Tag: ε.ε.

Η ιστορία σαν κουφάρι

Δευτέρα 22 Αυγούστου>> Αυτή εποχιακή ξηρασία που έχει στεγνώσει μεγάλα ευρωπαϊκά ποτάμια αποκαλύπτωντας ναυάγια του 2ου παγκόσμιου πολέμου, θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία.

Οι πολιτικές βιτρίνες του δυτικού κόσμου είναι επιεικώς ανιστόρητες. Τι σημαίνει όμως ότι κάποιος είναι «ανιστόρητος»; Ότι δεν έχει διαβάσει τα βασικά ιστορικά βιβλία; Ότι στο σχολικό μάθημα ήταν πάντα αδιάβαστος; Όχι. Σημαίνει κάτι πολύ χειρότερο: ότι δεν έχει (μάλλον επειδή ποτέ δεν είχε) επίγνωση της ιστορικότητας των πράξεών του. Την σχέση που έχουν αυτές με το παρελθόν (όχι το προσωπικό του) και το άγνωστο μέλλον, που διαμορφώνεται από πολύ περισσότερους απ’ ότι ο καθένας χωριστά, οι σύμβουλοί του και τα σκονάκια τους.

Αν είχαν έστω μια στιγμιαία ειλικρίνεια όλες αυτές οι πολιτικές βιτρίνες θα απαντούσαν: Και γιατί να μας ενδιαφέρει η ιστορικότητά μας; Γιατί να μας ενδιαφέρει οτιδήποτε εκτός απ’ αυτούς που μας έχουν στους στάβλους τους; Σωστά. Ακόμα και μπροστά στα ναυάγια των πολεμικών στο Δούναβη μπορεί ο καθένας να σκεφτεί «κοίτα πως σκούριασαν, αλλά και «αυτά γίνονταν άλλοτε»…

Ο Θουκυδίδης έγραψε τον «πελοποννησιακό πόλεμο» σαν τρίτος (αν και Αθηναίος), εκθέτοντας σκόπιμα δισσούς λόγους. Κι ενώ λένε ότι είναι ο πρώτος αυθεντικός ιστορικός, είναι ίσως ο πρώτος και ο τελευταίος που φρόντισε να καταγράψει πολεμικά γεγονότα με τέτοια μαεστρία ώστε να μην μπορεί να πανηγυρίσει κανείς για τις νίκες «μας» και τις ήττες «τους», απ’ όποια μεριά κι αν βρισκόταν. Ήλπιζε ότι αυτή η συμμετρική εξιστόρηση του πόσο καταστροφικός είναι ένας πόλεμος για όλους όσους εμπλέκονται σ’ αυτόν, και του πόσο εώλοι είναι τελικά οι παιάνες, τα εμβατήρια και η προπαγάνδα, θα ήταν κτήμα ες αεί.

Τίμια η πρόθεσή του – αλλά αδύναμη. Τώρα τα πολιτικά κουφάρια της δύσης, ακόμα κι αν βρεθούν μπροστά στα κουφάρια των πολέμων που έκαναν οι κοντινοί τους πρόγονοι, δεν καταλαβαίνουν…

Το άγχος του Νοέμβρη

Για να αντιστραφεί η υπερθέρμανση του πλανήτη χρειάζονται γενναίες κινήσεις. Σε αποκλειστική φωτογραφία της ασταμάτητης μηχανής (χα!) η Alexanderplatz τον ερχόμενο  Δεκέμβρη. (Διακρίνονται 3 μέλη του γερμανικού υπουργικού συμβουλίου – και καμία «άσκοπη μετακίνηση» τρίτων…

Τι σας παραξενεύει με το χιούμορ μας; Ανάμεσα στο «πολιτικό» και στο «πολικό» ένα «τι» κάνει όλη όλη την διαφορά…)

Δευτέρα 22 Αυγούστου>> Οι πολιτικές βιτρίνες (και όχι μόνο στο ελλαδιστάν) καμαρώνουν. Κορδώνονται. Έχουν αυτό το σάπιο πατερναλιστικό ύφος του «σωτήρα», για μια ακόμη φορά – ή σε ένα διαφορετικό πεδίο – μετά την υγιειονομική τρομοεκστρατεία. Είναι έτοιμες «να βοηθήσουν τους ευάλωτους» εν όψει ενός κατά πως λένε «κρύου χειμώνα».

Το περίεργο όμως δεν είναι η καλωσύνη της εξουσίας (!!!) Είναι το γεγονός ότι οι υπήκοοι εξακολουθούν να αγνοούν (ή να παριστάνουν ότι αγνοούν) ότι η ενεργειακή τους καθημερινότητα παίζεται κάθε μέρα, κάθε ώρα, στα «χρηματιστήρια ενέργειας» που έχουν δημιουργήσει τα κράτη μέλη της ε.ε. – για το καλό τους υποτίθεται.

