Tag: στρατός

Εκπαίδευση σε πόλεμο

Σάββατο 17 Νοέμβρη. Το 1916 η απειλή ήταν ο στρατός του Pancho Villa και οι επαναστατικές επιδρομές του στα σύνορα με τις ηπα… Τώρα, με το «καραβάνι», η ανάπτυξη στρατού είναι, από κάποιες απόψεις, καλή εκπαίδευση για πόλεμο…

Αυτά τα είπε ο «τρελός σκύλος», υπ.αμ. των ηπα Jim Mattis, καθώς οι λίγες χιλιάδες πρόσφυγες πλησιάζουν προς τα μεξικανο-αμερικανικά σύνορα.

«Μια κουβέντα» είπε… Πόσοι, νομίζετε, άρχοντες και υποτελείς, συμφωνούν φανερά ή υπόγεια στα μέρη μας;

(φωτογραφία: Ο «τρελός σκύλος» κάνει επιθεώρηση προχτές σ’ ένα στρατόπεδο στο Τέξας…)

Χάσαμε τον Lieberman, stop!

Παρασκευή 16 Νοέμβρη. Μα τόσο άκαρδος είναι αυτός ο φασίστας (πρώην πια) υπ.αμ. του Τελ Αβίβ Avingor Lieberman; Όλους αυτούς που τον υπερασπίστηκαν αυτά τα χρόνια σαν αληθινό δημοκράτη (και μην τολμήσει κανείς από σας να πει κακή κουβέντα για πάρτη του – θα είναι ‘αντισημίτης’!) δεν τους σκέφτηκε;

Και καλά, αυτούς δεν τους σκέφτηκε – θα ξανασυναντηθούν. Τα ίδια αφεντικά έχουν… Τον φίλο, τον αδελφό, τον σύμμαχο ψεκασμένο δεν τον σκέφτηκε; Γιατί δεν περίμενε να παραιτηθούν παρέα;

Απ’ την άλλη μεριά γιατί η Hamas πανηγυρίζει, ότι η παραίτηση του ισραηλινού «τρελού σκύλου» είναι νίκη της αντίστασης; Μόνο επειδή η παλαιστινιακή αντίσταση (ή η Hamas) έχουν ανάγκη από ηχηρές επιτυχίες. Ανθρώπινο, αλλά και άκυρο: στον διαγωνισμό μεταξύ φασιστών δεν έχει καμία αξία αν ξεπέφτει πότε ο ένας και πότε ο άλλος. Και ο επόμενος υπουργός, και η επόμενη ισραηλινή κυβέρνηση, του ίδιου «ιδεολογικού στίγματος» θα είναι.

Ο Lieberman παραιτήθηκε επειδή ήθελε άλλο ένα carpet bombing της Γάζας. Ο Netanyahu εμφανίστηκε πιο «μετριοπαθής»: συνέχεια τους βομβαρδίζουμε και πάλι εκεί είναι φέρεται να είπε. Ετοιμάζει κάτι πιο αποτελεσματικό; Περιμένει την αμερικανική «συμφωνία του αιώνα»; Έχει θορυβηθεί με τα ζόρια του τοξικού συμμάχου του και αναρωτιέται για το πως θα πάει την εξόντωση των παλαιστινίων στην επόμενη φάση της;

Το σίγουρο είναι ότι δεν πάσχει από ειρηνοφιλία…

Ασπασμοί

Τετάρτη 14 Νοέμβρη. Ο Emmanuel Macron θέλει να φτιάξει τον δικό του στρατό για να προστατέψει την ευρώπη απέναντι στις ηπα, την κίνα και την ρωσία…. Αλλά… είχαν αρχίσει να μαθαίνουν γερμανικά στο Παρίσι πριν φτάσουν οι ηπα. Πληρώστε για το νατο ή «πάπαλα»!

