Tag: ηπα

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (γεω-ιστορικές σημειώσεις 1)

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.13) >> Ένας χωροφύλακας που αντί να προστατεύει τα αφεντικά του χρειάζεται την ενεργή, άμεση, τοις μετρητοίς δική τους προστασία για να συνεχίσει να υπάρχει είναι ένας χωροφύλακας ξεπερασμένος… μπελάς… μπορεί και επικίνδυνος.

Η μεγάλη χρησιμότητα για τους δυτικούς ιμπεριαλισμούς της εποικιστικής αποικιοκρατίας που μορφοποιεί το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς στη μέση Ανατολή άρχισε να ατονεί απ’ τα ‘90s και μετά: όταν η Ουάσιγκτον απέκτησε, για πρώτη φορά στον 20ο αιώνα, δικές της βάσεις στην αραβική χερσόνησο, μετά την «καταιγίδα της ερήμου». Θυμίζουμε την reason d’etre της δημιουργίας, μετά τον β παγκόσμιο πόλεμο, του ισραηλινού κράτους: ο δυτικός στρατιωτικός έλεγχος στην αραβική χερσόνησο και στα πετρέλαιά της – και στη διώρυγα του Σουέζ.

Μετά το τέλος του 3ου παγκόσμιου (ψυχρού) πολέμου και την γρήγορη αμερικανο-αγγλική στρατιωτική απόβαση στην αραβική χερσόνησο, η σημασία του δυτικού χωροφύλακα άρχισε να σχετικοποιείται.

Ήταν τότε, το 1992, που το δημοκρατικό γκουβέρνο στην Ουάσιγκτον υπό τον Clinton, υποχρέωσε το Τελ Αβίβ και τον Αραφάτ να υπογράψουν τις (στην πραγματικότητα άθλιες για τους Παλαιστίνιους) «συμφωνίες του Όσλο». Εκείνο που επεδίωκε ουσιαστικά η Ουάσιγκτον έχοντας αποβιβαστεί πια «αυτοπροσώπως» στις ακτές-των-βαρβάρων (άρα με σαφώς μικρότερη ανάγκη για έναν χωροφύλακα…), ήταν να μετατρέψει την κατοχή της Παλαιστίνης από διεθνές ζήτημα (όπως ήταν ως τότε επί δεκαετίες, ακόμα πιο έντονα μετά την πρώτη intifada) σε διμερές, μεταξύ Τελ Αβίβ και «παλαιστινιακής αρχής». Στην μεγάλη κλίμακα ήταν ένα είδος υποτίμησης-του-χωροφύλακα, κάτι που οι αποικιοκράτες / κατοχικοί του Τελ Αβίβ κατάλαβαν εύκολα: θα μπορούσαν μεν να βασίζονται στην δυτική ανοχή (ακόμα και να την αγοράζουν!!!) ενεργώντας αποκλειστικά για δικό τους λογαριασμό (δηλαδή: επιταχύνοντας το απαρτχάιντ) αλλά δεν επρόκειτο να έχουν την γεωπολιτική αξία των ‘60s, των ‘70s και των ‘80s.

Εκτιμάμε πως εξαιτίας αυτής της σχετικής μείωσης-της-γεωπολιτικής-αξίας του χωροφύλακα της δύσης στη μέση Ανατολή άρχισε απ’ την δεκαετία του 1990 και μετά η όλο και πιο βίαιη μετατροπή του δυτικού χωροφύλακα / αποικιοκράτη σε «θεοναζί κράτος για τον εαυτό του». Η εθνικιστική διάσταση του project ισραήλ έπρεπε όχι απλά να υπερκαλύψει την διεθνή έκπτωση της (δυτικής) αξίας του αλλά, επιπλέον, να του δώσει μια καινούργια διεθνή / ρατσιστική αξία, ως προπύργιο του πρωτοκοσμικού «πολιτισμού» απέναντι στην «μουσουλμανική / ισλαμική βαρβαρότητα», την καπιταλιστικά πρωτόγονη Ανατολή.

H «επίσκεψη» (η εισβολή δηλαδή) του φασίστα (και μετέπειτα πρωθυπουργού) Ariel Saron, των μπράβων του και όλης της κουστωδίας του στο al Aqsa τον Σεπτέμβρη του 2000 (που προκάλεσε την 2η intifada, ως το 2005), εισβολή που τυπικά απαγορευόταν επί δεκαετίες (το al Aqsa είναι ο 3ος σε παγκόσμια σημασία ιερός τόπος για τα σχεδόν 2 δις μουσουλμάνων του πλανήτη) υπήρξε μια κομβική στιγμή αυτής της εκστρατείας αυτο-επιβεβαίωσης και αυτο-νομιμοποίησης του χωροφύλακα∙ εκστρατεία που κλιμακώνεται ως σήμερα.