Χρηματιστήριο σημαίνει τζόγος, ποιος δεν το ξέρει; Και χρηματιστηριακός τζόγος σημαίνει πως οτιδήποτε μπορεί να βαφτιστεί «σοβαρή αιτία» για κερδοσκοπία. Έπεσε μια τρίχα απ’ τα μαλλιά του Putin; «Ωωωωωω! Η ρωσία στριμώχνεται (στην ουκρανία) και θα αντιδράσει ρίχνοντας πετραδάκια στον nord stream 1». Bingo!!

Είναι τόσο εύκολο να φανεί αυτό. Οι τιμές των «συμβολαίων μελλοντικής παράδοσης» (αερίου) ή οι τιμές ρεύματος αλλάζουν κάθε μέρα, και συχνά κάθε ώρα μέσα στο ωράριο λειτουργίας των χρηματιστηρίων ενέργειας, χωρίς να έχει αλλάξει κάτι ούτε στην «προσφορά» ούτε στη «ζήτηση». Έχουμε γράψει στο παρελθόν, με παραδείγματα. Τα χρηματιστήρια και ο τζόγος τους είναι ο ναός των φημών και της σπέκουλας – οι δημαγωγοί συμπαρίστανται προβάλοντας κάθε βλακεία με κάθε σοβαρότητα….

«Μα!» θα πει κάποιος. «Δεν γίνεται πόλεμος στην ουκρανία; Δεν έχουν περιοριστεί – λόγω τιμωριών – οι όγκοι φυσικού αερίου που φτάνουν στην ευρώπη;» Ναι, αλλά κανείς δεν ξέρει ποια είναι η πραγματική επίπτωση αυτών των περιορισμών στις τιμές και ποια είναι η σπέκουλα. Όταν, για παράδειγμα, μερικές βδομάδες πριν η gazprom περιόρισε την παροχή μέσω nord stream 1 για τις συνηθισμένες δουλειές συντήρησης αυτό προβλήθηκε σπεκουλαδόρικα σαν τα «ρωσικά αντίποινα»∙ τέτοιοι περιορισμοί και τέτοιες δουλειές συντήρησης όμως γίνονται κάθε καλοκαίρι, εδώ και χρόνια, και φυσικά περνάνε απαρατήρητοι.

Είναι σαφές. Τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη σπονσονάρουν τους τζογαδόρους ενέργειας για να κάνουν αυτήν την άγρια, «πρωταρχικού» τύπου συσσώρευση (σε χρήμα) που αργότερα θα «επενδύσουν» σε «πράσινα πυρηνικά». Ταυτόχρονα, χωρίς να διαταράξουν ούτε μια κεραία σ’ αυτήν την διαδικασία άγριας κερδοσκοπίας, επιδοτούν πατερναλιστικά τους φουκαράδες υπηκόους του, πράγμα που σημαίνει ότι τους χρησιμοποιούν σαν ενδιάμεσους για να επιδοτήσουν τις τζογαδόρικες τιμές: τα λεφτά των επιδοτήσεων καταλήγουν στις ενεργειο-μαφίες φυσικά.

Εν τω μεταξύ και το ρωσικό καθεστώς έχει καταλάβει πόσο βολικός είναι αυτός ο δυτικός τζόγος. Όχι μόνο επειδή ανεβάσει τις τιμές (άλλοτε του αερίου, άλλοτε του πετρελαίου, άλλοτε και των δύο) επιτρέποντάς του να πουλάει στα φιλικά κράτη με έκπτωση αλλά αισθητά ψηλά. Επιπλέον επειδή, ασήμαντες ειδήσεις του είδους «έχουμε επισκευές για 2 μέρες» εκτοξεύουν τιμές (και τον πανικό των αιχμαλώτων)… Συνεπώς είναι μια χαρά για τα συμφέροντά της να φωνάζει δυνατά η Μόσχα «εεε, που είστε; αύριο θα σταματήσει να δουλεύει μια τουρμπίνα, ε; μην το ξεχάσετε!»

Κι αυτό είναι το πρόβλημα. Πριν 4 δεκαετίες, είμαστε σίγουροι, αυτό το κόλπο δεν θα είχε αντέξει ούτε εβδομάδα! Οι υπήκοοι θα το είχαν αποκαλύψει «χαλαρά» και, με τον θυμό και την αποφασιστικότητα που αναλογεί στο θέμα, θα απαιτούσαν μαζικά να κλείσουν τα «χρηματιστήρια ενέργειας»!