Τα πήρε το ψόφιο κουνάβι με τις διακηρύξεις του Macron για έναν «ευρωπαϊκό στρατό», και κτύπησε κάτω απ’ τη μέση! Έχουν ένα ιστορικό πρόβλημα στο Παρίσι με τον β παγκόσμιο πόλεμο. Όχι μόνο με την ευκολία που ο γερμανικός στρατός υπερφαλάγγισε το αμυντικό τους καύχημα, την «γραμμή Μαζινό» (ο «ελιγμός του Σεντάν» απ’ τον γερμανικό στρατό ήταν, όντως, εντυπωσιακός) αλλά κυρίως με το γεγονός ότι ένα καλό μέρος των γάλλων αφεντικών αποδέχτηκε την γερμανική κατοχή, δημιουργώντας το «κράτος του Βισύ» – με πρόεδρο τον «ήρωα» γάλλο στρατάρχη Φιλίπ Πεταίν…

Θα μπορούσε, φυσικά, να πει άλλα πράγματα το ψόφιο κουνάβι. Πιο σύγχρονα. Όπως, για παράδειγμα, «δεν νομίζω ότι υπάρχει ποτέ περίπτωση να βάλει η γαλλία τα πυρηνικά της όπλα κάτω από διαταγές μη γάλλου· συνεπώς ο ευρωπαϊκός στρατός είναι μια υπερφίαλη μπούρδα». Προτίμησε όμως εκείνο που του είναι οικείο: τιτίβισμα / πορδή / προσβολή.

Τι μπορεί να κάνει τώρα ο πληρωμένος «πατριωτισμός» του Macron για να απαντήσει; Χμμμμ…

Μπορεί να ζητήσει πίσω το άγαλμα της ελευθερίας…

(φωτογραφία: Το γέρικο μεν αλλά αρπακτικό του βλέμμα λέει πολλά. Ποιόν, όμως, θέλει να φερμάρει; Την Merkel; Τον Macron; Την κυρία Macron; Τον Putin; Όλους μαζί;)

Μαζέψτε τα!!!

Τρίτη 13 Νοέμβρη. Το βήμα της Ουάσιγκτον είναι λεκτικό. Αλλά μόνο προς το παρόν: ο «τρελός σκύλος» υπ.αμ. Mattis απαίτησε απ’ τον κινέζο υπ.αμ. στρατηγό Wei Fenghe να αποσύρει το Πεκίνο όλες τις πυραυλικές συστοιχίες του απ’ τα νησιά Spratly….

Το Πεκίνο έχει εγκαταστήσει πράγματι (και) εκεί πυραύλους επιφανείας (εναντίον πλοίων) και εδάφους – αέρος. Και όντως, τα Spratly islands είναι μια συστάδα νησίδων που θα μπορούσαν να διεκδικηθούν απ’ την Μανίλα (αν και ο Duterte έχει παγώσει το θέμα).

Αλλά το Πεκίνο δεν πρόκειται να πειθαρχήσει…. Το σύστημα μικρομεσαίων στρατιωτικών βάσεων που έχει διασπείρει σε αρκετές φυσικές ή τεχνητές νησίδες σ’ όλη τη θάλασσα της νότιας κίνας είναι βασικό στοιχείο της εξάπλωσής της στην περιοχή· και της αποτροπής οποιασδήποτε απονενοημένης ενέργειας της ταϊβάν (με αμερικανικές στρατιωτικές πλάτες). Η απάντησή του ήταν αναμενόμενη: πρώτα να σταματήσετε εσείς να στέλνετε τα πολεμικά πλοία και αεροπλάνα σας στην περιοχή μας…

Ωστόσο το γεγονός ότι το ψοφιοκουναβιστάν πρώτη φορά θέτει ζήτημα τέτοιου «αφοπλισμού» είναι σαφής ένδειξη ότι η Ουάσιγκτον σκοπεύει να ανοίξει, και μάλιστα σύντομα, «θέμα» (που θα σηκώνει και «στρατιωτική ένταση»).

Ακόμα περισσότερη “επί γης…”

Δευτέρα 12 Νοέμβρη. …Ο νίγηρας, όπως το μάλι, όπως και άλλα κράτη στη ζώνη του Sahel είναι μέρος της γειτονιάς της ευρώπης…

Κάπως large άποψη για την ευρωπαϊκή γειτνίαση, δεν συμφωνείτε; Η γερμανίδα υπ.αμ. Ursula von der Leyen δεν έχει, πάντως, αμφιβολίες για τα όρια της ευρώπης και την θέση των γειτόνων της: κάτω απ’ την Σαχάρα; Μα φυσικά: υπάρχουν κρίσιμες πρώτες ύλες εκεί….

