Η καϋμένη η ευρώπη…

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.15) >> Η «επί του Μονάχου» ομιλία του αντιπροέδρου Vance έχει προκαλέσει στην παρακμιακή ευρώπη την σπασμωδικότητα που θα περίμενε κανείς.

Σ’ αυτό το μικρό κομμάτι του πλανήτη είναι συγκεντρωμένοι όλοι οι ιστορικοί κρατικοί ιμπεριαλισμοί πριν τον αμερικανικό (ο καθένας με την δική του ιστορία βαρβαρότητας): μεγάλη βρετανία, ολλανδία, βέλγιο, γαλλία, ισπανία, πορτογαλία, γερμανία, δανία, ιταλία, ελλάδα, βουλγαρία. Είναι κράτη / κεφάλαια που οραματίζονται ένα great again, σε μια ιστορική περίοδο που τα «περιθώριά» τους έχουν στενέψει ασφυκτικά, όχι μόνο στην ασία (ανατολική, κεντρική και δυτική), αλλά και στην αφρική.

Τα περισσότερα απ’ αυτά τα κράτη/κεφάλαια/ιστορικούς ιμπεριαλισμούς βαφτίστηκαν «σωστομερίτες» από τις αρχές του 2014 και μετά: επεδίωκαν το μέλλον τους, το again τους, άσχετα απ’ τους ψοφιοκουναβισμούς: υπό το Joνυσταλεάν. Τα περισσότερα


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Don Rico & Co

Δευτέρα 17 Φλεβάρη (00.07) >> Όσο διεθνιστές κι αν είστε θα πρέπει να έχετε αυτήν την απορία: μέσα σ’ όλα αυτά το ελλαδιστάν που πατάει και που βρίσκεται;

Για να το πούμε απλά: ψάχνει κάπου να μπαζώσει για να σταθεί! Ορισμένοι ψίθυροι αναδύονται πιο καθαρά: ρε μπας κι αυτός ο αχώνευτος ο «σουλτάνος» κράτησε πιο έξυπνη στάση;

(Λέτε να;;;;) Ιδού το εντόπιο παράσημο της «σωστής μεριάς της ιστορίας» τον Σεπτέμβρη του 2022, στο Bloomberg – η αμνησία είναι κακός σύμβουλος. (Πως το λένε; Τρία στα τρία; Πιάνεις πουλιά στον αέρα; Πως;)

Τώρα είναι αργά για μετάνοιες. (Θα ήταν άδικο ωστόσο να τα χρεωθεί όλα ο don Rico. Σύσσωμη η κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας, με την εξαίρεση του κκε, ήταν στ’ άρματα…)

Το πρόβλημα θα μπορούσε πια να περιγραφτεί ως εξής:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

4ος παγκόσμιος (πόλεμος) 1

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.08)>> Θα είναι ανόητη (και δυστυχώς εύκολη) σπατάλη χρόνου αν στη μέση μιας όλο και εντονότερης παγκόσμιας καπιταλιστικής δίνης δώσουμε ιδιαίτερη σημασία στα καραγκιοζιλίκια μιας πολιτικής βιτρίνας που μεταξύ άλλων πάσχει από σοβαρή αδυναμία έκφρασης (το περιορισμένο λεξιλόγιο; οι νεανικές καταχρήσεις;) – ακόμα κι αν εδρεύει στο άσπρο σπίτι, ακόμα κι αν υπογράφει βασιλικά διατάγματα σαν πολυβόλο. Αντίθετα, λόγω της θέσης της, πρέπει «να την βάλουμε στη θέση της» μέσα στην τρέχουσα Ιστορία. (Στο κάτω κάτω έχει και hillbill διάδοχο που είναι πολύ πιο σοβαρός).

Πριν 33 χρόνια (Φλεβάρης του 1992), με την Ουάσιγκτον νικήτρια στον 3ο παγκόσμιο πόλεμο (τον επονομαζόμενο «ψυχρό»), ένας τύπος που τότε ήταν ακόμα άγνωστος εκτός ηπα αλλά υπηρετούσε ήδη ως υφυπουργός άμυνας, ονόματι Paul Wolfowitz (Βόλφοβιτς, σκληροπυρηνικός νεοσυντηρητικός), παρουσίασε το βασικό περίγραμμα του «δόγματος» που θα εξασφάλιζε την (αιώνια!) ηγεμονία των ηπα∙ δόγμα που ακολουθήθηκε με ευλαβική συνέπεια ως και τον πρόσφατο πόλεμο στο ουκρανικό πεδίο μάχης, επί 32+ χρόνια, από όλες μα όλες τις διοικήσεις στην Ουάσιγκτον:

