Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Αν υπάρχει κάτι που θα «έστεκε» απ’ την σκοπιά της δυτικής μιλιταριστικής λογικής σε σχέση με την ρωσική προώθηση στο ουκρανικό έδαφος είναι να εξασφαλιστεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ο νατοϊκός έλεγχος στη δυτική ουκρανία∙ με πιο βολικό σύνορο τον Δνείπερο. Η Μόσχα μπορεί να μην ενδιαφέρεται σ’ αυτήν την περιοχή, εκτός από μια ζώνη: αυτήν που περιλαμβάνει τις πόλεις Zaporizhzhia, Kherson, Mykolaiv και, φυσικά, την Οδησσό, μαζί με την ενδοχώρα, ως την Τρανσδνειστερία και τα σύνορα με τη ρουμανία.

Υπάρχει κατ’ αρχήν το εύλογο συμφέρον των νατοϊκών: να μην πάρει η Μόσχα την Οδησσό, αλλά αντίθετα, η πόλη και η περιοχή, ακριβώς απέναντι απ’ την Κριμαία και την Σεβαστούπολη, να μείνουν υπό «ουκρανικό» (δηλαδή νατοϊκό) έλεγχο.

Βρίσκονται ύστερα σε εξέλιξη μια σειρά κινήσεις που συγκλίνουν στο ότι γίνονται πράγματι προετοιμασίες μ’ αυτόν τον στόχο. Οι δηλώσεις (και οι απειλές) του Μικρού Δούκα του Λίγηρα ότι θα στείλει τη «λεγεώνα των ξένων» να φυλάει την Οδησσό μπορεί να είναι κωμικές. Συμβαίνουν όμως κι άλλα, κι όλα μαζί δεν είναι καθόλου αστεία:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης 3

Κανείς-δεν-θα-στείλει-στρατό-στην-ουκρανία…  (Για σήμερα…)

Δευτέρα 4 Μάρτη>> Ας δούμε ωστόσο βιαστικά και διαγώνια την χειρότερη εκδοχή. Το γεγονός ότι η δυτική / νατοϊκή συμμετοχή στο ουκρανικό πεδίο μάχης εμφανίζεται τώρα ανοικτά και δημόσια σε «ανώτατο επίπεδο», είτε επειδή ο θλιβερός «άσσος στο ημίχρονο-δύο τελικό» καρφώνει το Λονδίνο, είτε επειδή οι ρωσικές υπηρεσίες καρφώνουν το Βερολίνο, είτε επειδή ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα καρφώνεται μόνος του (για όποιον λόγο κι αν το κάνει) έχει πια δύο πολύ σοβαρές συνέπειες.

Πρώτον, αν τα δυτικά κράτη / κεφάλαια συνεχίσουν να συμμετέχουν στον πόλεμο εκεί, ομολογημένα πια, οι πολιτικές βιτρίνες τους και οι δημαγωγοί τους θα πρέπει να εξηγήσουν στους υποτελείς τους γιατί δεν είναι εν δυνάμει στόχος οι «εθνικές» επικράτειές τους! Το να παραδέχεσαι ότι επιτίθεσαι σε πυρηνική υπερδύναμη (που φυσικά έχει το δικαίωμα να αμυνθεί απαντώντας όπου και όπως κρίνει σκόπιμο) δεν μπορεί να περάσει σ’ αυτές τις υπνωτισμένες δυτικές κοινωνίες ως η «κακή είδηση της ημέρας» – όχι, σίγουρα, υπό φυσιολογικές συνθήκες… Έτσι δεν είναι;

Δεύτερον, αν αυτά τα δυτικά καρφώματα και αυτοκαρφώματα ΔΕΝ λειτουργήσουν ανασχετικά στις ιμπεριαλιστικές ορέξεις των δυτικών κρατών / κεφαλαίων, η ανεγκέφαλη αλεπού έχει κάτι περισσότερο από ένα-χαλίκι-στο-παπούτσι-της! Θεωρητικά θα μπορούσε να αυτοπεριοριστεί κτυπώντας τα δυτικά όπλα και τους δυτικούς στρατούς αποκλειστικά στο ουκρανικό πεδίο μάχης, όπως κάνει ως τώρα. Αν όμως αυτά τα όπλα και αυτοί οι στρατοί προκαλέσουν μια σοβαρή (όχι κατ’ ανάγκην από στρατιωτική άποψη) ζημιά; Το ρωσικό αμυντικό δόγμα κάτι λέει επ’ αυτού, πιο συγκεκριμένα για την απάντηση σε σοβαρές επιθέσεις στη ρωσική επικράτεια. Κι αυτό που λέει δεν είναι καθόλου ευχάριστο…