Έτσι, όμορφα, απλά και κυρίως αθόρυβα (όπως γίνονται τέτοιες δουλειές), η κυρά Ursula εγκαινίασε χτες μια ακόμα βάση του γερμανικού στρατού στη Niamey, πρωτεύουσα του νίγηρα. Εννιακόσιοι (900) πεζοναύτες της bundeswehr στρατοπεδεύουν ήδη στην «ευρωπαϊκή γειτονιά» του νίγηρα· και με την καινούργια βάση θα αυξηθούν. Οι γερμανοί σύντροφοι του άλλοτε εντυπωσιακού αντιπολεμικού, antiimp κινήματος κουράστηκαν φαίνεται· την χειρότερη ιστορική στιγμή! Όσο για το σημαίνει η εξαγωγή “ασφάλειας και σταθερότητας στην άκρη της κάνης”; Λαθρεμπόρια διαφόρων ειδών; Πορνεία; Αλλοίμονο: και μόνο τα κορδόνια τους να λύνουν και να δένουν οι κατοχικοί στρατοί είναι παράγοντες «οικονομικής ανάπτυξης»…

Η αφρική, είτε δίπλα στη Μεσόγειο είτε κάτω απ’ την σαχάρα ξανα-αποικιοποιείται – «για το καλό της», όπως πάντα… – εδώ και αρκετά χρόνια. Επειδή «προκλήσεις», επειδή «τρομοκρατία»… Επειδή στρατηγικές πρώτες ύλες για τον πρωτοκοσμικό καπιταλισμό – αυτή είναι η μόνη αλήθεια. Αμερικανικός στρατός (σιγά μην έλειπε), γαλλικός, γερμανικός, ρωσικός… Ενδεχομένως και κινέζικος, undercover. Όλοι στη ζώνη του Sahel.

Δεν είναι ένας ο ιμπεριαλισμός στον καπιταλιστικό πλανήτη· ούτε θα μπορούσε να είναι ένας. Κι ενώ το Βερολίνο παριστάνει το «φιλήσυχο», απλώνει τις στρατιωτικές του αρβύλες δίπλα, ανάμεσα ή κόντρα στις στρατιωτικές αρβύλες άσπονδων «φίλων» και ανομολόγητων αντιπάλων – στις πλάτες των Άλλων.

Πάλι καλά που τέλειωσε ο Α παγκόσμιος πόλεμος… Το σκέφτεσθε να συνεχιζόταν ως τώρα και να μπερδευόμαστε στο μέτρημα;

Ιδανικοί σύμμαχοι 1

Τετάρτη 7 Νοέμβρη. Είναι, μεν, κάπως παλιό, αλλά ταυτόχρονα είναι διαρκούς σημασίας. Στις 25 του περασμένου Ιούλη η βουλή της αιγύπτου (δηλαδή οι μαριονέτες του δικτάτορα χασάπη Sisi) ψήφισε τον νόμο υπ. αριθμόν 161 που δίνει στον στρατηγό Sisi την απόλυτη εξουσία να παρέχει ειδικά προνόμια στους καραβανάδες του. Συμπεριλαμβανόμενης της πλήρους ασυλίας έναντι της παραπομπής τους σε δίκες για εγκλήματα που έχουν κάνει. Σύμφωνα με το νόμο ο Sisi θα μπορεί να αποδίδει στους καραβανάδες που θέλει το status υπουργών (σε ότι αφορά μισθούς και συντάξεις…), με όλες τις επιπλέον ασυλίες και τα πλεονεκτήματα (δηλαδή την ασυλία) διπλωματικών υπαλλήλων όταν ταξιδεύουν εκτός αιγύπτου. Έτσι ώστε να μην κινδυνεύουν να συλληφθούν ούτε εκεί.