Απ’ την άλλη μεριά η αμερικανική (δυτική) «γραμμή» για την «τύχη-του-χωροφύλακα» άρχισε να γίνεται αναγκαστικά τακτικίστικη αφού χανόταν πια η στρατηγική σημασία του:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης (γεω-ιστορικές σημειώσεις 2)

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.10) >>Ας ανακεφαλαιώσουμε επιγραμματικά:

Απ’ τις αρχές του 21ου αιώνα:

– ένα αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό προς το απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς…) για καταστροφή του ιράκ, του ιράν, της συρίας, και του λιβάνου – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!

– δεύτερο αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό προς το απαρτχάιντ, θεοναζί καθεστώς…) για διάλυση του ιράκ και της συρίας και την δημιουργία ενός μεγάλου «κράτους isis» κλπ – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!

– τρίτο αμερικανικό σχέδιο (ιδιαίτερα φιλικό…) για την δημιουργία ενός μπλοκ αραβικών κρατών συμμαχικών προς το Τελ Αβίβ, ένα “αραβο-ισραηλινό” νατο εν τέλει, κατά του ιράν – ΑΠΟΤΥΓΧΑΝΕΙ!!!

Σ’ όλο αυτό το διάστημα, μιας εικοσαετίας, το καθεστώς του Τελ Αβίβ δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια!!! Η διαμόρφωση ενός «θεοναζί κράτους για τον εαυτό του», ενός κράτους αρκετά συμπαγούς από κάθε άποψη ώστε να συνεχίσει να υπάρχει ακόμα κι αν η δύση δεν είχε μεγάλη ανάγκη την χωροφυλακή του, είχε πολλές διαστάσεις. Εκτός και εντός συνόρων. Εκτός συνόρων βασική ήταν η εκστρατεία απονομιμοποίησης / απαγόρευσης οποιασδήποτε αναφοράς ή έστω μνείας στην κατοχή και στα δικαιώματα των Παλαιστινίων: μέσω της κατηγορίας του «αντισημιτισμού»… Οι ισραηλινές υπηρεσίες εξαγόρασαν στη δύση κάθε τι που ήθελε να πουληθεί, εκβίασαν, συκοφάντησαν και φρόντισαν να καταστρέψουν οτιδήποτε δεν πουλιόταν (θυμάστε εκείνον τον Jeremy Corbyn και τις συνοπτικές διαδικασίες με τις οποίες άνοιξε-η-γη-να-τον-καταπιεί επειδή τόλμησε να είναι υπέρ των παλαιστινιακών δικαίων; δεν ήταν κάποιος τυχαίος!…). Το κίνημα BDS πολεμήθηκε με κάθε μέσο εκτός από σφαίρες, και η προοπτική «άκρας του τάφου σιωπής» για την Παλαιστίνη (μια θανάσιμη διεθνής σιωπή που έδειξε σπουδαίες δυνατότητες στη διάρκεια της Μεγάλης Πορείας της Επιστροφής στη Γάζα, απ’ τα τέλη Μάρτη του 2018 ως τα τέλη Δεκέμβρη του 2019…) ήταν πια σχεδόν κατακτημένη το 2020, το 2021, το 2022, το 2023… Κράτη και παρακράτη νομοθετούσαν υπέρ της προστασίας του απαρτχάιντ καθεστώτος από οποιαδήποτε κριτική, κλπ κλπ…

Ταυτόχρονα στο εσωτερικό του καθεστώτος η ιδεολογική, πολιτική και μιλιταριστική σκλήρυνση απογειωνόταν με λαμπρά αποτελέσματα, για λογαριασμό ενός «θεοναζί κράτους για τον εαυτό του». To καλοκαίρι του 2018

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Circles of fire

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.08)>> Αν δει κάποιος την μέση Ανατολή (γενικά) και την Παλαιστίνη (ειδικά) όχι μόνο τους τελευταίους 6 -7 μήνες αλλά τα τελευταία 35 χρόνια θα καταλάβει ότι οι δυτικοί ιμπεριαλισμοί (γενικά) και ο θεοναζί χωροφύλακάς τους (ή «θεοναζί για τον εαυτό του») έχουν ηττηθεί: μετά από μια αλληλουχία διαδοχικών αποτυχιών να διαμορφώσουν τους συσχετισμούς και την πραγματικότητα-επί-του-εδάφους κατά τα συμφέροντά τους, έχουν απομείνει με μόνη δυνατότητα την «παραγωγή θανάτου», το κάψιμο-των-ανθρώπων-και-της-γης χωρίς καν οι «μεγάλοι» αντίπαλοί τους (μπλοκ της Αστάνα, ευρασιατικό project) να έχουν χρησιμοποιήσει έστω ένα μικρό μέρος των δυνατοτήτων τους. Ούτε η σφαγή στη Γάζα, ούτε οι βομβαρδισμοί στο λίβανο και στη συρία έχουν κάποιο πρακτικό αποτέλεσμα υπέρ τους: σκοτώνουν επειδή μπορούν να το κάνουν∙ τελεία! Σκοτώνουν επειδή φοβούνται ότι θα χάσουν ακόμα περισσότερο∙ χωρίς να μπορούν να κερδίσουν ούτε καν την αυταπάτη μιας ισοπαλίας.