Φαίνεται να υπάρχει ένας βλακώδης μιλιταριστικός υπολογισμός στα κεφάλια διάφορων παρακμιακών της δύσης. Πάει κάπως έτσι: αν πούμε ανοιχτά ότι συμμετέχουμε «κάπως» στο ουκρανικό πεδίο μάχης και το επισημοποιήσουμε στην πράξη τότε η Μόσχα, που δεν θέλει πυρηνική καταστροφή του πλανήτη, θα αναγκαστεί να υποχωρήσει!.. Αυτοί οι τύποι θεωρούν ακόμα ότι έχουν την πρωτοβουλία της «κλιμάκωσης» και ότι η πρόκληση-του-ενδεχόμενου-των-χειρότερων θα τους αποφέρει κάτι που θα μπορούν να πουλήσουν ως «νίκη». Μόνο που δεν έχουν καμία πρωτοβουλία, πουθενά πλέον!!! Και οι μπλόφες δεν περνάνε…

Μ’ αυτά τα δεδομένα (και μιλώντας πάντα για την χειρότερη εκδοχή) θα έπρεπε να ευχόμαστε μια ξαφνική αντιπολεμική έκρηξη στις δυτικές κοινωνίες, τέτοια που δεν να μην είναι selfie, να μην είναι ακροδεξιά, και να μην υποχωρήσει … λόγω «κούρασης».

Γίνονται ακόμα τέτοια «θαύματα», ειδικά όταν αυτές οι δυτικές κοινωνίες έχουν πεισθεί για την … μοχθηρότητα του εχθρού (αλλά όχι των δικών τους καπιταλιστικών καθεστώτων);

Ουκρανικό πεδίο μάχης: χωρίς γάντια πλέον;

Δευτέρα 26 Φλεβάρη>> Η δύση (δηλαδή το νατο της) δεν μπορεί να αντέξει την αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Αν (ένα μεγάλο «αν»…) δεν είχε επενδύσει απ’ την αρχή τόσο ανοικτά και τόσο μανιασμένα στην ήττα της Μόσχας, ίσως θεωρούσε πως έχει κάποια περιθώρια οπισθοχώρησης. Απ’ την στιγμή όμως που απέτυχε στον οικονομικό πόλεμο έχει απομείνει εγκλωβισμένη στον στρατιωτικό, που στην αρχή ήταν το δευτερεύον σκέλος. (Περισσότερα και αναλυτικότερα στο Sarajevo.pdf 180a)

Τώρα πια γίνεται ανοικτά συζήτηση για παροχή στο φασιστοΚίεβο όπλων για να κτυπιούνται ρωσικοί στόχοι μακριά απ’ το μέτωπο, στο εσωτερικό της ρωσικής επικράτειας. Πύραυλοι, F-16…

Έχει δικαίωμα («δικαίωμα»: η λέξη που έγινε μπαλτάς!!…) ο ουκρανικός στρατός να κτυπάει πίσω απ’ το μέτωπο; Σίγουρα ναι: πόλεμος γίνεται! Όμως αυτό είναι εντελώς διαφορετικό απ’ το να εξοπλίζεται με νατοϊκά όπλα με την υπόδειξη πως να τα χρησιμοποιήσει! Για την ακρίβεια δεν είναι καν «υπόδειξη». Αυτά τα όπλα δεν μπορούν να τα χρησιμοποιήσουν ουκρανοί∙ χρειάζεται μακρόχρονη εκπαίδευση (και δεν υπάρχει χρόνος)∙ συνεπώς τα χρησιμοποιούν νατοϊκοί καραβανάδες! Δεν πρόκειται, λοιπόν, για το ουκρανικό δικαίωμα εντός ή εκτός εισαγωγικών. Αλλά για το όριο της μεταμφίεσης των νατοϊκών στρατών σε «ουκρανικό», σ’ έναν πόλεμο (κατά της Μόσχας) που πάνε γυρεύοντας να πάψει να είναι “proxy”.

