Tag: μακεδονία

Σάββατο 15 Σεπτέμβρη. Η «συμφωνία των Πρεσπών» θα εγκριθεί απ’ το δημοψήφισμα στη βόρεια μακεδονία, θα περάσει και απ’ την βουλή της… Τελικά, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα εγκριθεί και απ’ την ελληνική. Και τότε θα αρχίσουν να παίζουν τα ελληνικά εθνικιστικά όργανα.

Ανάμεσα στα άλλα, μέσα στη συμφωνία, προβλέπεται η σύσταση μιας μικτής διεπιστημονικής επιτροπής (το «μικτή» αφορά συμμετοχή «ειδικών» και απ’ τα δύο κράτη) για τον έλεγχο των σχολικών βιβλίων ιστορίας (των δύο εκπαιδευτικών συστημάτων) και τις απαραίτητες διορθώσεις ώστε να μην προάγουν τον «αλυτρωτισμό». Όπως ξέρει καλά κάθε έλληνας πατριώτης, “δεξιός” ή “αριστερός”, τέτοιο πράγμα δεν αφορά το ελλαδιστάν· αφορά μόνο τους «σκοπιανούς». 1 – 0 απ’ τα αποδυτήρια!

Είναι γνωστό πως οι έλληνες δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους για τα εντελώς ιδεολογικά και γεμάτα ψέμματα και παραμύθια σχολικά βιβλία ιστορίας: τα θεωρούν σπονδυλική στήλη της αναπαραγωγής της “εθνικής αλήθειας” (αλλά και της καλλιέργειας του μίσους προς την ιστορία, πράγμα που βολεύει εξαιρετικά τα ντόπια αφεντικά και τους λακέδες του). Εδώ έφαγαν μαζί με τα κόκκαλα την Ρεπούση – στον Ζάεφ θα κολώσουν; Εκείνο στο οποίο έχει δοθεί μικρότερη σημασία είναι ότι απ’ την μεριά της Αθήνας πρόεδρος της επιτροπής διορίστηκε ο οριτζινάλ βαθύς πασόκος (τώρα συριζαίος, αλλοίμονο!) βουλευτής Σερρών Μάρκος Μπόλαρης.

Τι «αέρα» θα φέρει ο κυρ Μπόλαρης στο ζήτημα των σχολικών βιβλίων της βόρειας μακεδονίας; Μια ματιά στο βιογραφικό του δείχνει το γιατί είναι ένας απ’ τους κατάλληλους ανθρώπους γι’ αυτό το πόστο: για να απαιτεί τα απίθανα, να προκύπτουν διαφωνίες έως καυγάδες, έτσι ώστε να φρενάρει την εξέλιξη της ένταξης της βόρειας μακεδονίας στην ε.ε.

Για παράδειγμα ο κυρ Μπόλαρης παινεύεται ότι …. έκανε πολυετή αγώνα για την ανάδειξη του ζητήματος της επιστροφής των κλεμμένων χειρογράφων των Ι. Μ. Ιωάννου του Προδρόμου και Ι.Μ. Παναγίας Εικοσιφοινίσσης από τους Βουλγάρους. Με επιστολή του προς τον Κ. Καραμανλή [τότε πρωθ.] ζήτησε η επιστροφή να μπει ως όρος στην επικείμενη τότε εισδοχή της Βουλγαρίας στην ευρωπαϊκή ένωση…

Με τέτοιο πολιτικό ταπεραμέντο και χριστιανοπατριωτική στόχευση σκεφτείτε τώρα πόσα εμπόδια μπορεί να σκαρφιστεί ο εν λόγω για την ένταξη της βόρειας μακεδονίας στην ε.ε. ξεφυλλίζοντας τα βιβλία της σχολικής ιστορίας. Ειδικά όταν έχει δηλώσει (προφανώς κοιτώντας τους ψηφοφόρους του στις Σέρρες και στα πέριξ, τους οποίους πάντα θα κοιτάει…) ότι α) είναι αντίθετος στο όνομα “βόρεια μακεδονία” και β) είναι αντίθετος στο επίθετο “μακεδονική” για την γλώσσα και την εθνικότητα… Έδωσε (μόλις πήρε την καρέκλα, την δουλειά και τον έξτρα μισθό) το στίγμα του:

…Υπάρχουν απίστευτες ιστορικές διαστρεβλώσεις στα βιβλία της γειτονικής χώρας…. Στα βιβλία τα δικά μας δεν έχουμε προσβολές…

Ε, αλλοίμονο: “απίστευτες”!!! Δεν μας κάνει εντύπωση που οι εντεταλμένοι του ελληνικού βαθέος κράτους ογκόλιθος και τενεκεδένιος εξοχότατος διάλεξαν ένα τέτοιο πρόσωπο για αυτήν την «εθνική αποστολή»: να εκβιάζεται μόνιμα η βόρεια μακεδονία απ’ την ελλάδα, και να εμποδίζεται το «κλείσιμο των κεφαλαίων» της ένταξής της στην ε.ε. Ούτε μας κάνει εντύπωση ότι η δημαγωγική εθνική ενότητα δεν πρόσεξε τον διορισμό.

Τα φασισταριά που σκόπιμα κούρντισαν και αμόλυσαν οι φαιορόζ θα έχουν «ψωμί» τα επόμενα χρόνια… Τα ντόπια αφεντικά τους χρειάζονται.

(φωτογραφία: Χάρηκε ο τενεκεδένιος αξιολαμπρότατος δίπλα στη λίμνη. Την είχε ξαναδεί; Όχι, ευκαιρία ήταν… Του είπαν τα αφεντικά του: άντε ρε, δείξε ότι είσαι αριστερούλης! κι αυτός χέστηκε πάνω του!

Πάντως είτε καταλαβαίνει τι κάνει είτε όχι έχει πάρει θέση στο βιβλίο των ηρώων του τρόμου. Του ελληνικής παραγωγής τρόμου πάντα…)

Σάββατο 8 Σεπτέμβρη. Κατά τον έλληνα υπ.εξ. Nick the greek οι υπήκοοι του μακεδονικού κράτους «αγοράζουν γουρούνι στο σακί» αποφασίζοντας υπέρ της συμφωνίας των Πρεσπών – την οποία έχει υπογράψει και ο ίδιος.

Κοκορεύεται φτηνά (και οπωσδήποτε εθνικιστικά) πως ό,τι κι αν αποφασίσουν στα Σκόπια, θα εξαρτιώνται απ’ την Αθήνα (και την δική της έγκριση της συμφωνίας).

Τι παριστάνει άραγε; Ότι την άνοιξη θα είναι πιο ψεκασμένος κι απ’ τον ψεκασμένο κυβερνοεταίρο του και θα απορρίψει την συμφωνία; Εννοείται ότι η Αθήνα έχει φροντίσει τα «εθνικά συμφέροντά» της στη φάση των ενταξιακών διαπραγματεύσεων του μακεδονικού κράτους στην ε.ε…. Όμως αυτό θα παίξει (όσο παίξει) αφού πρώτα θα έχει τελειώσει το θέμα της συμφωνίας.

Μπορεί, μετά, να είναι ο ίδιος στο σακί: το φασισταριό που φρόντισε η κυβέρνησή του να κουρντίσει (ελπίζοντας να ταϊστεί ο ψεκασμένος) θα βρίσκει μόνιμα αφορμές να μουγκρίζει…

(φωτογραφία: Μπροστά το γουρούνι και πίσω το σακί. Αλλά σε ποια μεριά; Δεξιά ή αριστέρα;)

Τετάρτη 8 Αυγούστου. Η απέλαση δύο ρώσων διπλωματών και η απαγόρευση εισόδου στην ελλάδα για άλλους δύο, και η αναπόφευκτη αντίδραση της Μόσχας περίπου στα ίσια, προορίζεται μεσοπρόθεσμα να χαθεί στη γενική αμνησία, αφού πρώτα κάνει την μεταφυσική διαδρομή της, του είδους «ωωωω, γιατί τα σπάμε με το αγαπημένο ξανθό γένος»; Οι «ρωσόφιλοι» ποτέ δεν έλειψαν στα μέρη μας, έστω κι αν είναι το ίδιο ετερόκλητοι όσο και οποιοιδήποτε άλλοι «-φίλοι».