Τώρα; Τι συνεχόμενη υπνοβασία είναι αυτή εδώ και χρόνια;

Κι άλλη άγνοια!

Δευτέρα 15 Αυγούστου>> Ίσως αυτό το «ααα, δεν ξέρω» να είναι μια καινούργια, ύπουλη «πανδημία» και μας το κρύβουν. Θέλουν να την κρατήσουν για τους εαυτούς τους! Επεκτείνεται γρήγορα πάντως!

Θα έχετε ακούσει για ένα πυρηνικό εργοστάσιο παραγωγής ρεύματος στην Zaporizhzia… Το μεγαλύτερο στην ευρώπη – λένε. Με έξι αντιδραστήρες.

Το προφορικό (από καθεστωτικό ρ/σ υψηλής ακροαματικότητας, τον «real fm») σχετικό ρεπορτάζ, ξεκινούσε την περασμένη Παρασκευή με την “προειδοποίηση του ουκρανού υπουργού εσωτερικών προς την ευρώπη ότι μπορεί να συμβεί μεγάλη καταστροφή στην Zaporizhzia”, και συνέχιζε επί λέξει μ’ αυτήν ακριβώς την φράση:

Ο υπό ρωσικό έλεγχο σταθμός δέχεται βομβαρδισμούς…

Το αντίστοιχο γραπτό ρεπορτάζ (από την καθεστωτική «καθημερινή») την ίδια ημέρα, κάτω απ’ τον παραπλανητικό τίτλο «Το Ντονμπάς θα κτυπήσουν οι Ρώσοι», ξεκινούσε ως εξής:

Συνεχίστηκαν οι ρωσικοί βομβαρδισμοί χθες σε όλη τη γραμμή του μετώπου στην Ουκρανία, με πυρά να δέχεται και η περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια…

Τι καταλαβαίνετε; Απ’ το δεύτερο ότι οι ρώσοι «ρίχνουν πυρά στην περιοχή γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια»… αλλά απ’ το πρώτο ότι «ο σταθμός είναι υπό ρωσικό έλεγχο». Οπότε προκύπτουν δύο ενδεχόμενα, και τα δύο σαν παραδείγματα της αποβλάκωσης που συστηματικά προάγει το καθεστώς:

-είτε ο ρώσικος στρατός αυτοβομβαρδίζεται, για άγνωστους λόγους∙

– είτε κάποιοι άγνωστοι, μυστηριώδεις, για τους οποίους «κανείς δεν ξέρει τίποτα» βομβαρδίζουν έναν πυρηνικό σταθμό… ίσως να είναι από τον Δ του Κενταύρου…

Τι συμβαίνει, λοιπόν, εκεί; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» ποιοι βομβαρδίζουν τον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της ευρώπης; Γιατί στη δύση «κανείς δεν ξέρει» τον λόγο που τον βομβαρδίζουν; Γιατί στη δύση κανείς δεν κάνει κεφαλοκλείδωμα σ’ αυτούς που παίζουν με το ενδεχόμενο μιας πυρηνικής καταστροφής κολοσσιαίου μεγέθους; Πόσο μακριά μπορεί να φτάσει αυτή η ελεεινή εγκληματική συνενοχή;

Να πως έχουν τα πράγματα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Φακέλωμα

Δευτέρα 1 Αυγούστου>> Η είδηση είναι κάπως παλιά (23 Φλεβάρη 2022), σχετίζεται όμως και μ’ αυτά που γράφαμε την περασμένη Πέμπτη, και με όσα βρίσκονται μπροστά μας και μας περιμένουν. Ο ΠΟΥ λοιπόν έχει αναθέσει στην (πολυεθνική) T-Systems, θυγατρική της Deutsche Telekom, να φτιάξει το software ενός «παγκόσμιου πιστοποιητικού εμβολιασμών», όχι μόνο για τον τσαχπίνη αλλά και για κάθε εμβόλιο.

H ανάθεση σε γερμανική εταιρεία μπορεί να σημαίνει ότι η ε.ε. είναι κάπως πιο προχωρημένη στη διαμόρφωση των προδιαγραφών του φακελώματος υγείας, σε σχέση με τις ηπα. Έτσι κι αλλιώς η T-Systems είχε αναλάβει την δημιουργία λογισμικού παρακολούθησης των «φορέων» του τσαχπίνη στη γερμανία… H εντός ε.ε. χρήση του «πιστοποιητικού» (που παρατάθηκε ως τα τέλη Ιούνη του 2023…) μπορεί τώρα να βρίσκεται σε διακοπές αλλά θα επανέλθει, ίσως για περισσότερα «εμβόλια». Πολύ περισσότερο που 48 κράτη που δεν ανήκουν στην ε.ε. έχουν ήδη αποδεχθεί τις προδιαγραφές του ευρωπαϊκού «πιστοποιητικού» στη δημιουργία των ανάλογων δικών τους.

