Η ειρηνοφιλία των γρεκών

Δευτέρα 18 Ιούνη. Απ’ την στιγμή που η ε.ε. (η κεντρική ευρώπη κυρίως) αποφάσισε να αλλάξει γραμμή σε σχέση με τα δυτικά βαλκάνια, και έκρινε ότι πρέπει να δέσει κάποια «επιρρεπή στην αστάθεια» κράτη με «ενταξιακές διαπραγματεύσεις» η Αθήνα, όποια κυβέρνηση κι αν είχε, δεν θα μπορούσε να σταθεί εμπόδιο. Το ίδιο (για τους ανάποδους, αντι ε.ε., λόγους) ισχύει για την ένταξη της δημοκρατίας της (βόρειας) μακεδονίας στο νατο. Είναι μύθος ότι το 2008 η Αθήνα εμπόδισε την ένταξη· τα έχουμε πει αλλού. Τίποτα δεν εμπόδισε μόνη της, γιατί τίποτα δεν μπορούσε να εμποδίσει, ούτε τότε. Επωφελήθηκε απ’ το γεγονός ότι τα ευρωπαϊκά κράτη μέλη του νατο δεν ήθελαν καμία διεύρυνση του νατο σε ευρωπαϊκό έδαφος, όπως αυτή που επεδίωκε τότε το καθεστώς Μπους του Β: ουκρανία, γεωργία… μακεδονία.

Αν δεν κατάφερνε στις τωρινές συνθήκες ένα «πειστικό» αυτοί φταίνε, οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να υπογράψει μια κάποια «συμφωνία». Έτσι, τώρα, αυτή η συμφωνία επιτρέπει να μοιραστούν οι προσκλήσεις στα Σκόπια· όμως πρακτικά απλά «αλλάζει φάση» στην 25χρονη «εκκρεμότητα». Κι αυτό το έχουν πλήρη επίγνωση οι πάντες.

Οι ροζ παριστάνουν πως «έλυσαν ένα πρόβλημα». Κοροϊδεύουν. Αυτό που έκαναν ήταν ότι δεν τράβηξαν κι άλλο το σκοινί – το ελληνικό κράτος / παρακράτος / κεφάλαιο δεν έχει κάποια σοβαρή ισχύ για να κάνει τέτοιους τσαμπουκάδες. Έκαναν, επίσης, κι αυτό – πιστοί στην «εθνική γραμμή»: παραδίδουν στην κυβέρνηση που θα τους διαδεχτεί τα εργαλεία να εκβιάζει την δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας. Για τα επόμενα χρόνια.

Επειδή αυτό είναι το τίμημα που πλήρωσε το μακεδονικό κράτος και τα αφεντικά του, πέτυχε και κάποια οφέλη, που ωστόσο ήταν / είναι αυτονόητα. Ειδικά σε ότι αφορά την γλώσσα και την εθνικότητα του 70% του πληθυσμού. Ας θυμίσουμε ότι η δημοκρατία της (βόρειας) μακεδονίας είναι επίσημα και με συνταγματική εγγύηση διεθνική – δίγλωσση. Ζει εκεί και μια σημαντική και αναγνωρισμένη σαν τέτοια (εθνικά και γλωσσικά) αλβανική μειονότητα.

Αυτό κάνει εντελώς ηλίθια την δεξιά / ακροδεξιά εθνικιστική σοφιστεία ότι αφού το κράτος λέγεται «βόρεια μακεδονία» θα έπρεπε και η εθνικότητα / γλώσσα να λέγεται «βορειομακεδονική»: στο κράτος αυτό υπάρχουν δύο εθνότητες (αλβανοί και μακεδόνες) με δύο γλώσσες. Ο «αυστηρά γεωγραφικός προσδιορισμός» («βόρεια») που τόσο απαιτούσε η ελληνική εθνική γραμμή δεν μπορεί μετά να μετατραπεί σε «εθνοτικό» και μάλιστα για το σύνολο του πληθυσμού – απλό δεν είναι;

Επιπλέον, αν δεν κάνουμε λάθος, στην ελλάδα δεν υπάρχει «μακεδονική εθνότητα», όπως ούτε «ηπειρωτική», «πελοποννησιακή» ή «κρητική». Συνεπώς δεν υπάρχει θέμα «αλληλοκάλυψης».

Α, και κάτι ακόμα. Το «βόρεια Ήπειρος» είναι γεωγραφικός προσδιορισμός; Ή εθνοτικός;

Comments are closed.