Πιο πρόσφατος «υποδειξίας» ο απερχόμενος γ.γ. του νατο Jens Stoltenberg:


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 19 Φλεβάρη>> Ο don Rico (& Co) έτρεξε να χώσει τα μούτρα του στη μεγάλη χορωδία των δυτικών «αγανακτισμένων» πολιτικών βιτρινών για τον θάνατο του ακροδεξιού «ρώσου Γουαϊδό» (τον θυμάται αυτόν κανένας;). Το «μωραίνει ο κύριος…» είναι ξεπερασμένο προ πολλού! Αυτοί οι τύποι είναι πια τόσο ξεπεσμένοι ώστε μοστράρονται σα φτηνοί κράχτες παπατζήδων. Είναι πια τόσο θολωμένοι ώστε δεν τους περνούν απ’ το μυαλό (πριν ανοίξουν το στόμα τους…) ερωτήματα του είδους: αν αυτό το «βάναυσο, αυταρχικό καθεστώς» ήθελε να σκοτώσει τον δήθεν «επικεφαλής της αντιπολίτευσης» (αυτός είναι ο τίτλος που αποδίδουν στον Navalni οι δυτικές αποχαυνωμένες κεφαλές), εκεί που βρισκόταν φυλακισμένος, δεν θα μπορούσε να το κρύψει για καιρό ή να το κάνει μια πολύ βολικότερη στιγμή αντί για την ημέρα της «συνόδου ασφαλείας» στο Μόναχο, όπου ήταν μαζεμένοι όλοι (με ισχυρό πονοκέφαλο και ανομολόγητη ναυτία); Και, κατά συνέπεια, το «ερώτημα του ενός εκατομμυρίου»: μήπως αυτή η ανεγκέφαλη αλεπού (aka Putin) τους βάζει με σχέδιο στην μπρίζα, ώστε να αδιέξοδα της αποτυχίας / ήττας τους στο ουκρανικό πεδίο μάχης να γίνουν ακόμα χειρότερα αλλά και πιο διασκεδαστικά;

Όχι!!! Δεν έχουν μάθει τίποτα, δεν έχουν καταλάβει τίποτα απ’ αυτήν την «ατυχή εκστρατεία»! Αν και έχουν υπόψη τους την maskirovka, τους είναι αδύνατο να την αναγνωρίζουν∙ και είναι πέρα και έξω απ’ την ιμπεριαλιστική «φύση» τους να την αντιμετωπίζουν κατάλληλα!!! Αντίθετα θέλουν και μπορούν να «τσιμπάνε» σε οτιδήποτε δείχνει πόσο βάναυσος είναι ο αντίπαλός τους, πόσο κατώτερος είναι (ηθικά και όχι μόνο…), και πόσο αναπόφευκτο είναι να ηττηθεί συντριπτικά (αν όχι το 2022, αν όχι το 2023, αν όχι το 2024, τότε σίγουρα το 2025… ή το 2030…)


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μπρος βαθύ και πίσω ρέμα…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Παρακάτω είναι τα ονόματα μερικών απ’ τα κράτη που υποστηρίζουν την προσφυγή της νότιας αφρικής κατά του ισραήλ, στο «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» (ICJ)*, με την κατηγορία της γενοκτονίας κατά των παλαιστίνιων:

βολιβία, μεξικό, βενεζουέλα, ναμίμπια, αφγανιστάν, αλβανία, αζερμπαϊτζάν, μπαγκλαντές, μπενίν, μπουρκίνα φάσο, αλγερία, τσαντ, ινδονησία, μαρόκο, ακτή ελεφαντοστού, γκαμπόν, γκάμπια, γουϊνέα, ιράκ, ιράν, καμερούν, κατάρ, καζακστάν, κιργιζιστάν, λίβανος, μαλαισία, μάλι, αίγυπτος, μαυριτανία, μοζαμβίκη, νίγηρας, νιγηρία, ουζμπεκιστάν, πακιστάν, σενεγάλη, σιέρα λεόνε, σουδάν, συρία, σαουδική αραβία, τατζικιστάν, τυνησία, αίγυπτος, τουρκμενιστάν, τουρκία, ουγκάντα, ομάν, ιορδανία, ινδονησία…

Αντίθετα, τα κράτη που έχουν δηλώσει ως τώρα ανοικτά συνήγοροι του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος, είναι τα εξής τέσσερα: οι ηπα, η μεγάλη βρετανία, η γαλλία και η γερμανία. Με την αποικιοκρατική, ιμπεριαλιστική ιστορία τους βουτηγμένη στο αίμα «ξέρουν»: Δεν γίνεται καμία γενοκτονία στη γάζα λένε. Είναι νόμιμη αυτο-άμυνα… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας του κατακτητή που καταλαβαίνει ότι έφαγε-τα-ψωμιά-του… Είναι η «νομιμότητα» της αυτο-άμυνας την οποία σκοπεύουν να επικαλεστούν τα ίδια… Είναι η «νομιμότητα» που δίνουν αυτά και μόνον αυτά στα συμφέροντά τους και στον κανιβαλισμό τους. Είναι η πιο πρόσφατη έκλαμψη δυτικής ιμπεριαλιστικής χυδαιότητας και κυνισμού… Μπροστά σ’ έναν πλανήτη που θέλει περισσότερα – και έχει βρει καινούργιους, φιλικότερους προστάτες…

