Tag: ηπα

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (1)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.58) >> Το ψόφιο κουνάβι και τα ψόφια κουτάβια του διαπρέπουν στις χορευτικές φιγούρες – γενικά. Ένα βήμα μπροστά – ένα στο πλάι – μισό πίσω∙ κλπ. Απ’ όλα τα μέτωπα που έχει ανοίξει ωστόσο υπάρχει ένα που δεν μπορεί (και δεν θέλει…) να κάνει πίσω ούτε χιλιοστό. Κι αυτό είναι απέναντι στο κινεζικό κράτος / κεφάλαιο. Είναι (το καταλαβαίνετε) το κυρίως μέτωπο. Το να πούμε ότι απέναντι στο Πεκίνο η Ουάσιγκτον είναι αναγκασμένη να κάνει έναν «πόλεμο επιβίωσης» του είδους που δεν έχει ξανακάνει ποτέ στην ιστορία της ας μην θεωρηθεί υπερβολικό.

Έτσι, με Γροιλανδίες ή χωρίς, με fentanyl ή χωρίς, με διώρυγα του παναμά ή χωρίς, ο «χάρτης» του 4ου παγκόσμιου πολέμου έχει ανοίξει διάπλατος: οι ηπα θα προσπαθήσουν να «γονατίσουν» όχι μόνο το Πεκίνο αλλά και τους συμμάχους του (το ευρασιατικό project, τους BRICS+) με κάθε «οικονομικό» μέσο που διαθέτουν – πριν φτάσουν εκεί που πάντα λύνονται τέτοιοι λογαριασμοί… Στα όπλα…

Το ψοφιοκουναβιστάν θα χρησιμοποιήσει κάθε τι που μπορεί, ακολουθώντας πιστά την μέθοδο «οπλοποίησης διεθνών οικονομικών σχέσεων και θεσμών» που έχει εγκαινιάσει διακομματικά η Ουάσιγκτον απ’ τα μέσα της δεκαετίας του ’00 κατά της Μόσχας (τακτική που απογειώθηκε μετά το 2022…), ακόμα κι αν προκαλεί αυτή η «οπλοποίηση» και στην ίδια κάποια ζημιά∙ ζημιά που το ψοφιοκουναβιστάν θα θεωρήσει (θεωρεί ήδη…) «μικρό κακό» μπροστά στο «μεγάλο όφελος». Αν αποτύχει; Υποθέτουμε ότι καταλαβαίνετε…

Ένα παράδειγμα: το ψοφιοκουναβιστάν θέλει να επιβάλει χρηματικές τιμωρίες / ποινές σε οποιοδήποτε εμπορικό πλοίο κινεζικής ιδιοκτησίας δένει σε αμερικανικά λιμάνια. Κι όχι μόνο σ’ αυτά. Αλλά και σε κάθε άλλο εμπορικό πλοίο οποιουδήποτε είδους και οποιασδήποτε ιδιοκτησίας που έχει ναυπηγηθεί σε κινέζικα ναυπηγεία!!! (Οι εφοπλιστές, το 1 εθνικό κεφάλαιο του ελλαδιστάν θα έχει σοβαρό πρόβλημα στην περίπτωση που δεν προκύψει γενική «στάση εμπορίου», οπότε θα έχει ακόμα μεγαλύτερο! Θα αναγκαστεί να «φιλήσει χεράκι», με ότι αυτό θα συνεπάγεται…) Η ιδέα αυτή είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Άλλο παράδειγμα: το ψόφιο κουνάβι επιδιώκει να εκβιάσει όσα κράτη διατίθενται να διαπραγματευτούν μαζί του (να kiss his ass…) για τους «δασμούς» στις εξαγωγές τους προς τις ηπα, ως εξής: θα σας κάνω μια έκπτωση υπό τον όρο ότι εσείς θα βάλετε δασμούς στις κινεζικές εισαγωγές στην δική σας επικράτεια! Ούτε λίγο ούτε πολύ το ψοφιοκουναβιστάν ορέγεται να καθορίζει προς όφελός του την «εμπορική πολιτική» άλλων κρατών, ένα είδος νέο-νέο-αποικιοκρατίας. Η ιδέα είναι προφανώς μαφιόζικη – αλλά εδώ ακριβώς βρισκόμαστε…