Κι όπως συμβαίνει πάντα στην ιστορία των ιμπεριαλισμών, ακόμα και πριν τους καπιταλιστικούς τέτοιους, όταν ο «ηγεμόνας ηττάται στην περιφέρεια» (αδιάφορο αν το παραδέχεται ή όχι!) η ένταση επιστρέφει στο «κέντρο» του. Δύο παραδείγματα είναι αρκετά για να αποδείξουν αυτήν την αναπόδραση Ιστορική εξέλιξη.

Στις ηπα, τον γενναιόδωρο υποστηρικτή του θεοναζί, απαρτχάιντ χασάπη, το βαθύ κράτος είναι υποχρεωμένο πια να «αμύνεται» μέσα στα καλύτερα πανεπίστημιά του καταστρέφοντας τα έσχατα προσχήματα περί «ακαδημαϊκής ελευθερίας» και όχι μόνο:

Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί απ’ τις δεκαετίες του 1960 και του 1970, στη διάρκεια του πολέμου στο Βιετνάμ∙ μόνο που τώρα συμβαίνει με ακόμα χειρότερους διεθνείς όρους για την Ουάσιγκτον.

Στη γερμανία, τον δεύτερο σε μέγεθος γενναιοδωρίας υποστηρικτή του μεσανατολίτη χασάπη, το Βερολίνο στη ραγδαία παρακμή του καθεστώτος, συνεργάζεται ανοικτά για δεύτερη φορά με τον «σιωνισμό» (η πρώτη ήταν πριν 80 χρόνια…) κυνηγώντας ακόμα και εβραίους αντιεθνικιστές και αντιμιλιταριστές υπηκόους της, όπως έγινε πολύ πρόσφατα στο «συνέδριο για την Παλαιστίνη» στο Βερολίνο:

Αντίστοιχα έχουν αρχίσει να συμβαίνουν και σε γαλλικά πανεπιστήμια… H κρατική εμπειρία του “κυνηγάμε όσους δε δίνουν μπράτσο” το 2021 και το 2022, ή για να το πούμε με κλασσικό τρόπο η ποινικοποίηση / εγκληματοποίηση της διαφωνίας και της αμφισβήτησης της κρατικής “αλήθειας” μετατοπίζεται σε καινούργιο πεδίο (κι αυτό θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί, θα συνεχιστεί…)

Αυτά είναι «δείγματα» – όχι όλη η ιστορία. Η Ιστορία γίνεται…

Overcapacity!

Δευτέρα 22 Απρίλη (00.05)>> Θα ήταν γελοίο, αλλά μπορεί να είναι κάτι χειρότερο: βλακωδώς επικίνδυνο. Οι πολιτικές βιτρίνες της δύσης κατηγορούν το Πεκίνο ότι παράγει πολύ και πολλά (εμπορεύματα) καλώντας το (απαιτώντας πιο σωστά…) να περιορίσει την παραγωγή του… Αυτό έκανε η αμερικανίδα υπ.οικ. Janet Yellen στο πρόσφατο πέρασμά της απ’ το Πεκίνο, το ίδιο μουρμούρισε στη συνέχεια ο θλιβερός «άσσος στο ημίχρονο – δύο τελικό» κύριος Scholz, επίσης ως επισκέπτης… Ώστε υπάρχουν καπιταλισμοί που είναι περισσότερο ή και πολύ περισσότερο παραγωγικοί από άλλους; Αίσχος!!! Ντροπή!!! Τι πράματα είναι αυτά;;;

Η αλήθεια είναι πως η εποχή που «κινέζικο» σήμαινε φτηνά T-shirts και σαγιονάρες έχει χαθεί στα βάθη της ιστορίας (παρότι είναι πριν 15 το πολύ χρόνια…) Ενόσω, για παράδειγμα, οι δυτικοί «τεχνολογικοί παίκτες» χρησιμοποιούν τους σύνθετους αλγόριθμους (αυτούς που καταχρηστικά ονομάζουν «τεχνητή νοημοσύνη»…) για επικοινωνιακές χρήσεις (ψαρεύοντας μ’ αυτόν τον τρόπο μαζικά και διαρκώς τα data των «χρηστών» της…) το κινεζικό κράτος / κεφάλαιο τους χρησιμοποιεί για να αυτοματοποιήσει / ρομποτοποιήσει τμήματα της βιομηχανίας του (από εργοστάσια μέχρι λιμάνια και ορυχεία…) εκτοξεύοντας την παραγωγικότητά τους στην στρατόσφαιρα!