Ίσως έχει, τουλάχιστον κατ’ αρχήν, μικρότερη σημασία για το αν οι βάσεις δεδομένων «εμβολιασμού» των αιχμαλώτων θα είναι παγκόσμιες, μισοπαγκόσμιες ή εθνικές, σε σχέση με το ότι το ψηφιακό υγιειονομικό φακέλωμα αυτό καθ’ αυτό είναι τεχνική κυριαρχίας και ελέγχου και καθόλου «μέτρο προστασίας της δημόσιας υγείας». Η αναστολή της χρήσης των πιστοποιητικών στην ε.ε. για τους καλοκαιρινούς μήνες δεν ήταν «εγκατάλειψη των αιχμαλώτων στην τύχη τους» (όπως θα υποστηρίζαν οι πιστοί caradinieroi / pfizeroi) αλλά ένα τεχνικό διάλειμμα, για να επανεκτιμηθούν τα όποια προβλήματα των σχετικών αλγορίθμων, να γίνουν βελτιώσεις, κλπ. Όμως: και χωρίς πιστοποιητικά δεν καταστράφηκαμε…

Με δυο λόγια: ο κόσμος προσπαθεί να ηρεμήσει καλοκαιριάτικα – και η «τύχη» του (μας) δουλεύει…

Εν τω μεταξύ αυτή η δήλωση έχει αρχίσει να γίνεται διεθνές θέμα (αν δεν βλέπετε τους ελληνικούς υπότιτλους πατάτε το cc):

Αυτός που κάνει την δήλωση (στις αρχές Ιούλη, σ’ ένα ισπανικό σοσιαλδημοκρατικό think tank) δεν είναι κάποιος τυχαίος. Λέγεται Jeffrey Sachs, είναι καθηγητής στο πανεπιστήμιο Columbia, ήταν για 2 χρόνια επικεφαλής της «ομάδας covid» της γνωστής επιθεώρησης Lancet – και δεν έχει βρεθεί ακόμα σε κάποιο χαντάκι! Για να γίνουν τα πράγματα ακόμα χειρότερα, ένα μήνα νωρίτερα είχε δημοσιεύσει (μαζί με τον Neil Harrison) το αποτέλεσμα μιας έρευνας στην επιθεώρηση The Proceedings of the National Academy of Sciences of U.S.A., με το ίδιο συμπέρασμα – και παρ’ όλα αυτά συνέχισε να ζει!

Το συμπέρασμα του Sachs (και όχι μόνον αυτού)

α) περί κατασκευασμένου ιού προκύπτει απ’ το γεγονός ότι ο τσαχπίνης έχει ένα χαρακτηριστικό σημείο (που λέγεται Furin Cleavage Site) που του επιτρέπει να είναι ιδιαίτερα μεταδοτικός στους ανθρώπους, ένα σημείο που δεν έχουν οι άλλοι κωρονοϊοί∙ και

β) περί κατασκευής και διαφυγής (;) από αμερικανικό εργαστήριο προκύπτει από το σχέδιο DEFUCE (σχέδιο του πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνα, της παρακρατικής EcoHealth Alliance με υλοποίηση στο εργαστήριο της Wuhan) που είχε στόχο να εγκαταστήσει το Furin Cleavage Site σε κωρονοϊούς, μέσω γενετικής μηχανικής… Το σχέδιο αυτό ήταν μέρος ενός πολύ μεγαλύτερου project του αμερικανικού NIH∙ κι όταν το NIH κλήθηκε να δημοσιοποιήσει το “στρατηγικό σχέδιο έρευνας για την covid-10” που έκανε στις αρχές του 2020, το έκανε μεν, αλλά με 290 σελίδες εξαφανισμένες: φαίνεται ότι αφορούσαν μεταξύ άλλων και την «προέλευση του ιού»…

Το ότι δεν έχει πέσει ακόμα φωτιά πάνω στο κεφάλι του Sachs («ψέκα», και όλα τα υπόλοιπα…) δεν οφείλεται βέβαια στο κύρος του αλλά μάλλον στην εκτίμηση (των δημαγωγών) ότι οι δυτικές κοινωνίες συνεχίζουν να υπνοβατούν στη μεγάλη πλειοψηφία τους, συνεπώς δεν υπάρχει άμεση απειλή για το σύμπλεγμα και τους λακέδες του.

