Τετάρτη 20 Ιούνη. Πρώτον, ας μην συνεχίσει κανείς το σύνθημα!… Δεύτερον, ας μην αγνοεί κανείς την δύναμη της μικροαστικής εκδικητικότητας… Τρίτον, επειδή αυτή η εκδικητικότητα είναι «πολιτικό κεφάλαιο» μην περάσει από κανενός το μυαλό ότι θα μείνει ανεκμετάλλευτο…
Δεν ρωτήσατε, αλλά ναι: η θεία Λίτσα ήταν εκεί! Στην πρώτη γραμμή. Στο Πισοδέρι. Δεν είχε ξαναπάει, αλλά ήταν μια ευκαιρία για να μην μάθει γεωγραφία…
Γύρισε σε κατάσταση αμόκ. «Προδοσία! Προδοσία! Προδοσία!» ούρλιαζε, μετά γρύλιζε, μετά έκλεισε ο λαιμός της, μετά η μύτη της, μετά τ’ αυτιά της, μετά τα μάτια της… Οπότε έπεσε πάνω στο στρώμα σε μια στάση που μοιάζει με κώμα, αλλά θα μπορούσε να θεωρηθεί «κατάσταση περισυλλογής του εθνικού κορμού». Μπορεί να μην διαφέρουν, αλλά ενδιαφέρουσα είναι η δεύτερη.
Παίζουν κομπρέσσες· κι ένας πυροσβεστήρας δίπλα, in case of emergency: η θεία Λίτσα εγκυμονεί κινδύνους (όχι για πάρτη της). Αυτοί που επωφελήθηκαν απ’ την διασπορά ψευδών ειδήσεων εδώ και χρόνια είναι σαν αυτούς που σερφάρουν στα κύματα της Χαβάης. Οι πιο έμπειροι δεν το τρώνε ότι “δάμασαν τα κύματα”… Οι αρχάριοι, πάλι, την ψωνίζουν.
Αλί και τρισαλί σε όσους νομίζουν ότι ο σκορπιός που κουβαλάνε στην πλάτη τους κοιμάται… Αλί και τρισαλί σ’ όσους νομίζουν ότι η θεία Λίτσα ξόφλησε…