Δεν μπορούμε να προβλέψουμε αυτή τη στιγμή πόσο (και τι) θα «πετύχουν» αυτές οι ιδέες, εάν βρουν το τρόπο να εφαρμοστούν. Δεν μπορούμε να προβλέψουμε πόσα και ποια κράτη / κεφάλαια (με σημαντικές εμπορικές σχέσεις τόσο με την Ουάσιγκτον όσο και με το Πεκίνο) θα υποκύψουν στους ψοφιοκουναβικούς εκβιασμούς. Μπορούμε όμως να προβλέψουμε πως κάθε (αμερικανική) αποτυχία θα την διαδέχεται μια ακόμα πιο εξτρεμιστική «ιδέα»: πράγματι, απ’ την στιγμή που το αμερικανικό κράτος / κεφάλαιο (ή τα τμήματά του που εκπροσωπούνται απ’ την τωρινή διοίκηση) έχει επιλέξει το όλα – για – όλα, δεν μπορεί να κάνει πίσω.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (2)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.55) >> Το τελευταίο «νέο» στην αλληλουχία εκτόξευσης-πυραύλων στο «μέτωπο του Ειρηνικού» είναι αυτό:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Παγκόσμιος πόλεμος νο 4 – τον αγνοείτε ακόμα; (3)

Δευτέρα 21 Απρίλη (00.46) >> Μπροστά σε τέτοιες επιθέσεις το Πεκίνο δεν πρόκειται να κάτσει με σταυρωμένα χέρια! Και επειδή δεν υπάρχουν πλέον «διεθνείς θεσμοί» για να καταφύγει ψάχνοντας το δίκιο του, η σύγκρουση θα προχωρήσει με «σηκωμένα τα μανίκια».

Προς το παρόν ο πόλεμος γίνεται στο πεδίο των δασμών. Το Πεκίνο μοιάζει όμως να ποντάρει και στα εσωτερικά «μέτωπα» που έχει ανοίξει το ψοφιοκουναβιστάν, μέσα στις ηπα. Αν το γκουβέρνο εκεί αρχίσει να τρικλίζει τους επόμενους μήνες, τότε θα γίνει δυσκολότερο να «μαγνητίσει» συμμάχους σ’ αυτό που λέγεται ακόμα «οικονομικός πόλεμος», αν και είναι κανονικός πόλεμος με σφαίρες από νομίσματα.

Ο νεαρός κινέζος στη συνέχεια, απευθυνόμενος στους αμερικάνους, εκφράζει καθαρά την υπερασπιστική γραμμή του Πεκίνου απέναντι στις κατηγορίες της Ουάσιγκτον ότι έχει «δαγκώσει» τον αμερικανικό καπιταλισμό. Την εκφράζει σε όλα εκτός απ’ την πρόταση για … επανάσταση! (Το Πεκίνο δεν θα μπορούσε επίσημα να υποστηρίξει κάτι τέτοιο!)

Όμως πρόκειται για τη λογική συνεπαγωγή∙ και την ελπίδα όχι μόνο του Πεκίνου αλλά του συνόλου του ευρασιατικού project: το «εργαλείο» των χρωματιστών επαναστάσεων που χρησιμοποίησε η Ουάσιγκτον και οι δυτικοί σύμμαχοί της για να αποσταθεροποιήσουν διάφορα αντίπαλα ή απείθαρχα καθεστώτα να επιστρέψει στην πατρίδα του:

Kill ‘em’ all!