Ο πρώτος στόχος μας είναι να εμποδίσουμε την επανεμφάνιση ενός καινούργιου ανταγωνιστή, είτε στην περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης είτε οπουδήποτε αλλού, που να συνιστά απειλή του μεγέθους που ήταν η απειλή της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτή είναι η κυρίαρχη πεποίθηση πίσω απ’ την καινούργια περιφερειακή αμυντική στρατηγική και απαιτεί ότι θα προσπαθήσουμε να εμποδίσουμε οποιαδήποτε εχθρική δύναμη απ’ το να κυριαρχήσει σε μια περιοχή της οποίας οι πρώτες ύλες, υπό τον παγιωμένο έλεγχό [αυτής της δύναμης], θα είναι αποτελεσματικές για την εξασφάλιση παγκόσμιας δύναμης. Αυτές οι περιοχές περιλαμβάνουν την Δυτική Ευρώπη, την Ανατολική Ασία, την περιοχή της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, και την Νοτιοδυτική Ασία.

Υπάρχουν τρεις επιπλέον πλευρές αυτού του στόχου: Πρώτον, οι ΗΠΑ πρέπει να δείξουν την απαραίτητη ηγετική ικανότητα για να καθιερώσουν και να προστατέψουν μια καινούργια τάξη που θα περιλαμβάνει την υπόσχεση της πειθούς εν δυνάμει ανταγωνιστών ότι δεν χρειάζεται να προσβλέπουν σε ένα μεγαλύτερο ρόλο ή να επιδιώξουν μια πιο επιθετική στάση για να προστατεύσουν τα νόμιμα συμφέροντά τους. Δεύτερον, σε μη αμυντικά ζητήματα, θα πρέπει να λογαριάσουμε αποτελεσματικά τα συμφέροντα των βιομηχανικών κρατών ώστε να τα αποθαρρύνουμε απ’ το να αμφισβητήσουν την ηγεσία μας ή να ανατρέψουν την καθιερωμένη πολιτική και οικονομική τάξη. Τέλος, θα πρέπει να διατηρήσουμε τους μηχανισμούς για την αποτροπή εν δυνάμει ανταγωνιστών ακόμα και απ’ το να αποκτήσουν φιλοδοξίες για μεγαλύτερο παγκόσμιο ρόλο. Η δυνατότητα αποτελεσματικής αναδιάρθρωσης είναι σημαντική εδώ, εφόσον συνεπάγεται ότι ένας εν δυνάμει αντίπαλος δεν θα ελπίζει πως θα κερδίσει μια κυρίαρχη στρατιωτική θέση στον κόσμο γρήγορα ή εύκολα…

Δεν θα σχολιάσουμε κάτι… Η αλαζονεία δεν κρύβεται! (Όσοι / όσες έχουν την ηλικία θα θυμούνται τι ακριβώς ακολούθησε στα ‘90s και απ’ τα ‘90s και μετά για την εφαρμογή αυτού που έμεινε στην ιστορία ως «δόγμα Wolfowitz», και ήταν ο πυρήνας της «εξωτερικής πολιτικής» της Ουάσιγκτον).

Πριν 3 εβδομάδες (15 Γενάρη 2025) ο νέος υπ.εξ. της Ουάσιγκτον (του οποίου το παρατσούκλι έχουμε έτοιμο, αλλά γι’ αυτό προσεχώς…), μιλώντας (ως υποψήφιος ακόμα) στην «επιτροπή διεθνών σχέσεων της γερουσίας» είπε μεταξύ άλλων κι αυτά (ο τονισμός δικός μας):

Λοιπόν ενόσω η Αμερική πολύ συχνά έδινε προτεραιότητα στην παγκόσμια τάξη πάνω απ’ τον πυρήνα των εθνικών συμφερόντων της, άλλα κράτη συνέχιζαν να συμπεριφέρονται με τον τρόπο που πάντα συμπεριφέρονταν τα κράτη και έτσι θα κάνουν πάντα: υπηρετώντας τα σημαντικότερα συμφέροντά τους. Και αντί να ενσωματωθούν ομαλά στην postCold War παγκόσμια τάξη, την χειραγώγησαν για να υπηρετήσει τα δικά τους συμφέροντα σε βάρος των δικών μας.