Η γνωστή ως κατασκευάστρια κινητών xiaomi

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Μεσανατολικό πεδίο μάχης

Δευτέρα 15Απρίλη (00.17)>> To 1991, στη διάρκεια της αμερικανικής «καταιγίδας της ερήμου» (της πρώτης επίθεσης στο ιρακινό καθεστώς), το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κτυπήθηκε με πάνω από 40 ιρακινούς πυραύλους Scud (σοβιετικής κατασκευής). Οι Scud της εποχής δεν είχαν σπουδαία ακρίβεια, δεν έπαυαν ωστόσο να είναι ιδιαίτερα εκρηκτικοί. Χάρη στους έγκαιρους συναγερμούς σκοτώθηκαν άμεσα από εκείνους τους βομβαρδισμούς μόνο 2 άτομα∙ έπαθαν όμως σοβαρές ζημιές πάνω από 4.000 κτίρια, 30 απ’ τα οποία καταστράφηκαν εντελώς. Το Τελ Αβίβ δεν έριξε ούτε μισή σφαίρα κατά του καθεστώτος του Χουσεϊν: είχε πάρει αυστηρή εντολή απ’ την Ουάσιγκτον να μην αντιδράσει ούτε στο ελάχιστο∙ και υπάκουσε…

Άλλες εποχές θα πείτε. Σωστά. Άλλες εποχές, άλλοι συσχετισμοί – ίδιοι, ωστόσο, δυτικοί ιμπεριαλισμοί («στα καλύτερά τους»…).

Αν θυμίζουμε το 1991 είναι επειδή το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς έχει περάσει (μόνο από πρώτη ματιά…) χειρότερα σε σχέση με την προχθεσινή απάντηση της Τεχεράνης. Η ιρανική στρατηγική υπομονή κράτησε μόνο 12 μέρες (υποθέταμε ότι θα ήταν αισθητά πιο μακρόχρονη…) και αντικαταστάθηκε με κάτι που μοιάζει (και είναι) στρατηγική προειδοποίηση. Σε τωρινές εποχές, τωρινούς συσχετισμούς, τωρινούς δυτικούς ιμπεριαλισμούς σε παρακμή∙ και, κυρίως, τωρινά όπλα.

Στο μυαλό κάποιου εντελώς άσχετου μ’ αυτά τα «νέα όπλα» η απάντηση της Τεχεράνης μοιάζει λίγο πιο σοβαρή από επίθεση με … ταχυδρομικά περιστέρια! Drones (: shahed 136) που πρέπει να καλύψουν (και μάλιστα μετά από έγκαιρη προειδοποίηση!) μια απόσταση γύρω στα 1.300 χιλιόμετρα πετώντας με ταχύτητα 150 χιλ. την ώρα (δηλαδή σε 8 ή 9 ολόκληρες ώρες!!!): είναι αυτό κάτι «φοβερό και τρομερό»; Η απάντηση δεν βρίσκεται στο αν την εποχή των υπερχητικών πυραύλων (η Τεχεράνη υποστηρίζει ότι διαθέτει τέτοιους) τέτοιου (ή παρόμοιου είδους) drones είναι πραγματικά επικίνδυνο όπλο∙ αλλά μάλλον στο πόσο πυκνή είναι η όποια αεράμυνα (εν προκειμένω του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος), ή, ειπωμένο διαφορετικά, πόσο παχύ και γρήγορο στις αντιδράσεις του είναι το «στρώμα» που πρέπει (και πώς;) να «τρυπήσει» οποιουδήποτε είδους ιπτάμενο εκρηκτικό για να κτυπήσει τον στόχο του.

Όντως, διαφορετικές εποχές απ’ το 1991 των 42 Scud: εδώ είναι που μετριέται η προχθεσινή επιτυχία (ή αποτυχία…) των … «ταχυδρομικών περιστεριών», άρα και η σοβαρότητα της (ιδιαίτερα συγκρατημένης) απάντησης της Τεχεράνης!!!

Το «στρώμα» που έπρεπε να διαρρηχτεί απ’ τον αέρα ως το έδαφος του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος από τόσο μεγάλη απόσταση (οι πολύ πιο κοντινές πυραυλικές επιθέσεις της Χεζμπ’ Αλλάχ είναι εντελώς διαφορετική περίπτωση) είναι ίσως το πιο πυκνό που υπάρχει αυτή τη στιγμή στον καπιταλιστικό πλανήτη! Ένα τριπλό ή τετραπλό σύστημα αντιαεροπορικής, αντιπυραυλικής και αντιdrone άμυνας (για χρήση έναντι εισερχόμενων στόχων σε διαφορετικά ύψη) + (αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό!) η αμερικανική και η αγγλική αεροπορία στον αέρα (με τα δικά τους αντιπυραυλικά όπλα…) + όλα τα ραντάρ που υπάρχουν στις διάσπαρτες αμερικανικές βάσεις σ’ όλη αυτή την έκταση που μεσολαβεί ανάμεσα στα δυτικά ιρανικά σύνορα και το θεοναζί έδαφος: ιράκ, συρία… (ακόμα και η αγγλική βάση στο νοτιοκυπριακό Ακρωτήρι έπαιξε τον ρόλο της) + τις δυτικές δορυφορικές δυνατότητες έγκαιρης προειδοποίησης…