Σ’ αυτήν την εντυπωσιακή «κοινοβουλευτική απόφαση» νομιμοποιείται η χούντα, μέσω της παραγραφής των εγκλημάτων της ως ένα χρονικό σημείο. Ο νόμος 161 προβλέπει πως οι καραβανάδες απαλλάσσονται αυτόματα για οποιοδήποτε έγκλημα έχουν κατηγορηθεί ή θα κατηγορηθούν μελλοντικά ότι διέπραξαν μεταξύ 19 Φλεβάρη του 2011 (είχε ξεσπάσει ήδη η επανάσταση της 25ης Γενάρη) και 23 Γενάρη του 2012, καθώς και μεταξύ 3 Ιούνη του 2013 (η μέρα του πραξικοπήματος που έφερε τον Sisi στην εξουσια) και 1 Γενάρη του 2016.

Τι εγκλήματα έχει κατηγορηθεί ότι έκανε ο αιγυπτιακός στρατός σ’ αυτές τις περιόδους; Πολλά. Τα βίαια τεστ παρθενίας σε γυναίκες διαδηλώτριες που έδεναν οι μπάτσοι στην πλατεία Tahrir· την φονική καταστολή διαδηλωτών στο Maspero· τον ξυλοδαρμό και την δολοφονία διαδηλωτών στις συγκρούσεις έξω απ’ το υπουργείο εξωτερικών και στην οδό Mohamed Mahmoud· και την σφαγή τουλάχιστον 1000 αντιχουντικών διαδηλωτών μέσα σε λίγες ώρες στις 30 Ιούνη του 2013 στα sit-ins στις πλατείες Rabba al-Adawiya και Nahda.

Δε νομίζετε ότι μαζί με το ρατσιστικό απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ και τις πάντα φονικές / ιμπεριαλιστικές ηπα, αυτή η χούντα αποδεικνύει διαρκώς ότι συμπληρώνει ΕΠΑΞΙΑ την ιδανική τριπλέτα συμμάχων του ελλαδιστάν;

Ή μήπως φτάνει στα ρουθούνια σας η μυρωδιά του αίματος των Άλλων και η υποψία πως με τέτοιους συμμάχους το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο βρίσκεται – προσπαθώντας να σύρει μαζί του και όλους εμάς, τους υποτελείς – ως τα γόνατα μέσα στο ιμπεριαλιστικό έγκλημα – με προοπτικές “και σ’ ανώτερα”;

(φωτογραφία: η αφίσα είναι του περασμένου Μάρτη· και όσα έχουμε πει ισχύουν!)

Ιδανικοί σύμμαχοι 2

Τετάρτη 7 Νοέμβρη. Έχει γίνει πια τόσο αυτονόητος ο συνεταιρισμός αυτής της συμμορίας, ώστε να μπορεί να περιγράφεται με το πιο αθώο ύφος του κόσμου. Να, για παράδειγμα:

Στον απόηχο των απειλών της τουρκίας για το αιγαίο (…) και την κύπρο (…) ο κύπριος υπουργός εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης θα γίνει σήμερα δεκτός στο state department από τον αμερικανό ομόλογό του Μάικ Πομπέο, σε μια κρίσιμη συγκυρία…

Επίσης, τον επόμενο μήνα είναι προγραμματισμένη συνάντηση ηπα – ελλάδας στην Ουάσιγκτον, με αντικείμενο την στρατηγική σχέση των δύο χωρών, και ενώ έχουν ωριμάσει οι συνθήκες για τη διεύρυνση της τριμερούς συνεργασίας ελλάδας, κύπρου, ισραήλ, με την προσθήκη και της αμερικής. Η δημιουργία αυτού του τετραμερούς σχήματος θα έχει πολλαπλά οφέλη για τους ίδιους τους συμμετέχοντες, συμπεριλαμβανόμενων και των ηπα…

… Η αμερικανική κυβέρνηση ήδη επεξεργάζεται την προοπτική μιας τετραμερούς συνάντησης ηπα – ελλάδας – ισραήλ – κύπρου. Αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί στο επίπεδο των υπουργών εξωτερικών, όπου η ιδιαιτερότητα της παρουσίας δύο πρωθυπουργών – Τσίπρας, Νετανιάχου – στην ηγεσία των υπουργείων εξωτερικών των χωρών τους «διευκολύνει»…. Είναι εφικτό και ωφέλιμο για όλους στις ετήσιες τριμερείς συναντήσεις των ηγετών ελλάδας, κύπρου και ισραήλ να εκπροσωπείται και η αμερική….