Καλωσορίσαμε το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα στην παγκόσμια τάξη, κι αυτοί επωφελήθηκαν απ’ όλα τα οφέλη και αγνόησαν τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες τους. Αντί γι’ αυτό, καταπίεσαν και είπαν ψέματα και κορόιδεψαν και χάκαραν και έκλεψαν για να φτιάξουν τον δρόμο τους ως το σημείο της παγκόσμιας υπερδύναμης, και τα έκαναν αυτά με δική μας ζημιά και με ζημιά των ανθρώπων στην ίδια τους την χώρα.

Στο δικό μας ημισφαίριο, ναρκο-τρομοκράτες και δικτάτορες και δεσπότες επωφελούνται απ’ τα ανοικτά σύνορα για να προκαλέσουν μαζική μετανάστευση, να εκμεταλλευτούν γυναίκες και παιδιά, και να πλημμυρίσουν τις κοινότητές μας με θανατηφόρο fentanyl και βίαιους εγκληματίες.

Στη Μόσχα, στην Τεχεράνη, στην Pyongyang, δικτάτορες – διεφθαρμένα κράτη – σπέρνουν τώρα χάος και αστάθεια και συμμαχούν και χρηματοδοτούν ριζοσπαστικές τρομοκρατικές ομάδες, και ύστερα κρύβονται πίσω απ’ το βέτο τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ή τις απειλές για πυρηνικό πόλεμο.

Η μεταπολεμική παγκόσμια τάξη δεν είναι απλά ξεπερασμένη, είναι τώρα πια ένα όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον μας. Και όλα αυτά έχουν οδηγήσει στη στιγμή όπου πρέπει τώρα να αντιμετωπίσουμε τον μεγαλύτερο κίνδυνο γεωπολιτικής αστάθειας και μιας παγκόσμιας κρίσης πρωτοφανούς στην ζωή όλων όσων βρίσκονται σ’ αυτή την αίθουσα σήμερα. Οκτώ δεκαετίες μετά, καλούμαστε ξανά να δημιουργήσουμε απ’ το χάος έναν ελεύθερο κόσμο, και αυτό δεν θα είναι εύκολο. Και θα είναι αδύνατο χωρίς μια δυνατή και με αυτοπεποίθηση Αμερική που εμπλέκεται στον κόσμο βάζοντας τα σημαντικά εθνικά συμφέροντά μας για άλλη μια φορά πάνω από οτιδήποτε άλλο.

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερο σχολιασμό αυτό το «κλάμα» για την παρακμή – για την οποία, φυσικά, φταίνε όλοι όσοι έκαναν κατάχρηση της αμερικανικής καλωσύνης… Απλά το maga (make america great again…) σε συνδυασμό με τη νοσταλγία του «οκτώ δεκαετίες πριν» (που παραπέμπει στον 2ο παγκόσμιο πόλεμο και το τέλος του) κι όχι τη νοσταλγία του «τριάμισυ δεκαετίες πριν» υποδηλώνει ίσως το ανομολόγητο βάθος-της-απόγνωσης.

Όμως τι σημαίνει πρακτικά αυτός ο επικήδειος θρήνος της Ουάσιγκτον για την «μεταπολεμική παγκόσμια τάξη» που τώρα πια «είναι όπλο που χρησιμοποιείται εναντίον της»;

4ος παγκόσμιος (πόλεμος) 2

Δευτέρα 10 Φλεβάρη (01.03) >> Στο ουκρανικό πεδίο μάχης δόθηκε η πιο πρόσφατη (και μάλλον η τελευταία) εξαιρετικά κρίσιμη στρατιωτική μάχη του «δόγματος Wolfowitz» – και χάθηκε!!… Στην πριν 3,5 μήνες (22 – 24 Οκτώβρη) σύνοδο στο ρωσικό Kazan των (αυξανόμενων) μελών των brics+ υποστασιοποιήθηκε η επερχόμενη αμερικανική / δυτική ήττα στο βασικό καπιταλιστικό πεδίο, της «οικονομίας»… Στη Γάζα ο πιο έμπιστος σύμμαχος / αστακός / χωροφύλακας των δυτικών ιμπεριαλισμών (και οπωσδήποτε του αμερικανικού και του αγγλικού), φύλακας εκείνου που ονομάζεται «παγκόσμια τάξη με τους κανόνες μας» σε μια ζώνη πρώτων υλών, ηττήθηκε∙ όχι μόνο απ’ τους ξυπόλυτους Παλαιστίνιους αλλά και απ’ τους «διεφθαρμένους» της Τεχεράνης!!… Κι αν μιλήσουμε για το διάστημα ή για τεχνολογική υπεροχή γενικά; Αρκεί μια deepseek για να…

