Δύση εναντίον κίνας και το ανάποδο: η περίπτωση ενός τσαχπίνη (5)

Σάββατο 26 Δεκέμβρη. Για την κίνα, εναντίον της, ο covid ήταν σε πρώτο χρόνο παιχνιδάκι. Και τον Γενάρη, και τον Φλεβάρη, ακόμα και τον Μάρτη: επιτέλους αυτή η αρρώστια θα γονατίσει το καθεστώς· θα καταστρέψει την παραγωγική του μηχανή· θα προκαλέσει εξεγέρσεις και διάλυση· θα στείλει (τον κινεζικό καπιταλισμό) στα αζήτητα της ιστορίας… Για τους δυτικούς το μίσος (ειδικά όταν έχουν αρχίσει να χάνουν το έδαφος της πλανητικής ηγεμονίας τους κάτω απ’ τα πόδια τους) είναι καθήκον. (Οι φωτογραφίες πάνω είναι ενδεικτικές και καθόλου εξαιρέσεις…)

Αντίθετα, για τους «αδύναμους», εκείνους που πάντα έπρεπε να κατακτηθούν, να ελεγχθούν και να κυβερνηθούν απ’ τον λευκό, δυτικό άνθρωπο για να ξαναμπούν στο ανθρώπινο είδος, μόνο καλωσύνη, συμπάθεια, αγαθοεργεία, «βοήθεια»…

Στις 10 Απρίλη η κυρία Melinda Gates, με ύφος δακρύβρεχτο και λυγμούς στη φωνή της, συνεντευξιαζόμενη στο cnn, προέβλεψε χιλιάδες νεκρούς απ’ τον covid στον «αναπτυσσόμενο κόσμο» και, ειδικά, στην αφρική: «… Δεν έχουν καθαρό νερό να πλένουν τα χέρια τους …. είναι τόσο πυκνοκατοικημένες οι παραγκουπόλεις τους που δεν μπορεί να εφαρμοστεί στο social distancing… Ω θεέ μου!… Θα πεθαίνουν στους δρόμους!…» Την ίδια εποχή οι υπηρεσίες του οηε προέβλεπαν κατ’ ελάχιστο 300.000 νεκρούς από covid συνολικά στην αφρική και μάλλον προς κάποια εκατομύρια. Ενώ το θρυλικό Imperial College του Λονδίνου είχε προηγηθεί τον Μάρτη με μια πρόβλεψη για 3.500.000 νεκρούς (πάντα στην αφρική). Τόσους ήθελαν… Για την γκάνα μόνη της οι 70.000 νεκροί ήταν μια «φιλική τιμή» εκ μέρους των δυτικών προφητών… (Ανεπρόκοποι οι γκανέζοι δεν έκαναν τη χάρη στους λευκούς…)

Τους απογοήτευσαν πικρά: ως χτες οι νεκροί που είχαν χρεωθεί στον covid συνολικά σ’ όλη την αφρικανική ήπειρο ήταν 60.25411.000 (έντεκα χιλιάδες) λιγότεροι απ’ ότι σε ένα μόνο ευρωπαϊκό κράτος, μέλος των G7, της ε.ε., του νατο, το ιταλικό (70.900 χτες). Με την διαφορά ότι ο πληθυσμός της ιταλίας είναι 60,4 εκατομμύρια ενώ ο συνολικός πληθυσμός της αφρικής είναι 1,35 δις. 22,5 (εικοσιδυόμισυ) φορές μεγαλύτερος…

Όταν τουλάχιστον στο 1/3 του παγκόσμιου πληθυσμού (κινεζικός και αφρικανικός) ισχύουν τα ακριβώς αντίθετα απ’ αυτά που ισχύουν επίμονα στο 1/10 του παγκόσμιου πληθυσμού (ε.ε. των 27 + ηπα) σε σχέση με τον covid· όταν σ’ αυτό το 1/3 περιλαμβάνεται αφενός ένα απ’ τα πιο αναπτυγμένα καπιταλιστικά κράτη / κεφάλαια του πλανήτη (το κινεζικό) και αφετέρου 53 απ’ τα θεωρούμενα “υπανάπτυκτα” (τα αφρικανικά), τότε πρέπει να είναι απελπιστικά πρωτοκοσμικός (συμπεριλαμβανομένων όλων των ρατσιστικών χαρακτηριστικών αυτής της φιγούρας) ο οποιοσδήποτε για να μην μπορεί να καταλάβει τι πραγματικά (του) συμβαίνει! Για να μην καταλαβαίνει ότι το “δυτικό επίπεδο” καπιταλιστικής ανάπτυξης, μέσα στις ριζικές αλλαγές των παγκόσμιων συσχετισμών και για συγκεκριμένους λόγους, υπήρξε (το 2020) και θα συνεχίσει να είναι ο κατεξοχήν παράγοντας του Θεάματος του Θανάτου. Στο Θέαμα αυτό ο Θάνατος όπως και όποτε τον γουστάρουν τα λευκά αφεντικά είναι η κανονικότητα· και “τα χαμηλά ποσοστά θνητότητας” των άλλων είναι παραδοξότητα, μυστήριο, κάτι ύπουλο και καταχθόνιο… Σχεδόν: κήρυξη μαζικής εξεγερσιακής ανυπακοής!

Τι λέει, λοιπόν, ένας έντιμος και χωρίς προκαταλήψεις απολογισμός του 2020 για τον τσαχπίνη; Για την κινέζικη επικράτεια, με τους περίπου 100.000 νεκρούς κάθε χρόνο από επιπλοκές της γρίπης, οι ούτε 5.000 που χρεώθηκαν στον covid μέσα στη χρονιά ήταν οτιδήποτε άλλο εκτός από την Αποκάλυψη που τόσο πολύ θα ήθελαν οι δυτικοί. Για τις αφρικανικές κοινωνίες επίσης, σε σχέση με τους πληθυσμούς τους, οι πάνω από 800.000 χιλιάδες που πέθαναν το 2016 από διάρροια (εξαιτίας της έλλειψης καθαρού, πόσιμου νερού…) είναι ένα πένθος ενδεικτικό του τι σημαίνει «δολοφονικές συνθήκες ζωής» όταν ο δυτικός καπιταλισμός / ιμπεριαλισμός σε έχει καταδικάσει στη μόνιμη ένδεια αποικίας πρώτων υλών…

Η ακραία αντίθεση με τα νούμερα των πρωτοκοσμικών θανατόμετρων και της δημιουργικής λογιστικής θανάτου που ακολούθησαν τα περισσότερα (αν και όχι όλα με το ίδιο πάθος…) τα δυτικά κράτη, δεν οφείλεται στο ότι τον δυτικό κόσμο τον «κτύπησε» εντελώς διαφορετικός κορονοϊός… Ούτε στο ότι οι «άλλοι» κρύβουν τις απώλειές τους για να τρολλάρουν τους υπέροχους λευκούς κυρίους. Άσχετα με το τι κρύβει και τι διογκώνει κάθε καπιταλιστικό κράτος, το Πεκίνο, για παράδειγμα, δεν θα άφηνε τη νεολαία του να γκρουβάρει χωρίς μάσκες, χωρίς αποξένωση, χωρίς εμβόλιο, σε μαζικές συναυλίες, αν η διασκέδαση μετά από λίγες ημέρες γέμιζε τα νοσοκομεία! Και καμμία εξουσία στην αφρική δεν θα έμενε στη θέση της αν πραγματοποιούνταν το όνειρο (η επιθυμία…) της φιλεύσπαχνης κυρίας Melinda Gates, του συζύγου της και όλων όσων εκπροσωπούν, να πεθαίνει ο κόσμος στους δρόμους των αφρικανικών παραγκουπόλεων και των φτωχογειτονιών κτυπημένος απ’ τον τσαχπίνη… (Έτσι ώστε να επιβληθούν πρώτα πρώτα στα μπράτσα των αφρικανών οι πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού…)

Στεκόμαστε λοιπόν σταθερά πατώντας σ’ αυτήν την πραγματικότητα: ενώ ένας ικανός αριθμός κρατών (ασιατικών, αφρικανικών, και κάποια λατινοαμερικάνικα) αντιμετώπισαν τον covid μόνο σαν αυτό που πράγματι ήταν (ένας μικρής επικινδυνότητας ιός που προσέβαλε επικίνδυνα κυρίως τους ηλικιωμένους με ήδη υπαρκτά προβλήματα υγείας) και τον αντιμετώπισαν με επιτυχία, ένας άλλος αριθμός κρατών, οπωσδήποτε τα πρωτοκοσμικά, αντιμετώπισαν τον covid σαν επένδυση. Τον “φούσκωσαν” ως εκεί που δεν έπαιρνε, έτσι ώστε σαν κατασκευασμένο άλλοθι να τους διευκολύνει να ξεδιπλώσουν μια χωρίς προηγούμενο τρομοεκστρατεία σε βάρος των πληθυσμών τους (αλλά και την απαξίωση ενός μέρους των γερασμένων «παραγωγικών / καταναλωτικών» δομών τους) με στόχο αφενός την βίαιη και ριζική αναδιάρθρωση των κοινωνικών σχέσεων και θεσμίσεων (την αναδιοργάνωση του κοινωνικού εργοστάσιου λέμε) αφετέρου το ακόνισμα των σκληρών αιχμών του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματός τους, που το θεωρούν (ακόμα) ικανό να ξαναεπιβάλει την δυτική κυριαρχία στον πλανήτη.

