Τετάρτη 24 Ιούλη. Όλες οι καταγραφές αλλά και η απλή λογική λένε ότι οι κρατικές επιχειρήσεις έχουν αναλάβει αφενός της προστασία της παραγωγής ηρωΐνης και αφετέρου την διακίνησή της επειδή μ’ αυτόν τον τρόπο χρηματοδοτούν «μαύρες» επιχειρήσεις και δράσεις, που δεν πρέπει να περνάνε απ’ την επίσημη έγκριση κοινοβουλίων και υπουργείων. Έχουμε ασχοληθεί συστηματικά με την κρατικοποίηση του εγκλήματος (τετράδιο για εργατική χρήση νο 2) αλλά οι θέσεις μας απέχουν πολύ απ’ το να έχουν επηρεάσει τον τρόπο που γίνονται γενικά οι αντικαθεστωτικές αναλύσεις για τις «κρατικές πολιτικές»…
Στο αφγανιστάν, λοιπόν, υπάρχει διπλή κατοχή: ο επίσημος αμερικανικός στρατός απ’ την μια, οι «παράνομες» δραστηριότητες παραγωγής ηρωΐνης υπό την αιγίδα του απ’ την άλλη. Αυτά που ισχύουν για την μία κατοχή (ότι αυτός ο πόλεμος δεν μπορεί να κερδηθεί απ’ την Ουάσιγκτον, άρα προτιμότερη μια «αξιοπρεπής» αποχώρηση) δεν ισχύουν για την άλλη.
Παρότι οι ταλιμπάν είναι πολύ πιθανό να αξιοποιούν για λογαριασμό τους την καλλιέργεια παπαρούνας στις περιοχές που ελέγχουν, αν γίνουν κυβέρνηση στο μετακατοχικό αφγανιστάν (και αυτό θα συμβεί) θα πρέπει να τα βρουν με τους υποστηρικτές τους: την Μόσχα και το Πεκίνο. Για διάφορους λόγους αυτά τα καθεστώτα δεν ευνοούν την διακίνηση ηρωΐνης στον πρώτο κόσμο (εξάλλου δεν ελέγχουν τα κυκλώματα). Ειδικά το Πεκίνο έχει άλλα σχέδια για την ένταξη του αφγανικού εδάφους στους «δρόμους του μεταξιού». Κι έχει να προτείνει (ακόμα και να επιβάλλει) ένα άλλο είδος «ανάπτυξης» ακόμα και του αγροτικού τομέα στο ινδοκούς, άσχετο με τις παπαρούνες. Πράγμα που σημαίνει πως η αποχώρηση του αμερικανικού στρατού και μια κυβέρνηση των ταλιμπάν θα είναι θανάσιμο πλήγμα για μια σειρά «υπόγεια» σχέδια και προβοκάτσιες ανά τον πλανήτη που χρηματοδοτούνται απ’ την αφγανική ηρωΐνη.
Αυτό που στο ένα επίπεδο (της επίσημης στρατιωτικής κατοχής) έχει λογική, η αποχώρηση του αμερικανικού στρατού απ’ τα υψίπεδα του ινδοκούς δηλαδή, στο άλλο επίπεδο είναι εντελώς απαράδεκτο! Το ζήτημα είναι αυτό το δεύτερο επίπεδο, το «υπόγειο», έχει τα μέσα και το know how να «παράγει πολιτική» (δηλαδή αποφάσεις) ακόμα και εναντίον της λογικής του πρώτου.
Κι αυτό δεν συμβαίνει μόνο στο αφγανιστάν… Συμβαίνει σε διάφορα σημεία του πλανήτη.