«Κανονικά» θα ήταν αρκετή μια «παρέλαση» του us army, των συμμάχων του, και του δολαρίου για να μην έχει συμβεί τίποτα απ’ αυτά! Αλλά όχι!!! Η λέξη «again» είναι το φάντασμα της νοσταλγίας που πλανιέται πάνω απ’ το σύνολο της καπιταλιστικής, ιμπεριαλιστικής δύσης…

«Κανονικά»


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Βορειοδυτικό Πέρασμα

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.41) >>Πρέπει να ανακαλύψουμε και να ανοίξουμε το «Βορειοδυτικό Πέρασμα» προς μια νέα επανάσταση που δεν μπορεί να ανεχτεί μάζες οπαδών, μια επανάσταση που πρέπει να ξεσπάσει σ’ αυτό το κεντρικό πεδίο που ως τώρα ήταν προστατευμένο από επαναστατικές ανατροπές: την κατάκτηση της καθημερινότητας. Θα οργανώσουμε μόνο την πυροδότηση: η ελεύθερη έκρηξη πρέπει να ξεφύγει από εμάς και από κάθε άλλο έλεγχο για πάντα..…

Αυτές οι φράσεις περιλαμβάνονταν σ’ ένα κείμενο της Καταστασιακής Διεθνούς, το 1963, με αφορμή την καταγγελία κατά ενός πρώην μέλους της (του Jorgen Nash).

To Βορειοδυτικό Πέρασμα έγινε σύμβολο επαναστατικού προσανατολισμού για την Καταστασιακή Διεθνή. Αλλά πριν ήταν ένα γεωγραφικός (και εμπορικός / οικονομικός) θρύλος: σα δυνατότητα θαλάσσιας σύνδεσης μεταξύ Ειρηνικού και Ατλαντικού αποκαλύφθηκε μόλις το 1850 (σε αντίθεση με την πλεύσιμη αλλά και ιδιαίτερα δύσκολη νότια παράκαμψη της Γης του Πυρός, που ανακαλύφθηκε σχεδόν 3,5 αιώνες νωρίτερα) απ’ τον ιρλανδό εξερευνητή Robert McClure, του οποίου η αποστολή κινήθηκε όμως με έλκηθρα. Η πρώτη θαλάσσια πλεύση έγινε από νορβηγούς το 1903. Αλλά οι πάγοι έκαναν αδύνατη την θαλάσσια διέλευση για το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου. Μέχρι που οι αλλαγές στην θερμοκρασία και η βελτίωση της ναυπήγησης ημι-παγοθραυστικών εμπορικών πλοίων έδωσαν νέες προοπτικές στο Βορειοδυτικό Πέρασμα απ’ το 2010 και μετά.

Το Βορειοδυτικό Πέρασμα στο βαθμό που είναι πλωτό το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου ή και τους 12 μήνες είναι ευθέως ανταγωνιστικό με / συμπληρωματικό στην Διώρυγα του Παναμά, σίγουρα για τις εμπορικές μεταφορές στο βόρειο ημισφαίριο μεταξύ λιμανιών του Ατλαντικού και του Ειρηνικού. (Στην είσοδο / έξοδο απ’ την Θάλασσα του Bering περνάει απ’ τα θαλάσσια σύνορα ρωσίας / ηπα…)

Αν, τώρα, περάσει απ’ το μυαλό σας ότι η ταυτόχρονη «διεκδίκηση» της Γροιλανδίας, του καναδά και της διώρυγας του Παναμά απ’ το ψοφιοκουναβιστάν είναι (πέρα απ’ τα υπόλοιπα) αξίωση για τον έλεγχο των συντομότερων θαλάσσιων δρόμων μεταξύ ανατολικής Ασίας και δυτικής Ευρώπης, ε… μπορεί και να χαρακτηριστείτε «ψεκασμένοι»!!!

