί… Οι 7 φωτογραφίες / πίνακες πιο πάνω δίνουν την απάντηση: οι νεκροί, ακόμα κι αν «ενισχύθηκαν» με κάθε τρόπο, ακόμα και με την χρέωση πολλών (άγνωστο πόσων, οπωσδήποτε πολλών όμως) στον covid-19 που είναι η πιο αιματηρή και απάνθρωπη «ιατρική φάρσα» εδώ και δεκαετίες, το θανατόμετρο λοιπόν πέφτει σταθερά!! Τόσο σταθερά ώστε είναι σαφές, από όποια «επιστημονική» (εντός ή εκτός εισαγωγικών) πλευρά κι αν το δει κανείς, ότι η επιδημία τέλειωσε· χωρίς να εξαφανιστεί ο covid-19!!!

Το πως και γιατί μια ίωση τελειώνει χωρίς να εξαφανιστεί ο υπεύθυνος ιός, μπορεί να (μας / σας) το εξηγήσει οποιοσδήποτε έντιμος ιο-λόγος. Είτε επειδή έχει κατακτηθεί μια ορισμένη γενική ανοσία του πληθυσμού· είτε επειδή οι ίδιοι οι ιοί εξασθενούν στη διάρκεια του διαρκούς πολλαπλασιασμού / διασποράς τους· πρακτικά εξαιτίας του συνδυασμού αυτών των δύο βασικών παραγόντων, και ανάλογα με την περίπτωση και μερικών ακόμα (κλίμα/εποχή, κλπ).

Και μόνο το γεγονός ότι μέχρι πριν λίγο καιρό ΟΙ ΘΑΝΑΤΟΙ ήταν στο κέντρο της σκηνής ενώ τα «κρούσματα» ήταν στο βάθος, ενώ τώρα δεν υπάρχει κανένα πανηγύρι για την τόσο μεγάλη μείωση των θανάτων, αποδεικνύει δύο πράγματα. Πρώτον ότι «ο λόγος για τον covid-19» εκ μέρους των κρατών, των ειδικών και των φερεφώνων τους ΠΟΤΕ δεν ήταν «ιατρικός», «επιστημονικός», περιορισμένος στα πραγματικά γεγονότα και στοιχεία… ΠΑΝΤΑ ήταν πολιτικός (με την έννοια της τεχνικής της εξουσίας), χειραγωγικός, ιδεολογικός, επιχείρηση ψυχολογικού πολέμου… Αν ήταν διαφορετικά τότε οι «αποδείξεις του κινδύνου», το θανατόμετρο δηλαδή, δεν θα έπρεπε να έχει εξαφανιστεί· όπως δεν πετάει κανείς το θερμόμετρο μόλις αρχίσει να πέφτει ο πυρετός…

Το δεύτερο που αποδεικνύεται, σα συνέπεια του πρώτου, είναι ότι ο «πολιτικός», χειραγωγικός, ιδεολογικός, psyop «λόγος για τον covid-19» εκ μέρους των κρατών και των ειδικών τους απ’ το ξεκίνημα αυτής της εκστρατείας αδιαφορούσε απόλυτα για την σωματική και συναισθηματική υγεία των υπηκόων… Δεν τους ένοιαζε και δεν τους νοιάζει «τι κάνουμε»!!! Άλλα είναι τα κίνητρά τους…

Και σ’ αυτά η απειλή του (υγιεινιστικού) θανάτου παραμένει, και σ’ αυτή τη φάση, στρατηγικής σημασίας.

(σημείωση: Χρειάζεται μια προσοχή στην ανάγνωση των πιο πάνω πινάκων. Ο κάθετος άξονας, στ’ αριστερά, δεν μετράει πάντα με τον ίδιο τρόπο. Αλλού μετράει μονάδες [: ελλάδα], αλλού εκατοντάδες και αλλού χιλιάδες [: ηπα])