Προς το παρόν έχει μείνει μια ασαφής ιδέα: ότι η Μόσχα «κάτι ήθελε να κάνει σε σχέση με το ‘μακεδονικό’, για να ‘χαλάσει την λύση’…» Περισσότερο σαν θεωρία συνωμοσίας παρά σαν στοιχειώδης εξήγηση αυτή η ιδέα βολεύει ωστόσο. Επειδή σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής (και του ελληνικού κράτους) δεν πρέπει να λέγονται πολλά. Και είναι προτιμότερο να κυκλοφορούν φαντάσματα, σύγχιση, εθνικά χρήσιμη άγνοια.

Ήταν, λοιπόν, το «μακεδονικό» και «η ρωσική προσπάθεια να γίνει κάποια ζημιά στη λύση» η αιτία; Έχουμε σοβαρές επιφυλάξεις, το λιγότερο. Το αρχικό δημοσίευμα της καθεστωτικής καθημερινής (στις 11 Ιούλη) θα έπρεπε να τύχει μεγαλύτερης προσοχής. Αναπαράγουμε βασικά αποσπάσματά του (ο τονισμός με υπογράμμιση δικός μας):

…. Ανάμεσα στις κατηγορίες που απευθύνει η Αθήνα προς τους διπλωμάτες είναι οι απόπειρες αλίευσης και διακίνησης πληροφοριών, αλλά και χρηματισμού κρατικών λειτουργών. Η συγκεκριμένη υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια μια υπόγεια ένταση που φαίνεται να υπάρχει ανάμεσα σε Αθήνα και Μόσχα, τα τελευταία δύο χρόνια, για λόγους οι οποίοι συνδέονται και με το γενικότερο περιβάλλον ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, η Αθήνα έχει ήδη αποφασίσει και δώσει εντολή για την άμεση απέλαση δύο ατόμων –ο ένας είναι το στέλεχος της ρωσικής πρεσβείας Βίκτορ Γιάκοβλεφ– και την απαγόρευση νέας εισόδου στη χώρα για δύο ακόμα, οι οποίοι εμπλέκονται σε σωρεία ενεργειών, μεταξύ των οποίων πληροφοριακής δραστηριότητας (ο διπλωματικός όρος για την αλίευση και διακίνηση πληροφοριών) εις βάρος της Ελλάδας. Η πρωτοβουλία της Αθήνας δεν αποτελεί «κεραυνό εν αιθρία», αλλά έρχεται ως απάντηση μετά μια σειρά από συντονισμένες κινήσεις προσπάθειας επέκτασης της ρωσικής επιρροής στην Ελλάδα. Διπλωματικές πηγές εντάσσουν σε αυτές τη δραστηριότητα διαφόρων κύκλων ρωσικών συμφερόντων, όπως η Αυτοκρατορική Ορθόδοξη Παλαιστινιακή Eνωση. Η αντίδραση της Αθήνας αποτελεί, μεταξύ άλλων, ένα μήνυμα προς τη Μόσχα και για όλες αυτές τις δραστηριότητες.