Κατά τα άλλα τί θα έλεγε η Καταστασιακή Διεθνής για την σημερινή καθημερινότητα; Ίσως ότι γέμισε παγόβουνα. Τεχνητά μεν, αλλά παγόβουνα. Που δεν κατέβηκαν απ’ τον βορρά…

Οι σωστομερίτες σε μανιοκατάθλιψη 4

Δευτέρα 27 Γενάρη (00.20) >> Δώσαμε μια κάποια έμφαση στην ιδεολογική διάσταση των εξελίξεων επειδή τραβάει περισσότερο την προσοχή. Οι τρέχουσες καταγγελίες-του-φασισμού (με ως τώρα κορύφωση τον ναζιστικό χαιρετισμό του Elon του Μπροστινού…) είναι μάλλον συμβολικές εφόσον περιστρέφονται γύρω απ’ τον ιστορικό αντιφασισμό συνηγορώντας θέλοντας και μη, ομολογημένα ή μη, στα κλισέ του νεοφιλελευθερισμού.

Αλλά ο πυρήνας παραμένει η καπιταλιστική πολιτική οικονομία, και η διαχείρισή της: είναι σε θέση η παρακμιακή πρώην υπερδύναμη και οι υπόλοιποι εξίσου παρακμιακοί δυτικοί σύμμαχοί της να ισορροπήσουν, με οποιονδήποτε τρόπο, στον εντεινόμενο ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό; Ή, ειπωμένο αλλιώς: μπορούν να σταματήσουν την έφοδο, την επέκταση και τελικά την οριστική ηγεμονία του ευρασιατικού καπιταλισμού;

Οι ολιγαρχικοί του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος άλλαξαν πλευρό, όχι μόνο επειδή τους είναι πανεύκολο (σιγά!) όσο κυρίως επειδή βλέπουν κι αυτοί την «καυτή ανάσα του δράκου» να τους προσπερνάει. Απ’ τις 14 εφαρμόσιμες και εμπορικά αξιοποιήσιμες τεχνολογίες αιχμής, μέσω των οποίων τα αφεντικά του δυτικού βιο-πληροφορικο-μιλιταριστικού συμπλέγματος υπολόγιζαν να κυριαρχήσουν πλανητικά στην 4η βιομηχανική επανάσταση, δεν υπάρχει πια ούτε μία στην οποία κινεζικές εταιρείες και κινεζικά πανεπιστήμια / ερευνητικά κέντρα να μην έχουν φτάσει (και συχνά ήδη ξεπεράσει) την δύση.

Κι ενώ ισχύει ότι το κεφάλαιο (ως σχέση…) δεν έχει πατρίδα,


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Δυτική Ασία

Δευτέρα 20 Γενάρη (00.13) >> Διάφοροι απ’ αυτούς τους «γεωπολιτικούς αναλυτές» που κυκλοφορούν διεθνώς στην πιάτσα έχουν προβλέψει (ή έτσι τους βολεύει…) ότι το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς, αφού «ξεμπέρδεψε (;;;) με τη Γάζα» θα επιχειρήσει να κτυπήσει, είτε με την υποστήριξη είτε με την ενεργητική συμμετοχή της ψοφιοκουναβικής Ουάσιγκτον, την Τεχεράνη. Τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της. Αγνοούν (ή έτσι τους βολεύει…) την στρατηγική συμφωνία της οποίας η υπογραφή έγινε δημόσια πριν τρεις ημέρες, στις 17 Γενάρη, στη Μόσχα.

Έχουμε υπενθυμίσει αυτήν την συμφωνία κάμποσες φορές στο παρελθόν. Ήταν έτοιμη, προς υπογραφή, εδώ και μήνες. Σύμφωνα με την Μόσχα απλά περίμεναν την κατάλληλη στιγμή για την επίσημη ανάδειξή της – αφήνοντάς μας στο σκοτάδι για το ποια ήταν τα κριτήρια της «κατάλληλης στιγμής», και γιατί αυτή ήταν τελικά στις 17 Γενάρη…

Η συμφωνία, διάρκειας 20 χρόνων, είναι πολύπλευρη. Και αναβαθμίζει αισθητά μια προηγούμενη παρόμοια, που είχε λήξει. Σε ότι αφορά τα στρατιωτικά ζητήματα, δεν πρόκειται για συγκρότηση αμυντικής συμμαχίας (όπως μεταξύ Μόσχας και Πγιονγκγιάνγκ)∙ σταματάει ένα βήμα πριν. Τι σημαίνει αυτό; Δεν προβλέπεται η «αυτόματη υποχρέωση» του ενός κράτους να υποστηρίξει το άλλο σε περίπτωση που δεχτεί επίθεση (και ζητήσει βοήθεια). Προβλέπεται όμως η αμοιβαία παροχή όπλων και οποιασδήποτε άλλης «τεχνικής βοήθειας» σε περίπτωση ανάγκης… Και, φυσικά, προβλέπονται κοινές στρατιωτικές ασκήσεις και κοινή στρατιωτική / τεχνολογική έρευνα.