Για λόγους αρχής η ασταμάτητη μηχανή δεν έχει διατυπώσει γνώμη για το ζήτημα αυτό, παρότι γνωρίζει τα περισσότερα απ’ τα στοιχεία που υποδεικνύουν «αμερικανικό δάκτυλο»… Υπάρχει όμως ένα διπλανό ζήτημα, «μεσοτοιχία»: με δεδομένο το επίπεδο ανάπτυξης των δυτικών βιοτεχνολογιών και με δεδομένα επίσης τα διακηρυγμένα (εκτρωματικά) σχέδια των γενετιστών και των αφεντικών τους για την χειραγώγηση των κυττάρων και της ζωής γενικά, ποιος μπορεί να είναι ήσυχος, με «εμπιστοσύνη στην εντιμότητα των τεχνικών» αυτής της κατηγορίας;

Θα επιμείνουμε κι ας γινόμαστε κουραστικοί: το σύμπλεγμα ετοιμάζεται για έναν ακόμα γύρο. Πέρα απ’ όλα τα υπόλοιπα τα αφεντικά του είναι αποφασισμένα να μας σπρώξουν στην πιο βαθιά μεταφυσική, σε σχέση με το τι είναι τι, την πραγματικότητα και την εικονικότητα, τι είναι σημαντικό και τι δευτερεύον….

Η αδράνεια δεν θα σώσει κανέναν απ’ αυτόν τον γκρεμό.

Πριν οι ευρωπαίοι αρχίσουν να καίνε τις πόρτες τους…

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Η έκταση και η ένταση της τρομοκρατικής / πειθαρχικής (κατασκευής και της) αξιοποίησης της «ενεργειακής κρίσης» στην ευρώπη (για την οποία φταίει, ποιος άλλος;, ο μοχθηρός Putin…) συναγωνίζεται ήδη την έκταση και την ένταση των αρχικών φάσεων της υγιεινιστικής τρομοεκστρατείας. Σε αντίθεση όμως με την δεύτερη, που κρύφτηκε πίσω από δήθεν «επιστημοσύνη» για να γίνει εντελώς ψυχο-μεταφυσική και ανεξέλεγκτη, η πρώτη δεν μπορεί να κρυφτεί έτσι. Η «ενεργειακή κρίση» και η τρομοκρατία / πειθάρχηση που επεξεργάζονται τα ευρωπαϊκά αφεντικά είναι εντελώς γυμνή από «επιστημονικά» και «ιατρικά» φτιασίδια. Είναι εντελώς ωμή. Απ’ αυτή την άποψη μπορεί να θεωρηθεί ένα-βήμα-μπροστά για τ’αφεντικά, στο βαθμό που πετύχει∙ ή ένα βήμα προς τον γκρεμό αν αποτύχει. (Και θα πρέπει να αποτύχει!)

Στις 11 Οκτώβρη του 2021, μια δεκάδα ευρωπαϊκών πολιτικών βιτρινών οικονομικών και ενέργειας (γαλλίας, πολωνίας, βουλγαρίας, κροατίας, ουγγαρίας, ρουμανίας, σλοβακίας, σλοβενίας, τσεχίας και φινλανδίας) υπέγραψαν μανιφέστο σύμφωνα με το οποίο «… χρειαζόμαστε την πυρηνική ενέργεια προκειμένου να κερδίσουμε την μάχη της κλιματικής αλλαγής…. Αποτελεί για όλους μας ένα σημαντικό και αξιόπιστο κεφάλαιο για ένα μέλλον με χαμηλές εκπομπές άνθρακα…» Προσέξτε: στα μέσα Οκτώβρη του 2021 ΔΕΝ υπήρχε ρωσική εισβολή στην ουκρανία… Και φυσικά οι 10 ευρωπαίοι «ιππότες των πράσινων πυρηνικών» ΔΕΝ χρησιμοποιούν τον Οκτώβρη του 2021 αυτήν σαν δικαιολογία∙ μιλούν κατευθείαν για την «κλιματική αλλαγή»….

Ποια είναι λοιπόν η σχέση αιτίου – αποτελέσματος ανάμεσα σε ρωσική εισβολή, ενεργειακή κρίση, και πυρηνική σωτηρία;

– Είναι άραγε ο πόλεμος στην Ουκρανία η «αιτία του προβλήματος», και τα πυρηνικά η αναγκαστική («επιστημονική» και «κοινωνικά υπεύθυνη», για να μην ξεχνάμε την ορολογία των 2,5 τελευταίων χρόνων) λύση,

Ή

– Η παλινόρθωση της δυτικής πυρηνικής βιομηχανίας (μέσα στις νόρμες, τις προδιαγραφές και τις απαιτήσεις της 4ης βιομηχανικής επανάστασης) ήταν εξαρχής η κρυφή αιτία, και η «ενεργειακή κρίση» είναι η κατασκευασμένη (από τμήματα των δυτικών αφεντικών…) ενεργειακή τρομοκρατία για να επιβληθεί / νομιμοποιηθεί αυτή η παλινόρθωση;

Όποιος είναι δοκιμασμένα και αποδεδειγμένα λογικός ξέρει την απάντηση. Μπορεί επίσης να βρει τις εξόφθαλμες αναλογίες ανάμεσα στην υγιεινιστική τρομοκρατία, την ενεργειακή τρομοκρατία και (αργά ή γρήγορα…) την διατροφική τρομοκρατία!