Περισσότερα είναι τα πρωτοκοσμικά κράτη που (προσπαθούν να) κάνουν το κορόιδο, στηρίζοντας «σιωπηλά» τους χασάπηδες. Ενώ τα βασικά μέλη του ευρασιατικού project μουρμουρίζουν μονότονα τα περί «λύσης των δύο κρατών», περιμένοντας…

Μιλώντας ψυχρά και δυσοίωνα: τα μαχαίρια βγαίνουν απ’ τα θηκάρια, και το «διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης» είναι μόνο μια αντανάκλασή τους:

[* διάφοροι διεθνώς και στα μέρη μας, βιαστικοί, απρόσεκτοι, αδιάφοροι ή πονηρούληδες μπερδεύουν το “διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης” (ICJ) με το “διεθνές ποινικό δικαστήριο” (ICC). Και τα δύο έχουν έδρα στη Χάγη, και τα δυο είναι διεθνή. Αλλά το ένα (το ICJ) είναι πολύ παλιό, είναι ο ένας απ’ τους 6 πυλώνες του οηε, και ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΙΕΝΈΞΕΙΣ ΜΕΤΑΞΥ ΚΡΑΤΩΝ. Το άλλο (το ICC) είναι ηλικίας μόλις 20+ χρόνων, ασχολείται ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΤΟΜΑ, και θεωρείται – αποδεδειγμένα – εντελώς “διεφθαρμένο”. Την ανεγκέφαλη αλεπού, για παράδειγμα, ως “άτομο”, την καταδίκασε το δεύτερο, το ICC, σε χρόνο μηδέν – είναι “εργαλείο” των δυτικών αφεντικών, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γράψαμε πρόσφατα περισσότερα – πείτε τα και στους φίλους / φίλες σας, να μην λένε ανοησίες….]


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Στ’ άρματα, στ’ άρματα!!

Μπορεί τα τανκς να μην είναι σίγουρη επένδυση, αλλά οι λιθουανοί καθεστωτικοί είναι σκέτο χρυσάφι. Όσοι πόνταραν σ’ αυτούς έκαναν την τύχη τους…

Δευτέρα 22 Γενάρη>> Οι δυτικοί πολεμόκαβλοι έχουν ξεχυθεί σ’ έναν αγώνα προβλέψεων του πότε θα γίνει ο πόλεμος … νατο – ρωσίας (με ευθύνη της Μόσχας φυσικά!!!).

H εσθονή νεοφιλελεύθερη, απόφοιτη της διάσημης «σχολής νέων ηγετών» (του παγκόσμιου οικονομικού φόρουμ…) πρωθ. Kaja Kallas προβλέπει ότι αυτό θα γίνει μέσα στα επόμενα 3 χρόνια…

Στην ακόμα-δεν-μπήκαμε-στο-νατο-και-μας-έπιασε-φαγούρα σουηδία, ο υπ. πολιτικής προστασίας Carl-Oscar Bohlin και ο αρχιστράτηγος Micael Byden προειδοποίησαν τους υποτελείς «να είναι έτοιμοι» για πόλεμο. Ξέχασαν όμως να πουν για πότε τον έχουν κανονίσει, με αποτέλεσμα αρκετοί σουηδοί να τρέξουν στα μπακάλικα – υπάρχει και σουηδικός πανικός!! – για τα γνωστά… Άλλοι πάλι άρχισαν να αναρωτιούνται με αναίδεια «και τα καταφύγια πού είναι;»

Ο διασκεδαστικός γερμανός υπ.αμ. Boris Pistorius (για κάποιους είναι ο επερχόμενος αντικαταστάτης του θλιβερού «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» νυν πρωθυπουργού Soltz) προβλέπει ότι μέσα στα επόμενα 5 με 8 χρόνια ο ρωσικός στρατός θα επιτεθεί στο νατο…

Ο επικεφαλής της νατοϊκής στρατιωτικής επιτροπής ναύαρχος Rob Bauer τον προβλέπει μέσα στα επόμενα 20 χρόνια…

Ένα μισο-ομολογημένο τμήμα του κοινού παρονομαστή όλης αυτής της δυτικής μιλιταριστικής αισιοδοξίας είναι αυτό: χάνουμε (ή χάσαμε) την ουκρανία!! Όμως αυτό είναι μάλλον παλιό. Πιθανότατα τώρα υπάρχει (μεταξύ εκείνων που ήταν απόλυτα σίγουροι πριν 2 χρόνια ότι η Μόσχα όχι απλά θα ηττηθεί αλλά θα χρεωκοπήσει / διαλυθεί…) ο φόβος μιας γενικότερης κατάρρευσης του μετώπου απ’ την ουκρανική πλευρά. (Το κρίσιμο σημείο αυτόν τον καιρό είναι η πόλη / οχυρό Avdeevka, την οποία ο ρωσικός στρατός έχει σχεδόν κυκλώσει και φαίνεται να καταλαμβάνει σταδιακά…).