Υπάρχει ένα δεδομένο που πρέπει να ληφθεί υπόψη σε σχέση με τα τυπικά όρια που έχουν οι σχέσεις του ιρανικού καθεστώτος με οποιοδήποτε άλλο, τώρα με το ρωσικό (ή το κινεζικό): το ιρανικό σύνταγμα απαγορεύει την ύπαρξη οποιασδήποτε στρατιωτικής βάσης άλλου κράτους στο ιρανικό έδαφος. Αλλά δεν απαγορεύει την προσωρινή παρουσία «συμμαχικών δυνάμεων»∙ ας πούμε τον προσωρινό ελλιμενισμό ρωσικών (ή κινεζικών) πολεμικών σε ιρανικά λιμάνια στην περίπτωση ασκήσεων.

Αυτό έχει την σημασία του:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Σκοτώνουν τους σωλήνες πριν γεράσουν!

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.52) >> Ένας αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου λιγότερος – «για να μάθει η παλιορωσία» είπε, υποτίθεται, ο τοξικός του Κιέβου! (Δεν το έκανε για να τιμωρήσει μαζί με τους δυτικούς συμμάχους του την ουγγαρία και την σλοβακία, καθόλου!) Αν αντιλαμβάνεται κανείς τέτοιες καταστροφές κεφαλαίου μέσα από μια αστυνομική αντίληψη της (καπιταλιστικής) ιστορίας, τότε εύλογα θα ασχολείται με το τι θα κάνουν τα «θύματα». Κάπου στην άκρη υπάρχει και η εμπορική λογική: μια φορά η Βαρσοβία που «έκοψε» τον αγωγό Yamal, απ’ την σιβηρία προς το δικό της έδαφος (και τις δικές της βιομηχανίες) και το γερμανικό / αυστριακό∙ άλλη μια φορά οι αμερικανικές υπηρεσίες που τίναξαν τα ¾ των δυο υποθαλάσσιων nord stream∙ μια τρίτη φορά το τρικολόρε «οικολογικό» γκουβέρνο στο Βερολίνο που δεν θέλει! – δεν θέλει! – δεν θέλει! να αγοράζει φτηνό ρωσικό αέριο απ’ το ¼ των nord stream που έχει απομείνει λειτουργικό∙ και τώρα το καθεστώς του τοξικού του Κιέβου…. θα έλεγε κάποιος ότι η δυτική καπιταλιστική πολιτική οικονομία έχει αναποδογυρίσει, και ότι το όσο πιο ακριβή ενέργεια τόσο το καλύτερο είναι το καινούργιο δόγμα. Ανεξήγητο για σοβαρούς καπιταλισμούς, έτσι δεν είναι; Ανεξήγητο ακόμα κι αν διαπνέεται από μίσος για την Μόσχα: κόβω τις ενεργειακές μου φλέβες για να σε τιμωρήσω; Οι ιστορικοί του μέλλοντος (αν υπάρξουν τέτοιοι…) θα έχουν να πουν πολλά…

Το ότι κάποιοι κερδίζουν (και κερδίζουν χοντρά) απ’ αυτήν την κατάσταση είναι σαφές! Εκείνο που είναι πολύ λιγότερο σαφές είναι αν αυτοί που κερδίζουν (χοντρά) έχουν την πολιτική εξουσία στην παρακμιακή δύση∙ αν αυτοί είναι οι κεντρικοί εκπρόσωποι του «γενικού κεφάλαιου». Είναι, για παράδειγμα, οι αμερικάνοι σχιστολιθικοί γκαζάδες οι κεντρικοί εκπρόσωποι του ευρωπαϊκού «γενικού κεφάλαιου» έτσι ώστε να επιβάλλουν τα δικά τους συμφέροντα στους υπόλοιπους; Κανείς δεν έχει υποστηρίξει κάτι τέτοιο ως τώρα…

