Δευτέρα 18 Ιούνη. Η παρατήρηση του ογκόλιθου ότι «ξεκίνησαν από 1.000.000, έπεσαν στις 100.000, και τώρα είναι 4.000» (για τις εθνικιστικές συγκεντρώσεις του λαού-θεία Λίτσα) είναι επιεικώς βλακώδης. Αντάξια του πολιτικού βεληνεκούς ενός κρατικού στελέχους που όταν δεν παίρνει λεπτομερείς οδηγίες απ’ τους καθοδηγητές του δεν ξέρει τι του γίνεται.
Όταν οι «αγανακτισμένοι» αποσύρονται απ’ το πεζοδρόμιο ετοιμάζονται να οχυρωθούν στα παραβάν – ογκόλιθε. Και, παρότι εσύ, σαν εργαλείο του βαθέος κράτους, έκανες αυτό που έπρεπε (στο κάτω κάτω «εξωκοινοβουλευτικός» είσαι), το ροζ γκουβέρνο θα πρέπει να ετοιμάζεται. Όχι για το κόστος της «τόλμης» του – δεν υπάρχει τέτοια! Αλλά για το τίμημα του ότι σκόπιμα έκανε το φασισταριό κυβερνητικό συνεταίρο του. Είτε σαν ψεκασμένο, είτε σαν αρχιτραγότατο, είτε σαν assets, είτε σε οποιονδήποτε συνδυασμό των προηγούμενων.
Το ανέκδοτο με τον βάτραχο και τον σκορπιό το ξέρουν στην Κουμουνδούρου;