Η αποτυχία / ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης είναι όμως μόνο ένα μέρος της αιτίας των νατοϊκών κραυγών «λύκος, λύκος στο μαντρί!!!» Ένα άλλο, σοβαρότερο, είναι ότι μελετώντας την εξέλιξη του πολέμου εκεί οι νατοϊκοί κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι στρατοί τους (ένας ένας και όλοι μαζί) είναι αδύνατο να νικήσουν σ’ έναν κανονικό πόλεμο με τον τρόπο που είναι οργανωμένοι και εξοπλισμένοι ως τώρα…


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ουκρανικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 6 Νοέμβρη>> Ο πόλεμος μεταξύ νατο και Μόσχας (ως τον τελευταίο ουκρανό…) έχει περάσει σε δεύτερη δημαγωγική μοίρα, αλλά δεν έχει σταματήσει! Εκεί γίνονται «πράματα και θάματα».


Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Πόλεμο θέλει η δύση; Πόλεμο θα λάβει! (2)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Οι ρωσικές βάσεις στην Tartus και στην Khmeimin της συρίας βρίσκονται σε υψηλή ετοιμότητα, καθώς πλησιάζει ο 6ος στόλος. Σκληραγωγημένοι αντάρτες απ’ την υεμενίτικη al Asnar (Houthis) και απ’ της ιρακινές Kata’ib Hezbollah, Asa’ib Ahl ap-Haq και Harakat al-Nujaba είναι σε ετοιμότητα ή μπορεί καθ’ οδόν προς το παλαιστινιακό μέτωπο. Ο Soleimani, ίσως από κάπου στον ουρανό, διορθώνει τις τελευταίες λεπτομέρειες… Και Άγκυρα, Ισλαμαμπάντ, Μόσχα, Κάιρο, και Πεκίνο, παρακολουθούν κλείνοντας το μάτι: δεν είναι πια για την Παλαιστίνη μόνο! Είναι ο 4ος παγκόσμιος πόλεμος! (Αν θέλετε το καταλαβαίνετε. Αν όχι… λυπούμαστε).

Το απαρτχάιντ καθεστώς του Τελ Αβίβ παίζει, όχι μόνο για λογαριασμό του αλλά και για λογαριασμό των δυτικών ιμπεριαλισμών που τόσο πιστά υπηρέτησε εδώ και σχεδόν 80 χρόνια, το τελευταίο χαρτί της εμπροσθοφυλακής… (Το ίδιο που έπαιξε και το φασιστοκαθεστώς του Κιέβου… και έχασε).

Κι εδώ είναι το πρόβλημα. Σύμφωνα με τον αξιόπιστο Scott Ritter στις αρχές της χρονιάς (2023) το ισραηλινό επιτελείο έκανε μια άσκηση-επί-χάρτου για το ενδεχόμενο ταυτόχρονης «προσβολής» από 3 ή και 4 (: + αίγυπτος…) μεριές. Το συμπέρασμα ήταν: θα ηττηθούμε… Το ισραηλινό πεντάγωνο μπορεί να μην περίμενε να ανάψουν το φυτίλι οι ξυπόλητοι της Γάζα, καταλαβαίνει όμως καλά την συγκυρία και τις αντιπαλότητες στις οποίες συμμετέχει ή και προκαλεί ή και οξύνει.