Πριν οι ευρωπαίοι αρχίσουν να αγοράζουν παλτά…

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Πώς έχει η ευρωπαϊκή ενεργειακή πραγματικότητα σε ότι αφορά την προμήθεια ρωσικού φυσικού αερίου; Αρχίζουμε απ’ τα βασικά.

Λόγω γεωγραφικής / εδαφικής συνέχειας ένας μεγάλος αριθμός κρατών της ε.ε. προμηθευόταν φυσικό αέριο μέσω αγωγών (της gazprom, με ή χωρίς συνεταίρους). Αυτού του είδους η προμήθεια διαρκούς ροής γίνεται στη βάση μακρόχρονων συμβολαίων και τιμών είτε εντελώς σταθερών σ’ όλη τη διάρκειά τους, είτε τροποποιήσιμων με συγκεκριμένους όρους και διαδικασίες, και νέες συμφωνίες μεταξύ πωλητών / αγοραστών. Συμβόλαια μακρόχρονα μπορούν θεωρητικά να γίνουν και στο εμπόριο υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG). Αλλά εκεί υπεισέρχεται και το κόστος μεταφοράς («γκαζάδικα»), η διαθεσιμότητα τέτοιων πλοίων, οι προορισμοί τους (ασία ή ευρώπη;), η ύπαρξη ή όχι χώρων αποθήκευσης και εξαέρωσης – είναι, τελικά, μια εκδοχή έντονα ακριβότερη και ρευστή. Εν τέλει στη διακίνηση LNG χρησιμοποιείται η τακτική παραγγελίας συγκεκριμένων φορτίων κάθε φορά∙ και πάνω σ’ αυτό το «κάθε φορά» στήνεται ο χρηματιστηριακός τζόγος σε σχέση με τις «τιμές spot» του φυσικού αερίου… Οι οποίες (όπως συμβαίνει γενικά στα χρηματιστήρια και τον σχετικό τζόγο…) αλλάζουν συνέχεια ακόμα και μέσα στην ίδια ημέρα… Και είναι «ελεύθερες» να ανεβαίνουν όσο γουστάρουν οι τζογαδόροι.

Οι βασικοί αγωγοί ρωσικού φυσικού αερίου (της Gazprom) σε ευρωπαϊκά κράτη, είναι οι εξής:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αχαριστία!

Δευτέρα 25 Ιούλη>> Εν τω μεταξύ προέκυψε ένας κάποιος θόρυβος «παλαιού τύπου», που κουκουλώθηκε γρήγορα, αλλά αξίζει την προσοχή μας. Αφορά τον πόλεμο στην ουκρανία, την ενέργεια… και το νο 1 εθνικό κεφάλαιο:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το ουκρανικό μέτωπο

Δευτέρα 11 Ιούλη>> Ένα απ’ αξιομνημόνευτα που πρόλαβε να δηλώσει ο Borduk στο σύντομο, διορθωτικό πέρασμά του απ’ το Κίεβο στις 16 Ιούνη ήταν ότι «φοβάται ότι ο κόσμος (οι δυτικοί υπήκοοι δηλαδή) θα αρχίσει να ξεχνάει την ουκρανία»… Αλλά, προσέθεσε, «θα κάνει τα πάντα για να μην συμβεί κάτι τέτοιο».

Ένα μήνα μετά είναι σαφές ότι ο Borduk δεν μπορεί να κάνει τίποτα, εκτός αν πείσει τον Bono να κάνει μια μεγάλη συναυλία στο Γουέμπλεϊ. Κατά τα υπόλοιπα ο «κόσμος» (οι δυτικές κοινωνίες δηλαδή) θυμάται και ξεχνάει ότι του υποδεικνύουν να θυμάται και να ξεχνάει. Κι εκεί είναι το θέμα. Οι δημαγωγοί έχουν σταματήσει τις πολλές προφητείες για την ρωσική συντριβή στο ουκρανικό πεδίο μάχης, όχι επειδή ξέμειναν από αντιπουτινισμό / αντιρωσισμό, αλλά επειδή εκείνος που ηττάται σταθερά και υποχωρεί (πότε οργανωμένα, πότε άτακτα) είναι ο στρατός του Κιέβου.