Ενώ στη δύση προσπαθούν να «καθαρίσουν» τα πανεπιστήμιά τους απ’ τους αντιφρονούντες (προς το παρόν υπέρ της Παλαιστίνης), ο σύμμαχός τους τα καταστρέφει. Αυτή πάνω είναι η αίθουσα τελετών του ισλαμικού πανεπιστημίου στη Γάζα – τώρα καταφύγιο για κάποιους επιζώντες, μέσα στα αποκαϊδια…

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.37) >> Ποιοι σκοτώνουν στη Γάζα, στη δυτική Όχθη, στο νότιο λίβανο; Οι θεοναζί. Αλλά όχι μόνον αυτοί. Πρέπει να το καταλάβουμε καλά: και οι σύμμαχοί τους (δηλαδή τα αφεντικά ΜΑΣ και οι πολιτικοί, στρατιωτικοί και λοιποί εκπρόσωποί τους) δολοφονούν επίσης, με κάθε τρόπο που τους επιτρέπει το να φυλάνε το τομάρι τους∙ αλλά σκοτώνουν.

Πιο κάτω σας θυμίζουμε την αγαπημένη Annalena, πέρυσι τον Οκτώβρη (στις 14 του μήνα) που με μεγάλη αποφασιστικότητα «ευλογούσε» τον βομβαρδισμό οποιουδήποτε πολιτικού «στόχου» στη Γάζα, επειδή εκεί κρύβονται «τρομοκράτες». Να τονίσουμε ότι η αγαπημένη Annalena επιβραβεύτηκε για την φονικότητά της με 5.762.380 ψήφους (το κόμμα της), ο θλιβερός Scholz (του οποίου το κόμμα θα ξανακυβερνήσει) με 8.149.124, ενώ ο νικητής Merz, του ιδίου εγκληματικού φυράματος, με 14.160.402.

Θάλαμοι αερίων; Θάλαμοι αερίων είπατε; Μα ελάτε τώρα, δεν έχει τέτοια πράγματα στην Παλαιστίνη… Και εν πάσει περιπτώσει έχουμε άλλα προβλήματα, άλλες προτεραιότητες… 

Εδώ είναι η καραβανού Tammy Bruce, που τώρα βιοπορίζεται ως εκπρόσωπος τύπου του αμερικανικού υπουργείου πολέμου, πριν λίγες ημέρες: απαντάει στην ερώτηση τι «σχολιάζει» το state department για την εν ψυχρώ δολοφονία 15 νοσηλευτών και διασωστών στη Γάζα:

Για ό,τι γίνεται στη Γάζα φταίει η Hamas…  (Προσέξτε το ενοχλημένο ύφος της πρωτοκοσμικής seal για την ερώτηση…)

Δυσκολευόμαστε (ή και ιδιοτελώς δεν θέλουμε) να καταλάβουμε, να χωνέψουμε πόσο πολύ οπλίζουν τα χέρια των θεοναζί, απαρτχάιντ οι δυτικοί σύμμαχοί τους∙ πόσο καθοριστική είναι η συνενοχή / συμμετοχή τους στο Ολοκαύτωμα των Παλαιστινίων. (Και βολεύει να νομίζουμε ότι αφού οι σημερινοί ναζί δεν είναι όπως εκείνοι πριν 80 χρόνια δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος…)

Κανείς στον πρώτο κόσμο δεν θα έπρεπε να αναρωτιέται «τι κάνει ο άξονας της αντίστασης»! Θα έπρεπε να ρωτάμε τι δεν έχουμε κάνει σωστά εδώ, ή τι δεν έχουμε κάνει καθόλου εδώ έτσι ώστε να δυσκολέψουμε όλο και περισσότερο τα «μαύρα χέρια» των δυτικών ιμπεριαλισμών να κάνουν όσα κάνουν εκεί.

 

Kiss my ass 1

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.26) >> Ο αμερικανικός «χρυσός αιώνας» αναβάλλεται! Η «ημέρα της απελευθέρωσης» (της αμερικανικής) επίσης, εν μέρει… Κι ας μην πει κανείς ότι το «ψόφιο κουνάβι-με-κέρατα σε υαλοπωλείο» είναι τακτική! Δεν είναι!