Οι καινοτομίες απέναντι σε τόσο «πυκνές» διατάξεις αεράμυνας, και ουσιαστικά η ανακάλυψη και η αξιοποίηση των αδυναμιών τους, έγινε από τον ρωσικό στρατό στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Οι ιρανοί «φρουροί της επανάστασης» αξιοποίησαν αυτό το know how!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Παλαιστίνη

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Το ντου διαδηλωτών στο κοινοβούλιο του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος στην Ιερουσαλήμ στις 3 Απρίλη δεν είχε την τιμή να γίνει «παγκόσμιο σκάνδαλο μεγάλης διάρκειας» όπως το ντου των οπαδών του ψόφιου κουναβιού στις 6 Γενάρη του 2021: για την δυτική δημαγωγία το θεοναζί καθεστώς είναι ακόμα «πολύτιμο», οπότε το προστατεύουν απ’ την ανάδειξη της όλο και πιο έντονης εσωτερικής πόλωσης σε καιρό «υπαρξιακού» πολέμου! Που και που, φυσικά, κάποια γεγονότα προβάλλονται – για λίγο. Χωρίς ιδιαίτερο ζήλο:

Το γεγονός είναι ότι ο πόλεμος κατά της παλαιστινιακής αντίστασης αποτυγχάνει όλο και πιο καθαρά, σε τέτοιο σημείο που τέτοιες αντικυβερνητικές (ουσιαστικά) διαδηλώσεις να κλονίζουν εσωτερικά την θεοναζί «επιχειρηματολογία» – χωρίς, πάντως, να την αμφισβητούν ουσιαστικά και καθαρά. Ο ακτιβισμός προηγείται – και η συνειδητοποίηση είναι ακόμα πολύ πίσω…

Το καθεστώς απ’ την δική του μεριά δοκιμάζει τα όρια μιας «φυγής προς τα εμπρός», για την οποία γράφαμε την προηγούμενη εβδομάδα:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Ο λάκος κάτω απ’ την «σωστή μεριά της ιστορίας»

Δευτέρα 8 Απρίλη>> Θυμάστε μήπως εκείνα τα 300.000 βλήματα που ήθελε να πουλήσει ο ψεκασμένος υπ.αμ. της φαιοκόκκινης «πρώτης φοράς» στους σαουδάραβες, μια φορά κι έναν καιρό; Ψιλικατζής ήταν! Η εταιρεία don Rico & Co πουλάει άμεσα (σύμφωνα με ρεπορτάζ / αποκάλυψη του «ριζοσπάστη» στις 3 Απρίλη) σχεδόν 1 εκατομμύριο βλήματα (για την ακρίβεια 955.000) διαφόρων διαμετρημάτων στον τοξικό του Κιέβου – μέσω Πράγας. Μαζί με διάφορα ακόμα «απαραίτητα».

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.

Παλαιστίνη 1

(Λιέγη…)

Δευτέρα 1 Απρίλη (ανάρτηση: 1.10)>> Υποθέτουμε ότι δεν πιστέψατε ότι επειδή η Ουάσιγκτον απείχε (και δεν εμπόδισε…) ένα πρόσφατο ψήφισμα του συμβουλίου ασφαλείας του οηε υπέρ μιας εκεχειρίας 2 εβδομάδων στη Γάζα, «τσακώθηκε» με το θεοναζί, απαρτχάιντ «χωροφύλακά» της. Καθόλου. Μόλις την περασμένη Παρασκευή το Joνυσταλεάν ξαναέδωσε απλόχερα την φονική του βοήθεια, σε είδος φυσικά. Όχι στα λόγια. Κι όχι μόνο βόμβες, αλλά και αεροπλάνα για να τις ρίξουν: 25 F-35A…

Εν τω μεταξύ, το διεθνές δικαστήριο δικαιοσύνης στη Χάγη (ICJ, αυτό που μελετάει το αν το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς κάνει γενοκτονία στη Γάζα μετά από προσφυγή της νότιας αφρικής, με την υποστήριξη άλλων τουλάχιστον 50 κρατών) πρόλαβε στις 28 Μάρτη να θυμίσει ότι υπάρχει – και ότι είναι αδύναμο. Με καινούργια απόφασή του ζητάει απ’ το απαρτχάιντ καθεστώς

… Να πάρει χωρίς καθυστέρηση όλα τα απαραίτητα και αποτελεσματικά μέτρα που θα εξασφαλίζουν … σε μεγάλη κλίμακα όλες τις επείγουσες υπηρεσίες και την ανθρωπιστική βοήθεια, συμπεριλαμβανόμενων φαγητού, νερού, ρεύματος, καυσίμων, καταφυγίων, ρούχων, υγιεινής καθώς επίσης και ιατρικών εφοδίων και φροντίδας στους Παλαιστίνιους σ’ όλη τη Γάζα, συμπεριλάμβανόμενης της αύξησης των δυνατοτήτων και του αριθμού των χερσαίων περασμάτων…