Emergency use authorization

Τρίτη 15 Δεκέμβρη. Έγκριση επείγουσας χρήσης: αυτός είναι ο τυπικός, νομικός φερετζές κάτω απ’ τον οποίο διάφορες κρατικές «εποπτικές αρχές» φαρμάκων δίνουν την έγκρισή τους (χωρίς να την δίνουν «εντελώς»…) για την χρήση φαρμάκων για τα οποία δεν υπάρχει βεβαιότητα (ούτε «επιστημονικές εγγυήσεις»…) είτε για την αποτελεσματικότητά τους, είτε για το εύρος και την σοβαρότητα των «παράπλευρων συνεπειών» τους… Αυτή είναι η έγκριση που έδωσε πρόσφατα ο αμερικανικός FDA (την ίδια είχε δώσει και ο αγγλικός αντίστοιχος, ενώ αναμένεται μια ανάλογη έγκριση απ’ τον ευρωπαϊκό οργανισμό φαρμάκων) για τις πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού που πουλάνε οι pfizer/biontech σαν εμβόλια. Θα δώσουν και στην moderna. Τόμπολα: η ανθρωπότητα ετοιμάζεται να τσακίσει τον τσαχπίνη… Ή μήπως όχι;

Πριν προχωρήσουμε στη συγκεκριμένη έγκριση, ας απομυθοποιήσουμε τι σόι είναι γενικότερα αυτή η «έγκριση επείγουσας χρήσης». Έχει ξαναδωθεί πρόσφατα; Κι αν ναι, που δόθηκε και με τι αποτελέσματα; Με δυο λόγια: μια τέτοια «έγκριση επείγουσας χρήσης» ενός οποιουδήποτε φαρμάκου συνιστά απόδειξη της αξίας του; Επιπλέον: δημιουργεί νομικές υποχρεώσεις σ’ αυτόν που δίνει μια τέτοια «έγκριση» αν, παρ’ ελπίδι, τα αποτελέσματα αποδειχθούν καταστροφικά / φονικά;

Ο FDA, αξιοποιώντας στο έπακρο την «κατάσταση έκτακτης υγιεινομικής ανάγκης» που κατασκευάστηκε επί τούτου με σημαία τον covid, έχει δώσει ως πριν τα mRNA κατασκευάσματα άλλες δύο «εγκρίσεις επείγουσας χρήσης». Για την υδροξυχλωροκίνη (28 Μάρτη 2020) και για το αντιϊκό remdesivir (1 Μάη 2020).

Και στις δύο αυτές περιπτώσεις (όπως και τώρα, με τα mRNA κατασκευάσματα) ο κοινός τόπος ήταν ότι α) είτε δεν υπήρχαν αναλυτικά στοιχεία δοκιμών, είτε δεν είχαν μελετηθεί και διασταυρωθεί τα αποτελέσματά τους από όντως ανεξάρτητους ερευνητές, είτε δεν είχαν γίνει καν τέτοιες δοκιμές, είτε είχαν γίνει σε ζώα με εξαιρετικά προβληματικά αποτελέσματα, τα οποία δεν ελήφθησαν υπόψη· β) υπήρχε ισχυρό «λόμπινγκ» απ’ τους κατασκευαστές και διάφορους λακέδες τους, είτε πολιτικούς είτε δημαγωγούς είτε και τα δύο· γ) ο κατασκευασμένος πανικός για την φονικότητα του τσαχπίνη δημιουργούσε μια ασφυκτική κατάσταση «να κάνουμε γρήγορα κάτι»…

Η με έγκριση επείγουσας χρήσης υδροξυχλωροκίνη δοκιμάστηκε μαζικά στα παγκόσμια πειράματα που έγιναν υπό την αιγίδα και τις οδηγίες του π.ο.υ. – και αποδείχθηκε, απλά, φονική!… Στις 15 Ιούνη, 2,5 μήνες μετά την «έγκριση», ο FDA την απέσυρε… Εν τω μεταξύ οι εκτιμήσεις για τους θανάτους που προκλήθηκαν απ’ την χρήση υψηλών δόσεων της τοξικής υδροξυλοχλωροκίνης σε πολλά νοσοκομεία σε διάφορα κράτη του πλανήτη στη διάρκεια του περασμένου Απρίλη εκτιμώνται βάσιμα μεταξύ 100.000 και 200.000…. Είναι προφανές ότι τόσο ο FDA όσο και οι υπόλοιποι ανάλογοι «οργανισμοί φαρμάκων» που έδωσαν αντίστοιχες εγκρίσεις δεν σκοπεύουν να αναλάβουν οποιαδήποτε ευθύνη γι’ αυτούς τους νεκρούς / φόνους. Κι ούτε πρόκειται να βγάλουν τον σκασμό (το λιγότερο) και να σταματήσουν να δίνουν «εγκρίσεις επείγουσας χρήσης» σε αμφισβητούμενα (το λιγότερο) φάρμακα… Αντίθετα, οι θάνατοι απ’ την υδροξυλοχλωροκίνη χρεώθηκαν όμορφα κι ωραία στην «κοινή δεξαμενή», σε μια εποχή που αυτό χρειαζόταν επειγόντως…

Το remdesivir και η επείγουσα έγκρισή του είναι κάπως διαφορετική ιστορία, εξίσου χαρακτηριστική ωστόσο για το τι σημαίνουν όλοι αυτοί οι «οργανισμοί». Το αντιικό «ευρέως φάσματος» remdesivir (εμπορικό όνομα σε ορισμένες περιοχές του πλανήτη Veklury), που είχε φτιαχτεί για την ηπατίδιδα C και δοκιμάστηκε και ενάντια στον Ebola, το προώθησε (και το διαφήμισε) η κατασκευάστρια φαρμακοβιομηχανία Gilead Sciences («χορηγός» και διάφορων φημισμένων μελών της εντόπιας ιεράς συνόδου υγείας…) σε συνεργασία με τα αμερικανικά CDC και ένα απ’ τα ερευνητικά ιδρύματα του αμερικανικού στρατού. Η προώθησή του ήταν, από πολιτική άποψη, “inside job”. Παρότι η εταιρεία κατέθεσε στοιχεία κάποιων δοκιμών της που «αποδείκνυαν» ότι το remdesivir (αντιικό της κατηγορίας tamiflu…) είχε άξιες λόγου θετικές συνέπειες σε ασθενείς με covid, όλα τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν όταν διάφορα κράτη (αγγλία, ιαπωνία αλλά και η ε.ε.) άνοιξαν τον δρόμο για την χρήση του έδειξαν ότι πρακτικά δεν είχε κανένα αξιόλογο αποτέλεσμα!

Οι παρενέργειες που παρατηρήθηκαν δεν θεωρήθηκαν, πάντως, φονικές: μόνο προβλήματα στο συκώτι… Το αποτέλεσμα ήταν ότι στα τέλη του Οκτώβρη ο FDA έδωσε κανονική έγκριση για το remdesivir, παρακάμπτωντας εντελώς όλες τις διεθνείς καταγραφές ότι δεν προσφέρει αξιόλογη βοήθεια στους ασθενείς. Ο λόγος; Η τιμή του! Για μια πενθήμερη «κούρα» με το remedesivir η Gilead εισπράτει 2.300 δολάρια! Πριν την επίσημη έγκριση, τον Ιούνιο, το αμερικανικό κράτος είχε προαγοράσει 500.000 «κύκλους θεραπείας». Μια μπάζα πάνω από 1 δισεκατομύριο δολαρίων για ένα πρακτικά άχρηστο φάρμακο δεν είναι ασήμαντο ποσό!! Και η έγκριση επείγουσας χρήσης, δηλαδή ο FDA και οι ανάλογοι οργανισμοί που έδωσαν «κύρος» σ’ αυτό το άχρηστο φάρμακο, μόνο σαν συνένοχοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν. Άλλωστε το είχαν ξανακάνει, ατιμώρητοι: με το tamiflu (το οποίο είχε σοβαρές παρενέργειες, κυρίως σε παιδιά).

Με αυτά τα δεδομένα, ο FDA (και οι αντίστοιχοι αλλού…) μέχρι τώρα έχει δώσει έγκριση επείγουσας χρήσης (που σημαίνει παράκαμψη των πρωτοκόλλων ελέγχου αποτελεσματικότητας και ασφάλειας…) κινούμενο σε δύο ράγες. Απ’ την μια, με την περίπτωση της υδροξυχλωροκίνης ανέλαβε ουσιαστικά την φαρμακο/πολιτική ευθύνη για τον θάνατο χιλιάδων ανθρώπων… Απ’ την άλλη, με την περίπτωση του remdesivir ανέλαβε την φαρμακο/πολιτική ευθύνη για να κάνει αισθητά πλουσιότερους τους μετόχους μιας φαρμακευτικής.

«Είναι ο καπιταλισμός!» θα πείτε. Σωστό. Τον επιστεύεσθε αυτόν τον παλιοκαπιταλισμό, ειδικά όταν παίρνει το αθώο ύφος του «είμαι ο σωτήρας σου»;

Λόλα να ένα σανεμβόλιο!

Τρίτη 15 Δεκέμβρη. Στην πρόσφατη έγκριση επείγουσας χρήσης της πλατφόρμας γενετικού αναπρογραμματισμού (mRNA) των phizer/biontech ο αμερικανικός FDA ακολουθεί τον δρόμο που ακολούθησε και με τις παρόμοιες εγκρίσεις… Αξίζει ωστόσο να ρίξουμε μια ματιά στο περιεχόμενο αυτής της «έγκρισης». Πρώτον επειδή ενισχύει τις πιο λογικές υπόνοιες που θα μπορούσε να έχει κάποιος· και δεύτερον επειδή, στο τέλος, αφήνει (κατά την γνώμη μας) κάτι περισσότερο από υλικό για υπόνοιες. Ας τα δούμε με την σειρά.