…

Ουπς!!!! “Αυτοκρατορική ορθόδοξη παλαιστινιακή ένωση”; Τι είναι αυτό; Και τι σχέση έχει η παλαιστίνη με τα βαλκάνια; Μήπως η πιο σοβαρή αιτία (αν και όχι αναγκαστικά η μοναδική) της ελληνικής φαγούρας για τις ρωσικές κινήσεις δεν αφορά τα βαλκάνια αλλά την μέση Ανατολή;

Χμμμμ…

Τετάρτη 20 Ιούνη. Πρώτον, ας μην συνεχίσει κανείς το σύνθημα!… Δεύτερον, ας μην αγνοεί κανείς την δύναμη της μικροαστικής εκδικητικότητας… Τρίτον, επειδή αυτή η εκδικητικότητα είναι «πολιτικό κεφάλαιο» μην περάσει από κανενός το μυαλό ότι θα μείνει ανεκμετάλλευτο…

Δεν ρωτήσατε, αλλά ναι: η θεία Λίτσα ήταν εκεί! Στην πρώτη γραμμή. Στο Πισοδέρι. Δεν είχε ξαναπάει, αλλά ήταν μια ευκαιρία για να μην μάθει γεωγραφία…

Γύρισε σε κατάσταση αμόκ. «Προδοσία! Προδοσία! Προδοσία!» ούρλιαζε, μετά γρύλιζε, μετά έκλεισε ο λαιμός της, μετά η μύτη της, μετά τ’ αυτιά της, μετά τα μάτια της… Οπότε έπεσε πάνω στο στρώμα σε μια στάση που μοιάζει με κώμα, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί «κατάσταση περισυλλογής του εθνικού κορμού». Μπορεί να μην διαφέρουν, αλλά ενδιαφέρουσα είναι η δεύτερη.

Παίζουν κομπρέσσες· κι ένας πυροσβεστήρας δίπλα, in case of emergency: η θεία Λίτσα εγκυμονεί κινδύνους (όχι για πάρτη της). Αυτοί που επωφελήθηκαν απ’ την διασπορά ψευδών ειδήσεων εδώ και χρόνια είναι σαν αυτούς που σερφάρουν στα κύματα της Χαβάης. Οι πιο έμπειροι δεν το τρώνε ότι “δάμασαν τα κύματα”… Οι αρχάριοι, πάλι, την ψωνίζουν.

Αλί και τρισαλί σε όσους νομίζουν ότι ο σκορπιός που κουβαλάνε στην πλάτη τους κοιμάται… Αλί και τρισαλί σ’ όσους νομίζουν ότι η θεία Λίτσα ξόφλησε…

Δευτέρα 18 Ιούνη. Απ’ την στιγμή που η ε.ε. (η κεντρική ευρώπη κυρίως) αποφάσισε να αλλάξει γραμμή σε σχέση με τα δυτικά βαλκάνια, και έκρινε ότι πρέπει να δέσει κάποια «επιρρεπή στην αστάθεια» κράτη με «ενταξιακές διαπραγματεύσεις» η Αθήνα, όποια κυβέρνηση κι αν είχε, δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο. Το ίδιο (για τους ανάποδους, αντι ε.ε., λόγους) ισχύει για την ένταξη της δημοκρατίας της (βόρειας) μακεδονίας στο νατο. Είναι μύθος ότι το 2008 η Αθήνα εμπόδισε την ένταξη· τα έχουμε πει αλλού. Τίποτα δεν εμπόδισε μόνη της, γιατί τίποτα δεν μπορούσε να εμποδίσει, ούτε τότε. Επωφελήθηκε απ’ το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη του νατο δεν ήθελαν καμία διεύρυνση του νατο σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως αυτή που επεδίωκε τότε το καθεστώς Μπους του Β: ουκρανία, γεωργία… μακεδονία.

Αν δεν κατάφερνε στις τωρινές συνθήκες ένα «πειστικό» αυτοί φταίνε, οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να υπογράψει μια κάποια «συμφωνία». Έτσι, τώρα, αυτή η συμφωνία επιτρέπει να μοιραστούν οι προσκλήσεις στα Σκόπια· όμως πρακτικά απλά «αλλάζει φάση» στην 25χρονη «εκκρεμότητα». Κι αυτό το έχουν πλήρη επίγνωση οι πάντες.