Ο «φτωχός πλην τίμιος» ελληνικός καπιταλισμός είναι μια εξαίρεση. Το 1 «εθνικό κεφάλαιο», οι εφοπλιστές, σαφέστατα είναι εχθρικό προς την τροφοδοσία υδρογονανθράκων μέσω σωλήνων, χερσαίων ή υποθαλάσσιων – αλλά δεν θα μπορούσε το ίδιο να κινητοποιήσει τέτοια καταστροφή κεφαλαίου!! Ο παρακάτω πίνακας εξηγεί ωστόσο την έχθρα του, δείχνοντας την παγκόσμια θέση του (lng είναι το υγροποιημένο φυσικό αέριο, lpg ένα ειδικό μίγμα αερίου για μηχανές εσωτερικής καύσης):


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 6 Γενάρη (00.46) >> Έχουμε τη γνώμη πως τόσο εκείνοι που πανηγύρισαν όσο και εκείνοι που θρήνησαν για την «αλλαγή φρουράς» στη Δαμασκό βιάστηκαν. Υποθέτουμε από έλλειψη ιστορικής συναίσθησης σε συνδυασμό με την υπερ-πληροφοριοποίηση – αν μας επιτρέπεται μια κάποια εξήγηση της βιασύνης τους. Αλλά, πάλι, μπορεί η ασταμάτητη μηχανή να κάνει λάθος (γιατί όχι;) θα φανεί… (Να πούμε μόνο πως τώρα πια η πρόκληση διευρυμένου χάους δεν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες για τους παρακμάζοντες δυτικούς καπιταλισμούς, αλλά μάλλον η μόνη επιλογή τους. Αυτό αφορά και τη μέση Ανατολή αλλά όχι μόνο…)

Προς το παρόν, και καθώς συγκεντρώνουμε το υλικό για το πιο αναλυτικό Sarajevo.pdf #182a, δυο «στοιχεία» που επειδή είναι video δεν θα περιλαμβάνονται σ’ αυτό. Καλό είναι να τα έχετε υπόψη σας:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Το νατο πάει πόλεμο (αργότερα…)

Δευτέρα 23 Δεκέμβρη (00.35) >> Οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί «τρώγονται». Θέλουν πόλεμο, και το φωνάζουν:

– Ο γ.γ. του νατο (και πρώην πρωθ. της ολλανδίας) Mark Rutte δήλωσε πρόσφατα ότι «οι ευρωπαίοι πρέπει να μπουν σε «πολεμική νοοτροπία» και ότι τα λεφτά των κρατικών προϋπολογισμών πρέπει να πάνε σε εξοπλισμούς κι ας γίνουν περικοπές σε άλλα «πράγματα» όπως η δημόσια υγεία…

– Ο επίσης ολλανδός επικεφαλής της «στρατιωτικής επιτροπής του νατο» (αναπαυτικές καρέκλες για «μπαρουτοκαπνισμένους», ε;) Rob Bauer είναι κι αυτός της γνώμης ότι οι ευρωπαίοι πρέπει να «στερηθούν τις πολυτέλειές» τους όχι μόνο για να συνεχίσουν να στηρίζουν το καθεστώς του φασιστοΚιέβου, αλλά και γενικά, «υπέρ αμύνης» κατά των μοχθηρών-της-ζούγκλας. (Ζούγκλα είναι όλος ο πλανήτης εκτός του «πρωτοκοσμικού κήπου» όπως ξεκαθάρισε πριν 2 χρόνια εκείνος ο καραγκιόζης eu αξιωματούχος ονόματι Borrel)

Κανονικά δεν επιτρέπεται να θεωρεί κανείς γελοία υποκείμενα τους εκπροσώπους των ιμπεριαλισμών, ειδικά των δυτικών με την τεράστια αιματηρή ιστορία. Όμως τώρα, στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα, το έχουν καταφέρει και αυτό! Να είναι γελοίοι και να καμαρώνουν!!! Ο Rutte (και όχι μόνον αυτός!!!) «προβλέπει» πως ο πόλεμος που εύχεται (κατά της ρωσίας, της κίνας, της βόρειας κορέας και του ιράν…) θα γίνει σε 4 με 5 χρόνια! Οπότε πρέπει να αρχίσουν από τώρα οι «θυσίες» ώστε σε 4 με 5 χρόνια να … τους κατατροπώσουμε!