Το δεύτερο κύμα

Πέμπτη 16 Ιούλη. Αφού ο βασικός πρωταγωνιστής / σολίστας της τρομοεκστρατείας, ο Μαύρος Άρχοντας, έφυγε απ’ την σκηνή, το βάθος της, τα «κρούσματα», φωτίζονται τώρα σα να είναι το πρώτο πλάνο. Είναι οξύμωρο, ιδεολογική ακροβασία: χωρίς την «προοπτική θανάτου» τι τρομοπαραγωγική αξία έχουν τα «κρούσματα»; Πρακτικά καμμία. Μπορεί μάλιστα να γυρίσει μπούμεραγκ: αν δεν υπάρχουν ουρές έξω απ’ τις εντατικές· αν δεν υπάρχουν αλαφιασμένοι γιατροί· αν απ’ την πίσω πόρτα των νοσοκομείων δεν φορτώνονται φέρετρα σε φορτηγά ψυγεία· αν οι επαγγελματίες της δημαγωγίας δεν παίζουν τον σπαραξικάρδιο ρόλο τους αναγγέλοντας κάθε μέρα πτώματα· τότε γιατί να βασανίζονται όλοι αυτοί που απλά είναι ασυμπτωματικοί ή «πέρασαν» τον covid-19 πριν κανά μήνα (αν υποθέσουμε ότι τα τεστ είναι ακριβή, κάτι που δεν ισχύει), ε;

Τα κρούσματα – σαν – απειλή δουλεύονται εδώ και λίγες εβδομάδες· αλλά το κενό στη σκηνοθεσία έγινε αντιληπτό, φαίνεται, απ’ τους τρομοσκηνοθέτες. Κι έτσι έχει αρχίσει να εμφανίζεται ένας καινούργιος πρωταγωνιστής, όμοιος αλλά και διαφορετικός απ’ τον προηγούμενο. Στη θέση του Θάνατου Τοις Μετρητοίς εμφανίζεται ο Θάνατος Επί Πιστώσει. Λέγεται «δεύτερο κύμα»…

Η ιδέα του «μολυσματικού κύματος» (πρώτου, δεύτερου, τρίτου) είναι κυνική. Κανείς δεν αναρωτιέται από που προέρχεται τέτοια «πρόγνωση» κι αν στέκει καν και καν. Φυσικά οι δημαγωγοί, σαν κατασκευαστές πραγματικοτήτων (που ταιριάζουν στις ανάγκες της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης), φροντίζουν να μην γεννηθεί καμμία απορία. Αλλά επιμένουμε: τι ηλίθια ιδέα είναι αυτή;

Κατ’ αρχήν (απ’ όσα σπούδασε η επιμελής ασταμάτητη μηχανή αυτούς τους μήνες…) φαίνεται ότι είναι μια ορολογία που δεν χρησιμοποιείται στις ιογενείς επιδημίες. Για παράδειγμα η θρυλικός Η1Ν1 (που το 2009 θα εξολόθρευε τον πλανήτη…) εξακολουθεί να κυκλοφορεί τους χειμώνες έκτοτε, μαζί με άλλες παραλλαγές ιών γρίπης. Αλλά κανείς («ειδικός» ή ανειδίκευτος…) δεν λέει ότι πέρυσι υπήρξε «10ο κύμα Η1Ν1»!.. Αντίθετα, όπως συμβαίνει κατά κόρο με τους ιούς (και τους κορωνιούς), αυτό που ισχύει είναι ότι μετά την εντυπωσιακή είσοδό τους στη σκηνή της ανθρώπινης καταγραφής εξακολουθούν να κυκλοφορούν για χρόνια, «αδυνατισμένοι και αδιάφοροι».

Η τρομοφαντασμαγορία του «δεύτερου κύματος» του covid-19 επιβάλλει την ιδέα ότι αντίθετα απ’ ότι συμβαίνει γενικά με τους ιούς ΑΥΤΟΣ, ΑΥΤΟΣ ΕΙΔΙΚΑ (παρόλο που έχει αδυνατίσει ολοφάνερα αφού η αύξηση των «κρουσμάτων» του συμπίπτει με την δραστική μείωση των σοβαρών ασθενειών – και των θανάτων…) ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΕΙ ΔΡΙΜΥΤΕΡΟΣ!!! Δυναμωμένος… από που άραγε; Από πού «παίρνουν φόρα» οι ιοί για να κάνουν έναν «δεύτερο γύρο» σαν τον πρώτο ή ακόμα χειρότερο; Τί «τρώει» ο covid-19 τώρα που δεν σκοτώνει πια για να αποκτήσει ακόμα φονικότερα ένστικτα και δυνατότητες μόλις … ξαποστάσει;