Τώρα πρέπει να αποφύγει ένα τέτοιο ενδεχόμενο αυτοπεριοριζόμενο στην «τιμωρία της Γάζα»; Αυτό του λένε οι δυτικοί φίλοι του: μην σκοτώσεις πολλές χιλιάδες, σκότωσε μόνο 10, 15 άντε 20 χιλιάδες κι εμείς θα πούμε ότι είναι λίγοι, μόνο 2.000, ότι οι άλλοι πέθαναν λόγω covid… γιατί μπορεί να μπουκάρουν οι ιρανοί και δικοί τους, και τότε θα έρθουμε σε δύσκολη θέση… Όμως απ’ την άλλη μεριά, ακόμα κι αν τώρα αποφύγει τα χειρότερα, θα υπάρξει επόμενη φορά – και το ξέρει. Ο χρόνος δεν είναι υπέρ του. Συνεπώς αυτό το ανθρωποφάγο δυτικογενές αποικιοκρατικό καθεστώς πλησιάζει ίσως (ίσως λέμε…) τα δάκτυλά του στο έσχατο σημείο του: στο σημείο Dimona. (Δεν θα πούμε περισσότερα, και ευχόμαστε να μην χρειαστεί. Απλά κρατείστε το σε κάποια άκρη…)

Κατά τα άλλα είναι γνωστό: παρά την φήμη του ο IDF ένα μόνο όπλο διαθέτει, κι αυτό είναι που χρησιμοποιεί (όταν δεν έχει τους ανάλογους αντιπάλους..): την αεροπορία του. Το πεζικό του; Οπουδήποτε μπλέχτηκε τα τελευταία 20 χρόνια, απ’ το νότιο λίβανο το 2006 ως το προσφυγικό στρατόπεδο της Jenin το περασμένο καλοκαίρι (και λίγες φορές μέσα στη Γάζα), ηττήθηκε. Μάχες πόλεων, μάχες ανάμεσα σε ερείπια στη Γάζα; Αν χρησιμοποιηθούν τεθωρακισμένα, θα είναι στο έλεος των αντιαρματικών. Αν δεν χρησιμοποιηθούν, το «σκέτο» πεζικό θα υποφέρει από τους ελεύθερους σκοπευτές. Εν τέλει πάνω απ’ τις άγνωστης έκτασης κατακόμβες κανείς σώφρων δεν θα πλησίαζε!!! Κάποιος το παρατήρησε: κάνοντας την Γάζα μπάζα απλά κάνουν αδύνατο να κρατήσουν οι αρβύλες τους εκεί… Κι αν δεν τις κρατήσουν πως θα πουν ότι νίκησαν-το-κακό; Πως θα τρομοκρατήσουν όσους τους αμφισβητούν πλέον πρακτικά και απειλητικά αλλά και τους πολύ περισσότερους σ’ όλο τον πλανήτη που χειροκροτούν τους αμφισβητίες;

Όλοι οι ξαφνιασμένοι (και οι πάντες είναι τέτοιοι, ποιος ασχολείται εδώ και μήνες με τη Μέση Ανατολή και μάλιστα από εργατικές, ανταγωνιστικές θέσεις;) δεν έχουν καταλάβει όχι τι έγινε στις 7 Οκτώβρη, αλλά το τι επιταχύνθηκε εκείνη την ημέρα!! Ούτε οι απωθήσεις ούτε η άγνοια είναι καλοί σύμβουλοι∙ ούτε όμως η ασταμάτητη μηχανή έχει προφητικό «χάρισμα».

Πόλεμο θέλει η δύση; Πόλεμο θα λάβει! (3)

Οδομαχίες βρίσκονται καθημερινά σε εξέλιξη σε διάφορες πόλεις της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης… αλλά οι Παλαιστίνιοι χρησιμοποιούν ακόμα πέτρες. ‘Ενοπλες παλαιστινιακές ομάδες προς το παρόν δρουν μόνο στην Jenin, κρατώντας του ισραηλινούς μακριά απ’ τον προσφυγικό καταυλισμό. Ο στρατός, φυσικά, έχει κλειδώσει τα δεκάδες «μπαντουστάν» και σκοτώνει όπου μπορεί: τουλάχιστον 55 διαδηλωτές ως το περασμένο Σάββατο, 7/10… (Αλλά αυτά είναι ασήμαντα νούμερα δολοφονιών, έτσι δεν είναι;)