Έτσι λοιπόν αντιλαμβάνονται τον 4ο παγκόσμιο πόλεμο αυτοί οι σπουδαίοι στρατηλάτες; Με ραντεβού; Μωρέ θα ‘ρθω σε 5 χρόνια και θα δεις τι θα πάθεις; Αν είναι τόσο επικίνδυνοι όλοι αυτοί οι rivals γιατί να μην επιτεθούν τώρα, ή σε ένα μήνα, ή σε ένα χρόνο, που το νατο θα λούζεται και θα κτενίζεται για να είναι έτοιμο να στραβήξει αργότερα τα σπαθιά του;

Η πραγματική ατζέντα είναι βέβαια ελαφρά διαφορετική: στρατιωτικοποίηση των δυτικών δήθεν «φιλελεύθερων» κοινωνιών και ειδικά των εργατικών τάξεών τους από τώρα και επ’ αόριστον – όχι μόνο για να γίνουν κρέας-για-drones μελλοντικά, αλλά μπας και ξεπεραστεί το όλο και χειρότερο πρωτοκοσμικό καπιταλιστικό έλλειμμα ανταγωνιστικότητας, από μεθαύριο αν είναι δυνατόν!

Σκάστε και δουλεύετε – το παλάτι έχει έξοδα!!! Τι έξοδα; Ε, για την «άμυνα»…

Μόνο που αυτά δεν είναι τόσο μακρινά όσο η απώθηση θέλει. Τα ίδια ακριβώς λέει και ο εντόπιος κόνδορας, ο ρημαδοΓουαϊδοΝικόλας. Θέλει κι αυτός όπλα, πολλά όπλα:

«Αν δεν έχεις όπλα θα σου φάνε το βούτυρο…» είπε το σοφό αρπακτικό, και με σεμνότητα παρέλειψε την υπόλοιπη φράση: «… ενώ αν έχεις όπλα δεν χρειάζεσαι βούτυρο, θα φας σφαίρες!».

Θέλει όπλα, πολλά όπλα ο κόνδορας, και έχει σπουδαία σχέδια. Θέλει να αγοράσει απ’ τους φίλους κι αδελφούς θεοναζί έναν iron dome, που είναι (λέει) η τέλεια ομπρέλλα…

Εμείς πάλι, περιθωριακοί μεν αλλά αδιαπραγμάτευτα αντεθνικιστές και αντιμιλιταριστές, υποψιαζόμαστε ότι το βασικό σχέδιο (και) των εντόπιων πολιτικών βιτρινών / αφεντικών είναι εκείνο που λένε εις τα ευρώπας: να την βγάζουμε τρώγοντας όχι βέβαια βούτυρο, αλλά στραγάλια, ώστε να «βάλουμε πλάτη» στο σχέδιο Draghi…! Στραγάλια, ναι, που μετριούνται εύκολα και μπορούν να μοιράζονται με δελτίο.

Γιατί – κι εδώ απλά αντι-πληροφορούμε το γενικό επιτελείο! χα! – αυτός ο θρυλικός iron dome είναι κάπως έτσι:

Εκείνο που προλάβατε να δείτε να διασχίζει σαν βολίδα τον ουρανό και να σκάει κάτω είναι ο πιο πρόσφατος υπερηχητικός πύραυλος της Ansar Allah (Houthis), που αφού διέτρεξε 2.000+ χιλιόμετρα απ’ την υεμένη έσκασε προχτές στο κέντρο του Τελ Αβίβ – και οι πύραυλοι του iron dome που βγήκαν να τον σταματήσουν κυνηγούσαν νυχτοπούλια στα πέριξ…

Πράγμα που σημαίνει πως με δεδομένο ότι οι πύραυλοι πλέον θα είναι όλο και περισσότερο υπερηχητικοί, ένας iron dome δεν φτάνει! Ίσως χρειάζονται δύο, όπως έγινε με τις μάσκες στην τρομοεκστρατεία!! Ή μπορεί και τρεις, ο ένας πάνω στον άλλο…

Έξοδα, πολλά έξοδα – φυσικά. Ποιο «βούτυρο»; Αυτό το τρώνε τ’ αφεντικά. Μια χούφτα ξηροκάρπια και πολύ νερό για εμάς – κι ευχαριστημένοι να είμαστε… Ε;