Αυτά είναι «δημοσιογραφικές απόψεις» απ’ την χθεσινή καθεστωτική «καθημερινή». Και δεν θα έπρεπε να τους δίνει κανείς μεγαλύτερη σημασία, αφού είναι ένα κράμα «εθνικών ελπίδων» και γνωστών ιμπεριαλιστικών κινήσεων, ελληνικών, αμερικανικών, ισραηλινών. (Για κάποιο λόγο που μας διαφεύγει έχει παραλειφθεί η χούντα του Καΐρου).

Ωστόσο, ακόμα και μέσα από δημοσιογραφικές κοινοτοπίες, «ζυμώνεται» η «φυσιολογικότητα» του εγκληματικού συνεταιρισμού που αποτελεί την εξωτερική πολιτική της «εθνικής γραμμής».

Δημαγωγική υποθερμία

Τρίτη 6 Νοέμβρη. Ενώ η αμερικανική “παιδαγωγική μέθοδος” παροξύνεται σε ότι αφορά το ιράν, στην άλλη άκρη της γραμμής αντιπαράθεσης, στη βορειοανατολική ασία / κορεατική χερσόνησο, οι εξελίξεις δεν αξιώνονται ιδιαίτερης προσοχής.

Και όμως, είναι ενδιαφέρουσες. Στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, στην Ουάσιγκτον, ο νοτιοκορεάτης υπ.αμ. Jeong Kyeonf-doo και ο αμερικάνος James Mattis («τρελός σκύλος») υπέγραψαν κάτι σα «νέα αμυντική συμφωνία» μεταξύ Σεούλ και Ουάσιγκτον, που αφορά ζητήματα κρίσιμα για το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ. Η συμφωνία υπογράφτηκε μια μόλις μέρα μετά την εγκαθίδρυση ζώνης «απαγόρευσης πτήσεων» πάνω απ’ την αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη / σύνορο των δύο κορεών αλλά και την κοντινή θάλασσα και απ’ τις δυό μεριές της χερσονήσου, όπως είχε αποφασιστεί στην τελευταία συνάντηση Moon – Kim στην Πγιονγκγιάνγκ. Ήταν ένα σημείο της συμφωνίας μεταξύ των δύο κορεατικών αφεντικών που είχε στόχο τις ηπα· πράγμα που προκάλεσε έντονο εκνευρισμό στη νοτιοκορεατική (φιλοαμερικανική) αντιπολίτευση – εκτός, φυσικά, απ’ τις ηπα.

Τα καινούργια «alliance guiding principles» επιτρέπουν μεν την συνέχιση της στρατοπέδευσης 28.500 αμερικάνων πεζοναυτών σε χερσαίες βάσεις στη νότια κορέα· αλλά προβλέπουν την αλλαγή διοίκησης του νοτιοκορεατικού στρατού σε περίπτωση πολέμου: δεν θα είναι αμερικάνος ο διοικητής όπως ως τώρα εδώ και δεκαετίες, αλλά νοτιοκρεάτης· με αμερικάνο υποδιοικητή. Παρότι δεν υπάρχει συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα γι’ αυτήν την «εθνική στρατιωτική απελευθέρωση» της Σεούλ απ’ την Ουάσιγκτον, το γεγονός ότι ο «τρελός σκύλος» υπέγραψε ότι αυτή κάποια στιγμή θα γίνει ενισχύει τον Moon, στο να προσπαθήσει να την επιταχύνει όποτε θεωρήσει ότι μπορεί. Στην ίδια συμφωνία προβλέπεται η ακύρωση των κοινών αεροπορικών ασκήσεων του ερχόμενου Δεκέμβρη (με όνομα “Vigilant Ace”) – πράγμα που σημαίνει πως πρακτικά η στρατιωτική συμμαχία που επιβεβαίωθηκε τις προάλλες βρίσκεται υπό την (δυσάρεστη για τις ηπα, πλην αναπόφευκτη με τους τωρινούς συσχετισμούς) “ομηρία” των ειρηνευτικών συζητήσεων Moon – Kim.

Αυτό είναι πλέον γεγονός.