Εκείνο που κι αν η ιστορία παραλείψει δεν πρόκειται να ξεχαστεί απ’ τους θιγόμενους (ή μάλλον απ’ τους πιο καπιταλιστικά στοιχειωδώς αξιοπρεπείς ανάμεσά τους) ακόμα κι αν προς το παρόν το καταπιούν, είναι αυτό:

Το ψόφιο κουνάβι θριαμβολογεί στις 9 Απρίλη (με τον μόνο τρόπο που θα μπορούσε) σε ένα κοινό δικό του, σ’ ένα κοινό χρηματοδοτών του, ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους δασμούς / φόρους γενικά (αφήνοντας μόνο ένα 10%) και ΠΡΙΝ πάρει πίσω τους επιπλέον δασμούς / φόρους (μένει ένα 20%), και μάλιστα αναδρομικά, ειδικά για τα κινεζικής κατασκευής ηλεκτρονικά: Μου φιλάνε τον κώλο!.. Πεθαίνουν για να κάνουν συμφωνία μαζί μας… «Παρακαλώ, έλα να κάνουμε μια συμφωνία… Θα κάνω τα πάντα! Θα κάνω τα πάντα κύριε!…»

Αυτοί που (κατά την γνώμη του…) «φιλάνε τον κώλο» του ψόφιου κουναβιού, αυτοί που παρακαλάνε, αυτοί που τους λοιδωρεί, είναι … τα 75 κράτη του πλανήτη που είπαν «να τα βρούμε βρε αδελφέ» – ανάμεσά τους τα κράτη μέλη της ε.ε. (φιλάνε η κυρία Ούρσουλα, ο κύριος Mertz, ο Μικρός Δούκας του Λίγηρα ή ο don Rico ψοφιοκωλάρα; Χμμμ… Ας το σημειώσουμε, αφού άλλωστε δεν το διέψευσαν… )

Τέτοια είναι η ιδέα που έχει το παρακμιακό ψοφιοκουναβιστάν για … τους υποτακτικούς του. Τους θεωρεί δουλοπρεπείς. Είναι; Ποιοι δεν είναι θα φανεί προσεχώς. Προσεχώς επίσης η αργκώ διαθέτει βαρύτερες εκφράσεις να πεταχτούν απ’ το ψοφιοκουναβικό στόμα. Ξέρετε κάποιες…

Εν τω μεταξύ η Ουάσιγκτον, προσπαθώντας να γλυτώσει ή και να ορθοποδήσει, κάνει τους BRICS+ greater…

Κάποιοι προσπαθούν να σώσουν ό,τι σώζεται. Οι αντι-ψόφιο κουνάβι new york times για παράδειγμα, στις 7 Απρίλη, μάλλον χαίρονταν για την εαρινή σύναξη των σφουγγωλάριων (τέτοιοι ανακηρύχτηκαν 2 μέρες μετά) στην Ουάσιγκτον: «κάτι θα βγει»…

Ναι; Είναι αδιάφορο αν το μικροσκοπικό Nauru, ή το Lesotho, θα παρακαλέσουν ή θα προσπαθήσουν να εξευμενίσουν το ψοφιοκουναβιστάν. Οι ουσιαστικοί αντίπαλοι / ανταγωνιστές του αμερικανικού καπιταλισμού είναι η ε.ε., η νότια κορέα, η ιαπωνία, και – φυσικά! – η κίνα.

 

Kiss my ass 2

Τα ψοφιοκουτάβια της αυλής του άσπρου σπιτιού χαριεντίζονται… Κάποιο ανέκδοτο για την (κατά Vance…) «αγροτική» κίνα; Ή μήπως για την «τουριστική» Γάζα;

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.21) >> Αρκετοί, ακόμα και καθόλου φιλικοί με το ψόφιο κουνάβι, δηλώνουν σίγουροι πως οι κινήσεις του «εξυπηρετούν κάποιο σχέδιο»… Δεν διστάζουν μάλιστα να το βρουν (;;) τραβώντας απ’ τα μαλλιά οποιαδήποτε (συχνά παράλογη) υπόνοιά τους.