Πρόκειται για ιδέα–φόλα! Τον Σεπτέμβρη, τον Οκτώβρη ή τον Νοέμβρη μπορεί να εμφανιστεί κάποια καινούργια παραλλαγή ιού γρίπης· ή μπορεί αυτή η καινούργια παραλλαγή να συμπέσει με τον γηραλέο covid-19. Αλλά το «δεύτερο κύμα», το «μια απ’ τα ίδια και χειρότερα», μόνο με την «Δευτέρα παρουσία» του γυιού του αφεντικού μπορεί να έχει συγγένεια!!! Η «Αποκάλυψη» που χάσατε …προσεχώς!!!

Αυτήν την φόλα–ιδέα οι ειδικοί της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας την έχουν αντιγράψει … από που λέτε; Απ’ το ιδανικό των τρομοκρατών της υγείας, απ’ το ιδεώδες τους, απ’ αυτό που θα ήθελαν να συμβεί για να ξεπουλήσουν σωτηρία τα αφεντικά τους, το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα και οι φαρμακοβιομηχανίες: απ’ την «ισπανική γρίπη» του 1918!

Με βάση τις γνώσεις (και την άγνοια) που είχαν τότε οι γιατροί, πριν έναν ολόκληρο αιώνα, καθώς και την γεωγραφία της διάδοσης εκείνου του ιού και την κυμαινόμενη σοβαρότητα των συμπτωμάτων του, τα δύο χρόνια και κάτι που κράτησε εκείνη η πανδημία χωρίστηκαν σε «τέσσερα κύματα». Ωστόσο μια τέτοια ταξινόμηση θεωρείται πια προβληματική, για πολλούς λόγους. Για παράδειγμα, με βάση τις δυνατότητες των τότε μικροσκοπίων, οι γιατροί δεν είδαν ποτέ κανένα ιό γρίπης! Και, κατά συνέπεια, δεν ήταν σε θέση να ξέρουν αν επρόκειτο για το ίδιο στέλεχος που δρούσε επί 2 χρόνια ή για διαφορετικά στελέχη. Επιπλέον, πάλι εξαιτίας των τεχνικών ορίων των μεθόδων παρατήρησης, ήταν άγνωστο αν σε διαφορετικές περιοχές του πλανήτη ή σε διαφορετικές χρονικές περιόδους υπήρξαν μολυσματικές συνέργειες (π.χ. με βακτηρίδια ή άλλους ιούς) που αύξησαν την φονικότητα του αρχικά (“πρώτο κύμα”…) ήπιου ιού εκείνης της γρίπης. Εντέλει οι υπόλοιποι παράγοντες (π.χ. διατροφή, υγιεινή) ειδικά μεταξύ των φαντάρων του Α παγκόσμιου, δεν υπολογίστηκαν καν και καν.

Τα «κύματα» είναι λοιπόν μια αναπαράσταση καραμπινάτης άγνοιας! Ανακαλείται όμως για τις ανάγκες της τρομοπαράστασης: χθες νεκροί – σήμερα «κρούσματα» – αύριο πάλι νεκροί!!! “Αυτό λέμε και θα σας το χώσουμε στο κεφάλι, θέλετε δεν θέλετε!”

Πάρε – πάρε!!!

Το ότι μαζί με τις απειλές περί «δεύτερου κύματος» εμφανίζονται και αισιόδοξες ανακοινώσεις περί «επερχόμενων εμβολίων» θα πρέπει να θεωρηθεί εντελώς συμπτωματικό… Ε; Ακόμα κι αν προέρχονται όλα απ’ τα ίδια στόματα… Ε;

Βέβαια: ο καπιταλισμός έχει σταματήσει και υποκλείνεται στην … υγιεία των ανθρώπων…

(2η – 3η φωτογραφία: Γιατί δεν αναλαμβάνουν απευθείας την εξουσία οι big pharma αντί να σπρώχνουν μπροστά τα υπάκουα θηλαστικά που έχουν στους στάβλους τους; Γιατί είναι τόσο ντροπαλές και κρύβονται πίσω απ’ τους ιερείς τους; Αφού τις έχουμε πάρει χαμπάρι πια!