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> Ας το επαναλάβουμε (και που ξέρεις; η επανάληψη λένε ότι είναι η μητέρα της μάθησης!): δεν πρόκειται πια μόνο για την Παλαιστίνη – ακόμα κι αν οι δυτικοί προσπαθούν να περιορίσουν την σύγκρουση εκεί, ακόμα κι αν τα λόγια είναι παλιά και τετριμμένα, του είδους «η λύση των δύο κρατών»… Την Παλαιστίνη την είχαν «διαγράψει» απ’ τα κατάστιχά τους οι δυτικοί (πρώην ηγεμόνες), την θυμόνταν μόνο οι άραβες ή/και οι μουσουλμάνοι χωρίς όμως ορατούς συσχετισμούς δύναμης υπέρ τους. Εκείνο που έκανε η Παλαιστινιακή αντίσταση στις 7 Οκτώβρη το πρωί αντήχησε σε όλο τον πλανήτη! Ήταν μια εκκωφαντική έκρηξη: κατέρρευσαν σε λίγες ώρες, σαν χάρτινος πύργος, δυτικά μιλιταριστικά «έργα και ημέρες» δεκαετιών! «Έγραψε» παντού, σε φίλους και εχθρούς – πως να το πούμε; Συνεπώς το παρακμιακό δυτικό χωροφυλακείο στη μέση Ανατολή δεν μπορεί να «ισοφαρίσει» ισοπεδώνοντας και σκοτώνοντας απλά στη Γάζα, όπως συνήθως, όταν οι Παλαιστίνιοι θεωρούνταν απλά «πρόβλημα δημόσιας τάξης» του Τελ Αβίβ. Δεν είναι η «παλιά και τετριμμένη» παλαιστινιακή αντίδραση∙ είναι κάτι καινούργιο, διαφορετικό, σαφώς μεγαλύτερο. Αρκεί να διαβάσει κανείς προσεκτικά την ανακοίνωση του κινέζου υπ.εξ. Wang Yi μετά την συνάντησή του με τον ανεκδιήγητο κηπουρό Borrel που πληρώνεται για να παριστάνει τον υπ.εξ. της ε.ε., ειδικά το πρώτο μισό της – για να καταλάβει.

Αν το ισραηλινό καθεστώς προκαλέσει την «μοίρα του» κι υποχρεωθεί σ’ έναν πόλεμο φθοράς γύρω γύρω στα σύνορά του, δεν έχει καμία ελπίδα. Ούτε «ηθικής ανωτερότητας», ούτε καν οικονομικής και κοινωνικής επιβίωσης. Κι αφού όλοι καταλαβαίνουν την διακύβευση∙ αφού οι δυτικές ολιγαρχίες και μεγάλο μέρος των πληθυσμών τους έχουν εγκαταλείψει προ πολλού (όπως έχουν δείξει καθαρά στην ουκρανία) οποιαδήποτε έκκληση, έστω και προσχηματική, για «ειρήνη»∙ αφού στρέφονται όλο και πιο καθαρά στο πόλεμος – πόλεμος – πόλεμος (με έξοδα άλλων ει δυνατόν παρακαλούμε!) νοιώθοντας ότι το έδαφος του πλανήτη γη φεύγει κάτω απ’ τα πόδια τους∙ αφού η καπιταλιστική αναδιάρθρωση πλησιάζει με δρασκελιές στην γεωπολιτική της έκρηξη∙ αφού – αφού – αφού, η εργατική ανάλυσή μας δεν μπορεί να αποκλείσει τίποτα πια. Δυστυχώς.

Θα πει κάποιος: ο ισραηλινός φασισμός μπορεί να εκκενώσει την λωρίδα της Γάζα και χωρίς … (: η λέξη από «π», απαγορευμένη προς το παρόν!)  – το έχει ξεκινήσει ήδη. Λάθος! Δεν μπορεί, παρότι στις αρχές του 2023 ο φασιστοNetanyahou το είχε ανακοινώσει σαν πρόθεση, με τη φράση οι Εβραίοι έχουν αποκλειστικό και αναφαίρετο δικαίωμα σε όλες τις περιοχές της Γης του Ισραήλ.

Οι πρόσφυγες άμαχοι που τώρα φεύγουν, θα σταθούν στη νότια Γάζα ή στα αιγυπτιακά σύνορα δίπλα∙ αλλά η χούντα του Sisi δεν θέλει με τίποτα παλαιστίνιους πρόσφυγες. Συνεπώς θα κάνει τα πάντα για να τους εμποδίσει να φύγουν, ή να τους ξανασπρώξει πίσω αν περάσουν τα σύνορα. Κυρίως όμως: πως ο ισραηλινός στρατός θα διώξει τους ένοπλους απ’ τα άγνωστης έκτασης υπόγεια τούνελ; Με χημικά αέρια; Απαγορεύονται διεθνώς (υποτίθεται)…

Και πάλι: η λωρίδα της Γάζας, η Παλαιστίνη, οι Παλαιστίνιες και οι Παλαιστίνιοι, δεν είναι πια το μόνο «πρόβλημα» για τον χωροφύλακα και τους δυτικούς συμμάχους του. Το πρόβλημά του, σαν καθεστώς και σαν κοινωνία στη συντριπτική της πλειοψηφία, είναι ότι έχει επιλέξει να συνεχίσει και να οξύνει το νταβατζιλίκι στη μέση Ανατολή για λογαριασμό δικό του και των παρακμιακών ιμπεριαλιστών / μαφιόζων∙ ενόσω οι συσχετισμοί δύναμης έχουν αλλάξει, και οι καινούργιες «μεγάλες δυνάμεις» δεν χρειάζονται ούτε τις υπηρεσίες του, ούτε τα προβλήματα που δημιουργεί…

Όσο μπακάλικο στα μέτρα σου κι αν θεωρείς την Ιστορία, έρχεται η στιγμή που θα σε δαγκώσει…

Προς πάντων οικονομία!