Κι έτσι ερχόμαστε στα σοβαρά. Γιατί το ψόφιο κουνάβι, η «παντοδύναμη» (;;;;) Ουάσιγκτον, τα αφεντικά που είναι πίσω απ’ το ψόφιο κουνάβι, πρέπει να έχουν οπωσδήποτε ένα σχέδιο που να αξίζει το όνομά του; Ο λόγος είναι απλός: στη δύση, σε τεράστιο βαθμό, θεωρείται αδιανόητο το ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ – παρ’ ότι αυτό το «αδιανόητο» συμβαίνει εδώ και πολλά χρόνια!!! Κι έτσι, ενώ τα παραδείγματα της ανυπαρξίας πολλαπλασιάζονται, ενώ υπάρχουν κι εκείνες οι εξαιρέσεις (αυθεντικά – όχι imitation – μαρξιστικής καταγωγής…) που έχουν αναλύσει εδώ και χρόνια τις δομικές αιτίες αυτής της ανυπαρξίας και της επερχόμενης παρακμής, ο πρωτοκοσμισμός, η ιδεολογία της εσαεί «δυτικής υπεροχής» (και πολιτικής πληρότητας, και αναλυτικής ετοιμότητας, κλπ κλπ) κρατάει καλά. Ακόμα και μεταξύ των «διαφωνούντων»…

Βαφτίζεται «στρατηγική» οποιαδήποτε σπασμωδικότητα, οποιοσδήποτε τυχοδιωκτισμός∙ αγνοείται συστηματικά ο διαβρωτικός ρόλος και η διανοητική / πολιτική δηλητηρίαση της «νίκης στον ψυχρό πόλεμο» και του νεοφιλελευθερισμού∙ βρυκολακιάζει μόνιμα η επί 5 αιώνες «δυτική κυριαρχία» (που πλασσάρεται σαν η πραγματική και μοναδική εφικτή ιστορία-του-κόσμου!)∙ αγνοούνται οι δημογραφικοί παράγοντες, το μέγεθος των πληθυσμών, των κατ’ εξοχήν παραγωγών αξίας και υπεραξίας∙ και φυσικά αγνοείται όχι μόνο το ότι ο καπιταλισμός σα σύστημα εκμετάλλευσης και πειθαρχίας δεν γνωρίζει σύνορα αλλά, επιπλέον (το πιο επίκαιρο!) ότι έχει αλλάξει οριστικά το γεωγραφικό «κέντρο βάρους» τους.

Τολμήσαμε πριν λίγο καιρό να υποστηρίξουμε ότι δεν έχει τόσο σημασία τι θέλουν να κάνουν το ψοφιοκουναβιστάν ή και η «γενική δύση» όσο το τι ΔΕΝ μπορούν να κάνουν πλέον… Εξαιτίας της ραγδαίας αλλαγής των παγκόσμιων ενδοκαπιταλιστικών συσχετισμών δύναμης. Που είναι μεν σε εξέλιξη, αλλά «το ποτάμι δεν γυρίζει πίσω».

Ο παρακάτω διπλός χάρτης, του 2000 και του 2024, θα πρέπει να υποδεικνύει κάτι γι’ αυτήν την ραγδαία αλλαγή:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

«We have no ass left clean for kissing….»

Δευτέρα 14 Απρίλη (00.14) >> Πριν μόλις μια εβδομάδα, όταν όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά των ψοφιοκουναβικών δασμών, σε μια περιληπτική αναφορά (Emergency! Emergency!…) τελειώναμε μ’ αυτές τις φράσεις:

Θα διατυπώσουμε μόνο μια ρητορική απορία: γιατί στις ηπα πιστεύουν ότι οι όποιοι σοβαροί  ανταγωνιστές τους θα τους αφήσουν να πετύχουν; Ίσως επειδή είναι αγχωμένα και αρρωστημένα «αισιόδοξοι»: όπως το 2022 και το 2023…

Η απορία μας ήταν ρητορική επειδή ξέραμε, καταλαβαίναμε: αν λαμβάνεις υπόψη σου τις δυνατότητες των ανταγωνιστών / αντιπάλων σου (αν, δηλαδή, διαθέτεις κάτι που αντέχει στη λέξη ΣΧΕΔΙΟ), τότε δεν παίρνεις τέτοιου είδους αποφάσεις!!!