4η φωτογραφία: Η αμερικανική βιοτεχνολογική «moderna», που θέλει να σπρώξει ένα εμβόλιο mRNA – μακρυά!!!! – ανακοίνωσε χτες ότι προχωράει όπου νάναι στην «3η φάση» των δοκιμών. Ακολούθησαν, εν χορώ, άλλοι ανταγωνιστές της. Το νόημα ήταν σαφές: κρατηθείτε φοβισμένοι τρώγοντας τον Επερχόμενο Θάνατο και όπου νάναι ερχόμαστε να σας σώσουμε!

Παρόμοιες αισιόδοξες ανακοινώσεις είχε κάνει η “moderna” και τον περασμένο Μάη. Μόνο για να αποδειχθεί ότι ήταν παραμύθι, μ’ έναν μόνο στόχο: να ανέβουν ακαριαία οι μετοχές της στο χρηματιστήριο… Είναι κι αυτή μια μεγάλη παράμετρος του κράτους και του κεφάλαιου που μας αγάπησαν και θέλουν την καλή μας υγεία: τα κέρδη απ’ τα χρηματιστηριακά νταραβέρια είναι άμεσα, τοις μετρητοίς – και δεν χρειάζεται να περιμένουν το εμβόλιο…)

Οι «πολλές πραγματικότητες» 2

Δευτέρα 13 Ιούλη. Δείτε, για παράδειγμα, το ζήτημα των οικονομικών σχέσεων «επώνυμων» σωτήρων μας με αρκετές μεγάλες, διεθνείς φαρμακοβιομηχανίες. Ενώ τα στοιχεία για τις σταθερές δωροδοκίες διάφορων μελών της εντόπιας «ιεράς συνόδου υγείας» από τις big pharma (που είναι λογικό ότι ισχύει και για άλλα κράτη), με την γνωστή και τυπικά νόμιμη μορφή του «χρηματοδότηση έρευνας» ή «επιδότηση ερευνητικού έργου» (αυτά που έκανε και η novartis…) είναι πλέον γνωστά (με κάποιο κόπο μπορεί κανείς να βρει τα πάντα στη «διαύγεια»…) ΚΑΝΕΝΑΣ απ’ τα μέλη της ένωσης φίλων της καραντίνας, απ’ τα πιο φανατικά ως τα λιγότερο, δεν λέει κουβέντα! Δεν μιλάμε για μικροποσά. Μιλάμε για 20άρες, 50άρες, 100άρες, 150άρες χιλιάδες ευρώ, σταθερά και μόνιμα…

Αντίθετα, πολλοί απ’ αυτούς, ούρλιαζαν εναντίον του Γ. Ιωαννίδη όταν ένα ακροδεξιό αμερικάνικο blog έβγαλε, σαν «σκάνδαλο», ότι ένας πρώην ιδιοκτήτης αμερικανικής αεροπορικής εταιρείας έδωσε 5.000 δολάρια (πέντε χιλιάδες) στο crowdfunding του πανεπιστημίου του Stanford, τα οποία πήγαν, μαζί με ό,τι άλλο ποσό χρειαζόταν, σε μια έρευνα δεκάδων πανεπιστημιακών, για την φονικότητα του covid-19· μια έρευνα που ανέτρεψε τα «δεδομένα» της τρομοεκστρατείας…

Πολύ απλά: η οργανική πρόσδεση των «ειδικών της σωτηρίας μας» με τις big pharma «δεν υπάρχει»… Οι ειδικοί είναι αγνοί σαν τους πρωτόπλαστους!!! Ούτε καν οι υπερασπιστές της «δημόσιας δωρεάν παιδείας» δεν ψελίζουν μισή λέξη για την κατάληψη των ιατρικών σχολών απ’ τις φαρμακοβιομηχανίες… Μ’ όλη την «αριστεροσύνη» τους έχουν αφήσει ακροδεξιούς να αξιοποιούν αυτήν την «ανύπαρκτη πραγματικότητα»… Tόσο καλά!!!