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Crisis 3

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Θα είναι άραγε πρωτοτυπία αν θυμίσουμε ότι αυτή η «ενεργειακή κρίση» που αποδίδεται παραπλανητικά στη Μόσχα και θα οδηγήσει τους γερμανούς υπηκόους και όχι μόνο σε «δελτίο ρεύματος» αφορά σχεδόν αποκλειστικά τον δυτικό καπιταλισμό – όπως ακριβώς συμβαίνει με την υγιεινιστική τρομοεκστρατεία;

Γιατί εδώ; Επειδή εδώ η καπιταλιστική αναδιάθρωση σ’ όλο το εύρος της είναι πολύ πιο επείγουσα από οπουδήποτε αλλού – εξαιτίας και του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού μεταξύ κρατών. Οι κινέζοι ή οι ινδοί υπήκοοι (για παράδειγμα) δεν φαίνεται να απειλούνται με διπλά και τριπλά παλτά φέτος τον χειμώνα – όσο για το νότιο ημισφαίριο, έχει καλοκαίρι όταν το βόρειο κρυώνει…

Υπάρχει όμως (σίγουρα για την ασταμάτητη μηχανή) ένα επιπλέον ζήτημα. Η «ενεργειακή κρίση» κατασκευάζεται δόλια και σκόπιμα, σε βάρος των υπηκόων, είτε με την μορφή του ακριβού ρεύματος και φυσικού αερίου είτε με την μορφή των πειθαρχικών μέτρων («δελτίο», έλεγχος κατανάλωσης, διάφορες απαγορεύσεις) – ως εδώ κατανοητή η καπιταλιστική μηχανική. Τι είναι όμως εκείνο που κάνει τις δήθεν «πράσινες» πηγές ενέργειας, φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες, απλά ένα μεταβατικό άλλοθι; Γιατί τα αφεντικά της ενεργειακής αναδιάρθρωσης προσβλέπουν στα πυρηνικά (είτε τις τρέχουσες τεχνολογίας σχάσης, είτε στην ερευνώμενη και πολλά υποσχόμενη τεχνολογία σύντηξης) κι όχι σε «ανεμογεννήτριες παντού»;

Η πρώτη δόση απάντησης οφείλεται στα μειονεκτήματα των (καθόλου!) «πράσινων» πηγών ενέργειας. Ανάμεσα στα υπόλοιπα είναι η αστάθεια στην παραγωγή (: χρειάζεται άνεμος ή ήλιος κι αυτά δεν είναι πάντα δεδομένα) και το μεγάλο κόστος της αποθήκευσης (: μπαταρίες). Παρότι ένα μέρος της ηλεκτροπαραγωγής στα καπιταλιστικά κράτη της 4ης βιομηχανικής επανάστασης θα μπορούσε να μείνει «εναλλακτικό» (κυρίως για ιδεολογικούς λόγους), οι διαδικασίες σταθερής ροής είναι περισσότερο απαραίτητες και αξιόπιστες αν μιλάμε για το σύνολο των αναγκών ενός καπιταλιστικού σχηματισμού.

Η δεύτερη δόση απάντησης βρίσκεται στις προβλέψεις για την αύξηση των αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα τις επόμενες δεκαετίες – οπωσδήποτε και στις δυτικές καπιταλιστικές κοινωνίες. Αυτές οι προβολές μιλούν για μια αύξηση της ζήτησης από 8% έως 12% τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της γενίκευσης της χρήσης ηλεκτρικών αυτοκινήτων, και γύρω στο 3% εξαιτίας του πολλαπλασιασμού των ενεργοβόρων data centers. (Αυτοί οι υπολογισμοί μπορεί να αποδειχθούν μετριοπαθείς).

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Προσωρινή ανακεφαλαίωση: αμάρτησα για το παιδί μου!

Πέμπτη 7 Ιούλη>> Ήδη απ’ την εποχή της «λευκής βίβλου», στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο ευρωπαϊκός (κυρίως ο γερμανο-γαλλικός) καπιταλισμός προσδιόρισε την «οικολογία» σαν στοιχείο εμπορικού προστατευτισμού έναντι των ανταγωνιστών του, που τότε ήταν κυρίως ο αμερικανικός.