Μετά τις αναδιπλώσεις και ξαπλώσεις του ψόφιου κουναβιού διάφοροι «ειδικοί» του σκοινιού και του παλουκιού ή και ανειδίκευτοι, «κατάλαβαν» το γιατί αυτής της υποχώρησης: επειδή «ανέβηκαν οι αποδόσεις των κρατικών ομολόγων». Μυστηριώδεις όπως πρέπει για να στραβώνουν αυτές οι διαπιστώσεις, δεν εξήγησαν το τι συνέβη μέσα σε ελάχιστες ώρες. Οι «αποδόσεις» είναι μαγικές για τους υποτελείς∙ όπως και τα σκαμπανεβάσματά τους…

Συνέβη όμως κάτι πολύ σοβαρό; Πώς και γιατί;

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Γιατί η Ιερουσαλήμ / al Quds δεν έχει απελευθερωθεί ακόμα;

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.21) >> Όσοι καταναλώνουν ειδήσεις, και μάλιστα άμεσα ή έμμεσα δυτικής προέλευσης (αυτή είναι η νόρμα της εποχής και των γεωγραφικών συντεταγμένων μας!) ανησυχούν: πού χάθηκε ο «άξονας της αντίστασης»; Μήπως ηττήθηκε;

Στη «δική μας» (δυτική) κουλτούρα, μια κουλτούρα διαμορφωμένη από πολεμικές ταινίες, «ντοκιμαντέρ» και την βία / βιασύνη του Θεάματος, ο «άξονας της αντίστασης» θα έπρεπε να έχει νικήσει ήδη∙ ή να βρίσκεται πολύ κοντά στην τελική νίκη…. Αυτή η χωροχρονική μυωπία / μεροληψία διαμορφώνει τα κριτήρια και τις εκτιμήσεις, ακόμα και μεταξύ εκείνων που υποστηρίζουν (λίγο πολύ συναισθηματικά) την απελευθέρωση της Παλαιστίνης: η εξαφάνιση της Ιστορικής Αντίληψης όχι μόνο απ’ τα κεφάλια των ειδικών των δυτικών ολιγαρχιών αλλά και των υποτελών έχει διαμορφώσει ένα μόνιμο «τώρα», που μπορεί μεν να διασταλεί λίγο αλλά δεν αντέχει στη μη-γραμμικότητα των εξελίξεων σε βάθος χρόνου. Ανάλογα συρρικνωμένη έχει γίνει και η κριτική μνήμη…

Μια ερώτηση θα μπορούσε ίσως να ταρακουνήσει τέτοιες βιαστικές και ηττοπαθείς αντιλήψεις: ήδη απ’ το περασμένο καλοκαίρι (όταν τα δεδομένα των αμερικανικών εκλογών του Νοέμβρη είχαν πια οριστικοποιηθεί…) εκείνοι που σχεδιάζουν πραγματικά, είτε στην Παλαιστινιακή αντίσταση, είτε στον «άξονα της αντίστασης», είτε στο μπλοκ της Αστάνα, είτε στο ευρασιατικό project αδιαφόρησαν άραγε για την επερχόμενη αλλαγή φρουράς στην Ουάσιγκτον – και τις συνέπειές της στην ευρύτερη Μέση Ανατολή / ανατολική Μεσόγειο;

Η δική μας, περιθωριακή αλλά καθόλου αυθαίρετη απάντηση είναι: όχι!!! Αντίθετα (εκτιμάμε…) προχώρησαν σε προσαρμογές των τακτικών τους λαμβάνοντας υπ’όψη τους ότι α) το θεοναζί, απαρτχάιντ καθεστώς μπορεί να αφηνιάσει, και β) ότι το ψοφιοκουναβιστάν είναι «απρόβλεπτο» και οπωσδήποτε χωρίς ιδιαίτερες και ουσιαστικές δυνατότητες. Κάποιες απ’ αυτές τις προσαρμογές παρανοούνται απ’ τα δυτικά μυαλά…