… Να εξασφαλίσει άμεσα ότι ο στρατός δεν θα ενεργεί με τρόπο που συνιστά παραβίαση οποιουδήποτε δικαιώματος των Παλαιστινίων στη Γάζα…

Δεν ξέρουμε πως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί αυτή η κατάσταση, όπου το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη (συμπεριλαμβανόμενων και δεκάδων κρατών) είναι με το μέρος της παλαιστινιακής αντίστασης αλλά δεν μπορεί ή δεν τολμάει (σίγουρα ως τώρα) να σταματήσει την δυτική φονική μηχανή, ενώ το ξεκάθαρα μικρότερο μέρος, η «συλλογική δύση» σε όλο της το μεγαλείο με «στρατηγό» την Ουάσιγκτον, ενισχύει με κάθε μέσο τους θεοναζί χασάπηδες λιβανίζοντας ενδιάμεσα στα διαλείμματα «τη λύση των δύο κρατών».

Ούτε ξέρουμε πόσο ακριβά θα πληρωθεί αυτό – γιατί θα πληρωθεί, μην έχετε καμία αμφιβολία: όταν αυτό το μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη αποφασίσει, για τους δικούς του λόγους και όχι αναγκαστικά για την Παλαιστίνη, ότι πρέπει πρακτικά να τελειώσει αυτή η δυτική βαρβαρότητα και βία, και να τελειώσει οριστικά…

Παλαιστίνη

Δευτέρα 25 Μάρτη>> Πλησιάζει ο θεοναζί φασισμός στο σημείο μιας αυτοδιαλυτικής σύντηξης; Τα αφεντικά του απειλούν ότι θα ισοπεδώσουν την Rafah∙ αλλά την ίδια στιγμή ο στρατός τους συναντάει σοβαρή και φονική αντίσταση στα βόρεια της λωρίδας της Γάζα, την οποία υποτίθεται είχε «καθαρίσει». Ο μεγάλος σύμμαχος στην Ουάσιγκτον παριστάνει ότι μαλώνει το Τελ Αβίβ, την ίδια στιγμή που τα επιτελεία των δύο πρωταθλητών στις σφαγές κουβεντιάζουν «υπόγεια» για το πως η εισβολή στη Rafah θα γίνει με «ανθρωπισμό»… Οι τωρινές πολιτικές βιτρίνες εκεί προσπαθούν να διαλέξουν από που θα χάσουν τις επερχόμενες εκλογές: απ’ την βάση των ψηφοφόρων τους ή απ’ τους πάμπλουτους θεοναζί χρηματοδότες τους; Αντίστοιχα οι πολιτικές βιτρίνες στο Τελ Αβίβ σπρώχνονται μεταξύ τους για το ποιος θα χρεωθεί την αποτυχία / ήττα. Κι όλα αυτά χωρίς οι σύμμαχοι των Παλαιστινίων (Χεζμπ’ Αλλάχ, Houthis) να έχουν μπει στον πόλεμο «κανονικά»: οι θεοναζί μεγαλώνουν με βιασύνη τους εποικισμούς στη δυτική Όχθη, λες και οι βιλίτσες κτίζονται εκεί με διαφορετικά υλικά από εκείνα των σπιτιών στη Γάζα, λες και δεν καταστρέφονται εύκολα από σμήνη πυραύλων…

Ακόμα και η μεγάλη μάζα των θεοναζί υπηκόων εντός του καθεστώτος έχει αρχίσει να διατρέχεται από υπόγεια ρεύματα μόνιμης κατάθλιψης. Από την διαβρωτική υποψία ότι μετά από 6 σχεδον μήνες η στρατιωτική αποτυχία στις 7 Οκτώβρη δεν ήταν συγκυριακή αλλά μόνιμη, και ότι η παλαιστινιακή αντίσταση δεν μπορεί τελικά να κατανικηθεί στρατιωτικά… μόνο που δεν τους έχει απομείνει άλλο μέσο… Δεν εκδηλώνονται φυσικά∙ εξακολουθούν να ελπίζουν σε κάποιο θαύμα, και διψάνε πάντα για αίμα…. Ταυτόχρονα όμως ξεσκονίζουν τα ευρωπαϊκά (ή βορειοαμερικανικά) διαβατήριά τους, κι όσοι δεν έχουν τέτοια και μπορούν βγάζουν: να είναι έτοιμοι να πάρουν την πρώτη πτήση…