Δευτέρα 16 Οκτώβρη>> … Φυσικά το να υποστηρίζουμε την Ουκρανία είναι ένας πολύ φτηνός τρόπος να σιγουρέψουμε ότι η Ρωσία υπ’ αυτό το καθεστώς δεν είναι απειλή για τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και είναι ζωτικής σημασίας να συνεχίσουμε αυτήν την υποστήριξη. Είναι προς το συμφέρον μας να υποστηρίζουμε την Ουκρανία, αφού αυτοί είναι που πολεμούν σ’ αυτόν τον πόλεμο, όχι εμείς…

Τάδε έφη η κυρία Kajsa Ollongen, υπ.αμ. της ολλανδίας, μιλώντας στο «φόρουμ ασφαλείας της Βαρσοβίας στις 3 Οκτώβρη του 2023 – πριν την “έκρηξη” στη Μέση Ανατολή. Και εξέφρασε με τον τρόπο της αυτό το κράμα ιμπεριαλισμού και ρατσισμού που είναι σύμφυτο με την πρωτοκοσμική, δυτική «ανωτερότητα» επί αιώνες.

Θα θυμάστε πως όταν οι πρώτες χιλιάδες προσφύγων απ’ την ουκρανία, μετά την ρωσική εισβολή στις 24 Φλεβάρη του 2022, άρχισαν να φτάνουν σε «ευρωπαϊκό έδαφος» (και το ουκρανικό ευρωπαϊκό είναι) η φιλάνθρωπη αντίδραση των δημαγωγών ήταν: Ωωωω! Αυτοί είναι λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, όπως εμείς! Δεν είναι σαν τους άλλους τους μαυριδερούς… Πράγμα που σήμαινε ότι «ανοίγουμε την αγκαλιά μας σ’ αυτούς που είναι σαν εμάς, λευκοί, ξανθοί, με γαλάζια μάτια, και δεν τους ρίχνουμε κλωτσιές όπως στους άλλους, τους μαυριδερούς…»

Αυτή ήταν η μία όψη της «δυτικής ανώτερης φιλοξενίας». Η άλλη, η κυρίως όψη, είναι εκείνη που εξέφρασε η κυρία Ollongen (και πολλοί άλλοι, έμμεσα ή και λιγότερο έμμεσα): ό,τι χρώμα και να είστε, το βασικό είναι πως είστε πολύ φτηνοί, μας στοιχίζεται ελάχιστα, για να φτιάξουμε «αναχώματα» με τα κορμιά / πτώματά σας, ώστε να μην απειλεί η ρωσία… Κι ας αφήσουμε προς στιγμή στην άκρη πόσο «απειλητική» ήταν η Μόσχα για το νατο τον Φλεβάρη του 2014, όταν και πάλι οι ουκρανοί ήταν «πολύ φτηνοί» ώστε να τους καθορίζουν οι πληρωμένοι απ’ τις ηπα και τους συμμάχους τους ελεύθεροι σκοπευτές, για να ολοκληρωθεί το φασιστικό πραξικόπημα της Maidan στο Κίεβο… Ή, πάλι, το πόσο «απειλητική» ήταν τον Δεκέμβρη του 2019…

Το ερώτημα είναι πόσες φορές πρέπει να ακούσουν οι ουκρανοί και οι ουκρανές τις έγνοιες της κάθε κυρίας Ollongen, του κάθε Borrel, της κάθε αγαπημένης Annalena, του κάθε Παρωπίδα και του κάθε don Rico, για να αποφασίσουν ότι αφού πρώτα ξεφορτωθούν τα φασιστοκαθάρματα που τους κυβερνούν σκοτώνοντάς τους και τους σκοτώνουν κυβερνώντας τους, θα πρέπει να ανοίξουν τους λογαριασμούς μ’ όλους αυτούς που τους θεωρούν «έναν πολύ φτηνό τρόπο»… Για οτιδήποτε.

Υπόγειες κινήσεις υπάρχουν… Αλλά ως τώρα παραμένουν υπόγειες. Εν τω μεταξύ ο «πολύ φτηνός θάνατος» προελαύνει…