Έχουν γίνει όλοι τσατσορούφιανοι των αφεντικών; Συνεισφέρουν στην συγκινησιακή πανούκλα που παράγουν οι εγκάθετοι ελπίζοντας κι αυτοί σε κάποιες «χάρες» εδώ ή εκεί; Παριστάνουν τους «αντικαπιταλιστές» και τους «αγωνιστές» αποφεύγοντας κάθε επίθεση στην καρδιά των μετασχηματισμών; Ότι και νάναι έχουν ανοίξει για τα καλά τον δρόμο σε διάφορα φασισταριά, κι είναι η δεύτερη φορά που το κάνουν, μετά τα “αντιμνημονιακά” και “ζήτω το εθνικό νόμισμα” καραγκιοζιλίκια τους…

(φωτογραφίες: Ενδεικτικές χρηματοδοτήσεις του αρχι-ιερέα. Υπάρχουν πολύ περισσότερες και για άλλα μέλη της «ιεράς συνόδου»…)

Η εσωτερίκευση…

Δευτέρα 13 Ιούλη. Η καταλωνία πρέπει να είναι εδώ και μήνες απ’ τα χειρότερα μέρη στην ευρώπη σε ότι αφορά την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία. Μπροστά στο πραξικόπημα και στις απαγορεύσεις εκεί αυτά που γνωρίσαμε στο ελλαδιστάν ήταν (κυριολεκτικά) παιδική χαρά.

Και η εκστρατεία συνεχίζεται. Για παράδειγμα οι μάσκες είναι υποχρεωτικές, με απειλή προστίμου, με το που θα βγει κανείς απ’ την πόρτα του σπιτιού του. Ό,τι κι αν πρόκειται να κάνει: από βόλτα με τα πόδια στο πάρκο, μέχρι ταξίδι με το αμάξι του…

Όσοι, όμως, αφελείς νομίζουν ότι βρήκαν στις μάσκες το κλειδί των καταναγκασμών πλανώνται οικτρά! Η υπουργός υγείας της καταλωνίας Alba Verges, μιλώντας για τις μάσκες, έδειξε παρά τη θέλησή της ποιό είναι το επίδικο αυτή τη στιγμή στην υγεία της 4η βιομηχανικής επανάστασης. Τί είπε η κυρία (το τονισμένο κομμάτι στην πάνω φωτογραφία);

… Σε πολύπλοκους καιρούς, με ό,τι συμβαίνει στον κόσμο, με τα κρούσματα που θα έχουμε, είναι απαραίτητο να εσωτερικεύσουμε αυτό το μέτρο, και πιστεύουμε ότι πρέπει να συμβεί σε ολόκληρη τη χώρα… Το «μέτρο» είναι η υποχρεωτική μάσκα· ακριβώς ό,τι χρειάζεται για τους επιπόλαιους που διευκολύνονται να νομίζουν ότι ζουν στις αρχές του 20ου αιώνα!!!

Η λέξη κλειδί είναι «εσωτερίκευση». Η κυρά Alba εμφανίζεται να προτείνει την «εσωτερίκευση της μάσκας»…. αλλά για δυο λεπτά; Τι θα μπορούσε να σημαίνει κάτι τέτοιο στον ώριμο 21ο αιώνα; Ότι οι γυναίκες δεν θα μπορούν να μακιγιάρονται; Ότι όλες οι αντρικές μόδες θα είναι χωρίς μουστάκι και μούσι; Ό,τι θα χρεωκοπήσουν οι οδοντογιατροί και τα «φωτεινά χαμόγελα»; Ότι θα καταργηθούν τα botox και οι υπόλοιπες πλαστικές στο μισό πρόσωπο; Ότι οι face recognition τεχνολογίες θα πρέπει να ψάχνουν πίσω από κάθε πανί, τούλι, εμπριμέ ή ζωγραφισμένο ύφασμα για να υποθέσουν το σχήμα του στόματος, του σαγονιού και των μήλων του προσώπου; Ό,τι τσάμπα όλες αυτές οι νομοθεσίες και ιδεολογίες που απαγορεύουν την «απόκρυψη του προσώπου» για λόγους “δημόσιας τάξης”;

Όχι βέβαια! Η χειρουργική μάσκα είναι ένα σύμβολο (πράγματι), αλλά τίνος ουσιαστικού ζητήματος; Της εσωτερίκευσης του «υγιεινιστικού κινδύνου» και της «κοινωνικής ευθύνης» σε σχέση μ’ αυτόν!.. Το σύμβολο (για να γυρίσουμε στα βασικά…) είναι το σημαίνον – όχι το σημαινόμενο! Είναι η υφαντουργία προσώπου το «αντικείμενο», η επιχειρηματική δραστηριότητα, η κοινωνική συνήθεια, που σκοπεύει να λανσάρει η 4η βιομηχανική επανάσταση σε σχέση μ’ αυτήν την εσωτερίκευση; Σιγά!!!