Ξεκινώντας η «έγκριση» περιγράφει το τι είναι αυτό που ονομάζεται «εμβόλιο» – δεν θα μπορούσε να κάνει κι αλλιώς:

Το εμβόλιο για covid-19 των pfizer-biontech περιλαμμβάνει αγγελιοφόρο RNA (mRNA), που είναι γενετικό υλικό. Το εμβόλιο περιέχει ένα μικρό κομμάτι του mRNA του ιού sars-cov-2, που δίνει οδηγίες στα κύτταρα του σώματος να κατασκευάσουν την ιδιαίτερη πρωτεΐνη της «ακίδας». Όταν ένα άτομο κάνει αυτό το εμβόλιο, το σώμα του παράγει αντίγραφα αυτής της πρωτεΐνης της ακίδας, που δεν προκαλεί ασθένεια, αλλά προκαλεί το ανασοποιητικό σύστημα να μάθει να αντιδρά αμυντικά, παράγοντας μια ανοσοποιητική απάντηση απέναντι στον sars-cov-2….

Αν έχει ακόμα κάποιος αμφιβολίες για το γεγονός ότι δεν πρόκειται για «εμβόλιο» αλλά για γενετικό αναπρογραμματισμό / μετάλλαξη των ανθρώπινων κυττάρων, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι. Η φράση είναι καθαρή, όσο μπορεί να είναι σ’ ένα τέτοιο κείμενο: το «…μικρό κομμάτι του mRNA του ιού [συνθετικό στην πραγματικότητα…] δίνει εντολή στα κύτταρα του σώματος να κατασκευάσουν την ιδιαίτερη πρωτεΐνη της ‘ακίδας … του ιού…». Instructs cells to… : αυτή είναι γενετική παρέμβαση! Πιο σωστά: γενετική πειρατεία!!

Ας δούμε τώρα μερικά βασικά στοιχεία της «έγκρισης επείγουσας χρήσης», ξεκινώντας απ’ την εκτίμηση (όπως κατατέθηκε απ’ τις εταιρείες και εγκρίθηκε πρακτικά από τον FDA) για την αποτελεσματικότητα της συγκεκριμένης πλατφόρμας γενετικού αναπρογραμματισμού … Σε τί άλλο; Στην αντιμετώπιση του καταραμένου τσαχπίνη. Ιδού λοιπόν (σε παρένθεση ο αριθμός της σελίδας του πρωτότυπου κειμένου / έκθεσης, με ημερομηνία 10 Δεκέμβρη 2020):

(Σελ. 47) αποτελεσματικότητα απέναντι στην ασυμπτωματική μόλυνση

Είναι περιορισμένα τα δεδομένα για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα του εμβολίου απέναντι στην ασυμπτωματική μόλυνση, όπως αυτή μπορεί να μετρηθεί μέσω της ανίχνευσης του ιού ή/και της ανίχνευσης αντισωμάτων κατά αντιγόνων άσχετων με το εμβόλιο που μπορεί να πιστοποιούν μόλυνση και όχι μια ανοσολογική αντίδραση που προκλήθηκε απ’ το εμβόλιο. Είναι απαραίτητες επιπλέον αξιολογήσεις για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα του εμβολίου στην πρόληψη ασυμπτωματικής μόλυνσης, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων από κλινικές δοκιμές και την χρήση του εμβολίου μετά την έγκρισή του.

(Σελ. 47) αποτελεσματικότητα απέναντι στις μακροπρόθεσμες συνέπειες της ασθένειας covid-19

Η δηλούμενη υψηλή αποτελεσματικότητα απέναντι στην εκδήλωση συμπτωμάτων covid-19 θα πρέπει να μεταφραστεί σε γενική πρόληψη των μακροπρόθεσμων επιπλοκών λόγω covid-19 στους εμβολιαζόμενους πληθυσμούς, παρότι είναι πιθανό ότι οι ασυμπτωματικές μολύνσεις μπορεί να μην αντιμετωπίζονται τόσο πετυχημένα όσο οι μολύνσεις με συμπτώματα, και ίσως να σχετίζονται [σ.σ.: οι μακροπόθεσμες επιπλοκές] με επιπλοκές που είτε εκδηλώνονται αργότερα είτε δεν είχαν εντοπιστεί την στιγμή της μόλυνσης (π.χ. μυοκαρδίτιδα). Είναι απαραίτητες επιπλέον αξιολογήσεις για να εκτιμηθεί η αποτελεσματικότητα του εμβολίου στην πρόληψη μακροπρόθεσμων συνεπειών της covid-19, συμπεριλαμβανομένων δεδομένων από κλινικές δοκιμές και την χρήση του εμβολίου μετά την έγκρισή του.

(Σελ. 48) αποτελεσματικότητα απέναντι στην θνησιμότητα

Θα ήταν απαραίτητος ένας μεγαλύτερος αριθμός ατόμων υψηλού κινδύνου απ’ την covid-19 και μεγαλύτερα ποσοστά προσβολής για να πιστοποιηθεί η αποτελεσματικότητα του εμβολίου απέναντι στη θνησιμότητα. Ωστόσο, άλλα εμβόλια (όπως για την γρίπη) που είναι αποτελεσματικά απέναντι στην ασθένεια φαίνονται ότι περιορίζουν επίσης τους θανάτους σχετικά με την ασθένεια. Τα οφέλη στην πρόληψη θανάτων θα πρέπει να εκτιμηθούν σε μεγάλες παρατηρησιακές μελέτες μετά την έγκριση.

(Σελ. 48) αποτελεσματικότητα απέναντι στην μετάδοση του sars-cov-2

Είναι περιορισμένα τα δεδομένα για την εκτίμηση της αποτελεσματικότητας του εμβολίου σε σχέση με την μετάδοση του sars-cov-2 από άτομα που έχουν μολυνθεί παρά τον εμβολιασμό. Η δηλούμενη μεγάλη αποτελεσματικότητα κατά της εκδήλωσης συμπωμάτων της covid-10 μπορεί να μεταφραστεί σε γενική πρόληψη της μετάδοσης σε πληθυσμούς με αρκετά υψηλά ποσοστά εμβολιασμού. Είναι όμως πιθανό ότι αν η αποτελεσματικότητα σε σχέση με την μόλυνση χωρίς συμπτώματα είναι χαμηλότερη απ’ την αποτελεσματικότητα σε σχέση με την μόλυνση με συμπτώματα, οι ασυμπτωματικές περιπτώσεις σε συνδυασμό με την μειωμένη χρήση της μάσκας και την (μειωμένη) κοινωνική αποστασιοποίηση μπορεί να καταλήξουν σε αξιοσημείωτα συνεχόμενη μετάδοση. Θα χρειαστούν επιπλέον αξιολογήσεις, συμπεριλαμβανόμενων δεδομένων από κλινικές δοκιμές και απ’ την χρήση του εμβολίου μετά την έγκριση…

Μόνο στραβός δεν βλέπει ότι υιοθετώντας αυτά ο FDA «φυλάει τον κώλο του» σε σχέση με το μεγαλύτερο μέρος της αποτελεσματικότητας του mRNA σανεμβολίου των pfizer/biontech. Η επωδός είναι ίδια: τα δεδομένα είναι λίγα, δεν μπορούμε να είμαστε σίγουροι, θα χρειαστούν επιπλέον στοιχεία, μελέτες, εκτιμήσεις κλπ. Στους κύκλους των «ειδικών» το ξέρουν, αλλά δεν τολμούν να το πουν ανοικτά. Αυτό το μοντελάκι της «έγκρισης επείγουσας χρήσης» δεν είναι τίποτα άλλο απ’ την συγκεκαλυμένη άδεια, το «υπόγειο» Ο.Κ. (στις φαρμακο-μαφίες…) να συνεχίσουν την φάση νο 3 των δοκιμών τους σε πολύ μεγαλύτερη έκταση και, φυσικά, χωρίς να πληρώνουν τους εθελοντές / πειραματόζωα αλλά, αντίθετα, πληρωνόμενες γενναία απ’ τους πελάτες τους, δηλαδή τα κράτη!

Πρόκειται για απάτη ολκής! Ενώ, δηλαδή, οι «σωτήρες» συνεχίζουν τις έρευνές τους και τις «δοκιμές» τους για να συγκεντρώσουν στοιχεία και να βγάλουν συμπεράσματα, δήθεν αδέκαστοι οργανισμοί τύπου FDA (και όλοι οι παρόμοιοι) τους παρέχουν κάτι σαν «προέγκριση», ικανό και αναγκαίο για να “πουλήσουν”, κρατώντας ωστόσο (επειδή μπορεί ο διάολος να σπάσει το πόδι του, όπως έγινε με την υδροξυχλωροκίνη…) τα προσχήματα για πάρτη τους: δεν ξέρουμε, δεν είμαστε σίγουροι, θα φανεί…

Αμέσως μετά αυτά τα Ο.Κ. τα (καπιταλιστικά) κράτη ορμάνε στην αρένα σπρώχνοντας τους υποτελείς τους, με παραμύθια για «αποτελεσματικό και ασφαλές» εμβόλιο / φάρμακο, να γίνουν μαζικά πειραματόζωα για λογαριασμό των big mafia, συγγνώμη, big pharma θα λέγαμε! “Και αν κάτσει”… Αν “δεν κάτσει”, ε…. Παράπλευρες απώλειες! Έτσι προχωράει η επιστήμη για το καλό των λαών – τι θέλετε δηλαδή; Να γυρίσουμε στις σπηλιές;

Αν, λοιπόν, η «αποτελεσματικότητα» είναι το τυράκι, ας το έχετε για βέβαιο, με την υπογραφή του FDA: την ψάχνουν…

Λόλα να μια χειροβομβίδα! (1)