Οι ροζ παριστάνουν πως «έλυσαν ένα πρόβλημα». Κοροϊδεύουν. Αυτό που έκαναν ήταν ότι δεν τράβηξαν κι άλλο το σκοινί – το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο δεν έχει κάποια σοβαρή ισχύ για να κάνει τέτοιους τσαμπουκάδες. Έκαναν, επίσης, κι αυτό – πιστοί στην «εθνική γραμμή»: παραδίδουν στην κυβέρνηση που θα τους διαδεχτεί τα εργαλεία να εκβιάζει την δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας. Για τα επόμενα χρόνια.

Επειδή αυτό είναι το τίμημα που πλήρωσε το μακεδονικό κράτος και τα αφεντικά του, πέτυχε και κάποια οφέλη, που ωστόσο ήταν / είναι αυτονόητα. Ειδικά σε ότι αφορά την γλώσσα και την εθνικότητα του 70% του πληθυσμού. Ας θυμίσουμε ότι η δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας είναι επίσημα και με συνταγματική εγγύηση διεθνική – δίγλωσση. Ζει εκεί και μια σημαντική και αναγνωρισμένη σαν τέτοια (εθνικά και γλωσσικά) αλβανική μειονότητα.

Αυτό κάνει εντελώς ηλίθια την δεξιά / ακροδεξιά εθνικιστική σοφιστεία ότι αφού το κράτος λέγεται «βόρεια μακεδονία» θα έπρεπε και η εθνικότητα / γλώσσα να λέγεται «βορειομακεδονική»: στο κράτος αυτό υπάρχουν δύο εθνότητες (αλβανοί και μακεδόνες) με δύο γλώσσες. Ο «αυστηρά γεωγραφικός προσδιορισμός» («βόρεια») που τόσο απαιτούσε η ελληνική εθνική γραμμή δεν μπορεί μετά να μετατραπεί σε «εθνοτικό» και μάλιστα για το σύνολο του πληθυσμού – απλό δεν είναι;

Επιπλέον, αν δεν κάνουμε λάθος, στην ελλάδα δεν υπάρχει «μακεδονική εθνότητα», όπως ούτε «ηπειρωτική», «πελοποννησιακή» ή «κρητική». Συνεπώς δεν υπάρχει θέμα «αλληλοκάλυψης».

Α, και κάτι ακόμα. Το «βόρεια Ήπειρος» είναι γεωγραφικός προσδιορισμός; Ή εθνοτικός;

Δευτέρα 18 Ιούνη. Η παρατήρηση του ογκόλιθου ότι «ξεκίνησαν από 1.000.000, έπεσαν στις 100.000, και τώρα είναι 4.000» (για τις εθνικιστικές συγκεντρώσεις του λαού-θεία Λίτσα) είναι επιεικώς βλακώδης. Αντάξια του πολιτικού βεληνεκούς ενός κρατικού στελέχους που όταν δεν παίρνει λεπτομερείς οδηγίες απ’ τους καθοδηγητές του δεν ξέρει τι του γίνεται.

Όταν οι «αγανακτισμένοι» αποσύρονται απ’ το πεζοδρόμιο ετοιμάζονται να οχυρωθούν στα παραβάν – ογκόλιθε. Και, παρότι εσύ, σαν εργαλείο του βαθέος κράτους, έκανες αυτό που έπρεπε (στο κάτω κάτω «εξωκοινοβουλευτικός» είσαι), το ροζ γκουβέρνο θα πρέπει να ετοιμάζεται. Όχι για το κόστος της «τόλμης» του – δεν υπάρχει τέτοια! Αλλά για το τίμημα του ότι σκόπιμα έκανε το φασισταριό κυβερνητικό συνεταίρο του. Είτε σαν ψεκασμένο, είτε σαν αρχιτραγότατο, είτε σαν assets, είτε σε οποιονδήποτε συνδυασμό των προηγούμενων.