Μέσα σ’ όλα αυτά, ο Itzhak Brik, στρατηγός των εφέδρων, επιμένει να φωνάζει τα «κακά νέα»! Σε πρόσφατο άρθρο του στην καθεστωτική ισραηλινή εφημερίδα maariv επιμένει ότι η πραγματικότητα έχει στραφεί κατά του ισραήλ∙ ότι οι πολιτικοί και στρατιωτικοί ηγέτες συνεχίζουν να λένε ψέματα στον κόσμο∙ ότι ο στόχος της καταστροφής της Hamas είναι πλέον εκτός πολεμικής ατζέντας∙ ότι οι στρατιώτες μας σκοτώνονται μέσα σε σπίτια-παγίδες∙ ότι αν οι πολιτικοί και οι στρατιωτικοί συνεχίσουν έτσι όπως τώρα θα βρεθούμε σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ ότι όταν άρχισε η εισβολή στη Γάζα∙ και ότι, τελικά, αυτοί οι ηγέτες μας έχουν οδηγήσει στην χειρότερη κόλαση στην ιστορία μας, και θα μας οδηγήσουν στην επόμενη ακόμα χειρότερη χωρίς στρατηγική και λογική.

Δεν ξέρουμε τι επίδραση μπορούν να έχουν τέτοιες δημόσιες καταγγελίες / προφητείες στον θεοναζί πληθυσμό. Ξέρουμε όμως τι είναι και πως δουλεύει η μαζική απώθηση: συμβαίνει ήδη στο μεγαλύτερο μέρος του «δυτικού κόσμου», σε άρχοντες και αρχόμενους, με διάφορες αφορμές. Ποτέ αυτοί οι πληθυσμοί και οι αντίστοιχοι τεχνικοί της εξουσίας δεν είχαν φανταστεί ότι θα αμφισβητηθεί έμπρακτα και αποφασιστικά η επί αιώνες πλανητική ανωτερότητα και ηγεμονία τους είτε σε μεγάλη είτε σε μικρή κλίμακα. Επαναπαύονταν πάντα στην υποτίμηση όσων τους αμφισβητούσαν, και ονειρεύονταν «χρυσούς αιώνες» τον ένα μετά τον άλλο…

Δείτε, για παράδειγμα, αυτόν τον χρυσοσκώληκα ονόματι Josep Borrell, που επαγγέλλεται τον «αντιπρόεδρο της ευρωπαϊκής επιτροπής, και τον επίτροπο εξωτερικών και ασφάλειας της ε.ε.». Δείτε τον με τα δικά σας μάτια, αλλά δείτε τον και με τα μάτια οποιουδήποτε «αδύναμου» σ’ αυτόν τον πλανήτη (το “international criminal court” στο οποίο αναφέρεται είναι το «εντελώς δυτικό» διεθνές δικαστήριο, αυτό που ψάχνει ακόμα να βρει τι έγινε στην προηγούμενη μεγάλη σφαγή στη Γάζα, το 2014…). Προσέξτε το ειρωνικό, αναιδές ύφος του:

Κι εδώ είναι ένας άλλος χρυσοσκώληκας, απ’ την άλλη μεριά του Ατλαντικού, ονόματι Jared Kushner. Σώγαμπρος του ψόφιου κουναβιού και δεξί «χέρι» του (για να μην πούμε κάτι άλλο, σεξιστικό…) ειδικός στην «επίλυση του μεσανατολικού», ο Kushner εκπροσωπεί πειστικά και εύκολα το είδος της (πιθανά επόμενης) αμερικανικής διοίκησης για την οποία διάφοροι επιμένουν να πιστεύουν ότι θα σώσει-τον-πλανήτη-απ’-το-νατο, οπότε τι ωραία τι καλά! Βρίσκει την ακτογραμμή της Παλαιστίνης εξαιρετική για επενδύσεις, οπότε καλά θα κάνει το θεοναζί καθεστώς (λέει: «αν ήμουν εγώ στη θέση τους»…) να ξεφορτωθεί τους παλαιστίνιους οδηγώντας τους στην έρημο, για να γίνει η δουλειά. Μίλησε στο Harvard στις 15 Φλεβάρη του 2024, και προσέξτε την επιχειρηματική, γιάπικη, real estate ωμότητά του:

Ποιο ον, ανθρώπινο ή ακόμα και μη ανθρώπινο, με δυο σταγόνες αίμα στις φλέβες του δεν θα ήθελε να τους περιλάβει κατάλληλα, κι αυτούς κι όλους τους όχι λίγους όμοιούς τους;

Βόμβες στο ψαχνό (follow the dates)…

Απειλές κι απ’ την μεριά του θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώτος: ο Amir Weitmann, στέλεχος του κυβερνώντος likud… Μα να μην έχει εγκάρδιες και παραγωγικές σχέσεις με τον isis, με τον «τιμωρό» isis; Έχει! Ποιος άκουσε ποτέ ότι οι λεγόμενοι «φανατικοί ισλαμιστές», οι σκληροπυρηνικοί ουαχαβίτες του κατά παραγγελίαν χαλιφάτου, πείραξαν έστω και μια τρίχα ισραηλινών συμφερόντων; Κανείς, ποτέ…