Κορεατική χερσόνησος

Τρίτη 6 Νοέμβρη. Ο Moon υπέγραψε αυτή τη συμφωνία που φαίνεται να διαιωνίζει τις αμερικανικές βάσεις στη νότια κορέα για την επόμενη 50ετία, για δύο λόγους. Πρώτον επειδή πέτυχε να μειώσει αισθητά και άμεσα τις δραστηριότητές τους. Και δεύτερον επειδή, προκειμένου να προχωρήσει την τακτική του (τακτική συνολικά του μπλοκ του Βλαδιβοστόκ) χωρίς τις ηπα, χρειαζόταν κάτι για να φρενάρει την δεξιά, φιλοαμερικανική αντιπολίτευση στο εσωτερικό της νότιας κορέας. Αυτή η δεξιά συντηρητική αντιπολίτευση, ενισχυμένη φανερά ή κρυφά απ’ την Ουάσιγκτον, μπορεί να τον υπονομεύσει· συνεπώς ο Moon χρειαζόταν κάτι για να στομώσει τους κυνόδοντές της. (Αυτή η αντιπολίτευση έτεινε να τον χαρακτηρίσει σχεδόν προδότη, που «θέλει να ξεφορτωθεί τις ηπα και παραδίδει τον νότο στον βορρά»).

Διάφοροι συντηρητικοί της αντιπολίτευσης κατηγορούν τον Moon ακόμα και μετά την υπογραφή της συμφωνίας, υποστηρίζοντας ότι επιτρέπει την μελλοντική μείωση ή και αποχώρηση του αμερικανικού στρατού. Μπορεί να έχουν δίκιο, αλλά προς το παρόν διατυπώνουν μελλοντολογικές εικασίες, που ελάχιστα επηρεάζουν την τακτική των Moon – Kim.

Ποια είναι αυτή; Η ακόμα πιο έντονη και πρακτική «συνεργασία» των δύο κορεών ερήμην της Ουάσιγκτον. Η εγκαθίδρυση της ζώνης απαγόρευσης πτήσεων ήταν ένα πρώτο, ηχηρό βήμα. Είναι εύλογο ότι κανείς απ’ τους δύο, και επίσης ούτε η Μόσχα ούτε το Πεκίνο, σκοπεύει να πέσει στα γόνατα μπροστά στο αμερικανικό άσπρο σπίτι, περιμένοντας να συγκινήσει τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό με την εκστρατεία γοητείας εδώ και 10 μήνες. Όλοι είναι ρεαλιστές και καταλαβαίνουν.

Εκκρεμεί η επίσκεψη του Kim στη Σεούλ, που θα είναι η πρώτη ever βορειοκορεατικού αφεντικού στο νότο. Ο συμβολισμός είναι βαρύς και επιτρέπει προβολή πολλαπλάσια εκείνης των χειμερινών ολυμπιακών αγώνων. Αν γίνει η επίσκεψη, θα είναι η κορύφωση μιας χρονιάς γεμάτης ελιγμούς, συμβολισμούς, δημόσιες σχέσεις – και υπόγειες συνεννοήσεις σ’ όλο το μπλοκ του Βλαδιβοστόκ. Όλα δείχνουν πως οι σχετικές προετοιμασίες γι’ αυτήν γίνονται είτε υπάρξει είτε δεν υπάρξει νέα συνάντηση ψόφιου κουναβιού – little rocket man· είτε υπάρξει οποιαδήποτε (συμβολική) εξέλιξη απ’ την μεριά της Ουάσιγκτον είτε όχι.

Εν τω μεταξύ αύριο και μεθαύριο πρόκειται να γίνει στην Ουάσιγκτον συνάντηση του αμερικάνου υπ.εξ. Pompeo με τον αντιπρόεδρο της κεντρικής επιτροπής του βορειοκορεατικού καθεστωτικού κόμματος Kim Yong-chol. Παρότι πρώην διευθυντής της cia ο αμερικάνος υπ.εξ. εκτιμάμε ότι δεν πιάνει χαρτωσιά μπροστά στη γριά αλεπού που είναι νο 2 στο βορειοκορεατικό καθεστώς. Αν η ιδέα είναι ότι κάπως η Ουάσιγκτον θα ξεγελάσει την Πγιονγκγιάνγκ, έχει χάσει απ’ τα αποδυτήρια.