Συν τω χρόνω το «φαινόμενο του θερμοκηπίου» που κάποια στιγμή άλλαξε όνομα και έγινε «κλιματική αλλαγή» για να συμπεριλάβει οποιαδήποτε «διαταραχή» του κλίματος, είτε προς το θερμότερο είτε προς το ψυχρότερο, έγινε ταυτόχρονα εμπορικό όπλο (πλέον και εναντίον της κίνας) και σχέδιο αναδιάρθρωσης της οργάνωσης της εργασίας στις μητροπόλεις. Με δυο λόγια: η «ενεργειακή κρίση» ποτέ δεν ήταν το μεταφυσικό φαινόμενο που πουλάνε με τον τόνο οι δημαγωγοί. Πάντα ήταν ένα απ’ τα ψευδώνυμα μιας ενδοκαπιταλιστικά ανταγωνιστικής παραγωγικής / καταναλωτικής αναδιάρθρωσης.

Κι ενώ η «κλιματική αλλαγή» έπλεε μόνη της, εμπνέοντας μεγάλα, φιλόδοξα σχέδια εμπορικού πολέμου με σημαία το «κλίμα» αλλά και ελάχιστο ενδιαφέρον ή/και πειθαρχία στους υποτελείς, τα δυτικά αφεντικά (στα οποία περιλαμβάνεται πλέον και τμήμα του αμερικανικού κεφάλαιου) αποφάσισαν να αξιοποιήσουν την ρωσική εισβολή στην ουκρανία, για να σκηνοθετήσουν μια κατάσταση «έκτακτης ενεργειακής ανάγκης». Μ’ άλλα λόγια στον κλιματικό Αρμαγεδώνα και τις όποιες μεταφυσικές προδιαγραφές του προστέθηκε ένα ζήτημα πεζής γεωπολιτικής αντιπαλότητας.

Το πράγμα περιπλέκεται. Το προσόν της «ρωσικής κακίας» (δηλαδή των εμπορικών τιμωριών κατά της Μόσχας…) είναι ότι μπορεί να νομιμοποιήσει άμεσα πειθαρχικά, περιοριστικά μέτρα∙ μια ασκητική προτεσταντική στάση “νηστείας, μετάνοιας και προσευχής” των υποτελών, την οποία έχουν ανάγκη τα αφεντικά. Το μειονέκτημα όμως είναι ίσως ακόμα μεγαλύτερο: πρόκειται για ένα επιχείρημα (η «ρωσική κακία»…) που μπορεί να ελεγχθεί, χειροπιαστά, άμεσα, σε αντίθεση με την μεταφυσική της «κλιματικής αλλαγής». Με άλλα λόγια κρίνουμε ότι η συμπαράθεση ενός μεταφυσικού σετ απειλών και ενός ιστορικογεωπολιτικού μάλλον προκαλεί σύγχυση παρά οτιδήποτε άλλο: κι αν σε δυο, τρεις, τέσσερεις μήνες τελειώσει ο πόλεμος στην ουκρανία;

Ενώ η μεταφυσική του κλίματος έμοιαζε να πλέει απρόσκοπτα προς τον παράδεισο των «ανανεώσιμων πηγών» (αφήνοντας τη νομιμοποίηση της πυρηνικής ενέργειας σε κάποιο ασαφές τρικ στο μέλλον), η γεωπολιτική της «εξάρτησης απ’ τις ενεργειακές πηγές των εχθρών» βοηθάει μεν την «ηθική της περήφανης – ενεργειακής – φτώχιας» για τους πρωτοκοσμικούς, ξαναβάζει όμως στον ντορβά όλες τις καταραμένες, καταστροφικές, «μολυσματικές» πρώτες ύλες. Απ’ το πετρέλαιο και το (υγροποιημένο) φυσικό αέριο κι-ας-είναι-από-όπου-νάναι, κι-ας-κάνει-όσο-κάνει, μέχρι τους λιγνίτες. Ας μας επιτραπεί: πρέπει να είναι κάποιος οικολόγος με τον κώλο μπροστά για να φάει το ότι ο ευρωπαϊκός (και γενικότερα ο δυτικός) ιμπεριαλιστικός σχεδιασμός στην ουκρανία δικαιολογεί περισσότερο διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα!!!! Αν είναι έτσι, τότε πριν ασχοληθεί κάποιος με την «κλιματική κρίση» ας φάει την ζωή του υπέρ της «παγκόσμιας ειρήνης και του αφοπλισμού»!

Δύο βήματα πίσω για να γίνει ένα άλμα μπροστά λοιπόν; Κάπως έτσι φαίνεται να το σκέφτονται τα δυτικά αφεντικά της 4ης βιομηχανικής επανάστασης, θεωρώντας ότι οι υπήκοοι είναι οριστικά βλαμμένοι, και δεν καταλαβαίνουν. Είναι; Είναι όλοι;

Η ασταμάτητη μηχανή δεν ξέρει ακόμα την απάντηση. Αλλά θα ήθελε να είναι ΌΧΙ!