Τρίτη 15 Δεκέμβρη. Μήπως, τουλάχιστον, η mRNA πλατφόρμα είναι ασφαλής; Η «έγκριση επείγουσας χρήσης» είναι γεμάτη με τους πίνακες των εταιρειών για τις όποιες «ανεπιθύμητες παρενέργειες» παρατηρήθηκαν στη διάρκεια των δοκιμών ως τώρα. Όμως (επειδή είπαμε: κάποιοι φυλάνε τον κώλο τους…) ούτε εδώ τα πράγματα είναι έτσι όπως έχουν αναλάβει να προπαγανδίζουν οι δημαγωγοί και τα κάθε είδους παπαγαλάκια. Ας δούμε κάποια αξιοσημείωτα αποσπάσματα σχετικά με τις (αναγνωρισμένες!) παρενέργειες:

(Σελ. 38) … Οι αναφορές σε λεμφαδενοπάθεια ήταν αξιοσημείωτα περισσότερες στην ομάδα που εμβολιάστηκε (64 περιπτώσεις) σε σχέση με την ομάδα placebo (6 περιπτώσεις), πράγμα που εύλογα σχετίζεται με το εμβόλιο. Αναφέρθηκαν 4 περιπτώσεις παράλυσης του νεύρου του προσώπου (παράλυση Bell) στην ομάδα του κανονικού εμβολιασμού και καμμία στην ομάδα placebo. Η μία περίπτωση (εμφάνιση 3 ημέρες μετά τον εμβολιασμό) αναφέρθηκε σαν λήξασα 3 ημέρες μετά την εμφάνισή της, ενώ οι άλλες 3 αναφέρθηκαν σαν συνεχιζόμενες ή επιλυόμενες ως τις 14 Νοέμβρη 2020 οπότε τελείωσαν τα δεδομένα, με διάρκεια 10, 15 και 21 ημέρες αντίστοιχα. Η παρατηρούμενη συχνότητα των παραλυσεων Bell στην ομάδα εμβολιασμού είναι συμβατή με το αναμενόμενο ποσοστό εμφάνισής της στον γενικό πληθυσμό, αλλά ο FDA θα προτείνει παρακολούθηση για περιπτώσεις παράλυσης Bell κατά την ανάπτυξη του εμβολιασμού σε μεγαλύτερους πληθυσμούς.

(Σελ. 49) ανεπιθύμητες παρενέργειες που είναι πολύ ασυνήθιστες ή απαιτούν μεγαλύτερη διάρκεια παρακολούθησης για να εντοπιστούν

Μετά την έγκριση του εμβολίου, η χρήση του σε μεγάλους αριθμούς ατόμων μπορεί να αποκαλύψει επιπλέον, πιθανόν λιγότερο συχνές ή/και περισσότερο σοβαρές παρενέργειες που δεν εντοπίστηκαν ως τώρα στον πληθυσμό που συμμετείχε στις δοκιμές των σχεδόν 44.000 συμμετεχόντων. Η ενεργητική και παθητική παρακολούθηση της ασφάλειας θα συνεχιστεί μετά την έγκριση για τον εντοπισμό νέων σημαδιών.

Ένας αριθμητικά μεγαλύτερος αριθμός περιπτώσεων σκωληκοειδίτιδας εκδηλώθηκε στην ομάδα εμβολιασμού, αλλά δεν ήταν πιο συχνός απ’ τον αναμενόμενο στις δοσμένες ηλικιακές ομάδες και δεν εγείρει κάποια καθαρή ανησυχία αυτή τη στιγμή για κάποια αιτιακή σχέση με τον εμβολιασμό. Παρότι η βάση δεδομένων έδειξε μια ανισορροπία στην παράλυση Bell (4 περιπτώσεις στην ομάδα εμβολιασμού και καμμία στην ομάδα placebo), η αιτιακή σχέση δεν είναι σίγουρη, μιας και ο αριθμός των περιπτώσεων είναι μικρός και όχι πιο συχνός απ’ ότι θα ήταν αναμενόμενος στον γενικό πληθυσμό. Οι προσπάθειες για περαιτέρω εντοπισμό σημάτων γι’ αυτές τις παρενέργειες θα συνεχιστούν μαζί με την πιο εκτεταμένη χρήση του εμβολίου.

Δεν είναι προκλητικό (έως πρόστυχο από «θεσμική» άποψη) το ότι ο FDA προσπαθεί να «καθαρίσει» τις εταιρείες αποδεχόμενος μια ψεύτικη σύγκριση ανάμεσα στις σοβαρές παρενέργειες στην ομάδα εμβολιασμού με τον «γενικό μέσο όρο στον πληθυσμό» όταν αυτός ο «γενικός μέσος όρος» είναι ακριβώς δίπλα, η ομάδα placebo; Ο FDA λέει ψέμματα όταν δέχεται ότι έγιναν δοκιμές με «σχεδόν 44.000 συμμετέχοντες», με δεδομένο ότι οι μισοί ήταν η ομάδα placebo, αυτοί κι αυτές που ΔΕΝ εμβολιάστηκαν – άρα ένα καλό δείγμα «γενικού πληθυσμού»!!..

Κι όμως. Η λεμφαδενοπάθεια αναγνωρίζεται μεν σαν παρενέργεια της mRNA πλατφόρμας, αλλά ξεπετιέται χωρίς άλλη κουβέντα…. Και η παράλυση Bell …παραπέμπεται στο μέλλον, με το καθησυχαστικό «ε, ντάξει, δεν ήταν περισσότερες οι περιπτώσεις απ’ ότι στον γενικό πληθυσμό» όταν στους μισούς συμμετέχοντες που δεν εμβολιάστηκαν δεν υπήρξε καμμία τέτοια περίπτωση…

Λόλα να μια χειροβομβίδα! (2)

Τρίτη 15 Δεκέμβρη. Φτάνουμε έτσι στην τελευταία παράγραφο της «έγκρισης επείγουσας χρήσης» της mRNA πλατφόρμας των pfizer/biontech. Εδώ ο τονισμός στο κείμενο είναι δικός μας…

(Σελ. 49) ασθένεια μεγάλης βαρύτητας οφειλόμενη στο εμβόλιο (vaccine-enhanced disease)

Τα διαθέσιμα στοιχεία δεν δείχνουν έναν κίνδυνο ασθένειας μεγάλης βαρύτητας που να οφείλεται στο εμβόλιο, και αντίθετα δείχνουν αποτελεσματικότητα απέναντι στις βαριές μορφές της ασθένειας κατά την διαθέσιμη χρονική περίοδο της έρευνας. Ωστόσο, ο κίνδυνος εμφάνισης, με τον καιρό, μιας ασθένειας μεγάλης βαρύτητας που να οφείλεται στο εμβόλιο, πιθανόν σχετιζόμενης με την μειωμένη ανοσία, παραμένει άγνωστος και πρέπει να αξιολογηθεί παραπάνω σε εξελισσόμενες κλινικές δοκιμές και παρατηρησιακές μελέτης που θα μπορούσαν να γίνουν μετά την έγκριση.

Όσοι ειδικοί ανησυχούν σοβαρά, και σίγουρα μεταξύ τους υπάρχουν ανοσολόγοι, εστιάζουν ακριβώς σ’ αυτό! Η πλατφόρμα mRNA που πουλιέται για «εμβόλιο» κάνει πειρατεία στο ανοποιητικό σύστημα του ανθρώπινου οργανισμού, μετατρέποντας δικά του κύτταρα σε «παραγωγούς ιικής ταυτότητας» (της συγκεκριμένης πρωτεΐνης…)· προκαλώντας έτσι, προβοκατόρικα, το ανοσοποιητικό να δράσει – άμεσα ή έμμεσα εναντίον του ίδιου του σώματός του!!!

Οι διαφημιστές αυτής της γενετικής μηχανικής ισχυρίζονται ότι μ’ αυτόν τον τρόπο δημιουργούν «μνήμη» στο ανοσοποιητικό, έτσι ώστε να ξέρει να αντιμετωπίσει τον αληθινό covid αν ποτέ τον συναντήσει… Μα αυτό κάνουν έτσι κι αλλιώς τα παλιά, κλασσικά εμβόλια, με τον εξασθενημένο (και ακίνδυνο) ιό!!! Δεν χρειάζονταν οι «πλατφόρμες», τα νανοσωματίδια και η γενετική πειρατεία!

Απ’ την άλλη μεριά οι ίδιοι ακριβώς γενετιστές αρνούνται την υπαρκτή «μνήμη» του ανοσοποιητικού, αυτήν που έχει αποκτήσει απέναντι σε άλλους κοντινούς «συγγενείς» του covid (αυτούς τους κοινότοπους που προκαλούν κρυώματα…), μια «μνήμη» που σύμφωνα με σοβαρούς αιρετικούς αλλά και μελέτες είχε εξασφαλίσει προκαταβολικά φυσική ανοσία (κατά του covid) σ’ ένα ποσοστό τουλάχιστον 25 – 30% των πληθυσμών!!! Πριν εμφανιστεί ο ίδιος αυτοπροσώπως!…

Ποιός είναι λοιπόν ο «άγνωστος κίνδυνος» που μνημονεύει τόσο επιγραμματικά και φευγαλέα ο FDA (πάντα για να σώσει τον κώλο του); Αφού γίνεται πειρατεία στην κανονική λειτουργία του RNA των ανθρώπινων κυττάρων και «προκαλείται» το ανοσοποιητικό σύστημα να δράσει εναντίον τους (και όχι εναντίον ενός πραγματικού ιού), δύο ενδεχόμενα ανοίγονται. Είτε να υπεραντιδράσει άμεσα ή σε οποιαδήποτε μελλοντική (ακίνδυνη) κανονική ιική μόλυνση, από έναν τυχαίο ιό, προκαλώντας τον θάνατο του ατόμου. Αυτό λέγεται θύελλα κιτοκινών. Είτε το ανοσοποιητικό να κρατήσει στη «μνήμη» του όχι μόνο την εχθρική πρωτεΐνη αλλά και τους δημιουργούς της, δηλαδή τα κύτταρα του ίδιου του οργανισμού· και να στραφεί, με οποιαδήποτε αφορμή, οποιαδήποτε στιγμή, σε οποιοδήποτε σημείο του σώματος, εναντίον τους. Αυτό λέγεται αυτοάνοσο νόσημα – και οι «ειδικοί» δεν ξέρουν τίποτα γι’ αυτά, που ωστόσο για άγνωστους λόγους πολλαπλασιάζονται συστηματικά τα τελευταία χρόνια….