Πρέπει να λαμβάνει κάποιος σοβαρά υπόψη του όλα τα δεδομένα και το σύνολο του «πολιτικού / γεωπολιτικού» εδάφους πάνω στο οποίο θα κριθεί / κρίνεται η απελευθέρωση της al Quds:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Emergency, emergency!!! (O αμερικανικός «χρυσός αιώνας» βρήκε τον δρόμο του…)

Δεν είναι κατάλογος ταβέρνας! Είναι ο “χρυσός αιώνας” για μαθητές δημοτικού!

Δευτέρα 7 Απρίλη >> Μπορεί να φαίνεται ηλίθιος ή διεστραμμένος. Ο «οικονομικός πόλεμος» που κλιμακώνει το ψόφιο κουνάβι εναντίον των πάντων είναι ωστόσο κάτι χειρότερο: πειρατικός∙ και σαν τέτοιος (προσπαθεί να) έχει μια κάποια λογική.

Το ψοφιοκουναβιστάν θέλει να σωθεί∙ βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού οικονομικά / νομισματικά (όπου ένα τέτοιο «χείλος του γκρεμού» δεν μετριέται με ημέρες ή εβδομάδες, αλλά με ελάχιστα χρόνια). Για να σωθεί το ψοφιοκουναβιστάν πρέπει να σώσει ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ την διεθνή κυκλοφορία του νομίσματός του δίνοντάς του κάποιο «υλικό αντίκρυσμα». Οι προσπάθειες για την κατάκτηση τέτοιου «υλικού αντικρύσματος» φαίνονται ασύνδετες μεταξύ τους, αλλά δεν είναι εντελώς: απ’ την «κατάκτηση» της Γροιλανδίας και τον προσπορισμό νέων πρώτων υλών, ως τον έλεγχο στρατηγικών θαλάσσιων εμπορικών (και όχι μόνο) διόδων (: διώρυγα του Παναμά)∙ απ’ το τρικ με την μετατροπή του bitcoin σε «αποθεματικό asset / back up του δολαρίου» (περισσότερα στο cyborg 32) ως την συσσώρευση χρυσού, η ίδια «αγωνία» κατατρέχει το ψόφιο κουνάβι και τους υποστηρικτές του στις σπασμωδικές ή όχι κινήσεις τους. Το project των BRICS+ μπορεί σπάνια να λέγεται με το όνομά του (: απώθηση / άρνηση να πεις το όνομα των «σατανάδων»!) αλλά αφήνει ήδη την όλο και πιο τρομακτική σκιά του πάνω στη γενική δύση∙ όλο και πιο τρομακτική ειδικά μετά την στρατηγική ήττα στο ουκρανικό πεδίο μάχης.

Ένας μάλλον άγνωστος ευρύτερα αμερικάνος οικονομολόγος ονόματι Stephen Miran εξέδωσε το Νοέμβρη του 2024, μετά τις αμερικανικές εκλογές, έναν 40σέλιδο User’s Guide to Restructuring the Global Trading System που είναι το manual της γενικής δασμολογικής επίθεσης του ψόφιου κουναβιού. Σ’ αυτό το εγχειρίδιο μπορεί να δει (όποιος ενδιαφέρεται) την λογική (ή την «λογική») του μόνοι μας και όλοι σας:

Πρόσβαση μόνο για τα μέλη του δικτύου υποστήριξης…

Αν είστε μέλος κάντε login εδώ.
Αν θέλετε να γίνετε μέλος, δείτε εδώ (Υποστήριξη - Επικοινωνία) τις σχετικές οδηγίες.