Οδηγίες

Παρασκευή 2 Νοέμβρη. Το κακό νέο είναι ότι το αφεντικό της κίνας, ο πρόεδρος Xi Jinping, ζήτησε απ’ το αρχηγείο στρατού της «νότιας ζώνης» να κάνει κάθε προετοιμασία που χρειάζεται, για πόλεμο… Το καλό νέο (αν μπορεί κανείς να το πει έτσι…) ήταν πως η διαταγή δεν αφορούσε το σύνολο του κινεζικού στρατού. Αλλά μόνο το επιτελείο της μιας απ’ τις πέντε κινεζικές στρατηγικές ζώνες πολέμου. Που επιβλέπει την νότια θάλασσα της κίνας, και την ταϊβάν.

Ήταν ασυνήθιστο ως τώρα να βγαίνει η λέξη «πόλεμος» απ’ την κορυφή της κινεζικής εξουσίας· στη δύση είναι κάπως πιο συνηθισμένο. Αυτό μπορεί να αλλάζει, στον βαθμό που ο κινεζικός ιμπεριαλισμός θεωρεί πως ο αμερικανικός «ψάχνεται», και μάλιστα όχι συμβολικά.

Όμως είναι πιθανό το Πεκίνο να επιδιώκει έναν πόλεμο με τις ηπα; Η γνώμη μας είναι πως όχι. Το «όχι» δεν αφορά τον υποτιθέμενο μη-ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα του· το αντίθετο. Ωστόσο ο κινεζικός καπιταλισμός είναι σε τέτοια παραγωγική / τεχνολογική θέση και δυναμισμό ώστε μπορεί να καταλαμβάνει διαρκώς μεγαλύτερα τμήματα της «παγκόσμιας αγοράς» με ειρηνικό τρόπο.

Αυτοί που επιδιώκουν μια στρατιωτική «τελική αναμέτρηση» είναι αυτοί που χάνουν απ’ την «ειρηνική μοιρασιά». Είχε χάνουν πελάτες, είτε χάνουν πρώτες ύλες, είτε χάνουν «ποιότητα» – είτε όλα αυτά μαζί. Ο πόλεμος στον καπιταλισμό είναι η πιο κατηγορηματική διευθέτηση (ή επαναδιευθέτηση) της αγοράς: εργασίας, εμπορευμάτων, πρώτων υλών.

Μ’ αυτά τα δεδομένα, ειδομένα στην μεσοπρόθεσμη προοπτική, έχει βάση η χθεσινή «αισιοδοξία» του ψόφιου κουναβιού ότι, τελικά, θα βρεθεί ειρηνική λύση στον «εμπορικό πόλεμο» που έχει ξεκινήσει κατά του Πεκίνου; Κατά την γνώμη της ασταμάτησης μηχανής όχι. Η παραγωγική / τεχνολογική βάση που έχει ήδη, αυτή τη στιγμή, η κινεζική καπιταλιστική μηχανή (σα σύνολο) έχει πολύ μεγαλύτερο δυναμικό απ’ ότι η αμερικανική. Το 2020 ή το 2025 τα δεδομένα θα είναι ακόμα χειρότερα (σε βάρος της Ουάσιγκτον). Το μόνο πλεονέκτημα που έχει ακόμα ο αμερικανικός καπιταλισμός είναι το καταστροφικό δυναμικό του. Αλλά κι αυτό το «αμερικανικό πλεονέκτημα», με τον ρυθμό που εξοπλίζεται το Πεκίνο και το είδος των πολεμικών τεχνολογιών που εξελίσσει, σε ελάχιστα χρόνια θα έχει ξεπεραστεί.

Η κινεζική προετοιμασία για πόλεμο δεν είναι λοιπόν για αύριο ή μεθαύριο. Είναι, μάλλον, ένα είδος «ραντεβού» σε λίγα, πολύ λίγα χρόνια…

(Ο.Κ., το ξέρουμε ότι το θέμα αγχώνει…. Αλλά δεν έβαλε η ασταμάτητη μηχανή τα λόγια στο στόμα του Xi – όλα κι όλα!!!)