Ο κίνδυνος δεν είναι καθόλου άγνωστος τελικά! Είναι γνωστός. Το βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα θέλει να «χακάρει» το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα, να το βραχυκυκλώσει, να το εξουδετερώσει, και στη θέση του να κάνει μόνιμη την εξάρτηση απ’ την «τεχνητή ανοσία», δηλαδή απ’ τα εμβόλια, τα φάρμακα και τις πλατφόρμες του! Θέλει μ’ αυτόν τον τρόπο όχι μόνο να εκτοξεύσει μόνιμα τον «κύκλο εργασιών» των εταιρειών του (θα είμαστε όλοι διαρκώς άρρωστοι…) αλλά και μερικά πράγματα παραπάνω…

Γι’ αυτά τα παραπάνω έχουμε μιλήσει έγκαιρα – και θα ξαναμιλήσουμε…

Εν τω μεταξύ…

Δευτέρα 14 Δεκέμβρη. Ο τεχνολογικός πόλεμος (πόλεμος τεχνολογικής υπεροχής) συνεχίζεται με αμείωτη ένταση… Και δεν είναι απλά η παιχνιδιάρικη περιπέτεια της ανθρώπινης σκέψης που βρίσκεται απλωμένη στον πάγκο.

Ούτε εμείς ούτε εσείς (κατά πλειοψηφία, έστω!) είμαστε / έτοιμοι για την επόμενη τεχνολογική επανάσταση που κυοφορείται ήδη. Δεν αναφερόμαστε στην 4η – η οποία επίσης θα είναι εκτός της φαντασίας μας. Μιλάμε για την 5η, την κβαντική!!

Αυτά που ξέρουμε (ή νομίζουμε ότι ξέρουμε) κι αυτά που καταλαβαίνουμε (ή νομίζουμε ότι…) απ’ την άποψη της φυσικής δεν έχουν σχέση με την κβαντική φυσική και τις εφαρμογές της. Κι αν οι τωρινές εφαρμογές εμπνέουν ήδη την μεταφυσική «πίστη» στις τεχνοεπιστήμες, ο ερχομός εκείνων της κβαντικής φυσικής (που δεν θα αργήσει όσο νομίζετε…) θα φτάσει πολύ κοντά στον τέλειο διαχωρισμό ανάμεσα στο είδος «μέσος άνθρωπος» και στις μηχανές του· ίσως στην σχεδόν τέλεια απαλλοτρίωση του ζωντανού απ’ το νεκρό κεφάλαιο. Εκτός αν άμεσα και έγκαιρα ένα καλό κομμάτι της τάξης μας μελετήσει… (Πράγμα που με τωρινά δεδομένα μοιάζει σχεδόν αδύνατο: για να εξηγήσουμε ότι τα mRNA κατασκευάσματα δουλεύουν μέσω μεταλλάξεων των ανθρώπινων κυττάρων πρέπει να …. ας το να πάει στο διάολο!!!)

Ένα απ’ τα κέντρα των ερευνών για τις εφαρμογές της κβαντικής φυσικής είναι οι κβαντικοί υπολογιστές (αλλά και η ανάλογη κρυπτογράφηση). Πέρυσι η google (ναι, μια ιδιωτική αμερικανική επιχείρηση) ανακοίνωσε ότι πέτυχε «κβαντική υπεροχή» (έναντι οποιουδήποτε ανταγωνιστή) κατασκευάζοντας και βάζοντας σε λειτουργία έναν κβαντικό επεξεργαστή 53-qubit (συγκρατείστε, απλά, ότι πρόκειται για τα κβαντικά bit)· ότι κατάφερε δηλαδή να κάνει έναν υπολογισμό (που ο πιο γρήγορος υπαρκτός υπερ-υπολογιστής θα χρειαζόταν 10.000 χρόνια για να ολοκληρώσει) μόνο σε 200 δευτερόλεπτα… Διακόσια δευτερόλεπτα αντί για δέκα χιλιάδες χρόνια δεν είναι ασήμαντο γεγονός, έτσι δεν είναι; Ακόμα και η ντόπια γραφειοκρατία θα πάθαινε την πλάκα της!

Στις 3 Δεκέμβρη φέτος ήταν η σειρά του κινέζικου τεχνο-κεφάλαιου να απαντήσει. Με μια τεχνοεπιστημονική έκθεση στη γνωστή επιθεώρηση science η ομάδα των φυσικών Pan Jianwei και Lu Chaoyang απ’ το πανεπιστήμιο της Hefei, ανακοίνωσε ότι ο δικός της πρωτότυπος κβαντικός υπολιστής χρειάστηκε 200 δευτερόλεπτα για να κάνει έναν υπολογισμό που ο πιο γρήγορος υπαρκτός υπερ-υπολογιστής θα χρειαζόταν πάνω από 2 δισεκατομύρια χρόνια για να τον φτάσει ως το τέλος του. Εδώ λαχανιάζει κανείς ακόμα και μόνο με την ιδέα μιας τέτοιας σύγκρισης!

Η ασταμάτητη μηχανή δηλώνει αδυναμία να καταλάβει ποιος σ’ αυτήν την ρημαδοπέτρα που λέγεται γη σκαρώνει «υπολογισμούς» που χωρίς κβαντικούς υπολογιστές χρειάζονται 10.000 ή 2 δισεκατομύρια χρόνια για να γίνουν· ενώ μ’ αυτούς είναι αρκετά κάτι παραπάνω από 3 λεπτά της γήινης ώρας… Καταλαβαίνει, ωστόσο, την γενική ιδέα. Αν, για παράδειγμα, θα χρειαζόταν να γίνουν αντικείμενο επεξεργασίας τα «δεδομένα υγείας» (συμπεριλαμβανόμμενων των dna τους) 8 δισεκατομμυρίων επιβατών του πλανήτη και των προγόνων τους έως και 2 γενιές πίσω, με σκοπό να βρεθεί (;; τι;), ένας κβαντικός υπολογιστής σε πλήρη λειτουργία θα χρειαζόταν κάποια κλάσματα κλασμάτων του δευτερολέπτου…

Με δυο κουβέντες η κβαντική υπολογιστική (πέρα απ’ τα ενδιαφέροντα χαρίσματα που έχει η κβαντική φυσική σαν τέτοια και τις απίστευτες ιδιότητες της ύλης που μελετάει και αναδεικνύει…) φαίνεται να είναι μια άμεση καπιταλιστική αναγκαιότητα για πολλές χρήσεις. Συμπεριλαμβανόμενων των πολεμικών. Πράγμα που σημαίνει ότι η κβαντική υπεροχή που πρόσφατα ανακοίνωσε το Πεκίνο δεν είναι του είδους «το NBA είναι το κορυφαίο μπάσκετ στον πλανήτη» ή «το σινικό τείχος φαίνεται απ’ το διάστημα»…

Μην αναρωτηθείτε τι δουλειά έχουν τέτοια θέματα εδώ αφού δεν καταλαβαίνουμε γρι! Θα χρειαστεί να καταλάβουμε, αλλά εν τω μεταξύ αρκεί αυτό: ενώ οι δυτικοί προσπαθούν να αποκρούσουν την 5G τηλε-επικοινωνιακή υπεροχή του κινέζικου καπιταλισμού, οι 6G τηλεπικοινωνίες (οι έρευνες έχουν ξεκινήσει…) θα είναι κβαντικές!

Οπότε; Πρώτον μην ακούσουμε τις γνωστές βλακείες για τους ιούς που τρέφονται με ηλεκτρομαγνητισμό… Και δεύτερον ας έχουμε μια γενική ιδέα για τις αιτίες που ένας δευτερότριτος στον ενδοκαπιταλιστικό ανταγωνισμό θα ήθελε να καταστρέψει τον πρώτο…

(Κατά τα υπόλοιπα, περιθωριακοί είμαστε, οπότε έχουμε παραπάνω περιθώρια… Κι άλλωστε κανείς δεν διαλέγει την εποχή που ζει…)

(φωτογραφία: Ο επεξεργαστής του κινεζικού κβαντικού υπολογιστή που λέγαμε. Έχει και όνομα. Λέγεται Jiuzhang, απ’ το όνομα ενός πανάρχαιου, ηλικίας 2000 χρόνων «βιβλίου των υπολογισμών»…)

Καθόλου σατανικές και, οπωσδήποτε, καθόλου συμπτώσεις (1)

Σάββατο 12 Δεκέμβρη. Αναφερθήκαμε χτες σε κάποιες δηλώσεις του ρώσου υπ.εξ. Lavrov. Ας κάνουμε τώρα τον κόπο να αντιπαραβάλουμε την συνέχειά τους με εκείνες ενός άλλου «εξέχοντα» υπ.εξ., αυτού της γερμανίας Heiko Maas. Προηγείται χρονικά, αφού αυτά πιο κάτω είναι αποσπάσματα από συνέντευξή του στο γερμανικό der spiegel, στις 4 Δεκέμβρη (2020):

Ερώτηση: Εσείς και ο εταίρος σας στη Γαλλία έχετε ζητήσει ένα «new deal» στις διατλαντικές σχέσεις. Καλό ακούγεται, αλλά περί τίνος πρόκειται;

Απάντηση: Η επιστροφή των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή θα αλλάξει πολλά πράγματα, αφού μαζί μπορούμε να έχουμε συνεργατικές προσεγγίσεις. Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ χρειάζεται να δουλέψουν μαζι πιο στενά και στρατηγικά. Δεν μπορούμε να αφήσουμε ξανά κενά, όπως στη Λιβύη ή στη Συρία, για παράδειγμα, που γεμίζουν ύστερα από άλλους, απ’ την Ρωσία ή την Τουρκία. Δεν μπορούμε να αφήνουνε περιθώρια σε απολυταρχικούς παράγοντες για να κάνουν τα παιχνίδια τους. Εμείς οι ευρωπαίοι είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το δικό μας μέρος σαν εγγυητές της ειρήνης, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων σε συμμαχία με τις ΗΠΑ.