Η 4η βιομηχανική επανάσταση επιτίθεται με μια απ’ τις αιχμές της τα health data· και μια απ’ τις μορφές τους την ψηφιακή ταυτότητα υγείας. Αν, άρα, πρέπει να εσωτερικευτεί κάτι δεν είναι αυτή καθαυτή η χρήση ενός μέσου αντιαισθητικού, αντιλειτουργικού, αδιάφορου και πρωτόγονου όπως η μάσκα, αλλά της αναγκαιότητας («απελευθερωτικής» και «εξατομικευμένης», presicion θα μας πούν!..) των «εθελοντικών ψηφιακών καταγραφών»! Η μάσκα, σαν τέτοια, μπορεί να ήταν «καλή» για τις αρχές του 20ου αιώνα· αλλά τώρα είναι το ακριβώς αντίθετο απ’ αυτό που απαιτεί το κεφάλαιο / κράτος! Σ’ αυτό το πεδίο, το πεδίο των ψηφιακών εγγραφών, η εσωτερίκευση είναι κυριολεκτική – σε αντίθεση με την «εσωτερίκευση της χρήσης της μάσκας» που είναι ένα προπαγανδιστικό / εκπαιδευτικό / συμβολικό βασανιστήριο. Μέχρι να έρθει η τεχνολογική απελευθέρωση! Είναι ένας προσωρινός «εθελοντικός» σωματικός αυτοχειριασμός, ως εισιτήριο του αναδιαρθρωμένου Εγώ καθώς οδηγείται στον μεγάλο κήπο των δουλικών «ελευθεριών» της αλγοριθμικής φυλακής.

Η κυρά Alba (ή οι σύμβουλοί της) είναι επαρκώς ενημερωμένη για τα αφεντικά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος! Μιλάει για «εσωτερίκευση» εννοώντας, με άλλη λέξη, την «εν-σωμάτωση». Την προσθήκη στο σώμα ενός μηχανικού εξαρτήματος. Κι ενώ οι αφελείς νομίζουν ότι αυτό το εξάρτημα είναι η μάσκα (ένα προβληματικό είδος χαμηλής τεχνολογίας, που είναι παγίδα μικροβίων, χρειάζεται συνέχεια αλλαγή, δυσκολεύει την αναπνοή και την ομιλία, και πολλά άλλα) η κυρά Alba μιλάει για την εσωτερικευμένη (ιδεολογικά) και εν-σωματωμένη (λειτουργικά) απαλλαγή απ’ αυτόν τον μπελά! Πώς; Μ’ ένα μπρασελέ / χειροπέδα – ψηφιακή ταυτότητα υγείας, για παράδειγμα…

Σε συναισθηματικά φορτισμένους και «πολιτικά ανύποπτους» (;;;) καιρούς η ασταμάτητη μηχανή είχε προειδοποιήσει: προσέξτε, αν τα πραξικοπήματα και οι γενικευμένες απαγορεύσεις ήταν οδυνηρά, δεν επρόκειτο ωστόσο παρά για μια «πρωτόγονη» αφετηρία· μετά θα αρχίσει το πιο λειτουργικό τμήμα της τρομοεκστρατείας, έχοντας τον πρωτογονισμό και την μνήμη του σαν εφεδρεία. Σαν τον «μπαμπούλα».

Με τις ίδιες αναλυτικές προσεγγίσεις υποδεικνύει: προσέξτε, όταν οι μάσκες θα κηρυχτούν ξεπερασμένες, όταν όσοι τις φορούν θα μπορούν να τις ξεφορτωθούν επίσημα και νόμιμα, όταν η κάθε κυρα Alba διαπιστώσει “η εσωτερίκευση πέτυχε!”, τότε είναι που θα αρχίσει το προχώρημα και το ουσιαστικό βάθαιμά της….