Το ανέκδοτο με τον βάτραχο και τον σκορπιό το ξέρουν στην Κουμουνδούρου;

Σάββατο 16 Ιούνη. Αν πιστεύετε ότι οι δύο, ας τις πούμε έτσι, «φράξιες της εθνικής γραμμής», η κυβερνητική και η αντιπολιτευόμενη, διαφωνούν για την «συμφωνία» (για την ακατανόμαστη…) κάνετε λάθος!

Όλο κι όλο το «προβληματικό ζήτημα» είναι αυτό που μετέφερε χτες η ασταμάτητη μηχανή, δηλαδή το άρθρο 1 του 1^ου μέρους και η παράγραφος 10 «περί 5ετούς μεταβατικής περιόδου». Η «σύγκρουση γιγάντων» στο κοινοβούλιο, γύρω απ’ την «πρόταση μομφής» υπήρξε απόλυτα διαφωτιστική… Το ζουμί είναι αυτό:

Λένε οι φαιορόζ: Μέσα σε 5 χρόνια το «δημοκρατία της μακεδονίας» θα έχει αντικατασταθεί παντού απ’ το «δημοκρατία της βόρειας μακεδονίας». Αυτή δεν είναι η «εθνική γραμμή» περί «σύνθετης ονομασίας έναντι όλων»;

Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ναι, αλλά μέχρι να γίνει η αντικατάσταση θα ισχύει το προηγούμενο. Το «δημοκρατία της μακεδονίας»…

Λένε οι φαιορόζ: Σωστά, αλλά δεν γίνεται να πατήσεις ένα κουμπί και να γίνει αυτόματα η αλλαγή. Πρόκειται για χιλιάδες «σημεία» που πρέπει να γίνει το σβήσε / γράψε…

Απαντούν οι πρασινόμαυροι: Ο.Κ… Αλλά τότε θα έπρεπε να υπογράψουμε την συμφωνία (που τους επιτρέπει την ένταξη σε νατο και ε.ε.) ΑΦΟΥ θα είχαν ολοκληρώσει τις αλλαγές· όχι τώρα, ΠΡΙΝ…

Λένε οι φαιορόζ: Ναι, αλλά τότε δεν θα μπορούσαμε να ανακατευτούμε και να επιβλέπουμε αυτές τις αλλαγές!!! Ο καλύτερος και αποτελεσματικότερος τρόπος είναι να μασκαρευτούμε σαν «ενταξιακές διαπραγματεύσεις στην ε.ε.», για να είμαστε συνέχεια πάνω απ’ το κεφάλι τους. Ως «ε.ε.». (Και, κλείνοντας το μάτι, αφήνουν σιωπηλά το υπονοούμενο: Άλλωστε, άμα μασκαρεύεσαι έτσι κι ο άλλος είναι πιο αδύναμος όλο και κάτι έξτρα θα βγάλεις…).

Οπότε όλη η «διαφωνία» τελειώνει ως εξής απ’ τους πρασινόμαυρους: πάντως το πήγατε μοναχοφαγικά, μας αφήσατε στην απέξω, οπότε τώρα πρέπει να γαυγίζουμε…

Οι εξυπνάκηδες θα έλεγαν ότι η διαφορά είναι αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Παραλλαγές «ερμηνειών» πάνω σε μια ουσιαστική εθνική συμφωνία, που απλά δεν μπορεί να μεταφερθεί επίσημα και καθαρά απ’ τους μηχανισμούς–θεία Λίτσα στον λαό–θεία Λίτσα: ο καλύτερος τρόπος για την ελληνική, εθνική «αξιοποίηση του μακεδονικού» είναι να μετατραπεί η δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας σε αποικία ονόματος!

Αυτοί που κλαίγονταν ότι είχαν μετατραπεί σε «αποικία χρέους» κάτι έμαθαν αυτά τα χρόνια: απέκτησαν ένα καινούργιο θεσμικό know how στον ιμπεριαλισμό τους – όταν βέβαια κινούνται κάτω απ’ την ομπρέλα της ε.ε….