Ερώτηση: Πρόσφατα πήρατε μέρος σε μια συνάντηση με 4 υπ.εξ. κρατών μελών του νατο, όπου συζητήσατε ιδέες για την μεταρρύθμιση της συμμαχίας. Μια ιδέα είναι ο περιορισμός της αρχής της ομοφωνίας. Πιστεύετε ότι είναι σωστό να συμβεί κάτι τέτοιο;

Απάντηση: Από στρατιωτική άποψη το νατο είναι εντάξει, αλλά σε ότι αφορά τις πολιτικές αποφάσεις του πρέπει να γίνουν πολλά. Το νατο αφορά τον πόλεμο και την ειρήνη, την ζωή και τον θάνατο. Συνεπώς δε νομίζω ότι το βέτο θα καταργηθεί σύντομα. Αλλά μπορεί να γίνει δεκτό πως δεν θα είναι όλες οι χώρες υποχρεωμένες να εφαρμόσουν ομόφωνες αποφάσεις στο μέλλον. Αυτό θα δυναμώσει την δυνατότητα δράσης του νατο.

Ερώτηση: Το νατο θεωρεί τον εαυτό του μια κοινότητα αξιών. Πόσο αξιόπιστο είναι αυτό αν στα μέλη του συμπεριλαμβάνεται η Τουρκία του Erdogan και χώρες σαν την Πολωνία και την Ουγγαρία, που δεν σέβονται τις αρχές της νομιμότητας;

Απάντηση: Γι’ αυτό ακριβώς είναι σημαντικό να ενισχυθεί το νατο στο ρόλο του σαν πολιτικός οργανισμός. Αλλά δεν υπάρχει αρκετός χώρος για συζητήσεις περί κοινών αξιών. Πρέπει να τον δημιουργήσουμε.

Ερώτηση: Το κυρίαρχο θέμα στις δι-ατλαντικές σχέσεις θα είναι η Κίνα. Σε ποιο βαθμό ο ανταγωνισμός ανάμεσα στο Πεκίνο και την Ουάσιγκτον θα καθορίσει το μέλλον της παγκόσμιας τάξης; Και τι θέση θα έχει η Ευρώπη σ’ αυτό;

Απάντηση: Για την Ευρώπη, η Κίνα είναι οικονομικός εταίρος απ’ τη μια μεριά και ένας συστημικός ανταγωνιστής απ’ την άλλη. Η Ουάσιγκτον είναι στενός εταίρος με τον οποίο μοιραζόμαστε θεμελιώδεις αξίες. Αν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη ξαναέρθουν μαζί και αναπτύξουν μια κοινή στρατηγική, αυτό θα ανοίξει εντελώς διαφορετικές δυνατότητες να μιλήσουμε στην Κίνα όχι μόνο για εμπορικά και οικονομικά ζητήματα αλλά επίσης για ανθρώπινα δικαίωματα.

Δεν πρέπει να πάρουμε ακριβώς κατά λέξη τα λόγια ενός Heiko Maas. Εκτιμάμε όμως το νόημα. Ενόψει της ακόμα μεγαλύτερης όξυνσης του ενδοκαπιταλιστικού ανταγωνισμού το Βερολίνο θα ήθελε (αυτό καταλαβαίνουμε) να συμβάλει στην επανα-διεθνοποίηση της Ουάσιγκτον υπό τον νυσταλέο Jo, αλλά μ’ όρους που θα υπηρετούν έναν διαφορισμό εκ μέρους του: για να μπορεί να διαπραγματευτεί με τους «συστημικούς ανταγωνιστές» (που δεν είναι ένας αλλά τουλάχιστον δύο) από καλύτερες θέσεις, όχι μόνο οικονομικά (σαν ηγετική δύναμη στην ε.ε.) αλλά και στρατιωτικά (με τις πλάτες του Joνυσταλεάν).

Αυτά είναι κόλπα ζόρικα που δεν τα κάνουν ούτε στις ινδίες! Το γιατί η παρακμιακή πρώην μόνη υπερδύναμη θα ήθελε να κάνει χαμαλίκια (και να πουλάει νταβατζιλίκια) για λογαριασμό του Βερολίνου δεν το ξέρουμε. Ωστόσο, σε επιμέρους ζητήματα ίσως κάτι τέτοιο συμβεί σαν τμήμα μιας εξελισσόμενης προσπάθειας του «δυτικού κόσμου» να ξαναγίνει απειλητικός. Αφού ναι, το Βερολίνο δεν πέτυχε κάτι σπουδαίο όταν ο απερχόμενος τότε Obama του έδωσε «τα κλειδιά του φιλελεύθερου, δυτικού κόσμου», μετά την εκλογή στα τέλη του 2016 του ψόφιου κουναβιού, ο νυσταλέος θα ζητήσει τα κλειδιά πίσω…

Ποιά είναι τέτοια «επιμέρους ζητήματα»; Το ιράν (ας πούμε)…

Καθόλου σατανικές και, οπωσδήποτε, καθόλου συμπτώσεις (2)

Σάββατο 12 Δεκέμβρη. Τέσσερεις μέρες μετά, στη σύνοδο του «ρωσικού συμβουλίου διεθνών υποθέσεων» (Μόσχα, 8 Δεκέμβρη 2020), ο ρώσος υπ.εξ. Lavrov, πέρα απ’ αυτά που παρουσιάσαμε χτες (περί covid και γεωπολιτικής αξιοποίησής του) είπε κι αυτά:

… Κρίνοντας απ’ αυτά που βλέπουμε, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει εγκαταλείψει τις προθέσεις της για τον ρόλο της σαν ένας πόλος του πολυπολικού συστήματος που μορφοποιείται για αντικειμενικούς λόγους, και ακολουθεί την αφύπνιση των ΗΠΑ. Η πρόσφατη πολιτική της Γερμανίας σε πολλά θέματα μας επιβεβαιώνει ότι αυτό ακριβώς είναι που θέλει να κάνει το Βερολίνο, διατηρώντας τις προθέσεις του για πλήρη ηγεσία στην Ε.Ε. Η Γαλλία είναι σε κάπως διαφορετική θέση. Φαίνεται να κυριαρχεί η τάση προς την απόρριψη των φιλοδοξιών της Ε.Ε. να γίνει ένας πόλος του πολυπολικού συστήματος. Πρέπει να περιμένουμε και να δούμε αν η Γαλλία θέλει να επιμείνει στην αξίωση ενός τέτοιου ρόλου.

Από διανοητική άποψη, η Δύση δικαιολογεί τις πολιτικές της με το περιβόητο σχέδιο της «τάξης βασισμένης σε κανόνες». Αυτοί οι κανόνες εφευρίσκονται στο πόδι, σε διάφορες συναντήσεις. Η Ε.Ε. κέρδισε πρόσφατα τον έπαινο απ’ τον υπ.εξ. των ΗΠΑ Michael Pompeo επειδή υιοθέτησε τον «γενικό» μηχανισμό της επιβολής κυρώσεων για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ακολουθώντας την υιοθέτηση της επιβολής τέτοιων κυρώσεων για υποτιθέμενες χημικές επιθέσεις και κυβερνοεπιθέσεις. Η ΕΕ τα αποφασίζει αυτά σ’ έναν στενό κύκλο αδιαφορώντας να θέσει τα ζητήματα σε διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ. Ο ΟΗΕ περνάει δύσκολες ημέρες και η Δύση κάνει ό,τι μπορεί για να τον κάνει αναξιόπιστο ή να τον εκφοβίσει ιδιωτικοποιώντας διάφορες επιτροπές του, όπως είδαμε στην περίπτωση της Επιτροπής για τα Χημικά Όπλα. Όταν αυτά αποτυγχάνουν διαχειρίζεται αυτά τα θέματα εκτός των δομών του ΟΗΕ και των διεθνών διασκέψεων και επιβάλει σε άλλους τις βολικές γι’ αυτήν αποφάσεις σαν την απόλυτη αλήθεια, την μόνη σωστή εκδοχή των πολυμερών προσεγγίσεων.

Αυτή είναι η κεντρική ιδέα της «τάξης που βασίζεται σε κανόνες» και του ψευδούς πολυμερισμού που έχει εφευρεθεί απ’ τους Γερμανούς και τους Γάλλους. Προοωθούν αυτά τα σχέδια παρουσιάζοντας τις θέσεις και τις πρωτοβουλίες της ΕΕ σ’ όλο τον κόσμο σαν τις μόνες σωστές, σαν μοντέλο που πρέπει να ακολουθήσουν οι άλλοι…

Είναι φανερό ότι προσπαθούν να αποκαταστήσουν το μονοπολικό μοντέλο της παγκόσμιας τάξης. «Πόλοι» όπως η Ρωσία και η Κίνα είναι απίθανο να δεχτούν να υποβαθμιστούν…

Κι εδώ, επίσης, θα έπρεπε να είναι κανείς προσεκτικός. Είναι μερικούς μήνες τώρα που η Μόσχα κατηγορεί το Βερολίνο ότι έχει αρχίσει να γίνεται «αντιρωσικό» περισσότερο απ’ ότι η ίδια θα ανεχόταν. Αλλά, επί της ουσίας αυτό είναι λιγότερο ενδιαφέρον σε σχέση με την πιθανότητα να γεφυρωθεί το «χάσμα του Ατλαντικού» που άνοιξε επί 4 χρόνια το “america first “ του ψόφιου κουναβιού.