Αναμνήσεις απ’ το μέλλον

Δευτέρα 7 Απρίλη (00.07) >> … Έχουμε εδώ λοιπόν ένα ακραίο παράδειγμα της δυσαρμονίας μεταξύ ξενικού και ειδικού συμφέροντος. Κάθε κράτος, σε μια προσπάθεια να βελτιώσει την σχετική του θέση, παίρνει μέτρα βλαβερά για την ευημερία των γειτόνων του∙ κι αφού αυτή η τακτική δεν περιορίζεται μόνο σε ένα κράτος, ο καθένας υφίσταται πολύ περισσότερες συνέπειες απ’ τις παρόμοιες λογικές που εφαρμόζουν οι γείτονές του απ’ τα οφέλη που έχει ο ίδιος απ’ αυτές τις επιλογές. Πρακτικά όλα τα λαοφιλή γιατρικά που κυκλοφορούν σήμερα είναι τέτοιου αλληλοεξοντωτικού χαρακτήρα. Ανταγωνιστικές μειώσεις μισθών, ανταγωνιστικοί δασμοί, ανταγωνιστική ρευστοποίηση περιουσιακών στοιχείων στην αλλοδαπή, ανταγωνιστικά οικονομικά προγράμματα – η κατάσταση του θα κάνω τον γείτονα ζητιάνο. Κι αυτό γιατί το έξοδο του ενός είναι κανονικά το έσοδο κάποιου άλλου. Έτσι, καθώς προσπαθούμε να βελτιώσουμε το δικό μας περιθώριο κέρδους, μειώνουμε το περιθώριο κέρδους κάποιου άλλου∙ και εάν η ίδια πρακτική ακολουθηθεί παντού θα χειροτερέψει την κατάσταση όλων. Οποιοσδήποτε ιδιώτης οδηγούμενος από την προσωπική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, μπορεί να περικόψει τις συνηθισμένες του δαπάνες, και κανείς δεν μπορεί να τον κατηγορήσει γι’ αυτό. Αλλά ας μη νομίζει κανείς ότι μ’ αυτόν τον τρόπο υπηρετεί κάποιο συλλογικό συμφέρον.

Ο μοντέρνος καπιταλισμός είναι πλεύση καλού καιρού. Όταν ξεσπάσει η καταιγίδα ο καπιταλιστής εγκαταλείπει τα καθήκοντα του καπετάνιου, και μπορεί να βουλιάξει ακόμα και τις βάρκες που θα τον γλύτωναν, από τη λύσσα του να σπρώξει τον κοντινό του έξω απ’ τη βάρκα για να μπει αυτός…

Σαρκαστικός έως προκλητικός τότε – το ίδιο θα ήταν και σήμερα: ο εξοχότατος John Maynard Keynes, λαμπρό τέκνο της βρετανικής ιντελιγκέντσιας, αλλά τι τέκνο! Δηλητηριώδες.

Ως όνομα διάφοροι (θα πουν ότι) τον ξέρουν. Ως κατατεθειμένες γραπτά απόψεις σιγά μην… (Το απόσπασμα είναι από την διάλεξή του Η κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, το 1932.*)

Αυτά τα έγραφε ο Keynes τότε, όταν μετά την «Μεγάλη Κρίση» του 1929 τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη (οι «μεγάλες δυνάμεις» της δύσης…) άρχισαν να παίρνουν αλυσιδωτά τέτοιου είδους μέτρα για να «προστατέψουν την εσωτερική παραγωγή» τους – σε βάρος των ανταγωνιστών τους.

Ο Keynes διέβλεπε τότε (αν και απευχόταν, τουλάχιστον στα λόγια) ότι τελικά ένας μεγάλης κλίμακας πόλεμος θα έδινε την διέξοδο (στην «κρίση υπερσυσσώρευσης» λόγω τεχνολογικού άλματος τότε) – έτσι έγινε…. Όχι μόνο για την ανακατανομή των «σφαιρών επιρροής» στον πλανήτη. Αλλά και για την πρόκληση καταστροφής τέτοιας κλίμακας ώστε να «αναζωογονηθεί» η καπιταλιστική πραγματοποίηση της υπεραξίας.

Τώρα; Τώρα οι δημαγωγοί της πεντάρας μιλούν ψευτοχαρούμενα για «μιλιταριστικό Κεϋνσιανισμό»…

*Από τις κόκκινες σελίδες – περισσότερα εδώ.