Δευτέρα 25 Μάρτη>> Που μπορεί να μην είναι βόμβες, μπορεί να είναι πολυβόλα. Ναι, δράστης και στο Crocus City Hall της Μόσχας, είναι αυτός ο γνωστός… Ο isis… Ο οποίος τι είναι; Το «εμπορικό σήμα», το trademark, (ή το εργολάβος) των υπηρεσιών της δύσης και των συμμάχων της. (Αυτός δεν ήταν που έβαλε «βόμβα στο ψαχνό» στις αρχές του περασμένου Γενάρη στην ιρανική Kerman, στη διάρκεια μνημόσυνου για την δολοφονία του Soleimani, σκοτώνοντας 84 ανθρώπους; Βέβαια! Σιγά μην (δεν) ήταν αυτός!!!)

Κάτι ξέρουμε, κάτι καταλαβαίνουμε, σε πείσμα της γενικευμένης, όλο και πιο επικίνδυνης βλακείας που παριστάνει την «ειδίκευση στη γεωπολιτική». Για παράδειγμα πριν ενάμισυ μήνα, στις 5 Φλέβαρη, όσοι παρακολουθούν αυτήν εδώ την περιθωριακή γωνία του κυβερνοχώρου, ίσως θυμούνται (;) ότι διάβασαν μεταξύ άλλων κι αυτό:

Επίσης μπορεί να θυμούνται (;) ότι διάβασαν κι αυτό:

Που σημαίνει: οι φονικές προβοκάτσιες είναι τόσο πολύ ενταγμένες στην ιμπεριαλιστική τακτική και ιστορία «ευυπόληπτων δυτικών δυνάμεων» ώστε το μόνο που εκκρεμεί σαν απάντηση συνήθως δεν είναι το «αν» αλλά μόνο το «πότε».

Δεν θέλαμε να σας κουράσουμε έκτοτε με επαναλήψεις του αναμενόμενου, αλλά η κυρία «fuck-eu» Nuland επανήλθε, επί αμερικανικού εδάφους, στις 22 Φλεβάρη, στο θέμα των «nasty surprises» που θα αντιμετωπίσει ο Putin, όπου το «nasty» μεταφράζεται ως «σιχαμένος, άθλιος, ελεεινός»… προσθέτοντας όμως (κι αυτό αξίζει προσοχής) κάτι που δεν είχε πει μέσα στη μαύρη νύχτα στην πλατεία Maidan: ότι αυτές οι «nasty» εκπλήξεις θα είναι προϊόν και αποτέλεσμα του «ασύμμετρου πολέμου» (τον οποίο χρηματοδοτεί η Ουάσιγκτον).

…Με αυτά τα λεφτά η Ουκρανία θα μπορέσει να αντεπιτεθεί στα ανατολικά, επίσης όμως θα μπορέσει να επιταχύνει τον ασύμμετρο πόλεμο που είναι πιο αποτελεσματικός στο πεδίο μάχης. Και όπως είπα στο Κίεβο πριν 3 βδομάδες αυτή η επιπλέον χρηματοδότηση θα εξασφαλίσει ότι ο Putin θα βρεθεί ενώπιον μερικών ελεεινών εκπλήξεων στο πεδίο μάχης…

Έχουμε κατά συνέπεια το εξής ενδιαφέρον φαινόμενο. Το αμερικανικό καθεστώς ανακοινώνει εκ των προτέρων (αναλαμβάνει την «πολιτική ευθύνη» θα λέγαμε με την παλιά, καλή ορολογία για) επερχόμενες «nasty» ενέργειες∙ προβοκάτσιες δηλαδή. Και ύστερα όλος ο καλός δυτικός κόσμος, δημαγωγοί, «ειδικοί», πολιτικές βιτρίνες, ακόμα και ηλίθιοι που παριστάνουν τους φιλαλήθεις, ψάχνουν να βρουν ποιος έκανε τί – χαώνονται και χαώνουν, είτε σκόπιμα είτε αναπόφευκτα.

Τέτοια ακριβώς δεν ήταν και η περίπτωση της ανατίναξης των nord stream; Από κάτι … ψαροντουφεκάδες;

Έγκαιρα καταθέσαμε και βιβλιογραφία για τον ρόλο και την αξία των «τρομοκρατικών ενεργειών», βγαλμένη όχι απ’ τις μυστικές οδηγίες του isis (!!!!) αλλά κατευθείαν απ’ το αμερικανικό μιλιταριστικό σύμπλεγμα, και μάλιστα βγαλμένη έγκαιρα, το 1989 (επαναλαμβάνουμε: 1989) – κι όποιος πει «δεν το ήξερα!» ας φρόντιζε να το μάθει!!

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, στείλτε email (sarajevomail@gmail.com) για την απαραίτητη συνεννόηση.