Η πιθανότητα είναι υπαρκτή, ακόμα κι αν δεν είναι full. Έχοντας τον στρατό του νατο (ή, απλά, της Ουάσιγκτον και των “ανατολικών” συμμάχων της) να “γυμνάζεται” μόνιμα στα σύνορά της, η Μόσχα θα ήθελε να ελπίζει σ’ ένα Βερολίνο “δυτικότερα” αυτών των “ανατολικών” που να δημιουργεί (έστω) παράσιτα στη δυτική μιλιταριστική ομαλότητα. Αλλά το γερμανικό κράτος διακηρύσσει (για άλλη μια φορά…) ότι θέλει να επανεξοπλιστεί (στρατιωτικά) για να παίξει τον ρόλο του “καλού” στον κόσμο. Κι αυτό είναι ένα θέμα από μόνο του.

Το γερμανικό κράτος / κεφάλαιο έχει τους λόγους του να ανησυχεί· και ποιός είναι ανόητος να μην καταλαβαίνει το γιατί; Η γερμανική “ηγεσία της ε.ε.” από πολιτική άποψη είναι μύθος! Ο θρυλικός “γαλλογερμανικός” άξονας, όπως και άλλοι θρύλοι, σαν τον “ευρωπαϊκό στρατό” ή την “ενιαία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική” έχουν πεθάνει στην κούνια τους. Ελλείψει της συμπαγούς ευρωπαϊκής πολιτικο-στρατιωτικής ομοσπονδιοποίησης, ελλείψει των “ηνωμένων ευρωπαϊκών πολιτειών” σα να λέμε, το Βερολίνο (και με διαφορετικό τρόπο το Παρίσι) πρέπει να ψάχνουν βάρκες για να πατήσουν. Κι αν το Joνυσταλεάν είναι μια απ’ αυτές (με τα πυρηνικά του παρέα) θα αναζητήσουν τα (όχι εύκολα) πατήματά τους εκεί.

Συνεπώς η Μόσχα έχει κάθε λόγο να απειλεί ότι θα γυρίσει εντελώς την πλάτη της στην (υπόλοιπη) ευρώπη, αν αυτή η (υπόλοιπη) ευρώπη – και ειδικά το Βερολίνο – αναζητήσει και πάλι ασφάλεια στον “ατλαντισμό”. Η ανεγκέφαλη αλεπού δεν θέλει ούτε πόλεμο ούτε μισο-πόλεμο στα σύνορά της – όχι άδικα. Αλλά η περίπτωση της ουκρανίας θα πρέπει να έχει περιορίσει τις ελπίδες της Μόσχας ότι μπορεί να βασιστεί είτε στο Βερολίνο είτε στο Παρίσι, είτε και στους δύο μαζί.

Όλα αυτά σημαίνουν ότι με τα λόγια του Lavrov η Μόσχα ανακεφαλαιώνει προειδοποιητικά αυτά που κάνει ήδη: απ’ την λιβύη ως το Nagorno Karabakh. Κι αυτό, με τη σειρά του, σημαίνει ότι ο καπιταλιστικός κόσμος είναι εκ των πραγμάτων “διπολικός”, μέχρι να εξαντληθούν τα (γεωπολιτικά) αποθέματα και να φτάσει η αναπόδραστη στιγμή του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών για το ποιός (“πόλος”) κάνει κουμάντο.

Καθόλου παραλειπόμενα 1

Παρασκευή 11 Δεκέμβρη. Ο κύριος Γεροτζιάφας (καθηγητής αιματολογίας και διευθυντής μιας ερευνητικής ομάδας του πανεπιστημίου της Σορβόνης) που έγινε κι αυτός γνωστός στους ντόπιους υποτελείς σαν «πηγή» ορισμένων κριτικών στην τρέχουσα τρομοεκστρατεία, μπορεί να μην υπολογίζει σαν αντιθετική την σχέση ανάμεσα σε θεραπεία (όσων την έχουν ανάγκη) και αυτό που έχει εμφανιστεί σαν γενικός εμβολιασμός… Ωστόσο αυτή η αντιθετικότητα υπάρχει – μιλώντας για τις συγκεκριμένες περιστάσεις. Και ακόμα περισσότερο εφόσον ΔΕΝ μιλάμε για «εμβόλια», αλλά (ειδικά για τα mRNA κατασκευάσματα) για πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού! Οι υποτελείς εξαπατήθηκαν συστηματικά και βίαια σε σχέση με την απειλή του τσαχπίνη και το τι θα ήταν σωστό και δίκαιο να έχει γίνει σχετικά, επειδή έπρεπε, εξ αρχής, να πέσουν στο βαθύ πηγάδι της άγνοιας για το ποια θα ήταν η «σωτηρία» τους…

Η ιστορική πραγματικότητα στην εξέλιξη αυτής της τρομοεκστρατείας είναι που α) δείχνει κρατική και καπιταλιστική επιλογή απ’ την στιγμή 0, απ’ την μια μεριά· και β) δείχνει προσχεδιασμό απ’ την μεριά του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος, απ’ την άλλη. Αν οφείλουμε να επανερχόμαστε σ’ αυτήν την ιστορική πραγματικότητα δεν είναι για να «λύσουμε λογαριασμούς». Είναι επειδή αυτή είναι που συμβαίνει – πίσω απ’ τις πλάτες των ζωντανών. Και συνεχίζει να συμβαίνει…

Να ένα απ’ τα ακράδαντα στοιχεία που παρουσιάσαμε σε σχέση και με το (α) και με το (β): το Event 201. Θα ήταν εύκολο να εκτραπεί η κριτική εκτίμηση εκείνης της «άσκησης», τον Οκτώβρη του 2019, σε εύκολες αλλά αποπροσανατολιστικές προσωποποιήσεις. Επιμείναμε ότι η δημόσια παρουσίαση του Event 201 (πολλές χιλιάδες το είδαν!) θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί διεισδυτικά, πέρα και πίσω απ’ τα προφανή. Παρουσιάσαμε, για παράδειγμα, τον περασμένο Απρίλη (Sarajevo.pdf 148a…) το who is who εκείνων που συμμετείχαν στη συγκεκριμένη «άσκηση», όχι σαν επίδειξη πνεύματος εκ μέρους μας, αλλά για να δείξουμε τους προσανατολισμούς του «συλλογικού κεφάλαιου» (σίγουρα του πιο δυναμικού τμήματός του) ήδη ΠΡΙΝ την μυθοποίηση και την τρομοεκστρατεία. Γράφαμε τότε μεταξύ άλλων:

… Επειδή την Ιστορία την κουβαλούν στην πλάτη τους τα υποκείμενα (και τα πιο κυριλέ!) ακόμα κι όταν δεν θέλουν, δεν μπορούν, ή δεν ξέρουν να την αναγνωρίσουν στην καμπούρα τους, το Event 201 έλεγε πολύ λιγότερα για την υγεία αυτή καθ’ αυτή και πολύ περισσότερα για το πως εκλεκτοί εκπρόσωποι διάφορων καπιταλιστικών τομέων, στα τέλη του 2019, αντιλαμβάνονται το δίπολο υγεία / αρρώστια σήμερα – σε σχέση με χτες, προχτές, παραπροχτές.

… Το Event 201 υπήρξε σενάριο πιστό στον “φαρμακοκεντρισμό” του Θεάματος του Θανάτου των προηγούμενων “πανδημιών”. Τράβηξε όμως, σεναριακά, την φαρμακευτική (“εμβολιακή”) λύτρωση πίσω, για να αφήσει χώρο για τις καινούργιες διαστάσεις. Αυτές που είχαν προστεθεί μέσα απ’ την εμπειρία και τα όρια των προηγούμενων υγιεινιστικών τρομοεκστρατειών. Ήταν ενισχυμένο, εμπλουτισμένο, αναβαθμισμένο με τρεις “φρέσκιες” βασικές παραμέτρους: α) τις εκτεταμένες οικονομικές συνέπειες που θα είχε μια πραγματική “πανδημία” του είδους εκείνης που παρουσιαζόταν στο σενάριο· άρα έμμεσα (αυτό δεν συζητήθηκε) τον ρόλο της μορφής – κράτος· β) την πληροφοριακή διαχείριση μιας τέτοιας φονικής πανδημίας (άρα τον ρόλο των παλιών και νέων μήντια), συνεπώς και πάλι τον αόρατο ρόλο της μορφής – κράτος· γ) τα ζητήματα δημόσιας τάξης, σε τοπική αλλά και παγκόσμια κλίμακα, που θα προέκυπταν λόγω της σπανιότητας των (θεραπευτικών) πόρων…

Είδε κανείς, στο σενάριο εκείνης της «άσκησης», την προοπτική του να βρεθεί μια αποτελεσματική θεραπεία για όσους (απ’ τους «μολυσμένους») θα την είχαν ανάγκη; Όχι!!! Δεν υπήρχαν γιατροί στην «άσκηση»!! Και πουθενά δεν υπήρχε χώρος για μια λογική και μετρημένη «στάση υπέρ της υγείας» σ’ όλες τις παρόμοιες «ασκήσεις» που είχαν προηγηθεί, οργανωμένες για παράδειγμα απ’ το John Hopkins (περισσότερα στο προμελέτη 2… Σάββατο 21 Νοέμβρη) δεν υπήρχε ενδιαφέρον γι’ εκείνο που υπονοεί η θεραπεία. Δηλαδή την φροντίδα που εστιάζει σ’ όσους έχουν ανάγκη. Αντίθετα παντού (αλλά ΠΑΝΤΟΥ!) το μοτίβο ήταν το ίδιο, σαν σενάριο ταινίας: μια «γιγα-καταστροφή» που απαιτεί μια «γιγα-δράση». (Και μερικούς «πρωταγωνιστές της πρώτης γραμμής», σαν γλάστρες…)

Τι σημαίνει «γιγα-δράση»; Σημαίνει ένα και μόνο ένα: καθολική υπεροχή των πιο επιθετικών τμημάτων του κεφάλαιου! Σημαίνει τον μιλιταρισμό αυτών των καπιταλιστικών τμημάτων, καθώς επιτίθενται παντού… Σημαίνει κι αυτό: πολύ πριν ο «πόλεμος κατά του αόρατου εχθρού» κηρυχτεί επίσημα, ετοιμαζόταν ο πραγματικός πόλεμος, αυτός απ’ την μεριά των αφεντικών της 4ης βιομηχανικής επανάστασης εναντίον όλων (τόσο κατά της εργασίας / εργατικής τάξης όσο και κατά των πιο «καθυστερημένων» καπιταλιστών). Και επειδή (με το Event 201) ήταν τα δυτικά αφεντικά που μπορούσαμε να δούμε να προετοιμάζονται, θα έπρεπε να προσθέσουμε: ο πραγματικός πόλεμος, επιπλέον, μεταξύ ανταγωνιστικών κρατών / κεφαλαίων για τη νομή του πλανήτη· και πέρα απ’ αυτόν.

Τίποτα δεν ήταν μυστικό όταν ο τσαχπίνης μυθοποιήθηκε, κι όταν η υγιεινιστική τρομοεκστρατεία ξεκίνησε! Στις 8 Γενάρη, «πριν ακόμα…», το αμερικανικό Netflix ξεκίνησε ένα σήριαλ – ντοκυμαντέρ με τίτλο «How to prevent an οutbreak» (με θέμα μια «φονική πανδημία γρίπης»…) – και ήρωα τον κυρ Βασίλη. Η παραγωγή ήταν της υπεύθυνης υγείας των new york times Sheri Fink, με θητεία στελέχους σε μαγαζιά του κυρ Βασίλη…. Στις 2 Μάη του 2020 η καθεστωτική Washington Post αγιογράφησε τον κυρ Βασίλη σαν «πρωταθλητή των λύσεων που βασίζονται στην επιστήμη»… Στις 22 Μάη οι καθεστωτικοί new york times τον ανακήρυξαν σαν «τον πιο ενδιαφέροντα άνθρωπο στον κόσμο»… Δεν ήταν, απλά, η υπερ-προβολή ενός επιχειρηματία! Ήταν η δημαγωγική κατασκευή του «προβλήματος» μέσω της «λύσης» του, σύμφωνα με τις προδιαγραφές του βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος…

Όλα γίνονταν στο φως… Αλλά οι «επαναστάτες» caradinieri έτρωγαν τα σκουπίδια (και τα σκοτάδια) του θεάματος. Και ευλόγησαν την τρομοεκστρατεία με χέρια και με πόδια…

Υπάρχει περίπτωση τώρα να αναλάβουν αυτοκριτικά τις ευθύνες τους; Όχι… Να τις κουκουλώσουν; Ναι! Μέχρι τον επόμενο γύρο…

(φωτογραφία: “Εμβόλιο ή θάνατος” – αυτό δεν ήταν το νόημα; Πρακτικά: πρώτα θάνατος – θάνατος – θάνατος, και ύστερα “τα εμβόλιά μας” σαν σωτηρία…)

Καθόλου παραλειπόμενα 2

Παρασκευή 11 Δεκέμβρη. Αν (λέμε «αν»…) παρακολουθείτε την ασταμάτητη μηχανή με ευθύνη ανάλογη εκείνης που αυτή «λειτουργεί» θα το έχετε προσέξει: υποστηρίζουμε ότι η γενική επίθεση του δυτικού βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικου συμπλέγματος περιέχει όλα όσα απαιτούνται εναντίον των αντιπάλων του. Ο covid ήταν εξ αρχής «πολιτικοποιημένος» με όρους παγκόσμιας σύγκρουσης εξουσίας / ηγεμονίας!

Προσέξτε, λοιπόν, αυτό το απόσπασμα απ’ τις δηλώσεις του ρώσου υπ.εξ. Lavrov πριν 3 ημέρες, στη σύνοδο του «ρωσικού συμβουλίου διεθνών υποθέσεων», ενός κρατικού οργάνου (Μόσχα, 8 Δεκέμβρη 2020):

Η διεθνής ατζέντα είναι γεμάτη κρίσεις και συγκρούσεις. Σα να μην έφταναν αυτές ο covid-19 έχει κάνει ξεκάθαρη ζημιά στην παγκόσμια οικονομία. Τα κρατικά σύνορα είναι ακόμα κλειστά ή υπόκεινται σε διάφορες απαγορεύσεις. Η ανθρώπινη επαφή έχει διαταραχτεί σε όλους τους τομείς χωρίς εξαιρέσεις. Αν πραγματικά θέλουμε να σταματήσουμε αυτόν τον ιό, αυτό μπορεί να γίνει μόνο μέσα από μια συντονισμένη προσπάθεια. Εμείς και η πλειοψηφία των άλλων χωρών θέλουμε να κάνουμε κάτι τέτοιο. Αλλά οι Ευρωπαίοι εταίροι μας έχουν προσπαθήσει, με εγωιστικό τρόπο, να αξιοποιήσουν αυτήν την δύσκολη κατάσταση για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη τους, όπως κάνουν εδώ και πολλά χρόνια. Πρακτικά, προσπαθούν να αποκαταστήσουν το μοντέλο της μονοπολικής παγκόσμιας τάξης…

Ούτε λίγο ούτε πολύ ο υπ.εξ. της ανεγκέφαλης αλεπούς (: Putin) αναφέρεται (και) σ’ αυτό που είναι «ο πόλεμος των εμβολίων». Είναι, απλά, οικονομικό ζήτημα, θέμα των κερδών της Α ή της Β επιχειρήσης; Όχι βέβαια! Το δυτικό βιο-πληροφορικο-ασφαλίτικο σύμπλεγμα, μέσω της επιθετικότητας του «γενικού εμβολιασμού» με εφαρμογές γενετικής μηχανικής, επιδιώκει να επιβάλει ένα «διεθνές πρότυπο», ένα «διεθνές μοντέλο» διαχείρισης ζητημάτων υγείας. Θεωρώντας πως σ’ αυτόν τον τομέα έχει το «πάνω χέρι» – έναντι των αντιπάλων του.

Αν ασχοληθεί κανείς με το τι είναι αυτές οι «πλατφόρμες γενετικού αναπρογραμματισμού» θα καταλάβει, ίσως, ότι ΔΕΝ πρόκειται για μια καπιταλιστική κίνηση των big pharma εφ’ άπαξ, μια επιθετική τακτική πωλήσεων για μια φορά· για μια «ευκαιρία» που δόθηκε κι αρπάχτηκε μια κι έξω· για μια περίπτωση tamiflu 2.0… Πρόκειται, αντίθετα, για Αλλαγή Παραδείγματος στον τομέα του μαζικού ελέγχου υγείας των πληθυσμών. Και, επίσης, της μαζικής απαλλοτρίωσης των προσωπικών δεδομένων αυτών των πληθυσμών, κατ’ αρχήν με το πρόσχημα της «προστασίας της δημόσιας υγείας».

Γι’ αυτό (εξοργισμένος) ο Lavrov μιλάει για «αποκατάσταση του μοντέλου της μονοπολιτικής παγκόσμιας τάξης»! Δεν αναφέρεται, απλά, σε σανεμβόλια που σε 1 ή 2 χρόνια θα έχουν ξεχαστεί… Αναφέρεται στην οπλοποίηση τους, με μεσο-μακροπρόθεσμο ορίζοντα γενικού ελέγχου.

Κι αν αυτός μιλάει απ’ την θέση της κεντρικής πολιτικής βιτρίνας ενός αντίπαλου στη δύση καπιταλισμού / ιμπεριαλισμού, εμείς, απ’ την δική μας πληβειακή / εργατική θέση, θα έπρεπε να έχουμε καταλάβει τις άλλες διαστάσεις αυτής της οπλοποίησης. Δεν πρόκειται, εδώ, για την ανακάλυψη / εφεύρεση της πενικιλίνης…. Πρόκειται, μάλλον, για έναν ενδοκαπιταλιστικό / διακρατικό «αγώνα δρόμου»: όποιος χρησιμοποιήσει πρώτος την “υγιεινιστική” πυρίτιδα ελπίζει ότι θα επιβληθεί για κάποιο διάστημα σ’ όσους καθυστερήσουν…

Θα μπορούσε, στο πίσω μυαλό διάφορων αφεντικών, να υπάρχει και το ενδεχόμενο βιολογικών πολέμων…

(Εντελώς τυχαία τον περασμένο Αύγουστο, το ψοφιοκουναβιστάν έβαλε “κυρώσεις” σε διάφορα ρωσικά ερευνητικά κέντρα. Με την κατηγορία ότι σχετίζονται με έρευνες “χημικού και βιολογικού πολέμου”… Ανάμεσά τους, εντελώς τυχαία, ήταν και το “48ο κεντρικό ερευνητικό κέντρο” του ρωσικού υπ.αμ. που, σε συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα, έφτιαξε και δοκίμασε το ρωσικό sputnik V…)